Medytacja 17.03.16 - Wspólnota świętego Jana

Medytacja. Wspólnota św. Jana. 17.03.2016
Łk 19,28-40 Wjazd Jezusa do Jerozolimy
Jezus ruszył na przedzie zdążając do Jerozolimy.
Gdy przyszedł w pobliże Betfage i Betanii, do góry zwanej Oliwną, wysłał dwóch spośród uczniów,
mówiąc: „Idźcie do wsi, która jest naprzeciwko, a wchodząc do niej, znajdziecie oślę uwiązane, którego
nikt jeszcze nie dosiadł. Odwiążcie je i przyprowadźcie tutaj. A gdyby was kto pytał, dlaczego
odwiązujecie, tak powiecie: «Pan go potrzebuje»”. Wysłani poszli i znaleźli wszystko tak, jak im
powiedział. A gdy odwiązywali oślę, zapytali ich jego właściciele: „Czemu odwiązujecie oślę?”
Odpowiedzieli: „Pan go potrzebuje”.
I przyprowadzili je do Jezusa, a zarzuciwszy na nie swe płaszcze, wsadzili na nie Jezusa. Gdy jechał, słali
swe płaszcze na drodze. Zbliżał się już do zbocza Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów poczęło
wielbić radośnie Boga za wszystkie cuda, które widzieli. I wołali głośno:
„Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie.
Pokój w niebie i chwała na wysokościach”.
Lecz niektórzy faryzeusze spośród tłumu rzekli do Niego: „Nauczycielu, zabroń tego swoim uczniom”.
Odrzekł: „Powiadam wam, jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą”.
Prośba stała: Prosić Pana Boga naszego, aby wszystkie nasze zamiary, decyzje i czyny były skierowane w
sposób czysty ku chwale Jego boskiego Majestatu
Obraz: scena opisana w Ewangelii
Prośna o owoc: o to, abym potrafił uwielbiać Jezusa w każdej chwili i sytuacji
1. Osioł, którego Bóg potrzebuje
Zobaczyć: „Idźcie do wsi, która jest naprzeciwko, a wchodząc do niej, znajdziecie oślę uwiązane, którego nikt
jeszcze nie dosiadł. Odwiążcie je i przyprowadźcie tutaj. A gdyby was kto pytał, dlaczego odwiązujecie, tak
powiecie: «Pan go potrzebuje»”.
Rozważyć: Jezus wybrał na swój tryumfalny wjazd do Jerozolimy małego osła, nie dorosłego, ale „źrebię
oślicy”. Nie posłał uczniów po najlepszego rumaka ani nie wjechał na ogromnym słoniu. Gdyby wjeżdżał w
naszych czasach nie wjechałby porsche ani ferrari. Może pożyczyłby od ciebie twój stary rower albo hulajnogę.
Co byś sobie pomyślał o takim królu? Jakie zrobiłby na tobie wrażenie?
Jezus nie potrzebował gadżetów. Zawsze wybiera to, co w oczach przeciętnego człowieka nie ma wielkiej
wartości. Poproś o umiejętność dostrzegania prawdziwej wartości tego, co cię na co dzień otacza: rzeczy
materialnych, relacji, wydarzeń. Które z nich przeceniasz a których nie doceniasz?
Zastanów się czy jakieś rzeczy materialne nie służą ci do tego, aby zaprezentować się przed innymi jako „ten
lepszy”.
2. Człowiek z liściem
Zobaczyć: „Zbliżał się już do zbocza Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów poczęło wielbić radośnie Boga
za wszystkie cuda, które widzieli. I wołali głośno”
Zobacz jak zbiega się tłum ludzi zachwyconych Jezusem. Popatrz na ich twarze pełne radości. staraj się nie
oceniać ich intencji. Chwyć liść palmowy, który ktoś ci podaje z uśmiechem i pobiegnij za Jezusem.
Rozważyć: Jakie uczucia i myśli powstają w tobie w tej sytuacji? Zastanów się dlaczego.
3. Uwielbienie
„Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie.
Pokój w niebie i chwała na wysokościach”.
Uwielbienie nie jest emocją. Jest decyzją woli. Jest wewnętrzna postawą. Możesz narzekać albo uwielbiać.
Zdecyduj się dziś na uwielbienie Boga: wychwalaj Go teraz i dziękuj za to wszystko, co przychodzi ci do głowy
w tej chwili. Dołącz do chóru aniołów, którzy czynią to teraz w niebie stojąc przed tronem Boga.
Proś o umiejętność dostrzegania cudów, jakie Bóg dyskretnie czyni w twoim życiu.
Rozmowa końcowa:
porozmawiaj z Jezusem jak z przyjacielem o doświadczeniu dzisiejszej modlitwy