docNR 1 (40) - sierpień 2010 - Stowarzyszenie Wspierania Inicjatyw
download 
Reklamacja Transkrypt
NR 1 (40) - sierpień 2010 - Stowarzyszenie Wspierania Inicjatyw
Gazeta Ruchu Abstynenckiego NR 1 (40) Kampania „Postaw na rodzinę” sierpień 2010 ISSN 1734-5308 Tematy warszawskie W spółczesne badania naukowe nad skutecznością profilaktyki ryzykownych zachowań dzieci i młodzieży udowodniły, iż największą efektywność mają działania i programy skoncentrowane na rodzinie – mówi Joanna Szymańska, ekspertka Krakowskiej Akademii Profilaktyki, szefowa działu profilaktyki w warszawskim Ośrodku Rozwoju Edukacji. – Więź z rodzicami, a także innymi członkami rodziny, stanowi najważniejszy czynnik chroniący przed niebezpiecznymi eksperymentami i raniącymi doświadczeniami. Kampania „Postaw na rodzinę!”wpisuje się w nurt profilaktyki pozytywnej bazującej na wiedzy o głównych czynnikach chroniących. Wiedzę tę wykorzystano w tekstach zawartych w materiałach edukacyjnych i ulotkach. Więź rodzinną eksponują również piękne zdjęcia zamieszczone na wszystkich materiałach. Maciej Zdziarski – prezes Krakowskiej Akademii Profilaktyki, szef kampanii „Postaw na rodzinę” stwierdza, że ta kampania jest znakomitym sposobem, by pokazać jak można wspierać rodziny. Zauważa też, że samorząd lokalny odgrywa w tej pomocy szczególną rolę, także poprzez realizację zadań Ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Tworzenie punktów konsultacyjnych, organizowanie świetlic socjoterapeutycznych i środowiskowych, wsparcie wypoczynku letniego czy dofinansowanie posiłków dzieci z rodzin dotkniętych problemem, wspieranie lecznictwa odwykowego – to wszystko działania na rzecz rodziny. W ramach kampanii przygotowano bardzo interesujące materiały w postaci ulotek i plakatów. Można je rozdawać podczas imprez plenerowych, festynów, pikników, spotkań integracyjnych. Powstał też poradnik dla nauczycieli, jego autorka Jolanta Terlikowska tak zachęca do podejmowania działań w ramach kampanii: (dokończenie na str. 3) Jan Matejko i Grunwald w Warszawie U rodził się i zmarł w Krakowie (1838-1893), ale największe dzieło jego życia, obraz „Bitwa pod Grunwaldem” znajduje się w Muzeum Narodowym w Warszawie. Warto o tym wspomnieć w roku 600lecia bitwy. lony Dworca Śródmieście) przybyły tysięczne tłumy, a młodzież wyprzęgła konie i sama ciągnęła powóz ulicami Warszawy. Przez cały tydzień trwały uroczystości na cześć Matejki, były uczty, wygłaszano mowy i toasty, wręczano mu wieńce. Był twórcą narodowej szkoły malarstwa historycznego. Pozostawił po sobie spuściznę ponad trzysta obrazów. Wielokrotnie otrzymywał nagrody i złote medale na tzw. Salonach Paryskich, gdzie wystawiał swoje dzieła pośród największych artystów XIX wieku. Malowanie „Bitwy pod Grunwaldem” zaczął w 1875 roku i zaplanował skończyć dzieło w pięć lat. Zakupił we Francji grube płótno, utkane bez szwu i naciągnął na olbrzymi blejtram wysokości 4 m i 26,5 cm i szerokości 9 m 87,5 cm. To była tytaniczna praca, która tak go pochłonęła, że pracował nieustannie i już w trzy lata obraz był gotowy. W trakcie pracy odbył podróż przez trzy zabory na pola Grunwaldu, by zobaczyć miejsce bitwy, które pojawia się w obrazie w jego tle. Odwiedził po drodze Warszawę i spędził tu kilka dni. Był już wtedy uznanym i sławnym artystą i powitano go w stolicy entuzjastycznie. Na dworzec kolei warszawsko-wiedeńskiej (obecnie stoją tam pawi- Mimo sławy Matejko nie należał do ludzi zamożnych, dlatego ukończony obraz „Bitwy pod Grunwaldem” sprzedał na pniu warszawskiemu bankierowi Jakubowi Rosenblumowi za 45 tys. złotych reńskich. Rosenblum miał w tym własny interes, bo zarabiał na obrazie wystawiając go w wielu miastach poczynając od Moskwy i Petersburga, a kończąc na Paryżu i Londynie. Kiedy w Warszawie został wybudowany gmach Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych przy pl. Małachowskiego, obraz został wykupiony z rąk spadkobierców bankiera i do II wojny był tam wystawiony. Podczas okupacji obraz został ukryty i zakopany w stodole we wsi podlubelskiej, a po wojnie jego siedzibą stało się Muzeum Narodowe w Warszawie. Nazwisko Matejki znajduje się w portyku gmachu Zachęty na jednej z trzech tablic upamiętniających wybitnych malarzy tego okresu obok Artura Grottgera i Józefa Chełmońskie(dokończenie na str. 2) Gazeta Ruchu Abstynenckiego D 18 września: VIII Rodzinny Piknik Integracyjny – Szczęśliwice 2010 D Sierpień 2010 2 Sierpień 2010 3 GRA GRA Tematy warszawskie Jan Matejko i Grunwald w Warszawie (dokończenie ze str. 1) go. W Muzeum Narodowym obok innych dzieł znajduje się także znakomity autoportret Matejki. Znani malarze zostali poproszeni o wykonanie swoich autoportretów w półpostaci stojącej. Matejko wyłamał się z tej konwencji, świadom swojej wielkości ukazał siebie siedzącego w fotelu ze stosem ksiąg i paletą. Genialnego malarza Warszawa uhonorowała pomnikiem, który stanął w 1994 r. na Mokotowie u zbiegu ulic Puławskiej i Morskiego Oka. Pomnik przedstawia postać malarza wraz z siedzącym u stóp postumentu Stańczykiem. Miał co prawda mieć inną lokalizację, przy al. Ujazdowskich u zbiegu z ulicą Jana Matejki, ale przez opieszałość i brak zainteresowania władz Rady Gminy Sródmieście, a może niechęć do krakowskiego twórcy pomnika Mariana Koniecznego postawiono go w innym miejscu. Z okazji 600-lecia bitwy pod Grunwaldem warto wspomnieć inne, poza dziełem Matejki, warszawskie odniesienia do niej. I tak, jest w Warszawie plac Grunwaldzki na Żoliborzu, który był w okresie międzywojennym zaprojektowany jako piękne półkoliste założenie łączące ten plac z placem Gwardii na Cytadeli. Niestety po wojnie nie uwzględniono tego projektu przy odbudowie Warszawy, ale nazwa pozostała i nawiązuje do wielkiego zwycięstwa połączonych wojsk polsko-litewskich nad Zakonem Krzyżackim 15.07.1410 r. Do tego chwalebnego zwycięstwa nawiązywał także państwowy Order Krzyża Grunwaldu z dwoma mieczami, ustanowiony w 1943 r. przez Dowództwo Główne Gwardii Ludowej nadawany za czyny bohaterskie w walce zbrojnej z okupantem o Wolność i Niepodległość Polski. W roku 1975 Order był emitowany przez Narodowy Bank Polski na banknocie 50-złotowym. Po 1989 r. pod naciskiem części środowisk prawicowych, uważającej Order Krzyża Grunwaldu za odznaczenie komunistyczne, mimo zasług leżących u podstaw jego nadania, odznaka tego Orderu bywała usuwana z herbów i miejsc publicznych, a informacje o jego nadawaniu bywały pomijane. W roku 1992 uznano jego nadawanie za zakończone. Order Krzyża Grunwaldu nie został przejęty do obecnego polskiego systemu odznaczeń państwowych. Dzisiaj możemy zobaczyć Order Krzyża Grunwaldu w formie metaloplastyki na tyłach Grobu Nieznanego Żołnierza obok Krzyża Walecznych i Krzyża Virtuti Militari. Ozdobna krata od strony Ogrodu Saskiego wykonana została po wojnie według pro- jektu nomen omen artysty o nazwisku Henryk Grunwald. My Polacy, jesteśmy dumni z bitwy pod Grunwaldem tej z 1410 r i tej, którą nam namalował Jan Matejko. Danuta Borkowska Przewodniczka Warszawskiego Stowarzyszenia Przewodników im. Adama Jarz´bskiego Bibliografia: I. Grzesiuk-Olszewska Warszawska Rzeêba Pomnikowa, Wyd. Neriton 2003; Pascal, Przewodnik Warszawa, 2001; M. Szypowska, Jan Matejko wszystkim znany; Internet. Kampania „Postaw na rodzinę” (dokończenie ze str. 1) „Dla budowania wspólnoty szkolnej niezastąpione są takie wydarzenia, w których działamy w triadzie – rodzice robią coś razem z dziećmi i nauczycielami. Do dziś ze wzruszeniem wspominam Jasełka organizowane w szkole podstawowej moich synów. Ponieważ panowała tam wspaniała atmosfera współpracy, nie było żadnych problemów z przygotowaniem obsady. Występowały nie tylko dzieci, ale i rodzice. Wspólny czas spędzony na próbach, godziny śmiechu, wymyślanie dekoracji i strojów mocno nas integrowały. Na hasło „piknik”, po raz pierwszy rzucone zresztą chyba przez rodziców, rodzice w klasach zorganizowali kiełbaski i mięso, poprzywozili własne grille i wspólnie bawili się całe niedzielne popołudnie. Tatusiowie z synami rozegrali mecz piłki nożnej, kobieca część rodzin zasiadła na widowni, żarliwie kibicując swoim idolom. Były prezentacje rodzin, wspólne śpiewanie i całe mnóstwo różnych gier i zabaw. Tego rodzaju pikniki były systematycznie organizowane, zawsze przy zaangażowaniu rodziców. To nie szkoła przygotowała coś dla dzieci i ich rodzin. To rodziny wspólnie z nauczycielami przygotowywały coś dla siebie.” Szczegóły kampanii na stronie internetowej: www.postawnarodzinę.pl Masz problem? Czy wiesz, kto mo˝e Ci pomóc? Ulotka adresowana do osób dorosłych. Materiał w prosty i przyst´pny sposób informuje o formach pomocy, jakie oferuje samorzàd lokalny. Grupa potencjalnych odbiorców została zdefiniowana przez zadanie trzech pytaƒ: „DoÊwiadczasz przemocy i szukasz wsparcia w trudnej sytuacji?”, „Jak pokonaç kłopoty, których przyczynà jest alkohol?”, „Czy Twoje dziecko potrzebuje pomocy?”. Oznacza to, ˝e materiał powinien byç dystrybuowany przede wszystkim za poÊrednictwem OÊrodka Pomocy Społecznej, przychodni i innych miejsc, do których mogà trafiaç osoby potrzebujàce wsparcia. Razem mo˝emy objàç cały Êwiat! Ulotka powstała z myÊlà o imprezach lokalnych – Festynach Trzech Pokoleƒ. Jej treÊç została zbudowana w oparciu o dwa przesłania: „Siłà naszej rodziny jest wzajemne wsparcie i bliskoÊç” i „Potrafimy ze sobà rozmawiaç i lubimy wspólnie sp´dzaç czas”. Materiał z takim przekazem powinien byç kolportowany wÊród osób dorosłych, zarówno rodziców, jak i dziadków. Opowiadamy w nim jak wa˝ne jest przekazywanie rodzinnych historii, pytajàc osoby dorosłe: „Czy wiesz, ˝e Twoje opowieÊci to prawdziwy skarb?”. Rodzina jest dla nas najwa˝niejsza Ulotka zaadresowana do rodziców. Jej celem jest przekazanie odpowiedzi na pytanie: „Czy wiesz jak chroniç dzieci przed zachowaniami ryzykownymi?”. W oparciu o badania naukowe skonstruowana została prosta, czytelna narracja: „Dajemy Ci szeÊç dobrych rad. Sprawdê jak działajà w praktyce!”. Ulotka wpisuje si´ w nurt jednej z najskuteczniejszych strategii profilaktycznych – Strategii Rozwijania Umiej´tnoÊci Wychowawczych, rekomendowanej przez Paƒstwowà Agencj´ Rozwiàzywania Problemów Alkoholowych. W dystrybucj´ tego materiału warto zaanga˝owaç szkoły. To idealne wsparcie dla wychowawców organizujàcych wywiadówki profilaktyczne. Poradnik dla nauczycieli Dlaczego warto włàczyç do kampanii rodziców i nauczycieli? Nauczanie przedmiotowe nie wystarczy. Potrzebne jest wspomaganie przez szkoł´ wychowawczej roli rodziny. Poradnik Jolanty Terlikowskiej prezentuje potrzeby rozwojowe dzieci i młodzie˝y, zasady pozytywnego wychowania i mnóstwo praktycznych wskazaƒ, jak budowaç silnà wi´ê w rodzinie. Dobrà okazjà do ich przekazywania sà odbywajàce si´ w szkole comiesi´czne zebrania dla rodziców. Praktyczne podpowiedzi dotyczàce wspierania rodziny mogà te˝ byç wykorzystane przez pracowników samorzàdowych przy tworzeniu ró˝nych gminnych prorodzinnych projektów. Porozmawiajmy ... Nigdy nie trać świętej ciekawości a pewno każdemu zdarza się rozmawiać z osobami wszystN kowiedzącymi. Mnie przydarza się to bardzo często. Czuję wtedy bezradność, czasem złość, ale najczęściej współczucie. Na- prawdę szczerze współczuję tym, którym się zdaje, że znają odpowiedzi na wszystkie pytania, na przykład dotyczące ich trzeźwienia. Oni bardzo dokładnie wiedzą co powinni, a czego nie powinni robić. Mają swoje opinie o terapeutach, oceniają ich, mają też swoje wyobrażenie o tym jak powinna wyglądać grupa terapeutyczna. Ich wiedza o uzależnieniu jest tak szeroka, że sami mogliby być specjalistami leczenia. Tylko jakoś tak się składa, że to właśnie oni najczęściej mają tzw. wpadki (zapicia), które oczyGazeta Ruchu Abstynenckiego wiście wspaniale potrafią „wytłumaczyć”. Gdyby pytali i, co może ważniejsze, chcieli wsłuchiwać się w odpowiedzi na różne pytania byłoby im łatwiej. Problem w tym, że w swej „mądrości” nie znajdują pytań, nie są ciekawi – wydaje im się, że sami najlepiej wiedzą jak mają trzeźwieć. Są też wszystkowiedzący na inne tematy, niektórzy – na wszystkie. Obojętnie, jaki będzie poruszony w rozmowie oni natychmiast opowiedzą „prawdę” o sprawie, podadzą przykłady ze swojego życia i uraczą nas opowieściami zaczynającymi się zwykle od słów: „to jeszcze nic, ja to…”. Od rozmówcy nie oczekują nic poza wysłuchaniem ich opowieści. Nie zadają pytań, nie są ciekawi historii opowiadanych przez innych. Nie słuchają, tylko wyczekują chwili, w której sami będą mogli mówić. Oni także nie zadają pytań. A przecież, jak powiedział Albert Einstein: „Ważne jest by nigdy nie przestać pytać. Ciekawość nie istnieje bez przyczyny. Wystarczy więc, jeśli spróbujemy zrozumieć choć trochę tej tajemnicy każdego dnia. Nigdy nie trać świętej ciekawości. Kto nie potrafi pytać nie potśrafi żyć”. Hanna Gęściak-Wojciechowska z zarzàdem S.K.R A. SERCE GRA: Mija siedem miesięcy od czasu, gdy został wybrany nowy Zarząd. Czy możecie powiedzieć jak to wtedy było, a jak widzicie to teraz? Jak podsumujecie ten okres? Zarząd: Na początku przedstawimy się: Prezes Robert Kurowski, skarbnik Katarzyna Przyborowska, sekretarz Izabela Szyszka, członek zarządu Teresa Gadzinowska, Janek Bielanka, Hanna Mielecka. Kierownikiem klubu jest Katarzyna Przyborowska. Nowy zarząd rozpoczął swoje działania w trudnym okresie. Kończyła się nowa umowa najmu lokalu oraz trzyletnia umowa na działalność statutową klubu. Osoby, które miały już pewne doświadczenie odeszły. Przed nami stało ogromne zadanie do wykonania, a jednocześnie duże wyzwanie. Mimo wielu trudności i przeciwności poradziliśmy sobie. Wszystkie formalne sprawy zostały załatwione w terminie i z pozytywnym skutkiem. GRA: Co wydarzyło się podczas waszej kadencji? Zarząd: Do nas należało napisanie nowej oferty na trzyletnią działalność. Zarząd odnowił kontakty i nawiązał współpracę z przedstawicielami wydziału Spraw Społecznych i Zdrowia w Urzędzie dzielnicy Śródmieście. Nawiązaliśmy też kontakt z Komisją Dialogu Społecznego i Stowarzyszeniem Trzeźwy Kierowca. Bardzo ciekawie układa się współpraca z księdzem Leszkiem z Nowego Targu. W klubie powstała sala komputerowa (7stanowisk) w której odbywają się zajęcia informatyczne. Członkowie mogą sko- rzystać z bezpłatnych lekcji języka angielskiego. Została zlikwidowana palarnia, a na jej miejscu powstała biblioteka. Członkowie klubu inicjują wtorkowe spotkania brydżowe oraz sobotnie rozgrywki w ping-ponga. Dbamy o stałe punkty działalności klubowej:,,Wieczory przy świecach” w czasie których chętni klubowicze lub zaproszeni goście opowiadają o swoich doświadczeniach, drodze do trzeźwości, spotkania jubileuszowe gdzie co miesiąc rodzinnie i uroczyście obchodzimy rocznice trzeźwości, spotkania świąteczne. GRA: Co sprawia Wam najwięcej trudności? Zarząd: Po dłuższym okresie rozluźnienia, trudno jest zmotywować ludzi do aktywnego działania. Trudne jest też gospodarowanie pieniędzmi z dotacji, którą sporo nam zmniejszono. Problemy finansowe są najtrudniejszą sprawą, z którą się zmagamy. (dokończenie na str. 4) Gazeta Ruchu Abstynenckiego 4 VI rocznica klubu OSTOJA Sierpień 2010 Sierpień 2010 5 GRA GRA N asza gazeta ukazuje się dopiero w drugiej połowie roku. Było wiele wydarzeń w w Klubie „Ostoja”. Chcielibyśmy odnotować choć jedno z nich – kolejną rocznicę naszego klubu. Czas mija bardzo szybko, bo to już sześć lat! Przypominamy o naszej rocznicy w fotografii i zamieszczamy tekst piosenki, którą napisała i zaśpiewała na balu rocznicowym kierowniczka klubu Renata Szczepaniak. (M.L.) Turnus w Mądralinie W dniach 16-20 lipca 20 członków klubu OSTOJA gościło w Domu Pracy Twórczej Polskiej Akademii Nauk w Mądralinie. Był to turnus rehabilitacyjno-reaadaptacyjny. Stowarzyszenie WISE, przy którym działa klub „Ostoja” wybrało miejsce znakomicie. Panujący w ośrodku spokój bardzo sprzyjał skupieniu i refleksjom. Dwóch prowadzących zajęcia psycholog Krzysztof Rusiniak i terapeuta uzależnień Adam Maziewski nawet byli nieco zaskoczeniu gotowością uczestników do pracy podczas zajęć. Myślę, że i wielu uczestników czuło się zaskoczonych własną potrzebą takiej pracy. Każdy dzień rozpoczynaliśmy od gimnastyki, którą kończył bardzo ener- getyzujący okrzyk. Pierwszego ranka nie wszystkim chciało się gimnastykować, ale już drugiego ranka stawili się wszyscy – i dorośli i dzieci. Czas, mimo sporej liczby godzin zajęć, toczył się leniwie. Spacerowano po pięknym starym lesie, wyprawiano się nad pobliski Świder. Była nawet zabawa taneczna i wieczory spędzone na wspólnym śpiewaniu możliwe dzięki temu, że Adam Maziewski przyjechał z gitarą. A granie i śpiewania to jego wielka pasja. W dniu wyjazdu wszyscy mieli uczucie niedosytu i nie chodziło o dłuższy pobyt w przyjemnym ośrodku, ale o udział w zajęciach. Koniecznie „Ostoja” powinna podobny turnus wkrótce powtórzyć. (M.L.) TO JU˚ SZEÂå LAT (do mel. „Niech ˝yje bal”) ˚ycie Kochani – to nie bal i taniec, Bo nieraz dawało nam w koÊç, ˚yliÊmy w amoku, bez wiary, nadziei, Do złego wcià˝ pchało nas coÊ. Los w koƒcu ostro wzi´liÊmy za rogi, By wreszcie móc czuç i by byç, Razem zmieniamy si´ teraz na lepsze By znów godnie ˝yç. W ˝yciu nie zawsze si´ wszystko układa, Lecz sami kujemy swój los, Wi´cej w nas wiary, nadziei, miłoÊci, Bo wiemy ˝e obok jest ktoÊ, KtoÊ kto zrozumie, kto wesprze, przytuli Kto wska˝e nam drog´ i cel, Wystarczy tylko poszukaç pomocy I chcieç, mocno chcieç. To ju˝ szeÊç lat, czy to du˝o czy mało niewa˝ne To ju˝ szeÊç lat, razem troski, zmartwienia niestraszne To ju˝ szeÊç lat, dziÊ jesteÊmy silniejsi, mocniejsi To ju˝ szeÊç lat i tych lat niech przybywa nam wi´cej. Dzisiaj OSTOJA radoÊnie Êwi´tuje i wszystkich zaprasza na bal, Ka˝dy z nas w duszy gł´boko dzi´kuje, ˝e los znowu szanse nam dał, Z OSTOJÑ łatwiej nam kroczyç przez ˝ycie, Tu przyjaêƒ, tu serce, tu gest, OSTOJA przygarnia zbłàkane dusze, OSTOJA – najlepsza jest. Słowa: Renata Szczepaniak Gazeta Ruchu Abstynenckiego Porozmawiajmy ... z zarzàdem S.K.R A. SERCE (dokończenie ze str. 4) Szukamy nowych środków, sposobów, które pozwolą nam zaspokoić potrzeby klubowiczów. GRA: Jak obecnie oceniacie działalność klubu na podstawie tego, co on proponuje swoim członkom? Zarząd: Klub jest dostępny dla klubowiczów codziennie od 13.00 do 21.00. Odbywa się terapia, grupa wsparcia dla uzależnionych i współuzależnionych oraz kontakty indywidualne z terapeutą. Istnieje bogata oferta do spędzania wolnego czasu i rozwijania zainteresowań: dla sportowców rozgrywki piłkarskie i tenisa stołowego, biblioteka, kursy komputerowe, język angielski itd. Integracji sprzyjają wie- czorki przy świecach, rocznice trzeźwościowe, wspólne wyjazdy. GRA: A plany na przyszłość? Zarząd: Nasze najbliższe plany to konkretne działania: Organizacja obozu wypoczynkowo- terapeutycznego, wycieczki rowerowe, Organizacja Ogólnopolskiego Turnieju Piłki Ulicznej, arteterapia, choreoterapia, czynny udział klubowiczów w mszy z Księdzem Leszkiem podczas Dni Trzeźwości, udział w międzyklubowej lidze tenisa stołowego i w abstynenckich turniejach piłkarskich w całej Polsce. Zależy nam na tym, aby klub nie był miejscem biernego spędzania czasu, ale aby realizowane tu programy aktywizowały uczestników, zmieniały ich postawy, przywracały lub inicjowały role zawodowe i społeczne. Marzeniem prezesa jest doprowadzenie do takiej aktywności członków klubu jak 8 lat temu, na ulicy Poznańskiej. A Do czego są nam potrzebni inni ludzie? le czy aby na pewno są potrzebni? Odpowiedź z pozoru jest oczywista – „tak, oczywiście, że są potrzebni a nawet niezbędni!”. Jednakże nasze doświadczenia życiowe mogą powodować zamęt w głowie, co do tej oczywistości. Kiedy byliśmy bardzo, bardzo mali – ciągła obecność przy nas innych – naszych rodziców, opiekunów była warunkiem przeżycia. Ich chwilową nieobecność odbieraliśmy jako najgorsze zagrożenie, po prostu – koniec świata. Z czasem jednak, gdy trochę podrośliśmy i zwiększyły się nasze możliwości i zasoby oraz przybyło nam odwagi i ciekawości świata – wartością stawało się zrobienie czegoś całkowicie samemu, na własny rachunek, własnego autorstwa. „Ja sam” stało się życiową dewizą a nieśmiałe propozycje pomocy ze strony naszego otoczenia, rady czy korygujące uwagi odbieraliśmy jako zniewagę lub zagrożenie naszego terytorium. Wtedy mogło nam przyjść do głowy (i pozostać do dziś!), że oto absolutne nikt nie jest, nie będzie i nie ma być nam nigdy do niczego potrzebny. Ale wchodząc w wiek młodzieńczy nasze oczy zaczęły rozglądać się za jakąś miłą, ładną osobą a nasze serca mocniej bić na jej widok. Gdy nadszedł sygnał życzliwego przyjęcia i wzajemności nasze szczęście nie miało granic, a za nim szło pragnienie prawdziwej, ogromnej, wszechogarniającej i nigdy nieustającej bliskości! Nasze działania całkowicie temu podporządkowaliśmy, nasze myśli zajmowała tylko ta kwestia. Każda chwila oddalenia zaś stawała się źródłem niewypowiedzianych katuszy. To z tego okresu życia pochodziły deklaracje: „jesteś mi niezbędny/a jak powietrze do oddychania”, „bez Ciebie życie całkowicie traci sens”. Gdyby wtedy nas zapytano, czy ta osoba jest nam potrzebna – bez wahania odparlibyśmy, że bez niej nie przeżyjemy ani godziny. Dalej historia ta wiedzie poprzez naprzemienność tych etapów – gdy się trochę nasyciliśmy związkiem, pojawiała się potrzeba zwiększenia przestrzeni życiowej, nowych celów i kontaktów – z pretensją czasem mówiliśmy bliskiej osobie, że „zawiązała nam świat”. Ale gdy znowu mieliśmy kryzys, niepowodzenie, gorsze chwile, nie mówiąc już o chorobie czy niesprawności rozglądaliśmy się wokół w poszukiwaniu pomocnej ręki i bratniej duszy. Każdy z nas, kto przeżył trochę lat, doświadczył choćby raz niezbędności drugiego człowieka i osiągnięć życio- wych wspartych czyjąś pomocą, choć nie zawsze mieliśmy odwagę przyznać się do tego! Ale też w niejednej sytuacji wiele udało nam się zdziałać prawdopodobnie dzięki tylko własnemu wysiłkowi, mobilizacji, tylko naszej autonomicznej pomysłowości i kreatywności. Na koniec przerażająca wizja starości w osamotnieniu dostarcza znowu argumentu za obecnością drugiego człowieka, „który szklankę wody poda”. Ta przemienność sytuacji związanych z konsekwencjami obecności lub braku w naszym życiu innych ludzi tworzyć może utratę rozeznania w tej kwestii i powstanie programu sytuowania się w skrajnościach – od trudnej do przezwyciężenia izolacji do uzależnienia od innych ludzi. Programu przynoszącego z czasem spustoszenie emocjonalne, zahamowanie rozwoju, bywa, że trudne do uleczenia rany czy urazy. Programu, który trzeba kolejnymi latami życia korygować i leczyć jego konsekwencje. Jak więc byłoby dobrze? Jakiś czas temu psychologia i socjologia – nieobojętne na różne ważne życiowe dylematy człowieka ukuły w tej sprawie termin „wsparcie społeczne” na określenie pewnego istotnego dla naszego funkcjonowania poczucia, od którego jak się okazało zależy nasze zdrowie, długość życia, powodzenie w różnych sferach, dobre samopoczucie. „Wsparciem społecznym” nazwano poczucie, że jesteśmy otoczeni troską, akceptacją i życzliwością oraz siecią powiązań wzajemnej „potrzebności” z in- RECENZJE PodnieÊ głow´ K siążka adresowana przede wszystkim do kobiet – zarówno tych, które borykają się z poważnymi problemami życio- nymi ludźmi. Nie musi to być koniecznie mąż, czy żona. Do ukształtowania tego poczucia wystarczą naprawdę życzliwi znajomi, przyjaciele, dobrzy sąsiedzi, wartościowi współpracownicy. Ważna jest ich ilość a zwłaszcza różnorodność tych ról w naszym życiu. Ciekawe rzeczy pokazały badania nad niezbędnością wsparcia społecznego np. to, że lekarze, mający poczucie wsparcia społecznego (np. mający przyjaciół) stawiają trafniejsze diagnozy! Jeśli chcielibyśmy sprawdzić, czy w naszym życiu jest ono obecne – kilka pytań z badań nad tym zjawiskiem może być nam wskazówką do głębszej refleksji w tej sprawie. Np. „Czy jest ktoś, z kim możesz dzielić się swoimi głębokimi uczuciami i przeżyciami?”. „Czy jest ktoś, kto darzy Cię szacunkiem, chwali i cieszy się Twoimi osiągnięciami?”. „Czy jest ktoś, komu mógłbyś powierzyć opiekę nad swoimi dziećmi, gdybyś znalazł się w szpitalu lub, kto pożyczyłby Ci pieniądze w naprawdę poważnym życiowym kryzysie?”. Czy jest ktoś, kto może przyjść do Ciebie o każdej porze i zastać znaczący bałagan?”. „Z iloma osobami spotykasz się z poczuciem, że jesteś dla nich rzeczywiście znajomy i rozpoznawalny?”. Z powodów zdrowotnych, ze względu na nasze samopoczucie, długość życia i potrzebę osiągnięć zdobądźmy się na refleksję na temat naszego wsparcia społecznego, ale też na inwestycję w jego wzmocnienie! Leszek A. Kapler wymi, jak i tych, które są zaharowane, odporne i „normalne”, ale maja – jak wszyscy ludzie – chwile smutku, rozżalenie i słabości. Ewa Woydyłło kontynuuje otwarty w poprzednich edycjach „pisany gabinet terapeutyczny”: opowiada o rozmaitych dolegliwościach duszy i ciała, o tym, jak radzić sobie z urazami z dzieciństwa, uzależnieniami, lękami, perfekcjonizmem, złością, starzeniem i śmiercią bliskich osób, daje wskazówki, jak zachować zdrowie i sprawność fizyczną. Przekazuje wiarę w to, że trzeba tylko z odwagą „podnieść głowę”, aby uczynić życie szczęśliwszym, lepiej zrozumieć siebie i innych. Ewa Woydyłło, „Podnieś głowę”, Wydawnictwo Literackie, wrzesień 2008 Gazeta Ruchu Abstynenckiego Sierpień 2010 GRA FESTYN NA BIELANACH e-mail: [email protected] www.zozmokotow.pl/przemoc ostatnià sobot´ czerwca odbył si´ na Bielanach festyn W pod wdzi´cznym hasłem,,Powitanie lata”. Tak jak w ubiegłym roku, imprez´ zorganizowano na tzw. „Serku”, terenie wokół stacji metra Słodowiec. Organizatorem był Urzàd Dzielnicy Bielany m. st. Warszawy. Tradycyjnie, jak w latach ubiegłych, w festynie aktywnie uczestniczył Klub Stefan z Bielaƒskiego Stowarzyszenia Rodzin Abstynenckich. W rozstawionym przez nas namiocie znalazło si´ równie˝ miejsce dla Wydziału Polityki Społecznej i Zdrowia dla Dzielnicy Bielany wraz z Dzielnicowym Zespołem Realizacji Programu Profilaktyki i Rozwiàzywania Problemów Alkoholowych oraz Punktem Informacyjno – Konsultacyjnym. Wszystko poszło sprawnie poniewa˝ wczeÊniej na zebraniu ustalono czym ka˝dy z członków Klubu ma si´ zajmowaç w trakcie tej imprezy. Po postawieniu namiotu „migiem” rozło˝ono broszury i foldery informacyjne o uzale˝nieniu od alkoholu oraz ulotki o działalnoÊci Klubu i Stowarzyszenia. Realizujàc przyj´te zało˝enia zorganizowano konkursy sprawnoÊciowe i rysunkowe dla najmłodszych. Du˝ym zainteresowaniem cieszył si´ pokaz składania origami. Prowadziła go kole˝anka, która zajmuje si´ tà doÊç trudnà sztukà od lat i ma wieloletnie doÊwiadczenie w pracy z młodzie˝à. Dzieci i doroÊli dopisali. Nasze stoisko było oblegane, pełne ruchu i zabawy. Za udział w konkursach uczestnicy dostawali nagrody uzyskane od organizatorów i zakupione ze Êrodków własnych. Dopóki tych˝e nie zabrakło. Pogoda była pi´kna, i z całà pewnoÊcià mo˝na powiedzieç, ˝e festyn był udany. RozchodziliÊmy si´ z wra˝eniem, ˝e trwał za krótko. Sławek Jechowski 1 lipca 2010 r. SPZ ZOZ „SOLEC” PORADNIA LECZENIA UZALE˚NIENIA OD ALKOHOLU I WSPÓŁUZALE˚NIENIA ul. Solec 30 A, Warszawa–ÂródmieÊcie Poradnia jest czynna od poniedziałku do piàtku w godzinach 9.00-20.00 tel. +48 22 628 37 46 Oferujemy kompleksowà terapi´ dla osób uzale˝nionych od alkoholu i ich rodzin. Terapia w zakresie podstawowym, zaawansowanym i dalszego zdrowienia. Zaj´cia indywidualne edukacyjne grupowe, wykłady, GOD, maratony, treningi, warsztaty. Gazeta Ruchu Abstynenckiego OÂRODEK TERAPII UZALE˚NIENIA OD ALKOHOLU SPZZLO WARSZAWA – ˚OLIBORZ ul. ˚eromskiego 13, tel/fax 0-22 663-54-39 Czynny od poniedziałku do piàtku w godzinach 8.00–20.00 *PORADNIA TERAPII UZALE˚NIENIA OD ALKOHOLU I WSPÓŁUZALE˚NIENIA Terapia indywidualna i grupowa dla osób uzale˝nionych od alkoholu oraz terapia dla rodzin *ODDZIAŁ DZIENNY TERAPII UZALE˚NIENIA OD ALKOHOLU Terapia dla osób uzale˝nionych od alkoholu Program intensywny – 7 tygodni Poradnia Psychoterapii Przeciwdzia∏ania Przemocy w Rodzinie czynna od poniedzia∏ku do piàtku w godzinach od 9.00 do 20.00 ul. Belgijska 4, tel. 02z2 845 12 12 PORADNIA LECZENIA UZALE˚NIE¡ SZPITALA WOLSKIEGO czynna od poniedzia∏ku do piàtku od 9.00 do 20.00 telefon: (022 )389 48 09, ul. Kasprzaka 17, paw. 6, I p. Poradnia prowadzi terapi´ dla uzale˝nionych od alkoholu i innych Êrodków zmieniajàcych ÊwiadomoÊç, oraz terapi´ rodzin. Realizujemy program na poziomie podstawowym i zaawansowanym, zarówno indywidualnie jak i grupowo. Oferta obejmuje konsultacje lekarzy wszystkich specjalnoÊci na terenie szpitala, w tym lekarzy psychiatrów. Poradnia Terapii Uzale˝nienia od Alkoholu i Wspó∏uzale˝nienia M∏odzie˝owa Poradnia „POZA ILUZJÑ” ul. Belgijska 4, tel. 022 845 46 49 czynna od poniedzia∏ku do piàtku w godz. od 9.00 do 20.00 zapisy w godz. 9.00–16.30 Terapia w zakresie podstawowym, zaawansowanym i dalszego zdrowienia. ul. Dàbrowskiego 75 A (stacja METRO RAC¸AWICKA) tel. 022 844 94 61 Oferta skierowana jest do m∏odych ludzi (14–20 lat) eksperymentujàcych z alkoholem, narkotykami, papierosami lub nadu˝ywajàcych tych Êrodków oraz m∏odzie˝y z rodzin z problemem alkoholowym. Prowadzimy tak˝e grupy psychoedukacyjne dla rodziców, konsultacje rodzicielskie i terapi´ rodzinnà. Oddzia∏ Terapii Uzale˝nieƒ ul. Marywilska 44 tel. 022 814 57 32 Oddzia∏ Terapii Uzale˝nieƒ funkcjonuje w strukturze Izby Chorych i Pogotowia „Monar”, stanowiàc odr´bnà jej cz´Êç. Âwiadczy us∏ugi terapeutyczne w warunkach stacjonarnych – osobom uzale˝nionym od alkoholu, bezdomnym nieubezpieczonym, bez dokumentów – z ca∏ej Polski. Przychodnia Uzale˝nienia i Wspó∏uzale˝nienia od Alkoholu SZPZLO Warszawa-Wola ul. Elektoralna 26, tel./fax: 022 620 35 24 czynna: 8.00–20.00 Zapraszamy na konsultacje, psychoterapie indywidualne, psychoterapie grupowe dla osób uzale˝nionych i ich bliskich. PETRA OÊrodek Profilaktyczno–Terapeutyczny Al. Jerozolimskie 47/3, tel. 022 629 25 85 Od poniedzia∏ku do piàtku w godz. 9.00–20.00 Oferujemy programy: dla osób uzale˝nionych, dla osób wspó∏uzale˝nionych, dla m∏odych DDA. Codziennie o godz. 16.00 – otwarte wyk∏ady dotyczàce problemów alkoholowych i zjawisk psychologicznych z nimi zwiàzanych. PORADNIA TERAPII UZALE˚NIENIA od ALKOHOLU i WSPÓŁUZALE˚NIENIA „ROTA” WARSZAWA-URSUS OÂRODEK DIAGNOSTYCZNO-MOTYWACYJNY DLA MŁODZIE˚Y UZALE˚NIONEJ (W WIEKU 14–19 LAT) OD SUBSTANCJI PSYCHOAKTYWNYCH (NARKOTYKI, ALKOHOL, SUBSTANCJE WZIEWNE, PODWÓJNA DIAGNOZA) W GARWOLINIE W OÊrodku odbywa si´ nauka. Nasz adres: Szpital w Garwolinie oddz. III Podwójnych Diagnoz, 08-400 Garwolin ul. Al. Legionów 11, tel. (025) 6822251 w 232,231, tel. kom. 0503327909 ul. Sosnkowskiego 18 /III p. domofon/ tel. 22 35 32 416 lub 501 506 074 od poniedziałku do piàtku w godz.9-20 Proponujemy terapi´ indywidualnà i grupowà dla pacjentów na ró˝nym etapie zdrowienia. Zapraszamy osoby dorosłe uzale˝nione od alkoholu i hazardu, rodziny osób uzale˝nionych oraz Dorosłe Dzieci Alkoholików. Bemowski Telefon ODDZIAŁ DZIENNY TERAPII UZALEŻNIENIA OD ALKOHOLU Wojewódzki Szpital Bródnowski Prowadzi terapię dla: • OSÓB UZALEŻNIONYCH OD ALKOHOLU • OSÓB Z PODWÓJNĄ DIAGNOZĄ 03-242 Warszawa, ul. Kondratowicza 8 (budynek G, niski parter) tel./fax 022 326 59 40 Poradnia Leczenia Uzale˝nieƒ czynna od poniedzia∏ku do piàtku w godz. 8.00–20.00 w soboty w godz. 9.00–14.00 ul. Bellotiego 1 tel. 022 838 86 30, 022 838 73 64 Poradnia prowadzi terapi´ dla: – osób uzale˝nionych od alkoholu i innych Êrodków psychoaktywnych, – wspó∏uzale˝nionych, – DDA (Doros∏ych Dzieci Alkoholików). Poradnia Leczenia Uzale˝nieƒ w SPL Vitamed ul. Wileƒska 18, tel. 022 473 79 07. WejÊcie od Al. SolidarnoÊci, niedaleko przystanku autobusowego Szwedzka. Poradnia jest czynna codziennie od 8.00 do 20.00 Oferujemy terapi´ grupowà i indywidualnà dla osób uzale˝nionych, wspó∏uzale˝nionych i doros∏ych dzieci alkoholików. Leczenie jest bezp∏atne i dost´pne równie˝ dla pacjentów nie obj´tych ubezpieczeniem. Centrum Odwykowe Samodzielny Publiczny Zak∏ad Opieki Zdrowotnej z siedzibà w Warszawie przy ul. Zgierskiej 18a Poradnia Odwykowa i Dzienny Oddzia∏ Odwykowy – dla osób uzale˝nionych od alkoholu, narkotyków, leków, hazardu itp., ul. Zgierska 18a, tel. 022 813 27 65 Poradnia Rodzinna – dla osób wspó∏uzale˝nionych, DDA, ofiar przemocy, ul. Zakopiaƒska 33, tel. 022 617 03 10 PORADNIA LECZENIA UZALE˚NIE¡ I WSPÓ¸UZALE˚NIENIA ul. Rejonowa 28/30, Warszawa–Włochy tel. (0-22) 863 91 90 e-mail: [email protected] poniedziałek, wtorek, czwartek: 9.00–20.00 środa: 10.00–20.00 piątek: 9.00–16.30 psychoterapia grupowa i indywidualna, konsultacje psychiatryczne dla: ALKOHOLIKÓW I HAZARDZISTÓW, OSÓB WSPÓŁUZALEŻNIONYCH, DDA (bez ograniczeń wiekowych). dla Rodzin z Problemem Alkoholowym (pierwszy kontakt) Pododdzia∏ Leczenia Alkoholowych Zespo∏ów Abstynencyjnych – Detox Szpital Praski p.w. Przemienienia Paƒskiego 022 665 39 77 Al. SolidarnoÊci 67; tel. 022 619 19 79 – Izba Przyj´ç Do przyj´cia jest wymagane skierowanie. Opieka nad pacjentem polega na zmniejszeniu, a nast´pnie zlikwidowaniu objawów abstynencyjnych. Realizowany jest te˝ program motywacyjno–terapeutyczny dla osób uzale˝nionych od alkoholu. W ka˝dà Êrod´ o godz. 18.30 otwarte mitingi AA. W ka˝dy poniedzia∏ek grupa informacyjno–edukacyjna dla rodzin pacjentów hospitalizowanych. Wst´p wolny. Poczàtek zaj´ç: godz. 16.00. Prze∏am barier´ wstydu, zadzwoƒ, uzyskasz pomoc. Bemowski Klub Samopomocy, ul. Konarskiego 83, Osiedle Przyjaêƒ, poniedzia∏ki i Êrody w godz. 10.00–13.00 Mokotowskie Stowarzyszenie Rodzin Abstynenckich AZYL ul. Belgijska 4 III p, tel. 0500 29 12 60 e-mail: [email protected] www.klubazyl.p9.pl poniedzia∏ek–sobota 17.00–22.00 JeÊli alkohol jest dla Ciebie problemem przyjdê lub zadzwoƒ. Oferujemy pomoc doÊwiadczonych terapeutów. Kierownikiem klubu jest Barbara Zar´ba. Klub dla M∏odzie˝y JAKUB zaprasza w poniedziałki, Êrody i piàtki w godz. 16.30–20.30 • ping-pong • zaj´cia plastyczne • filmy • nauka taƒca • pomoc psychologa Centrum Spo∏eczne „Lelechowska” ul. Lelechowska 5, tel. 022 823 82 32 e-mail: [email protected] Rodzinny Klub Abstynenta RELAKS 02-954 Warszawa, ul. Goplaƒska 44, tel. 022 842 26 35 Klub czynny w poniedzia∏ki i czwartki w godz. 18.00–21.00 w soboty i niedziele w godz. 10.00–20.00 www.relaks.org.pl e-mail: [email protected] Raszyńskie Stowarzyszenie Rodzin Abstynenckich ARKA tel. 022 720 12 55 poniedzia∏ki, czwartki i piàtki w godz. 17.00–21.00 e-mail: [email protected] Jaworowa, ul. Warszawska 95 05-090 RASZYN Bielańskie Stowarzyszenie Rodzin Abstynenckich STEFAN ul. ˚eromskiego 55/67, tel./faks 022 639 81 92 e-mail: [email protected] www.klubstefan.pl PRZYJDè DO NAS OTRZYMASZ POMOC Punkt informacyjno-konsultacyjny poniedzia∏ek–piàtek 13.00–21.00 sobota 16.00–21.00 ABSTYNENCKICH Klub ZORZA ul. Sosnkowskiego 16, tel. 022 662 22 06 czynny od poniedzia∏ku do soboty w godz. 15.30–21.00 [email protected] W godzinach otwarcia klubu dzia∏a punkt interwencji kryzysowej. W ka˝dà czwartà sobot´ miesiàca – dyskoteka. Warsztaty aktywizacji zawodowej i spo∏ecznej. Prowadzi: Adam Maziewski ka˝dy czwartek godz. 11.00 Centrum Spo∏eczne „Lelechowska” ul. Lelechowska 5, tel. 022 823 82 32 Zapisy pod numerem 0 503 134 843 MSZE TRZEèWOÂCIOWE na OCHOCIE W ka˝dà trzecià niedziel´ miesiàca o godz.15.00. w KoÊciele OpatrznoÊci Bo˝ej rzy ul. Dickensa 5. ul. Robotnicza 15 od poniedzia∏u do piàtku 16.00–21.00 w soboty 10.00–15.00 Telefon konfaktowy 0 607 454 448 e-mail: zrod∏[email protected] Prowadzone sà dwie grupy wsparcia: • dla osób uzale˝nionych • dla osób wspó∏uzale˝nionych. Grupa Alatheia Prywatny OÊrodek „Olcha” Al. Jerozolimskie 99 lok. 44 III p. Âroda godz. 18.00 Dowiedz si´ czy pijesz w sposób szkodliwy Przyjdê na spotkania z Sebastianem Nowakowskim ka˝dy poniedziałek godz. 17.00 Centrum Spo∏eczne „Lelechowska” ul. Lelechowska 5, tel. 022 823 82 32 Informacje pod numerem 0 503 134 843 e-mail: [email protected] Stowarzyszenie – Klub Rodzin Abstynenckich SERCE poniedzia∏ek–sobota w godz. 13.00–21.00 w centrum Warszawy, ul. Nowogrodzka 6 Nasi terapeuci pomogà Tobie i Twojej rodzinie ˝yç bez alkoholu i przemocy. Przyjdê lub zadzwoƒ tel. 022 628 74 37 [email protected]; www.serce.keep.pl Klub Abstynenta KROKUS ul. Filtrowa 54/58 m. 144 (wejÊcie od ul. Raszyƒskiej) Bemowskie Stowarzyszenie TrzeêwoÊci REDUTA czynny w godz. 17.00–20.00 w poniedzia∏ki, wtorki i Êrody ZAPRASZAMY! zaprasza od poniedzia∏ku do piàtku w godz. 18.00–22.00 ul. Synów Pu∏ku 6, tel. 022 665 08 00 ŹRÓDŁO ul. Lelechowska 5, tel. 022 823 82 32 e-mail: [email protected] STOWARZYSZENIE RODZIN Stowarzyszenie Rodzin Abstynenckich Warszawa–Włochy Klub Rodzin Abstynenckich OSTOJA zaprasza od poniedzia∏ku do soboty w godz. 16.00–21.00 Stowarzyszenie Promocji Abstynencji Klub Uzale˝nieƒ od A do Z B∏oƒskie Stowarzyszenie TrzeêwoÊciowe Klub Wzajemnej Pomocy KRES zaprasza codziennie w godz. 17.00–20.30 ul. Pi∏sudskiego 2/4, 05-870 B∏onie U PIMA ul. Nowy Zjazd 1, tel. 022 826 87 83 e-mail: [email protected] www.upima.org codziennie w godz. 16.00–21.00 w soboty 16.00–01.00 (w ka˝dà sobot´ dyskoteka) Klub KAROL przy OPS Dzielnicy Wola ul. Karolkowa 58a, tel. 022 632 01 25 czynny w soboty od 10.00–15.00 wszyscy mile widziani REDAKCJA: Gazeta Ruchu Abstynenckiego „GRA” ul. Lelechowska 5, 02-351 Warszawa, tel. 022 823 82 32, kom. 0 503 134 843, e-mail: [email protected] REDAKTOR PROWADZÑCY: Marek Nowicki; ZESPÓŁ REDAKCYJNY: Marek Bielski (kierowanie kolporta˝em), Danuta BuÊkiewicz, Sławomir Jechowski, Grzegorz Kowalski, Sylwester Matejak (obsługa fot.), Renata Szczepaniak (prowadzàca sekretariat), Jerzy Wituski, Marzena Zagrajek, Zbigniew Zieliƒski; WSPÓŁPRACA: Leszek Kapler, Joanna Wawerska-Kus. Redakcja zastrzega sobie prawo do redagowania i skracania tekstów. WYDAWCA: Stowarzyszenie Wspierania Inicjatyw Spo∏ecznych i Ekonomicznych „WISE”, ul. Lelechowska 5, 02-351 Warszawa. DRUK: DRONA Sp. z o.o., ul. Janiszowska 9, Warszawa. Pismo bezp∏atne. Pismo dofinansowane Nak∏ad: 2000 egz. przez Miasto Sto∏eczne Warszawa ISSN 1734-5308 D 18 września: VIII Rodzinny Piknik Integracyjny – Szczęśliwice 2010 D
