seksualność sprawców wykorzystania seksualnego dziecka w
Transkrypt
seksualność sprawców wykorzystania seksualnego dziecka w
Dominika Bartoszak, Maria Beisert, Katarzyna Pilarczyk, Filip Szumski Zakład Seksuologii Społecznej i Klinicznej Instytut Psychologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza SEKSUALNOŚĆ SPRAWCÓW WYKORZYSTANIA SEKSUALNEGO DZIECKA W DOROSŁOŚCI A ICH WCZESNE DOŚWIADCZENIA SEKSUALNE GRUPA BADAWCZA Badania przeprowadzono na grupie 248 mężczyzn z 16 zakładów karnych na terenie Polski skazanych prawomocnym wyrokiem sądowym za podejmowanie aktywności seksualnej z małoletnim WIEK Wiek badanych zamykał się w przedziale 21-82 lata (średnia wieku to 42 lata i 11 miesięcy) STAN CYWILNY Osoby pozostające w związku – 35,9%; osoby, które kiedyś pozostawały w związku (rozwiedzeni, wdowcy, separowani) – 24,6%; osoby, które nie miały tego rodzaju doświadczeń i żyją samotnie (38,7%) DZIETNOŚĆ Bezdzietni – 38%; najwyższa liczebność – do 3 dzieci (42,3%); pozostali - powyżej 4 dzieci ZACHOWANIA SEKSUALNE Z REPERTUARU TYPOWEGO DLA DZIECI WYNIKI (%) STUDENTÓW* WYNIKI (%) SKAZANYCH ZACHOWANIA AUTOEROTYCZNE (wszystkie rodzaje masturbacji dziecięcej) 29% 13,2% ZACHOWANIA INTERAKCYJNE (eksperymenty z rówieśnikami) 70% 15% 29,1% - 12% 19% 8% ZACHOWANIA ORIENTACYJNE Podglądanie zachowań seksualnych innych Obserwacja zachowań seksualnych innych Uczenie się (pokaz) zachowań seksualnych od dorosłych Źródło informacji na temat seksualności do 12 r.ż. dowiadywałem się od kolegów oglądałem telewizję dowiadywałem się w szkole oglądałem (zdjęcia, filmy), które mieli dorośli mogłem pytać rodziców i rozmawiać z nimi obserwacja zachowań seksualnych innych rozmawiałem o tym z rodzeństwem eksperymentowałem z innymi dziećmi miałem książeczki dla dzieci podglądałem jak to robią inni dorosła osoba pokazała mi "jak się to robi" uczyłem się o tym na religii szukałem informacji w Internecie % badanych 61 41 35 28 24 19 16 15 12 12 8 8 2 Etapy rozwoju seksualnego sprawców sprzyjające rozwojowi patologii w dorosłości 1. Etap wczesnych zaburzeń polegający na braku normatywnych doświadczeń seksualnych, typowych dla większości dzieci, zgodnych z zadaniami rozwojowymi 2. Etap utrwalania wczesnych zaburzeń polegający na pozostawaniu w kontakcie z patologicznymi treściami pochodzącymi z okresu poprzedniego 3. Etap wykorzystania, którego wystąpienie wyzwala poczucie krzywdy (jeśli wydarzenie miało charakter inwazyjny i ocenione było jako stresujące) i utrwala patologiczny obraz seksualności poprzez dostarczenie ze strony dorosłych niewłaściwych informacji na jej temat 4. Etap przyśpieszonego poszukiwania kontaktów seksualnych pochodzących z repertuaru dorosłych jako sposobu kontynuowania dotychczasowego obrazu seksualności 5. Etap poszukiwania preferowanych obiektów, które doprowadzą do uzyskania zaspokojenia seksualnego w warunkach zaburzonego rozwoju seksualnego Do 12 r.ż. część badanych uczestniczyła w kontaktach seksualnych, które nie miały normatywnego charakteru. Polegały na stymulacji narządów płciowych w celu osiągnięcia orgazmu (petting) lub na różnorodnych formach penetracji (kontakty waginalne, oralne, analne). Oceniono je jako odbiegające od normy, ponieważ wykraczały poza repertuar zachowań adekwatnych dla okresu dzieciństwa. INICJACJA SEKSUALNA RODZAJ AKTYWNOŚCI Petting Stosunek w pochwie N 188 232 ŚREDNIA WIEKU 16,08 17,30 Stosunek oralny Stosunek analny Inne 143 73 14 18,18 19,32 20 ANALIZA PRZEBIEGU DZIECIŃSTWA I DORASTANIA SPRAWCÓW UJAWNIŁA NASTĘPUJĄCE PRAWIDŁOWOŚCI Linię przebiegu rozwoju seksualnego sprawców charakteryzował: brak harmonijności zaburzona proporcja doświadczeń normatywnych i pozanormatywnych wysokie nasycenie aktywnością seksualną Wniosek W linii rozwoju seksualnego sprawców: 1. niektóre elementy aktywności seksualnej występowały zbyt wcześnie (nie należały do repertuaru rozwojowego fazy) 2. niektóre elementy aktywności seksualnej występowały zbyt często 3. niektóre elementy aktywności seksualnej przez to, że miały wyraźnie patologiczny charakter – w ogóle się nie powinny pojawić Literatura I. *Beisert, M. (1991). Seks twojego dziecka. Wydawnictwo K. Domke: Poznań II. Beisert, M. (2012). Pedofilia. Geneza i mechanizm zaburzenia. GWP: Sopot