potrzeby i preferencje osób starszych w zakresie ubioru
Transkrypt
potrzeby i preferencje osób starszych w zakresie ubioru
Krystyna Łapaczewska Instytut Wzornictwa Przemysłowego POTRZEBY I PREFERENCJE OSÓB STARSZYCH W ZAKRESIE UBIORU Streszczenie: Jednym z istotnych elementów środowiska życia osób starszych jest ubiór, który zapewniać powinien komfort higieniczno - fizjologiczny, ułatwiać wykonywanie podstawowych czynności życiowych (funkcjonalność) oraz przez dostosowanie do ograniczeń wieku zwiększać samodzielność i wpływać korzystnie na poprawę zdrowia i samopoczucia użytkownika. Celem badań było opracowanie wymagań i zaleceń do projektowania kolekcji wzorów odzieży dla osób starszych - kobiet w wieku 60 - 80 lat. Do uzyskania pełnego obrazu tej grupy populacyjnej przeprowadzono badania psychologiczne - samooceny stanu zdrowia i samopoczucia oraz potrzeb i preferencji w zakresie ubioru. Opracowane wymagania służą do przygotowania konstrukcji i projektowania ubioru dla ludzi starszych. Unia Europejska od wielu lat aktywnie promuje poprawę jakości życia i pracy osób starszych i niepełnosprawnych. Główną inicjatywą UE była i jest integracja osób niepełnosprawnych w społeczeństwie. „Integracja” ta obejmuje opracowanie strategii mającej ułatwić pełne uczestnictwo oraz włączenie osób starszych i niepełnosprawnych w procesy gospodarcze, społeczne i inne, przy jednoczesnym poszanowaniu ich prawa do osobistego wyboru. W programach badawczych UE prezentowane jest holistyczne podejście do badań i rozwoju odpowiadające potrzebom i zdolnościom ludzi starszych oraz osób niepełnosprawnych. Także w Polsce daje się odczuć wyraźny postęp w tej dziedzinie. Obserwowany proces starzenia się ludności zawdzięczamy głównie poprawie warunków sanitarnych, opanowaniu chorób zakaźnych, zapobieganiu chorobom cywilizacyjnym i leczeniu ich. Według danych GUS w 1998r. osoby w wieku 60 lat i więcej stanowiły 14% ludności kraju, a wg. prognozy demograficznej w 2020r. będzie ich ok. 23%. Wraz z wiekiem rośnie liczba osób niepełnosprawnych. 39,1% - to osoby niepełnosprawne w grupie do 69 lat i 47% w wieku powyżej 80 lat. Prognozowane zmiany w strukturze naszego społeczeństwa stają się poważnym problemem społecznym, a jego rozwiązania podejmują się różne instytucje, nie tylko te związane z opieką zdrowotną. Instytut Wzornictwa Przemysłowego, od lat specjalizuje się w badaniu, projektowaniu ergonomicznym i konstrukcji ubioru o charakterze specjalnym dla różnych grup zawodowych pracujących w ekstremalnych warunkach oraz dla osób niepełnosprawnych. Od lat prowadzi również badania ergonomiczne dla potrzeb projektowania ubioru. 1. CHARAKTERYSTYKA PROCESU STARZENIA SIĘ Wydłużenie przeciętnego okresu trwania życia człowieka stało się faktem. W ostatnim dziesięcioleciu nastąpił wzrost zainteresowania problemami ludzi starych oraz procesem starzenia się jako takim. Zasadniczą miarą starzenia pozostał wiek chronologiczny czyli kalendarzowy, a za próg starości przyjęto umownie i arbitralnie wiek 60 bądź 65 lat z podziałem na starość wczesną i późną w wieku 75 lat (Bień 2). Za podstawową cechę starzenia biologicznego uważana jest jego zmienność charakteryzująca się obniżeniem sprawności. Sprawność fizyczna - zdolność do lokomocji i wykonywania pracy fizycznej, rzutuje na całokształt aktywności człowieka, jego niezależność, autonomię, a w efekcie na samopoczucie i satysfakcję życiową. Sprawność to nie tylko niezbędny warunek pomyślnego starzenia ale także przeciwdziałanie degradacji psychofizycznej człowieka. Często sprawność określana jest jako wypadkowa per se, współistniejących chorób i efektu stylu życia wraz z całym zespołem złożonych uwarunkowań społeczno-środowiskowych. Nie udało się dotychczas ustalić uniwersalnych biologicznych parametrów starzenia. Brak jednoznacznie określonego zjawiska starzenia się spowodował, że w badaniach skupiano się przede wszystkim nad stratami psychosomatycznymi związanymi z wiekiem. Proces starzenia się traktowano jako naturalny, który nie podlega celowym modyfikacjom i ograniczano się do badania typowych stanów patologicznych. Wskazywano wpływ podeszłego wieku na takie zmienne jak: słuch, wzrok, czynność nerek, skurczowe ciśnienie krwi tętniczej, gęstość utkania kostnego, wydolność oddechową płuc, sprawność układu immunologicznego, aktywność współczulnego układu nerwowego. Wykazywano także charakterystyczne zmiany w odniesieniu do sposobu zachowania się i funkcji poznawczych. Funkcje te u ludzi starych są osłabione w porównaniu z młodymi, co często uważano za dowód, iż podeszły wiek wpływa na nie negatywnie. Zmiany te - same w sobie niepatologiczne - są nie tylko odbiciem procesu starzenia się, lecz w wielu wypadkach także prekursorem zmian patologicznych. Próba podziału populacji ludzi starych na zdrowych i chorych o ograniczonej sprawności jest poważnie ograniczona. Ograniczenie to wynika z różnic osobniczych, które są istotne zarówno w obrębie danej grupy kulturowej, jak i pomiędzy grupami oraz z nieuwzględnienia wpływu czynników zewnętrznych na organizm ludzki. Badania epidemiologiczne dowodzą, że czynniki niezależne od wieku, takie jak nawyki żywieniowe czy ćwiczenia fizyczne, wspierane czynnikami psychospołecznymi środowiskowymi, nastawieniem rodziny, przyjaciół wpływają dodatnio na poprawę stanu samopoczucia i zdrowia. 2. CEL BADAŃ Ubiór człowieka (bielizna, odzież, obuwie i dodatki) jest jednym z elementów i przejawów kultury materialnej społeczeństwa. Stanowi on przedmiot powszechnego zainteresowania, które na ogół koncentruje się na wyglądzie zewnętrznym, cechach użytkowych, jakościowych i estetycznych. Potrzeby odzieżowe zaliczane są najczęściej do potrzeb fizjologicznych, których spełnienie związane jest bezpośrednio z biologicznymi właściwościami organizmu człowieka. Potrzeby te klasyfikowane są w hierarchii potrzeb jako podstawowe, bez zaspokojenia których człowiek nie może istnieć ani prawidłowo funkcjonować. Oczywiście potrzeby zmieniają się, a ich zaspokojenie nie wywołuje stanu trwałego nasycenia, lecz przeciwnie rodzi nowe pragnienia i aspiracje. Potrzeby odzieżowe mogą być zaspokajane zestawem zróżnicowanych wyrobów, a poziom i struktura ich konsumpcji zależy zarówno od czynników ekonomicznych, wieku osoby, statusu społecznego jak i uwarunkowań społecznokulturowych. Zachowania jednostki w tym zakresie, podlegają silnym wpływom otoczenia. Przynależność do danej grupy odniesienia obliguje do przyjęcia wzorców zachowań przez nią ustalonych. Natomiast z psychicznymi źródłami potrzeb wiążą się szeroko rozumiane tradycje, przyzwyczajenie i nawyki. Niezwykle ważnym zewnętrznym czynnikiem o dużej sile oddziaływania jest moda. 2 Postępujący proces starzenia się społeczeństwa wymaga kształtowania środowiska życia człowieka z uwzględnieniem osób starszych. Jednym z istotnych elementów tego środowiska jest ubiór, który zapewniać powinien komfort higieniczno - fizjologiczny, ułatwiać wykonywanie podstawowych czynności życiowych oraz przez dostosowanie do ograniczeń wieku zwiększać samodzielność i wpływać korzystnie na poprawę zdrowia i samopoczucia użytkownika. Celem badań było opracowanie wymagań i zaleceń do projektowania kolekcji wzorów odzieży dla (osób starszych) kobiet w wieku 60 - 80 lat. Do osiągnięcia wymienionego celu tj. uzyskania pełnego obrazu tej grupy populacyjnej przeprowadzono badania psychologiczne samooceny stanu zdrowia i samopoczucia oraz potrzeb i preferencji w zakresie ubioru. Równolegle - na tej samej grupie osób badanych - prowadzono pomiary antropometryczne na podstawie, których opracowane zostaną dane do projektowania. 3. METODA BADAŃ Badania samooceny stanu zdrowia i samopoczucia przeprowadzono metodą wywiadu przy użyciu Kwestionariusza EASYcare (wersja polska-1999-2002). EASYcare jest systemem szybkiej oceny fizycznego, psychicznego i społecznego dobrostanu osoby starszej. Został on opracowany do ukazania szerokiego obrazu potrzeb człowieka starszego, koncentrując się głownie na jakości życia. Kwestionariusz opracowany został w ramach międzynarodowego projektu Supporting Clinical Outcomes in Primary Care of the Elderly (SCOPE) koordynowanym przez Uniwersytet w Sheffield (Wielka Brytania), pod auspicjami WHO (Europejskiego Biura Regionalnego). Ze strony polskiej w pracach nad kwestionariuszem EASY-Care uczestniczył Zakład Gerontologii Klinicznej i Społecznej Akademii Medycznej w Białymstoku 1/. Kwestionariusz EASYcare składa się z następujących modułów tematycznych: (1) danych personalnych respondenta, (2) pytań oceniających zdolność widzenia, słyszenia, samooceny stanu zdrowia, stanu emocjonalnego (depresji), (3) oceny sprawności w zakresie instrumentalnych i personalnych czynności życia codziennego. Ze względu na cel badań Kwestionariusz został uzupełniony o zagadnienia „Potrzeb i oczekiwań użytkowników w zakresie ubioru”: (1) preferencje odzieżowe, (2) kryteria doboru odzieży, (3) używane asortymenty odzieży, (4) propozycje zmian zmniejszających uciążliwość w użytkowaniu ubioru, (5) zabezpieczenia potrzeb, (6) akceptacji wybranej kolekcji modnej odzieży. 4. OSOBY BADANE I WARUNKI BADAŃ Badania przeprowadzono w okresie wrzesień - grudzień 2000r. w godz. 10 - 18oo. Badania Kwestionariuszem EASY - Care przeprowadzono na 120 osobach (kobietach), w czterech 30 osobowych grupach w wieku: 60 - 64, 65 - 69, 70 -74, 75 - 80 lat. Wywiady przeprowadzała ta sama ekipa badawcza, w dziennych domach opieki społecznej oraz w grupie słuchaczek Uniwersytetu III Wieku w Warszawie, Społecznego Towarzystwa Pomocy Geriatrii i Związku Kombatantów. Udział osób starszych w badaniach był dobrowolny. 1/ Kierownik Zakładu dr hab. med. Barbara BIEŃ upoważniona przez Grupę Programową EASY-Care udzieliła zgody na posługiwanie się polską wersją kwestionariusza. 3 5. WYNIKI BADAŃ 5.1 Samoocena zdrowia i samopoczucia osób starszych Zebrany w badaniach materiał, chociaż skromny pod względem ilościowym, okazał się bardzo interesujący. Analizowaną grupę osób starszych charakteryzuje zespół cech wspólnych ze względu na ich obiektywną sytuację życiową oraz niski standard ekonomiczny, szczególnie w grupie osób w zaawansowanym wieku (po 70 roku życia). Fakt przejścia na emeryturę lub rentę powoduje pogorszenie statusu społeczno-zawodowego, a nawet obniżenie miejsca w rodzinie. Stan psycho-emocjonalny ludzi straszych jest wyrazem odczuć i opinii badanych na temat postrzegania własnej osoby, sytuacji życiowej i osiągniętego w życiu poziomu satysfakcji osobistej. Subiektywna ocena ludzi starszych stanowi indywidualny obraz starości wykreowany przez nich samych i jest ważnym składnikiem dobrego lub obniżonego nastroju. Wykładnikiem obniżonego nastroju jest poczucie osamotnienia, opuszczenia lub bycia niepotrzebnym ( zgłaszało ok. 52% badanych). Nie wpływa dodatnio na zmianę poczucia osamotnienia np. fakt mieszkania z rodziną. Poczucie osamotnienia pozostaje także w ścisłym związku z samooceną stanu zdrowia - zły stan zdrowia lub obniżenie sprawności życiowej (deklarowało ok. 30% badanych) jednoznacznie wpływa na silne odczuwanie samotności. Pozytywnym wykładnikiem stanu emocjonalnego jest stopień zadowolenia z obecnego życia oraz z satysfakcji dokonań życiowych ( ok. 45 % respondentów). Wydaje się, że liczba osób, które wyrażają zadowolenie z obecnego życia nie zależy od stopnia zaawansowania wieku starszego lecz od stanu zdrowia i bieżących uwarunkowań, do których należą np. dobra sytuacja ekonomiczna, sposób zamieszkiwania, sprawność lokomocyjna , działalność w życiu społecznym i towarzyskim. Aktywność życia codziennego, ADL (od angielskiego Activity of Daily Living) oznacza zestaw czynności niezbędnych do niezależnego funkcjonowania człowieka w jego środowisku życiowym. W grupie badanych kobiet - niezależnie od wieku - kształtowała się na wysokim stopniu sprawności (ok. 80 % badanych było samodzielnych) tylko niewielka grupa wymagała wsparcia i pomocy rodziny ( ok. 12%). Podsumowując, badana grupa kobiet w wieku 60 - 80 lat, dobrze odnajdywała się w sytuacjach życiowych wynikających z ograniczeń wieku, a część z niej (ok. 35 % badanych) poprzez swoją aktywność społeczną - uczestnictwo w wykładach Uniwersytetu III Wieku, spotkaniach grup np. Towarzystwa Pomocy Geriatrii, kombatantów lub czynnego udziału w życiu rodzinnym zachowała dobry stan psychofizyczny i pogodne usposobienie. Poczucie bycia pełnoprawnym członkiem społeczeństwa tworzyło pozytywny klimat do prowadzenia badań ankietowych obejmujących potrzeby i preferencje ludzi starszych w zakresie ubioru. Pytania były tak skonstruowane, że odpowiedzi pozwalały na uzyskanie informacji o: • danych do projektowania wzorów uniwersalnych, o maksymalnych walorach użytkowych (funkcjonalnych), dających gwarancję „dobrego” wyglądu • dobrym poziomie wzorniczym, • wykorzystaniu nowoczesnych tkanin o wysokich walorach higienicznofizjologicznych, trwałych i łatwych w konserwacji • możliwie niskich kosztach produkcji, uwzględniających możliwości krajowej bazy surowcowej. Potrzeby osób starszych rozpatrywano przede wszystkim w aspekcie potrzeb społecznych, bowiem ubiór jest wyrobem osobistym, mocno „zrośniętym” z użytkownikiem. Ma znakomicie ułatwiać życie, zaspokajać indywidualne potrzeby i gusty nadążać za bieżącymi tendencjami mody. Jednakże uzyskanie względnie obiektywnego (reprezentatywnego) obrazu populacji ludzi starszych wymagałoby poszerzenia badań o środowiska poza warszawskie. 5.2 Potrzeby i oczekiwania w zakresie ubioru Zebrany materiał w zakresie potrzeb i preferencji był materiałem bogatym (mały rozrzut wyników badań) pozwalającym na jego uogólnienie i określenie potrzeb, upodobań i oczekiwań w zakresie ubioru. Wyniki badań kształtowały się następująco: • 79% badanych kobiet preferuje styl racjonalny, standardowy o typie sportowym, który daje gwarancję „dobrego” wyglądu i jest wyrazem świadomie stosowanego umiaru. • okrycia wierzchnie: płaszcz - 87%, kurtka zimowa - 87%, kurtka letnia - 66%, • odzież codzienna: spódnice - 99%, bluzki - 97%, kamizelki ciepłe - 88%, dresy - 60%, • spodnie - 61%, garnitury - 14%, marynarka/ żakiet - 74%, sweter/wdzianko - 96% • suknie: dwuczęściowe - 93%, jednoczęściowe - 12%, wizytowe - 54% • tkaniny: naturalne (bawełna, len, wełna) - 78%, połączenie naturalnej ze sztuczną 43% • dzianiny - 53% • kolory: granat - 63%, zielony - 28%, pastelowe -53%, jasne - 37% • funkcjonalność - 85%, wygoda w ubieraniu się - 76%, wygoda w użytkowaniu - 63% • zapięcia: łatwe, proste, wygodne - 49% • łatwość konserwacji i utrzymania czystości - 87% • bielizna dzienna: biustonosz - 86%, koszulki tradycyjne -76%,podkoszulki T-shirt 53%, podkoszulki bez rękawów - 52% • bielizna nocna: koszula - 76%, piżama - 48%, szlafrok - 73% • pończosznictwo: rajstopy - 97% • nakrycia głowy: beret - 74%, kapelusz - 54%, czapka z dzianiny - 42% • buty: standardowe - gotowe - 91%. Dodatkowe pytanie dotyczyło akceptacji kolekcji z magazynu mody. Prezentowana kolekcja była akceptowana przez 85% ankietowanych kobiet. Głównym argumentem wyrażanym w opiniach odnośnie zakupu nowej odzieży była dostępność ceny. 5.3 Wymagania do projektowania ubioru dla osób starszych Warunki życia, stan zdrowia i styl życia osób starszych wskazują, że tzw. „ zestaw minimum” odpowiadający podstawowym potrzebom użytkowników powinien stanowić bazę w zakresie konstrukcji i formy poszczególnych części ubioru. Zestaw ten powinien być rozwijany przez stosowanie zróżnicowanych wariantów, które powinny go wzbogacać i uatrakcyjniać. Ubiór powinien zapewniać: • wielofunkcyjność i możliwość zestawiania w zależności od potrzeb • odpowiednie cechy higieniczno-fizjologiczne, głównie w zakresie przewiewności i higroskopijności, wyrażające się w zastosowaniu surowców naturalnych i odpowiedniej konstrukcji odzieży • komfort użytkowania, głównie w zakresie swobody ruchów, wygody w ubieraniu się i noszeniu 5 • komfort cieplny - przez zastosowanie surowców naturalnych i odpowiednią strukturę ubioru • łatwość manipulacji przy zakładaniu, zdejmowaniu, zapinaniu łatwość konserwacji prania prasowania i przechowywania Wyniki badań wykorzystywane są przez projektanta i konstruktora odzieży do przygotowywanej nowej kolekcji wzorów dla osób starszych. LITERATURA: 1. Bień B.: Kwestionariusz EASY-Care: Założenia i metodologia badań, Gerontologia Polska nr 7(2) 1999r. s. 37 - 41 2. Bień B.: Wpływ pozaontogenetycznych uwarunkowań starzenia na zdrowotną i psychosocjalną sytuację ludzi starych: 15 - letnie przekrojowo-sekwencyjne badania kohortowe ludzi starych w Białymstoku. Praca habilitacyjna. Wyd. uczelniane, Białystok 1996r. 3. Dąbrowska - Kiełek W., Olejarczyk M.: Odzież i obuwie dla osób niepełnosprawnych. Wydawnictwo IWP, Prace i Materiały zeszyt 95, Warszawa 1995 4. Nowak E.: Wyzwania dla ergonomii w świetle starzenia się populacji ludzkich. Zastosowania ergonomii nr 4, 1999r. NEEDS AND PREFERENCES OF THE ELDERLY IN THE SPHERE OF CLOTHING Abstract: One of the important elements of the life environment of the elderly is clothing, which has to ensure hygiene and physiological comfort, facilitate performing the basic vital activities (functionality), and through the adjustment to limitations resulting from the old age enhance self dependence, and contribute to the health improvement and well being of the user. The aim of the study was to develop requirements and recommendations necessary for designing a collection of clothes for elderly women aged 60 – 80. In order to have a complete view of this population group, psychological tests referring to self estimation of one’s health and feeling and to needs and preferences in the sphere of clothing were carried on. The requirements developed can be used for the preparation of construction and the design of clothing for the elderly. 6