w naszej parafii… - Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w

W NASZEJ PARAFII…
pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Radymnie
Nr 64 – 19 lutego 2017 r. – VII Niedziela Zwykła

Ewangelia na niedzielę (Mt 5,38-48)
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Słyszeliście, że powiedziano:
„Oko za oko i ząb za ząb”. A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu:
lecz jeśli cię ktoś uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi. Temu, kto
chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz. Zmusza cię
ktoś, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące. Daj temu, kto cię prosi,
i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie. Słyszeliście,
że powiedziano: „Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził”.
A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują,
abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce
Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego
nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego
nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski».
Rozważanie:
Zarówno Kodeks Hammurabiego jak i Prawo Starego Testamentu dopuszczały zasadę odwetu:
„życie za życie, oko za oko, ząb za ząb, ręka za rękę…” (Wj 21, 23nn). Miała ona chronić porządku
publicznego i odstraszać agresora (Kpł 24, 19nn). Jezus znosi prawo odwetu, zastępując je prawem miłości.
Poprzez rezygnację z własnych praw i pragnienie dobra drugiej osoby, uczeń Jezusa może przyczynić
się do jej nawrócenia i zmiany życia. Rezygnując z zemsty i nienawiści, ma jednak prawo do obrony własnej
godności i obowiązek zwalczania zła w świecie. Św. Paweł zawarł nowe prawo Jezusa w słowach:
„Nie daj się zwyciężać złu, ale zło dobrem zwyciężaj” (Rz 12, 21). Stary Testament nakazywał miłować
bliźniego. Jezus rozszerza ten nakaz o miłość nieprzyjaciół. To jest rdzeń, serce całej świętości,
doskonałości ucznia Jezusa. Nowe przykazanie miłości. W jaki sposób reaguję wobec niesprawiedliwości
i agresji innych? Jak ja rozumiem miłość nieprzyjaciół? A jak stosuję ją w praktyce? Kogo jest mi najtrudniej
dziś pokochać? Co dla mnie oznacza naśladować doskonałego Boga? (ks. Stanisław Biel SJ)

W tym tygodniu w liturgii obchodzimy:
we wtorek wspomnienie św. Piotra Damiana, biskupa i doktora Kościoła; we środę – Święto Katedry
św. Piotra Apostoła; w czwartek - św. Polikarpa, biskupa i męczennika oraz bł. ks. Stefana Wincentego
Frelichowskiego, prezbitera i męczennika, patrona harcerzy.
Czytania mszalne:
Niedziela (19.02): Kpł 19,1‑2.17‑18 Ps 103 1Kor 3,16‑23 Mt 5,38‑48; poniedziałek (20.02): Syr 1,1‑10
Ps 93 Mk 9,14‑29; wtorek (21.02): Syr 2,1‑11 Ps 37 Mk 9,30‑37; środa (22.02): 1P 5,1‑4 Ps 23
Mt 16,13‑19; czwartek (23.02): Syr 5,1‑8 Ps 1 Mk 9,41‑43.45.47‑50; piątek (24.02): Syr 6,5‑17 Ps 119
Mk 10,1‑12; sobota (25.02): Syr 17,1‑15 Ps 103 Mk 10,13‑16.
Intencje modlitewne na luty:
Intencja ogólna: Aby ludzie przeżywający próby, zwłaszcza ubodzy, uchodźcy i spychani na margines,
spotykali się z przyjęciem i znajdowali wsparcie w naszych wspólnotach.
Diecezjalna intencja różańcowa: Za chorych, aby w modlitwie różańcowej znajdowali umocnienie
i uzdrowienie.

Święto Katedry św. Piotra Apostoła
Święto Katedry św. Piotra Apostoła, obchodzone 22 lutego, przypomina o tym, że Kościół
jest powszechny, czyli katolicki i apostolski, a Rzym jest miejscem, gdzie św. Piotr złożył świadectwo wiary
i miłości do Jezusa, oddając za Niego swoje życie. To święto ma przypominać, że papieże jako biskupi
Rzymu przewodzą Kościołowi z ustanowienia Chrystusa, zaś wierni powinni darzyć ich szacunkiem
i posłuszeństwem. W języku greckim pojęcie „kathédra” oraz w łacińskim „cathedra" oznacza dosłownie
„krzesło”. Zazwyczaj z tego miejsca biskupi nauczali wiernych, co później stało się przenośnym
oznaczeniem władzy biskupiej i papieskiej. Do reformy kalendarza liturgicznego, Kościół obchodził
dwa święta związane ze Stolicą Piotrową - Katedry św. Piotra w Rzymie (18 I) i Katedry św. Piotra
w Antiochii (22 II). W starożytnym Rzymie darzono szacunkiem drewnianą katedrę, czyli krzesło,
na którym miał zasiadać św. Piotr. Do XVI w. krzesło to spoczywało w specjalnym baptysterium
watykańskim, które w IV w. zbudował św. Damazy. Wierni przybywający do Rzymu oglądali tę katedrę
i odnosili się do niej z czcią, uważając ją za swoistą relikwię. W XVI wieku rozpoczęto budowę obecnej
bazyliki św. Piotra i przeniesiono do niej katedrę, składającą się z kawałków inkrustowanego drewna
dębowego, spojonego bogato zdobionymi płytami z kości słoniowej. Umieszczono ją w głównym ołtarzu,
w olbrzymiej absydzie bazyliki, w marmurowej oprawie, zaprojektowanej przez Berniniego. W latach
1656-1665 Bernini zwieńczył katedrę-krzesło tzw. „Glorią”. Jest to monumentalne dzieło architektoniczne.
Tworząc je, artysta użył całego swego talentu. Drewniana katedra została wkomponowana w nowy tron,
wykonany z pozłacanego brązu. Całość otrzymała kształt ambony zwieńczonej tiarą papieską. Tron z brązu
osadzony jest na podstawie, którą unoszą czterej święci doktorzy Kościoła (Ambroży, Augustyn,
Atanazy i Jan Chryzostom), co symbolizuje powszechność Kościoła. Nad tronem i ołtarzem znajduje się
potężny witraż z gołębicą, oznaczający Ducha Świętego. Papież Paweł VI powołał komisję archeologiczną,
której zadaniem było zbadanie autentyczności katedry. W wyniku ekspertyz stwierdzono,
że najprawdopodobniej jest to tron królewski, który papieżowi Janowi VIII ofiarował w 875 r. król
francuski Karol Łysy. Niezależnie od wyników badań, katedra rzymska stanowi symbol ciągłości władzy
papieskiej i nauczania „ex cathedra”, czyli wypowiadania się Ojca Świętego, głowy Stolicy Apostolskiej,
z całą mocą swojego autorytetu. W tym dniu Kościół modli się, aby: (…) pośród zamętu świata nasza wiara
pozostała nienaruszona. (D.E.)

Bł. Ks. Stefan Wincenty Frelichowski
Stefan Wincenty Frelichowski, urodził się 22 I 1913 r. w Chełmży, w rodzinie rzemieślniczej.
Podstawowym źródłem utrzymania rodziny była piekarnia i cukiernia, prowadzone przez ojca. W wieku
9 lat został ministrantem. Do szkoły podstawowej i gimnazjum uczęszczał w rodzinnej Chełmży.
Był członkiem Sodalicji Mariańskiej. Był też bardzo aktywny w działalności harcerskiej. W 1931r. wstąpił
do Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie. Z wielką pilnością przykładał się do nauki.
W seminarium prowadził ożywioną działalność w różnych organizacjach i kołach seminaryjnych: w ruchu
abstynenckim, w akcji misyjnej i charytatywnej na terenie diecezjalnego Caritas. Był członkiem kręgu
kleryckiego działającego w ramach Starszoharcerskiego Zrzeszenia Kleryków ZHP. Dnia 14 III 1937 roku
otrzymał święcenia kapłańskie. Przez rok pełnił obowiązki kapelana i osobistego sekretarza biskupa
ordynariusza Stanisława Okoniewskiego, a od 1 lipca 1938 wikariusza parafii pw. Wniebowzięcia NMP
w Toruniu. Dał się poznać, jako wzorowy kapłan, opiekun chorych, przyjaciel dzieci i młodzieży,
organizator prasy kościelnej i działacz misyjny. W dniu 11 IX. 1939 r. został aresztowany przez Niemców,
jako jeden z zakładników. Uważano go za szczególnie „podejrzanego” ze względu na jego wielki wpływ
na młodzież. Uwięzionych osadzono w Forcie VII, stanowiącym fragment pruskich fortyfikacji opasujących
miasto. W ogromnie trudnych i wręcz beznadziejnych warunkach toruńskiego VII fortu, podnosił na duchu
współwięźniów, rozpalał wiarę i ufność w Opatrzność Bożą. W 1940 r. przewieziono go do Stutthofu pod
Gdańskiem, a następnie do obozu w Dachau. Pomimo ekstremalnych warunków pełnił nadal posługę
kapłańską. Organizował wspólne modlitwy, spowiadał, sprawował potajemnie Msze św. i rozdzielał
Komunię św. Na przełomie 1944/45 w obozie wybuchła epidemia tyfusu. Władze obozowe poprzestały
na odizolowaniu zarażonych baraków i postawieniu straży. Ks. Frelichowski zaangażował się w pomoc
chorym, udało mu się także zachęcić do tego 32 innych kapłanów. Podczas udzielania tej dobrowolnej
pomocy chorym współwięźniom sam zaraził się tyfusem plamistym, który w połączeniu z zapaleniem płuc,
doprowadził w dniu 23 lutego 1945 do jego śmierci. Władze obozowe, łamiąc obowiązującą praktykę,
zgodziły się przed kremacją na wystawienie zwłok ks. S. W. Frelichowskiego na widok publiczny,
w wyłożonej białym prześcieradłem i udekorowanej kwiatami trumnie. Współwięźniowie byli przekonani
od samego początku o jego świętości. Zanim spalono ciało, Stanisław Bieńka – studiujący przed wojną
medycynę, zdjął z twarzy pośmiertną maskę, w której też zagipsował jeden z palców prawej ręki. Drugi
palec, zagipsowany tak by przypominał jedynie kawałek kredy, zachował ks. Bernard Czapliński,
późniejszy biskup pelpliński. Ks. Dobromir Ziarniak z diecezji gnieźnieńskiej, zachował i przywiózł
do Polski kostkę z jego palca. Ks. Stefan Wincenty Frelichowski to jedyny męczennik zamordowany
w obozie koncentracyjnym, po którym zachowały się relikwie. Przechowywane są one w ścianie
sanktuarium, a także w nielicznych relikwiarzach. Proces beatyfikacyjny rozpoczęty został w Pelplinie
w 1964 r., a zakończony na etapie diecezjalnym w Toruniu w 1995. 7 czerwca 1999 podczas pobytu
w Toruniu, Jan Paweł II dokonał beatyfikacji Sługi Bożego ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego.
Po beatyfikacji podjęto starania, aby bł. ks. Stefan Wincenty Frelichowski został patronem harcerstwa
polskiego. 22 lutego 2003 r., w Dniu Myśli Braterskiej, kard. Józef Glemp, Prymas Polski, ogłosił
bł. ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego patronem polskich harcerzy.

Nasze przeżycia ze Światowego Dnia Chorego w naszej Parafii
W dniu 11 lutego wybraliśmy się na Mszę Świętą na godzinę 10, która była sprawowana przez
ks. Jakuba w intencji chorych, cierpiących i służby zdrowia. Ks. Proboszcz, ks. Krzysztof i ks. Łukasz
posługiwali w konfesjonałach, sprawując sakrament pokuty. Na Mszę Świętą przybyło wielu parafian.
W czasie Słowa Bożego ks. Jakub wskazał nam na Krzyż Chrystusa – sens cierpienia. Przypomniał,
że Ojciec Święty Jan Paweł II ustanowił Światowy Dzień Chorego w 1992 r. w Lourdes mówiąc do chorych:
„Wy jesteście skarbem Kościoła. Waszą misją jest modlić się za grzeszników.” Po Liturgii Słowa wszyscy
kapłani udzielili nam Sakramentu Namaszczenia Chorych, który przeżyłam ze łzami w oczach i wielkim
wzruszeniem, ponieważ czeka mnie planowana operacja. Po Eucharystii wszyscy zostali zaproszeni
na poczęstunek do sali parafialnej, który przygotowała Diakonia Charytatywna z ks. Jakubem.
Ks. Proboszcz rozpoczął nasze spotkanie modlitwą. Upływało ono w miłej i serdecznej atmosferze.
Wspólnie radowaliśmy się wraz z wszystkimi kapłanami i diakonem Jakubem. Podczas spotkania ks. Jakub
w krótkim filmie z pobytu Ojca Świętego Jana Pawła II w Lourdes i z ostatniej jego pielgrzymki do Krakowa
ukazał cierpiącego Ojca Świętego. Następnie zaśpiewaliśmy ku czci naszego Wielkiego Rodaka „Barkę”
i jeszcze dwie pieśni maryjne, dziękując w ten sposób za ustanowienie Światowego Dnia Chorego.
W południe pod przewodnictwem ks. Krzysztofa odmówiliśmy „Anioł Pański” i błogosławieństwem
kapłańskim udaliśmy się do domu. Był to bardzo mile spędzony czas, za co jesteśmy wdzięczni naszym
kapłanom i członkom Diakonii Charytatywnej. (M. i M. M.)

Czytać czy nie czytać?
Nie jest tajemnicą, że ciężko czasami znaleźć lektorów do czytań comiesięcznych Mszy
„rejonowych”. Pragnąłbym swoim świadectwem zachęcić tych, którzy z różnych powodów nie chcą
się podjąć tej posługi. Dla mnie możliwość czytania Słowa Bożego w czasie Mszy Świętej jest zawsze
wielką radością. Nie dlatego, że lubię występować publicznie, bo nie lubię. Nie dlatego również,
że przychodzi mi to z dużą łatwością i nie zdarzają mi się błędy, przejęzyczenia, bo z tym też bywa różnie.
Źródło mojej radości tkwi dużo głębiej. Pełnienie funkcji lektora pozwala mi bardziej wejść w liturgię.
Otwiera na działanie Bożego Słowa. Uwalnia od zapatrzenia w samego siebie, od lęków przed innymi.
Kilkakrotnie spotkałem ludzi, którzy bardzo długo zwlekali z podjęciem tej posługi, a potem dziwili
się swoim wcześniejszym obawom. Ktoś mógłby pomyśleć: „Tobie sprawia to radość, to czytaj. Ja czuję
wielką obawę przed publicznym występem i czytać nie będę.” To nie tak. Nie byłoby dobrą praktyką,
by ciągle czytały te same osoby. Liturgia ubogaca się właśnie poprzez różnorodność osób, które w niej
uczestniczą. Patrząc jak wiele Bóg daje podejmującym się posługi lektora i starającym się ją solidnie
wypełnić, wybaczcie, ale nie do końca mogę zrozumieć osoby, które odmawiają.
Na koniec kilka rad dla tych, których przekonają moje słowa i zdecydują się pełnić funkcję lektora.
Przygotowanie do niej nie jest bardzo trudne. Trzeba poznać czytania z danego dnia. Możemy je znaleźć
w katolickich kalendarzykach lub w Internecie np. w serwisie wiara.pl lub katolik.pl. Tekst dobrze
przeczytamy, gdy będzie on dla nas zrozumiały. Warto więc czytanie odnaleźć we własnej Biblii, bo jest
ono uzupełnione o dodatkowy tytuł i objaśnienia. Możemy też sięgnąć po komentarz do danego czytania.
Oprócz kilkakrotnego przeczytania tekstu po cichu wskazane jest przeczytanie go na głos. Usłyszymy
wtedy jak interpretujemy czytany tekst. Wychodząc do czytania nie przyklękamy, a jedynie skłaniamy
głowę w kierunku ołtarza. Czytamy w sposób naturalny, niezbyt szybko. Należy unikać przesady
i aktorstwa. Równocześnie musimy zadbać, by nie czytać w sposób monotonny, schematyczny
i z ograniczoną intonacją. Są osoby, które wpadają w manierę „kościelnego czytania” – wszystko na jednym
tonie. Męczy to i słuchających, i czytającego. Nie należy bać się przerw np. wynikających z użytych w tekście
znaków przestankowych. Ważniejszym słowom czy zdaniom trzeba dać wybrzmieć. Oczywiście,
jak ze wszystkim, bez przesady. Trzeba też mieć świadomość, że nie czytamy tylko dla siebie,
ale dla wszystkich zgromadzonych na Mszy. Przede wszystkim jednak nie należy się zniechęcać,
gdy coś nie wychodzi. Ćwiczenie czyni mistrza!
(J.M.)

OGŁOSZENIA PARAFIALNE
VII NIEDZIELA ZWYKŁA
1.
2.
3.
4.
5.
We środę Święto Katedry św. Piotra Apostoła. W modlitwie pamiętamy o Ojcu Świętym.
We czwartek adoracja Najświętszego Sakramentu od godz. 15.00 do wieczornej Mszy świętej.
Nabożeństwo przez wstawiennictwo św. Jana Pawła II.
W piątek nabożeństwo do Bożego Miłosierdzia i za wstawiennictwem św. Faustyny.
Za tydzień, w niedzielę na Mszę św. o godz. 11.30 zapraszamy mieszkańców rejonów VII. i VIII.
Dziękujemy parafianom za sprzątanie naszej świątyni. Prosimy do sprzątania w sobotę na godz. 8.00
mieszkańców os. Jagiełły blok nr 15 mieszkania od 21 do 40.
Serdecznie dziękujemy Parafianom za sprzątanie i troskę o piękno naszego kościoła:
11 lutego: Marzena STOPA, Marek STOPA, Grzegorz STRYCZEK.
18 lutego: Elżbieta i Kazimierz RZĄSA, Eugeniusz WILMAN, Alina SUCHY, Robert MATUSZEK,
Krzysztofa HAWRYŁKO, Teresa GOŁDYNIA, Agnieszka SANOCKA, Amanda i Lucjan JARZYŃSCY,
Henryka i Magdalena MATUSZ.
INTENCJE MSZY ŚW. 19/02 - 26/02/2017
19/02/2017 VII Niedziela Zwykła
08:00
11:30
Za Parafian;
Za rejon V i VI;
10:00 Msze św. gregoriańskie za + HENRYKA Sowę
16:00 Za + WOJCIECHA Franusa – (od pracowników Urzędu Gminy)
20/02/2017 Poniedziałek
06:30
17:00
1. Dziękczynna za otrzymane łaski z prośbą o zdrowie dla JULII; 2. Za + WOJCIECHA Franusa
– (od pracowników Urzędu Gminy w Radymnie)
1. Msze św. gregoriańskie za + HENRYKA Sowę; 2. Za + MIECZYSŁAWA
21/02/2017 Wtorek
06:30
17:00
Za + WOJCIECHA Franusa – (od pracowników Urzędu Gminy w Radymnie)
1. Msze św. gregoriańskie za + HENRYKA Sowę; 2. Za + ANDRZEJA Czecha w 6 rocznicę śmierci
22/02/2017 Środa
06:30
17:00
Za + WOJCIECHA Franusa – (od pracowników Urzędu Gminy w Radymnie)
1. Msze św. gregoriańskie za + HENRYKA Sowę; 2. Za + KAZIMIERZA Nowakowskiego
23/02/2017 Czwartek
06:00
17:00
1. Msze św. gregoriańskie za + HENRYKA Sowę;
2. Za ++ JUSTYNĘ i JÓZEFA
24/02/2017 Piątek
06:30
17:00
Za + STANISŁAWĘ w 1 rocznicę śmierci
Msze św. gregoriańskie za + HENRYKA Sowę
25/02/2017 Sobota
06:30
17:00
Za ++ WOJCIECHA Jarosza w 8 rocznicę śmierci, JERZEGO i AUGUSTA
1. O Boże błogosławieństwo i opiekę Matki Bożej dla MONIKI w 18 rocznicę urodzin;
2. O Boże błogosławieństwo i opiekę Matki Bożej dla Ks. KRZYSZTOFA;
3. Msze św. gregoriańskie za + HENRYKA Sowę
26/02/2017 VIII Niedziela Zwykła
08:00
11:30
Za Parafian;
Za rejon VII i VIII;
10:00 Za ++ ZOFIĘ i JANA Łukaszów
16:00 Msze św. gregoriańskie za + HENRYKA Sowę

Gazetka parafialna wydawana staraniem Diakonii Ewangelizacyjnej działającej w parafii.
Zapraszamy do współpracy. Kontakt z redakcją: [email protected]