Chcę się podzielić pewnym spostrzeżeniem, jako osoba

Chcę się podzielić pewnym spostrzeżeniem, jako osoba profesjonalnie zajmująca się muzyką.
Otóż muzyka w ogóle- niezależnie od gatunku ma szczególny wpływ na człowieka. Większy,
niż cokolwiek innego.
Otwiera emocjonalne furtki, koi, uspokaja, bądź drażni, wzbudza agresję ( -nie tylko metal,
ale także współczesna muzyka "poważna"!!!).
Potrafi wprowadzić w stany transowe, niemal w ekstazę, stosowana w muzykoterapii
uzyskuje pożądane skutki.
Może mieć wpływ na przemyślenia i wyciąganie życiowych wniosków ( ja sama niegdyś
poszłam do spowiedzi po zagraniu-wysłuchaniu Requiem Mozarta, do czego w innym
przypadku nie byłabym w tym momencie zdolna).
Oczywiście, wszystko cokolwiek istnieje na świecie w jakiejkolwiek formie ( materialnej,
emocjonalnej, psychologicznej czy społecznej) może się dla konkretnego człowieka stać
bożkiem i jako taki bożek- uzależnić daną osobę w sposób ogromny. Weźmy władzę czy
chciwość pieniądza.
Lecz muzyka, poprzez swój ogromny wpływ na uczucia i emocje ( na nich bazuje) w
szczególny sposób ma wpływ na człowieka. Powiedziałabym, że ten wpływ może
przewyższać inne wpływy.
tak więc jak chodzi o niebezpieczeństwa związane z muzyką w ogóle, to są nimi:
Rodzaj- jak to nazywam- sztucznych mistycyzmów, które osoba grająca muzykę może
przeżywać.. Wykonując bowiem jakiś utwór, korespondujący z własnym stanem ducha
wpada się w rodzaje zachwytów, a nawet samozachwytów, co- jak było w moim przypadkudoskonale zastępowało modlitwę do Boga. "Modliłam się" bowiem grana muzyką do
słuchaczy o podziw , lub aby wprowadzić siebie samą w stany przyjemności (rodzaje
"ekstazy") od których byłam niemal uzależniona. Do Boga w tamtym czasie nie modliłam się
wcale. Muzyka, jej przeżywanie dawało mi to" coś", czego inni- jak mi się zdawało - szukają
dla siebie w modlitwie. Ja to znajdowałam w muzyce, modlitwa nie była mi potrzebna.
Oczywiście, można modlić się do Boga muzyką (sama obecnie gram od lat na adoracjach i
modlitewnych spotkaniach). Lecz można pomylić modlitwę z muzykowaniem w bardzo
dużym stopniu, właśnie dlatego, że muzyka angażuje uczuciowo.
Myślę, że granie (i pewnie słuchanie) muzyki jakiejkolwiek bez uświadomienia sobie
powyższych rzeczy może odciągać od modlitwy, od potrzeby modlitwy.
Tak było w moim przypadku, który pewnie nie jest odosobniony.
Druga sprawa, to uzależnienie od sceny:
zaistniałam, jestem ważna, podziwiana, lepsza od innych (co za pycha!),
a gdy gorsza, wtedy grozi mi bycie nieszczęśliwą, depresja,. Tak wielu artystów sięga przez
to po alkohol czy inne rzeczy, jest to robienie bożka z siebie samego. Muzyka "pomaga" w
tym jak nic innego.
Trzecia sprawa: kłamstwo. Jest silna presja, by się "sprzedać" zaistnieć. Do tego potrzebna
jest reklama
Podam przykład:
prawdą jest, że koncertowałam w większości krajów Europy i niekiedy poza nią. Grałam u
boku wielkich muzycznych sław.
Ktoś to przeczyta i powie: Hohoho!
Tymczasem mówiąc o tym nie dopowiadam, że nie były to koncerty na których
występowałabym jako solistka, a tym wielkim muzykom jedynie akompaniowałam w
orkiestrze, którą wynajęto dlatego, że koszty wynajęcia były dużo niższe, niż gdyby wynajęto
Filharmoników Wiedeńskich. Grając zaś u boku tych "wielkich" nie grałam z nimi
równorzędnych solowych partii.
Ale cel osiągnięty, bo ktoś kto przeczyta tą "prawdę" o mnie, chętniej mnie kupi.
Wiem, że granie jest potrzebne. Słowa :"Nie samym chlebem żyje człowiek"- jako przysłowie
można odnieść i do muzyki, szczególnie, gdy ma ona koić i wzbudzać wzniosłe uczucia,
pomagać w modlitwie przez wprowadzanie w 'nastrój".
Jednak muzyka- każdego gatunku- kryje w sobie wiele szatańskich pułapek. I wcale nie
chodzi tu o muzykę wyłącznie satanistyczną.
B+
14.02.2014