docStrona 4-9
download 
Reklamacja Transkrypt
Strona 4-9
PARCZEWSKI INFORMATOR SANITARNY PARCZEWSKI INFORMATOR SANITARNY KALENDARZ SZCZEPIEŃ NA 2007 ROK Na podstawie Zarządzenia Ministra Zdrowia Z dnia 9 marca 2007 ( Dz .Urz. Nr 5, poz. 17 ) Przedstawiamy Państwu jedną z części Programu Szczepień Ochronnych, dotyczących obowiązkowych szczepień dzieci i młodzieŜy według wieku WIEK SZCZEPIENIE PRZECIW 1 ROK śYCIA UWAGI WZW typu B ( trzy dawki ) GRUŹLICA BŁONICA, TĘśEC, KRZTUSIEC ( 3 dawki ) ZakaŜeniom HAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b (3 dawki ) POLIOMYELITIS ( 2 dawki ) ODRA, ŚWINKA, RÓśYCZKA BŁONICA, TĘśEC, KRZTUSIEC POLIOMYELITIS ZakaŜenia HAEMOPHILUS INFUENZAE typu b 6 ROK śYCIA BŁONICA, TĘśEC, KRZTUSIEC POLIOMYELITIS SZKOŁA PODSTAWOWA, GIMNAZJUM 10 ROK śYCIA ODRA, ŚWINKA, RÓśYCZKA 11 ROK śYCIA ODRA, ŚWINKA, RÓśYCZKA Szczepieniu podlegają wyłącznie dziewczęta nie szczepione w 10 roku Ŝycia OKRES PRZEDSZKOLNY 12 ROK śYCIA ODRA, ŚWINKA, RÓśYCZKA Szczepieniu podlegają wyłącznie dziewczęta nie szczepione w 10 lub 11 roku Ŝycia 14 ROK śYCIA WZW typu B BŁONICA, TĘśEC Nie naleŜy szczepić osób uprzednio zaszczepionych! Nie przewiduje się podawania dawek przypominających. SZKOŁA PONAD-PODSTAWOWA 19 ROK śYCIA LUB OSTATNI ROK NAUKI W SZKOLE WIRUSOWE ZAPALENIE WĄTROBY TYPU C ( HCV ) Do tej pory wykryto co najmniej sześć wirusów odpowiedzialnych za powstawanie wirusowego zapalenia wątroby (hepatitis virusalis)- A, B, D, C, E, G. Wiele osób nawet nie wie, Ŝe cierpi na zakaŜenie wirusem wątroby typu C. Wirusowe zapalenie wątroby (WZW) jest powaŜnym problemem w skali światowej. Na tę chorobę cierpi bowiem kilkaset milionów ludzi. Wirus zapalenia wątroby typu C (HCV) naleŜy do rodziny Flaviviridae. Wirusa tego typu, nie spokrewnionego z innymi wirusami, zidentyfikowano dopiero w 1989 roku. Liczbę jego nosicieli na świecie ocenia się na około 100 milionów. W Polsce, w populacji najbardziej badanej (dawcy krwi) zakaŜenie HCV stwierdza się u 1 do 4% dawców. Drogi zakaŜenia oraz grupy ryzyka: Do zakaŜenia dochodzi drogą parenteralną (zastrzyki, skaleczenie). Ludzie naleŜący do grup ryzyka to: narkomani - stosujący narkotyki drogą doŜylną (uŜywanie wspólnych igieł to około 42% chorych), pacjenci, którym wykonano transfuzję krwi (6%), osoby mające bardzo liczne kontakty heteroseksualne lub homoseksualne (6%), ludzie mający ścisły, długotrwały kontakt z chorym domownikiem (3%), pracownicy słuŜby zdrowia (2%), pacjenci poddawani zabiegom hemodializ (1%). U 40% pacjentów nie moŜna określić czynnika ryzyka. MoŜliwe teŜ jest zakaŜenie płodu przez chorą matkę - tzw. zakaŜenie pionowe (wirusy posiadają zdolność przechodzenia przez łoŜysko). 2 ROK śYCIA Cicha epidemia BŁONICA, TĘśEC W związku z likwidacja szczepień w gabinetach medycyny szkolnej obowiązkowych szczepień dzieci i młodzieŜy dokonuje się na wezwanie lekarza rodzinnego. Czynnikiem ryzyka jest częste zmienianie partnerów seksualnych. Obserwacje wskazują, Ŝe przy kontaktach płciowych zakaŜenie HIV ułatwia zakaŜenie wirusem zapalenia wątroby typu C. ZakaŜenia na skutek innych kontaktów fizycznych naleŜą do rzadkości (wirus występuje w ludzkich wydzielinach w niewielkich ilościach). Inne drogi zakaŜenia, choć istnieją, nie są do końca poznane. Objawy Przebieg WZW typu C jest skryty, brak jest specyficznych objawów klinicznych. Okres wylęgania choroby wynosi około 50 dni. Objawy Ŝółtaczki występują u 10-25% chorych. Większość zakaŜeń (około 80%) jest bezobjawowa. Wielu pacjentów nie wie, Ŝe cierpi na zakaŜenie wirusem wątroby typu C. Często objawem stanu zapalnego wątroby jest: osłabienie, brak apetytu, mdłości, wymioty, bóle stawowo-mięśniowe, stany podgorączkowe. Choroba rozpoznawana jest jako "grypa", "reumatyzm", "dyspepsja". Bagatelizując niespecyficzne objawy, chory zgłasza się do lekarza z nieodwracalnymi zmianami w wątrobie. Powikłania i leczenie Do rozwoju przewlekłego zapalenia wątroby dochodzi u ponad połowy chorych, którzy wcześniej przeszli ostre zapalenie wątroby typu C. U 20% pacjentów po 25-30 latach przewlekłego procesu chorobowego rozwija się marskość wątroby oraz rak wątrobowo - komórkowy.Lekiem stosowanym obecnie w terapii WZW typu C jest interferon alfa oraz leki hamujące replikację wirusów,. U około 40% leczonych pacjentów stwierdzono normalizację poziomu enzymów wątrobowych, poprawę obrazu histologicznego, spadek replikacji wirusa. Leczenie jest długotrwałe, bardzo kosztowne, objawy uboczne terapii są duŜe. U około połowy pacjentów dochodzi do nawrotu choroby.
