Propozycja zmian w systemie ochrony zdrowia
Transkrypt
Propozycja zmian w systemie ochrony zdrowia
Propozycja zmian w systemie ochrony zdrowia Piotr Szynkiewicz Kongres Medmetriq 2013, Sopot 25% O. okulistyki UDZIAŁ REALIZACJI JGP w OW 20% 15% O. kardiologii O. chir. uraz-‐ortop. SZPITAL 10% -‐30% O. chirurgii -‐10% 10% O. wewn. 5% O. neurologii 0% RENTOWNOŚĆ 30% 25% O. okulistyki UDZIAŁ REALIZACJI JGP w OW 20% 15% O. kardiologii O. chir. uraz-‐ortop. SZPITAL 10% -‐30% -‐10% 10% O. wewn. 5% O. neurologii 0% RENTOWNOŚĆ 30% Złe wiadomości: 1. Pieniędzy jest za mało i nie będzie więcej 2. Szpitali jest za dużo Dobre wiadomości: 1. Zapotrzebowanie na usługi medyczne rośnie 2. Będzie praca dla tych, którzy się dostosują Rola Dyrektora: Przewodzić w procesie zmian I zasada dynamiki Newtona Interesariusze systemu ochrony zdrowia: 1. Pacjenci 2. Lekarze 3. Pielęgniarki i pracownicy szpitali, związkowcy 4. Dyrektorzy szpitali 5. Dostawcy sprzętu i leków 6. Dostawcy usług – IT, outsourcing, laboratoria, … 7. Ubezpieczyciele 8. Politycy 9. Inne pasożyty– kancelarie, … Interesy dobrze zorganizowanej, małej grupy zawsze wygrywają z interesami dużej grupy słabo zorganizowanej. Społecznym oczekiwaniem wobec ochrony zdrowia jest niska cena i wysoka jakość usług. Komu zależy na obniżeniu kosztów systemu? POZIOM ZORGANIZOWANIA TU Dosta wcy Perso-‐ nel Podat-‐ nicy NISKIE KOSZTY Pacjenci WYSOKIE KOSZTY Interesariusze systemu ochrony zdrowia: 1. Ubezpieczyciele – ubezpieczenia dodatkowe 2. Dostawcy sprzętu – naprawy gwar., wymagania NFZ, 3. Personel – normy dot. etatów 4. … 5. … 6. … 7. Pacjenci – wyższa jakość i dostępność (czyli niższe koszty funkcjonowania sektora) Doświadczenia międzynarodowe: 1. Im więcej ubezpieczeń prywatnych, tym wyższe koszty funkcjonowania systemu – USA 2. Dostępność (brak kolejek) jest pochodną wysokości współpłacenia i urynkowienia systemu zdrowia – Francja, Szwajcaria, Włochy 3. Brak dostępności i spadek poziomu usług są pochodną braku rynku – Kanada 4. Systemy opieki publicznej zmierzają w stronę rozwiązań rynkowych – NHS, Niemcy 5. Efektywność szpitali prywatnych nie jest wyższa niż publicznych 2008 2009 2010 2011 2012 KARDIOLOGIA - HOSPITALIZACJA E11, E12, E13, E14 1 2 144 256,00 zł 4 944 419,00 zł 4 533 696,00 zł 4 462 551,00 zł 3 365 752,00 zł 2 5 629 152,00 zł 12 976 389,00 zł 9 454 533,00 zł 3 2 760 672,00 zł 5 210 364,00 zł 5 457 408,00 zł 12 725 622,00 zł 14 535 144,00 zł 4 4 535 952,00 zł 10 575 972,00 zł 9 886 962,00 zł 9 407 970,00 zł 8 443 966,00 zł 5 0,00 zł 1 025 457,00 zł 7 557 537,00 zł 6 0,00 zł 7 649 541,00 zł 11 469 543,00 zł 11 666 301,00 zł 11 990 420,00 zł 7 0,00 zł 1 890 080,00 zł 3 076 677,00 zł 3 636 606,00 zł 3 243 500,00 zł 8 0,00 zł 0,00 zł 6 390 759,00 zł 7 230 678,00 zł 7 728 084,00 zł 9 0,00 zł 0,00 zł 3 691 176,00 zł 6 243 675,00 zł 10 0,00 zł 0,00 zł 0,00 zł 11 0,00 zł 0,00 zł 0,00 zł 0,00 zł 7 138 528,00 zł 12 0,00 zł 0,00 zł 0,00 zł 0,00 zł 7 046 416,00 zł 15 070 032 zł 44 272 222 zł 61 518 291 zł 66 474 165 zł 64 706 374 zł Liczba umów 4 15 11 10 19 Liczba świadczeniodawców 4 7 9 9 11 270 452,00 zł 11 100 762,00 zł 944 112,00 zł Drugie miejsce po Holandii a potem zgon! Dlaczego odrzucamy prywatyzację? 1. Obawa przed prywatyzacją zysków i nacjonalizacją problemów 2. Konsolidacja kapitałowa i wypływ z kraju zysków monopolistów 3. Zasada solidaryzmu – rzeczywiste potrzeby – 20%? – praktycznie niemożliwa do utrzymania (Francja, Włochy, Kanada) Upolitycznione limitowanie (gospodarka niedoboru): Ogranicza zdrową konkurencję (jakość i skala działania) Pozwala trwać placówkom niepotrzebnym Wymusza nadmierne regulacje i ich koszty Promuje przeciętność usług Sprzyja nieprawidłowościom (omijanie kolejki) Demoralizuje pracowników (gwarantowane zatrudnienie) • Nie gwarantuje zbilansowania systemu (procesy o nadwykonania, dyrektywa transgraniczna) • Ogranicza odpowiedzialność – płatnik, samorząd, szpital – a przez to nie motywuje do starań o poprawę sytuacji • • • • • • Jak akceptując zasadę solidaryzmu tam gdzie jest potrzebna, ograniczać ją tam gdzie jest nadużywana? Propozycja zmian w systemie ochrony zdrowia Kongres Medmetriq 2013, Sopot Płatnik: Podział na fundusz zwyczajny i fundusz solidaryzmu FZ FZ FS FS Docelowo 80 % środków NFZ w funduszy zwyczajnym Płatnik: Demonopsonizacja FZ FS FZ FZ FZ Konkurencja koncesjonowanych płatników – dobrowolność wyboru płatnika przez obywatela w obszarze FZ Płatnik: Demonopsonizacja Płatnicy prywatni FZ NFZ FZ FZ FZ FZ Fundusz solidaryzmu Świadczeniodawcy: • Obowiązkowe ubezpieczenie • Wolny rynek – staranie o pacjenta jakością i ceną – naturalna stymulacja specjalizacji i kompleksowości usług • Dowolność zakresu świadczonych usług – dla wszystkich na tych samych warunkach • Wolny rynek – ograniczenie marnotrawstwa • Wolny rynek – zdrowe relacje w miejscu pracy – promocja kompetencji – pracownicy i menedżerowie Państwo: • Ograniczenie roli państwa do regulatora i kontrolera systemu • Nadzór płatników • Nadzór jakości świadczeń • Ocena technologii medycznych • Refundacja Samorząd: • Wyznacza plan zakupów świadczeń – mapa potrzeb • Ocenia sprawność płatników w regionie • Inwestuje w infrastrukturę wedle potrzeb i posiadanych środków – naturalna promocja PPP Korzyści: 1. Gospodarność • ograniczenie regulacji i nakazów • optymalizacja form leczenia 2. Specjalizacja i jakość usług • Wyższa jakość i niższe koszty • Kompleksowość, rehabilitacja itd. 3. Kontrola zachowania pacjenta przez płatnika • Tryb życia i udział w programach zdrowotnych o wysokiej efektywności • Ograniczenie nadużywania świadczeń Korzyści: 1. Równowaga dla lobbingu dostawców (fundusze mają inne interesy – ograniczają zbędne koszty) 2. Odejście od finansowania infrastruktury 3. Odpolitycznienie 4. Oddolna promocja koordynacji opieki medycznej Komu zależy na obniżeniu kosztów systemu? Fundu sze POZIOM ZORGANIZOWANIA TU Dosta wcy Podat-‐ nicy Perso-‐ nel Pacjenci NISKIE KOSZTY WYSOKIE KOSZTY 18% 16% O. neon. 2 O. neon. 1 UDZIAŁ REALIZACJI JGP w OW 14% 12% 10% 8% O. dziec. 1 6% O. poł.-‐gin. 1 O. chir. 2 O. dziec. 2 O. wewn. 1 4% -‐70% -‐50% -‐30% -‐10% O. poł.-‐gin. 2 10% 2% O. wewn. 2 0% RENTOWNOŚĆ O. chir. 1 30% Rozwiązania szczegółowe: 1. Zasady organizacji POZ i AOS – limit wizyt, podwójna zgoda, poszerzenie zakresu świadczeń i zasad wynagradzania 2. Zasady alokacji środków – mapy potrzeb 3. Zasady funkcjonowania szpitali klinicznych i wytypowanych szpitali publicznych 4. Zakres ubezpieczeń dodatkowych – koszyk 5. Zasady regulacji systemu i podział ról 6. …wiele innych ustaleń Propozycja zmian w systemie ochrony zdrowia Kongres Medmetriq 2013, Sopot Demonopsonizacja NFZ 1. 2. 3. 4. Podział środków NFZ na osobne budżety: • Zwykły wykonawczy – większość świadczeń realizowana wg standardowych procedur, obliczeń statystycznych itp. • Solidaryzmu społecznego – obejmujący przypadki trudne i rzadkie powikłania, choroby sieroce, itp. Zgoda utworzenie prywatnych instytucji płatnika (FUNDUSZE ZDROWIA), konkurujących między sobą i z NFZ w obszarze budżetu zwykłego jakością i dostępnością. Pacjenci dobrowolnie przechodzą z NFZ do konkurujących funduszy (w zakresie oferowanych przez nie świadczeń, pozostałe świadczenia nadal są opłacane przez NFZ) Systematyczne, coroczne przesuwanie budżetu z obszaru społecznego do zwykłego (na początku 20%, docelowo min. 80%) w oparciu o analizę danych (CSIOZ) i wdrożenie metod kontroli FUNDUSZY PRYWATNYCH (przechodzenie państwa z roli płatnika do roli regulatora) Rezultatem konkurowania funduszy będzie lepsza jakość (wybór i kontrola świadczeniodawców), większa dostępność ( czas oczekiwania głównym czynnikiem konkurencyjnym obok jakości usług), upowszechnienie efektywnych programów zdrowotnych przez fundusze w grupie ich członków Konkurencja świadczeniodawców 1. Zakup usług przez fundusze (kryterium ceny i jakości) -‐ prowadzi do gospodarności i specjalizacji (efekt skali wpływa na koszty i jakość), jednocześnie nie zmniejsza dostępności – konkurujące fundusze będą musiał kontraktować regionalnie (preferencje pacjentów) 2. Świadczeniodawcy mogą wykonywać dowolne usługi z koniecznością zachowania warunków jakościowych (pod rygorem usunięcia z wpisu do ewidencji wojewody) – podlegają mniejszym regulacjom (stopniowo upraszczanym) i obowiązkowi ubezpieczenia (eliminacja niskiej jakości). 3. Świadczeniodawcy dobrowolnie podpisują umowy z funduszami, w tym NFZ (budżet zwykły i przypadki z budżetu społecznego) – umowy docelowo nie gwarantują przychodu a jedynie stawki za świadczenia (wg JGP). Pacjenci wybierają świadczeniodawcę z listy dostępnej dla ich funduszu. 4. Konkurencja świadczeniodawców promuje specjalizację i inwestycje w infrastrukturę oraz PPP, a także eliminuje problem finansowania infrastruktury. Samorządy mają możliwość dopłacania do usług (utrzymanie placówek i struktury usług). Ubezpieczenia – złudzenia • Powszechność (ryzyko niedostępności i przeciążenia systemu podstawowego) – nie wystarczy powiedzieć „trzeba się było ubezpieczyć”, można będzie powiedzieć „dostałeś mało, ponieważ nie jesteś ubezpieczony” • Poprawa efektywności – koszty lobbingu, obsługi, marża zysku – koszty publicznego systemu nie ulegną zmniejszeniu (składki) Wiemy i wiele mówimy o: • Udziale wydatków na ochronę zdrowia w PKB – a koszty prywatne, inwestycje itp. • Prognozach demograficznych • Rosnących kosztach technologii medycznych a lobbingu – ustawy • Nieefektywności wydatków w sektorze zdrowia • Etyce w kontekście rozwoju nauki i technik zabiegowych • Braku ograniczenia popytu Wiemy, ale mniej mówimy o: • Solidaryzmie społecznym a grupach interesu • Solidaryzmie społecznym a odpowiedzialności za własne zdrowie • Braku ośrodków odpowiedzialności politycznej (NFZ, MZ-‐rząd, samorząd, świadczeniodawcy)