Dental Tribune International

DTP1009_01_09-10_Walter
02.11.2009
15:55 Uhr
Seite 1
DENTAL TRIBUNE
The World’s Dental Newspaper · Polish Edition
ISSN 1730-315X
PAŹDZIERNIK 2009
VOL. 7, NR 10
CENA: 9,50 zł
FDI
Perspektywy
Wydarzenia
Word Dental Communique
Biofilm poddziąsłowy istotnym
wyzwaniem terapeutycznym
CEDE 2009 - relacja
Strona
4
Strona
9
Nowe rozporządzenie Ministra Zdrowia
dot. świadczeń stomatologicznych
finansowanych ze środków publicznych
Strona
19
www.amadar.pl
Marzena Bojarczuk, Dental Tribune Polska
W poprzednim wydaniu Dental
Tribune opublikowaliśmy część
wykazów świadczeń stomatologicznych, które – zgodnie z nowym rozporządzeniem Ministra
Zdrowia – finansowane są ze
środków publicznych.
12 lat:
– ocena stanu uzębienia za pomocą
wskaźnika intensywności próchnicy PUW* dla zębów stałych,
– oddzielne podanie poszczególnych składowych wskaźnika
PUW*,
– kwalifikacja do szczególnej
opieki stomatologicznej, w tym
profesjonalna profilaktyka fluorkowa.
Po raz pierwszy od czasu obowiązywania „ustawy zdrowotnej”,
wykazy te, tzw. koszyki świadczeń
gwarantowanych w stomatologii,
zostały tak szczegółowo określone.
Na łamach niniejszego wydania
Dental Tribune zamieszczamy kolejne wykazy świadczeń.
Wykaz profilaktycznych świadczeń stomatologicznych dla dzieci
i młodzieży do ukończenia 19 r.ż.:
7 lat:
– ocena stanu uzębienia za pomocą
wskaźnika intensywności próchnicy PUW* dla zębów stałych i
PUW* dla zębów mlecznych,
– oddzielne podanie poszczególnych składowych wskaźnika
PUW* dla zębów stałych i wskaźnika PUW* dla zębów mlecznych,
– wykrywanie nieprawidłowości
* wskaênik intensywnoÊci próchnicy PUW – suma
z´bów z próchnicà, usuni´tych z powodu próchnicy, wype∏nionych z powodu próchnicy.
(wad) zgryzu – wyraźnego zniekształcenia albo wyraźnego ograniczenia funkcji żucia lub gryzienia,
– kwalifikacja do szczególnej opieki
stomatologicznej, w tym profesjonalna profilaktyka fluorkowa.
10 lat:
– ocena stanu uzębienia za pomocą
wskaźnika intensywności próchnicy PUW* dla zębów stałych i
PUW* dla zębów mlecznych,
– oddzielne podanie poszczególnych składowych wskaźnika
PUW* dla zębów stałych i wskaźnika PUW* dla zębów mlecznych,
– wykrywanie nieprawidłowości
(wad) zgryzu – wyraźnego zniekształcenia albo wyraźnego ograniczenia funkcji żucia lub gryzienia,
– kwalifikacja do szczególnej opieki
stomatologicznej, w tym profesjonalna profilaktyka fluorkowa.
13 lat:
– ocena stanu uzębienia za pomocą
wskaźnika intensywności próchnicy PUW* dla zębów stałych,
– oddzielne podanie poszczególnych składowych wskaźnika
PUW*,
– wykrywanie nieprawidłowości
(wad) zgryzu – wyraźnego zniekształcenia albo wyraźnego ograniczenia funkcji żucia lub gryzienia,
– kwalifikacja do szczególnej
opieki stomatologicznej, w tym
profesjonalna profilaktyka fluorkowa.
16 lat:
– ocena stanu uzębienia za pomocą
wskaźnika intensywności próchnicy PUW* dla zębów stałych,
– oddzielne podanie poszczególnych składowych wskaźnika
PUW*,
– wykrywanie nieprawidłowości
(wad) zgryzu – wyraźnego zniekształcenia albo wyraźnego ograniczenia funkcji żucia lub gryzienia,
– kwalifikacja do szczególnej
opieki stomatologicznej, w tym
profesjonalna profilaktyka fluorkowa.
Do ukończenia 19 r.ż.:
– ocena stanu uzębienia za pomocą
wskaźnika intensywności próchnicy PUW* dla zębów stałych,
– oddzielne podanie poszczególnych składowych wskaźnika
PUW*,
– wykrywanie nieprawidłowości
(wad) zgryzu – wyraźnego zniekształcenia albo wyraźnego ograniczenia funkcji żucia lub gryzienia,
– ocena stanu zdrowia jamy ustnej z
uwzględnieniem stanu uzębienia,
DT strona 10
AD
DTP1009_02-03_Opinie
2
02.11.2009
16:03 Uhr
Seite 2
DENTAL TRIBUNE
Opinie
Polish Edition
Implanty zębów oparte na komórkach
macierzystych jako uzupełnienie utraconego zęba
Andrea Mantesso, Brazylia
Zrozumienie właściwości mezenchymalnych komórek macierzystych jest podstawowym
celem ich biologii, a zwiększająca
się liczba badań w tym zakresie
AD
wykazuje obecność tych komórek w różnych obszarach zęba.
Komórki macierzyste zęba zostały wyizolowane z miazgi w zę-
bach mlecznych i stałych, ozębnej,
mieszka zębowego oraz brodawki
zębowej. Populacje tych komórek
znajdują się w zębach w małych
ilościach i wykazują różną zdolność
do tworzenia tkanek. Różnią się
między sobą nie tylko pod względem pochodzenia, ale także mogą
zachowywać się w różny sposób w
zależności od techniki wykorzysty-
wanej do ich izolacji i od warunków
hodowli. Analiza ich właściwości
jest więc bardzo złożona i nie są one
jeszcze w pełni poznane. Komórki
te są bez wątpienia potencjalnym
źródłem komórek dla inżynierii
tkankowej i stomatologii.
Dzięki tym komórkom można
będzie osiągnąć 2 podstawowe
cele: naprawę częściowo utraconych struktur zęba i tworzenie nowego, w całości biologicznego
zęba. Utrata zębów jest powszechnym następstwem wielu chorób,
w szczególności wśród starzejących się społeczeństw. Obecnie
dysponujemy metodami zastępowania utraconych zębów: protezami zębowymi i implantami. Takie zastępowanie naturalnie występującej fizjologicznej tkanki
sztucznym materiałem wykorzystywane jest w stomatologii od starożytności, bez znaczących zmian
w zakresie samego zabiegu
wszczepiania implantów. Zmieniają się tylko syntetyczne materiały wykorzystywane w tych procedurach.
W literaturze opisywane są
różne techniki tworzenia zęba biologicznego. Z tego powodu niektórzy badacze wykorzystywali
połączenie platform zbudowanych
na kształt zęba, umieszczając na
nich komórki macierzyste. Inni wykorzystywali kombinacje różnych
typów komórek, w tym komórki
macierzyste nie zębowe z właściwościami tworzenia bio-zębów.
Proces tworzenia bio-zębów może
być złożony, bowiem wykorzystywać można różne materiały jako
platformy, różne ilości komórek
macierzystych oraz różne metodyki gromadzenia tych komórek.
Wykorzystywanie komórek macierzystych zęba oznacza nowy paradygmat w stomatologii i z pewnością zrewolucjonizuje sposób
działania w tej dziedzinie. Wprzyszłości dentyści będą mogli izolować
i manipulować żywymi komórkami,
a całe środowisko chirurgii stomatologicznej będzie przystosowane do
tych procedur. Pacjenci będą zgadzać się na możliwość posiadania w
pełni funkcjonujących zębów, które
dłużej pozostają w jamie ustnej
i doskonale pasują do ich pozostałych, zachowanych zębów. Biozęby będą mniej inwazyjną, a przez
to lepszą alternatywą dla implantów,
jeśli zabieg wszczepiania małych
agregatów komórek będzie prosty
i doprowadzi do wytworzenia narządu ze wszystkimi niezbędnymi
tkankami, takimi jak ozębna
i miazga zęba. DT
Niniejszy artykuł opublikowano za
zgodą FDI World Dental Federation.
Autor
Dr Andrea Mantesso pracuje jest wykładowcą w School of Dentistry
Uniwersytetu São Paulo w Brazylii.
Można się z nią skontaktować, pisząc na adres: [email protected].
DTP1009_02-03_Opinie
02.11.2009
16:03 Uhr
DENTAL TRIBUNE
Seite 3
Opinie
Polish Edition
3
Ząb wszczepiony do oka – pierwszy przypadek
leczenia osteo-odonto-keratoprotetycznego
60-letnia pacjentka z USA odzyskała wzrok po tym, jak chirurdzy
w Miami wszczepili jej jeden z zębów do oczodołu. Był to pierwszy
taki zabieg wykonany w USA.
Został przeprowadzony w Bascom Palmer Eye Institute w Miller School of Medicine Uniwersytetu w Miami.
W ramach leczenia wszczepiono do oka pacjentki ząb, który
utrzymuje sztuczną soczewkę. Kobieta straciła wzrok w 2000 r. na
skutek zespołu Stevens-Johnsona –
ciężkiej reakcji niepożądanej na
powszechnie stosowane leki, która
powoduje powstawanie rumienia,
pęcherzy i złuszczanie skóry oraz
sąsiadujących tkanek. Schorzenie
to często powoduje również ślepotę
i powoduje na całym świecie
100.000 zgonów rocznie!
Dr Victor L. Perez – prof. okulistyki w Bascom Palmer Eye Institute przeprowadził wraz ze swym
interdyscyplinarnym zespołem
procedurę leczenia osteo-odontokeratoprotetycznego (MOOKP).
Jest to złożony zabieg chirurgiczny,
który wykonywano dotychczas
tylko w nielicznych ośrodkach
okulistycznych w Europie i Azji.
wokół uszkodzonej rogówki, przygotowując w ten sposób pole do
wszczepienia uzupełnienia. Miesiąc później pobiera się błonę śluzową z wewnętrznej powierzchni
policzka pacjenta. Jest ona wykorzystywana do pokrycia i odtwo-
rzenia powierzchni dotkniętego
chorobą oka. Ostatnia faza leczenia
to usunięcie protezy z policzka albo
ramienia i wszczepienie jej do oka.
Protezę ustawia się w linii pośrodkowej oka. W błonie śluzowej wycina się otwór na sztuczną so-
czewkę, która nieznacznie wystaje
z oka i umożliwia dostawanie się do
niego światła, a dzięki temu pacjent
odzyskuje wzrok.
„Ta metoda pozwoli niezliczonym pacjentom w USA odzyskać
wzrok. Dzięki pracom zespołu pod
kierownictwem dr. Pereza pacjenci
zyskali dostęp do tej skomplikowanej techniki chirurgicznej” – powiedział dr Eduardo C. Alfonso,
dyrektor Bascom Palmer Eye Institute. DT
AD
W JAKI SPOSÓB NOWA PASTA DO ZĘBÓW NAPRAWIA SZKLIWO?
BioRepair® - Twój dentysta w tubce.
DLACZEGO NAPRAWA SZKLIWA
JEST TAKA WAŻNA?
Każdego dnia nasze zęby są narażone
na działanie bodźców mechanicznych
(szczoteczka do zębów) i chemicznych
(pokarmy i kwasy), powodujących mikroskopijne, niezauważalne zarysowania, pęknięcia i szczeliny, w których
gromadzi się osad, bakterie i barwniki.
Z czasem może to prowadzić do poważniejszych uszkodzeń, takich jak próchnica oraz starcie i utrata połysku szkliwa.
CZY WIESZ, ŻE USZKODZENIA
ZĘBÓW SĄ NIEODWRACALNE?
W szkliwie nie ma żywych komórek i dlatego nie potrafi się ono regenerować. Z
tego względu jakiekolwiek uszkodzenia
szkliwa są nieodwracalne. Żaden biologiczny proces nie jest w stanie naprawić
uszkodzonej emalii.
JAK MOŻESZ NAPRAWIĆ
USZKODZONE SZKLIWO I W JAKI
SPOSÓB DZIAŁAJĄ REWOLUCYJNE
NANOCZĄSTECZKI MICROREPAIR®?
W składzie BioRepair® znajdują się bioaktywne mikrocząsteczki Microrepair®,
które dzięki swojej budowie wnikają w
głąb mikroskopijnych uszkodzeń szkliwa i zębiny skutecznie je remineralizując i naprawiając.
Cząsteczki MICROREPAIR® są to niezwykle małe cząsteczki (wielkości 10100 miliardów razy mniejszej niż metr)
substancji zwanej substytutem apatytu
węglanowego cynku, która ma strukturę bardzo zbliżoną do struktury szkliwa
zębowego.
łaniem kwaśnych substancji oraz bodźców mechanicznych.
Dzięki rewolucyjnej formule, która odtwarza naturalną substancję mineralną
zębiny i szkliwa BioRepair® naprawia
nawet najmniejsze uszkodzenia, pęknięcia i defekty szkliwa.
Pasty do zębów BioRepair® są dostępne
w dwóch różnych wersjach opracowanych specjalnie w odpowiedzi na zróżnicowane wymogi higieny każdego z
nas.
BioRepair® jedyne pasty z nanocząsteczkami MICROREPAIR®, które naprawiają mikroskopijne, powierzchniowe
uszkodzenia powstające na szkliwie i
zębinie.
Biologicznie aktywne mikrocząsteczki
odbudowują strukturę szkliwa i wypełniają mikroskopijne, niewidoczne
pęknięcia oraz rysy spowodowane dzia-
BIOREPAIR®
NAPRAWIA SZKLIWO
Procedurę MOOKP opracował
w latach 60. XX w. włoski okulista
prof. Benedetto Strampelli. Metoda okazała się skuteczną techniką
leczenia schyłkowych postaci chorób rogówki, w których blizny
uniemożliwiają widzenie i nie ma
już możliwości wykonania przeszczepu rogówki, a jednocześnie
nie doszło do uszkodzenia wewnętrznych struktur oka ani nerwu
wzrokowego.
„Dla określonej grupy pacjentów, których organizm odrzuca
przeszczepioną lub sztuczną rogówkę, jest to zabieg ostatniej
szansy, w którym wszczepia się do
oka ząb pacjenta w celu zakotwiczenia sztucznej soczewki i przywrócenia wzroku” – wyjaśnia dr
Perez.
W ramach zabiegu MOOKP
ścina się i formuje usunięty ząb oraz
otaczającą go kość, a następnie nawierca w nim otwór w celu osadzenia optycznej soczewki cylindrycznej. Ząb i soczewkę wszczepia się
pod skórę pacjenta w obrębie policzka lub ramienia, aby doszło do
ich połączenia w zintegrowaną biologicznie całość. Następnie okulista preparuje powierzchnię oka,
usuwając zbliznowaciałe tkanki
Do nabycia w aptekach tuba 100 ml ~22 zł
BioRepair® nr 1 wśród polskich stomatologów *
* BioRepair® Pełna Ochrona zdobywca 1 miejsca przyznanego przez
Komisję Konkursową XIV Ogólnopolskiej Konferencji Stomatologicznej Expodent 2008
Wyłączny Dystrybutor w Polsce: A.B.Berren-Handlowy Sp. z o.o. | ul. Ogrodowa 22, Reguły
biorepair.pl
DTP1009_04-05_FDI
02.11.2009
16:04 Uhr
Seite 4
Szanowni Państwo,
Doroczny Światowy Kongres
Stomatologiczny FDI (FDI Annual
World Dental Congress-AWDC),
który w 2009 r. odbywał się w Singapurze, dobiegł końca. Tegoroczne wydarzenie przebiegło bez
zarzutu dzięki niestrudzonym działaniom Miejscowego Komitetu Organizacyjnego (Local Organising
Committee-LOC) oraz wolontariuszom. Należy też wspomnieć o pracownikach FDI, którzy współpracowali z LOC w Singapurze oraz
przenosili główne biuro FDI z Ferney-Voltaire we Francji do Genewy
w Szwajcarii.
AWDC zgromadziło 107 wykładowców z całego świata z wielu
dziedzin stomatologii, którzy dzielili się z kolegami po fachu wiedzą
i praktycznymi informacjami na temat nowości terapeutycznych.
Na Targach, podczas których
ponad 130 międzynarodowych wystawców prezentowało swoje produkty, uczestnicy kongresu mogli
zapoznać się z najnowocześniejszymi produktami i urządzeniami.
Podczas tego tygodnia zorganizowano wiele ważnych spotkań, mających na celu przygotowanie
programu poparcia dla działań na
rzecz zdrowia światowego, a także
Wybory FDI 2009. Gratulujemy
członkom Rady i Zarządu (Council
and Committee) wybranym podczas spotkań Zgromadzenia Ogólnego B (General Assembly B) oraz
Posiedzenia Rady C (Council C)
(Wybory FDI 2009). Dziękujemy
również ustępującym reprezentantom, którzy poświęcili organizacji
swój czas i specjalistyczną wiedzę.
Byli nimi: dr William O’Reilly, dr
Neil Campbell, dr Mark Goodhew,
dr Claus Munck, dr Howard Jones,
prof. Martin Tyas, prof. Reiner Biffar, George Weber i prof. Martin
Hobdell.
Kongres stanowił idealną
płaszczyznę do dalszego zacieśniania relacji ze stowarzyszeniami
członkowskimi FDI, partnerami
korporacyjnymi i współpracującymi z FDI specjalistami. Podczas
National Liaison Officer (NLO)
Lunch, który odbył się 3. września,
3 z 4 autorów „Atlasu stanu zdrowia
jamy ustnej” („The Oral Health Atlas”) przygotowało krótką prezentację na temat badań wykorzystanych do opracowania tego nowego
narzędzia FDI, które później tego
dnia zostało oficjalnie udostępnione. Ucieszyłem się
także z oświadczenia
Unilever, który przedłużył na kolejne 3 lata
swoją
współpracę
z FDI w programie
„Live.Learn.Laugh.”,
aby kontynuować rozwój projektów z zakresu zdrowia jamy
ustnej dla potrzebujących społeczeństw.
Tegoroczna Ceremonia Powitalna była
dla mnie wyjątkowym
wydarzeniem. MiniDr Burton Conrod przekazuje stanowisko następującemu po ster Zdrowia Singapuru – Khaw Boon
nim Przewodniczącemu FDI dr. Roberto Vianna (DTI/FDI).
Wan wygłosił inspirujące sprawozdanie na temat polepszenia stanu
zdrowia jamy ustnej w tym kraju,
podkreślając potrzebę kontynuacji
współpracy w tym regionie. Na zawsze zapamiętam chwilę, w której w
sposób symboliczny przejąłem
funkcję przewodniczącego po
moim wybitnym koledze, byłym
Przewodniczącym FDI, którym
jest dr Burton Conrod.
Dr Conrod podczas swej kadencji wspierał ważne inicjatywy FDI
mające na celu zwiększenie ogólnoświatowej świadomości zagadnień związanych z problematyką
stanu zdrowia jamy ustnej, w tym
„Live.Learn.Laugh.”, publikację
pt.: „Atlas stanu zdrowia jamy ustnej” („The Oral Health Atlas”) oraz
Global Caries Initiative.
Podczas Przemówienia Powitalnego zobowiązałem się kontynuować te i inne działania FDI. Później
miło spędziliśmy czas podczas pełnego kolorów przedstawienia, które
przy pomocy tańca i muzyki przeprowadziło widzów przez historię
Singapuru. Patrząc w przyszłość na
kolejny rok, mamy w planach wiele
pasjonujących projektów, a w tym
nadchodzące wydarzenia Global
Caries Initiative oraz Regionalny
Program Edukacji Ustawicznej FDI
(FDI Regional Continuing Education Programme).
Jestem dumny z faktu, że dano
mi możliwość służenia na stanowisku Przewodniczącego FDI,
szczególnie w czasie, kiedy przyszłoroczny AWDC będzie odbywał
się w moim ojczystym kraju. Miejscowy Komitet Organizacyjny
AWDC 2010 intensywnie pracuje,
aby powitać nas wszystkich w
przyszłym roku w Salvador da Bahia, a ja już dziś was tam serdecznie
zapraszam!
Dr Roberto Vianna
Przewodniczący FDI
Wybory FDI 2009
Podczas Dorocznego Światowego Kongresu Stomatologicznego FDI 2009 pozostały 2
wolne mandaty do Rady FDI, w
tym Przewodniczącego-Elekta,
oraz 10 wolnych mandatów do
Przewodniczacy-Elekt FDI
Komitetów. W sumie zaakceptowano 26 nominacji na ważne
stanowiska, w tym 4 nominacje
do Rady i 22 do Komitetów.
Gratulujemy i witamy kolejnych, wybranych w Singapurze,
członków Rady i Komitetów FDI:
dr Orlando Monteiro da Silva (Portugalia)
Rada FDI
Członkowie Rady:
dr Norberto Lubiana (Brazylia).
Komitety FDI
Komitet ds. Komunikacji i Wspierania
Członków (Communications &
Member Support Committee):
Komitet ds. Praktyki Dentystycznej
(Dental Practice Committee):
Komitet ds. Nauki (Science Committee)
dr Jun-Sik Moon (Korea)
prof. nadzw. dr Nikolai Sharkov (Bułgaria)
prof. S.M. Balaji (Indie)
prof. Vladimer Margvelashvili (Gruzja)
dr Ward van Dijk (Holandia)
dr Armando Hernandez Ramirez (Meksyk)
prof. dr Georg B. Meyer (Niemcy)
dr Claudio Pinheiro Fernandes (Brazylia)
Komitet ds. Rowoju Stomatologii Światowej i
Promocji Zdrowia (World Dental Development
& Health Promotion Committee)
dr Jo E. Frencken (Holandia)
dr Kevin S. Hardwick (USA)
FDI
Deklaracje FDI dotyczące
Ukierunkowania Działań
Podczas Dorocznego Światowego Kongresu Stomatologicznego w 2009 r. Zgromadzenie
Ogólne FDI zatwierdziło 3 nowe i 9
poprawionych Deklaracji Ukierunkowania Działań FDI.
Nowe Deklaracje
Ukierunkowania Działań:
• nadwrażliwość zębiny,
• bezzębność i problemy ogólnego
stanu zdrowia ludzi starszych,
• stosowanie tytułów akademickich, zawodowych i honorowych.
Poprawione Deklaracje
Ukierunkowania Działań:
• materiały do wybielania zębów,
• związek pomiędzy stanem zdro-
wia jamy ustnej a ogólnym stanem
zdrowia,
• wpływ wydajności żucia na
ogólny stan zdrowia,
• związki fluoru w materiałach do
wypełnień,
• kontrola zakażeń w gabinecie stomatologicznym,
• profilaktyka poekspozycyjna na
HBV, HCV i HIV,
• badania naukowe.
Podczas Zgromadzenia Ogólnego B i I Forum Otwartego odwołano deklaracje FDI dotyczące
przewodów doprowadzających
wodę do unitów stomatologicznych i gruźlicy oraz Practice of
Dentistry. FDI
FDI wydaje nowy materiał źródłowy na temat stanu zdrowia jamy ustnej
Członkowie i delegaci kongresu w
2009 r. razem z nowym Przewodniczącym FDI Dr Roberto Vianna,
Dyrektorem Wykonawczym FDI
DrDavidAlexanderoraz autorami
– Roby Beaglehole, Habib Benzian
i Jon Crail spotakali się w Pawilonie FDI z powodu oficjalnego wydania nowego „Atlasu stanu zdrowia jamy ustnej” FDI („Oral Health Atlas”) z okazji obchodów
Światowego Dnia Zdrowia Jamy
Ustnej (World Oral Health DayWOHD) 12. września 2009 r.
Coroczny WOHD jest okazją do
zastanowienia się nad umiejętnoś-
ciami radzenia sobie z problematyką stanu zdrowia jamy ustnej w
różnych populacjach, a „Atlas stanu
zdrowia jamy ustnej” („The Oral
Health Atlas”) ilustruje stan zdrowia
jamy ustnej ludzi na całym świecie.
Wykorzystując krótkie teksty, kolorowe mapy, wykresy i obrazy, razem
z danymi statystycznymi i faktami,
atlas przedstawia światową wizję
stanu zdrowia jamy ustnej w łatwej
do zrozumienia formie.
Po oficjalnym udostępnieniu
książki na kongresie, Towarzystwo
Stomatologiczne w Singapurze
ogłosiło, że zakupi egzemplarze
„The Oral Health Atlas” do upow-
szechnienia w bibliotekach publicznych w całym kraju. Inne towarzystwa członkowskie wykazały zainteresowanie tłumaczeniem atlasu dla czytelników w ich
regionach.
„The Oral Health Atlas” został
wydany przez Myriad Editions
(www.myriadeditions.com), znane
z nagradzanych serii State of the
World Atlas.
Dr David Alexander i dr Roberto Vianna wraz z autorami „The Oral Health Atlas” w Pawilonie FDI w Singapurze(DTI/FDI)
Więcej informacji na temat atlasu, w tym na temat nabywania kopii, dostępnych jest na oficjalnej
stronie: www.oralhealthatlas.org.
FDI
DTP1009_04-05_FDI
02.11.2009
16:05 Uhr
DENTAL TRIBUNE
Seite 5
Polish Edition
Worldental Communiqué
Centrala FDI przenosi się do Szwajcarii
Siedziba nowej centrali FDIw Genewie,
w Szwajcarii (DTI/FDI).
FDI przeniosło swoją centralę
ogólnoświatową do Genewy w
Szwajcarii, zamykając w ten sposób etap końcowy realizowanego
od kilku lat planu. Siłami napędzającymi tych zmian były aspekty logistyczne i finansowe:
FDI poszukiwało kraju, w którym
może prowadzić działalność jako
pojedyncza firma – w przeciwieństwie do obecnej struktury 6 odrębnych firm, co daje także korzystne opodatkowanie i uproszczone zarządzanie przy uwzględnieniu działalności handlowej.
Szwajcaria była najlepszym
kandydatem ze względu na bliskość do poprzedniej centrali FDI,
co umożliwiło zachowanie większości istniejących pracowników.
Ponadto, miasto to jest ośrodkiem
międzynarodowych organizacji
rządowych i pozarządowych, takich jak Organizacja Narodów
Zjednoczonych, Światowa Organizacja Zdrowia, Światowa Konfederacja Serca (World Heart Federation) oraz Międzynarodowa Rada
Pielęgniarek (International Council of Nurses), co ułatwia współ-
pracę w zakresie zintegrowanej
promocji zdrowia.
Nowe biuro mieści się w pobliżu lotniska Geneva Airport, co
stanowi dogodne warunki dla przyjezdnych gości. Powierzchnia
biura wynosi 475 m2 i została wyremontowana w taki sposób, aby
stworzyć otwartą przestrzeń do
pracy z oknami dookoła. Na początku bieżącego roku FDI wprowadziło program „Zasponsoruj okno” jako sposób na zwiększenie
funduszy na przeprowadzkę. Dy-
5
rektor do spraw Wykonawczych
FDI – dr David Alexander, relacjonując postęp inicjatywy, powiedział: „Spotkaliśmy się z wyraźną
odpowiedzią na ten program.
Chciałbym podziękować stowarzyszeniom i wszystkim indywidualnym darczyńcom za ich hojność”.
Nowy adres centrali FDI:
FDI World Dental Federation
Tour de Cointrin
Avenue Louis Casai 84
Case Postale 3
1216 Cointrin – Genève
Switzerland FDI
Co wywołuje uśmiech Konkurs FDI/Unilever
na najlepszy plakat
dentystów?
Firma Wm. Wrigley Jr. była partnerem FDI World Dental Federation w II
edycji konkursu fotograficznego FDI & Wrigley Photographic Award.
Dentyści z 63 krajów z całego
świata zgłaszali swoje zdjęcia do
konkursu FDI 2009 & Wrigley
Photographic Award, który
trwał od 16. marca do 8. lipca br.
Zdjęcia były oceniane przez komisję sędziów, a zwycięzców wytypowano na podstawie ich kreatywności w podejściu do tematu.
(także regionalny zwycięzca Ameryki Płn.). Zwycięzca nagrodzony
został możliwością bezpłatnego
wyjazdu na Światowy Kongres
Stomatologiczny FDI 2010 (FDI
World Dental Congress) w Salvador da Bahia, w Brazylii. Dodatkowo otrzymał nagrodę regionalną: talon o wartości 1.000 dola-
Dr William O’Reilly, dr Burton Conrod i Pujan – zwycięzca regionu Azji i Oceanii w konkursie FDI & Wrigley Photographic Award (DTI/FDI).
„Dentyści odgrywają znaczącą
rolę w „tworzeniu” zdrowych uśmiechów na całym świecie, a my
byliśmy wzruszeni faktem, że
mieli oni możliwość podzielenia
się z innymi tym, co wywołuje
uśmiech u nich samych” – powiedział Maureen Jones, zarządzający
programem Wrigley Oral Healthcare. Zwycięskie fotografie z tegorocznego konkursu wystawiono
w Pawilonie FDI podczas Dorocznego Światowego Kongresu Stomatologicznego (Annual World
Dental Congress) w Singapurze.
Zwycięzcą FDI 2009 & Wrigley
Photographic Award został Richard z Tacoma w Waszyngtonie
About the publisher
Publisher
Tour de Cointrin, Avenue Louis Casai 84,
Case Postale 3
1216 Cointrin – Genève, Switzerland
Phone: +41 22 560 81 50
Fax: +41 22 560 81 40
E-mail: [email protected]
Web site: www.fdiworldental.org
FDI Communications Manager
Aimée DuBrûle
FDI Worldental Communiqué is published by
the FDI World Dental Federation. The newsletter and all articles and illustrations therein are
protected by copyright. Any utilisation without
prior consent from the editor or publisher is
inadmissible and liable to prosecution.
rów na sprzęt fotograficzny, roczną
prenumeratę International Dental
Journal oraz roczny zapas bezcukrowej gumy do żucia Wrigley. Pozostałych 5 regionalnych zwycięzców FDI 2009 & Wrigley Photographic Award to:
• region Afryki: Sandy z Gauteng,
Afryka Płd.,
• region Azji i Oceanii: Pujan z Singapuru,
• region Europy: Jan Eric z Altstätten, SG, Szwajcaria,
• region Ameryki Łacińskiej: Gunther z Cartago, Kostaryka,
• region Środkowego Wschodu:
Neda z Teheranu, Iran.
Wszyscy zwycięzcy regionalni
otrzymali takie same nagrody. W
tym roku, oprócz zwycięzców regionalnych, wybrano losowo 50 innych uczestników, którzy otrzymali roczny zapas gumy do żucia
bez cukru Wrigley (ok. 144 opakowań). Poza tym, Wrigley’s Oral Healthcare Program (WOHP) przeznacza 25 dolarów na każde zgłoszenie albo łącznie do 25.000 dolarów na rzecz Funduszu FDI
Rozwoju Stomatologii na Świecie
(FDI World Dental Development
Fund –WDDF), który wspiera edukację zdrowotną w zakresie zdrowia jamy ustnej i projekty w krajach
o niskich dochodach.
FDI
Na początku września w Singapurze ogłoszono 6 zwycięzców
konkursu FDI 2009/Unilever Poster Award. Zostali nimi:
• Sagar Abichandani (Indie) – „Evaluation of the Quality of Root
Canal Fillings in Mumbai, India”,
• Myat Nyan (Japonia) – „Effects of
simvastatin and alpha-tricalcium
phosphate combination on the
early healing of bone defects”,
• Yun-Ching Chang (Taipei, Chiny)
– „Study of invasion patterns of
oral squamous cell carcinoma
with a new device of modified grading system”,
• Victor T.W. Fan – „Alveolar Bone
Preservation and Augmentation
with scaffold for implant therapy”,
• Manisha Kukreja – „Comparative
evaluation of hand wrist radiographs with cervical vertebrae for
skeletal maturation in 10-12 year
old children”,
• Mohanad Al-Sabbagh – „Genetic
variations in periodontally involved smokers”.
Przedstawiciele FDI i Unilever oraz zwycięzcy konkursu 2009 Poster Award Competition
(DTI/FDI).
Do FDI nadesłano ponad 120
zgłoszeń na tegoroczny konkurs.
Jeszcze przed kongresem wybrano
finalistów z najlepszymi plakatami
i zaproszono ich na kongres do
przedstawienia plakatów i badań
przed zespołem ekspertów z następującą potem sesją pytań i odpowiedzi. Wszyscy zwycięzcy otrzymali możliwość darmowej rejes-
tracji na przyszłorocznym Światowym Kongresie Stomatologicznym FDI oraz 1.500 euro na pokrycie kosztów uczestnictwa w kongresie. Konkurs FDI/Unilever Poster Award będzie ponownie
przeprowadzony w 2010 r. Więcej
informacji na ten temat można znaleźć na stronie internetowej
FDI. FDI
Konferencja Sekcji Stomatologicznej
Sił Zbrojnych (Defence Forces Dental
Services-SDFDS) w Singapurze
31. sierpnia Generał Brygady dr
Benjamin Seet – zwierzchnik
Korpusu Medycznego Sił Zbrojnych w Singapurze, wystąpił
podczas Ceremonii Otwarcia
Programu Militarnego dla Dorocznego Kongresu Światowej
Stomatologii FDI 2009 (Annual
World Dental Congress). Spotkanie, które zgromadziło ponad 60
dentystów wojskowych z 18 krajów stało się początkiem dyskusji
o naukowych i wojskowych zagadnieniach w stomatologii.
W swoim przemówieniu inauguracyjnym dr Benjamin Seet
podkreślił tafność tegorocznego tematu: „Opieka Stomatologiczna
dla Następnego Pokolenia Sił
Ceremonia otwarcia Programu Militarnego 2009 w Singapurze (DTI/FDI).
Zbrojnych”. Wraz z przemianą
służby zdrowia w siłach zbrojnych
wielu krajów, mającą na celu sprostanie większemu spektrum wyzwań geopolitycznych i militarnych, spotkanie to dało możliwość
wymiany poglądów jego uczestnikom oraz dzielenia się wiedzą na temat udoskonalanej stomatologii
wojskowej i zaopatrywania żołnierzy w lepszą opiekę stomatologiczną. Wśród wykładowców
obecnych na kongresie byli: pułkownik dr Tan Peng Hui – Komendant Instytutu Medycyny Wojskowej Sił Zbrojnych Singapuru, gen.
Zhao Yimin – zastępca Dziekana
Szkoły Stomatologii w China
Fourth Military Medical University, płk. Robert Hale z US Army Institute of Surgical Research oraz
płk. Policji Peter Sahelangi. Podczas 2-dniowego Programu Militarnego omawiano wiele tematów
takich, jak: opieka nad pacjentami
po urazach twarzy, identyfikacja
sądowa, stomatologia polowa i stan
zdrowia jamy ustnej żołnierzy. FDI
DTP1009_06-07_Opinie
6
02.11.2009
16:06 Uhr
Seite 6
DENTAL TRIBUNE
Opinie
Technologia CAD/CAM zwiększa
wydajnoś leczenia stomatologicznego
Constantine Gart i Kamran Zamanian, USA
Technologia CAD/CAM jest niewątpliwie jednym z najważniejszych osiągnięć współczesnej stomatologii – wpływa w sposób
szczególny na etap laboratoryjny
pracy, zwiększa wydajność pracowni protetycznych, a dzięki
temu technicy dentystyczni mogą
zaspokoić wzrastający popyt na
uzupełnienia protetyczne i inne
rodzaje uzupełnień stomatologicznych.
Rosnące zapotrzebowanie na
różnego rodzaju uzupełnienia dentystyczne wynika z faktu starzenia
się ludzkiej populacji, a także coraz
większych potrzeb w zakresie poprawy estetyki uzębienia. Technologia CAD/CAM sprostała wyzwaniu, jakim było spełnienie oczekiwań pracowni protetycznych dotyczących korzyści wynikających z
wprowadzenia do codziennej pracy
AD
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
DALACIN C, 75 mg, kapsułki; DALACIN C, 150 mg, kapsułki; DALACIN C, 300 mg, kapsułki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
1 kapsułka zawiera 75 mg klindamycyny (Clindamycinum) w postaci chlorowodorku. Produkt zawiera laktozę jednowodną – 144,23 mg. 1 kapsułka zawiera 150 mg klindamycyny (Clindamycinum) w postaci
chlorowodorku. Produkt zawiera laktozę jednowodną – 200,58 mg. 1 kapsułka zawiera 300 mg klindamycyny (Clindamycinum) w postaci chlorowodorku. Produkt zawiera laktozę jednowodną – 253,97 mg. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Kapsułki twarde: dwuczęściowa, zielono-biała kapsułka oznaczona napisem „CLIN 75” oraz „Pfizer”. Kapsułki twarde: dwuczęściowa, biała kapsułka oznaczona napisem„CLIN 150” oraz„Pfizer”. Kapsułki twarde:
dwuczęściowa, biała kapsułka oznaczona napisem„CLIN 300” oraz „Pfizer”.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Wykazano, że klindamycyna jest skuteczna w leczeniu zakażeń bakteryjnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na klindamycynę, takie jak: - zakażenia kości i stawów wywołane przez: Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Peptococcus spp., Actinomyces spp., Bacteroides spp.
(zwłaszcza Bacteroides melaninogenicus), Fusobacterium spp.; - zapalenie ucha środkowego, gardła,
zatok wywołane przez: Streptococcus spp., Bacteroides spp. (zwłaszcza Bacteroides fragilis), Fusobacterium spp., Peptostreptococcus spp., Staphylococcus aureus; - zakażenia zębów i jamy ustnej wywołane przez: Peptococcus spp., Peptostreptococcus, Actinomyces spp., Propionibacterium spp., Eubacterium
spp., Bacteroides spp. (zwłaszcza Bacteroides melaninogenicus), Fusobacterium spp.; - zakażenia dolnych dróg oddechowych wywołane przez: Streptococcus pneumoniae, Staphylococcus aureus, Bacteroides spp., Fusobacterium spp., Peptostreptococcus spp., Peptococcus spp., Actinomyces spp.; - zakażenia
w obrębie miednicy i jamy brzusznej wywołane przez: Bacteroides spp. (zwłaszcza Bacteroides fragilis
i Bacteroides melaninogenicus), Peptostreptococcus spp., Fusobacterium spp., Eubacterium spp., Peptococcus spp., Actinomyces spp., Clostridium perfringens; - zakażenia żeńskich narządów płciowych wywołane
przez: Peptostreptococcus spp., Bacteroides spp., Gardnerella vaginalis, Mobiluncus spp., Mycoplasma hominis; - zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołane przez: Staphylococcus aureus, Bacteroides fragilis,
Clostridium perfringens; - płonica wywołana przez: Streptococcus pyogenes grupa A; - posocznica i zapalenie wsierdzia wywołane przez: Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Bacteroides spp.
W przypadku ciężkiego przebiegu choroby wskazane jest zastosowanie produktu w postaci dożylnej.
U chorych na zapalenie wsierdzia lub posocznicę zasadniczo zaleca się rozpoczynanie leczenia od dożylnego podania klindamycyny. Dalacin C należy stosować wyłącznie w leczeniu ciężkich zakażeń bakteryjnych. Planując zastosowanie produktu Dalacin C, lekarz powinien wziąć pod uwagę rodzaj zakażenia oraz rozważyć ryzyko biegunki. Notowano bowiem przypadki zapalenia okrężnicy, występującego nawet 2 lub 3 tygodnie po podaniu produktu (patrz punkt 4.4).
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dzieci: Zależnie od miejsca i nasilenia zakażenia, dzieciom w wieku od ponad 4 tygodni do
14 lat podaje się od 8 mg do 25 mg klindamycyny/kg mc./dobę. Zaleca się podawanie produktu
w 3 lub 4 dawkach podzielonych w ciągu doby. U małych dzieci, które mogą mieć trudności z połknięciem kapsułki zaleca się stosowanie klindamycyny w postaci granulatu. Dorośli: Zależnie od miejsca i stopnia nasilenia zakażenia, u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 14 lat stosuje się klindamycynę w dawce od 600 mg do 1,8 g na dobę w 3 lub 4 dawkach podzielonych w ciągu doby. Jeśli zalecana dawka dobowa nie przekracza 900 mg lub gdy konieczne jest zastosowanie klindamycyny u dzieci w wieku do 14 lat, dostępne są produkty Dalacin C o mniejszej zawartości substancji
czynnej (kapsułki 75 mg, kapsułki 150 mg, roztwór do wstrzykiwań i infuzji 150 mg/ml oraz granulat 75 mg/5 ml). W przypadku zakażeń wywołanych przez paciorkowce β-hemolizujące, leczenie należy kontynuować przez co najmniej 10 dni. Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby:
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby o średnim i znacznym stopniu ciężkości okres półtrwania klindamycyny wydłuża się. Nie jest wymagane zmniejszenie dawki, gdy produkt Dalacin C podaje
się co 8 godzin. Jednakże u pacjentów z zaawansowaną niewydolnością wątroby należy monitorować
stężenie klindamycyny w osoczu. Zależnie od wyników tych badań może być konieczne zmniejszenie
dawki lub wydłużenie odstępów między dawkami.
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek: U osób z niewydolnością nerek dochodzi do
niewielkiego wydłużenia okresu półtrwania klindamycyny, niepowodującego konieczności zmniejszenia dawki. Również u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek nie jest konieczne zmniejszenie dawki,
gdy produkt Dalacin C podaje się co 8 godzin. Jednakże u pacjentów z ciężką niewydolnością lub bezmoczem należy monitorować stężenie produktu w osoczu. Zależnie od wyników tych badań może być
konieczne zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępów między dawkami do 8 lub nawet 12 godzin.
Dawkowanie u pacjentów poddawanych hemodializie: Klindamycyna nie jest eliminowana z organizmu
podczas hemodializy. Dlatego nie ma konieczności podawania dodatkowej dawki leku przed dializą
ani po dializie. Sposób podawania: Kapsułki należy popić pełną szklanką płynu.
4.3 Przeciwwskazania
Produktu nie należy stosować u osób uczulonych na klindamycynę lub linkomycynę (dochodzi do alergicznych reakcji krzyżowych na te substancje) oraz którąkolwiek substancję pomocniczą.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Produkt należy stosować ostrożnie w następujących przypadkach: - zaburzenia czynności wątroby, - zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (miastenia, choroba Parkinsona), - choroby żołądka
i jelit w wywiadzie (np. przebyte zapalenie jelita grubego). W trakcie długotrwałego stosowania produktu (przez ponad 3 tygodnie) należy regularnie kontrolować morfologię krwi oraz wskaźniki czynności wątroby i nerek. Długotrwałe lub powtarzane stosowanie klindamycyny może prowadzić do
nadkażeń lub do nadmiernego rozwoju opornych na produkt bakterii lub drożdżaków. Klindamycyny nie należy stosować w leczeniu zakażeń dróg oddechowych wywołanych przez wirusy. Dalacin C 75 mg, 150 mg, 300 mg, kapsułki nie nadaje się do leczenia zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych ze względu na za małe stężenie antybiotyku osiągalne w płynie mózgowo-rdzeniowym. Klindamycynę można na ogół stosować u pacjentów uczulonych na penicylinę. Mało prawdopodobne jest wystąpienie reakcji alergicznej na klindamycynę u osób uczulonych na penicylinę, ze względu na różnice w budowie cząsteczkowej tych antybiotyków. Istnieją jednakże pojedyncze doniesienia o występowaniu reakcji anafilaktycznych po zastosowaniu klindamycyny u osób ze stwierdzoną alergią na penicylinę. Należy więc zachować ostrożność podczas podawania klindamycyny pacjentom uczulonym na penicylinę. Jeżeli w trakcie leczenia lub w ciągu kilku tygodni od jego zakończenia pojawi się biegunka, zwłaszcza ciężka i uporczywa, należy natychmiast odstawić lek. Biegunka może być bowiem objawem rzekomobłoniastego zapalenia jelit. Ta choroba, będąca powikłaniem antybiotykoterapii, może mieć przebieg zagrażający życiu. Natychmiast po ustaleniu rozpoznania rzekomobłoniastego zapalenia jelit należy wdrożyć odpowiednie leczenie (podaje się doustnie metronidazol, a w ciężkich przypadkach - wankomycynę). Nie należy podawać środków hamujących perystaltykę jelit ani innych działających zapierająco. Stwierdzono, że przyczyną rzekomobłoniastego zapalenia jelit są enterotoksyny bakterii Clostridium difficile. Rozpoznanie tej choroby opiera się przede wszystkim na objawach klinicznych. Można je potwierdzić endoskopowo, bakteriologicznym badaniem kału oraz wykryciem enterotoksyn. U osób w podeszłym wieku lub osłabionych rzekomobłoniaste zapalenie jelit może mieć ciężki przebieg. Możliwe są nawroty pomimo zastosowania właściwego leczenia. Produkt zawiera laktozę i nie powinien być stosowany
u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu
Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
4.5 Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji
Klindamycyny nie należy stosować jednocześnie z erytromycyną, gdyż in vitro zaobserwowano ich antagonistyczne działanie na bakterie. Drobnoustroje oporne na linkomycynę wykazują również oporność na klindamycynę (tzw. oporność krzyżowa). Ze względu na właściwości hamowania przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego klindamycyna może wzmacniać działanie środków zwiotczających (np.
eteru, tubokuraryny, halogenków pankuronium). Może to prowadzić do nieoczekiwanych, zagrażających życiu powikłań śródoperacyjnych. Kwestionowano skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych stosowanych jednocześnie z klindamycyną. Dlatego w trakcie przyjmowania tego antybiotyku należy stosować dodatkowe metody antykoncepcji.
4.6 Ciąża i laktacja
Klindamycyna przenika przez barierę łożyskową u ludzi. Po podaniu wielokrotnych dawek stężenie
antybiotyku w płynie owodniowym wynosiło ok. 30% stężenia we krwi matki. Produkt może być stosowany w okresie ciąży jedynie w razie zdecydowanej konieczności. Klindamycyna przenika do mleka matki. U niemowlęcia karmionego piersią nie można wykluczyć wystąpienia uczuleń, biegunki
i nadkażenia błon śluzowych drożdżakami. Dlatego podczas leczenia klindamycyną nie należy karmić piersią.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu
Nie badano wpływu produktu Dalacin C na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
4.8 Działania niepożądane
Działania niepożądane zostały uporządkowane w poniższej tabeli wg klasyfikacji układów i narządów.
Klasyfikacja układów i narządów (wg MedDRA) i odpowiadające im działania niepożądane: Zaburzenia krwi i układu chłonnego: Przemijająca neutropenia, leukopenia, eozynofilia, agranulocytoza,
trombocytopenia, granulocytopenia. Zaburzenia układu immunologicznego: Reakcje anafilaktoidalne,
ciężkie, ostre reakcje nadwrażliwości, zapalenie wielostawowe. Zaburzenia układu nerwowego: Zaburzenie smaku, gorączka polekowa, hamowanie przewodzenia nerwowo-mięśniowego. Zaburzenia żołądka i jelit: Ból brzucha, nudności, wymioty, biegunka, zapalenie błony śluzowej przełyku, owrzodzenie przełyku, rzekomobłoniaste zapalenie jelit. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: Żółtaczka, zaburzenia czynności wątroby, zapalenie wątroby z żółtaczką cholestatyczną. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Wysypka grudkowo-plamista, pokrzywka, odropodobna wysypka, rumień wielopostaciowy,
objawy przypominające zespół Stevensa-Johnsona, świąd, zapalenie pochwy, złuszczające i pęcherzowe zapalenie skóry, zespół Lyella. Badania diagnostyczne: Przemijające zwiększenie aktywności amino-
transferaz w osoczu. Zaburzenia żołądka i jelit, takie jak nudności, wymioty, bóle brzucha lub biegunka, są na ogół lekkie i często ustępują w trakcie kontynuowania terapii lub po odstawieniu produktu.
Działania te zależą od sposobu podania i od dawki. Reakcje anafilaktoidalne oraz ciężkie, ostre reakcje
nadwrażliwości mogą czasem wystąpić już po pierwszym podaniu klindamycyny.
4.9 Przedawkowanie
Bardzo rzadko obserwowane są ciężkie reakcje alergiczne (odczyny surowicze, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne, aż do wstrząsu anafilaktycznego). W razie wystąpienia tego typu powikłań należy przerwać podawanie produktu Dalacin C i zastosować środki stosowane na ogół w takich przypadkach (np. podanie leków przeciwhistaminowych, kortykosteroidów, leków sympatykomimetycznych lub zastosowanie wspomaganego oddychania). Dotychczas nie obserwowano objawów
przedawkowania produktu. Po ewentualnym przedawkowaniu zaleca się płukanie żołądka. Hemodializa i dializa otrzewnowa nie są skuteczne. Swoista odtrutka nie jest znana.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnego, linkozamidy.
Kod ATC: J01FF01. Klindamycyna jest półsyntetyczną pochodną linkomycyny. Należy do grupy linkozamidów, które są pochodnymi piranozydu i nie są podobne do innych znanych obecnie antybiotyków.
Klindamycyna działa przede wszystkim bakteriostatycznie, a także bakteriobójczo w stopniu zależnym
od stężenia w miejscu zakażenia i od wrażliwości drobnoustrojów. Następujące drobnoustroje są
wrażliwe na działanie klindamycyny in vitro:
Ziarenkowce tlenowe Gram-dodatnie: - Staphylococcus aureus, - Staphylococcus epidermidis (szczepy wytwarzające penicylinazę i szczepy niewytwarzające penicylinazy). W warunkach badania in vitro niektóre szczepy pierwotnie oporne na erytromycynę szybko nabywają oporność na klindamycynę, - Streptococcus spp. (zwłaszcza Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes grupa A), Pałeczki beztlenowe
Gram-ujemne: - Bacteroides spp., w tym Bacteroides melaninogenicus oraz Bacteroides fragilis, - Fusobacterium spp., Pałeczki beztlenowe Gram-dodatnie, niezarodnikujące: - Propionibacterium spp., - Eubacterium spp., -Actinomyces spp., Ziarenkowce beztlenowe i mikroaerofilne Gram-dodatnie: - Peptococcus spp.
- Peptostreptococcus spp. - paciorkowce mikroaerofilne, - laseczki rodzaju Clostridium są bardziej oporne na klindamycynę niż większość innych bakterii beztlenowych. Większość szczepów Clostridium perfringens jest wrażliwa, ale inne gatunki, np. Clostridium sporogenes i Clostridium tertium są często oporne na klindamycynę; należy wykonać oznaczenie wrażliwości na antybiotyki. Inne drobnoustroje: - Mobiluncus spp., - Gardnerella vaginalis, - Mycoplasma hominis. Następujące drobnoustroje są zwykle oporne
na klindamycynę: -Enterococcus spp. - pałeczki tlenowe Gram-ujemne, - rodzaj Nocardia, - Neisseria meningitidis, - metycylinooporne szczepy Staphylococcus aureus i szczepy Haemophilus influenzae (w zależności od tego, z jakich ośrodków pochodzą dane). Klindamycyna działa antagonistycznie w stosunku do erytromycyny i innych antybiotyków makrolidowych. Bakterie oporne na klindamycynę nie wykazują oporności krzyżowej na penicyliny. Drobnoustroje oporne na linkomycynę są również oporne
na klindamycynę (całkowita oporność krzyżowa), a drobnoustroje oporne na erytromycynę są częściowo oporne na klindamycynę (częściowa oporność krzyżowa). Klindamycyna jest wykrywana we krwi
pępowinowej w stężeniu wynoszącym około 50% stężenia w surowicy krwi matki. Pozwala to przypuszczać, że produkt może osiągać stężenie terapeutyczne w organizmie płodu. Stwierdzono, że produkt jest wydzielany z mlekiem matki: jego stężenie w mleku wynosi do 4 μg/ml podczas podawania
w maksymalnej dawce 600 mg oraz do 2 μg/ml po podaniu w dawce 300 mg. Z wyjątkiem pojedynczego doniesienia, nie zaobserwowano do tej pory działań niepożądanych produktu u niemowląt karmionych piersią przez matki przyjmujące produkt.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Stosowane pochodne klindamycyny różnią się tylko do momentu wchłonięcia i rozszczepienia estru.
Później klindamycyna występuje w organizmie w postaci zasady (postać czynna). Estry należy uważać
za prekursory czynnej postaci leku (pro-lek). Po podaniu doustnym klindamycyny chlorowodorek jest
szybko i prawie całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego. Jednocześnie spożyty pokarm nieznacznie wydłuża okres wchłaniania. Po podaniu produktu na czczo substancja czynna osiąga maksymalne stężenie w osoczu po ok. 45 - 60 minutach, a gdy podaje się go po posiłku – po ok. 2 godzinach.
Maksymalne stężenie w osoczu po jednorazowym podaniu 150 mg i 300 mg klindamycyny wynosi odpowiednio od 1,9 do 3,9 μg/ml (po posiłku) i od 2,8 do 3,4 μg/ml (na czczo). Stopień wiązania się klindamycyny z białkami osocza zależy od jej stężenia. W zakresie stężeń terapeutycznych wynosi od 80%
do 94%. Klindamycyna dobrze przenika do tkanek, przenika przez łożysko i do mleka matki. Dyfuzja do
przestrzeni płynowych, nawet w stanie zapalnym opon mózgowo-rdzeniowych, jest niewystarczająca.
Klindamycyna osiąga duże stężenie w tkance kostnej. Klindamycyna jest wydalana przede wszystkim
z żółcią, po przejściu przez wątrobę. Niektóre metabolity są czynne mikrobiologicznie. Substancje indukujące enzymy wątrobowe skracają średni okres działania klindamycyny w organizmie. Klindamycyna jest wydalana w około 2/3 z kałem i w 1/3 z moczem. Okres półtrwania produktu w osoczu wynosi
około 3 godzin u dorosłych i około 2 godzin u dzieci. U osób z zaburzeniami czynności nerek oraz niewydolnością wątroby, stopnia średniego do ciężkiego, dochodzi do wydłużenia tego okresu. Klindamycyna nie jest eliminowana z organizmu podczas hemodializy.
5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Toksyczność ostra: W przeprowadzanych na różnych gatunkach zwierząt badaniach toksyczności
ostrej klindamycyny i jej soli stwierdzono, że LD50 tego produktu zawiera się w przedziale od 1800 do
2620 mg/kg mc. po podaniu per os oraz od 245 do 820 mg/kg mc. po podaniu dożylnym. W tych badaniach stwierdzano u zwierząt wyraźnie zmniejszoną aktywność i drgawki. Toksyczność przewlekła:
U szczurów i psów, które codziennie przez okres maksymalnie jednego roku otrzymywały per os klindamycyny chlorowodorek, maksymalna tolerowana dawka dobowa zawierała się w przedziale od 300
do 600 mg/kg mc. U psów po codziennej dawce 300 mg/kg mc. stwierdzono zwiększenie aktywności
aminotransferaz w osoczu, przy czym inne parametry kliniczno-biochemiczne pozostawały bez zmian.
Po codziennej dawce 600 mg/kg mc. u psów dochodziło do zmian w obrębie błony śluzowej żołądka
oraz pęcherzyka żółciowego. Potencjał mutagenny: Badania na zwierzętach nad mutagennością klindamycyny nie wskazywały na to, aby produkt ten wykazywał potencjał mutagenny. Potencjał kancerogenny: Nie przeprowadzono długotrwałych badań na zwierzętach dotyczących kancerogennego oddziaływania produktu. Toksyczny wpływ na zdolność do rozrodu: Badania z klindamycyną na szczurach
i myszach nie wskazywały na to, aby powodowała ona zaburzenia płodności lub miała właściwości
embriofetotoksyczne. Nie wykazano zwiększonej częstości występowania wad wrodzonych w badaniu przeprowadzonym na noworodkach szczurzych, których matki były narażone na działanie produktu w pierwszym trymestrze ciąży.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Magnezu stearynian, skrobia kukurydziana, talk, laktoza jednowodna. Skład: Kapsułki 75 mg, korpus:
tytanu dwutlenek (E171), żelatyna; wieczko: indygokarmina (E132), żółcień chinolinowa (E104), tytanu
dwutlenek (E171), żelatyna. Kapsułki 150 mg i 300 mg, żelatyna, tytanu dwutlenek (E171).
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nieznane.
6.3 Okres ważności
5 lat.
6.4 Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu
Kapsułki 75 mg przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, w normalnych warunkach wilgotności.
Kapsułki 150 i 300 mg przechowywać w temperaturze poniżej 30°C.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Dalacin 75 mg i 300 mg: Blistry PVC/Al zawierające 16 lub 20 kapsułek, w tekturowym pudełku.
Dalacin 150 mg: Blistry PVC/Al zawierające 16, 20 lub 100 kapsułek, w tekturowym pudełku.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania leku do stosowania
Brak specjalnych zaleceń, oprócz podanych w punkcie 4.2.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pfizer Manufacturing Belgium NV, Rijksweg 12, 2870 Puurs, Belgia
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Dalacin 75 mg pozwolenie nr R/711
Dalacin 150 mg pozwolenie nr R/0712
Dalacin 300 mg pozwolenie nr R/3064
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU/DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Dalacin 75 mg i 150 mg 15.10.1978 r./ 29.03.1999 r./ 27.04.2004 r./ 28.04.2005 r.
Dalacin 300 mg 16.05.1994 r./ 02.11.1999 r./ 05.01.2005 r./ 11.01.2006 r.
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU
LECZNICZEGO
15.12.2008 r.
Informacji naukowej udziela:
Pfizer Polska sp. z o.o.
ul. Rzymowskiego 28, 02-697 Warszawa
tel. +48 (22) 335 61 00, fax +48 (22) 335 61 11
www.pfizer.com.pl
tej technologii. Wciąż jednak
szybko się rozwija, pojawiają się
nowe trendy i udoskonalenia technologiczne, dzięki którym możliwe
jest oferowanie laboratoriom dentystycznym możliwości, jakie jeszcze niedawno były dla nich zupełnie
niedostępne.
Podstawowym czynnikiem
przyspieszającym wprowadzanie
do codziennej praktyki technologii
CAD/CAM są uzupełnienia z cyrkonu, ponieważ materiał ten można
formować w kształt koron i mostów
jedynie przy użyciu zautomatyzowanych urządzeń, pracujących
zwykle w systemie CAD/CAM.
Biokompatybilność i bardzo dobra
estetyka uzupełnień cyrkonowych
spowodowała szybki wzrost ich popularności w protetyce stomatologicznej.
Przewiduje się, że w ciągu najbliższych 5 lat złożona stopa
wzrostu rocznego (compound annual growth rate – CAGR) liczby
wszystkich pełnoceramicznych
uzupełnień protetycznych osiągnie
10,8% w USA i 10,5% w Europie.
Wartości te znacznie przewyższają
prognozy w zakresie innych materiałów, np. porcelany napalanej na
metal (porcelain fused to metal –
PFM), która ma wykazywać stosunkowo powolny wzrost.
Znaczna i wciąż powiększająca
się grupa techników dentystycznych chętniej stosuje materiały pełnoceramiczne niż rozwiązania tradycyjne. Uzupełnienia pełnoceramiczne napotykają jednak na opór
ze strony lekarzy dentystów. Materiały te wykazywały niegdyś wyższy niż inne produkty wskaźnik niepowodzeń. Ponadto, dostępne były
tylko nieliczne wyniki badań klinicznych dotyczących ich trwałości
i niezawodności. Dlatego lekarze
dentyści zajmujący się stomatologią zachowawczą nadal wybierali
tradycyjne materiały, takie jak porcelana napalana na metal. Wprowadzenie cyrkonu bardzo poprawiło
jednak trwałość materiałów pełnoceramicznych, ponieważ jest to materiał bardziej wytrzymały niż porcelana. Mimo początkowej rezerwy
wydaje się, że cyrkon będzie nadal
zyskiwał na popularności, w miarę
jak producenci systemów CAD/
CAM zainwestują środki finansowe w badania i rozwój materiałów cyrkonowych, a także – poprzez edukację lekarzy dentystów
i techników dentystycznych – podejmą starania zmierzające do przekonania do ich stosowania
Cyrkon i uzupełnienia z niego
wykonywane pozostają głównym
czynnikiem powodującym powszechne wprowadzanie do praktyki systemów CAD/CAM, jednak
coraz większego znaczenia nabierają także zalety związane z kosztami i przebiegiem wytwarzania
tego typu uzupełnień. Technologia
CAD/CAM staje się bardziej elastyczna w zakresie usług oferowanych pracowniom protetycznym.
Ma to tym większe znaczenie, że –
Polish Edition
zgodnie z prognozami – liczba techników dentystycznych na świecie
w przyszłości istotnie się zmniejszy,
ponieważ znaczna ich część zestarzeje się i odejdzie od zawodu. Jednocześnie mniej osób jest zainteresowanych podjęciem pracy technika
dentystycznego w związku z niezadowalającym poziomem wynagrodzeń w tej sferze. To zmniejszanie
siły roboczej przy jednoczesnym
rosnącym zapotrzebowaniu na uzupełnienia protetyczne związanym
ze starzeniem się społeczeństw
oznacza konieczność wzrostu możliwości produkcyjnych pracowni
protetycznych. Pracownie techniczne w USA i Europie są ponadto
poddawane presji współzawodnictwa z laboratoriami w krajach o
bardzo taniej sile roboczej takich,
jak: Chiny, Maroko, Turcja i Kostaryka.
Zdecydowana większość pracowni protetycznych na całym świecie zatrudnia mniej niż 5 techników
dentystycznych. Wiele z nich nie ma
nawet dostatecznych obrotów, aby
zakupić kosztowny system CAD/
CAM, umożliwiający skrawanie
uzupełnień na miejscu. Wcelu dotarcia do mniejszych podmiotów, producenci systemów CAD/CAM, tj.
3M ESPE, DENTSPLY i NobelBiocare oferują pracowniom protetycznym zakup urządzeń skanujących.
Umożliwia to laboratoriom skanowanie i przekazywanie cyfrowego
wycisku uzębienia do innych punktów (centralnych ośrodków skrawania lub pracowni technicznych wyposażonych na miejscu w urządzenia skrawające).
To rozwiązanie zapewnia większym laboratoriom dostateczne obroty, które pozwalają na zwrot kosztów inwestycji w kompletny system
CAD/CAM. Małe i średnie pracownie protetyczne zyskują z kolei
możliwość zainwestowania mniejszych kwot w skaner stomatologiczny, co jednocześnie eliminuje
koszty związane z wykonywaniem
samych uzupełnień. Kompletne
systemy CAD/CAM obejmują
zwykle skaner i urządzenie przeznaczone do skrawania na miejscu.
System samodzielnego skanera
składa się wyłącznie z urządzenia
skanującego, które wysyła cyfrowy
wycisk do centralnego ośrodka
skrawania albo pracowni protetycznej wyposażonej w urządzenie
skrawające. Na rynku amerykańskim i europejskim doskonale widoczna jest rosnąca popularność
obu opcji zakupu systemów
CAD/CAM. Stosunek kompletnych systemów do samodzielnych
skanerów wynosi ok. 1:2
Ceny systemów CAD/CAM
ciągle spadają, a dzięki temu rozwiązanie to staje się dostępne dla coraz
większej liczby pracowni dentystycznych, np. na rynku amerykańskim oczekuje się, że średnie ceny
sprzedaży kompletnych systemów
CAD/CAM i samodzielnych skanerów będą malały odpowiednio o
4,9% i 4,3% rocznie (CAGR).
Producenci i dystrybutorzy oferują programy finansowe, które
mają ułatwić pracowniom protetycznym zakup systemów CAD/
CAM, a w niektórych przypadkach
udostępniają urządzenia nieodpłatnie pod warunkiem wykonania za
ich pomocą odpowiedniej liczby
prac protetycznych. Jednocześnie
ª
DTP1009_06-07_Opinie
02.11.2009
16:06 Uhr
DENTAL TRIBUNE
Seite 7
Opinie
Polish Edition
7
Nanotechnologia zapewnia większą trwałość wypełnień
Paula Hinely, USA
Trwa amerykański projekt badawczy poświęcony nowej technologii, która może zwiększyć
trwałość wypełnień stomatologicznych. Dr Franklin Tay – specjalista endodoncji w Medical
College należącym do Georgia
School of Dentistry uzyskał od
National Institute of Dental and
Craniofacial Research 2-letni
grant w wysokości 250.000 dolarów amerykańskich, przeznaczony na badania nad zapobieganiem starzeniu i degradacji wiązania między żywicą i zębiną.
Dr Tay zamierza osiągnąć ten
cel, wprowadzając ponownie minerały do sieci kolagenowej przy
użyciu sterowanej remineralizacji
tkanek (GTR). Jest to nowy proces
nanotechnologiczny, który polega
na hodowli skrajnie małych, bogatych w minerały kryształów i planowego wprowadzania ich do zdemineralizowanych przestrzeni pomiędzy włóknami kolagenu. Franklin Tay wpadł na ten pomysł,
badając naturalne procesy powstawania kryształów, np. obecnych w
skorupkach jaj i muszlach abalone.
Kryształy te, tzw. hydroksyapatyty
powstają na skutek interakcji pomiędzy białkami i minerałami.
Dr Tay wykorzysta fosforan
wapnia, stanowiący główny składnik zębiny, szkliwa i kości oraz 2
ª
dochodzi do szybkiego spadku cen
koron i podbudów skrawanych przy
użyciu systemów CAD/CAM.
W połączeniu z rosnącymi cenami
złota doprowadziło to do sytuacji,
w której cena korony cyrkonowej
jest niemal równa cenie uzupełnienia ze złota. Skrawane podbudowy
cyrkonowe zyskały w ten sposób
stabilną pozycję alternatywy dla
tradycyjnych koron ze złota.
Wielu lekarzy dentystów wykonuje uzupełnienia tylko z porcelany
napalanej na metal i nie proponuje
prac wykonanych z cyrkonu. W tej
sytuacji rozszerza się zakres zastosowań technologii CAD/CAM. Początkowo przeznaczona do skrawania wyłącznie cyrkonu, obecnie
umożliwia również obróbkę innych
materiałów takich, jak: stopy metali
nieszlachetnych, tytan, akryl, materiały na bazie żywic, a nawet łączniki implantologiczne. To udogodnienie techniczne daje pracowniom protetycznym większą elastyczność w reagowaniu na potrzeby
klientów i możliwość oferowania
większej gamy materiałów i uzupełnień protetycznych.
Akceptacja i wprowadzanie
technologii CAD/CAM do pracowni technicznych wydają się być
nieuniknione. Technologia CAD/
CAM napotykała wiele wyzwań
różnego rodzaju: od wątpliwości
dotyczących trwałości cyrkonu
jako materiału stosowanego w protetyce stomatologicznej po ekonomiczną opłacalność jego stosowania. Mimo to, obserwujemy ciągły
rozwój tej technologii i jej zmiany,
mające na celu oferowanie zwiększonej różnorodności usług, zarówno przez małe, jak i duże pracownie protetyczne. DT
analogi białek, także występujące
w zębinie i spróbuje naśladować
naturę, kontrolując jednocześnie
wielkość poszczególnych kryształów. Powinny one powodować zatrzymanie minerałów w obrębie
warstwy hybrydowej i zapobiegać
jej degradacji.„Mamy nadzieję, że
wykorzystanie tych kryształów
w procesie tworzenia wiązania pozwoli na jego wzmocnienie, a
dzięki temu lekarze dentyści nie
będą już musieli wymieniać wypełnień tylko z powodu degradacji
warstwy wiążącej” – mówi dr Tay.
„Naszym ostatecznym celem jest
stworzenie materiału, który sam
naprawi ubytek tak, aby lekarz
w ogóle nie musiał go wypełniać” –
dodaje.
Zgodnie z wynikami badań
opublikowanymi na łamach Journal of the American Dental Association, połowa wszystkich wypełnień wykonanych z materiałów na
bazie żywic w kolorze naturalnych
zębów wymaga wymiany w ciągu
10 lat. Ok. 60% wszystkich zabiegów wykonywanych w gabinetach
stomatologicznych wiąże się z ich
wymianą. Jeśli projekt GTR okaże
się sukcesem, dr Tay opracuje system nanoszenia kryształów w głąb
warstwy hybrydowej po wytrawieniu zęba za pomocą kwasu. DT
AD
Anschnitt_DIN A3
15.04.2009
11:51 Uhr
Seite 1
DTP1009_01_09-10_Walter
02.11.2009
15:57 Uhr
DENTAL TRIBUNE
Seite 9
Perspektywy
Polish Edition
Biofilm poddziąsłowy istotnym
wyzwaniem terapeutycznym
9
Autor
Clemens Walter i Beate Mohr, Szwajcaria
Lekarz dentysta lub higienistka
stomatologiczna w początkowej
fazie terapii systematycznie
oczyszcza powierzchnie poddziąsłowe zębów w obszarze dotkniętym chorobą przyzębia. Później konieczne jest regularne mechaniczne usuwanie w gabinecie
biofilmu poddziąsłowego. Takie
połączenie leczenia domowego
i profesjonalnego uważa się za tzw.
złoty standard w terapii periodontologicznej. Jego skrupulatne przestrzeganie pozwala utrzymać zdrowie przyzębia przez wiele lat.
Podstawowym warunkiem powstania i rozwoju zapalenia przyzębia jest infekcja oportunistyczna,
związana zwykle z obecnością
wielu gatunków mikroorganizmów patogennych, tworzących
w jamie ustnej biofilm. Biofilm to
zorganizowana struktura, powstająca na skutek gromadzenia się mikroorganizmów na wilgotnej powierzchni (Ryc. 1). Jego wielowarstwowa struktura chroni bakterie
przed działaniem układu immunologicznego gospodarza oraz przed
substancjami o działaniu przeciwbakteryjnym, np. stosowanymi
ogólnie i miejscowo antybiotykami. Dotychczas nie znaleziono
żadnej udokumentowanej naukowo alternatywy dla mechanicznego usuwania biofilmu z jamy ustnej. Zorganizowana grupa bakterii
wywiera bezpośrednie działanie
patogenne, ale to nie wszystko. Do
niszczenia tkanek przyzębia dochodzi także mimo braku inwazji
bakteryjnej, na skutek reakcji immunologicznej na bodźce bakteryjne, zachodzącej w sąsiadujących tkankach aparatu zawieszeniowego zęba. Postęp choroby,
która przebiega u poszczególnych
osób w różnym tempie determinują
czynniki genetyczne, środowiskowe oraz poddające się częściowo
modyfikacji.
Taki sposób postępowania
wiąże się jednak z różnymi niepożądanymi efektami ubocznymi.
Oczyszczanie zmienionych zapalnie tkanek przyzębia jest często
przez pacjentów odczuwane jako
nieprzyjemne. Ponadto, na skutek
leczenia może dojść do powstania
recesji dziąseł, prowadzącej do pogorszenia efektu estetycznego i
nadwrażliwości zębiny. Przedłużające się opracowywanie powierzchni korzeni przyczynia się
w znacznym stopniu do zeskrobywania tkanek zębów i zwiększenia
ich kruchości.
Podczas pierwszego zabiegu
skalingu poddziąsłowego należy
usunąć możliwie jak najbardziej
dokładnie wszelkie złogi i kamień
nazębny. Wspomagające leczenie
periodontologiczne (supportive
periodontal therapy – SPT) pociąga
za sobą usunięcie biofilmu. W ramach terapii SPT preferuje się postępowanie minimalnie inwazyjne
oraz procedury przyjazne dla pacjenta, takie jak modyfikacja biofilmu (Ryc. 3).
Polerowanie techniką abrazji
powietrznej w leczeniu chorób
przyzębia
W ostatnich latach zainteresowanie naukowców skupiało się
wokół rozwoju urządzeń do abrazji
powietrznej, przeznaczonych do
stosowania nad- i poddziąsłowo. W
systemach tych wykorzystuje się
Inwazyjność narzędzi
Obecnie dostępnych jest wiele
tradycyjnych oraz nowoczesnych
narzędzi przeznaczonych do usuwania biofilmu poddziąsłowego
oraz do skalingu i wygładzania korzeni zębów dotkniętych zapaleniem przyzębia. Na początkowych
etapach leczenia, oprócz usuwania
biofilmu, priorytetem jest uzyskanie biokompatybilnej powierzchni
korzeni (równej, twardej i wolnej
od drobnoustrojów). W tym celu
zaleca się stosowanie narzędzi
ręcznych, takich jak kirety Gracey
(Ryc. 2) oraz skalerów ultradźwiękowych z diamentowymi końcówkami.
Ryc. 1: Obraz mikroskopowy biofilmu poddziąsłowego, przedstawiający bardzo wysoki
stopień złożoności flory bakteryjnej występującej w jamie ustnej.
NIEZAWODNA OCHRONA W GABINECIE
I PR ACOWNI PROTET YCZNE J
Skuteczność w codziennych zadaniach wraz z Systemem Higieny Durr:
Dezynfekcja, czyszczenie i pielęgnacja zgodnie z planem – 4 kolory dla
4 obszarów stosowania
Sprawdzona skuteczność przeciw bakteriom, prątkom, wirusom, grzybom
Produkty wydajne, łatwe w stosowaniu o przyjemnym zapachu
Nadzwyczajna delikatność dla skóry i wysoka kompatybilność materiałowa
System Higieny Durr – po prostu logiczne, po prostu pewne.
Bartosz Sywula
Agnieszka Gołębiewska
Tel +48 58 522 99 48
Tel +48 604 108 139
Fax +48 58 522 97 09
[email protected]
[email protected]
Więcej pod adresem www.duerr.pl
Ryc. 2: Zeskrobywanie tkanek zęba za pomocą kirety Gracey.
Dr Clemens Walter jest zastępcą dyrektora medycznego w Klinice Periodontologii, Endodoncji i Kariologii na Uniwersytecie w Bazylei
(Szwajcaria). Można się z nim skontaktować, pisząc na adres:
[email protected].
mieszankę proszku ściernego
i wody, która jest wyrzucana w kierunku powierzchni zęba. Kąt aplikacji różni się w zależności od typu
ª
AD
© by Dürr Dental 0209
Podstawowym celem leczenia periodontologicznego jest wdrożenie
indywidualnych, zależnych od potrzeb pacjenta nawyków higienicznych i utrzymywanie idealnej
kontroli płytki naddziąsłowej.
DTP1009_01_09-10_Walter
02.11.2009
15:57 Uhr
Seite 10
DENTAL TRIBUNE
10 Perspektywy
Polish Edition
ª
urządzenia. Pierwsze urządzenia,
w których stosowano sproszkowany dwuwęglan sodu lub tlenek
glinu nie były dopuszczone do
pracy w okolicy poddziąsłowej.
Stosowanie dwuwęglanu sodu o
średnicy ziaren 250 µm prowadziło
do znacznego zniszczenia zębiny
i cementu. Obserwowano także
uszkodzenie dziąseł.
Wysoka abrazyjność stosowanych materiałów oznaczała konieczność opracowania nowych
urządzeń do abrazji powietrznej,
przeznaczonych specjalnie do stosowania w okolicy poddziąsłowej
w ramach terapii periodontologicznej. Rozwój nowych systemów
koncentrował się na redukcji wielkości ziaren piasku i aplikacji poddziąsłowej przy użyciu specjalnej
dyszy.
Ryc. 3: Narzędzia do mechanicznego leczenia periodontologicznego. Uporządkowane wg
malejącego stopnia abrazyjności: kirety Gracey > końcówka skalera ultradźwiękowego z nasypem diamentowym > dysza aparatu Perio-Flow.
Ryc. 4: Specjalna dysza pozwala uzyskać większą wydajność mieszanki proszkowo-powietrznej.
Ryc. 5: Przyjazny dla użytkownika panel dotykowy urządzenia Air-Flow Master (EMS).
Ryc. 6: Otwarty zabieg leczenia periimplantitis za pomocą urządzenia do abrazji powietrznej.
dziąsłowych oraz do stosowania
przed zabiegami wybielania zębów lub uszczelniania bruzd.
• proszek na bazie glicyny (AirFlow Powder Soft) o wielkości
ziaren ok. 65 µm (d 50) zalecany
przez producenta do oczyszczania
naddziąsłowego oraz stosowania
w przypadkach utrudnionego dostępu związanego z obecnością
aparatu ortodontycznego.
zyjnego proszku glicynowego są
szczególnie zalecane pacjentom, u
których rozpoznano zapalenie przyzębia z niewielką ilością kamienia
nazębnego. Kolejne wskazanie do
tego typu leczenia stanowią zamknięte lub otwarte zabiegi leczenia
periimplantitis (Ryc. 6).
Nowa generacja urządzeń
do abrazji powietrznej
Wprowadzony niedawno na rynek proszek na bazie glicyny – AirFlow Powder Perio (EMS, Szwajcaria) o wielkości ziarna ok. 25 µm
(d 50) umożliwia pracę w okolicy
poddziąsłowej bez uszkadzania cementu lub dziąseł. Mieszanka
proszku i powietrza oraz woda do
płukania są wprowadzane poddziąsłowo przy pomocy cienkiej,
giętkiej końcówki. Potrójny system
podawania powoduje tarcie w
miejscu aplikacji, co dodatkowo
zwiększa efektywność (Ryc. 4). Ze
względu na zmniejszoną ścierność
proszku często nie ma już potrzeby
polerować opracowanych powierzchni za pomocą gumowych
kielichów. Dysza jest przeznaczona do jednorazowego użytku.
Aparat Air-Flow Master firmy
EMS (Ryc. 5) łączy w sobie urządzenia do stosowania nad- i poddziąsłowego. W zależności od
wskazań i stopnia pożądanej abrazji, użytkownik może wybrać
różną wielkość ziaren:
• proszek na bazie dwuwęglanu
sodu (Air-Flow Powder Classic)
o wielkości ziaren ok. 65 µm
(d 50) i zaokrąglonych cząstkach
o gładkiej powierzchni, zalecany
do usuwania przebarwień nad DT strona 1
przyzębia i błony śluzowej jamy
ustnej.
Wykaz świadczeń ortodoncji dla
dzieci i młodzieży do ukończenia
18 r.ż.*:
– badanie lekarskie stomatologiczne
z instruktażem higieny jamy ustnej
– 1 raz w okresie 12 m-cy,
– badanie lekarskie kontrolne –
3 razy w okresie 12 m-cy,
– badanie lekarza specjalisty z
krótką pisemną oceną i wskazaniami diagnostyczno-terapeutycznymi dla lekarza prowadzącego,
bez powiązania z innymi świadczeniami gwarantowanymi,
* Leczenie ortodontyczne wad zgryzu z zastosowaniem aparatu do zdejmowania jedno- i dwuszcz´kowego do ukoƒczenia 12 r.˝.:
– kontrola wyników leczenia po jego zakoƒczeniu
w tzw. okresie retencji do ukoƒczenia 13 r.˝. (dotyczy dzieci leczonych w ramach Êwiadczeƒ gwarantowanych),
– 1 raz w roku kalendarzowym naprawa aparatu
ortodontycznego wykonanego w ramach Êwiadczeƒ gwarantowanych do ukoƒczenia 13 r.˝. (nie
przys∏uguje wymiana i naprawa aparatu ortodontycznego uszkodzonego z powodu nieprawid∏owego u˝ytkowania).
Dowody naukowe
i pierwsze doświadczenia własne
Opublikowane ostatnio badanie kliniczne przyniosło obiecujące
efekty w zakresie skuteczności
urządzeń Air-Flow i proszku na ba– zdjęcie zębowe wewnątrzustne,
– znieczulenie miejscowe powierzchniowe jako samodzielne
znieczulenie,
– zdjęcie pantomograficzne wraz
z opisem – 1 raz w trakcie całego
leczenia ortodontycznego,
– zdjęcie cefalometryczne 1 raz w
trakcie całego leczenia ortodontycznego w uzasadnionym przypadku,
– wycisk 1 szczęki dla diagnozy,
planowania i kontroli jako samodzielne postępowanie,
– korekcyjne szlifowanie zębów,
– wykonanie zgryzu konstrukcyjnego jako czynność odrębna,
– analiza telerentgenogramu,
– utrzymywacz przestrzeni jako samodzielne postępowanie,
– środki do wprowadzenia pojedynczego zęba do łuku po chirurgicznym jego odsłonięciu – z wyłączeniem aparatów stałych,
– leczenie aparatem ortodontycznym
ruchomym, jednoszczękowym,
– leczenie aparatem ortodondycznym ruchomym, dwuszczękowym,
– kontrola przebiegu leczenia aparatem ruchomym – nie częściej
niż 12 razy w okresie 12 m-cy,
zie glicyny w SPT. Zgodnie z uzyskanymi wynikami, w przypadku
kieszonek o głębokości do 4 mm
możliwe jest delikatne i szybkie
usunięcie biofilmu poddziąsłowego. Nie obserwowano większego podrażnienia dziąsła brzeżnego. Co ciekawe, pacjenci uważali oczyszczanie przy użyciu
abrazji powietrznej za bardziej
przyjemne niż praca przy zastosowaniu tradycyjnych metod.
Pierwsze doświadczenia kliniczne zgromadzone w Bazylei potwierdziły wysoką akceptację tego
rozwiązania przez pacjentów. Zabiegi z użyciem minimalnie abra– naprawa aparatu ruchomego z
wyciskiem,
– rekonstrukcja aparatu ruchomego przy pacjencie w niewielkim zakresie,
– proteza dziecięca częściowa,
– proteza dziecięca całkowita.
Wykaz świadczeń stomatologicznej pomocy doraźnej
– badanie lekarskie stomatologiczne
z instruktażem higieny jamy ustnej
– 1 raz w okresie 12 m-cy,
– badanie lekarskie kontrolne –
3 razy w okresie 12 m-cy,
– badanie żywotności zębów z objęciem badaniem 3 zębów sąsiednich lub przeciwstawnych,
– zdjęcie zębowe wewnątrzustne,
– znieczulenie miejscowe powierzchniowe jako samodzielne
znieczulenie,
– znieczulenie miejscowe nasiękowe,
– znieczulenie przewodowe wewnątrzustne,
– postępowanie przy obnażeniu i
skaleczeniu miazgi zęba – bezpośrednie pokrycie miazgi zęba,
– opatrunek leczniczy w zębie stałym,
Przed rozpoczęciem zabiegu
należy założyć pacjentowi okulary
i pelerynę ochronną oraz pokryć
jego wargi odpowiednio grubą
warstwą wazeliny. Rozsądne
odsysanie aerozolu przez asystentkę stomatologiczną dodatkowo
chroni pacjenta i ułatwia leczenie.
Kluczowe znaczenie ma dostęp do
– trepanacja martwego zęba z zaopatrzeniem ubytku opatrunkiem,
– dewitalizacja miazgi zęba z zaopatrzeniem ubytku opatrunkiem,
– ekstyrpacja przyżyciowa miazgi
zęba 1 kanału,
– ekstyrpacja zdewitalizowanej
miazgi zęba 1 kanału,
– czasowe wypełnienie 1 kanału,
– płukanie kieszonki dziąsłowej i
aplikacja leku (obejmuje każdą
wizytę),
– leczenie zmian na błonie śluzowej jamy ustnej (obejmuje każdą
wizytę),
– unieruchomienie zębów ligaturą
drucianą,
– usunięcie zęba jednokorzeniowego,
– usunięcie zęba wielokorzeniowego,
– usunięcie zęba przez dłutowanie
wewnątrzzębodołowe przy zastosowaniu wierteł, dźwigni,
– chirurgiczne zaopatrzenie małej
rany obejmujące do 3 zębodołów,
łącznie ze szwem,
– założenie opatrunku chirurgicznego,
głębszych kieszonek przyzębnych.
Można go poprawić, stosując
cieńszą i bardziej sztywną dyszę.
Można jednoznacznie stwierdzić, że dostępne obecnie minimalnie abrazyjne mieszanki proszkowo-powietrzne stanowią dobrą alternatywę dla SPT ze względu na
delikatność dla tkanek przyzębia
i wysoki stopień akceptacji przez
pacjentów. DT
Niniejszy artykuł został po raz pierwszy opublikowany w Dental Tribune
Switzerland No. 11, Vol. 6, 2008.
Tłumaczenie: Annemarie Fischer,
Niemcy.
– plastyka połączenia ustno-zatokowego jako następstwo ekstrakcji zęba wykonywanej w ramach
świadczeń gwarantowanych,
– nacięcie powierzchniowo, podśluzówkowo lub podskórnie leżącego ropnia, łącznie z drenażem
i opatrunkiem
– amputacja przyżyciowa miazgi
zęba z nieuformowanym korzeniem,
– amputacja przyżyciowa miazgi
zęba w uzasadnionych przypadkach,
– ekstyrpacja przyżyciowa miazgi
zęba z nieuformowanym korzeniem,
– tymczasowe zaopatrzenie złamanej szczęki lub żuchwy,
– repozycja i unieruchomienie
zwichniętej żuchwy,
– opatrunek leczniczy w zębie
mlecznym**
– ekstrypacja zdewitalizowanej
miazgi zęba z nieuformowanym
korzeniem,
– amputacja mortalna miazgi zęba
mlecznego DT
** Êwiadczenie jest udzielane dzieciom i m∏odzie˝y
do ukoƒczenia 18 r.˝.
DTP1009_11-13_Ludwig
02.11.2009
16:14 Uhr
DENTAL TRIBUNE
Seite 11
Perspektywy 11
Polish Edition
Miniimplanty jako kluczowe rozwiązanie
w gabinecie stomatologicznym – część II
Björn Ludwig, Bettina Glasl, Thomas Lietz, Jörg A. Lisson, Niemcy
Wszczepienie miniimplantu to
prosty i szybki zabieg terapeutyczny. Opracowano w tym zakresie kilka metod przynoszących dobre efekty, skuteczna implantacja wymaga jednak przede
wszystkim przestrzegania kilku
ważnych zasad.
W niniejszym artykule opisano
szczegółowo etapy implantacji, zapewniające najwyższy stopień bezpieczeństwa zarówno pacjentowi,
jak i lekarzowi dentyście. Podane
informacje stanowią pewne uogólnienie i muszą być zawsze dosto-
Lista kontrolna –
wszczepianie miniimplantu
Planowanie i przygotowanie
zabiegu:
• analiza dokumentacji (badania
rtg, modele sytuacyjne);
• oznaczenie linii śluzówkowodziąsłowej i osi długich zębów
na modelu, określenie miejsca
implantacji;
• sterylizacja narzędzi i przygotowanie stanowiska pracy.
Znieczulenie i ocena miejsca
implantacji:
• znieczulenie;
• wykorzystanie produktów ułatwiających ocenę radiologiczną;
• zdjęcie kontrolne.
Wybór implantu:
• pomiar grubości błony śluzowej (opcjonalnie);
• określenie długości implantu;
• określenie rodzaju wszczepu.
Penetracja przez warstwę
dziąsła:
• nacięcie błony śluzowej lub
perforacja przez miniimplant.
Przygotowanie łoża kostnego:
• opcjonalne zaznaczenie kości;
• perforacja kości zbitej lub głębokie nawiercenie pilotażowe,
w zależności od typu śruby.
Wprowadzanie miniimplantu:
• ręczne lub maszynowe.
Podjęcie zaopatrzenia ortodontycznego:
• zamocowanie i stabilizacja zaczepów.
Opieka pozabiegowa:
• informacje dotyczące pielęgnacji i dalszego postępowania;
• wyznaczenie wizyt kontrolnych.
Usunięcie miniimplantu:
• usunięcie zaczepów ortodontycznych;
• usunięcie miniimplantu.
sowywane do określonej sytuacji
i okoliczności.
Ogólne informacje
na temat implantacji
Podstawowym
warunkiem
skutecznego leczenia przy użyciu
miniimplantów jest właściwe zaplanowanie terapii przed jej podjęciem. Proces planowania obejmuje
wszechstronne badanie podmiotowe i właściwą interpretację wyników badania przedmiotowego.
Niezmiernie istotne jest szczegółowe objaśnienie pacjentowi założeń terapii.
Podczas całego zabiegu konieczne jest zapewnienie właściwej
higieny. Należy to uwzględnić, przygotowując fotel stomatologiczny
i planując proces leczenia. Podczas
wprowadzania miniimplantu trzeba
bezwzględnie przestrzegać wszystkich zasad higieny dotyczących zabiegu inwazyjnego, takich jak sterylne środowisko pracy i używanie rękawiczek. Należy też sprawdzić
kompletność, działanie i sterylność
wszystkich narzędzi niezbędnych do
implantacji. Pacjent może przepłukać
usta roztworem dezynfekującym.
Można także zastosować odpowiedni
preparat dezynfekujący miejscowo
w okolicy zabiegu. Następnie trzeba
umieścić pacjenta w takiej pozycji,
która zapewni dobrą widoczność operowanej okolicy i umożliwi ergonomiczną pracę lekarzowi przeprowadzającemu implantację.
Planowanie leczenia
Da prawidłowego funkcjonowania miniimplant wymaga mocnego zakotwienia w kości (stabilizacja pierwotna) i umieszczenia
główki wszczepu w obrębie zbitych
tkanek miękkich (dziąsło nieruchome). Dokonując wyboru miejsca
implantacji, należy wziąć pod
uwagę wyniki badania klinicznego
i badań dodatkowych (ocenę zdjęć
rtg, modeli), a także cel leczenia i rodzaj planowanego aparatu ortodontycznego. W przypadku wszczepiania w przestrzeń pomiędzy korzeniami zębów, konieczny jest margines co najmniej 0,5 mm wokół
miniimplantu. Oznacza to, że dla
miniimplantu o średnicy 1,6 mm –
co jest z wielu powodów optymalną
średnicą śruby – korzenie muszą być
położone w odległości co najmniej
2,6 mm od siebie. Należy zatem
wnikliwie ocenić ilość kości i zaplanować podłużną oś wprowadzania
wszczepu w miejscu implantacji.
Podstawowe informacje na ten
temat można uzyskać, dokonując
Ryc. 2.4a, b: Wstrzykiwacz piórowy z igłą i nabojem zawierającym środek znieczulający;
iniekcja środka znieczulającego.
Ryc. 2.1: Pin ułatwiający pozycjonowanie przy pomocy zdjęcia rtg (X-ray pin, FORESTADENT), przedstawiony in situ w relacji do osi długich sąsiadujących zębów.
pomiarów na modelu. Często przydatne jest zaznaczenie na nim –
w oparciu o wyniki badania klinicznego i radiologicznego – osi długich zębów i przebiegu linii śluzówkowo-dziąsłowej. W połączeniu z analizą zdjęć rtg umożliwia to
lepszą ocenę warunków przestrzennych . Dostępne są także produkty przeznaczone do stosowania
w diagnostyce radiologicznej, ułatwiające precyzyjne określenie
miejsca implantacji (Ryc. 2.1). Stosowanie tego typu rozwiązań ułatwia dobór miejsca wprowadzenia
wszczepu. Nie mogą one jednak zastąpić innych metod diagnostycznych. Jest to związane z tym, że zależnie od względnego położenia
tubusa lampy rtg, brazowanego
przedmiotu oraz kliszy i/lub czujnika, każdy obraz rtg może być obciążony pewnymi zniekształceniami optycznymi. W efekcie interpretacja zdjęć może prowadzić do
fałszywych wniosków (Ryc. 2.2ac). Dlatego zabieg wszczepienia
miniimplantu należy zawsze prowadzić w oparciu o wyniki badania
klinicznego. Jeśli śruba ma być
wprowadzona w okolicę, gdzie nie
istnieje ryzyko uszkodzenia ko-
rzeni zębów, nerwów ani naczyń
krwionośnych (np. w podniebienie
tuż za poprzeczną linią łączącą oba
kły), jej położenie można wybrać
w dowolny sposób (Ryc. 2.3a-c).
Znieczulenie
Jeśli wprowadzamy miniimplant w przestrzeń pomiędzy korzeniami, powinniśmy zachować
czucie w tkankach przyzębia sąsiadujących zębów. Z tego względu
zaleca się przeprowadzenie następujących procedur:
1. iniekcję małej dawki preparatu
znieczulającego, ok. 0,5 ml (Ryc.
2.4a, b),
2. powierzchowne znieczulenie
błony śluzowej w miejscu wprowadzania wszczepu, można wykorzystać w tym celu żel do znieczuleń powierzchniowych (Ryc.
2.5a, b); nie ma potrzeby znieczulenia ogólnego do tego zabiegu.
Wybór śruby – pomiar grubości
błony śluzowej (opcjonalnie)
Do pomiaru grubości tkanek
dziąsła wykorzystuje się ostre narzędzie z założonym gumowym stoperem, wprowadzane w kierunku
planowanej implantacji (Ryc. 2.6).
Ryc. 2.2a-c: Najwyższe zdjęcie przedstawia
sytuację początkową. W I i II kwadrancie
szczęki (w okolicy między pierwszymi zębami trzonowymi i drugimi zębami przedtrzonowymi) umieszczono piny radiologiczne w celu oceny ilości kości. Następnie
wszczepiono miniimplanty. Oba implanty
umieszczono w sposób bezpieczny klinicznie. Zdjęcia rtg uwidaczniają jednak uszkodzenie sąsiadującego korzenia po stronie
prawej, co wskazuje na początkową błędną
interpretację sytuacji.
Ta informacja może być przydatna
podczas określania ostatecznej długości miniimplantu, a potencjalnie
także podczas jego wszczepiania.
Pewną rolę podczas określania długości śruby odgrywają ilość kości
i grubość błony śluzowej w kierunku
zgodnym z osią wprowadzania miniimplantu. W okolicy zatrzonowcowej w żuchwie oraz w obrębie
podniebienia, grubość błony śluzowej często przekracza 2 mm. Część
śruby w obrębie kości musi mieć co
najmniej taką samą długość jak
fragment znajdujący się poza
kością. Należy uwzględnić też
różne ich wymiary.
ª
Ryc.2.3a-c: Zdjęcie kliniczne przedstawia 2 miniimplanty wszczepione do podniebienia w bezpiecznej okolicy dystalnie od poprzecznej linii
łączącej oba kły. Zdjęcia w projekcji bocznej i tylno-przedniej potwierdzają podparcie kostne w miejscu implantacji.
Ryc. 2.5a, b: Narzędzie do znieczuleń powierzchniowych w formie pena z nabojem; aplikacja
środka znieczulającego.
Ryc. 2.6: Pomiar grubości błony śluzowej
przed implantacją (Fot.: dr Pohl).
DTP1009_11-13_Ludwig
02.11.2009
16:15 Uhr
Seite 12
DENTAL TRIBUNE
12 Perspektywy
Polish Edition
implantów samonawiercających.
W obszarach, gdzie kość zbita jest
gruba, a struktura kości gąbczastej
gęsta (np. w przednim odcinku żuchwy), można stosować zarówno
miniimplanty samogwintujące, jak
i samonawiercające, zawsze jednak
przeprowadzając wcześniej perforację kości zbitej.
Ryc. 2.7a, b: Schematy przedstawiające stosowanie śruby samogwintującej i samonawiercającej.
Ryc. 2.9: Sterylny miniimplant w
uchwycie do pinów (tomaspin,
DENTAURUM).
Ryc. 2.10a-d: Przygotowanie kasety roboczej i wyjmowanie wierteł.
ª
Pożądaną długość miniimplantu
determinuje grubość kości w kierunku wprowadzania wszczepu:
• grubość kości > 10 mm: należy
użyć miniimplantu o długości do
10 mm;
• grubość kości < 10 mm, ale >
AD
Ryc. 2.8a, b: Nawiercanie wstępne za pomocą wiertła o długości 4 mm i ogranicznika (wiertło firmy
FORESTADENT i wiertło tomas firmy SD DENTAURUM).
7 mm: należy użyć miniimplantu
o długości 8 lub 6 mm;
• grubość kości < 6 mm: nie można
zastosować miniimplantów.
Decyzję w zakresie długości
ułatwiają następujące wytyczne:
• w odcinku bocznym szczęki: 8 lub
10 mm;
• w obrębie podniebienia (w zależności od okolicy): 6, 8 lub 10 mm;
• w żuchwie: zwykle 6 lub 8 mm.
Określenie rodzaju gwintu
Miniimplanty samogwintujące
wymagają wstępnego nawiercenia
(tzw. nawiercenie pilotażowe) o
długości i średnicy zależnej od wymiarów śruby, a także od jakości
kości. Miniimplanty samonawiercające nie wymagają wstępnego
nawiercania – same znajdują drogę
przez kość (Ryc. 2.7a, b). Kość jest
zwykle stosunkowo elastyczna,
choć stopień tej elastyczności jest
różny w zależności od miejsca,
wieku pacjenta i struktury tkanki
kostnej. Jednak średnica miniimplantu, grubość kości korowej i stopień twardości kości w miejscu implantacji ograniczają możliwości
stosowania tej metody. W przypadku implantacji bez wstępnego
nawiercania, kość jest w trakcie
wprowadzania wszczepu poddawana silnej kompresji, co prowadzi
do powstawania w niej naprężeń.
Może to prowadzić do pękania
kości wokół miejsca implantacji.
Kiedy śruba jest wkręcana do kości,
jest ona poddawana znacznym obciążeniom. Wzależności od jakości
kości, oporu podczas implantacji
i ciągłości ruchu obrotowego może
dojść do powstania dużych sił skręcających. W okolicach, w których
występuje gruba warstwa kości korowej i znacznie luźniej utkana
kość gąbczasta (np. w obrębie
szczęki), zaleca się stosowanie
Penetracja przez warstwę dziąsła
Miniimplanty muszą penetrować przez warstwę dziąsła, dlatego
podczas ich wszczepiania konieczna jest perforacja błony śluzowej. Do perforacji tkanek dziąsła
można zastosować jedną z nastepujących metod:
• nacięcie błony śluzowej,
• bezpośrednie wprowadzenie miniimplantu poprzez tkanki dziąsła.
Dotychczas nie opublikowano
żadnych badań, w których oceniany byłby wpływ obu tych metod
na występowanie problemów pozabiegowych, efekty histologiczne
i/lub wskaźnik powodzenia leczenia z użyciem miniimplantów.
Przygotowanie łoża kostnego
Ważnym aspektem jest ochrona
kości. Implantacja bez wstępnego
nawiercania przyczynia się do powstania w obrębie kości naprężeń,
które mogą prowadzić do powikłań
pozabiegowych. Szczególnie w
przypadku śrub wprowadzanych
w okolice grzbietu wyrostka, przemieszczenie kości może prowadzić
do znacznego rozciągnięcia ozębnej. Grubość warstwy korowej
kości, zwłaszcza w żuchwie, może
mieć znaczący wpływ na moment
obrotowy osiągany podczas implantacji. Dla uzyskania pewności,
że nie dojdzie do przeciążenia miniimplantu podczas jego wszczepiania, zaleca się perforację blaszki
zbitej kości w przednim odcinku
żuchwy poprzez jej nawiercanie.
Podczas nawiercania wstępnego
nie należy przekraczać prędkości
obrotowej 1.500 rpm. W celu zminimalizowania ryzyka uszkodzenia korzeni, należy stosować krótkie wiertło pilotażowe z chłodzeniem wodnym (Ryc. 2.8a, b).
Ryc. 2.11a-f: Przygotowanie narzędzi i maszynowe wprowadzanie 2 miniimplantów w obrębie podniebienia.
DTP1009_11-13_Ludwig
02.11.2009
16:15 Uhr
DENTAL TRIBUNE
Wprowadzanie miniimplantu
Miniimplant należy wyjąć ze
sterylnego opakowania (Ryc. 2.9) lub z kasety roboczej (Ryc. 2.10ad), unikając jego skażenia. Nie
wolno dotykać części gwintowanej
wszczepu. Śrubę należy wprowadzać do kości ze stałą prędkością
obrotową (ok. 30 rpm), zachowując
w możliwie jak największym stopniu stały moment obrotowy.
Wprowadzanie ręczne
Producenci oferują różnego rodzaju śrubokręty i wiertła o różnej
długości, przeznaczone do ręcznego wprowadzania implantów. Ze
względu na swoje wymiary, długie
wiertła niosą ze sobą ryzyko kreowania podczas implantacji bardzo
wysokiego momentu obrotowego.
Dlatego zabieg wszczepiania należy prowadzić ostrożnie, unikając
złamania implantu. W niektórych
systemach (np. tomas, DENTAURUM i LOMAS, Mondeal) dostępny jest klucz zapadkowy, zapewniający kontrolę momentu obrotowego.
Wprowadzanie maszynowe
Implantacja maszynowa wymaga posiadania implantologicznego unitu chirurgicznego (o kontrolowanym momencie obrotowym) albo przynajmniej kątnicy
wolnoobrotowej. Niezbędna jest
możliwość dokładnego ustawienia
momentu obrotowego i liczby obrotów na minutę. Prędkość obrotowa nie powinna przekraczać 30
rpm, a moment obrotowy należy
ustawić zgodnie z limitem obciążenia miniimplantu. Implantacja
maszynowa ułatwia utrzymanie
Seite 13
Perspektywy 13
Polish Edition
stałego momentu obrotowego podczas wkręcania miniimplantu, jednak operator traci możliwość czucia struktury kości. Podczas implantacji mechanicznej, lekarz jest
w stanie dotykiem kontrolować to,
co dzieje się pomiędzy wszczepem
i kością. Implantację maszynową
przedstawiono na rycinach 2.11a-f.
Mocowanie zaczepów
ortodontycznych
W przypadku miniimplantów
nie ma konieczności pozostawiania
wszczepu na okres wgajania,
można więc obciążyć go bezpośrednio po wprowadzeniu do kości.
Wybrany zaczep trzeba odpowiednio przygotować i zamocować do
główki implantu (Ryc. 2.12). Obciążenie przykładane do zaczepu
powinno mieścić się w zakresie 0,52 N (ok. 50-200 g), co pozwala uniknąć uszkodzeń przesuwanego zęba.
Podstawowa opieka pozabiegowa
Po implantacji należy przez
cały czas pozostawania wszczepu
w tkankach regularnie kontrolować
gojenie dziąsła i poziom higieny
jamy ustnej. Pacjent musi zostać
poinformowany, że musi unikać
wszelkich manipulacji palcami, językiem, wargami i/lub policzkami
przy główce implantu. W przeciwnym razie może dojść do przedwczesnej utraty wszczepu.
miniimplantu nie wymaga szczególnej opieki i zwykle ulega wygojeniu w krótkim czasie. DT
Kontakt
Usuwanie miniimplantów
Dr Björn Ludwig
Am Bahnhof 54,
56841 Traben-Trarbach, Niemcy
Tel.: +49 65 41 81 83 81
Faks: +49 65 41 81 83 94
bludwig@ kieferorthopaediemosel.de
Miniimplanty usuwa się w znieczuleniu miejscowym. Po zdjęciu
zaczepu ortodontycznego można
usunąć miniimplant tymi samymi
narzędziami, których użyto do jego
wszczepienia. Rana po usunięciu
AD
Ryc. 2.12: Połączenie miniimplantów z aparatem ortodontycznym.
! "# $ $$%%
& %'( ! $
) *$ $
+ !
&,-.((/
(
0 %1!!
##23$1)
! & ,
##41! #
! 0 " )
,
##5!2
! 2 # ,
##&#(&
! &
6
=3=<
; 2## 8
(
(!1 ( :6< ###
(!$:6<2##1&=>#2
(!$:6<&###1&>#
&(!$:6<&###1(>#
Ryc. 2.13a-c: Miniimplant in situ, stan po usunięciu wszczepu i po 4 tygodniach gojenia.
=<,387:-B
4 5 8$
9 <
;
(
(
?&##& #) @?&##"& 4*;?&## )0
$
;$($
A
$
%1
;%%%$
(
%1
;%%%
$
DTP1009_14-15_Nobel
02.11.2009
16:43 Uhr
Seite 14
DENTAL TRIBUNE
14 Perspektywy
Polish Edition
„Stomatologia cyfrowa“ staje się rzeczywistością!
Wywiad z Hansem Geiselhöringerem – Dyrektorem Generalnym NobelProcera i Digital Dentistry Nobel Biocare.
Od 2009 r. na rynku dostępny jest
nowy skaner NobelProcera. W
jaki sposób ma on zmodyfikować
procedury dentystyczne z punktu
widzenia lekarzy dentystów, techników dentystycznych i pacjentów?
Nowy system NobelProcera należy postrzegać jako całość. Dzięki
połączeniu wysoce precyzyjnego
skanera, intuicyjnego oprogramowania do projektowania uzupełnień
i przemysłowego procesu produkcji, urządzenie to gwarantuje uzyskanie produktu doskonałej jakości
praktycznie w każdej sytuacji klinicznej, niezależnie od tego, czy
mówimy o odbudowie opartej na zębie własnym, czy też na implantach.
Lata naszych doświadczeń z systemem NobelProcera sprawiły, że
obecnie nowym użytkownikom łatwiej jest nie tylko rozpocząć pracę
z użyciem technik cyfrowych, ale
także w krótkim czasie osiągnąć
mistrzostwo w nowej technologii.
Oczywiście, wykorzystywanie proAD
cesów CAD/CAM przyczynia się
do osiągania większej wydajności
i precyzji, jednak ważnym warunkiem sukcesu jest także możliwość
szybkiego przesyłania danych i informacji pomiędzy wszystkimi osobami zaangażowanymi w proces leczenia. W ten sposób NobelProcera
wprowadza rewolucję w stomatologii.
Czas ogólnoświatowego kryzysu
ekonomicznego to trudny okres. Co
może skłaniać lekarzy dentystów
i pracownie protetyczne do inwestowania w system NobelProcera?
W najbliższych latach możemy
spodziewać się znaczących zmian
w dziedzinie stomatologii, związanych z wprowadzaniem tej nowej
technologii. Nadszedł już ten moment, kiedy tzw. stomatologia cyfrowa staje się rzeczywistością. Jestem przekonany, że to właściwa jest
czas, aby porzucić konwencjonalne
rozwiązania na rzecz technologii
CAD/CAM. Dzięki regularnym ak-
tualizacjom oraz rozbudowie urządzenia i oprogramowania, system
NobelProcera może rozwijać się
wraz z rosnącymi potrzebami jego
użytkowników. Nowa generacja
oprogramowania CAD pozwoliła
na wyeliminowanie konieczności
wykonywania podbudowy. Jest to
kolejny ważny element. Wcześniejsze procesy, które zawierały wyłącznie rekomendacje dotyczące
wykonania podbudowy po zeskanowaniu modelu roboczego albo wycisku, zostały obecnie zautomatyzowane. Ponadto, można uzyskać idealne wymiarowanie – wystarczy w
tym celu wykonać dodatkowy skan
przy użyciu opcji skanów bocznych.
Etapy pracy, których ukończenie
zajmowało kiedyś kilka godzin,
obecnie możemy przeprowadzić
w ciągu kilku minut. Zdaję sobie
sprawę z tego, jak trudno jest wprowadzić do codziennej rutynowej
pracy laboratoryjnej nowe systemy.
Problematyczne może być także zapewnienie tego, aby technicy wciąż
Hans Geiselhöringer podczas sympozjum NobelProcera w Singapurze. (DTI; Fot.: Absolut
Resolution, Singapur).
podążali za wszelkimi nowościami.
Z mojego punktu widzenia, lepszym
i bardziej wydajnym rozwiązaniem
jest jednak posiadanie jednego systemu do stosowania, niezależnie od
wskazań. Ponadto system, taki jak
NobelProcera, daje użytkownikowi
możliwość outsourcingu produkcji,
co pozwala na oszczędność czasu i
rezygnację z ciągłych specjalistycznych szkoleń dla techników. NobelProcera pomaga także zmniejszać
koszty poszczególnych etapów wykonywania uzupełnień. Nasze systemy, produkty i pomysły są zawsze
sprawdzane w toku badań klinicznych, ponieważ chcemy być wiarygodnym partnerem dla naszych
klientów.
System NobelProcera wykorzystuje metodę holografii konoskopowej. Jakie są zalety tej techniki
w stosunku do innych, porównywalnych systemów?
Obecnie na rynku nie ma innego
naprawdę porównywalnego systemu – NobelProcera to jedyny skaner, który wykorzystuje wyłącznie
technikę holografii konoskopowej.
Większość spośród innych dostępnych systemów opiera się na metodzie triangulacji, która nie daje aż
tylu możliwości co NobelProcera.
Wady metody triangulacji opisano
już w kilku publikacjach. Technika
holografii konoskopowej, wykorzystywana w systemie NobelProcera opiera się na szczególnym rodzaju interferencji spolaryzowanego światła, która została
sprawdzona w wieloletnich badaniach, a także w innych dziedzinach
stomatologii. Główną zaletą systemu konoskopowego w porównaniu do konwencjonalnych syste-
mów CAD/CAM jest fakt, że technika ta opiera się na pomiarach kolinearnych. Oznacza to, że źródło
światła i jego detektor nie są ustawione pod tym samym kątem. Kolinearność zapewnia nie tylko
większą dokładność pomiarów i
niezależność od zaburzeń optycznych, ale także możliwość skanowania różnorodnych figur i kształtów
geometrycznych, w tym także ubytków. Ta technika pozwala na bezproblemowe skanowanie wycisków, ponieważ nie powstaje efekt
cienia, występujący w przypadku
metody triangulacji. Nie ma także
konieczności modyfikacji powierzchni. Kolejnym – obok znacznej dokładności – udogodnieniem,
które może dodatkowo zwiększyć
wydajność pracowni protetycznej
jest skanowanie seryjne. Należy jednak pamiętać, że to właśnie precyzja
systemu NobelProcera umożliwia
skanowanie u pacjentów kilku implantów lub całej ich grupy w celu
zastosowania jednego z nowych
rozwiązań, takich jak wykonywanie
suprakonstrukcji mostu (NobelProcera Implant Bridge) lub protezy nakładkowej (NobelProcera Overdenture). Myślę, że większości zastosowań tego systemu nie można odtworzyć przy użyciu żadnego z
pozostałych urządzeń obecnych na
rynku, nie licząc bardzo precyzyjnych skanerów przemysłowych.
Chociaż istnieje szeroki wybór
materiałów, które można zastosować niemal we wszystkich wskazaniach, uwaga koncentruje się
często wyłącznie na tlenku cyrkonu. Jakie jeszcze materiały są
dostępne i jakie są najważniejsze
różnice między nimi?
Skaner NobelProcera prezentowany podczas wystawy stomatologicznej FDI Dental Exhibition w Singapurze. (DTI; Fot.: Daniel Zimmermann).
DTP1009_14-15_Nobel
02.11.2009
16:43 Uhr
DENTAL TRIBUNE
Mówimy o czymś, co koncentruje moją uwagę już od pewnego
czasu i co widzę codziennie we
własnym laboratorium w Monachium. Tlenek cyrkonu to doskonały materiał do wielu zastosowań
klinicznych, ale nie nadaje się do zastosowania we wszystkich przypadkach. Wysoka trwałość nie jest jedynym czynnikiem, który decyduje
o wyborze materiału. Należy także
rozważyć potrzeby i osobiste preferencje lekarza, a także koszty, jakie
musi ponieść pacjent. Tlenek cyrkonu jest dostępny w 4 różnych kolorach, przeznaczonych do wykonywania uzupełnień opartych na
własnych zębach, łączników implantologicznych i uzupełnień protetycznych mocowanych za pomocą
śrub. Na rynku dostępny jest jednak
także tlenek glinu – materiał z wyboru w odcinkach, gdzie bardzo
ważna jest estetyka, np. w przednim
odcinku uzębienia. We wszystkich
tych przypadkach, w których tlenek
cyrkonu nie jest rozwiązaniem akceptowalnym klinicznie, można stosować tytan. W najbliższym czasie
chcemy także poszerzyć spektrum
oferowanych materiałów o stopy
kobaltowo-chromowe oraz akryl.
Spodziewam się, że laboratoria będące naszymi klientami docenią tę
ofertę, ponieważ zyskają możliwość
przekazania jej swoim partnerom
klinicznym i wykonywania uzupełnień w każdym przypadku, niezależnie od wskazań.
W jaki sposób rozwój systemu
wpływa na współczynnik powodzenia uzupełnień tradycyjnych
oraz opartych na implantach?
Dla firmy Nobel Biocare długoterminowy sukces zależy przede
wszystkim od standardów w zakresie bezpieczeństwa i jakości, jakie
oferujemy naszym klientom. Dzięki
wieloletniemu doświadczeniu w
dziedzinie CAD/CAM i wysokim
wymaganiom dotyczącym jakości
naszych materiałów i produktów
jesteśmy w stanie objąć wszystkie
nasze produkty 5-letnią gwarancją.
Zapewniamy także użytkownikom
wsparcie w dziedzinie optymalnego
projektowania uzupełnień. Oprogramowanie uwzględnia np., podczas projektowania wirtualnego
uzupełnienia, specyfikacje dotyczące materiałów i ostrzega użytkownika, jeśli nie są spełnione wymagania w zakresie stabilności wymiarów uzupełnienia.
Krytycy ostrzegają, że zautomatyzowane wytwarzanie uzupełnień stomatologicznych może
oznaczać schyłek techniki protetycznej w takim kształcie, w jakim
ją znamy. Jakie jest Pana zdanie
na ten temat?
Absolutnie się z tym nie zgadzam! W warunkach rynkowych, w
jakich obecnie działamy, pracownie
protetyczne o dużych mocach przerobowych, ale także małe i średnie
laboratoria mogą wiele zyskać, stosując technologię CAD/CAM.
Wzrost wydajności i racjonalizacja
nie oznaczają automatycznie
zmniejszenia liczby zatrudnianych
osób. Stwarzają natomiast nowe
możliwości specjalizacji. Można
w bardziej ekonomiczny sposób
wykorzystywać zasoby ludzkie
dzięki eliminacji nieekonomicznych, ale czasochłonnych etapów
wytwarzania uzupełnień, np. wykonywania modeli lub ręcznego formowania uzupełnień. Z drugiej zaś
strony prawdą jest, że dla większości
pracowni protetycznych zakup
Seite 15
Perspektywy 15
Polish Edition
własnego urządzenia do skrawania
nie będzie opłacalny. Mogą sobie na
to pozwolić jedynie duże ośrodki o
większych obrotach. Ciągła obserwacja wszystkich procesów produkcyjnych, stałe warunki otoczenia i możliwość wyboru z pełnej
gamy materiałów oraz przeznaczonych specjalnie dla nich systemów
do skrawania to kilka przykładowych argumentów przemawiających za scentralizowanym wytwarzaniem uzupełnień. Jednocześnie
eliminuje się czasochłonne procesy
konserwacji, aktualizacji i wymiany
głowic skrawających, co jest opłacalne tylko przy pełnym obłożeniu
pracą. Mówimy jednak nie tylko o
skróceniu i uproszczeniu procesów
produkcji, ale także o minimalizacji
zagrożeń, związanych ze stosowaniem uzupełnień produkowanych
metodą CAD/CAM. Ponowne wykonywanie źle dopasowanych uzupełnień nie obciąża już budżetu pracowni protetycznej, ponieważ w
przypadku prawidłowej pracy z systemem, gwarancja obejmuje bezpłatne ponowne wykonanie uzupełnienia.
Jakie będą konsekwencje wprowadzania tego typu rozwiązań dla
techników dentystycznych?
W najbliższej przyszłości będziemy obserwować dalszą specjalizację i tworzenie nowych zawodów, jak np. projektant uzupełnień
protetycznych lub inżynier dentystyczny. Przedstawiciele tych nowych zawodów będą odgrywali kluczową rolę w komunikacji między
pacjentem i lekarzem dentystą.
Dzięki eliminacji niewydajnych
i wrażliwych na błędy etapów produkcyjnych będzie możliwe po-
święcenie większej części zasobów
tak ważnym kwestiom, jak planowanie leczenia i komunikacja z lekarzem, a także czynnościowe i estetyczne wykańczanie uzupełnień.
Oczywiście, wprowadzana przez
nas technologia CAD/CAM nigdy
nie zastąpi doświadczenia ani indywidualnej specjalistycznej oceny
członków zespołu stomatologicznego. Jest to jednak przydatne ułatwienie, zapewniające naszym pacjentom możliwie największe bezpieczeństwo i najlepszą jakość leczenia. DT
AD
EMS-SWISSQUALITY.COM
SUBGINGIVAL
WITHOUT
LIMITS
THE DEEPEST
PERIODONTAL POCKETS
NOW WITHIN REACH
WITH THE ORIGINAL
AIR-FLOW METHOD
> Subgingival application of the Original AIR-FLOW® method reduces
periodontal pocket depth, removes biofilm, prevents periimplantitis
AIR-FLOW MASTER®
is the name of the world’s first
subgingival prophylaxis unit.
With two application systems in
one. For sub- and supragingival
use with matching handpiece and
powder chamber.
The inventor of the Original
Air-Flow Method is now first to
cross the boundaries of conventional prophylaxis.
Incred ibly ea s y to oper ate.
Uniquely simple to use.
Touch ’n’ flow: Highly sensitive
3-touch panel for easy choice of
settings.
For more information > [email protected]
DTP1009_16_Interview
02.11.2009
16:27 Uhr
Seite 16
DENTAL TRIBUNE
16 Perspektywy
Żyjemy w ekscytujących czasach!
Wywiad z prof. Thimios Mitsiadis – Kierownikiem Institute for Oral Biology Uniwersytetu w Zurichu.
Jakie czynniki determinują rozwój szkliwa?
Jest to bardzo złożony proces,
zdeterminowany genetycznie w
bardzo wczesnym stadium rozwoju
organizmu. Za powstawanie nabłonka i tkanek jamy ustnej i zębów
odpowiedzialnych jest wiele czyn-
ników transkrypcyjnych, m.in.
Ptx2. Istnieją też inne, ale na razie
znamy jedynie Tbx1, który współtworzy ameloblasty. Oczywiście,
jest wiele transkrypcyjnych determinantów, o których nadal niewiele
wiemy, a które regulowane są przez
nieokreślone czynniki wzrostu.
Czynniki transkrypcyjne pojawiają
się w ściśle określonym przedziale
czasowym, aby utworzyć szkliwo.
Co może zaburzyć rozwój
szkliwa?
Szkliwo zęba może być uszkodzone już od początku, gdyż ist-
nieją czynniki genetyczne, które
mogą zaburzyć prawidłowy jego
rozwój. Czynniki epigenetyczne,
pojawiające się np. w czasie ciąży
mogą powodować zaburzenie rozwoju szkliwa zębów i objawiać się
jego przebarwieniem. Obecnie badamy także skutki działania związ-
AD
STATIM®
Sterylizacja w tempie TURBO!
[
Szybciej!
sterylizacji
Skrócony proces
e uzupe∏nienie
stanowi doskona∏
ów
Twoich autoklaw
Zaledwie po 8 minutach koƒcówki
i kàtnice sà gotowe do ponownego
u˝ycia. A to wszystko zgodnie ze
wszystkimi normami.
]
sterylne
ków fluoru. Chronią one ząb, ale
mogą też prowadzić do zaburzenia
jego składu podczas procesu rozwoju szkliwa. Również inne epigenetyczne czynniki, jak np. spożywanie alkoholu, mogą wpływać na
rozwój szkliwa.
Rosnącym problemem jest
erozja zębów, co z pewnością spowodowane jest wzrostem średniej długości życia. Statystyki
wykazują jednak, że problem ten
dotyczy coraz częściej także
młodszych pacjentów. W czym
należy szukać przyczyn takiego
stanu rzeczy?
Rzeczywiście, ubytek szkliwa
jest obserwowany najczęściej u ludzi starszych. Myślę, że należy brać
w tym wypadku pod uwagę 2 czynniki. Współcześnie wiemy dużo na
temat procedur zapobiegawczych,
jednak w przeszłości wielu ludzi
nie dbało wystarczająco o stan
zdrowia jamy ustnej. Ważniejszy
był dla nich ogólny stan zdrowia
i leczenie innych chorób. Badania
naukowe i inne zdobycze medycyny w tych obszarach znacząco tę
sytuację poprawiły. Z czasem zdaliśmy sobie sprawę z tego, że nie
przykładaliśmy wystarczającej
wagi do wielu problemów dotyczących naszych zębów. Kolejną
prawdopodobną przyczyną są migracje ludzi. Więcej podróżujemy
i mieszkamy w różnych krajach. Ja
sam urodziłem się w Grecji, teraz
mieszkam w Hiszpanii z moją żoną
Hiszpanką, a moje dzieci posiadają
cechy obu tych nacji. Takie zjawiska mogą być przyczyną nieprawidłowości i niszczenia szkliwa.
Jakie perspektywy niosą nowe
odkrycia w tej dziedzinie?
Żyjemy w ekscytujących czasach! Pewne jest, że w niedalekiej
przyszłości – w ciągu najbliższych
20-30 lat – będziemy w stanie stworzyć nową tkankę przy pomocy mikrobiologii i genetyki. Badania kliniczne analizujące wykorzystanie
komórek macierzystych zęba do regeneracji kości szczęki są w toku.
To dowód na dokonujący się postęp
w tej dziedzinie. Potrzebujemy jednak jeszcze więcej informacji na temat możliwości osiągnięcia naturalnej ochrony.
STATIM® oszcz´dza energi´
in
Polish Edition
Informacje dodatkowe:
Logistyka medyczna Logmed
tel./fax +48 22 7442028
www.logmed.pl
lub odwiedê stron´ internetowà pod adresem:
www.scican.com
W jaki sposób postepują badania
naukowe nad wykorzystaniem
komórek macierzystych w rozwoju szkliwa?
Ostatnio, razem z naukowcami
zajmującymi się badaniami nad komórkami macierzystymi z Niemiec, Finlandii, Szwajcarii, Włoch
i Francji stworzyliśmy europejskie
konsorcjum. Jego celem jest izolacja komórek macierzystych z zębów, twarzy i głowy oraz wykorzystanie ich do wytwarzania produktów, np. z komórek macierzystych można by wytwarzać
naturalne implanty. We Włoszech
przeprowadzane są także badania
mające na celu odtworzenie zębów,
ale na razie jest to zbyt skomplikowany proces, aby można było go
wprowadzać w życie. Teraz powinniśmy raczej skoncentrować się
tylko na tworzeniu tkanki do zastępowania uszkodzonego lub zniszczonego materiału, np. zębiny czy
tkanki zęba. DT
Niniejszy wywiad ukazał się w DT
Germany No. 4, Vol. 7, 2009. Tłumaczenia (z jęz. niem. na ang.) dokonała Annemarie Fischer, Niemcy.
DTP1009_17_Produkty
02.11.2009
16:29 Uhr
DENTAL TRIBUNE
Seite 17
Produkty 17
Polish Edition
PROMOCJA
Głęboka dezynfekcja tkanek
SciCan wprowadza na rynek
nowy Aseptim Plus, który służy do
głębokiej, aktywowanej światłem
dezynfekcji tkanek miękkich i
twardych zęba. Znajduje zastosowanie w leczeniu endodontycz-
nym, kieszeni periodontologicznych, zapalenia tkanki wokół implantu oraz ubytków próchnicowych. Nowa technologia umożliwia eliminację wszystkich bakterii z pola zabiegowego w jamie
ustnej.
Skuteczność innowacyjnych
rozwiązań zastosowanych w tym
urządzeniu potwierdziło wiele badań mikrobiologicznych i klinicznych (publikacje G.J. Pearson i in.).
System Aseptim Plus składa się
z 2 komponentów: rozcieńczonego
roztworu chlorku toluenu i światła
LED o określonej długości fali,
która uaktywnia roztwór Aseptim.
Aktywowany roztwór powoduje
uwolnienie tlenu dwuatomowego,
który przerywa ściany komórek,
utleniając bakterie w ciągu kilku sekund. Zastosowanie Aseptimu
umożliwia selektywną eliminuję
bakterii i w przeciwieństwie do
innych metod dezynfekcji nie
wpływa na tkanki zdrowe, nie prze-
barwia dziąseł ani nie zmienia koloru wypełnień.
Praktykujący dentysta wynosi
4 ważne korzyści wynikające z zastosowania Systemu Aseptim Plus:
- oszczędność czasu – można skrócić czas pojedynczych wizyt pacjenta i, co za tym idzie, czas trwania całego leczenia,
- możliwość rezygnacji z aplikowania antybiotyków w leczeniu
periodontologicznym,
- skuteczna dezynfekcja miejsca
wszczepienia implantu i tkanek
otaczających,
- minimalna inwazyjność procedury i wspieranie procesu naturalnej remineralizacji.
Leczenie z wykorzystaniem
Aseptim Plus jest bezbolesne i pozytywnie oceniane przez pacjentów, zwłaszcza dzieci. Zastosowanie preparatu niewiele kosztuje i
pozwala na obniżenie kosztów leczenia oraz zwiększenie jego skuteczności i bezpieczeństwa.
Więcej informacji:
www.scican.com lub www.logmed.pl
Zainteresowani bezpłatnymi
warsztatami na temat zastosowania
Aseptim Plus w praktyce mogą
kontaktować się z Justyną Niebieszczańską:
E-mail:[email protected],
tel. +48 796105406.
Kontakt z dystrybutorem:
Logistyka Medyczna – Logmed
ul. Księcia Ziemowita 53
03-885 Warszawa
Tel.: 0 (22) 744 20 28
E-mail: [email protected]
AD
Mała rzecz, a leczy
Pasty odbudowujące szkliwo – BioRepair
Nasze zęby są stale narażone
na uszkodzenia: kwasy znajdujące
się w jedzeniu atakują szkliwo, a
szczoteczka do zębów pozostawia
mikroskopijne rysy. W rezultacie
szkliwo matowieje, a niewidoczne z początku zarysowania i
otarcia stanowią wrota dla inwazji
próchnicy. Uszkodzenia są nieodwracalne, bo szkliwo nie ma zdolności do odbudowy samoistnej.
W takiej sytuacji z pomocą
spieszy nanotechnologia – jedna
z najszybciej rozwijających się
dziedzin nauki. Dzięki niej powstała seria past BioRepair, które
odtwarzają naturalne substancje
mineralne szkliwa i zębiny. Pasty
zawierają bioaktywne nanocząsteczki Microrepair, które mają taki
sam skład jak szkliwo zębów, a
dzięki niewyobrażalnie małym
rozmiarom wbudowują
się w zniszczone miejsca i je regenerują. Bioaktywne cząsteczki
Microrepair naprawiają nawet
najmniejsze uszkodzenia.
Pasty Biorepair są dostępne
w 3 wersjach:
• BioRepair PLUS Pełna Ochrona
– pasta do codziennego użytku,
naprawiająca szkliwo zębów;
• BioRepair PLUS Wrażliwe Zęby
– pasta naprawiająca szkliwo
i znosząca nadwrażliwość zębów;
• BioRepair Night – pasta do codziennego stosowania, odbudowująca szkliwo w porze nocnej.
Pasty BioRepair są już dostępne w aptekach w całym kraju.
www.bioepair.pl
BlanX Extra White
Maseczka piękności dla zębów
Jak wyeliminować problem
szarych, pozbawionych blasku zębów i uwodzić prawdziwie gwiazdorskim uśmiechem? Należy zastosować pastę BlanX Extra
White, która szybko, bezpiecznie,
a także skutecznie wybieli i
oczyści zęby.
BlanX ExtraWhite jest czymś
więcej niż zwykłą pastą do zębów
– służy do domowej terapii wybielającej i oczyszczającej zęby. Zaleca się stosowanie jej przez 15 dni
– należy myć zęby 2 razy dziennie
po 2 minuty. Efekt jest widoczny
już po minucie stosowania
Pasta zawiera wyciąg z porostu islandzkiego, który przedłuża jej działanie wybielające,
chroni strukturę zęba przed szkodliwym wpływem bakterii oraz zapobiega powstawaniu przebarwień. Usuwa skutecznie plamy nikotynowe, osady po kawie, herbacie, czerwonym winie i inne,
gwarantuje błyskawiczny efekt
wybielający.
Więcej informacji:
www.blanx.info.pl
Kontakt:
A.B. Berren-Handlowy
ul. Ogrodowa 22
05-816 Michałowice - Reguły
Tel.: 0 (22) 798 03 18
Fax: 0 (22) 723 00 56
E-mail: [email protected]
DTP1009_18_Akademia
02.11.2009
16:31 Uhr
Seite 18
DENTAL TRIBUNE
18 Wydarzenia
Polish Edition
Zebranie Sekcji Polskiej Akademii Pierre Faucharda
Akademia Pierre Faucharda
(APF) powstała w roku 1936 w
Minneapolis w (stan Minnesota –
USA)). Jej pomysłodawcą i założycielem był amerykański lekarz
dentysta Elmer S. Best. Na patrona Akademii wybrano francuskiego dentystę Pierre Faucharda (1678-1761), uważanego
za ojca współczesnej stomatologii. W fundamentalnym dziele
„Chirurg dentysta, czyli traktat
o zębach”, wydanym w 1728 r., zawarł całą ówczesną wiedzę na temat chorób zębów i jamy ustnej.
Do zadań statutowych Akademii należą:
- podnoszenie rangi, wiedzy i umiejętności dentystów poprzez udostępnianie im czasopism zawodowych prezentujących osiągnięcia
i problemy współczesnej stomatologii,
- zachęcanie dentystów do wydawania własnych prac, co umożliwia korzystanie z ich dorobku,
- przyznawanie dorocznych nagród
za działalność na rzecz rozwoju
stomatologii i środowiska stomatologicznego,
- ułatwianie kontaktów między
czołowymi przedstawicielami zawodu a reprezentantami świata
nauki, techniki i ekonomii,
- wspieranie studentów stomatologii, ułatwianie im postępu zawodowego i naukowego oraz zachęcanie wszystkich dentystów do
stałego dokształcania,
- działanie na rzecz poprawy stanu
zdrowia jamy ustnej ludności poprzez zapobieganie, leczenie i rehabilitację,
- integrowanie środowiska stomatologicznego.
częli prace nad zorganizowaniem
Polskiej Grupy APF. Sekcja Polska
APF zainaugurowała działalność
24. czerwca 1991 r. podczas Kongresu Stomatologów Polskich w
Warszawie. Rejestracja Stowarzyszenia p.n. Akademia Pierre Faucharda Sekcja Polska nastąpiła
dopiero w 1999 r. Zebrania członków
odbywają się raz w roku, w przeddzień otwarcia Zjazdu Zespołów Stomatologicznych i wystawy CEDE.
Tegoroczne zebranie Sekcji
Polskiej APF miało szczególnie
uroczysty charakter. Uczestniczył
w nim bowiem prezydent Akademii Pierre Faucharda dr Charles E.
Ekler, który wręczył nagrodę The
Elmer S. Best Memorial Award
prof. dr. hab. med. Zbigniewowi
Jańczukowi.
Wyróżnienie to ustanowiono
w 1962 r. dla upamiętnienia założyciela Akademii Pierre Faucharda
Elmera S. Besta. Komitet nagród
APF przyznaje ją raz w roku jednej
osobie spoza USA za dorobek naukowy o znaczeniu międzynarodo-
wym i osobiste wybitne zasługi dla
rozwoju stomatologii. Po raz pierwszy wyróżnienie to otrzymał dentysta z Europy Wschodniej.
Podobnie jak w latach ubiegłych podczas zebrania wręczono
dyplomy członkom przyjętym
w roku poprzednim. W ubiegłym
roku przyjęto: dr Annę Lellę i dr. n.
med. Bogumiła Lewandowskiego.
Następnie zaprezentowano kandydatury osób zgłoszonych do Sekcji
Polskiej APF. W wyniku głosowania, bez obecności zainteresowa-
nych, wszystkie kandydatury zostały przyjęte. W roku bieżącym
członkami zostali: prof. dr hab. Andrzej Wojtowicz (Warszawa), prof.
dr hab. Jan Zapała (Kraków), dr n.
med. Tomasz Kaczmarzyk (Kraków), dr n. med. Marcin Wiśniewski (Warszawa), dr n med. Grażyna
Wyszyńska-Pawelec (Kraków),
dr n med. Małgorzata Zalewska
(Kraków). DT
Więcej informacji na temat Akademii Pierre Faucharda można znaleźć na stronie: www.fauchard.org.
Tradycyjnie w przeddzień otwarcia Zjazdu Zespołów Stomatologicznych i wystawy CEDE
odbyło się doroczne zebranie członków Sekcji Polskiej Akademii Pierre Faucharda.
W Prezydium zasiedli: Prezydent Akademii Pierre Faucharda – Dr Charles G. Eller oraz Zarząd Sekcji Polskiej w składzie: prof. Zbigniew Jańczuk (przewodniczący Sekcji Polskiej w latach 1991-2003), prof. Eugeniusz Spiechowicz – przewodniczący, prof. Elżbieta MierzwińskaNastalska – wiceprzewodnicząca oraz lek. dent. Zbigniew Klimek – sekretarz Sekcji Polskiej.
Podczas zebrania zaprezentowano kandydatury osób zgłoszonych do Sekcji Polskiej APF. Następnie, bez obecności zainteresowanych, odbyło się głosowanie. O przyjęciu w poczet członków zwyczajnych decyduje Ogólne Zebranie Członków, a nie Zarząd Sekcji.
Przewodniczący Sekcji Polskiej APF – prof. Eugeniusz Spiechowicz, członkowie przyjęci
w roku ubiegłym: dr n. med. Bogumił Lewandowski i dr Anna Lella oraz prezydent APF –
dr Charles G. Eller.
Wyjątkowym wydarzeniem zebrania było oficjalne ogłoszenie przyznania prof. Zbigniewowi
Jańczukowi nagrody The Elmer S. Best Memorial Award. Na zdjęciu od lewej: prezydent APF
dr Charles G. Eller, prof. Zbigniew Jańczuk, prof. Eugeniusz Spiechowicz i prof. Elżbieta
Mierzwińska-Nastalska.
Prezydent APF z Zarządem Sekcji Polskiej. Na zdjęciu od lewej: lek. dent. Zbigniew Klimek,
prof. Elżbieta Mierzwińska-Nastalska, prof. Eugeniusz Spiechowicz, dr Charles G. Eller, prof.
Jadwiga Banach, prof. Marek Ziętek i prof. Zbigniew Jańczuk.
Obecnie APF składa się z 55
sekcji działających w USAi 64 sekcji w innych krajach świata (w tym
Sekcja Polska).
Pierwszymi – zaproszonymi
przez sekcje amerykańskie – członkami APF z Polski byli: prof. dr hab.
Kazimierz Dominik i prof. dr hab.
Zofia Knychalska-Karwan (1985 r.),
a rok później prof. dr hab. Zbigniew
Jańczuk. Wraz z ówczesnym prezesem Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego prof. dr. hab. Włodzimierzem Józefowiczem rozpo-
AD
DTP1009_19-22_CEDE
02.11.2009
16:33 Uhr
9
0
0
2
E
D
E
C
Seite 19
DENTAL TRIBUNE
The World’s Dental Newspaper · Polish Edition
CEDE 2009 – tradycja i sukces!
XIX Środkowoeuropejska Wystawa
Produktów Stomatologicznych CEDE
przeszła już do historii. Największe
w Polsce wydarzenie stomatologiczne
o charakterze targowym miało miejsce
w dn. 24-26. września w Poznaniu.
Po raz drugi wystawa CEDE zorganizowana została na terenie Międzynarodowych Targów Poznańskich. Nowe miejsce
spodobało się i wystawcom, i zwiedzającym – świadczy o tym
jeszcze większy niż w ubiegłym roku rozmach, z jakim przygotowano wystawowe stoiska, a także liczba gości odwiedzających
targi. Wtym roku było ich o 5% więcej niż rok temu, co wydawało
się trudne do osiągnięcia w niełatwych czasach ogólnoświatowego kryzysu.
Wystawa CEDE jest najważniejszym i największym wydarzeniem w branży stomatologicznej w Polsce. Biorą w niej udział
nie tylko wszyscy wiodący na polskim rynku producenci oraz
dystrybutorzy, z roku na rok zwiększa się także liczba firm spoza
naszego kraju. Zmiana miejsca organizacji wystawy, z czym
związana jest znacząca poprawa warunków, w jakich się ona odbywa wpłynęła znacząco na poprawę wizerunku imprezy. CEDE
to bez wątpienia spotkanie profesjonalistów – w tym roku wystawę odwiedziło ponad 12.000 lekarzy, techników dentystycznych, asystentek i przedstawicieli firm związanych z branżą stomatologiczną. Na powierzchni ponad 15.000 m2 swoją ofertę prezentowało ponad 300 wystawców.
Wystawie tradycyjnie towarzyszył Zjazd Zespołów Stomatologicznych. W 10 sesjach zjazdowych uczestniczyło prawie
1.8001 lekarzy i techników dentystycznych. Największym zainteresowaniem cieszyły się sesje: „Okluzja – kontrowersje diagnostyczne i lecznicze”, „Sztuka odbudowy tkanek zęba z materiałów złożonych”, „Sukces praktyki pod lupą psychologii - bilans zysków i strat” oraz „Pierwsza pomoc w nagłych przypadkach w gabinecie stomatologicznym”. Po raz pierwszy
3 stowarzyszenia techników dentystycznych (Polskie Towarzystwo Techników Dentystycznych, Krajowe Stowarzyszenie Techników Dentystycznych i Izba Gospodarcza Techników Dentystycznych) zorganizowały wspólnie 2-dniową sesję dla techników
dentystycznych. Jednocześnie w salach warsztatowych odbywały się wykłady, kursy i warsztaty organizowane przez wystawców.
Po ubiegłorocznej premierze, która zakończyła się ogromnym sukcesem, także w tym roku swoje forum dla uczestników
wystawy otworzył DIF (Dental Innovation Forum). Wykłady
prowadzone zgodnie z formułą Lunch & Learn zorganizowane
przez grupę Dental Tribune International już rok temu cieszyły się
dużym zainteresowaniem. W czasie CEDE 2009 prezentacje w
ramach DIF odbywały się codziennie w godzinach 12.00-15.00
w samym centrum wystawy, między halami 7 i 8. W ciągu 3 dni
targowych ponad 1.400 osób wysłuchało ciekawych prelekcji
wykładowców zaproszonych przez sponsorów. W miłej atmosferze i przy smacznych przekąskach można było zapoznać się
z wieloma technologicznymi nowinkami z rynku stomatologicznego, a niektórzy wykładowcy obdarowywali słuchaczy sympatycznymi upominkami. Tradycja Dental Innovation Formu, choć
dopiero 2-letnia, z pewnością będzie kontynuowana w następnych latach.
Organizatorzy CEDE już dziś zapraszają na XX Środkowoeuropejską Wystawę Produktów Stomatologicznych. CEDE
2010 odbędzie się w dn. 23-25. września 2010 r., będzie to wyjątkowe spotkanie, okrągłe 20-ste urodziny CEDE. DT
Jak co roku Komisja Konkursowa CEDE przyznała GRAND
PRIX CEDE 2009:
• w kategorii „Sprzęt Stomatologiczny” ex aequo firmom:
Amadar Sp. z o.o. za unit stomatologiczny A-DEC 300 i Septodont Polska Sp. z o.o. za Endometr ApexDAL z blue tooth;
• w kategorii „Sprzęt Techniczny”:
nagrody nie przyznano;
• w kategorii „Materiały”: firmie GC Europe N.V – EEO Poland
za GC Tissue Conditioner;
• w kategorii „ Materiały Pomocnicze, Preparaty i Urządzenia
Profilaktyczne”: firmie GC Europe N.V – EEO Poland za GC
Dry Mouth Gel.
Komisja Konkursowa obradowała w składzie:
• prof. Marek Ziętek (Przewodniczący) – Prezes PTS,
• Bożena Florczyk – Prezes PTTD,
• prof. dr hab. Honorata Shaw –
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu,
• dr Andrzej Baszkowski – Wielkopolska Izba Lekarska,
• dr hab. med. Mariusz Pryliński –
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu,
• prof. dr hab. Stanisław Suliborski –
Uniwersytet Medyczny w Łodzi.
Statuetki Grand Prix CEDE 2009 zostały wręczone w czasie
uroczystego bankietu CEDE. Również w czasie bankietu prof.
Zbigniew Jańczuk otrzymał nagrodę The Elmer S. Best Memorial Award. Jest to nagroda ustanowiona w 1962 r. dla upamiętnienia założyciela Akademii Pierre Faucharda Elmera S. Besta,
przyznawana przez komitet nagród APF raz w roku jednej osobie
spoza USA. Po raz pierwszy nagroda została przyznana przedstawicielowi Europy Środkowo-Wschodniej. Specjalnie z tej okazji
przyleciał z USA Prezydent APF – dr Charles G. Eller. Oficjalną
część bankietu zakończył świetny występ Hanny Banaszak.
3
4
5
6
1
2
7
Ryc. 1,2: Nowoczesne hale Międzynarodowych Targów Poznańskich – druga edycja targów CEDE na terenie MTP. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 3: CEDE 2009. W tym roku wystawę odwiedziło ponad 12.000 lekarzy, techników dentystycznych, asystentek oraz przedstawicieli firm związanych z branżą stomatologiczną. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 4: Przeszklone atrium między pawilonami wystawowymi tworzyło bardzo przyjazną atmosferę. (Fot.: Artur
Jarzębowski) • Ryc. 5: Tradycyjnie na CEDE, firmy przygotowały bogatą ofertę prezentowaną w bardzo atrakcyjnej formie. • Ryc. 6: Dental Tribune Study Club: między halami 7 i 8 odbywały się wykłady w formie Lunch & Learn. Zwiedzający wystawę mogli wysłuchać ciekawych prezentacji, a przy tym przekąsić coś smacznego. W tym roku w Lunch & Learn wzięły udział następujące firmy: Amadar, Astra Tech, DMG, FM Dental, Olident oraz SciCan. • Ryc. 7: CEDE 2009.
Stoiska firm w pawilonie 7A. (Fot.: Artur Jarzębowski).
DTP1009_19-22_CEDE
20
02.11.2009
16:33 Uhr
Seite 20
DENTAL TRIBUNE
Special
Polish Edition
Grand Prix CEDE 2009
Uroczystość wręczenia Grand Prix CEDE 2009 odbyła się w Iglicy
Międzynarodowych Targów Poznańskich, na bankiecie w „Pałacu w Poznaniu”.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
Ryc. 1: Bankiet CEDE 2009 odbywał się w uroczystej atmosferze. Na zdjęciu od lewej: prof. Stanisław Suliborski, Anna Deja-Berduła, prof. Zbigniew Jańczuk, Ewa Mastalerz. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 2 i 3: Gości witała oryginalna
dekoracja Iglicy MTP. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 4: Uroczystość wręczenia Grand Prix CEDE 2009. Wśród laureatów znalazły się m.in. firmy Amadar i Septodont, otrzymując nagrody w kategorii „sprzęt stomatologiczny” ex aequo.
Firma Amadar za Unit stomatologiczny A-DEC 300 i Firma Septodont Polska za Endometr ApexDAL z blue tooth. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 5: Jolanta Czyż-Kukurba odebrała nagrodę Grand Prix przyznaną firmie GC Europe N.V.
– EEO Poland w kategorii „materiały” za system GC Tissue Conditioner oraz drugą w kategorii „materiały pomocnicze, preparaty i urządzenia profilaktyczne” za GC Dry Mouth Gel. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 6: Laureaci i członkowie komisji konkursowej Grand Prix CEDE 2009. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 7,8,9: Wyjątkowym wydarzeniem było wręczenie prof. Zbigniewowi Jańczukowi nagrody The Elmer S. Best Memorial Award. Jest to nagroda ustanowiona w 1962 r. dla upamiętnienia założyciela Akademii Pierre Faucharda Elmera S. Besta. Wyróżnienie to przyznawane jest przez komitet nagród Akademii Pierre Faucharda (APF) raz w roku jednej osobie spoza USA. Nagrodę wręczył
prezydent APF – dr Charles G. Eller (Ryc. 8), który przyleciał do Polski specjalnie na tę uroczystość. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 10: Na bankiecie w „Pałacu w Poznaniu” bawiło się ok 600 gości. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 11,12:
Oszałamiająca dekoracja w industrialnych wnętrzach Iglicy MTP połączona z barwną grą świateł robiła niesamowite wrażenie. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 13: Oficjalną część Bankietu zakończył świetny występ Hanny Banaszak.
(Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 14, 15: Atrakcją wieczoru były też profesjonalne stoły do gry w ruletkę i Black Jacka. (Fot.: Artur Jarzębowski).
DTP1009_19-22_CEDE
02.11.2009
16:33 Uhr
DENTAL TRIBUNE
Seite 21
Special 21
Polish Edition
CEDE 2009 –
najważniejsze wydarzenie branży stomatologicznej w Polsce
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
Ryc. 1,2: Dental Tribune Study Club: między halami 7 i 8 odbywały się wykłady w formie Lunch & Learn. Zwiedzający wystawę mogli wysłuchać ciekawych prezentacji, a przy tym przekąsić coś smacznego. W tym roku w Lunch & Learn
wzięły udział następujące firmy: Amadar, Astra Tech, DMG, FM Dental, Olident oraz SciCan. • Ryc. 3: Wystawie tradycyjnie towarzyszył Zjazd Zespołów Stomatologicznych z bogatym programem nukowym. Jednym z wielu poruszanych
tematów była ergonomia w stomatologii. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 4,5,6: XV Zjazd Zespołów Stomatologicznych: w 10 sesjach zjazdowych uczestniczyło 1.776 lekarzy i techników dentystycznych. Największym zainteresowaniem cieszyły się następujące sesje: „Okluzja – kontrowersje diagnostyczne i lecznicze”, „Sztuka odbudowy tkanek zęba z materiałów złożonych”, „Sukces praktyki pod lupą psychologii. Bilans zysków i strat” oraz „Pierwsza pomoc w nagłych przypadkach w gabinecie stomatologicznym”. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 7,8: CEDE 2009. Stoiska firm w pawilonie 8A. Stoiska wielu firm były imponujące, a pomysłowość w prezentowaniu produktów zaskakująca. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 9: CEDE 2009. W tym roku wystawę odwiedziło ponad 12.000 lekarzy, techników dentystycznych, asystentek oraz przedstawicieli firm związanych z branżą stomatologiczną. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 10: W piątkowy
wieczór wielu gości zawitało do Brovarii, najbardziej prestiżowego browaru na poznańskim rynku. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 11,12: „Chmielowa noc w Brovarii”: na gości czekał znakomity catering, choć podstawą było oczywiście
piwo warzone na miejscu. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 13: Gości przywitał Rafał Jakóbiak, Dental Manager firmy Astra Tech Polska, reprezentując głównego sponsora wieczoru. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 14,15: Doskonałą
oprawę muzyczną zapewnił zespół Snakebite zaproszony przez Astra Tech. (Fot.: Artur Jarzębowski).
DTP1009_19-22_CEDE
22
02.11.2009
16:33 Uhr
Seite 22
DENTAL TRIBUNE
Special
Polish Edition
CEDE 2009 –
najważniejsze wydarzenie branży stomatologicznej w Polsce c. d.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
Ryc. 1: Innowacyjne rozwiązania w dziedzinie radiowizjografii na stoisku frimy Optident. • Ryc. 2: Prezentacja sprzętu na stoisku firmy Amadar, laureata konkursu Grand Prix CEDE 2009 w kategorii „sprzęt stomatologiczny” za unit stomatologiczny A-DEC 300. • Ryc. 3: Na stoisku Nobel Biocare można było poznać nie tylko najnowszą ofertą implantów stomatologicznych, ale także skaner Nobel Procera, który miał swoją premierę na tegorocznych targach IDS
w Kolonii. • Ryc. 4: Nowy pantomograf – ciekawą propozycję w dziedzinie obrazowania cyfrowego przedstawiła firma Gent (autoryzowany dealer znanej firmy Gendex). (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 5: O tym, że oprogramowanie jest
równie ważne, co sam sprzęt, można było osobiście przekonać się m.in. na stoisku firmy Optident. • Ryc. 6: Stoiska firm w pawilonie 8A. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 7: Firma KaVo obchodziła w tym roku 100 urodziny. Na stoisku KaVo
Polska prezentowana była bardzo bogata oferta produktów. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 8: Tradycyjnie stoisko Blend-a-med Oral-B było oblegane przez dentystów. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 9: Bardzo ciekawe rozwiązania z zakresu protetyki i techniki dentystycznej były prezentowane na stoisku Robocam. Tech. dent. Robert Michalik przekonywał o zaletach nowoczesnego systemu CAD/CAM. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 10 : Wybielanie zębów ma coraz
liczniejszą rzeszę sympatyków i to zarówno wśród pacjentów, jak i lekarzy. Na stoisku firmy Beyond można było nie tylko kupić sprzęt i preparaty do wybielania, ale i samemu przekonać się o skuteczności ich działania. (Fot.: Artur
Jarzębowski) • Ryc. 11: Stoiska firm w pawilonie 9. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 12: Ciekawe rozwiązania w dziedzinie materiałów proponowała firma Heraeus. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 13: Stoisko frimy GC zdobywcy Grand
Prix CEDE 2009 w 2 kategoriach: „materiały” za system GC Tissue Conditioner oraz „materiały pomocnicze, preparaty i urządzenia profilaktyczne” za GC Dry Mouth Gel. (Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 14: Niecodzienne atrakcje kusiły
na stoisku firmy Olident.(Fot.: Artur Jarzębowski) • Ryc. 15: Stoisko firmy Gaba International oferowało dentystom wiele atrakcji. (Fot.: Artur Jarzębowski).
DTP1009_23-24_Wydarzenia
02.11.2009
16:36 Uhr
DENTAL TRIBUNE
Seite 23
Wydarzenia 23
Polish Edition
Konferencja naukowo-szkoleniowa „Estetyka
czerwona i biała – problem interdyscyplinarny”
Prezes Oddziału Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego w
Krośnie drn. med. Wojciech Bednarz już po raz 6. zorganizował
Konferencję Naukowo-Szkoleniową „Estetyka czerwona i biała
– problem interdyscyplinarny”.
Spotkanie odbyło się w dn. 9-10.
października br.
W dobie wysokich wymagań
estetycznych w zakresie tkanek
przyzębia i zębów, zwłaszcza w odcinku eksponowanym podczas
mowy i wyrażania emocji, istnieje
konieczność stosowania metod
leczniczych poprawiających kontury, barwę i kształt dziąseł, w wyniku których przeszczepiane tkanki
idealnie komponują się z tymi,
które znajdują się w miejscu korygowanym chirurgicznie. Możliwości chirurgii konwencjonalnej
w niektórych przypadkach są ograniczone. Zdobycze techniki optycznej – lupy zabiegowe, mikroskopy, odpowiednich rozmiarów
narzędzia mikrochirurgiczne oraz
implanty śródkostne dają możliwość idealnej rekonstrukcji tkanek.
Jeżeli jednak umiejętność wykorzystania współczesnego wyposażenia sali operacyjnej nie zostanie
poparta wiedzą operatora dotyczącą etiopatogenezy, zapobiegania patologiom jamy ustnej, wskazań i przeciwwskazań do leczenia
chirurgicznego oraz prowadzenia
systematycznego postępowania
podtrzymującego, nie będzie moż-
liwe uzyskanie długoterminowych
dobrych wyników klinicznych.
Podobnie, estetyczne rekonstrukcje twardych tkanek zęba są
związane z coraz nowocześniejszymi technologiami i nowymi
trendami dotyczącymi ich preparacji. Właściwie zaplanowane postępowanie ortodontyczne i ortognatyczne wkomponowane w całokształt leczenia prowadzi do ostatecznego osiągnięcia pełnej harmonii estetycznej. Niezbędne jest również prowadzenie dokumentacji
fotograficznej pozwalającej rejestrować proces leczenia – nie tylko
ułatwia ona komunikację z pacjentem i laboratorium, ale także stanowi istotne narzędzie marketingowe.
Uczestnicy konferencji wysłuchali następujących wykładów:
- „Bezpośrednie odbudowy kompozytowe – estetyka, funkcja,
proste rozwiązania” – prof. Simone Grandini (Siena, Włochy),
- „Zastosowanie włókna szklanego
w stomatologii estetycznej” – Maxim Stošek DDS (Prešov, Słowacja),
- „Zetknięcie białego i różowego –
wykorzystanie możliwości periodontologicznych w celu uzyskania
optymalnej estetyki” – prof. Korkud Demirel (Stambuł, Turcja),
Polańczyk jesienią.
O wydawcy
Wydawca :
Zespół redakcyjny:
Konsultacja naukowa:
Prof. zw. dr hab. med.
Leszek Kryst
Biuro w Polsce:
Dental Tribune Polska Sp. z o.o.
Al. Jerozolimskie 44, lok. 518
00-024 Warszawa
Tel.: (22) 433 63 63
Fax: (22) 433 63 64
[email protected]
www.dental-tribune.com
Redaktor naczelna:
Magdalena Wojtkiewicz-Stępień
[email protected]
Tłumacze:
Ewa Aleksińska
Marcin Aleksiński
Ewa Ganowicz
Publisher
Torsten Oemus
Group Editor
Daniel Zimmermann
[email protected]
Managing Editor
Jeannette Enders
[email protected]
Product Manager
Bernhard Moldenhauer
[email protected]
Production Executive
Gernot Meyer
[email protected]
Ad Production Manager
Marius Mezger
[email protected]
Executive Vice President
Finance
Dan Wunderlich
[email protected]
License Inquiries
Jörg Warschat
[email protected]
Accounting
Manuela Hunger
[email protected]
Marketing & Sales Services
Nadine Parczyk
[email protected]
Design Manager
Matthias Abicht
[email protected]
C
D
A: Obrady Konferencji odbyły się 9-10. października br. w Sanatorium Uzdrowiskowym
Amerpol. B, C, D: Wykładom towarzyszyła ekspozycja firm wspierających Konferencję.
- „Jak osiągnąć sukces estetyczny
z zastosowaniem uzupełnień protetycznych o minimalnej inwazyjności” – dr hab. n. med. Mariusz
Pryliński (Poznań),
- „Estetyka w stomatologii a granice moralności” – prof. dr hab.
n. med. Stanisław Suliborski
(Łódź),
- „Dokumentacja fotograficzna
w stomatologii estetycznej” – dr n.
med. Kris Owczarczak (Warszawa),
- „Estetyka czerwono-biała i zespół
pociągania dziąsła (pull syndrome)” – dr Jaroslav Černušák,
specjalista chirurgii stomatologicznej (Kralupy Czechy),
nuta Piątowska i dr hab. n. med.
Mariusz Pryliński (sesja III).
Jak co roku, patronat nad tym
wydarzeniem objął Prezydent PTS
– prof. dr hab. n. med. Marek Ziętek. Głównym sponsorem Konferencji była firma GC Poland,
wspierały ją również finansowo
Komisja Stomatologiczna OIL w
Krakowie i firmy: Amadar, W&H,
Gent, Pierre Fabre Medicament,
Hager Polonia, Medilab, Nobel
Biocare, Septodont, Implacore,
Astra Tech i Optident. Patronat medialny sprawowali: Magazyn Stomatologiczny, E-dentico, Wydawnictwo DTI oraz Dentonet.pl. Każ-
Marketing i reklama:
Grzegorz Rosiak, [email protected]
Tel.: (22) 433 63 62
Informacje w sprawie prenumeraty:
Dental Tribune Polska Sp. z o.o.,
[email protected]
Tel.: (22) 433 63 62
Nakład:
10.000 egz.
DENTAL TRIBUNE
President/CEO
Peter Witteczek
[email protected]
B
Redakcja i korekta tekstów:
Marzena Bojarczuk
Wydawca i redakcja nie ponoszą odpowiedzialności za treść reklam i ogłoszeń.
Publikacja ta jest przeznaczona dla osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących obrót produktami leczniczymi
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. Nr 126, poz. 1381, z późn. zmianami i rozporządzeniami).
Redakcja Dental Tribune dokłada wszelkich starań, aby publikować artykuły kliniczne oraz informacje od producentów jak najrzetelniej. Nie możemy odpowiadać za informacje, podawane przez producentów. Wydawca nie odpowiada również za nazwy produktów
oraz informacje o nich, podawane przez ogłoszeniodawców. Opinie przedstawiane przez autorów nie są stanowiskiem redakcji Dental
Tribune.
Dental Tribune makes every effort to report clinical information and manufacturer’s
product news accurately, but cannot assume responsibility for the validity of product
claims, or for typographical errors. The publishers also do not assume responsibility
for product names or claims, or statements made by advertisers. Opinions expressed
The World’s Dental Newspaper
by authors are their own and may not reflect those of Dental Tribune International.
Published by
A
Regional Offices
Europe
Nadine Parczyk
Holbeinstr. 29
04229, Leipzig, Germany
Tel.: +49-341-4 84 74-302
Fax: +49-341-4 84 74-173
[email protected]
www.dti-publishing.com
Asia Pacific
Tony Lo
Room A, 26F, 389 King’s Road
North Point, Hong Kong
Tel.: +852-3113-6177
Fax: +852-3113-6199
The Americas
Anna Wlodarczyk
213 West 35th Street, Suite 801
New York, NY 10001
Tel.: +1-212-244-7181
Fax: +1-212-244-7185
© 2009, Dental Tribune International GmbH. All rights reserved
Rejs statkiem po zalewie solińskim.
- „Leczenie ortodontyczne jako
przygotowanie do dalszej terapii
protetycznej i czynnik umożliwiające osiąganie optymalnej estetyki” – prof. Tomasz Gedrange
(Greifswald, Niemcy),
- „Mikro- i makroestetyka w ortodoncji” – prof. Myroslava Dragomerecka (Lwów, Ukraina),
- „Aspekt mini- i makroestetyczny
w chirurgii ortognatycznej” – dr n.
med. Marcin Wiśniewski (Warszawa).
W programie umieszczono 3
sesje wykładowe i warsztaty praktyczne. Poszczególnym sesjom
przewodniczyli: prof. dr hab. n.
med. Danuta Piątowska i prof. dr
hab. n. med. Marek Ziętek (sesja I),
dr n. med. Beata Ostrowska-Suliborska i dr n. med. Hubert Kubica
(sesja II), prof. dr hab. n. med. Da-
dego dnia wieczorem odbywały się
warsztaty implantologiczne i radiologiczne zorganizowane przez
firmy Astratech i Optident.
Konferencja gromadzi powiększające się z roku na rok (blisko 200
osób!) doborowe grono uczestników, co stanowi nie tylko gwarancję uzyskania satysfakcjonujących wyników naukowych – wymiany doświadczeń i inspirującej
dyskusji, lecz także dobrej zabawy
zarówno podczas tradycyjnego
bankietu, jak i ogniska w plenerze.
Wtym roku wyjątkowo udał się rejs
statkiem po zalewie solińskim, bo
wreszcie dopisała pogoda. Wycieczka dostarczyła uczestnikom
wielu ekscytujących wrażeń estetycznych. Organizatorzy już dziś
zapraszają na kolejną konferencję
za rok. DT
DTP1009_23-24_Wydarzenia
02.11.2009
16:37 Uhr
Seite 24
DENTAL TRIBUNE
24 Wydarzenia
Polish Edition
IV Świąteczny Wieczór Implantologiczny i
Kongres OSIS – TopImplant
Prezes OSIS-EDI oraz PTCHJU
prof. Andrzej Wojtowicz razem
z Leszkiem Kobylińskim (Prezesem firmy Top Implant Technologies) zapraszają na IV Świą-
teczny Wieczór Implantologiczny oraz Kongres OSIS – Top
Implant, który odbędzie się 4-5.
grudnia br. w warszawskim Hotelu Marriott.
Pełna sala wykładowa podczas III Świątecznego Wieczoru Implantologicznego w 2008 r.
AD
W pierwszym dniu spotkania
odbędzie się kurs dla lekarzy rozpoczynających praktykę w zakresie implantologii w ramach Curriculum OSIS-EDI oraz prezentacja
(premiera w Polsce!) najnowszych
urządzeń wykorzystywanych nie
tylko implantologii, a także kurs
poswięcony nowej metodzie zaopatrzenia protetycznego bezzębnej
żuchwy prowadzony przez dr.
Krzysztofa Śliwowskiego.
W kolejnym dniu Kongresu
(5.12.2009 r.) odbędą się wykłady
pod wspólnym hasłem: „Standardy
bezpieczeństwa w implantologii”.
Wśród zaproszonych wykładowców są uznane światowe autorytety
m.in.: prof. Neil Meredith, prof.
Sami Sandhaus, dr Ziv Mazor, dr
David Nisand oraz prof. Andrzej
Wojtowicz, inż. Beata Wnukiewicz
lek. stom. Tomasz Falkowski i dr
Krzysztof Śliwowski.
Grudzień 2008 – uroczyste rozpoczęcie III Świątecznego Wieczoru Implantologicznego. Na
zdjęciu od lewej: prof. Andrzej Wojtowicz i Leszek Kobyliński (Prezes firmy Top Implant Technologies – organizatora spotkania).
Prof. Neil Meredith (CEO
Neoss, Harrogate, Wielka Brytania)
przedstawi wykład pt.: „Neoss –
nowa powierzchnia BMPs w Europie, standardy w implantologii: Osstell”. Ciekawie zapowiada się również prezentacja dr. Krzysztofa Śliwowskiego (Prywatna Klinika Implantologii, Dusseldorf, Niemcy),
która będzie dotyczyła problemów,
komplikacji i niepowodzeń w implantologii. O powikłaniach w implantologii będzie również mówił
dr Ziv Mazor (Centrum Periodontologii i Implantologii, Ra'anana, Izrael). Z kolei prof. Sami Sandhaus
(Forum Odontologicum, Lozanna,
Szwajcaria) opowie o swoich doświadczeniach zawodowych z cyrkonem, a dr David Nisand (Uniwersytet Paryski, Francja) przedstawi
swoje kliniczne doświadczenia w
leczeniu periimplantitis, sinus lift
i regeneracji kości.
Sesji przewodniczyć będą:
prof. Leszek Kryst, prof. Stanisław
Majewski, prof. Zbigniew Spiechowicz oraz prof. Jan Wnukiewicz. W Komitecie Naukowym zasiądą: prof. Elżbieta NastalskaMierzwińska, prof. Andrzej Wojtowicz i dr Krzysztof Śliwowski.
Podczas spotkania OSIS –
Members Information Meeting 5.
grudnia odbędzie się uroczyste
wręczenie Certyfikatów OSIS-EDI
przyznanych przez Kapitułę na posiedzeniu, które miało miejsce 6.
października 2009 r. Na zakończenie Kongresu wszyscy uczestnicy
zostaną zaproszeni na kolacją do
restauracji „Champions” w Hotelu
Marriott.
Organizatorem Kongresu jest
firma Top Implant Technologies
Sp. z o.o., a sponsorami spotkania
następujące firmy: Neoss (sponsor
platynowy), Instytut Blend-a-med,
ADIN Dental Implant System
(sponsorzy złoci), Cumdente Dental Concepts, Optident (sponsorzy
srebrni). Patronat naukowy sprawują: Implantoprotetyka – Stomatologia Kliniczna oraz IMPLANTS
– International Magazine of Oral
Implantology (wydanie polskie).
Patronat medialny objęli: wydawnictwo Dental Tribune Polska
(wydawca m.in. kwartalnika
IMPLANTS), Medyczna Platforma
Edukacyjna, portaldentystyczny.pl. oraz wydawnictwo As Stomatologii (wydawca m.in. półrocznika Sztuka Implantologii). DT
Kontakt
Top Implant Technologies
Tel.: 0 (22) 711 11 10
www.topimplant.pl
„Osteologia w Krakowie 2010”
W pierwszej połowie kwietnia
2010 r. (9-10.04.2010 r.) w jednej
z najbardziej reprezentacyjnych
sal Krakowa – Auditorium Maximum Uniwersytetu Jagiellońskiego odbędzie się konferencja „Osteologia w Krakowie:
Implantologia – Periodontologia
– Chirurgia stomatologiczna”.
Przyszłoroczna konferencja
odbędzie się pod hasłem:
„Nowoczesne koncepcje leczenia
i zarządzania tkankami przy użyciu technik Sterowanej Regeneracji Kości i Tkanek”. W ramach
obrad zaplanowano 4 sesje tematyczne:
• Kształtowanie tkanek miękkich
w leczeniu periodontologicznym i implantoprotetycznym.
• Zachowanie tkanki kostnej w zębodołach poekstrakcyjnych –
nowe techniki postępowania.
• Wyzwania kliniczne związane
z leczeniem periimplantitis.
• Zaawansowane procedury regeneracji tkanek w trudnych przypadkach implantologicznych.
Przewodniczącym Rady Naukowej konferencji z ramienia
Fundacji Osteologicznej jest prof.
Mariano Sanz z Hiszpanii, a Przewodniczącym Rady Naukowej ze
strony polskiej – dr n. med. Piotr
Majewski z Krakowa.
Konferencja objęta została patronatem Fundacji Osteologicznej
„Osteology Foundation” z siedzibą w Szwajcarii. Językiem obrad
jest język angielski, organizatorzy
zapewniają tłumaczenie symultaniczne na języki polski i
rosyjski.
Szczegółowe informacje dostępne są na stronie internetowej
konferencji:
www.osteologia.pl
DT