LDZ Music Festival
Transkrypt
LDZ Music Festival
! ! 3. LDZ Music Festival 6—8/06/2014 ! O festiwalu LDZ Music Festival to młode, alternatywne zjawisko na polskiej scenie festiwalowej. W toku dwóch edycji LDZ wypracował sobie markę na mapie małych, kameralnych festiwali w Polsce i wyspecjalizował się w prezentowaniu najbardziej wartościowych i najlepiej zapowiadających się niezależnych zjawisk na rodzimej scenie muzycznej. Pierwsze dwie edycje (czerwiec 2012 i 2013) przyciągnęły setki łodzian i przyjezdnych, cieszyły się zainteresowaniem mediów i zdobyły bardzo dobre recenzje. W dotychczasowych edycjach zaprezentowano niezależnych twórców rozpoznawanych w kraju i zagranicą (takich jak kIRk, Napszykłat, Etamski, Msza święta w Altonie, Stara Rzeka, Michał Biela), a także zorganizowano mini-targi niezależnych polskich wytwórni płytowych (Few Quiet People, MIK Musik, Qulturap, Oficyna Biedota, InnerGun, Latarnia, Requiem). Program 3. edycji LDZ będzie miał formułę trzydniową: 6 czerwca: część eksperymentalna - ośrodek Bajkonur na terenie WI-MA w Łodzi 7 czerwca: część klubowa - klub "Lokal" w centrum Łodzi 8 czerwca: część specjalna - Muzeum Sztuki w Łodzi (ms1) LDZ Music Festiwal po raz kolejny zaprezentuje wyłącznie polskich artystów, co stało się już znakiem rozpoznawczym tej imprezy. Istotnym motywem 3. edycji jest ukazanie przenikania się działań i stylów muzycznych na polskiej scenie, w tym współpracy pomiędzy wytwórniami dla wspólnego dobra, jakim jest promowanie polskiej kultury zagranicą. Pod względem programowym, 3. LDZ Music Festiaval będzie miał najwyższą rangę na tle dotychczasowych edycji. W programie znajdują się artyści doceniani poza granicami naszego kraju, zdobywcy Paszportów Polityki, reprezentanci Polski na Biennale w Wenecji. Ponadto, Fundacja nawiązała współpracę z Muzeum Sztuki w Łodzi. Dlaczego festiwal LDZ? Celem projektu jest przyciąganie i trwałe kojarzenie z Łodzią młodego środowiska, zainteresowanego nowymi trendami w szeroko pojętej sztuce audiowizualnej. Polska scena muzyki elektronicznej jest coraz lepiej rozpoznawalna na arenie europejskiej i światowej. Zadaniem festiwalu LDZ jest przybliżanie odbiorcom najciekawszych nowych zjawisk związanych z tą właśnie sceną. W łódzkim czerwcowym kalendarium artystycznym w latach 2012-2012 zaistniał festiwal LDZ – inspirujące wydarzenie poświęcone nowym trendom w rodzimej muzyce elektronicznej, które zgromadziło każdorazowo kilkusetosobową publiczność. Dzięki zaprezentowaniu najciekawiej zapowiadających się rodzimych twórców, takich jak kIRk, Napszykłat, Michał Biela, Etamski, Msza święta w Altonie i Stara Rzeka, obie edycje zakończyły się sukcesem, co odnotowały media: “Zastanawiałem się, czy niefortunny termin (długi weekend i piłkarskie Euro) nie pogrzebie nowej inicjatywy na starcie. Nic takiego się nie stało, pustek nie było, okazało się, że w Łodzi są miłośnicy niekoniecznie tanecznej elektroniki. Pierwsza edycja LDZ_2.0 miała podtytuł „alternatywny mikrofestiwal audio-wizualny". Liczę na kontynuację, ale w wersji makro. — Jędrzej Słodkowski, "Gazeta Wyborcza", 10.06.2012 “Przyznaję że przy okazji łódzkiego festialu, który odbywał się w ciekawej przestrzeni klubu Bajkonur, towarzyszyła mi rzadko spotykana euforia: oto bowiem program imprezy składał się wyłącznie z polskich artystów, a wydawał się o wiele ciekawszy i zachęcający od innych tegorocznych polskich festiwali, dotowanych za ogromną kasę i kuszących nazwami zagranicznych artystów. [...] Osiem koncertów, panel dyskusyjny, targi niezależnych wytwórni i ciekawa przestrzeń – wydawałoby się niemożliwe, ale właśnie w takich okolicznościach może odbyć się wydarzenie, zwane „festiwalem“. Bez plenerowych scen, logotypów browarów, nie robiąc za propagandową machinę miasta w skali Europy jak nie jedno muzyczne wydarzenie (trzeba się jednak cieszyć, że w wyniku tzw. małego grantu do 50 tys. UM w Łodzi dofinansował wydarzenie i to szalenie dobry przykład na to, że warto wspierać imprezy niszowe, nie nastawione na wielki rozgłos). ! ! — Jakub Knera, "PopUp Music", 8.06.2013 “Najbardziej patriotyczne wydarzenie minionego weekendu? Bynajmniej nie kongres miłośników "Wielkiej Polski Katolickiej" w Warszawie. Na LDZ Music Festivalu w łódzkim Bajkonurze siłę i różnorodność polskiej muzyki pokazało ośmioro wykonawców i dziesięć wytwórni. Nie pamiętam, kiedy ostatnio uczestniczyłem w Łodzi w festiwalu, z którego zadowoleni są wszyscy: publiczność, artyści i organizatorzy. — Jędrzej Słodkowski, "Gazeta Wyborcza", felieton "LDZ Music Festival, czyli Łódź naprawdę kreuje", 10.06.2013 Muzyka elektroniczna przemawia coraz silniejszym głosem w kulturze. Dowodem na to jest choćby nominacja do Paszportów Polityki dla awangardowego artysty LDZ Festivalu 2013 -- Kuby Ziołka. Świadczy to również o trafnym kształtowaniu programu artystycznego festiwalu przez jego kuratorów. Adresaci festiwalu Łódź jest silnym ośrodkiem akademickim, w którym istotną rolę odgrywają uczelnie artystyczne. Co roku odbywają się w Łodzi kolejne edycje festiwali designu, fotografii, mody, zaadresowane do podobnej publiczności – aktywnych ludzi z całego kraju, poszukujących nowości i chcących zapoznawać się z bieżącymi trendami w sztuce użytkowej i kulturze. Wśród aktywnej i ambitnej części młodzieży panuje obecnie moda na słuchanie muzyki bardziej wysublimowanej, poszukującej, nieoczywistej. Wśród takich właśnie słuchaczy upatrujemy szansę dla proponowanego wydarzenia. Projekt LDZ Music Festival jest zatem skierowany do szerokiej publiczności łódzkiej i ogólnopolskiej, ze szczególnym wskazaniem na młodzież i wszelkie inne osoby zainteresowane nowymi trendami w kulturze i sztuce. Ze względu na prezentowanie nowych i ciekawych zjawisk na rodzimej alternatywnej scenie muzycznej, festiwal przyciąga również dziennikarzy oraz przedstawicieli niezależnych wytwórni muzycznych. Cele festiwalu Celem LDZ Music Festiwal jest rozwijanie młodego, awangardowego wydarzenia na kulturalnej mapie Łodzi, poświęconego nowym trendom w alternatywnej sztuce audiowizualnej i przyciągnięcie w efekcie kilkutysięcznej publiczności łódzkiej i ogólnopolskiej, która weźmie udział w tym oryginalnym festiwalu poprzez fizyczne uczestnictwo lub za pośrednictwem internetu. Dodatkowym celem jest promocja miasta jako miejsca ciekawych wydarzeń kulturalnych, miejsca sprzyjającego środowiskom kreatywnym i zainteresowanym postępem w dziedzinie kultury. Aby zrealizować tak postawiony cel, Fundacja podjęła współpracę z kuratorami – Wojciechem Krasowskim i Filipem Kalinowskim (ich notatki biograficzne w dalszej części dokumentu). Stawiamy również na szeroko zakrojoną promocję w internecie (portale społecznościowe, portale muzyczne, blogi) i programach radiowych (Radio Łódź – „Megafonia” Marcina Tercjaka i „Puszcza Piosenki” Kuby Wandachowicza, Radio Żak), współpracę z patronami medialnymi oraz konwencjonalną promocję w oparciu o materiały poligraficzne (plakaty, ulotki). Fragmenty koncertów zostaną zaprezentowane na antenach II i III Programu Polskiego Radia oraz na portalu Redbull Music Academy. Program 3. Edycji LDZ Music Festivalu ARTYŚCI - CZĘŚĆ EKSPERYMENTALNA 1. Sebastian Buczek (Lublin) - artysta dźwiękowy i wizualny, performer, designer i konstruktor. Studiował grafikę na ASP w Katowicach i film animowany w łódzkiej PWSFTViT; zajmuje się także grafiką użytkową, fotografią mikroskopową, produkuje roboty i maszyny (uchodzi za doskonałego materiałoznawcę). Dał się poznać szerszej publiczności za sprawą eksperymentów w dziedzinie analogowych sposobów zapisu dźwięku i jego przetworzeń. Buduje dziwaczne instrumenty, wytwarza płyty gramofonowe ze szkła, pleksi i drewna pokrytego pszczelim woskiem i szelakiem. W latach 2000-2002 ściśle współpracował z wytwórnią Mik.Musik, w której wydał legendarną już płytę "Wabienie dziewic". 2. Robert Piernikowski (Poznań) - założyciel grupy Napszykłat. Muzyk, producent, kompozytor i autor tekstów. Jest również autorem muzyki teatralnej. Postać przede wszystkim koncertowa, która występ zamienia w duszny i gęsty performance. Koncertował licznie w kraju i zagranicą oraz współpracował z artystami takimi jak: Dälek (USA), DVA (CZ), BNNT (PL) Etamski (PL) Łukasz Rychlicki (PL) 3. Wojciech Bąkowski (Poznań) - reżyser filmów animowanych i wideo, artysta sztuk wizualnych, poeta, muzyk, performer, autor muzyki alternatywnej. Urodzony w 1979 roku w Poznaniu. Posługuje się również pseudonimem artystycznym WuEsBe. Wojciech Bąkowski to jeden z najbardziej oryginalnych i wyrazistych artystów, działających w obszarze filmu animowanego. Jego twórczość - w pełni autorskie animacje, w których ekspresyjnym obrazom, towarzyszy niski, transowy głos artysty - zajmuje już znaczącą pozycję w świecie sztuki najnowszej, nie tylko w Polsce. Prace Bąkowskiego prezentowane były na wystawach zbiorowych i indywidualnych m.in. w: Muzeum Narodowym w Poznaniu, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, CSW Zamek Ujazdowski, Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki, w Gare Saint Sauveur na Festivalu LILLE 3000 we Francji, Kunstverein we Freiburgu, Sainsbury Centre for Visual Arts w Norwich. Zdobywa Paszportu Polityki w roku 2012. 4. Syny - duet, który tworzą Robert Piernikowski (Napszykłat) i Przemysław Etamski. To spotkanie dwóch eksperymentujących muzyków na gruncie hiphopu i elektroniki. Surowy, swobodny przepływ beatów i słów, naturalna wymiana dźwięku bez kompromisów, muzyka brudna i cierpka, trafiająca prosto w serca i dusze. Duet działający wcześniej również pod nazwą P/E. ! 5. 11 - łódzki duet. Tworzą go kompozytor i producent Paweł Cieślak (znany także z grup Fonovel, Blisko Pola, Almost Dead Celebrities, TRYP) odpowiedzialny za architekturę dźwięku oraz legenda łódzkiego podziemia Marcin Pryt (19 Wiosen, TRYP) - autor tekstów i pasaży wokalnych. Projekt w interesujący sposób podejmuje wątki obecne w tradycji muzyki klasycznej a także industrialnej, nieobce jest im inspirowanie się eksperymentami futurystów, a także doświadczenia pionierów muzyki elektronicznej z wszechobecnym punkowym szwungiem. Ich zeszłoroczna, druga płyta znalazła się w finałowej - nomen omen - jedenastce albumów biorących udział w zorganizowanym przez Gazetę Wyborczą plebiscycie na Łódzką Płytę Roku. ! ARTYŚCI - CZĘŚĆ KLUBOWA Jacek Sienkiewicz - o nim nie mówi się inaczej, niż jako absolutnym pionierze polskiej muzyki elektronicznej. Od lat stanowi muzyczną wizytówkę naszego kraju na świecie. Regularnie gra w klubach rozsianych po całym globie, a jego płyty można znaleźć w każdym szanującym się sklepie muzycznym. To bez wątpienia jeden z największych polskich producentów – zarówno w przenośni, jak i dosłownie, mierzy bowiem 2 metry wzrostu. RSS B0YS - to duet o nieujawnionej tożsamości. Może są młodzi, może znani, a może starzy i debiutujący. Może są stąd, a może działają międzynarodowo. Na pewno postawili na tę konkretną muzykę, którą zamieścili na swoich dwóch albumach i kasecie wydanej niedawno nakładem oficyny Sangoplasmo. RSS Boy 1 zajmuje się reakcjami łańcuchowymi między dźwiękami a RSS Boy 2 wszystko to łapie w sieć kompresji łańcuchowej. Efektem jest muzyka, która wsysa słuchacza do swojego czarnego jądra. A afrykańskie i światowe pogłosy dodają tempa i temperatury. Ktoś mówi "techno", inny "dziwne world music" albo "dark dub", a prawdę znają tylko oni dwaj. Zwichnięci Dandysi - współpracowali z Requiem Records i Simple Logic. Tworzą muzykę post-etno-industrialną i ambient. Kolaże dźwiękowe wychodzące z improwizacji nie muszą oznaczać bełkotu twórczego - do tego dążą ZD, grupa, która może współpracować z każdym szukającym SŁUCHANIA, a nie SŁYSZENIA. Każda kropla deszczu ma przecież inny dźwięk. Powstali w kwietniu 1996 roku na gruzach duetu ODPAD. W latach 1997-98 grupa zagrała kilka koncertów w stolicy oraz wystąpiła ze skrajnie eksperymentalnym performansem "Światłociemni" w legendarnej Tęczy. Chino - czyli Artur Oleś, pochodzący z Katowic, pomieszkujący w Krakowie muzyk, grafik i plakacista. Dzięki fascynacji minimalistyczną, surową analogową grafiką postanowił znaleźć jej odpowiednik w muzyce elektronicznej, z którą eksperymentuje od 1999 roku, czyli od czasu kiedy zdobył pierwszy komputer. Jako wyznawca zasady "najtrudniejsze są najprostsze rozwiązania" zarówno w swojej działalności muzycznej, jak i graficznej osiąga zamierzone cele za pomocą jak najprostszych, a zarazem jak najintensywniejszych środków. Jest wielbicielem i wyznawcą rolandowego brzmienia z lat 80., w trakcie swoich występów gra nową mutację acid house, chicago i detroit. Patryk Cannon - producent, autor muzyki do spektakli teatralnych, wokalista oraz gitarzysta zespołów punkowo-noisowych La Aferra i Noisesession. Aktualnie tworzy i występuje pod prawdziwym nazwiskiem, ukazując swoje emocje w muzyce elektronicznej. Jego występy charakteryzują się dużą dawką ekspresji i oparte są głównie na autorskich kompozycjach. Rok 2012 był dla niego przełomowy – wystąpił m.in. u boku Moodymana na Red Bull Music Academy Bass Camp w klubie 1500m2 oraz na głównej scenie festiwalu Audioriver w Płocku. Odaibe - to solowy projekt Bartka Szlachcica - grafika i producenta pochodzącego z Wrocławia. Był on swego czasu także perkusistą noise’owego zespołu oraz VJ-em, a swoje eksperymenty, zarówno muzyczne, jak i wizualne, prezentował w Polsce, Czechach, Włoszech, Anglii, Hiszpanii i Australii. Nagrane przez niego płyty ukazały się jak dotąd nakładami wytwórni 49 Manekinów, InnerGuN czy Soun Records. Gaap Kvlt – zna się na przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Niesie bas, ambientalne drony i pustynny wiatr. Bliskowschodnie melodie pełne ciepłego powietrza miesza z mroźnym uczuciem niepokoju. Nieprzewidywalny i bezkompromisowy. Sprowadza spokój, by za chwilę przemienić go w totalny chaos. Soniczne opium. Kroczy przed czterema potężnymi królami, tak jakby będąc ich przewodnikiem. ARTYŚCI - CZĘŚĆ SPECJALNA BNNT - Konrad Smoleński i Daniel Szwed specjalizują się w soundbombingu: "niespodziewanych interwencjach dźwiękowych w przestrzeni publicznej". Przy wykorzystaniu Bomby – stereofonicznego instrumentu strunowego produkcji własnej – oraz perkusji kreują bezkompromisowe, dźwiękowe szaleństwo, będące wypadkową noise, math rocka i porażającą próbą przełożenia wojny na język muzyki. Konrad Smoleński reprezentował Polskę na Biennale w Wenecji w zeszłym roku. Paweł Kulczyński - Artysta dźwiękowy i eksperymentujący muzyk, autor niebanalnych koncertów plenerowych oraz instalacji dźwiękowych, jak też zapalony budowniczy instrumentów analogowych. Miłośnik brzmień ekstremalnych. Zainteresowany obecnie społecznymi i przestrzennymi kontekstami muzyki, fenomenologią audiosfery i akustyką, zjawiskami losowymi, konceptualizmem, lenistwem i nudą, działaniem pozornym oraz psychodelią. Używa wielu narzędzi: DIY electronics, wideo, fotografii, buduje instalacje i instrumenty. Zaprezentują się oni na specjalnym pokazie w siedzibie Muzeum Sztuki w Łodzi (ms1). PANELE DYSKUSYJNE Panele dyskusyjne poprowadzą dziennikarze Jakub Knera (Popup) oraz Jędrzej Słodkowski (Gazeta Wyborcza): 1. "Miejsce polskiego artysty na polskich festiwalach" - dyskusja o różnicy w warunkach kontraktowych pomiędzy artystami polskimi i zagranicznymi, ! 2. "Czy naprawdę Polska nie jest częścią świata?" - dyskusja o kompleksach, streotypach i modelach myślenia wywodzących się z lat 90. XX wieku. DOKUMENTACJA FOTO I WIDEO Wykonaniem dokumentacji wizualnej 3. edycji festiwalu zajmie się Bartosz Górka. Ma na swoim koncie m.in. filmy promujące polską prezydencję w UE, reportaż z Biennale w Wenecji 2013, na stałe współpracujący z magazynami Zwykłe Życie oraz SZUM. Publikował swoje zdjęcia w Gazecie Wyborczej, Polityce, Przekroju i innych mediach. Dyrektorzy artystyczni: Wojciech Krasowski - Dziennikarz, promotor, kurator. Pracował jako booking manager przy dwóch pierwszych edycjach Plateaux Festival. Założyciel wytwórni Few Quiet People, obecnie prowadzi wspólnie z Przemysławem Jankowiakiem wytwórnię Latarnia Records. Pomysłodawca LDZ Music Festival. Pasjonat muzyki. Filip Kalinowski - Redaktor muzyczny magazynu Aktivist, autor poświęconej Polskiej scenie niezależnej, comiesięcznej audycji Inside Out Poland w międzynarodowym Red Bull Music Academy Radio, współpracownik brytyjskiego portalu The Quietus. 1/3 zespołu kIRk, 1/4 zespołu Msza święta w Altonie, współtwórca wydawniczomultidyscyplinarnego kolektywu Circon Int. Muzyk, dziennikarz, słuchacz i pasjonat. ! Miejsce realizacji festiwalu Projekt zakłada realizację części eksperymentalnej programu w klubie Bajkonur, zlokalizowanym w obrębie kompleksu WI-MA w Łodzi. Bajkonur – Łódź, al. Piłsudskiego 135 Strefa działań alternatywnych WI-MA – Łódź, al. Piłsudskiego 135 Część klubowo-taneczna zostanie zrealizowana w nowo powstającym klubie "Lokal" (termin otwarcia w pierwszym kwartale 2014), który znajduje się w centrum Łodzi w strefie związanej z przemysłami kreatywnymi, w bezpośrednim sąsiedztwie ul. Piotrkowskiej (pasaż Schillera). Miejsce to zostało wybrane ze względu na pojemność (ok. 300 osób), centralną lokalizację oraz warunki współpracy. Będzie to nowy lokal na łódzkiej mapie kulturalnej w roku 2014, co może zaowocować dobrymi wynikami frekwencyjnymi części klubowej festiwalu. Klub "Lokal" – Łódź, ul. Sienkiewicza 61A ! Część specjalna zrealizowana zostanie przy współpracy z Muzeum Sztuki w Łodzi na terenie muzeum MS1 Ms1 – Łódź, ul. Więckowskiego 36 ! Kontakt Paweł Olszewski, [email protected], tel. 505 023 439 Wojciech Krasowski, [email protected] , tel. 505 861 202 Filip Kalinowski, [email protected] tel.