Program studiów 2012 - Akademia Morska w Szczecinie

Transkrypt

Akademia Morska w Szczecinie
Program studiów
2012
Kierunek - geodezja i kartografia
specjalność: geoinformatyka
studia inżynierskie niestacjonarne
Redakcja
Wydziałowa Komisja ds. Programów Nauczania na kierunku nawigacja
w składzie:
Dziekan Wydziału Nawigacyjnego
dr inż. kpt.ż.w. Jerzy Hajduk, prof. nadzw. AM (przewodniczący)
mgr inż. kpt. ż.w. kpt. ż.ś. Jacek Frydecki – prodziekan
dr hab. inż. Andrzej Klewski prof.nadzw.AM – Pełnomocnik Dziekana ds. Kierunku Kształcenia Geodezja i Kartografia
mgr inż. Krzysztof Beczkowski – Koordynator Dziekana ds. kierunku Geodezja i Kartografia
Opracowanie planu studiów oraz treści kształcenia
dr inż. Paweł Banaś, dr Bohdan Bieg, mgr Marek Biegański, mgr inż. Mateusz Bilewski, dr hab. inż. Tomasz Cepowski,
dr Janusz Chrzanowski, mgr Jakub Chuta, dr inż. Maria Christowa-Dobrowolska, mgr inż. Marek Duczkowski, dr inż.
Jarosław Duda, mgr Barbara Dynowska, mgr inż. Remigiusz Dzikowski, mgr Halina Gajewska, mgr Alojzy Gołąb, mgr inż.
Rafał Gralak, dr inż. Maciej Gucma, mgr Magdalena Gunia, dr inż. kpt.ż.w. Jerzy Hajduk, prof. nadzw. AM, mgr Artur
Jankowiak, mgr Wojciech Jaśkiewicz, dr hab. inż. Zofia Jóźwiak, prof. nadzw. AM, dr inż. Tadeusz Kantak, dr inż. Witold
Kazimierski, dr Monika Kijewska, mgr Janusz Kłosiński, mgr Sylwia Konstantynow, mgr Magda Kosińska, mgr Marcin
Krogulec, mgr inż. kpt. ż.w. Barbara Kwiecińska, dr inż. kpt. ż.w. Piotr Lewandowski, prof. nadzw. AM, mgr Artur Lipecki,
mgr Rafał Litwin, dr hab. inż. Jacek Łubczonek, mgr inż. Janusz Magaj, mgr Norbert Marchewka, mgr inż. Maciej Marek,
dr Piotr Medyna, mgr Ewa Ślufarska-Miączyńska, mgr inż. Antoni Myłka, prof. dr hab. Julian Niebylski, dr inż. Stefan
Nowaczyk, mgr inż. Izabela Bodus-Olkowska, mgr inż. kpt.ż.w. Krzysztof Pleskacz, mgr Elżbieta Plucińska, dr inż. Maciej
Płotkowiak, dr hab. inż. Jerzy Pyrchla prof. nadzw. AM , mgr Jacek Roenig, prof. dr hab. Józef Sanecki, mgr inż. Marta
Włodarczyk-Sielicka, mgr Tadeusz Skrzypkowski, prof. dr hab. Andrzej Stateczny, mgr Zbigniew Tamilin, mgr Robert
Terczyński, dr inż. Arkadiusz Tomczak, dr inż. Janusz Uriasz, mgr inż. Natalia Wawrzyniak, dr inż. Piotr Wołejsza,
mgr Anna Wójcik, dr Marian Zajączkowski, dr inż. Paweł Zalewski, mgr inż. Grzegorz Zaniewicz, mgr inż. Grzegorz
Zaniewicz, mgr Małgorzata Zgrych
Opracowanie i skład komputerowy
mgr inż. Edyta Lis
mgr inż. Aleksandra Nowak
Program studiów zatwierdzony na posiedzeniu Rady Wydziału Nawigacyjnego
w dniu 26.09.2012
Obowiązuje od roku akademickiego 2012/2013
2
WYDZIAŁ NAWIGACYJNY
KIERUNEK – GEODEZJA I KARTOGRAFIA
SPECJALNOŚĆ  GEOINFORMATYKA (2012)
Informacje o planie studiów i programie nauczania ................................................................................................................... 5
Sylwetka absolwenta .................................................................................................................................................................. 5
Wprowadzane zmiany ................................................................................................................................................................ 7
Plan studiów ............................................................................................................................................................................... 9
Szczegółowy program nauczania – ka r t y p r z e d m i o t ó w .................................................................................................. 11
1a. Język angielski................................................................................................................................................................... 13
1b. Język niemiecki ................................................................................................................................................................. 20
2. Technologie informacyjne ................................................................................................................................................... 27
3. Wychowanie fizyczne ......................................................................................................................................................... 31
4. Ergonomia ........................................................................................................................................................................... 41
5. Wybrane zagadnienia prawa ................................................................................................................................................ 46
6. Podstawy organizacji i zarządzania ..................................................................................................................................... 49
7. Etyka zawodowa ................................................................................................................................................................. 52
8a. Ekologia............................................................................................................................................................................. 55
8b. Geografia fizyczna i gospodarcza ...................................................................................................................................... 58
9. Matematyka ......................................................................................................................................................................... 61
10. Matematyczne podstawy kartografii .................................................................................................................................. 71
11. Fizyka ................................................................................................................................................................................ 75
12. Grafika inżynierska ........................................................................................................................................................... 81
13. Informatyka ....................................................................................................................................................................... 83
14. Geomatyka ........................................................................................................................................................................ 87
15. Podstawy nawigacji ........................................................................................................................................................... 90
16. Podsytawy hydrografii ...................................................................................................................................................... 96
17. Informatyka geodezyjno-kartograficzna .......................................................................................................................... 104
18. Kartografia ...................................................................................................................................................................... 109
19. Geodezyjna technika pomiarowa ..................................................................................................................................... 113
20. Ćwiczenia terenowe z geodezji ....................................................................................................................................... 117
21. Rachunek wyrównawczy ................................................................................................................................................. 120
22. Geodezja i astronomia geodezyjna .................................................................................................................................. 125
23. Geodezja satelitarna ........................................................................................................................................................ 132
24. Geodezyjne pomiary szczegółowe .................................................................................................................................. 138
25. Geodezja inżynieryjna ..................................................................................................................................................... 147
26. Fotogrametria i teledetekcja ............................................................................................................................................ 155
27. Systemy informacji przestrzennej.................................................................................................................................... 161
28. Podstawy budownictwa i planowania przestrzennego ..................................................................................................... 167
29. Kataster i gospodarka nieruchomościami ........................................................................................................................ 171
30. Podstawy meteorologii – fizyka atmosfery ..................................................................................................................... 178
31. Podstawy nauk o ziemi .................................................................................................................................................... 181
32. Ochrona środowiska przyrodniczego .............................................................................................................................. 185
3
33. Podstawy prawa geodezyjnego ........................................................................................................................................ 188
34. Seminarium dyplomowe .................................................................................................................................................. 191
35a. Podstawy geoinformacji ................................................................................................................................................ 197
35b. Hydrograficzne przyrządy i systemy pomiarowe .......................................................................................................... 200
36a. Modelowanie geodanych ............................................................................................................................................... 203
36b. Systemy informacji geograficznej ................................................................................................................................. 206
37a. Bazy danych przestrzennych ......................................................................................................................................... 210
37b. Nawigacja satelitarna..................................................................................................................................................... 213
38a. Metody analiz przestrzennych ....................................................................................................................................... 217
38b. Systemy geoinformatyczne w zastosowaniach .............................................................................................................. 221
39a. Geowizualizacja............................................................................................................................................................. 224
39b. Systemy teletransmisji danych ...................................................................................................................................... 227
40a. Systemy geoinformatyczne ............................................................................................................................................ 230
40b. Pomiary hydrograficzne ................................................................................................................................................ 233
41a. Projektowanie systemów geoinformatycznych .............................................................................................................. 237
41b. Oznakowanie nawigacyjne ............................................................................................................................................ 241
42a. Zarządzanie projektami geoinformatycznymi................................................................................................................ 245
42b. Elektroniczne mapy nawigacyjne .................................................................................................................................. 249
43a. Szacowanie nieruchomości ............................................................................................................................................ 252
43b. Teoria i technika wyceny nieruchomości ...................................................................................................................... 256
44. Praktyki programowe ...................................................................................................................................................... 260
45. Praca dyplomowa ............................................................................................................................................................ 263
4
KIERUNEK GEODEZJA I KARTOGRAFIA
SPECJALNOŚĆ: GEOINFORMATYKA
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA - INŻYNIERSKIE
INFORMACJE O PLANIE STUDIÓW I PROGRAMIE NAUCZANIA
Celem 7 semestralnych studiów inżynierskich jest wykształcenie wysoko kwalifikowanych kadr dla instytucji
i przedsiębiorstw zajmujących się realizacją zadań z zakresu geodezji i kartografii.
Program studiów obejmuje 7 semestrów zajęć dydaktycznych, w tym 4 tygodnie praktyki. Zawiera on 43
przedmioty realizowane w ciągu 1685 godzin, z czego na przedmioty kształcenia ogólnego przypada 197 godzin, na
przedmioty podstawowe 262 godzin, na przedmioty kierunkowe 857 godzin oraz przedmioty specjalistyczne 369 godzin.
Egzaminowi bądź zaliczeniu podlegają wszystkie przedmioty objęte planem studiów.
Student przed przystąpieniem do egzaminu inżynierskiego jest zobowiązany do złożenia pracy dyplomowej oraz
sprawozdania z odbytej praktyki.
Absolwent otrzymuje tytuł zawodowy inżyniera.Profil kształcenia
SYLWETKA ABSOLWENTA
Absolwent kierunku geodezja i kartografia posiada wymaganą wiedzę z zakresu: nauk podstawowych, nauk
przyrodniczych i nauk technicznych oraz umiejętności specjalistyczne z obszaru geodezji i kartografii.
W szczególności absolwent posiada niezbędny zasób wiedzy i praktycznego doświadczenia do wykonywania prac z zakresu
pozyskiwania, przetwarzania i udostępniania informacji o terenie i znajdujących się na nim obiektach. W tym celu ma
opanowane technologie prac pomiarowych, wykorzystujące elektroniczne urządzenia i aparaturę pomiarową, metody
satelitarne oraz metody fotogrametrii i teledetekcji. W obszarze geodezji wyższej posiada znajomość współczesnych metod
badania i modelowania kształtu i własności fizycznych Ziemi, obserwacji ich zmian w czasie oraz numerycznego
opracowywania i prezentacji wyników pomiarów geodezyjnych, teledetekcyjnych i fotogrametrycznych. W obszarze
geodezji gospodarczej posiada znajomość prawa geodezyjnego pozwalającą określać i ewidencjonować stan własności
Ziemi. Ponadto absolwent posiada umiejętności techniczne oraz wiedzę ekonomiczną i prawną z zakresu katastru
i gospodarki nieruchomościami. Zna podstawy gospodarki gruntami, oraz projektowania rozwoju obszarów wiejskich
i miejskich. Ponadto absolwent zna zasady sporządzania map zasadniczych, gospodarczych, topograficznych i tematycznych
oraz geodezyjnej realizacji i obsługi inwestycji. Posiada znajomość języka obcego, w tym również w obszarze słownictwa
specjalistycznego z zakresu geodezji i kartografii. Absolwent jest przygotowany do korzystania z wiedzy w pracy i życiu
codziennym, kierowania zespołami ludzkimi wykonującymi zadania zlecone, zakładania małych firm i zarządzania nimi oraz
korzystania z prawa w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu i prowadzenia działalności gospodarczej.
Nabyta przez absolwenta wiedza teoretyczna oraz umiejętności praktyczne predysponują go do prowadzenia
działalności inżynierskiej w zakresie geodezji, kartografii oraz systemów informacji o terenie, a także posługiwania się
nowoczesnymi technikami pomiarów geodezyjnych, satelitarnych, fotogrametrycznych i teledetekcyjnych. Absolwent jest
przygotowany do pracy w: przedsiębiorstwach geodezyjnych, małych firmach, administracji oraz szkolnictwie - po
ukończeniu specjalności nauczycielskiej (zgodnie z odpowiednim rozporządzeniem ministra właściwego do spraw
szkolnictwa wyższego w sprawie standardów kształcenia nauczycieli).
Absolwent specjalności geoinformatyka posiadając duży zasób wiedzy z zakresu systemów informacji geograficznej,
fotogrametrii i teledetekcji, kartografii jest przygotowany do praktycznego wykorzystania posiadanej wiedzy
i rozwiązywania konkretnych zadań związanych z budową systemów geoinformatycznych. Uzyskana w trakcie studiów
znajomość systemów oprogramowania GIS pozwoli mu ponadto na twórcze podejście do podejmowanych zagadnień.
Absolwent specjalności geoinformatyka ma podstawy do poszukiwania zatrudnienia we wszelkich
przedsiębiorstwach wykorzystujących informacje geograficzne a także w administracji publicznej.
Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów drugiego stopnia.
Absolwent ma możliwość, po odbyciu trzyletniej praktyki zawodowej, przystąpić do egzaminu państwowego w celu
uzyskania uprawnień zawodowych umożliwiających prowadzenie samodzielnej działalności w dziedzinie geodezji
i kartografii.
5
6
WPROWADZANE ZMIANY
Data
Charakter zmiany
Zakres
7
8
Zatwierdzono na Radzie WN
w dn. 26.09.2012 r.
Obowiązuje od roku akademickiego 2012/2013
kierunek Geodezja i Kartograf ia
specjalność: Geoinf ormaty ka
9
9
Przedmioty ogólne
Języ k angielski / niemiecki*
Technologie inf ormacy jne
Wy chowanie f izy czne**
Ergonomia
Wy brane zagadnienia prawa
Podstawy organizacji i zarządzania
Ety ka zawodowa
Ekologia/ Geograf ia f izy czna i gospodarcza*
Przedmioty podstawowe
Matematy ka
Matematy czne podstawy kartograf ii
Fizy ka
Graf ika inży nierska
Inf ormaty ka
Przedmioty kierunkowe
Geomaty ka
Podstawy nawigacji
Podstawy hy drograf ii
Inf ormaty ka geodezy jno-kartograf iczna
Kartograf ia
Geodezy jna technika pomiarowa
Ćwiczenia terenowe z geodezji
Rachunek wy równawczy
Geodezja i astronomia geodezy jna
Geodezja satelitarna
Geodezy jne pomiary szczegółowe
Geodezja inży niery jna
Fotogrametria i teledetekcja
Sy stemy inf ormacji przestrzennej
Podstawy budownictwa i planowania przestrzennego
Kataster i gospodarka nieruchomościami
Podstawy meteorologii - f izy ka atmosf ery
Podstawy nauk o Ziemi
Ochrona środowiska przy rodniczego
Podstawy prawa geodezy jnego
Seminarium dy plomowe
Przedmioty specjalistyczne*
Podstawy geoinf ormacji
Hy drograf iczne przy rządy i sy stemy pomiarowe
Modelowanie geodany ch
Sy stemy inf ormacji geograf icznej
Bazy dany ch przestrzenny ch
Nawigacja satelitarna
Metody analiz przestrzenny ch
Sy stemy geoinf oramty czne w zastosowaniach
Geowizualizacja
Sy stemy teletransmisji dany ch
Sy stemy geoinf ormaty czne
Pomiary hy drograf iczne
Projektowanie sy stemów geoinf ormaty czny ch
Oznakowanie nawigacy jne
Zarządzanie projektami geoinf ormaty czny mi
Elektroniczne mapy nawigacy jne
Szacowanie nieruchomości
Teoria i technika wy ceny nieruchomości
Semestr I
15 ty godni
Liczba godzin
Przedmiot
A
1A/ B
2
3
4
5
6
7
8A/ B
B
9
10
11
12
13
C
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
D
35A
35B
36A
36B
37A
37B
38A
38B
39A
39B
40A
40B
41A
41B
42A
42B
43A
43B
STUDIA NIESTACJONARNE
PIERWSZEGO STOPNIA
PLAN STUDIÓW
Semestr II
15 ty godni
Semestr III
15 ty godni
Semestr IV
15 ty godni
Semestr V
15 ty godni
Semestr VI
15 ty godni
Semestr VII
15 ty godni
Liczba godzin w semestrze
161
80
18
0
9
9
18
9
18
262
120
27
70
27
18
857
27
36
36
40
35
48
18
60
60
40
100
54
54
55
27
50
18
36
27
18
18
369
36
A
72
0
9
0
9
9
18
9
18
127
60
18
30
10
9
329
10
18
18
20
10
18
0
20
30
20
30
18
24
20
10
20
9
16
9
9
0
162
18
C
0
0
0
0
0
0
0
0
0
89
60
9
20
0
0
246
17
0
0
0
15
0
18
30
20
10
30
13
0
0
17
20
9
20
9
9
9
9
0
L
89
80
9
0
0
0
0
0
0
46
0
0
20
17
9
218
0
18
18
20
0
30
0
10
10
10
30
13
30
20
0
0
0
0
0
0
9
99
9
P
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
64
0
0
0
0
10
0
0
0
0
0
10
10
0
15
0
10
0
0
9
0
0
99
9
ECTS
21
12
2
0
1
1
2
1
2
29
12
3
10
2
2
92
4
4
4
4
4
5
1
7
7
5
9
6
7
7
2
6
2
4
2
1
1
49
6
54
18
0
18
18
54
18
0
18
36
18
0
36
18
54
A
C
9
L
P
9
0
ECTS
9
9
18
2
0
1
1
2
18
2
A
C
L
P
0
ECTS
A
0
9
30
6
30
15
20
6
15
10
20
17
4
2
30
9
9
10
9
9
10
2
2
2
9
15
10
9
9
2
9
9
4
2
2
17
P
ECTS
A
C
L
P
ECTS
20
3
20
3
0
0
0
0
A
C
L
P
20
ECTS
A
C
3
L
P
20
ECTS
A
C
9
9
9
9
L
P
ECTS
9
2
1
3
6
18
9
L
1
30
9
C
9
3
10
10
2
9
15
3
10
10
15
5
3
2
3
10
10
10
15
10
10
3
3
15
10
20
10
10
10
20
18
15
20
2
1
2
4
10
15
2
10
10
10
10
9
10
15
10
15
9
16
15
10
4
10
3
4
15
4
4
9
20
9
13
3
9
10
10
17
10
2
2
10
13
10
10
3
10
4
2
4
9
1
9
18
9
9
6
7
18
18
18
7
18
7
18
18
18
7
9
9
6
18
9
9
6
0
9
9
5
18
9
9
5
18
0
18
18
6
18
18
18
6
36
18
0
9
9
5
18
9
9
5
36
18
0
9
9
4
18
9
9
4
27
18
9
0
0
3
18
163
4
15
210
44
45
Prakty ki programowe wg harmonogramu
Praca dy plomowa
Ogółem
1649
690
344
452
Liczba godzin w ty godniu
Razem w tygodniu A + C + L + P
1649
Liczba egzaminów
* Przedmioty obieralne.
** Zajęcia wy chowania f izy cznego nie doty czą studentów studiów niestacjonarny ch.
2
30
145
2
67
248
36
0
30
141 98 80
319
3
0
30
96
2
49 100
245
0
4
44
234
75
35
3
2
30
80
9
30
83
3
40
233
65
45
15
30
30
73
3
19 69
217
56
72
2
27 27
153
27
10
SZCZEGÓŁOWY PROGRAM
NAUCZANIA –
KARTY PRZEDMIOTÓW
STUDIA NIESTACJONARNE
PIERWSZEGO STOPNIA - INŻYNIERSKIE
11
12
1A.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
V
VI
Gn/G2012/23/01A/JA1
1A. JĘZYK ANGIELSKI – moduł 1
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
15
15
15
15
ECTS
L
20
20
20
20E
3
3
3
3
I. Cele kształcenia
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie posługiwania się językiem angielskim, rozumienia
i formułowania wypowiedzi pisemnych i ustnych. Nauczyciel przekazuje wiedzę w zakresie wyrażeń językowych zaleconych
przez ESOPKJRE.
II. Wymagania wstępne
Znajomość języka obcego po szkole średniej na poziomie wymaganym przez ESOPKJRE.
III/1. Efekty kształcenia i szczegółowe treści kształcenia
Efekty kształcenia, jakie student osiągnie po ukończeniu przedmiotu opisane są w zakresie wiedzy, umiejętności i postaw,
ukazane są dla całego przedmiotu i nie obejmują podziału na semestry nauki.
Efekty kształcenia
EK1 Wykazuje znajomość języka angielskiego w zakresie słownictwa specjalistycznego
i ogólnego umożliwiającą porozumiewanie się w życiu zawodowym.
EK2 Stosuje wyrażenia językowe zalecone przez ESOPKJRE.
EK3 Potrafi porozumieć się w języku angielskim w środowisku zawodowym.
EK4 Potrafi zdawać raporty techniczne ustnie i pisemnie oraz sporządzać sprawozdania
w języku angielskim.
EK5 Zna, rozumie i stosuje zasady bezpieczeństwa pracy w środowisku pracy.
EK6 Potrafi samodzielnie korzystać z literatury fachowej.
EK7 Wykazuje zaangażowanie w stałe podnoszenie swoich kompetencji językowych.
Metody i kryteria oceny
EK1, EK2, EK3, EK4,
EK5, EK6, EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
- znajomość słownictwa
fachowego w mowie i w
piśmie
Kryterium 2
- znajomość struktur
gramatycznych w
mowie i piśmie
Kierunkowe
K_U07
K_U07
K_U05
K_U05; K_U07
K_U12
K_U01
K_K01
Podane poniżej metody i kryteria oceny odnoszą się do wszystkich zdefiniowanych dla
przedmiotu efektów kształcenia.
Zadania pisemne, wejściówki, sprawdziany (min.2), zadania w e-learning, odpowiedzi ustne,
kolokwium, ocena aktywności studenta w trakcie prowadzonych zajęć.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Brak odpowiedzi lub
Zakres słownictwa
Zadowalający poBardzo dobry
bardzo ograniczona
fachowego w mowie
ziom znajomości
poziom znajomości
znajomość słownici piśmie na poziomie
słownictwa pozwasłownictwa
twa uniemożliwiająca ograniczonym do
lający na bezpieczne
wykraczający poza
wykonanie zadania.
koniecznego miniporozumiewanie się.
normy programum.
mowe.
Brak odpowiedzi lub
Ograniczona znajoDobra znajomość
Umiejętności języbardzo ograniczona
mość struktur języstruktur językowych,
kowe i stosowanie
znajomość struktur
kowych, liczne błędy błędy językowe
struktur
językowych uniejęzykowe zakłócające nieznacznie zakłócajęzykowych
możliwiająca wykokomunikację i płynjące komunikację,
wykracza poza
nanie zadania.
ność wypowiedzi,
nieznaczne zakłócenormy
błędy w wymowie
nia w płynności
programowe;
i intonacji.
wypowiedzi, ponieliczne błędy
prawna wymowa
językowe
i intonacja.
niezakłócające
komunikacji, wypowiedź płynna, poprawna wymowa
i intonacja.
13
Kryterium 3
- przekazywanie dokładnych informacji
zawodowych w mowie
i piśmie
Chaotyczna konstrukcja wypowiedzi,
bardzo uboga treść,
niekomunikatywność,
mylenie i zniekształcanie podstawowych
informacji.
Niepełne odpowiedzi
na niektóre pytania,
odpowiedzi częściowo odbiegające
od treści zadanego
pytania, część informacji nieujęta
w odpowiedzi lub
dwuznaczna w znaczeniu.
Praktyczne posługiwanie się wiadomościami wg podanych
wzorów w formie
pisemnej i w aspekcie mowy. Przekazanie wszystkich danych zgodnie z wymaganiami.
Kryterium 4
- rozumienie tekstu mówionego (wraz z zniekształceniami) i pisemnego
Niezrozumienie
tekstu mówionego
w minimalnym
stopniu
pozwalającym określić sens/ znaczenie
wypowiedzi.
Nie potrafi przedstawić problemu i dokonać autoprezentacji
ani w mowie, ani
w piśmie.
Rozumienie w ograniczonym zakresie
tekstu mówionego,
z pomocą
nauczyciela oddaje
sens komunikatu
(wypowiedzi).
Niekompletna, jednostronna prezentacja
ustna lub pisemna
zadanego materiału,
odtwórcza prezentacja.
Odpowiedzi pełne
nieznacznie odbiegające od treści
zadanego pytania.
Umiejętność przekazania informacji
dalej.
Poprawna konstrukcja prezentacji, bogata w treść. Umiejętność kontynuowania mimo przerywania pytaniami.
Kryterium 6
-umiejętność
pozyskiwania informacji
i wykorzystania
zasobów literatury
fachowej
Nie potrafi korzystać
z literatury fachowej,
pozyskać określonej
informacji.
Niezbędna pomoc
przy korzystaniu z
materiałów i naprowadzanie. Bardzo
słabe zorientowanie
się jak korzystać z
danego materiału.
Kryterium 7
- zaangażowanie
studenta w podnoszenie
kompetencji
językowych
Nie wykazuje postępów w podnoszeniu
umiejętności językowych.
Postęp w umiejętnościach językowych
bardzo mały i wymuszony przez nauczyciela.
Potknięcia w interpretacji materiału
spowodowane brakami w stosowaniu
odpowiednich struktur gramatycznych.
Możliwość występowania dwuznaczności.
Rozwijanie zawodowych umiejętności
językowych z pominięciem języka ogólnego.
Kryterium 5
- umiejętność
prezentacji siebie lub
problemu w mowie
i piśmie
Szczegółowe treści kształcenia
SEMESTR III
JĘZYK ANGIELSKI
LABORATORYJNE
Umiejętność interpretowania i opiniowania posiadanej
informacji, a także
formułowania problemów i planu
działania. Bardzo
dobra komunikacja
w zakresie
zagadnień
zawodowych.
Bardzo dobre rozumienie tekstu, właściwe rozróżnianie
i interpretowanie
zniekształceń i zakłóceń.
Doskonała
konstrukcja
prezentacji/ autoprezentacji
ciekawa, znacząca
treść. Łatwość
wysławiania się.
Koncentracja na
treści a nie na
języku.
Swobodnie korzysta
z literatury
fachowej, zasobów
anglojęzycznych;
dokonuje
prawidłowej interpretacji.
Indywidualna praca
nad podniesieniem
znajomości języka,
wykraczająca poza
wymagania programowe.
20 GODZ.
1. Gramatyka – czasy: Simple Present, Present Continuous, Simple Past, can, must, stopniowanie przymiotników, going to,
Present Perfect, Future Simple
2. Język ogólny - dane osobiste, rodzina, praca; umiejętności i konieczność; życie codzienne; opis miejsc i sposobu
działania urządzeń, opowiadanie o przeszłych i przyszłych wydarzeniach
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze III
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela: wykłady
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela, o charakterze praktycznym:
ćwiczenia, laboratoria, symulatory, zajęcia projektowe
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela: udział w konsultacjach, zaliczeniach /
egzaminach poza godz. zajęć dydaktycznych
Własna praca studenta, w tym: przygotowanie do ćwiczeń, laboratoriów, symulatorów, w tym
wykonanie sprawozdań, zadań
Własna praca studenta: realizacja zadań projektowych
Własna praca studenta: przygotowanie do zaliczenia, egzaminu
Godziny
x
20
ECTS
5
35
x
10
14
Łączny nakład pracy
Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli:
20+5
Nakład pracy związany z zajęciami o charakterze praktycznym:
20+35
70
25
3
1
55
2
Zaliczenie przedmiotu
Wszystkie rodzaje zajęć z danego przedmiotu, odbywane w jednym semestrze, podlegają łącznemu zaliczeniu. Ocena
z przedmiotu wynika z oceny poszczególnych zajęć, i oceny ewentualnego egzaminu i jest obliczana zgodnie z podanymi
zasadami (średnia ważona): A/(E) 40%, C 30% L 30%; A/(E) 40%, C 30% P 30%; A/(E) 40%, L 30% P 30%; A/ (E) 40%,
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
Ocena niedostateczna z zaliczenia którejkolwiek formy przedmiotu w semestrze powoduje niezaliczenie przedmiotu.
Zaliczenie przedmiotu w semestrze powoduje przyznanie studentowi liczby punktów ECTS przypisanej temu przedmiotowi.
15
1A.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
V
VI
Gn/G2012/24/01A/JA2
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
15
15
JĘZYK ANGIELSKI – moduł 2
A
C
L
20
20
20
20E
ECTS
3
3
3
3
Efekty kształcenia, kryteria i metody oceny zdefiniowane zostały w odniesieniu do całego przedmiotu i umieszczone są
w module 1.
SEMESTR IV
JĘZYK ANGIELSKI
20 GODZ.
LABORATORYJNE
1. Gramatyka - czasy: Past Continuous, Present Perfect, Simple Future – to be able to, shall/should, may, have to,Passive
Voice, Conditionals
2. Język ogólny - opisywanie byłych działań, sprawozdanie, podsumowanie, umiejętności, obowiązki.
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze IV
20+5
20+35
Godziny
x
20
ECTS
5
35
x
10
70
25
3
1
55
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
16
1A.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
V
VI
Gn/G2012/35/01A/JA3
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
15
15
A
C
L
20
20
20
20E
ECTS
3
3
3
3
w module 1.
SEMESTR V
JĘZYK ANGIELSKI
LABORATORYJNE
20 GODZ.
1. Gramatyka - Strona Bierna, nieregularna liczba mnoga z łaciny i greki
2. Język ogólny - tłumaczenie instrukcji, prostych artykułów, streszczanie nabytej wiedzy, geodezja, kartografia- metody
tworzenia map, typy map, symbole i pozycjonowanie.
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze V
20+5
20+35
Godziny
x
20
ECTS
5
35
x
10
70
25
3
1
55
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
17
1A.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
V
VI
Gn/G2012/36/01A/JA4
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
15
15
A
C
L
20
20
20
20E
ECTS
3
3
3
3
w module 1.
SEMESTR VI
JĘZYK ANGIELSKI
20 GODZ.
LABORATORYJNE
1. Gramatyka - Okresy warunkowe.
2. Język ogólny - cd. tłumaczeń zawodowych z przypuszczeniami, dywagacjami i przeprowadzaniem logicznego wywodu.
Pisemne streszczenia przeczytanych publikacji, GPS, LORAN, RADAR, DORIS, praca geodety, cechy geograficzne
ziemi.
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze VI
20+5
20+35
Godziny
x
20
ECTS
5
35
x
10
70
25
3
1
55
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
IV. Literatura podstawowa
1. Czerni S., Skrzyńska M., Słownik naukowo-techniczny angielsko-polski, polsko-angielski.
2. Wielki Słownik English-Polish/Polish-English Dictionary Oxford PWN.
3. Czekierda K., Słownik Ochrony Środowiska i Przyrody, polsko-angielski/angielsko-polski.
4. Podręcznik – Technology, Oxford.
5. Podręcznik –Tech Talk, Oxford.
6. Wybrane artykuły z magazynów branżowych np. matematycznych, geograficznych itd.
V. Literatura uzupełniająca
1. BonamyD “Technical English 1”.
2. Glendinning E.H. “Oxford English For Careers – Technology 1”.
3. GlendiningE.H. “Oxford English For Information Technology”.
4. CoeN et all “Oxford Practice Grammar Basic”.
5. Dooley et all “Grammarway 2”.
6. MartinetA. et all „Practical English Grammar 1&2”.
18
7.
8.
Programy komputerowe Seagull’a.
Program komputerowy MarEng.
VI. Prowadzący przedmiot
Koordynator przedmiotu
mgr Elżbieta Plucińska
Pozostałe osoby prowadzące zajęcia:
mgr Marek Biegański
mgr Barbara Dynowska
mgr Halina Gajewska
mgr Magdalena Gunia
mgr Rafał Litwin
mgr Janusz Kłosiński
mgr Jacek Roenig
mgr Ewa Ślufarska-Miączyńska
mgr Zbigniew Tamilin
mgr Małgorzata Zgrych
[email protected]
SNJO
m.biegań[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
19
1B.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
V
VI
Gn/G2012/23/01B/JN1
1B. JĘZYK NIEMIECKI – MODUŁ 1
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
30
20
30
20
30
20
30
20E
ECTS
3
3
3
3
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie posługiwania się językiem niemieckim, rozumienia
i formułowania wypowiedzi pisemnych i ustnych. Nauczyciel przekazuje wiedzę w zakresie wyrażeń językowych zaleconych
przez ESOPKJRE.
Znajomość języka obcego po szkole średniej na poziomie wymaganym przez ESOPKJRE.
i ukazane są dla całego przedmiotu i nie obejmują podziału na semestry nauki.
Efekty kształcenia
EK1 Wykazuje znajomość języka w zakresie słownictwa specjalistycznego i ogólnego
umożliwiającą porozumiewanie się w życiu zawodowym.
EK2 Stosuje wyrażenia językowe zalecone przez ESOPKJRE.
EK3 Potrafi porozumieć się w języku niemieckim w środowisku zawodowym.
EK4 Potrafi zdawać raporty techniczne ustnie i pisemnie oraz sporządzać sprawozdania
w języku niemieckim.
EK5 Zna, rozumie i stosuje zasady bezpieczeństwa pracy w środowisku pracy.
EK6 Potrafi samodzielnie korzystać z literatury fachowej.
EK7 Wykazuje zaangażowanie w stałe podnoszenie swoich kompetencji językowych.
EK1, EK2, EK3, EK4,
EK5, EK6, EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
- znajomość słownictwa
fachowego w mowie
i w piśmie
Kierunkowe
K_U07
K_U07
K_U05
K_U05; K_U07
K_U12
K_U01
K_K01
Podane poniżej metody i kryteria oceny odnoszą się do wszystkich zdefiniowanych dla
przedmiotu efektów kształcenia.
Zadania pisemne, wejściówki, sprawdziany (min.2), zadania w e-learning, odpowiedzi ustne,
kolokwium, ocena aktywności studenta w trakcie prowadzonych zajęć.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Brak odpowiedzi lub
Zakres słownictwa
Zadowalający poBardzo dobry
bardzo ograniczona
fachowego w mowie
ziom znajomości
poziom znajomości
znajomość słownici piśmie na poziomie
słownictwa pozwasłownictwa
twa uniemożliwiająca ograniczonym do
lający na bezpieczne
wykraczający poza
wykonanie zadania.
koniecznego miniporozumiewanie się.
normy programum.
mowe.
20
Kryterium 2
- znajomość struktur
gramatycznych w mowie
i piśmie
Brak odpowiedzi lub
bardzo ograniczona
znajomość struktur
językowych uniemożliwiająca wykonanie zadania.
Ograniczona znajomość struktur językowych, liczne błędy
językowe zakłócające
komunikację i płynność wypowiedzi,
błędy w wymowie
i intonacji.
Dobra znajomość
struktur językowych,
błędy językowe
nieznacznie zakłócające komunikację,
nieznaczne zakłócenia w płynności
wypowiedzi, poprawna wymowa
i intonacja.
Kryterium 3
- przekazywanie dokładnych informacji zawodowych w mowie i piśmie
Chaotyczna konstrukcja wypowiedzi,
bardzo uboga treść,
niekomunikatywność,
mylenie i zniekształcanie podstawowych
informacji.
Niepełne odpowiedzi
na niektóre pytania,
odpowiedzi częściowo odbiegające
od treści zadanego
pytania, część informacji nieujęta
w odpowiedzi lub
dwuznaczna w znaczeniu.
Praktyczne posługiwanie się wiadomościami wg podanych
wzorów w formie
pisemnej i w aspekcie mowy. Przekazanie wszystkich danych zgodnie z wymaganiami.
Kryterium 4
- rozumienie tekstu mówionego (wraz z zniekształceniami) i pisemnego
Niezrozumienie
tekstu mówionego w
minimalnym stopniu
pozwalającym określić sens/ znaczenie
wypowiedzi.
Rozumienie w ograniczonym zakresie
tekstu mówionego, z
pomocą nauczyciela
oddaje sens komunikatu (wypowiedzi).
Kryterium 5
- umiejętność prezentacji
siebie lub problemu w
mowie i piśmie
Nie potrafi przedstawić problemu i dokonać autoprezentacji
ani w mowie, ani w
piśmie.
Niekompletna, jednostronna prezentacja
ustna lub pisemna
zadanego materiału,
odtwórcza prezentacja.
Odpowiedzi pełne
nieznacznie odbiegające od treści
zadanego pytania.
Umiejętność przekazania informacji
dalej.
Poprawna konstrukcja prezentacji, bogata w treść. Umiejętność kontynuowania mimo przerywania pytaniami.
Kryterium 6
-umiejętność pozyskiwania informacji
i wykorzystania zasobów
literatury fachowej
z literatury fachowej,
pozyskać określonej
informacji.
Niezbędna pomoc
przy korzystaniu
z materiałów i naprowadzanie. Bardzo
słabe zorientowanie
się jak korzystać
z danego materiału.
Kryterium 7
- zaangażowanie
studenta w podnoszenie
kompetencji językowych
Nie wykazuje postępów w podnoszeniu
umiejętności językowych.
Postęp w umiejętnościach językowych
bardzo mały i wymuszony przez nauczyciela.
SEMESTR III
1.
JĘZYK NIEMIECKI
Potknięcia w interpretacji materiału
spowodowane brakami w stosowaniu
odpowiednich struktur gramatycznych.
Możliwość występowania dwuznaczności.
Rozwijanie zawodowych umiejętności
językowych z pominięciem języka ogólnego.
LABORATORYJNE
Umiejętności językowe i stosowanie
struktur
językowych
wykracza poza
normy
programowe;
nieliczne błędy
językowe
niezakłócające
komunikacji, wypowiedź płynna, poprawna wymowa
i intonacja.
Umiejętność interpretowania i opiniowania posiadanej
informacji, a także
formułowania problemów i planu
działania. Bardzo
dobra komunikacja
w zakresie
zagadnień
zawodowych.
Bardzo dobre rozumienie tekstu, właściwe rozróżnianie
i interpretowanie
zniekształceń i zakłóceń.
Doskonała
konstrukcja
prezentacji/ autoprezentacji
ciekawa, znacząca
treść. Łatwość
wysławiania się.
Koncentracja na
treści a nie na
języku.
Swobodnie korzysta
z literatury
fachowej, zasobów
anglojęzycznych;
dokonuje
prawidłowej interpretacji.
Indywidualna praca
nad podniesieniem
znajomości języka,
wykraczająca poza
wymagania programowe.
20 GODZ.
Gramatyka – czas Präsens (czasowniki ze zmianą w temacie; czasowniki złożone); zdania twierdzące i pytające; szyk
wyrazów w zdaniu; liczebniki, liczebniki porządkowe; zaimki dzierżawcze oraz osobowe; Nominativ: rodzajniki
21
2.
określone i nieokreślone, zaimki dzierżawcze oraz osobowe; czas Präteritum; czasowniki modalne; Akkusativ:
rodzajniki określone i nieokreślone; zdania podrzędnie złożone.
Język ogólny - dane osobiste, rodzina, praca; życie codzienne; opis miejsc; opisywanie byłych działań, umiejętności,
obowiązki, potrzeby; środki transportu; kraje; języki; opis osób, ich cech, wyglądu; omawianie planów, czytanie maili,
wypełnianie formularzy; czas wolny oraz hobby; artykuły z leksykonu.
20+5
20+35
Godziny
x
20
ECTS
5
35
x
10
70
25
3
1
55
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
22
1B.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
V
VI
Gn/G2012/24/01B/JN2
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
15
15
JĘZYK NIEMIECKI – moduł 2
A
C
L
20
20
20
20E
ECTS
3
3
3
3
w module 1.
SEMESTR IV
JĘZYK NIEMIECKI
LABORATORYJNE
20 GODZ.
1. Gramatyka – negacja; ich hätte/möchte/würde gern; liczebniki do miliona, pytanie: Welch-, tryb rozkazujący, zaimek
osobowy i dzierżawczy w Akkusativ, Wechselpräpositionen w Dativ i Akkusativ; liczebniki porządkowe; czas Perfekt,
czasowniki modalne, 3 formy czasownika; stopniowanie przymiotników, zdania porównawcze, odmiana przymiotnika
przez przypadki.
2. Język ogólny – materiały i przedmioty biurowe; wyrażanie życzeń, doradzanie i wybieranie; zamawianie, rezerwowanie;
opis drogi, wyrażanie planu i propozycji; opis firmy; obowiązki, pozwolenie i zakazy; organizacja pracy; porównywanie
urządzeń; charakteryzowanie ludzi i rzeczy.
20+5
20+35
Godziny
x
20
ECTS
5
35
x
10
70
25
3
1
55
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
23
1B.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
V
VI
Gn/G2012/35/01B/JN3
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
15
15
A
C
L
20
20
20
20E
ECTS
3
3
3
3
w module 1.
SEMESTR V
JĘZYK NIEMIECKI
LABORATORYJNE
20 GODZ.
1. Gramatyka – stopniowanie; Indefinitpronomen; odmiana przymiotnika po rodzajniku określonym; liczebniki do miliarda;
czas zegarowy; określenia czasu, czasownik modalny sollen; Reihenfolge; zdania podrzędnie złożone weil, dass;
czasowniki modalen w Präsens i Präteritum; zaimek osobowy w Dativ.
2. Język ogólny – porównywanie ofert pracy; porównywanie firm; praca w domu wady i zalety; porównywanie miast;
planowanie terminów i ich zmiany; planowanie podróży; załatwianie zadań i relacjonowanie; przesuwanie terminów;
przekazywanie informacji; tłumaczenie instrukcji, prostych artykułów, streszczanie nabytej wiedzy, geodezja,
kartografia- metody tworzenia map, typy map, symbole i pozycjonowanie.
20+5
20+35
Godziny
x
20
ECTS
5
35
x
10
70
25
3
1
55
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
24
1B.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
V
VI
Gn/G2012/36/01B/JN4
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
15
15
Liczba godzin w tygodniu
A
C
L
20
20
20
20E
ECTS
3
3
3
3
w module 1.
SEMESTR VI
JĘZYK NIEMIECKI
LABORATORYJNE
20 GODZ.
1. Gramatyka – zadania podrzędnie złożone; rzeczowniki złożone; czas Futur I;
2. Język ogólny – wyliczanie i kolejność działań; obsługa urządzeń oraz programów; opisywanie uszkodzeń, defektów
i zakłóceń; mówienie o ich przyczynach; reklamacje i inne próby rozwiązywania problemów; nowy współpracownik
w zespole; opis zadań; prowadzenie niezobowiązującej rozmowy; wyrażanie żalu; wdzięczności oraz nadziei; cd.
tłumaczeń zawodowych.
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela: wykłady.
ćwiczenia, laboratoria, symulatory, zajęcia projektowe.
egzaminach poza godz. zajęć dydaktycznych.
wykonanie sprawozdań, zadań.
Własna praca studenta: realizacja zadań projektowych.
Własna praca studenta: przygotowanie do zaliczenia, egzaminu.
20+5
20+35
Godziny
x
20
ECTS
5
35
x
10
70
25
3
1
55
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Podręcznik wiodący: Unternehmen Deutsch - Grundkurs, Becker, Braunert, Schlenker - Wydawnictwo LektorKLett.
2.
Zeszyt ćwiczeń j.w.
3.
Podręcznik gramatyczny, Alles klar-Grammatik - M. Nietrzebka, S.Ostalak, WSiP.
4.
Słownik polsko-niemiecki oraz niemiecko-polski, 120 000 słów, Langenscheidt.
5.
Słownik obrazkowy niemiecko-polski Duden, WSiP.
6.
Gramatyka niemiecka z ćwiczeniami dla początkujących, S. Bęza, Wydawnictwo szkolne PWN.
1.
Słownik naukowo-techniczny niemiecko-polski, polsko-niemiecki.
2.
Langenscheidt Taschenwörterbuch Deutsch.
3.
Podręcznik – Unternehmen Deutsch - Grundkurs.
4.
Wybrane artykuły z magazynów branżowych.
25
mgr Elżbieta Plucińska
mgr Magda Kosińska
[email protected]
SNJO
[email protected]
SNJO
26
2.
Przedmiot:
Gn/G2012/11/02/TI
2. TECHNOLOGIE INFORMACYJNE
Semestr
Liczba tygodni
w semestrze
I
15
A
9
C
L
9
ECTS
2
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności z zakresu technologii informacyjnych, (obejmującą zasadę
działania komputerów i sieci teleinformatycznych, rodzaje oprogramowania, podstawy programowania, tendencje rozwojowe
w informatyce). Wykształcenie studentów w zakresie praktycznych umiejętności programowania.
Zakres szkoły średniej.
III. Efekty kształcenia i szczegółowe treści kształcenia
Efekty kształcenia, jakie student osiągnie po ukończeniu przedmiotu opisane są w zakresie wiedzy, umiejętności i postaw.
Efekty kształcenia – semestr I
EK1 Posiada podstawową wiedzę z zakresu technologii informacyjnych.
EK2 Posiada świadomość rozwoju technologii informacyjnych i ich wpływu na człowieka
i gospodarkę.
EK3 Posiada umiejętność wyszukiwania informacji w Internecie, jej integracji i interpretacji.
EK4 Posiada umiejętność efektywnego wykorzystywania podstawowych programów
użytkowych (umiejętność opracowywania dokumentów zgodnie z zasadami edycji tekstu,
umiejętność wstawiania podstawowych i zaawansowanych elementów składowych
dokumentu, umiejętność przygotowywania prezentacji multimedialnych).
EK5 Umiejętność efektywnego wykorzystywania arkusza kalkulacyjnego (umiejętność
wykonywania obliczeń przy użyciu arkusza kalkulacyjnego oraz graficznej prezentacji
danych liczbowych).
EK6 Umiejętność efektywnego wykorzystywania systemu obsługi relacyjnych baz danych
(umiejętność tworzenia relacyjnej bazy danych, umiejętność formułowania zapytań do bazy
danych, umiejętność tworzenia formularzy i raportów).
Kierunkowe
K_W04
K_W03; K_W11
K_U01; K_U02
K_U04; K_U05;
K_U08; K_U22
K_U08; K_U09;
K_U22
K_U08; K_U11;
K_U22
Posiada podstawową wiedzę z zakresu technologii informacyjnych.
EK1
Metody oceny
Zaliczenie pisemne lub ustne
Kryteria/ Ocena 2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Nie posiada podstaPosiada podstawową
Posiada szeroką wiedzę
wowej wiedzy z zakresu wiedzę na temat teorii na temat teorii
teorii informacji, nie
informacji, ich pozyinformacji, ich
potrafi udzielić
skiwania
pozyskiwania i przetwapoprawnych odpowiei przetwarzania.
rzania.
dzi nawet z pomocą
egzaminatora.
Kryterium 2
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
4,5 – 5
Posiada szeroką
wiedzę na temat teorii
informacji, ich
pozyskiwania
i przetwarzania,
rozumie zasady
rządzące przepływem
informacji.
Orientuje się
Potrafi samodzielnie
wowej wiedzy powiedzę na temat
w aspektach stosowania wskazać przykłady
zwalającej wskazać
zastosowania
technologii
zastosowania
przykłady zastosowania technologii
informacyjnej, bez
technologii
technologii inforinformacyjnej, potrafi większych problemów
informacyjnej
macyjnej w otaczająprzytoczyć
wskazuje przykłady
w różnych aspektach
cym świecie.
najprostsze przykłady. z otoczenia.
działalności
człowieka.
Posiada świadomość rozwoju technologii informacyjnych i ich wpływu na człowieka i gospodarkę.
zaliczenie pisemne lub ustne
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Posiada podstawową
Posiada podstawową
wowej wiedzy na temat
wiedzę na temat techwiedzę na temat
wiedzę na temat roztechnicznych środków
nicznych środków
technicznych środków
woju technicznych
przetwarzania
przetwarzania
przetwarzania
środków przetwarzania
27
informacji, nie zrozumie wpływu technologii
informacyjnej na
gospodarkę.
Kryterium 2
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
informacji, rozumie
wpływ rozwiązań
technicznych na
rozwój gospodarki.
informacji, posiada
podstawową wiedzę
o sztucznej
inteligencji, rozumie
wpływ rozwiązań
technicznych na
rozwój gospodarki.
informacji, posiada
podstawową wiedzę
o metodach sztucznej
inteligencji, rozumie
wpływ rozwiązań technicznych na rozwój
gospodarki i społeczeństwa.
Posiada podstawową
wiedzę o społecznych
aspektach technologii
informacyjnej, rozumie,
jaki posiada ona wpływ
na rozwój społeczeństwa.
Posiada podstawową
wowej wiedzy o spowiedzę o społecznych wiedzę o społecznych
łecznych aspektach
technologii informainformacyjnej.
informacyjnej, zna
cyjnej, nie potrafi
podstawowe związki
wymienić podstawomiędzy jej rozwojem
wych pojęć związanych
a rozwojem społez rozwojem
czeństwa.
społeczeństwa informacyjnego.
Posiada umiejętność wyszukiwania informacji w Internecie, jej integracji i interpretacji.
Zaliczenie laboratoriów, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, sprawozdanie
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Mimo wskazówek
Posiada umiejętność
prowadzącego nie jest
wyszukiwania
wyszukiwania
wyszukiwania informaw stanie wyszukać
informacji
informacji
cji z wykorzystaniem
wskazanych informacji. z wykorzystaniem
z wykorzystaniem
różnego rodzaju matenajprostszych metod
różnego rodzaju
riałów źródłowych (nie
i wyszukiwarek, moż- wyszukiwarek
tylko wyszukiwarek),
liwe wskazówki prointernetowych,
umiejętność samodzielwadzącego.
umiejętność
nego składania bardziej
samodzielnego skłaskomplikowanych
dania średnio
zapytań, możliwe wskaskomplikowanych
zówki prowadzącego.
zapytań, możliwe
wskazówki
prowadzącego.
Mimo wskazówek
prowadzącego integraintegracji
integracji
integracji i interpretacji
cja i interpretacja
i interpretacji
i interpretacji inforinformacji dostarczodostarczonych inforinformacji dostarczomacji dostarczonych
nych przez prowadząmacji nie umożliwia
nych przez prowadzą- przez prowadzącego
cego oraz znalezionych
rozwiązania postawiocego umożliwia rozoraz znalezionych
samodzielnie umożliwia
nego problemu.
wiązanie
samodzielnie
syntezę i ocenę postapostawionego
umożliwia syntezę
wionego problemu,
problemu, możliwe
postawionego
możliwe wskazówki
wskazówki prowadzą- problemu, możliwe
prowadzącego.
cego.
wskazówki prowadzącego.
Posiada umiejętność efektywnego wykorzystywania podstawowych programów użytkowych
(umiejętność opracowywania dokumentów zgodnie z zasadami edycji tekstu, umiejętność wstawiania
podstawowych i zaawansowanych elementów składowych dokumentu, umiejętność przygotowywania
prezentacji multimedialnych).
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Popełnia znaczne błędy
Potrafi tworzyć doku- Potrafi tworzyć
Potrafi sprawnie twow dokumentach ze
menty ze
dokumenty wraz
rzyć dokumenty wraz
wzorcowymi elewzorcowymi
z elementami skłaz elementami składomentami składowymi.
elementami składodowymi, które
wymi, które odbiegają
wymi, możliwe
odbiegają od
od przykładów wzordrobne błędy.
przykładów wzorcocowych.
wych, możliwe drobne
błędy.
Potrafi tworzyć prePotrafi tworzyć
Potrafi sprawnie twow prezentacjach ze
zentacje ze wzorcoprezentacje wraz
rzyć prezentacje wraz
wzorcowymi elewymi elementami
z elementami
z elementami składomentami składowymi.
składowymi, możliwe składowymi, które
wymi, które odbiegają
28
drobne błędy.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
Kryterium 3
odbiegają od
od przykładów wzorprzykładów wzorcowych.
cowych, możliwe
drobne błędy.
Umiejętność efektywnego wykorzystywania arkusza kalkulacyjnego (umiejętność wykonywania
obliczeń przy użyciu arkusza kalkulacyjnego oraz graficznej prezentacji danych liczbowych).
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Potrafi wykonywać
Potrafi wykonywać
Potrafi sprawnie wykow wykonywaniu
obliczenia
obliczenia, które
nywać obliczenia, które
obliczeń analogicznych
analogiczne ze
odbiegają od
odbiegają od przykłaze wzorcowymi.
wzorcowymi, możprzykładów
dów wzorcowych.
liwe drobne błędy.
wzorcowych, możliwe
drobne błędy.
Potrafi graficznie zaPotrafi graficznie
Potrafi sprawnie
w graficznej prezentacji prezentować dane
zaprezentować dane,
w postaci graficznej zadanych analogicznych
analogiczne ze wzorktóre odbiegają od
prezentować dane odze wzorcowymi.
cowymi, możliwe
przykładów
biegające od przykładrobne błędy.
wzorcowych, możliwe dów wzorcowych.
drobne błędy.
Umiejętność efektywnego wykorzystywania systemu obsługi relacyjnych baz danych (umiejętność
tworzenia relacyjnej bazy danych, umiejętność formułowania zapytań do bazy danych, umiejętność
tworzenia formularzy i raportów).
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Potrafi tworzyć bazy
Potrafi tworzyć bazy
Potrafi sprawnie twow tworzeniu baz danych danych analogiczne
odbiegające od
rzyć bazy odbiegające
analogicznych ze
ze wzorcowymi,
przykładów
od przykładów wzorwzorcowymi.
możliwe drobne
wzorcowych, możliwe cowych.
błędy.
drobne błędy.
Potrafi formułować
Potrafi formułować
Potrafi swobodnie
w formułowaniu
zapytania analogiczne zapytania odbiegające
formułować zapytania
zapytań analogicznych
ze wzorcowymi, moż- od przykładów
odbiegające od przykłaze wzorcowymi.
liwe drobne błędy.
wzorcowych, możliwe dów wzorcowych.
drobne błędy.
Potrafi tworzyć
Potrafi tworzyć
Potrafi sprawnie twow tworzeniu formularzy formularze i raporty
formularze i raporty
rzyć formularze i rai raportów
analogiczne ze
odbiegające od
porty odbiegające od
analogicznych ze
wzorcowymi,
przykładów
przykładów wzorcowzorcowymi.
możliwe drobne
wzorcowych, możliwe wych.
błędy.
drobne błędy.
Semestr i
Technologie informacyjne
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
9 GODZ.
Źródła informacji - sposób ilość informacji, kodowanie, kompresja, dekompresja, archiwizacja informacji.
Środki i standardy przekazywania informacji.
Formaty i prezentacja danych.
Standardy transmisji danych.
Stosowane rozwiązania w zakresie transmisji danych.
Środowiska przetwarzania informacji: scentralizowane i rozproszone modele przetwarzania, przetwarzanie sieciowe,
architektura i konfiguracja.
Społeczeństwo informacyjne: społeczeństwo wiedzy, świat cyfrowy, dokumenty cyfrowe, systemy obiegu
dokumentów.
Rozmieszczenie zasobów informacji i ich przepływ.
Bezpieczeństwo transmisji danych, metody zabezpieczania, przeciwdziałanie.
Zakres zastosowań technologii informacyjnych w geodezji i kartografii: najnowsze technologie, tendencje zmian.
Rodzaje systemów informacyjnych.
Przykłady systemów informacyjnych, systemy stosowane w geodezji i kartografii.
Semestr i
1.
AUDYTORYJNE
Technologie informacyjne
LABORATORYJNE
9 GODZ.
Zapoznanie z budową komputera.
29
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Zarządzanie komputerem - system operacyjny.
Obsługa wybranych programów narzędziowych systemu operacyjnego.
Redagowanie informacji – obsługa edytora.
Przesyłanie/wymiana informacji - sieci komputerowe.
Sieci komputerowe – podstawowe usługi.
Obróbka i prezentacja danych - arkusz kalkulacyjny.
Archiwizacja i zarządzanie informacją - bazy danych.
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze I
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela, o charakterze praktycznym: laboratoria.
Własna praca studenta, w tym: przygotowanie do laboratoriów, w tym wykonanie sprawozdań,
zadań.
9+9+1+1
9+20
Godziny
9
9
1+1
ECTS
20
x
10
50
20
2
1
29
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Banachowski L., Algorytmy i struktury danych, WNT, Warszawa 2003.
2.
Kornatowski E., Algorytmy cyfrowego przetwarzania sygnałów, Politechnika Szczecińska, Szczecin 2000.
3.
Niezgoda M, Haber L. H., Społeczeństwo informacyjne, aspekty funkcjonalne i dysfunkcjonalne, 2007.
4.
Shim J.K., Technologia informacyjna, ABC, Warszawa 1999.
5.
Sikorski W., Podstawy technik informatycznych, PWN 2006.
V. Literaturauzupełniająca
1.
Davidson J, Peters J., Voice over IP, MIKOM 2005.
2.
Furmanek S., Zdrojewski K., Technologia Informacyjna. Cz. 1, Cz.2, Akademia sieci Cisco. HP IT, MIKOM 2005.
3.
Roshan P., Leary., Bezprzewodowe sieci LAN 802.11, PWN 2006.
4.
Wojtachnik R., Elektroniczna wymiana dokumentów, MIKOM 2004.
dr inż. Paweł Banaś
Pozostałe osoby prowadzące zajęcia
mgr inż. Janusz Magaj
[email protected]
ITM
[email protected]
ITM
30
3.
Przedmiot:
Semestr
I
II
III
IV
3. WYCHOWANIE FIZYCZNE
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
0
15
0
15
0
15
0
Gn/G2012/11/03/E
ECTS
0
0
0
0
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności z zakresu organizacji i uczestnictwa w różnorodnych formach
aktywności ukierunkowanej na rozwój i utrzymanie sprawności fizycznej. Zapoznanie z zasadami bezpieczeństwa podczas
treningu z wykorzystaniem sprzętu sportowego i realizacja różnych form wysiłku fizycznego, indywidualnego oraz
zespołowego. Przekazanie wiedzy o zagrożeniach związanych z pracą i rekreacją nad wodą, umiejętności radzenia sobie
w sytuacjach zagrożenia i niesienia pomocy. Przekazanie wiedzy na temat higieny umysłu w kontekście zrównoważonej
proporcji wysiłku psychicznego i fizycznego. Kształtowanie nawyku aktywnego wykorzystania czasu wolnego i postaw
prozdrowotnych.
Brak przeciwwskazań do wysiłku fizycznego.
i ukazane są z podziałem na semestry nauki.
EK1 Realizuje zadania ruchowe o charakterze sportowym oraz umie dobrać i korzystać ze
standardowego wyposażenia siłowni kulturystycznej oraz studio fitness.
Rozumie i stosuje właściwe techniki i metody w celu kształtowania sprawności fizycznej
i prawidłowej postawy ciała z zachowaniem zasad bezpieczeństwa podczas ćwiczeń w salach
treningowych Przyjmuje postawę gotowości do współpracy i odpowiedzialności za członków
zespołu.
Kierunkowe
K_U01; K_U02;
K_U03; K_U06;
K_U12; K_K01;
K_K04; K_K05;
K_K06; K_K08;
K_K09
Realizuje zadania ruchowe o charakterze sportowym oraz umie dobrać i korzystać ze
EK1
standardowego wyposażenia siłowni kulturystycznej oraz studio fitness.
Rozumie i stosuje właściwe technik i metody w celu kształtowania sprawności fizycznej
i prawidłowej postawy ciała z zachowaniem zasad bezpieczeństwa podczas ćwiczeń w salach
treningowych Przyjmuje postawę gotowości do współpracy i odpowiedzialności za członków
zespołu.
Metody oceny
Sprawdzian praktyczny
Kryteria/ Ocena
2
Kryteria/ Ocena
2
Kryteria/ Ocena
Kryterium1
Brak umiejętności w
Kryterium1
Brak umiejętności
Kryterium1
Zgodność wykorealizacji podstawoZgodność wykow realizacji podZgodność wykonywania zadania
wych zadań ruchonywania zadania
stawowych zadań
nywania zadania
ruchowego ze wzorwych.
ruchowego ze wzorruchowych.
ruchowego ze wzorcem
cem charakterycem charakterycharakterystycznym dla
stycznym dla ćwiczeń
stycznym dla ćwiczeń
ćwiczeń w siłowni
w siłowni
w siłowni
kulturystycznej oraz
studio fitness.
studio fitness.
studio fitness.
Kryterium 2
Wykonanie zadania z
Wykonanie zadania
Wykonanie zadania
Wykonanie zadania
Efektywność
efektywnością poniżej z efektywnością 50%
z efektywnością 75%
z efektywnością 100%
wykonania zadania
50% określonej liczby określonej liczby pookreślonej liczby
określonej liczby
ruchowego.
powtórzeń.
wtórzeń.
powtórzeń.
powtórzeń.
31
Kryterium3
Organizacja stanowiska i bezpieczeństwo podczas
ćwiczeń
Nie stosuje podstawowych zasad bezpieczeństwa -stwarza
zagrożenie dla siebie
lub współćwiczących
SEMESTR I
Stosuje podstawowe
zasady
bezpieczeństwa
podczas pracy
indywidualnej- samo
asekuracja.
WYCHOWANIE FIZYCZNE
Stosuje zasady bezpieczeństwa podczas
pracy w zespoleasekuracja.
LABORATORIUM
pracy w zespole
przyjmując rolę lidera.
9 GODZ.
SIŁOWNIA
1.
Zapoznanie z regulaminem siłowni i zasadami bezpieczeństwa na zajęciach, higieną zajęć, właściwym korzystaniem
z urządzeń oraz sprzętu na siłowni, warunkami zaliczenia.
2.
Energetyka wysiłku, Pomiar i ocena siły mięśniowej-sprawdzian.
3.
Ćwiczenia izolowane, jako ćwiczenia angażujące pojedyncze grupy mięśni.
4.
Ćwiczenia segmentowe, jako ćwiczenia angażujące kilka dużych grup mięśniowych.
5.
Ćwiczenia globalne, jako ćwiczenia angażujące kompleksowo mięśnie całego ciała.
6.
Wiosłowanie na ergometrze Concept II. Nauka techniki wiosłowania.
7.
Metody rozwoju wytrzymałości: ciągła, przemienna, powtórzeniowa, interwałowa.
8.
Wybrane metody rozwoju siły: body building system, ciężko atletyczna, progresywna.
9.
Podstawowe metody kształtowania wytrzymałości siłowej: stacyjna, obwodowa, strumieniowa.
10. Ocena reakcji na obciążenia treningowe.
11. Trening kulturystyczny i jego oddziaływanie na rozwój umiejętności ćwiczących. Atlas ćwiczeń.
12. Testy oceny sprawności i nabytych umiejętności. Doskonalenie techniki wiosłowania na ergometrze. Rozkład sił na
dystansie-sprawdzian.
13. Praktyczne wykorzystanie znaczenia siły mięśniowej w życiu człowieka.
14. Układanie własnego programu treningowego na zwiększenie poszczególnych cech układu mięśniowego.
15. Testy oceny sprawności i nabytych umiejętności-wyciskanie w leżeniu. Indywidualna poprawa sprawdzianów.
9+1
9
Godziny
X
9
ECTS
1
X
X
X
10
10
0
0
9
0
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
32
Uwaga:
Dla wszystkich chętnych studentów niestacjonarnych jest możliwość uczestniczenia w zajęciach prowadzonych
w sekcjach sportowych Akademickiego Związku Sportowego działającego przy Studium Wychowania Fizycznego
i Sportu Akademii Morskiej w Szczecinie.
33
3.
Przedmiot:
Semestr
I
II
III
IV
Gn/G2012/11/03/E
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
0
15
0
15
0
15
0
ECTS
0
0
0
0
Efekty kształcenia – semestr II
Realizuje zadania ruchowe o charakterze sportowym stosując techniki i metody
EK1
kształtujące sprawność fizyczną na hali sportowej w wybranych grach zespołowych
oraz potrafi zastosować je podczas testów sportowych. Rozumie i stosuje zasady
bezpieczeństwa podczas ćwiczeń grupowych oraz zna podstawowe przepisy wybranych gier zespołowych. Odpowiedzialnie pełni funkcje w drużynie podczas gry oraz
indywidualnie w roli sędziego.
Kierunkowe
K_U12; K_K01;
K_K06
Realizuje zadania ruchowe o charakterze sportowym stosując techniki i metody kształtujące
EK1
sprawność fizyczną na hali sportowej w wybranych grach zespołowych oraz potrafi zastosować
je podczas testów sportowych. Rozumie i stosuje zasady bezpieczeństwa podczas ćwiczeń
grupowych oraz zna podstawowe przepisy wybranych gier zespołowych.
Odpowiedzialnie pełni funkcje w drużynie podczas gry oraz indywidualnie w roli sędziego.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium1
Brak umiejętności w
Wykonuje zadania
Wykonuje zadania
Wykonuje zadania
Efektywność i zgodność realizacji podstaworuchowe z dużymi
ruchowe z nieliczruchowe zgodnie ze
wykonywania zadania
wych zadań ruchoodstępstwami od
nymi odstępstwami
wzorcem i wysoką
ruchowego ze wzorcem
wych.
wzorca.
od wzorca.
efektywnością ruchu.
charakterystycznym dla
technik w wybranych
grach zespołowych.
Kryterium 2
Wykonanie zadania
Wykonanie zadania
Wykonanie zadania
Wykonanie zadania
Skuteczność wykonania ze skutecznością
ze skutecznością 50% ze skutecznością 75% ze skutecznością
testu siatkarskiego
poniżej 50% określo- określonej liczby
określonej liczby
100% określonej
i koszykarskiego.
nej liczby powtópowtórzeń/trafień.
powtórzeń/trafień.
liczby powtórzeń/trafień.
rzeń/trafień.
Kryterium3
Nie stosuje podstaStosuje zasady bezStosuje zasady
Stosuje zasady
Organizacja i bezpiewowych zasad bezpieczeństwa podczas
bezpieczeństwa
bezpieczeństwa
czeństwo podczas
pieczeństwa -stwarza ćwiczeń. Zna zasady
podczas ćwiczeń.
podczas ćwiczeń.
ćwiczeń.
wybranych gier
Zna zasady i przepisy Zna zasady i przepisy
lub współćwiczązespołowych.
wybranych gier
wybranych gier
cych.
zespołowych.
zespołowych pełniąc
rolę sędziego.
SEMESTR II
WYCHOWANIE FIZYCZNE
LABORATORIUM
9 GODZ.
GRY ZESPOŁOWE
1.
Zapoznanie z programem zajęć, regulaminem sali gier, wymogami oraz omówienie bezpieczeństwa zajęć. Znaczenie
rozgrzewki w zajęciach sportowych.
2.
Piłka koszykowa- nauka i doskonalenie kozłowania piłki oraz podań i chwytów.
34
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Piłka koszykowa- nauka i doskonalenie rzutów piłką do kosza z miejsca, biegu i wyskoku.
Piłka koszykowa- nauka i doskonalenie elementów techniki indywidualnej.
Piłka koszykowa- test sprawdzający umiejętności techniki indywidualnej.
Piłka siatkowa- nauka i doskonalenie odbić piłki sposobem oburącz górnym i dolnym.
Piłka siatkowa- nauka i doskonalenie zagrywki- małe gry 2x2, 3x3.
Piłka siatkowa- nauka i doskonalenie ataku, ustawienie na boisku.
Piłka siatkowa- nauka i doskonalenie zastawienia.
Piłka siatkowa- test sprawdzający umiejętność techniki indywidualnej.
Badminton- zapoznanie z przepisami gry, nauka podstawowych umiejętności techniki indywidualnej.
Badminton -doskonalenie podstawowych umiejętności techniki indywidualnej, gry singlowe i deblowe.
Unihokej -nauka i doskonalenie umiejętności techniki indywidualnej.
Unihokej- nauka i doskonalenie systemów ataku i obrony - turniej gry 4x4.
Tenis stołowy -nauka i doskonalenie umiejętności techniki indywidualnej, gry singlowe i deblowe.
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze II
9+1
9
Godziny
X
9
ECTS
1
X
X
X
10
10
0
0
9
0
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
Uwaga:
35
3.
Przedmiot:
Semestr
I
II
III
IV
Gn/G2012/11/03/E
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
0
15
0
15
0
15
0
ECTS
0
0
0
0
Efekty kształcenia – semestr III
Potrafi pływać stylem grzbietowym. Potrafi przepłynąć dłuższe odcinki bez zatrzymania. Rozumie zasady bezpiecznego przebywania nad wodą i potrafi je zastosować podczas organizacji oraz realizacji działań mających kształtować sprawność fizyczną i podnosić poziom
EK1
umiejętności pływackich. Przyjmuje postawę odpowiedzialności za siebie i współćwiczących
podczas wypoczynku nad wodą, prawidłowo reaguje w sytuacji zagrożenia.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium1
Technika pływania stylem grzbietowym.
Kryterium 2
Umiejętność przepłynięcia dystansu w czasie
15minut.
Kryterium3
Organizacja i bezpieczeństwo podczas ćwiczeń w wodzie.
Kierunkowe
K_U12; K_K01;
K_K04; K_K05;
K_K06
Potrafi pływać stylem grzbietowym. Potrafi przepłynąć dłuższe odcinki bez zatrzymania.
Rozumie zasady bezpiecznego przebywania nad wodą i potrafi je zastosować podczas
organizacji oraz realizacji działań mających kształtować sprawność fizyczną i podnosić poziom
umiejętności pływackich. Przyjmuje postawę odpowiedzialności za siebie i współćwiczących
podczas wypoczynku nad wodą, prawidłowo reaguje w sytuacji zagrożenia.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Brak umiejętności –
Wykonuje zadania
Wykonuje zadania
Wykonuje zadania
nie potrafi płynąć na
ruchowe z dużymi
plecach.
odstępstwami od
nymi odstępstwami
wzorcem i średnią
wzorca.
od wzorca.
Nie przepływa miniPrzepływa 50%
Przepływa 75%
Przepływa 100%
malnie określonego
określonego
określonego dyokreślonego dydystansu.
dystansu.
stansu.
stansu.
Nie stosuje podstawowych zasad bezpieczeństwa -stwarza
lub współćwiczących.
ćwiczeń w wodzie –
samo asekuracja.
SEMESTR III
WYCHOWANIE FIZYCZNE
Stosuje zasady
bezpieczeństwa
podczas ćwiczeń w
wodzie-rozpoznaje
zagrożenia.
LABORATORYJNE
Stosuje zasady
bezpieczeństwa
podczas ćwiczeń w
wodzie-rozpoznaje i
reaguje na zagrożenia.
9 GODZ.
PŁYWALNIA
1.
Zapoznanie z regulaminem basenu i zasadami bezpieczeństwa na zajęciach, higieną zajęć w wodzie, wymaganym
podstawowym wyposażeniem osobistym, warunkami zaliczenia.
2.
Ćwiczenia oswajające w wodzie, diagnoza wstępna umiejętności pływackich.
3.
Nauka leżenia w pozycji na plecach; Pływanie z pomocą deski.
4.
Nauka naprzemianstronnej pracy nóg i doskonalenie leżenia na plecach.
5.
Nauka pracy rąk w stylu grzbietowym.
6.
Nauka skoków do wody w różnych pozycjach: na nogi, kuczny.
7.
Technika pływania na plecach stosowana w ratownictwie morskim.
8.
Podstawowe ćwiczenia z zanurzenia pod wodę (w miejscu).
36
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Ćwiczenia grupowe w wodzie – piłka wodna - gra właściwa.
Ocena techniki pływania na plecach.
Nauka pływania w płetwach po powierzchni.
Nauka naprzemianstronnej pracy nóg w pozycji na piersiach z oddechem na boku.
Nauka naprzemianstronnej pracy rąk kraulem.
Sprawdzian wytrzymałości w pływaniu - pływanie dystansowe w czasie 15 min.
Pływanie w kamizelce ratunkowej w różnych pozycjach – auto ratownictw.
9+1
9
Godziny
X
9
ECTS
1
X
X
X
10
10
0
0
9
0
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
Uwaga:
37
3.
Przedmiot:
Semestr
I
II
III
IV
Gn/G2012/11/03/E
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
0
15
0
15
0
15
0
ECTS
0
0
0
0
Efekty kształcenia – semestr IV
Potrafi pływać kraulem. Potrafi przepłynąć dłuższy odcinek bez zatrzymania Rozumie
i potrafi zastosować techniki i metody w kształtowaniu sprawności fizycznej
EK1
charakterystycznej w działaniach związanych z wodą – płetwonurkowanie, elementarne
techniki ratownicze.
Kierunkowe
K_U03; K_K04;
K_K05; K_K06
Potrafi pływać kraulem. Potrafi przepłynąć dłuższy odcinek bez zatrzymania Rozumie i potrafi
EK1
zastosować techniki i metody w kształtowaniu sprawności fizycznej charakterystycznej
w działaniach związanych z wodą – płetwonurkowanie, elementarne techniki ratownicze.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium1
Brak umiejętności –
Wykonuje zadania
Wykonuje zadania
Wykonuje zadania
Technika pływania
nie potrafi płynąć
ruchowe z dużymi
kraulem.
kraulem.
odstępstwami od
nymi odstępstwami
wzorcem i średnią
wzorca.
od wzorca.
Kryterium 2
Nie przepływa miniPrzepływa 50%
Przepływa 75%
Przepływa 100%
Umiejętność przepłymalnie określonego
określonego dyokreślonego dyokreślonego dynięcia dystansu w czasie dystansu.
stansu.
stansu.
stansu.
30 minut.
Kryterium 3
Nie potrafi zanurzyć
Wstrzymuje oddech
Zanurza się pod
Zanurza się pod
Umiejętność wstrzymatwarzy na minimalnie z zanurzoną twarzą
wodę z efektywnowodę z efektywnonia oddechu pod wodą
określony czas.
z efektywnością 50% ścią 75% limitu
ścią 100% limitu
na czas.
limitu czasu.
czasu.
czasu.
SEMESTR IV
WYCHOWANIE FIZYCZNE
LABORATORYJNE
9 GODZ.
PŁYWALNIA
1.
Zapoznanie z programem zajęć, sprzętem dodatkowym używanym na zajęciach, warunkami zaliczenia.
2.
Kształtowanie wytrzymałości i poprawa techniki w pływaniu na piersiach i na plecach.
3.
Nauka pływania w płetwach oraz zapoznanie ze sprzętem ratowniczym – rzutka, bojka SP.
4.
Nauka kraula ratowniczego; doskonalenie pływania różnymi technikami; wślizg do wody na głowę.
5.
Nauka skoków ratowniczych do wody – wykroczny, rozkroczny.
6.
Nauka pracy nóg w stylu klasycznym w pozycji na plecach.
7.
Nauka pracy nóg w stylu klasycznym w pozycji na piersiach.
8.
Nauka pracy rąk w stylu klasycznym.
9.
Nauka skoku na głowę i doskonalenie skoków na nogi.
10. Nauka holowania w pozycji na plecach i bokiem.
11. Zatrzymanie oddechu z zanurzoną twarzą.
12. Podstawowe ćwiczenia z zanurzania się i pływania pod wodą.
13. Sprawdzian wytrzymałości w wodzie - pływanie dystansowe w czasie 30 min.
14. Ocena techniki pływania kraulem i stylem klasycznym.
38
15.
Pływanie w ubraniu roboczym w różnych pozycjach – Kontrola efektów kształcenia i ocena końcowa.
9+1
9
Godziny
X
9
ECTS
1
X
X
X
10
10
0
0
9
0
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
Uwaga:
IV. Literatura podstawowa:
1.
H. Nawara – „Badminton”
2.
D. Abramuk i zespół – „Unihoc”
3.
W. Bilski – „Tenis stołowy”
4.
T. Huciński – „Koszykówka”
5.
Z. Zatyracz – L. Piasecki – „Piłka siatkowa”
6.
dr J.Orzech – Monografia treningu siły mięśniowej
7.
T. Laughlin – „Pływanie dla każdego”
V. Literatura uzupełniająca:
1.
D .Salski – „Vademecum ratownika wodnego”
2.
Cz. Sieniek – „Sporty całego życia”
3.
M. Kruszewski - „ Metody treningu i podstawy żywienia w sportach siłowych …”
mgr Artur Lipecki
mgr Jakub Chuta
dr Marian Zajączkowski
mgr Norbert Marchewka
mgr Wojciech Jaśkiewicz
SWFiS
SWFiS
SWFiS
SWFiS
SWFiS
39
mgr Artur Jankowiak
mgr Alojzy Gołąb
mgr Tadeusz Skrzypkowski
mgr Robert Terczyński
SWFiS
SWFiS
SWFiS
SWFiS
40
4.
Przedmiot:
Semestr
I
Liczba tygodni
w semestrze
15
Gn/G2012/11/04/E
4. ERGONOMIA
A
C
L
9
ECTS
1
Celem kształcenia jest przekazanie podstawowej wiedzy i umiejętności z zakresu ergonomii pracy, w układzie "człowiek maszyna - środowisko" (c-m-s), uświadomienie zagrożeń i ryzyka, jakie pojawiają się każdego dnia w miejscu pracy,
wskazanie standardów optymalnej budowy stanowiska pracy. Zwiększenie poziomu świadomości w kontekście
odpowiedzialności za stan swojego zdrowia, w tym kształtowania prawidłowej postawy ciała, zmniejszania występowania
dolegliwości bólowych i zmęczenia w trakcie wykonywanych czynności zawodowych, które powodują poprawę samopoczucia
i komfortu pracy.
Zakres szkoły średniej, bezpieczeństwo i higiena pracy na statku.
EK1 Zna podstawowe pojęcia z zakresu ergonomii oraz przykłady zastosowań w środowisku pracy.
Rozumie, co to jest interdyscyplinarny charakter ergonomii. Zna kierunki działania ergonomii.
EK2 Charakteryzuje analitycznie czynniki fizyczne i chemiczne środowiska pracy oraz potrafi
objaśnić ich wpływ na człowieka oraz określić ich najwyższe dopuszczalne natężenia
i stężenia.
EK3 Potrafi stosować czynniki ergonomiczne w celu poprawienia jakości stanowiska pracy.
Definiuje wypadki przy pracy oraz choroby zawodowe. Zna zasady i instytucje ochrony pracy.
EK4 Opisuje i charakteryzuje układ "człowiek - maszyna - środowisko" (c-m-s). Zna ergonomiczne
metody badawcze stosowane w projektowaniu i ocenie stanowisk pracy oraz metody badania
wydatku energetycznego w procesie pracy.
EK5 Definiuje i weryfikuje wszystkie potencjalne niebezpieczeństwa związane ze stanowiskiem
pracy i wykonywaną pracą. Rozróżnia obciążenia dynamiczne, statyczne, monotypowe
i hipokinetyczne człowieka.
EK6 Zna czynniki kształtujące mikroklimat środowiska pracy.
EK7 Potrafi zaprojektować optymalną strukturę przestrzenną stanowiska pracy przy monitorze
komputerowym.
EK8 Zna stosowane metody regeneracji sił psychofizycznych w pracy.
EK9 Posiada umiejętności samokształcenia i skutecznego wykorzystywania zasobów
informacyjnych, zawartych w normach, katalogach, Internecie. Rozumie potrzebę kształcenia
ustawicznego w rozwoju zawodowym wynikającą z tempa zmian w układach „człowiek –
maszyna –środowisko” w ujęciu ergonomicznym.
Kierunkowe
K_W03
K_W03
K_U12; K_K06
K_W03
K_U02; K_U12;
K_K06
K_K06
K_U12; K_K06
K_K06
K_U01; K_K01;
K_K09
Zna podstawowe pojęcia z zakresu ergonomii oraz przykłady zastosowań w środowisku pracy.
EK1
Rozumie, co to jest interdyscyplinarny charakter ergonomii. Zna kierunki działania ergonomii.
Metody oceny
Sprawdzian kontrolny, test, udział w dyskusji na zajęciach.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna i nie rozumie
Rozumie podstawowe Potrafi scharakteryAnalizuje układ" człoZakres wiedzy i jej
podstawowych pojęć
pojęcia z zakresu
zować układ "człowiek - maszyna - śrorozumienie.
z zakresu ergonomii.
ergonomii oraz przywiek - maszyna środowisko" (c-m-s)
kłady zastosowań w
dowisko" (c-m-s).
w kontekście
środowisku pracy.
Rozumie, co to jest
zastosowania
interdyscyplinarny
ergonomii.
charakter ergonomii.
Charakteryzuje analitycznie czynniki fizyczne i chemiczne środowiska pracy oraz potrafi objaśnić
EK2
ich wpływ na człowieka oraz określić ich najwyższe dopuszczalne natężenia i stężenia.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi wymienić
Potrafi wymienić czynPotrafi scharakteryPotrafi scharakteryZakres wiedzy i jej
czynników środowiniki środowiska pracy,
zować czynniki
zować czynniki
zrozumienie.
ska pracy.
ale nie potrafi objaśnić
środowiska pracy
środowiska pracy
41
ich wpływu na organizm
człowieka oraz podać ich
NDN i NDS.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zakres wiedzy i jej
zrozumienie.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zakres wiedzy i jej
zrozumienie.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność identyfikacji problemu w
URA.
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność identyfikacji problemu
w URA.
i podać ich wpływ na
organizm człowieka,
ale nie potrafi podać
ich NDN i NDS.
(oświetlenie, barwy,
hałas drgania, pyły,
promieniowanie),
podać ich wpływ na
organizm człowieka
oraz potrafi podać ich
NDN i NDS.
Definiuje wypadki przy pracy oraz choroby zawodowe. Zna zasady i instytucje ochrony pracy.
Potrafi zaproponować czynniki ergonomiczne w celu poprawienia jakości stanowiska pracy.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi zdefinioPotrafi zdefiniować
Potrafi zdefiniować
wać wypadków przy
wypadki przy pracy oraz wypadki przy pracy
wypadki przy pracy
pracy ani chorób
choroby zawodowe.
oraz choroby zawooraz choroby zawozawodowych.
dowe oraz zasady
dowe oraz zasady
ochrony pracy.
ochrony pracy. Potrafi zaproponować
czynniki ergonomiczne w celu, poprawienia jakości
stanowiska pracy.
Opisuje i charakteryzuje układ "człowiek - maszyna - środowisko" (c-m-s). Zna ergonomiczne
metody badawcze stosowane w projektowaniu i ocenie stanowisk pracy oraz metody badania
wydatku energetycznego w procesie pracy.
Sprawdzian kontrolny, test, udział w dyskusji na zajęciach..
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie wie, co to jest
Opisuje i charakteryzuje
Definiuje wypadki
Zna ergonomiczne
układ "człowiek układ "człowiek - maprzy pracy oraz
metody badawcze
maszyna - środowiszyna - środowisko" (c choroby zawodowe.
stosowane w projeksko" (c-m-s).
m-s).
Zna zasady i instytutowaniu i ocenie
cje ochrony pracy.
stanowisk pracy oraz
metody badania
wydatku energetycznego w procesie
pracy.
Definiuje i weryfikuje wszystkie potencjalne niebezpieczeństwa związane ze stanowiskiem pracy
i wykonywaną pracą. Rozróżnia obciążenia dynamiczne, statyczne, monotypowe i hipokinetyczne
człowieka.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna potencjalnych Zna potencjalne niebezZna, definiuje i wery- Zna, definiuje
niebezpieczeństw
pieczeństwa związane ze fikuje wszystkie
i weryfikuje
związanych ze stanostanowiskiem pracy
potencjalne niebezwszystkie
wiskiem pracy
i wykonywaną pracą.
pieczeństwa zwiąpotencjalne niebezi wykonywaną pracą.
zane ze stanowiskiem pieczeństwa zwiąpracy i wykonywaną
zane ze stanowiskiem
pracą.
pracy i wykonywaną
pracą. Rozróżnia
obciążenia dynamiczne, statyczne,
monotypowe i hipokinetyczne człowieka.
Zna czynniki kształtujące mikroklimat środowiska pracy.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna czynników
Zna czynniki kształtuDefiniuje pojęcia
Zna, definiuje
kształtujących mikrojące mikroklimat środotemperatury powiei potrafi wpływać na
klimat środowiska
wiska pracy.
trza, wilgotności,
poprawę lub ogranipracy.
ruchu powietrza,
czenie negatywnego
promieniowania
wpływu na organizm
cieplnego, ciśnienia
człowieka warunków
atmosferycznego.
mikroklimatycznych
środowiska pracy.
42
EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność identyfikacji problemu
w URA.
EK8
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zakres wiedzy i jej
zrozumienie.
EK9
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność wykorzystania informacji
źródłowych.
Kryterium 2
Efektywne korzystanie z zajęć, umiejętność samokształcenia
i rozumienie potrzeby
rozwoju
zawodowego.
Potrafi zaprojektować optymalną strukturę przestrzenną stanowiska pracy przy monitorze komputerowym.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna potencjalnych Zna potencjalne niebezZna potencjalne
Zna potencjalne
niebezpieczeństw
pieczeństwa związane
niebezpieczeństwa
niebezpieczeństwa
związanych z pracą
z pracą wykonywaną
związane z pracą
związane z pracą
przy monitorach
przy monitorach komwykonywaną przy
wykonywaną przy
komputerowych.
puterowych.
monitorach kompute- monitorach komputerowych oraz potrafi
rowych, potrafi
zaprojektować optyzaprojektować optymalną strukturę
malną strukturę
przestrzenną stanoprzestrzenną stanowiska pracy przy
wiska pracy przy
monitorze komputemonitorze komputerowym.
rowym oraz zna
przeciwwskazania
dla pracy przy monitorach komputerowych.
Zna stosowane metody regeneracji sił psychofizycznych w pracy.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna stosowanych
Zna stosowane metody
Zna stosowane meZna stosowane memetod regeneracji sił
regeneracji sił psychofitody regeneracji sił
tody regeneracji sił
psychofizycznych
zycznych w pracy.
psychofizycznych
psychofizycznych
w pracy.
w pracy, zna maksyw pracy, zna maksymalny czas pracy
malny czas pracy
oraz minimalny czas
oraz minimalny czas
wypoczynku.
wypoczynku. Potrafi
określać parametry
oraz kształtować
optymalne warunki
środowiska pracy.
Posiada umiejętności samokształcenia i skutecznego wykorzystywania zasobów informacyjnych,
zawartych w normach, katalogach, Internecie. Rozumie potrzebę kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym wynikającą z tempa zmian w układach człowiek - maszyna-środowisko.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie rozumie podstaW podstawowym zakreW znacznym stopniu
Swobodnie, porusza
wowych pojęć
sie korzysta z terminolo- korzysta z terminolo- się w zakresie zagadz zakresu ergonomii.
gii z zakresu ergonomii.
gii z zakresu ergonień związanych
nomii.
z ergonomią.
Nie wykazuje właWykazuje niezbędną, do
Wykazuje zaangażoPracuje samodzielściwej aktywności na
efektywnego uczenia się
wanie w procesie
nie, wykazuje chęć
zajęciach, umiejętnoaktywność.
uczenia się. Identypogłębiania wiedzy.
ści samodzielnego
fikuje i rozwiązuje
Rozwija swą inicjaprzyswajania i pogłęproblem przy nietywę, krytyczne
biania wiedzy.
znacznej pomocy
myślenie i potrzebę
nauczyciela.
doskonalenia zawodowego.
SEMESTR I
ERGONOMIA
AUDYTORYJNE
9 GODZ.
PODSTAWOWE ZAGADNIENIA ERGONOMII
1. Definicje ergonomii.
2. Interdyscyplinarny charakter ergonomii.
3. Zastosowanie ergonomii w środowisku człowieka.
3.1
Społeczne i ekonomiczne aspekty ergonomii.
3.2
Ergonomia a zadowolenie z pracy.
3.3
Ergonomia osób w starszym wieku.
3.4
Ergonomia wyrobów masowego użytku.
43
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Kierunki działania ergonomii.
4.1 Ergonomia korekcyjna.
4.2 Ergonomia koncepcyjna.
4.3 Atestacja prototypów maszyn i urządzeń.
Układ człowiek- praca.
Fizyczne warunki pracy, wpływ środowiska pracy na człowieka.
Grupy czynników środowiska pracy, fizyczne i chemiczne.
7.1 Mikroklimat; Oświetlenie; Barwy hałas; Drgania; Pyły; Promieniowanie.
Obciążenie pracą. Praca statyczna i dynamiczna.
Fizjologia organizmu człowieka a praca fizyczna.
9.1 Wpływ postawy ciała na samopoczucie.
9.2 Zasady biomechaniki kręgosłupa. Mechanizmy powstawania dolegliwości mięśniowo-szkieletowych. Unikanie
przeciążeń.
9.3 Regeneracja sił psychofizycznych w pracy.
Czynniki ergonomiczne w kształtowaniu środowiska pracy.
10.1 Przestrzeń pracy. Antropometria, modele człowieka.
10.2 Projektowanie i rozmieszczanie stanowisk.
Stanowisko komputerowe.
11.1 Skutki obsługi komputera dla organizmu człowieka.
11.2 Parametry warunków pracy. Monitor, jako źródło promieniowania.
11.3 Wysokość krzesła, biurka i kąt widzenia monitora.
11.4 Przeciwwskazania do pracy na stanowiskach komputerowych.
System nerwowy człowieka a praca umysłowa.
Wypoczynek w godzinach i po godzinach pracy.
Badania ergonomiczne.
14.1 Ergonomiczna ocena projektów i prototypów maszyn i urządzeń technicznych.
14.2 Metody i techniki stosowane w badaniach ergonomicznych.
14.3 Badanie obciążenia psychicznego i fizycznego.
14.4 Badanie fizycznego środowiska pracy.
Ochrona pracy.
15.1 Choroby zawodowe.
15.2 Wypadki przy pracy.
15.3 Zarządzanie bezpieczeństwem pracy.
9+1+1
15
Godziny
9
x
ECTS
1+1
15
x
4
30
11
1
0,5
15
0,5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Koradecka Danuta, Nauka o pracy - bezpieczeństwo, higiena, ergonomia, CIOP, Warszawa 2002,
2. Kowal Edward, Ekonomiczno-społeczne aspekty ergonomii, Warszawa-Poznań: Wydaw. Naukowe PWN, 2002.
3. Tytyk Edwin, Projektowanie ergonomiczne”, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa-Poznań 2001.
44
4.
5.
6.
7.
Bugajska Joanna i in.,, Ergonomia - Warszawa : CIOP (Centralny Instytut Ochrony Pracy), 2001.
Bugajska Joanna, Komputerowe stanowisko pracy: aspekty zdrowotne i ergonomiczne, Warszawa: Centralny Instytut
Ochrony Pracy, 1997.
Wróblewska Małgorzata, Ergonomia- skrypt dla studentów, Politechnika Opolska, Opole 2004
Bezpieczeństwo i higiena pracy / Jan Szlązak, Nikodem Szlązak. - Kraków: Uczelniane Wydaw. NaukowoDydaktyczne AGH [Akademia Górniczo-Hutnicza], 2005. ISBN 83-7464-000-6.
1. Karczewski J. T., System zarządzania bezpieczeństwem pracy, Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr, Gdańsk 2000.
2. Lewandowski J., Zarządzanie bezpieczeństwem pracy w przedsiębiorstwie, Politechnika Łódzka, Łódź 2000.
Koordynator przedmiotu:
dr hab. inż. Zofia Jóźwiak, prof. nadzw. AM
[email protected]
45
5.
Przedmiot:
5. WYBRANE ZAGADNIENIA PRAWA
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
9
Semestr
I
Gn/G2012/11/05/WZP
ECTS
1
Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami związanymi z prawem: systematyką prawa,
procedurami tworzenia prawa, a także podstawowymi aktami normatywnymi. Kształtowanie i rozwijanie umiejętności
prawidłowego definiowania i rozumienia podstawowych pojęć w zakresie prawa. Nauczenie odnajdowania w systemie prawa
krajowego lub międzynarodowego konkretnych przepisów prawnych.
EK1 Rozumie znaczenie prawa dla obywatela, społeczeństwa i państwa, w tym pojęcia
praworządności, przestrzegania i stosowania prawa. Rozumie potrzebę znajomości przepisów
prawnych w życiu codziennym i zawodowym.
EK2 Ma podstawową wiedzę o obowiązującym rodzimym systemie prawa, w zakresie jego
stanowienia, obowiązywania i stosowania. Rozumie relacje pomiędzy prawem polskim i
prawem Unii Europejskiej.
EK3 Wskazuje źródła pozyskiwania informacji prawnej, ma wiedzę o sposobach odnajdowania
podstawowych przepisów obowiązującego prawa.
Kierunkowe
K_W03; K_K09
K_W03; K_K09
K_W03; K_K09
Rozumie znaczenie prawa dla obywatela, społeczeństwa i państwa, w tym pojęcia praworządności,
EK1
przestrzegania i stosowania prawa. Rozumie potrzebę znajomości przepisów prawnych w życiu
codziennym i zawodowym.
Metody oceny
Sprawozdanie/ raport, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Brak podstawowej
W podstawowym
Właściwie
Wykazuje
wiedzy we wskazanym
zakresie charakteryzuje
charakteryzuje
pogłębioną
zakresie. Nie zna
omawiane pojęcia.
znaczenie prawa dla
znajomość
zagadnień prawnych
Orientuje się co do
jednostki i
omawianych
związanych
problemów prawnych w
społeczeństwa, rozumie zagadnień.
z codzienną działalnodziałalności zawodowej
jego rolę w systemie
ścią człowieka.
i prywatnej.
państwa. Identyfikuje
problemy prawne
związane z życiem
codziennym i
zawodowym.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Ma podstawową wiedzę o obowiązującym rodzimym systemie prawa, w zakresie jego stanowienia,
obowiązywania i stosowania. Rozumie relacje pomiędzy prawem polskim i prawem Unii Europejskiej.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Brak podstawowej
Ukierunkowany potrafi
Właściwie
Wykazuje
wiedzy we wskazanym
omówić system
charakteryzuje system
pogłębioną
zakresie.
obowiązującego w
obowiązującego w
znajomość
Polsce prawa. Ma
Polsce prawa. Podaje
omawianych
nieznaczną wiedzę o
przykłady
zagadnień.
relacjach pomiędzy
obowiązywania prawa
prawem polskim i
międzynarodowego,
prawem Unii
określa relacje
Europejskiej.
pomiędzy prawem
polskim a prawem Unii
Europejskiej.
46
Wskazuje źródła pozyskiwania informacji prawnej, ma wiedzę o sposobach odnajdowania
podstawowych przepisów obowiązującego prawa.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna źródeł
Ukierunkowany w
Zna źródła
Charakteryzuje
pozyskiwania
podstawowym zakresie
pozyskiwania
źródła pozyskiwania
informacji prawnej, nie
wskazuje źródła
informacji prawnej,
informacji prawnej,
ma wiedzy o sposobach
informacji prawnej.
potrafi wyjaśnić i
wykazuje znajomość
odnajdowania
poruszać się w
sposobów
podstawowych
ogólnodostępnych
odnajdowania
przepisów prawnych.
serwisach prawnych.
przepisów
obowiązującego
prawa wewnętrznego
i
międzynarodowego.
Semestr I
Wybrane zagadnienia prawa
AUDYTORYJNE
9 GODZ.
EK3
Istota prawa, pojęcie prawa i jego społeczne funkcje.
Systematyka prawa.
Podstawowe gałęzie prawa.
3.1. Podział prawa ze względu na metody regulacji (prawo wewnętrzne: prawo konstytucyjne, prawo
administracyjne, prawo cywilne, prawo rodzinne i opiekuńcze, prawo pracy, prawo karne, finansowe; prawo
międzynarodowe).
3.2. Podział prawa ze względu na przedmiot regulacji (np. prawo o ruchu drogowym (kodeks), prawo ochrony
środowiska, prawo podatkowe, prawo morskie itd.).
4. Przykładowe zasady gałęzi prawa.
4.1. Zasady prawa międzynarodowego publicznego - przykład: zasada suwerenności państw, zasada nieiterwencji,
zasada pokojowego załatwiania sporów międzynarodowych.
4.2. Zasady prawa konstytucyjnego – przykład: zasada poszanowania i ochrony godności człowieka, zasada
sprawiedliwości społecznej.
5. Źródła powszechnie obowiązującego prawa. Prawo a inne rodzaje norm. Prawo zwyczajowe.
6. Przepisy i normy prawne. Hierarchia aktów normatywnych.
6.1. Prawo powszechne: konstytucja, ratyfikowane umowy międzynarodowe, dyrektywy, ustawy, akty normatywne
w randze ustawy, rozporządzenia wykonawcze.
6.2. Prawo wewnętrzne: uchwały, statuty, zarządzenia , okólniki , zalecenia , regulaminy, umowy.
7. Ogłaszanie aktów normatywnych. Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej; Wojewódzkie dzienniki urzędowe;
Dziennik urzędowy RP „Monitor polski”; Dzienniki urzędowe ministrów i innych urzędów centralnych; Dzienniki
urzędowe i dokumenty rządowe państw obcych i Unii Europejskiej; Zbiory orzecznictwa (np. orzecznictwo izb
morskich).
8. Informacja elektroniczna.
8.1. Internetowy system informacji prawnej Sejmu RP;
8.2. Baza Komitetu Integracji Europejskiej;
8.3. Bazy komercyjne – Lex itd.)
9.
Stanowienie prawa. Tworzenie aktów prawnych.
10. Przestrzeganie i stosowanie prawa. Odpowiedzialność prawna. Kolizje norm prawnych.
11. Wykładnia prawa, podstawowe rodzaje. Orzecznictwo, precedens prawny.
12. Pojęcie, źródła i podstawowe zasady prawa cywilnego. Podmioty prawa cywilnego, zdolność prawna, zdolność do
czynności prawnych. Formy czynności prawnych.
13. Konstytucja RP. Elementy prawa konstytucyjnego. Podstawowe prawa człowieka zagwarantowane w konstytucji.
14. Pojęcie, funkcje i charakter prawa międzynarodowego publicznego. Źródła prawa międzynarodowego publicznego.
Podmioty prawa międzynarodowego publicznego.
15. Podstawy prawa UE.
1.
2.
3.
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela: udział w konsultacjach, zaliczeniach / egzaminach poza godz. zajęć dydaktycznych
Godziny
9
x
ECTS
1+1
15
x
47
9+1+1
15
5
31
11
1
0,5
15
0,5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Romuald Romański, Elementy prawoznawstwa i prawa cywilnego. Prawo dla nieprawników. Wydawnictwo Placet,
2007.
2. Maciej. J. Nowak. Podstawy prawa w Polsce. Prawo dla nieprawników. Wydawnictwo CeDeWu,2009.
3. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r., ze zmianami.
1. Kodeks cywilny.
2. Kodeks pracy.
3. Kodeks postępowania administracyjnego.
4. Kodeks rodzinny i opiekuńczy.
dr inż. kpt. żw. Piotr Lewandowski, prof. nadzw. AM
[email protected]
WIET
48
6.
Przedmiot:
Gn/G2012/11/06/Poz
6. PODSTAWY ORGANIZACJI I ZARZĄDZANIA
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
18
Semestr
I
ECTS
2
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności z zakresu organizacji i zarządzania. Wykształcenie umiejętności
analizy i interpretacji zjawisk zachodzących w organizacji, dokonywania oceny zmian zachodzących w otoczeniu i ich
wpływu na organizację oraz rozwiązywania problemów funkcjonowania organizacji z zastosowaniem wybranych metod
i narzędzi zarządzania.
EK1 Ma wiedzę z podstaw organizacji i zarządzania
EK2 Potrafi zdefiniować i scharakteryzować funkcje i procesy zarządzania organizacjami.
EK3
Posiada umiejętności opisywania i analizowania problemów decyzyjnych oraz zasad
i metod ich rozwiązywania.
EK4
Posiada umiejętności projektowania i wdrażania efektywnych rozwiązań w zakresie
struktur organizacyjnych i zarządzania organizacjami.
EK5
Posiada umiejętność projektowania kodeksów etycznych przedsiębiorstw oraz określania
modelu zawodowego, osobowego i etycznego menedżera.
Ma wiedzę z podstaw organizacji i zarządzania
EK1
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
Kryteria/ Ocena
2
3
Kryterium 1
Nie ma wiedzy
Z trudnościami potrafi
z podstaw organizacji
opisać przedmiot,
i zarządzania.
zakres i cel nauki
o organizacji
i zarządzaniu.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kierunkowe
K_W12
K_U01; K_U02;
K_U04; K_U06;
K_U11
K_U01; K_U02;
K_U04; K_U05;
K_U11
K_K04; K_K05;
K_K07; K_K08;
K_K09; K_K10
K_K03; K_K04;
K_K05; K_K07;
K_K08; K_K09;
K_K10
3,5 - 4
Potrafi prawidłowo
opisać i analizować
przedmiot, zakres
i cel nauki
o organizacji
i zarządzaniu.
4,5 - 5
Potrafi prawidłowo
opisać analizować przedmiot, zakres i cel nauki
o organizacji
i zarządzaniu, cykl organizacyjny i efekt synergii.
Potrafi zdefiniować i scharakteryzować funkcje i procesy zarządzania organizacjami
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi
Z trudnościami potraf
Potrafi prawidłowo
Potrafi prawidłowo
zdefiniować
potrafi zdefiniować
zdefiniować
zdefiniować
i scharakteryzować
i scharakteryzować
i scharakteryzować
i scharakteryzować
funkcji i procesów
funkcje i procesy
funkcje zarządzania
funkcje i procesy
zarządzania
zarządzania
organizacjami.
zarządzania
organizacjami.
organizacjami.
organizacjami.
Posiada umiejętności opisywania i analizowania problemów decyzyjnych oraz zasad i metod ich
rozwiązywania
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie posiada
Z błędami opisuje
Poprawnie opisuje
Szczegółowo opisuje
umiejętności
i analizuje problemy
opisywania
decyzyjnych oraz
decyzyjnych oraz zadecyzyjnych oraz zasady
i analizowania prozasady i metody ich
sady i metody ich roz- i metody ich
49
blemów decyzyjnych
oraz zasad i metod ich
rozwiązywania.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
rozwiązywania.
rozwiązywania. Określa
kryteria optymalizacji
decyzji i warunki ich
wdrożenia.
Posiada umiejętności projektowania i wdrażania efektywnych rozwiązań w zakresie struktur organizacyjnych i zarządzania organizacjami
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie posiada
Z trudnościami
Poprawnie
Poprawnie
umiejętności
i z drobnymi błędami
przedstawia zasady
i szczegółowo przedprojektowania
przedstawia zasady
projektowania
stawia zasady, metody
i wdrażania
projektowania
i wdrażania
i skutki projektowania
efektywnych
i wdrażania
efektywnych
i wdrażania efektywnych
rozwiązań w zakresie
efektywnych
struktur
struktur
struktur organizacyjnych
organizacyjnych
struktur
organizacyjnych
i zarządzania
i zarządzania
organizacyjnych
i zarządzania
organizacjami.
organizacjami.
i zarządzania
organizacjami.
organizacjami.
Posiada umiejętność zaprojektowania kodeksów etycznych przedsiębiorstw oraz określania modelu
zawodowego, osobowego i etycznego menedżera
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi
Z błędami projektuje
Dobrze wykonuje
Dobrze wykonuje prozaprojektować kokodeks etyczny
projekt kodeksu
jekt kodeksu etycznego
deksu etycznego
przedsiębiorstwa
etycznego
przedsiębiorstwa oraz
przedsiębiorstwa
i określa model zawo- przedsiębiorstwa oraz prawidłowo przedstawia
i określić modelu
dowy, osobowy
prawidłowo
model zawodowy,
zawodowego,
i etyczny menedżera.
przedstawia model
osobowy i etyczny
osobowego
zawodowy, osobowy
menedżera.
i etycznego
i etyczny menedżera.
Szczegółowo uzasadnia
menedżera.
przedstawione warianty
rozwiązań.
Semestr I
PODSTAWY ORGANIZACJI I ZARZĄDZANIA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
wiązywania.
AUDYTORYJNE
18 GODZ.
Przedmiot, zakres i cel nauki o organizacji i zarządzaniu. Teoretyczne podstawy organizacji i zarządzania. Analiza
podstawowych pojęć.
Cykl organizacyjny. Działanie zorganizowane i jego cechy. Działanie indywidualne i zespołowe. Podział pracy,
specjalizacja, standaryzacja. Synergia i efekt organizacyjny.
Teorie struktur. Podstawowe typy struktur. Kryteria doboru struktur organizacyjnych.
Model systemu zarządzania. Struktura funkcjonalna, własnościowa, organizacyjna, informacyjna, przestrzenna systemu zarządzania.
Funkcje zarządzania. Charakterystyka funkcji planowania, organizowania, motywowania, przewodzenia, kontrolowania.
Kadry i gospodarka zasobami ludzkimi.
Metody i style zarządzania.
Podstawy teorii podejmowania decyzji. Podstawowe modele procesów decyzyjnych. Ryzyko decyzyjne. Sfery
odpowiedzialności w zarządzaniu.
Organizacja i zarządzanie przedsiębiorstwem.
Czynniki konkurencyjności i rozwoju przedsiębiorstw.
Metody analizy strategicznej organizacji gospodarczych. Zarządzanie strategiczne i bieżące przedsiębiorstwem.
Wycena i zarządzanie wartością przedsiębiorstwa.
Etyka w biznesie. Kodeksy etyczne przedsiębiorstw.
Model zawodowy i osobowy menedżera.
Kierunki rozwoju nauki o organizacji i zarządzaniu.
Godziny yajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela, o charakterze praktycznym:
Godziny
18
x
ECTS
50
18+1+1+1
30
1+1+1
30
x
10
61
21
2
1
30
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Griffin R.W.: Podstawy zarządzania organizacjami, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999.
2. Bozarth C., Handfield R.B.: Wprowadzenie do zarządzania operacjami i łańcuchem dostaw, Wydawnictwo Helion
S.A., Gliwice 2007.
3. Drucker P.F.: Praktyka zarządzania, Wydawnictwo MT Biznes Sp. z o.o., Warszawa 2005.
4. Strategor: Zarządzanie firmą. Strategie. Struktury. Decyzje. Tożsamość, Wydawnictwo PWE, Warszawa 2005.
1. Penc J.: Kreatywne kierowanie, Wydawnictwo Placet, Warszawa 2000.
2. Analiza najlepszych praktyk w zakresie zarzadzania w portach morskich Unii Europejskiej, Monografia pod redakcją
naukową Cz. Christowej, Wyd. Naukowe Akademii Morskiej, Szczecin 2010 (Biblioteka Cyfrowa Akademii Morskiej
w Szczecinie).
dr inż. Maria Christowa-Dobrowolska
[email protected]
IZT/ZOiZ
51
7.
Przedmiot:
Semestr
II
Liczba tygodni
w semestrze
15
Gn/G2012/12/07/EZ
7. ETYKA ZAWODOWA
A
C
L
9
ECTS
1
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy z zakresu etyki oraz etyki zawodowej w dziedziny geodezji i kartografii.
Wykształcenie wśród studentów zasad dobrego i zgodnego z kodeksami etyki postępowania, umiejętności interpretacji
i negacji postaw niewłaściwych.
EK1 Ma podstawową wiedzę w zakresie etyki.
EK2 Ma szczegółową wiedzę w zakresie etyki zawodowej w dziedzinie geodezji i kartografii.
EK3 Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżyniera
geodety oraz etyczne aspekty i skutki działalności w dziedzinie geodezji i kartografii.
EK4 Potrafi ocenić skutki postępowania niezgodnego z etyką zawodową.
Kierunkowe
K_W03
K_W03
K_K02; K_K03
K_K10
Ma podstawową wiedzę w zakresie etyki.
EK1
Metody oceny
Zaliczenie ustne, dyskusja podczas zajęć
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna zagadnień
Zna zagadnienia zwią- Zna, potrafi wyjaśnić Zna, potrafi wyjaśnić,
związanych z etyką,
zane z etyką, moralno- zagadnienia związane analizować i klasyfimoralnością i postaścią i postawami spoz etyką, moralnością
kować zagadnienia
wami społecznymi.
łecznymi w stopniu
i postawami społeczzwiązane z etyką,
minimalnym – wynymi.
moralnością i postastarczającym.
wami społecznymi.
Ma szczegółową wiedzę w zakresie etyki zawodowej w dziedzinie geodezji i kartografii.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna zagadnień
Zna zagadnienia zwią- Zna, potrafi wyjaśnić Zna, potrafi wyjaśnić,
związanych z etyką
zane z etyką zawozagadnienia związane analizować i klasyfizawodową, postawami
dową, postawami
z etyką zawodową,
kować zagadnienia
zawodowymi w dziezawodowymi w dziepostawami zawodozwiązane z etyką
dzinie geodezji i kartodzinie geodezji i karwymi w dziedzinie
zawodową, postawami
grafii.
tografii w stopniu
geodezji i kartografii. zawodowymi w dzieminimalnym wystardzinie geodezji i karczającym.
tografii.
Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżyniera geodety
EK3
oraz etyczne aspekty i skutki działalności w dziedzinie geodezji i kartografii.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie posiada świadomoPosiada świadomość,
Ma dobrą świadoMa dobrą świadomość
ści, nie rozumie etyczrozumie etyczne
mość i rozumie
i rozumie etyczne
nych i pozatechniczi pozatechniczne
etyczne i pozatechi pozatechniczne
nych aspektów
aspekty i skutki
niczne aspekty
aspekty i skutki
i skutków działalności
działalności w dziei skutki działalności
działalności w dziew dziedzinie geodezji
dzinie geodezji i karw dziedzinie geodezji dzinie geodezji i kari kartografii.
tografii w stopniu
i kartografii.
tografii. Potrafi wyminimalnym – wybrać i uzasadnić odstraczającym.
powiednią postawę
etyczną w działalności
geodezyjnej i kartograficznej.
Potrafi ocenić skutki postępowania niezgodnego z etyką zawodową.
EK4
52
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
2
3
Nie potrafi ocenić
Z trudnościami
skutków postępowania
i z drobnymi błędami
niezgodnego z etyką
ocenia skutki postęzawodową.
powania niezgodnego
z etyką zawodową.
Semestr II
Etyka zawodowa
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
3,5 - 4
Prawidłowo ocenia
skutki postępowania
zawodową.
AUDYTORYJNE
4,5 -5
Prawidłowo ocenia
skutki postępowania
zawodową. Potrafi
uzasadnić wybór
odpowiedniej postawy
dla wybranego zadania.
9 GODZ.
Etyka, filozoficzna nauka o moralności, zespół norm i ocen moralnych charakterystycznych dla danej zbiorowości
społecznej.
Etyka zawodowa, czym jest etyka zawodowa.
Rola i funkcje zawodowych kodeksów etycznych.
Etyka zawodowa zawodów zaufania publicznego.
Kodeks etyki zawodowej geodety.
Kodeks etyki zawodowej informatyka.
Kodeks etyki zawodowej pracowników organów administracji publicznej.
9+1+1+1
20
Godziny
9
x
ECTS
1+1+1
20
x
3
35
12
1
0,5
20
0,5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Szacka B., Wprowadzenie do socjologii, Warszawa 2003.
2. Lazari-Pawłowska I., Etyka. Pisma wybrane, pod red. P. J. Smoczyńskiego, Wrocław 1992.
3. Lazari- Pawłowska I., Etyka zawodowa (w) A. Książek, Zagadnienia etyki, Wybór tekstów. Warszawa 1995 r.
4. Michalik M., Od etyki zawodowej do etyki biznesu, Warszawa 2003.
1. Bauman Z., Etyka ponowoczesna, Normy ISO z serii 19100, PWN, Warszawa 1996.
2. Majka J., Etyka życia zawodowego, Warszawa 2003.
53
prof. dr hab. Andrzej Klewski
mgr inż. Krzysztof Beczkowski
[email protected]
KG
k.beczkowski @am.szczecin.pl
KG
54
8A.
Przedmiot:
Semestr
I
Liczba tygodni
w semestrze
15
Gn/G2012/11/8A/E
8A. EKOLOGIA
A
C
L
18
ECTS
2
Celem kształcenia jest przekazanie podstawowej wiedzy związanej z funkcjonowaniem przyrody na wszystkich poziomach
organizacji organizmów.
EK1 Ma uporządkowaną wiedzę ogólną dotyczącą układów przyrodniczych i organizacji
systemów ekologicznych.
EK2 Objaśnia obieg materii i przepływ energii w ekosystemie oraz fizjologiczne aspekty
związku człowieka ze środowiskiem. Objaśnia obieg podstawowych pierwiastków
w przyrodzie. Opisuje działanie ekosystemu w kontekście gospodarowania materią
i energią.
EK3 Tłumaczy zasady funkcjonowania populacji i typy interakcji pomiędzy nimi.
EK4 Charakteryzuje podstawowe funkcje oraz strukturę biocenozy.
EK5 Opisuje produktywność ekosystemów.
EK6 Zna regulacje prawne ustalające normy ochrony przyrody.
Kierunkowe
K_W01;
K_W11; K_W01
K_W01
K_W01; K_W11
K_W01
K_K02; K_U31
Ma uporządkowaną wiedzę ogólną dotyczącą układów przyrodniczych i organizacji systemów
EK1
ekologicznych.
Metody oceny
Sprawdziany kontrolne w semestrze.
Kryteria/ Ocena 2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi opisać
W ogólnym zarysie
Dobrze opisuje strukDobrze opisuje strukturę
struktury ekosysteopisuje strukturę
turę ekosystemów
ekosystemów
mów, kryteriów ich
ekosystemu
Zna różne kryteria
Zna różne kryteria wywyróżniania i strukZna kryteria wyróżwyróżniania ekosysteróżniania ekosystemów
tury.
niania ekosystemów
mów
Klasyfikuje ekosystemy
i ich podział.
Klasyfikuje ekosystemy w stopniu złożonym.
na lądowe, wodne,
sztuczne i naturalne.
Objaśnia obieg materii i przepływ energii w ekosystemie oraz fizjologiczne aspekty związku człowieka
EK2
ze środowiskiem. Objaśnia obieg podstawowych pierwiastków w przyrodzie. Opisuje działanie ekosystemu w kontekście gospodarowania materią i energią.
Metody oceny
Sprawdziany kontrolne w semestrze
Kryteria/ Ocena 2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna cykli biogeoSłabo zna podstaOpisuje podstawowe
Opisuje podstawowe
chemicznych.
wowe cykle biogeocykle biogeochemiczne. cykle biogeochemiczne.
Nie zna procesów
chemiczne.
Wyjaśnia przepływ
Opisuje przykłady bioasymilacji i dysymiDefiniuje asymilację
energii i obieg materii
logicznej asymilacji
lacji.
i dysymilację.
w ekosystemie.
i dysymilacji.
Nie zna oddziaływaOgólnie opisuje
Definiuje asymilację
Rozpoznaje ekosystemy
nia środowiska przywpływ środowiska
i dysymilację.
autotroficzne i heterotrorodniczego na człoprzyrodniczego na
Opisuje wpływ środoficzne.
wieka.
człowieka.
wiska przyrodniczego
Opisuje wpływ środowina człowieka.
ska przyrodniczego na
człowieka.
Zna zdrowotne wartości
ekosystemu i oddziaływanie bodźców fizycznych i chemicznych na
człowieka.
55
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Tłumaczy zasady funkcjonowania populacji i typy interakcji pomiędzy nimi.
2
3
3,5 - 4
Nie zna zasad funkSłabo zna parametry
Charakteryzuje paracjonowania populacji
populacji oraz typy
metry populacji
i typów interakcji
interakcji pomiędzy
Tłumaczy oddziaływamiędzy nimi.
populacjami.
nia typu neutralnego,
dodatniego i ujemnego.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Charakteryzuje podstawowe funkcje oraz strukturę biocenozy.
2
3
3,5 - 4
Nie zna funkcji
W stopniu podstaOpisuje funkcje biocei struktury biocenozy. wowym opisuje funk- nozy.
cje oraz strukturę
Charakteryzuje struktroficzną biocenozy.
turę troficzną biocenozy.
Opisuje zależności
pokarmowe, poziomy
troficzne, piramidy
pokarmowe.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Opisuje produktywność ekosystemów.
2
3
Nie zna zagadnień
Słabo opisuje prozwiązanych z produktywność ekoduktywnością ekosystemów i czynniki
systemów.
wpływające na ich
produktywność.
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zna regulacje prawne ustalające normy ochrony przyrody.
2
3
3,5 - 4
Nie zna regulacji
Słabo zna regulacje
Zna najważniejsze
prawnych dotycząprawne dotyczące
aspekty związane
cych ochrony przyochrony przyrody.
z Ustawę o ochronie
rody.
przyrody, ustawą Prawo
ochrony środowiska.
Semestr I
Ekologia
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
3,5 - 4
Opisuje produkcję
pierwotną i wtórną.
Zna czynniki wpływające na produktywność
ekosystemu.
Opisuje przykłady
ekosystemów o różnej
produktywności.
AUDYTORYJNE
4,5 -5
Charakteryzuje parametry populacji, jej strukturę przestrzenną i wiekową
Tłumaczy oddziaływania
typu neutralnego, dodatniego i ujemnego, podaje
ich typy oraz przykłady.
4,5 -5
Opisuje funkcje biocenozy.
Charakteryzuje strukturę
troficzną biocenozy.
Opisuje zależności pokarmowe, poziomy
troficzne, piramidy
pokarmowe.
Definiuje i podaje przykłady sukcesji ekologicznej, homeostazy
i samoregulacji.
4,5 -5
Opisuje produkcję pierwotną i wtórną, rozróżnia produkcję brutto
i netto.
Zna czynniki wpływające na produktywność ekosystemu, podaje
przykłady.
Opisuje przykłady ekosystemów o różnej produktywności.
4,5 -5
Zna najważniejsze
aspekty związane
z Ustawą o ochronie
przyrody, ustawą Prawo
ochrony środowiska
Potrafi wyszukiwać
odpowiednie regulacje
prawne w zakresie
18 GODZ.
Działy i zakres geografii fizycznej. Wprowadzenie w tematykę i terminologię przedmiotu.
Układy przyrodnicze. Organizacja systemów ekologicznych.
Układy i czynniki ekologiczne.
Funkcjonowanie populacj,i jako systemu.
Oddziaływania pomiędzy populacjami (typu neutralnego, dodatniego i ujemnego).
Biocenoza.
Funkcjonowanie ekosystemu.
56
8. Obieg materii i energii w ekosystemie.
9. Cykle biogeochemiczne.
10. Regulacje prawne ustalające normy ochrony przyrody.
18+1+1
25
Godziny
18
x
ECTS
1+1
25
x
8
53
20
2
1
25
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Banaszak J., Wiśniewski H., Podstawy ekologii, Wyd. Uczelniane WSP w Bydgoszczy, Bydgoszcz 1999.
2. Pyłka-Gutowska E., Ekologia z ochroną środowiska, Wyd. Oświata, Warszawa 2000.
3. Umiński T., Ekologia-Środowisko-Przyroda, Wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1999.
1. Kalinowska A., Ekologia wybór przyszłości, Warszawa 1994.
2. Kozłowski S., Ekorozwój, PWN, 2001.
3. Strzałko J., Mossor-Pietraszewska T., Kompendium wiedzy o ekologii. PWN, Warszawa-Poznań 2001.
4. Wiśniewski H. G. Kowalewski G., Ekologia z ochroną i kształtowaniem środowiska. Wyd. AMEN, 2000.
dr Piotr Medyna
[email protected]
ZMiO
57
8B.
Przedmiot:
Semestr
I
8B. GEOGRAFIA FIZYCZNA I GOSPODARCZA
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
18
Gn/G2012/11/8B/GFG
ECTS
2
Celem kształcenia jest przekazanie podstawowej wiedzy o procesach zachodzących w sferach Ziemi, strefowości naturalnej,
funkcjach społeczno-gospodarczych związanych z działalnością człowieka i jej wpływie na środowisko.
EK1 Ma uporządkowaną wiedzę ogólną dotyczącą przyrodniczych uwarunkowań
wynikających z położenia Ziemi w Układzie Słonecznym.
EK2 Definiuje i identyfikuje procesy zachodzące w atmosferze, hydrosferze i litosferze.
EK3 Zna strefy i piętra roślinno-klimatyczno-glebowe i tłumaczy przyczyny ich wykształcenia
się.
EK4 Opisuje zmiany klimatyczne w przeszłości geologicznej oraz obecnie i ocenia ich wpływ
na środowisko.
EK5 Tłumaczy i analizuje zależności pomiędzy człowiekiem a środowiskiem geograficznym.
EK6 Wymienia i opisuje ekonomiczne, społeczne oraz techniczne uwarunkowania rozwoju
rolnictwa i przemysłu. Objaśnia zasady zrównoważonego rozwoju. Ocenia wymagania
poszczególnych gałęzi przemysłu. Charakteryzuje usługi niematerialne.
EK7 Opisuje przyczyny oraz uwarunkowania rozwoju turystyki.
Kierunkowe
K_W01;
K_W01;
K_W11;
K_W11;
K_K02;
K_K09; K_K07;
K_W11
K_W11
Ma uporządkowaną wiedzę ogólną dotyczącą przyrodniczych uwarunkowań wynikających
EK1
z położenia Ziemi w Układzie Słonecznym.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi scharakZ trudnościami opiPrawidłowo opisuje
Szczegółowo opisuje
teryzować aspektów
suje aspekty wynikaaspekty wynikające
aspekty wynikające
wynikających
jące z położenia
z położenia Ziemi
z położenia Ziemi
z położenia Ziemi
Ziemi w Układzie
w Układzie Słoneczw Układzie Słoneczw Układzie SłoneczSłonecznym.
nym.
nym.
nym.
Definiuje i identyfikuje procesy zachodzące w atmosferze, hydrosferze i litosferze.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna procesów za- Definiuje procesy
Definiuje i identyfiDefiniuje i identyfikuje
chodzących
zachodzące w atkuje procesy zachoprocesy zachodzące
w atmosferze,
mosferze, hydrosferze dzące w atmosferze,
w atmosferze,
hydrosferze i
i litosferze.
hydrosferze i litosfehydrosferze i litosferze.
litosferze.
rze.
Wykazuje powiązanie
pomiędzy nimi.
Zna strefy i piętra roślinno-klimatyczno-glebowe i tłumaczy przyczyny ich wykształcenia się.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie zna stref i pięter
Potrafi wymienić
Potrafi wymienić
Potrafi wymienić
roślinno-klimai pisać piętra roślinno- i opisać piętra
i opisać piętra roślinnotyczno-glebowych.
klimatyczno-gleboroślinno-klimatyczno- klimatyczno-glebowych,
wych.
glebowych,
wytłumaczyć jak powytłumaczyć główne
szczególne elementy
przyczyny ich
środowiska wpływają na
wykształcenia się.
ich wykształcenie.
Opisuje zmiany klimatyczne w przeszłości geologicznej oraz obecnie i ocenia ich wpływ na
EK4
środowisko.
Metody oceny
58
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
2
Nie potrafi opisać
zmienności klimatu.
3
Ogólnie opisuje
zmiany klimatyczne
i ich wpływ na środowisko.
4,5 -5
Opisuje zmiany klimatyczne oraz ich wpływ
na środowisko
Dokonuje oceny
wpływu zmian klimatycznych.
Tłumaczy i analizuje zależności pomiędzy człowiekiem a środowiskiem geograficznym.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie zna zależności
Opisuje zależności
Analizuje i wyjaśnia
Analizuje zależności
pomiędzy człowiepomiędzy człowiezależności pomiędzy
pomiędzy człowiekiem
kiem a środowiskiem kiem a środowiskiem
człowiekiem a środoa środowiskiem geogrageograficznym.
geograficznym.
wiskiem geograficzficznym
nym.
Dokonuje oceny istotności poszczególnych
relacji.
Wymienia i opisuje ekonomiczne, społeczne oraz techniczne uwarunkowania rozwoju rolnictwa
i przemysłu. Objaśnia zasady zrównoważonego rozwoju. Ocenia wymagania poszczególnych gałęzi
przemysłu. Charakteryzuje usługi niematerialne.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi opisać
Wymienia podstaWymienia i opisuje
Wymienia i opisuje
uwarunkowań rolwowe uwarunkowania uwarunkowania rozposzczególne uwanictwa i przemysłu,
rozwoju rolnictwa
woju rolnictwa i prze- runkowania rozwoju
ich wymagań, nie zna i przemysłu.
mysłu.
rolnictwa i przemysłu.
charakteru usług
Ocenia wymagania
Ocenia wymagania
niematerialnych.
głównych gałęzi prze- poszczególnych gałęzi
mysłu.
przemysłu.
Zna podstawowe
Charakteryzuje usługi
czynniki lokalizacji
niematerialne.
przemysłu
Zna i tłumaczy zasady
Charakteryzuje usługi zrównoważonego rozniematerialne.
woju.
Wylicza czynniki determinujące lokalizację
przemysłu.
Opisuje przyczyny oraz uwarunkowania rozwoju turystyki.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi opisać
Wymienia przyczyny
Opisuje przyczyny
Opisuje przyczyny
przyczyn i uwaruni uwarunkowania
i uwarunkowania roz- i uwarunkowania
kowań rozwoju
rozwoju turystyki.
woju turystyki
rozwoju turystyki
turystyki.
Charakteryzuje typy
Charakteryzuje typy
rodzaje ruchu turyrodzaje ruchu turystycznego.
stycznego
Tłumaczy ekonomiczne
oddziaływanie turystyki
Zna i tłumaczy pojęcie
turystyki zrównoważonej.
SEMESTR I
GEOGRAFIA FIZYCZNA I GOSPODARCZA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
3,5 - 4
Opisuje zmiany klimatyczne oraz ich
wpływ na środowisko.
AUDYTORYJNE
18 GODZ.
Działy i zakres geografii fizycznej.
Ziemia w Układzie Słonecznym, strefowość geograficzna.
Procesy zachodzące w atmosferze, hydrosferze i litosferze.
Zmiany klimatyczne na kuli ziemskiej i ich związek ze zmianami rozmieszczenia lądów i oceanów.
Powstawanie i rozwój pokryw lodowcowych, ich wpływ na klimat i oceany.
Funkcjonowanie geosystemów w poszczególnych strefach klimatycznych.
Zależności pomiędzy człowiekiem a środowiskiem geograficznym.
Główne problemy geografii gospodarczej.
Ludność i osadnictwo.
59
10.
11.
12.
13.
Geografia komunikacji: transport i łączność.
Przemysł, usługi, warunki życia ludności.
Turystyka, jej rola i uwarunkowania.
Procesy rozwoju gospodarczego świata w aspekcie przestrzennym, procesy globalizacji.
18+1+1
25
Godziny
18
x
ECTS
1+1
25
x
8
53
20
2
1
25
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Kalesnik S., Podstawy geografii fizycznej, PWN Warszawa 1973.
2. Mityk J., Geografia fizyczna części świata (zarys fizjograficzny). PWN, Warszawa 1975.
3. Dobosiewicz Z., Olszewski T., Geografia ekonomiczna świata, Państwowe Wydawnictwa Ekonomiczne, Warszawa
1987.
4. Skrzypczak W., Geografia ekonomiczna, Efekt, Warszawa 1997.
5. Wrona J. Rek J., Podstawy geografii ekonomicznej, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków 1998.
1. Van Andel T.H., Nowe spojrzenie na starą planetę. Zmienne oblicze Ziemi, PWN, Warszawa 1998.
2. Borówka R. K., Ewolucja Ziemi. Wielka Encyklopedia Geografii Świata. T. 3., Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1996.
3. Domański R., Zasady geografii społeczno – ekonomicznej, PWN, Warszawa – Poznań 1990.
4. Kuciński K., Geografia ekonomiczna - zarys teoretyczny. Szkoła Główna Handlowa, Warszawa 1994.
dr Piotr Medyna
[email protected]
ZMiO
60
9.
Przedmiot:
Semestr
I
II
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
Gn/G/2012/11/09/M1
9. MATEMATYKA – moduł 1
A
C
L
30E
30
30E
30
ECTS
6
6
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie podstawowych narzędzi matematycznych oraz umiejętności ich
stosowania w wybranej dyscyplinie inżynierskiej.
EK1 Posługuje się aparatem trygonometrii sferycznej w celu rozwiązana zadań z wybranej
dziedziny inżynierskiej.
EK2 Ma podstawową wiedzę w zakresie algebry liniowej i potrafi wskazać jej zastosowania.
EK3 Ma podstawową wiedzę w zakresie geometrii analitycznej.
EK4 Posługuje się aparatem rachunku różniczkowego jednej zmiennej.
EK5 Zna reguły całkowania i umie je zastosować oraz potrafi wykorzystać całkę oznaczoną
w geometrii.
Kierunkowe
K_U09; K_U10;
K_U20
K_W01
K_W01
K_U20
K_U20
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Rozwiązuje trójkąty
sferyczne dowolne.
Kryterium 2
Rozwiązuje trójkąty
sferyczne prostokątne.
EK2
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Kryterium 1
Wykonywanie działań
w zbiorze macierzy.
Posługuje się aparatem trygonometrii sferycznej w celu rozwiązana zadań z wybranej dziedziny
inżynierskiej.
Sprawdziany w semestrze, egzamin po zakończeniu semestru
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi rozwiąRozwiązuje trójkąt
Jak na ocenę 3 plus:
Jak na ocenę 3,5-4
zać żadnego trójkąta sferyczny dowolny
potrafi rozwiązać trójplus: zna pojęcie
sferycznego.
z wykorzystaniem
kąt sferyczny stosując
współrzędnych
podstawowych
różne wzory, sprowabiegunowych
wzorów, sprawdza
dzając do trójkąta biei współrzędnych
warunki istnienia
gunowego.
sferycznych, stosuje
trójkąta sferycznego.
wzory kontrolne do
sprawdzenia
wyników, stosuje
specjalistyczny język
matematyczny przy
opisie rozwiązań
zadań, problemów.
Nie potrafi rozwiąPotrafi narysować
Jak na ocenę 3,5-4
zać żadnego prostopięciokąt neperowwyznacza brakujące
plus: stosuje wzory
kątnego trójkąta
ski, wyznacza braelementy trójkąta sfekontrolne do sprawsferycznego.
kujące elementy na
rycznego na podstawie
dzenia wyników,
podstawie pierwszej
reguły Nepera.
stosuje specjaliczęści reguły Nestyczny język matepera, sprawdza
matyczny przy opisie
warunki istnienia
rozwiązań zadań,
trójkąta sferycznego.
problemów.
Ma podstawową wiedzę w zakresie algebry liniowej i potrafi wskazać jej zastosowania.
Sprawdziny w semestrze, egzamin po zakończeniu semestru
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi wykonać Wykonuje podstaJak na ocenę 3 plus:
Jak na ocenę 3,5-4
żadnych działań
wowe działania
Wykonuje działania
plus:
w zbiorze macierzy.
w zbiorze macierzy,
w zbiorze macierzy,
Oblicza wyznacznik
oblicza wyznacznik
oblicza wyznacznik
macierzy stopnia n
61
macierzy stopnia 1,
2 i stopnia 3 stosując
wzór Sarussa.
macierzy kwadratowej
stopnia n z definicji,
rozwiązuje równania
macierzowe, oblicza
rząd macierzy
z definicji, potrafi
znaleźć w literaturze
przykłady zastosowań
macierzy.
Kryterium 2
Rozwiązywanie układów równań liniowych.
Nie potrafi rozwiązywać układów
równań liniowych.
Stosuje metodę macierzową i metodę
Cramera do rozwiązania układu równań
o trzech niewiadomych i trzech równaniach.
stosuje metodę
macierzową i metodę
Cramera do
rozwiązywania układów
równań o n
niewiadomych i n
równaniach, na
podstawie twierdzenia
Kroneckera-Capelliego
ustala liczbę rozwiązań
układu równań
liniowych, potrafi
przykładowe układy
równań liniowych
związane ze
studiowanym
kierunkiem.
Kryterium 3
w zbiorze liczb
zespolonych.
Nie potrafi wykonać
żadnego działania w
zbiorze liczb zespolonych.
Wykonuje podstawowe działania
w zbiorze liczb
zespolonych.
wyznacza potęgę
i pierwiastek liczby
zespolonej i wynik
pozostawia (o ile to
możliwe) w postaci
kartezjańskiej, rozwiązuje proste równania
w zbiorze liczb zespolonych, potrafi znaleźć w
literaturze zastosowania
zbioru liczb zespolonych.
EK3
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Ma podstawową wiedzę w zakresie geometrii analitycznej.
Sprawdziany w semestrze, egzamin na zakończenie semestru
2
3
3,5-4
przy pomocy
twierdzeń
i własności
wyznacznika,
oblicza rząd
macierzy
doprowadzając
macierz do postaci
zredukowanej,
stosuje
matematyczny w
opisie rozwiązań
zadań, problemów,
potrafi znaleźć
w literaturze
przykłady
zastosowań
rachunku
macierzowego oraz
je omówić.
Jak na ocenę 3,5-4
plus:
Podaje rozwiązania
układu równań
liniowych o n
niewiadomych
i w równaniach,
stosuje
matematyczny przy
opisywaniu
rozwiązań zadań,
problemów
prowadzących do
układów równań
liniowych, potrafi
przykładowe układy
równań liniowych
związane ze
studiowanym
kierunkiem,
wyjaśnia sens
przytoczonych
równań liniowych.
Jak na ocenę 3,5-4
plus: interpretuje
geometrycznie podane zbiory liczb
zespolonych, stosuje
matematyczny przy
opisywaniu rozwiązań zadań, problemów, w których
pojawiają się liczby
zespolone, potrafi
zastosowania zbioru
liczb zespolonych
oraz je wyjaśnia.
4,5-5
62
Kryterium 1
na wektorach w przestrzeni trójwymiarowej.
żadnych działań na
wektorach.
Wyznacza współrzędne wektora,
oblicza długość
wektora, wykonuje
podstawowe działania na wektorach.
wyznacza miarę kąta
między wektorami,
sprawdza warunek
prostopadłości, równoległości i komplanarności wektorów, oblicza
pole równoległoboku,
trójkąta zbudowanego
na dwóch wektorach,
oblicza objętość równoległościanu rozpiętego na trzech wektorach.
Kryterium 2
Zapisuje równanie
płaszczyzny.
Nie potrafi zapisać
równania płaszczyzny.
Zapisuje równanie
płaszczyzny mając
podany punkt należący do płaszczyzny
i wektor normalny
płaszczyzny, oblicza
odległość punktu od
płaszczyzny, znajduje punkt przecięcia płaszczyzn.
Kryterium 3
Zapisuje równanie prostej w przestrzeni trójwymiarowej.
Nie potrafi zapisać
równania prostej.
Zapisuje równanie
parametryczne
i kanoniczne prostej
mając podany punkt
należący do prostej
i wektor równoległy
do tej prostej.
znajduje równanie
płaszczyzny mając
dane: dwa wektory
równoległe do tej płaszczyzny, trzy punkty
należące do tej płaszczyzny, punkt i płaszczyznę równoległą,
punkt i dwie płaszczyzny prostopadłe, podaje
równanie odcinkowe
płaszczyzny, znajduje
równanie płaszczyzny
równoległej do danej
płaszczyzny i oddalonej
od niej o podaną odległość, bada czy dane
dwie płaszczyzny są
równoległe, prostopadłe, wyznacza kąt między tymi płaszczyznami, oblicza odległość między płaszczyznami.
znajduje równania
prostej mając dany
punkt należący do tej
prostej i równanie
prostej równoległej lub
prostopadłej do szukanej prostej, znajduje kąt
między prostymi, znajduje wzajemne położenie par prostych, znajduje odległość punktu
od prostej, znajduje
odległość między prostymi równoległymi,
znajduje odległość
między prostymi skośnymi.
Jak na ocenę 3,5-4
plus: rozwiązuje
różne zadania
z wykorzystaniem
wektorów, zna pojęcie liniowej zależności i niezależności
wektorów, stosuje
matematyczny przy
opisywaniu rozwiązań zadań, problemów
z wykorzystaniem
rachunku wektorowego.
Jak na ocenę 3,5-4
plus: znajduje równania płaszczyzn
dwusiecznych kątów
między danymi
płaszczyznami,
znajduje równanie
płaszczyzny przechodzącej przez oś
układu współrzędnych i tworzącej
dany kąt z pewną
płaszczyzną, znajduje punkt symetryczny danego
punktu względem
danej płaszczyzny,
stosuje specjalistyczny język matematyczny przy opisywaniu rozwiązań
zadań, problemów.
Jak na ocenę 3,5-4
plus: znajduje równania dwusiecznych
kątów między prostymi zadanymi
różnymi równaniami, znajduje
równanie prostej
przechodzącej przez
dany punkt i przecinającej dwie proste,
znajduje punkt symetryczny do danego punktu względem danej prostej,
zadań, problemów.
63
Kryterium 4
Rozwiązuje zadania
dotyczące prostej
i płaszczyzny.
Nie potrafi rozwiązać żadnego zadania
dotyczącego prostej
i płaszczyzny.
EK4
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Kryterium 1
Obliczanie granic
ciągów liczbowych
i funkcji.
Posługuje się aparatem rachunku różniczkowego jednej zmiennej.
2
3
3,5-4
Nie potrafi obliczyć
Potrafi obliczyć
żadnej granicy
granicę ciągu
oblicza granice ciągów
ciągu, funkcji.
w postaci ilorazu
i funkcji o różnym stopdwóch wielomianów niu trudności, bada
oraz oblicza granice
ciągłość funkcji.
funkcji elementarnych, wyznacza
asymptoty funkcji
wymiernych.
Kryterium 2
Obliczanie pochodnych
funkcji.
Nie potrafi wyznaczać pochodnych
funkcji.
Kryterium 3
Stosowanie
pochodnych funkcji.
EK5
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Kryterium 1
Obliczanie całek.
Znajduje punkt
przecięcia prostej
podanej w postaci
parametrycznej
i płaszczyzny.
oblicza kąt jaki tworzy
prosta zadana różnymi
równaniami
z płaszczyzną, znajduje
równanie płaszczyzny:
przechodzącej przez
dwie proste,
do której należy dany
punkt i prostopadłej do
danej prostej.
Jak na ocenę 3,5-4
plus: znajduje rzut
prostej na płaszczyznę, znajduje rzut
punktu na płaszczyznę, znajduje rzut
punktu na prostą,
zadań, problemów.
4,5-5
Jak na ocenę 3,5-4
plus: na podstawie
definicji wykazuje,
że dana liczba jest
granicą ciągu, granicą funkcji, stosuje
matematyczny przy
opisie rozwiązań
zadań, problemów.
Jak na ocenę 3,5-4
plus: bada różniczkowalność funkcji o
różnym stopniu
trudności, stosuje
twierdzenie o pochodnej funkcji
odwrotnej, stosuje
matematyczny przy
opisywaniu rozwiązań zadań, problemów wykorzystując
pojęcie pochodnej
funkcji.
wyznacza pochodne
i różniczki funkcji
złożonych, podaje
interpretację
geometryczną pochodnej funkcji, stosuje
różniczkę funkcji
w obliczeniach
przybliżonych, na
podstawie definicji
wyznacza pochodną
funkcji, bada
różniczkowalność
niezbyt skomplikowanych funkcji.
Nie potrafi stosować Bada monotoniczJak na ocenę 3 plus:
Jak na ocenę 3,5-4
pochodnych funkcji. ność, wypukłość,
bada monotoniczność,
plus: bada przebieg
wklęsłość funkcji
wypukłość, wklęsłość
zmienności różnych
elementarnych,
różnych funkcji, wyfunkcji, stosuje
wyznacza ekstrema
znacza ich ekstrema
i punkty przegięcia
oraz punkty przegięcia,
matematyczny przy
tych funkcji, stosuje
stosuje regułę de
opisywaniu rozwiąregułę de l’Hospitala l’Hospitala do wyznazań zadań, probledo wyliczenia granic czania granic różnych
mów.
ilorazu funkcji elefunkcji, wyznacza
mentarnych.
asymptoty różnych
funkcji, zapisuje wzór
Taylora i Maclaurina
dla wielomianu, funkcji
wymiernej, wykładniczej,
trygonometrycznej.
Zna reguły całkowania i umie je zastosować oraz potrafi wykorzystać całkę oznaczoną
w geometrii.
2
3
3,5-4
4,5-5
Oblicza całki z wieStosuje całkowanie
całki z wielomianu.
lomianów .
przez podstawianie
dobrać metodę całlub przez części we
kowania i ją zastosoWyznacza pochodne
i różniczki funkcji
elementarnych,
sumy funkcji, różnicy funkcji, iloczynu stałej i funkcji, iloczynu dwóch
funkcji elementarnych, ilorazu dwóch
funkcji elementarnych.
64
Kryterium 2
Wyznaczanie wielkości
geometrycznych.
Nie potrafi narysować obszaru, którego
dotyczy zadanie lub
nie potrafi wyznaczyć
pola tego obszaru.
Rysuje obszar we
współrzędnych kartezjańskich, którego
pole trzeba obliczyć
i wyznacza to pole.
SEMESTR I
MATEMATYKA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
AUDYTORYJNE
wać.
Wyznacza wielkości
geometryczne
w dowolnych współrzędnych.
30 GODZ.
Trygonometria sferyczna: dwukąt i trójkąt sferyczny, podstawowe twierdzenia, trójkąt sferyczny prostokątny, podstawowe przypadki rozwiązywania trójkątów sferycznych.
Zbiór liczb zespolonych: definicja liczby zespolonej, postać kartezjańska i trygonometryczna liczby zespolonej,
działania na liczbach zespolonych.
Algebra liniowa: definicja i rodzaje macierzy, algebra macierzy, definicja i własności wyznacznika, rząd macierzy,
macierz odwrotna, układy równań liniowych, wzory Cramera, metoda macierzowa, twierdzenia Kroneckera-Capelliego, przestrzeń wektorowa, baza, wymiar przestrzeni wektorowej.
Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni R3: rachunek wektorowy, równania płaszczyzny i prostej, powierzchnie
stopnia drugiego.
Rachunek różniczkowy jednej zmiennej rzeczywistej: wiadomości uzupełniające dotyczące granic ciągów i granic
funkcji, funkcje cyklometryczne, pochodna i różniczka funkcji, pochodne i różniczki wyższych rzędów, twierdzenia
o wartości średniej, wzór Taylora, monotoniczność, ekstrema, wypukłość, wklęsłość, punkty przegięcia, asymptoty,
reguły de l’Hospitala, badanie przebiegu zmienności funkcji.
Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej: całka nieoznaczona, podstawowe metody i twierdzenia całkowania, całka
oznaczona Riemmana, definicja całki oznaczonej, własności, twierdzenie Newtona-Leibniza, całki niewłaściwe,
zastosowanie całki oznaczonej.
Semestr I
1.
wskazanych całkach.
Wyznacza wskazaną
wielkość geometryczną we współrzędnych kartezjańskich, w opisie parametrycznym.
MATEMATYKA
ĆWICZENIOWE
30 GODZ.
Ćwiczenia obejmują zagadnienia z tematyki audytoryjnej.
ćwiczenia
Własna praca studenta, w tym: przygotowanie do ćwiczeń, sprawdzianów (analiza wykładów +
rozwiązywanie zadań)
Własna praca studenta: przygotowanie do egzaminu (analiza wykładów + rozwiązywanie zadań)
30+30+1+1+2
30+40+40
Godziny
30
30
ECTS
1+1+2
40+40
x
12
156
64
6
2
110
4
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
65
9.
Przedmiot:
Semestr
I
II
Gn/G/2012/12/09/M2
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
MATEMATYKA– moduł 2
A
C
L
30
30
30
30
ECTS
6
6
III/2. Efekty kształcenia i szczegółowe treści kształcenia.
EK1 Posługuje się aparatem rachunku różniczkowego wielu zmiennych.
EK2
EK3
EK4
EK5
EK6
Posługuje się zaawansowanym aparatem rachunku całkowego.
Ma podstawową wiedzę z teorii szeregów i ich zastosowań.
Rozróżnia podstawowe typy równań różniczkowych, potrafi je rozwiązywać oraz
wskazuje ich zastosowania.
Zna podstawowe pojęcia rachunku prawdopodobieństwa i potrafi je zastosować w analizie
zmiennych losowych.
Wyznacza przedziały ufności dla różnych parametrów oraz formułuje i weryfikuje
hipotezy statystyczne. Potrafi współdziałać i pracować w grupie przy opracowywaniu
danych statystycznych.
Posługuje się aparatem rachunku różniczkowego wielu zmiennych.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Nie potrafi wyWyznacza pochodne
Wyznaczanie poznaczać pochod- cząstkowe pierwszego
wyznacza pochodne
chodnych cząstkonych cząstkoi drugiego rzędu procząstkowe pierwszego,
wych funkcji.
wych funkcji.
stych funkcji dwóch
drugiego i trzeciego rzędu
zmiennych.
prostych funkcji trzech
zmiennych, wyznacza
różniczki zupełne funkcji
dwóch zmiennych.
Kryterium 2
Nie potrafi zaWyznacza ekstrema
Stosowanie pochod- stosować poprostych funkcji
oblicza przybliżoną
nych cząstkowych
chodnych cząstdwóch zmiennych.
wartość wyrażenia,
funkcji.
kowych funkcji.
wyznacza najmniejszą
i największą wartość
prostej funkcji dwóch
zmiennych w obszarze
domkniętym.
EK2
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Kryterium 1
Obliczanie całek
wielokrotnych i
krzywoliniowych.
EK3
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Kryterium 1
Badanie zbieżności
szeregów.
Kierunkowe
K_U20
K_U20
K_W01
K_W01
K_W01
K_U20; K_K04
4,5 - 5
Jak na ocenę 3,5-4
plus: wyznacza
różniczki zupełne
funkcji trzech
zmiennych, wyznacza
pochodne kierunkowe
funkcji dwóch zmiennych.
Jak na ocenę 3,5-4
plus: wyznacza
ekstrema różnych
funkcji dwóch
zmiennych, stosuje
matematyczny przy
opisywaniu rozwiązań
zadań, problemów
z wykorzystaniem
pochodnych
cząstkowych funkcji
dwóch zmiennych.
Posługuje się zaawansowanym aparatem rachunku całkowego.
Sprawdziny w semestrze, egzamin na zakończenie semestru
2
3
3,5-4
Nie potrafi obliUmie obliczać jeden,
Umie obliczać dwa lub trzy
czyć żadnej
wskazany, typ całek.
wskazane typy całek.
całki.
4,5-5
rozróżnić typy całek
i je obliczyć.
Ma podstawową wiedzę z teorii szeregów i ich zastosowań.
2
3
3,5-4
Nie potrafi zbaSprawdza warunek
Jak na ocenę 3 plus: bada
dać zbieżności
konieczny zbieżności
zbieżność szeregów
szeregów.
szeregu, znajduje
liczbowych o wyrazach
sumy wybranych
nieujemnych o różnym
szeregów, bada zbieżstopniu trudności za
4,5-5
Jak na ocenę 3,5-4
plus: bada zbieżność
niezbyt
skomplikowanych
szeregów o wyrazach
66
ność prostych szeregów liczbowych
o wyrazach
nieujemnych za
pomocą kryterium
d’Alemberta, Cauchy’ego i całkowego.
Kryterium 2
Rozwijanie funkcji
w szereg Taylora.
EK4
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Kryterium 1
Rozwiązywanie
równań różniczkowych o zmiennych
rozdzielonych.
Kryterium 2
Rozwiązywanie
równań różniczkowych jednorodnych.
Kryterium 3
Rozwiązywanie
równań różnych
pomocą kryterium
d’Alemberta, Cauch’ego,
całkowego prowadzącego
do całkowania
bezpośredniego, przez
podstawienie, przez części,
bada zbieżność szeregów
o wyrazach dowolnych za
pomocą kryterium
Leibniza, wyznacza
promień i przedział
zbieżności wybranych
szeregów potęgowych,
potrafi znaleźć
w literaturze zastosowania
teorii szeregów.
rozwija w szereg Taylora
i Maclaurina wybrane
funkcje niewymierne,
trygonometryczne,
cyklometryczne,
wykładnicze i logarytmiczne, oblicza
przybliżone wartości liczb
niewymiernych korzystając
z otrzymanych rozwinięć,
potrafi znaleźć
w literaturze związanej ze
studiowanym kierunkiem
przykład zastosowania
wybranej funkcji i jej
rozwinięcia Taylora.
nieujemnych za
pomocą kryterium
porównawczego, bada
zbieżność jednostajną
wybranych szeregów
funkcyjnych, potrafi
zastosowania teorii
szeregów oraz je
omawia.
Jak na ocenę 3,5-4
plus: oblicza
przybliżone wartości
całek oznaczonych
korzystając
z rozwinięć w szeregi
potęgowe i odpowiednich twierdzeń
mówiących
o całkowaniu wyraz po
wyrazie, różniczkowaniu wyraz po
wyrazie, stosuje
matematyczny przy
zadań, problemów, potrafi znaleźć
w literaturze związanej
ze studiowanym
kierunkiem przykład
zastosowania wybranej
funkcji i jej
rozwinięcia Taylora,
omawia to
zastosowanie.
Rozróżnia podstawowe typy równań różniczkowych, potrafi je rozwiązywać oraz wskazuje ich
zastosowania.
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi rozPotrafi rozdzielić
Potrafi rozdzielić zmienne
Rozwiązuje równania
dzielić zmienzmienne.
i obliczyć całki, potrafi
i wynik zostawia
nych.
w postaci uwikłanej,
przykład zastosowania tego nieuwikłanej, potrafi
typu równania.
tego typu równania
oraz je wyjaśnia.
Nie potrafi przePotrafi przekształcić
Potrafi przekształcić
Rozwiązuje równania
kształcić równarównanie do postaci
równanie do postaci
i wynik zostawia
nia do postaci
jednorodnej i zastosojednorodnej zastosować
w postaci uwikłanej,
jednorodnej lub
wać podstawienie.
podstawienie i obliczyć
nieuwikłanej, potrafi
nie potrafi zastocałki, potrafi znaleźć
sować podstaw literaturze przykład
wienia.
zastosowania tego typu
tego typu równania
równania.
oraz je wyjaśnia.
Nie potrafi rozUmie rozwiązywać
Umie rozwiązywać dwa,
wiązać żadnego
jeden, wskazany, typ
trzy wskazane, typy
rozróżnić typy równań
ze wskazanych
równań.
równań, potrafi znaleźć
i je rozwiązać, wyniki
Nie potrafi rozwijać funkcji
w szereg
Taylora.
Rozwija funkcje wymierne w szereg
Taylora i szereg Maclaurina.
67
typów.
EK5
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Kryterium 1
Wyznacza prawdopodobieństwa zdarzeń.
Kryterium 2
Określanie
zmiennej losowej,
jej typu i
wyznaczanie jej
parametrów.
EK6
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Kryterium 1
Wyznaczanie przedziałów ufności.
Kryterium 2
Weryfikacja hipotez
statystycznych.
Kryterium 3
Aktywność w pracy
równań.
w literaturze przykład
zastosowania przynajmniej
jednego z tych typów
równań.
zostawiając w postaci
uwikłanej,
nieuwikłanej, potrafi
przykłady zastosowań
omawianych typów
równań oraz je
wyjaśnić.
Zna podstawowe pojęcia rachunku prawdopodobieństwa i potrafi je zastosować w analizie
zmiennych losowych.
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi wyznaWyznacza prawdopoJak na ocenę 3 plus:
Jak na ocenę 3,5-4
czać prawdopododobieństwo zdarzenia
wyznacza prawdopoplus: wyznacza prawbieństwa zdarzeń
losowego na podstawie dobieństwo sumy
dopodobieństwo zdalosowych.
klasycznej definicji
zdarzeń, prawdopodo- rzenia na podstawie
prawdopodobieństwa.
bieństwo iloczynu
wzoru Bayesa, stosuje
zdarzeń, sprawdza czy specjalistyczny język
dane zdarzenia są
matematyczny przy
niezależne, wyznacza
niezawodność danego
zadań, problemów.
układu, wyznacza
prawdopodobieństwo
zdarzenia korzystając
z twierdzenia o prawdopodobieństwie
całkowitym, wyznacza prawdopodobieństwa zdarzeń stosując
schemat Bernoulliego.
Nie zna pojęcia
Podaje przykład
Jak na ocenę 3,5-4
zmiennej losowej.
zmiennej losowej typu
wyznacza funkcje
plus: zna klasyczne
dyskretnego i ciągłego, zmiennej losowej typu rozkłady zmiennych
wyznacza rozkład
dyskretnego, ciągłego, losowych typu dysprawdopodobieństwa
na podstawie podanej
kretnego i ciągłego
prostej zmiennej losoprostej funkcji gęstostosuje specjalistyczny
wej typu dyskretnego
ści pewnej zmiennej
język matematyczny
i jej parametry, podaje
losowej wyznacza jej
przy opisywaniu
interpretacje wyznaparametry i je interrozwiązań zadań,
czonych parametrów.
pretuje, potrafi standa- problemów.
ryzować zmienną
losową o rozkładzie
normalnym, wylicza
prawdopodobieństwa
zdarzeń bazując na
rozkładzie
normalnym.
Wyznacza przedziały ufności dla różnych parametrów oraz formułuje i weryfikuje hipotezy statystyczne.
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi wyznaOblicza parametry
Wyznacza wskazany
Wyznacza odpowiedni
czyć parametrów
z próby, niezbędne do
przedział ufności.
przedział ufności
z próby, niezbędnych
wyznaczenia wskazai ocenia uzyskane
do wyznaczenia
nego przedziału ufdzięki niej wyniki.
wskazanego przeności.
działu ufności.
Nie potrafi wyznaWyznacza statystykę
Wyznacza statystykę
Formułuje samodzielczyć statystyki testotestową na podstawie
testową na podstawie
nie hipotezę, weryfiwej na podstawie
wskazanej próby.
wskazanej próby oraz
kuje ją i interpretuje
wskazanej próby.
wartość krytyczną,
uzyskane wyniki.
weryfikuje wskazaną
hipotezę.
Nie wykazuje zainteOpracowuje dane
Opracowuje dane
Bierze aktywny udział
resowania pracą
statystyczne przy
statystyczne i bierze
w opracowywaniu
68
grupowej przy opracowywaniu danych
statystycznych.
w grupie przy opracowywaniu danych,
zajmuje się zupełnie
innymi problemami.
wsparciu grupy, nie
wnosi pomysłów, które
pomogłyby zinterpretować dane, wyciągnąć
wnioski na temat rozważanego problemu,
ustalić kierunek dalszej
pracy nad danymi.
SEMESTR II
MATEMATYKA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
AUDYTORYJNE
danych, ich interpretacji, wyciąganiu wniosków na temat rozważanego problemu,
ustalaniu kierunku
dalszej pracy nad
danymi.
GODZ.
Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych: definicja funkcji dwóch zmiennych, granica, ciągłość, pochodne
cząstkowe, różniczka zupełna, pochodna kierunkowa, pochodne cząstkowe i różniczki zupełne wyższych rzędów, wzór
Taylora, ekstrema funkcji wielu zmiennych, funkcja uwikłana.
Całki wielokrotne, całki krzywoliniowe, całki powierzchniowe: całka podwójna, całki krzywoliniowe, twierdzenia
Grena, całki powierzchniowe, zastosowania geometryczne całek wielokrotnych i powierzchniowych.
Elementy teorii pola: gradient, dywergencja, rotacja, twierdzenia Stokesa, twierdzenia Gaussa.
Szeregi liczbowe i funkcyjne: definicja szeregu liczbowego, kryteria zbieżności szeregów o wyrazach dodatnich, szeregi przemienne, szeregi warunkowo i bezwzględnie zbieżne, ciągi i szeregi funkcyjne, zbieżność i jednostajna
zbieżność ciągu i szeregu funkcyjnego, szeregi potęgowe, szereg Taylora.
Równania różniczkowe zwyczajne pierwszego rzędu: rozwiązanie ogólne, rozwiązanie szczególne, zagadnienia
Cauchy’ego, wybrane typy równań pierwszego rzędu.
Rachunek prawdopodobieństwa: zdarzenia elementarne, zdarzenia losowe, definicja i własności prawdopodobieństwa,
prawdopodobieństwo warunkowe, niezależność zdarzeń losowych, schemat Bernoulliego, prawdopodobieństwo
całkowite, wzór Bayesa, zmienne losowe, rozkłady prawdopodobieństwa zmiennych losowych, parametry zmiennych
losowych, zmienne losowe dwuwymiarowe, zmienne losowe skorelowane, niezależność zmiennych losowych.
Podstawy statystyki matematycznej: podstawowe pojęcia i twierdzenia, wybrane rozkłady prawdopodobieństwa
występujące w statystyce matematycznej, estymatory, przedziały ufności, weryfikacja hipotez statystycznych,
podstawowe testy statystyczne.
SEMESTR II
1.
udział w dyskusji nad
interpretacją danych.
MATEMATYKA
ĆWICZENIOWE
GODZ.
Ćwiczenia obejmują zagadnienia z tematyki audytoryjnej.
Ćwiczenia.
Własna praca studenta, w tym: przygotowanie do ćwiczeń, sprawdzianów (analiza wykładów +
rozwiązywanie zadań).
Własna praca studenta: przygotowanie do egzaminu (analiza wykładów + rozwiązywanie zadań).
Łączn nakład pracy
30+30+1+1+2
30+40+40
Godziny
30
30
ECTS
1+1+2
40+40
x
12
156
64
6
2
110
4
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
IV.Literatura podstawowa
1.
Zbiór zadań z matematyki, Skrypt pod redakcją R. Krupińskiego, Dział Wydawnictw Akademia Morska, Szczecin
2004.
69
2.
3.
4.
R. Krupiński, Z. Zalewski, Rachunek prawdopodobieństwa. Skrypt dla studentów WSM, Szczecin 1992.
R. Krupiński, Z. Zalewski, Podstawy statystyki matematycznej, Skrypt dla studentów WSM, Szczecin 1988.
S. Klekowski, Trygonometria nautyczna, Skrypt dla studentów WSM, Szczecin 1995.
1.
L. Kasyk, R. Krupiński, Poradnik matematyczny, Skrypt dla studentów AM, Szczecin 2004.
2.
R. Krupiński, Repetytorium z matematyki, Skrypt dla studentów AM, Szczecin 2004.
3.
Winnicki K., Landowski M.: Wykłady z matematyki. Wydawnictwo AM, Szczecin 2008.
4.
G. M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, PWN, Warszawa 1997.
5.
L. Gajek, M. Kałuszka, Wnioskowanie statystyczne, WNT, Warszawa 1996.
dr Monika Kijewska
mgr A. Wójcik
mgr S. Konstantynow
[email protected]
ITM
[email protected]
[email protected]
ITM
ITM
70
10.
Przedmiot:
Semestr
III
10. MATEMATYCZNE PODSTAWY KARTOGRAFII
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
18
9
Gn/G2012/23/10/MPK
ECTS
3
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy o odwzorowaniach kartograficznych. Wykształcenie umiejętności pozwalających
na praktyczne zastosowanie zdobytej wiedzy (zwłaszcza w geodezji), a także wykształcenie kompetencji personalnych
i społecznych, dzięki którym wiedza i umiejętności mogą być wykorzystane w pracy zawodowej.
Wiedza geograficzna z zakresu szkoły średniej. Znajomość podstaw rachunku różniczkowego, liczb zespolonych oraz
operacji macierzowych i wielomianowych.
Ma wiedzę w zakresie ogólnej teorii odwzorowań kartograficznych i zniekształceń
EK1
odwzorowawczych.
EK2 Zna i rozumie klasyfikację odwzorowań kartograficznych.
EK3
EK4
EK5
EK6
EK7
Ma wiedzę na temat powszechnie stosowanych odwzorowań kartograficznych (konstrukcja i zniekształcenia) i transformacji współrzędnych, w tym szczególnie odwzorowań
stosowanych w polskich układach współrzędnych.
Potrafi oceniać podstawowe właściwości wybranych odwzorowań kartograficznych,
a także dobrać odwzorowanie stosownie do celu mapy.
Potrafi obliczać i wykreślić siatkę kartograficzną, obliczać współrzędne kartograficzne
oraz zniekształcenia w wybranych odwzorowaniach (szczególnie stosowanych w polskich
układach).
Potrafi rozwiązywać zadania związane z przeliczaniem układów współrzędnych na sferze
i na elipsoidzie oraz z transfromacją współrzędnych prostokątnych płaskich.
Rozumie i potrafi wskazać skutki zastosowania niepoprawnego odwzorowania
kartograficznego na mapach.
Kierunkowy
K_W01; K_W18
K_W18
K_W18
K_U01
K_W02
K_U09
K_K03
Ma wiedzę w zakresie ogólnej teorii odwzorowań kartograficznych i zniekształceń
EK1
odwzorowawczych
Metody oceny
Zaliczenie pisemne
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5-4
4,5-5
Kryterium1
Nie ma podstawowej
Posiada podstawową
Posiada podstawową
Posiada szeroką
wiedzy z zakresu
wiedzę z zakresu
lub szeroką wiedzę
wiedzę z zakresu
teorii odwzorowań
teorii odwzorowań
z zakresu teorii
teorii odwzorowań
kartograficznych.
kartograficznych.
odwzorowań
kartograficznych.
kartograficznych.
Posiada szeroką
Posiada podstawową
wiedzę o zniekształwiedzę o
ceniach w odwzorozniekształceniach
waniach kartograficzw odwzorowaniach
nych.
kartograficznych.
Zna i rozumie klasyfikację odwzorowań kartograficznych
EK2
Metody oceny
zaliczenie pisemne; sprawdziany i prace kontrolne
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5-4
4,5-5
Kryterium1
Nie zna klasyfikwacji Zna podstawowe
Zna podstawowe
Zna podstawowe
odwzorowań.
kryteria podziału
i dodatkowe kryteria
i dodatkowe kryteria
odwzorowań.
podziału odwzoropodziału odwzorowań. Potrafi wskazać
wań. Potrafi wskazać
przykłady.
przykłady. Rozumie
kryteria podziału.
Ma wiedzę na temat powszechnie stosowanych odwzorowań kartograficznych (konstrukcja
EK3
i zniekształcenia) i transformacji współrzędnych, w tym szczególnie odwzorowań stosowanych
w polskich układach współrzędnych.
71
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK7
Zaliczenie pisemne; sprawdziany i prace kontrolne
2
3
3,5-4
Nie zna odwzorowań
Zna odwzorowania
Zna odwzorowania
stosowanych
stosowane w praktyce stosowane w praktyce
w praktyce
geodezyjnej w Polsce. geodezyjnej w Polsce
geodezyjnej w
oraz co najmniej 5
Polsce.
innych odwzorowań.
Posiada wiedzę
o zniekształceniach
w odwzorowaniach
stosowanych
w praktyce
geodezyjnej w Polsce.
4,5-5
Zna odwzorowania
stosowane w praktyce
geodezyjnej w Polsce.
Zana, co najmniej 5
innych powszechnie
stosowanych odwzorowań. Posiada wiedzę o zniekształceniach w odwzorowaniach stosowanych
w praktyce
geodezyjnej w Polsce
oraz w innych
odwzorowaniach. Zna
podstawowe
transformacje
współrzędnych prostokątnych płaskich.
Potrafi oceniać podstawowe właściwości wybranych odwzorowań kartograficznych, a także
dobrać odwzorowanie stosownie do celu mapy
Zaliczenie ćwiczeń; sprawdziany i prace kontrolne
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi ocenić
Potrafi ocenić podPotrafi ocenić istotne
Na podstawie zdefiwłaściwości odwzostawowe właściwości
dla danego celu właniowanego celu mapy
rowań.
odwzorowań.
ściwości odwzorowań potrafi ocenić przy– potrafi poprawnie
datność różnych
wskazać grupę, odopracowań i poprawwzorowań, które
nie dobrać odwzorospełniają założenia.
wanie optymalne.
Potrafi obliczać i wykreślić siatkę kartograficzną, obliczać współrzędne kartograficzne oraz
zniekształcenia w wybranych odwzorowaniach (szczególnie stosowanych w polskich układach)
Zadanie domowe, sprawozdanie
2
3
3,5-4
4,5-5
Potrafi obliczyć
Potrafi obliczyć
Potrafi bezbłędnie
punktów węzłowych
punkty węzłowe
punkty węzłowe
obliczyć punkty
siatki na podstawie
siatki na podstawie
siatki z drobnymi
węzłowe siatki na
podanych wzorów.
podanych wzorów –
błędami na podstawie podstawie podanych
dopuszczalne błędy
podanych wzorów.
wzorów
liczenia.
Potrafi wykreślić linie Potrafi bezbłędnie
siatki.
obliczyć punkty
węzłowe siatki na
podstawie podanych
wzorów. Potrafi
bezbłędnie i estetycznie wykreślić linie
siatki.
Potrafi rozwiązywać zadania związane z przeliczaniem układów współrzędnych na sferze i na
elipsoidzie oraz z transformacją współrzędnych prostokątnych płaskich.
Zaliczenie ćwiczeń; sprawdziany i prace kontrolne
2
3
3,5-4
4,5-5
Zna zasady obliczenia Potrafi obliczyć
Potrafi bezbłędnie
współrzędnych karwspółrzędnych karto- współrzędne kartoobliczyć współrzędne
tograficznych
graficzny – stosuje
graficzne. Stosuje
kartograficzne. Obliw zadanym odwzoro- wzory, możliwe
odpowiednie wzory
cza poprawnie zniewaniu.
niepoprawne wyniki.
na zniekształcenia –
kształcenia. Potrafi
skutecznie zastosorachunkowe.
wać reguły logiki
i wnioskowania do
rozwiązania zadań.
Rozumie i potrafi wskazać skutki zastosowania niepoprawnego odwzorowania kartograficznego
na mapach.
72
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zaliczenie ćwiczeń
2
Nie rozumie, jakie
skutki może wywołać
zastosowanie błędnego odwzorowania.
3
Rozumie i potrafi
wskazać różnice
wizualne mapy, jakie
może wywołać zastosowanie błędnego
odwzorowania.
SEMESTR III
MATEMATYCZNE PODSTAWY KARTOGRAFII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
3,5-4
Rozumie i potrafi
wskazać błędy pomiaru i inne skutki
odwzorowania.
4,5-5
Rozumie i potrafi
wskazać błędy pomiaru i inne skutki
odwzorowania lub
jego parametrów.
AUDYTORYJNE
18 GODZ.
Wprowadzenie do przedmiotu kartografia matematyczna, pojęcie powierzchni oryginału w odwzorowaniu
kartograficznym, układy współrzędnych. Regularne odwzorowania powierzchni w powierzchnię i odwzorowania
kartograficzne. Odwzorowania elipsoidy obrotowej na powierzchnię kuli.
Elementy teorii zniekształceń odwzorowań kartograficznych: skala poszczególna, skala główna i elementarna skala
zniekształceń odwzorowawczych. Elementarna skala zniekształceń długości jako funkcja kąta kierunkowego.
I. twierdzenie Tissota – pojęcie kierunków głównych odwzorowania. II. twierdzenie Tissota – pojęcie elipsy
zniekształceń odwzorowawczych. Ekstremalne zniekształcenia długości w kierunkach głównych odwzorowania. Skala
zniekształceń pól.
Pojęcie zbieżności południków, zniekształcenia kierunków i ekstremalne zniekształcenia kątów.
Klasyfikacja odwzorowań kartograficznych w zależności od lokalnych zniekształceń odwzorowawczych.
Odwzorowania równokątne, równopolowe i równoodcinkowe.
Klasyfikacja odwzorowań kartograficznych w zależności od kształtu siatek kartograficznych. Odwzorowania
azymutalne, walcowe, stożkowe i inne. Odwzorowania normalne, ukośne i poprzeczne. Odwzorowania
perspektywiczne.
Podstawy teoretyczne odwzorowań konforemnych: współrzędne izometryczne, twierdzenie o odwzorowaniach
konforemnych, elementarna skala długości w odwzorowaniach konforemnych i zbieżność południków.
Charakterystyka odwzorowań kartograficznych stosowanych w geodezji i kartografii.
Odwzorowanie Gaussa-Krügera i jego podstawowe właściwości.
Odwzorowanie quasi-stereograficzne i jego podstawowe właściwości.
SEMESTR III
MATEMATYCZNE PODSTAWY KARTOGRAFII
ĆWICZENIA
9 GODZ.
1. Przeliczanie współrzędnych na kuli i elipsoidzie obrotowej.
2. Konstrukcja siatki kartograficznej dla obszaru Polski, wykreślenie i obliczenia zniekształceń odwzorowania:
2.1. Azymutalnego równokątnego ukośnego,
2.2. Walcowego równokątnego poprzecznego.
3. Przeliczanie współrzędnych oraz analiza elementarnych skal długości i pól, a także zbieżności południków
odwzorowania Gaussa-Krügera.
4. Transformacja równokątna współrzędnych prostokątnych płaskich.
wykonanie sprawozdań, zadań .
18+9+1+1
9+50
Godziny
18
9
ECTS
1+1
50
x
10
89
29
3
1
59
2
73
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Gajderowicz I., Odwzorowania kartograficzne. Podstawy. Wydawnictwo UWM, Olsztyn,2009
2.
Pasławski J. (red), Wprowadzenie do kartografii i topografii, Nowa Era, Wrocław, 2006
3.
Panasiuk J., Balcerzak J., Pokrowska U., Wybrane zagadnienia z podstaw teorii odwzorowań kartograficznyc, Oficyna
Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1999.
4.
Ustawa Prawo Geodezyjne i Kartograficzne.
5.
Główny Geodeta Kraju - Wybór instrukcji i norm.
V.Literatura uzupełniająca
1.
Saliszczew K.A., Kartografia ogólna, PWN, Warszawa 1999.
2.
Gajderowicz I., Kartografia matematyczna dla geodetów,. Wyd. AR-T, Olsztyn 1999.
3.
Balcerzak J., Panasiuk J., Wprowadzenie do kartografii matematycznej, Oficyna Wydawnicza Politechniki
Warszawskiej, Warszawa 2005.
4.
Biernacki F., Podstawy teorii odwzorowań kartograficznych, PWN, Warszawa 1973.
5.
Osada E., Analiza, wyrównanie i modelowanie Geo-danych., Wyd. AR we Wrocławiu, Wrocław 1998.
6.
Różycki J., Kartografia matematyczna. PWN, Warszawa 1978.
Koordynator przedmiotu i prowadzący zajęcia
dr inż. Witold Kazimierski
[email protected]
KG
74
11.
Przedmiot:
Semestr
I
II
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
Gn/G2012/11/11/F1
11. FIZYKA– moduł 1
A
C
L
15
20
15
20
ECTS
6
4
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie podstaw fizyki, jako nauki o własnościach otaczającego
nas świata i zachodzących w nim zjawisk oraz kojarzenie na tej podstawie wzajemnej zależności między przyczynami
i skutkami procesów zachodzących w świecie materialnym.
Zakres szkoły średniej z matematyki i fizyki.
Efekty kształcenia semestr I
Zna i rozumie podstawowe prawa fizyki. Potrafi definiować pojęcia i wielkości fizyczne
EK1 z wykorzystaniem poznanego aparatu matematycznego, odczytywać sens fizyczny z ich
definicji; ustalić zależności od innych wielkości fizycznych.
Potrafi wykonać niezbędne obliczenia w celu wyznaczenia wielkości fizycznej
EK2 z wykorzystaniem obowiązujących definicji i praw. Potrafi przeprowadzić działania na
jednostkach.
Posiada umiejętności samokształcenia i skutecznego wykorzystywania zasobów
informacyjnych, w tym międzynarodowych źródeł informacji w zakresie praw i zjawisk
EK3 fizycznych zachodzących w otaczającej nas rzeczywistości. Rozumie, że konieczność
kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym wynikająca z tempa zmian
w standardzie i stosowanej technologii wymaga znajomości podstawowych praw fizyki.
Kierunkowe
K_W01; K_U11
K_W01; K_U11
K_U01; K_U05
K_K01
Zna i rozumie podstawowe prawa fizyki. Potrafi definiować pojęcia i wielkości fizyczne
EK 1
z wykorzystaniem poznanego aparatu matematycznego, odczytywać sens fizyczny z ich definicji;
ustalić zależności od innych wielkości fizycznych.
Metody oceny
Egzamin pisemny, egzamin ustny, zadanie domowe, zaliczenie ćwiczeń, laboratoriów/
symulatorów, sprawozdanie/ raport, projekt, prezentacja, sprawdziany i prace kontrolne
w semestrze.
Kryteria/Ocena
2
3
3,5-4
4,5-5
Kryterium 1
Zna podstawowe
Demonstruje dobre
Ma znacznie
Zakres wiedzy i jej
podstawowych praw
prawa i jednostki,
zrozumienie
rozszerzoną,
zrozumienie
fizyki, nie zna
wykazuje jednak
zagadnień
usystematyzowaną
podstawowych
pewne problemy
i umiejętność
wiedzę, demonstruje
jednostek.
z rozumieniem
wykorzystania
wykorzystanie
i prawidłową
aparatu
zalecanej literatury.
interpretacją.
matematycznego.
Potrafi wykonać niezbędne obliczenia w celu wyznaczenia wielkości fizycznej z wykorzystaniem
EK 2
obowiązujących definicji i praw. Potrafi przeprowadzić działania na jednostkach.
Metody oceny
egzamin pisemny, egzamin ustny, zadanie domowe, zaliczenie ćwiczeń, laboratoriów/
w semestrze.
Kryteria/Ocena
2
3
3,5-4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna
Zna podstawowe
Potrafi
Potrafi znaleźć
Zakres wiedzy i
podstawowych praw,
równania i potrafi je
przeanalizować
rozwiązania
poprawność obliczeń ani równań
przekształcać.
problem wybierając
alternatywne wskazać
opisujących zjawiska
odpowiednie
zalety i wady różnych
fizyczne.
równania,
metod.
przekształcać je, oraz
wykonać działania na
jednostkach.
EK 3
75
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Kryterium 1
Efektywne
korzystanie z zajęć,
umiejętność
samokształcenia i
rozumienie potrzeby
ciągłego pogłębiania
wiedzy.
Kryterium 2
Umiejętność
wykorzystania
informacji
źródłowych
w tym międzynarodowych źródeł informacji w zakresie praw i zjawisk fizycznych zachodzących
w otaczającej nas rzeczywistości. Rozumie, że konieczność kształcenia ustawicznego w rozwoju
zawodowym wynikająca z tempa zmian w standardzie i stosowanej technologii wymaga
znajomości podstawowych praw fizyki.
Egzamin pisemny, egzamin ustny, zadanie domowe, zaliczenie ćwiczeń, laboratoriów/
w semestrze.
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie wykazuje
Wykazuje niezbędną,
Wykazuje
Pracuje samodzielnie,
właściwej aktywności
do efektywnego
zaangażowanie
wykazuje chęć
na zajęciach,
uczenia się,
w procesie uczenia
pogłębiania wiedzy.
umiejętności
aktywność.
się. Identyfikuje
Rozwija swą
samodzielnego
i rozwiązuje problem
inicjatywę, krytyczne
przyswajania
przy nieznacznej
i pogłębiania wiedzy
pomocy nauczyciela.
doskonalenia
zawodowego.
Nie potrafi wyszukać
W podstawowym
Samodzielnie
Swobodnie,
podstawowych
zakresie korzysta
wykorzystuje
w pogłębionym
informacji odnośnie
z międzynarodowych
międzynarodowe
zakresie wykorzystuje
analizowanych
wydawnictw oraz
wydawnictwa i inne
międzynarodowe
zagadnień fizycznych. Internetu.
zasoby informacyjne
wydawnictwa i inne
w tym elektroniczne
zasoby informacyjne.
wersje przekazu
danych.
SEMESTR I
FIZYKA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
15 GODZ.
Elementy rachunku wektorowego. Kinematyka punktu materialnego. Ruch prostoliniowy jednostajny i zmienny. Ruch
krzywoliniowy.
Dynamika punktu materialnego. Siły bezwładności, siła Coriolisa.
Praca. Moc. Energia. Zasady zachowania energii i pędu.
Oddziaływania grawitacyjne (prawo powszechnego ciążenia. Siła grawitacji, a ciężar ciała. Prawa Keplera, I i II prędkość kosmiczna. Pole grawitacyjne - wielkości fizyczne opisujące pole (natężenie i potencjał pola grawitacyjnego).
Praca w centralnym polu grawitacyjnym, energia potencjalna pola grawitacyjnego.
Moment siły i moment bezwładności. Twierdzenie Steinera. Zasady dynamiki ruchu obrotowego. Energia ruchu obrotowego. Zasada zachowania momentu pędu.
Drgania harmoniczne swobodne, tłumione i wymuszone. Składanie drgań harmonicznych równoległych
i prostopadłych.
Fale mechaniczne. Kryteria klasyfikacji fal. Pojęcia i wielkości fizyczne opisujące ruch falowy. Równanie płaskiej fali
harmonicznej.
Odbicie i załamanie fali, zasada Huygensa. Dyfrakcja i interferencja fal. Fale stojące. Równanie fali stojącej. Fale akustyczne. Podstawy akustyki. Efekt Dopplera.
Pojęcie cieczy lepkiej i doskonałej. Prawo ciągłości strugi. Równanie Bernoulliego – przykłady i zastosowania. Jednostki ciśnienia. Prawa Pascala i Archimedesa.
Podstawy teorii kinetyczno- molekularnej gazów. Parametry termodynamiczne. Rozkład Maxwella i Boltzmanna.
Zasady termodynamiki. Przemiany gazowe. Ciepło właściwe. Elementy kalorymetrii
Podstawowe prawa elektrostatyki, prawo Coulomba, prawo Gaussa. Pole elektryczne- natężenie i potencjał pola. Pojemność elektryczna.
Prąd elektryczny. Prawa Ohma i Kirchhoffa. Pojęcie oporu elektrycznego.
Pole magnetyczne. Pole magnetyczne wokół przewodnika z płynącym prądem. Prawo Biota-Savarta.
Wzbudzanie prądów zmiennych. Drgania w obwodzie LC. Rezonans w obwodzie RLC. Prawa Maxwella.
Fale elektromagnetyczne.
SEMESTR I
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
AUDYTORYJNE
FIZYKA
ĆWICZENIOWE
20 GODZ.
Elementy rachunku wektorowego.
Kinematyka punktu materialnego.
Ruch prostoliniowy jednostajny i zmienny.
Ruch krzywoliniowy.
Dynamika punktu materialnego.
Siły bezwładności, siła Coriolisa.
Zasady zachowania energii i pędu.
Przemiany energii mechanicznej na równi pochyłej.
76
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Zasady dynamiki ruchu obrotowego. Energia ruchu obrotowego.
Drgania harmoniczne swobodne- przemiany energetyczne.
Równanie Bernoulliego – przykłady i zastosowania.
Prawo Archimedesa – warunki pływania ciał.
Bilans cieplny - przemiany fazowe.
Prawa Ohma i Kirchhoffa – łączenie obwodów.
Drgania w obwodzie LC.
15+20+1+1
20+75+55
Godziny
15
20
ECTS
1+1
75
55
15
182
37
6
1
150
5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
77
11.
Przedmiot:
Gn/G2012/12/11/F2
FIZYKA– moduł 2
Semestr
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
20
I
15
15
II
15
15
L
6
20
Zna i rozumie podstawowe prawa fizyki współczesnej. Potrafi opisać i wyjaśnić
EK1
podstawowe zjawiska fizyczne z tego zakresu w oparciu o poznane prawa i zasady. Posiada
umiejętność przedstawiania graficznych zależności wielkości fizycznych od różnych
parametrów, oraz ich interpretacji.
Posiada umiejętność pomiaru podstawowych wielkości fizycznych i prezentowania
EK2
wyników pomiarów graficznie. Potrafi zestawić układ pomiarowy do przeprowadzenia
badań właściwości fizycznych przy rozwiązywaniu prostszych zagadnień technicznych.
Potrafi swobodnie posługiwać się wybranymi urządzeniami kontrolno-pomiarowymi,
pracować indywidualnie i zespołowo.
Posiada umiejętności samokształcenia i skutecznego wykorzystywania zasobów
EK3
informacyjnych, w tym międzynarodowych źródeł informacji w zakresie praw i zjawisk
fizycznych zachodzących w otaczającej nas rzeczywistości. Rozumie, że konieczność
kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym wynikająca z tempa zmian w standardzie
i stosowanej technologii wymaga znajomości podstawowych praw fizyki.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zakres wiedzy i jej
zrozumienie.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność pomiaru
podstawowych wielkości
fizycznych.
Kryterium 2
Znajomość rachunku
błędu
EK3
ECTS
4
Kierunkowe
K_W01; K_W04
K_U04
K_W01; K_W09;
K_W10; K_K04;
K_K05; K_U01;
K_U02; K_U04
K_W01; K_W04;
K_U01; K_K01
Zna i rozumie podstawowe prawa fizyki współczesnej. Potrafi opisać i wyjaśnić podstawowe
zjawiska fizyczne z tego zakresu w oparciu o poznane prawa i zasady. Posiada umiejętność
przedstawiania graficznych zależności wielkości fizycznych od różnych parametrów, oraz ich
interpretacji.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna i nie rozuZna podstawowe
Demonstruje dobre
Ma znacznie rozszemie podstawowych
prawa i jednostki,
zrozumienie zagadnień
rzoną, usystematypraw fizyki, nie zna
wykazuje jednak
i umiejętność wykorzyzowaną wiedzę,
podstawowych
pewne problemy
stania aparatu matemademonstruje wykojednostek.
z rozumieniem
tycznego.
rzystanie zalecanej
i prawidłową
literatury.
interpretacją.
Posiada umiejętność pomiaru podstawowych wielkości fizycznych i prezentowania wyników
pomiarów graficznie. Potrafi zestawić układ pomiarowy do przeprowadzenia badań właściwości
fizycznych przy rozwiązywaniu prostszych zagadnień technicznych. Potrafi swobodnie posługiwać się wybranymi urządzeniami kontrolno-pomiarowymi, pracować indywidualnie
i zespołowo.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi wykonać Potrafi dokonać
podstawowych
pomiaru podstawodokonać pomiaru poddokonać pomiaru
pomiarów z wykowych wielkości
stawowych wielkości
różnych wielkości
rzystaniem odpofizycznych, przy
fizycznych, a także
fizycznych, a także
wiednich mierników niewielkiej pomocy
zestawić prosty układ
zestawić układ poprowadzącego zajępomiarowy.
miarowy.
cia.
Nie rozumie przyZna przyczyny
Dodatkowo wymienia
Ocenia możliwości
czyn powodujących
powodujące powsta- ograniczenia metod,
wykorzystania metod
powstanie błędu
nie błędu pomiarozakłada dozwolony błąd w różnych przypadpomiarowego ani
wego oraz proste
lub przybliżenie oblikach. Podaje przywyznaczyć go przy
metody rachunku
czeń, ilustruje je grakłady.
pomocy metod
błędu.
ficznie.
analitycznych.
w tym międzynarodowych źródeł informacji w zakresie praw i zjawisk fizycznych zachodzących
78
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Efektywne korzystanie z
zajęć, umiejętność samokształcenia i rozumienie potrzeby
ciągłego pogłębiania
wiedzy.
Kryterium 2
Umiejętność wykorzystania informacji źródłowych
w otaczającej nas rzeczywistości. Rozumie, że konieczność kształcenia ustawicznego w rozwoju
zawodowym wynikająca z tempa zmian w standardzie i stosowanej technologii wymaga
znajomości podstawowych praw fizyki.
Zaliczenie ćwiczeń/laboratoriów, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie wykazuje właWykazuje
Wykazuje zaangażowaPracuje samodzielściwej aktywności
niezbędną, do
nie w procesie uczenia
nie, wykazuje chęć
na zajęciach,
efektywnego uczenia się. Identyfikuje
pogłębiania wiedzy.
umiejętności
się, aktywność.
i rozwiązuje problem
Rozwija swą inicjasamodzielnego
przy nieznacznej potywę, krytyczne
przyswajania
mocy nauczyciela.
i pogłębiania wiedzy
doskonalenia zawodowego.
Nie potrafi wyszuW podstawowym
Samodzielnie wykorzySwobodnie,
kać podstawowych
zakresie korzysta z
stuje międzynarodowe
w pogłębionym
informacji odnośnie
międzynarodowych
wydawnictwa i inne
zakresie
analizowanych
wydawnictw oraz
zasoby informacyjne
wykorzystuje
zagadnień fizyczInternetu.
w tym elektroniczne
międzynarodowe
nych.
wersje przekazu
wydawnictwa i inne
danych.
zasoby informacyjne
.
SEMESTR II
FIZYKA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
15 GODZ.
Elementy STW.
Podstawy teorii pasmowej ciał stałych. Własności ciał stałych. Przewodniki, półprzewodniki i izolatory.
Magnetyczne własności materii. Ferromagnetyzm.
Stara teoria kwantów. Promieniowanie termiczne. Fotoefekt zewnętrzny. Promieniowanie rentgenowskie. Efekt
Comptona.
Zasada nieoznaczoności Heisenberga. Fale materii de Broglie’a - dualizm korpuskularno – falowy materii.
Promieniotwórczość naturalna i sztuczna. Prawo rozpadu promieniotwórczego. Defekt masy - energia wiązania.
Reakcje jądrowe. Rozszczepienie jądra atomowego. Wybrane problemy i zastosowania fizyki jądrowej - energetyka
jądrowa.
Skażenia radioaktywne i ich szkodliwość dla organizmów żywych. Przykłady skażeń radio-aktywnych.
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
AUDYTORYJNE
FIZYKA
LABORATORYJNE
20 GODZ.
Wyznaczanie ciepła parowania i topnienia.
Wyznaczanie współczynnika rozszerzalności liniowej ciał stałych metodą elektryczną.
Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu.
Badanie drgań własnych struny metodą rezonansu.
Wyznaczanie stosunku cp/cv.
Wyznaczanie przyśpieszenia ziemskiego przy pomocy wahadła rewersyjnego.
Wyznaczanie momentu bezwładności żyroskopu.
Wyznaczanie współczynnika sztywności.
Wyznaczanie częstości generatora na podstawie dudnień i krzywych Lissajous.
Badanie zależności oporu metalu i półprzewodnika od temperatury.
Wyznaczanie siły elektromotorycznej i oporu wewnętrznego ogniwa metodą kompensacji.
Sprawdzanie twierdzenia Steinera.
Wyznaczanie logarytmicznego dekrementu tłumienia przy pomocy wahadła fizycznego.
Sprawdzanie prawa Ohma dla obwodów prądu stałego.
Przemiany energii mechanicznej na równi pochyłej.
Godziny
15
20
ECTS
1+1+2+1
30
79
15+20+1+1+2+1
20+30+30
30
15
115
40
4
1.5
80
2.5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
D. Halliday, R. Resnick, J. Walker: Podstawy fizyki. PWN 2007.
2.
Cz. Bobrowski: Fizyka – krótki kurs. WNT 2004.
3.
J.Kirkiewicz, J. Chrzanowski, B. Bieg, R. Pikuła: Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki.Cz. I, Szczecin 2001 (WSM
Szczecin).
4.
Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki. Cz. II pod redakcją J. Kirkiewicza. Szczecin 2003 (WSM Szczecin).
1.
J. Massalski, M. Massalska: Fizyka dla inżynierów. Cz. I. WNT 2005.
2.
T. Dryński: Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, wyd. VII, PWN, Warszawa 1977.
3.
A.Januszajtis: Fizyka dla politechnik. PWN 1991.
4.
K. Jezierski, B. Kołodka, K. Sierański: Zadania z rozwiązaniami – skrypt do ćwiczeń z fizyki dla studentów I roku
Wyższych Uczelni, Część I i II, Oficyna Wydawnicza Scripta, Wrocław 2000.
dr J. Chrzanowski
dr Bohdan Bieg
mgr Marcin Krogulec
[email protected]
KF
[email protected]
[email protected]
KF
KF
80
12.
Przedmiot:
Semestr
II
Liczba tygodni
w semestrze
15
Gn/G2012/12/12/GI
12. GRAFIKA INŻYNIERSKA
A
C
L
10
17
ECTS
2
Celem kształcenia jest przekazanie podstawowej wiedzy z zakresu konstrukcji maszyn i zapisu konstrukcji. Wykształcenie
umiejętności niezbędnych do przedstawienia konstrukcji w formie szkicu i w formie elektronicznej wykorzystując technikę
CAD.
Obsługa komputera na poziomie podstawowym. Matematyka, Fizyka, Informatyka.
EK1 Ma podstawową wiedzę dotyczącą grafiki inżynierskiej
EK2 Potrafi zrealizować projekt inżynierski z wykorzystaniem narzędzi typu CAD
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Ma podstawową wiedzę dotyczącą grafiki inżynierskiej
Zaliczenie pisemne
2
3
3,5 - 4
Nie zna zasad
Zna zasady rzutowa- Zna zasady rzutowania
rzutów
nia prostokątnego.
prostokątnego, potrafi
prostokątnych.
odwzorować element
na układzie trzech
rzutni.
4,5 - 5
Zna zasady rzutowania prostokątnego,
potrafi odwzorować
element na układzie
trzech rzutni, zna
podstawy projektowania CAD.
Potrafi zrealizować projekt inżynierski z wykorzystaniem narzędzi typu CAD
Zaliczenie laboratoriów
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi
Potrafi tworzyć
Potrafi tworzyć oraz
Potrafi opracować
opracować rysunku
proste obiekty
modyfikować/edytować projekt prostego
technicznego w
w grafice
utworzone obiekty
obiektu rzeczywiprogramie CAD.
wektorowej
graficzne wraz
stego wykorzystując
wykorzystując
z wymiarowaniem
technikę CAD,
technikę CAD.
wykorzystując technikę tworzyć elementy
CAD.
biblioteczne oraz
przygotować rysunek
do wydruku.
SEMESTR II
GRAFIKA INŻYNIERSKA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Kierunkowe
K_W01; K_W04
K_U21
AUDYTORYJNE
10 GODZ.
Elementy geometrii wykreślnej - rzut prostokątny i środkowy.
Podstawy projektowania wspomaganego komputerowo.
Systemy CAD (Computer Aided Design).
Reprezentacja grafiki w systemach CAD.
Tworzenie i edycja obiektów graficznych w systemie CAD: obiekty, tekst, symbole, wymiarowanie.
Podstawowe koncepcje pracy w przestrzeni trójwymiarowej.
Elementy automatyzacji w przetwarzaniu danych.
81
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
GRAFIKA INŻYNIERSKA
LABORATORYJNE
17 GODZ.
Rzutowanie prostokątne.
Wykorzystanie programu z grupy CAD do zapisu konstrukcji.
Interfejs przykładowego programu CAD, operacje dyskowe.
Tworzenie i edycja obiektów w grafice wektorowej.
Wymiarowanie obiektów wektorowych, obliczanie ich wybranych parametrów geometrycznych.
Przygotowanie rysunku do wydruku.
Opracowanie projektu z wykorzystaniem narzędzi CAD.
10+17+1+1
17+20+5
Godziny
10
ECTS
17
1+1
20
5
5
59
2
29
1
42
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
IV. Literatura podstawowa:
1.
Metelkin J., Setman A., Zdrojewski P.: MegaCAD, Wydawnictwo Helion.
2.
Grzybowski L.: Geometria wykreślna. Wyższa Szkoła Morska w Szczecinie. Szczecin 2002.
1.
J. Bajkowski: Podstawy zapisu konstrukcji. Warszawa: OWPW 2005.
2.
Andrzejowski Z., Pawłowski W., Przewłocki S.: Geometria wykreślna: konstrukcje podstawowe z przykładami
zastosowań, Politechnika Łódzka, Łódź 1997.
3.
Bieliński A.: Geometria wykreślna. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005.
4.
Błach A.: Inżynierska geometria wykreślna: podstawy i zastosowania. Wydaw. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2002.
5.
Januszewski B.: Geometria wykreślna teoretyczne podstawy rysunku technicznego. Oficyna Wydaw. Politechniki
Rzeszowskiej, Rzeszów 1999.
6.
Kaczyński R., Nowakowski J.A., Sajewicz E.: Grafika inżynierska Cz. 1, Geometria wykreślna - ćwiczenia
projektowe.: Politechnika Białostocka, Białystok 2001.
7.
Karcz Z.: Geometria wykreślna. Politechnika Lubelska, Lublin 1999.
8.
Koczyk H.: Geometria wykreślna: metoda Monge'a i aksonometria. Cz. 2. Rozwiązania zadań. Wydaw. Naukowe
PWN, Warszawa 1998.
9.
Geometria wykreślna w zadaniach praca zbiorowa / pod red. Stefana Przewłockiego; zespół autorski Zdzisław
Andrzejowski [et al.]: Politechnika Łódzka, Łódź 1999.
10. Mierzejewski W.: Geometria wykreślna. Politechnika Warszawska, Warszawa 1994.
dr hab. inż. Tomasz Cepowski
[email protected]
ZBiSS
82
13.
Przedmiot:
Semestr
I
Liczba tygodni
w semestrze
15
Gn/G2012/11/13/I
13. INFORMATYKA
A
C
L
9
9
ECTS
2
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy z zakresu informatyki (obejmującą zasadę działania komputerów i sieci
teleinformatycznych, rodzaje oprogramowania, podstawy programowania, tendencje rozwojowe w informatyce).
Wykształcenie umiejętności w zakresie programowania oraz zasad działania sieci teleinformatycznych.
EK1 Ma podstawową wiedzę dotyczącą pojęć, praw i technologii z zakresu informatyki oraz
tendencji rozwojowych w informatyce.
EK2 Posiada podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu budowy komputerów, sieci
komputerowych i programowania.
EK3 Posiada umiejętność algorytmizacji prostych problemów obliczeniowych.
EK4 Posiada umiejętność implementacji prostych problemów algorytmicznych przy użyciu
komputera i wybranego języka programowania.
Kierunkowe
K_W03; K_W04
K_W09
K_U03; K_U09
K_U03; K_U09;
K_U10; K_U22
Ma podstawową wiedzę dotyczącą pojęć, praw i technologii z zakresu informatyki.
EK1
Metody oceny
Zaliczenie pisemne lub ustne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 – 5
Kryterium 1
Nie posiada podPosiada podstawową
Posiada szeroką wiedzę Posiada szeroką wiedzę
stawowej wiedzy
wiedzę zakresu termi- zakresu terminologii
zakresu terminologii
z zakresu informanologii stosowanej
stosowanej
stosowanej w informatyki, nie udziela
w informatyce.
w informatyce, rozumie tyce, potrafi wskazać
poprawnych odwiększość przytazależności między
powiedzi nawet
czanych pojęć.
różnymi pojęciami.
z pomocą egzaminatora.
Kryterium 2
Orientuje się
stawowej wiedzy
wiedzę na temat
w aspektach stosowania wskazać przykłady
pozwalającej
zastosowania
informatyki, bez
zastosowania informawskazać przykłady
informatyki, potrafi
większych problemów
tyki w różnych aspekzastosowania
przytoczyć
wskazuje przykłady
tach działalności człoinformatyki
najprostsze przykłady. z otoczenia.
wieka.
w otaczającym
świecie.
Kryterium 3
Nie posiada podPotrafi wymienić pod- Posiada podstawową
Posiada podstawową
stawowej wiedzy na
stawowe metody
wiedzę o sztucznej
wiedzę o metodach
temat tendencji
sztucznej inteligencji
inteligencji, potrafi
sztucznej inteligencji,
rozwojowych
oraz tendencje rozwo- opisać podstawowe
potrafi objaśnić podstaw informatyce.
jowe w informatyce.
tendencje rozwojowe
wowe tendencje rozw informatyce.
wojowe w informatyce.
Posiada podstawową wiedzę z zakresu budowy komputerów, sieci komputerowych i programowania.
EK2
Metody oceny
Zaliczenie pisemne lub ustne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
stawowej wiedzy
wiedzę z zakresu
z zakresu architektury,
z zakresu architektury,
o komputerach, nie
budowy i zasad
budowy i zasad
budowy i zasad
potrafi poprawnie
działania komputerów działania komputerów
działania komputerów,
wymienić
osobistych typu PC.
ogólnie, nie tylko
potrafi wykazać wady
podstawowych
osobistych typu PC.
i zalety różnych
83
Kryterium 2
Kryterium 3
Kryterium 4
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
elementów
rozwiązań.
komputera, nawet po
uzyskaniu pomocy.
Nie posiada
Posiada podstawową
podstawowej wiedzy wiedzę na temat sieci
na temat sieci
na temat sieci
na temat sieci
komputerowych,
komputerowych, ich
komputerowych, ich
komputerowych, nie
potrafi wymienić
topologii i zasad
topologii, zasad
potrafi poprawnie
podstawowe topologie działania.
działania i protokołów,
wymienić
i zna ogóle zasady
potrafi wykazać wady
podstawowych
działania.
i zalety różnych
topologii ani nazw
rozwiązań.
urządzeń sieciowych.
Nie posiada
Posiada podstawową
Posiada podstawową
Posiada szeroką wiedzę
podstawowej wiedzy wiedzę na temat
wiedzę na temat
na temat
na temat rodzajów
rodzajów
oprogramowania
oprogramowania
oprogramowania
oprogramowania
i systemów
i systemów
i systemów
i systemów
informatycznych.
informatycznych,
informatycznych, nie informatycznych.
rozumie potrzebę
potrafi wymienić
tworzenia różnych
rodzajów
związanych
oprogramowania.
z oprogramowaniem.
Nie posiada
Posiada podstawową
Posiada podstawową
Posiada podstawową
podstawowej wiedzy wiedzę
wiedzę na temat
wiedzę na temat
o programowaniu,
o rozwiązaniach
tworzenia programów,
tworzenia programów,
nie potrafi wymienić
używanych podczas
struktur i rozwiązań
struktur i rozwiązań
nazw podstawowych
programowania,
używanych podczas
używanych podczas
operacji
potrafi opisać
programowania.
programowania, potrafi
wykonywanych
podstawowe operacje
przeprowadzić analizę
podczas pisania
wykonywane podczas
algorytmu w celu jego
programu, nawet po
pisania programu.
oprogramowania.
uzyskaniu pomocy.
Posiada umiejętność algorytmizacji prostych problemów obliczeniowych.
Zaliczenie laboratoriów, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, sprawozdanie, zadanie domowe
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Znaczne błędy
Umiejętność
Umiejętność
Umiejętność wprawnej
w algorytmizacji
algorytmizacji
algorytmizacji
algorytmizacji
problemów
problemów
problemów
problemów
obliczeniowych
obliczeniowych
obliczeniowych
obliczeniowych
analogicznych ze
analogicznych ze
odbiegających od
odbiegających od
wzorcowymi.
wzorcowymi,
przykładów
przykładów
możliwe drobne
wzorcowych.
błędy.
drobne błędy.
Posiada umiejętność implementacji prostych problemów algorytmicznych przy użyciu komputera
i wybranego języka programowania.
Zaliczenie laboratoriów, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, sprawozdanie, zadanie domowe
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Znaczne błędy
Umiejętność
Umiejętność
Umiejętność wprawnej
w implementacji
implementacji
implementacji
implementacji
problemów
problemów
problemów
problemów
analogicznych ze
analogicznych ze
odbiegających od
odbiegających od
wzorcowymi.
wzorcowymi,
przykładów
przykładów
możliwe drobne
wzorcowych.
błędy.
drobne błędy.
SEMESTR I
INFORMATYKA
1.
2.
3.
4.
5.
AUDYTORYJNE
9 GODZ.
Przedmiot i metody informatyki. Podstawowe pojęcia.
Środki techniczne. Klasyfikacja środków technicznych. Reprezentacja danych w systemach komputerowych.
Sprzęt mikrokomputerowy.
Sieci komputerowe.
Programowanie, fazy programowania.
84
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Oprogramowanie systemowe i użytkowe.
Algorytmy. Projektowanie i analiza algorytmów.
Struktura programu VBA, edycja, kompilacja, uruchomienie programu. Śledzenie programu. Instrukcje
wejścia/wyjścia. Typy danych, struktury danych, zmienne.
Instrukcja podstawienia. Wyrażenia arytmetyczne i logiczne. Instrukcje warunkowe i wyboru.
Operacje iteracyjne, zmienne indeksowe.
Procedury i funkcje.
Funkcje i algorytmy rekurencyjne.
Pliki. Operacje na plikach.
Systemy informatyczne. Struktura procesu tworzenia systemu informatycznego.
Wybrane zagadnienia sztucznej inteligencji.
SEMESTR I
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
INFORMATYKA
LABORATORYJNE
9 GODZ.
Algorytmy.
Struktura programu. Instrukcje wejścia/wyjścia Zmienne.
Instrukcja warunkowa IF z warunkami złożonymi, zastosowanie operatorów logicznych, instrukcje zagnieżdżone.
Pętla FOR.
Pętla DO/LOOP.
Zmienne indeksowe.
Procedury i funkcje.
Projekt – zadanie problemowe.
9+9+1+1
9+30
Godziny
9
9
ECTS
1+1
30
x
10
60
20
2
1
39
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Brookshear G.J., Informatyka w ogólnym zarysie, WNT 2003.
2.
Prague C.N., Irwin M.R., Reardon J., Access 2003 PL. Biblia, Helion, 2004.
3.
Wirth N., Algorytmy + Struktury danych = Programy, WNT, 1999.
4.
Wróblewski P., Algorytmy, struktury danych i techniki programowania. Helion, Gliwice, 1996.
5.
Niedzielska E., Wstęp do Informatyki, PWE W-wa 1994.
V. Literaturauzupełniająca
1.
Banachowski L., Diks K., Rytter W., Algorytmy i struktury danych, WNT, Warszawa 1996.
2.
Aho A., Hopcroft J. E., Ullman J., Projektowanie i analiza algorytmów, Helion 2003.
3.
Sommerville I., Inżynieria oprogramowania, WNT 2003.
4.
Elmasri R., Navathe S., Wprowadzenie do systemów baz danych, Helion 2005.
5.
Rutkowski L., Metody i techniki sztucznej inteligencji, WN PWN, 2005.
85
dr inż. Paweł Banaś
mgr inż. Janusz Magaj
[email protected]
ITM
[email protected]
ITM
86
14.
Przedmiot:
Semestr
I
Liczba tygodni
w semestrze
15
Gn/G2012/11/14/G
14. GEOMATYKA
A
C
L
10
17
ECTS
4
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy z zakresu technologii pozyskiwania, zbierania, utrzymywania, analizy,
interpretacji, przesyłania i wykorzystywania informacji geoprzestrzennej (przestrzennej, geograficznej), odniesionej do
Ziemi.
Wykształcenie umiejętności z zakresu analizy, interpretacji pozyskanych informacji, a także wykorzystania pozyskanych
informacji.
Ma wiedzę w zakresie roli i zastosowań geomatyki (geoinformatyki) w różnych
EK1
dziedzinach gospodarki.
Ma wiedzę o aktualnych trendach w zakresie rozwiązań geoinformatycznych.
EK2
Potrafi pozyskiwać, analizować, interpretować oraz wykorzystywać informacje
EK3
geoprzestrzenne (przestrzenne, geograficzne).
Rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu informacji o osiągnięciach techniki
EK4
i innych aspektach działalności inżyniera.
Kierunkowe
K_W07
K_W09
K_U08; K_U10
K_K08
Ma wiedzę w zakresie roli i zastosowań geomatyki (geoinformatyki) w różnych dziedzinach
EK1
gospodarki.
Metody oceny
Egzamin ustny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi wskazać
Potrafi wskazać rolę
roli i zastosowań
geomatyki w innych
geomatyki w innych
geomatyki w innych
geomatyki w innych
dziedzinach gospodziedzinach gospodziedzinach gospodziedzinach gospodarki oraz potrafi
darki oraz potrafi
darki oraz potrafi
darki.
wskazać niektóre
wskazać i scharaktewskazać i scharaktezastosowania
ryzować niektóre
ryzować zastosowania
geomatyki w innych
zastosowania
geomatyki w innych
dziedzinach gospogeomatyki w innych
dziedzinach
darki.
dziedzinach gospogospodarki oraz
darki.
procesie naukowym
i badawczym.
Ma wiedzę o aktualnych trendach w zakresie rozwiązań geoinformatycznych.
EK2
Metody oceny
Egzamin ustny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie posiada wiedzy
Posiada wiedzę
Posiada wiedzę
Posiada wiedzę
o trendach w zakresie
rozwiązań
rozwiązań
rozwiązań
rozwiązań
geoinformatycznych.
geoinformatycznych,
geoinformatycznych,
geoinformatycznych,
z brakami w zakresie
z dobrym objaśnieniem z dobrym objaśnieniem
ich aktualności
obecnych rozwiązań
obecnych rozwiązań
i wykorzystywania.
technicznych.
technicznych wraz
z zastosowaniem ich
w praktyce.
Potrafi pozyskiwać, analizować, interpretować oraz wykorzystywać informacje geoprzestrzenne
EK3
(przestrzenne, geograficzne).
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
87
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Z drobnymi błędami
Prawidłowo pozyskuje, Prawidłowo pozyskuje,
potrafi pozyskiwać,
analizuje, interpretuje
analizuje, interpretuje
analizować, interoraz wykorzystuje
oraz wykorzystuje
pretować oraz wykoinformacje
informacje
rzystywać informacje
geoprzestrzenne
geoprzestrzenne oraz
geoprzestrzenne
z niewielkimi błędami
potrafi weryfikować
z błędami w ich
w ich weryfikacji. Zna
wyniki i zastosować je
weryfikacji. Zna
praktyczne
w praktyce.
praktyczne zastosozastosowania
wania informacji
informacji
geoprzestrzennych.
geoprzestrzennych.
Rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu informacji o osiągnięciach techniki i innych
aspektach działalności inżyniera.
Egzamin ustny, zaliczenie ćwiczeń
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie rozumie potrzeb
Z trudnościami roDobrze rozumie
Bardzo dobrze rozumie
przekazywania
zumie potrzeby
potrzeby
potrzeby
społeczeństwu
przekazywania
przekazywania
przekazywania
informacji o
społeczeństwu
społeczeństwu
społeczeństwu
osiągnięciach techniki
informacji o
informacji o osiąinformacji o
i innych aspektach
gnięciach techniki
działalności inżyniera.
i innych aspektach
i innych aspektach
i innych aspektach
Nie potrafi pozyskiwać, analizować,
interpretować oraz
wykorzystywać
informacje
geoprzestrzenne.
SEMESTR I
GEOMATYKA
AUDYTORYJNE
10 GODZ.
Wiadomości wstępne. Przestrzeń 3D i jej opis. Powierzchnie odniesienia. Geodezyjny system odniesień
przestrzennych. Dziedziny geodezji i ich rola – geodezja ogólna i wyższa, geodezja satelitarna, kartografia
i topografia, astronomia geodezyjna, geodynamika, rachunek wyrównawczy, instrumentoznawstwo geodezyjne.
2. Matematyczna podstawa map. Odwzorowania kartograficzne i ich klasyfikacja. Siatki współrzędnych. Skale map.
Podział map wielkoarkuszowych. Kompozycja mapy.
3. Metody geodezyjne pozyskiwania danych. Pomiary triangulacyjne i trilateracyjne. Pomiary poligonowe. Pomiary
niwelacji trygonometrycznej i geometrycznej. Pomiary szczegółowe. Satelitarne wyznaczanie pozycji.
4. Fotogrametria i teledetekcja. Podstawowe definicje. Rzut środkowy. Widzenie stereoskopowe. Zdjęcia naziemne
i lotnicze. Osnowa Fotogrametryczna. Podstawy fotointerpretacji i teledetekcji. Metody fotogrametryczne
i teledetekcyjne pozyskiwania danych – aerotriangulacja, analogowe przetwarzanie zdjęć.
5. Obliczanie pola powierzchni. Obliczanie pola powierzchni metodą analityczną, graficzną i mechaniczną.
6. Geodezyjne pomiary szczegółowe. Miary metryczne długości, kąta, pola powierzchni. Wpływ środowiska na pomiary
geodezyjne. Pomiary kątowe. Pomiary liniowe.
7. Pomiary i ich błędy. Koncepcja pomiaru i błędów pomiarowych. Rodzaje błędów. Zasady obliczeń geodezyjnych.
Zdarzenia losowe i prawdopodobieństwo. Błąd absolutny, względny, średni, graniczny. Pojęcie wagi. Prawo
przenoszenia się błędów. Średnia arytmetyczna. Odchylenie standardowe. Wariancja. Precyzja. Dokładność. Poziom
ufności. Średnia ważona. Koncepcja wyrównania obserwacji. Ocena dokładności wyników pomiarów. Rola rachunku
wyrównawczego.
8. Bazy danych. Bazy danych w systemach geoinformacji. Zarządzanie bazą danych atrybutów. Tworzenie baz danych
przestrzennych. Format wektorowy i rastrowy zapisu danych.
9. Geodezja inżynieryjna i jej rola. Definicja geodezji inżynieryjnej. Geodezyjna osnowa realizacyjna. Tyczenie
obiektów. Prace geodezyjne w procesie realizacji budowli oraz przy projektowaniu, realizacji i eksploatacji tras
komunikacyjnych.
10. Mapy analogowe i cyfrowe. Definicja mapy analogowej i mapy cyfrowej. Skala mapy. Rodzaje podziałek. Podział
map ze względu na ich treść. Mapa zasadnicza.
11. Kartografia i jej rola. Definicja kartografii i jej podział. Powiązanie kartografii z innymi naukami. Matematyczna
podstawa map. Znaki kartograficzne i metody prezentacji. Generalizacja kartograficzna. Kartograficzne metody badań.
1.
SEMESTR I
1.
2.
3.
4.
GEOMATYKA
ĆWICZENIA
17 GODZ.
Zapoznanie z siatką współrzędnych, skalami map, kompozycją mapy.
Metody sporządzania mapy numerycznej, kartograficzne modelowanie danych, wizualizacja danych przestrzennych.
Wybór odwzorowania, kompozycja mapy.
Systemy geoinformatyczne, pozyskiwanie, analizowanie, interpretowanie oraz wykorzystywanie informacji
geoprzestrzennych (przestrzenne, geograficzne).
Projekt geobazy danych.
88
10+17+1+1+2
17+50+20
Godziny
10
17
ECTS
1+1+2
50
20
15
116
31
4
1
87
3
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Przewłocki S., Geomatyka, Warszawa PWN, 2009.
2.
Gotlib D., Iwaniak A., Olszewski R., GIS. Obszary zastosowań, Warszawa PWN, 2007.
1.
Baran L. W., Teoretyczne podstawy opracowania wyników pomiarów geodezyjnych. Warszawa 1999.
2.
Jagielski A., Geodezja I, Kraków 2005.
3.
Jagielski A.,Geodezja II, Kraków 2003.
4.
Jagielski A., Przewodnik do ćwiczeń z geodezji I, Kraków 2004.
5.
Jagielski A., Ćwiczenia z geodezji II, Kraków 2002.
6.
Jasiak A., Lelonkiewicz H., Wójcik M., Wyczałek I., Przewodnik do ćwiczeń terenowych z geodezji, Poznań 1999.
7.
Kowalczyk K., Wybrane zagadnienia z rysunku map, Olsztyn 2004.
8.
Lazzarini T., Geodezja. Geodezyjna osnowa szczegółowa, Warszawa – Wrocław 1990.
9.
Saliszczew K. A., Kartografia ogólna, Warszawa 1984.
10. Teledetekcja, pozyskiwanie danych, Praca zb. Pod red. J. Senackiego, Warszawa 2006.
11. Skórczyński A., Podstawy obliczeń geodezyjnych, Warszawa 1983.
12. Skórczyński A., Lokalna triangulacja i trilateracja, Warszawa 2004.
13. Skórczyński A., Poligonizacja, Warszawa 2000.
14. Szymański J., Instrumentoznawstwo geodezyjne cz. I-III, Warszawa 1972.
15. Werner P., Wprowadzenie do systemów geoinformacyjnych, Warszawa 2004.
16. Wiśniewski Z., Rachunek wyrównawczy w geodezji, Olsztyn 2005.
17. Wysocki J., Geodezja z fotogrametrią dla ochrony środowiska i budownictwa, Warszawa 2000.
[email protected]
KG
89
15.
Przedmiot:
Semestr
I
II
15. PODSTAWY NAWIGACJI – moduł 1
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
9
9
15
9
9
Gn/G2012/11/15/PN1
ECTS
2
2
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy z zakresu podstaw nawigacji morskiej, rodzajów żeglugi i metod określania
pozycji statku. Wykształcenie umiejętności planowania żeglugi, bezpiecznego prowadzenia nawigacji.
EK1 Ma podstawową wiedzę w zakresie podstaw teorii i praktyki nawigacji morskiej
w powiązaniu z niezbędną wiedza z zakresu kartografii i geodezji
EK2 Zna metody planowania żeglugi w rejonach przybrzeżnych i oceanicznych
z uwzględnieniem czynników hydrometeorologicznych i eksploatacyjnych;
EK3 Posiada umiejętności rozumienia potrzeby kształcenia ustawicznego w rozwoju
zawodowym, ze zdolnością skutecznego wykorzystania zasobów informacyjnych
EK4 Posiada umiejętność rozumienia globalnego i społecznych skutków międzynarodowej
gospodarki morskiej, posiada świadomość odpowiedzialności za najbardziej efektywny
i właściwy sposób prowadzenia nawigacji
Kierunkowe
K_W04; K_W06;
K_W18
K_W04; K_W06
K_K01
K_U02; K_U04
Ma podstawową wiedzę w zakresie podstaw teorii i praktyki nawigacji morskiej w powiązaniu
EK1
z niezbędną wiedza z zakresu kartografii i geodezji.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie rozumie i nie
Zna podstawowe
Rozumie zasady:
Potrafi:
zna zasad
zasady:
- korzystania z map
- korzystać z map
- korzystania z map
- korzystania z map
i publikacji nawigacyji publikacji nawigai publikacji nawigai publikacji nawiganych;
cyjnych;
cyjnych;
cyjnych;
- określania pozycji
- określić pozycję
statku.
statku.
statku.
statku.
Zna metody planowania żeglugi w rejonach przybrzeżnych i oceanicznych z uwzględnieniem
EK2
czynników hydrometeorologicznych i eksploatacyjnych;
Metody oceny
Sprawozdanie w semestrze, zaliczenie ćwiczeń,
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie rozumie i nie
Zna podstawowe
Rozumie zasady:
Potrafi:
zna zasad:
zasady:
- identyfikowania
- identyfikować
- identyfikowania
- identyfikowania
i wykorzystywania
i wykorzystywać
i wykorzystywania
i wykorzystywania
oznakowania
oznakowanie nawioznakowania nawioznakowania nawinawigacyjnego;
gacyjne;
gacyjnego;
gacyjnego;
- prowadzenia zliczenia
- prowadzić zliczenie
- prowadzenia
- prowadzenia
uwzględniającego
uwzględniające
zliczenia uwzględzliczenia uwzględoddziaływanie wiatru
oddziaływanie wianiającego oddziałyniającego oddziałyi prądu;
tru i prądu;
wanie wiatru
wanie wiatru
- określić pozycję
i prądu;
i prądu;
statku w rejonach ograstatku w rejonach
niczonych.
ograniczonych.
statku w rejonach
statku w rejonach
ograniczonych.
ograniczonych.
Posiada umiejętności rozumienia potrzeby kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym, ze
EK3
zdolnością skutecznego wykorzystania zasobów informacyjnych
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, sprawozdanie
90
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
2
Nie rozumie i nie
wykazuje potrzeby
ustawicznej weryfikacji posiadanej
wiedzy.
3
Potrafi wykonywać
samodzielnie
zlecone zadania
w oparciu o źródła
zewnętrzne.
4,5 -5
Potrafi zdobywać
informacje ze źródeł
zewnętrznych ze
szczególnym
uwzględnieniem
źródeł informatycznych.
Posiada umiejętność rozumienia globalnego i społecznych skutków międzynarodowej
gospodarki morskiej, posiada świadomość odpowiedzialności za najbardziej efektywny
i właściwy sposób prowadzenia nawigacji
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie rozumie wpływu Potrafi wymienić
Rozumie w szerokim
Rozumie w pełnym
podejmowanych
i krótko
zakresie wpływ
zakresie wpływ
decyzji na wyniki
scharakteryzować
podejmowanych decyzji podejmowanych
eksploatacyjne
czynniki
na wyniki eksploatadecyzji na wyniki
jednostek oraz śrośrodowiskowe.
cyjne jednostek oraz
eksploatacyjne jeddowisko, w którym
środowisko, w którym
nostek oraz
nawigacja się
nawigacja się odbywa.
środowisko,
odbywa.
w którym nawigacja
się odbywa.
SEMESTR I
PODSTAWY NAWIGACJI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
6.
7.
8.
9.
10.
AUDYTORYJNE
9 GODZ.
Istota, cele, zadania i rodzaje nawigacji.
Podstawowe pojęcia i definicje z zakresu nawigacji. Morskie jednostki miar.
Kierunki na morzu, rodzaje, zamiana kierunków.
Systemy wyrażania kierunków. Zamiana kierunków między systemami.
Kształt i wymiary Ziemi, układy odniesienia i współrzędnych.
Podstawowe wiadomości o mapach nawigacyjnych.
Pozycja statku i jej rodzaje.
Podstawy nawigacji terestrycznej.
Pozycja zliczona statku. Oddziaływanie prądu i wiatru na statek. Określenie przebytej drogi.
Dokładność pozycji statku.
Rodzaje żeglugi. Żegluga po loksodromie i ortodromie. Żegluga mieszana.
SEMESTR I
1.
2.
3.
4.
5.
3,5 - 4
Rozumie potrzebę
ciągłego rozszerzania
i aktualizacji wiedzy.
PODSTAWY NAWIGACJI
LABORATORYJNE
9 GODZ.
Zamiana jednostek miar stosowanych w nawigacji.
Odczyt kierunku, odczyt deklinacji i dewiacji, zamiana kierunków.
Wyrażanie kierunku w różnych systemach.
Odczyt treści mapy nawigacyjnej.
Wstępne prace na mapach nawigacyjnych – posługiwanie przyrządami nawigacyjnymi, nanoszenie i odczytywanie
współrzędnych punktów na mapie nawigacyjnej, określanie odległości i kierunków.
Obliczanie różnic szerokości i długości geograficznej.
Wyznaczanie pozycji obserwowanych statku.
Wykreślanie pozycji zliczonej statku z uwzględnieniem oddziaływania prądu i wiatru.
Rozwiązywanie zadań nawigacyjnych na papierowej mapie nawigacyjnej.
Rozwiązywanie kompleksowych zagadnień nawigacyjnych na mapach.
Godziny
9
9
ECTS
1+1
35
x
5
91
9+9+1+1
9+35
60
20
2
1
44
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
92
15.
Przedmiot:
Gn/G2012/12/15/PN2
PODSTAWY NAWIGACJI – moduł 2
Semestr
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
ECTS
I
15
9
9
2
II
15
9
9
2
III/2. Efekty kształcenia i szczegółowe treści kształcenia.
EK1 Ma podstawową wiedzę w zakresie zasad działania i wykorzystania urządzeń
nawigacyjnych.
EK2 Zna i umie wykorzystać mapy elektroniczne, zintegrowane systemy i urządzenia
nawigacyjne wykorzystywane do prowadzenia nawigacji.
EK3 Zna zasady bezpiecznego prowadzenia nawigacji na rejonach ograniczonych
i przybrzeżnych z uwzględnieniem czynników hydrometeorologicznych i
eksploatacyjnych.
EK4 Posiada zdolność zastosowania nowoczesnych technik, umiejętności i narzędzi
inżynierskich w nawigacji.
Kierunkowe
K_W05
K_U06; K_U11;
K_U32
K_W05; K_W06
K_U32; K_K06
Ma podstawową wiedzę w zakresie zasad działania i wykorzystania urządzeń nawigacyjnych.
EK1
Metody oceny
Sprawozdanie/ zaliczenie ćwiczeń
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie rozumie i nie zna
Zna podstawowe
Rozumie zasady działa- Potrafi
zasad działania
zasady działania:
nia i wykorzystania
scharakteryzować
podstawowych
- kompasów mapodstawowych
zasady działania
urządzeń
gnetycznych i
urządzeń
i wykorzystania
nawigacyjnych.
żyrokompasów
nawigacyjnych:
podstawowych
- logów
- kompasów
urządzeń
- radarów
magnetycznych
nawigacyjnych:
- systemów AIS.
i żyrokompasów
- kompasów ma- logów,
gnetycznych i żyro- radarów,
kompasów,
- systemów AIS.
- logów,
- radarów,
- systemów AIS.
Zna i umie wykorzystać mapy elektroniczne, zintegrowane systemy i urządzenia nawigacyjne
EK2
wykorzystywane do prowadzenia nawigacji.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie rozumie i nie zna
Zna podstawowe
Rozumie zasady działa- Potrafi wykorzystać
zasad działania systemu zasady działania
nia systemu ECDIS
mapy ENC i zna
ECDIS.
systemu ECDIS.
w powiązaniu z mapami zasady działania
ENC.
systemu ECDIS.
Zna zasady bezpiecznego prowadzenia nawigacji na rejonach ograniczonych i przybrzeżnych
EK3
z uwzględnieniem czynników hydrometeorologicznych i eksploatacyjnych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie rozumie różnic
Potrafi wymienić
Potrafi wykorzystać
Rozumie w pełnym
pomiędzy nawigacją na
i krótko scharaktesystem VTS do podzakresie zasady
obszarach
ryzować różnice
niesienia bezpieczeń- wykorzystania systemu
ograniczonych
pomiędzy nawigacją stwa nawigacji na ob- nadzoru i sterowania
i otwartych.
na obszarach ograni- szarach
ruchem statków.
czonych i otwartych. ograniczonych.
Doskonale identyfikuje
różnice pomiędzy
nawigacją na obszarach
ograniczonych
i otwartych.
Posiada zdolność zastosowania nowoczesnych technik, umiejętności i narzędzi inżynierskich
EK4
w nawigacji.
93
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zaliczenie ćwiczeń, zadanie domowe
2
3
Nie potrafi wykorzystać Potrafi wymienić
map elektronicznych do i krótko
planowania podróży.
scharakteryzować
podstawowe funkcje
do planowania
i kontroli pozycji
statku na mapach
elektronicznych.
SEMESTR II
PODSTAWY NAWIGACJI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
3,5 - 4
Rozumie zasady
wykorzystania
podstawowych funkcji
do planowania i kontroli
pozycji statku na
mapach
elektronicznych.
AUDYTORYJNE
4,5 -5
podstawowe funkcje
do planowania podróży i kontroli
pozycji statku na
mapach
elektronicznych.
9 GODZ.
Charakterystyka systemów nadzoru i sterowania ruchem statków (VTS).
Charakterystyka podstawowych urządzeń nawigacyjnych.
Metody wyznaczania kierunku. Zasady działania i wykorzystania kompasów magnetycznych i żyrokompasów.
Pomiar prędkości - rodzaje, zasady działania i wykorzystania logów.
Elektroniczna mapa nawigacyjna (ENC, ECDIS).
System automatycznej identyfikacji statków (AIS) - zadania i zasady działania.
Podstawowe problemy radiolokacji. Idea pracy radaru nawigacyjnego.
Podstawy wykorzystania urządzeń radarowych do prowadzenia nawigacji.
Wykorzystanie urządzeń radarowych do celów antykolizyjnych w aspekcie przepisów MPDM.
SEMESTR II
PODSTAWY NAWIGACJI
LABORATORYJNE
9 GODZ.
SYMULATOR VTS (3 godz.)
1.
Zasady wykorzystania systemu nadzoru i sterowania ruchem statków.
SYMULATOR ECDIS (6 godz.)
2.
Podstawowe funkcje wykorzystywane do planowania podróży i kontroli pozycji statku stosowane na mapach
elektronicznych.
SYMULATOR ARPA (6 godz.)
3.
Wykorzystanie urządzeń radarowych w nawigacji radarowej. Określanie pozycji statku.
4.
Wykorzystanie urządzeń ARPA do unikania kolizji.
9+9+1+1
9+35
Godziny
9
9
ECTS
1+1
35
x
5
60
20
2
1
44
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
94
1.
2.
3.
4.
5.
Juszkiewicz W., ARPA. Radar z automatycznym śledzeniem echa. WSM Szczecin 1995.
Weintrit A., Elektroniczna mapa nawigacyjna: wprowadzenie do nawigacyjnych systemów informacyjnych ECDIS ,
Gdynia, 1997.
Wolski A. Depta W., Loksodroma i ortodroma. WSM Szczecin 2000.
Wróbel F., Vademecum nawigatora. Wydawnictwo TRADEMAR, Gdynia 2004.
Wróbel F., Nawigacja morska. Zadania z objaśnieniami. Wydawnictwo TRADEMAR, Gdynia 2006.
1.
Gucma M., Montewka J., Zieziula A., Urządzenia nawigacji technicznej, Fundacja Rozwoju Akademii Morskiej,
Szczecin 2005.
2.
Weintrit A., Dziula P., Morgaś W., Obsługa i wykorzystanie systemu ECDIS: przewodnik do ćwiczeń na symulatorze,
Wydawnictwo Akademii Morskiej w Gdyni, 2004.
3.
Wawruch R., ARPA – zasada działania i wykorzystania, WSM Dział Wydawnictw, Gdynia 2002.
4.
Wawruch R., Uniwersalny statkowy.
mgr inż. kpt.ż.w. Krzysztof Pleskacz
[email protected]
ZNM
95
16.
Przedmiot:
Semestr
I
II
16. PODSYTAWY HYDROGRAFII – moduł 1
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
9
9
15
9
9
Gn/G2012/11/16/PH1
ECTS
2
2
Celem kształcenia jest przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej teorii pomiarów hydrograficznych oraz planowania prac
badawczych. Wykształcenie umiejętności posługiwania się urządzeniami i systemami hydrograficznymi: echosondą
i sonarem oraz opracowywania i interpretacji wyników.
Zakres wiedzy z fizyki szkoły średniej.
Zna zasady i specyfikę wykonywania pomiarów hydrograficznych.
EK1
Ma podstawową wiedzę w zakresie technik pomiarowych (hydroakustycznych i innych)
oraz budowy i zasad działania sprzętu hydrograficznego.
Umie w praktyce wykorzystać przyrządy do pomiaru głębokości. Umie przygotować do
EK2
pracy i obsługiwać sprzęt hydrograficzny do pomiaru batymetrii. Zna teorię błędów
pomiarów głębokości oraz zna zasady obróbki danych. Potrafi dokonać pełnej interpretacji
danych.
Umie przygotować do pracy i obsługiwać sprzęt hydrograficzny sonarowy. Umie
EK3
prawidłowo dobrać parametry rejestracji danych. Potrafi interpretować obraz sonarowy.
Potrafi pracować indywidualnie i w zespole przyjmując w nim różne role.
EK4
Kierunkowe
K_W02; K_W09
K_U02; K_U36
K_U02; K_U36
K_K04
Zna zasady i specyfikę wykonywania pomiarów hydrograficznych.
EK1
Ma podstawową wiedzę w zakresie technik pomiarowych (hydroakustycznych i innych) oraz
budowy i zasad działania sprzętu hydrograficznego.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne
Kryteria/ Ocena
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Kryterium 1
Nie zna zasad
Zna zasady
Zna zasady i specyfikę
Zna zasady
i specyfiki
i specyfikę
wykonywania
i specyfikę
wykonywania
wykonywania
pomiarów
wykonywania
pomiarów
pomiarów
hydrograficznych.
pomiarów
hydrograficznych.
hydrograficznych.
Ma wiedzę w zakresie
hydrograficznych.
Nie ma wiedzy
Ma wiedzę w
wszystkich technik
Ma wiedzę w zakrew zakresie technik
zakresie podstawopomiarowych. Budowę
sie wszystkich
pomiarowych oraz
wych hydroakui zasadę działania
technik
budowy i zasad
stycznych technik
sprzętu
pomiarowych.
działania sprzętu
pomiarowych. Zna
hydrograficznego
Bezbłędnie definiuje
hydrograficznego.
zasadę działania
definiuje z niewielkimi
budowę i zasadę
sprzętu
błędami.
działania sprzętu
hydrograficznego,
hydrograficznego.
budowę definiuje
z trudnościami.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umie przygotować do pracy i obsługiwać sprzęt hydrograficzny do pomiaru batymetrii. Umie
w praktyce wykorzystać przyrządy do pomiaru głębokości. Zna teorię błędów pomiarów
głębokości oraz zna zasady obróbki danych. Potrafi dokonać pełnej interpretacji danych.
Sprawozdanie, sprawdziany w semestrze, zaliczenie praktyczne laboratoriów
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Nie umie
Z łatwością
Z łatwością
wykorzystać
przyrządy do
wykorzystuje przyrządy wykorzystuje
przyrządów do
pomiaru głębokości.
do pomiaru głębokości.
przyrządy do
pomiarów
Potrafi przygotować
Z łatwością
głębokości. Nie
sprzęt
przygotowuje sprzęt
Z łatwością
96
Kryterium 2
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
umie przygotować
hydrograficzny.
hydrograficzny do
przygotowuje
ani obsługiwać
Z trudnościami
pomiaru głębokości
i obsługuje sprzęt
sprzętu
obsługuje do
oraz obsługuje go
hydrograficzny do
hydrograficznego do pomiaru głębokości.
z drobnymi błędami.
Nie zna teorii
Zna teorię błędów
błędów pomiarów
pomiarów
pomiarów głębokości.
pomiarów
głębokości oraz nie
głębokości. Zasady
Zasady obróbki danych
głębokości. Zna
zna zasad obróbki
obróbki danych
definiuje z drobnymi
zasady obróbki
danych. Nie potrafi
definiuje z błędami.
błędami. Z łatwością
danych. Biegle
interpretować
Z trudnościami
interpretuje dane.
interpretuje dane.
danych.
interpretuje dane.
Umie przygotować do pracy i obsługiwać sprzęt hydrograficzny sonarowy. Umie prawidłowo
dobrać parametry rejestracji danych. Potrafi interpretować obraz sonarowy.
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Nie umie
Umie przygotować
Umie przygotować do
Umie przygotować
przygotować do
do pracy sprzęt
pracy i obsługiwać
do pracy sprzęt
pracy ani
hydrograficzny
sprzęt hydrograficzny
hydrograficzny
obsługiwać sprzętu
sonarowy. Z trudsonarowy. Z drobnymi
sonarowy oraz
hydrograficznego
nościami obsługuje
błędami dobiera
biegle go obsługuje.
sonarowego. Nie
sprzęt sonarowy.
parametry rejestracji
Bezbłędnie dobiera
umie dobrać
Z błędami dobiera
danych.
parametrów
danych.
rejestracji danych.
danych
Nie potrafi
Z trudnościami
Bezbłędnie
interpretować
potrafi interpretować potrafi interpretować
interpretuje obraz
obrazu sonarowego.
obraz sonarowy.
obraz sonarowy.
sonarowy.
Potrafi pracować indywidualnie i w zespole przyjmując w nim różne role
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Nie potrafi działać
Zdolny do pracy
Zdolny do pracy
Zdolny do pracy
samodzielnie, jaki
indywidualnej,
indywidualnej, w pracy
indywidualnej,
i w grupie.
w pracy zespołowej
zespołowej wykazuje
w pracy zespołowej
wykazuje małą
umiarkowaną aktywwykazuje dużą
aktywność. Z trudem ność, odpowiednio
aktywność. Potrafi
odnajduje się
odnajduje się w różnych prawidłowo
w różnych rolach.
rolach.
odnaleźć się
w grupie przyjmując
różne role.
SEMESTR I
PODSTAWY HYDROGRAFII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
AUDYTORYJNE
GODZ.
Podstawowe pojęcia i definicje z zakresu hydrografii. Cel i rodzaje prac sondażowych.
Podstawowe etapy prowadzenia prac hydrograficznych. Zasady ogólne prowadzenia pomiarów sondażowych.
Przyrządy do pomiaru małych głębokości. Sondy ręczne. Tyczki nurtomiertnicze.
Systemy i urządzenia hydroakustyczne do pomiaru głębokości. Podstawowe pojęcia. Pojęcie echosondy. Echosonda
pionowa.
Wprowadzenie do echosond wielowiązkowych. Porównanie echosond jedno i wielowiązkowych. Echosondy
wielowiązkowe – budowa i zasada pracy.
Echosondy interferometryczne w pomiarach głębokości. Budowa i zasada pomiaru. Batymetryczny system
wieloprzetwornikowy.
Systemy i techniki inne niż hydroakustyczne w pomiarach batymetrycznych. Laserowe systemy batymetryczne.
Techniki fotogrametryczne i teledetekcyjne.
Podstawowe pojęcia z zakresu technik sonarowych. Współczesne systemy sonarowe. Przeznaczenie i klasyfikacja
sonarów bocznych. Sonary kadłubowe i holowane.
Charakterystyka kierunkowa przetwornika sonaru bocznego. Rozróżnialność wzdłużna i poprzeczna sonaru bocznego.
Zniekształcenia geometryczne obrazu sonarowego w kierunku wzdłużnym i poprzecznym.
Sonar stacjonarny – budowa i zasada pracy.
97
SEMESTR I
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
LABORATORYJNE
9 GODZ.
Wykorzystanie przyrządów do pomiaru głębokości. Sonda ręczna. Tyczka nurtomiertnicza. Zasady odczytu głębokości.
Ćwiczenia w sondowaniu małych głębokości.
Ćwiczenia z obsługi echosond jednowiązkowych. Przygotowanie sondy pionowej do pracy. Interpretacja echogramów.
Zasady odczytu głębokości, obliczanie grubości namułów. Korekta zobrazowania, poprawianie zmierzonych
głębokości.
Ćwiczenia z obsługi echosond wielowiązkowych. Przygotowanie sondy wielowiązkowej do pracy.
Korekta zobrazowania sondy wielowiązkowej, poprawianie zmierzonych głębokości. Zasady filtracji pomiarów.
Interpretacja wyników z pomiarów sondą wielowiązkową.
Ćwiczenia z obsługi sonarów bocznych. Przygotowanie sonaru bocznego do pracy. Interpretacja obrazów sonarowych
bocznych. Ćwiczenia w identyfikacji obiektów na podstawie sonogramów.
Ćwiczenia z obsługi sonarów stacjonarnych. Przygotowanie sonaru stacjonarnego do pracy. Interpretacja obrazów
sonarowych stacjonarnych. Ćwiczenia w identyfikacji obiektów na podstawie sonogramów.
9+9+1+1
9+30
Godziny
9
9
ECTS
1+1
30
x
8
58
20
2
1
39
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
98
16.
Przedmiot:
Semestr
I
II
PODSYTAWY HYDROGRAFII – moduł 2
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
9
9
15
9
9
Gn/G2012/12/16/PH2
ECTS
2
2
EK1 Zna zasady planowania, przygotowania i wykonywania pomiarów hydrograficznych:
batymetrycznych i sonarowych, wraz z teorią kalibracji sprzętu i doborem parametrów
rejestracji, kontroli i obróbki danych.
EK2 Potrafi zaplanować i zrealizować pomiary hydrograficzne zgodnie z zasadami
i normami wraz z poprawnym doborem sprzętu pomiarowego. Umie przygotować pełną
dokumentację planistyczną, roboczą i sprawozdawczą z pomiarów hydrograficznych.
EK3 Zna zasady akustyki podwodnej. Definiuje zasady pomiaru prędkości dźwięku
w wodzie oraz wpływ prędkości dźwięku w wodzie na poprawność pomiaru głębokości.
Potrafi samodzielnie wykonać pomiar prędkości dźwięku w wodzie za pomocą
dedykowanego sprzętu. Potrafi dokonać interpretacji wyników.
EK4 Potrafi dokonać kalibracji sprzętu hydrograficznego batymetrycznego: echosondy
jednowiązkowej i wielowiązkowej. Umie obsługiwać sprzęt hydrograficzny
batymetryczny w praktyce oraz dokonać pełnej obróbki i interpretacji danych
zarejestrowanych tym systemem.
EK5 Potrafi dokonać kalibracji sprzętu hydrograficznego sonarowego. Umie obsługiwać
sprzęt hydrograficzny sonarowy w praktyce wraz z doborem parametrów rejestracji oraz
dokonać pełnej obróbki i interpretacji danych zarejestrowanych tym systemem.
EK6 Umie oszacować czas potrzebny na realizację zleconego zadania; potrafi opracować
i zrealizować harmonogram prac zapewniający dotrzymanie terminów.
Kierunkowe
K_W05; K_W08
K_U04
K_U10; K_U36
K_U10; K_U36
K_U10; K_U36
K_U03
Zna zasady planowania, przygotowania i wykonywania pomiarów hydrograficznych:
EK1
batymetrycznych i sonarowych, wraz z teorią kalibracji sprzętu i doborem parametrów rejestracji,
kontroli i obróbki danych.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne
Kryteria/ Ocena
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Kryterium 1
Nie zna zasad plaZasady planowania,
nowania, przygotoprzygotowania
definiuje zasady planozasady planowania,
wania i wykonywania
i wykonywania
wania, przygotowania
przygotowania
pomiarów
pomiarów
i wykonywania
i wykonywania
hydrograficznych:
hydrograficznych:
pomiarów
pomiarów
batymetrycznych
batymetrycznych
hydrograficznych:
hydrograficznych:
i sonarowych.
i sonarowych
batymetrycznych
batymetrycznych
Nie zna teorii kalibracji definiuje z trudnoi sonarowych.
i sonarowych.
sprzętu
ściami.
Zna teorię kalibracji
hydrograficznego, nie
Zna teorię kalibracji
sprzętu
teorię kalibracji
zna zasad doboru
sprzętu
hydrograficznego.
sprzętu
parametrów, rejestracji, hydrograficznego.
Zasady doboru
hydrograficznego.
kontroli i obróbki
Zasady doboru
parametrów, rejestracji,
Zna zasady doboru
danych.
parametrów,
kontroli i obróbki
parametrów pracy,
rejestracji, kontroli
danych definiuje
rejestracji, kontroli
i obróbki danych
z drobnymi błędami.
i obróbki danych.
definiuje z błędami.
Potrafi zaplanować i zrealizować pomiary hydrograficzne zgodnie z zasadami i normami wraz
EK2
z poprawnym doborem sprzętu pomiarowego. Umie przygotować pełną dokumentację
planistyczną, roboczą i sprawozdawczą z pomiarów hydrograficznych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Kryterium 1
Nie potrafi zaplanować Z drobnymi błędami Potrafi zaplanować
Potrafi zaplanować
i zrealizować
potrafi zaplanować
pomiary hydrograficzne pomiary hydrograpomiarów
pomiary
oraz prawidłowo doficzne oraz
hydrograficznych
hydrograficzne.
biera sprzęt pomiarowy. prawidłowo dobiera
99
Prawidłowo dobiera
Z drobnymi trudnosprzęt pomiarowy.
sprzęt pomiarowy.
ściami potrafi zrealizoBez trudności potrafi
Z trudnościami
wać zaplanowane
zrealizować
potrafi zrealizować
pomiary.
zaplanowane
zaplanowane
pomiary.
pomiary.
Nie umie przygotować
Przygotowuje
Przygotowuje
Bezbłędnie
dokumentacji
dokumentację
dokumentację
przygotowuje dokuplanistycznej, roboczej
planistyczną.
planistyczną.
mentację
ani sprawozdawczej
Z błędami
planistyczną,
z pomiarów
opracowuje
przygotowuje
roboczą
hydrograficznych.
dokumentację
dokumentację roboczą
i sprawozdawczą.
roboczą
i sprawozdawczą.
i sprawozdawczą.
Zna zasady akustyki podwodnej. Definiuje zasady pomiaru prędkości dźwięku w wodzie oraz
wpływ prędkości dźwięku w wodzie na poprawność pomiaru głębokości. Potrafi samodzielnie
wykonać pomiar prędkości dźwięku w wodzie za pomocą dedykowanego sprzętu. Potrafi dokonać
interpretacji wyników.
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Nie zna zasad
Zna zasad
Zna zasad rozchodzenia Zna zasad
rozchodzenia się
rozchodzenia się
się dźwięku w wodzie.
rozchodzenia się
dźwięku w wodzie. Nie dźwięku w wodzie.
Zna wpływu prędkości
dźwięku w wodzie.
definiuje zasad
Zna wpływ
dźwięku w wodzie na
Zna wpływu
pomiaru prędkości
prędkości dźwięku
poprawność pomiaru
dźwięku w wodzie. Nie w wodzie na
głębokości. Z drobnymi w wodzie na
zna wpływu prędkości
poprawność pomiaru błędami definiuje zapoprawność pomiaru
dźwięku w wodzie na
głębokości.
sady pomiaru prędkości głębokości.
poprawność pomiaru
Z błędami definiuje
dźwięku w wodzie.
głębokości.
zasady pomiaru
zasady pomiaru
w wodzie.
w wodzie.
Nie potrafi
Z trudnościami
Potrafi wykonać
Potrafi wykonać
samodzielnie wykonać
wykonuje pomiar
samodzielnie pomiar
samodzielnie pomiar
pomiaru prędkości
dźwięku w wodzie za
w wodzie za pomocą w wodzie za pomocą
w wodzie za pomocą
pomocą dedykowanego dedykowanego
dedykowanego sprzętu.
dedykowanego
sprzętu.
sprzętu. Z błędami
sprzętu. Umie prainterpretuje wyniki
interpretuje wyniki
widłowo zinterprepomiarów.
pomiarów.
tować wyniki
pomiarów
Potrafi dokonać kalibracji sprzętu hydrograficznego batymetrycznego: echosondy jednowiązkowej
i wielowiązkowej. Umie obsługiwać sprzęt hydrograficzny batymetryczny w praktyce oraz
dokonać pełnej obróbki i interpretacji danych zarejestrowanych tym systemem.
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Nie potrafi dokonać
Z drobnymi błędami Bezbłędnie wykonuje
Bezbłędnie wykokalibracji sprzętu
wykonuje kalibrację
kalibrację echosondy
nuje kalibrację
hydrograficznego
sprzętu hydrograjednowiązkowej oraz
sprzętu
batymetrycznego:
ficznego batymez drobnymi błędami
hydrograficznego
echosondy
trycznego: echowykonuje kalibrację
batymetrycznego:
jednowiązkowej
sondy
echosondy
echosondy
i wielowiązkowej.
jednowiązkowej
wielowiązkowej.
jednowiązkowej
i wielowiązkowej.
i wielowiązkowej.
Nie umie obsługiwać
Z trudnościami
Obsługuje sprzęt
Biegle obsługuje
sprzętu
obsługuje sprzęt
hydrograficzny batyme- sprzęt
hydrograficznego
hydrograficzny
tryczny w praktyce oraz hydrograficzny
batymetrycznego
batymetryczny
z drobnymi błędami
batymetryczny
w praktyce oraz nie
w praktyce oraz
wykonuje obróbkę
w praktyce.
potrafi dokonać pełnej
z błędami wykonuje
danych. Z niewielkimi
Bezbłędnie dokonuje
obróbki i interpretacji
obróbkę danych.
trudnościami
obróbki danych.
danych
Z trudnościami
interpretuje wyniki
Biegle interpretuje
zarejestrowanych tym
interpretuje wyniki
danych
wyniki danych
systemem.
danych
zarejestrowanych
zarejestrowanych
systemem.
tym systemem.
zgodnie z zasadami
i normami.
Niepoprawnie dobiera
sprzęt pomiarowy.
Kryterium 2
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
100
EK5
Metody Oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
tym systemem.
Potrafi dokonać kalibracji sprzętu hydrograficznego sonarowego. Umie obsługiwać sprzęt
hydrograficzny sonarowy w praktyce wraz z doborem parametrów rejestracji oraz dokonać pełnej
obróbki i interpretacji danych zarejestrowanych tym systemem.
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Nie potrafi dokonać
Z błędami wykonuje Z drobnymi błędami
Bezbłędnie
kalibracji sprzętu
kalibrację sprzętu
hydrograficznego
hydrograficznego
sprzętu
sprzętu hydrograsonarowego.
sonarowego.
hydrograficznego
ficznego
sonarowego.
sonarowego.
Nie umie obsługiwać
Z trudnościami
Obsługuje sprzęt
Biegle obsługuje
sprzętu
obsługuje sprzęt
hydrograficzny
sprzęt
hydrograficznego
hydrograficzny
sonarowy w praktyce
hydrograficzny
sonarowego
sonarowy w prakoraz z bezbłędnie
sonarowy w praktyce
w praktyce, nie potrafi
tyce, z drobnymi
dobiera parametry
wraz z prawidłowym
dobrać parametrów
błędami dobiera
rejestracji danych.
doborem
rejestracji danych oraz
parametry rejestracji Bezbłędnie wykonuje
parametrów
nie potrafi dokonać
danych. Z błędami
obróbkę danych. Z
rejestracji danych.
obróbki i interpretacji
wykonuje obróbkę
niewielkimi trudnoBezbłędnie dokonuje
danych
danych. Z niewielściami interpretuje
obróbki danych.
kimi trudnościami
wyniki danych zarejeBiegle interpretuje
systemem.
interpretuje wyniki
strowanych tym
wyniki danych
danych
systemem.
zarejestrowanych
zarejestrowanych
tym systemem.
tym systemem.
Umie oszacować czas potrzebny na realizację zleconego zadania; potrafi opracować i zrealizować
harmonogram prac zapewniający dotrzymanie terminów
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Nie umie oszacować
Z trudnościami umie Umie oszacować czas
Prawidłowo umie
czasu potrzebnego na
oszacować czas
potrzebny na realizację
oszacować czas
realizację zleconego
potrzebny na
zleconego zadania;
potrzebny na
zadania; Nie potrafi
potrafi opracować
opracować
zadania; potrafi
i zrealizować
zadania; bez zarzutu
i zrealizować harmoopracować
harmonogramu pracy
potrafi opracować
nogramu pracy
i zrealizować
z drobnymi
i zrealizować
zapewniającego
harmonogramu
trudnościami.
harmonogramu
dotrzymanie terminów
pracy z trudnopracy.
ściami.
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
AUDYTORYJNE
9 GODZ.
Zasady prowadzenia pomiarów morskich. Dziennik hydrografa. Pomiary batymetryczne – wprowadzenie do kalibracji
urządzeń hydrograficznych. Pomiar pionowego rozkładu prędkości dźwięku w wodzie. Kalibracja echosondy pionowej
– tarowanie sondy.
Kalibracja echosondy wielowiązkowej - Patch test. Kontrola wskazań echosondy wielowiązkowej - cross check.
Pomiary batymetryczne – rejestracja danych. Kontrola pomiarów. Obróbka danych. Dokumentacja sprawozdawcza.
Gromadzenie danych z pomiarów sonarowych – dobór prędkości holowania sonaru bocznego. Wybór zakresu
pomiarowego i częstotliwości pracy sonaru. Wysokość holowania sonaru. Pozycjonowanie sonaru holowanego.
Metody pozycjonowania: USBL (Ultra Short Baseline), layback.
Badanie sonarowe wykrytego obiektu podwodnego. Zasada szacowania wysokości obiektu nad dnem na podstawie
trójkątów podobnych. Kontrola jakości danych i poprawności działania sonaru. Sprawozdanie z pomiarów sonarowych.
Mozaikowanie.
Planowanie prac hydrograficznych. Dokumentacja planistyczna. Zadanie techniczne. Formy dokumentacji planistycznej. Stosowane jednostki.
Planowanie pomiarów batymetrycznych. System profili pomiarowych i jego elementy. Zasady planowania profili
pomiarowych na akwenach ograniczonych, przybrzeżnych i morskich. Zasady planowania profili pomiarowych
podczas badania mielizn i spłyceń. Zagęszczanie profili pomiarowych.
Planowanie pomiarów sonarowych. Planowanie profili (linii) pomiarowych – kierunek profili, odległość między
profilami. Sonarowe przeszukania dna - schematy profili sonarowego przeszukania dna. Przeszukanie sonarowe dna ze
100%, 200% i 400% pokryciem. Strefa martwa sonaru bocznego. Określanie prędkości prowadzenia poszukiwań
sonarowych.
101
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
LABORATORYJNE
9 GODZ.
Praktyczne przygotowanie i prowadzenie dziennika hydrografa. Ćwiczenia w praktycznych pomiarach pionowego
rozkładu prędkości dźwięku w wodzie. Praktyczne tarowanie sondy pionowej.
Ćwiczenia z kalibracji sondy wielowiązkowej na bazie danych z patch test i kontrola wyników na bazie danych z cross
check.
Obróbka danych w oprogramowaniu sondy wielowiązkowej. Wstępne przygotowanie dokumentacji sprawozdawczej
z pomiarów batymetrycznych.
Obróbka danych w oprogramowaniu sonaru bocznego. Ćwiczenia w szacowaniu wymiarów obiektu i jego wysokości
nad dnem.
Obróbka danych w oprogramowaniu sonaru stacjonarnego. Ćwiczenia w szacowaniu wymiarów obiektu i jego
wysokości nad dnem.
Wstępne przygotowanie dokumentacji sprawozdawczej z pomiarów sonarowych.
Praktyczne przygotowanie zadania technicznego.
Praktyczne planowanie systemu profili pomiarowych dla pomiarów batymetrycznych i sonarowych na wybranych
akwenach sondażowych.
Godziny z hydrograficzny batymetryczny w praktyce zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela:
wykłady
9+9+1+1
9+30
Godziny
9
ECTS
9
1+1
30
x
8
58
20
2
1
39
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
IHO, MANUAL ON HYDROGRAPHY, International Hydrographic Bureau, Monaco, 2005.
2.
IHO, IHO SP No 44 - Standards for Hydrographic Surveys (5th edition), International Hydrographic Bureau, Monaco,
2008.
3.
MON, Przepisy Służby Nawigacyjnej – Prace Hydrograficzne, Dowództwo Marynarki Wojennej, Gdynia, 1974.
4.
Polskie przepisy prawne dotyczące budowli hydrotechnicznych.
1.
Kopacz Z., Urbański J., Wykorzystanie systemów radionawigacyjnych w hydrografii morskiej, AMW, Gdynia, 1989.
2.
Kierzkowski W., Pomiary Morskie, WSMW, Gdynia, 1985.
3.
Zalecenia IHO, IMO.
4.
Instrukcje BHMW dotyczące pomiarów morskich.
5.
Instrukcje komputerowych programów hydrograficznych.
6.
Strony internetowe producentów wyposażenia i oprogramowania pomiarowego.
7.
Portale internetowe służb hydrograficznych.
102
prof. dr hab. Andrzej Stateczny
mgr inż. Izabela Bodus-Olkowska
mgr inż. Grzegorz Zaniewicz
[email protected]
KG
[email protected]
[email protected]
KG
KG
103
17.
Przedmiot:
Gn/G2012/12/17/IGK1
17. INFORMATYKA GEODEZYJNO-KARTOGRAFICZNA– moduł 1
Semestr
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
II
15
10
10
2
III
15
10
10
2
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie tworzenia komputerowych baz danych, projektowania
prostych aplikacji. Wykształcenie umiejętności w zakresie obsługi programów geodezyjnych, stosowania nowoczesnych
technik obliczeniowych, sporządzania komputerowych opracowań kartograficznych.
EK1 Ma wiedzę w zakresie algorytmów geodezyjnych, elementów bazy relacyjnej oraz celu ich
wykorzystania i zastosowań w praktyce.
EK2 Potrafi tworzyć algorytmy na potrzeby obliczeń geodezyjnych oraz projekt relacyjnej bazy
danych.
Kierunkowe
K_W04; K_W07;
K_W09
K_U08; K_U22;
Ma wiedzę w zakresie algorytmów geodezyjnych, elementów bazy relacyjnej oraz celu ich
EK1
wykorzystania i zastosowań w praktyce.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne, sprawdziany w semestrze, zaliczenie laboratoriów
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie potrafi rozróżniać Rozróżnia, z błędami
Poprawnie rozróżnia
Potrafi rozróżniać
algorytmów
algorytmy
algorytmy geodezyjne,
algorytmy
geodezyjnych,
geodezyjne, elementy elementy bazy
geodezyjne,
elementów bazy
bazy relacyjnej,
relacyjnej, poprawnie
elementy bazy
relacyjnej.
z trudnościami
przedstawia ich
relacyjnej, ma dobrą
przedstawia ich
możliwości
wiedzę, co do celu
możliwości
wykorzystania.
ich wykorzystania
wykorzystania.
i zastosowań
w praktyce.
Potrafi tworzyć algorytmy na potrzeby obliczeń geodezyjnych oraz projekt relacyjnej bazy danych.
EK2
Metody oceny
Zaliczenie pisemne, sprawdziany w semestrze, zaliczenie laboratoriów
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie potrafi tworzyć
Z trudnościami
Poprawnie tworzy
Potrafi tworzyć
algorytmów na
potrafi tworzyć
algorytmy na potrzeby
algorytmy na
potrzeby obliczeń
algorytmy na
obliczeń geodezyjnych
potrzeby obliczeń
geodezyjnych oraz
potrzeby obliczeń
oraz projektować
geodezyjnych oraz
projektować
geodezyjnych oraz
relacyjne bazy danych.
projektować relarelacyjnych baz
projektować
cyjne bazy danych.
danych.
relacyjne bazy
Dokonuje analizy
danych.
danych
wejściowych,
wyników i błędów.
SEMESTR II
INFORMATYKA GEODEZYJNO-KARTOGRAFICZNA
1.
2.
3.
4.
5.
AUDYTORYJNE
10 GODZ.
Komputerowe bazy danych i systemy zarządzania.
Projektowanie aplikacji.
Relacyjne, obiektowe i hierarchiczne modele baz danych.
Elementy programowania obiektowego.
Tworzenie algorytmów do zastosowań geodezyjno-kartograficznych.
104
6.
7.
Zasady programowania w geodezji.
Geodezyjne pakiety użytkowe.
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
LABORATORYJNE
10 GODZ.
Tworzenie algorytmów na potrzeby obliczeń geodezyjnych.
Pisanie programów na użytek zastosowań geoinformatycznych.
Analiza podstawowych zadań obliczeniowych na przykładzie wybranych zagadnień geodezyjnych.
Przygotowanie formuł do realizacji obliczeń za pomocą MSOffice – Excel.
Wykorzystanie wybranych użytkowych programów geodezyjnych.
10+10+1+1
10+15+10
Godziny
10
10
ECTS
1+1
15
10
10
57
22
2
1
35
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
105
17.
Przedmiot:
INFORMATYKA GEODEZYJNO-KARTOGRAFICZNA– moduł 2
Semestr
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
II
15
10
10
III
15
10
10
EK1 Ma wiedzę w zakresie programów geodezyjnych, Cad oraz celu ich wykorzystania
i zastosowań w praktyce.
EK2 Potrafi dokonać analizy sposobu funkcjonowania i ocenić istniejące rozwiązania
techniczne w zakresie prowadzenia map numerycznych i obliczeń geodezyjnych.
EK3 Potrafi korzystać z programów geodezyjnych i Cad, wraz z wymianą danych pomiędzy
programami, analizą wyników.
EK4 Potrafi sporządzić opracowanie kartograficzne w postaci cyfrowej.
EK5
Rozumie potrzeby kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym oraz pozatechniczne
aspekty i skutki działalności inżyniera geodety.
Gn/G2012/23/17/IGK2
ECTS
2
2
Kierunkowe
K_W04; K_W07;
K_W09
K_U17
K_U21;
K_U23
K_U21;
K_U23;
K_K01;
K_U22;
K_U22;
K_U32
K_K02
Ma wiedzę w zakresie programów geodezyjnych, Cad oraz celu ich wykorzystania i zastosowań
EK1
w praktyce.
Metody oceny
Zaliczenie ustne, zaliczenie laboratoriów
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie potrafi
Rozróżnia, z
rozróżniać
błędami programy
programy geodezyjne,
programy geodezyjne,
programów
geodezyjne, Cad,
Cad, poprawnie
Cad, ma wiedzę, co do
geodezyjnych,
z trudnościami
przedstawia ich
celu ich wykorzystania
Cad.
przedstawia ich
możliwości
i zastosowań w praktyce.
możliwości
wykorzystania.
wykorzystania.
Potrafi dokonać analizy sposobu funkcjonowania i ocenić istniejące rozwiązania techniczne
EK2
w zakresie prowadzenia map numerycznych i obliczeń geodezyjnych.
Metody oceny
Zaliczenie ustne, zaliczenie laboratoriów
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie potrafi dokoZ drobnymi błęPotrafi dokonać
Potrafi dokonać analizy
nać analizy spodami potrafi dokoanalizy sposobu
sposobu funkcjonowania
sobu funkcjononać analizy sposobu funkcjonowania
i ocenić istniejące rozwania oprografunkcjonowania
i ocenić istniejące
wiązania techniczne
mowań w zakresie rozwiązań
rozwiązania
w zakresie prowadzenia
prowadzenia map
techniczne
techniczne w zakresie
map numerycznych
numerycznych
w zakresie prowaprowadzenia map
i obliczeń geodezyjnych.
i obliczeń geodedzenia map numenumerycznych
Potrafi uzasadnić wybór
zyjnych.
rycznych i obliczeń i obliczeń geodezyjodpowiedniego oprogrageodezyjnych
nych.
mowania dla realizacji
zadania.
Potrafi korzystać z programów geodezyjnych i Cad, wraz z wymianą danych pomiędzy prograEK3
mami, analizą wyników.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie potrafi korzyZ trudnościami
Poprawnie korzysta
Potrafi korzystać z prostać z programów
potrafi korzystać
z programów
gramów geodezyjnych
geodezyjnych
z programów
geodezyjnych i Cad,
i Cad, wraz z wymianą
i Cad.
geodezyjnych
dokonuje analizy
danych pomiędzy proi Cad, z kłopotami
wyników i tworzy
gramami, analizą wynianalizuje wyniki
opracowania
ków i tworzeniem podi tworzy opracowakartograficzne w postawowych opracowań
nia kartograficzne
staci cyfrowej.
kartograficznych
w postaci cyfrowej.
w postaci cyfrowej.
Potrafi sporządzić opracowanie kartograficzne w postaci cyfrowej.
EK4
Metody oceny
106
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
2
Nie potrafi sporządzić opracowania kartograficznego.
3
Z trudnościami
sporządza opracowanie kartograficzne. Z błędami
czyta i aktualizuje
sporządzone opracowanie.
4,5 -5
Potrafi sporządzić opracowanie kartograficzne.
Prawidłowo czyta, aktualizuje i redaguje sporządzone opracowanie.
Potrafi wybrać i uzasadnić odpowiednie przepisy
do tworzenia opracowań
kartograficznych.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie rozumie poZ drobnymi braRozumie potrzeby
Rozumie potrzeby
trzeb kształcenia
kami rozumie
kształcenia ustawiczkształcenia ustawicznego
ustawicznego w
potrzeby kształcenego w rozwoju zawo- w rozwoju zawodowym.
rozwoju zawodonia ustawicznego
dowym oraz pozatech- Rozumie, rozróżnia
wym oraz pozaw rozwoju zawoniczne aspekty i skutki i potrafi wyjaśnić pozatechniczne aspekty dowym oraz podziałalności inżyniera
techniczne aspekty
i skutki działalnozatechniczne
geodety.
i skutki działalności inżyści inżyniera
aspekty i skutki
niera geodety.
geodety.
działalności inżyniera geodety.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
AUDYTORYJNE
10 GODZ.
Oprogramowanie wspomagające wykonywanie obliczeń geodezyjnych.
Przenoszenie danych z przyrządów pomiarowych do komputera.
Użytkowe programy geodezyjne.
Wprowadzenie do edytora CAD – na podstawie wybranego oprogramowania.
Podstawowe narzędzia do tworzenia rysunku wektorowego w edytorze CAD.
Tworzenie rysunków w edytorze CAD – podstawowe elementy rysunkowe.
Tworzenie rysunków w edytorze CAD – wymiarowanie, rysunek geodezyjny.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
3,5 - 4
Potrafi sporządzić
opracowanie kartograficzne. Prawidłowo
czyta i aktualizuje
sporządzone opracowanie.
LABORATORYJNE
10 GODZ.
Wykorzystanie użytkowych programów geodezyjnych.
Przenoszenie danych z przyrządów pomiarowych do komputera.
Wykorzystanie dedykowanego oprogramowania geodezyjnego.
Wykonywanie obliczeń geodezyjnych służących do przedstawiania elementów na warstwach.
Wykorzystanie oprogramowania CAD – rysowanie, importowanie, eksportowanie danych.
Wykorzystanie oprogramowania CAD – sporządzanie fragmentu mapy numerycznej.
10+10+1+1
10+15+10
Godziny
10
10
ECTS
1+1
15
10
10
55
22
2
1
35
1
107
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Banachowski L., Diks K., Rytter W., Algorytmy i struktury danych, WNT, Warszawa, 1996.
2.
Brookshear G.J., Informatyka w ogólnym zarysie, WNT 2003.
3.
Elmasri R., Navathe S., Wprowadzenie do systemów baz danych, Helion, 2005.
4.
Prague C.N., Irwin M.R., Reardon J., Access 2003 PL, Biblia, Helion, 2004.
5.
Wirth N., Algorytmy + Struktury danych = Programy, WNT, 1999.
1.
CODER. Instrukcja obsługi programu Winkalk, 2005.
2.
CODER. Instrukcja obsługi programu Operat, 2005.
3.
CODER. Instrukcja obsługi programu Mikromap.
4.
Instrukcja programu MicroStation.
5.
Instrukcja programu MicrosruveyCad.
6.
Sommerville I., Inżynieria oprogramowania, WNT 2003.
7.
Aho A., Hopcroft J. E., Ullman J., Projektowanie i analiza algorytmów, Helion 2003.
8.
Wróblewski P., Algorytmy, struktury danych i techniki programowania. Helion, Gliwice, 1996.
dr inż. Janusz Uriasz
[email protected]
ITM
KG
108
18.
Przedmiot:
Semestr
IV
Liczba tygodni
w semestrze
15
Gn/G2012/24/18/K
18. KARTOGRAFIA
A
C
L
P
10
15
10
ECTS
4
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy z zakresu kartografii, zwłaszcza związnej z mapą zasadniczą, topograficzną oraz
mapami tematycznymi. Wykształcenie umiejętności opracowania i prowadzenia tych map, jak również wykształcenie
kompetencji personalnych i społecznych, dzięki którym wiedza i umiejętności mogą być wykorzystane w pracy zawodowej.
Wiedza i umiejętności pozyskane w ramach przedmiotu Matematyczne Podstawy Kartografii. Podstawy z zakresu obsługi
oprogramowania geoinformatycznego.
EK1 Zna uwarunkowania prawne prowadzenia prac kartograficznych w Polsce (w tym przepisy
prawne regulujące prace kartograficzne).
EK2 Ma wiedzę w zakresie elementów rysunku map, zakładania i prowadzenia map
zasadniczych oraz topograficznych w formie klasycznej i numerycznej.
EK3 Zna proces opracowania map tematycznych, w tym metody prezentacji kartograficznej,
zasady generalizacji oraz podstawy automatyzacji procesu opracowania i wydawania map.
EK4 Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i oprogramowanie stosowane przy
opracowaniu, prowadzeniu i aktualizacji mapy zasadniczej, topograficznej oraz map
tematycznych.
EK5 Potrafi opracować i aktualizować mapę zasadniczą w formie klasycznej i numerycznej oraz
prowadzić prace z jej wykorzystaniem.
EK6 Potrafi redagować i opracować mapę tematyczną na wybrany temat z zastosowaniem
narzędzi informatycznych.
EK7 Rozumie potrzebę rzetelności prowadzonych prac oraz współpracy z Ośrodkami
Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w zakresie tworzenia i korzystania z zasobów
ku wspólnemu dobru narodowemu.
Kierunkowe
K_W03
K_W09; K_W18
K_W09; K_W18
K_W09; K_W18
K_U01;
K_U33
K_U01;
K_U32;
K_U33;
K_K03
K_U32
K_U04
K_U33
K_K02
Zna uwarunkowania prawne prowadzenia prac kartograficznych w Polsce (w tym przepisy
EK1
prawne regulujące prace kartograficzne)
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5-4
4,5-5
Kryterium1
Nie zna
Potrafi wskazać
Zna podstawowe treści Potrafić korzystać
uwarunkowań
dokumenty prawne
dokumentów
z dokumentów
prawnych
z zakresu kartografii
prawnych z zakresu
prawnych w celu
prowadzenia prac
kartografii
rozwiązywania
kartograficznych w
problemów
Polsce
inżynierskich
z dziedziny
kartografii
Ma wiedzę w zakresie elementów rysunku map, zakładania i prowadzenia map zasadniczych oraz
EK2
topograficznych w formie klasycznej i numerycznej
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5-4
4,5-5
Kryterium1
Nie ma wiedzy
Posiada podstawową Posiada podstawową
Posiada szczegółową
w zakresie
wiedzę w zakresie
wiedzę w zakresie
wiedzę w zakresie
prowadzenia mapy
zakładania
zakładania
zakładania
zasadniczej
i prowadzenia mapy
i prowadzenia mapy
i prowadzenia mapy
zasadniczej
zasadniczej oraz
zasadniczej oraz
w zakresie technik
w zakresie technik
prowadzenia mapy
prowadzenia mapy
zasadniczej w formie
zasadniczej w formie
klasycznej
klasycznej
i numerycznej
i numerycznej
109
Kryterium 2
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium1
Kryterium 2
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
Kryterium 3
Posiada podstawową
Posiada wiedzę
wiedzę w zakresie
o Bazie Danych
zakładania i
Topograficznych.
prowadzenia mapy
topograficznej.
Zna proces opracowania map tematycznych, w tym metody prezentacji kartograficznej, zasady
generalizacji oraz podstawy automatyzacji procesu opracowania i wydawania map.
Zaliczenie pisemne
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie zna procesu
Ma podstawową
Potrafi wskazać
Rozumie
opracowania map
wiedze z zakresu
i rozumie
poszczególne etapy
tematycznych.
map tematycznych.
poszczególne etapy
opracowania map
opracowania map
tematycznych.
tematycznych.
Nie rozpoznaje
Rozpoznaje metody
Rozpoznaje metody
Rozpoznaje metody
metod prezentacji
prezentacji
prezentacji
prezentacji
kartograficznej.
kartograficznej.
kartograficznej.
kartograficznej.
Rozumie istotę
Rozumie istotę
generalizacji.
generalizacji. Zna
proces generalizacji.
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i oprogramowanie stosowane przy opracowaniu,
prowadzeniu i aktualizacji mapy zasadniczej, topograficznej oraz map tematycznych
zaliczenie ćwiczeń, sprawozdanie/ raport, projekt, prezentacja,
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie zna
Zna podstawowe
Zna podstawowe
Zna podstawowe
podstawowych
metody i techniki,
metody i techniki,
metody i techniki,
metod i technik,
narzędzia
narzędzia
narzędzi
narzędzia i
i oprogramowanie do i oprogramowanie do
i oprogramowania do
oprogramowanie do
prowadzenia mapy
prowadzenia mapy
prowadzenia mapy
prowadzenia mapy
zasadniczej
zasadniczej. Zna
zasadniczej. Zna
zasadniczej
podstawowe metody
podstawowe metody
i techniki, narzędzia
i oprogramowanie do
i oprogramowanie do
prowadzenia map
prowadzenia map
topograficznych
topograficznych. Zna
podstawowe metody
i oprogramowanie do
prowadzenia map
tematycznych
Potrafi opracować i aktualizować mapę zasadniczą w formie klasycznej i numerycznej oraz
prowadzić prace z jej wykorzystaniem
zadanie domowe, sprawozdanie
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi czytać
Potrafi
Potrafi interpretować
mapy zasadniczej
interpretować
symbole mapy
symbole mapy
symbole mapy
zasadniczej zgodnie
zasadniczej zgodnie
zasadniczej zgodnie
z instrukcją K-1
z instrukcją K-1
z instrukcją K-1
Nie potrafi opracować Potrafi opracować
Potrafi opracować
Potrafi opracować
mapy zasadniczej
mapę zasadniczą
i aktualizować mapę
i aktualizować mapę
w formie klasycznej zasadniczą w formie
zasadniczą w formie
klasycznej zgodnie
klasycznej zgodnie
z instrukcją K-1
z instrukcją K-1
Nie potrafi opracować Potrafi korzystać z
Potrafi korzystać
Potrafi dokonać
mapy zasadniczej
mapy zasadniczej w z mapy zasadniczej
odpowiedniego
formie numerycznej w formie
przekształcenia danych
numerycznej
dla potrzeb mapy
numerycznej. Potrafi
opracować mapę
zasadniczą w formie
numerycznej na
podstawie
dostarczonych danych
Nie posiada
podstawowej wiedzy
z zakresu mapy
topograficznej.
Posiada podstawową
wiedzę z zakresu
mapy topograficznej.
110
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK7
Metody oceny
Kyteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrafi redagować i opracować mapę tematyczną na wybrany temat z zastosowaniem narzędzi
informatycznych
projekt
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi opracować Potrafi opracować
Potrafi opracować
Potrafi opracować
mapy tematycznej
ogólną koncepcję
koncepcję mapy
szczegółową
mapy tematycznej
tematycznej
koncepcję mapy
tematycznej,
świadomie dobierając
jej parametry
Nie potrafi opracować Potrafi zrealizować
Potrafi dobrać
Potrafi dobrać
mapy tematycznej
projekt mapy
odpowiednie metody
odpowiednie metody
tematycznej
prezentacji
prezentacji
z wykorzystaniem
kartograficznej dla
kartograficznej dla
domyślnych funkcji
danych na poziomie
danych na poziomie
i ustawień programu jakościowym. Potrafi
jakościowym
geoinformatycznego przygotować prostą
i ilościowym. Potrafi
. Nie potrafi
kompozycję mapy
przygotować
przygotować
w środowisku
zaawansowaną
kompozycji mapy
geoinformatycznym
kompozycję mapy
w środowisku GIS
w środowisku
geoinformatycznym
oraz spójne treściowo
sprawozdanie z pracy
Rozumie potrzebę rzetelności prowadzonych prac oraz współpracy z Ośrodkami Dokumentacji
Geodezyjnej i Kartograficznej w zakresie tworzenia i korzystania z zasobów ku wspólnemu
dobru narodowemu
zaliczenie ćwiczeń, zaliczenie pisemne
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie rozumie, jakie
Rozumie
Rozumie skutki
Rozumie skutki dla
skutki może wywołać
konsekwencje
społeczne
gospodarki narodowej
nierzetelne
osobiste
nierzetelnego
nierzetelnego
wykonanie prac.
nierzetelnego
wykonania prac.
wykonania prac.
wykonania prac.
Rozumie potrzebę
Rozumie potrzebę
współpracy z ODGiK współpracy z ODGiK
w zakresie
w zakresie
pozyskiwania danych. pozyskiwania
i wprowadzania
danych
SEMESTR IV
KARTOGRAFIA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
10 GODZ.
Koncepcje, funkcje i formy mapy.
Zasady redagowania i opracowywania treści map. Nazewnictwo geograficzne.
Znaki kartograficzne i generalizacja kartograficzna.
Metodologia badań kartograficznych. Statystyczne metody przetwarzania danych przestrzennych.
Kartograficzne aspekty Systemu Informacji Przestrzennej (SIP) (GIS – Geographic Information System).
Kartografia tematyczna.
Mapa zasadnicza w formie klasycznej.
Kartografia cyfrowa. Mapa zasadnicza w formie cyfrowej.
Automatyzacja procesu opracowania i wydawania map.
Technologia wytwarzania map.
SEMESTR IV
1.
2.
3.
AUDYTORYJNE
KARTOGRAFIA
ĆWICZENIA
15 GODZ
Czytanie i uaktualnianie mapy zasadniczej w formie klasycznej. Kartowanie szczegółów sytuacyjnych.
Zapoznanie ze sprzętem i oprogramowaniem mapy zasadniczej w formie numerycznej. Wprowadzanie poprawek.
Opracowanie wybranego zagadnienia informacyjnego o terenie
111
SEMESTR IV
1.
KARTOGRAFIA
PROJEKTOWE
10 GODZ.
Projekt mapy tematycznej wybranych wskaźników rozwoju gospodarczego Polski, w tym: konstrukcja znaków
kartograficznych i dobór barw dla prezentacji graficznej tematu.
10+25+1+1
25+30+30
Godziny
10
25
ECTS
1+1
30
30
14
110
37
4
1
85
3
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Kowalczyk K., Wybrane zagadnienia rysunku map. Wydawnictwo UW-M. Olsztyn 2007.
2.
Makowski. A., (red.), System informacji topograficznej kraju. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,
Warszawa 2005.
3.
Medyńska-Gulij B., Kartografia i geowizualizacja, PWN Warszawa, 2011
4.
Żyszkowska W., Spallek W., Borowicz D., Kartografia Tematyczna, PWN, 2012
5.
Ustawa Prawo Geodezyjne i Kartograficzne.
6.
Wybór instrukcji i norm.
1.
Gaździcki J., Leksykon geomatyczny. PTIP. Warszawa 2000.
2.
Jankowska M., Lisiewicz S. Kartograficzne i geodezyjne metody badania zmian środowiska. Wyd. Akademii Rolniczej
w Poznaniu. Poznań 1998.
3.
Kozieł. Z., (opr.), Koncepcja mapy. Wyd. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 1998.
4.
Przewłocki S., Geomatyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2008
5.
Przewłocki S., Kowalski G., Czochański M. Kartografia tematyczna w inżynierii środowiska, Wyd. Politechniki
Łódzkiej. Łódź 1993.
6.
Osada E., Geodezja. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej. Wrocław 2002.
7.
Saliszczew K. A., Kartografia ogólna. PWN, Warszawa 1999.
8.
Sanetra A., Cieślak I., Kartograficzne aspekty oceny i waloryzacji przestrzeni. Wyd. Uniwersytetu WarmińskoMazurskiego. Olsztyn 2004.
Koordynator przedmiotu i prowadzący zajęcia
[email protected]
KG
112
19.
Przedmiot:
Semestr
II
III
19. GEODEZYJNA TECHNIKA POMIAROWA – moduł 1
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
9
15
15
9E
15
Gn/G2012/12/19/GTP1
ECTS
2
3
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy z zakresu budowy i działania geodezyjnego sprzętu pomiarowego. Wykształcenie
umiejętności w zakresie obsługi sprzętu geodezyjnego, jego rektyfikacji i napraw.
Zakres szkoły średniej. Geomatyka.
Potrafi scharakteryzować sprzęt geodezyjnych, ma wiedzę w zakresie rozwoju instruEK1
mentów geodezyjnych. Ma wiedzę w zakresie budowy, sprawdzania i rektyfikacji teodolitów optycznych, elektronicznych, pionowników.
Potrafi obsługiwać, sprawdzać i rektyfikować odpowiedni sprzęt geodezyjny w celu
EK2
przeprowadzenia pomiarów geodezyjnych.
Kierunkowe
K_W01; K_W07;
K_W09;
K_U23
Potrafi scharakteryzować sprzęt geodezyjnych, ma wiedzę w zakresie rozwoju instrumentów
EK1
geodezyjnych. Ma wiedzę w zakresie budowy, sprawdzania i rektyfikacji teodolitów optycznych,
elektronicznych.
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie laboratoriów
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi schaZ niewielkim
Poprawnie opisuje
Poprawnie opisuje
rakteryzować
brakami opisuje
sprzęt geodezyjny, zna
sprzęt geodezyjny,
sprzętu geodezyjsprzęt geodezyjny.
zasady działania
zna zasady działania
nego.
Ma niepełną wiedzę
sprzętu. Ma wiedzę w
sprzętu. Ma wiedzę
w zakresie budowy,
zakresie budowy,
w zakresie budowy,
sprawdzania
sprawdzania warunków
sprawdzania i
warunków
geometrycznych i
rektyfikacji
geometrycznych
mechanicznych
teodolitów
i mechanicznych
teodolitów optycznych,
optycznych, elekteodolitów opelektronicznych.
tronicznych. Ma
tycznych, elektrowiedzę w zakresie
nicznych.
rozwoju sprzętu
geodezyjnego
i metod zakładania
osnowy.
Potrafi obsługiwać, sprawdzać i rektyfikować odpowiedni sprzęt geodezyjny w celu
EK2
przeprowadzenia pomiarów geodezyjnych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie potrafi obsłuZ trudnościami
Dobrze obsługuje sprzęt Dobrze obsługuje
giwać sprzętu
obsługuje sprzęt
geodezyjny, jednak
sprzęt geodezyjny
geodezyjnego.
geodezyjny.
przekracza czas na
i wykonuje zadanie
realizację postawionego w odpowiednim
zadania.
przedziale czasu.
Kryterium 2
Nie potrafi sprawZ trudnościami
Potrafi sprawdzać
Potrafi sprawdzać
dzać warunków
sprawdzać warunwarunki geometryczwarunki geomegeometrycznych
ków geometrycznych i mechanicznych
trycznych i mei mechanicznych
nych i mechaniczsprzętu geodezyjnego.
chanicznych sprzętu
sprzętu geodezyjnych sprzętu geoMa niewielkie problemy geodezyjnego.
nego.
dezyjnego.
z jego rektyfikacją.
Potrafi prze-
113
prowadzić rektyfikację sprzętu geodezyjnego.
SEMESTR II
GEODEZYJNA TECHNIKA POMIAROWA
1.
2.
3.
4.
5.
9 GODZ.
Ogólne zasady konstrukcji instrumentów geodezyjnych. Schemat geometryczny budowy teodolitu. Systemy osiowe
i odczytowe w teodolitach. Systemy osiowe i odczytowe w niwelatorach.
Sprawdzenie i rektyfikacja instrumentów geodezyjnych (teodolitu i niwelatora).
Systemy elektroniczne w instrumentach geodezyjnych. Źródła promieniowania optycznego i mikrofalowego.
Modulatory optyczne i mikrofalowe. Anteny mikrofalowe. Fotodetektory i detektory mikrofalowe. Mierniki fazy.
Układy przemiany częstotliwości. Liczniki impulsów.
Pionowniki optyczne i laserowe. Schemat geometryczny budowy pionownika optycznego i laserowego.
Teodolity elektroniczne. Teodolity z kodem dwójkowym i kodem Graya. Impulsowy i dynamiczny system pomiaru
kątów. Oprogramowanie teodolitów elektronicznych. Sprawdzenie i rektyfikacja teodolitu elektronicznego.
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
6.
AUDYTORYJNE
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Zapoznanie się z budową i obsługą teodolitu. Pomiar kierunku.
Badanie warunków geometrycznych oraz stanu mechanizmów i optyki teodolitu optycznego.
Sprawdzenie i rektyfikacja niwelatora samopoziomującego.
Wyznaczanie błędów osobowych.
Badanie warunków geometrycznych teodolitu elektronicznego.
Sprawdzenie i rektyfikacja pionownika optycznego i laserowego.
9+15+1+1
15+25
Godziny
9
15
ECTS
1+1
25
X
6
57
26
2
1
40
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
114
19.
Przedmiot:
Semestr
II
III
Gn/G2012/23/19/GTP2
GEODEZYJNA TECHNIKA POMIAROWA – moduł 2
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
9
15
15
9E
15
ECTS
2
3
Potrafi scharakteryzować elektroniczny i optyczny sprzęt geodezyjny, w tym: niwelatory,
EK1
tachimetry, oraz sprzęt wykorzystywany przy pomiarach GNSS.
Ma wiedzę w zakresie budowy, sprawdzania i rektyfikacji tachimetrów elektronicznych
i niwelatorów.
Potrafi obsługiwać, sprawdzać i rektyfikować odpowiedni sprzęt geodezyjny, w tym
EK2
niwelatory i tachimetry.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
2.
K_U23
Potrafi scharakteryzować elektroniczny i optyczny sprzęt geodezyjny, w tym: niwelatory,
tachimetry, oraz sprzęt wykorzystywany przy pomiarach GNSS.
Ma wiedzę w zakresie budowy, sprawdzania i rektyfikacji tachimetrów elektronicznych
i niwelatorów.
Egzamin ustny, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie laboratoriów
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Poprawnie opisuje
Poprawnie opisuje
rakteryzować sprzętu
brakami opisuje
sprzęt geodezyjny,
geodezyjnego.
sprzęt geodezyjny.
zasady działania
Ma niepełną wiedzę
w zakresie budowy,
w zakresie budowy,
w zakresie budowy,
sprawdzania
sprawdzania warunków
sprawdzania
warunków
geometrycznych
i rektyfikacji
geometrycznych
i mechanicznych
tachimetrów
i mechanicznych
tachimetrów i niwei niwelatorów. Ma
tachimetrów
latorów. Ma niepełną
wiedzę w zakresie
i niwelatorów.
wiedzę w zakresie
sprzętu wykorzysprzętu wykorzystystywanego w powanego w pomiarach
miarach GNSS.
GNSS.
Potrafi obsługiwać, sprawdzać i rektyfikować odpowiedni sprzęt geodezyjny, w tym niwelatory
i tachimetry.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
giwać sprzętu
obsługuje sprzęt
geodezyjny, jednak
sprzęt geodezyjny
geodezyjnego.
geodezyjny.
przekracza czas na
i wykonuje zadanie
zadania.
przedziale czasu.
Nie potrafi wybierać
Z niewielkimi
Dobrze wybiera sprzęt
Dobrze wybiera
odpowiedniego
błędami wybiera
geodezyjny dla
sprzęt geodezyjny
sprzętu geodezyjnego
sprzęt geodezyjny
realizowanego zadania.
dla realizowanego
dla realizowanego
dla realizowanego
zadania. Potrafi
zadania.
zadania.
uzasadnić wybór
sprzętu geodezyjnego.
SEMESTR III
1.
Kierunkowe
K_W01; K_W07;
K_W09
AUDYTORYJNE
9 GODZ.
Geodezyjne dalmierze elektrooptyczne i mikrofalowe. Impulsowe i fazowe metody pomiaru odległości. Optyczne
dalmierze interferencyjne.
Niwelatory kodowe. Łaty pomiarowe do niwelatorów kodowych. Oprogramowanie niwelatorów kodowych.
115
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Niwelatory laserowe.
Tachimetry elektroniczne. Tachimetry zintegrowane i modularne. Rejestracja oraz przetwarzanie danych
w tachimetrach. Oprogramowanie tachimetrów.
Schemat działania instrumentów do pomiarów satelitarnych GNSS.
Kalibracja geodezyjnych przyrządów pomiarowych.
Obliczanie pola powierzchni. Obliczanie pól metodą analityczną, graficzną i mechaniczną. Odchyłka powierzchniowa
i jej rozrzucanie. Skurcz powierzchniowy i liniowy mapy.
Ocena dokładności w pomiarach geodezyjnych.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Badanie warunków geometrycznych oraz stanu mechanizmów tachimetru elektronicznego.
Wyznaczanie stałej dodawania dalmierza elektrooptycznego.
Wyznaczanie parametrów niwelatorów kodowych.
Sprawdzenie i rektyfikacja tachimetru elektronicznego.
Zasady działania sprzętów do pomiarów GNSS.
Kalibracja geodezyjnych przyrządów pomiarowych.
9+15+1+1+2
15+35
Godziny
9
15
ECTS
1+1+2
35
X
15
78
28
3
1
50
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Płatek A., Geodezyjne dalmierze elektromagnetyczne i tachimetry elektroniczne, Kraków 1991.
2.
Płatek A., Elektroniczna technika pomiarowa w geodezji, Kraków 1995.
3.
Tatarczyk J., Wybrane zagadnienia z instrumentoznawstwa geodezyjnego, Kraków 1994.
1.
Ćwiczenia z geodezji I. Praca zbiorowa / red. Józef Belach, Kraków 2007.Wiśniewski Z., Rachunek wyrównawczy
w geodezji, Olsztyn 2005.
2.
Szymański J., Instrumentoznawstwo geodezyjne cz. I-III, Warszawa 1972.
3.
Wanic A., Instrumentoznawstwo geodezyjne i elementy technik pomiarowych, Olsztyn 2005.
mgr inż. Antoni Myłka
[email protected]
KG
[email protected]
[email protected]
KG
KG
116
20.
Przedmiot:
Semestr
II
20. ĆWICZENIA TERENOWE Z GEODEZJI
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
18
Gn/G2012/12/20/ĆTG
ECTS
1
Celem kształcenia jest wykształcenie umiejętności obsługi sprzętu geodezyjnego, projektowania i zakładania osnowy
geodezyjnej, wykonywania pomiarów geodezyjnych, opracowywania ich wyników a także sporządzania opracowań
kartograficznych.
Zakres szkoły średniej. Geomatyka. Geodezyjne pomiary szczegółowe. Geodezyjna technika pomiarowa.
EK1 Ma wiedzę w zakresie geodezyjnych układów współrzędnych, metod obliczeń
geodezyjnych i wykonywania pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych.
EK2 Potrafi wybierać i obsługiwać odpowiedni sprzęt geodezyjny w celu przeprowadzenia
wysokościowych i sytuacyjno-wysokościowych pomiarów geodezyjnych.
EK3 Potrafi zaplanować i przeprowadzić sytuacyjne i wysokościowe pomiary geodezyjne
mające zastosowanie w różnych dziedzinach gospodarki. Potrafi współdziałać i pracować
w grupie oraz ma świadomość odpowiedzialności za zrealizowanie zadania.
EK4
Potrafi sporządzić dokumentację geodezyjno-kartograficzną z wykonanych pomiarów.
Kierunkowe
K_W02; K_W07;
K_W08; K_W18
K_U23
K_U03;
K_U24;
K_U33;
K_K05
K_U03;
K_U24;
K_U33;
K_U12;
K_U32;
K_K04;
K_U23;
K_U32;
K_K05
Ma wiedzę w zakresie geodezyjnych układów współrzędnych, metod obliczeń geodezyjnych
EK1
i wykonywania pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna metod
Z niewielkimi braPoprawnie opisuje
Poprawnie opisuje
obliczeń geodezyjkami opisuje układy
metody obliczeń
metody obliczeń
nych, nie zna układów współrzędnych
geodezyjnych, układy geodezyjnych, układy
współrzędnych
stosowane w geodezji, współrzędnych stowspółrzędnych
stosowanych w
metody wykonywania sowane w geodezji
stosowane w geodezji
geodezji oraz metod
pomiarów
oraz metody wykooraz metody
wykonywania posytuacyjnych, ma
nywania pomiarów
wykonywania pomiarów
miarów sytuacyjnych. niepełną wiedzę
sytuacyjnych i wysosytuacyjnych. I wysokow zakresie metod
kościowych.
ściowych Potrafi wybrać
obliczeń geodezyjodpowiednie metody
nych.
pomiarów i obliczeń dla
przedstawionego zagadnienia.
Potrafi wybierać i obsługiwać odpowiedni sprzęt geodezyjny w celu przeprowadzenia
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Dobrze obsługuje
Dobrze obsługuje sprzęt
giwać sprzętu geoobsługuje sprzęt
sprzęt geodezyjny,
geodezyjny i wykonuje
dezyjnego.
geodezyjny.
jednak przekracza
zadanie w odpowiednim
czas na realizację
przedziale czasu.
postawionego zadania.
Kryterium 2
Nie potrafi wybierać
Z niewielkimi błęPotrafi wybrać odPotrafi wybrać ododpowiedniego
dami wybiera sprzęt
powiedni sprzęt geopowiedni sprzęt
sprzętu geodezyjnego
geodezyjny dla
dezyjny dla realizogeodezyjny dla
dla realizowanego
realizowanego
wanego zadania.
117
Potrafi zaplanować i przeprowadzić sytuacyjne i wysokościowe pomiary geodezyjne mające
zastosowanie w różnych dziedzinach gospodarki. Potrafi współdziałać i pracować w grupie oraz ma
świadomość odpowiedzialności za zrealizowanie zadania.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi
Z trudnościami
Dobrze planuje
Dobrze planuje
zaplanować i zreaplanuje i z drobnymi
i realizuje pomiary
i realizuje pomiary
lizować pomiarów
błędami realizuje
geodezyjne dla wygeodezyjne dla
geodezyjnych dla
pomiarów
branego zadania.
wybranego zadania.
wybranego zadania.
geodezyjnych dla
wybranego zadania.
odpowiedniej metody
Brak współpracy
Zdolny do pracy
Zdolny do pracy
Praca indywidualna,
z pozostałymi członindywidualnej, praca
indywidualnej, praca
zespołowa oraz
kami zespołu. Nie
zespołowa w stopniu
zespołowa na dobrym współpraca multirozumie, jaka odzadowalającym. Ma
poziomie. Współpraca dyscyplinarna w stopniu
powiedzialność
braki w zrozumieniu
z innymi multidobrym. Ma
spoczywa na poodpowiedzialności za
dyscyplinarnymi
świadomość odposzczególnych osobach realizowane zadanie.
zespołami w stopniu
wiedzialności za
w zespole podczas
dostatecznym.
realizowane zadanie.
wykonywania prac.
Potrafi sporządzić dokumentację geodezyjno-kartograficzną z wykonanych pomiarów.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi sporządzić Z drobnymi błędami
Dobrze sporządza
Dobrze sporządza
opracowania
tworzy opracowanie
opracowanie kartoopracowanie kartokartograficznego.
kartograficzne. Nie
graficzne. Prawigraficzne. Potrafi
umie zastosować
dłowo czyta i aktualiwybrać i uzasadnić
odpowiednich
zuje sporządzone
odpowiednie przepisy do
przepisów
opracowanie.
tworzenia opracowań
dotyczących oprakartograficznych.
cowań kartograficznych
zadania.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
zadania.
SEMESTR II
ĆWICZENIA TERENOWE Z GEODEZJI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
ĆWICZENIOWE
18 GODZ.
Ćwiczenia terenowe z geodezji realizowane są w formie zgrupowania tygodniowego bezpośrednio po zakończeniu
semestru letniego.
Tyczenie prostych, przecięcia prostych. Pomiary liniowe. Szkice polowe.
Pomiary odległości metodą bezpośrednią i pośrednią.
Pomiary sytuacyjne. Metoda domiarów prostokątnych. Metoda biegunowa.
Pomiary sytuacyjne. Metoda wcięć liniowych i kątowych.
Pomiary sytuacyjne i wysokościowe. Metoda satelitarna.
Pomiary sytuacyjne i wysokościowe. Metoda tachimetryczna.
Pomiary wysokościowe. Niwelacja geometryczna. Niwelacja reperów, niwelacja siatkowa.
Opracowanie dokumentacji geodezyjno-kartogtraficznej.
Godziny
x
18
ECTS
1+1
x
x
10
30
20
1
0,5
118
18+1+1
18
18
0,5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Ćwiczenia z geodezji I. Praca zbiorowa / red. Józef Beluch. Kraków 2007.
2.
Jagielski A., Geodezja I. Kraków 2005.
3.
Jagielski A., Geodezja II. Kraków 2003.
4.
5.
6.
1.
Skórczyński A., Podstawy obliczeń geodezyjnych, Warszawa 1983.
2.
Wiśniewski Z., Rachunek wyrównawczy w geodezji, Olsztyn 2005.
3.
4.
5.
Skórczyński A., Lokalna triangulacja i trilateracja, Warszawa 2004.
6.
Skórczyński A., Poligonizacja, Warszawa 2000.
7.
8.
Baran L. W., Teoretyczne podstawy opracowania wyników pomiarów geodezyjnych, Warszawa 1999.
9.
Szymoński J., Instrumentoznawstwo geodezyjne (tom I – III) Warszawa 1972.
[email protected]
KG
KG
119
21
Przedmiot:
Semestr
II
III
21. RACHUNEK WYRÓWNAWCZY – moduł 1
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
10
15
15
10E
15
10
Gn/G2012/12/21/RW1
ECTS
2
5
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy z metod obliczeń i wyrównania obserwacji geodezyjnych. Wykształcenie
umiejętności zastosowania rachunku wyrównawczego w obliczeniach geodezyjnych, analizy i interpretacji uzyskanych
wyników.
EK1 Ma wiedzę w zakresie algebry, rachunku prawdopodobieństwa, statystki.
EK2 Potrafi rozwiązać zadania z zakresu algebry macierzy oraz rachunku
Kierunkowe
K_W01; K_W10
K_U09; K_U10;
K_U18; K_U20
Ma wiedzę w zakresie algebry, rachunku prawdopodobieństwa, statystki.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna i nie rozumie Zna podstawowe
Demonstruje dobre
Ma znacznie rozszepodstawowych zasad
zasady w zakresie
zrozumienie zasad
rzoną, usystematyw zakresie algebry,
algebry, rachunku
w zakresie algebry,
zowaną wiedzę
rachunku prawprawdopodobieństwa, rachunku prawdopow zakresie zasad
dopodobieństwa,
statystki. Wykazuje
dobieństwa, statystki.
w zakresie algebry,
statystki.
jednak pewne
rachunku prawdopoproblemy z
dobieństwa, statystki.
rozumieniem i prawidłową interpretacją.
Potrafi rozwiązać zadania z zakresu algebry macierzy oraz rachunku prawdopodobieństwa.
EK2
Metody oceny
Zaliczenie ćwiczeń, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie potrafi rozwiązać Z trudnościami
Potrafi rozwiązać
Potrafi rozwiązać
zadań z zakresu
rozwiązuje zadania
zadania z zakresu
zadania z zakresu
algebry macierzy
z zakresu algebry
algebry macierzy oraz
algebry macierzy oraz
oraz rachunku
macierzy oraz rarachunku
rachunku
prawdopodobieństwa. chunku prawdopoprawdopodobieństwa.
dobieństwa.
Potrafi uzasadnić
wybór odpowiedniej
metody dla wybranego
zadania.
SEMESTR II
RACHUNEK WYRÓWNAWCZY
1.
2.
3.
4.
5.
AUDYTORYJNE
10 GODZ.
Algebra macierzy. Podstawowe działania na macierzach.
Odwrotności nieosobliwych macierzy kwadratowych (metody obliczania odwrotności). Metody rozwiązywania
układów równań liniowych o kwadratowej i nieosobliwej macierzy współczynników.
Uogólnione odwrotności macierzy (o minimalnej normie, w metodzie najmniejszych kwadratów). Zastosowanie
uogólnionych odwrotności macierzy do rozwiązywania układów równań. Elementy analizy macierzowej.
Probabilistyczne podstawy teorii błędów pomiarów geodezyjnych i metod wyrównania. Funkcjonalne modele błędów
pomiaru (błąd losowy, systematyczny, deterministyczny).
Zmienne losowe jednowymiarowe. Wynik pomiaru, jako zmienna losowa. Typowe rozkłady zmiennych losowych.
120
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Parametry opisowe zmiennych losowych jednowymiarowych.
Zmienne losowe wielowymiarowe. Wektor losowy.
Parametry opisowe zmiennych losowych wielowymiarowych. Wektor wartości oczekiwanych. Macierz kowariancji.
Elementy wnioskowania statystycznego w rachunku wyrównawczym.
Podstawowe zasady estymacji metodą najmniejszych kwadratów. Estymacja punktowa wartości oczekiwanej.
Estymacja przedziałowa. Przedział ufności wartości oczekiwanej.
Estymacja przedziałowa wariancji.
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
ĆWICZENIA
15 GODZ.
Obliczanie odwrotności macierzy nieosobliwych.
Rozwiązywanie układów równań o nieosobliwej macierzy współczynników. Algorytmy bezpośrednie. Metody
rozkładu.
Obliczanie uogólnionych odwrotności o minimalnej normie i w metodzie najmniejszych kwadratów.
Rozwiązywanie układów równań prostokątnych.
Rozwiązywanie zadań związanych z rozkładem normalnym.
Rozwiązywanie zadań dotyczących parametrów opisowych zmiennej losowej jednowymiarowej (wartość oczekiwana,
wariancja, odchylenie standardowe). Propagacja wariancji.
Rozwiązywanie zadań dotyczących zmiennej losowej wielowymiarowej.
Estymator najmniejszych kwadratów wartości oczekiwanej. Estymator wariancji.
Wyznaczanie estymatorów przedziałowych wartości oczekiwanej i wariancji.
10+15+1+1
15+15
Godziny
10
15
ECTS
1+1
15
x
15
57
27
2
1
30
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
121
21.
Przedmiot:
Semestr
II
III
Gn /G2012/23/21/RW2
RACHUNEK WYRÓWNAWCZY – moduł 2
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
10
15
15
10E
15
10
ECTS
2
5
EK1 Ma wiedzę metod wyrównania sieci geodezyjnych.
EK2 Zna metody sprawdzania poprawności wyrównania sieci geodezyjnych.
EK3 Potrafi ułożyć i rozwiązać zadania z rachunku wyrównawczego dla geodezyjnych sieci
poziomych i pionowych.
Kierunkowe
K_W01; K_W10
K_W01; K_W10
K_U09; K_U10;
K_U18; K_U20
Ma wiedzę metod wyrównania sieci geodezyjnych.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna i nie
Zna podstawowe
Demonstruje dobre
Ma znacznie rozszerozumie metod
metody wyrównania
zrozumienie metod
rzoną, usystematywyrównania sieci
sieci geodezyjnych.
wyrównania sieci
zowaną wiedzę
geodezyjnych.
Wykazuje jednak
geodezyjnych.
w zakresie metod wypewne problemy
równania sieci geoz rozumieniem i pradezyjnych.
widłową interpretacją.
Zna metody sprawdzania poprawności wyrównania sieci geodezyjnych.
EK2
Metody oceny
Zaliczenie ćwiczeń, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, sprawozdanie
Kryteria/ Ocena
2
2
2
2
Kryterium 1
Nie zna i nie
rozumie podstapodstawowych metod
podstawowych metod
podstawowych metod
wowych metod
sprawdzania
sprawdzania poprawsprawdzania poprawsprawdzania popoprawności wyności wyrównania siei
ności wyrównania siei
prawności wyrównania siei geogeodezyjnych.
geodezyjnych.
równania siei
dezyjnych.
geodezyjnych.
Potrafi ułożyć i rozwiązać zadania z rachunku wyrównawczego dla geodezyjnych sieci poziomych
EK3
i pionowych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie potrafi rozZ trudnościami układa Potrafi ułożyć i rozPotrafi ułożyć i rozwiązać zadań
i rozwiązuje rachunku wiązać zadania
wiązać zadania
z rachunku wyrówwyrównawczego dla
z rachunku wyrówz rachunku wyrównawczego dla
geodezyjnych sieci
nawczego dla geodenawczego dla geodegeodezyjnych sieci
poziomych
zyjnych sieci poziozyjnych sieci poziopoziomych
i pionowych.
mych i pionowych.
mych i pionowych.
i pionowych.
odpowiedniej metody
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
AUDYTORYJNE
10 GODZ.
Macierz kowariancji wyników pomiaru w rachunku wyrównawczym. Współczynnik wariancji i jego praktyczna
interpretacja. Propagacja macierzy kowariancji. Macierz kofaktorów, macierz wag oraz zasady ich propagacji.
Przypadki szczególne propagacji.
Wyrównywanie obserwacji geodezyjnych. Zasady formułowania zadań wyrównawczych i ich rozwiązania
z zastosowaniem metody najmniejszych kwadratów.
Metoda parametryczna. Układ równań obserwacyjnych. Układ równań poprawek. Liniowy układ równań poprawek.
Rozwiązanie zadania wyrównawczego (estymator wektora parametrów, estymator wektora poprawek). Metody kontroli
wyników wyrównania.
122
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Metody rozwiązywania układów równań normalnych. Nawiązanie rozwiązania do teorii uogólnionych odwrotności
macierzy.
Macierz kowariancji estymatora parametrów, macierz kowariancji poprawek, macierz kowariancji wyrównanych
obserwacji.
Błędy średnie funkcji wyrównanych parametrów. Błąd położenia punktu. Elipsa ufności.
Wyrównanie sieci niwelacyjnych. Zasady ogólne i wskazania praktyczne.
Wyrównanie sieci kątowo-liniowych. Liniowe równania poprawek dla długości, kierunków i kątów. Wskazania
praktyczne.
Metoda warunkowa. Równania warunkowe i ich zastosowanie w zadaniach wyrównawczych.
Rozwiązanie zadania wyrównawczego metodą korelat.
Mieszane metody wyrównania. Metoda parametryczna z warunkami wiążącymi parametry.
Metoda warunkowa z parametrami.
Wyrównywanie obserwacji zależnych.
Wyrównanie sekwencyjne.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
ĆWICZENIA
15 GODZ.
Obliczanie macierzy wag, macierzy kofaktorów. Propagacja tych macierzy w podstawowych zadaniach geodezyjnych.
Przykłady wyrównania metodą parametryczną. Analiza dokładności po wyrównaniu.
Wyrównanie sieci niwelacyjnej. Błędy średnie wyrównanych wysokości i wyrównanych obserwacji.
Wyrównanie sieci kątowo-liniowej. Analiza dokładności: błędy położenia punktów, elipsy ufności.
Zasady wstępnej oceny dokładności i jej zastosowanie w projektowaniu obserwacji geodezyjnych.
Elementarne przykłady wyrównania metodą warunkową (korelat).
Wyrównanie sieci niwelacyjnych metodą warunkową.
Przykłady zastosowania metod mieszanych.
Przykład wyrównania obserwacji zależnych.
Przykład wyrównania sekwencyjnego.
SEMESTR III
1.
LABORATORYJNE
10 GODZ.
Dokonanie wyrównania sieci kątowo-liniowej i niwelacyjnej z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania.
10+25+1+1+2
25+40+40
Godziny
10
25
ECTS
1+1+2
40
40
25
144
39
5
1
105
4
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Wiśniewski Z., Rachunek wyrównawczy w geodezji (z przykładami), Podręcznik, Wyd. UW-M. Olsztyn 2005
2.
Baran L. W., Teoretyczne podstawy opracowania wyników pomiarów geodezyjnych, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa
1999.
3.
Adamczewski Z., Rachunek wyrównawczy w 15 wykładach, Oficyna Wyd. PW, Warszawa 2007.
123
1.
Czaja J., Modele statystyczne w informacji o terenie, Wyd. AGH, Kraków 1996.
2.
Osada E., Analiza, wyrównanie i modelowanie Geo-danych, Wyd. AR, Wrocław 1998.
3.
Wędzony J., Przykłady uzupełniające nauczanie rachunku wyrównawczego, Wyd. AGH, Kraków 1994.
4.
Wiśniewski Z., Algebra macierzy i statystyka matematyczna w rachunku wyrównawczym (teoria i zadania). Wyd.
UWM, Olsztyn 2000.
prof. dr hab. Józef Sanecki
[email protected]
KG
124
22.
Przedmiot:
Semestr
II
III
22. GEODEZJA I ASTRONOMIA GEODEZYJNA – moduł 1
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
20E
20
15
10
10
Gn/G2012/12/22/GAG1
ECTS
4
3
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie wykonywania i opracowywania pomiarów
w podstawowych sieciach geodezyjnych. Wykształcenie umiejętności transformacji danych między układami współrzędnych
stosownymi w geodezji, wykonywania pomiarów geodezyjnych na dużych obszarach oraz przygotowywania danych dla
ośrodków dokumentacji geodezyjnej jak i korzystania z danych zgromadzonych w tych ośrodkach.
Efekty kształcenia, jakie student osiągnie po ukończeniu przedmiotu opisane są w zakresie wiedzy, umiejętności i postaw
EK1 Ma wiedzę w zakresie matematyki, obejmującą trygonometrię sferyczną i płaską, algebrę,
analizę, oraz elementy matematyki dyskretnej i stosowanej, w tym metody matematyczne
i metody numeryczne, niezbędne do:
1) wykonywania obliczeń na sferze i na elipsoidzie obrotowej, jako powierzchni odniesienia;
2) redukcji elementów podstawowej sieci geodezyjnej na płaszczyznę;
3) transformacji układów odniesienia;
4) wyznaczania figury Ziemi metodami grawimetrycznymi.
ma wiedzę w zakresie fizyki, obejmującą mechanikę, optykę, magnetyzm i fizykę ciała
stałego, astrofizykę na poziomie niezbędnym do zrozumienia podstawowych zjawisk
fizycznych występujących w przestrzeni kosmicznej otaczającej Ziemię oraz wpływu jej na
zjawiska zachodzące na niej.
EK2 Ma wiedzę w zakresie geodezyjnych układów współrzędnych, metod obliczeń krzywizn
przekrojów normalnych elipsoidy obrotowej, linii geodezyjnych na powierzchni elipsoidy
obrotowej.
EK3 Ma wiedzę w zakresie obliczania współrzędnych geodezyjnych i wzajemnych związków
między niebieskim i ziemski układem odniesienia: definicje
EK4 Ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie potencjału grawitacyjnego
i elementarnych układów masy figury Ziemi.
EK5 Ma wiedzę w zakresie redukcji elementów podstawowej sieci geodezyjnej na płaszczyznę.
EK6 Posiada umiejętność efektywnego wykorzystania technik informatycznych, w tym programów
użytkowych, arkuszy kalkulacyjnych do obliczeń krzywizn przekrojów normalnych elipsoidy
obrotowej, linii geodezyjnych na powierzchni elipsoidy obrotowej oraz wzajemnych
związków między niebieskim i ziemski układem odniesienia.
EK7 Umie zastosować odpowiedni aparat matematyczny dla wykonania niezbędnych obliczeń
geodezyjnych w zakresie potencjału grawitacyjnego i elementarnych układów masy figury
Ziemi.
EK8 Wykorzystuje umiejętności syntezy do identyfikacji, wyboru metody i rozwiązywania
prostych i złożonych zadań w zakresie redukcji elementów podstawowej sieci geodezyjnej na
płaszczyznę.
Kierunkowe
K_W01
K_W02
K_W06
K_W13
K_W18
K_U08
K_U09
K_U10; K_K01
Ma wiedzę w zakresie matematyki, obejmującą trygonometrię sferyczną i płaską, algebrę,
EK1
analizę, oraz elementy matematyki dyskretnej i stosowanej, w tym metody matematyczne
i metody numeryczne, niezbędne do:
1) wykonywania obliczeń na sferze i na elipsoidzie obrotowej, jako powierzchni odniesienia;
2) redukcji elementów podstawowej sieci geodezyjnej na płaszczyznę;
3) transformacji układów odniesienia;
4) wyznaczania figury Ziemi metodami grawimetrycznymi.
Ma wiedzę w zakresie fizyki, obejmującą mechanikę, optykę, magnetyzm i fizykę ciała stałego,
astrofizykę na poziomie niezbędnym do zrozumienia podstawowych zjawisk fizycznych
występujących w przestrzeni kosmicznej otaczającej Ziemię ora wpływu jej na zjawiska
125
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
zachodzące na niej.
Egzamin pisemny lub ustny
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna zasad koZna podstawy wyko- Rozumie istotę wykoPotrafi wykorzyrzystania z wiedzy
rzystywania wiedzy
rzystywania wiedzy z
stywać wiedzę z
z zakresu matemaz zakresu matemazakresu matematyki
zakresu matematyki
tyki i fizyki w dzietyki i fizyki w dziei fizyki w dziedzinie
i fizyki w dziedzinie
dzinie geodezji
dzinie geodezji
geodezji wyższej.
geodezji wyższej.
wyższej.
wyższej.
Ma wiedzę w zakresie geodezyjnych układów współrzędnych, metod obliczeń krzywizn
przekrojów normalnych elipsoidy obrotowej, linii geodezyjnych na powierzchni elipsoidy
obrotowej.
Egzamin pisemny lub ustny, zaliczenie ćwiczeń
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Nie zna metod obliZ trudnościami
Potrafi prawidłowo
Ma szeroką wiedzę
czeń geodezyjnych
potrafi przeprowaprzeprowadzać obliz zakresu przeprona powierzchni
dzać obliczenia
czenia geodezyjne na
wadzania obliczeń
elipsoidy obrotowej. geodezyjne na popowierzchni elipsoidy
geodezyjnych na
wierzchni elipsoidy
obrotowej.
powierzchni elipsoobrotowej.
idy obrotowej.
Ma wiedzę w zakresie obliczania współrzędnych geodezyjnych i wzajemnych związków między
niebieskim i ziemski układem odniesienia: definicje
Egzamin pisemny lub ustny, zaliczenie ćwiczeń
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie zna zasad proZna podstawy obliMa wiedzę z zakresu
Ma szeroką wiedzę
wadzenia obliczeń
czania współrzędobliczania współrzędz zakresu obliczania
współrzędnych
nych geodezyjnych.
nych geodezyjnich.
współrzędnych
geodezyjnich.
geodezyjnych.
Ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie potencjału grawitacyjnego
i elementarnych układów masy figury Ziemi.
Egzamin pisemny lub ustny zadanie, zaliczenie ćwiczeń
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie zna zasad koZna podstawy wyko- Ma wiedzę z zakresu
Ma szeroką wiedzę
rzystania z wiedzy
rzystywania wiedzy
potencjału grawitaz zakresu potencjału
z zakresu
z zakresu potencjału
cyjnego i elementargrawitacyjnego
potencjału grawigrawitacyjnego i ele- nych układów masy
i elementarnych
tacyjnego i elemenmentarnych układów i wie jak ją wykorzyukładów masy.
tarnych układów
masy.
stywać.
masy.
Ma wiedzę w zakresie redukcji elementów podstawowej sieci geodezyjnej na płaszczyznę.
Egzamin pisemny, zaliczenie ćwiczeń
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie zna zasad reZna podstawy reMa wiedzę z zakresu
Ma szeroką wiedzę
dukcji elementów
dukcji elementów
redukcji elementów
z zakresu redukcji
podstawowej sieci
podstawowej sieci
podstawowej sieci
elementów podgeodezyjnej na
geodezyjnej na
geodezyjnej na płaszstawowej sieci geopłaszczyznę.
płaszczyznę.
czyznę.
dezyjnej na płaszczyznę.
Posiada umiejętność efektywnego wykorzystania technik informatycznych, w tym programów
użytkowych, arkuszy kalkulacyjnych do obliczeń krzywizn przekrojów normalnych elipsoidy
obrotowej, linii geodezyjnych na powierzchni elipsoidy obrotowej oraz wzajemnych związków
między niebieskim i ziemski układem odniesienia.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi wykoPotrafi wykorzystać
Wszechstronnie
rzystać technik
techniki informatechniki informatyczne
potrafi wykorzystać
informatycznych do
tyczne do przeprodo przeprowadzania
techniki informaprzeprowadzania
wadzania najprostobliczeń geodezyjnych
tyczne do przeproobliczeń geodezyjszych obliczeń
na powierzchni elipsowadzania obliczeń
nych na powierzchni geodezyjnych na po- idy obrotowej oraz
geodezyjnych na poelipsoidy obrotowej
wierzchni elipsoidy
współrzędnych geowierzchni elipsoidy
oraz współrzędnych
obrotowej oraz
dezyjnych w zakresie
obrotowej oraz
geodezyjnich.
współrzędnych
podstawowym.
współrzędnych
geodezyjnych.
geodezyjnych.
126
EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK8
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umie zastosować odpowiedni aparat matematyczny dla wykonania niezbędnych obliczeń geodezyjnych w zakresie potencjału grawitacyjnego i elementarnych układów masy figury Ziemi.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi wykoPotrafi wykonywać
Potrafi wykonywać
Wszechstronnie
nywać obliczeń
najprostsze obliczeobliczenia geodezyjne
potrafi wykonywać
geodezyjnych w
nia geodezyjne
w zakresie potencjału
obliczenia geodezakresie potencjału
w zakresie
grawitacyjnego i elezyjne w zakresie
grawitacyjnego
potencjału grawimentarnych układów
potencjału grawitai elementarnych
tacyjnego i elemasy figury Ziemi
cyjnego i elementarukładów masy
mentarnych układów w zakresie
nych układów masy
figury Ziemi.
masy figury Ziemi.
podstawowym.
figury Ziemi.
Wykorzystuje umiejętności syntezy do identyfikacji, wyboru metody i rozwiązywania prostych
i złożonych zadań w zakresie redukcji elementów podstawowej sieci geodezyjnej na
płaszczyznę.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi rozPotrafi rozwiązywać Potrafi rozwiązywać
Wszechstronnie
wiązywać zadań
najprostsze zadania
zadania w zakresie
potrafi rozwiązywać
w zakresie redukcji
w zakresie redukcji
redukcji elementów
zadania w zakresie
elementów podelementów podstapodstawowej sieci
redukcji elementów
stawowej sieci geowowej sieci geodegeodezyjnej na płaszpodstawowej sieci
dezyjnej na płaszzyjnej na płaszczyczyznę w zakresie
geodezyjnej na
czyznę.
znę.
podstawowym.
płaszczyznę.
SEMESTR II
GEODEZJA I ASTRONOMIA GEODEZYJNA
AUDYTORYJNE
20 GODZ.
Trygonometria płaska i sferyczna: własności trójkąta sferycznego; twierdzenie sinusów, cosinusów dla boków, cosinusów dla kątów oraz tangensów. Wzory Borda, analogie Nepera. Nadmiar sferyczny. Pole powierzchni trójkąta
sferycznego.
2. Wprowadzenie do geodezji wyższej: miernictwo a geodezja wyższa na świecie i w Polsce - o przedmiocie geodezji
wyższej i wykładzie - literatura - zakres wymagań na egzaminie - kształt Ziemi - powierzchnie odniesienia - sieci
geodezyjne - naukowe i praktyczne zadania geodezji wyższej - podział geodezji.
3. Wprowadzenie do geodezji fizycznej: siła ciężkości - powierzchnie poziome - linie pionu - pojęcie wysokości - układ
współrzędnych naturalnych.
4. Elipsoida obrotowa spłaszczon,a jako powierzchnia odniesienia: elementarne związki pomiędzy parametrami elipsoidy
- układ współrzędnych geodezyjnych - przekroje normalne elipsoidy i ich krzywizny - szerokości: geocentryczna
i zredukowana - równania parametryczne elipsoidy - linia geodezyjna na powierzchni elipsoidy obrotowej - związki
różniczkowe I rzędu.
5. Niebieski i ziemski układ odniesienia: definicje i wzajemne związki.
6. Obliczanie współrzędnych geodezyjnych: rozwiązywanie trójkątów geodezyjnych - klasyfikacja i analiza wybranych
metod obliczania współrzędnych na elipsoidzie (metoda Clarke’a, metoda Gaussa).
7. Redukcja elementów podstawowej sieci geodezyjnej na płaszczyznę: wzory robocze odwzorowań: Gaussa-Krügera,
UTM – odwzorowania (układ) 65, 1992, 2000 (wg instrukcji 0-1).
8. Modele pola siły ciężkości Ziemi: elementy teorii potencjału - potencjał grawitacyjny elementarnych układów masy rozwinięcie potencjału w szeregi harmonicznych i wyrażenia na potencjał dla szczególnych przypadków rozkładu
masy w przestrzeni - pole normalne siły ciężkości Ziemi: elipsoida ekwipotencjalna – pole i przyśpieszenie normalne
siły ciężkości - gradient pionowy w polu rzeczywistym i w polu normalnym - Geodezyjny Układ Odniesienia GRS'80
- przyśpieszenie siły ciężkości na sferoidzie normalnej (wzór Helmerta). Zmiany pola siły ciężkości w czasie.
9. Klasyfikacja odwzorowań używanych w geodezji i kartografii.
10. Elementy astronomii geodezyjnej.
11. Trygonometria płaska i sferyczna: własności trójkąta sferycznego; twierdzenie sinusów, cosinusów dla boków,
cosinusów dla kątów oraz tangensów. Wzory Borda, analogie Nepera. Nadmiar sferyczny. Pole powierzchni trójkąta
sferycznego.
1.
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
ĆWICZENIOWE
20 GODZ.
Rozwiązywanie trójkątów sferycznych: wyznaczanie wartości brakujących boków i kątów, nadmiaru sferycznego,
pola powierzchni trójkąta sferycznego.
Współrzędne geodezyjne – przekroje, równania, związki różniczkowe.
Wybrane metody obliczania współrzędnych na elipsoidzie.
Robocze wzory odwzorowań.
127
5.
6.
Obliczanie współrzędnych geodezyjnych metodą Clarke’a.
Redukcja elementów podstawowej sieci geodezyjnej na płaszczyznę.
20+20+1+1+2
20+35+25
Godziny
20
20
ECTS
1+1+2
35
25
15
119
44
4
1
80
3
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
128
22.
Przedmiot:
Semestr
II
III
21 GEODEZJA I ASTRONOMIA GEODEZYJNA – moduł 2
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
20E
20
15
10
10
Ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie potencjałów
EK1
grawitacyjnych i anomalii grawimetrycznych, w tym wiedzę niezbędną do zrozumienia
jak wykorzystać te dane do wyznaczania figury Ziemi.
Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie teorii wysokości i pomiarów sieci wysokościowej
EK2
w geodezji.
Ma podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie rachuby czasu, jako elementu
EK3
pomiarów geodezyjnych.
Ma wiedzę w zakresie astronomicznego wyznaczanie położenia dla potrzeb pomiarów
EK4
geodezyjnych.
Potrafi przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań w zakresie teorii wysokości
i pomiarów sieci wysokościowej w geodezji integrować wiedzę z różnych dziedzin
EK5
i dyscyplin oraz umieć obsługiwać urządzenia specjalistyczne.
Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod do rozwiązywania prostych zadań
w zakresie astronomicznego wyznaczania położenia dla potrzeb pomiarów
EK6
geodezyjnych.
Gn/G2012/23/22/GAG2
ECTS
4
3
Kierunkowe
K_W13
K_W18
K_W10
K_W06
K_U18
K_U23
Ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie potencjałów grawitacyjnych
EK1
i anomalii grawimetrycznych, w tym wiedzę niezbędną do zrozumienia jak wykorzystać te dane
do wyznaczania figury Ziemi.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne lub ustne, zaliczenie laboratoriów
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Ma szeroką wiedzę
rzystania z wiedzy
rzystywania wiedzy
grawimetrii geodezyjnej z zakresu grawiz zakresu grawimez zakresu grawimei wie jak ją wykorzysty- metrii geodezyjnej.
trii geodezyjnej.
trii geodezyjnej.
wać.
Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie teorii wysokości i pomiarów sieci wysokościowej
EK2
w geodezji.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Ma szeroką wiedzę
rzystania z wiedzy
rzystywania wiedzy
teorii wysokości i poz zakresu teorii
z zakresu teorii
z zakresu teorii
miarów sieci wysowysokości i pomiawysokości i pomiawysokości i pomiakościowej i wie jak ją
rów sieci wysokorów sieci wysokorów sieci wysokowykorzystywać.
ściowej.
ściowej.
ściowej.
Ma podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie rachuby czasu, jako elementu pomiarów geoEK3
dezyjnych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Ma szeroką wiedzę
rzystania z wiedzy
rzystywania wiedzy
rachuby czasu, jako
z zakresu rachuby
z zakresu rachuby
z zakresu rachuby
elementu pomiarów
czasu, jako elementu
czasu, jako elementu czasu, jako elementu geodezyjnych i wie jak
pomiarów geodezyjpomiarów geodepomiarów geodeją wykorzystywać.
nych.
zyjnych.
zyjnych.
Ma wiedzę w zakresie astronomicznego wyznaczanie położenia dla potrzeb pomiarów geodezyjEK4
nych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Ma szeroką wiedzę
rzystania z wiedzy
rzystywania wiedzy
astronomicznego wyz zakresu astronoz zakresu
z zakresu astronoznaczanie położenia dla micznego wyzna-
129
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
astronomicznego
micznego wyznapotrzeb pomiarów
czanie położenia dla
wyznaczanie połoczanie położenia dla
geodezyjnych i wie jak
potrzeb pomiarów
żenia dla potrzeb
potrzeb pomiarów
ją wykorzystywać.
geodezyjnych.
pomiarów geodegeodezyjnych.
zyjnych.
Potrafi przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań w zakresie teorii wysokości i pomiarów sieci
wysokościowej w geodezji integrować wiedzę z różnych dziedzin i dyscyplin oraz umieć obsługiwać urządzenia specjalistyczne
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie umie obsługiwać Umie wykonać
Umie obsługiwać urząMa wszechstronne
urządzenia specjalinajprostsze pomiary
dzenia specjalistyczne
umiejętności
styczne z zakresu
z wykorzystaniem
z zakresu pomiarów
z zakresu obsługi
pomiarów sieci
urządzeń specjalisieci wysokościowej
urządzeń specjaliwysokościowej.
stycznych z zakresu
w zakresie
stycznych z zakresu
pomiarów sieci
podstawowym.
pomiarów sieci
wysokościowej.
wysokościowej.
Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod do rozwiązywania prostych zadań w zakresie
astronomicznego wyznaczania położenia dla potrzeb pomiarów geodezyjnych.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi rozPotrafi rozwiązywać Potrafi rozwiązywać
Wszechstronnie
wiązywać zadań
najprostsze zadania
zadania astronomiczpotrafi rozwiązywać
w zakresie astronow zakresie astrononego wyznaczanie
zadania w zakresie
micznego wyznamicznego wyznapołożenia dla potrzeb
astronomicznego
pomiarów geodezyjwyznaczanie położepotrzeb pomiarów
potrzeb pomiarów
nych w zakresie podnia dla potrzeb pogeodezyjnych.
geodezyjnych.
stawowym.
miarów geodezyjnych.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10 GODZ.
Wyznaczanie figury Ziemi metodami grawimetrycznymi i astronomiczno-geodezyjnymi: potencjał zakłócający –
definicje anomalii grawimetrycznych i odchyleń pionu na geoidzie - podstawowe równanie geodezji fizycznej - wzór
Stokesa - koncepcja Mołodeńskiego wyznaczania figury Ziemi.
Anomalie grawimetryczne, odchylenia pionu i redukcje grawimetryczne: anomalie grawimetryczne i odchylenia pionu
na geoidzie; redukcje grawimetryczne (poprawka terenowa, redukcje: wolnopowietrzna, Bouguera, Poincaré-Prey’a) wzory Vening-Meinesza) - krzywizna linii pionu.
Teoria wysokości (systemy wysokości): liczby geopotencjalne - wysokości dynamiczne - wysokości ortometryczne wysokości normalne.
Pomiar sieci wysokościowej: podstawowe zasady obserwacji niwelacyjnych.
Astronomia sferyczna. Układy współrzędnych. Transformacje współrzędnych. Efekty wpływające na zmiany
współrzędnych. Kulminacje. Wschody, zachody, świty i zmierzchy. Białe noce oraz dnie i noce polarne. Insolacja.
Rachuba czasu. Jednostki czasu i jednostki kalendarzowe. Czasy. Definicje i kryteria czasu. Dni juliańskie, Lata
Bessela. Kalendarze.
Efemerydy. Katalogi gwiazd. Efemerydy Gwiazdy Biegunowej. Współrzędne Słońca i Księżyca. Algorytmy
obliczania efemeryd Słońca i Księżyca. Zaćmienia.
Astronomiczne wyznaczanie położenia. Metody wyznaczenia długości geograficznej. Metody wyznaczania szerokości
geograficznej. Metody wyznaczania południka miejscowego (azymutu).
Wyznaczanie współrzędnych astronomicznych i azymutu.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
AUDYTORYJNE
LABORATORYJNE
10 GODZ.
Wyznaczanie figury Ziemi metodami grawimetrycznymi.
Pomiar anomalii grawimetrycznych.
Systemy wysokości.
Podstawowe zasady obserwacji niwelacyjnych – analiza wyników pomiarów.
Godziny
10
10
ECTS
130
10+10+1+1+1
10+25+15
1+1+1
25
15
15
78
23
3
1
50
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Czarnecki K., Geodezja współczesna w zarysie, Wyd. Wiedza i Życie 1996.
2.
Szpunar W., Podstawy geodezji wyższej, PPWK 1983.
3.
Barlik M., Geodezja fizyczna i grawimetria geodezyjna. Teoria i praktyka, OWPW 2007.
4.
Barlik M., Pomiary grawimetryczne w geodezji, OWPW 2001.
5.
Barlik M., Wstęp do teorii figury Ziemi, 1995.
6.
Opalski W., Cichowicz L., Astronomia geodezyjna, PPWK 1986.
7.
GUGiK, Instrukcja 0-1, Wytyczne techniczne G-1.10, 2000.
8.
Czarnecki K., Geodezja współczesna w zarysie, Wyd. Wiedza i Życie 1996.
1.
Aktualne artykuły geodezji wyższej z czasopism polskich i zagranicznych.
dr hab. inż. Jerzy Pyrchla prof. nadzw. AM
[email protected]
KG
131
23.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
23. GEODEZJA SATELITARNA – moduł 1
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
10
10
15
10E
10
Gn/G2012/23/23/GS1
ECTS
2
3
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności kompleksowego wykorzystania satelitarnych systemów pozycjonowania w rozwiązywaniu zadań geodezyjnych w oparciu o teoretyczny model wyznaczania pozycji w systemie GNSS.
Zakres szkoły średniej i semestrów I, II studiów wyższych kierunku geodezja i kartografia.
EK1 Objaśnia podstawy fizyczne wykorzystania sygnału fali elektromagnetycznej w systemach
satelitarnych oraz teorię ruchu sztucznego satelity w ziemskim polu grawitacyjnym
w oparciu o prawa Keplera. Objaśnia i opisuje matematycznie dane efemerydalne
niezbędne do wyznaczenia położenia satelity GNSS na orbicie.
EK2 Opisuje architekturę, sygnały, serwisy satelitarnego systemu GPS. Wymienia i opisuje
metody obserwacji satelitarnych dla wyznaczania położenia punktów i budowy sieci
geodezyjnych.
EK3 Umie obliczyć parametry orbity oraz położenie i prędkość satelity na moment obserwacji.
EK4
EK5
Opisuje model matematyczny wyznaczania współrzędnych na podstawie pomiarów
kodowych i fazowych GPS.
Umie analitycznie wyznaczyć współrzędne w oparciu o n-pseudoodległości w pomiarach
fazowych i kodowych wraz z wartościami współczynników geometrycznych HDOP,
GDOP, VDOP, TDOP, PDOP.
Kierunkowe
K_W01; K_W13
K_W05; K_W06
K_U08; K_U09;
K_U20; K_U22
K_U04
K_U20
Objaśnia podstawy fizyczne wykorzystania sygnału fali elektromagnetycznej w systemach
EK1
satelitarnych oraz teorię ruchu sztucznego satelity w ziemskim polu grawitacyjnym w oparciu
o prawa Keplera. Objaśnia i opisuje matematycznie dane efemerydalne niezbędne do
wyznaczenia położenia satelity GNSS na orbicie.
Metody oceny
Sprawozdanie/ raport, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie ćwiczeń
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie objaśnia, nie
Opisuje prawidłowo
Opisuje prawidłowo
Opisuje prawidłowo
opisuje praw
niektóre zjawiska
wszystkie zjawiska
wszystkie zjawiska
fizycznych.
i prawa fizyczne.
i prawa fizyczne.
i prawa stosując
zapis matematyczny
zmienności parametrów.
Opisuje architekturę, sygnały, serwisy satelitarnego systemu GPS. Wymienia i opisuje metody
EK2
obserwacji satelitarnych dla wyznaczania położenia punktów i budowy sieci geodezyjnych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie opisuje
Opisuje podstawowe Opisuje wszystkie
Opisuje matemazagadnień
zagadnienia
zagadnienia z zakresu
tycznie i dostrzega
z systemów
z zakresu systemów
systemów satelitarnych. relacje między
satelitarnych.
satelitarnych.
elementami systemu
GPS.
Umie obliczyć parametry orbity oraz położenie i prędkość satelity na moment obserwacji.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie umie obliczyć.
Umie obliczyć
Umie obliczyć na
Umie zaprojektować
w oparciu o dedypodstawie analityczalgorytm i obliczyć
kowaną aplikację
nych zależności.
z wykorzystaniem
132
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
komputerową.
Excela lub Matlaba.
Opisuje model matematyczny wyznaczania współrzędnych na podstawie pomiarów kodowych
i fazowych GPS.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie opisuje.
Opisuje ogólną
Opisuje model poOpisuje model,
zasadę wyznaczania
miarów kodowych
wyprowadza zawspółrzędnych
i fazowych.
leżności, przeprowadza ocenę dokładności wyznaczanej pozycji.
Umie analitycznie wyznaczyć współrzędne w oparciu o n-pseudoodległości w pomiarach
fazowych i kodowych wraz z wartościami współczynników geometrycznych HDOP, GDOP,
VDOP, TDOP, PDOP.
Zaliczenie ćwiczeń/laboratoriów, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie umie wyznaczyć Umie obliczyć
Oblicza współrzędne
Oblicza współrzędne
współrzędnych.
współrzędne geogeocentryczne
geocentryczne i DOP
centryczne i DOP
z wykorzystaniem
oraz transformuje do
w oparciu o dedywłasnej aplikacji
geodezyjnych
kowaną aplikację
komputerowej
z wykorzystaniem
komputerową
w wybranym środowiwłasnej aplikacji
sku programowania (np. komputerowej
skrypt w Excel/VBA,
w wybranym środoMa-tlab).
wisku programowania (np. skrypt
w Excel/VBA,
Matlab).
SEMESTR III
GEODEZJA SATELITARNA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
10 GODZ.
Obszar badawczy i zadania geodezji satelitarnej.
Podstawy teoretyczne ruchu sztucznego satelity w ziemskim polu grawitacyjnym.
Metody obserwacji sztucznych satelitów Ziemi.
Wyznaczanie parametrów orbity oraz położenia satelity na moment obserwacji.
Modelowanie pola grawitacyjnego z wykorzystaniem sztucznych satelitów Ziemi.
Przegląd metod obserwacji satelitarnych dla wyznaczania położenia punktów i sieci geodezyjnych.
Przeznaczenie, architektura, sygnały, serwisy satelitarnego systemu GPS.
Istota pomiarów kodowych i fazowych.
Model matematyczny pomiarów kodowych i fazowych GNSS, wyznaczanie nieoznaczoności fazy w pomiarach.
Rola współczynników DOP w obserwacjach satelitarnych.
SEMESTR III
1.
2.
3.
AUDYTORYJNE
ĆWICZENIOWE
10 GODZ.
Obliczanie parametrów orbity oraz położenia i prędkości satelity na moment obserwacji.
Analityczne wyznaczanie współrzędnych w oparciu o n-pseudoodległości w pomiarach kodowych i fazowych GNSS.
Analityczne określanie wartości współczynników geometrycznych HDOP, GDOP, VDOP, TDOP, PDOP.
10+10+1+1
Godziny
10
10
ECTS
1+1
20
x
10
52
22
2
1
133
10+20
30
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
134
23.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
GEODEZJA SATELITARNA – moduł 2
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
10E
10
15
10
10
EK1 Umie zaprojektować algorytm i obliczyć współrzędne odbiornika w oparciu o npseudoodległości GNSS.
EK2 Opisuje model matematyczny błędów pomiaru pseudoodległości, w tym zmiennych
warunków tropo i jonosferycznych.
EK3 Charakteryzuje systemy satelitarne Glonass i Galileo oraz systemy SAPOS, EUPOS, ASGEUPOS i wskazuje możliwości ich wykorzystania w geodezji.
EK4 Opisuje techniki pomiarowe GPS/RTK w pomiarach statycznych i dynamicznych.
EK5 Dobiera urządzenia i oprogramowanie do przeprowadzenia kampanii pomiarowej
GPS/RTK.. Przeprowadza samodzielnie kampanię pomiarowa GPS/RTK (statycznie
i dynamicznie). Analizuje wyniki pomiaru i opracowuje dane pomiarowe.
Gn/G2012/24/23/GS2
ECTS
2
3
Kierunkowe
K_U08; K_U09;
K_U20; K_U22
K_W06; K_W10;
K_W13
K_W05; K_W06
K_W05; K_W06
K_U24; K_K04
Umie zaprojektować algorytm i obliczyć współrzędne odbiornika w oparciu o n-pseuEK1
doodległości GNSS.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie umie wykonać
Umie obliczyć
Umie schematycznie
Umie zaprojektować
podstawowych
w oparciu o dedyzaprojektować algorytm algorytm i obliczyć
obliczeń.
kowaną aplikację
i umie obliczyć
z wykorzystaniem
komputerową.
w oparciu
własnego skryptu
o dedykowaną aplikację w Excel lub Matlab.
komputerową.
Opisuje model matematyczny błędów pomiaru pseudoodległości, w tym zmiennych warunków
EK2
tropo i jonosferycznych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie opisuje modeli
Opisuje ogólną
Opisuje jeden z modeli
Opisuje kilka modeli
matematycznych
zasadę wyznaczania
błędów pomiaru
błędów pomiaru
błędów pomiaru.
błędów pomiaru
pseudoodległości,
pseudoodległości,
pseudoodległości.
w tym zmiennych waw tym zmiennych
runków tropo i jonoswarunków tropo
ferycznych.
i jonosferycznych.
Charakteryzuje systemy satelitarne Glonass i Galileo oraz systemy SAPOS, EUPOS, ASGEK3
EUPOS i wskazuje możliwości ich wykorzystania w geodezji.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie charakteryzuje
Charakteryzuje
Charakteryzuje
Charakteryzuje
systemów
ogólnie systemy
szczegółowo i identyszczegółowo
satelitarnych.
satelitarne.
fikuje różnice
i proponuje elementy
w budowie systemów.
innowacji.
Opisuje techniki pomiarowe GPS/RTK w pomiarach statycznych i dynamicznych.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie opisuje technik
Opisuje niektóre
Opisuje szczegółowo
Opisuje szczegółowo
pomiarowych GPS.
techniki pomiarowe. techniki oraz
techniki oraz
oprogramowanie.
oprogramowanie
przeprowadzając ich
konfigurację.
Przeprowadza samodzielnie kampanię pomiarowa GPS/RTK (statycznie i dynamicznie).
EK5
Analizuje wyniki pomiaru i opracowuje dane pomiarowe.
Metody oceny
Zaliczenie ćwiczeń, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zadanie domowe
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie przeprowadza
Planuje i przeproPlanuje i przeprowadza
Planuje i przepro-
135
Kryterium 2
samodzielnie
pomiarów GPS.
wadza kampanię
pomiarową
z wykorzystaniem
pojedynczego
odbiornika GPS
(pomiar bezwzględny).
kampanię pomiarową
GPS/RTK
z wykorzystaniem
dedykowanego odbiornika odbierającego
poprawki z systemu
ASG EUPOS i własnej
bazowej stacji
referencyjnej.
Brak współpracy
z pozostałymi
członkami zespołu.
Nie rozumie, jaka
odpowiedzialność
spoczywa na poszczególnych
osobach w zespole
podczas wykonywania prac.
Zdolny do pracy
zadowalającym. Ma
braki w zrozumieniu
odpowiedzialności
za realizowane
zadanie.
Zdolny do pracy
zespołowa na dobrym
poziomie. Współpraca
z innymi multidyscyplinarnymi
dostatecznym.
SEMESTR IV
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
3.
4.
5.
6.
10 GODZ.
Błędy pomiaru pseudoodległości w satelitarnych systemach pozycyjnych.
Modelowanie troposfery i jonosfery w pomiarach pseudoodległości.
Standardy formatu danych efemerydalnych i obserwacji GNSS – SP3 i RINEX.
Względne pomiary statyczne i kinematyczne – model, metody i urządzenia.
Projektowanie kampanii pomiarowej GPS z wykorzystaniem oprogramowania.
Technika GPS/DGPS/RTK – model, metody i urządzenia, formaty RTCM, CMR.
Systemy SAPOS oraz EUPOS i ich zastosowanie w geodezji.
Systemy satelitarne Glonass, Galileo, Beidou.
SEMESTR IV
1.
2.
AUDYTORYJNE
wadza kampanie
pomiarową
GPS/RTK oraz
techniką statyczną
i dokonuje korekcji
pomiarów wykorzystując serwis
ASG EUPOS
POZGEO wraz
z analizą błędów
pomiarowych.
Praca indywidualna,
zespołowa oraz
współpraca
multidyscyplinarna
w stopniu dobrym.
Ma świadomość
odpowiedzialności
za realizowane
zadanie.
LABORATORYJNE
10 GODZ.
Zaprojektowanie algorytmu (np. skrypt w środowisku MATLAB, Excel VBA) i obliczenie efemeryd satelitarnych.
Zaprojektowanie algorytmu (np. skrypt w środowisku MATLAB, Excel VBA) i obliczenie współrzędnych odbiornika
GNSS w oparciu o n-pseudoodległości wykorzystując ważoną metodę najmniejszych kwadratów.
Prognozowanie konstelacji GPS na moment obserwacji z wykorzystaniem oprogramowania.
Konfigurowanie zestawu geodezyjnego GNSS / RTK dla pomiarów statycznych i kinematycznych.
Realizacja i opracowywanie obserwacji GPS/RTK.
Realizacja obserwacji statycznych i kinematycznych w terenie, opracowanie wyników obserwacji, wykonanie
dokumentacji sprawozdawczej.
10+10+1+1+2
10+50
Godziny
10
10
ECTS
1+1+2
50
x
10
84
24
3
1
60
2
136
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Januszewski J., Systemy satelitarne GPS, Galileo i inne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010.
2.
Kaplan Elliott D., Hegarty Christopher J., Understanding GPS: Principles and Applications, Editors 2nd Ed. © 2006
ARTECH HOUSE, INC. 685 Canton Street, Norwood, MA 02062.
3.
Osada E., Geodezja, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2002.
4.
Seeber Günter, Satellite Geodesy, 2nd Ed. Copyright 2003 by Walter de Gruyter GmbH & Co. KG, 10785 Berlin.
5.
Specht C., System GPS, Biblioteka Nawigacji nr 1, Wydawnictwo “Bernardinum”, Pelplin 2007.
6.
Zieliński J., i in. System nawigacyjny Galileo, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa 2006.
7.
Strona internetowa: http://www.asgeupos.pl.
1.
Chapra S. C., Applied Numerical Methods with MATLAB for Engineers and Scientists, 3rd Edition, McGraw-Hill
Companies, Inc., 2011.
2.
ICD - GPS – 200, NAVSTAR GPS Joint Program Office, Navtech, February 1995.
3.
RTCM Recommended Standards for Differential GNSS (Global Navigation Satellite Systems) Service, Version 2.3
(RTCM Paper 136-2001/SC104-STD), 2001.
4.
SPS, Global Positioning System (GPS), Standard Positioning Service, Signal Specification, Department of Defense,
Positioning/Navigation/Timing Executive Committee, 2008.
5.
Strona internetowa: www.cirm.am.szczecin.pl.
Koordynator przedmiotu:
dr inż. Paweł Zalewski
dr inż. Arkadiusz Tomczak
mgr inż. Rafał Gralak
[email protected]
CIRM
[email protected]
[email protected]
CIRM
CIRM
137
24.
Przedmiot:
Semestr
II
III
IV
24. GEODEZYJNE POMIARY SZCZEGÓŁOWE – moduł 1
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
P
15
10
15
15
10
15
15
15
10
15
10
Gn/G2012/12/24/GPS1
ECTS
2
3
4
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie budowy i obsługi sprzętu geodezyjnego, zasad
projektowania i zakładania osnowy geodezyjnej, wykonywania pomiarów geodezyjnych, opracowywania ich wyników oraz
sporządzania opracowań kartograficznych.
Zakres szkoły średniej. Geomatyka.
EK1 Potrafi scharakteryzować sprzęt geodezyjnych, ma wiedzę w zakresie rozwoju
instrumentów geodezyjnych. Potrafi scharakteryzować osnowę geodezyjną i jej podział na
rodzaje i klasy.
EK2 Ma wiedzę w zakresie geodezyjnych układów współrzędnych, metod obliczeń
geodezyjnych i wykonywania pomiarów sytuacyjnych.
sytuacyjnych pomiarów geodezyjnych.
EK4 Potrafi zaplanować i przeprowadzić sytuacyjne pomiary geodezyjne mające zastosowanie
w różnych dziedzinach gospodarki. Potrafi współdziałać i pracować w grupie oraz ma
EK5 Potrafi wykonywać i analizować obliczenia geodezyjne związane z geodezyjnymi
pomiarami sytuacyjnymi oraz zakładaniem osnowy pomiarowej metodą ciągów
poligonowych, związków liniowych, kątowych, liniowo-kątowych.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kierunkowe
K_W07; K_W09
K_W02; K_W08;
K_W18
K_U23
K_U03; K_U24;
K_U33; K_K04;
K_K05
K_U18
Potrafi scharakteryzować sprzęt geodezyjnych, ma wiedzę w zakresie rozwoju instrumentów
geodezyjnych. Potrafi scharakteryzować osnowę geodezyjną i jej podział na rodzaje i klasy.
Zaliczenie laboratoriów, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Poprawnie opisuje
Poprawnie opisuje
rakteryzować
brakami opisuje
sprzęt geodezyjny,
sprzętu geodezyjsprzęt geodezyjny,
zasady działania
nego, nie zna
rodzaje i klasy
sprzętu. Zna rodzaje
sprzętu. Zna rodzaje
podziału osnowy
osnowy geodezyjnej. i klasy osnowy geodei klasy osnowy
geodezyjnej.
zyjnej. Potrafi schageodezyjnej. Potrafi
rakteryzować główne
scharakteryzować
zastosowania osnów
główne zastosowania
geodezyjnych.
osnów geodezyjnych. Ma
wiedzę w zakresie
rozwoju sprzętu
geodezyjnego
i metod zakładania
osnowy.
Ma wiedzę w zakresie geodezyjnych układów współrzędnych, metod obliczeń geodezyjnych
i wykonywania pomiarów sytuacyjnych.
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie ćwiczeń
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Nie zna metod
Z niewielkimi
Poprawnie opisuje
Poprawnie opisuje
obliczeń geodebrakami opisuje
metody obliczeń
metody obliczeń
zyjnych, nie zna
układy współrzędgeodezyjnych, układy
geodezyjnych,
układów współnych stosowane
współrzędnych stoukłady współrzęd-
138
rzędnych stosowanych w geodezji
oraz metod wykonywania pomiarów
sytuacyjnych.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
w geodezji, metody
wykonywania
pomiarów sytuacyjnych, ma niepełną wiedzę w
zakresie metod
obliczeń geodezyjnych.
sowane w geodezji oraz
metody wykonywania
pomiarów
sytuacyjnych.
nych stosowane w
geodezji oraz
metody wykonywania pomiarów
sytuacyjnych. Potrafi
wybierać
odpowiednie metody
pomiarów i obliczeń
dla przedstawionego
zagadnienia.
sytuacyjnych pomiarów geodezyjnych.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
giwać sprzętu
obsługuje sprzęt
geodezyjny, jednak
sprzęt geodezyjny
geodezyjnego.
geodezyjny.
przekracza czas na
i wykonuje zadanie
zadania.
przedziale czasu.
Nie potrafi wybierać Z niewielkimi
Dobrze wybiera
odpowiedniego
błędami wybiera
geodezyjny dla
sprzęt geodezyjny
sprzętu geodezyjsprzęt geodezyjny
dla realizowanego
nego dla realizodla realizowanego
zadania. Potrafi
wanego zadania.
zadania.
uzasadnić wybór
Potrafi zaplanować i przeprowadzić sytuacyjne pomiary geodezyjne mające zastosowanie
w różnych dziedzinach gospodarki. Potrafi współdziałać i pracować w grupie oraz ma
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi zaplaZ trudnościami
Dobrze planuje
Dobrze planuje
nować i zrealizować
planuje i z drobnymi i realizuje pomiary
i realizuje pomiary
pomiarów
błędami realizuje
geodezyjne dla wygeodezyjne dla
geodezyjnych dla
pomiarów
branego zadania.
wybranego zadania.
wybranego zadania.
geodezyjnych dla
Potrafi uzasadnić
wybranego zadania.
wybór odpowiedniej
metody dla wybranego zadania.
Brak współpracy
Zdolny do pracy
Zdolny do pracy
Praca indywidualna,
z pozostałymi
indywidualnej, praca indywidualnej, praca
zespołowa oraz
zespołowa w stopniu zespołowa na dobrym
współpraca
Nie rozumie, jaka
zadowalającym. Ma
multidyscyplinarna
odpowiedzialność
braki w zrozumieniu z innymi multiw stopniu dobrym.
spoczywa na poodpowiedzialności
dyscyplinarnymi
Ma świadomość
szczególnych
za realizowane
odpowiedzialności
osobach w zespole
zadanie.
dostatecznym.
za realizowane
podczas wykonyzadanie.
wania prac.
Potrafi wykonywać i analizować obliczenia geodezyjne związane z geodezyjnymi pomiarami
sytuacyjnymi oraz zakładaniem osnowy pomiarowej metodą ciągów poligonowych, związków
liniowych, kątowych, liniowo-kątowych.
Zaliczenie ćwiczeń/laboratoriów, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie pisemne
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi wykonać Z drobnymi błędami Dobrze wykonuje
Dobrze wykonuje
obliczeń geowykonuje obliczenia obliczenia geodezyjne,
i analizuje obliczenia
dezyjnych.
geodezyjne.
niewielkie braki
geodezyjne wraz
w doborze metody
z ich prawidłową
kontroli i analizy
kontrolą. Potrafi
wyników.
uzasadnić wybór
odpowiedniej
metody obliczeń.
139
SEMESTR II
GEODEZYJNE POMIARY SZCZEGÓŁOWE
1.
2.
3.
4.
5.
6.
10 GODZ.
Osnowa geodezyjna w Polsce. Pozioma osnowa geodezyjna: podstawowa, szczegółowa i pomiarowa. Geodezyjna
osnowa wysokościowa. Znaki geodezyjnej osnowy poziomej i wysokościowej. Zasady sporządzania opisu
topograficznego punktu geodezyjnego. Sprzęt geodezyjny wykorzystywany przy pracach pomiarowych.
Tyczenie prostych i pomiary liniowe. Tyczenie linii prostych: sprzęt do tyczenia, bezpośrednie i pośrednie metody
tyczenia okiem nieuzbrojonym oraz instrumentalnie. Bezpośredni pomiar długości taśmą geodezyjną: sprzęt, ogólne
zasady, pomiar w terenie płaskim oraz w terenie pochyłym. Poprawki na poziom morza, komparację i temperaturę
taśmy. Dokładność bezpośredniego pomiaru odległości. Metody pośredniego pomiaru odległości. Optyczny
i elektromagnetyczny pomiar odległości.
Tyczenie kątów prostych. Węgielnice – rodzaje i dokładność. Tyczenie kątów prostych przy użyciu węgielnicy.
Tyczenie obiektów prostokątnych.
Metody wykonywania pomiarów sytuacyjnych (szczegółów terenowych). Szkic polowy – zasady sporządzania.
Metoda domiarów prostokątnych, biegunowa, wcięć liniowych i kątowych, technik satelitarnych.
Ogólne podstawy matematyczne pomiarów i obliczeń geodezyjnych na małych obszarach. Modelowanie
matematyczne w geodezji. Zasady wykonywania obliczeń geodezyjnych. Zasady opracowania dokumentacji
geodezyjnej.
Podstawowe zadania geodezyjne z rachunku współrzędnych. Układy współrzędnych stosowane w geodezji.
Obliczenia geodezyjne z udziałem azymutów. Obliczanie współrzędnych punktów posiłkowych i punktów przecięć
prostych. Obliczanie ciągów poligonowych. Obliczanie współrzędnych punktów za pomocą wcięć. Obliczanie,
różnymi metodami, współrzędnych punktów sytuacyjnych.
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
AUDYTORYJNE
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
Działania na liczbach przybliżonych. Reguły Kryłowa-Bradisa.
Podstawowe zadania geodezyjne z rachunku współrzędnych.
Obliczanie współrzędnych punktów posiłkowych i punktów przecięć prostych.
Obliczanie ciągów poligonowych.
Pomiary sytuacyjne.
10+15+1+1
15 +15
Godziny
10
15
ECTS
1+1
15
x
10
51
27
2
1
30
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
140
24.
Przedmiot:
Semestr
II
III
IV
GEODEZYJNE POMIARY SZCZEGÓŁOWE – moduł 2
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
P
15
10
15
15
10
15
15
15
10
15
10
Gn/G2012/23/24/GPS2
ECTS
2
3
4
EK1 Ma wiedzę w zakresie metod obliczeń i wykonywania geodezyjnych pomiarów
wysokościowych i sytuacyjno-wysokościowych.
EK3 Potrafi zaplanować i przeprowadzić wysokościowe i sytuacyjno-wysokościowe pomiary
geodezyjne mające zastosowanie w różnych dziedzinach gospodarki.
EK4 Posiada umiejętności wykonywania i analizowania obliczeń geodezyjnych związanych
z geodezyjnymi pomiarami wysokościowymi i sytuacyjno-wysokościowymi.
EK5 Potrafi sporządzić w formie analogowej opracowanie kartograficzne (mapę).
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kierunkowe
K_W02; K_W08
K_U23
K_U03; K_U24;
K_U33
K_U09
K_U32
Ma wiedzę w zakresie metod obliczeń i wykonywania geodezyjnych pomiarów wysokościowych
i sytuacyjno-wysokościowych.
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie ćwiczeń
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Nie zna metod
Z trudnościami
Prawidłowo opisuje
Prawidłowo opisuje
obliczeń geodeopisuje metody
podstawowe metody
podstawowe metody
zyjnych oraz metod
wykonywania
obliczeń geodezyjnych
obliczeń
wykonywania
pomiarów wysooraz metody
geodezyjnych oraz
pomiarów wysokościowych
wykonywania pomiametody wykonykościowych
i sytuacyjno-wysorów wysokościowych
wania pomiarów
i sytuacyjno-wysokościowych, ma
i sytuacyjno-wysokowysokościowych
kościowych.
niepełną wiedzę
ściowych.
i sytuacyjno-wysow zakresie metod
kościowych. Praobliczeń geodewidłowo wybiera
zyjnych.
odpowiednie metody
pomiarów i obliczeń
dla przedstawionego
zagadnienia.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
giwać sprzętu
obsługuje sprzęt
geodezyjny, jednak
sprzęt geodezyjny
geodezyjnego.
geodezyjny.
przekracza czas na
i wykonuje zadanie
zadania.
przedziale czasu.
Nie potrafi wybieać
Z niewielkimi
Dobrze wybiera
odpowiedniego
błędami wybiera
geodezyjny dla
sprzęt geodezyjny
sprzętu geodezyjsprzęt geodezyjny
dla realizowanego
nego dla realizodla realizowanego
zadania. Potrafi
wanego zadania.
zadania.
uzasadnić wybór
Potrafi zaplanować i przeprowadzić wysokościowe i sytuacyjno-wysokościowe pomiary
geodezyjne mające zastosowanie w różnych dziedzinach gospodarki. Potrafi współdziałać
i pracować w grupie oraz ma świadomość odpowiedzialności za zrealizowanie zadania.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Dobrze planuje
Dobrze planuje
141
nować i zrealizować
pomiarów
geodezyjnych dla
wybranego zadania.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
planuje i z drobnymi
błędami realizuje
pomiary geodezyjne
i realizuje pomiary
geodezyjne dla
wybranego zadania.
Potrafi uzasadnić
wybór odpowiedniej
Posiada umiejętności wykonywania i analizowania obliczeń geodezyjnych związanych
z geodezyjnymi pomiarami wysokościowymi i sytuacyjno-wysokościowymi.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi wykonać Z drobnymi błędami Dobrze wykonuje
Dobrze wykonuje
obliczeń geowykonuje obliczenia obliczenia geodezyjne,
dezyjnych.
geodezyjne.
niewielkie braki
geodezyjne wraz
w doborze metody
z ich prawidłową
kontroli i analizy
kontrolą. Potrafi
wyników.
uzasadnić wybór
odpowiedniej
metody obliczeń.
Potrafi sporządzić w formie analogowej opracowanie kartograficzne (mapę).
Zaliczenie ćwiczeń, zadanie domowe
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi spoZ drobnymi błędami Dobrze sporządza
Dobrze sporządza
rządzić opracowania tworzy opracowanie
opracowanie kartoopracowanie karkartograficznego.
kartograficzne. Nie
graficzne. Prawidłowo
tograficzne. Potrafi
umie zastosować
czyta i aktualizuje
wybrać i uzasadnić
odpowiednich
sporządzone
odpowiednie przeprzepisów
opracowanie.
pisy do tworzenia
dotyczących
opracowań kartoopracowań kartograficznych.
graficznych
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
10 GODZ.
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Obliczenia z wykorzystaniem azymutów.
Sporządzanie szkicu polowego.
Sporządzanie opisu topograficznego punktu geodezyjnego.
Wykonanie pierworysu mapy metodą klasyczną.
Obliczanie pola powierzchni metodami analitycznymi i graficznymi.
SEMESTR III
1.
2.
3.
AUDYTORYJNE
Pomiary wysokościowe (niwelacja geometryczna). Klasyfikacja pomiarów wysokościowych. Zasady i sposoby
niwelacji geometrycznej. Niwelacja reperów.
Niwelacja powierzchniowa. Metody niwelacji powierzchniowej. Metoda siatki kwadratów. Metoda profilów
podłużnych i poprzecznych.
Tachimetria. Metody pomiarów tachimetrycznych. Sprzęt wykorzystywany przy pomiarach tachimetrycznych.
Orientowanie pomiarów geodezyjnych. Określanie azymutów topograficznych, magnetycznych, astronomicznych.
Sporządzanie mapy sytuacyjnej. Mapa analogowa i mapa cyfrowa. Skala i podziałka mapy. Mapa zasadnicza.
Wykonanie pierworysu mapy metodą klasyczną. Uzgodnienie styków i sprawdzenie dokładności graficznej
pierworysu. Redakcja pierworysu i jego wykreślenie. Kompletowanie operatu pomiaru sytuacyjnego. Wykonanie
mapy numerycznej przy pomocy programów komputerowych.
Obliczanie pola powierzchni. Obliczanie pól metodą analityczną, graficzną i mechaniczną. Odchyłka powierzchniowa
i jej rozrzucanie. Skurcz powierzchniowy i liniowy mapy.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
i realizuje pomiary
geodezyjne dla wybranego zadania.
Pomiar kątów metodą kierunkową i pojedynczego kąta.
Niwelacja reperów metodą niwelacji geometrycznej.
Pomiary tachimetryczne.
142
4.
5.
Pomiar kątów pionowych.
Pomiar ciągu poligonowego.
10+30+1+1
30+20+15
Godziny
10
30
ECTS
1+1
20
15
10
87
42
3
1
65
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
143
24.
Przedmiot:
Semestr
II
III
IV
GEODEZYJNE POMIARY SZCZEGÓŁOWE – moduł 3
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
P
15
10
15
15
10
15
15
15
10
15
10
Gn/G2012/24/24/GPS3
ECTS
2
3
4
EK1 Ma wiedzę w zakresie pomiarów trygonometrycznych i metod zakładania osnowy
geodezyjnej.
EK2 Potrafi zaplanować i wykonać prace związane z zakładaniem osnowy geodezyjnej.
EK3 Potrafi zaplanować i wykonać prace związane z pomiarami trygonometrycznymi.
EK4 Posiada umiejętności wykonywania i analizowania obliczeń geodezyjnych związanych
z zakładaniem osnów geodezyjnych.
EK5 Rozumie potrzeby kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym oraz pozatechniczne
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kierunkowe
K_W02; K_W07;
K_W08
K_U18; K_U24
K_U18; K_U24
K_U09; K_U20
K_K01; K_K02
Ma wiedzę w zakresie pomiarów trygonometrycznych i metod zakładania osnowy geodezyjnej.
Egzamin pisemny, zaliczenie laboratoriów
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Nie zna metod
Z trudnościami
Potrafi prawidłowo
Potrafi prawidłowo
obliczeń geodeopisuje metody
opisać podstawowe
opisać podstawowe
zyjnych oraz
wykonywania
metod obliczeń geometod obliczeń geodemetod zakładania
pomiarów trygodezyjnych, metody
zyjnych, metody wyosnowy
nometrycznych,
wykonywania pokonywania pomiarów
geodezyjnej.
ma niepełną
miarów trygonometrygonometrycznych oraz
wiedzę w zakresie
trycznych oraz metody
metody zakładania
metod obliczeń
zakładania osnów
osnów geodezyjnych.
geodezyjnych
geodezyjnych.
i metod zakładania
odpowiedniej metody
osnowy geodew celu założenia osnowy
zyjnej.
geodezyjnej.
Potrafi zaplanować i wykonać prace związane z zakładaniem osnowy geodezyjnej.
Zaliczenie laboratoriów/projektu, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi zaZ trudnościami
Dobrze planuje
Dobrze planuje i realiplanować i zreaplanuje i z drobi realizuje prace związuje prace związane
lizować prace
nymi błędami
zane z zakładaniem
z zakładaniem osnowy
związane z zarealizuje prace
osnowy geodezyjnej.
geodezyjnej. Potrafi
kładaniem osnowy związane z zauzasadnić wybór odgeodezyjnej.
kładaniem osnowy
powiedniej metody dla
geodezyjnej.
wybranego zadania.
Potrafi zaplanować i wykonać prace związane z pomiarami trygonometrycznymi.
Zaliczenie laboratoriów, sprawozdanie
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi zaZ trudnościami
Dobrze planuje
Dobrze planuje i realiplanować i zreaplanuje i z drobi realizuje prace związuje prace związane
lizować prace
nymi błędami
zane z pomiarami
z pomiarami trygonozwiązane z porealizuje prace
trygonometrycznymi.
metrycznymi. Potrafi
miarami trygozwiązane z pouzasadnić wybór odnometrycznymi.
miarami trygopowiedniej metody dla
nometrycznymi.
wybranego zadania.
Posiada umiejętności wykonywania i analizowania obliczeń geodezyjnych związanych
z zakładaniem osnów geodezyjnych.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi wyZ drobnymi
Dobrze wykonuje
Dobrze wykonuje
konać obliczeń
błędami wykonuje
obliczenia geodezyjne,
144
geodezyjnych.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
obliczenia
geodezyjne.
geodezyjne wraz z ich
prawidłową kontrolą.
odpowiedniej metody
obliczeń.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie rozumie
Z drobnymi
Rozumie potrzeby
Rozumie potrzeby
potrzeb kształbrakami rozumie
kształcenia ustakształcenia ustawicznego
cenia ustawiczpotrzeby kształwicznego w rozwoju
w rozwoju zawodowym.
nego w rozwoju
cenia ustawiczzawodowym oraz
Rozumie, rozróżnia
zawodowym oraz
nego w rozwoju
pozatechniczne aspekty i potrafi wyjaśnić
pozatechniczne
zawodowym oraz
i skutki działalności
pozatechniczne aspekty
aspekty i skutki
pozatechniczne
inżyniera geodety.
działalności
aspekty i skutki
inżyniera geodety.
inżyniera geodety.
działalności
inżyniera geodety.
SEMESTR IV
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
10 GODZ.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Zagęszczanie osnowy szczegółowej.
Mimośrodowy pomiar kątów. Przeniesienie współrzędnych. Punkty kierunkowe.
Pomiary trygonometryczne wysokości obiektów terenowych.
Trygonometryczny pomiar ciągów wysokościowych.
Projektowanie szczegółowych osnów poziomych.
SEMESTR IV
1.
AUDYTORYJNE
Zagęszczanie osnowy podstawowej. Osnowa szczegółowa – metody zagęszczania, warunki techniczne.
Pomiar osnowy geodezyjnej. Zasady wykonywania pomiaru osnów geodezyjnych. Pomiar kątów poziomych.
Mimośrodowy pomiar kątów. Przeniesienie współrzędnych. Punkty kierunkowe. Pomiary liniowe. Niwelacja sieci
osnowy podstawowej.
Pomiary ekscentryczne, konstrukcje przeniesienia i opracowanie wyników pomiaru.
Niwelacja trygonometryczna. Wpływ krzywizny Ziemi i refrakcji. Zastosowanie niwelacji trygonometrycznej do
wyznaczania wysokości punktów poziomej osnowy szczegółowej. Wyznaczanie odległości pionowych i względnych
wysokości obiektów. Trygonometryczny pomiar ciągów wysokościowych.
Redukcje wyników pomiarów na powierzchnię odwzorowawczą.
Projektowanie szczegółowych osnów poziomych. Ogólne zasady projektowania szczegółowej osnowy poziomej.
Zebranie i analiza materiałów geodezyjno-kartograficznych.
Opracowanie projektu technicznego. Opracowanie założeń projektu technicznego osnowy. Wywiad terenowy. Projekt
techniczny sieci. Sposoby wstępnego badania konstrukcji sieci.
SEMESTR IV
1.
2.
3.
4.
5.
niewielkie braki
w doborze metody
kontroli i analizy
wyników.
PROJEKTOWE
10 GODZ.
Wykonanie opracowania związanego z geodezyjnymi pomiarami szczegółowymi.
10+25+1+1+2+1
Godziny
10
25
ECTS
1+1+2+1
40
25
15
120
40
4
1
145
25+40+25
90
3
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Ćwiczenia z geodezji I. Praca zbiorowa / red. Józef Beluch. Kraków 2007.
2.
Jagielski A., Geodezja I. Kraków 2005.
3.
Jagielski A., Geodezja II. Kraków 2003.
4.
5.
6.
1.
Skórczyński A., Podstawy obliczeń geodezyjnych, Warszawa 1983.
2.
3.
4.
5.
6.
Skórczyński A., Poligonizacja, Warszawa 2000.
7.
8.
9.
[email protected]
KG
[email protected]
KG
KG
146
25.
Przedmiot:
Semestr
V
VI
25. GEODEZJA INŻYNIERYJNA – moduł 1
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
P
15
9
13
15
9E
13
10
Gn/G2012/35/25/GI1
ECTS
3
3
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie geodezyjnej realizacji procesów inwestycyjnych, pomiarów
inwentaryzacyjnych na potrzeby budownictwa, analizy dokładności osnów realizacyjnych i konstrukcji tyczenia.
Wykształcenie umiejętności w zakresie geodezyjnego opracowania projektu zagospodarowania terenu i projektu
architektoniczno-budowlanego, sporządzenia szkiców dokumentacyjnych i szkiców tyczenia. Przekazanie wiedzy
i wykształcenie umiejętności z zakresu zasad tyczenia lokalizacyjnego, geodezyjnej obsługi budowy obiektów, wyznaczania
odchyłek projektowych budowli i urządzeń przemysłowych, badania odkształceń i wyznaczanie przemieszczeń w trakcie
budowy.
Zakres szkoły średniej. Wiedza z zakresu geodezyjnych pomiarów szczegółowych, geodezyjnej techniki pomiarowej,
matematyki, podstaw budownictwa i planowania przestrzennego.
Efekty kształcenia – semestr V
EK1 Ma szczegółową wiedzę w zakresie pomiarów inżynieryjnych obejmujących:
pomiary i osnowy realizacyjne,
obsługę inwestycji budownictwa mieszkaniowego i przemysłowego.
Ma wiedzę w zakresie rozwoju technik pomiarowych w zakresie ww. pomiarów
inżynieryjnych.
EK2 Potrafi zaplanować i zrealizować pomiary inżynieryjne obejmujące pomiary realizacyjne
i założenie osnowy realizacyjnej.
Potrafi wyodrębnić problemy szczegółowe i wskazać sposób rozwiązania dla powyższego
zadania a także potrafi ocenić poziom dokładności i ograniczenia związane ze stosowaną
metodą obliczeń/pomiarów.
Zna i stosuje przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy.
EK3 Potrafi zaplanować i zrealizować obsługę geodezyjną budowy domu jednorodzinnego,
obiektu przemysłowego, ocenić koszty ekonomiczne i czas realizacji.
Kierunkowe
K_W02; K_W05;
K_W08; K_W09;
K_W16
K_U12; K_U18;
K_U23; K_U25
K_U23; K_U25
Ma szczegółową wiedzę w zakresie pomiarów inżynieryjnych obejmujących:
EK1
pomiary i osnowy realizacyjne,
obsługę inwestycji budownictwa mieszkaniowego i przemysłowego.
Ma wiedzę w zakresie rozwoju technik pomiarowych w zakresie w/w pomiarów inżynieryjnych.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne, sprawdziany w semestrze, zaliczenie ćwiczeń
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna zagadnień
Zna zagadnienia
Zna i potrafi wyjaśnić
Zna, potrafi wyjaśnić
związanych
związane
zagadnień związanych
i dokonać analizy
z geodezyjną obsługą
z geodezyjną obsługą z geodezyjną obsługą
zagadnień zwiąinwestycji. Nie posiada inwestycji. Posiada
inwestycji. Posiada
zanych z geodezyjną
wiedzy w zakresie
wiedzę, w stopniu
wiedzę w zakresie
obsługą inwestycji.
osnów realizacyjnych.
minimalnym,
zakładania i pomiaru
Posiada wiedzę
w zakresie osnów
osnów realizacyjnych.
w zakresie
realizacyjnych.
zakładania, pomiaru
i wyrównania osnów
realizacyjnych.
Kryterium 2
Nie zna zagadnień
Zna zagadnienia
Potrafi wyjaśnić,
związanych z trendem
związane z trendem
zagadnienia związane
analizować i klasyrozwojowym w zakrerozwojowym
z trendem rozwojowym
fikować zagadnienia
sie pomiarów inżyniew zakresie pomiarów
w zakresie pomiarów
związane z trendem
ryjnych.
inżynieryjnych
inżynieryjnych.
rozwojowym
w stopniu
w zakresie pomiarów
minimalnym –
inżynieryjnych.
147
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
Kryterium 3
Kryterium 4
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
wystarczającym.
Potrafi zaplanować i zrealizować pomiary inżynieryjne obejmujące pomiary realizacyjne i założenie
osnowy realizacyjnej.
Potrafi wyodrębnić problemy szczegółowe i wskazać sposób rozwiązania dla powyższego zadania
a także potrafi ocenić poziom dokładności i ograniczenia związane ze stosowaną metodą obliczeń/pomiarów.
Zaliczenie pisemne, sprawdziany w semestrze, zaliczenie ćwiczeń, sprawozdanie
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi zaplanować Potrafi zaplanować
Potrafi zaplanować
Potrafi zaplanować
pomiarów związanych
i z niewielkimi brai zrealizować pomiary
i zrealizować
kami zrealizować
związane z geodezyjną
pomiary związane
inwestycji. Nie potrafi
pomiary związane
z geodezyjną obwykonać pomiarów
z geodezyjną obsługą Potrafi wykonać
sługą inwestycji.
w zakresie osnów reali- inwestycji. Potrafi
i z niewielkimi brakami
Potrafi wykonać
zacyjnych.
wykonać pomiary
interpretować uzyskane
i interpretować uzyw zakresie osnów
wyniki z pomiarów
skane wyniki
realizacyjnych.
w zakresie osnów realiz pomiarów w zazacyjnych, obsługi
kresie osnów realigeodezyjnej.
zacyjnych, obsługi
geodezyjnej.
Nie potrafi wyodrębnić Potrafi wyodrębnić
Potrafi wyodrębnić
problemy szczegółowe problemy szczeproblemy szczegółowe
problemy szczei wskazać sposób
gółowe i drobnymi
i wskazać sposób rozgółowe i wskazać
rozwiązania dla realibłędami wskazuje
wiązania dla realizacji
sposób rozwiązania
zacji określonych
określonych zadań.
dla realizacji okrezadań.
dla realizacji okrePotrafi ocenić poziom
ślonych zadań.
ślonych zadań.
dokładności wykonaPotrafi ocenić poZ błędami ocenia
nych obliziom dokładności i
poziom dokładności
czeń/pomiarów.
ograniczenia zwiąwykonanych oblizane z przyjętą
czeń/pomiarów.
metodą obliczeń/pomiaru.
Nie zna zasad i przepi- Z brakami, niepoZna i stosuje zasady
Zna i stosuje zasady
sów bezpieczeństwa
wodującymi zagroi przepisy bezpieczeńi przepisy bezpiei higieny pracy.
żenia życia i zdrowia, stwa i higieny pracy.
czeństwa i higieny
zna i stosuje zasady
pracy. Potrafi uzai przepisy
sadnić wybór odpobezpieczeństwa i
wiedniej metody
higieny pracy.
i warunków pracy
tak, aby nie
spowodować
wypadków przy
pracy.
Brak współpracy
Zdolny do pracy
Zdolny do pracy indyPraca indywidualna,
z pozostałymi
widualnej, praca zezespołowa oraz
członkami zespołu. Nie zespołowa w stopniu
społowa na dobrym
współpraca multirozumie, jaka odzadowalającym. Ma
dyscyplinarna
powiedzialność
braki w zrozumieniu
z innymi
w stopniu dobrym.
spoczywa na poszczeodpowiedzialności za multidyscyplinarnymi
Ma świadomość
gólnych osobach
odpowiedzialności
w zespole podczas
dostatecznym.
za realizowane
wykonywania prac.
zadanie.
Potrafi zaplanować i zrealizować obsługę geodezyjną budowy domu jednorodzinnego, obiektu
przemysłowego, ocenić koszty ekonomiczne i czas realizacji.
Zaliczenie pisemne, sprawdziany w semestrze, zaliczenie ćwiczeń, sprawozdanie
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi zaplanować Z trudnościami plaPotrafi zaplanować
Potrafi zaplanować
i zrealizować pomianuje i z drobnymi
i zrealizować
i zrealizować georów geodezyjnych dla
błędami realizuje
geodezyjne pomiary dla dezyjne pomiary dla
wybranego zadania.
pomiary geodezyjne
wybranego zadania.
wybranego zadania.
dla wybranego zadaPrawidłowo określa
Potrafi uzasadnić
nia. Błędnie określa
czas na geodezyjne
wybór odpowiedniej
czas na geodezyjne
zrealizowanie inwemetody dla wybra-
148
Kryterium 2
Brak współpracy
z pozostałymi
członkami zespołu. Nie
rozumie, jaka odpowiedzialność
spoczywa na poszczególnych osobach
w zespole podczas
wykonywania prac.
zrealizowanie inwestycji.
stycji.
Zdolny do pracy
zadowalającym. Ma
braki w zrozumieniu
odpowiedzialności za
Zdolny do pracy indywidualnej, praca zespołowa na dobrym
z innymi multidyscyplinarnymi zespołami
w stopniu
dostatecznym.
SEMESTR V
GEODEZJA INŻYNIERYJNA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
9 GODZ.
Zakres prac geodezyjnych w poszczególnych etapach projektowania i realizacji inwestycji.
Mapy geodezyjne do celów projektowych budownictwa inżynieryjnego.
Plany zagospodarowania przestrzennego. Plan generalny inwestycji.
Osnowy realizacyjne, ich projektowanie i zakładanie.
Pomiar i opracowanie obserwacji złożonej osnowy realizacyjnej. Poprawki tyczenia.
Geodezyjne opracowanie projektów inwestycji. Zasady i sposoby geometryzacji. Szkice dokumentacyjne.
Pomiary realizacyjne, ich specyfika i dokładność. Szkice tyczenia.
Geodezyjna obsługa budowy i montażu.
Budownictwo mieszkaniowe i przemysłowe. Obsługa budownictwa prefabrykowanego i przemysłowego.
SEMESTR V
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
AUDYTORYJNE
nego zadania. Prawidłowo określa czas
i koszty
ekonomiczne na
geodezyjne zrealizowanie inwestycji.
Praca indywidualna,
zespołowa oraz
współpraca multidyscyplinarna
w stopniu dobrym.
Ma świadomość
odpowiedzialności
za realizowane
zadanie.
ĆWICZENIOWE
13 GODZ.
Opracowanie map geodezyjnych do celów projektowych budownictwa inżynieryjnego.
Wykonanie planu zagospodarowania przestrzennego. Wykonanie planu generalny inwestycji.
Osnowy realizacyjne, ich projektowanie i zakładanie.
Pomiar i opracowanie obserwacji złożonej osnowy realizacyjnej. Poprawki tyczenia.
Geodezyjne opracowanie projektów inwestycji. Zasady i sposoby geometryzacji. Szkice dokumentacyjne.
Pomiary realizacyjne, ich specyfika i dokładność. Szkice tyczenia.
Geodezyjna obsługa budowy i montażu.
Budownictwo mieszkaniowe i przemysłowe. Obsługa budownictwa prefabrykowanego i przemysłowego.
9+13+1+1
13+35+20
Godziny
9
13
ECTS
1+1
35
20
8
87
24
3
1
68
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
149
150
25.
Przedmiot:
Semestr
V
VI
GEODEZJA INŻYNIERYJNA – moduł 2
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
P
15
9
13
15
9E
13
10
Gn/G2012/36/25/GI2
ECTS
3
3
Efekty kształcenia – semestr VI
EK1 Ma szczegółową wiedzę w zakresie pomiarów inżynieryjnych obejmujących:
obsługę inwestycji,
pomiary inwentaryzacyjne,
pomiary przemieszczeń i odkształceń.
Ma wiedzę w zakresie rozwoju technik pomiarowych w zakresie pomiarów przemieszczeń i odkształceń.
EK2 Potrafi przeprowadzać pomiary inżynieryjne obejmujące:
Potrafi wyodrębnić problemy szczegółowe i wskazać sposób rozwiązania dla ww. zadań
a także potrafi ocenić poziom dokładności i ograniczenia związane ze stosowaną metodą
obliczeń/pomiarów.
EK3 Potrafi zaplanować i zrealizować obsługę geodezyjną budowy obiektu drogowego,
kolejowego oraz ocenić koszty ekonomiczne i czas realizacji.
EK4 Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności
inżyniera geodety oraz etyczne aspekty i skutki działalności w dziedzinie geodezji
i kartografii.
Kierunkowe
K_W02; K_W05;
K_W08; K_W09;
K_W16
K_U03; K_U12;
K_U18; K_U23;
K_U25
K_U23; K_U25;
K_U33; K_K04
K_K02; K_K03
Ma szczegółową wiedzę w zakresie pomiarów inżynieryjnych obejmujących:
EK1
Ma wiedzę w zakresie rozwoju technik pomiarowych w zakresie pomiarów przemieszczeń
i odkształceń.
Metody oceny
Egzamin pisemny, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna zagadnień
Zna zagadnienia
Zna i potrafi wyjaśnić Zna, potrafi wyjaśnić
związanych
związane
zagadnień zwiąi dokonać analizy zagadz geodezyjną obsługą z geodezyjną
zanych z geodezyjną
nień związanych
inwestycji, pomiaobsługą inwestycji.
rami inwentaryzacyj- Posiada wiedzę,
Posiada wiedzę
inwestycji. Potrafi wyjanymi, pomiarami
w stopniu minimalw zakresie pomiarów śnić wybór metody oraz
przemieszczeń
nym, w zakresie
inwentaryzacyjnych,
uzyskane dokładności
i odkształceń.
pomiarów inwentapomiarów przew zakresie pomiarów inryzacyjnych, pomieszczeń i odwentaryzacyjnych,
miarów przemieszkształceń.
pomiarów przemieszczeń
czeń i odkształceń.
i odkształceń.
Potrafi przeprowadzać pomiary inżynieryjne obejmujące:
EK2
Potrafi wyodrębnić problemy szczegółowe i wskazać sposób rozwiązania dla ww. zadań a także
potrafi ocenić poziom dokładności i ograniczenia związane ze stosowaną metodą
obliczeń/pomiarów.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne, sprawdziany w semestrze, zaliczenie laboratoriów, sprawozdanie
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie potrafi zaPotrafi zaplanować
Potrafi zaplanować
Potrafi zaplanować
planować pomiarów
i z niewielkimi brai zrealizować
i zrealizować pomiary
związanych
kami zrealizować
pomiary związane
związane z geodezyjną
151
inwestycji. Nie potrafi wykonać pomiarów inwentaryzacyjnych, pomiarów
przemieszczeń
i odkształceń.
pomiary związane
z geodezyjną
Potrafi wykonać
pomiary inwentaryzacyjne, pomiary
przemieszczeń
i odkształceń.
Kryterium 2
Nie potrafi wyodrębnić problemy szczegółowe i wskazać
dla realizacji określonych zadań.
Kryterium 3
Nie zna zasad i przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Kryterium 4
problemy szczegółowe i drobnymi
błędami wskazuje
dla realizacji
określonych zadań.
Z błędami ocenia
poziom dokładności
wykonanych obliczeń/pomiarów.
Z brakami, niepowodującymi
zagrożenia życia
i zdrowia, zna
i stosuje zasady
i przepisy bezpieczeństwa i higieny
pracy.
Zdolny do pracy
zadowalającym. Ma
braki w zrozumieniu
odpowiedzialności
za realizowane zadanie.
Brak współpracy
Zdolny do pracy
z pozostałymi członindywidualnej, praca
kami zespołu. Nie rozespołowa na dobrym
zumie, jaka odpowiepoziomie.
dzialność spoczywa
Współpraca z innymi
na poszczególnych
multidyscyplinarnymi
osobach w zespole
podczas wykonywadostatecznym.
nia prac.
Potrafi zaplanować i zrealizować obsługę geodezyjną budowy obiektu drogowego, kolejowego oraz
ocenić koszty ekonomiczne i czas realizacji.
Zaliczenie pisemne, sprawdziany w semestrze, zaliczenie laboratoriów, projekt
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi zaplanoZ trudnościami
Potrafi zaplanować
Potrafi zaplanować
wać i zrealizować
planuje i z drobnymi i zrealizować geodei zrealizować geodezyjne
pomiarów geodezyjbłędami realizuje
zyjne pomiary dla
pomiary dla wybranego
nych dla wybranego
pomiary geodezyjne
wybranego zadania.
zadania. Potrafi uzasadzadania.
dla wybranego zada- Prawidłowo określa
nić wybór odpowiedniej
nia. Błędnie określa
czas na geodezyjne
metody dla wybranego
czas na geodezyjne
zrealizowanie inwezadania. Prawidłowo
zrealizowanie inwestycji.
określa czas i koszty
stycji.
ekonomiczne na geodezyjne zrealizowanie
inwestycji.
Brak współpracy
Zdolny do pracy
Zdolny do pracy
Praca indywidualna,
z pozostałymi członindywidualnej, praca indywidualnej, praca
zespołowa oraz współkami zespołu. Nie ro- zespołowa w stopniu zespołowa na dobrym praca multidyscyplinarna
zumie, jaka odpowie- zadowalającym. Ma
poziomie.
w stopniu dobrym. Ma
dzialność spoczywa
braki w zrozumieniu Współpraca z innymi
świadomość odpowiena poszczególnych
odpowiedzialności
multidyscyplinarnymi dzialności za realizowane
osobach w zespole
za realizowane zada- zespołami w stopniu
zadanie.
podczas wykonywanie.
dostatecznym.
nia prac.
Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżyniera geodety
oraz etyczne aspekty i skutki działalności w dziedzinie geodezji i kartografii.
Zaliczenie pisemne, zaliczenie laboratoriów
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
inwestycji. Potrafi
wykonać i z niewielkimi brakami interpretować uzyskane
wyniki z inwentaryzacyjnych, pomiarów
przemieszczeń i odkształceń.
problemy szczegółowe i wskazać sposób rozwiązania dla
realizacji określonych
zadań.
Potrafi ocenić poziom
dokładności wykonanych obliczeń/pomiarów.
Potrafi wykonać i interpretować uzyskane wyniki z pomiarów w inwentaryzacyjnych, pomiarów przemieszczeń
i odkształceń.
i przepisy
bezpieczeństwa
i higieny pracy.
i przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy.
odpowiedniej metody
i warunków pracy tak,
aby nie spowodować
wypadków przy pracy.
Praca indywidualna,
zespołowa oraz współpraca multidyscyplinarna
w stopniu dobrym. Ma
świadomość odpowiedzialności za realizowane
zadanie.
Potrafi wyodrębnić problemy szczegółowe
i wskazać sposób rozwiązania dla realizacji określonych zadań.
Potrafi ocenić poziom
dokładności i ograniczenia związane z przyjętą metodą obliczeń/pomiaru.
152
Kryterium 1
Nie posiada świadomości, ważności i nie
rozumie etycznych
i pozatechnicznych
aspektów i skutków
działalności w dziedzinie geodezji
i kartografii.
Posiada świadomość,
ważność i rozumie
etyczne
i pozatechniczne
aspekty i skutki
działalności
w dziedzinie geodezji i kartografii
w stopniu minimalnym –
wystraczającym.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
8.
9 GODZ.
LABORATORYJNE
13 GODZ.
Geodezyjne opracowania przy pracach związanych budową dróg, autostrad i kolei.
Geodezyjne pomiary odkształceń budowli i gruntów.
Urządzenia podziemne tyczenie i inwentaryzacja.
Powykonawcze pomiary inwentaryzacyjne.
Specyfika geodezyjnego zabezpieczenia budownictwa podziemnego - metody geodezji górniczej.
Obsługa geodezyjna budowy tuneli. Osnowy geodezyjne. Analiza przebitki tunelu.
Pomiary geodezyjne w budownictwie wodnym. Metody pomiarowe. Przekroje podłużne i poprzeczne cieków
wodnych.
Tyczenie mostów i zapór wodnych. Regulacja cieków wodnych.
SEMESTR VI
1.
AUDYTORYJNE
Ma dobrą świadomość,
ważność i rozumie
etyczne i pozatechniczne
aspekty i skutki działalności w dziedzinie geodezji i kartografii. Potrafi
wybrać i uzasadnić odpowiednią postawę
etyczną w działalności
geodezyjnej i kartograficznej.
Geodezyjne aspekty przy pracach związanych budową dróg, autostrad i kolei. W tym: opracowanie osi tras, łuki
kołowe, łuki pionowe, rozjazdy torów, połączenia torów, tyczenie tras drogowych, kolejowych.
Geodezyjne pomiary odkształceń budowli i gruntów.
Urządzenia podziemne miast i ich tyczenie. Armatura urządzeń podziemnych.
Powykonawcze pomiary inwentaryzacyjne.
Specyfika geodezyjnego zabezpieczenia budownictwa podziemnego - metody geodezji górniczej.
Obsługa geodezyjna budowy tuneli. Osnowy geodezyjne. Analiza przebitki tunelu.
Pomiary geodezyjne w budownictwie wodnym. Metody pomiarowe. Przekroje podłużne i poprzeczne cieków
wodnych.
Tyczenie mostów i zapór wodnych. Regulacja cieków wodnych.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Ma dobrą świadomość, ważność
i rozumie etyczne
i pozatechniczne
aspekty i skutki
działalności w dziedzinie geodezji
i kartografii.
PROJEKTOWE
10 GODZ.
Wykonanie opracowania geodezyjno-kartograficzne dla potrzeb projektowania inwestycji budowlanych według
indywidualnego zadania.
9+23+1+1+2
23+15+15
Godziny
9
23
ECTS
1+1+2
15
15
20
86
36
3
1
53
2
153
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Gocał J., Geodezja inżynieryjno-przemysłowa część 1, 2, 3, Wydawnictwo AGH.
2.
Pękalski M., (red) Ćwiczenia terenowe z geodezji inżynieryjnej i miejskiej, Oficyna wydawnicza Politechniki
Warszawskiej, Warszawa 2003.
3.
Milewski W., Geodezja inżynieryjna t.1 i II, PPWK.
1.
Milewski W., Geodezja górnicza cz. I. Wydawnictwo AGH.
2.
Gmyrek, Jan, i inni. Geodezja inżynieryjna, tom 1. Warszawa.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Główny Geodeta Kraju – wytyczne techniczne.
prof. dr hab. Julian Niebylski
[email protected]
KG
KG
154
26.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
26. FOTOGRAMETRIA I TELEDETEKCJA – moduł 1
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
9
10
15
15E
20
Gn/G2012/23/26/FT1
ECTS
3
4
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie zasad działania podstawowych instrumentów fotogrametrycznych oraz
współczesnego oprogramowania fotogrametrycznego i teledetekcyjnego. Przekazanie wiedzy i wykształcenie umiejętności
w zakresie technologii pozyskiwania, przetwarzania, interpretacji i analizy zobrazowań wykorzystywanych w fotogrametrii
i teledetekcji do wykonywania opracowań analogowych, analitycznych i cyfrowych.
Elementarna wiedza z zakresu geodezji, systemów informacji przestrzennej, kartografii, informatyki, matematyki, geodezji.
EK1 Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe
zagadnienia z zakresu fotogrametrii i teledetekcji naziemnej bliskiego zasięgu.
EK2 Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w fotogrametrii
i teledetekcji naziemnej bliskiego zasięgu.
EK3 Posiada umiejętność obsługi podstawowych instrumentów fotogrametrycznych oraz
współczesnego oprogramowania dla fotogrametrii i teledetekcji naziemnej bliskiego
zasięgu.
EK4 Posiada umiejętność opracowania, interpretacji oraz przetwarzania danych pozyskanych
metodami fotogrametrii i teledetekcji naziemnej bliskiego zasięgu
Kierunkowe
K_W02; K_W04
K_W05; K_W09
K_W15
K_U27
K_U27
Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia
EK1
z zakresu fotogrametrii i teledetekcji naziemnej bliskiego zasięgu.
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie laboratoriów, sprawozdania, egzamin pisemny.
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Nie ma
Zna podstawowe
Potrafi wskazać związek
Posiada usystemaUporządkowana,
uporządkowanej,
zagadnienia
pomiędzy kluczowymi
tyzowaną wiedzę
podbudowana teopodbudowanej
z zakresu
zagadnieniami z zakresu
obejmującą pełny
retycznie wiedza
teoretycznie wiedzy fotogrametrii
fotogrametrii i teledetekcji na- zakres zagadnień
ogólna obejmująca
ogólnej obeji teledetekcji
ziemnej bliskiego zasięgu.
fotogrametrii i telekluczowe zagadnie- mującej kluczowe
naziemnej bliskiego
detekcji naziemnej
nia z zakresu fotozagadnienia
zasięgu.
bliskiego zasięgu.
grametrii i teledez zakresu
tekcji naziemnej
fotogrametrii i telebliskiego zasięgu.
detekcji naziemnej
bliskiego zasięgu.
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w fotogrametrii i teledetekcji
EK2
naziemnej bliskiego zasięgu.
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie laboratoriów, sprawozdania, egzamin pisemny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Nie zna podstawoZna podstawowe
Dodatkowo zna końcowe
Dodatkowo zna zaaZnajomość podstawych metod,
metody i techniki
produkty teledetekcyjne
wansowane
wowych metod,
technik, narzędzi
stosowane do spoz dokładnym omówieniem ich
narzędzia i metody
technik, narzędzi
i materiałów
rządzenia opracowań zastosowania oraz metody ich
stosowane
i materiałów stosostosowanych
teledetekcyjnych
przetwarzania (teledetekcja
w przetwarzaniu
wanych w fotograw fotogrametrii
i fotogrametrycznych naziemna bliskiego zasięgu).
danych
metrii i teledetekcji i teledetekcji
bliskiego zasięgu
teledetekcyjnych
naziemnej bliskiego naziemnej bliskiego oraz podstawowe ich
i fotogrametrycznych
zasięgu.
zasięgu.
wykorzystanie.
(fotogrametria naziemna bliskiego
zasięgu).
155
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Posiada
umiejętność obsługi
podstawowych
instrumentów
fotogrametrycznych
oraz współczesnego
oprogramowania
dla fotogrametrii
i teledetekcji
naziemnej bliskiego
zasięgu.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność opracowania, interpretacji oraz przetwarzania danych fotogrametrycznych (fotogrametria i teledetekcja naziemna
bliskiego zasięgu).
Posiada umiejętność obsługi podstawowych instrumentów fotogrametrycznych oraz współczesnego
oprogramowania dla fotogrametrii i teledetekcji naziemnej bliskiego zasięgu.
2
3
4
5
Nie posiada umiePosiada umiejętność
Posiada umiejętność obsługi
Posiada umiejętności
jętności obsługi
obsługi
podstawowych instrumentów
obsługi podstawopodstawowych
podstawowych
fotogrametrycznych oraz
wych instrumentów
instrumentów
instrumentów fotooprogramowania dla
fotogrametrycznych
fotogrametrycznych grametrycznych oraz fotogrametrii i teledetekcji
oraz
oraz oprooprogramowania dla
naziemnej bliskiego zasięgu,
oprogramowania dla
gramowania dla
fotogrametrii
popełniając przy tym niefotogrametrii
fotogrametrii i tele- i teledetekcji
znaczne błędy metodyczne.
i teledetekcji
detekcji naziemnej
naziemnej bliskiego
naziemnej bliskiego
bliskiego zasięgu.
zasięgu, popełniając
zasięgu.
przy tym dopuszczalne błędy
metodyczne.
Posiada umiejętność opracowania, interpretacji oraz przetwarzania danych fotogrametrycznych
(fotogrametria naziemna bliskiego zasięgu)
2
3
4
5
Nie posiada umiePosiada umiejętności Posiada umiejętności
jętności
opracowania, fotoinopracowania oraz
opracowania, fotoinopracowania,
terpretacji oraz przeprzetwarzania danych
terpretacji oraz
fotointerpretacji
twarzania danych
fotogrametrycznych,
przetwarzania
oraz przetwarzania
fotogrametrycznych,
popełniając nieznaczne błędy
danych fotogramedanych
nie popełniając przy
w zakresie
trycznych (fotofotogrametrycznych tym znaczących błęfotointerpretacji (fotogrametria grametria i telede(fotogrametria
dów (fotogrametria
i teledetekcja naziemna
tekcja naziemna
i teledetekcja
i teledetekcja nabliskiego zasięgu).
bliskiego zasięgu).
naziemna bliskiego
ziemna bliskiego
zasięgu).
zasięgu).
SEMESTR III
FOTOGRAMETRIA I TELEDETEKCJA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
9 GODZ.
Pojęcie fotogrametrii. Definicje. Zalety i ograniczenia fotogrametrii. Rodzaje opracowań fotogrametrycznych.
Produkty finalne i główne zastosowanie. Rys historyczny rozwoju fotogrametrii. Stan aktualny i kierunki rozwoju,
zastosowania.
Rzut środkowy. Obiektyw kamery fotogrametrycznej. Wady optyczne. Dystorsja obiektywu. Elementy orientacji
wewnętrznej kamery, orientacja zewnętrzna zdjęcia.
Rejestracja zdjęć analogowa i cyfrowa, czynniki wpływające na zniekształcenie zdjęcia.
Przenoszenie obiektów ze zdjęć na mapę metodami graficznymi i optycznymi.
Widzenie monokularne i stereoskopowe. Wady, zalety i możliwości. Ostrość stereoskopowego widzenia, jego zasięg
i dokładność. Rodzaje efektu stereoskopowego i ich praktyczne wykorzystanie. Stereoskopy.
Fotogram i stereogram.
Transformacje zdjęcia wykorzystywane w fotogrametrii.
Rodzaje fotogrametrycznych kamer pomiarowych.
Naziemne skanery laserowe. Techniki pozyskiwania danych z wykorzystaniem naziemnego skanera laserowego i ich
opracowanie.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
AUDYTORYJNE
LABORATORYJNE
10 GODZ.
Zniekształcenia optyczne.
Kalibracja niemetrycznej kamery pomiarowej.
Kryterium obiektu płaskiego, głębia ostrości.
Opracowanie zdjęć naziemnych, orientacja wewnętrzna i zewnętrzna zdjęcia.
Bezpośrednia transformacja rzutowa DLT, transformacja perspektywiczna 2D.
Pozyskiwanie danych ze zdjęć naziemnych.
Pozyskiwanie danych z wykorzystaniem naziemnego skanera laserowego i ich opracowanie.
156
9+10+1+1
10+25+20
Godziny
9
10
ECTS
1+1
25
20
15
81
21
3
1
55
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
157
26.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
FOTOGRAMETRIA I TELEDETEKCJA – moduł 2
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
9
10
15
15E
20
Gn/G2012/24/26/FT2
ECTS
3
4
EK1 Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe
zagadnienia z zakresu fotogrametrii i teledetekcji lotniczej i satelitarnej.
Kierunkowe
K_W02; K_W04
EK2
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w fotogrametrii
i teledetekcji lotniczej i satelitarnej
K_W05; K_W09
K_W15
EK3
Posiada umiejętność obsługi podstawowych instrumentów fotogrametrycznych oraz
współczesnego oprogramowania dla fotogrametrii i teledetekcji lotniczej i satelitarnej
K_U27
EK4
Posiada umiejętność opracowania, interpretacji oraz przetwarzania danych pozyskanych
metodami fotogrametrii oraz teledetekcji lotniczej i satelitarnej
Posiada umiejętność opracowania numerycznego modelu terenu przy wykorzystaniu
stereogramu oraz danych zarejestrowanych przy użyciu skaningu laserowego
K_U27
EK5
K_U35
Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia
EK1
z zakresu fotogrametrii i teledetekcji lotniczej i satelitarnej.
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie laboratoriów, sprawozdania, egzamin
pisemny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Nie ma uporządZna podstawowe
Potrafi wskazać zwiąPosiada usystemaUporządkowana,
kowanej, podbuzagadnienia z zakresu
zek pomiędzy kluczotyzowaną wiedzę
podbudowana teodowanej teoretycznie
fotogrametrii i teledewymi zagadnieniami
obejmującą pełny
retycznie wiedza
wiedzy ogólnej obejtekcji lotniczej i satez zakresu fotogramezakres zagadnień
ogólna obejmująca
mującej kluczowe
litarnej.
trii i teledetekcji lotni- fotogrametrii
kluczowe zagadnienia zagadnienia z zakresu
czej i satelitarnej.
i teledetekcji lotniz zakresu fotogramefotogrametrii i teleczej i satelitarnej.
trii i teledetekcji
detekcji lotniczej
lotniczej i satelitarnej. i satelitarnej.
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w fotogrametrii i teledetekcji
EK2
lotniczej i satelitarnej.
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie laboratoriów, sprawozdania, egzamin
pisemny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Dodatkowo zna końDodatkowo zna
Znajomość podstawych metod, technik,
metody i techniki
cowe produkty telezaawansowane
wowych metod, tech- narzędzi i materiałów stosowane do spodetekcyjne z dokładnarzędzia i metody
nik, narzędzi i matestosowanych w fotorządzenia opracowań
nym omówieniem ich
stosowane w przeriałów stosowanych
grametrii i teledetekteledetekcyjnych
zastosowania oraz me- twarzaniu danych
w fotogrametrii
cji lotniczej i satelita- i fotogrametrycznych
tody ich przetwarzania teledetekcyjnych
i teledetekcji lotniczej nej.
oraz podstawowe ich
(fotogrametria i telei fotogrametrycznych
i satelitarnej.
wykorzystanie (fotodetekcja lotnicza
(fotogrametria
grametria i teledeteki satelitarna).
i teledetekcja
cja lotnicza i satelilotnicza
tarna).
i satelitarna).
Posiada umiejętność obsługi podstawowych instrumentów fotogrametrycznych oraz
EK3
współczesnego oprogramowania dla fotogrametrii i teledetekcji naziemnej bliskiego zasięgu.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Nie posiada umiePosiada umiejętność
jętności obsługi podobsługi podobsługi podobsługi podstaobsługi podstawowych instrustawowych instrustawowych instruwowych instrustawowych instrumentów fotogramementów fotogramentów fotogramentów fotogra-
158
mentów fotogrametrycznych oraz
współczesnego oprogramowania dla fotogrametrii i
teledetekcji lotniczej
i satelitarnej.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność opracowania, interpretacji
oraz przetwarzania
danych pozyskanych
metodami fotogrametrii oraz teledetekcji
lotniczej i satelitarnej.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność
opracowania
numerycznego
modelu terenu przy
wykorzystaniu
stereogramu oraz
danych
zarejestrowanych
przy użyciu skaningu
laserowego.
trycznych oraz oprogramowania dla
fotogrametrii i teledetekcji lotniczej
i satelitarnej.
metrycznych oraz
metrycznych oraz
metrycznych oraz
oprogramowania dla
oprogramowania dla
oprogramowania dla
fotogrametrii i teledefotogrametrii i teledefotogrametrii i
tekcji lotniczej i satetekcji lotniczej i sateteledetekcji lotniczej
litarnej, popełniając
litarnej, popełniając
i satelitarnej.
przy tym
przy tym nieznaczne
błędy metodyczne.
metodyczne.
Posiada umiejętność opracowania, interpretacji oraz przetwarzania danych pozyskanych
metodami fotogrametrii oraz teledetekcji lotniczej i satelitarnej
2
3
4
5
Nie posiada umiePosiada umiejętności
jętności opracowania, opracowania, fotoinopracowania oraz
opracowania, fotofotointerpretacji oraz
terpretacji oraz przeprzetwarzania danych
interpretacji oraz
przetwarzania danych twarzania danych
pozyskanych metoprzetwarzania dapozyskanych metopozyskanych metodami fotogrametrii
nych pozyskanych
dami fotogrametrii
dami fotogrametrii
oraz teledetekcji lotni- metodami fotograoraz teledetekcji
oraz teledetekcji lotniczej i satelitarnej,
metrii oraz teledeteklotniczej i satelitarnej. czej i satelitarnej, nie
popełniając niecji lotniczej
popełniając przy tym
znaczne błędy
i satelitarnej.
znaczących błędów.
w zakresie fotointerpretacji.
Posiada umiejętność opracowania numerycznego modelu terenu przy wykorzystaniu stereogramu
oraz danych zarejestrowanych przy użyciu skaningu laserowego
2
3
4
5
Nie posiada
umiejętności
opracowania
opracowania
opracowania
opracowania
numerycznego modelu numerycznego modelu numerycznego
numerycznego
terenu przy
terenu przy
modelu terenu przy
modelu terenu przy
wykorzystaniu
wykorzystaniu
wykorzystaniu
wykorzystaniu
stereogramu oraz
stereogramu oraz
stereogramu oraz
stereogramu oraz
danych
danych
danych
danych
zarejestrowanych przy zarejestrowanych przy zarejestrowanych
zarejestrowanych
użyciu skaningu
użyciu skaningu
laserowego nie
laserowego
laserowego.
laserowego.
popełniając przy tym
popełniając
znaczących błędów.
nieznaczne błędy
w zakresie
generowania NMT ze
stereogramu.
SEMESTR IV
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
AUDYTORIUM
15 GODZ.
Fotogrametria lotnicza. Budowa i zasada działania nowoczesnych kamer pomiarowych, platformy stabilizacyjne
bazujące na systemach inercyjnych, dGPS, INS. Rodzaje wykonywanych zdjęć. Samoloty fotogrametryczne.
Charakterystyka ogólna zdjęć lotniczych. Geometria zdjęcia, równanie kolinearności. Skala zdjęć lotniczych,
zniekształcenie obrazu, kryterium terenu płaskiego i zdjęcia pionowego.
Fotogrametria lotnicza jednoobrazowa. Pojęcia podstawowe, metody opracowania i zastosowania.
Fotogrametria lotnicza dwuobrazowa, autografy analogowe, analityczne i cyfrowe. Pozyskanie danych do budowy
NMT metodami fotogrametrycznymi.
Podstawy aerotriangulacji, zakładanie osnowy fotogrametrycznej, sygnalizowane i niesygnalizowane punkty osnowy
fotogrametrycznej.
Plany nalotu: tradycyjny oraz z wykorzystaniem GPS lub dGPS. Nalot fotogrametryczny.
Fotogrametria i teledetekcja satelitarna. Teoria promieniowania elektromagnetycznego. Satelitarne systemy
teledetekcyjne. Orbity teledetekcyjne i ich parametry.
Cyfrowe skanery satelitarne, teletransmisja i korekcja danych, zastosowania opracowań skanerowych.
Formowanie i rozdzielczość cyfrowych obrazów teledetekcyjnych, modele barw.
Wysokorozdzielcze obrazowanie satelitarne.
Obrazowanie w zakresie podczerwieni i mikrofal.
Klasyfikacja obrazów wielospektralnych.
159
13.
14.
15.
16.
Opracowanie zobrazowań satelitarnych. Generowanie NMT ze scen stereo, ortorektyfikacja.
Mozaikowanie obrazów satelitarnych i lotniczych.
Lotniczy skaning laserowy. Rodzaje błędów, filtracja, przetwarzanie. Opracowanie NMT z wykorzystaniem danych
lidarowych.
Zastosowanie fotogrametrii oraz teledetekcji lotniczej i satelitarnej.
SEMESTR IV
1.
2.
3.
4.
5.
6.
LABORATORYJNE
20 GODZ.
Opracowanie ortofotomapy i stereogramu zdjęć lotniczych.
Rektyfikacja zobrazowania satelitarnego.
Rektyfikacja i ortorektyfikacja pojedynczej sceny satelitarnej.
Generowanie NMT ze stereogramu.
Opracowanie NMT i NMPT ze skaningu laserowego.
Klasyfikacja treści zobrazowań wielospektralnych.
15+20+1+1+2
20+30+30
Godziny
15
20
ECTS
1+1+2
30
30
15
119
39
4
1
80
3
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Adamczyk J., Będkowski K.: Metody cyfrowe w teledetekcji. SGGW, Warszawa, 2007.
2.
Buttowt J., Kaczyński R., Fotogrametria, WAT, Warszawa 2000.
3.
Ciołkosz A., Miszalski J., Olędzki J.R.: Interpretacja zdjęć lotniczych. PWN, Warszawa, 1986.
4.
Kurczyński Z., Preuss R.: Podstawy fotogrametrii. Politechnika Warszawska, Warszawa, 2000.
5.
Sitek Z.: Wprowadzenie do teledetekcji lotniczej i satelitarnej. AGH, Kraków, 2000.
1.
Ciołkosz A., Kęsik A.: Teledetekcja satelitarna. PWN, Warszawa, 1989.
2.
Sanecki J.(red.): Teledetekcja – pozyskiwanie danych. WNT, Warszawa, 2006.
3.
Bernasik J.: Elementy fotogrametrii i teledetekcji. AGH, Kraków, 2000.
dr hab. inż. Jacek Łubczonek
mgr inż. Maciej Marek
[email protected]
KG
[email protected]
KG
160
27.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
Gn/G2012/23/27/SIP1
27. SYSTEMY INFORMACJI PRZESTRZENNEJ – moduł 1
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
P
15
10
10
15
10E
10
15
ECTS
3
4
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie zasad działania, tworzenia, eksploatacji i efektywnego wykorzystania
systemów informacji przestrzennej. Wykształcenie umiejętności tworzenie map cyfrowych, numerycznego modelu terenu,
dokonywania analiz przestrzennych i interpretacji uzyskanych wyników.
Geomatyka, informatyka, informatyka geodezyjno-kartograficzna, matematyczne podstawy kartografii, kartografia,
teledetekcja i fotogrametria.
EK1 Zna zasady i metody korzystania z systemów GIS.
EK2 Zna modele danych przestrzennych i potrafi je rozpoznawać.
EK3 Zna proces tworzenia systemów geoinformatycznych, w tym m.in. sposoby pozyskiwania
danych przestrzennych oraz oprogramowanie stosowane w systemach informacji
przestrzennej.
EK4
EK5
EK6
Potrafi przeprowadzać analizy przestrzenne z wykorzystaniem oprogramowania
geoinformatycznego.
Potrafi opracować mapę cyfrową na podstawie dostarczonych danych.
Rozumie, jaki wpływ na środowisko mają podejmowane decyzje na podstawie SIP.
Zna zasady i metody korzystania z systemów GIS
EK1
Metody oceny
Zaliczenie pisemne
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Nie zna zasad
Zna podstawy
Rozumie istotę
Zasady korzystania korzystania
funkcjonowania
funkcjonowania
z systemów GIS.
z systemów GIS.
systemów GIS.
systemów GIS.
Kryterium 2
Metody
korzystania
z systemów GIS.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Modele
przestrzenne.
Kryterium 2
Zastosowania modeli
przestrzennych.
EK3
Nie zna metod
korzystania
z systemów GIS.
Zna podstawy
funkcjonowania
systemów GIS.
Zna obszary
zastosowań GIS.
Kierunkowe
K_W14
K_W07
K_W14
K_U34
K_U32
K_K02
4,5 - 5
Potrafi wskazać
systemy GIS.
Zna metody
korzystania
z systemów GIS.
Zna modele danych przestrzennych i potrafi je rozpoznawać
Zaliczenie pisemne
2
3
3,5 – 4
Nie zna
Rozumie istotę opraZna podstawy
podstawowych modeli cowania modeli
teoretyczne
danych
danych
budowania
przestrzennych.
przestrzennych.
poszczególnych
modeli.
4,5-5
Ma szeroką wiedzę
z zakresu narzędzi
matematycznych
stosowanych do
budowy modeli
danych
przestrzennych.
Nie zna zastosowań
Rozumie istotę
Potrafi wskazać
Potrafi
modeli danych
zastosowań modeli
różnice pomiędzy
zidentyfikować
przestrzennych.
danych
modelami
obszary zastosowań
przestrzennych.
przestrzennymi.
różnych modeli
danych
przestrzennych.
Zna proces tworzenia systemów geoinformatycznych, w tym m.in. sposoby pozyskiwania danych
przestrzennych oraz oprogramowanie stosowane w systemach informacji przestrzennej.
161
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Opracowywanie
systemów geoinformatycznych.
Kryterium 2
Sposoby
pozyskiwania
danych
przestrzennych.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Analizy
przestrzenne.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Opracowanie numerycznej mapy.
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wpływ podejmowanych decyzji.
Zaliczenie pisemne
2
Nie zna procesu
tworzenia systemów
geoinformatycznych.
3
3,5 – 4
4,5 -5
Potrafi wymienić
Rozumie ciąg
Zna bardzo dobrze
i krótko
logiczny w procesie
oprogramowanie
scharakteryzować
tworzenia systemów
stosowane w sysetapy tworzenia
geoinfromatycznych.
temach informacji
systemów
przestrzennej.
geoinformatycznych.
Nie zna sposobów
Potrafi wymienić
Zna sposoby pozyZna metody przepozyskiwania danych
i krótko
skiwania danych
twarzania danych
przestrzennych.
scharakteryzować
przestrzennych.
przestrzennych.
sposoby pozyskiwania
danych przestrzennych.
geoinformatycznego.
Sprawozdanie/ raport, projekt, prezentacja, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze;
wejściówki, zaliczenie laboratoriów.
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie potrafi przeproPotrafi wskazać
Rozumie istotę dziaPotrafi świadomie
wadzać prostych
w danym oprogramołania poszczególnych
przygotować dane
analiz przestrzennych
waniu narzędzia do
narzędzi analiz
i przeprowadzić
z wykorzystaniem
realizacji
proste analizy
oprogramowania
podstawowych analiz. dane przestrzenne dla
przestrzenne
geoinforamycznego.
potrzeb analiz.
w oprogramowaniu
stosowanym w geoinformatyce.
Potrafi opracować mapę cyfrową na podstawie dostarczonych danych.
wejściówki, zaliczenie laboratoriów
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie potrafi przygoPotrafi wyświetlić
Potrafi nadać danym
Potrafi poprawnie
tować koncepcji prac
dane w zadanym
odpowiednią symboli- opracować numenad opracowaniem
odwzorowaniu kartozację, etykiety. Potrafi ryczną mapę na
numerycznej mapy.
graficznym.
wykorzystywać język
podstawie dostarPotrafi przeprowadzić SQL do zapytań.
czonych danych.
prostą konwersję
danych.
Rozumie, jaki wpływ na środowisko mają podejmowane decyzje na podstawie SIP
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie rozumie wpływu
Rozumie wpływ
Rozumie wpływ
Rozumie wpływ
podejmowanych
podejmowanych
podejmowanych
podejmowanych
decyzji.
decyzji na środowisko decyzji na środowisko decyzji na środow podstawowym
w szerokim zakresie.
wisko w pełnym
zakresie.
zakresie.
SEMESTR III
SYSTEMY INFORMACJI PRZESTRZENNEJ
1.
2.
3.
4.
5.
6.
AUDYTORYJNE
10 GODZ.
Podstawowe pojęcia z zakresu systemów informacji przestrzennej. SIP na tle innych systemów informacyjnych. Części
składowe SIP, struktura i zadania systemów SIP.
Bazy danych przestrzennych – typy baz danych, część geometryczna i opisowa. Metody projektowania i eksploatacji
baz danych. Mapy a bazy danych i systemy informacji przestrzennej.
Zakres pojęcia model. Model – obraz rzeczywistości, model (postać) danych. Modelowanie zjawisk. Modele: rastrowe
i wektorowe. Warstwy, obiekty, atrybuty.
Podstawowe typy i formaty wymiany danych. Źródła danych. Pozyskiwanie danych przestrzennych – wektoryzacja
i digitalizacja.
Oprogramowanie stosowane w GIS – kategorie programów GIS, rodzaje systemów GIS, rodzaje programów
wspomagających GIS, cechy charakterystyczne pakietów GIS, przyszłość oprogramowania GIS, przegląd pakietów
oprogramowania GIS.
Analizy przestrzenne – analiza przydatności terenu, tablice decyzyjne. Analizy danych rastrowych i wektorowych.
162
7.
Zastosowania systemów GIS. Decyzje i cele wykorzystywania SIP/GIS.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
LABORATORYJNE
10 GODZ.
Zapoznanie się w wybranym oprogramowaniem GIS – podstawowe funkcje, tworzenie projektu.
Struktury, formaty i konwersja danych wykorzystywanych w projektach.
Tworzenie i modyfikacja danych – digitalizacja i wektoryzacja, podstawowe metody modyfikacji danych.
Symbolizacja i metody wizualizacji danych.
Opracowanie mapy numerycznej, kartograficzne modelowanie danych, wizualizacja danych przestrzennych. Wybór
odwzorowania, kompozycja mapy.
Projekt geobazy danych.
Podstawowe analizy przestrzenne i metody ich prezentacji, geoprzetwarzanie danych.
Projekt systemu GIS.
10+10+1+1
10+25+20
Godziny
10
10
ECTS
1+1
25
20
20
87
22
3
1
55
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
163
27.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
Gn/G2012/24/27/SIP2
SYSTEMY INFORMACJI PRZESTRZENNEJ – moduł 2
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
P
15
10
10
15
10E
10
15
ECTS
3
4
Zna modele DTM i potrafi je rozpoznawać
EK1
Zna proces tworzenia DTM, w tym m.in. sposoby pozyskiwania danych przestrzennych
EK2
oraz oprogramowanie stosowane w systemach informacji przestrzennej
Potrafi przeprowadzać analizy przestrzenne z wykorzystaniem DTM
EK3
Potrafi opracować numeryczny model terenu na podstawie dostarczonych danych.
EK4
Rozumie, jaki wpływ na środowisko mają podejmowane decyzje na podstawie SIP wraz
EK5
z DTM.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Modele DTM.
Kryterium 2
Zastosowania modeli
DTM.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Opracowywanie DTM.
Kryterium 2
Sposoby pozyskiwania
danych do tworzenia
DTM.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Analizy przestrzenne.
EK4
Metody oceny
Zna modele DTM i potrafi je rozpoznawać
Egzamin pisemny
2
3
Nie zna podstawoRozumie istotę oprawych modeli DTM.
cowania modeli
DTM.
Kierunkowe
K_W07
K_W14
K_U34
K_U32
K_K02
3,5 – 4
Zna podstawy teoretyczne budowania
poszczególnych
modeli DTM.
4,5 – 5
Ma szeroką wiedzę
z zakresu narzędzi
matematycznych
stosowanych do
budowy modeli
DTM.
Nie zna zastosowań
Rozumie istotę zasto- Potrafi wskazać różPotrafi zidentyfimodeli DTM.
sowań modeli DTM.
nice pomiędzy mokować obszary zastodelami DTM.
sowań różnych modeli DTM.
Zna proces tworzenia DTM, w tym m.in. sposoby pozyskiwania danych przestrzennych oraz
oprogramowanie stosowane w systemach informacji przestrzennej.
Egzamin pisemny
2
3
3,5 – 4
4,5-5
Nie zna procesu
Potrafi wymienić
Rozumie ciąg
Zna bardzo dobrze
tworzenia DTM.
i krótko
logiczny w procesie
oprogramowanie
scharakteryzować
tworzenia DTM.
stosowane w sysetapy tworzenia
temach informacji
DTM.
przestrzennej do
tworzenia DTM.
Nie zna sposobów
Potrafi wymienić
Zna sposoby pozyZna metody przepozyskiwania danych
i krótko scharakteryskiwania danych
twarzania danych
przestrzennych do
zować sposoby pozyprzestrzennych do
przestrzennych do
tworzenia DTM.
skiwania danych
tworzenia DTM.
tworzenia DTM.
przestrzennych do
tworzenia DTM.
Potrafi przeprowadzać analizy przestrzenne z wykorzystaniem DTM.
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie potrafi przeproPotrafi wskazać
Rozumie istotę dziaPotrafi świadomie
wadzać prostych
w danym oprogramo- łania poszczególnych
przygotować dane
analiz przestrzennych waniu narzędzia do
narzędzi analiz na
i przeprowadzić
z wykorzystaniem
realizacji podstawoDTM
proste analizy
DTM.
wych analiz na DTM. Potrafi przygotować
przestrzenne
dane przestrzenne dla w oprogramowaniu
potrzeb analiz na
stosowanym w geoinDTM.
formatyce na DTM.
Potrafi opracować numeryczny model terenu na podstawie dostarczonych danych.
164
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Opracowanie DTM.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wpływ podejmowanych decyzji.
2
3
Nie potrafi opracować Potrafi wyświetlić
DTM.
DTM z otrzymanych
danych przy pomocy.
3,5 – 4
4,5 -5
DTM do podstaDTM do analiz przewowych analiz. Postrzennych.
trafi edytować DTM.
Rozumie, jaki wpływ na środowisko mają podejmowane decyzje na podstawie SIP wraz z DTM.
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie rozumie wpływu
Rozumie wpływ
Rozumie wpływ
Rozumie wpływ
podejmowanych
podejmowanych
podejmowanych
podejmowanych
decyzji.
decyzji na środowisko decyzji na środowisko decyzji na środowiw podstawowym
sko w pełnym zazakresie.
kresie.
SEMESTR IV
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
7.
LABORATORYJNE
10
GODZ.
Wprowadzanie danych do budowy DTM (zapoznanie się z podstawowymi narzędziami wybranego oprogramowania).
Opracowanie numerycznego modelu terenu, badanie metod budowy modeli siatkowych.
Wizualizacja powierzchni terenu – 2D i 3D za pomocą wybranego oprogramowania.
Praktyczna budowa numerycznych modeli terenu. Generowanie warstwic.
Wykorzystanie geoportali Internetowych do budowy systemów GIS.
Edycja mapy – użycie różne typów map, zmiany atrybutów, łączenie poszczególnych map, tworzenie konturów, map
3D i inne.
Realizacja projektu GIS z wizualizacją 3D.
SEMESTR IV
1.
10 GODZ.
Numeryczny model terenu. Podstawowe pojęcia, zastosowania. Modele siatkowe: trójkątów i kwadratów.
Metody interpolacji przestrzennej w budowie numerycznego modelu terenu.
Generalizacja – redukcja danych pomiarowych. Cechy informacji przestrzennych.
GIS w Internecie.
Tworzenie oprogramowania GIS.
Realizacja systemów geoinformatycznych.
Standardy i normy w GIS. Metadane, aspekty prawne i ekonomiczne GIS, trendy rozwojowe GIS.
SEMESTR IV
1.
2.
3.
4.
5.
6.
AUDYTORYJNE
PROJEKTOWE
15 GODZ.
Wykonanie kompleksowego indywidualnego projektu systemu GIS z wykorzystaniem geoportali i numerycznego
modelu terenu.
10+25+1+1+2
25+35+25
Godziny
10
25
ECTS
1+1+2
35
25
20
119
39
4
1
85
3
165
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Bielecka E., Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania, Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa 2006.
2.
Burrough P., McDonnell A., Principles of Geographical Information Systems, Oxford University Press, New York
2004.
3.
Davis D., GIS dla każdego. Wydawnictwo MICON, Warszawa 2004.
4.
Eckes K., Modele i analizy w systemach informacji przestrzennej. Wydawnictwa AGH, Kraków 2006.
1.
El-Sheimy N., Valeo C., Habib A., Digital Terrain Modelling. Acquisition, manipulation, and applikations. Artech
House, Boston 2005.
2.
Gaździcki J., Leksykon Geomatyczny. Polskie Towarzystwo Informacji Przestrzennej, Warszawa 2003.
3.
Kraak M., Ormeling F., Kartografia, wizualizacja danych przestrzennych, PWN, 1998.
4.
Kwiecień J., Systemy informacji geograficznej. Podstawy. Wydawnictwo ATR w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2004.
5.
Li Z., Zhu Q., Gold Ch., Digital Terrain Modeling. Principles and methodology. CRC PRESS, Boca Raton 2005.
6.
Litwin L., Myrda G., Systemy Informacji Geograficznej. Zarządzanie danymi przestrzennymi w GIS, SIP, SIT, LIS.
Wydawnictwo HELION, 2005.
7.
Longley P., Goodchil M., Maguire D., Hind. D., GIS teoria I praktyka, PWN, Warszawa 2006.
8.
Magnuszewski A., GIS w geografii fizycznej. PWN, 1999.
9.
Makowski A., (red.), System informacji topograficznej kraju. Teoretyczne i metodyczne opracowanie koncepcyjne.
Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005.
10. Stateczny A., (red.), Metody nawigacji porównawczej. Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk 2004.
11. Stateczny A., Nawigacja porównawcza. Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk 2001.
12. Główny Geodeta Kraju – Instrukcje techniczne.
13. Normy ISO z serii 19100.
14. Materiały konferencyjne w tym konferencji PTIP.
15. Podręczniki elektroniczne do wybranego oprogramowania GIS.
16. Strony internetowe producentów oprogramowania GIS.
17. Portale geoinformacyjne.
inż. dr inż. Andrzej Stateczny
dr inż. Piotr Wołejsza
mgr inż. Marta Włodarczyk-Sielicka
[email protected]
KG
[email protected]
[email protected]
[email protected]
KG
KG
KG
166
28.
Przedmiot:
Gn/G2012/35/28/PBPP
28. PODSTAWY BUDOWNICTWA I PLANOWANIA PRZESTRZENNEGO
Semestr
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
V
15
10
17
2
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy na temat podstawowych pojęć związanych z budownictwem, praw i obowiązków
uczestników procesu budowlanego, materiałów budowlanych, rodzajów konstrukcji i elementów konstrukcyjnych.
Wykształcenie umiejętności obliczania powierzchni i kubatury budynku, sporządzenia kalkulacji kosztorysowej budynku
oraz sporządzania planów zagospodarowania.
Zakres szkoły średniej, geodezyjna technika pomiarowa, geodezyjne pomiary szczegółowe.
Zna podstawowe pojęcia (budynek, budowla, lokal, remont, modernizacja, rozbudowa).
EK1
Zna prawa i obowiązki uczestników procesu budowlanego.
Zna elementy budowlane, elementy konstrukcyjne i rodzaje konstrukcji.
EK2
Zna szczegółowe zasady i tryb zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych oraz
EK3
przekazywania materiałów i informacji do państwowego zasobu geodezyjnokartograficznego.
Zna zasady kompletowania dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej.
EK4
EK5
EK6
EK7
Potrafi obliczyć powierzchnię i kubaturę budynku oraz wykonać kalkulację
kosztorysową budynku.
Potrafi przygotować zgłoszenie pracy geodezyjnej i kartograficznej oraz skompletować
dokumentację do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
Rozumie potrzeby kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym oraz
pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżyniera geodety.
Kierunkowe
K_W03; K_W04;
K_W07; K_W08
K_W16; K_W17
K_W03; K_W08
K_W08; K_W16;
K_W17
K_U10; K_U11
K_U04; K_U23;
K_U30; K_U33
K_K01; K_K02;
K_K05
Zna podstawowe pojęcia (budynek, budowla, lokal, remont, modernizacja, rozbudowa).
EK1
Zna prawa i obowiązki uczestników procesu budowlanego
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna podstaZ trudnościami
Potrafi prawidłowo
Potrafi prawidłowo
wowych pojęć
potrafi przedstawić
zdefiniować podstazdefiniować podstaz zakresu przedpodstawowe
wowe pojęcia (budynek, wowe pojęcia (budymiotu.
pojęcia.
budowla, lokal, remont,
nek, budowla, lokal,
modernizacja,
remont, modernizacja,
rozbudowa).
rozbudowa). Posiada
wiedzę o pojęciach
ponadpodstawowych.
Kryterium 2
Nie zna praw
Z trudnościami
Potrafi prawidłowo
Potrafi prawidłowo
i obowiązków
opisać prawa
opisać prawa i obouczestników
prawa i obowiązki
i obowiązki
wiązki uczestników
procesu budowuczestników
uczestników procesu
procesu budowlanego.
lanego.
procesu bubudowlanego.
Potrafi przedstawić
dowlanego.
przykłady praktyczne.
Zna elementy budowlane, elementy konstrukcyjne i rodzaje konstrukcji.
EK2
Metody oceny
Sprawozdanie/ raport, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna materiałów Z trudnościami
Prawidłowo rozpoznaje
Prawidłowo rozpoznaje
budowlanych,
rozpoznaje matemateriały budowlane,
materiały budowlane,
elementów
riały budowlane,
elementy i rodzaje
elementy i rodzaje
i rodzajów konelementy i rodzaje
konstrukcji.
konstrukcji. Zna ich
strukcji.
konstrukcji.
przeznaczenie.
167
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Zna szczegółowe zasady i tryb zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych oraz
przekazywania materiałów i informacji do państwowego zasobu geodezyjno-kartograficznego.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie zna zasad i
Zna ogólne zasady
Zna szczegółowe
Zna szczegółowe
trybu zgłaszania
i tryb zgłaszania
zasady i tryb zgłaszania
zasady i tryb zgłaszania
prac geodezyjnych
prac geodezyjnych
prac geodezyjnych
prac geodezyjnych
i kartograficznych.
ikartograficznych.
i kartograficznych.
i kartograficznych.
Wiej jak przygotować
odpowiednie
dokumenty.
Nie zna zasad
Zna podstawowe
Zna szczegółowe
Zna szczegółowe
przekazywania
zasady przekazyzasady przekazywania
zasady przekazywania
materiałów i
wania materiałów
materiałów i informacji
materiałów i informacji
informacji do
i informacji do
do państwowego zasobu do państwowego
państwowego
państwowego
geodezyjno–
zasobu geodezyjnozasobu geodezyjnozasobu geodezyjno– kartograficznego.
kartograficznego. Wiej
kartograficznego.
kartograficznego.
jak przygotować odpowiednie dokumenty.
Zna zasady kompletowania dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie zna zasad
Zna podstawowe
Zna zasady kompleZna zasady i wie jak
kompletowania
zasady kompletotowania dokumentacji
skompletować dodokumentacji
wania dokumentacji geodezyjnej
kumentację geodezyjną
geodezyjnej
geodezyjnej
i kartograficznej.
i kartograficzną.
i kartograficznej.
i kartograficznej.
Umie obliczyć powierzchnię i kubaturę budynku oraz umie wykonać kalkulację kosztorysową
budynku.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie umie obliczyć
Z trudnościami
Prawidłowo oblicza
Prawidłowo oblicza
powierzchni
oblicza popowierzchnię i kubaturę powierzchnię i kui kubatury
wierzchnię i kubudynku.
baturę budynku. Potrafi
budynku.
baturę budynku.
wyjaśnić poszczególne
etapy obliczeń.
Nie umie wykonać
Z trudnościami
Prawidłowo wykonuje
Prawidłowo wykonuje
kalkulacji
wykonuje kalkulację kalkulację
kalkulację
kosztorysowej
kosztorysową
budynku.
budynku.
Potrafi wyjaśnić
poszczególne etapy
obliczeń.
Potrafi przygotować zgłoszenie pracy geodezyjnej i kartograficznej oraz skompletować
dokumentację do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi przyZ trudnościami
Prawidłowo przygoPrawidłowo przygogotować zgłoszenia przygotowuje
towuje zgłoszenie pracy towuje zgłoszenie
pracy geodezyjnej
zgłoszenie pracy
geodezyjnej
pracy geodezyjnej
i kartograficznej
geodezyjnej
i kartograficznej oraz
i kartograficznej oraz
oraz skompletować i kartograficznej
dokumentację do pzgik. dokumentację do pzgik.
materiałów do
oraz dokumentację
Potrafi wyjaśnić
pzgik.
do pzgik.
poszczególne etapy
prac.
Rozumie potrzeby kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym oraz pozatechniczne aspekty
i skutki działalności inżyniera geodety.
Zaliczenie ćwiczeń.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
168
Kryterium 1
Nie rozumie
potrzeb kształcenia
ustawicznego
w rozwoju zawodowym oraz
pozatechniczne
aspekty i skutki
Z drobnymi brakami
rozumie potrzeby
kształcenia
ustawicznego
w rozwoju zawodowym oraz pozatechniczne
aspekty i skutki
Rozumie potrzeby
kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym oraz pozatechniczne aspekty
inżyniera geodety.
SEMESTR V
PODSTAWY BUDOWNICTWA I PLANOWANIA PRZESTRZENNEGO
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
AUDYTORYJNE
10 GODZ.
Podstawowe pojęcia (budynek, budowla, lokal, remont, modernizacja, rozbudowa).
Prawa i obowiązki uczestników procesu budowlanego. Pozwolenie na budowę. Rozpoczęcie i prowadzenie budowy,
państwowy nadzór budowlany.
Materiały budowlane i rodzaje konstrukcji: Materiały budowlane (materiały ścienne, beton, żelbet, stal, drewno,
izolacyjne). Rodzaje konstrukcji (murowane, szkieletowe, prefabrykowane, monolityczne).
Elementy konstrukcyjne (fundamenty, ściany, stropy, dachy i stropodachy, schody).
Elementy budowlane (pokrycia dachowe, podłogi, tynki, elewacje, stolarka budowlana, obróbki, schody, instalacje).
Obciążenia (rodzaje, stałe, zmienne, ciężar własny, technologiczne, środowiskowe).
Prace pomiarowe na budowie (np. tyczenie wykopów i linii zabudowy).
Zagadnienia remontowe.
Fizyka budowli (ochrona cieplna budowli, komfort cieplny, wentylacja).
Trwałość i ochrona przed korozją.
Ewidencja budynków i budowli.
Charakterystyka obiektów.
Zasady obliczania powierzchni i kubatury budynków.
Zasady kalkulacji kosztorysowej.
Określenie zużycia obiektów (zużycie techniczne, funkcjonalne, środowiskowe).
Szczegółowe omówienie przepisów ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.
Omówienie wybranych, najbardziej istotnych dla wykonawstwa geodezyjnego, przepisów wykonawczych
(rozporządzeń) do ustawy oraz standardów technicznych (instrukcji i wytycznych technicznych).
Omówienie przepisów ustawy Prawo budowlane, bezpośrednio związanych z wykonawstwem geodezyjnym oraz
wybranych zagadnień z niektórych przepisów wykonawczych do ustawy, w tym rozporządzeń w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
Rozporządzenia w sprawie rodzaju i zakresu opracowań geodezyjno-kartograficznych oraz czynności geodezyjnych
obowiązujących w budownictwie.
Podstawowe pojęcia i definicje z zakresu planowania przestrzennego.
Plan, jako narzędzie realizacji zagospodarowania przestrzennego.
Koncepcje polityki przestrzennego zagospodarowania. Podstawowe wiadomości z zakresu badań, studiów i analiz
przestrzennego zagospodarowania. Metody i techniki. Studia, analizy, strategie i scenariusze rozwoju przestrzennego.
Proces planowania. Procedury. System informacji przestrzennej i planowania. Planowanie a projektowanie. Planowanie
wielkoprzestrzenne, a planowanie miejscowe. Planowanie i zarządzanie.
Administracja rządowa - rejon, „region”, województwo, mikroregion, makroregion, kraj. Administracja samorządowa
a problemy planowania przestrzennego. Problematyka regionalizacji kraju. Planowanie i zagospodarowanie
przestrzenne w Polsce.
Reforma administracji państwa a planowanie przestrzenne. Planowanie ponad krajowe i obszarów trans granicznych.
Przykłady zagospodarowania i planowania. Przykłady zagospodarowania i planowania przestrzennego w wybranych
krajach.
Geneza planowania przestrzennego na ziemiach polskich.
Kształtowanie i realizacja polityki przestrzennej państwa. Kierunki polityki przestrzennej państwa na obszarze
województwa.
Plan zagospodarowania przestrzennego województwa. Zadania rządowe dla realizacji ponadlokalnych celów
publicznych. Koncepcja polityki przestrzennego zagospodarowania kraju.
Przykłady realizacji studiów, analiz, projektów oraz zagospodarowania przestrzennego. Gospodarka wodna,
a planowanie przestrzenne. Planowanie obszarów turystyki i wypoczynku - i inne przykłady opracowań planistycznych.
SEMESTR V
1.
2.
3.
Rozumie potrzeby
kształcenia ustawicznego w rozwoju
zawodowym. Rozumie,
rozróżnia i potrafi
wyjaśnić pozatechniczne aspekty
inżyniera geodety.
PODSTAWY BUDOWNICTWA I PLANOWANIA PRZESTRZENNEGO
ĆWICZENIOWE
17 GODZ.
Obliczenie powierzchni i kubatury budynku.
Wycena obiektu budowlanego technikę elementów scalonych.
Wykonanie kalkulacji kosztorysowej budynku.
169
4.
5.
6.
Szczegółowe zasady i tryb zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych, przykłady.
Zasady kompletowania dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, przykłady.
Szczegółowe zasady przekazywania materiałów i informacji do państwowego zasobu geodezyjno-kartograficznego,
przykłady.
10+17+1+1
17+20
Godziny
10
17
ECTS
1+1
20
10
59
29
2
1
37
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne w brzmieniu obowiązującym (aktualnym).
2.
Ustawa z dnia 07 lipca 1994 r. Prawo budowlane w brzmieniu obowiązującym (aktualnym).
3.
Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. – o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
4.
Śmiałowska-Uberman Z., Prawo geodezyjne i kartograficzne. Wydawnictwo Gall 2003.
5.
Pod. red. Cymerman R., Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne w gospodarce nieruchomościami (wycena,
zarządzanie i pośrednictwo w obrocie).
1.
Główny Geodeta Kraju – Instrukcje techniczne.
2.
Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 02.04.1997 r.
3.
Ustawa z dnia 23.01.1964 r. – Kodeks cywilny.
4.
Ustawa z dnia 31.01.1980 r. – O ochronie i kształtowaniu środowiska.
5.
Ustawa z dnia 24.06.1994 r. O własności lokali (Dz.U. Nr 85, poz. 388 z p.zm.).
6.
Portale internetowe.
dr inż. Maciej Płotkowiak
dr inż. Stefan Nowaczyk
[email protected]
KG
[email protected]
KG
170
29.
Przedmiot:
Gn/G2012/35/29/KGN1
29. KATASTER I GOSPODARKA NIERUCHOMOŚCIAMI – moduł 1
Liczba tygodni
Semestr
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
V
15
10
10
2
VI
15
10E
10
10
4
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności z zakresu gospodarki nieruchomościami, katastru nieruchomości,
zasad funkcjonowania katastru, jego celów i zadań. Dodatkowo przekazanie wiedzy w zakresie procedur administracyjnych
oraz cywilnych z zakresu katastru i gospodarki nieruchomościami. Wykształcenie umiejętności w zakresie sporządzania
i interpretacji dokumentacji geodezyjnej powstałej dla potrzeb katastru i gospodarki nieruchomościami.
Zakres szkoły średniej. Geodezyjne pomiary szczegółowe. Informatyka geodezyjno-kartograficzna.
EK1 Zna, rozróżnia i rozumie definicje związane z katastrem nieruchomości.
EK2 Ma wiedzę w zakresie dokumentacji geodezyjno-kartograficznej z katastru nieruchomości.
EK3
Potrafi zaplanować i sporządzić dokumentację geodezyjną z zakresu katastru
nieruchomości. Potrafi współdziałać i pracować w grupie oraz ma świadomość
odpowiedzialności za zrealizowanie zadania.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kierunkowe
K_W07; K_W17
K_W07; K_W08;
K_W17
K_U03; K_U29;
K_U30; K_U31;
K_U33; K_K04;
K_K05
Zna, rozróżnia i rozumie definicje związane z katastrem nieruchomości.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna i nie rozZna podstawowe
Posiada wiedzę na
Ma znacznie rozszeróżnia pojęć z zapojęcia z zakresu
dobrym poziomie
rzoną, usystematykresu katastru nieru- katastru nieruchow zakresie katastru
zowaną wiedzę
chomości.
mości. Wykazuje
nieruchomości.
w zakresie katastru
jednak pewne pronieruchomości.
blemy z rozumieniem i prawidłową
interpretacją.
Ma wiedzę w zakresie dokumentacji geodezyjno-kartograficznej z katastru nieruchomości.
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Nie zna i nie rozZna rodzaje doPosiada wiedzę na
Ma znacznie rozszeróżnia dokumentacji
kumentację geodobrym poziomie
rzoną, usystematygeodezyjno-kartodezyjno-kartograw zakresie rodzajów
zowaną wiedzę
graficznej z zakresu
ficznej z zakresu
dokumentacji geodew zakresie rodzajów
katastru nieruchokatastru nieruchozyjno-kartograficznej
dokumentacji geodemości.
mości. Wykazuje
z zakresu katastru nieru- zyjno-kartograjednak pewne prochomości.
ficznej z zakresu
blemy z rozumiekatastru nieruchoniem i prawidłową
mości.
rozróżnieniem dokumentacji katastralnej.
Potrafi zaplanować i sporządzić dokumentację geodezyjną z zakresu katastru nieruchomości.
Potrafi współdziałać i pracować w grupie oraz ma świadomość odpowiedzialności za zrealizowanie zadania.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Dobrze planuje i spoDobrze planuje
171
Kryterium 2
nować i sporządzić
dokumentacji geodezyjnej z zakresu
katastru nieruchomości.
planuje i sporządza
dokumentację geodezyjną z zakresu
rządza dokumentację
geodezyjną z zakresu
Brak współpracy
z pozostałymi członkami zespołu. Nie
rozumie, jaka odpowiedzialność spoczywa na poszczególnych osobach
w zespole podczas
wykonywania prac.
Zdolny do pracy
zadowalającym. Ma
braki w zrozumieniu
odpowiedzialności
za realizowane
zadanie.
Zdolny do pracy indywidualnej, praca zespołowa na dobrym
z innymi multidyscyplinarnymi zespołami w
stopniu dostatecznym.
SEMESTR V
KATASTER I GOSPODARKA NIERUCHOMOŚCIAMI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
8.
AUDYTORYJNE
10 GODZ.
Pojęcie katastru nieruchomości. Kataster – historyczny i międzynarodowy aspekt. Podstawy prawne funkcjonowania
katastru oraz organy prowadzące kataster w Polsce. Cele i zadania katastru. Katastralny podział kraju: jednostka
ewidencyjna, obręb ewidencyjny i działka ewidencyjna.
Pojęcia podstawowe: nieruchomość, nieruchomość gruntowa, nieruchomość budynkowa, nieruchomość lokalowa,
nieruchomość rolna, gospodarstwo rolne, ewidencja gruntów i budynków (kataster nieruchomości), działka gruntowa,
działka budowlana, działka ewidencyjna.
Podmioty i przedmioty w katastrze oraz zbiory informacji o tych podmiotach i przedmiotach. Systematyka użytków
gruntowych. Jednostki rejestrowe i grupy rejestrowe.
Operat katastralny. Dokumentacja stanu prawnego i technicznego obiektów katastralnych stanowiąca podstawę do
założenia katastru. Części składowe operatu katastralnego. Zasady zakładania istniejącej ewidencji gruntów oraz jej
modernizacja w kierunku tworzenia katastru nieruchomości.
Prowadzenie katastru nieruchomości.
Prace geodezyjne i kartograficzne z zakresu katastru nieruchomości. Wykonywanie, ograniczanie lub pozbawianie
praw do nieruchomości.
Księgi wieczyste. Migracja ksiąg wieczystych.
Aktualizacja danych katastralnych – uwarunkowania formalno – prawne i techniczne. Kataster gruntów a księgi
wieczyste.
Szczegółowe omówienie problematyki katastru w oparciu o przepisy ustaw: Kodeks cywilny, Ustawy
o własności lokali, Ustawy o gospodarce nieruchomościami, Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz odpowiednich
przepisów wykonawczych w tym zakresie. Zintegrowany system katastralny. Program budowy ZSK w Polsce.
Aktualnie realizowane programy dotyczące budowy systemu katastralnego w Polsce.
SEMESTR V
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
i sporządza dokumentację geodezyjną
z zakresu katastru
nieruchomości.
Potrafi uzasadnić
wybór odpowiedniej
Praca indywidualna,
zespołowa oraz
współpraca multidyscyplinarna
w stopniu dobrym.
Ma świadomość
odpowiedzialności
za realizowane
zadanie.
ĆWICZENIOWE
10 GODZ.
Przygotowywanie danych katastralnych na podstawie dokumentacji geodezyjnej.
Mapa ewidencyjna – treść, zasady sporządzania.
Przygotowywanie pakietów danych katastralnych.
Założenie katastru nieruchomości dla obrębów ewidencyjnych na obszarze miasta i wsi.
Sporządzenie dokumentacji niezbędnej do założenia księgi wieczystej.
Wprowadzanie zmian do operatu katastralnego.
Różnorodność dokumentacji geodezyjno-kartograficznej z zakresu katastru nieruchomości - (wznowienie znaków,
podział nieruchomości, rozgraniczenie nieruchomości, scalenie i podział gruntów, scalenie i wymiana gruntów,
połączenie i ponowny podział).
Dokumentacja techniczno-prawna nieruchomości – opracowanie dokumentacji.
Godziny
10
10
ECTS
1+1
172
10+10+1+1
10+10+15
10
15
10
57
22
2
1
35
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
173
29.
Przedmiot:
KATASTER I GOSPODARKA NIERUCHOMOŚCIAMI – moduł 2
Liczba tygodni
Semestr
w semestrze
A
C
L
P
V
15
10
10
VI
15
10E
10
10
Gn/G2012/36/29/KGN2
ECTS
2
4
EK1 Zna, rozróżnia i rozumie definicje związane z gospodarką nieruchomościami.
EK2 Ma wiedzę w zakresie dokumentacji geodezyjno-kartograficznej z gospodarki
nieruchomościami.
EK3 Potrafi zaplanować i sporządzić dokumentację geodezyjną z zakresu katastru i gospodarki
nieruchomościami. Potrafi współdziałać i pracować w grupie oraz ma świadomość
odpowiedzialności za zrealizowanie zadania.
Kierunkowe
K_W07; K_W17
K_W07; K_W08;
K_W17
K_U03; K_U29;
K_U30; K_U31;
K_U33; K_K04;
K_K05
Zna, rozróżnia i rozumie definicje związane z gospodarką nieruchomościami..
EK1
Metody oceny
Egzamin pisemny lub ustny, zaliczenie ćwiczeń, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna i nie rozZna podstawowe pojęPosiada wiedzę na
Ma znacznie rozszeróżnia pojęć z zacia z zakresu gospodobrym poziomie
rzoną, usystematykresu gospodarki
darki nieruchomow zakresie gospodarki zowaną wiedzę
nieruchomościami.
ściami. Wykazuje
nieruchomościami.
w zakresie gospodarki
jednak pewne problemy
nieruchomościami.
z rozumieniem
i prawidłową
interpretacją.
Ma wiedzę w zakresie dokumentacji geodezyjno-kartograficznej z gospodarki nieruchomościami
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna i nie rozZna rodzaje dokumenPosiada wiedzę na
Ma znacznie rozszeróżnia dokumentacji tację geodezyjno-karto- dobrym poziomie
rzoną, usystematygeodezyjno-kartograficznej z zakresu
w zakresie rodzajów
zowaną wiedzę
graficznej z zakresu gospodarki nieruchodokumentacji geodew zakresie rodzajów
gospodarki nierumościami. Wykazuje
zyjno-kartograficznej
dokumentacji geodechomościami.
jednak pewne problemy z zakresu gospodarki
zyjno-kartograficznej
z rozumieniem i prawi- nieruchomościami.
z zakresu gospodarki
dłową rozróżnieniem
nieruchomościami.
dokumentacji katastralnej.
Potrafi zaplanować i sporządzić dokumentację geodezyjną z zakresu katastru i gospodarki nieruEK3
chomościami. Potrafi współdziałać i pracować w grupie oraz ma świadomość odpowiedzialności
za zrealizowanie zadania.
Metody oceny
Zaliczenie ćwiczeń, projektów
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie potrafi zaplaZ trudnościami planuje
Dobrze planuje
Dobrze planuje
nować i sporządzić
i sporządza dokumeni sporządza dokumeni sporządza dokudokumentacji geotację geodezyjną z zatację geodezyjną
mentację geodezyjną
dezyjnej z zakresu
kresu katastru i gospoz zakresu katastru
z zakresu katastru
katastru i gospodarki nieruchomoi gospodarki nierui gospodarki nieruchodarki nieruchomościami.
chomościami.
mościami. Potrafi
ściami.
uzasadnić wybór
odpowiedniej metody
Kryterium 2
Brak współpracy
Zdolny do pracy indyZdolny do pracy
Praca indywidualna,
z pozostałymi
widualnej, praca zeindywidualnej, praca
zespołowa oraz
społowa w stopniu
zespołowa na dobrym
współpraca multiNie rozumie, jaka
zadowalającym. Ma
poziomie. Współpraca dyscyplinarna
odpowiedzialność
braki w zrozumieniu
z innymi multidyscyw stopniu dobrym. Ma
174
spoczywa na poszczególnych
osobach w zespole
podczas wykonywania prac.
odpowiedzialności za
plinarnymi zespołami
w stopniu dostatecznym.
SEMESTR VI
świadomość odpowiedzialności za realizowane zadanie.
AUDYTORYJNE
10 GODZ.
Podstawy gospodarki nieruchomościami (podstawy prawne, cele publiczne, zasoby nieruchomości, obrót
nieruchomościami). Ograniczenie praw do nieruchomości (wywłaszczenie nieruchomości, zwroty i odszkodowanie za
wywłaszczenie nieruchomości, podziały nieruchomości, scalenia i podziały nieruchomości, udział w kosztach
budowy, opłaty adiacenckie).
2. Komunalizacja mienia i uwłaszczenie osób fizycznych i prawnych oraz dokumentacja geodezyjna z tym związana.
Zasady gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa i Jednostek Samorządu
Terytorialnego.
3. Zasoby nieruchomości, zasady ich tworzenia i gospodarowania. Sprzedaż i oddawanie nieruchomości w użytkowanie
wieczyste, oddawanie w trwały zarząd; zamiana nieruchomości; podziały i scalenia nieruchomości; wywłaszczenie
nieruchomości; zwroty nieruchomości.
4. Zasady gospodarowania nieruchomościami wynikające z ustaw szczególnych: ustawa o własności lokali; ustawa
o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi SP, ustawa o lasach. Opłaty od nieruchomości. Wyłączanie gruntów
rolnych i leśnych z produkcji. Środowiskowe uwarunkowania gospodarki nieruchomościami.
5. Cechy nieruchomości: fizyczne, ekonomiczne i instytucjonalno-prawne – ich przejawy i skutki.
6. Funkcje pełnione przez nieruchomość w gospodarce rynkowej. Nieruchomość, jako obiekt rynkowy, inwestowania,
dochodowy, fiskalny, kredytowy, zarządzania, użytkowania i prawny. Obrót nieruchomościami.
7. Istota i definicja rynku nieruchomości i podstawy jego funkcjonowania. Miejsce i rola rynku nieruchomości oraz jego
cechy.
8. Transakcje rynkowe. Popyt, podaż i cena na rynku nieruchomości.
9. Funkcje na rynku nieruchomości.
10. Uczestnicy rynku nieruchomości i jego obsługa.
1.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
ĆWICZENIOWE
10 GODZ.
Opracowanie dokumentacji dotyczącej sprzedaży nieruchomości, oddanie w użytkowanie wieczyste lub w zarząd.
Procedura i dokumentacja szczegółowa dla różnych typów wywłaszczenia nieruchomości
Opracowanie charakterystyki wybranej nieruchomości w aspekcie rynkowym.
Opracowanie dokumentacji oraz scalenie i podział nieruchomości.
Dokumentacja techniczno-prawna nieruchomości – opracowanie dokumentacji.
SEMESTR VI
1.
PROJEKTOWE
10 GODZ.
Wykonanie opracowania związanego z katastrem nieruchomości oraz gospodarką nieruchomościami.
10+20+1+1+2
20+30+30
Godziny
10
20
ECTS
1+1+2
30
30
20
114
34
4
1
80
3
175
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne w brzmieniu obowiązującym (aktualnym) oraz akty
wykonawcze w zakresie ewidencji (katastru).
2.
G. Bieniek, St. Rudnicki. Nieruchomości; Problematyka prawna, Warszawa 2005.
3.
J. Cymerman, Gospodarka nieruchomościami, Koszalin 2009.
4.
D. Felcenloben, Kataster nieruchomości, Gall.
5.
W. Fedorowski, Ewidencja gruntów, Warszawa 1974.
6.
Ewidencja gruntów – praca zbiorowa, red. Stanisław Surowiec, Warszawa 1982.
7.
W. Wilkowski, M. Jaroszewska., Kataster nieruchomości. Przepisy prawa i komentarze.
8.
W.Wilkowski, T. Budzyński, K. Sobolewska-Mikulska, A. Pułecka., Współczesne problemy katastru i gospodarki
nieruchomościami.
9.
J. Kaufmann, D. Steudler z grupa roboczą Komisji 7 FIG, Kataster 2014 – wizja przyszłych systemów katastralnych.
10. Ustawa z dnia 21.08.1997r. o gospodarce nieruchomościami w brzmieniu obowiązującym (aktualnym) oraz akty
wykonawcze w zakresie ewidencji (katastru).
11. R. Malina, M.Kowalczyk. Geodezja katastralna, Wydawnictwo Gall, Katowice 2009.
12. Cymerman R., Kurowska K., Kowalczyk gruntów., Procedury wyłączania gruntów rolnych i lasów z produkcji.
1.
Rozporządzenie MSWiA z 9 listopada 2011 r. – w sprawie standardów technicznych pomiarów sytuacyjnych
i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu
geodezyjnego i kartograficznego.
2.
S. Zaremba. Propozycje kompleksowej modernizacji ewidencji gruntów i budynków, Miesięcznik Geoinformacyjny.
3.
Gaździcki J., Systemy katastralne. PPWK, Warszawa 1995.
4.
Pod. red. Cymerman R., Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne w gospodarce nieruchomościami (wycena,
5.
Kucharska- Stasiak E., Nieruchomość a rynek. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2000.
6.
Kucharska -Stasiak E., Inwestowanie w nieruchomości. Instytut Nieruchomości, Valor 1999.
7.
Pod. red. Cymermana R., Wycena nieruchomości a ochrona środowiska (ekologiczne uwarunkowania wyceny
nieruchomości).
8.
Cymerman J., Opłaty od nieruchomości.
9.
Pod. red. Bajerowskiego T., Wycena krajobrazu. Rynkowe aspekty oceny i waloryzacji krajobrazu.
10. Ewa Bończak-Kucharczyk., Zarządzanie nieruchomościami mieszkalnymi”, C.H.Beck, Warszawa 2000.
11. Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 02.04.1997 r.
12. Ustawa z dnia 23.01.1964 r. – Kodeks cywilny.
13. Ustawa z dnia 31.01.1980 r. – o ochronie i kształtowaniu środowiska.
14. Ustawa z dnia 06.07.1982 r. – o księgach wieczystych i hipotece.
15. Ustawa z dnia 24.06.1994 r. o własności lokali (Dz.U. Nr 85, poz. 388 z p.zm.).
16. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18.03.1992 r. w sprawie wykonywania przepisów ustawy o księgach
wieczystych i hipotece.
17. Ustawa z dnia 07.07.1994 r. – Prawo budowlane.
18. Józef Hozer., Nieruchomości, przedsiębiorstwa, wyceny, analizy, tom I i II, Uniwersytet Szczeciński, Katedra
Ekonometrii i Statystyki, Szczecin 1998.
19. Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali (Dz.U. Nr 85, poz. 388 z p.zm.).
21. Ustawa z dnia 29.09.1994 r. – o rachunkowości.
22. Ustawa z dnia 19.12.1980 r. – o zobowiązaniach podatkowych.
23. Ustawa z dnia 12.01.1991 r. – o podatkach i opłatach lokalnych.
24. Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. – o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
25. Portale internetowe.
176
[email protected]
KG
[email protected]
KG
KG
177
30.
Przedmiot:
Semestr
IV
30. PODSTAWY METEOROLOGII – FIZYKA ATMOSFERY
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
9
9
Gn/G2012/24/30/PM
ECTS
2
Celem kształcenia jest przekazanie podstawowej wiedzy o atmosferze i przebiegających w tym ośrodku procesach.
Wykształcenie umiejętności w zakresie analizy i wykorzystania informacji pochodzących z map i systemów osłony
pogodowej.
EK1 Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie fizyki atmosfery i zachodzących w niej procesach.
EK2 Potrafi posługiwać się skalami obserwacyjnymi (Beauforta, Stanów Morza), widzialności,
a także nomogramami i diagramami meteorologicznymi.
EK3 Potrafi dokonać analizy biuletynów pogodowych i map oraz wykorzystywać informacje
pochodzące z systemów osłony pogodowej.
Kierunkowe
K_W01
K_W01; K_W02
K_W01; K_W07;
K_W18
Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie fizyki atmosfery i zachodzących w niej procesach.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Student nie zna
Student zna budowę
Zna zjawiska zabudowy oraz podatmosfery oraz
prawa ruchu mas
chodzące w atmosstawowych praw
potrafi wymienić
powietrza
ferze i ich wpływ na
funkcjonowania
zachodzące w tym
z uwzględnieniem siły
pomiary geodezyjne.
atmosfery.
ośrodku zjawiska.
Coriolisa i praw
Potrafi rozpoznać
Bernoulliego.
prognozowane
Student potrafi opisać
niebezpieczne
większość zjawisk
zjawiska
zachodzących w
i dokonywać ich
atmosferze.
analiz.
Potrafi posługiwać się skalami obserwacyjnymi (Beauforta, Stanów Morza), widzialności, a także
EK2
nomogramami i diagramami meteorologicznymi.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Wie gdzie można
Korzysta i stosuje
wych skali obserskale, obserwacyjne
znaleźć podstawowe
międzynarodową
wacyjnych.
i nomogramy.
skale obserwacyjne,
terminologię menomogramy, tablice.
teorologiczną.
Stosuje w ograniczoPotrafi przyponym zakresie pomoce
rządkować każdą
meteorologiczne.
skalę do zjawiska,
jakie opisuje
i pewnie się nimi
posługuje.
Potrafi dokonać analizy biuletynów pogodowych i map oraz wykorzystywać informacje
EK3
pochodzące z systemów osłony pogodowej.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Zna i potrafi opisać
Próbuje analizować
Stosuje z małymi
z podstawowych map
podstawowe mapy.
mapy i wyciągać
błędami informacje
faksymilowych.
wnioski.
pochodzące
Zna zasady analizy mas
z systemów osłony
powietrza i układów
pogodowej.
barycznych.
Umie pozyskiwać
178
dane meteorologiczne i dokonuje
ich analizy.
SEMESTR IV
PODSTAWY METEOROLOGII –
FIZYKA ATMOSFERY
AUDYTORYJNE
9 GODZ.
Skład i budowa atmosfery. Atmosfera w przestrzeni kosmicznej (wiatr słoneczny, promieniowanie, …).
Pomiary i obserwacje w atmosferze, na oceanach i na lądzie.
Kinematyka i dynamika atmosfery. Prawa ruchu (linie prądu, równanie Bernoulliego, Naviera-Stokesa, fale
Rossbiego, równanie dynamiki atmosfery).
4. Równowaga atmosfery.
5. Ogólna cyrkulacja atmosfery. Systemy wiatrów, wiatry lokalne.
6. Masy powietrza (obszary źródłowe, przemieszczanie się, transformacja).
7. Frontogeneza, strefy frontalne, fronty.
8. Niże baryczne szerokości umiarkowanych.
9. Cyklony tropikalne, tornada, trąby powietrzne.
10. Współzależności atmosfera-ocean.
1.
2.
3.
SEMESTR IV
POD
PODSTAWY METEOROLOGII –
FIZYKA
ĆWICZENIOWE
9 GODZ.
ATMOSFERY
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Pomiary i obserwacje w atmosferze, na morzu i na lądzie (przyrządy, skale, nomogramy, diagramy).
Analiza map elementów hydrologicznych i meteorologicznych. Budowa map.
Systemy osłony pogodowej na lądzie i na morzu.
Analiza mas powietrza.
Analiza frontów i stref frontalnych z komunikatów, ostrzeżeń i map.
Analiza synoptyczna układów barycznych.
Niże, wyże, cyklony, tornada.
9+9+1+1
9+25
Godziny
9
9
ECTS
1+1
25
10
55
20
2
1
34
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Kopcewicz T., Fizyka atmosfery, PWN, Warszawa 1980.
2.
Holec M., Tymański P., Podstawy meteorologii i nawigacji meteorologicznej, Wyd. Morskie, Gdańsk 1981.
3.
Alojzy W., Meteorologia dla geografów, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 1996.
179
1.
Chromov S.P., Meteorologia i klimatologia, Państwowe Wyd. Naukowe, Warszawa 1977.
2.
Djurić D., Weather Analysis, wyd. Prentice Hall, 1994.
dr Piotr Medyna
[email protected]
ZMiO
180
31.
Przedmiot:
Semestr
IV
31. PODSTAWY NAUK O ZIEMI
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
16
20
Gn/G2012/24/31/PNZ
ECTS
4
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy o budowie tektonicznej i geologicznej Ziemi, procesach endo i egzogenicznych,
z podstawami geomorfologii i podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi gleboznawstwa.
EK1 Ma uporządkowaną wiedzę ogólną dotyczącą Ziemi, jako planety, zna podział
stratygraficzny dziejów Ziemi.
EK2 Definiuje i objaśnia istotę i przebieg procesów endogenicznych i egzogenicznych
zachodzących na Ziemi.
EK3 Opisuje i prezentuje budowę tektoniczno-strukturalną kontynentów, oraz budowę
geologiczną i jednostki fizycznogeograficzne Europy i Polski.
EK4 Rozróżnia podstawowe rodzaje minerałów i skał, identyfikuje ich właściwości.
Tłumaczy procesy wietrzenia minerałów i skał, rozróżnia procesy denudacyjne.
EK5 Rozróżnia i analizuje czynniki rzeźbotwórcze warunkujące rozwój powierzchni Ziemi.
Klasyfikuje formy morfologiczne. Opisuje typy krajobrazów i towarzyszące im formy
powierzchniowe. Interpretuje powiązania pomiędzy formą powierzchniową a budową
geologiczną.
EK6 Objaśnia procesy glebotwórcze, strefowość rozmieszczenia gleb, związek gleb z typami
zbiorowisk roślinnych.
EK7 Charakteryzuje skład, właściwości fizyczne, chemiczne i wodne gleb. Posługuje się
profilami glebowymi.
Kierunkowe
K_W01
K_W01
K_U04
K_W01
K_U11
K_W01
K_U31
Ma uporządkowaną wiedzę ogólną dotyczącą Ziemi, jako planety, zna podział stratygraficzny
EK1
dziejów Ziemi.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna budowy Ziemi Z trudem opisuje
Opisuje budowę
Opisuje budowę Ziemi
i podziału stratygrabudowę Ziemi i zna
Ziemi
Zna podział straficznego jej dziejów.
ogólny podział jej
Zna podział
tygraficzny jej dziejów
dziejów.
stratygraficzny jej
Rozumie zasady
dziejów.
i podstawy podziału
stratygraficznego.
Definiuje i objaśnia istotę i przebieg procesów endogenicznych i egzogenicznych zachodzących na
EK2
Ziemi.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie potrafi zdefiZ trudem opisuje i
Prawidłowo definiuje Prawidłowo definiuje
niować i objaśnić
objaśnia procesy endo i objaśnia procesy
i objaśnia procesy
procesów endo i egzo- i egzogeniczne.
endo i egzogeniczne
endo i egzogeniczne
genicznych.
zachodzące na Ziemi. zachoódzące na Ziemi.
Potrafi wyjaśnić ich
znaczenie.
Opisuje i prezentuje budowę tektoniczno-strukturalną kontynentów, oraz budowę geologiczną
EK3
i jednostki fizycznogeograficzne Europy i Polski
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie zna budowy
Potrafi z trudem
Prawidłowo opisuje
Prawidłowo opisuje
kontynentów
przedstawić budowę
budowę tektonicznobudowę tektonicznoNie potrafi przedtektoniczno-struktustrukturalną kontystrukturalną kontynen-
181
stawić budowy geologicznej i podziału
fizycznogeograficznego Europy i Polski.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK7
ralną kontynentów
oraz budowę geologiczną i jednostki
fizycznogeograficzne
Europy i Polski.
nentów, oraz budowę
geologiczną i jednostki fizycznogeograficzne Europy
i Polski.
tów, oraz budowę
geologiczną i jednostki fizycznogeograficzne Europy i Polski
Wykazuje powiązania
pomiędzy budową
geologiczną a podziałem fizycznogeograficznym.
Rozróżnia podstawowe rodzaje minerałów i skał, identyfikuje ich właściwości.
Tłumaczy procesy wietrzenia minerałów i skał, rozróżnia procesy denudacyjne.
Zaliczenie ćwiczeń, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi rozróżnić
Z trudem rozróżnia
Właściwie rozróżnia
podstawowych minepodstawowe minerały podstawowe minerały podstawowe minerały
rałów i skał
i skały oraz wyjaśnia
i skały
i skały
Nie potrafi wytłumaprocesy ich wietrzenia Wyjaśnia procesy ich Wyjaśnia procesy ich
czyć procesu wietrzeMa podstawową
wietrzenia
wietrzenia
nia
wiedzę o procesach
Definiuje procesy
Definiuje procesy
Nie zna procesów
denudacyjnych.
denudacyjne.
denudacyjne, objaśnia
denudacyjnych.
ich przebieg w zależności od warunków
środowiskowych.
Rozróżnia i analizuje czynniki rzeźbotwórcze warunkujące rozwój powierzchni Ziemi. Klasyfikuje
formy morfologiczne. Opisuje typy krajobrazów i towarzyszące im formy powierzchniowe. Interpretuje powiązania pomiędzy formą powierzchniową a budową geologiczną.
Zaliczenie ćwiczeń, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi rozróżnić
Słabo rozróżnia
Bez trudu rozróżnia
i przeanalizować
czynniki rzeźboi analizuje czynniki
i analizuje czynniki
czynników
twórcze
rzeźbotwórcze
rzeźbotwórcze
rzeźbotwórczych
Z trudem klasyfikuje
Opisuje typy krajoOpisuje typy krajobraNie zna typów krajoformy morfologiczne. brazów wraz z towazów wraz z towarzybrazów i ich form
Niezbyt dokładnie
rzyszącymi im forszącymi im formami
morfologicznych
opisuje typy krajomami morfologiczmorfologicznymi Nie interpretuje pobrazów
nymi
wykazuje czynniki
wiązań pomiędzy
Interpretuje ogólne
Rozumie powiązania
powodujące rozwój
formą powierzchniową powiązania pomiędzy pomiędzy formą
form danego krajoa budową wewnętrzną. formą powierzchpowierzchniową a
brazu
niową a budową webudową wewnętrzną.
Interpretuje i tłumaczy
wnętrzną.
powiązania pomiędzy
formą powierzchniową a budową
wewnętrzną.
Objaśnia procesy glebotwórcze, strefowość rozmieszczenia gleb, związek gleb z typami zbiorowisk
roślinnych.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi wyjaśnić
Z trudem objaśnia
Właściwie objaśnia
Właściwie objaśnia
procesów glebotwórprocesy glebotwórcze, procesy glebotwórcze procesy glebotwórcze,
czych, opisać strefostrefowość rozmieszZna strefowość rozstrefowość rozmieszwości gleb i ich
czenia gleb i formacje mieszczenia gleb
czenia gleb i formacje
związku z formacjami
roślinne charakteryi formacje roślinne
roślinne charakteryroślinnymi.
styczne dla poszczecharakterystyczne dla styczne dla
gólnych typów gleb.
poszczególnych typoszczególnych typów
pów gleb.
gleb
Wykazuje powiązania
pomiędzy warunkami
przyrodniczymi, typem gleby a charakterystyczną dla niej
formacją roślinną.
Charakteryzuje skład, właściwości fizyczne, chemiczne i wodne gleb. Posługuje się profilami
glebowymi.
182
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
2
3
3,5 - 4
Nie zna składu, właZ trudem charakteDobrze charakteryściwości gleb, profili
ryzuje skład i podzuje skład, właściwoglebowych.
stawowe właściwości
ści fizyczne, chegleb
miczne i wodne gleb
Objaśnia konstrukcję
Zna profile glebowe
profili glebowych.
podstawowych typów
gleb.
SEMESTR IV
PODSTAWY NAUK O ZIEMI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
10.
16 GODZ.
Ziemia, jako planeta.
Procesy endogeniczne: plutonizm, wulkanizm, trzęsienia ziemi, ruchy skorupy ziemskiej.
Procesy egzogeniczne: wietrzenie, powierzchniowe ruchy masowe.
Działalność czynników denudacyjnych: wód płynących, lodowców, wód lodowcowych i wiatru.
Formy powierzchni Ziemi. Formy planetarne (baseny oceaniczne, cokoły kontynentalne). Formy strukturalne
i tektoniczne w obrębie kontynentów.
Podział stratygraficzny dziejów Ziemi. Wiek skał. Budowa tektoniczno-strukturalna kontynentów, budowa geologiczna
Polski.
Rola odporności skał, klimatu oraz czasu działania czynników rzeźbotwórczych, jako warunki rozwoju rzeźby
powierzchni Ziemi.
Pedosfera. Rozwój gleb, czynniki glebotwórcze: klimat, skała macierzysta, rzeźba terenu, wody gruntowe
i powierzchniowe, wpływ działalności człowieka.
Procesy glebotwórcze. Morfologia gleb. Skład i właściwości gleb.
Strefowość rozmieszczenia gleb, związek gleb z typami zbiorowisk roślinnych.
Klasyfikacja i charakterystyka wybranych klas, typów i podtypów gleb. Charakterystyka gleb Polski.
SEMESTR IV
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
AUDYTORYJNE
4,5 -5
Potrafi scharakteryzować skład,
włąściwości fizyczne i
wodne gleb
Zna profile glebowe,
sposób ich sporządzania, potrafi się nimi
posługiwać.
PODSTAWY NAUK O ZIEMI
ĆWICZENIOWE
20 GODZ.
Kinematyka i dynamika Ziemi. Ruch orbitalny i obrotowy. Przypływy. Siła Coriolisa.
Jednostki fizyczno-geograficzne Europy. Krainy geograficzne Europy. Charakterystyka i opis.
Położenie geograficzne Polski. Budowa geologiczna, ukształtowanie powierzchni Polski. Krainy geograficzne Polski.
Klasyfikacja minerałów skałotwórczych i skał. Wietrzenie minerałów i skał. Produkty wietrzenia. Minerały ilaste.
Procesy egzogeniczne i klasyfikacja form morfologicznych.
Lokalizacja i charakterystyka obszarów wulkanicznych oraz sejsmicznych.
Przekrój geologiczny - analiza zależności rzeźby od budowy geologicznej.
Krajobraz rzeźby peryglacjalnej i glacjalnej.
Gleby. Skład granulometryczny, mineralny i chemiczny. Analiza zależności użytkowania ziemi od pokrywy glebowej
i gleb od utworów powierzchniowych.
Czynniki glebotwórcze. Substancje organiczne gleby. Właściwości fizyczne, wodne i chemiczne gleb. Profil gleby.
Poziomy genetyczne. Morfologia gleby.
16+20+1+1
20+60
Godziny
16
20
ECTS
1+1
60
x
20
118
38
4
1
80
3
183
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Książkiewicz M., Geologia dynamiczna, Wyd. Geologiczne, Warszawa 1968.
2.
Klimaszewski M., Geomorfologia, PWN, Warszawa 1994.
3.
Bednarek R., Prusinkiewicz Z., Geografia Gleb, PWN Warszawa 1999.
1.
Embleton C., Thornes J. (red.), Geomorfologia dynamiczna, PWN, Warszawa 1985.
2.
Jania J., Glacjologia, PWN, Warszawa (Wydanie II) 1997.
3.
Dobrzański B., Zawadzki S., Gleboznawstwo, PWRiL Warszawa 1995
4.
Teisseyer, R., Fizyka i ewolucja wnętrza Ziemi, PWN, Warszawa 1983.
5.
Steni W., Ziemia, PWN, Warszawa 1993.
dr Piotr Medyna
[email protected]
ZMiO
184
32.
Przedmiot:
Semestr
VII
32. OCHRONA ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
P
15
9
9
9
Gn/G2012/47/32/OŚP
ECTS
2
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy o środowisku przyrodniczym, przyczynach i skutkach jego degradacji, metodach
poprawiania jego stanu, przyczynach zanieczyszczenia powietrza, wód i gleby. Dodatkowo przekazanie wiedzy w zakresie
sposobów składowania i zagospodarowywania odpadów, wykorzystania niekonwencjonalnych źródeł energii.
Zakres wiedzy z przedmiotów: Podstawy Nauk o Ziemi, Podstawy meteorologii – fizyka atmosfery.
Efekty kształcenia – semestr VII
EK1 Zna pojęcia dotyczące środowiska, przyczyny jego degradacji i sposoby jej zapobiegania.
Zna przepisy i normy prawne dotyczące ochrony środowiska.
EK2 Objaśnia i opisuje zagadnienia związane z dewastacją, zanieczyszczeniem i ochroną
powietrza atmosferycznego, wód i gleb.
EK3 Ma wiedzę dotycząca składowania i zagospodarowywania odpadów, rozróżnia kryteria
lokalizacji składowisk odpadów. Zna sposoby utylizacji i wykorzystywania odpadów.
Definiuje niekonwencjonalne źródła energii.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK3
Metody oceny
Kierunkowe
K_U01; K_U02
K_U31
K_W01; K_W11
K_U31; K_K02
Zna pojęcia dotyczące środowiska, przyczyny jego degradacji i sposoby jej zapobiegania. Zna
przepisy i normy prawne dotyczące ochrony środowiska.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna pojęć dotySłabo zna pojęcia
Zna pojęcia dotyczące
Zna pojęcia dotyczących ochrony
dotyczące ochrony
czące ochrony
środowiska. Nie zna środowiska.
Ma wiedzę dotyczącą
środowiska.
przepisów i norm
Pobieżnie zna przeprzepisów i norm praw- Ma wiedzę dotyprawnych dotypisy i normy dotynych dotyczących
czącą przepisów
czących ochrony
czące jego ochrony.
i norm prawnych
środowiska.
dotyczących
ochrony środowiska, potrafi je interpretować.
Objaśnia i opisuje zagadnienia związane z dewastacją, zanieczyszczeniem i ochroną powietrza
atmosferycznego, wód i gleb.
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Nie zna zagadnień
Słabo zna ogólne
Potrafi objaśnić zaPotrafi objaśnić
dotyczących zaniezagadnienia związane
gadnienia związane
zagadnienia zwiączyszczenia i
z dewastacją, zaniez dewastacją,
zane z dewastacją,
ochrony środowiczyszczeniem
zanieczyszczeniem
zanieczyszczeniem
ska.
i ochroną środowiska. i ochroną środowiska
i ochroną
przyrodniczego.
środowiska
Potrafi posługiwać się
przyrodniczego.
mapą sozologiczną.
Dobrze posługuje
się mapą sozologiczną.
Rozpoznaje źródła
zanieczyszczeń
i zna technologie
oczyszczania.
Ma wiedzę dotycząca składowania i zagospodarowywania odpadów, rozróżnia kryteria
lokalizacji składowisk odpadów. Zna sposoby utylizacji i wykorzystywania odpadów. Definiuje
niekonwencjonalne źródła energii.
185
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
2
Nie posiada wiedzy
o składowaniu
i zagospodarowaniu
odpadów.
Nie zna sposobów
utylizacji i wykorzystywania odpadów.
3
Ma podstawową
wiedzę dotyczącą
składowania, zagospodarowywania,
utylizacji i wykorzystywania odpadów.
SEMESTR VII
OCHRONA ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
AUDYTORYJNE
9 GODZ.
ĆWICZENIOWE
9 GODZ.
Zagrożenia i ochrona ekosystemów na przykładzie wybranych regionów.
Charakterystyka krajobrazów antropogenicznych oraz interpretacja mapy sozologicznej dla wybranych regionów.
Interpretacja mapy krajobrazowej wybranego regionu.
Uwarunkowania i normy związane z ochroną gleb.
Miasto, jako układ ekologiczny.
Funkcjonowanie układów ekologicznych oraz ich zagrożenia.
Ekonomiczne i prawne aspekty ochrony środowiska. Ustawa o ochronie przyrody.
SEMESTR VII
1.
2.
4,5 -5
Posiada wiedzę
dotyczącą składowania i zagospodarowywania
odpadów, ocenia
wpływ na środowisko.
Opisuje sposoby
utylizacji i wykorzystania odpadów.
Wymienia kryteria
lokalizacji i budowy
składowisk odpadów.
Definiuje niekonwencjonalne źródła
energii, potrafi
wskazać możliwości
ich wykorzystania.
Środowisko – pojęcie, zakres, konieczność ochrony. Człowiek w środowisku.
Źródła degradacji środowiska przyrodniczego. Odporność środowiska na czynniki degradujące.
Ochrona zasobów przyrody. Systemy ochrony przyrody w Polsce.
Zanieczyszczenie i ochrona powietrza atmosferycznego.
Zanieczyszczenia i ochrona wód. Klasy czystości. Sposoby zwiększania zasobów wodnych kraju. Źródła
zanieczyszczenia wody, ścieki i technologie ich oczyszczania.
Degradacja i ochrona gleb. Formy degradacji i przeciwdziałanie. Zmniejszenie możliwości produkcyjnych gruntów
rolnych.
Erozja wietrzna i wodna. Przeciwdziałanie, zapobieganie i zabiegi przeciwerozyjne.
Ocena krajobrazu obszarów wiejskich. Klasyfikacja i ogólne zasady rekultywacji terenów zdegradowanych.
Składowanie i zagospodarowanie odpadów komunalnych i przemysłowych. Utylizacja termiczna, recykling,
kompostowanie, segregacja. Wpływ na środowisko.
Podstawowe kryteria lokalizacji i budowy składowiska odpadów komunalnych. Wykorzystanie odpadów w rolnictwie
i budownictwie.
Niekonwencjonalne źródła energii. Energia wiatru, wód płynących, wód geotermalnych, słońca, biomasy i inne.
Rozwój zrównoważony, rola polityki i prawa w jego realizacji.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
3,5 - 4
Posiada wiedzę dotyczącą składowania
i zagospodarowywania
odpadów, ocenia wpływ
na środowisko.
Opisuje sposoby utylizacji i wykorzystania
odpadów.
Definiuje niekonwencjonalne źródła energii.
PROJEKTOWE
9 GODZ.
Inwentaryzacja przyrodnicza wybranego obszaru dla potrzeb opracowania programu rozwoju.
Opracowanie waloryzacji przyrodniczej oraz oceny zagrożeń środowiska dla wybranego obszaru.
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze VII
Godziny
9
18
ECTS
1+1
186
9+18+1+1
18+10+10
10
10
10
59
29
2
1
38
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Głowiak B. i in., Podstawy ochrony środowiska, PWN, Warszawa 1985.
2.
Maciak F., Ochrona i rekultywacja środowiska, Wyd. SGGW, Warszawa 1999.
3.
Górak, K., Poskrobko B., Kadecki W., Ochrona środowiska, problemy społeczne, ekonomiczne i prawne, PWE,
Warszawa 2001.
4.
Ustawa o Ochronie Przyrody.
1.
Richling A., Solon J., Ekologia krajobrazu, PWN, Warszawa 1998.
2.
Lipieński A., Podstawy prawne ochrony środowiska, Zakamycze, Kraków 2005.
3.
Boeker E., Grondelle R., Fizyka środowiska, PWN, Warszawa 2002.
4.
Strona internetowa Ministerstwa Środowiska http://www.mos.gov.pl/.
dr Piotr Medyna
[email protected]
ZMiO
187
33.
Przedmiot:
Semestr
VII
33. PODSTAWY PRAWA GEODEZYJNEGO
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
9
9
Gn/G2012/47/33/PPG
ECTS
1
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie obowiązujących przepisów regulujących funkcjonowanie służby
geodezyjnej i kartograficznej w Polsce. Wykształcenie umiejętności interpretacji przepisów prawnych i ich zastosowania
w praktyce.
Wiedza z zakresu etyki zawodowej, wybranych zagadnień prawa, katastru nieruchomości.
EK1 Ma szczegółową wiedzę w zakresie prawa w dziedzinie geodezji i kartografii.
EK2 Ma elementarną wiedzę w zakresie ochrony własności intelektualnej w dziedzinie geodezji
i kartografii.
EK3 Potrafi zdobywać i wykorzystywać wiedzę z literatury, państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego a także innych źródeł, dokonywać prawidłowej interpretacji
pozyskanej informacji oraz wyprowadzać wnioski, formułować opinie.
EK4 Rozumie potrzeby kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym, ze zdolnością
skutecznego wykorzystywania zasobów informacyjnych. Rozumie znaczenie nauk
społecznych oraz potrzebę ich stosowania w praktyce zawodowej inżyniera.
Kierunkowe
K_W03; K_W07
K_W03
K_U01; K_U02;
K_U11; K_U33
K_K01; K_K09
Ma szczegółową wiedzę w zakresie prawa w dziedzinie geodezji i kartografii.
EK1
Metody oceny
Zaliczenie ustne
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Nie zna zagadnień
Zna zagadnienia
prawnych związanych
prawne związane
zagadnienia prawne
z funkcjonowaniem
z funkcjonowaniem
związane
służby geodezyjnej
z funkcjonowaniem
i kartograficznej.
i kartograficznej. Zna
akty prawne związane
i kartograficznej.
z katastrem nieruchoPotrafi rozróżnić akty
mości, budownictwem, prawne związane
geodezją inżynieryjną,
z katastrem
geoinformayką.
nieruchomości, budownictwem, geodezją
inżynieryjną, geoinformatyką.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK3
4,5 - 5
zagadnienia prawne
związane
z funkcjonowaniem
i kartograficznej.
Potrafi rozróżnić i ma
wiedzę, co do
zastosowania aktów
prawnych związanych
z katastrem
nieruchomości, budownictwem, geodezją
inżynieryjną, geoinformatyką.
Ma elementarną wiedzę w zakresie ochrony własności intelektualnej w dziedzinie geodezji
i kartografii.
Zaliczenie ustne
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Nie zna zagadnień
Zna zagadnienia
Potrafi wyjaśnić, analiprawnych związanych
prawne związane
zagadnienia prawne
zować i klasyfikować
z ochroną własności
z ochroną własności
związane z ochroną
zagadnienia prawne
intelektualnej w dzieintelektualnej w dziewłasności intelektualzwiązane z ochroną
dzinie geodezji i kardzinie geodezji i karnej w dziedzinie geowłasności intelektualtografii.
tografii w stopniu
dezji i kartografii.
nej w dziedzinie geominimalnym – wydezji i kartografii.
starczającym.
Potrafi zdobywać i wykorzystywać wiedzę z literatury, państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego a także innych źródeł, dokonywać prawidłowej interpretacji pozyskanej informacji oraz
wyprowadzać wnioski, formułować opinie.
188
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zaliczenie ustne, zaliczenie ćwiczeń
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi odszukać,
Potrafi odszukać
Potrafi odszukać,
Potrafi odszukać,
zdobyć potrzebną
i zdobyć potrzebną
analizować wiedzę
analizować i klasywiedzę w dziedzinie
wiedzę w dziedzinie
w dziedzinie geodezji
fikować wiedzę
geodezji i kartografii.
geodezji i kartografii
i kartografii. Dokonuje w dziedzinie geodezji
w stopniu minimalnym interpretacji
i kartografii. Dokonuje
– wystarczającym.
pozyskanych
interpretacji pozyskaZ drobnymi brakami
informacji z brakami
nych informacji, pradokonuje interpretacji
w zakresie wniosków
widłowo wyprowadza
pozyskanych informai opinii.
wnioski i formułuje
cji.
opinie.
Rozumie potrzeby kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym, ze zdolnością skuecznego
wykorzystywania zasobów informacyjnych. Rozumie znaczenie nauk społecznych oraz potrzebę ich
stosowania w praktyce zawodowej inżyniera.
Zaliczenie ustne, zaliczenie ćwiczeń
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie rozumie potrzeby
Rozumie potrzeby
Dobrze rozumie poDobrze rozumie pokształcenia ustawiczkształcenia ustawicztrzeby kształcenia
trzeby kształcenia
nego w rozwoju zawo- nego w rozwoju zawo- ustawicznego w rozustawicznego w rozdowym.
dowym w stopniu
woju zawodowym,
woju zawodowym, ze
minimalnym – wystraz poprawnym wykozdolnością skuteczczającym.
rzystywaniem zasobów nego wykorzystywania
informacyjnych.
zasobów informacyjnych.
SEMESTR VII
PODSTAWY PRAWA GEODEZYJNEGO
1.
2.
3.
4.
5.
6.
2.
9 GODZ.
Miejsce i rola służby geodezyjnej w strukturach administracyjnych państwa.
Rys historyczny prawa geodezyjnego i kartograficznego. Zmiany prawa geodezyjnego i kartograficznego.
Prawo geodezyjne i kartograficzne (aktualna wersja).
Akty wykonawcze do ustawy PGiK.
Ustawy pokrewne: o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne o prawie autorskim
i prawach pokrewnych o ochronie baz danych o ochronie danych osobowych o świadczeniu usług drogą elektroniczną,
kodeks postępowania administracyjnego, prawo budowalne.
Standardy, normy w geodezji i kartografii.
SEMESTR VII
1.
AUDYTORYJNE
PODSTAWY PRAWA GEODEZYJNEGO
ĆWICZENIA
9 GODZ.
Rozszerzenie zakresu tematycznego i omówienie przepisów praw, standardów, norm a także aktów wykonawczych.
Dyskusja i utrwalenie.
Ćwiczenia w posługiwaniu się odpowiednimi przepisami prawa, normami, rozporządzeniami. Rozwiązywanie
zagadnień prawno-technicznych.
9+9+1+1
9+10
Godziny
9
9
ECTS
1+1
10
x
8
38
20
1
0.5
19
0.5
189
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Konstytucja RP.
2.
Ustawa Kodeks Cywilny.
3.
Ustawa Prawo geodezyjne i kartograficzne.
4.
Ustawa kodeks postępowania administracyjnego.
5.
Ustawa prawo budowlane.
6.
Akt wykonawcze w dziedzinie geodezji i kartografii.
1.
Śmiałowska-Uberman Z., Prawo geodezyjne i kartograficzne - komentarz, GALL.
2.
Hycner R., Zagadnienia geodezyjno-prawne gospodarki nieruchomościami, Wydawnictwo GALL.
3.
Hycner R., Hanus P., Wykonawstwo geodezyjne, Wydawnictwo GALL.
4.
Główny Geodeta Kraju – wytyczne technicznie.
5.
Normy techniczne.
[email protected]
KG
KG
190
34.
Przedmiot:
Semestr
VI
VII
34. SEMINARIUM DYPLOMOWE – moduł 1
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
9
15
9
Gn/G2012/36/34/SD1
ECTS
1
0
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie zasad pisania inżynierskiej pracy dyplomowej w oparciu o wiedzę
z przedmiotów zawodowych, znajomość procedury jej pisania oraz stosowania metod badań naukowych.
EK1 Zna i rozumie procedury i metody badań naukowych.
EK2
Umie formułować problemy i hipotezy badawcze. Potrafi opracować plan badawczy
odpowiedni do problemu.
EK3
EK4
Potrafi samodzielnie opracować koncepcję dyplomowej pracy inżynierskiej.
Szanuje poglądy innych uczestników seminarium, jest zdyscyplinowany i odpowiedzialny
w wyrażaniu swego stanowiska; przestrzega prawo autorskie.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Znajomość i rozumienie metod badań
naukowych.
Kryterium 2
Określenie kryteriów
doboru metod badawczych.
Kryterium 3
Znajomość terminologii naukowej.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność pozyskiwania informacji
i wiedzy z zakresu
procedur i metod
Kierunkowe
K_W01; K_W03;
K_W07
K_U01; K_U02;
K_U04; K_U06;
K_K01
K_U04; K_U06
K_U03; K_K04;
K_K10
Zna i rozumie procedury i metody badań naukowych.
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, udział w dyskusji na seminarium
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna metod
Ma fragmentaryczną Posiada usystematyPosiada usystematybadań naukowych.
wiedzę na temat
zowaną wiedzę teozowaną wiedzę teoremetod badawczych.
retyczną
tyczną, pogłębioną
z metodologii badań
o treści z literatury
naukowych.
krajowej i zagranicznej.
Nie zna kryteriów
Zna kryteria doboru
Zna kryteria doboru
Zna kryteria doboru
doboru metod bametod badawczych
metod badawczych
metod badawczych
dawczych.
w ograniczonym
w zakresie badań rzerzeczywistych i mozakresie badań
czywistych i modelodelowych, w rozszeempirycznych.
wych.
rzonym ujęciu systemowym.
Nie zna podstawoZna terminologię
Zna terminologię
Zna terminologię
wych pojęć i okrez zakresu procedur
z zakresu procedur
z zakresu procedur
śleń z zakresu
i metod naukowych; i metod naukowych;
i metod naukowych;
procedur i metod
nie potrafi zdefiniopotrafi zdefiniować
potrafi zdefiniować
badawczych.
wać znaczenia kluwiększość kluczoznaczenia wszystkich
czowych pojęć.
wych pojęć w języku
pojęć w języku polpolskim.
skim oraz zna ich
zakres znaczeniowy
w języku angielskim.
Umie formułować problemy i hipotezy badawcze. Potrafi opracować plan badawczy odpowiedni do problemu.
Projekt, prezentacja.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie umie korzystać
Potrafi samodzielnie Potrafi samodzielnie
Umie korzystać
ze źródeł pozyskilub w zespole korzy- lub w zespole korzyz wyspecjalizowanych,
wania informacji
stać z elementarnych stać z polskich źródeł
aktualnych źródeł
z zakresu procedur
(obligatoryjnych)
informacji z zakresu
informacji z zakresu
i metod
źródeł informacji
procedur i metod
procedur i metod
191
badawczych.
badawczych.
Kryterium 2
Umiejętność: dokonywania analizy i
syntezy pozyskanych
informacji oraz
formułowania
krytycznych sądów
i logicznych, rzeczowych wniosków.
Kryterium 3
Umiejętność opisywania źródła pozyskiwanych informacji (przypisy).
Nie umie analizować i syntezować
pozyskanych informacji ani formułować krytycznych
opinii oraz wyciągać
logicznych wniosków.
Kryterium 4
Umiejętność stosowania procedur i metod
naukowych do rozwiązywania problemów
badawczych.
Nie umie stosować
procedur i metod
naukowych do rozwiązywania problemów badawczych.
Kryterium 5
Umiejętność uczenia
się w procesie pracy
badawczej.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Nie ma umiejętności
samodzielnego
uczenia się.
Kryterium 1
Umiejętność
opracowania koncepcji
i planu pracy
dyplomowej.
Nie umie samodzielnie opracować koncepcji i planu swojej
pracy dyplomowej.
Kryterium 2
Umiejętność prezentacji koncepcji i planu
pracy dyplomowej.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Postawa, dyscyplina,
punktualność.
Nie umie opisywać
źródeł pozyskiwanych informacji.
z zakresu procedur
i metod
badawczych.
Umie analizować
i syntezować pozyskane informacje,
ale nie umie formułować rzeczowych
wniosków.
badawczych.
Umie opisywać
źródła prezentowanych tabel i rysunków, lecz nie umie
podać przypisów
prezentowanych
treści.
Umie stosować tylko
kilka poznanych
procedur i metod do
rozwiązywania
problemów badawczych.
Umie opisywać
źródła wszystkich
stosowanych form
pozyskiwanych
informacji.
Umie analizować
i syntezować informacje z procedur i metod
badawczych
z różnych polskich
źródeł oraz formułować rzeczowe
wnioski.
Umie trafnie dobrać i
zastosować poznane
procedur y i metody
do rozwiązywania
problemów badawczych.
badawczych w języku
polskim oraz językach
obcych.
Umie analizować i
syntezować informacje
dotyczące procedur
i metod badawczych
z polskich i obcych
źródeł oraz formułować krytyczne sądy
i rzeczowe wnioski.
Umie opisywać źródła
wszystkich stosowanych form pozyskiwanych informacji zarówno w języku polskim jak i językach
obcych.
Umie trafnie dobrać
procedur y i metody
naukowe, uargumentować ich zastosowanie oraz zaproponować
innowacyjne rozwiązania problemów
badawczych.
samokształcenia
Podejmuje samoPosiada umiejętność
kształcenie pod
samokształcenia
kierunkiem prowaw wybranym
dzącego zajęcia.
obszarze.
Potrafi samodzielnie opracować koncepcję dyplomowej pracy inżynierskiej.
Projekt, prezentacja.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Opracowuje koncepcję i plan swojej
pracy dyplomowej
wg podanego algorytmu.
Umie samodzielnie
opracować z zachowaniem logicznych
kroków i układu
hierarchicznego
postępowania koncepcję i plan swojej
pracy dyplomowej.
Umie samodzielnie
opracować z zachowaniem właściwej
procedury i metod
badawczych koncepcje
i plan pracy dyplomowej z nowatorskimi
rozwiązaniami podjętych problemów
naukowych.
Nie umie przedstaUmie fragmentaUmie syntetycznie
Umie sporządzić i
wić koncepcji
rycznie zaprezentozaprezentować swoją
zaprezentować syntei planu pracy dyplować swoją koncepkoncepcję i plan
tycznie swoją koncepmowej
cję i plan pracy
pracy dyplomowej
cję i plan pracy dyz zastosowaniem
dyplomowej
stosując właściwą
plomowej stosując
właściwej terminoz właściwym użypolską terminologię
właściwą (w języku
logii naukowej
ciem terminologii
zawodową i naukową. polskim i angielskim)
i zawodowej ani
zawodowej i naukoterminologię zawosłownie ani w piwej.
dową i naukową w
śmie.
logicznym porządku
i z rzeczową argumentacją.
Szanuje poglądy innych uczestników seminarium, jest zdyscyplinowany i odpowiedzialny
w wyrażaniu swego stanowiska; przestrzega prawo autorskie.
Ocena uczestnictwa i postawy studenta na zajęciach.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Przeszkadza w
Przestrzega poPrzestrzega porządku
Odpowiedzialnie
czasie seminarium,
rządku i dyscypliny
i dyscypliny na semitraktuje obowiązki
nie przestrzega
na seminarium,
narium, sporadycznie
studenta, sumiennie i
192
dyscypliny zajęć,
nie jest punktualny.
Kryterium 2
Uczestnictwo
w dyskusji,
umiejętność wyrażania
opinii.
Nie bierze udziału
w dyskusji. Nie
stawia pytań, nie
wyraża swojej
opinii.
Kryterium 3
Odniesienie do cudzej
własności intelektualnej.
Dopuszcza się plagiatowania i ściągania.
Kryterium 4
Współpraca w zespole.
Nie podejmuje pracy
w zespole.
sporadycznie spóźnia się na zajęcia, z
opóźnieniem wykonuje zadania.
Sporadycznie zabiera głos w dyskusji. Zachęcony
stawia pytanie,
powstrzymuje się
przed publicznym
wyrażaniem swego
stanowiska.
Okazjonalnie podszywa się pod cudze
sukcesy i przypisuje
sobie sukcesy zespołu.
Sporadycznie podejmuje pracę w grupie, wyłącznie, jako
jej członek.
SEMESTR VI
SEMINARIUM DYPLOMOWE
spóźnia się na zajęcia,
punktualnie wykonuje
zadania.
punktualnie wykonuje
wymagane prace.
Aktywny podczas
dyskusji. Stawia pytania, zachęcony wyraża swoje opinie.
Słucha wypowiedzi
innych uczestników
dyskusji z szacunkiem i uwagą.
Szanuje efekty pracy
innych, nie przypisuje
sobie sukcesów innych osób.
Bardzo aktywny podczas dyskusji; inspirator rozwiązań problemów. Stawia pytania, wyraża swoją
opinię, uwzględnia
zdanie innych osób.
Często uczestniczy
w pracach zespołu,
okazjonalnie pełni
rolę lidera.
Często jest inicjatorem
i organizatorem pracy
zespołowej; z pełną
odpowiedzialnością
prezentuje wyniki
pracy zespołu.
ĆWICZENIOWE
Sumiennie i dokładnie
podaje źródła informacji i podkreśla
wkład własnej pracy.
9 GODZ.
METODOLOGIA BADAŃ NAUKOWYCH I ZASADY PISANIA PRACY INŻYNIERSKIEJ
1.
Podstawowe pojęcia metodologii badań naukowych: metodologia, metoda, metodyka, nauka, badania naukowe,
wiedza.
2.
Metody badań naukowych: eksperyment, obserwacja, metoda konstrukcyjna, metoda statystyczna, metoda studyjna.
3.
Planowanie badań.
4.
Gromadzenie materiału badawczego.
5.
Etyczne standardy badań naukowych, ochrona własności intelektualnej.
6.
Przetwarzanie materiałów: analiza i synteza, indukcja i dedukcja. Syntezowanie materiałów: wyjaśnianie,
wnioskowanie, dowodzenie.
7.
Metodologia opracowania i prezentowania wyników wiedzy w zakresie tematyki badań.
8.
Procedury pisania pracy dyplomowej.
9.
Koncepcja pracy dyplomowej. Dyskusja nad referowanymi koncepcjami prac dyplomowych, studenci oceniają pod
nadzorem prowadzącego wystąpienia innych prelegentów.
9+1+1
9+5+10
Godziny
x
9
ECTS
1+1
5
10
x
26
11
1
0,5
24
0,5
193
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
194
34.
Przedmiot:
Semestr
VI
VII
Gn/G2012/47/34/SD2
SEMINARIUM DYPLOMOWE – moduł 2
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
9
15
9
ECTS
1
0
Efekty kształcenia, jakie student osiągnie po ukończeniu przedmiotu opisane są w zakresie wiedzy, umiejętności i postaw
EK1 Potrafi, zgodnie z otrzymanymi zaleceniami, samodzielnie napisać pracę inżynierską.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Ocena sumująca
wiedzy
metodologicznej,
umiejętności poznawczych i praktycznych
oraz postaw.
Kierunkowe
K_U01; K_U02;
K_U04; K_U08;
K_U10; K_K10
Potrafi, zgodnie z otrzymanymi zaleceniami, samodzielnie napisać pracę inżynierską.
Ocena sumująca dyplomanta.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie ma wiedzy teoMa rozproszoną
Ma usystematyzoMa usystematyzoretycznej ani umiewiedzę teoretyczną
waną wiedzę teorewaną i wykraczającą
jętności praktycznych z metodologii nauki.
tyczną, zna kryteria
poza programowe
do przygotowania
Umie analizować
doboru metod
treści tematów semiinżynierskiej pracy
i syntetyzować zew zakresie badań rze- naryjnych.
dyplomowej.
brane informacje a
czywistych i modeDociekliwy, umie
Nie zna podstawonie umie formułować lowych.
analizować i syntetywych pojęć i definicji rzeczowych wnioUmie opracować
zować informacje ze
naukowych oraz
sków. Posiada ograi sprecyzować swoją
źródeł krajowych
procedury badawczej. niczony zasób słowkoncepcję i plan
i zagranicznych oraz
Nie umie formułować nictwa specjalistyczpracy dyplomowej
formułować krycelów badawczych,
nego (zawodowego,
z właściwym użytyczne sądy i opinie;
przedstawić koncepnaukowego).
ciem terminologii
przedstawiać rzecji i planu pracy
Niepewny w prezennaukowej i zawodoczowe wnioski; umie
dyplomowej.
towaniu swoich
wej.
trafnie dobierać
Nie umie korzystać
opinii. Posiada trudAngażuje się, jest
procedury i metody,
z literatury i stosoności w samodzielaktywny w dyskuargumentować ich
wać specjalistyczną
nym opracowaniu
sjach, zachęcony
zastosowanie oraz
terminologię zawokoncepcji i planu
prezentuje swoje
proponować innowadową i naukową.
pracy dyplomowej.
opinie.
cyjne rozwiązania
Uchyla się od odpoDość punktualnie
Systematycznie
zadań; potrafi interewiedzialności za
wykonuje zadania.
wykonuje obowiązsująco prezentować
własną pracę i zakowe zadania.
swoje koncepcje
chowanie.
i plan badań,
z zastosowaniem
specjalistycznego
słownictwa.
SEMESTR VII
SEMINARIUM DYPLOMOWE
LABORATORYJNE
9 GODZ.
INŻYNIERSKA PRACA DYPLOMOWA - INDYWIDUALNA PRACA PROMOTORA Z DYPLOMANTEM
1.
Koncepcja pracy dyplomowej.
2.
Znajomość literatury dotyczącej tematu pracy.
3.
Przyjęcie metody i procedury badawczej.
4.
Sformułowanie problemów i hipotez (głównych i szczegółowych).
5.
Plan pracy, prezentowanie treści merytorycznych z prowadzonych badań.
6.
Analiza i opracowanie wyników badań.
7.
Wyprowadzenie wniosków.
8.
Schemat pracy dyplomowej w zakresie wymagań formalnych i edytorskich.
9.
Aktualizacja i poszerzanie programowej wiedzy studenta w zakresie tematyki pracy dyplomowej.
195
Godziny
ECTS
x
9
1+1
x
x
x
12
*
11
9+1+1
9
9
*Bilans nakładu pracy studenta związany z przygotowaniem pracy dyplomowej oraz przyznanie liczby punktów ECTS
przedstawione zostały w karcie przedmiotu: Praca dyplomowa.
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Campel Cz., Jak pisać i publikować pracę naukową, Politechnika Poznańska, Poznań 1984.
2.
Krajewski M., Praca dyplomowa z elementami edytorstwa, WSHE, Włocławek 1998.
3.
Pytkowski W., Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN, Warszawa 1985.
4.
Rawa T., Metodyka wykonywania inżynierskich i magisterskich prac dyplomowych, Wyd. Art. Olsztyn 1999.
5.
Walczak A., Seminarium i praca dyplomowa z nawigacji, Wyd. WSM, Szczecin 1974.
6.
Walczak A., Zarys metodologii badań naukowych w nawigacji morskiej, Wyd. Zapol, Szczecin 2005.
1.
Kamiński S., Nauka i metoda. Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk, Towarzystwo Naukowe KUL Lublin, 1992.
2.
Pabis S., Metodologia i metody nauk empirycznych, PWN, Warszawa 1985.
3.
Pieter J., Ogólna metodologia pracy naukowej, Ossolineum, Wrocław 1967.
4.
Wójcicki R., Wykłady z metodologii nauk PWN, Warszawa 1982.
5.
Walczak A., Rola seminarium dyplomowego w uczelniach morskich, Wyd. AM, Szczecin 2007.
dr hab. inż. Jerzy Pyrchla prof. AM Szczecin
[email protected]
KG
[email protected]
KG
196
35A.
Przedmiot:
Semestr
V
35A. PODSTAWY GEOINFORMACJI
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
P
15
18
9
9
Gn/G2012/35/35A/PG
ECTS
6
Celem kształcenia jest nauczenie pozyskiwania i przetwarzania geodanych, zapoznanie z podstawowymi pojęciami z zakresu
geoinformacji, systemów georeferencyjnych, aspektów jakości geodanych, przeznaczenia i rodzajów metadanych oraz metod
pozyskiwania geodanych i ich przetwarzania.
Zakres wiedzy z systemów informacji przestrzennej.
Zna zasady pozyskiwania i przetwarzania geodanych oraz podstawowe pojęcia z zakresu
EK1
geoinformacji.
Zna aspekty jakości geodanych oraz przeznaczenie i rodzaj metadanych. Projekt.
EK2
EK3
Potrafi na podstawie pozyskanych geodanych i ich przetwarzania opracować projekt
geoinformatyczny.
Kierunkowe
K_W02; K_W09
K_W14
K_U04; K_U08;
K_U34
Zna zasady pozyskiwania i przetwarzania geodanych oraz podstawowe pojęcia z zakresu
EK1
geoinformacji.
Metody oceny
Egzamin pisemny, zaliczenie laboratoriów, sprawozdanie
Kryteria/ Ocena
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Kryterium 1
Nie zna zasad
Potrafi wymienić
Potrafi wskazać metody Zna zasady pozypozyskiwania
i zdefiniować podpozyskiwania i
skiwania i przei przetwarzania
stawowe pojęcia
przetwarzania geodatwarzania geodanych
geodanych oraz
z zakresu geoinnych oraz dopasować je oraz podstawowe
podstawowe pojęcia
formacji i geodado określonych
pojęcia z zakresu
z zakresu
nych.
problemów budowy
geoinformacji.
geoinformacji.
projektu.
Zna aspekty jakości geodanych oraz przeznaczenie i rodzaj metadanych.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Kryterium 1
Nie zna aspektów,
Potrafi wymienić
Na podstawie różnych
Wskazuje jakość
jakości geodanych
rodzaje metadanych
źródeł danych wsakzuje geodanych oraz
oraz przeznaczenie
i określić jakość
ich dokładność.
definiuje metadane.
i rodzaju
geodanych.
metadanych.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrafi na podstawie pozyskanych geodanych i ich przetwarzania opracować projekt
geoinformatyczny.
zaliczenie laboratoriów, sprawozdanie
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Nie potrafi na
Potrafi wskazać
Potrafi pozyskać
Potrafi wykonać
podstawie pozyźródła pozyskiwania
geodane poprzez
w pełni funkcjonalny
skanych geodanych
geodanych.
pomiary terenowe oraz
projekt geoinfori ich przetwarzania
wykorzystanie
matyczny, wykoopracować projekt
serwisów WMS.
rzystując pozyskane
geoinformatyczny.
geodane z różnych
źródeł.
197
SEMESTR V
PODSTAWY GEOINFORMACJI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
4.
5.
6.
7.
LABORATORYJNE
9 GODZ.
Pozyskiwanie i wprowadzanie geodanych. Wykorzystanie danych z własnych pomiarów naziemnych.
Wykorzystanie pomiarów pozyskanych technologiami satelitarnymi.
Wykonanie bezpośredniej digitalizacji wektorowej. Skanowanie materiałów analogowych. Digitalizacja na ekranie.
Zautomatyzowana digitalizacja.
Zebranie danych o zjawiskach fizycznych i społeczno gospodarczych.
Interpreatcja zdjęć. Przetwarzanie obrazów. Pozyskiwanie danych wektorowych.
Wykorzystanie danych wielospektralnych. Przetwarzanie i klasyfikacja obrazów. Weryfikacja terenowa.
Pozyskiwanie i przetwarzanie obrazów pozyskanych metodami hydroakustycznymi.
SEMESTR V
1.
18 GODZ.
Wprowadzenie, istota i znaczenie geoinformacji, aspekty naukowe, technologiczne i gospodarcze, Geoinformacja
a zrównoważony rozwój. Aspekty geoinformacji, przestrzeń, czas, temat.
Rodzaje zjawisk, obiekty dyskretne, zdarzenia i procesy, pokrycia.
Relacje: Relacje strukturalne. Relacje genealogiczne. Relacje metryczne. Relacje topologiczne. Rozkład przestrzenny.
Regionalizacja.
Niepewność geoinformacji. Nieokreśloność i niejednoznaczność w przestrzeni, czasie i atrybutach tematycznych.
Przyczyny i rodzaje błędów. Pojęcia rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej w zastosowaniu do
geoinformacji. Pojęcia zbiorów rozmytych i przybliżonych.
Systemy georeferencyjne oparte na układach współrzędnych. Układ odniesienia, jako podstawa systemu odniesień
przestrzennych (systemu georeferencyjnego). Rodzaje układów odniesienia jedno-, dwu- i trójwymiarowych. Układy
współrzędnych geograficznych (astronomicznych, geodezyjnych) i geocentrycznych. Układy współrzędnych
kartezjańskich związane z odwzorowaniami kartograficznymi. Podstawowe rodzaje odwzorowań kartograficznych.
Teselacyjne układy odniesień przestrzennych. Liniowe układy odniesień przestrzennych.
Systemy georeferencyjne oparte na identyfikatorach geograficznych. Identyfikatory geograficzne. Gazetery.
Geodane. Jakość geodanych. Pojęcie jakości. Dokładność pozycyjna (geometryczna) i wierność topologiczna.
Dokładność czasowa (aktualność). Dokładność tematyczna (semantyczna i atrybutowa). Rozdzielczość i jej rodzaje.
Precyzja i inne cechy.
Metadane. Przeznaczenie, rodzaje, zastosowania.
Pozyskiwanie geodanych. Pomiary naziemne. Globalne systemy wyznaczania pozycji. Pozyskiwanie danych
katastralnych. Digitalizacja. Zbieranie danych o zjawiskach fizycznych i społeczno-politycznych.
Zobrazowania lotnicze i fotogrametryczne. Zobrazowania satelitarne i teledetekcja. Zobrazowania hydroakustyczne.
SEMESTR V
1.
2.
3.
AUDYTORYJNE
PROJEKTOWE
9 GODZ.
Pozyskanie i przetworzenie geodanych według indywidualnego zadania.
18+18+1+1+2
18+30+45+45
Godziny
18
18
ECTS
1+1+2
45
45
20
150
40
6
1
138
5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
198
1.
Bielecka E., Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania. Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa 2006.
2.
Burrough P., McDonnell A., Principles of Geographical Information Systems. Oxford University Press, New York
2004.
3.
4.
Eckes K., Modele i analizy w systemach informacji przestrzennej, Wydawnictwa AGH, Kraków 2006.
5.
6.
7.
Kwiecień J., Systemy informacji geograficznej. Podstawy, Wydawnictwo ATR w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2004.
8.
9.
Longley P., Goodchil M., Maguire D., Hind. D., GIS teoria i praktyka, PWN Warszawa 2006.
10. Magnuszewski A., GIS w geografii fizycznej, PWN, 1999.
1.
2.
Normy ISO z serii 19100.
3.
Materiały konferencyjne w tym konferencji PTIP.
4.
Podręczniki elektroniczne do wybranego oprogramowania GIS.
5.
Strony internetowe producentów oprogramowania GIS.
6.
Portale geoinformacyjne.
[email protected]
KG
[email protected]
KG
199
35B.
Przedmiot:
Gn/G2012/35/35B/HPSP
35B. HYDROGRAFICZNE PRZYRZĄDY I SYSTEMY POMIAROWE
Liczba tygodni
Semestr
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
V
15
18
9
9
6
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy teoretycznej i praktycznej z zakresu hydrograficznych przyrządów i systemów
pomiarowych: budowę i zasadę działania echosond i sonarów, metody zapisu i wyświetlania informacji oraz zasady pomiaru
głębokości.
Zakres wiedzy z podstaw hydrografii.
Zna zasady rozchodzenia się prędkości dźwięku w wodzie oraz techniki określania
EK1
pozycji w pomiarach hydrograficznych.
Zna zasady działania i budowę hydrograficznych przyrządów i systemów pomiarowych.
EK2
Potrafi interpretować dane z poznanych urządzeń hydrograficznych.
EK3
Potrafi opracować projekt pomiarowy na podstawie zebranych danych.
EK4
Kierunkowe
K_W05; K_W06
K_W09
K_U36
K_U36
Zna zasady rozchodzenia się prędkości dźwięku w wodzie oraz techniki określania pozycji
EK1
w pomiarach hydrograficznych
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Kryterium 1
Nie zna zasad
Rozumie istotę
Potrafi wskazać metody Zna zasady rozrozchodzenia się
stosowania pomiaru
obliczenia prędkości
chodzenia się
dźwięku w wodzie.
w wodzie oraz
w wodzie
w wodzie wraz
techniki określania
i prowadzenia zapisu
z przedstawieniem
pozycji w pomiarach pozycji podczas
urządzeń oraz
hydrograficznych.
pomiarów
techniki określania
hydrograficznych.
pozycji w pomiarach
hydrograficznych
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zna zasady działania i budowę hydrograficznych przyrządów i systemów pomiarowych
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Nie zna zasady
Na poziomie doPotrafi zdefiniować
W pełnym zakresie
działania i budowy
statecznym zna
poszczególne systemy
hydrograficznych
zasady działania
hydrograficzne i pola
i budowy
przyrządów
i budowy hydrograwykorzystania.
hydrograficznych
i systemów
ficznych przyrządów
przyrządów i syspomiarowych.
i systemów
temów pomiaropomiarowych.
wych.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrafi interpretować dane z poznanych urządzeń hydrograficznych.
Zaliczenie laboratoriów, sprawozdanie.
2
3 – 3,5
4 – 4,5
Nie potrafi interPotrafi określić,
pretować danych
z jakiego urządzenia
dane z poznanych
z poznanych
hydrograficznego
urządzeń hydrograurządzeń
pochodzą dane.
ficznych.
hydrograficznych.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Potrafi opracować projekt pomiarowy na podstawie zebranych danych
projekt, prezentacja,
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
dane z poznanych
urządzeń
hydrograficznych
oraz określić
szczegółowo ich
właściwości.
5
200
Kryterium 1
Nie potrafi opracować projektu
pomiarowego na
podstawie zebranych
danych.
Potrafi wymienić
i krótko scharakteryzować etapy
tworzenia projektu.
Rozumie potrzebę
projektu pomiaiorowego i zebrania potrzebnych informacji.
SEMESTR V
HYDROGRAFICZNE PRZYRZĄDY I SYSTEMY POMIAROWE
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
3.
4.
5.
6.
7.
18 GODZ.
LABORATORYJNE
9 GODZ.
Ćwiczenia z systemami określania pozycji pomiarowej.
Tarowanie echosondy. Redukcja zmierzonych głębokości o zanurzenie i rozstaw przetworników o osiadanie statku i
wysokość pływu.
Ćwiczenia z obsługi magnetometrów.
Interpretacja obrazów pomiarów magnetometrycznych.
Zasady montażu przetworników.
Ćwiczenia z tarowania echosond.
Zasady montażu poszczególnych elementów zintegrowanych systemów pomiarowych.
SEMESTR V
1.
AUDYTORYJNE
Podstawy optyki. Systemy i przyrządy optyczne. Teledetekcja. Czujniki. Przetwarzanie danych w pomiarach morskich.
Akustyka podwodna. Pole akustyczne. Równania falowe i fale. Energia fal. Analogie z optyką. Podstawy akustyki
morza. Prędkość dźwięku. Tor promieniowania dźwiękowego. Tłumienie. Rozproszenie. Wpływ dna i szum morza.
Zasady pomiaru odległości i różnicy odległości. Systemy określania pozycji w pomiarach hydrograficznych.
Jakość przyrządów pomiarowych. Wpływ różnych czynników na pomiar.
Zasada działania echosond i sonarów. Budowa i rodzaje przetworników. Zasady montażu.
Poprawki echosondy – tarowanie.
Współczesne systemy sonarowe. Cechy ech od wraków, rurociągów, ryb, czystej wody itp.
Magnetometry – zasady działania.
Zautomatyzowane systemy pomiarów hydrograficznych - budowa i zasady działania.
SEMESTR V
1.
2.
Potrafi w pełnym
zakresie opracować
projekt pomiarowy
na podstawie
zebranych danych.
PROJEKTOWE
9 GODZ.
Wykonanie kompleksowego indywidualnego projektu pomiaru wybranego akwenu wspomagane katalogami
i instrukcjami producentów wyposażenia.
18+18+1+1+2
18+30+45+45
Godziny
18
18
ECTS
1+1+2
45
45
20
150
40
6
1
138
5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
201
1.
2.
2008.
3.
4.
1.
Kopacz Z., Urbański J., Wykorzystanie systemów radionawigacyjnych w hydrografii morskiej, AMW, Gdynia, 1989.
2.
Kierzkowski W., Pomiary Morskie, WSMW, Gdynia, 1985.
3.
Zalecenia IHO, IMO.
4.
5.
6.
7.
[email protected]
KG
[email protected]
[email protected]
KG
KG
202
36A.
Przedmiot:
Semestr
V
36A. MODELOWANIE GEODANYCH
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
P
15
18
18
18
Gn/G2012/35/36A/MG
ECTS
7
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie struktur dla przechowywania i wyszukiwania danych,
metod przekształcania i konwersji modeli danych, metod generalizacji i agregacji danych, topologii, niepewności danych
oraz modelów rastrowymi i wektorowych danych.
Elementarna wiedza z zakresu systemów informacji przestrzennej, kartografii, teledetekcji i fotogrametrii, informatyki,
geodezji.
EK1 Ma szczegółową wiedzę w zakresie różnych modeli danych przestrzennych
i modelowania geodanych.
EK2 Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w modelowaniu
geodanych.
EK3 Potrafi wybrać i zastosować właściwą metodę oraz narzędzia dla potrzeb modelowania
geodanych.
EK4
Potrafi zrealizować proste zadania inżynierskie związane z modelowaniem geodanych
używając właściwych metod, technik i narzędzi SIG.
Kierunkowe
K_W14
K_W09; K_W14
K_U10; K_U28;
K_U18
K_U18
Ma szczegółową wiedzę w zakresie różnych modeli danych przestrzennych i modelowania
EK1
geodanych.
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie laboratoriów, egzamin pisemny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Nie ma szczegóMa wiedzę w zakresie Ma szczegółową wieMa poszerzoną
łowej wiedzy
modeli danych, zna
dzę w zakresie modeli
wiedzę w zakresie
w zakresie modelopodstawowe metody
danych, zna dobrze
modelowania geodawania geodanych.
ich modelowania.
metody modelowania
nych oraz modeli
geodanych.
danych przestrzennych, zna kompleksowo zastosowania
różnych modeli
geodanych.
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w modelowaniu geodanych.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Nie zna podstaZna podstawowe
Zna podstawowe
Zna metody, wławowych metod,
metody stosowane
metody stosowane
ściwie identyfikuje
technik i narzędzi
w modelowaniu
w modelowaniu
techniki i narzędzia
stosowanych w
geodanych, jednak
geodanych, potrafi
stosowane w modemodelowaniu geoma problemy
właściwe określić
lowaniu geodanych,
danych.
identyfikacją
narzędzia i techniki
wiedza w tym zakreodpowiednich
stosowane
sie wykracza poza
narzędzi do ich realiw modelowaniu
poziom podstawowy.
zacji.
geodanych.
Potrafi wybrać i zastosować właściwą metodę oraz narzędzia dla potrzeb modelowania
EK3
geodanych.
Metody oceny
Zaliczenie laboratoriów, prace kontrolne w semestrze, projekt, prezentacja
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Nie potrafi wybrać
Potrafi wybrać
Dodatkowo potrafi
Dodatkowo potrafi
i zastosować włai zastosować włapoprawnie wybrać
poprawnie wybrać
ściwej metody oraz
ściwą metodę oraz
narzędzia i metody do
i zastosować włanarzędzi dla potrzeb
narzędzia dla potrzeb
konwersji formatów
203
opracowania modelu
i modeli danych
narzędzia do genedanych typu TIN
wektorowych i raralizacji i agregacji
i GRID, potrafi doko- strowych.
danych.
nać transformacji
układu współrzędnych, popełnia błędy
przy konwersji, generalizacji i agregacji
geodanych.
Potrafi zrealizować proste zadania inżynierskie związane z modelowaniem geodanych używając
właściwych metod, technik i narzędzi SIG.
2
3
4
5
Nie potrafi zrealiPotrafi zrealizować
Potrafi zrealizować
zować prostych
proste zadania inżyproste zadania inżyproste zadania inżyzadań inżynierskich
nierskie związane
nierskie związane
nierskie związane
związanych
z modelowaniem
z modelowaniem
z modelowaniem
z modelowaniem
geodanych używając
geodanych
podstawowych mepodstawowych meod,
podstawowych oraz
tod, technik i narzędzi technik i narzędzi SIG, zaawansowanych
SIG, popełniając przy popełniając przy tym
metod, technik
tym szereg błędów
kilka błędów
i narzędzi SIG, dopuszczalne są mało
znaczące błędy
modelowania geodanych.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
SEMESTR V
MODELOWANIE GEODANYCH
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
LABORATORYJNE
18 GODZ.
Budowa struktur dla przechowywania i wyszukiwania danych.
Budowa i wykorzystanie siatki kwadratów w wybranym oprogramowaniu GIS.
Budowa i wykorzystanie nieregularnej siatki trójkątów w wybranym oprogramowaniu GIS.
Wykorzystanie modeli rastrowych.
Wykorzystanie modeli wektorowych prostych i wektorowych.
Konwersja z postaci wektorowej na rastrową w wybranym oprogramowaniu GIS.
Konwersja z postaci rastrowej na wektorową w wybranym oprogramowaniu GIS.
Transformacje współrzędnych.
Metody generalizacji i agregacji danych przestrzennych.
Transformacja wartości atrybutów. Agregacja obiektów przestrzennych.
SEMESTR V
1.
18 GODZ.
Podstawowe struktury dla przechowywania i wyszukiwania danych.
Teselacyjne modele danych przestrzennych. Model rastrowy.
Modele siatki kwadratów.
Modele nieregularnej siatki trójkątów.
Modele hierarchiczne.
Wektorowe modele danych przestrzennych. Geometryczne elementy proste. Model zorientowany graficznie.
Model topologiczny obszarowy. Model topologiczny sieciowy. Przykładowe modele wektorowe.
Modele przestrzenno-czasowe. Modele uwzględniające niepewność. Modele hybrydowe.
Konwersja formatu danych. Konwersja modelu danych.
Konwersja z postaci wektorowej na rastrową.
Konwersja z postaci rastrowej na wektorową.
Transformacje współrzędnych.
Generalizacja i agregacja. Stosowane podejścia do generalizacji punktowej, liniowej i powierzchniowej.
Transformacja wartości atrybutów.
Niepewność danych przestrzennych.
SEMESTR V
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
AUDYTORYJNE
PROJEKTOWE
18 GODZ.
Wykonanie indywidualnego zadania związanego z modelowaniem geodanych z uwzględnieniem dwóch podstawowych
modeli typu GRID i TIN.
204
18+36+1+1+2
36+50+45
Godziny
18
36
ECTS
1+1+2
50
45
15
168
58
7
2
131
5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
2.
Felcenloben D., Geoinformacja wprowadzenie do systemów organizacji danych i wiedzy, Wydawnictwo Gall 2011.
3.
4.
1.
Stateczny A. (red.), Metody nawigacji porównawczej. Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk 2004.
2.
3.
Li Z., Zhu Q., Gold Ch., Digital Terrain Modeling. Principles and methodology. CRC PRESS, Boca Raton 2005.
4.
El-Sheimy N., Valeo C., Habib A., Digital Terrain Modelling. Acquisition, manipulation, and applikations. Artech
House, Boston 2005.
5.
6.
dr hab. inż. Jacek Łubczonek
[email protected]
KG
[email protected]
KG
205
36B.
Przedmiot:
Semestr
V
36B. SYSTEMY INFORMACJI GEOGRAFICZNEJ
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
P
15
18
18
18
Gn/G2012/35/36B/SIG
ECTS
7
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie pojęć dotyczących projektowania systemów geoinformatycznych,
zasad identyfikacji celów, aspektów projektowania baz danych przestrzennych, podstaw analiz przestrzennych, metod
geowizualizacji. Wykształcenie umiejętności w zakresie tworzenia projektów GIS, wykonywania specyfikacji wstępnej
i szczegółowej GIS, studium wykonalności oraz zasad zarządzania projektami GIS, a także wykształcenie umiejętność
wykorzystania oprogramowania GIS do projektowania dedykowanych projektów GIS.
geodezji.
Ma szczegółową wiedzę w zakresie Systemów Informacji Geograficznej.
EK1
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w projektowaniu
EK2
Systemów Informacji Geograficznej.
Potrafi zaplanować kompleksowy projekt systemu informacji geograficznej
EK3
z uwzględnieniem identyfikacji celów, jego specyfikacji wstępnej i szczegółowej,
projektu architektury sprzętowej systemu oraz analizy ekonomicznej, informacyjnej oraz
organizacyjnej.
Potrafi wykonać kompleksowy projekt systemu informacji geograficznej
EK4
z uwzględnieniem metod analiz przestrzennych, projektowania baz danych
przestrzennych, geowizualizacji.
Potrafi realizować projekt SIG, jako jego kierownik i wykonawca.
EK5
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Znajomość podstawowych metod,
technik, narzędzi
i materiałów stosowanych w projektowaniu Systemów
Informacji Geograficznej.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kierunkowe
K_W07
K_W09; K_W14
K_U13
K_U04; K_U18;
K_U28; K_U33;
K_U34
K_K04
Ma szczegółową wiedzę w zakresie Systemów Informacji Geograficznej.
2
3
4
5
Nie ma szczegóMa szczegółową
Ma szczegółową wiedzę Posiada poszerzoną
łowej wiedzy w
wiedzę w zakresie
w zakresie Systemów
wiedzę z zakresu
zakresie Systemów
Systemów InforInformacji
SIG i zna ich
Informacji
macji Geograficznej. Geograficznej
zastosowania w skali
Geograficznej.
i zna podstawowe
krajowej oraz
zastosowania tych
ogólnoświatowej.
systemów.
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w projektowaniu Systemów
Informacji Geograficznej.
2
3
4
5
Zna podstawowe
Zna podstawowe
wowych metod,
metody i materiały
metody, techniki
metody, techniki,
technik, narzędzi
stosowane w
i materiały stosowane
narzędzia i materiały
i materiałów stosoprojektowaniu
w projektowaniu
stosowane w
wanych w proSystemów InforSystemów Informacji
projektowaniu
jektowaniu Systemacji Geograficznej. Geograficznej.
Systemów Informów Informacji
macji Geograficznej.
Geograficznej.
Potrafi zaplanować kompleksowy projekt systemu informacji geograficznej z uwzględnieniem
identyfikacji celów, jego specyfikacji wstępnej i szczegółowej, projektu architektury sprzętowej
systemu oraz analizy ekonomicznej, informacyjnej oraz organizacyjnej.
2
3
4
5
Nie potrafi zaplaPotrafi zaplanować
Potrafi dokonać analizy
Potrafi zapropo-
206
Zaplanowanie kompleksowego projektu
systemu informacji
geograficznej.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wykonanie kompleksowego projektu
systemu informacji
geograficznej.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Realizacja zespołowa
i indywidualna
projektu systemu
informacji geograficznej.
nować kompleksowego projektu
systemu informacji
geograficznej.
kompleksowy
ekonomicznej,
nować dedykowane
projekt systemu
informacyjnej oraz
oprogramowanie,
informacji geograorganizacyjnej SIG.
sporządzić schemat
ficznej
przepływu pracy
z uwzględnieniem
oraz uogólnione stuidentyfikacji celów,
dium wykonalności.
jego specyfikacji
wstępnej oraz
projektu architektury
sprzętowej systemu.
Potrafi wykonać kompleksowy projekt systemu informacji geograficznej z uwzględnieniem
metod analiz przestrzennych, projektowania baz danych przestrzennych, geowizualizacji.
2
3
4
5
Nie potrafi wykonać Potrafi wykonać
Potrafi wykonać projekt Potrafi wykonać
projektu systemu
projekt systemu
systemu informacji
projekt systemu
informacji
informacji geogrageograficznej
informacji geogrageograficznej.
ficznej
z uwzględnieniem
ficznej
z uwzględnieniem
projektowania bazy
z uwzględnieniem
projektowania bazy
danych przestrzennych,
zaawansowanych
danych przewykorzystuje różne
metod analiz przestrzennych, wykometody analiz
strzennych, prorzystuje prostą
przestrzennych, dojektowania danych
metodę analiz
stosowuje geowizuaprzestrzennych wraz
przestrzennych,
lizację danych do
ze sporządzeniem jej
słabo dostosowuje
założonych celów
dokumentacji,
geowizualizację
projektowych popełstosuje poprawnie
danych do założoniając drobne błędy.
metody
nych celów proWykorzystuje
geowizualizacji
jektowych.
w projekcie dane
danych
z geoportali, serwerów,
z uwzględnieniem
baz danych GIS.
wizualizacji 3D lub
animacji.
Potrafi realizować projekt SIG, jako jego kierownik i wykonawca.
Zaliczenie laboratoriów, projekt
2
3
4
5
Nie potrafi realiPotrafi realizować
Potrafi realizować
Potrafi realizować
zować projektu SIG
projekt SIG, jako
projekt SIG, jako jego
projekt SIG, jako
w różnych rolach.
jego kierownik bądź
kierownik bądź wyjego kierownik bądź
wykonawca
konawca pozwalającą
wykonawca
popełniając szereg
na samodzielną realipozwalającą na
błędów i wykazując
zację projektu wykasamodzielną realimałą aktywność.
zując umiarkowaną
zację projektu
aktywność.
wykazując przy tym
dużą aktywność na
tle grupy
projektowej.
SEMESTR V
SYSTEMY INFORMACJI GEOGRAFICZNEJ
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
AUDYTORYJNE
18 GODZ.
Identyfikacja celów w projektach geoinformatycznych.
Specyfikacja wstępna i szczegółowa projektu geoinformatycznego.
Projektowanie architektury sprzętowej systemu.
Aspekty zarządzania projektami geoinformatycznymi.
Studium wykonalności projektów GIS.
Metody pozyskiwania danych geoprzestrzennych.
Pozyskiwanie danych rastrowych i wektorowych.
Projektowanie baz danych przestrzennych.
Geowizualizacja.
Analizy przestrzenne.
207
SEMESTR V
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
LABORATORYJNE
18 GODZ.
Planowanie projektu: analiza potrzeb użytkowników i wdrożenia systemu.
Analiza problemu: zdefiniowanie celu projektu, zakres projektu, sposób realizacji, analiza ekonomiczna.
Projekt koncepcyjny i techniczny systemu.
Analiza źródeł, rodzaj danych wykorzystywanych w projekcie.
Pozyskanie danych dla potrzeb realizacji projektu.
Digitalizacja i skanowanie materiałów analogowych.
Konwersja i przetwarzanie danych cyfrowych.
Projekt baz danych przestrzennych.
Opracowanie projektu pilotowego.
Testowanie projektu.
SEMESTR V
1.
PROJEKTOWE
18 GODZ.
Wykonanie kompleksowego indywidualnego projektu systemu informacji geograficznej z wykorzystaniem danych
z zasobów krajowej infrastruktury danych przestrzennych.
18+36+1+1+2
36+50+45
Godziny
18
36
ECTS
1+1+2
50
45
15
168
58
7
2
131
5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
2.
Tomlinson R., Rozważania o GIS. Planowanie Systemów Informacji Geograficznej dla Menadżerów, ESRI, 2008
3.
4.
5.
Makowski A. (red.) System informacji topograficznej kraju. Teoretyczne i metodyczne opracowanie koncepcyjne.
1.
2.
Gaździcki J., Leksykon Geomatyczny. Polskie Towarzystwo Informacji GEOGRAFICZNEJ, Warszawa 2003.
3.
Eckes K., Modele i analizy w systemach informacji GEOGRAFICZNEJ. Wydawnictwa AGH, Kraków 2006.
4.
5.
Longley P., Goodchil M., Maguire D., Hind. D., GIS teoria i praktyka. PWN Warszawa 2006.
6.
7.
8.
9.
208
11.
dr inż. Jacek Łubczonek
[email protected]
KG
[email protected]
KG
209
37A.
Przedmiot:
Semestr
V
37A. BAZY DANYCH PRZESTRZENNYCH
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
P
15
18
18
18
Gn/G2012/35/37A/BDP
ECTS
7
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności posługiwania się narzędziami informatycznymi do przechowywania i przetwarzania danych przestrzennych, wykonywania czynności związanych z budową oraz projektowaniem
systemu bazodanowego informacji przestrzennej, znajomość systemów bazodanowych oraz ich struktury.
EK1 Umiejętność projektowania bazy danych przeznaczonej do przechowywania danych przestrzennych
EK2 Umiejętność pozyskiwania, zapisywania i przetwarzania informacji w bazie danych
EK3 Znajomość modeli, struktur oraz związków występujących w bazach danych
EK4 Znajomość istniejących systemów informacji przestrzennej i baz danych
georeferencyjnych oraz tendencji rozwojowych tego typu systemów.
Kierunkowe
K_U22; K_U28
K_U22
K_W04
K_W04
Umiejętność projektowania bazy danych przeznaczonej do przechowywania danych przestrzenEK1
nych
Metody oceny
Sprawozdanie/ raport, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, odpowiedzi ustne
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Brak znajomości
Znajomość podPosiadanie informaPotrafić projektować
stawowych pojęć
cji o bazach danych
i budować bazy danych
z teorii baz danych
z teorii baz danych
w kontekście SIP
oraz posługiwać się
oraz zadań SZBD.
oraz zadań SZBD.
oraz zasad projektoSZBD.
wania i budowy baz
danych przestrzennych.
Umiejętność pozyskiwania, zapisywania i przetwarzania informacji w bazie danych
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Brak znajomości
Znajomość modeli
Znajomość podstaw
Umieć opisywać rzemodeli logicznych
logicznych i fizyczjęzyka SQL oraz
czywistość z użyciem
i fizycznych baz danych baz danych,
typów i funkcji
języka naturalnego
nych, podstaw teorepodstaw teoretyczw bazach danych
i formalnego do samotycznych relacyjnych
nych relacyjnych
przestrzennych,
dzielnego projektowabaz danych oraz opebaz danych oraz
podstaw baz danych
nia i budowania sysracji na nich wykonyoperacji na nich wyw XML.
temu bazodanowego
wanych.
konywanych.
oraz posługiwać się
językiem SQL wykorzystując: operatory,
funkcje agregujące,
klauzule, zapytania
zagnieżdżone do usuwania, wstawiania
i aktualizacji danych.
Znajomość modeli, struktur oraz związków występujących w bazach danych
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Brak znajomości
Znajomość anomalii
Znajomość modeli
Znajomość modelu
anomalii struktur
struktur danych oraz danych przestrzenkoncepcyjnego oraz
danych oraz zasad
zasad realizacji
nych w kontekście
logicznego baz danych.
realizacji normalizacji
normalizacji struktur relacyjnych i obiekZnajomość zasad twostruktur danych.
danich.
towych baz danych
rzenia diagramów
210
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
oraz zasad ich prozwiązków encji oraz
jektowania i bunotacji ERD.
dowy.
Znajomość istniejących systemów informacji przestrzennej i baz danych georeferencyjnych oraz
tendencji rozwojowych tego typu systemów.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie umieć przedstawić Potrafić przedstawić
Potrafić szczegółowo Znajomość najważprzykładów komercyj- przykłady komeropisać wybrany
niejszych tendencji
nych i otwartych
cyjnych i otwartych
system bazodanowy
rozwojowych
systemów bazodanosystemów bazodadla GIS oraz bazy
w dziedzinie przestrzenwych dla GIS i baz
nowych dla GIS i
danych topograficznych baz danych.
danych topograficzbaz danych topogranych.
nych.
ficznych.
SEMESTR V
BAZY DANYCH PRZESTRZENNYCH
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
18 GODZ.
Podstawowe pojęcia związane z teorią baz danych: baza danych, SBD, SZBD. Przykłady komercyjnych systemów
bazodanowych. Zadania SZBD. Przykłady zastosowań. Model logiczny a fizyczny. Modele logiczne baz danych
w ujęciu historycznym - sieciowe, hierarchiczne, relacyjne, obiektowe. Przyszłość SBD. Zasady dostępu
i uprawnienia.
Wstępne wiadomości o relacyjnych bazach danych. Podstawy teoretyczne - atrybut, dziedzina, krotka. Operacje
w relacyjnej bazie danych (wstawianie, aktualizacja, łączenie, projekcja, selekcja, usuwanie danych). Pojęcie klucza
w relacyjnej bazie danych. Rodzaje kluczy. Związki między danymi w tabelach i tabelami bazy danych.
Zasady projektowania relacyjnych baz danych. Anomalie struktury danych. Normalizacja schematu bazy danych. Fazy
normalizacji. Definicja zależności funkcyjnych zwykłych, przechodnich, wielowartościowych i połączeniowych.
Przykłady normalizacji tabel. Zarządzanie danymi. Metody dostępu do danych.
Języki zapytań w relacyjnych bazach danych - podział języków i krótka charakterystyka. Język SQL. Podstawowe
konstrukcje języka DDL i DML w SQL. Zapytanie selekcyjne. Operatory. Funkcje agregujące. Klauzule. Zapytania
zagnieżdżone.
Usuwanie, wstawianie i aktualizacja danych bazy danych w SQL. Suma, różnica i iloczyn mnogościowy tabel.
Tworzenie perspektyw w SQL. Operacje na perspektywach.
Ochrona baz danych. Metody ochrony integralności baz danych - asercje, więzy domenowe i więzy globalne.
Przykłady. Ochrona baz danych przed niepowołanym dostępem i przed awarią - metody. Przykłady. Dostęp do bazy
danych przez Internet.
Bazy danych SIP - podstawowe informacje. Przegląd komercyjnych i otwartych rozwiązań oraz oprogramowania.
Bazy danych a Web-GIS i Mobile-GIS.
Modele danych przestrzennych w kontekście relacyjnych i obiektowych baz danych. Porównanie modeli danych
przestrzennych - topologicznego i obiektowego. Przegląd baz danych GIS. Przykłady i ich analiza. Metadane.
Zasady projektowania i budowy baz danych przestrzennych. Zadania w trakcie projektowania, niebezpieczeństwa
i trudności. Cele i kryteria funkcjonalne. Ograniczenia. Rozwiązania alternatywne. Fazy projektowania.
Budowa modelu koncepcyjnego - zakres tematyczny, parametry, metody i źródła danych, ocena materiałów, struktura
przestrzenna bazy, sposób prezentacji, ogólne zasady dostępu do danych).
Opis rzeczywistości (język naturalny a języki formalne). Cechy modelu logicznego.
Topologie. Integracja danych pochodzących z różnych źródeł – aspekty semantyczny, przestrzenny i realizacyjny.
Zastosowanie diagramów związków encji do opisu modelu logicznego. Notacja ERD. Typy i funkcje w bazach
danych przestrzennych. Tworzenie struktury. Edycja i aktualizacja danych. Wielodostępność.
Podstawy baz danych XML. Wykorzystanie formatu XML do definicji danych przestrzennych (ISO-19136 GML).
Bazy danych georeferencyjnych - podstawowe informacje. Przegląd państwowych baz danych topograficznych
i tematycznych.
Tendencje rozwojowe w dziedzinie przestrzennych baz danych.
SEMESTR V
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
AUDYTORYJNE
LABORATORYJNE
18 GODZ.
Projektowanie przykładowych RBD - konstrukcja diagramów ERD i przekład na tabele. Normalizacja.
Wykorzystanie języka SQL do budowy bazy.
Funkcje SQL.
Łączenie tabel.
Konstrukcja podzapytań.
Wstawianie, modyfikowanie i usuwanie danych (język DML) i tabel (DDL).
Zapoznanie i wykorzystanie wybranego SZBD (np. ArcGIS) do przetwarzania danych przestrzennych.
Praca z wybranym systemem - edycja i dodawanie nowych tabel.
Praca z wybranym systemem - tworzenie bazy dla wybranych obiektów.
211
10. Praca z wybranym systemem - edycja, usuwanie, modyfikowanie danych; konserwacja bazy.
SEMESTR V
1.
PROJEKTOWE
18 GODZ.
Realizacja projektu systemu bazodanowego dla danych przestrzennych dla wybranego i zatwierdzonego przez
wykładowcę zagadnienia. Baza danych jest sukcesywnie rozwijana i rozliczana w trakcie semestru.
18+36+1+1+2
36+55+55
Godziny
18
36
ECTS
1+1+2
55
55
15
183
58
7
2
146
5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Paul Beynon-Davies, "Systemy baz danych", Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 2003.
2.
Jeffrey D. Ullman, Jennifer Widom, "Podstawowy wykład z systemów baz danych", Wydawnictwo NaukowoTechniczne, 2000.
3.
Maria Chałon, "Systemy baz danych - wprowadzenie", Oficyna wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2001.
4.
Elżbieta Bielecka, "Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania", Wydawnictwo PJWSTK, 2005.
5.
Leszek Litwin, Grzegorz Myrda, "Systemy informacji geograficznej. Zarządzanie danymi przestrzennymi w GIS, SIP,
SIT, LIS", Wydawnictwo Helion, 2005.
6.
Paul A. Longley, Michael F. Goodchild, David J. Maguire, David W. Rhind, "GIS. Teoria i praktyka", Wydawnictwo
Naukowe PWN, 2006.
1.
Podręczniki elektroniczne do wybranego oprogramowania bazodanowego GIS.
2.
Strony internetowe producentów oprogramowania GIS (komercyjnego i bezpłatnego).
3.
Wortale geoinformacyjne (http://geostrada.com, http://www.geocomm.com/, http://gislounge.com/ i inne).
4.
Internetowa Baza Metadanych o istniejących i projektowanych bazach danych przestrzennych i SIP
(http://www.gridw.pl/metadane/).
dr inż. Jarosław Duda
dr inż. Jarosław Duda
[email protected]
[email protected]
212
37B.
Przedmiot:
Semestr
V
37B. NAWIGACJA SATELITARNA
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
P
15
18
18
18
Gn/G2012/35/37B/NS
ECTS
7
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności z zakresu podstaw teoretycznych pozycyjnych satelitarnych
systemów nawigacyjnych, ich architektury, funkcji, charakterystyk sygnałów, błędów pomiarów, wyznaczania
współrzędnych odbiornika, współczynników geometrycznych, budowy i możliwości wykorzystania odbiorników.
Zapoznanie z systemami satelitarnymi ratownictwa i monitorowania oraz użytkowania odbiorników systemów satelitarnych
wykorzystywanych w nawigacji. Wykształcenie umiejętności interpretacji wskazań oraz oceny możliwości ich
wykorzystania w poszczególnych rodzajach i fazach nawigacji.
Zna podstawy teoretyczne pozycyjnych satelitarnych systemów nawigacyjnych,
EK1
ich architekturę, funkcje, charakterystyki sygnałów i błędy pomiarów.
Potrafi wyznaczyć współrzędne odbiornika oraz współczynniki geometryczne.
EK2
Zna istotę metody różnicowej, lokalne i regionalne systemy wspomagające, metody
EK3
transmisji telemetrycznej i standard RTCM.
Zna zasady funkcjonowania systemów satelitarnych ratownictwa i monitorowania.
EK4
Posiada umiejętności użytkowania odbiorników systemów satelitarnych wykorzyEK5
stywanych w nawigacji, poprawnej interpretacji wskazań oraz oceny możliwości ich
wykorzystania w poszczególnych rodzajach i fazach nawigacji.
Potrafi wyznaczyć dostępność, niezawodność i ciągłość systemów nawigacji satelitarnej
EK6
w oparciu o rejestrację stacji monitorującej.
Kierunkowe
K_W01
K_U10; K_K08
K_W01
K_W04
K_U10; K_K04
K_U02; K_K08
Zna podstawy teoretyczne pozycyjnych satelitarnych systemów nawigacyjnych, ich architekturę,
EK1
funkcje, charakterystyki sygnałów i błędy pomiarów.
Metody oceny
Egzamin pisemny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna podstaw
Z trudnościami zna
Zna podstawy teoreBardzo dobrze zna
teoretycznych pozypodstawy teoretyczne pozycyjnych
podstawy teorecyjnych satelitarnych tyczne pozycyjnych
satelitarnych systemów
tyczne pozycyjnych
systemów
satelitarnych systenawigacyjnych, ich
satelitarnych systenawigacyjnych, ich
mów nawigacyjnych, architekturę, funkcje,
mów nawigacyjarchitektury, funkcji, ich architekturę,
charakterystyki
nych, ich
charakterystyk
funkcje, charaktesygnałów i błędy poarchitekturę,
sygnałów i błędów
rystyki sygnałów
miarów.
funkcje, charaktepomiarów.
i błędy pomiarów.
rystyki sygnałów
i błędy pomiarów.
Potrafi wyznaczyć współrzędne odbiornika oraz współczynniki geometryczne.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie potrafi wyznaZ trudnością potrafi
Potrafi wyznaczyć
Sprawnie potrafi
czyć współrzędnych
wyznaczyć współwspółrzędne odbiornika wyznaczyć współodbiornika oraz
rzędne odbiornika
oraz współczynniki
rzędne odbiornika
współczynników
geometryczne.
geometrycznych.
geometryczne.
geometryczne.
Zna istotę metody różnicowej, lokalne i regionalne systemy wspomagające, metody transmisji
EK3
telemetrycznej i standard RTCM.
Metody oceny
Egzamin pisemny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie zna istoty mePobieżnie zna istotę
Dobrze zna istotę meSzczegółowo zna
tody różnicowej,
metody różnicowej,
tody różnicowej, loistotę metody różni-
213
lokalnych i regionalnych systemów
wspomagających.
Kryterium 2
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
słabo zna lokalne
i regionalne systemy
wspomagające.
cowej, bardzo dobrze zna lokalne
i regionalne systemy
wspomagające.
Nie zna metod
Słabo zna metody
Dobrze zna metody
Bardzo dobrze zna
transmisji telemetransmisji telemetransmisji telemetryczmetody transmisji
trycznej, nie zna
trycznej, słabo zna
nej i standard RTCM.
telemetrycznej,
standardu RTCM.
standard RTCM.
szczegółowo zna
standard RTCM.
Zna zasady funkcjonowania systemów satelitarnych ratownictwa i monitorowania.
Egzamin pisemny
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie zna zasad funkSłabo zna zasady
Dobrze zna zasady
Bardzo dobrze zna
cjonowania systefunkcjonowania
funkcjonowania systezasady funkcjomów satelitarnych
systemów satelimów satelitarnych
nowania systemów
ratownictwa i monitarnych ratownictwa
ratownictwa i monitosatelitarnych ratowtorowania.
i monitorowania.
rowania.
nictwa i monitorowania.
Posiada umiejętności użytkowania odbiorników systemów satelitarnych wykorzystywanych
w nawigacji, poprawnej interpretacji wskazań oraz oceny możliwości ich wykorzystania w poszczególnych rodzajach i fazach nawigacji.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie posiada umiePosiada słabe umiePosiada umiejętności
Bardzo dobrze pojętności użytkowania jętności użytkowania użytkowania odbiortrafi użytkować
odbiorników systeodbiorników systeników systemów sateodbiorniki systemów
mów satelitarnych
mów satelitarnych
litarnych wykorzystysatelitarnych wykowykorzystywanych
wykorzystywanych
wanych w nawigacji,
rzystywane w nawiw nawigacji ani pow nawigacji, potrafi
potrafi poprawnie
gacji, potrafi szczeprawnej interpretacji
słabo interpretować
interpretować wskazagółowo interpretowskazań.
wskazania.
nia.
wać wskazania.
Nie posiada umiePosiada słabą umiePosiada dobrą umiePosiada bardzo
jętności wykorzyjętność wykorzystajętność wykorzystania
dobrą umiejętność
stania odbiornika
nia odbiornika
odbiornika w poszczewykorzystania odw poszczególnych
w poszczególnych
gólnych rodzajach
biornika w poszczerodzajach i fazach
rodzajach i fazach
i fazach nawigacji.
gólnych rodzajach
nawigacji.
nawigacji.
i fazach nawigacji.
Potrafi wyznaczyć dostępność, niezawodność i ciągłość systemów nawigacji satelitarnej w oparciu o rejestrację stacji monitorującej.
Projekt
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi wyznaZ trudnościami
Dobrze potrafi wyBardzo dobrze poczyć dostępności,
potrafi wyznaczyć
znaczyć dostępność,
trafi wyznaczyć
niezawodności i
dostępność, niezaniezawodność i ciągłość dostępność, nieciągłości systemów
wodność i ciągłość
systemów nawigacji
zawodność i ciąnawigacji satelitarnej systemów nawigacji
satelitarnej w oparciu
głość systemów
w oparciu o rejestrasatelitarnej w oparciu o rejestrację stacji
nawigacji satelicję stacji monitoo rejestrację stacji
monitorującej.
tarnej w oparciu
rującej.
monitorującej.
o rejestrację stacji
monitorującej.
SEMESTR V
NAWIGACJA SATELITARNA
1.
kalne i regionalne
systemy wspomagające.
AUDYTORYJNE
18 GODZ.
Geneza systemów nawigacji satelitarnej: pionierzy kosmonautyki, rys historyczny realizacji projektu Navstar-GPS oraz
innych przedsięwzięć nawigacji satelitarnej, wyznaczanie współrzędnych w satelitarnym systemie dopplerowskim na
przykładzie systemu Transit. Charakterystyki nawigacyjne systemów satelitarnych: podstawowe pojęcia z zakresu
kryteriów porównawczych systemów satelitarnych, cechy eksploatacyjne satelitarnych systemów na przykładzie
systemu GPS (dokładność określenia pozycji, dostępność, niezawodność ciągłość, wiarygodność strefa działania),
wybrane standardy dotyczące nawigacji satelitarnej (ICD-GPS-200, SPS 1993, 2001), Selektywna dostępność jej istota
i realizacji (SA), przeciwdziałanie zakłóceniom celowym (AS).
214
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Ogólna charakterystyka satelitarnych systemów nawigacyjnych wykorzystywanych w nawigacji morskiej lądowej
i lotnictwie.
Architektura systemów nawigacji satelitarnej segment naziemny, kosmiczny i użytkownika, struktura funkcjonalna
segmentów, relacje oraz zakres funkcjonalny elementów.
Wyznaczanie współrzędnych w stadiometrycznych systemach satelitarnych: metody pomiaru pseudoodległości, modele
matematyczne wyznaczenia współrzędnych pozycji w pomiarach fazowych i kodowych obliczanie współrzędnych
pozycji z pomiarów pseudo odległościowych: kodowych i fazowych.
Modelowanie matematyczne i analiza współczynników geometrycznych DOP w systemie GPS, planowanie pomiarów
GPS, filtr Kalmana w pomiarach GPS.
Błędy pomiarów GPS: budżet błędów GPS, refrakcja i opróżnienie troposferyczne, refrakcja i opróżnienie
jonosferyczne, błąd wielodrogowości, modele: Sastamoinen’a, Klobuchar’a, Hopfield w pomiarach GPS, pomiary
dwuczęstotliwościowe.
Struktura sygnału GPS: komponenty sygnału, częstotliwości nośne, kody pseudo przypadkowe – istota i wybrane
właściwości, rejestr przesuwny ze sprzężeniem zwrotnym, kod pseudo przypadkowy C/A, kod pseudo przypadkowy P,
korelacyjna metoda pomiaru pseudoodległości, wielodostęp CDMA, transmisja radiowa z widmem rozproszonym,
akwizycja i śledzenie sygnałów GPS, odporność na zakłócenia.
Depesza nawigacyjna GPS: przeznaczenie, format, kontrola poprawności danych, struktura, słowa TLM i HOW,
Podramki 1,2,3,4,5 oraz ich zawartość.
Systemy różnicowe GPS: geneza, zasada działania, model matematyczny w pomiarach kodowych i fazowych, metody
DGPS, DGPS a selektywna dostępność, formatowanie poprawek, wymagania ogólne i techniczne DGPS, elementy
systemu i ich funkcje (stacja referencyjna, stacja monitorująca, stacja kontrolna).
Standard RTCM-104 – ogólne założenia, depesze RTCM – ich budowa i zastosowanie w nawigacji i geodezji, technika
GPS/RTK.
Odbiorniki GPS: wymagania techniczne, podział i klasyfikacja, budowa techniczna, typy i rodzaje, ogólna struktura
funkcjonalna, obsługa, symulatory GPS.
Wielofunkcyjny system ASG-EUPOS i jego znaczenie dla nawigacji lądowej: istota i struktura systemu, serwisy
geodezyjne i nawigacyjne, stacje referencyjne ich wyposażenie i lokalizacja, centra obliczeniowe, użytkownicy, ich
wyposażenie i zasady dostępu do serwisów.
Systemy WAAS i EGNOS - istota, struktura systemu, serwisy użytkownicy, ich wyposażenie i zasady dostępu do
serwisów.
Systemy: Argos, Cospass-Sarsat i Inmarsat – istota, struktura systemu, serwisy użytkownicy, ich wyposażenie i zasady
dostępu do serwisów.
Satelitarna nawigacja personalna, systemy komercyjne: Automapa, TomTom i in.
SEMESTR V
1.
2.
3.
4.
5.
6.
LABORATORYJNE
18 GODZ.
Wykorzystanie i obsługa ręcznych odbiorników nawigacji satelitarnej w pomiarach terenowych (GPS, DGPS,
EGNOS), programowanie ustawień początkowych, wprowadzanie punktów drogi, ustawienia alarmów.
Nawigacja w terenie z wykorzystaniem odbiornika GPS.
Praktyczne wykorzystanie systemów nawigacyjnych.
Rejestracja i dekodowanie depeszy nawigacyjnej GPS.
Programowanie stacji monitorującej (integrity monitor) systemu DGPS.
Obsługa operatorska stacji referencyjnej DGPS.
SEMESTR V
1.
PROJEKTOWE
18 GODZ.
Wyznaczanie dostępności, niezawodności i ciągłości systemów nawigacji satelitarnej w oparciu o rejestrację stacji
monitorującej (integrity monitor) według indywidualnego zadania.
18+36+1+1+2
Godziny
18
36
ECTS
1+1+2
55
55
15
183
58
7
2
146
5
215
36+55+55
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Specht C., System GPS, Biblioteka Nawigacji nr 1, Wydawnictwo “Bernardinum”, Pelplin., 2007.
2.
Zieliński J., i in. System nawigacyjny Galileo, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa, 2006.
3.
Januszewski J., Systemy satelitarne w nawigacji morskiej, Fundacja rozwoju Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni,
Gdynia, 2002.
1.
Czarnecki K., Geodezja współczesna w zarysie, Wiedza i Życie, Warszawa 1996.
2.
Haykin S., Systemy telekomunikacyjne cz. I i II, WKŁ, Warszawa, 1998.
3.
Hofmann-Wellenhof B., Lichtenegger H., Collins J., GPS Theory and practice, Fourth edition, Springer, Wien New
York, 1997.
4.
ICD - GPS – 200, NAVSTAR GPS Joint Program Office, Navtech, February 1995.
5.
Lamparski J., Navstar GPS od teorii do praktyki, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn 2001.
6.
(RTCM Paper 136-2001/SC104-STD), 2001.
7.
SPS, Global Positioning System (GPS), Standard Positioning Service, Signal Specification, Department of Defence,
Positioning/Navigation Executive Commitee, november 5. 1993.
8.
Spilker J, Parkinson B., i in, Global Positioning System: Theory and Applications, AIAA, 1996.
9.
SPS, Global Positioning System Standard Positioning Service, Performance Standard, Assistant Secretary of Defense,
2001.
10. Wells (red), Guide to GPS Positioning, Canadian GPS Associates, Fredericton, 1987.
dr inż. Tadeusz Kantak
mgr inż. Maciej Marek
[email protected]
KG
[email protected]
KG
216
38A.
Przedmiot:
Semestr
VI
38A. METODY ANALIZ PRZESTRZENNYCH
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
P
15
18
9
9
Gn/G2012/36/38A/MAP
ECTS
6
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie metod analiz przestrzennych: wybranych metod
analitycznych, analizy przy pomocy zapytań, analizy powierzchni, analizy sieciowe, metody optymalizacji, statystyki
przestrzennej, geostatystyka.
Geomatyka, informatyka, informatyka geodezyjno-kartograficzna, matematyczne podstawy kartografii, kartografia,
teledetekcja i fotogrametria, systemy informacji przestrzennej, podstawy geoinformacji, modelowanie geodanych.
Zna metody analiz przestrzennych stosowanych w systemach geoinformatycznych
EK1
EK2
EK3
EK4
EK5
Zna pojęcia geometryczne oraz potrafi określać relacje przestrzenne.
geoinformatycznego.
Potrafi planować analizy przestrzenne oraz przy ich wykorzystaniu opracować
numeryczną mapę.
Rozumie, jaki wpływ na środowisko mają podejmowane na podstawie analiz
przestrzennych decyzje.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kierunkowe
K_W07; K_W14
K_W07
K_U34
K_U34; K_U32
K_K03
Zna metody analiz przestrzennych stosowanych w systemach geoinformatycznych.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna metod analiz Zna podstawy metod
Rozumie istotę wyRozumie istotę
przestrzennych
analiz przestrzenbranych metod analiz wszystkich przedstosowanych
nych stosowanych
przestrzennych
stawionych metod
w systemach geoinw systemach geoinstosowanych w
analiz przestrzenformatycznych.
formatycznich.
systemach geoinnych stosowanych
formatycznych.
w systemach geoinformatycznich.
Zna pojęcia geometryczne oraz potrafi określać relacje przestrzenne.
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Nie zna podstawoRozumie istotę pojęć
Zna podstawy
Ma szeroką wiedzę
wych pojęć geomegeometrycznich.
obliczania wszystkich z zakresu narzędzi
trycznych.
przedstawionych
matematycznych
pojęć geomestosowanych do
trycznych.
obliczania wszystkich
przedstawionych
pojęć geometrycznych.
Nie zna metod
Rozumie istotę metod Potrafi wskazać
Ma szeroką wiedzę
określania relacji
określania relacji
różnice pomiędzy
z zakresu metod
przestrzennych.
przestrzennich.
metodami określania
określania relacji
relacji przeprzestrzennych.
strzennych.
geoinformatycznego.
sprawozdanie/ raport, projekt, prezentacja, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze;
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi przePotrafi wskazać w
Rozumie istotę
Potrafi przeprowadzić
217
prowadzać analiz
przestrzennych
z wykorzystaniem
oprogramowania
geoinformatycznego.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
narzędzia do realizacji podstawowych
analiz.
analizy. Potrafi
świadomie przygotować dane
i przeprowadzić
analizy przestrzenne
w wybranym
oprogramowaniu
geoinformatycznym.
Potrafi planować analizy przestrzenne oraz przy ich wykorzystaniu opracować numeryczną mapę.
Sprawozdanie / raport, projekt, prezentacja, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze;
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi planować
Potrafi planować
Rozumie istotę
Potrafi doskonale
analiz przestrzennych. podstawowe analizy
planowania analiz
zaplanować analizy
przestrzenne.
przestrzennych.
przestrzenne.
Nie potrafi przygoPotrafi wyświetlić
Potrafi przeprowadzić Potrafi nadać danym
tować koncepcji prac
dane w zadanym
konwersję danych.
odpowiednią
nad opracowaniem
odwzorowaniu
symbolizację.
numerycznej mapy.
kartograficznym. Zna
Potrafi poprawnie
symbole i opisy
opracować numestosowane na mapie.
ryczną mapę na
podstawie dostarczonych danych.
Rozumie, jaki wpływ na środowisko mają podejmowane na podstawie analiz przestrzennych
decyzje.
sprawozdanie/ raport, projekt, prezentacja, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze;
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie rozumie wpływu
Rozumie wpływ
Rozumie wpływ
Rozumie wpływ
podejmowanych
podejmowanych
podejmowanych
podejmowanych
decyzji na
decyzji na środowisko decyzji na środowisko decyzji na środowiśrodowisko.
w podstawowym
sko w pełnym
zakresie.
zakresie.
SEMESTR VI
METODY ANALIZ PRZESTRZENNYCH
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
działania poszczególnych narzędzi
analiz
dane przestrzenne dla
potrzeb analiz.
AUDYTORYJNE
18 GODZ.
Analiza danych za pomocą zapytań. Zapytania atrybutowe, przestrzenne i złożone.
Pojęcia geometryczne. Odległość, kierunek, pole i objętość w zależności od modelu danych przestrzennych. Określenie
relacji przestrzennych. Kształt obiektu i jego znaczenie w analizach. Algebra mapy.
Wybrane metody analityczne. Analiza rozkładu punktów. Estymacja gęstości. Analiza klastrów. Oddziaływanie
przestrzenne. Analiza atrybutów wielowymiarowych. Analiza wielokryterialna.
Metoda najmniejszych kwadratów. Podstawy teoretyczne. Wyrównanie układów obserwacyjnych. Analizowanie
przewidywanych dokładności.
Analiza powierzchni. Interpolacja różnymi metodami. Analiza widoczności. Analiza zmian powierzchni.
Statystyka przestrzenna. Metody graficzne. Procesy stochastyczne. Macierze wag przestrzennych. Ogólne miary
zwiążków przestrzennych. Lokalne miary zwiążków przestrzennych.
Geostatystyka. Semiwariogramy. Zasady krigingu. Warianty krigingu.
Regresia przestrzenna i ekonometria. Zasady ekonometrii przestrzennej. Przestrzenne modele autoregresji. Filtrowanie
przestrzenne.
Wydobywanie danych. Problemy wielkich baz danych. Metodyka wydobywania danych. Odkrywanie wiedzy.
Rozpoznawanie wzorców.
Analiza sieciowa. Sieci, jako grafy. Algorytmy optymalnych ścieżek. Modelowanie przepływu.
Optymalizacja. Zadania optymalizacyjne, ograniczenia i konflikty przestrzenne. Metodyka optymalizacji.
Inteligencja obliczeniowa. Systemy ekspertowe. Sztuczne sieci neuronowe.
Metody heurystyczne. Algorytmy genetyczne.
Modele symulacyjne.
Zbiory rozmyte.
Analiza danych za pomocą zapytań. Zapytania atrybutowe, przestrzenne i złożone.
Pojęcia geometryczne. Odległość, kierunek, pole i objętość w zależności od modelu danych przestrzennych. Określenie
relacji przestrzennych. Kształt obiektu i jego znaczenie w analizach. Algebra mapy.
SEMESTR VI
LABORATORYJNE
9 GODZ.
218
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Analiza danych za pomocą zapytań. Zapytania atrybutowe, przestrzenne i złożone w wybranym oprogramowaniu.
Pomiary wielkości geometrycznych w oprogramowaniu geoinformatycznym.
Wykonanie wybranych analiz przestrzennych. Analiza rozkładu punktów. Estymacja gęstości. Analiza klastrów.
Oddziaływanie przestrzenne. Analiza atrybutów wielowymiarowych. Analiza wielokryterialna.
Analiza powierzchni. Interpolacja różnymi metodami. Analiza widoczności. Analiza zmian powierzchni.
Wyznaczanie semiwariogramów. Badanie wariantów krigingu.
Wykonywanie analiz sieciowych. Modelowanie przepływu.
Realizacja zagadnień optymalizacyjnych.
SEMESTR VI
1.
PROJEKTOWE
9 GODZ.
Wykonanie wielowariantowych analiz przestrzennych zarówno podstawowych jak i zaawansowanych według
indywidualnego zadania.
18+18+1+1+1
18+60+55
Godziny
18
18
ECTS
1+1+1
60
55
15
169
39
6
1
133
5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
2004.
2.
3.
El-Sheimy N., Valeo C., Habib A., Digital Terrain Modelling. Acquisition, manipulation, and applikations.Artech
House, Boston 2005.
4.
Li Z., Zhu Q., Gold Ch., Digital Terrain Modeling. Principles and methodology. CRC PRESS, Boca Rton 2005.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005,
10. Stateczny A. (red.), Metody nawigacji porównawczej, Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk 2004.
11. Stateczny A., Nawigacja porównawcza. Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk 2001.
12. Stateczny A., Praczyk T., Sztuczne sieci neuronowe w rozpoznawaniu obiektów morskich, Gdańskie Towarzystwo
Naukowe, Gdańsk 2002.
219
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
Australian Tides Manual – Special Publication No 9. Australian Hydrographic Office.
prof. dr inż. Andrzej Stateczny
[email protected]
KG
[email protected]
KG
220
38B.
Przedmiot:
Gn/G2012/36/38B/SGZ
38B. SYSTEMY GEOINFORMATYCZNE W ZASTOSOWANIACH
Liczba tygodni
Semestr
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
VI
15
18
9
9
6
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy z zastosowań systemów geoinformatycznych, specyfiki projektów GIS,
charakterystycznych dla różnych dziedzin aktywności administracyjnej i gospodarczej. Wykształcenie umiejętności
w zakresie tworzenia dedykowanych systemów geoinformatycznych, modeli danych oraz przeprowadzania właściwych dla
tych systemów analiz przestrzennych.
geodezji.
Ma szczegółową wiedzę w zakresie zastosowań i funkcjonalności systemów
EK1
geoinformatycznych.
Zna i odpowiednio stosuje podstawowe modele danych, modele kartograficznoEK2
znakowe, techniki analiz przestrzennych, strukturę oraz rodzaje dedykowanych
Potrafi wykonać dedykowany projekt systemu geoinformatycznego z uwzględnieniem
EK3
metod analiz przestrzennych, projektowania baz danych przestrzennych, geowizualizacji
z wykorzystaniem dostępnych zasobów baz danych przestrzennych.
Kierunkowe
K_W07
K_W09; K_W14
K_U04;
K_U13;
K_U19;
K_U28;
K_U34
K_U11;
K_U18;
K_U26;
K_U33;
Ma szczegółową wiedzę w zakresie zastosowań systemów geoinformatycznych.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Nie ma szczegółowej
Ma szczegółową
Ma szczegółową
Posiada poszerzoną
Ma szczegółową
wiedzy w zakresie
wiedzę w zakresie
wiedzę w zakresie
wiedzę z zakresu
wiedzę w zakresie
zastosowań systemów zastosowań wybrazastosowań ważzastosowań systemów
zastosowań systegeoinformatycznych.
nych polskich sysniejszych polskich
geoinformatycznych,
mów geoinformatemów geoinforsystemów geoinzna zastosowania SG
tycznych.
matycznych oraz zna
formatycznych, zna
w skali krajowej oraz
ich podstawowe
dobrze ich funkcjoogólnoświatowej.
funkcjonalności.
nalności, zna zastosowania SG w podstawowych dziedzinach gospodarki oraz
administracji.
Zna i odpowiednio stosuje podstawowe modele danych, modele kartograficzno-znakowe, techniki
EK2
analiz przestrzennych, strukturę oraz rodzaje dedykowanych systemów geoinformatycznych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Zna podstawowe
Posiada poszerzoną
Znajomość i odpowych modeli danych,
modele danych, momodele danych, mowiedzę w zakresie
wiednie zastosowamodeli kartogradele kartograficznodele kartograficznomodeli danych, modeli
nie podstawowych
ficzno-znakowych,
znakowe, techniki
znakowe, techniki
kartograficzno-znakomodeli danych,
techniki analiz przeanaliz przestrzennych, analiz przestrzennych, wych, technik analiz
modeli kartograstrzennych, struktury
strukturę oraz rodzaje
strukturę oraz rodzaje
przestrzennych, strukficzno-znakowych,
oraz rodzajów
dedykowanych
dedykowanych
tury oraz rodzajów
techniki analiz
dedykowanych syssystemów geoinsystemów geoindedykowanych systeprzestrzennych,
temów geoinformaformatycznych, ma
formatycznych, odmów geoinformatyczstruktury oraz rotycznych.
problemy z ich odpopowiednio je stosuje
nych i poprawnie ją
dzajów dedykowawiednim zastosowaw wybranych SG.
wykorzystuje.
nych systemów
niem w dedykowa-
221
geoinformatycznych.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wykonanie dedykowanego projektu
systemu geoinformatycznego.
nych SG.
Potrafi wykonać dedykowany projekt systemu geoinformatycznego z uwzględnieniem metod analiz
przestrzennych, projektowania baz danych przestrzennych, geowizualizacji z wykorzystaniem
dostępnych zasobów baz danych przestrzennych.
Zaliczenie laboratoriów, projektu, prace kontrolne w semestrze, prezentacja
2
3
4
5
Potrafi wykonać
Potrafi wykonać
Potrafi wykonać dedyprojektu systemu
prosty projekt sysdedykowany projekt
kowany projekt sysgeoinformatycznego.
temu geoinformasystemu geoinfortemu geoinformatycztycznego z wykomatycznego
nego
rzystaniem dostępz uwzględnieniem
z uwzględnieniem
nych zasobów baz
projektowania baz
odpowiednich metod
danych przestrzendanych przestrzenanaliz przestrzennych,
nych.
nych, odpowiednich
projektowania baz
modeli danych, geodanych przestrzenwizualizacji, wykonych, modeli danych,
rzystując przy tym do- wykorzystując przy
stępne zasoby baz
tym dostępne zasoby
danych przestrzenbaz danych przenych.
strzennych.
SEMESTR VI
SYSTEMY GEOINFORMATYCZNE W ZASTOSOWANIACH
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
LABORATORYJNE
9 GODZ.
Analiza zastosowań systemów geoinformatycznych w różnych dziedzinach aktywności ludzkiej.
Analizy sieciowe i przestrzenne w dedykowanych SG.
Praktyczne wykorzystanie geoportali w realizacji projektu SG.
Opracowanie dedykowanych modeli danych.
Geowizualizacja w wybranych systemach geoinformatycznych.
Zastosowanie geokodowania w transportowych systemach informacyjnych.
SEMESTR VI
1.
18 GODZ.
Systemy geoinformatyczne, jako element polskiej infrastruktury informacji przestrzennej.
Zastosowanie systemów geoinformatycznych w geodezji, rolnictwie, leśnictwie, geologii, hydrografii, ochronie
środowiska.
Systemy geoinformatyczne wspierające zarządzanie kryzysowe.
Systemy geoinformatyczne dla transportu.
Zastosowanie systemów informacji geograficznej w wybranych dziedzinach aktywności administracyjnej
i gospodarczej człowieka.
Geoportale, funkcjonalność geoportali, rozwiązania sieciowe systemów geoinformatycznych.
Systemy geoinformatyczne w rozwiązaniach mobilnych.
Analizy przestrzenne w dedykowanych systemach geoinformatycznych.
Podstawowe modele i formaty danych, interoperacyjność danych, standaryzacja danych.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
AUDYTORYJNE
PROJEKTOWE
GODZ.
Wykonanie dedykowanego projektu geoinformatycznego do zastosowań praktycznych z uwzględnieniem analiz
przestrzennych.
Godziny
18
18
ECTS
1+1+1
60
55
15
169
6
222
18+18+1+1+1
18+60+55
39
1
133
5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
2.
Tomlinson R., Rozważania o GIS. Planowanie Systemów Informacji Geograficznej dla Menadżerów, ESRI, 2008
3.
4.
5.
1.
2.
Gaździcki J., Leksykon Geomatyczny. Polskie Towarzystwo Informacji GEOGRAFICZNEJ, Warszawa 2003.
3.
Eckes K., Modele i analizy w systemach informacji GEOGRAFICZNEJ. Wydawnictwa AGH, Kraków 2006.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
11. Portale geoinformacyjne.
mgr inż. Natalia Wawrzyniak
[email protected]
KG
[email protected]
KG
223
39A.
Przedmiot:
Semestr
VI
Liczba tygodni
w semestrze
15
Gn/G2012/36/39A/GE
39A. GEOWIZUALIZACJA
A
C
L
P
18
9
9
ECTS
5
Celem przedmiotu jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie metod prezentacji kartograficznej, metod wizualizacji
rzeźby terenu, zmiennych graficznych służących do wizualizacji geodanych, zasad projektowania i redakcji map,
współczesnych technik komputerowych w redakcyjno-technicznym opracowaniu map.
geodezji.
Ma szczegółową wiedzę w zakresie geowizualizacji i jej zastosowań
EK1
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w geowizualizacji
EK2
EK3
EK4
EK5
Potrafi wybrać i zastosować właściwą metodę oraz narzędzia dla potrzeb redakcji mapy
2D i trójwymiarowej.
Potrafi zrealizować proste zadania inżynierskie związane z redakcją mapy używając
właściwych metod, technik i narzędzi geowizualizacji
Ma świadomość ważności i rozumie etyczne aspekty i skutki działalności w dziedzinie
geodezji i kartografii
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK4
Kierunkowe
K_W07; K_W08
K_W09; K_W14;
K_W18
K_U26
K_U04; K_U11;
K_U26; K_U33
K_K03
Ma szczegółową wiedzę w zakresie geowizualizacji i jej zastosowań
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie laboratoriów, zaliczenie pisemne
2
3
4
5
Nie ma szczegóMa szczegółową
Ma szczegółową wiedzę Ma poszerzoną
łowej wiedzy w
wiedzę w zakresie
w zakresie geowizualiwiedzę w zakresie
zakresie geowizugeowizualizacji
zacji stosowanej
geowizualizacji i zna
alizacji i jej zastostosowanej w maw mapach 2D i 3D.
kompleksowo jej
sowań.
pach 2D.
zastosowanie.
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w geowizualizacji
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie laboratoriów, zaliczenie pisemny
2
3
4
5
Dodatkowo potrafi
Zna podstawowe
wowych metod,
metody stosowane w właściwe określić nametody, właściwie
technik i narzędzi
geowizualizacji,
rzędzia stosowane
identyfikuje techniki
stosowanych w
jednak ma problemy w geowizualizacji.
i narzędzia stosogeowizualizacji.
z identyfikacją
wane w geowizualiodpowiednich nazacji.
rzędzi do jej realizacji.
Potrafi wybrać i zastosować właściwą metodę oraz narzędzia dla potrzeb redakcji mapy 2D
i trójwymiarowej.
Zaliczenie laboratoriów, prace kontrolne w semestrze, projekt, prezentacja.
2
3
4
5
Nie potrafi wybrać
Potrafi wybrać
Dodatkowo potrafi
Dodatkowo potrafi
i zastosować włai zastosować podpoprawnie wybrać
poprawnie wybrać
ściwej metody oraz
stawowe metody
narzędzia i metody dla
i zastosować włanarzędzi geowizuali- oraz narzędzia geopotrzeb wizualizacji
zacji.
wizualizacji dla
NMT oraz mapy 3D.
narzędzia do wizupotrzeb redakcji
alizacji interakmapy.
tywnej oraz dynamicznej.
Potrafi zrealizować proste zadania inżynierskie związane z redakcją mapy używając właściwych
224
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
metod, technik i narzędzi geowizualizacji
Zaliczenie laboratoriów, prace kontrolne w semestrze, projekt, prezentacja.
2
3
4
Nie potrafi zrealiPotrafi zrealizować
zować prostych
proste zadania inżyproste zadania inżyzadań inżynierskich
nierskie związane
nierskie związane
związanych
z redakcją mapy
z redakcją mapy użyz redakcją mapy.
używając podstawając podstawowych
wowych metod,
metod, technik i narzętechnik i narzędzi
dzi SIG, popełniając
SIG, popełniając
przy tym kilka błędów.
przy tym szereg
błędów.
5
proste zadania inżynierskie związane
z redakcją mapy
używając podstawowych oraz zaawansowanych metod, technik i narzędzi SIG, dopuszczalne są mało znaczące błędy.
Ma świadomość ważności i rozumie etyczne aspekty i skutki działalności w dziedzinie geodezji
i kartografii.
2
3
4
5
Nie rozumie etyczMa słabą świadoMa świadomość ważno- Ma pełną świadonych aspektów
mość ważności
ści i rozumie etyczne
mość ważności
i skutków działali słabo rozumie
aspekty i skutki działali bardzo dobrze
ności w dziedzinie
etyczne aspekty
ności w dziedzinie
rozumie etyczne
geodezji i kartoi skutki działalności
geodezji i kartografii.
aspekty i skutki
grafii.
w dziedzinie geodziałalności
dezji i kartografii.
w dziedzinie
geodezji
i kartografii.
SEMESTR VI
GEOWIZUALIZACJA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
GEOWIZUALIZACJA
LABORATORYJNE
9 GODZ.
Poziomy pomiarowe, zmienne graficzne, barwa na mapie, znaki kartograficzne, napisy, konwencje graficzne
w kartografii.
Metody prezentacji kartograficznej. Zastosowanie form prezentacji kartograficznej.
Zestawienia tabelaryczne i raporty.
Przedstawianie danych statystycznych na mapach.
Metody wizualizacji rzeźby terenu.
Wizualizacja trójwymiarowa, animacja.
Zastosowanie współczesnych technik komputerowych w redakcyjno – technicznym opracowaniu map.
Wykorzystanie metod wizualizacji na poszczególnych etapach redakcji map.
SEMESTR VI
1.
18 GODZ.
Kierunki rozwoju. Tło historyczne. Wpływ rozwoju nauki i techniki.
Kartograficzne modelowanie obiektów przestrzennych.
Techniki geowizualizacji. Podstawowe metody prezentacji kartograficznej. Kartograficzne środki wyrazu w procesie
projektowania map. Symbole, barwy, teksty.
Przedstawianie powierzchni terenowej.
Wizualizacja interaktywna i dynamiczna. Środowiska wirtualne. Nieprzestrzenne zastosowania prezentacji
kartograficznej. Wizualizacja z uwzględnieniem czasu.
Mapy w internecie i ich wizualizacja. Wizualizacja z uwzględnieniem niepewności.
Problematyka użytkowania map. Czytanie. Interpretacja. Analiza. Problem niepewności.
Współczena trendy rozwojowe w geowizualizacji.
SEMESTR VI
1.
AUDYTORYJNE
GEOWIZUALIZACJA
PROJEKTOWE
9 GODZ.
Redakcja mapy z uwzględnieniem metod wizualizacji w wybranym programie środowiska GIS.
Godziny
18
18
ECTS
225
18+18+1+1
18+50+50
1+1
50
50
15
153
38
5
1
118
4
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Pasławski J., Wprowadzenie do kartografii i topografii, Wydawnictwo Nowa Era, Wrocław 2006.
2.
Saliszczew K.A., Kartografia ogólna, PWN Warszawa, 1984, 1998, 2003.
3.
4.
Medyńska-Gulij B., Kartografia i geowizualizacja, wydawnictwo Naukowe PWN, 2011.
5.
1.
Ratajski L., Metodyka kartografii społeczno-gospodarczej, wyd. 2, PPWK 1989.
2.
Robinson A., Sale R., Morison J., Podstawy kartografii, PWN Warszawa, 1988.
3.
4.
5.
Materiały Ogólnopolskich i Międzynarodowych Konferencji Kartograficznych.
6.
Polski Przegląd Kartograficzny, kwartalnik Polskiego Towarzystwa Geograficznego.
7.
Geodezja i Kartografia, kwartalnik naukowy PAN Komitetu Geodezji.
8.
9.
[email protected]
KG
[email protected]
KG
226
39B.
Przedmiot:
Semestr
VI
39B. SYSTEMY TELETRANSMISJI DANYCH
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
P
15
18
9
9
Gn/G2012/36/39B/STD
ECTS
5
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie analizy sygnałów elektrycznych oraz logicznych na
przykładzie nawigacji satelitarnej, korzystając z różnych standardów komunikacyjnych.
EK1 Definiuje podstawowe pojęcia z zakresu systemów teletransmisyjnych.
EK2 Rozróżnia rodzaje informacji: analogowe i cyfrowe.
EK3 Opisuje procedury połączeń teletransmisyjnych.
EK4 Objaśnia standardy NMEA i RTCM.
EK5 Opisuje strukturę sygnałów GPS.
EK6 Objaśnia zasady generowania kodów pseudo przypadkowych.
EK7 Potrafi tworzyć kody pseudo przypadkowe satelitów GPS.
EK8 Potrafi łączyć urządzenia komunikacyjne i inicjować połączenia przewodowe
i bezprzewodowe.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK6
Definiuje podstawowe pojęcia z zakresu systemów teletransmisyjnych.
2
3
3,5 – 4
Nie definiuje podDefiniuje
Definiuje większość
stawowych pojęć.
podstawowe pojęcia. pojęć z podaniem
przykładu.
Rozróżnia rodzaje informacji: analogowe i cyfrowe.
2
3
3,5 – 4
Nie rozróżnia inforRozróżnia rodzaje
Rozróżnia bezbłędnie
macji cyfrowych
informacji.
wszystkie rodzaje
i analogowych.
informacji.
Kierunkowe
K_W04
K_W04
K_W04
K_W09
K_W04
K_W09
K_U03; K_U08
K_U08
4,5 – 5
Definiuje wszystkie
pojęcia z podaniem
kilku przykładów.
4,5-5
Rozróżnia bezbłędnie
wszystkie rodzaje
informacji z podaniem
zastosowania.
Opisuje procedury połączeń teletransmisyjnych.
Zaliczenie pisemne, projekt/prezentacja
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie opisuje proceOpisuje podstawowe Opisuje rozszerzone
Opisuje bezbłędnie
dury połączeń teleprocedury.
procedury bezbłędnie. pełne procedury
transmisyjnych.
w logiczny sposób.
Objaśnia standardy NMEA i RTCM.
Zaliczenie pisemne, projekt/prezentacja, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie objaśnia stanObjaśnia standardy.
Objaśnia standardy
Objaśnia wszystkie
dardów NMEA i
w tym jeden szczegóstandardy ze szczegóRTCM.
łowo.
łami.
Opisuje strukturę sygnałów GPS.
Zaliczenie pisemne, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie opisuje sygnaOpisuje podstawowe Opisuje wszystkie
Opisuje wszystkie
łów GPS.
ramki sygnału GPS.
ramki sygnału GPS.
ramki sygnału GPS
wraz z logicznym
uzasadnieniem
zastosowania.
Objaśnia zasady generowania kodów pseudo przypadkowych.
227
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK8
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zaliczenie pisemne, projekt/prezentacja, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie objaśnia zasad
Objaśnia sens koObjaśnia dwie metody Objaśnia cztery metod
generowania kodów. dów pseudolosogenerowania kodów
generowania kodów
wych.
pseudolosowych.
pseudolosowych.
Tworzyć kody pseudo przypadkowe satelitów GPS.
Zaliczenie laboratoriów, projekt/prezentacja.
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie tworzy wymaTworzy przykłaTworzy przykładowe
Tworzy przykładowe
ganych kodów.
dowy kod pseukody pseudolosowe
kody pseudolosowe
dolosowy przy
przy pomocy arkusza
korzystając z więcej
pomocy arkusza
kalkulacyjnego.
niż jednego narzędzia.
kalkulacyjnego.
Łączyć urządzenia komunikacyjne i inicjować połączenia przewodowe i bezprzewodowe.
Zaliczenie laboratoriów, projekt/prezentacja.
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie łączy urządzeń
Łączy niesamoŁączy samodzielnie
Łączy dowolne urząkomunikacyjnych
dzielnie urządzenia
urządzenia komunidzenia komunikacyjne
i nie inicjuje
komunikacyjne
kacyjne i samodzieli samodzielnie inicjuje
połączeń
i niesamodzielnie
nie inicjuje połączepołączenie.
bezprzewodowych.
inicjuje połączenie.
nie.
SEMESTR VI
SYSTEMY TELETRANSMISJI DANYCH
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
2.
3.
4.
5.
LABORATORYJNE
9 GODZ.
Generowanie kodów pseudo przypadkowych C/A systemu GPS z wykorzystaniem komputerowego arkusza
kalkulacyjnego.
Opracowywanie wyników pomiarów (NMEA) przy użyciu arkusza kalkulacyjnego oraz oprogramowania Mathsoft –
Mathcad.
Dekodowanie danych standardu RTCM.
Analityczne wyznaczanie strefy działania stacji referencyjnej GPS/RTK.
Fizyczne wykonywanie podłączeń elektrycznych komputer-odbiornik GPS.
SEMESTR VI
1.
18 GODZ.
Podstawowe pojęcia telekomunikacji i teletransmisji.
Rodzaje informacji cyfrowych oraz analogowych oraz jej przekazywanie.
Równoległa i szeregowa transmisja danych cyfrowych, zalecenie RS 232C.
Procedury połączeń pomiędzy: DTE-DTE, DTE-DCE.
Połączenia elektryczne urządzeń geodezyjnych i nawigacyjnych z systemami teletransmisyjnymi.
Standard NMEA – przeznaczenie struktura i format danych.
Struktura sygnałów GPS.
Kody pseudoprzypadkowe C/A oraz P w systemie GPS.
Standard RTCM – przeznaczenie struktura i format danych.
Metody wyznaczania strefy działania stacji bazowej GPS/RTK.
SEMESTR VI
1.
AUDYTORYJNE
PROJEKTOWE
9 GODZ.
Wykonanie indywidualnego projektu systemu do teletransmisji danych pozyskiwanych technologiami satelitarnymi.
Godziny
18
18
ECTS
1+1
50
50
15
153
5
228
18+18+1+1
18+50+50
38
1
118
4
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Haykin S., Systemy telekomunikacyjne cz. I i II, WKŁ, Warszawa, 1998.
2.
Hołubowicz W., Płóciennik P., Różański A., Systemy łączności bezprzewodowej, Poznań, 1997.
3.
Kaplan Elliott D., Hegarty Christopher J., Understanding GPS: Principles and Applications, Editors 2nd Ed. © 2006
ARTECH HOUSE, INC. 685 Canton Street, Norwood, MA 02062.
4.
Simmonds A., Wprowadzenie do transmisji danych, WKŁ, Warszawa, 1999.
1.
Killen H. B., Transmisja cyfrowa w systemach światłowodowych i satelitarnych, WKŁ, Warszawa, 1983.
2.
Wells (red), Guide to GPS Positioning, Canadian GPS Associates, Fredericton, 1987.
3.
Wojnar A., Systemy radiokomunikacji ruchomej lądowej, WKŁ, Warszawa, 1989.
4.
Strona internetowa: http://www.nmea.org/.
5.
Hofmann-Wellenhof B., Lichtenegger H., Collins J., (1997) GPS Theory and practice, Fourth edition, Springer, Wien
New York.
6.
ICD-GPS - 200 – Interface Control Document, Washington DC.
7.
(RTCM Paper 136-2001/SC104-STD), 2001.
8.
Specht C., System GPS, Biblioteka Nawigacji nr 1, Wydawnictwo “Bernardinum”, Pelplin. 200.7
9.
Spilker J, Parkinson B., i in, Global Positioning System: Theory and Applications, AIAA, 1996.
10. SPS, Global Positioning System (GPS), Standard Positioning Service, Signal Specification, Department of Defense,
Positioning/Navigation/Timing Executive Committee, 2008.
11. Wesołowski K., Systemy radiokomunikacji ruchomej, WKŁ, Warszawa, 1999.
dr inż. Paweł Zalewski
dr inż. Maciej Gucma
mgr inż. Mateusz Bilewski
mgr inż. Marek Duczkowski
[email protected]
CIRM
[email protected]
[email protected]
[email protected]
CIRM
CIRM
CIRM
229
40A.
Przedmiot:
Semestr
VI
40A. SYSTEMY GEOINFORMATYCZNE
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
P
15
18
18
18
Gn/G2012/36/40A/SG
ECTS
6
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie charakterystyki systemów geoinformatycznych w tym z: zagadnieniami standaryzacją, klasyfikacją systemów geoinformatycznych oraz zastosowaniami systemów geoinformatycznych
w różnych dziedzinach życia. Wykształcenie umiejętności wykorzystywania diagramów UML, języka GML oraz
komponentów programistycznych do budowy systemów geoinformatycznych.
Podstawowa wiedza z zakresu geomatyki, informatyki geodezyjno-kartograficzna, systemów informacji przestrzennej
podstawy kartografii, modelowania geodanych.
EK1 Posiada uporządkowaną wiedzę z zakresu klasyfikacji systemów geoinformatycznych.
EK2 Posiada szczegółową wiedzę z zakresu zastosowań systemów geoinformatycznych.
EK3 Potrafi wykorzystać wybrane narzędzia programistyczne do budowy systemu
geoinformatycznego.
EK4
Rozumie potrzebę rozwoju i podnoszenia kompetencji.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Ocena postawy stiudenta.
Kierunkowe
K_W07; K_W14
K_W11; K_W18
K_U03; K_U04
K_U08; K_U13;
K_U19
K_K01; K_K02
Posiada uporządkowaną wiedzę z zakresu klasyfikacji systemów geoinformatycznych.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna systemów
Rozróżnia systemy
Prawidłowo rozróżPrawidłowo rozróżnia
geoinformatycznich.
geoinformatyczne.
nia systemy geoini klasyfikuje systemy
formatyczne.
geoinformatyczne.
Posiada szczegółową wiedzę z zakresu zastosowań systemów geoinformatycznych.
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Nie zna zastosowań
Zna zastosowania
Zna przeznaczenie i
Zna przeznaczenie
systemów geoinsystemów geoincele zastosowań
i cele oraz ograniformatycznych.
formatycznych.
systemów geoinczenia zastosowań
formatycznych.
Potrafi wykorzystać wybrane narzędzia programistyczne do budowy systemu
geoinformatycznego.
Zaliczenie ustne, zadania domowe, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, projekt
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi opracoPotrafi zastosować
Potrafi opracować
Potrafi prawidłowo
wać systemu
wybrane narzędzia
założenia i zastoopracować założenia
geoinformatycznego.
programistyczne
sować wybrane naprostego systemu
w budowie systemu
rzędzia programigeoinformatycznego
geoinformatycznego.
styczne w budowie
i wykorzystać
systemu
wybrane narzędzia
geoinformatycznego.
programistyczne
w budowie tego systemu.
Rozumie potrzebę rozwoju i podnoszenia kompetencji.
Zaliczenie ustne, zadanie domowe, prezentacja, ocena prac, obserwacja w trakcie zajęć.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie wykazuje wyWykazuje niezbędną, Wykazuje zaangaPracuje samodzielnie,
starczającej aktywno- do efektywnego
żowanie się w procewykazuje chęć posześci na zajęciach.
uczenia się, aktywsie uczenia się. Idenrzania wiedzy. Rozność.
tyfikuje i rozwiązuje
wija swą inicjatywę
230
problem przy nieznacznej pomocy
prowadzącego.
SEMESTR VI
SYSTEMY GEOINFORMATYCZNE
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
LABORATORYJNE
18 GODZ.
Analiza i nauka budowy diagramów UML.
Język XML i GML i ich wykorzystanie do budowy systemów geoinformatycznych.
Wykorzystanie komponentów programistycznych do budowy systemów geoinformacyjnych.
Wykonanie, w wybranym oprogramowaniu, systemu geoinformatycznego dedykowanego wybranej dziedzinie
działalności ludzkiej.
SEMESTR VI
1.
18 GODZ.
Rozwój technologii geoinformatycznych. Rozwój GIS na tle ogólnego rozwoju technologii informacyjnych
i komunikacyjnych. Rozwój technologii pozyskiwania danych. Rozwój zastosowań geoinformacji i systemów
geoinformacyjnych. Systemy komercyjne a systemy otwarte.
Charakterystyka systemu geoinformatycznego. Przeznaczenie. Użytkownicy. Obszar. Dane referencyjne i tematyczne.
Bazy i hurtownie danych. Architektura. Standardy. Usługi. Aspekty prawne, instytucjonalne i organizacyjne. Aspekty
ekonomiczne.
Klasyfikacje systemów geoinformatycznych. Rodzaj przeznaczenia. Zasięg terytorialny. Zasięg tematyczny.
Zbiorowość użytkowników. Charakter instytucjonalny. Dostępność. Rozwiązania technologiczne.
Systemy katastralne. Uwarunkowania prawne i instytucjonalne. Dane, procesy i usługi. Dostępność. Rozwiązania
techniczne, organizacyjne i ekonomiczne.
Systemy informacji o terenie. Cechy charakterystyczne. Uwarunkowania. Dane, procesy i usługi. Dostępność.
Rozwiązania techniczne, organizacyjne i ekonomiczne. Powiązania z mapami wielkoskalowymi.
Systemy informacji topograficznej. Bazy danych topograficznych. Wielkoskalowość i wielorozdzielczość. Bazy
danych rzeźby terenu. Bazy danych map topograficznych. Bazy danych ortofotomap. Produkcja map topograficznych.
Aspekty organizacyjne i ekonomiczne.
Systemy geoinformatyczne w innych wybranych dziedzinach. Rolnictwo, leśnictwo, geologia, górnicótwo, ochrona
środowiska, planowanie przestrzenne, transport, telekomunikacja, nawigacja, turystyka i rekreacja, obronność,
zarządzanie kryzysowe.
Infrastruktury geoinformacyjne. Podstawowe cele i właściwości infrastruktur geoinformacyjnych, jako szczególnego
rodzaju systemów geoinformatycznych. Zakres pod względem obszarowym i tematycznym. Dane, metadane i usługi.
Środki dla uzyskania interoperacyjności technicznej, semantycznej i organizacyjnej. Aspekty prawne, instytucjonalne
i ekonomiczne.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
AUDYTORYJNE
i krytyczne myślenie.
PROJEKTOWE
18 GODZ.
Praktyczne wykonanie systemu geoinformatycznego według indywidualnego zadania.
18+36+1+1
36+40+40
Godziny
18
36
ECTS
1+1
40
40
20
156
56
6
2
116
4
231
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
2.
3.
4.
1.
Falcenloben D., „Geoinformacja wprowadzenie do systemóa.organizacji danych i wiedzy”, Wydwanictwo Gall,
Katowice 2011.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
dr inż. Janusz Uriasz
[email protected]
ZTM
[email protected]
KG
232
40B.
Przedmiot:
Semestr
VI
40B. POMIARY HYDROGRAFICZNE
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
P
15
18
18
18
Gn/G2012/36/40B/PHG
ECTS
6
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy dotyczącej zasad planowania i prowadzenia pomiarów morskich. Wykształcenie
umiejętności przygotowywania aparatury badawczej do pracy, realizacji pomiarów wraz z opracowywaniem i interpretacją
wyników.
Zakres podstawowej wiedzy z I i II semestru studiów.
Rozumie zasady budowy i działania urządzeń i przyrządów hydrograficznych. Definiuje
EK1
wpływy różnych czynników na pomiary hydrograficzne oraz zna teorię błędów
wykonywanych pomiarów hydrograficznych. Zna przepisy dotyczące prowadzenia
pomiarów hydrograficznych. Zna zasady planowania i prowadzenia pomiarów
hydrograficznych.
Umie sporządzić dokumentacje dotyczące pomiarów hydrograficznych: planistyczną,
EK2
roboczą oraz sprawozdawczą. Umie zaplanować oraz przeprowadzić pomiary
hydrograficzne odpowiednie dla potrzeb realizacji postawionych zadań.
Potrafi wykonać indywidualny projekt uwzględniający pomiary hydrograficzne
EK3
wybranego akwenu, opracować i zinterpretować uzyskane wyniki oraz sporządzić pełną
dokumentację projektową.
Potrafi pracować indywidualnie i w zespole przyjmując w nim różne role; umie
EK4
oszacować czas potrzebny na realizację zleconego zadania; potrafi opracować
i zrealizować harmonogram prac zapewniający dotrzymanie terminów
Kierunkowe
K_W05; K_W10
K_U33; K_U36
K_U10; K_U04
K_U03; K_K04
Rozumie zasady budowy i działania urządzeń i przyrządów hydrograficznych. Definiuje wpływy
EK1
różnych czynników na pomiary hydrograficzne oraz zna teorię błędów wykonywanych pomiarów
hydrograficznych. Zna przepisy dotyczące prowadzenia pomiarów hydrograficznych. Zna zasady
planowania i prowadzenia pomiarów hydrograficznych.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne
Kryteria/ Ocena
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Kryterium 1
Nie zna zasad dziaPosiada wiedzę
Zna budowę i zasadę
Ma wiedzę z zakresu
łania i budowy
z zakresu budowy
działania przyrządów
budowy i zasady
przyrządów i urząi zasady działania
i urządzeń hydrogradziałania urządzeń
dzeń hydrograficzprzyrządów i urządzeń
ficznych.
i przyrządów
nych.
hydrograficznych.
Określa wpływ różhydrograficznych.
Nie umie określić
Z błędami określa
nych czynników na
Bezbłędnie określa
wpływu różnych
wpływ różnych
pomiary hydrograwpływ różnych
czynników na poczynników na pomiary
ficzne z drobnymi
czynników na pomiary
miary hydrograficzne
hydrograficzne.
błędami. Bezbłędnie
hydrograficzne oraz
oraz nie zna teorii
Definiuje teorię błędów definiuje teorię błębezbłędnie definiuje
błędów wykowykonywanych
dów.
teorię błędów pomianywanych pomiarów.
pomiarów z trudZna przepisy dotyrów hydrograficznych.
Nie zna przepisów
nościami.
czące prowadzenia
Zna przepisy dotydotyczących proZna przepisy dotyczące
pomiarów hydrograczące prowadzenia
wadzenia pomiarów
prowadzenia pomiarów
ficznych. Zasady
pomiarów hydrohydrograficznych. Nie hydrograficznych.
planowania i prowagraficznych. Bezzna zasad planowania
Z trudnościami
dzenia pomiarów
błędnie definiuje
i prowadzenia podefiniuje zasady
hydrograficznych
zasady planowania
miarów hydrograplanowania i prodefiniuje z drobnymi
i prowadzenia pomiaficznych.
wadzenia pomiarów
błędami.
rów hydrograficznych.
hydrograficznych.
Umie sporządzić dokumentacje: planistyczną, roboczą oraz sprawozdawczą, dotyczące pomiarów
EK2
hydrograficznych. Umie zaplanować oraz przeprowadzić pomiary hydrograficzne odpowiednie dla
233
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
potrzeb realizacji postawionych zadań.
sprawozdania z zajęć, sprawdziany w semestrze, zaliczenie praktyczne laboratoriów
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Nie umie sporządzić
Umie sporządzić
Umie sporządzić
Umie sporządzić
dokumentacji: planidokumentacje:
dokumentacje: planidokumentacje: planistycznej, roboczej
planistyczną, roboczą
styczną, roboczą oraz
styczną, roboczą oraz
oraz sprawozdawczej. oraz sprawozdawczą.
sprawozdawczą. Umie sprawozdawczą. Umie
Nie umie zaplanować
Umie zaplanować
bezbłędnie
zaplanować pomiary
oraz przeprowadzić
pomiary hydrograzaplanować pomiary
hydrograficzne
pomiarów hydrograficzne. Z trudnościami
hydrograficzne ododpowiednie dla
ficznych.
potrafi przeprowadzić
powiednie dla potrzeb potrzeb realizacji
pomiary.
realizacji popostawionych zdań
stawionych zadań.
oraz bezbłędnie potrafi
Potrafi przeprowadzić przeprowadzić
pomiary z małymi
pomiary.
trudnościami.
Potrafi wykonać indywidualny projekt uwzględniający pomiary hydrograficzne wybranego akwenu,
opracować i zinterpretować uzyskane wyniki oraz sporządzić pełną dokumentację projektową.
Sprawozdanie, prezentacja multimedialna projektu
2
3
3,5 – 4
4,5 – 5
Potrafi wykonać
Potrafi wykonać indy- Potrafi wykonać
indywidualnego
indywidualny projekt,
widualny projekt, bez- indywidualny projekt,
projektu, nie umie
z błędami opracować
błędnie opracować
bezbłędnie opracować
opracować i zinterwyniki pomiarów oraz
uzyskane wyniki oraz
i zinterpretować uzypretować uzyskanych
sporządzić dokusporządzić pełną
skane wyniki oraz
wyników oraz nie po- mentację projektową
dokumentację prosporządzić pełną
trafi sporządzić pełnej z błędami.
jektową.
dokumentację prodokumentacji
jektową.
projektowej.
Potrafi pracować indywidualnie i w zespole przyjmując w nim różne role; umie oszacować czas
potrzebny na realizację zleconego zadania; potrafi opracować i zrealizować harmonogram prac
zapewniający dotrzymanie terminów
Sprawdziany w semestrze, zaliczenie laboratoriów, zaliczenie projektu
2
3
3,5 – 4
4,5 – 5
Nie potrafi działać
Zdolny do pracy
Zdolny do pracy indy- Zdolny do pracy
samodzielnie ani
indywidualnej, w pracy
widualnej, w pracy
indywidualnej,
w grupie.
w pracy zespołowej
małą aktywność.
umiarkowaną aktywwykazuje dużą
Z trudem odnajduje się
ność, odpowiednio
aktywność. Potrafi
w różnych rolach.
odnajduje się
prawidłowo odnaleźć
w różnych rolach.
się w grupie przyjmując różne role.
Nie umie oszacować
Z trudnościami umie
Umie oszacować czas
Prawidłowo umie
czasu potrzebnego na
oszacować czas
potrzebny na realizaoszacować czas
potrzebny na realizację
cję zleconego zadania; potrzebny na realizację
zadania; Nie potrafi
zleconego zadania;
potrafi opracować
zleconego zadania; bez
opracować
potrafi opracować
i zrealizować
zarzutu potrafi oprai zrealizować hari zrealizować harharmonogramu pracy
cować i zrealizować
monogramu pracy
monogramu pracy
z drobnymi trudnoharmonogramu pracy.
zapewniającego
z trudnościami.
ściami.
dotrzymanie terminów.
SEMESTR VI
POMIARY HYDROGRAFICZNE
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
AUDYTORYJNE
18 GODZ.
Przepisy dotyczące prowadzenia pomiarów hydrograficznych.
Przygotowanie dokumentacji sondażowej – projekt techniczny.
Wpływ różnych czynników na pomiar głębokości.
Zasady uwzględniania przy pracach sondażowych zmian stanów wody i pływu.
Rozmieszczenie, zagęszczenie i prowadzenie profili sondażowych.
Określanie pozycji przy pracach sondażowych.
Dokumentacja robocza.
234
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Sporządzanie planszetów sprawozdawczych i dokumentacji sprawozdawczej z sondażu.
Obliczenia halsów trałowych. Prowadzenie trałowania i poszukiwanie przeszkód nawigacyjnych.
Dokumentacja i kontrola prac trałowych.
Pomiary magnetometryczne. Dokumentacja.
Zintegrowane systemy pomiarów hydrograficznych.
Zasady przygotowania, zbierania i opracowania pomiarów z wykorzystaniem oprogramowania specjalistycznego.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
LABORATORYJNE
18 GODZ.
Rozmieszczenie, zagęszczenie i prowadzenie profili.
Przygotowanie dokumentacji prac sondażowych - projektu technicznego.
Realizacja prac sondażowych. Prowadzenie dokumentacji roboczej. Kontrola prac sondażowych.
Obliczanie punktów podstawy. Opracowanie materiałów pozycjonowania, echogramów i dzienników sondażowych.
Sporządzanie planszetów sprawozdawczych i dokumentacji sprawozdawczej z sondażu.
SEMESTR VI
1.
PROJEKTOWE
18 GODZ.
Wykonanie kompleksowego indywidualnego projektu oraz pomiaru wybranego akwenu i opracowani pełnej
dokumentacji sprawozdawczej.
18+36+1+1
36+40+40
Godziny
18
36
ECTS
1+1
40
40
20
156
56
6
2
116
4
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
2.
2008.
3.
4.
1.
Kopacz Z., Urbański J., „Wykorzystanie systemów radionawigacyjnych w hydrografii morskiej”, AMW, Gdynia, 1989.
2.
Kierzkowski W., Pomiary morskie, WSMW, Gdynia, 1985.
3.
Zalecenia IHO, IMO.
4.
5.
6.
7.
235
[email protected]
KG
[email protected]
[email protected]
KG
KG
236
41A
Przedmiot:
Gn/G2012/47/41A/PSG
41A. PROJEKTOWANIE SYSTEMÓW GEOINFORMATYCZNYCH
Liczba tygodni
Semestr
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
VII
15
18E
9
9
5
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności z zakresu projektowania systemów geoinformatycznych, struktury
systemów GIS, metod implementacji GIS, a także wykształcenie umiejętności projektowania i wdrażania systemów GIS.
Wiedza z zakresu podstaw geoinformatyki. Znajomość obsługi oprogramowania geoinformatycznego.
EK1 Zna ogólne zasady projektowania systemów informacyjnych oraz cechy projektowania
EK2 Zna etapy realizacji projektu/systemu geoinformatycznego oraz metody wdrażania GIS.
EK3 Ma wiedzę w zakresie dokumentacji związanej z projektowaniem i wdrażaniem systemów GIS (w tym specyfikacje systemu, studium wykonalności, program funkcjonalnoużytkowy).
Kierunkowe
K_W14
K_W14
K_W14
EK4
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i oprogramowanie stosowane przy projektowaniu systemów GIS.
K_U16
EK5
Potrafi przeprowadzić analizę problemu oraz przygotować projekt koncepcyjny
i techniczny systemu GIS do jego rozwiązania.
K_U01
EK6
Potrafi przeprowadzić analizę źródeł i rodzaju danych wykorzystywanych w projekcie
oraz przygotować projekt bazy danych.
K_U01; K_U02
EK7
Potrafi opracować indywidualny projekt systemu geoinformatycznego zgodnie z zadaną
specyfikacją.
Potrafi współpracować nad opracowaniem projektu systemu geoinformatycznego, jako
członek lub kierownik zespołu ludzkiego.
K_U04; K_U13;
K_U19
K_K04
EK8
Kryteria oceny
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium1
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium1
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium1
Zna ogólne zasady projektowania systemów informacyjnych, oraz cechy projektowania systemów
geoinformatycznych.
Egzamin pisemny; sprawdziany i prace kontrolne
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie zna ogólnych
Zna ogólne zasady
Zna ogólne zasady
Zna ogólne zasady
zasad projektowania projektowania
projektowania systeprojektowania systemów
systemów
systemów informamów informacyjnych,
informacyjnych, oraz
informacyjnych.
cyjnych.
oraz potrafi wskazać
rozumie specyfikę
cechy projektowania
projektowania systemów
systemów geoingeoinformatycznych.
formatycznych.
Zna etapy realizacji projektu/systemu geoinformatycznego oraz metody wdrażania GIS.
Egzamin pisemny; sprawdziany i prace kontrolne.
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie zna etapów
Zna etapy realizacji
realizacji
projektu/systemu
projektu/systemu
projektu/systemu
projektu/systemu
geoinformatycznego geoinformatycznego.
geoinformatycznego. Zna
geoinformatycznego
Potrafi wymienić
i rozumie metody
metody wdrażania GIS.
wdrażania GIS.
Ma wiedzę w zakresie dokumentacji związanej z projektowaniem i wdrażaniem systemów GIS
(w tym specyfikacje systemu, studium wykonalności, program funkcjonalno-użytkowy)
egzamin pisemny
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi wskazać Ma ogólną wiedzę
Ma ogólną wiedzę
Ma ogólną wiedzę
kluczowych dow zakresie dokuw zakresie
w zakresie dokumentacji
237
kumentów
związanych
z projektowaniem
i wdrażaniem systemów GIS.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
mentacji związanej
z projektowaniem
i wdrażaniem systemów GIS.
dokumentacji związanej
z projektowaniem
i wdrażaniem systemów
GIS. Zna elementy
specyfikacji ogólnej
i szczegółowej systemu
GIS.
związanej
z projektowaniem
i wdrażaniem systemów
GIS. Zna elementy
specyfikacji ogólnej
i szczegółowej systemu
GIS. Zna elementy
Studium Wykonalności
projektu.
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i oprogramowanie stosowane przy projektowaniu
systemów GIS
Egzamin pisemny, egzamin ustny;
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie zna podZna podstawowe
Zna podstawowe
Zna podstawowe metody,
stawowych metod
metody, stosowane
metody, stosowane przy techniki, narzędzia i oprostosowanych przy
przy projektowaniu
projektowaniu
gramowanie stosowane
projektowaniu
systemów GIS.
systemów GIS. Zna
przy projektowaniu
systemów GIS.
podstawowe metody
systemów GIS. Zna
i techniki, stosowane
podstawowe metody
przy projektowaniu
i techniki, stosowane przy
poszczególnych
projektowaniu
komponentów GIS.
poszczególnych
komponentów GIS. Zna
podstawowe
oprogramowanie do
projektowania systemów
GIS.
Potrafi przeprowadzić analizę problemu oraz przygotować projekt koncepcyjny i techniczny systemu
GIS do jego rozwiązania
Zadanie domowe, sprawozdanie;
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi
przeprowadzić
analizę problemu oraz
analizy
pod kątem
pod kątem
pod kątem projektowania
problemu pod
projektowania GIS.
projektowania GIS.
GIS. Potrafii przygotować
kątem
Potrafii przygotować
projekt koncepcyjny i
projektowania
projekt koncepcyjny
techniczny systemu GIS.
GIS.
systemu GIS.
Potrafi przeprowadzić analizę źródeł i rodzaju danych wykorzystywanych w projekcie oraz
przygotować projekt bazy danych
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi
przeprowadzić
analizę rodzaju danych
analizy rodzaju
w projekcie GIS.
w projekcie GIS. Potrafi w projekcie GIS. Potrafi
danych
w projekcie
źródeł danych
źródeł danych w projekcie
GIS.
w projekcie GIS.
GIS. Potrafi przygotować
projekt bazy danych dla
systemu GIS.
Potrafi opracować indywidualny projekt systemu geoinformatycznego zgodnie z zadaną specyfikacją
Sprawozdanie, projekt
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi
Potrafi opracować
Potrafi opracować
Potrafi opracować
opracować
indywidualny projekt
wyróżniający
indywidualnego systemu
systemu
projektu
geoinformatycznego,
geoinformatycznego,
systemu
systemu
zawierający
zawierający
geoinformatycznego
geoinformatycz
podstawowe funkcje,
zaawansowane funkcje,
zgodnie z zadaną
nego zgodnie
zgodnie z zadaną
zgodnie z zadaną
specyfikacją, zawierający
z zadaną
specyfikacją,
specyfikacją,
zaawansowane funkcje,
specyfikacją.
z wykorzystaniem
z wykorzystaniem
z wykorzystaniem
podstawowych metod
podstawowych metod i
zaawansowanych metod.
i narzędzi.
narzędzi.
238
EK8
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrafi współpracować nad opracowaniem projektu systemu geoinformatycznego, jako członek lub
kierownik zespołu ludzkiego
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi
Potrafi biernie
Potrafi aktywnie
Potrafi kierować
współpracować
współpracować nad
(kreatywnie)współpraco zespołem opracowującym
z członkami
opracowaniem projektu
wać nad opracowaniem
projekt systemu
zespołu nad
systemu
projektu systemu
geoinformatycznego.
opracowaniem
geoinformatycznego,
geoinformatycznego,
projektu
jako członek zespołu.
jako członek zespołu.
systemu
geoinformatycz
nego.
SEMESTR VII
PROJEKTOWANIE SYSTEMÓW GEOINFORMATYCZNYCH
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
PROJEKTOWANIE SYSTEMÓW GEOINFORMATYCZNYCH
LABORATORYJNE
9 GODZ.
Planowanie projektu: analiza potrzeb użytkowników i wdrożenia systemu.
Analiza problemu: zdefiniowanie celu projektu, zakres projektu, sposób realizacji, analiza ekonomiczna.
Projekt koncepcyjny i techniczny systemu.
Analiza źródeł, rodzaj danych wykorzystywanych w projekcie.
Projekt baz danych.
Opracowanie projektu pilotowego.
Testowanie projektu.
SEMESTR VII
1.
18 GODZ.
Zakres projektowania. Ogólne zasady projektowania systemów informacyjnych, cechy projektowania systemów
geoinformatycznych.
Definiowanie projektu.
Planowanie przedsięwzięcia.
Studium wykonalności i jego elementy.
Zakres niezbędnych analiz zależnie od rodzaju przedsięwzięcia. Personel i zarządzanie.
Projektowanie. Narzędzia projektowania. Tematyka naukowa i techniczna w dziedzinie geoinformacji.
Projektowanie bazy danych przestrzennych: pojęciowe, logiczne i fizyczne.
Projektowanie procesów oraz ich realizacji.
Projektowanie aplikacji geoinformacyjnych.
Implementacja projektu. Wykonanie. Testowanie. Wdrożenie. Eksploatacja i rozwój.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
AUDYTORYJNE
PROJEKTOWANIE SYSTEMÓW GOINFORMATYCZNYCH
PROJEKTOWE
9 GODZ.
Indywidualny projekt systemu geoinformatycznego.
18+18+1+1+2
18+50+50
Godziny
18
18
ECTS
1+1+2
50
50
10
150
40
5
1
118
4
239
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
2.
Tomilson R., Rozważania o GIS - Planowanie systemów informacji geograficznej dla menedżerów, ESRI 2008.
3.
Litwin L., Myrda G., Systemy informacji geograficznej, Wydawnictwo HELION, 2005.
1.
Magnuszewski A., - GIS w geografii fizycznej. PWN, 1999.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
[email protected]
KG
[email protected]
KG
240
41B.
Przedmiot:
Semestr
VII
Gn/G2012/47/41B/ON
41B. OZNAKOWANIE NAWIGACYJNE
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
P
15
18E
9
9
ECTS
5
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie systemów oznakowania nawigacyjnego, zasad projektowania,
wystawiania oraz określania wymagań dokładnościowych pływającego i stałego oznakowania nawigacyjnego. Wykształcenie
umiejętności identyfikowania oznakowania nawigacyjnego; wykorzystywania pływającego i stałego oznakowania
nawigacyjnego przeznaczonego do określania pozycji, kierunków i granic obszarów morskich oraz niebezpieczeństw
nawigacyjnych, projektowania, wystawiania oznakowania nawigacyjnego na obszarach przybrzeżnych i morskich dla potrzeb
bezpieczeństwa nawigacji i pomiarów morskich.
Zna wymagania stawiane oznakowaniu nawigacyjnemu, ich rodzaje; systemy
EK1
oznakowania nawigacyjnego.
Zna zasady projektowania, wystawiania i wymagania dokładnościowe pływającego
EK2
i stałego oznakowania nawigacyjnego.
Potrafi identyfikować oznakowanie nawigacyjne.
EK3
Potrafi wykorzystywać pływające i stałe optyczne, akustyczne, radiowe oznakowanie
EK4
nawigacyjne przeznaczone do określania pozycji, kierunków i granic obszarów morskich
oraz niebezpieczeństw nawigacyjnych.
Potrafi projektować wystawianie oznakowania nawigacyjnego na obszarach
EK5
przybrzeżnych i morskich dla potrzeb bezpieczeństwa nawigacji i pomiarów morskich.
Kierunkowe
K_W02; K_W06
K_W09; K_W06
K_U06; K_K03
K_U01
K_U10; K_K04
Zna wymagania stawiane oznakowaniu nawigacyjnemu, ich rodzaje; systemy oznakowania
EK1
nawigacyjnego.
Metody oceny
Egzamin pisemny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna wymagań
Słabo zna wymaDobrze zna wymagania Bardzo dobrze zna
stawianych oznagania stawiane
stawiane oznakowaniu
wymagania stawiane
kowaniu nawigaoznakowaniu
nawigacyjnemu i ich
oznakowaniu
cyjnemu i ich
nawigacyjnemu i ich
rodzaje.
nawigacyjnemu i ich
rodzajów.
rodzaje.
rodzaje.
Kryterium 2
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
Nie zna systemów
oznakowania
nawigacyjnego.
Słabo systemy
oznakowania
nawigacyjnego.
Dobrze zna systemy
Bardzo dobrze zna
systemy oznakowania nawigacyjnego.
Zna zasady projektowania, wystawiania i wymagania dokładnościowe pływającego i stałego
Egzamin pisemny
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Nie zna zasad
Słabo zna zasady
Dobrze zna zasady
Bardzo dobrze zna
projektowania
projektowania
projektowania
zasady projektoi wystawiania płyi wystawiania płyi wystawiania pływająwania i wystawiania
wającego i stałego
wającego i stałego
cego i stałego oznapływającego
oznakowania
oznakowania
kowania
i stałego
nawigacyjnego.
nawigacyjnego.
nawigacyjnego.
oznakowania
nawigacyjnego.
Nie zna wymagań
Słabo zna wymaDobrze zna wymagania Bardzo dobrze zna
dokładnościowych
gania dokładnodokładnościowe
wymagania dopływającego i
ściowe pływającego
pływającego i stałego
kładnościowe
stałego oznakowania
i stałego
oznakowania
pływającego
nawigacyjnego.
oznakowania
nawigacyjnego.
i stałego oznako-
241
nawigacyjnego.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrafi identyfikować oznakowanie nawigacyjne.
2
3
3,5 - 4
Nie potrafi identyZ trudnościami
Dobrze potrafi idenfikować stałego
potrafi identyfikować tyfikować stałe oznaoznakowania
stałe oznakowanie
kowanie nawigacyjne.
nawigacyjnego.
nawigacyjne.
4,5 -5
Bardzo dobrze
potrafi identyfikować stałe oznakowanie nawigacyjne.
Nie potrafi identyZ trudnościami
Dobrze potrafi idenBardzo dobrze
fikować pływającego potrafi identyfikować tyfikować pływające
potrafi identyfioznakowania
pływające
oznakowanie nawikować pływające
nawigacyjnego.
oznakowanie nagacyjne.
oznakowanie
wigacyjne.
nawigacyjne.
Potrafi wykorzystywać pływające i stałe optyczne, akustyczne, radiowe oznakowanie
nawigacyjne przeznaczonego do określania pozycji, kierunków i granic obszarów morskich oraz
niebezpieczeństw nawigacyjnych.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi wykoZ trudnościami
Dobrze potrafi wykoBezbłędnie potrafi
rzystywać pływapotrafi wykorzyrzystywać pływające
wykorzystywać
jącego i stałego
stywać pływające
i stałe optyczne,
pływające i stałe
optycznego, akui stałe optyczne,
akustyczne, radiowe
optyczne, akustycznego, radioakustyczne, radiowe
oznakowanie nawistyczne, radiowe
wego oznakowania
oznakowanie
gacyjne przeznaczooznakowanie
nawigacyjnego
nawigacyjne
nego do określania
nawigacyjne przeprzeznaczonego do
przeznaczonego do
pozycji, kierunków
znaczonego do
określania pozycji,
i granic obszarów
kierunków i granic
kierunków i granic
morskich.
kierunków i granic
obszarów morskich.
obszarów morskich.
obszarów morskich.
Nie potrafi wykoZ trudnościami
Dobrze potrafi wykoBezbłędnie potrafi
rzystywać pływapotrafi wykorzyrzystywać pływające
wykorzystywać
jącego i stałego
stywać pływające
i stałe optyczne,
pływające i stałe
optycznego, akui stałe optyczne,
akustyczne, radiowe
optyczne, akustycznego, radioakustyczne, radiowe
oznakowanie nawistyczne, radiowe
wego oznakowania
oznakowanie
gacyjne przeznaczooznakowanie
nawigacyjnego
nawigacyjne
nego do oznaczania
nawigacyjne przeprzeznaczonego do
przeznaczonego do
niebezpieczeństw
znaczonego do
oznaczania nieoznaczania nienawigacyjnych.
oznaczania niebezpieczeństw
bezpieczeństw
bezpieczeństw
nawigacyjnych.
nawigacyjnych.
nawigacyjnych.
Potrafi projektować wystawianie oznakowania nawigacyjnego na obszarach przybrzeżnych
i morskich dla potrzeb bezpieczeństwa nawigacji i pomiarów morskich.
Projekt
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi proSłabo potrafi proDobrze potrafi proBardzo dobrze
jektować wystajektować wystajektować wystawianie
potrafi projektować
wiania oznakowania
wianie oznakowania
oznakowania
wystawianie
nawigacyjnego na
nawigacyjnego na
nawigacyjnego na
oznakowania
obszarach przyobszarach przyobszarach przybrzeżnawigacyjnego na
brzeżnych i morskich brzeżnych i morskich nych i morskich dla
obszarach przydla potrzeb
dla potrzeb
potrzeb bezpieczeństwa brzeżnych i morbezpieczeństwa
bezpieczeństwa
nawigacji i pomiarów
skich dla potrzeb
nawigacji i pomianawigacji i pomiamorskich.
bezpieczeństwa
rów morskich.
rów morskich.
nawigacji i pomiarów morskich.
SEMESTR VII
OZNAKOWANIE NAWIGACYJNE
1.
2.
wania nawigacyjnego.
AUDYTORYJNE
18 GODZ.
Organizacja służb oznakowania nawigacyjnego w Polsce. Organizacje międzynarodowe.
Systemy oznakowania nawigacyjnego. Oznakowanie nawigacyjne w systemie IALA.
242
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
Znaki i obiekty nawigacyjne. Nabieżniki, światła sektorowe, światła kierunkowe. Identyfikacja obiektów
nawigacyjnych w ciągu dnia i w nocy.
Pojęcie widzialności znaków nawigacyjnych, budowa i kolorystyka znaków stałych.
Charakterystyki świateł nawigacyjnych zgodnie z zaleceniami IALA.
Urządzenia optyczne znaków nawigacyjnych. Zasięgi i kolorystyka świateł nawigacyjnych.
Oznakowanie pływające – budowa, znaki szczytowe.
Oznakowanie pływające – wystawianie, systemy kotwiczenia znaków.
Rodzaje i budowa urządzeń do nadawania sygnałów akustycznych. Propagacja fal akustycznych.
Dokładność określania kierunku i odległości.
Systemy zasilania znaków nawigacyjnych.
Zasady obliczania nabieżników i świateł sektorowych. Oznakowanie prostych i zakręcających odcinków torów
wodnych.
Projektowanie systemów oznakowania nawigacyjnego.
Wymagania i kryteria oceny oznakowania nawigacyjnego wg IALA. Wymagania dokładnościowe.
Wymagania i kryteria oznakowania dla prac specjalnych, w tym militarnych.
Strefy działania i strefy dokładności. Oznakowanie dla potrzeb określania pozycji. Efektywność systemów
Oznakowanie granic i niebezpieczeństw nawigacyjnych za pomocą pław.
Oznakowanie nawigacyjne wód śródlądowych.
Radiowe systemy oznakowania nawigacyjnego.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
LABORATORYJNE
9 GODZ.
Dobieranie charakterystyk świateł nawigacyjnych zgodnie z zaleceniami IALA.
Obliczenia zasięgu widoczności znaków nawigacyjnych dziennych i nocnych. Dobór optyk.
Sposoby zasilania znaków nawigacyjnych stałych i pływających.
Obliczanie i dobór reflektorów radarowych.
Konstruowanie pływających znaków nawigacyjnych.
Systemy kotwiczenia znaków pływających.
Wyznaczanie stref działania i stref dokładności oznakowania nawigacyjnego.
Przykłady zastosowania systemów oznakowania – praca na mapach.
Współdziałanie oznakowania nawigacyjnego – symulator.
Obliczanie nabieżników dziennych i nocnych.
Projektowanie świateł sektorowych.
Projektowanie oznakowania prostych i zakręcających odcinków torów wodnych.
Projektowanie oznakowania niebezpieczeństw nawigacyjnych.
Projektowanie oznakowania dróg śródlądowych.
Ocena efektowności systemów oznakowania nawigacyjnego.
SEMESTR VII
1.
PROJEKTOWE
9 GODZ.
Wykonanie kompleksowego indywidualnego projektu systemu oznakowania nawigacyjnego wybranego akwenu
w oparciu o wybrane rekomendacje IALA wspomagane katalogami producentów wyposażenia.
18+18+1+1+2
18+50+50
Godziny
18
18
ECTS
1+1+2
50
50
10
150
40
5
1
118
4
243
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Posiła J., Optyczne i akustyczne oznakowanie nawigacyjne, Wydawnictwo AMW, Gdynia, 2002.
2.
Mazurkiewicz B., Konstrukcje morskich znaków nawigacyjnych, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk, 1977.
1.
IALA, NAVGUIDE, International Association of Lighthouse Authorities, Saint Germain en Laye, France, 1993.
2.
IALA, Recommendacions.
3.
Mazurkiewicz B., Encyklopedia inżynierii morskiej, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk, 1986.
4.
Regulacje prawne dotyczące oznakowania nawigacyjnego obszarów morskich i śródlądowych.
5.
Poradniki dotyczące projektowania i stosowania oznakowania nawigacyjnego.
6.
Wydawnictwa producentów elementów Oznakowania Nawigacyjnego.
7.
Strony internetowe producentów wyposażenia oznakowania nawigacyjnego.
8.
Portale internetowe służb oznakowania nawigacyjnego.
dr inż. Tadeusz Kantak
Pozostałe osoby prowadzące zajecia
[email protected]
KG
244
42A.
Przedmiot:
Gn/G2012/47/42A/ZPG
42A. ZARZĄDZANIE PROJEKTAMI GEOINFORMATYCZNYMI
Liczba tygodni
Semestr
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
VII
15
18E
9
9
4
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy z zakresu zarządzania projektami geoinformatycznymi, uwarunkowań krajowych
i europejskich geoinformacji, a także wykształcenie umiejętności w realizacji projektów geoinformatycznych, w tym
przeprowadzania studium wykonalności projektu.
Zna ogólne zasady zarządzania systemami i infrastrukturami geoinformacyjnymi.
EK1
EK4
EK5
EK6
Zna fazy tworzenia i eksploatacji projektu geoinformatycznego.
Ma wiedzę w zakresie geoinformacji w Polsce zarówno historyczną jak i tą aktualną
dotyczącą wpływu Unii Europejskiej na ramy krajowe.
Zna prawne, ekonomiczne i etyczne aspekty projektu geoinformatycznego.
Potrafi zarządzać poszczególnymi fazami projektu geoinformatycznego.
Potrafi planować działania rozwojowe projektu geoinformatycznego.
EK7
Potrafi zaplanować i wykonać studium wykonalności projektu geoinformatycznego.
EK2
EK3
Kierunkowe
K_W14; K_W12;
K_W09
K_W07; K_W09
K_W07; K_W11
K_W03
K_U08
K_U01; K_U03;
K_U13; K_K07;
K_K08
K_U01; K_U02;
K_U03
Zna ogólne zasady zarządzania systemami i infrastrukturami geoinformacyjnymi.
EK1
Metody oceny
Egzamin pisemny, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5-4
4,5-5
Kryterium1
Nie zna ogólnych
Zna ogólne zasady
Rozumie istotę zarząRozumie istotę zarządzazasad zarządzania
zarządzania systemami dzania systemami
nia systemami i infrasystemami i infrai infrastrukturami
i infrastrukturami
strukturami geoinformastrukturami geoingeoinformacyjnymi.
geoinformacyjnymi.
cyjnymioraz ma szeroką
formacyjnymi.
wiedzę na temat narzędzi
wspomagających zarządzanie.
Zna fazy tworzenia i eksploatacji projektu geoinformatycznego.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5-4
4,5-5
Kryterium1
Nie zna faz twoZna fazy tworzenia
Rozumie istotę i poRozumie istotę i dysporzenia i eksploatai eksploatacji projektu
trzebę planowania
nuje szczegółową wiedzą
cji projektu geoingeoinformatycznego.
projektowania jak
na temat poszczególnych
formatycznego.
i eksploatacji GIS.
faz tworzenia i eksploatacji projektu geoinformatycznego.
Ma wiedzę w zakresie geoinformacji w Polsce zarówno historyczną jak i tą aktualną dotyczącą
EK3
wpływu Uni Europejskiej na ramy krajowe.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5-4
4,5-5
Kryterium 1
Nie ma podstawoMa podstawową wieMa szczegółową wiedzę Ma szczegółową wiedzę
wej wiedzy
dzę w zakresie histow zakresie historycznej i w zakresie historycznej
o geoinformacji
rycznej i aktualnej
aktualnej geoinformacji
i aktualnej geoinformacji
w Polsce.
geoinformacji
w Polsce.
w Polsce.
w Polsce.
Kryterium 2
Nie zna istniejąZna główne potrzeby
Zna istniejące potrzeby
Zna istniejące potrzeby
245
cych potrzeb geoinformacyjnych
w Polsce.
Kryterium 3
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
geoinformacyjnych
w Polsce.
geoinformacyjne
w Polsce.
geoinformacyjne w Polsce
oraz potrafi wskazać
wdrażane sposoby ich
zaspokajania.
Potrafi wskazać kierunki
rozwoju geoinformacji
w Polsce.
Nie potrafi ocenić
Potrafi częściowo
Potrafi ocenić wpływ
wpływu Uni Euroocenić wpływ Uni
Uni Europejskiej na
pejskiej na geoinEuropejskiej na geoingeoinformację w Polsce.
formację w Polsce. formację w Polsce.
Zna prawne, ekonomiczne i etyczne aspekty projektu geoinformatycznego.
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie zna prawnych,
Zna prawne, ekonoPotrafi wytłumaczyć
Potrafi wytłumaczyć
ekonomicznych i
miczne i etyczne
genezę prawnych,
genezę prawnych, ekoetycznych aspektów
aspekty projektu
ekonomicznych
nomicznych i etycznych
projektu geoinformageoinformatycznego.
i etycznych aspektów
aspektów projektu geointycznego.
projektu geoinformaformatycznego.
tycznego.
Nie potrafi wymienić
Potrafi wymienić
Potrafi wymienić
Zna europejskie kierunki
problemów związaniektóre problemy
problemy związane
rozwiązywania problenych
związane
z udostępnianiem
mów z udostępnianiem
z udostępnianiem
z udostępnianiem
geoinformacji
geoinformacji w Polsce.
geoinformacji
geoinformacji
w Polsce.
w Polsce.
w Polsce.
Potrafi zarządzać poszczególnymi fazami projektu geoinformatycznego.
Zaliczenie laboratoriów, wykonanie sprawozdania, wykonanie projektu i prezentacji
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi zarząPotrafi zarządzać
Potrafi zarządzać
Potrafi zarządzać wszystdzać poszczególniektórymi fazami
wszystkimi fazami
kimi fazami projektu
nymi fazami proprojektu geoinformaprojektu geoinformageoinformatycznego i
jektu geoinformatycznego.
tycznego.
przygotować go do ekstycznego.
ploatacji.
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrafi planować działania rozwojowe projektu geoinformatycznego
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi planoPotrafi planować
Potrafi planować
Potrafi planować szczewać działania
rozwojowe projektu
szczegółowe działania
gółowe działania rozworozwojowe projektu geoinformatycznego.
rozwojowe projektu
jowe projektu geoinforgeoinformatycznego
geoinformatycznego.
matycznegoz uwzględ.
nieniem aktualnej sytuacji
rynkowej dla danego
rozwiązania GIS.
EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrafi zaplanować i wykonać studium wykonalności projektu geoinformatycznego
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi zaplaPotrafi zaplanować
Potrafi zaplanować
Potrafi zaplanować
nować i wykonać
i wykonać istotną część i wykonać studium
i wykonać studium wykostudium wykonalstudium wykonalności
wykonalności prostego nalności złożonego proności projektu
prostego projektu
projektu geoinformajektu geoinformatyczgeoinformatycznego geoinformatycznego.
tycznego.
nego.
.
SEMESTR VII
ZARZĄDZANIE PROJEKTAMI GEOINTORMATYCZNYMI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
AUDYTORYJNE
18 GODZ.
Ogólne zasady zarządzania systemami i infrastrukturami geoinformacyjnymi.
Fazy tworzenia projektu geoinformatycznego.
Fazy eksploatacji projektu geoinformatycznego.
Działania rozwojowe projektu geoinformatycznego.
Aspekty koordynacji i współpracy w zakresie systemów i infrastuktur geoinformacyjnych.
Aspekty prawne projektu geoinformatycznego.
Aspekty ekonomiczne projektu geoinformatycznego. Studium wykonalności projektu geoinformatycznego.
246
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Zastosowania projektów geoinformatycznych w sektorze publicznym.
Geoinformacja a rozwoj społeczeństwa informacyjnego.
Problemy udostępniania geoinformacji.
Aspekty etyczne geoinformacji.
Geoinformacja w Polsce. Tło historyczne, stan obecny.
Istniejące potrzeby geoinformacyjne w Polsce oraz ich zaspokajanie.
Wpływ Unii Europejskiej na geoinformację w Polsce.
Kierunki rozwoju geoinformacji w Polsce.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
LABORATORYJNE
9 GODZ.
Realizacja poszczególnych faz tworzenia projektu geoinformatycznego w wybranym oprogramowaniu.
Przygotowanie projektu geoinformatycznego do eksploatacji.
Programowanie działań rozwojowych projektu geoinformatycznego.
Wykonanie studium wykonalności projektu geoinformatycznego.
SEMESTR VII
1.
ZARZĄDZANIE PROJEKTAMI GEOINFORMATYCZNYMI
ZARZĄDZANIE PROJEKTAMI GEOINFORMATYCZNYMI
PROJEKTOWE
9 GODZ.
Indywidualna realizacja kompleksowego projektu geoinformatycznego.
18+18+1+1+2
30+30+30
Godziny
18
18
ECTS
1+1+2
30
30
15
115
40
4
1
90
3
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
2.
2004.
3.
4.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
247
[email protected]
KG
[email protected]
KG
248
42B.
Przedmiot:
Semestr
VII
42B. ELEKTRONICZNE MAPY NAWIGACYJNE
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
P
15
18E
9
9
Gn/G2012/47/42B/EMN
ECTS
4
Celem przedmiotu jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie zasad projektowania komórek map elektronicznych
z uwzględnieniem uwarunkowań prawnych związanych z ich produkcją.
Geomatyka, informatyka, informatyka geodezyjno-kartograficzna, kartografia, teledetekcja i fotogrametria, systemy
informacji przestrzennej.
EK1 Zna zasady projektowania oraz technologie produkcji komórek map elektronicznych.
EK2 Potrafi zaprojektować komórki map elektronicznych przy pomocy wybranego
oprogramowania.
EK3 Umie wykonać projekt inżynierski mający na celu stworzenie pojedynczej komórki mapy
elektronicznej.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kierunkowe
K_W02; K_W08
K_U02; K_U19
K_U02; K_U19
Zna zasady projektomania oraz technologie produkcji komórek map elektronicznych.
Egzamin/odpowiedź ustna, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna ogólnych
Zna ogólne zasady
Zna zasady filtracji
Posiada wiedzę
zasad projektowania
projektowania
błędów pomiarowych dotyczącą
komórek map
komórek map
w procesie produkcji
zastosowania
elektronicznych.
elektronicznych. Zna
mapy elektronicznej.
zaawansowanych
standardy zapisu baz
Zna metody redukcji
narzędzi
nawigacyjnych.
danych
kartograficznych
pomiarowych.
w procesie tworzenia
map elektronicznych.
Potrafi zaprojektować komórki map elektronicznych przy pomocy wybranego oprogramowania.
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zadanie domowe, zaliczenie ćwiczeń, laboratoriów/
symulatorów.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi
Potrafi zastosować
Potrafi obsłużyć
Potrafi
zastosować
podstawowe
wybrany program do
wyprodukować
podstawowych
narzędzia
produkcji komórek
komórkę mapy
narzędzi
kartograficzne.
map elektronicznych. elektronicznej.
kartograficznych.
Potrafi dokonać
transformacji
kartograficznej.
Umie wykonać projekt inżynierski mający na celu stworzenie pojedynczej komórki mapy
elektronicznej.
Praca projektowa.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Potrafi poprawnie
Potrafi dokonać
samodzielnie
wykonać projekt
zastosować repertuar
weryfikacji
projektu komórki
komórki mapy
obiektów ECDIS
i walidacji
mapy elektronicznej.
elektronicznej.
i Inland ECDIS
opracowanych
w projekcie mapy
komórek map
elektronicznej.
elektronicznych.
249
SEMESTR VII
ELEKTRONICZNE MAPY NAWIGACYJNE
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
LABORATORYJNE
9 GODZ.
PROJEKTOWE
9 GODZ.
Zapoznanie się z podstawowymi narzędziami kartograficznymi.
Transformacje kartograficzne.
Projektowanie komórek map elektronicznych.
Produkcja komórek map elektronicznych w wybranym oprogramowaniu.
Weryfikacja i walidacja opracowanych komórek map elektronicznych.
SEMESTR VII
1.
18 GODZ.
Projektowanie map.
Filtrowanie błędów pomiarów w procesie produkcji map eletronicznych.
Generalizacja kartograficzna.
Metody redukcji danych pomiarowych.
Narzędzia kartograficzne.
Zaawansowane narzędzia kartograficzne.
Standardy zapisu baz danych nawigacyjnych.
Repertuar obiektów w ECDIS i Inland ECDIS.
Technologia produkcji map elektronicznych.
Walidacja komórek map elektronicznych.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
AUDYTORYJNE
Indywidualna realizacja pojedynczej komórki map elektronicznej.
18+18+1+1+2
30+30+30
Godziny
18
18
ECTS
1+1+2
30
30
15
115
40
4
1
90
3
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Weintrit A., Judziński M., Mapa elektroniczna w nawigacji morskiej, Wydawnictwo WSM, Gdynia 1992.
2.
Weintrit A., Elektroniczna mapa nawigacyjna. Wprowadzenie do nawigacyjnych systemów informacyjnych ECDIS,
Fundacja Rozwoju WSM, Gdynia 1997.
3.
IHO S - 52, Appendix 2. Coulour and Symbol Specification for ECDIS, 3nd Edition. IHO 2004
4.
IMO -MSC.232(82) Adoption of the revised performance standards for ECDIS, 5 December 2006
5.
IMO Resolution A.817/19. Perfomance Standards for Electronic Chart Display System (ECDIS), London 1998.
6.
Weintrit A. "Aktualizacja map i wydawnictw nawigacyjnych", Wydawnictwo WSM, Gdynia 2004.
1.
Podręczniki elektroniczne do wybranego oprogramowania.
250
mgr inż. Remigiusz Dzikowski
[email protected]
ZNM
251
43A.
Przedmiot:
Semestr
VII
43A. SZACOWANIE NIERUCHOMOŚCI
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
18
9
Gn/G2012/47/43A/SN
ECTS
3
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie rzeczoznawstwa majątkowego (zawód rzeczoznawcy, społeczne
i ekonomiczne uwarunkowania wyceny nieruchomości, standardy zawodowe rzeczoznawców majątkowych), podstaw
prawnych szacowania nieruchomości. Wykształcenie umiejętności w zakresie określania wartość nieruchomości
(zabudowanej, rolnej, leśnej oraz lokalu mieszkalnego), sporządzania operatu szacunkowego.
Podstawy budownictwa i planowania przestrzennego, gospodarka nieruchomościami, kataster nieruchomości.
EK1 Zna społeczne i ekonomiczne uwarunkowania wyceny nieruchomości.
EK2
EK3
EK4
Zna standardy zawodowe rzeczoznawców majątkowych. Zna standardy wyceny
nieruchomości oraz szczególne przypadki wyceny nieruchomości.
Zna pojęcie szacowanie nieruchomości oraz źródła informacji w wycenie: ewidencja
gruntów, księgi wieczyste, opracowania planistyczne, wywiad terenowy.
Umie opracować schematyczny wzorzec operatu szacunkowego.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kierunkowe
K_W03; K_W16;
K_W17
K_W03; K_W16;
K_W17
K_W16; K_W17
K_U02; K_U03;
K_U09; K_U10;
K_U29; K_U30
Zna społeczne i ekonomiczne uwarunkowania wyceny nieruchomości.
2
3
3,5 - 4
Nie zna społeczZ trudnościami
Potrafi prawidłowo
nych i ekonopotrafi przedstawić
zdefiniować społeczne
micznych uwaspołeczne i ekonoi ekonomiczne uwarunrunkowań wyceny
miczne uwarunkokowania wyceny nierunieruchomości.
wania wyceny
chomości.
nieruchomości.
4,5 - 5
Potrafi prawidłowo
zdefiniować społeczne i ekonomiczne
uwarunkowania
wyceny nieruchomości. Potrafi przedstawić przykłady praktyczne.
Zna standardy zawodowe rzeczoznawców majątkowych. Zna standardy wyceny nieruchomości
oraz szczególne przypadki wyceny nieruchomości.
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Nie zna standardów Z trudnościami
Potrafi prawidłowo
Potrafi prawidłowo
zawodowych rzepotrafi przedstawić
opisać standardy zawoopisać standardy
czoznawców mająt- standardy zawodowe rzeczoznawców
zawodowe rzeczokowych.
dowe rzeczoznawmajątkowych.
znawców majątkoców majątkowych.
wych. Potrafi zastosować je w praktyce.
Nie zna standardów Zna standardy
Zna standardy wyceny
Zna standardy wywyceny nieruchowyceny nieruchonieruchomości oraz
ceny nieruchomości
mości.
mości.
szczególne przypadki
oraz szczególne przywyceny nieruchomości.
padki wyceny nieruchomości. Potrafi wykorzystać je w praktyce.
Zna pojęcie szacowanie nieruchomości oraz źródła informacji w wycenie: ewidencja gruntów,
księgi wieczyste, opracowania planistyczne, wywiad terenowy.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
252
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Nie zna pojęcia
szacowania nieruchomości oraz
źródeł informacji
w wycenie.
Zna pojęcie
Zna pojęcie szacowanie
szacowanie
nieruchomości. Pranieruchomości.
widłowo opisuje źródła
Z trudnościami
informacji w wycenie:
opisuje źródła inewidencja gruntów,
formacji w wycenie: księgi wieczyste, opraewidencja gruntów,
cowania planistyczne,
księgi wieczyste,
wywiad terenowy.
opracowania planistyczne, wywiad
terenowy.
2
3
3,5 - 4
Nie umie opraZ trudnościami
Prawidłowo opracowuje
cować wzorca
opracowuje scheschematyczny wzorzec
operatu szacunmatyczny wzorzec
operatu szacunkowego.
kowego.
SEMESTR VII
SZACOWANIE NIERUCHOMOŚCI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
4,5 -5
Prawidłowo opracowuje schematyczny
wzorzec operatu
szacunkowego. Potrafi wyjaśnić poszczególne etapy
tworzenia operatu.
AUDYTORYJNE
18 GODZ.
Rzeczoznawstwo majątkowe (zawód rzeczoznawcy, społeczne i ekonomiczne uwarunkowania wyceny nieruchomości,
standardy zawodowe Rzeczoznawców majątkowych).
Pojęcie wartości nieruchomości. Rodzaje określanej wartości.
Nieruchomość, jako przedmiot szacowania.
Podstawy wyceny nieruchomości. Przedmiot wyceny. Uwarunkowania prawne wyceny. Cele wyceny. Systematyka
procedur wyceny.
Źródła informacji w wycenie: ewidencja gruntów, księgi wieczyste, opracowania planistyczne, wywiad terenowy.
Podejście porównawcze w wycenie nieruchomości. Metody stosowane w podejściu porównawczym.
Przygotowanie danych rynkowych.
Określenie współczynnika trendu zmiany cen transakcyjnych.
Określanie wartości metodą porównywania parami.
Określanie wartości metodą porównywania korygowania ceny średniej.
Określanie wartości metodą analizy statystycznej rynku.
Metody interpolacyjna i regresyjna w procesie szacowania nieruchomości.
Podejście dochodowe. Metody stosowane w podejściu dochodowym. Techniki stosowane w podejściu dochodowym.
Podejście kosztowe w wycenie nieruchomości. Metody stosowane w podejściu kosztowym. Techniki stosowane
w podejściu kosztowym.
Podejście mieszane w wycenie nieruchomości. Metody stosowane w podejściu mieszanym.
Analiza metod wiarygodności i pracochłonności procedur szacowania nieruchomości.
Dokumentacja wyceny nieruchomości - operat szacunkowy.
Zawartość operatu z szacowania nieruchomości. Interpretacja i ocena uzyskanych wyników.
Standardy wyceny nieruchomości. Szczególne przypadki wyceny nieruchomości.
Cele szacowania wynikające z Ustawy z 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych.
Wycena na obszarze ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Wycena na obszarze ustawy z 21. 08. 97 r. (wywłaszczenia, opłaty za UW i zarząd, opłaty adiacenckie).
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
Zna pojęcie
szacowanie
nieruchomości. Zna
źródła informacji
w wycenie: ewidencja
gruntów, księgi wieczyste, opracowania
planistyczne, wywiad
terenowy. Potrafi
wykorzystać je
w praktyce.
SZACOWANIE NIERUCHOMOŚCI
ĆWICZENIOWE
9 GODZ.
Opracowanie elaboratu dotyczącego pojęcia wartości.
Opracowanie elaboratu dotyczącego identyfikacji przedmiotów i celów wyceny.
Ustalenie zadań rzeczoznawcy wynikających z różnych przepisów prawa.
Opracowanie schematycznego wzorca operatu szacunkowego.
Wykonanie oszacowania wartości lokalu mieszkalnego
Wykonanie oszacowania wartości nieruchomości zabudowanej.
Szacowanie wartości nieruchomości rolnej.
Szacowanie wartości nieruchomości leśnej.
Analiza ustaleń standardów zawodowych.
Analiza opłacalności inwestowania na rynku nieruchomości.
Wykonanie szacowania nieruchomości w/g metody inwestycyjnej i metody zysku.
253
12.
13.
14.
Opracowywanie zasad oceny statystycznej określonej wartości nieruchomości
Analiza porównawcza metody inwestycyjnej i metody zysków dla różnych współczynników ryzyka.
Szacowanie nieruchomości jako lokaty kapitału.
18+9+1+1
9+25+25
Godziny
18
9
ECTS
1+1
25
25
10
89
29
3
1
59
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Cymerman R., Jesiotr G., Jesiotr M., Teoria i technika wyceny nieruchomości. Ćwiczenia część I Wydawnictwo
Uczelniane Politechniki Koszalińskiej 2003 r.
2.
Ustawa z 21. 08. 1997 r., o gospodarce nieruchomościami. Dz. U. z 2000 r. nr 46 poz. 543.
3.
Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r.: o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych
innych ustaw (Dz. U. z 2004 r. Nr 141, poz. 1492).
4.
Cymerman R., Hopfer A., System i procedury wyceny nieruchomości.
5.
Konowalczuk J., Kurowska T., Ostrowski L. J., Urbańczyk K., Wycena nieruchomości. rolnych. Prawo, rynek, metody.
6.
Cymerman R., Kurowska K., Kowalczyk C., Procedury wyłączania gruntów rolnych i lasów z produkcji.
7.
Pod. red. Cymermana R., Wycena nieruchomości. a ochrona środowiska (ekologiczne uwarunkowania wyceny
nieruchomości).
8.
Nowak A., Wycena lasów.
9.
Pod. red. Cymerman R., Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne w gospodarce nieruchomości.(Wycena,
10. Cymerman K., Cymerman R., Hopfer A., Poradnik dla osób odbywających praktyki zawodowe z zakresu wyceny
nieruchomości.
11. Cymerman J., Opłaty od nieruchomości.
12. Pod. red. Bajerowskiego T., Wycena krajobrazu. Rynkowe aspekty oceny i waloryzacji krajobrazu.
13. Szymański M., Materiały geodezyjne i kartograficzne źródłem informacji do szacowania nieruchomości.
14. Hozer J., Kokot S., Kuźmiński W., Metody analizy statystycznej rynku w wycenie nieruchomości.
15. Pod red. nauk. Źróbek S., Określenie wartości rynkowej nieruchomości.
16. Andrzej Sobczak., Plany zarządzania nieruchomościami, Poltext, Warszawa 2000.
17. Ewa Bończak-Kucharczyk,., Zarządzanie nieruchomościami mieszkalnymi, C.H. Beck, Warszawa 2000.
18. Józef Hozer., Nieruchomości, przedsiębiorstwa, wyceny, analizy tom I i II, Uniwersytet Szczeciński, Katedra
Ekonometrii i Statystyki, Szczecin 1998.
19. Henryk Majdasz., Sposoby ustalania zużycia technicznego budynków i budowli, Katowice 1992, wydanie
II rozszerzone.
20. Zbiór jednostkowych wskaźników cenowych z zakresu budownictwa ogólnego, mieszkaniowego oraz przemysłowego na
roboty inwestycyjne, Bistyp-Consulting Sp. z o. o., Warszawa, Grudzień 2000.
1.
Ustawa o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 roku (Dz.U.Nr 85, poz. 388 z p.zm.).
2.
Ustawa o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 roku (Dz.U.Nr 115, poz.741 z p. zm.).
3.
254
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Ustawa z dnia 29.09.1994 r. – o rachunkowości.
Ustawa z dnia 19.12.1980 r. – o zobowiązaniach podatkowych.
Ustawa z dnia 12.01.1991 r. – o podatkach i opłatach lokalnych.
Ustawa z dnia 19.10.1991 r. – o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa.
Ustawa z dnia 06.07.1982 r. – o księgach wieczystych i hipotece.
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18.03.1992 r. w sprawie wykonywania przepisów ustawy
o księgach wieczystych i hipotece.
Ustawa z dnia 07.07.1994 r. – Prawo budowlane.
Ustawa z dnia 26.10.1995r. – o niektórych formach popierania budownictwa mieszkalnego oraz zmianie niektórych
ustaw.
Ustawa z dnia 31.01.1980 r. – o ochronie i kształtowaniu środowiska.
[email protected]
KG
[email protected]
KG
255
43B.
Przedmiot:
Semestr
VII
43B. TEORIA I TECHNIKA WYCENY NIERUCHOMOŚCI
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
18
9
Gn/G2012/47/43B/TTWN
ECTS
3
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie rzeczoznawstwa majątkowego (zawód rzeczoznawcy, społeczne
i ekonomiczne uwarunkowania wyceny nieruchomości, standardy zawodowe rzeczoznawców majątkowych), podstaw
prawnych wyceny nieruchomości. Wykształcenie umiejętności w zakresie określania wartość nieruchomości, sporządzania
operatu szacunkowego, opracowania specyfikacji wartości bankowo-hipotecznej nieruchomości.
Podstawy budownictwa i planowania przestrzennego, gospodarka nieruchomościami, kataster nieruchomości.
EK1 Zna standardy zawodowe rzeczoznawców majątkowych. Zna standardy wyceny
nieruchomości oraz szczególne przypadki wyceny nieruchomości.
EK2 Zna metody oceny wartości nieruchomości. Zna dokumentację wyceny nieruchomości operat szacunkowy.
EK3 Umie opracować schematyczny wzorzec operatu szacunkowego.
EK4
Umie opracować specyfikację wartości bankowo-hipotecznej nieruchomości.
Kierunkowe
K_W03; K_W16;
K_W17
K_W16; K_W17
K_U02;
K_U09;
K_U29;
K_U02;
K_U09;
K_U29;
K_U03;
K_U10;
K_U30
K_U03;
K_U10;
K_U30
Zna standardy zawodowe rzeczoznawców majątkowych. Zna standardy wyceny nieruchomości
EK1
oraz szczególne przypadki wyceny nieruchomości.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna standardów Z trudnościami
Potrafi prawidłowo
Potrafi prawidłowo
zawodowych
opisać standardy
opisać standardy
rzeczoznawców
standardy
zawodowe rzeczozawodowe rzeczomajątkowych.
zawodowe rzeznawców majątkowych. znawców majątkoczoznawców
wych. Potrafi zastomajątkowych.
sować je w praktyce.
Kryterium 2
Nie zna standardów Zna standardy
Zna standardy wyceny
Zna standardy
wyceny
wyceny
nieruchomości oraz
wyceny nieruchonieruchomości.
nieruchomości.
szczególne przypadki
mości oraz szczególne
wyceny nieruchomości.
przypadki wyceny
nieruchomości.
Potrafi wykorzystać je
w praktyce.
Zna metody oceny wartości nieruchomości. Zna dokumentację wyceny nieruchomości - operat
EK2
szacunkowy.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie zna metod
Z trudnościami
Prawidłowo opisuje
Prawidłowo opisuje
oceny wartości
opisuje metody
metody oceny wartości
metody oceny
nieruchomości.
oceny wartości
nieruchomości.
wartości nieruchonieruchomości.
mości.
Zna ich przeznaczenie.
Kryterium 2
Nie zna dokuZ trudnościami
Prawidłowo opisuje
Prawidłowo opisuje
mentacji wyceny
opisuje dokudokumentację wyceny
dokumentację wyceny
nieruchomości.
mentację wyceny
nieruchomości.
nieruchomości. Zna
nieruchomości.
znaczenie praktyczne
256
operatu
szacunkowego.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
2
3
3,5 - 4
Nie umie opraZ trudnościami
Prawidłowo opracowuje
cować wzorca
opracowuje scheschematyczny wzorzec
operatu szacunmatyczny wzorzec
kowego.
4,5 -5
Prawidłowo opracowuje schematyczny
wzorzec operatu
szacunkowego.
Potrafi wyjaśnić
poszczególne etapy
tworzenia operatu.
Umie opracować specyfikację wartości bankowo-hipotecznej nieruchomości.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie umie
Z trudnościami
Prawidłowo opracowuje Prawidłowo
opracować
opracowuje
specyfikację wartości
opracowuje
specyfikacji
specyfikację
bankowohipotecznej
specyfikację wartości
wartości bankowowartości bankowonieruchomości.
bankowo-hipotecznej
hipotecznej
hipotecznej
nieruchomości.
nieruchomości.
nieruchomości.
odpowiednie dokumenty.
SEMESTR VII
TEORIA I TECHNIKA WYCENY NIERUCHOMOŚCI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
18 GODZ.
Rzeczoznawstwo majątkowe (zawód rzeczoznawcy, społeczne i ekonomiczne uwarunkowania wyceny nieruchomości,
standardy zawodowe Rzeczoznawców majątkowych).
Pojęcie wartości nieruchomości. Rodzaje określanej wartości.
Zasady określania wartości odtworzonej części składowych gruntu.
Analiza zmodyfikowanej metody wyceny środków trwałych.
Podstawy wyceny nieruchomości. Przedmiot wyceny. Uwarunkowania prawne wyceny. Cele wyceny. Systematyka
procedur wyceny.
Źródła informacji w wycenie: ewidencja gruntów, księgi wieczyste, opracowania planistyczne, wywiad terenowy.
Podejście porównawcze w wycenie nieruchomości. Metody stosowane w podejściu porównawczym.
Przygotowanie danych rynkowych.
Określenie współczynnika trendu zmiany cen transakcyjnych.
Metody techniki wyceny nieruchomości. Wybrane elementy probabilistyki i statystyki.
Określanie wartości metodą porównywania parami.
Określanie wartości metodą porównywania korygowania ceny średniej.
Określanie wartości metodą analizy statystycznej rynku.
Podejście dochodowe. Metody stosowane w podejściu dochodowym. Techniki stosowane w podejściu dochodowym.
Podejście kosztowe w wycenie nieruchomości. Metody stosowane w podejściu kosztowym. Techniki stosowane
w podejściu kosztowym.
Podejście mieszane w wycenie nieruchomości. Metody stosowane w podejściu mieszanym.
Dokumentacja wyceny nieruchomości - operat szacunkowy.
Standardy wyceny nieruchomości. Szczególne przypadki wyceny nieruchomości.
Cele szacowania wynikające z Ustawy z 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych.
Wycena na obszarze ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Wycena na obszarze ustawy z 21. 08. 97 r. (wywłaszczenia, opłaty za UW i zarząd, opłaty adiacenckie).
Systemy komputerowe służące do rejestrowania i przetwarzania informacji o nieruchomościach oraz do prognozowania
ich wartości rynkowej lub katastralnej.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
AUDYTORYJNE
TEORIA I TECHNIKA WYCENY NIERUCHOMOŚCI
ĆWICZENIOWE
9 GODZ.
Opracowanie elaboratu dotyczącego pojęcia wartości.
Opracowanie elaboratu dotyczącego identyfikacji przedmiotów i celów wyceny.
Ustalenie zadań rzeczoznawcy wynikających z różnych przepisów prawa.
Opracowanie schematycznego wzorca operatu szacunkowego.
Wykonanie wyceny lokalu mieszkalnego.
Wykonanie wyceny nieruchomości zabudowanej.
Wycena nieruchomości rolnej.
257
8.
9.
10.
11.
12.
Wycena nieruchomości leśnej.
Analiza liniowa metod regresji wyceny nieruchomości..
Zasady opracowywania elementów wariancji dla funkcji zmiennych losowych w procesie wyceny nieruchomosci.
Zapoznanie się z systemem komputerowym (SWNM w.3.0) wyceny nieruchomości szczegółowej lub powszechnej
taksacji nieruchomości.
Zapoznanie się z systemem komputerowym (SAO w.3.0) aktualizacji opłat do wyceny nieruchomości gruntowych
i naliczania aktualizowanych opłat.
18+9+1+1
9+25+25
Godziny
18
9
ECTS
1+1
25
25
10
89
29
3
1
59
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Cymerman R., Jesiotr G., Jesiotr M., Teoria i technika wyceny nieruchomości. Ćwiczenia część I Wydawnictwo
Uczelniane Politechniki Koszalińskiej 2003 r.
2.
Ustawa z 21. 08. 1997 r.:, o gospodarce nieruchomościami. Dz. U. z 2000 r. nr 46 poz. 543,
3.
Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r., o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych
innych ustaw (Dz. U. z 2004 r. Nr 141, poz. 1492)
4.
Cymerman R., Hopfer A., System i procedury wyceny nieruchomości.
5.
Konowalczuk J., Kurowska T., Ostrowski L. J., Urbańczyk K., Wycena nieruchomości. rolnych. Prawo, rynek, metody.
6.
Cymerman R., Kurowska K., Kowalczyk C., Procedury wyłączania gruntów rolnych i lasów z produkcji.
7.
Pod. red. Cymermana R., Wycena nieruchomości. a ochrona środowiska (ekologiczne uwarunkowania wyceny
nieruchomości.).
8.
Nowak A., Wycena lasów.
9.
Pod. red. Cymerman R., Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne w gospodarce nieruchomości.(Wycena,
10. Cymerman K., Cymerman R., Hopfer A., Poradnik dla osób odbywających praktyki zawodowe z zakresu wyceny
nieruchomości.
11. Cymerman J., Opłaty od nieruchomości.
12. Czaja J., Metody i systemy określania wartości nieruchomości. Kraków 2001.Wyd.Komp- System.
13. Pod. red. Bajerowskiego T., Wycena krajobrazu. Rynkowe aspekty oceny i waloryzacji krajobrazu.
14. Szymański M., Materiały geodezyjne i kartograficzne źródłem informacji do szacowania nieruchomości.
15. Hozer J., Kokot S., Kuźmiński W., Metody analizy statystycznej rynku w wycenie nieruchomości.
16. Pod red. nauk. Źróbek S., Określenie wartości rynkowej nieruchomości.
17. Sobczak A., Plany zarządzania nieruchomościami, Poltext, Warszawa 200
18. Ewa Bończak-Kucharczyk, Zarządzanie nieruchomościami mieszkalnymi, C.H. Beck, Warszawa 200
19. Józef Hozer, Nieruchomości, przedsiębiorstwa, wyceny, analizy tom I i II, Uniwersytet Szczeciński, Katedra
Ekonometrii i Statystyki, Szczecin 199
20. Hajdasz H., Sposoby ustalania zużycia technicznego budynków i budowli, Katowice 1992, wydanie II rozszerzone
21. Zbiór jednostkowych wskaźników cenowych z zakresu budownictwa ogólnego, mieszkaniowego oraz przemysłowego na
roboty inwestycyjne, Bistyp-Consulting Sp. z o. o., Warszawa, Grudzień 2000.
258
1.
Ustawa o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 roku (Dz.U.Nr 85, poz. 388 z p.zm.).
2.
Ustawa o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 roku (Dz.U.Nr 115, poz.741 z p. zm.).
3.
4.
Ustawa z dnia 29.09.1994 r. – o rachunkowości.
5.
Ustawa z dnia 19.12.1980 r. – o zobowiązaniach podatkowych.
6.
Ustawa z dnia 12.01.1991 r. – o podatkach i opłatach lokalnych.
7.
Ustawa z dnia 19.10.1991 r. – o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa.
8.
Ustawa z dnia 06.07.1982 r. – o księgach wieczystych i hipotece.
9.
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18.03.1992 r. w sprawie wykonywania przepisów ustawy księgach
wieczystych i hipotece.
11. Ustawa z dnia 26.10.1995r. – o niektórych formach popierania budownictwa mieszkalnego oraz zmianie niektórych
ustaw.
12. Ustawa z dnia 31.01.1980 r. – o ochronie i kształtowaniu środowiska.
[email protected]
KG
[email protected]
KG
259
44.
Przedmiot:
Semestr
po IV
po VI
Liczba tygodni
w semestrze
Gn/G2012/24/44/PP
44. PRAKTYKI PROGRAMOWE
ECTS
A
C
L
A
C
L
2
2
Celem praktyki zawodowej jest praktyczne zapoznanie studenta z zawodem, do wykonywania, którego uprawniać będzie
ukończenie studiów na kierunku geodezja i kartografia. Cel ten zostanie osiągnięty poprzez realizację elementów składowych
takich jak: przygotowanie studenta do pracy w zespole i wykazanie znaczenia oraz wartości pracy na różnych stanowiskach,
przedstawienie studentowi praktycznych zastosowań wiadomości teoretycznych uzyskanych przez niego w czasie trwania
studiów, umożliwienie studentowi weryfikacji nabytych przez niego w czasie trwania studiów umiejętności oraz zapoznanie
się z metodami stosowanymi w praktyce, umożliwienie studentowi zaprezentowania się w środowiskach potencjalnych
pracodawców i przekonania ich o odpowiednim przygotowaniu do wykonywania zawodu, stworzenie studentowi możliwości
pozyskania tematów pracy dyplomowej związanych z praktycznymi realizacjami oraz materiałów do części praktycznej
pracy.
Zakres szkoły średniej. Geomatyka. Geodezyjne pomiary szczegółowe. Geodezyjna technika pomiarowa. Systemy informacji
przestrzennej. Wybrane zagadnienia prawa.
ukazane są dla całego przedmiotu i nie obejmują podziału na semestry nauki.
Efekty kształcenia
EK1 Ma wiedzę w zakresie zadań jednostki organizacyjnej, w której przeprowadzana jest
praktyka, infrastruktury technicznej jednostki, obiegu dokumentów w danej jednostce,
specyficznego oprogramowania komputerowego stosowanego w jednostce oraz
przetwarzania danych, sprzętu pomiarowego, sprawozdawczości jednostki, kompetencji
urzędów i obiegu dokumentacji, procesu wydawania decyzji administracyjnej w zakresie
katastru i gospodarki nieruchomościami, zasad przygotowania prac dokumentacyjnych
i projektowych, aktów prawnych na podstawie, których działa jednostka.
EK2 Potrafi zaplanować i zrealizować zagadnienia związane z:
pomiarami sytuacyjno – wysokościowymi,
pracami projektowymi i wykonawczymi związanymi z zakładaniem i modernizacją
osnów geodezyjnych,
pomiarami z wykorzystaniem systemu ASG-EUPOS (GNSS),
pracami związanymi z tworzeniem, aktualizacją topograficznej bazy danych (TBD),
pracami związanymi z tworzeniem map zasadniczych, tematycznych,
pomiarami inżynierskimi (badanie prostoliniowości, pionowości, pomiar odkształ-ceń,
pomiary realizacyjne),
pomiarami związanymi z ewidencją gruntów (podziały, wznowienia granic, rozgraniczania, ustalenia stanu prawnego nieruchomości),
katastrem i gospodarką nieruchomościami ,
pomiarami specjalistycznymi (m.in. skaning laserowy, pomiary fotogrametryczne),
sporządzaniem dokumentacji geodezyjnej, formalno-prawnej, sporządzaniem operatu
pomiarowego, sporządzaniem map sytuacyjno-wysokościowych, map dla celów
projektowych oraz map tematycznych,
opracowaniami wyników pomiarów (tworzenie systemów GIS, redakcja map),
sporządzaniem dokumentacji geodezyjnej, formalno-prawnej, sporządzaniem operatu
pomiarowego.
Kierunkowe
K_W03; K_W05;
K_W08
K_U03;
K_U13;
K_U15;
K_U17;
K_U24;
K_U26;
K_U28;
K_U33;
K_K04;
K_K06;
K_U12;
K_U14;
K_U16;
K_U21;
K_U25;
K_U27;
K_U32;
K_U35;
K_K05;
K_K10
Ogólne założenia prowadzonych praktyk
1.
Praktyki przeprowadzanie będą w następujących rodzajach firm i organizacji:
2.
Przedsiębiorstwa geodezyjno-kartograficzne.
3.
Przedsiębiorstwa, w których istnieją wydzielone komórki organizacyjne zajmujące się geodezją i kartografią.
4.
Przedsiębiorstwa zajmujące się systemami geoinformatycznymi.
5.
Ośrodki Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej usytuowane przy Urzędach Miejskich, Urzędach
Marszałkowskich, Starostwach Powiatowych.
6.
Samorządowe i rządowe jednostki organizacyjne realizujące zadania z zakresu geodezji i kartografii.
260
7.
8.
Organizacje i stowarzyszenia zajmujące się tworzeniem, analizą i wykorzystaniem systemów informacji przestrzennej.
Inne wyżej niewymienione przedsiębiorstwa i jednostki organizacyjne zajmujące się działalnością w zakresie geodezji
i kartografii.
Jeżeli Uczelnia dysponuje ofertami praktyk student może skorzystać z praktyki w przedsiębiorstwie wskazanym przez
Uczelnię. Decyzję o skierowaniu studenta na praktykę podejmuje Dziekan Wydziału. Pozostali studenci wybierają
samodzielnie zakład pracy, w którym odbędą praktykę. Jedynym kryterium wyboru zakładu pracy jest, aby umożliwiała ona
w jak najszerszym zakresie realizację zagadnień praktyki. Po wskazaniu przez studenta jednostki wybranej do realizacji
praktyki, Dziekan lub osoba do tego upoważniona zatwierdza jej zgodność z programem praktyk.
Student może wystąpić z wnioskiem do Dziekana o zwolnienie z konieczności odbywania praktyk, jeżeli charakter
prowadzonej działalności gospodarczej, wykonywanej pracy/stażu, świadczonych usług na podstawie umowy
cywilnoprawnej lub wolontariatu - jest zgodny z podjętym kierunkiem studiów.
Ramowy program praktyk, na podstawie, którego budowany jest szczegółowy program praktyk lub program
indywidualny
1.
Określenie miejsca praktyki.
2.
Określenie szczegółowych celów praktyki.
3.
Struktura organizacyjna jednostki, w której odbywa się praktyka.
4.
Określanie związku jednostki z programem studiów.
5.
Określanie zadań jednostki organizacyjnej, w której przeprowadzana jest praktyka.
6.
Informacja i sposoby jej wymiany w jednostce.
7.
Infrastruktura techniczna jednostki.
8.
Specyficzne oprogramowanie komputerowe stosowane w jednostce.
9.
Określanie szczegółowych zadań jednostki w zakresie zadań geodezyjnych.
10. Sprawozdawczość jednostki organizacyjnej.
11. Procedury awaryjne stosowane w jednostce.
12. Przeprowadzenia analizy skuteczności działania jednostki.
13. Model opisowy działania jednostki.
14. Akty prawne na podstawie, których działa jednostka.
15. Zależność służbowa w jednostce.
16. Wytyczne i plany działania jednostki.
Godziny
ECTS
80
80
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
261
44.
Przedmiot:
Semestr
Liczba tygodni
w semestrze
Gn/G2012/24/44/PP
PRAKTYKI PROGRAMOWE
A
C
L
A
C
L
2
2
po IV
po VI
ECTS
Godziny
ECTS
80
80
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
262
45.
Przedmiot:
Semestr
Liczba tygodni
w semestrze
Gn/G2012/47/45/PD
45. PRACA DYPLOMOWA
A
C
L
A
C
L
ECTS
15
VII
Celem jest rozwinięcie umiejętności samodzielnego pisania pracy dyplomowej spełniającej wymagania stawiane przed pracą
o charakterze inżynierskim, pod kierunkiem wyznaczonego nauczyciela akademickiego, z jednoczesnym wykorzystaniem
wiedzy i umiejętności zdobytych w trakcie studiów.
EK realizowane na kierunku transport.
EK1 Ma podstawową wiedzę z dziedzin nauk technicznych, ekonomicznych i prawnych
niezbędną do poznania podstawowych uwarunkowań w dziedzinie geodezji i kartografii.
EK2
EK3
EK4
EK5
EK6
EK7
Potrafi pozyskiwać niezbędną do pisania pracy informację ze wszelkich dostępnych źródeł,
zarówno w języku polskim jak innym obcym języku, integrować wiedzę z różnych
dziedzin, dokonywać jej analizy, wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać własne
opinie.
Ma podstawową wiedzę z zakresu ochrony własności intelektualnej oraz prawa
patentowego.
Ma umiejętność samokształcenia się oraz podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych,
mając świadomość konieczności kształcenia ustawicznego wynikającego z rozwoju
technologii i stosowanych standardów.
Potrafi formułować i testować hipotezy związane z typowymi problemami inżynierskimi,
włączając w to konieczność przeprowadzenia niezbędnych symulacji, badań i ekspertyz.
Potrafi właściwie opracować i zaprezentować dokumentację związaną z realizacją tematu
pracy dyplomowej.
Ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej i wynikającej z tego
konieczności właściwej, jasnej i zrozumiałej prezentacji technicznych aspektów rozwoju
społeczeństwa.
Kierunkowe
K_W01; K_W02;
K_W03; K_W04;
K_W05; K_W07;
K_W08; K_W09;
K_W11; K_W12
K_U01; K_U02;
K_U07; K_U08;
K_U11
K_W03
K_U06; K_K01
K_U10; K_U11
K_U04
K_K01; K_K02
PRACA DYPLOMOWA INŻYNIERSKA
1.
Obowiązkowym elementem programu studiów kierunku i specjalności jest wykonanie pracy dyplomowej inżynierskiej
lub projektu inżynierskiego.
2.
Dopuszcza się realizację pracy dyplomowej przez więcej niż jednego studenta na zasadach określonych przez dziekana
z podaniem udziału w pracy każdego ze studentów.
3.
Praca dyplomowa oraz projekt inżynierski stanowi dzieło, które jest przedmiotem prawa autorskiego i podlega ochronie
prawnej.
4.
Akademii przysługuje pierwszeństwo w opublikowaniu pracy dyplomowej studenta. Jeżeli Akademia nie opublikowała
pracy dyplomowej w ciągu 6 miesięcy od jej obrony, student, który ją przygotował, może ją opublikować, chyba, że
praca dyplomowa jest częścią utworu zbiorowego.
5.
Przy oddawaniu pracy inżynierskiej student składa w formie pisemnej oświadczenie, że praca (a w przypadku pracy
grupowej – jej część) została sporządzona samodzielnie, tj. poza niezbędnymi konsultacjami nie korzystano z pomocy
osób trzecich, a w szczególności nie zlecano opracowania pracy lub jej części innym osobom, jak również wszystkie
wykorzystane podczas pisania pracy źródła literaturowe zostały podane do wiadomości.
6.
Praca dyplomowa może być napisana w innym języku niż język polski zgodnie z zapisem określonym w regulaminie
studiów.
PROMOTOR, TEMAT I OCENA PRACY DYPLOMOWEJ INŻYNIERSKIEJ
1.
Pracę dyplomową inżynierską student przygotowuje pod kierunkiem upoważnionego nauczyciela akademickiego, który
posiada, co najmniej tytuł zawodowy magistra.
2.
Pracę dyplomową student może przygotować pod kierunkiem osoby spoza Akademii, będącej specjalistą z dziedziny,
która jest przedmiotem pracy i posiadającej, co najmniej stopień naukowy doktora.
263
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Student może wykonać pracę dyplomową poza Akademią w ramach wymiany międzyuczelnianej. W takim przypadku
promotorem pracy dyplomowej może być osoba wyznaczona przez właściwy organ uczelni partnerskiej za zgodą
dziekana.
W trakcie przygotowywania pracy dyplomowej student odbywa obowiązkowe konsultacje z promotorem na zasadzie
indywidualnie przeprowadzanych seminariów w liczbie nie mniejszej niż 10 godzin dydaktycznych.
Osoby uprawnione do prowadzenia prac dyplomowych zgłaszają proponowane tematy prac do dyrektora instytutu lub
kierownika katedry. Rada instytutu lub katedry dokonuje weryfikacji zgłoszonych tematów i ich zatwierdzenia
w ramach limitu ustalanego corocznie przez dziekana.
Nauczyciele akademiccy zatrudnieni w Akademii poza wydziałem, na którym studiuje student, mogą zgłaszać tematy
prac dyplomowych dziekanowi w ramach obowiązującego programu nauczania. Dziekan przekazuje akceptowane
przez siebie tematy do właściwej rady instytutu lub katedry albo nie wyraża na nie zgody.
Studentowi przysługuje prawo wyboru tematu pracy dyplomowej i promotora pracy dyplomowej. Jeżeli student nie
może uzyskać zgody żadnego nauczyciela akademickiego na przygotowanie pracy pod jego kierunkiem, promotora
wyznacza dziekan. Temat pracy dyplomowej uważa się za ustalony z chwilą uzyskania przez studenta pisemnej zgody
promotora.
Temat pracy dyplomowej powinien być ustalony nie później niż na rok przed ukończeniem studiów.
Na zmianę promotora i tematu pracy dyplomowej na inny zatwierdzony temat zgodę wyraża Dziekan. Na zgłoszenie
nowego tematu lub korektę zatwierdzonego zgodę wyraża Dziekan po uzyskaniu opinii rady instytutu lub katedry.
W przypadku dłuższej nieobecności promotora pracy dyplomowej, która może wpłynąć na opóźnienie terminu
wykonania i złożenia pracy, student może wystąpić o wyznaczenie promotora zastępczego, którego wyznacza dziekan
po zasięgnięciu opinii dyrektora instytutu lub kierownika katedry, w których realizowana jest praca.
Zmiana promotora, dokonana w okresie ostatnich 6 miesięcy przed terminem planowanego złożenia pracy
dyplomowej, może stanowić podstawę do przedłużenia terminu złożenia pracy na zasadach określonych w regulaminie
studiów.
Oceny pracy dyplomowej dokonuje promotor oraz jeden recenzent wyznaczony przez dziekana. W przypadku
rozbieżności ocen dziekan może zasięgnąć opinii drugiego recenzenta i na jej podstawie podjąć decyzję o dopuszczeniu
studenta do egzaminu inżynierskiego.
Przy ocenie prac inżynierskich stosuje się skalę ocen podaną w regulaminie studiów.
Recenzentem pracy inżynierskiej może być nauczyciel akademicki lub specjalista spoza Akademii, posiadający, co
najmniej tytuł zawodowy magistra.
W przypadku, gdy student otrzymuje stypendium fundowane, zawarł umowę przedwstępną z zakładem pracy lub jest
studiującym pracownikiem, przy ustalaniu tematu pracy dyplomowej można uwzględnić ewentualne potrzeby danego
zakładu pracy.
FORMA I TERMIN SKŁADANIA PRACY
1.
Student składa pracę dyplomową w dwóch egzemplarzach w formie pisemnej (wydruk dwustronny, w formacie A4,
twarda oprawa) oraz w dwóch egzemplarzach na opisanych nośnikach elektronicznych.
2.
Załącznikiem do pracy dyplomowej może być program komputerowy, model, projekt, urządzenie itp.
3.
Student studiów pierwszego stopnia obowiązany jest złożyć pracę inżynierską, w terminie określonym w organizacji
roku akademickiego.
4.
Dziekan, na wniosek promotora pracy dyplomowej lub na wniosek studenta, może przesunąć termin złożenia pracy
inżynierskiej w przypadku:
4.1. długotrwałej choroby studenta, potwierdzonej zaświadczeniem właściwej komisji lekarskiej;
4.2. ważnych i odpowiednio udokumentowanych okoliczności losowych;
4.3. innych istotnych okoliczności.
5.
Nie złożenie pracy dyplomowej w wyznaczonym terminie jest podstawą do skreślenia studenta z listy studentów.
Decyzję w tej sprawie podejmuje dziekan.
NIE ZALICZENIE PRACY DYPLOMOWEJ
1.
Student, którego praca dyplomowa uzyskała ocenę niedostateczną, może ubiegać się o przyznanie dodatkowych trzech
miesięcy na jej poprawienie. Decyzję w tej sprawie podejmuje dziekan po zasięgnięciu opinii recenzenta.
2.
Brak zgody dziekana, o której mowa w pkt. 1, lub ponowna negatywna ocena pracy dyplomowej może powodować
skreślenie z listy studentów.
PUNKTY ECTS
Student otrzymuje 15 punktów ECTS za przygotowanie pracy dyplomowej i przygotowanie do egzaminu dyplomowego.
EGZAMIN DYPLOMOWY INŻYNIERSKI
WARUNKI DOPUSZCZENIA DO EGZAMINU INŻYNIERSKIEGO I TERMIN EGZAMINU
1.
Warunkiem dopuszczenia do egzaminu inżynierskiego jest:
1.1. uzyskanie wszystkich zaliczeń przewidzianych w planie studiów i w programie nauczania;
1.2. uzyskanie pozytywnych opinii promotora pracy inżynierskiej i jej recenzenta, potwierdzających spełnienie wymagań
merytorycznych i formalnych stawianych pracom inżynierskim;
1.3. uiszczenie wszystkich opłat związanych z tokiem studiów.
2.
Termin egzaminu inżynierskiego wyznacza dziekan.
264
3.
Dziekan może ustalić indywidualny termin egzaminu inżynierskiego dla studenta, który złożył pracę dyplomową przed
upływem obowiązującego terminu.
ZŁOŻENIE EGZAMINU INŻYNIERSKIEGO
1.
Egzamin inżynierski jest egzaminem ustnym, w trakcie, którego komisja egzaminacyjna pod przewodnictwem
dziekana lub osoby przez niego powołanej, sprawdza stopień przygotowania studenta do wykonywania zawodu
w specjalności stanowiącej przedmiot studiów.
2.
W skład komisji powołanej przez dziekana wchodzą: przewodniczący i co najmniej dwaj nauczyciele akademiccy
reprezentujący podstawowe przedmioty zawodowe danego kierunku. Jeżeli praca dyplomowa wykonana jest dla
potrzeb określonego zakładu pracy, w skład komisji może wejść również jego przedstawiciel.
3.
Dziekan może zarządzić udział w komisji lub obecność na egzaminie promotora i recenzenta.
4.
W składzie komisji egzaminu inżynierskiego dla kierunków lub specjalności objętych certyfikatem uznania za
zgodność z wymaganiami Konwencji STCW, co najmniej jedna osoba musi posiadać najwyższy dyplom morski
w odpowiednim dziale.
5.
Komisja może zwolnić studenta z obowiązku odpowiedzi na pytania dotyczące pracy dyplomowej, jeżeli jego praca,
zarówno przez promotora, jak i recenzenta, została oceniona na ocenę, co najmniej dobrą.
6.
Przy ocenie wyników egzaminu stosuje się skalę ocen określoną w regulaminie studiów.
7.
Warunkiem uzyskania pozytywnej oceny z egzaminu jest brak ocen niedostatecznych z poszczególnych tematów
referowanych przez studenta i stanowiących przedmiot egzaminu.
POWTÓRNY EGZAMIN INŻYNIERSKI
1.
W przypadku nie zdania przez studenta egzaminu inżynierskiego lub nieusprawiedliwionego nie przystąpienia do tego
egzaminu w ustalonym terminie dziekan wyznacza powtórny termin, który jest terminem ostatecznym. Powtórny
egzamin inżynierski musi odbyć się w ciągu 3 miesięcy od daty pierwszego terminu, ale nie wcześniej niż po upływie
miesiąca.
2.
W przypadku nie zdania egzaminu inżynierskiego w drugim terminie dziekan podejmuje decyzję o zezwoleniu na
powtórzenie ostatniego roku lub semestru studiów albo decyzję o skreśleniu z listy studentów.
3.
Student powtarzający semestr z powodu nie zdania egzaminu inżynierskiego nie musi ponownie pisać pracy
dyplomowej inżynierskiej.
UKOŃCZENIE STUDIÓW
1.
Ukończenie studiów I stopnia następuje po złożeniu egzaminu dyplomowego inżynierskiego.
Własna praca studenta: realizacja zadań projektowych – minimalna liczba godzin
Godziny
ECTS
300
300
15
300
15
265

Program studiów 2012 - Akademia Morska w Szczecinie

Transkrypt

Podobne dokumenty

Wniosek stypendialny - stypendium dla Polaków

Literatura specjalistyczna

golias 6 sem 2014-15 - Instytut Studiów Klasycznych

Wniosek o powtarzanie przedmiotu TiR

pobierz - Katedra Inwestycji i Nieruchomości

dziennikarstwo i komunikacja społeczna

jezyk angielski_FIZJOTERAPIA__Ist_Ir_sem1-2_2014

Zakład Teorii i Metodyki Wychowania Fizycznego