wiadomości iwierzyckie

Transkrypt

wiadomości iwierzyckie
WIADOMOŚCI
IWIERZYCKIE
1(46)
2013
KWARTALNIK
Cena: 2 zł
(5% VAT)
ISSN 1730-4571
IWIERZYCE ­ SIELEC ­ OLCHOWA ­ NOCKOWA ­ BĘDZIENICA ­ WIŚNIOWA ­ BYSTRZYCA ­ OLIMPÓW ­ WIERCANY
Zdrowych, pogodnych Świąt Wielkanocnych pełnych wiary, nadziei i miłości.
Radosnego, wiosennego nastroju,
serdecznych spotkań w gronie rodziny i wśród przyjaciół
oraz Wesołego Alleluja
składa Zespół Redakcyjny
Wystawa wielkanocna w GOK
- praca Katarzyny Majki z Olchowej
Wojewódzki Zjazd Rady Kół Gospodyń
Wiejskch w Gminie Iwierzyce
Drodzy Czytelnicy,
Mieszkañcy Gminy Iwierzyce
Mimo wielu przeciwnoœci rok 2012 uda³o siê nam zamkn¹æ bardzo dobrym wynikiem w zakresie przeprowadzonych inwestycji. Bud¿et zosta³ zrealizowany zgodnie
z jego zapisami. Nockowa, Wiercany, Wiœniowa, Bêdzienica wzbogaci³y siê o odnowione odcinki dróg gminnych,
Iwierzyce zyska³y now¹ siedzibê przedszkola, a w Bystrzycy
zlikwidowaliœmy osuwisko. Gminny Oœrodek Kultury
w Wiercanach zyska³ now¹ zewnêtrzn¹ kryt¹ pod³ogê i dwa
parkingi, a w Olimpowie wyremontowana zosta³a stara kuŸnia, staj¹c siê niemym œwiadkiem historii tej miejscowoœci.
Po zakoñczeniu drugiego etapu modernizacji wodoci¹gu mieszkañcy wszystkich wsi zyskali lepsz¹ jakoœæ wody,
podawan¹ we w³aœciwych normach technicznych. Gmina
systematycznie sp³aca te¿ wczeœniej zaci¹gniête kredyty, aby
w przysz³oœci móc siê finansowo przygotowaæ do realizacji
budowy kanalizacji w kolejnych wsiach. W Olchowej praktycznie zakoñczono ju¿ uzgadnianie przebiegu kanalizacji, natomiast w Nockowej jeden z mieszkañców maj¹c
w³asn¹ wizjê przebiegu kanalizacji nie zgodzi³ siê na jej
przebieg po swojej dzia³ce i na chwilê obecn¹ skutecznie
zablokowa³ kilkunastu s¹siadom przy³¹cz kanalizacyjny. Odcinek ten zostanie ponownie przeprojektowany.
Nawarstwiaj¹ce siê jednak od d³u¿szego okresu nierozwi¹zane problemy, jak te¿ nowe wyzwania, które postawi³o
przed nami ¿ycie oraz ustawodawca, zmieniaj¹c raz po raz
przepisy prawne spowodowa³, ¿e z obaw¹ ale i nadziej¹
spogl¹daliœmy na 2013 Rok.
Chcia³oby siê powiedzieæ, ¿e ka¿dy z nas interesuj¹cy
siê chocia¿ trochê nasz¹ Ma³¹ Ojczyzn¹ próbowa³ zadaæ
sobie pytanie, czy w Nowym 2013 Roku potrafimy sami siê
rz¹dziæ i pokonywaæ trudnoœci?, czy podejmiemy takie
decyzje, które doprowadz¹ do racjonalizacji sieci szkó³ na
terenie Gminy Iwierzyce i pozwol¹ zaoszczêdziæ pieni¹dze,
niezbêdne do realizacji inwestycji poprawiaj¹cych jakoœæ
i standard ¿ycia mieszkañców?
Dotychczasowa stagnacja w myœleniu i dzia³aniu pog³êbia³a jedynie niekorzystne tendencje, których kumulacja
wymusi³a w koñcu konieczne zmiany.
Na sesji w dniu 14. 01.2013 roku Rada Gminy podjê³a
uchwa³ê o likwidacji od 1 wrzeœnia 2013roku trzech szkó³
podstawowych szeœcioklasowych w Bêdzienicy, Sielcu
i Wiœniowej, co przyniesie dla bud¿etu gminy oszczêdnoœci rzêdu ok. 700 tys. z³ rocznie.
W przypadku dostatecznej iloœci dzieci zostan¹ w tych
miejscowoœciach utworzone filialne szko³y podstawowe trzyklasowe.
Towarzysz¹ca tym racjonalnym dzia³aniom prawie dwuletnia kampania oszczerstw, skierowana pod moim adresem, czêœci radnych oraz kilkunastu rodzinom z terenu
gminy znalaz³a swój epilog, gdy¿ sprawcy i twórcy tego
bezzasadnego ataku zostali ustaleni przez organy œcigania.
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
W tym miejscu dziêkujê wszystkim radnym, którzy nie
ugiêli siê pod presj¹ œrodowiska zachowawczego i w poczuciu odpowiedzialnoœci za losy gminy zag³osowali za przyjêciem uchwa³ pozwalaj¹cych na przeprowadzenie dzia³añ
racjonalizacyjnych w oœwiacie.
Konsekwencj¹ przyjêtych dzia³añ oszczêdnoœciowych
by³a pozytywna opinia do projektu bud¿etu wydana przez
Regionaln¹ Izbê Obrachunkow¹ w Rzeszowie i jego uchwalenie w dniu 29.01.2013 roku przez Radê Gminy w Iwierzycach. Przyjêty bud¿et na 2013 rok jest obecnie realizowany.
Mimo skromnych œrodków, jak co roku na wiosnê rozpoczniemy naprawy dróg gminnych o powierzchni bitumicznej, bêdziemy kopaæ rowy przydro¿ne i rowy melioracyjne, a w ramach funduszu so³eckiego wywieziemy kamieñ
na drogi.
Wspólnie z Rad¹ Gminy planujemy te¿ w tym roku odbudowê mostu w Nockowej przysió³ek B³onie oraz wykonanie ³¹cznika drogi pomiêdzy Olimpowem, a Bystrzyc¹,
tak zwanego Madziarskiego Szlaku, który znacznie skróci
dojazd nie tylko mieszkañcom gminy, ale te¿ drogê autobusu szkolnego.
Stosowne zapisy ustaw o ochronie œrodowiska zmuszaj¹
nas jako jednostkê samorz¹du terytorialnego posiadaj¹c¹
kanalizacje i oczyszczalnie œcieków do nowoczesnego zagospodarowania odpadów poœciekowych, co wi¹¿e siê
z zakupem nowej linii technologicznej do utylizacji tego
odpadu.
Konieczne do tego procesu urz¹dzenie zostanie zakupione w tym roku za blisko 400 tys. z³, które zostanie zamontowane w oczyszczalni œcieków w Iwierzycach.
Brak tej inwestycji spowodowa³by w przysz³oœci wzrost
odp³atnoœci za œcieki.
Równie¿ inne dzia³ania, które podejmuje Urz¹d Gminy, nie s¹ widoczne, ale poœrednio oddzia³ywaj¹ na ¿ycie
mieszkañców. Mam tu na myœli formalno-prawn¹ regulacjê wielu spraw, które wczeœniej nie by³y za³atwione.
W ubieg³ym roku zosta³ uregulowany stan prawny kilkudziesiêciu dzia³ek s¹siaduj¹cych z drogami gminnymi, jak
te¿ dzia³ek pod przepompownie œcieków i wody.
Równie¿ w tym roku jako urz¹d planujemy w ramach
posiadanych œrodków przeprowadziæ kolejn¹ formaln¹
regulacjê kilkudziesiêciu dzia³ek stykaj¹cych siê z drogami gminnymi.
Jak wa¿na jest to kwestia wiedz¹ tylko Ci, których ta
sprawa dotyczy.
Aby uatrakcyjniæ Gminê pod wzglêdem inwestycyjnym
3
zostanie opracowana zmiana studium uwarunkowañ i kierunków zagospodarowania przestrzennego, a nastêpnie
opracowany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego terenu Olchowa-Lipie, gdzie znajduje siê jedyny
w Gminie teren pod budownictwo przemys³owe.
Od 1 wrzeœnia 2013 roku wchodzi w ¿ycie tzw. „ustawa
œmieciowa”, któr¹ rz¹d przy pomocy Sejmu na³o¿y³ na
gminy kolejne obowi¹zki. Aby podo³aæ zapisom tej ustawy, ka¿da gmina w Polsce w tym i nasza s¹ zobowi¹zane do
obci¹¿enia mieszkañców kolejn¹ op³at¹, tym razem za wywóz œmieci.
Pracownicy Urzêdu Gminy przygotowuj¹ okreœlone
ustaw¹ stosowne uchwa³y, które po akceptacji przez Radê
Gminy, normowaæ bêd¹ zagospodarowanie odpadów sta³ych na naszej gminie.
Przy ustaleniu metody i kalkulacji wysokoœci odp³atnoœci staramy siê, aby podatek od œmieci jak najmniej obci¹¿y³ mieszkañców.
Jestem przekonany, ¿e wszystkie podjête dzia³ania przynios¹ pozytywne efekty. Mam te¿ nadziejê, ¿e zaplanowane na ten rok zadania i inwestycje zostan¹ pomyœlnie zrealizowane.
Na koniec jak zwykle zachêcam Pañstwa do zapoznania siê z dzia³alnoœci¹ i zamierzeniami zarówno moimi jak
i Rady Gminy oraz proszê o rzeteln¹ ich ocenê opart¹
o realia ekonomiczno-spo³eczne Gminy.
Z okazji Œwi¹t Wielkanocnych,
w imieniu w³asnym, Rady Gminy
oraz pracowników Urzêdu Gminy,
¿yczymy wszystkim mieszkañcom
szczêœliwych i spokojnych
Œwi¹t Wielkanocnych.
Du¿o zdrowia, radoœci, smacznego jajka
oraz
wszelkiej pomyœlnoœci w ¿yciu osobistym.
Przewodnicz¹ca Rady Gminy
Maria Filipek
Wójt Gminy Iwierzyce
Bogus³aw Mucha
Wójt Gminy Iwierzyce
Bogus³aw Mucha
INWESTYCJE W GMINE IWIERZYCE – 2013 rok
1. W dniu 31.01.2013 roku zaproszono do z³o¿enia ofert
na opracowanie dokumentacji projektowej na zadanie pn.
„Zagospodarowanie terenu wsi Iwierzyce w celu utworzenia centrum rekreacyjnego oraz uporz¹dkowania przestrzeni publicznej”, w sk³ad której wchodz¹: pe³nowymiarowy kort tenisowy, urz¹dzenie placu zabaw i utwardzenie
dojazdu do tych obiektów, zagospodarowanie placu pomiêdzy gimnazjum a bankiem, zagospodarowanie centrum
(miejsca parkingowe, teren zieleni), budowa chodnika
przy drodze powiatowej ok. 400 m.
Na wykonanie powy¿szej dokumentacji w dniu
15.02.2013 roku zosta³a podpisana umowa z Biurem Studiów i Programów SKRYBA, ul. Kalinowa 42, 26-630 Wrzosów.
Opracowanie dokumentacji wymagane jest do z³o¿enia wniosku o dofinansowanie z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007–2013.
Wykonanie zadania planuje siê w 2014 roku.
2. W dniu 20.02.2013 roku og³oszony zosta³ przetarg
nieograniczony na „Dostawê kruszywa drogowego na remont dróg gminnych w 2013 roku”. W dniu 04.03.2013
roku odby³o siê otwarcie ofert, których wp³ynê³o 22.
W chwili obecnej trwa ich ocena w celu wy³onienia najkorzystniejszej oferty.
3. W dniu 21.02.2013 roku og³oszony zosta³ przetarg
4
nieograniczony na „Odbudowê mostu w ci¹gu drogi gminnej Nockowa-Wiœniowa w miejscowoœci Nockowa” (ko³o
koœcio³a). Termin z³o¿enia ofert przewidziany jest na
14.03.2013 rok. Planowany czas realizacji tego zadania to
czerwiec – paŸdziernik bie¿¹cego roku.
4. W dniu 01.03.2013 rok otrzymaliœmy promesê na dofinansowanie w br. ze œrodków na usuwanie klêsk ¿ywio³owych remontu drogi Bystrzyca-Wola (Madziar) w m. Bystrzyca. Wysokoœæ dotacji wynosiæ bêdzie 400 000,00 z³.
Przygotowywany jest przetarg i wniosek na realizacjê powy¿szego zadania w bie¿¹cym roku.
5. Kontynuowane s¹ prace projektowe budowy kanalizacji sanitarnej w miejscowoœciach Nockowa i Olchowa.
Dla wsi Nockowa w IV kw. 2012 roku wydana zosta³a decyzja celu publicznego i przygotowywane s¹ materia³y do z³o¿enia w Starostwie w Ropczycach celem uzyskania pozwolenia na budowê. Dla wsi Olchowa przygotowywane s¹
materia³y do uzyskania decyzji celu publicznego, a nastêpnie pozwolenia na budowê.
6. Na odœnie¿ania dróg gminnych i zwalczania œliskoœci w sezonie 2012/2013 z bud¿etu gminy do chwili obecnej wydatkowano ju¿ kwotê ponad 40 000,00 z³.
Grzegorz Daniel
Referat Budownictwa, Inwestycji i Drogownictwa
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
INFORMACJA
Gminnego Oœrodka Pomocy Spo³ecznej
w Iwierzycach
Gminny Oœrodek Pomocy Spo³ecznej w Iwierzycach informuje, i¿
z dniem 01.01.2013 r. wesz³a w ¿ycie
ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r.
o zmianie ustawy o œwiadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych
ustaw, która wprowadza zmiany
w œwiadczeniu pielêgnacyjnym.
Osoby uprawnione do œwiadczenia pielêgnacyjnego na podstawie
przepisów dotychczasowych zachowuj¹ prawo do tego œwiadczenia
w dotychczasowej wysokoœci do dnia
30 czerwca 2013 roku je¿eli spe³niaj¹
warunki okreœlone w przepisach dotychczasowych. Po up³ywie tego terminu decyzje wygasaj¹ z mocy prawa i istnieje koniecznoœæ ponownego z³o¿enia wniosku o ustalenie prawa do œwiadczenia pielêgnacyjnego lub specjalnego zasi³ku opiekuñczego.
Œwiadczenie pielêgnacyjne z tytu³u rezygnacji z zatrudnienia lub innej
pracy zarobkowej przys³uguje: matce albo ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka, osobie bêd¹cej rodzin¹
zastêpcz¹, je¿eli nie podejmuj¹ lub
rezygnuj¹ z zatrudnienia lub innej
pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osob¹ legitymuj¹c¹ siê
orzeczeniem o znacznym stopniu niepe³nosprawnoœci albo orzeczeniem o
niepe³nosprawnoœci ³¹cznie ze wskazaniami: koniecznoœci sta³ej lub d³ugotrwa³ej opieki lub pomocy innej
osoby w zwi¹zku ze znacznie ograniczon¹ mo¿liwoœci¹ samodzielnej egzystencji oraz koniecznoœci sta³ego
wspó³udzia³u na co dzieñ opiekuna
dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.
Osobom innym ni¿ spokrewnione
w pierwszym stopniu z osob¹ wymagaj¹c¹ opieki, przys³uguje œwiadczenie pielêgnacyjne w przypadku gdy
spe³nione s¹ ³¹cznie warunki:
1) rodzice osoby wymagaj¹cej
opieki nie ¿yj¹, zostali pozbawieni
praw rodzicielskich, s¹ ma³oletni lub
legitymuj¹ siê orzeczeniem o znacznym stopniu niepe³nosprawnoœci;
2) nie ma innych osób spokrew-
nionych w pierwszym stopniu, s¹ ma³oletnie lub legitymuj¹ siê orzeczeniem o znacznym stopniu niepe³nosprawnoœci;
3) nie ma osób w/w lub legitymuj¹ siê orzeczeniem o znacznym
stopniu niepe³nosprawnoœci.
Œwiadczenie pielêgnacyjne przys³uguje, je¿eli niepe³nosprawnoœæ
osoby wymagaj¹cej opieki powsta³a:
1) nie póŸniej ni¿ do ukoñczenia
18 roku ¿ycia lub
2) w trakcie nauki w szkole lub
w szkole wy¿szej, jednak nie póŸniej
ni¿ do ukoñczenia 25 roku ¿ycia.
Œwiadczenie pielêgnacyjne przys³uguje w wysokoœci 620,00 z³ miesiêcznie, pocz¹wszy od 1 lipca 2013
rok.
Specjalny zasi³ek opiekuñczy
przys³uguje:
osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego
1964 r.; Kodeks rodzinny i opiekuñczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788) ci¹¿y
obowi¹zek alimentacyjny, je¿eli rezygnuj¹ z zatrudnienia lub innej pracy
zarobkowej w zwi¹zku z koniecznoœci¹ sprawowania sta³ej opieki nad
osob¹ legitymuj¹c¹ siê orzeczeniem
o znacznym stopniu niepe³nosprawnoœci albo orzeczeniem o niepe³nosprawnoœci ³¹cznie ze wskazaniami:
koniecznoœci sta³ej lub d³ugotrwa³ej
opieki lub pomocy innej osoby
w zwi¹zku ze znacznie ograniczon¹
mo¿liwoœci¹ samodzielnej egzystencji
oraz koniecznoœci sta³ego wspó³-
udzia³u na co dzieñ opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.
Specjalny zasi³ek opiekuñczy przys³uguje, je¿eli ³¹czny dochód rodziny osoby sprawuj¹cej opiekê oraz rodziny osoby wymagaj¹cej opieki
w przeliczeniu na osobê nie przekracza kwoty 623,00 z³.
Specjalny zasi³ek opiekuñczy przys³uguje w wysokoœci 520,00 z³ miesiêcznie.
Ustalaj¹c prawo do specjalnego
zasi³ku opiekuñczego bêdzie przeprowadzany rodzinny wywiad œrodowiskowy w celu weryfikacji okolicznoœci dotycz¹cych spe³niania warunków.
Niestety nie ka¿dy opiekun mo¿e byæ
spokojny. Osoby, których dochód
przewy¿sza kryterium dochodowe,
a opiekuj¹ siê np. niepe³nosprawnym
rodzicem, nie doœæ, ¿e nie otrzymaj¹
zasi³ku, to mog¹ nie mieæ szans na
emeryturê.
Osoby, które dotychczas otrzymywa³y œwiadczenia, mog¹ byæ ich pozbawione w po³owie roku, nawet tak
d³ugi okres przejœciowy nie zagwarantuje ochrony praw nabytych. Zmiana
ma przynieœæ spore oszczêdnoœci,
bud¿et pañstwa zaoszczêdzi w 2013
roku 170,9 mln z³ (w stosunku do
przewidywanych wydatków w 2012 r.),
a w 2014 r. – 654,8 mln z³.
Wiktoria Pazdan
Gminny Oœrodek
Pomocy Spo³ecznej
Informacja
Urz¹d Gminy w Iwierzycach informuje, ¿e wzorem lat ubieg³ych od dnia 15 marca br. zostanie uruchomiony Gminny
Punkt Konsultacyjno-Doradczy w celu udzielania pomocy rolnikom przy wype³nianiu wniosków o p³atnoœci obszarowe.
Przy wype³nianiu wniosków pomagaæ bêdzie pracownik
Podkarpackiej Izby Rolniczej oraz zatrudniony przez Urz¹d
Gminy pracownik.
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
5
SP BÊDZIENICA
W karnawale to s¹ bale
Karnawa³ to czas hucznych zabaw. Dla ka¿dego z nas to wyj¹tkowe wspomnienie z dzieciñstwa. Tradycj¹ w naszej szkole jest
w³aœnie bal karnawa³owy. Tego roku odby³ siê 2 lutego. Szkolny
korytarz w tym dniu zamieni³ siê w piêknie przystrojon¹ salê
balow¹, na której pojawi³y siê postacie z bajek, wró¿ki i ksiê¿niczki. Niektórzy byli nie do
poznania, inni budzili podziw.
Wszystkim dopisywa³ humor
i entuzjazm. Do tanecznych
pl¹sów przygrywa³ zespó³ „Dystans”. Nie oby³o siê bez ró¿nych konkursów z nagrodami
– na najciekawszy strój, na naj³adniejszy taniec i gwiazdki
wieczoru. Dla zmêczonych
tañcami uczestników rodzice
przygotowali pyszny poczêstunek, którym mo¿na siê by³o
delektowaæ podczas przerw w zabawie. Na zakoñczenie wspania³ego wieczoru uczniowie otrzymali s³odycze i owoce, które
stanie w pamiêci. Za zorganizowanie wyjazdu bardzo dziêkujemy paniom ze SP w Wiercanach.
Lodowisko
Co roku uczniowie z naszej szko³y wyje¿d¿aj¹ na lodowisko.
W tym roku w dniu 7 marca byliœmy na lodowisku w Dêbicy.
W wyjeŸdzie wziêli udzia³ wszyscy chêtni uczniowie z klas I-VI.
Byli tacy, co mieli pierwszy raz ³y¿wy na nogach, wiêc zdarza³y
siê potkniêcia i upadki, ale z ka¿d¹ minut¹ by³o coraz lepiej.
Jazda parami, kó³eczkami to popisy m³odych ³y¿wiarzy. Wszyscy
dobrze siê bawili, ale dwie godziny szybko minê³y i musieliœmy
wracaæ do szko³y. Nastêpny wyjazd ju¿ za rok!
zakupi³a Rada Rodziców. Ten bal na pewno na d³ugo zostanie
w pamiêci wszystkich uczestników. Bêdzie co wspominaæ do nastêpnego roku.
Narty
28 stycznia grupa uczniów z naszej szko³y spêdzi³a dzieñ na
stoku w Pu³awach Górnych.
Najpierw wypo¿yczyliœmy narty i uczyliœmy
siê w nich chodziæ – pocz¹tki by³y trudne, ale
pod koniec dnia ka¿dy
uczeñ potrafi³ samodzielnie zjechaæ ze stoku. Dzieñ ten by³ te¿
okazj¹ do integracji
z uczniami Szko³y Podstawowej w Wiercanach
i na pewno d³ugo pozo-
6
Zajêcia w czasie ferii
W czasie ferii zimowych uczniowie naszej szko³y radoœnie
i twórczo spêdzali czas miêdzy innymi poznaj¹c technikê ozdabiania przedmiotów – decoupage (czyt. dekupa¿). S³owo decoupage pochodzi od francuskiego czasownika „decouper” – wycinaæ. Dzieci ozdabia³y szklane butelki i flakoniki oraz styropianowe jajka.
Decoupage – technika ozdabiania przedmiotów polegaj¹ca
na przyklejaniu na odpowiednio przygotowan¹ powierzchniê
(praktycznie ka¿da powierzchnia: drewno, metal, szk³o, tkanina, plastik, ceramika) wzoru wyciêtego z papieru lub serwetki
papierowej. Decoupage klasyczny polega na naklejaniu wzoru
z papieru i pokryciu go wieloma warstwami lakieru tak, aby wtopi³ siê ca³kowicie i nie by³ wyczuwalny przy dotkniêciu. W zamyœle ma on wygl¹daæ jak namalowany.
Flakoniki, które dzieci zrobi³y, zabra³y do domu, pisanki zosta³y wykorzystane do stroików wielkanocnych ozdabiaj¹cych
nasz¹ szko³ê.
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
Ka¿dy, niezale¿nie od wieku i zdolnoœci artystycznych mo¿e
tworzyæ piêkne przedmioty, którymi zachwyci wszystkich dooko³a.
Poznanie podstaw decoupage to doskona³y sposób na zostanie
artyst¹ nawet bez du¿ego zaciêcia artystycznego. Przedmiot ozdobiony w³asnorêcznie technik¹ decoupage to doskona³y pomys³
na prezent dla kogoœ bliskiego; poznanie tajników tej prostej
techniki pozwala na tworzenie dekoracji niepowtarzalnych, których nie znajdziemy w sklepach zalanych obecnie „chiñszczyzn¹”.
Dla wielu osób decoupage staæ siê mo¿e sposobem na podbudowanie poczucia swojej wartoœci, rozwiniêcie ukrytych talentów, odkrycia w sobie twórcy. W czasie zajêæ mo¿na by³o zauwa¿yæ jak bardzo dzieci lubi¹ zajêcia praktyczne, z jak wielkim zaanga¿owaniem wykonywa³y prace, ile radoœci i bogatych wra¿eñ
daje w³asnorêczne wykonywanie i urzeczywistnianie pomys³ów
i projektów.
Dzieñ Kobiet
W dniu 12 marca odby³ siê apel z okazji Dnia Kobiet, dedykowany wszystkim paniom z naszej szko³y oraz m³odszym i starszym kole¿ankom. W apelu wyst¹pili g³ównie ch³opcy z klas
IV-VI, wspierani przez kilka uczennic.
Tytu³ apelu brzmia³ „Z kobietami Ÿle bez nich jeszcze gorzej”. Tezê tê uczniowie starali siê udowodniæ w trakcie swojego
wystêpu. W scenkach pe³nych humoru przedstawili oni relacje
damsko-mêskie pocz¹wszy od czasów Adama i Ewy, poprzez œredniowiecze, a skoñczywszy na wspó³czesnoœci.
W koñcowej czêœci apelu wszystkie zebrane kobiety, zarówno te du¿e jak i ma³e wys³ucha³y ¿yczeñ oraz piosenki okolicznoœciowej pt. „Byæ kobiet¹”. Nastêpnie ch³opcy wrêczyli im kwiaty
i przekazali ¿yczenia indywidualne.
ca by³a p. Jadwiga Piêta-Paœko. Dzieci nauczy³y siê tañczyæ wielu
tañców towarzyskich.
***
Dnia 15 stycznia w Gminnym Oœrodku Kultury w Wiercanach odby³ siê
XVIII Przegl¹d Jase³ek Bo¿onarodzeniowych. Podczas przes³uchañ zaprezentowa³a siê grupa teatralna z naszej szko³y
pod kierunkiem p. Ma³gorzaty Piekarskiej. Komisja po obejrzeniu wszystkich
prezentacji scenicznych zakwalifikowa³a grupê z Iwierzyc do fina³u, który odby³
siê 20 stycznia. Na tym¿e finale uczniowie otrzymali nagrodê. Szczególnym
sukcesem mo¿e pochwaliæ siê Basia Gredys z klasy trzeciej, która otrzyma³a nagrodê indywidualn¹ za œpiew. Gratulujemy!
***
Dnia 19 stycznia uczniowie naszej szko³y tañczyli na tradycyjnej choince. Najpierw bawili siê uczniowie klas I-III oraz przedszkolaki, zaœ w godzinach popo³udniowych uczniowie starszych
klas szko³y podstawowej.
SP IWIERZYCE
Dnia 18 grudnia odby³a siê ostatnia lekcja kursu tañca, który trwa³ od listopada do grudnia. W kursie tym uczestniczyli
uczniowie starszych klas szko³y podstawowej. Instruktorem tañ-
***
Dnia 22 stycznia w mroŸny, œnie¿ny poranek czwartoklasiœci
pod okiem opiekunów: p. Moniki Siedleckiej i p. Ma³gorzaty
Piekarskiej wybrali siê do teatru Maska w Rzeszowie na przedstawienie pt. Pinokio” wg Carlo Collodiego w adaptacji i re¿yserii Zbigniewa G³owackiego. Drugim celem wycieczki by³o zwie-
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
7
dzenie szopek bo¿onarodzeniowych w rzeszowskich koœcio³ach.
Mogli podziwiaæ piêkne szopki m.in. w koœciele Ojców Bernardynów (Bazylika Mniejsza), Farnym, Studenckim, Chrystusa
Króla. Uczniom bardzo spodoba³y siê szopki; by³y osobliwe
i wyj¹tkowe. Wszyscy spacerowali równie¿ po Rynku Rzeszowskim, gdzie mogli dostrzec m.in. pomnik Tadeusza Koœciuszki,
Ratusz, zabytkow¹ studniê, a na ulicy 3 Maja pomnik s³awnego
muzyka Tadeusza Nalepy.
Uczniowie w piêknej zimowej scenerii mogli doznaæ wielu
estetycznych wra¿eñ.
Obchody 150 rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego
Obroñcom Ojczyzny nale¿y siê pamiêæ i czeœæ. Trzeba o nich
mówiæ. Jeœli m³ode pokolenie nie bêdzie pamiêtaæ o swoich
8
bohaterach, to jakie wzory i idea³y bêd¹ im przyœwieca³y w ¿yciu?
Dlatego chwalebn¹ rzecz¹ jest fakt, ¿e Sejm Rzeczypospolitej
Polskiej og³osi³ rok 2013 Rokiem Powstania Styczniowego.
22 stycznia minê³a bowiem 150 rocznica tego najwiêkszego zrywu narodowowyzwoleñczego.
W obchody tej donios³ej uroczystoœci w³¹czy³a siê tak¿e spo³ecznoœæ Szko³y Podstawowej w Iwierzycach. Przygotowany przez
uczniów klasy V i VI monta¿ s³owno-muzyczny przybli¿y³ wydarzenia, które swym zasiêgiem objê³y tereny zaboru rosyjskiego
i mia³y charakter wojny partyzanckiej. Jak podkreœlali uczniowie, podczas powstania mia³o miejsce ponad 1,2 tys. bitew i potyczek, a przez szeregi powstañcze przesz³o w sumie ok. 200 tys.
osób.
Niestety, zakoñczy³o siê ono klêsk¹ i potê¿nymi represjami
skierowanymi przeciwko naszemu narodowi. Nie oznacza to jednak, i¿ nie mamy pamiêtaæ o tej insurekcji. Wrêcz przeciwnie,
powinniœmy pamiêtaæ, uczyæ siê na b³êdach i sukcesach oraz nie
traciæ polskiego dziedzictwa, o jakie walczyli powstañcy styczniowi i jakim jest równie¿ znajomoœæ historii.
SP NOCKOWA
Do Betlejem nie jest daleko...
Œwiêta Bo¿ego Narodzenia to czas spotkañ rodzinnych, wspólnego œpiewania kolêd, ³amania siê op³atkiem, ciep³ej atmosfery
domowego ogniska. Jednak przede wszystkim to radoϾ z narodzin Jezusa Chrystusa.
W naszej szkole Wigilia odby³a siê 21 grudnia. Piêkne Jase³ka przygotowa³y klasy V i VI pod kierunkiem Pani Aleksandry
Przywary.
Modlitwa, op³atek, ¿yczenia, wspólny posi³ek i œpiewanie
kolêd wprowadzi³y nas w cudowny nastrój œwi¹t.
Wœród zaproszonych goœci nie zabrak³o m.in. Radnych
z Nockowej: Pani Ireny Toœ oraz Pana Józefa Pazdana, a tak¿e
by³ych nauczycieli: Pani Stefanii Krawczyk i Pana Józefa Wiatra.
Dla Babci i Dziadka
„Babcia i Dziadek dziœ maj¹ œwiêto!”. 18 stycznia 2013 roku
w naszej szkole panowa³a szczególna, œmia³o mo¿na powiedzieæ,
rodzinna atmosfera. Wyczekiwanie przez dzieci Babci i Dziadka, nieoceniona radoœæ z ich przybycia, ogromne serce w³o¿one
w wystêpy i uœmiechy na twarzach seniorów to niepodwa¿alne
dowody na to, ¿e takie spotkania to wspania³a tradycja. A trzeba
przyznaæ, ¿e jest ona szczególnie pielêgnowana przez spo³ecznoœæ naszej szko³y, czego dowodem jest coroczny wzrost liczby
goœci. Tym razem by³o ich ponad 70 i wierzymy, ¿e nastêpne lata
przynios¹ jeszcze lepsze wyniki.
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
Lekcja Bezpieczeñstwa
1 lutego 2013 roku goœciliœmy w szkole panów policjantów:
starszego aspiranta Tomasza Lwa oraz m³odszego aspiranta S³awomira Charchut, którzy udzielili dzieciom kilka cennych rad
Choinka noworoczna 2013
Piêkna tradycja organizowania zabawy noworocznej od wielu lat jest pielêgnowana w naszej szkole. Zaanga¿owanie rodziców, nauczycieli, pracowników szko³y oraz uczniów w przygotowanie tej imprezy widoczne jest ju¿ na wiele dni przed jej rozpoczêciem.
jak nale¿y bezpiecznie i bez nara¿ania ¿ycia swojego lub innych
prze¿yæ okres ferii.
Szkolne Walentynki
8 lutego 2013 roku obchodziliœmy Dzieñ Œwiêtego Walentego, patrona zakochanych. Aby uczciæ ten sympatyczny dzieñ
uczniowie przygotowali kilka romantycznych scenek. Nie zabrak³o równie¿ tradycyjnych bohaterów – Romea i Julii, którzy uœwiadomili nam, ¿e mi³oœæ wcale nie jest taka ³atwa jak siê wydaje.
Unikalny wystrój sali, suto zastawione sto³y i przede wszystkim uœmiechniête twarze wspaniale bawi¹cych siê dzieci to kolejny dowód bardzo dobrej wspó³pracy szko³y i rodziców, którym dziêkujemy za wspó³pracê.
Klasa V w „Fantazji”
30 stycznia 2013 roku klasy V uda³a siê na wycieczkê do „Fantazji” w Rzeszowie – jednego z najwiêkszych centrów zabawy
i rozrywki dla dzieci.
Odby³ siê równie¿ koncert walentynkowy, podczas którego
uczniowie dedykowali swoim niekiedy skrytym sympatiom piosenki, rzecz jasna o tematyce mi³osnej.
Zabawa Karnawa³owa
Na koniec karnawa³u (9 lutego 2013 roku) w Domu Stra¿aka w Olimpowie odby³a siê zabawa, której inicjatorami byli rodzice dzieci Szko³y Podstawowej w Nockowej. Szampañski nastrój udzieli³ siê wszystkim, zarówno rodzicom, nauczycielom jak
i pracownikom szko³y, którzy w rytm muzyki zespo³u „Kamel”
bawili siê do póŸnych godzin nocnych.
Pragniemy bardzo serdecznie podziêkowaæ wszystkim, którzy zaanga¿owali siê w organizacjê balu.
Ferie zimowe
Podczas ferii w szkole zorganizowane by³y trzy dni zajêæ rekreacyjno-sportowych. Pierwszy dzieñ wype³ni³a dyskoteka walentynkowa, dwa kolejne to rozgrywki w tenisa sto³owego (w tym
wyjazd na gminny turniej do Gimnazjum w Iwierzycach), pi³ki
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
9
wszystkim do zrozumienia, ¿e bez kobiety mê¿czyzna nic nie
znaczy na tym œwiecie. Najserdeczniejsze ¿yczenia i bukiety kwiatów wrêczone przez panów by³y piêknym symbolem sympatii dla
naszych Pañ.
Projekt „DOBRY START”
Od 22 paŸdziernika 2012 do 20 maja 2013 roku w Szkole
Podstawowej w Nockowej realizowany jest projekt „Dobry start”
wspó³finansowany przez Uniê Europejsk¹ w ramach Europejskiego Funduszu Spo³ecznego. Odbywaj¹ siê zajêcia rozwijaj¹ce
zainteresowania uczniów ze szczególnym uwzglêdnieniem nauk
matematyczno-przyrodniczych, zajêcia dla dzieci ze szczególnymi trudnoœciami w czytaniu i pisaniu oraz gimnastyka korekcyjna. Dziewczynki i ch³opcy z klas I-III chêtnie podejmuj¹ zadania
z wykorzystaniem atrakcyjnych pomocy naukowych oraz przyborów gimnastycznych.
no¿nej, siatkówki, koszykówki, bilardu czy „pi³karzyków”. Nie
zabrak³o równie¿ zabaw na œniegu. Kilka dni spêdzonych w szkole
pozwoli³o dzieciom aktywnie spêdziæ czas przerwy w nauce.
Wyjazd na lodowisko
7 marca 2013 roku wspólnie z uczniami ze Szko³y Podstawowej w Sielcu udaliœmy siê na lodowisko do Dêbicy. Dla wiêkszoœci uczniów ten sport to prosta sprawa, ale byli równie¿ i tacy,
którzy po raz pierwszy za³o¿yli ³y¿wy na nogi. Trzeba przyznaæ,
Podziêkowanie
W Szkole Podstawowej w Nockowej jest realizowany projekt „Dobry start w Szko³ach Podstawowych Gminy Iwierzyce” wspó³finansowany ze œrodków Unii Europejskiej. Realizacja projektu zawsze wymaga wsparcia. Gminna Komisja
ds. Rozwi¹zywania Problemów Alkoholowych w Iwierzycach
sfinansowa³a zakup radia z dobrym nag³oœnieniem i szafkê
z szufladami. Zakupiony sprzêt bardzo usprawni³ pracê
z dzieæmi maj¹cymi szczególne trudnoœci w czytaniu i pisaniu. Dziêkujemy za ¿yczliwoœæ.
Wdziêczna grupa z opiekunem H.Wiesnowsk¹
SP OLCHOWA
¿e by³o to dla nich du¿e wyzwanie, jednak po pierwszym lub
drugim „okr¹¿eniu” lodowiska lub kilkukrotnemu „przyjrzeniu
siê z bliska” tafli lodowej bardzo sprawnie radzili sobie z utrzymaniem równowagi.
Jase³ka 2013
W tym roku w Jase³kach wziêli udzia³ wszyscy uczniowie
z klas IV-VI. W naszym przedstawieniu – oprócz tradycyjnych
postaci – wyst¹pi³y te¿ ptaki, które zwraca³y uwagê ciekawymi
i kolorowymi strojami. Wyst¹piliœmy przed spo³ecznoœci¹ lokaln¹
w Koœciele w Olchowej. Kolejny raz adoruj¹c ¿³óbek uœwiadomiliœmy sobie, ¿e w ka¿dej chwili jest czas na to, aby zrodzi³a siê
w nas mi³oœæ i ¿yczliwoœæ dla drugiego cz³owieka.
Gratulujemy Tomkowi B³achucie, który otrzyma³ nagrodê
indywidualn¹ za rolê pasterza w Gminnym Konkursie Jase³ek.
Dzieñ Kobiet
11 marca 2013 roku obchodziliœmy œwiêto wszystkich Pañ,
zarówno tych najmniejszych, jak i wiêkszych. Program artystyczny przygotowany przez ch³opców z klasy V i VI pod kierunkiem
Pana Piotra Kmiecia przybli¿y³ wszystkim znaczenie kobiet na
przestrzeni wieków, od czasów najdawniejszych – rozterki biblijnego Adama nad sw¹ samotnoœci¹, poprzez czasy prehistoryczne, staro¿ytnoœæ, œredniowiecze i wspó³czesnoœæ jasno daj¹c
Cieszymy siê z osi¹gniêæ plastycznych naszych uczniów:
Kacper Zapa³ zdoby³ 1 miejsce w Gminnym Konkursie na
„Najpiêkniejsz¹ Ozdobê Choinkow¹”, a Kasia Chmiel – wyró¿nienie.
10
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
Dzieñ Babci i Dziadka
22 stycznia tradycyjnie nasz¹ szko³ê licznie odwiedzili jak¿e
mili goœcie – Babcie i Dziadkowie. Dzieci z przedszkola œpiewem, recytacj¹ i tañcem uczci³y to mi³e œwiêto. Przygotowa³y tak¿e
inscenizacjê „W krainie bajek”. Uczniowie klas I – III przedstawili Jase³ka, w których wyst¹pi³o wiele zwierz¹t i postaci baœniowych. Trzecioklasiœci rozœmieszyli wszystkich zabawn¹ inscenizacj¹. Od tej chwili rolê gospodarzy przejêli rodzice, czêstuj¹c
seniorów ciastem i gor¹cymi napojami. Goœcie zasiedli do sto-
³ów, na których czeka³ poczêstunek. Rodzice pokazali, ¿e mo¿na liczyæ na ich pomoc i dobr¹ organizacjê. Zaanga¿owanym
rodzicom serdecznie dziêkujemy za poœwiêcony czas i wspó³pracê, dziêki której Dzieñ Babci i Dziadka po³¹czy³ trzy pokolenia.
Po¿yteczne Ferie 2013
W Szkole Podstawowej w Olchowej wspólnie z Parafi¹ w Olchowej realizowaliœmy program finansowany przez Fundacjê
Wspomagania Wsi – PO¯YTECZNE FERIE 2013 pod has³em
„Nieznane pasje mieszkañców naszej wsi”. W tym roku przewodnimi has³ami projektu by³y trzy tematy:
1. POZNAJEMY TWÓRCÓW LUDOWYCH.
Szko³ê odwiedzi³y osoby, które podzieli³y siê z nami swoimi
ciekawymi zainteresowaniami. Prace tych ludzi nie by³y nigdzie
dot¹d prezentowane. Wszyscy przedstawili swoje dzie³a i przeprowadzili dla nas ciekawe warsztaty.
Pani Halina Bocheñska wykonuje obrazy „haftem krzy¿ykowym”. Pokaza³a nam swoje prace, np. Jana Paw³a II, kwiaty,
pejza¿e. Okaza³o siê, ¿e wyszycie takiego obrazu jest czasoch³onne i wymaga wielkiej precyzji. Niektórzy chêtnie próbowali swoich si³ haftuj¹c na kanwach zwierz¹tka, samochodziki, kwiaty.
Pani W³adys³awa Skóra
szyde³kuje. Zaprezentowa³a
nam przepiêkne serwety, koszyczki, zwierz¹tka, anio³ki.
Trzeba przyznaæ, ¿e do wykonania takich ozdób trzeba
wiele cierpliwoœci, a takiej
cechy niestety nam brakuje.
Pani Barbara Kulpa zajmuje siê malowaniem obrazów farbami. Najczêœciej s¹
to krajobrazy. Wykonuje je
ciekaw¹ technik¹ – maluje
na desce. Wszyscy chêtnie
przyst¹piliœmy do wykonania
swoich prac i urz¹dziliœmy
wystawê. Pani Barbara stwierdzi³a, ¿e niektórzy naprawdê maj¹
talent i ciekaw¹ wyobraŸniê.
Informacje o pasjonatach umieszczone zosta³y na stronie
internetowej: Atlas Wsi Polskich.
BARDZO DZIÊKUJEMY WSZYSTKIM PANIOM ZA TO, ¯E
CHÊTNIE OPOWIEDZIA£Y O SWOICH PASJACH I PRZEPROWADZI£Y DLA NAS WARSZTATY.
2. PRZYGOTOWUJEMY ZDROWE POSI£KI.
Uczyliœmy siê jak zdrowo siê od¿ywiaæ. Codziennie przygotowywaliœmy posi³ki. By³y to sa³atki owocowe i jarzynowe, kolorowe kanapki. Wszyscy zgonie orzekli, ¿e owoce i warzywa to naprawdê zdrowa i smaczna ¿ywnoœæ. Zajêcia te cieszy³y siê ogromn¹
popularnoœci¹. Trzeba przyznaæ, ¿e dzieci bardzo chêtnie pracuj¹ przy przygotowaniu posi³ków. Takie dzia³anie przynosi wiele radoœci.
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
11
BARDZO DZIÊKUJEMY NASZYM SZKOLNYM KUCHARKOM,
PANIOM Z OBS£UGI ZA PRZEPROWADZENIE WARSZTATÓW
KULINARNYCH .
3. ZWRACAMY UWAGÊ, W JAKICH WARUNKACH ¯YJ¥
ZWIERZÊTA NA WSI.
Wybraliœmy siê do gospodarstw, które zajmuj¹ siê hodowl¹
zwierz¹t. U Pana Janusza Majki obejrzeliœmy dwa kucyki, ró¿ne
rodzaje królików, œwinki morskie, baranki, ma³e kozy, koty perskie, psy „labradory” i gêsi. By³o tych zwierz¹t tak du¿o, a jednoczeœnie s¹ to tak ciekawe gatunki, ¿e trudno nam by³o opuœciæ
goœcinnych gospodarzy.
Zaproszono nas do domu i pokazano interesuj¹ce wyroby. Pan Janusz Majka rzeŸbi w lipowym drzewie piêkne rzeczy, np. naczynia, zwierz¹tka. Magdalena Majka wykonuje
z papieru ró¿ne œliczne ozdoby, np. zaj¹czki i kaczuszki wielkanocne.
12
Pan Marian Ocha³ prowadzi hodowlê danieli. Gospodarstwo
znajduje siê w pobli¿u lasu. Z przyjemnoœci¹ ogl¹daliœmy zwierz¹tka, które wcale nas siê nie ba³y i chêtnie zbli¿a³y siê do ogrodzenia.
SERDECZNIE DZIÊKUJEMY ZA ¯YCZLIWE PRZYJÊCIE NAS
W GOSPODARSTWACH.
Na koniec przygotowywaliœmy plakaty pt.: „Pamiêtajmy o zwierzêtach”. Chcielibyœmy, aby ka¿de zwierzê ¿y³o na wsi w odpowiednich warunkach. Aby mia³o ciep³e i czyste pomieszczenie,
aby nigdy nie g³odowa³o. Chcielibyœmy, ¿eby psy nie by³y wi¹zane na ³añcuchach. Coraz wiêcej jest kojców dla psiaków i to nas
bardzo cieszy.
Podczas ferii obejrzeliœmy tak¿e spektakl w teatrze Maska pt.
Ma³a syrenka. Œwietnie bawiliœmy siê na lodowisku w Dêbicy. Braliœmy tak¿e udzia³ w Turnieju tenisa sto³owego. Nasza kole¿anka
Karolina Persak zdoby³a Puchar Wójta. Gratulujemy.
BARDZO DZIÊKUJEMY PANU WÓJTOWI ZA UDOSTÊPNIENIE AUTOBUSU NA PRZEJAZD DO TEATRU.
Opr. Katarzyna K³ósek, kl. VI
SP SIELEC
Bezpieczeñstwo
Tu¿ przed œwiêtami w naszej szkole goœcili przedstawiciele
Stra¿y Ochrony Kolei z Dêbicy. Dzieci w ramach ogólnopolskiej
kampanii spo³ecznej „Bezpieczny przejazd – Zatrzymaj siê i ¿yj”
obejrza³y film edukacyjny promuj¹cy bezpieczeñstwo na przejazdach kolejowo-drogowych.
Op³atek
21 grudnia 2012 roku w naszej szkole odby³o siê spotkanie
op³atkowe przygotowane przez rodziców uczniów. Uczniowie
klasy III i oddzia³u przedszkolnego wystawi³y Jase³ka Nie zabrak³o równie¿ dzielenia siê op³atkiem, ¿yczeñ, smacznych potraw
oraz wspólnego kolêdowania.
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
Jase³ka
W naszej szkole w tym roku dwie grupy teatralne opracowywa³y temat Bo¿ego Narodzenia. Dzieci m³odsze (przedszkolaki
i uczniowie klasy 3) przygotowa³y tradycyjne Jase³ka, które znalaz³y uznanie w oczach jury i zosta³y nagrodzone w konkursie
gminnym. Uczniowie klas 4-6 zmierzyli siê z tradycj¹ kolêdowania, przygotowuj¹c widowisko pt. „Proszê nam siê nie dziwowaæ,
bêdziemy wam kolêdowaæ...” Tê tradycjê zamierzaj¹ kontynuowaæ nie tylko na scenie w nastêpnych latach.
Najlepsi uczniowie
Serdecznie gratulujemy RODZICOM, których dzieci uzyska³y
najlepsze wyniki po I pó³roczu. S¹ to: Adrian Strêk, Krystian
Pazdan, £ukasz Róg, Katarzyna Walczyk, Mateusz Nyzio, Seba-
Oba przedstawienia nagrodzili hojnie widzowie obecni
w Wiejskim Domu Kultury w Sielcu 27 stycznia br. Zebrane wolne datki pozwoli³y zakupiæ nowe zabawki do przedszkola i dofinansowaæ wycieczkê dla uczniów.
Ozdoby choinkowe
W gminnym konkursie na „Najpiêkniejsza ozdoba choinkowa” Kinga
Szopiñska ucz. klasy VI zdoby³a II miejsce – gratulujemy.
Dzieñ Babci i Dziadka
Corocznie pod koniec stycznia
goœcimy w naszej szkole KOCHANE
Babcie i Dziadków. Dzieje siê to za
spraw¹ ich œwiêta. Dzieci recytuj¹ wtedy dla nich wiersze i œpiewaj¹ piosenki oraz wystawiaj¹ Jase³ka, które wprawiaj¹ wszystkich bez wyj¹tku w zachwyt.
D³ugo s³ychaæ gromkie brawa. PóŸniej
wnuczêta wrêczaj¹ swoim ukochanym
Babciom i Dziadkom laurki i kwiaty oraz sk³adaj¹ ¿yczenia. Na
koniec goœcie zapraszani s¹ na poczêstunek przygotowany przez
rodziców. Babcie i Dziadkowie mog¹ sobie porozmawiaæ oraz
poœpiewaæ w dobrym towarzystwie.
stian Lisowski, Amadeusz Gubernak, Natalia Strêk, Dawid Gubernak, Szymon Antosz, Kamil Daniel, Oliwia £agowska, Kinga
Szopiñska oraz Rafa³ Rój,
Zabawa choinkowa
Dnia 9 lutego 2013 r. uczniowie wraz z nauczycielami brali
udzia³ w corocznej zabawie choinkowej. G³ówna atrakcj¹ tej wspa-
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
13
giczne myœlenie. Wykonuj¹ pomiary, obserwacje, poszerzaj¹c
w ten sposób swoje zainteresowania.
Dzien Kobiet
Dnia 11 marca w Szkole Podstawowej w Sielcu odby³ siê uroczysty apel z okazji Dnia Kobiet. Na przedstawienie zorganizowane z okazji tego œwiêta zaproszono mamy uczniów klas IV-VI.
Po czêœci artystycznej ch³opcy wrêczyli kole¿ankom s³odkie upo-
nia³ej zabawy by³ konkurs na najciekawsze stroje i maski karnawa³owe. Wybór by³ bardzo trudny poniewa¿ wszystkie by³y rewelacyjne.
Orzeszek
Dzieci naszej szko³y uczestniczy³y w przedstawieniu kukie³kowym pt.: Orzeszek. Wszystkim bardzo siê podoba³a ta bajka.
minki, a mamom i paniom piêkne tulipany. Na zakoñczenie
KOBIETY dyskutowa³y na ró¿ne tematy przy fili¿ance kawy, herbaty oraz pysznym ciasteczku. To œwiêto powinno trwaæ ca³y rok.
Wszystkim rodzicom, sponsorom oraz przyjacio³om:
radosnych Œwi¹t Wielkanocnych spêdzonych
w rodzinnym gronie, pachn¹cych wiosn¹
i budz¹c¹ siê do ¿ycia przyrod¹
oraz radosnego alleluja
¿ycz¹
Projekt
Jesteœmy ju¿ na pó³metku zajêæ z projektu „Dobry start
w Szko³ach Podstawowych Gminy Iwierzyce” realizowanym w ramach Programu Operacyjnego Kapita³ Ludzki, Dzia³anie 9.1
„Wyrównywanie szans edukacyjnych i zapewnienie wysokiej jakoœci us³ug edukacyjnych œwiadczonych w systemie oœwiaty”,
Poddzia³anie 9.1.2 „Wyrównywanie szans edukacyjnych uczniów
z grup o utrudnionym dostêpie do edukacji oraz zmniejszanie
ró¿nic w jakoœci us³ug edukacyjnych”.
Uczniowie wykazuj¹ du¿e zainteresowanie tymi zajêciami. Na
zajêciach matematyczno-przyrodniczych rozwijaj¹ pamiêæ i lo-
14
Dyrektor, grono pedagogiczne oraz uczniowie Szko³y
Podstawowej im. Franciszka Ksawerego Preka w Sielcu
SP WIERCANY
Dzieñ Babci i Dziadka
Dzieñ 22 stycznia by³ dniem szczególnym w kalendarzu uroczystoœci obchodzonych przez spo³ecznoœæ naszej szko³y. W tym
dniu na akademiê do Domu Kultury w Wiercanach przybyli babcie i dziadkowie. Mieli oni okazjê obejrzeæ program artystyczny
w wykonaniu dzieci z przedszkola i zerówki oraz uczniów klas
I-III. W wierszach i piosenkach dzieci dziêkowa³y swoim babciom i dziadkom za ich mi³oœæ i czu³e serce.
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
Zacni goœcie otrzymali równie¿ prezenty wykonane z wielkim zapa³em przez wnuki. Po zakoñczonym wystêpie przygotowany zosta³ s³odki poczêstunek, który zorganizowa³a Rada Rodziców.
Pomagamy innym
Nasi uczniowie w listopadzie ubieg³ego roku w³¹czyli siê
w akcjê zbierania plastikowych nakrêtek organizowan¹ przez Ho-
spicjum dla Dzieci w Rzeszowie. Akcja cieszy siê sporym zainteresowaniem, szczególnie wœród przedszkolaków i m³odszych
uczniów co œwiadczy o ich wielkiej wra¿liwoœci na potrzeby innych. W dniu11 lutego przedstawicielki Szkolnego Ko³a Caritas
przekaza³y zebrane dotychczas nakrêtki do rzeszowskiego hospicjum. Zbieranie nakrêtek trwa do koñca roku szkolnego.
Noworoczny wieczór kolêd
10 stycznia uczniowie, rodzice oraz nauczyciele szko³y w Wiercanach spotkali siê w Domu Kultury na Noworocznym Wieczorze Kolêd. Uroczysty wieczór rozpocz¹³ siê przywitaniem wszystkich zebranych przez p. Martê Zdzieb³o, wiceprzewodnicz¹c¹
Rady Rodziców.
W pierwszej czêœci uczniowie z klas IV-VI zaprezentowali Jase³ka przygotowane pod kierunkiem p. Marii Idzik oraz p. Haliny Gunia (przedstawienie zdoby³o nagrodê g³ówn¹ podczas Przegl¹du Jase³ek, który odby³ siê w Domu Kultury w dniu 15 stycznia).W drugiej zaœ czêœci przedszkolaki oraz uczniowie poszczególnych klas œpiewali kolêdy i pastora³ki, przygotowane wcze-
œniej pod okiem pañ wychowawczyñ. Kolejne wystêpy przeplatane by³y barwnym opisem tradycji bo¿onarodzeniowych pielêgnowanych w naszym narodzie. Na koniec uczniowie przekazali
¿yczenia noworoczne wszystkim zgromadzonym.
Podczas spotkania mo¿na by³o zakupiæ wypieki przygotowane przez rodziców oraz przekazaæ wolne datki na rzecz naszej szko³y. Zebrane pieni¹dze przeznaczono na pomalowanie
szatni w przedszkolu oraz zakup wyk³adzin do przedszkola oraz
szatni.
Dziêkujemy Radzie Rodziców za inicjatywê oraz zaanga¿owanie w organizacjê wieczoru kolêd.
W pierwszym tygodniu lutego uczniowie ze Szkolnego Ko³a
Caritas rozprowadzali w szkole s³odycze oraz serduszka z napisem Wierzê Kocham Pomagam. Zebrane w ten sposób pieni¹dze przekazane zosta³y dla kilkumiesiêcznej Karolinki Urban
z Rzeszowa, chorej na nowotwór. Pieni¹dze wp³acono na konto
fundacji.
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
Spotkanie kolêdowe w koœciele parafialnym w Nockowej
13 stycznia br. uczniowie z klas IV-VI uczestniczyli w spotkaniu kolêdowym, w koœciele parafialnym w Nockowej, przygotowanym przez m³odzie¿ naszej parafii. Spotkanie by³o okazj¹ do
refleksji nad piêknem i znaczeniem Œwi¹t Bo¿ego Narodzenia.
Uczniowie z naszej szko³y zaœpiewali kolêdy i pastora³ki, które mogliœmy us³yszeæ w Domu Kultury w Wiercanach podczas
Noworocznego Wieczoru Kolêd.
15
Na zakoñczenie wszyscy zebrani parafianie prze³amali siê
op³atkiem i z³o¿yli sobie ¿yczenia noworoczne.
Zabawa choinkowa
23 stycznia przedszkolaki oraz m³odsi i starsi uczniowie prze¿ywali radosne chwile podczas zabawy choinkowej. O dobry nastrój i weso³¹ muzykê do tañca zadba³a p. Jadwiga Paœko, która
z zapa³em i zaanga¿owaniem organizowa³a równie¿ ró¿ne zabawy dla dzieci np. Stary niedŸwiedŸ mocno œpi. Dzieci bardzo
Tematykê programu realizowano na lekcjach historii oraz
dodatkowych zajêciach pozalekcyjnych. W ramach zajêæ uczniowie poznali biografie tych trzech wybitnych postaci, a tak¿e zasady jakimi kierowali siê w swoim ¿yciu szczególnie podczas
II wojny œwiatowej. Przygotowali oni i przedstawili dokonania
tych osób oraz wykonali gazetkê œcienn¹: „DOBRZY LUDZIE
W CZASACH Z£A”.
Na podstawie zgromadzonych materia³ów uczniowie prowadzili dyskusje na temat wartoœci, którymi kierowali siê bohaterowie projektu takich jak odwaga, wspó³czucie, odpowiedzialnoœæ,
poœwiêcenie, wra¿liwoœæ. Obejrzeli oni równie¿ filmy o w/w postaciach.
Jako podsumowanie projektu pi¹toklasiœci przygotowali debatê szkoln¹ na temat: Czego mo¿emy nauczyæ siê od Ireny Sendlerowej, Janusz Korczaka i Jana Karskiego? Debata odby³a siê
w dniu 6 lutego b.r., a jej obserwatorami byli pani dyrektor, nauczyciele oraz koledzy i kole¿anki.
Kobiety, kobiety...
W przededniu Dnia Kobiet, tj. 7 marca odby³ siê apel dedykowany wszystkim paniom pracuj¹cym w naszej szkole. Apel przygotowa³ ks. Krzysztof Bal wraz ch³opcami z klas IV-VI.
Podczas wystêpu mogliœmy zobaczyæ urocze modelki których
stroje i urodê ocenia³o surowe jury m.in. pani dyrektor. Pokaz
mody bardzo spodoba³ siê zebranej publicznoœci.
chêtnie bawi³y siê i tañczy³y. Starsi uczniowie, którzy przyszli na
zabawê po po³udniu te¿ z pewnoœci¹ nie mogli narzekaæ na nudê,
a chêtnych do tañców nie brakowa³o a¿ do wieczora.
Rada Rodziców zadba³a o napoje i s³odki poczêstunek dla
wszystkich uczestników zabawy.
Wyjazd na narty
W dniu 29 stycznia uczniowie naszej szko³y wraz z uczniami
z SP w Bêdzienicy po raz drugi wyjechali na narty (pierwszy wyjazd odby³ siê w grudniu 2013 r.) do Oœrodka Narciarskiego
w Pu³awach ko³o Rymanowa Zdroju. Oœrodek ten jest organizatorem projektu „Narty Dzieciom” maj¹cego na celu popularyzacjê narciarstwa wœród dzieci ze szkó³ podstawowych.
Wyjazd sta³ siê wspania³¹ okazj¹ do æwiczenia i doskonalenia
techniki jazdy na nartach oraz aktywnego wypoczynku w zimowej aurze pod okiem doœwiadczonych instruktorów.
„Dobrzy ludzie w czasach z³a”
Od paŸdziernika 2012 r. do stycznia 2013 r. uczniowie kl. V
realizowali projekt edukacyjny pt. „Dobrzy ludzie w czasach z³a
– Irena Sendlerowa, Jan Karski, Janusz Korczak”. Organizatorem projektu by³o Centrum Edukacji Obywatelskiej zaœ jego
szkolnym koordynatorem by³a p. Barbara Dutka – nauczyciel
historii.
16
Nasze modelki zaœpiewa³y równie¿ cztery piosenki wœród nich
znany przebój „Byæ kobiet¹”. Ca³y wystêp ch³opców pe³en humoru i pomys³u zosta³ przyjêty owacyjnie przez panie i kole¿anki ze szkolnej ³awy.
Po apelu ch³opcy wrêczyli kwiaty i z³o¿yli ¿yczenia zebranym
paniom.
Osi¹gniêcia sportowe naszych uczniów
W dniu 12 lutego w Gimnazjum w Iwierzycach odby³ siê Turniej o Puchar Wójta Gminy Iwierzyce. W kategorii klas V-VI Julia i Gabriela Zatorskie zdoby³y kolejno I i II miejsce, zaœ wœród
ch³opców II miejsce wywalczy³ Mateusz Kocoñ. W m³odszej kategorii wiekowej III miejsce zajê³a Dorota Duda z kl. IV.
W czasie ferii zimowych w szkole w Wiercanach odby³ siê
Turniej Tenisa Sto³owego o Puchar Dyrektora Szko³y. W kategorii klas IV-VI Julia, Gabriela oraz Emila Zatorskie zajê³y kolejno
I, II i III miejsce. Wœród ch³opców najlepsi okazali siê Mateusz
Kocoñ, Patryk Wajda oraz Maciej Broda.
W Gminnym Dru¿ynowym Turnieju Tenisa Sto³owego (27
lutego) Julia i Gabriela Zatorskie zajê³y I miejsce a ch³opcy Mateusz Kocoñ i Patryk Wajda II miejsce. Sukcesem dziewcz¹t by³o
zdobycie I miejsca w Turnieju Powiatowym i bêd¹ one reprezentowaæ szko³ê w Turnieju Rejonowym.
Opr. A. Œwierczek
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
„Trzeba to wszystko
z siebie wyrzuciæ;
zrozumieæ i wyrzuciæ,
daj¹c zarazem
œwiadectwo prawdy
historycznej”
W dniu 7 lutego goœciliœmy w bibliotece pisarza W³odzimierza K³aczyñskiego. Pisarz i lekarz weterynarii. Urodzi³ siê
w 1933 r. w ¯ywcu. Obecnie zwi¹zany jest
z Mielcem. Autor powieœci „Popielec”, na
podstawie której TVP w latach 80. zrealizowa³a serial pod tym samym tytu³em.
Ekranizacja otrzyma³a w 1985 roku Na-
siê obiektywizmem w odzwierciedlaniu rzeczywistoœci.
Kontynuacj¹ Miejsca jest 2-tomowy „Zasiek Polski”, powieœæ zawieraj¹ca nowe elementy ¿ycia jego bohaterów,
dotycz¹ce ludzi pokoleñ, sfer spo³ecznych i pogl¹dów
politycznych ¿yj¹cych w tamtym „miejscu i czasie”. „Pisarz wielkiej miary, znakomity realista, wra¿liwy i wiarygodny œwiadek swojej epoki, przenikliwy obserwator
polskiej XX wiecznej rzeczywistoœci oraz ludzi uwik³anych w jej pu³apki”. Na kanwie Miejsca powsta³a powieœæ radiowa pt. „Skorpionada”. W³odzimierz K³aczyñski jest cz³onkiem Zwi¹zku Literatów Polskich. Na pytanie jak mo¿na ¿yæ z ciê¿arem doœwiadczeñ wojennych
trac¹c równie¿ bliskich (z rodziny zginêli dziadek, ojciec matki i jej brat z ciê¿arn¹ ¿on¹), pisarz mówi, ¿e
„ka¿dy koszmar kiedyœ siê koñczy” a twórczoœæ jest dowodem na to, ¿e „Trzeba to wszystko z siebie wyrzuciæ;
zrozumieæ i wyrzuciæ, daj¹c zarazem œwiadectwo prawdy historycznej”.
grodê Z³otego Ekranu w Chianchiano
Terme. Inne ksi¹¿ki tego autora to: „Wronie pióra” – tryptyk, „Anio³ siê rozeœmia³”
powieœæ, „I pies te¿ cz³owiek” – dzienniki, „I kot ma duszê” – dzienniki, Jego
ostatnie dzie³o to licz¹ca ponad 5 tomów
i tysi¹c stron powieœæ „Miejsce”. Jak sam
przyznaje w trakcie spotkañ z czytelnikami poœwiêci³ jej 4 lata swego ¿ycia. Ten
czas by³ potrzebny autorowi nie tylko na
pisanie, ale tak¿e na zebranie obszernej
dokumentacji i materia³ów z okresu wojny i okupacji. Klasyczna, dobrze skrojona, realistyczna powieœæ o losach bohaterów nie tylko podkarpackiego regionu
jak K¹ty, Dzikowiec, Pustków, Kamionka
czy Zaleszany, ale poœrednio losy ca³ej
zbiorowoœci polskiej z ca³ym jej zró¿nicowaniem spo³ecznym i psychologicznym
bohaterów podczas II wojny œwiatowej.
Dzie³o to trudno okreœliæ inaczej ni¿ mianem wielkiej, wybitnej prawdziwie
„wspó³czesnej epopei” charakteryzuj¹cej
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
17
Istnieje wiele powodów
dla których warto czytaæ
ksi¹¿ki
Ci, którzy czytaj¹ s¹ m¹drzejsi. W jêzyku funkcjonuje termin „oczytany” co
oznacza, ¿e ktoœ ma wartoœciow¹ wiedzê.
Osoby, które siêgaj¹ po ksi¹¿ki mog¹ poprawiæ wiele aspektów swojego ¿ycia np.
relacje z innymi osobami, czytanie rozwija nasze uczucia i zdolnoϾ do empatii.
Czytanie sprawia, ¿e cz³owiek staje siê
jeszcze bardziej inteligentny. Poszerza
swoje horyzonty dziêki czemu na t¹ sam¹
sprawê potrafi spojrzeæ z ró¿nych perspektyw.
Czytanie wzbogaca s³ownictwo. Wiêksze s³ownictwo pomaga w opisywaniu swoich myœli czy uczuæ. Maj¹c bogatsze s³ownictwo lepiej siê komunikujemy i lepiej
przekazujemy swoje myœli.
Czytaj¹c poprawiamy pamiêæ i wyobraŸniê. Nowe informacje to doskona³a
stymulacja dla mózgu, tworzymy filmy
i obrazy, ³¹czymy now¹ wiedzê z tym co
ju¿ znane.
Czytanie zmniejsza stres, dzia³a uspokajaj¹co.
Czytanie pomaga w pisaniu. Ka¿dy, kto
du¿o pisze powinien równie¿ du¿o czytaæ.
Czytanie jest tanie, poniewa¿ ksi¹¿ki
mo¿na bezp³atnie po¿yczyæ w bibliotece
lub kupiæ za niewielkie pieni¹dze.
Siedemnaœcie zalet
czytania ksi¹¿ki dla
dzieci, które opracowa³a
Szwedzka Akademia
Literatury Dzieciêcej
noœæ do empatii. Wyrabia w nas umiejêtnoœæ wczucia siê w czyj¹œ sytuacjê.
6. Ksi¹¿ka dodaje si³ i zapa³u. Dostarcza
nam rozrywki i emocji. Mo¿e rozœmieszyæ lub zasmuciæ. Mo¿e pocieszyæ
i wskazaæ nowe mo¿liwoœci.
7. Ksi¹¿ka mo¿e stawiaæ pytania, które
anga¿uj¹ i pobudzaj¹ do dalszych
przemyœleñ.
8. Ksi¹¿ka uczy nas etyki. Sk³ania do namys³u nad tym, co s³uszne, a co nie,
co dobre, a co z³e.
9. Ksi¹¿ka mo¿e wyt³umaczyæ rzeczywistoœæ i pomóc w zrozumieniu zale¿noœci.
10. Ksi¹¿ka mo¿e udowodniæ, ¿e czêsto
pytanie ma wiêcej ni¿ jedn¹ odpowiedŸ, ¿e na problem da siê spojrzeæ
z ró¿nych stron. Mo¿e podpowiedzieæ
inne sposoby rozwi¹zywania konfliktów ni¿ przemoc.
11. Ksi¹¿ka pomaga nam zrozumieæ siebie. Odkrycie, ¿e s¹ inni, którzy myœl¹
jak my, ¿e mamy prawo do swoich odczuæ i reakcji, umacnia nasze poczucie w³asnej wartoœci.
12. Ksi¹¿ka pomaga nam zrozumieæ innych. Lektura ksi¹¿ek pisarzy z innej
epoki, innego œwiata, i odkrywanie, ¿e
ich myœli i odczucia nie ró¿ni¹ siê od
naszych, buduje tolerancjê dla innych
kultur i zapobiega uprzedzeniom.
13. Ksi¹¿ka jest naszym towarzyszem w samotnoœci. £atwo wzi¹æ j¹ ze sob¹ i czytaæ gdziekolwiek. Z biblioteki mo¿na
ja wypo¿yczyæ za darmo i nie trzeba
pod³¹czaæ jej do pr¹du.
14. Ksi¹¿ka jest czêœci¹ naszego dziedzictwa kulturowego. Dziêki niej mamy
wspólne doœwiadczenia i punkty odniesienia.
15. Dobra ksi¹¿ka dla dzieci, któr¹ mo¿na czytaæ na g³os, przynosi radoœæ dzie-
ciom i doros³ym. Buduje pomost miêdzy pokoleniami.
16. Ksi¹¿ka dla dzieci to pierwsze spotkanie z literatur¹ – nieograniczonym
œwiatem, z którego czerpiemy przez
ca³e ¿ycie. To bardzo wa¿ne spotkanie, gdy¿, jeœli nie zostanie zmarnowane, poka¿e, ile mo¿e daæ dobra literatura.
17. Literatura dzieciêca wzbogaca kulturê kraju. Daje pracê wielu ludziom: pisarzom, ilustratorom, wydawcom, redaktorom, drukarzom, recenzentom,
ksiêgarzom, bibliotekarzom. Literaturê dzieciêc¹ mo¿na równie¿ eksportowaæ przynosz¹c krajowi dochód i uznanie za granic¹.
„ABC XXI Ca³a Polska
czyta dzieciom...”
Fundacja ABC XXI Ca³a Polska czyta
dzieciom, dzia³a ju¿ 11 lat wspieraj¹c zdrowie umys³owe, psychiczne i moralne dzieci i m³odzie¿y. My tak¿e czytamy ju¿ od
wielu lat dzieciom z m³odszych klas szkó³
podstawowych oraz przedszkoli.
W tym roku akcj¹ objêliœmy Przedszkole w Iwierzycach. Dzisiaj Pani Zofia G¹sior, Czytelniczka Roku 2012, czyta³a dzieciom opowiadanie „O franklinie i ksi¹¿ce z biblioteki”.
By³o to dla nas wielkie prze¿ycie. Dzieci chêtnie odpowiada³y na pytania, opowiada³y o swoich zwierz¹tkach a na koñcu spotkania œpiewa³y dla nas piosenki.
Ka¿dy kontakt z dzieckiem jest wartoœci¹. Dzieci s³uchaj¹c bajek kszta³tuj¹
swoj¹ wyobraŸniê, prze¿ywaj¹ ró¿ne przygody razem z bohaterami i zadaj¹ wiele
pytañ. My s³uchaj¹c dzieci uczymy siê
Œwiêto zosta³o ustanowione w 1967
roku i od tamtej pory co roku odbywa siê
w innym pañstwie. Polska by³a organizatorem w 1979 roku. Dzieñ ten ma na celu
rozpowszechnienie ksi¹¿ek dla dzieci oraz
wspieranie czytania przez najm³odszych.
Warto je poznaæ:
1. Ksi¹¿ka pomaga nam rozwijaæ jêzyk
i s³ownictwo. Uczy nas wyra¿aæ myœli
i rozumieæ innych.
2. Ksi¹¿ka rozwija myœlenie. Dostarcza
nam pojêæ myœlowych i nowych idei,
rozszerza nasz¹ œwiadomoœæ i nasz
œwiat.
3. Ksi¹¿ka pobudza fantazjê, uczy budowaæ obrazy w wyobraŸni.
4. Ksi¹¿ka dostarcza nam wiedzy o innych krajach i kulturach, o przyrodzie,
technice, historii, o tym wszystkim,
o czym chcielibyœmy dowiedzieæ siê
czegoœ wiêcej.
5. Ksi¹¿ka rozwija nasze uczucia i zdol-
18
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
Wystawê mo¿na ogl¹daæ codziennie
od poniedzia³ku do pi¹tku w godzinach
pracy biblioteki do dnia 28 marca 2013
roku.
otwartoœci, ciep³a, uœmiechu i autentycznoœci. Bo CZAS spêdzony razem to: Czu³oœæ, Zachwyt, Akceptacja i Szacunek. To
budowanie wiêzi.
Laureaci Konkursu na
Czytelnika Roku 2012
Czytaj¹ce Rodziny:
Ma³gorzata, Izabela, Gabriela Baran z Olchowej
Iwona, Kinga, Sebastian Kot z Nockowej
Zofia, Ma³gorzata Józef G¹sior z Olimpowa
Czytelnicy Doroœli:
Alicja Cieœlik z Nockowej
Helena Ziêba z Iwierzyc
Ewelina Szczepanowska z Nockowej
Henryk Tobiasz z Sielca
Marek Rachwalski z Wiercan
Franciszek Zaj¹c z Wiercan
Uczniowie szkó³ podstawowych:
Katarzyna Czapka ucz. kl. IV Szko³y Podstawowej w Olchowej
Magdalena Jêdrych ucz. kl. V Szko³y Podstawowej w Nockowej
Oliwia Ocha³ ucz. kl. III Szko³y Podstawowej w Iwierzycach
Uczniowie Gimnazjum im. Jana Paw³a II
w Iwierzycach:
Olga Salamon ucz. kl. II
Barbara Ochab ucz. kl. I
£ukasz Fryd³o ucz. kl. II
Serdecznie gratulujemy Laureatom,
a nam wszystkim ¿yczymy, aby dziêki ksi¹¿ce bardziej „byæ”.
Ks. Jan Twardowski
Wystawa malarstwa
i grafiki Sylwii Zawiœlak
z Olimpowa
Ten sam
Ten sam krzy¿ gdy zima i zaj¹c osiwia³
ten sam gdy jesieñ i brzozy zaledwie
ubrane
ten sam gdy czapla nadobna od bia³ej
o po³owe mniejsza
ten sam gdy wiosn¹ spóŸnione kukanie
ten sam gdy ciê ze schodów zrzuc¹ rêce
ukochane
i rozp³acze siê serce jak osio³ bez os³a
³atwiej upaœæ na g³owê ni¿ powstaæ
z mi³oœci
krzy¿ to takie szczêœcie
¿e wszystko inaczej
***
Ks.Jan Twardowski
Proszê o wiarê
Stukam do nieba
proszê o wiarê
ale nie o tak¹ z p³aczem na ramieniu
tak¹ co liczy gwiazdy a nie widzi kury
tak¹ jak motyl na jeden dzieñ
ale
zawsze œwie¿¹ bo nieskoñczon¹
tak¹ co biegnie jak owca za matk¹
nie pojmuje ale rozumie
ze s³ów wybiera najmniejsze
nie na wszystko ma odpowiedŸ
i nie przewraca siê do góry nogami
je¿eli kogoœ szlak trafi
Lucyna Majka
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
19
Reporta¿ z Ferii 2013
Zgodnie z coroczn¹ tradycj¹ w okresie zimowym Gminny Oœrodek Kultury w Wiercanach zorganizowa³ cykl zajêæ sportowo-rekreacyjnych dla dzieci
z terenu naszej gminy. Mimo, ¿e œniegu by³o jak na lekarstwo, to i tak grupa
m³odych uczestników z okolicznych
wiosek mia³a mo¿liwoœæ w ciekawy
i atrakcyjny sposób spêdziæ czas wolny
od nauki szkolnej. Przygotowaliœmy dla
nich bogaty i urozmaicony program,
aby ka¿dy aktywnie spêdzi³ mi³e chwile. Nasz¹ wspóln¹ przygodê rozpoczêliœmy w pierwszym tygodniu ferii
w dniu 13 marca wyjazdem na sztuczne lodowisko do Dêbicy. Jazda na ³y¿wach sprawi³a wszystkim du¿o radoœci
oraz wiele pozytywnych emocji. Nie
oby³o siê bez œmiechu, poniewa¿ co niektórzy dopiero pierwszy raz mieli ³y¿wy
na nogach i w zwi¹zku z tym wykonywali ró¿ne ciekawe piruety. W drugim
tygodniu zajêcia feryjne odbywa³y siê
od poniedzia³ku do czwartku w godzinach 1000 – 1300 i obfitowa³y w ró¿noraki sposób. Poniedzia³ek by³ dniem plastycznym – panie: Eugenia Strojny
i Ma³gorzata Szczygie³ z Oœrodka Doradztwa Rolniczego w Ropczycach
przeprowadzi³y warsztaty artystyczne,
na których mo¿na by³o nauczyæ siê
i w³asnorêcznie wykonaæ stroiki wielkanocne oraz inne ozdoby okoliczno-
œciowe. W tym dniu odby³a siê równie¿
projekcja filmu dla dzieci. We wtorek
do GOK zawita³a najliczniejsza grupa
uczestników, bowiem wystawione by³y
¿ywe zwierzêta egzotyczne, dzieci zobaczy³y min. wê¿e, jadowite pajêczaki,
a tak¿e je¿a afrykañskiego, a wszystko
to za spraw¹ ich w³aœciciela Karola Worek z Wiercan, któremu bardzo dziêkujemy za zorganizowanie wystawy. I to
nie wszystkie atrakcje tego dnia – pan
Marcin Hendzel – ³owczy z Ko³a
£owieckiego „Ziemia Ropczycka”
przedstawi³ prezentacjê multimedialn¹
na temat zwierz¹t leœnych. Barwnie
opowiada³ o tym, ¿e cz³onkowie Kó³
£owieckich nie tylko poluj¹, ale tak¿e
dbaj¹ o zachowanie równowagi w przyrodzie, troszcz¹ siê o to, by zwierzêta
przetrwa³y ciê¿k¹ zimê. Na koniec dnia
dziêki paniom z Ko³a Gospodyñ Wiejskich z Wiercan, które przygotowa³y zapiekanki i zupê pomidorow¹, najedzeni i pe³ni wra¿eñ udaliœmy siê do swoich domów. W œrodê zostaliœmy zaproszeni do Œrodowiskowego Domu Samopomocy w Wiercanach i tam wspólnie
integrowaliœmy siê z ich uczestnikami.
Spotkanie takie jest szczególnie wa¿ne,
aby pomóc w prze³amywaniu s³aboœci
i barier miêdzy dzieæmi zdrowymi i niepe³nosprawnymi. Opiekunowie z ŒDS
przygotowali ciekawy i pe³en atrakcji
XXI Dzieñ Seniora
Tradycj¹ siê sta³o, ¿e w pierwszym
kwartale roku, w czasie Karnawa³u,
w naszej gminie obchodzimy Dzieñ Seniora. Równie¿ i w tym roku po raz 21.
ta uroczystoœæ mia³a miejsce w niedzielê 3 lutego. Obchody Dnia Seniora
rozpoczê³y siê Msz¹ œw. o godz. 14:00
w Kaplicy w Wiercanach. Po mszy seniorzy wraz z zaproszonymi goϾmi
udali siê do sali Gminnego Oœrodka
Kultury w Wiercanach. Impreza ta jest
organizowana przez Gminny Oœrodek
Pomocy Spo³ecznej przy wspó³udziale
Urzêdu Gminy i GOK. Wystêpy artystyczne rozpocz¹³ ZPiT „Wiercany”
uk³adem tañców œl¹skich, po czym g³os
zabrali: Marta Zdzieb³o – dyrektor
GOK oraz Bogus³aw Mucha – wójt
Gminy Iwierzyce. Nastêpnie na scenie
20
zaprezentowa³ siê zespó³ tañca nowoczesnego „Gracja” w uk³adzie „Kowbojki”, a po nich ponownie zatañczy³ ZPiT
„Wiercany” prezentuj¹c bliski naszym
sercom uk³ad tañców rzeszowskich.
Przed ostatni¹ czêœci¹ wystêpów artystycznych, któr¹ by³o widowisko obrzêdowe z Zagórzyc, podano gor¹cy posi³ek oraz deser. Po obiedzie pojawili siê
s¹siedzi „zza górki”, czyli z Zagorzyc
prezentuj¹c widowisko obrzêdowe o tematyce bo¿onarodzeniowej. Widowisko by³o nasycone humorem, lokaln¹
gwar¹, barwnymi strojami. Salwy œmiechy wywo³ywa³ ¯yd oraz Krowa, poniewa¿ aktor, który wcieli³ siê w jej postaæ
robi³ to znakomicie.
Po czêœci artystycznej nadszed³ czas
na tañce przy dŸwiêkach kapeli. Na
program min. zostaliœmy podzieleni na
grupy, gdzie ka¿da mia³a do wykonania swoje zadanie i z wielkim zapa³em
bra³a siê do pracy, nauczyliœmy siê robiæ ozdoby na szyjê, braliœmy udzia³
w konkursie „Jaka to melodia”, a tak¿e
zostaliœmy poczêstowani ciep³ym posi³kiem. Czwartek by³ ostatnim dniem
ferii. Na sam koniec aura pogodowa
nam sprzyja³a i mogliœmy wyjœæ na zewn¹trz, aby ulepiæ œnie¿nego ba³wana.
Mi³¹ i przyjemn¹ niespodziank¹ tego
dnia by³a przeja¿d¿ka saniami do których zaprzê¿ona by³a para kucyków.
W³aœciciel, pan Edward Lelek z Wiercan, z chêci¹ i uœmiechem przewozi³
dzieci wokó³ Domu Kultury. Codziennie podczas trwania ferii dostêpny by³
stó³ tenisowy, a tak¿e organizowane
by³y zajêcia sportowe, konkursy, zgadywanki i rebusy. Dla leniuchów zapewniliœmy spokojniejsz¹ rozrywkê, czyli
gry planszowe. Ferie zimowe niestety
ju¿ za nami. Jednak mi³e wspomnienia
pozostan¹. Tak bogaty program pozwala³ na kszta³towanie zdolnoœci oraz poznawaniu sztuki, która jest tworzeniem
nowych treœci, niepowtarzalnych wartoœci zw³aszcza gdy w rolê artysty wczuwaj¹ siê m³odzi ludzie.
Ewa Klimek
Relacja fotograficzna na str. 35
sali rozbrzmiewa³y walczyki, oberki,
tramelki, poleczki, nie zabrak³o równie¿ tanga czy cha-chy. Seniorzy bawili siê znakomicie nuc¹c jednoczeœnie
znane melodie.
Jak co roku, wybrano najpiêkniej
tañcz¹c¹ parê, w tym roku laureatami
zostali: Józefa i Czes³aw Mazurowie
z Bêdzienicy. Zostali udekorowani przechodnimi kotylionami, które otrzymali
od ubieg³orocznych laureatów – pañstwa Œwiniuchów, gratulacje z³o¿yli organizatorzy oraz pozostali uczestnicy
zabawy. Podczas przerw na sali s³ychaæ
by³o wspólne œpiewy i rozmowy. Impreza potrwa³a do godz. 22:00, a goœcie
opuszczali budynek GOK w znakomitych nastrojach, ¿ycz¹c sobie „do zobaczenia za rok” – i my równie¿ im tego
SERDECZNIE ¯YCZYMY!!!
Zbigniew Skworzec
Relacja fotograficzna na str. 36
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
„Z³o tañcem zwyciê¿aj”
W Gminnym Oœrodku Kultury w Wiercanach 20 marca 2013 r. Teatr Rozmaitoœci z Gdañska wystawi³ bajkê
muzyczn¹ pt: „Z³o tañcem zwyciê¿aj”. Jest to rodzaj wspó³czesnego moralitetu, opowiadaj¹cego o losach gêsiareczki Marysi, która dzieli siê z wêdrownym cygankiem ostatnim kawa³kiem chleba. W nagrodê otrzymuje od niego
moc uzdrawiania wszelkich ¿ywych stworzeñ za pomoc¹
czarodziejskiego tañca.
W warstwie dydaktycznej bajka w sposób szczególny
podkreœla wartoœæ zwyciêstwa dobra nad z³em, potêgê mi³oœci oraz koniecznoœæ przebaczania innym. Barwna scenografia, profesjonalne aktorstwo, lalki, muzyka, taniec
i œpiew – to dodatkowe walory tego pouczaj¹cego przedstawienia. Sztuka przeznaczona by³a dla dzieci w wieku od
3 – 10 lat i da³a wiele radoœci dzieciom. Teatr Rozmaitoœci
goœci³ równie¿ za granic¹ min. w Kanadzie i Szwecji. Dziêki pozyskanym œrodkom z Programu Profilaktyki Problemów Alkoholowych w Iwierzycach spektakl ten dzieci
mog³y obejrzeæ nieodp³atnie.
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
21
Posiedzenie
Wojewódzkiej
Rady Kó³
Gospodyñ
Wiejskich
6 marca w naszej gminie odby³ siê
Wojewódzki Zjazd Zarz¹du i Rady Kó³
Gospodyñ Wiejskich. Na posiedzenie
przybyli:
– Beata Adamska – kierownik Oddzia³u Sekretariatu Regionalnego Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich Urzêdu
Marsza³kowskiego,
– Arkadiusz Bêben – dyrektor biura
Podkarpackiej Izby Rolniczej,
– Mieczys³aw Bochenek – prezes Wojewódzkiego Zwi¹zku Kó³ek i Organizacji Rolniczych,
– Janina KuŸniar – przewodnicz¹ca
Wojewódzkiej Rady KGW,
– Stefania Micha³ek – wiceprzewodnicz¹ca Wojewódzkiej Rady KGW
oraz gminne przewodnicz¹ce KGW
w terenu województwa.
Spotkanie rozpoczê³o siê w szkole
podstawowej w Nockowej. Pani Irena
Toœ zda³a sprawozdanie z dzia³alnoœci
KGW dzia³aj¹cych na terenie naszej
gminy. Po czym pani dyrektor Izabela
Kubacka zaprosi³a goœci do obejrzenia
szko³y. Po zwiedzaniu g³os zabra³a p.
Beata Adamska informuj¹c zebranych
o przedsiêwziêciach realizowanych
w ramach dzia³añ Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich oraz zachêca³a panie
do sk³adania wniosków o dofinansowanie dzia³añ KGW. Kolejnym prelegentem by³ Arkadiusz Bêben. Po krótkich rozmowach i dyskusjach problemowych uczestnicy zjazdu zostali zapoznani z dzia³alnoœci¹ placówek kulturalno-oœwiatowych gminy Iwierzyce.
Kolejno odwiedzano: Urz¹d Gminy,
Gimnazjum, Bibliotekê Publiczn¹,
Dzienne Centrum Aktywnoœci w Wiercanach, KuŸniê w Olimpowie, Koœció³
w Bystrzycy. Zwiedzanie zakoñczy³o siê
w Gminnym Oœrodku Kultury. Do grona osób przyby³ych z terenu województwa do³¹czy³y delegacje KGW
z naszej gminy i nasze w³adze samorz¹dowe: przewodnicz¹ca rady gminy
Maria Filipek, wójt gminy Bogus³aw
22
Genowefa Toœ i Mieczys³aw Bochenek.
Janina KuŸniar.
Stefania Micha³ek.
Mucha i zastêpca wójta Andrzej Berlik. W dalszej czêœci zjazdu zaplanowano prezentacje kulturalne oraz wrêczenie legitymacji cz³onka KGW. Legitymacje otrzyma³y panie: Helena
Wiesnowska, Gra¿yna O¿óg, Ma³gorzata Siewierska, Irena Toœ, Gra¿yna
Pacia, Anna Siewierska, Maria Oboz,
Janina Strêk. Na scenie prezentowa³y
siê zespo³y dzia³aj¹ce w GOK: ZPiT
Wiercany, grupy tañca nowoczesnego
i towarzyskiego Gracja i Impuls oraz
grupa teatralna ze SP z Wiercan przy-
gotowana przez p. Otyliê Mordel, prezentuj¹c scenkê promuj¹c¹ zdrowe
od¿ywianie pt. „Witaminki kontra
konserwanty”. Poniewa¿ zjazd przypad³ w okolicach Dnia Kobiet p. Bogus³aw Mucha z³o¿y³ wszystkim Paniom ¿yczenia oraz obdarowa³ czekoladami. Przy obiedzie i koncercie zespo³ów g³os zabierali przedstawiciele
organizacji wojewódzkich i gminnych.
Marta Zdzieb³o
Relacja fotograficzna na str. 2
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
Kolorowo, wiosennie i œwi¹tecznie
– XXII Przegl¹d Plastyki Obrzêdowej w Nagawczynie
Za oknem œnieg jednak atmosfera na sali gimnastycznej gor¹ca.
XXII Przegl¹d Plastyki Obrzêdowej
Sto³ów Wielkanocnych 17 marca
Jury byli tak¿e Pani Joanna Sasak –
plastyk ze Stowarzyszenia Plastycy
Dêbicy, Pan Antoni Kamiñski – Prezydent Fundacji Educare et Servire
2013 r. o godz. 13.00, zawita³ do so³ectwa Nagawczyna – tutaj mamy
wiosnê, a wraz z ni¹ œwiêta Wielkiej
Nocy. Z terenu Gminy Dêbica
w Przegl¹dzie wziê³o udzia³ 13 Zespo³ów Szkó³, 8 Kó³ Gospodyñ Wiejskich oraz 2 Stowarzyszenia. W tym
roku wspó³organizatorem imprezy
by³a Lokalna Grupa Dzia³ania Partnerstwo 5 Gmin i na Przegl¹d zaproszono przedstawicielki Gmin wchodz¹cych w sk³ad LGD. Do konkursu
stanê³o KGW z Gminy Czarna, KGW
Wiercany z Gminy Iwierzyce oraz
SGW Szkodnianki z Sêdziszowa Ma³opolskiego.
Na pocz¹tek imprezy Pani Dyrektor CKiB Agnieszka ¯urek przywita³a licznie przyby³ych goœci, po czym
Konferansjerzy powitali i przedstawili Szacowne Jury, które tego dnia
mia³o nie lada zadanie – wybraæ
wœród tylu piêknych sto³ów te najpiêkniejsze. Przewodnicz¹c¹ Jury
zosta³a Pani Stefania Micha³ek –
Cz³onek Wojewódzkiego Zwi¹zku
Rolników Kó³ek i Organizacji Rolniczych w Rzeszowie oraz V-ce Przewodnicz¹ca Podkarpackiego Ko³a
Gospodyñ Wiejskich. Cz³onkami
oraz £ukasz Laskowski – przedstawiciel LGD Partnerstwo 5 Gmin.
Kiedy Jury rozpoczê³a ocenê publicznoœæ zosta³a zaproszona na wy-
ganizowany dla dzieci. Wszyscy milusiñscy w nagrodê otrzymali paczki
s³odkoœci. Kiedy Jury uda³a siê na
obrady uczestnicy Przegl¹du mogli
skosztowaæ tych wszystkich pysznoœci
znajduj¹cych siê na sto³ach. Publicznoœci nie trzeba by³o d³ugo prosiæ.
Œwi¹teczne smako³yki zniknê³y
w mgnieniu oka.
Po burzliwych obradach przyszed³ czas na wyniki. Przewodnicz¹ca Jury Pani Stefania Micha³ek odczyta³a protokó³ i ukaza³a zebranym
zwyciêzców:
• W kategorii KGW i Stowarzyszenia I miejsce zajê³o KGW Zawada.
• W kategorii Zespó³ Szkó³ I miejsce zaj¹³ ZS w Nagawczynie.
• W Kategorii Najpiêkniejszy Stó³
Wielkanocnych LGD zwyciê¿y³o
KGW z Gminy Czarna.
• KGW Wiercany, KGW Zawada
oraz SGW Szkodnianki otrzyma³y wyró¿nienia.
Na wszystkich uczestników czeka³y pami¹tkowe dyplomy oraz nagrody. Dodatkowe upominki przekaza³a Lokalna grupa Dzia³ania Partner-
stêp chóru pod batut¹ Marcina Pyci.
Ogromn¹ atrakcj¹ by³ konkurs wiedzy o Œwiêtach Wielkanocnych zor-
stwo 5 Gmin. By³o kolorowo, wiosennie i œwi¹tecznie!
CKiB Gminy Dêbica
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
23
Bilans pracy
KGW
z Nockowej
za 2012 rok
W marcu ka¿dego roku Ko³a Gospodyñ Wiejskich z Gminy Iwierzyce
dokonuj¹ oceny swojej pracy.
Sekretarz KGW z Nockowej wspólnie z cz³onkiniami te¿ podsumowa³
pracê za ubieg³y rok. Ko³o podejmowa³o wiele przedsiêwziêæ, by wzbogaciæ pracê w Kole i promowaæ go
w gminie i województwie.
• Uczestniczy³o w II Europejskim Festiwalu Smaków w Krasiczynie na
najlepsz¹ potrawê z podkarpackiej
wo³owiny. Tutaj zas³u¿y³o na wyró¿nienie.
• W konkursie „Smak Tradycji – Kulinarne Dziedzictwo Gminy Iwierzyce” otrzyma³o pierwsze miejsce
za weselnego pieroga.
• Na Festiwalu Podkarpackich Smaków w Górnie wygra³o pierwsze
miejsce za sa³atkê z rzepy.
• Przedstawicielki Ko³a bra³y udzia³
w konkursie Nasze Kulinarne Dziedzictwo w Lesku.
• Uczestniczy³y w Festiwalu Folklorystycznym w Ropczycach „Ocaliæ od
zapomnienia folklor naszego regionu”.
• Szkoli³y siê w Rzeszowie w WSZ na
temat – Klaser produktów tradycyjnych i regionalnych, smaki podkarpackie.
• Uczestniczy³y w trzydniowych Miêdzynarodowych Targach organizowanych w Rzeszowie „Alpejsko-Karpackie Forum Wspó³pracy”.
Za twórcz¹ dzia³alnoœæ Ko³a przewodnicz¹ca zorganizowa³a dla cz³onkiñ wycieczkê w Bieszczady. Uczestnicy zwiedzali Oœrodek Wczasowo-Rehabilitacyjny w Myczkowcach, zaporê
w Solinie i degustowali ró¿ne smaki
na integracyjnym spotkaniu w gospodarstwie agroturystycznym w Ja³owym
u pañstwa Zbigniewa i Danuty Wawryszczuk.
Sekretarz Ko³a
Helena Wiesnowska
24
CHRZAN
Chrzan powinniœmy spo¿ywaæ
przez ca³y rok, a przewa¿nie przypominamy sobie o nim przed œwiêtami
Wielkanocnymi. Chrzan zawiera witaminy: A, B, B1, B2, C, E, sk³adniki
mineralne: potas, wapñ, fosfor, magnez, ¿elazo, mangan, sód, cynk, siarkê, fosfor, jod, chlor, b³onnik, wêglowodany, t³uszcze, zwi¹zki azotowe, glikozydy, flawonoidy, olejki eteryczne,
kwas nikotynowy, argininê, asparaginê, glutaminê, fitoncydy. Chrzan jest
warzywem ma³o kalorycznym 100g to
tylko 70 kalorii. W tradycji chrzeœcijañskiej jest nieodzownym elementem
œwi¹tecznej Wielkanocnej œwiêconki.
Zapewniæ nam ma przez ca³y rok zdrowie i si³y witalne. W ka¿dym koszyczku powinien znajdowaæ siê nie tylko
jako element dekoracyjny, ale jak nakazuje tradycja poœwiêcony smaczny,
piek¹cy, szczypi¹cy chrzan powinno
siê zjeœæ rano na czczo, aby potem do
woli objadaæ siê bezkarnie, obficie
i t³usto przygotowanymi specja³ami.
Chrzan to warzywo i niezast¹piony lek
profilaktyczny, nie tylko podczas œwi¹tecznego ucztowania.
Chrzan w wielu krajach œwiata stosowano w medycynie ludowej. Ma
dzia³anie odka¿aj¹ce i rozgrzewaj¹ce,
zawiera substancje bioaktywne o dzia³aniu przeciwnowotworowym. S³u¿y
do pobudzania apetytu, u³atwiania
trawienia, w leczeniu w¹troby, w kolce w¹trobowej i p³ucnej, jako œrodek
moczopêdny, w kamicy moczowej,
w zapaleniu korzonków, w reumatyzmie i podagrze, w zwalczaniu infekcji, w leczeniu zapalenia oskrzeli,
w goœæcu, w leczeniu trudno goj¹cych
siê ran, w naderwaniu i zapaleniu œciêgien. Chrzan jest naturalnym antybiotykiem dzia³aj¹cym bez skutków
ubocznych, wspomaga leczenie anemii, odchudza, dzia³a moczopêdnie,
rozrzedza krew, poprawia kr¹¿enie
krwi, obni¿a cholesterol, odkwasza
organizm, oczyszcza z toksyn, zapobiega zaparciom, ³agodzi bóle reumatyczne, zapalenie korzonków, odka¿a jamê
ustn¹ i dzi¹s³a, leczy ropiej¹ce trudno
goj¹ce rany i wrzody. Chrzan jest równie¿ kosmetykiem, poprawiaj¹cym
i dbaj¹cym o nasz¹ urodê. Minimalizuje oznaki starzenia siê naszej skóry
i cery. Zmniejsza i wyg³adza zmarszczki, czyni cerê delikatn¹, usuwa piegi,
plamy, wszelkie przebarwienia w tym
s³oneczne, wybiela i rozjaœnia skórê.
Domowym sposobem mo¿emy
przygotowaæ kilka smacznych, zdrowotnych specja³ów czy pielêgnacyjnych kosmetyków.
Mas³o chrzanowe: 1 paczka mas³a,
4 ³y¿ki tartego chrzanu, 1 ³y¿eczka soli,
1 ³y¿eczka soku z cytryny, szczypta cukru. Wymieszaæ chrzan z sokiem z cytryny, mas³o utrzeæ z sol¹ i w czasie
ucierania stopniowo dodawaæ chrzan.
Dok³adnie wymieszaæ, zawin¹æ w foliê
aluminiow¹ formuj¹c ose³kê lub kostkê, w³o¿yæ do zamra¿alnika.
Syrop z chrzanu: 100g œwie¿ego
startego chrzanu, zalaæ 1/2 szklanki
letniej przegotowanej wody i pozostawiæ pod przykryciem na pó³ godziny.
Po czym p³yn odcedziæ, dodaæ do niego 100g miodu i dok³adnie wymieszaæ.
Syrop podajemy 3 razy dziennie po
³y¿ce doros³ym, natomiast dzieciom
po ma³ej ³y¿eczce. Poprawia apetyt
i zwalcza suchy mêcz¹cy kaszel.
Chrzanowa maseczka: œwie¿y starty korzeñ potrzeæ i wymieszaæ z naturalnym jogurtem, na³o¿yæ na twarz. Po
15 minutach sp³ukaæ letni¹ wod¹.
Tonik regeneruj¹cy naskórek: utarty œwie¿y chrzan, zalaæ bia³ym winem
gronowym, dok³adnie wymieszaæ.
Odcedziæ i smarowaæ twarz 2-3 razy
dziennie.
Eugenia Strojny
Zdrowych, radosnych
Œwi¹t Wielkiej Nocy,
suto zastawionych sto³ów,
du¿o wody w poniedzia³ek,
bogatego zaj¹ca
i jak najmilszych spotkañ
w gronie przyjació³ i rodziny
¿yczy
Podkarpacki Oœrodek Doradztwa
Rolniczego w Boguchwale
Zespó³ Doradców w Ropczycach
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
Przygotowania do Œwi¹t Wielkanocnych
w ŒDS w Sêdziszowie M³p.
Wielkanoc to jedno z najwa¿niejszych œwi¹t chrzeœcijañskich upamiêtniaj¹cych œmieræ i zmartwychwstanie
Jezusa Chrystusa. Obchodzone jest
w pierwsz¹ niedzielê po pierwszej wiosennej pe³ni. Poprzedzaj¹cy j¹ tydzieñ,
stanowi¹cy okres wspominania najwa¿niejszych dla wiary chrzeœcijañskiej
wydarzeñ, nazywany jest Wielkim Tygodniem.
Œwiêta Wielkanocne zwi¹zane s¹
z ró¿norodnymi symbolami zwi¹zanymi z zmartwychwstaniem Jezusa Chrystusa. S¹ to:
– Baranek wielkanocny – symbol
Jezusa Zmartwychwsta³ego, ale tak¿e
niewinnoœci, pokory oraz ³agodnoœci.
Traktowany by³ jako zwierzê ofiarne.
W tradycji ¿ydowskiej zwi¹zany jest
z œwiêtem Paschy;
– Wielkanocny zaj¹c – symbolizuje przede wszystkim odradzaj¹c¹ siê
przyrodê, wiosnê oraz p³odnoœæ. Wed³ug œl¹skiej tradycji chodzi z koszyczkiem i rozdaje prezenty w pierwszy
dzieñ œwi¹t Wielkanocnych;
– Wielkanocny kurczaczek – podobnie jak jaja symbolizowaæ ma nowe
¿ycie. Jego ¿ó³ta barwa oznaczaæ ma
radoϾ z Zmartwychwstania. Kolor ten
kojarzy siê równie¿ z s³oñcem, wiecznoœci¹ i odrodzeniem;
– Pisanka – symbol
¿ycia, si³y, mi³oœci i p³odnoœci. Dawniej uwa¿ano, ¿e
malowanie jaj jest warunkiem istnienia œwiata;
– Palma wielkanocna –
upamiêtnia triumfalny
wjazd Chrystusa do Jerozolimy. Wykonywane g³ównie
z wierzby, która symbolizuje odrodzenie i przebudzenie z zimowego snu;
– Sól – minera³, który
w tradycji ludowej mia³ moc odstraszania wszelkiego z³a. Sól to przede
wszystkim oczyszczenie;
– Chleb – to pokarm niezbêdny do
¿ycia. Gwarantuje przede wszystkim
dobrobyt i pomyœlnoœæ. Wœród chrzeœcijan zawsze by³ najwa¿niejszym symbolem – symbolem Cia³a Chrystusa;
– Wêdlina – ma zapewniæ zdrowie
i p³odnoœæ. Symbolizuje tak¿e dostatek.
Wielkanoc by³a czasem powitania
wiosny. Dlatego tak du¿o w tym œwiêcie symboli ¿ycia, odrodzenia, oczyszczenia czy te¿ zdrowia (zielone ga³¹zki palmy, woda, ogieñ a nawet jajko).
Ju¿ nied³ugo œwiêta wielkanocne.
Jak co roku z tej okazji uczestnicy ŒDS
pod okiem opiekunów przygotowuj¹
ozdoby i stroiki, pos³uguj¹c siê ró¿nymi technikami poznanymi na za-
jêciach rêkodzie³a artystycznego.
W ramach zajêæ terapeutycznych
w pracowniach nasi uczestnicy inspiruj¹c siê symbolami wielkanocnymi
tworz¹ piêkne pisanki, baranki, zaj¹czki i kurczaki z glinki, kurczaki
z filcu, koszyki z wikliny papierowej
oraz kartki œwi¹teczne. Przygotowania up³ywaj¹ w atmosferze wzajemnej
¿yczliwoœci i wsparcia. Zaanga¿owanie
wychowawców i uczestników w two-
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
rzeniu ozdób kreuje niezwykle ciep³y
klimat, a ka¿dy uczestnik zajêæ ma
okazjê przekonaæ siê o rodzinnej atmosferze, jaka panuje w Œrodowiskowym Domu Samopomocy. Dziêki niej
maj¹ oni œwiadomoœæ, ¿e ich praca
mo¿e nie tylko wzbogaciæ dorobek
artystyczny, ale tak¿e pomóc w prze³amywaniu trudnoœci i barier spo³ecznych, nawi¹zywaniu bli¿szych kontaktów z innymi ludŸmi. Wytwory ich
sztuki s¹ póŸniej prezentowane podczas kiermaszy wielkanocnych, bêd¹cych wieloletni¹ tradycj¹ Miejsko
Gminnego Oœrodka Kultury w Sêdziszowie Ma³opolskim i Gminnego
Oœrodka Kultury w Wiercanach.
Ciesz¹ siê one du¿¹ popularnoœci¹ zarówno wœród uczestników jak i wœród
osób zainteresowanych; daj¹ mo¿liwoœæ uczestnikom zaprezentowania
swoich umiejêtnoœci a tak¿e wzmocnienia w nich poczucia w³asnej wartoœci i wiary we w³asne si³y.
Œwiêta Wielkanocne to przede
wszystkim œwiêta radoœci, otuchy i nadziei, to czas starannych przygotowañ,
mi³oœci i oczekiwania, dlatego starajmy siê by ka¿de œwiêta by³y coraz lepsze, czego ¿yczymy wszystkim czytelnikom.
Opracowali:
Justyna Ocha³,
Krzysztof Stachurski,
Ewelina ¯egleñ
25
Z
espó³ ADHD oznacza zaburzenie
z deficytem uwagi i nadruchliwoœci. Przypad³oœæ ta jest badana od
ponad 140 lat, ale dopiero od niedawna zaczêto leczyæ, a przede wszystkim
diagnozowaæ dzieci. Zanim jednak zaczniemy bacznie obserwowaæ swoj¹ pociechê pod k¹tem wystêpowania w jej zachowaniu zaburzeñ koncentracji, nadmiernej impulsywnoœci oraz nadruchliwoœci, nale¿y wiedzieæ, i¿ owe niepokoj¹ce zachowania powinny wystêpowaæ
nagminnie i w ka¿dych okolicznoœciach,
a nie jedynie w wyj¹tkowych, trudnych
dla dziecka sytuacjach. Czasem objawy
ADHD wykazuj¹ maluchy cierpi¹ce na
ró¿nego rodzaju alergie b¹dŸ inne zaburzenia zdrowotne, Dlatego w³aœnie
nie warto od razu wpadaæ w panikê, ale
przede wszystkim nale¿y wykonaæ badania, które wyklucz¹ wszelkie inne ewentualnoœci. ADHD mo¿na porównaæ do
pêdz¹cego poci¹gu, który wbrew ostrze¿eniom nie jest w stanie siê zatrzymaæ.
Dziecku trudno zapanowaæ nad planowaniem swoich dzia³añ, a my mamy wra¿enie, ¿e w ogóle nie s³ucha co siê do
niego mówi. Pasa¿erami tego poci¹gu
staj¹ siê cz³onkowie rodziny i ludzie
z otoczenia dziecka, którzy chc¹c nie
chc¹c bywaj¹ anga¿owani w pracê nad
uspokajaniem malucha. Co gorsza, motorniczy czasem zapomina, którêdy jechaæ do celu i jak siê w ogóle kieruje
takim pojazdem. Nie zwraca uwagi na
potrzeby pasa¿erów, za to potrafi zachwyciæ siê krajobrazem, który w³aœnie
mija. Jeœli mu siê spodoba, zboczy z trasy bez wzglêdu na drugi poci¹g na horyzoncie, spóŸnienie, niezadowolenie
pasa¿erów. To dlatego, ¿e dziecko
z ADHD ¿yje chwila obecn¹ i nie wybiega myœlami w przód. Nie przewiduje
konsekwencji dzia³añ. ¯ycie dzieci chorych na owe zaburzenie jest niezwykle
ciê¿kie, jednak¿e to nie symptomy s¹ dla
nich tak uci¹¿liwe, ale przede wszystkim
sposób w jaki s¹ traktowane przez spo³eczeñstwo. Brak tolerancji i zrozumienia przez nauczycieli i opiekunów, b³êdne diagnozowanie oraz brak wiedzy
i bezradnoœæ rodziców przyczyniaj¹ siê
do dodatkowych powik³añ – depresji, niskiej samooceny, problemów i trudnoœci w nauce oraz niemo¿noœci odnalezienia siê w grupie rówieœniczej. Rodzice i opiekunowie powinni byæ œwiadomi, i¿ nieleczone ADHD prowadzi do
powa¿nych konsekwencji w ¿yciu doros³ego, niezdiagnozowanego cz³owieka.
Co istotne ludzie choruj¹cy na owe zaburzenie nie radz¹ sobie doros³ym
w ¿yciu, czêsto popadaj¹ w konflikty
z prawem, s¹ bardziej podatni na uza-
26
le¿nienia, czêœciej powoduj¹ wypadki
drogowe, s¹ bezrobotni – tak naprawdê
skazani na opiekê rodziny i pañstwa.
Co powinno stanowiæ
powód do niepokoju?
Poni¿szy test ukazuje kryteria diagnozy ADHD. Jeœli osiem z 14 symptomów wymienionych w treœci dotyczy zachowañ naszej pociechy, powtarza siê za
ka¿dym razem i w ka¿dej sytuacji (œrodowiskowej i spo³eczne) nale¿y udaæ siê
po poradê do psychologa, który pomo¿e zdiagnozowaæ zaburzenie.
1. Nawet siedz¹c, dziecko wykonuje
ruchy rêkami i nogami, wierci siê.
2. Siedzenie w autobusie, poczekalni czy poci¹gu jest dla dziecka najwiêksz¹ mêk¹. Nara¿aj¹c siê na karê
i nerwy, wstaje, chodzi, biega, schyla siê.
ADHD
– co mo¿e
niepokoiæ
w rozwoju
przedszkolaka?
3. Ró¿ne bodŸce ³atwo rozpraszaj¹
uwagê dziecka (np. to, co siê dzieje za
oknem, podczas gdy dziecko bawi siê
w domu).
4. Czêsto popada w konflikty z rówieœnikami, nie potrafi uszanowaæ panuj¹cych zasad w czasie zabawy.
5. Pragnie jak najszybciej odpowiedzieæ na zadane pytania i czêsto robi to
bez zastanowienia.
6. Trudno mu skoncentrowaæ uwagê na jednej zabawie.
7. Zdaje siê nie rozumieæ do koñca
wydawanych mu poleceñ, szczególnie je¿eli wydawane s¹ one w wiêkszej grupie.
8. Dziecko charakteryzuje tzw. s³omiany zapa³ – wci¹¿ zabiera siê za kolejne czynnoœci nie koñcz¹c pozosta³ych.
9. Nie potrafi siê spokojnie bawiæ bez
wzglêdu na to czy jest samo czy w grupie.
10. Za du¿o mówi, trudno mu przerwaæ, uporczywie d¹¿y do skoñczenia
swojej opowieœci ponad g³osami innych.
11. Przeszkadza w pracach grupowych – poprawia wypowiedzi innych, wyœmiewa, przekrêca lub po prostu przerywa.
12. Zdaje siê nie s³yszeæ kierowanych
w jego stronê uwag.
13. Gubi swoje rzeczy, takie jak zabawki czy kredki.
14. Nie potrafi przewidzieæ konsekwencji swoich zachowañ oraz pomys³ów jakie wciela w ¿ycie, nara¿aj¹c na
niebezpieczeñstwo siebie oraz innych.
Jak pomóc maluchowi
z ADHD?
ADHD powinno siê leczyæ kompleksowo, stosuj¹c jednoczeœnie psychoterapiê, oddzia³ywanie psychospo³eczne, jak
równie¿ leczenie farmakologiczne. Jednak¿e jest kilka cennych rad, dziêki którym rodzice równie¿ bêd¹ mogli przyczyniæ siê do lepszego funkcjonowania
swojej pociechy. Prócz posiadania niezbêdnej wiedzy na temat zaburzenia
warto tak¿e:
• Uporz¹dkowaæ ¿ycie przedszkolaka
– odnosi siê to do pory podawania posi³ków, ogl¹dania telewizji, spacerów,
zabawy itp.
• Przypominaæ regu³y i zasady, których
siê od niego wymaga, u¿ywaj¹c wy³¹cznie krótkich poleceñ. Pamiêtajmy, i¿ raz
wydane polecenie nie oznacza, ¿e dziecko bêdzie siê do niego stosowa³o przez
ca³y dzieñ – najprawdopodobniej nast¹pi to jednorazowo „tu i teraz”.
• Staraæ siê przykuwaæ uwagê dziecka
niekonwencjonalnymi sposobami np.
dzwoneczkiem, klaœniêciem czy gwizdkiem.
• Zdecydowanie nale¿y ograniczyæ
dziecku czas spêdzany przed telewizorem i komputerem, poniewa¿ taki rodzaj rozrywki powoduje rozproszenie
uwagi, a zbyt du¿a iloœæ bodŸców docieraj¹cych jednoczeœnie do mózgu rozstraja uk³ad nerwowy.
• Daæ dziecku mo¿liwoœæ roz³adowania nadmiaru energii podczas bezpiecznych zajêæ ruchowych, takich jak basen,
basen, spacery, sport.
• Kierowaæ polecenia bezpoœrednio
do dziecka; rodzice powinni staraæ siê
unikaæ sformu³owañ w liczbie mnogiej,
ale zwracaæ siê do dziecka po imieniu
prosz¹c by zrobi³o coœ o co je prosimy.
• Bardzo istotne jest, aby nie karaæ
dziecka za to, ¿e nie potrafi zapanowaæ
nad swoim cia³em, myœlami i odruchami. Nale¿y w odpowiedni sposób stymulowaæ jego rozwój oraz dawaæ wsparcie,
akceptacjê oraz jak najwiêcej mi³oœci,
gdy¿ mali nadpobudliwi czêsto uznawani s¹ za dzieci niegrzeczne, co utwierdza je tylko w przekonaniu o w³asnej
niskiej wartoœci.
Kinga Jakubiec, SP Olchowa
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
HISTORIA
Zwi¹zku Ochotniczych Stra¿y Po¿arnych
Rzeczypospolitej Polskiej na terenie Gminy Iwierzyce
Historyczne uwarunkowania
powstania OSP
Idea ochrony stra¿ackiej bierze swój pocz¹tek w epoce wypraw krzy¿owych a wiêc na pocz¹tku II tysi¹clecia
naszej ery. Ma ona, wiêc prawie tysi¹cletni¹ tradycje.
Pierwsze wzmianki o ratownictwie ogniowym pojawiaj¹
siê w Polsce ju¿ w œredniowieczu. Zorganizowane jednostki po¿arnicze, bêd¹ce prekursorami obecnej OSP, powsta³y w Warszawie w okresie powstania listopadowego a instytucjonalne jednostki lokalne poza wyj¹tkami w drugiej
po³owie XIX wieku, równolegle we wszystkich trzech zaborach. Po odzyskaniu przez Polskê niepodleg³oœci, ster
tej dzia³alnoœci przejmuje B. Chomicz. Jako dzia³acz
Zwi¹zku Floriañskiego, organizuje On przy aprobacie
najwy¿szych w³adz pañstwowych we wrzeœniu 1921 roku,
I zjazd zwi¹zków stra¿ackich, które ³¹cz¹ siê w jeden G³ówny Zwi¹zek Stra¿y Po¿arnych Rzeczypospolitej Polskiej. Aktywnie zwi¹zek ten dzia³a równie¿ w okresie II wojny œwiatowej, wspó³pracuj¹c z polskim zbrojnym podziemiem. Podejmuje tak¿e dzia³alnoœæ po zakoñczeniu wojny lecz ze
wzglêdów politycznych w 1949 roku zostaje przez ówczesne w³adze rozwi¹zany. Jego reaktywacja nastêpuje dopiero w 1956 roku. W 1992 roku, ju¿ w III RP, zmieni³ on
nazwê na Zwi¹zek Ochotniczych Stra¿y Po¿arnych Rzeczypospolitej Polskiej. Patronem dzia³añ stra¿ackich jest
od wieków œw. Florian. Nawi¹zywanie do wzorów œw. Floriana, braci stra¿ackiej pe³ni szereg wa¿nych funkcji.
Kszta³tuje, ich morale i s³u¿y wzmocnieniu pro spo³ecznych postaw druhów stra¿aków. Pocz¹tki organizowania
ochrony przeciwpo¿arowej w naszym rejonie te¿ siêgaj¹
tamtych czasów, bowiem ju¿ na prze³omie w 1897 roku,
powstaje pierwsza, obchodz¹ca niedawno 115 rocznicê
powstania stra¿ po¿arna w miejscowoœci Sielec.
Powstanie OSP Sielec
Po po¿arze w koñcowym okresie XIX wieku zabudowañ dworskich w Sielcu, w gaszeniu których uczestniczy
powsta³a w 1874 roku OSP Sêdziszów, o czym wspominaj¹ kroniki tej jednostki, w 1897 roku, rodzi siê myœl
powo³ania Ochotniczej Stra¿y Po¿arnej w Sielcu. Dopiero jednak na posiedzeniu Rady Gminy Sielec w dniu
16.11.1998 r. podjêta zostaje uchwa³a o jej utworzeniu.
W³aœciwy tok dzia³ania tej jednostki rozpoczyna siê
z chwil¹ powo³ania pierwszego jej prezesa którym zostaje Jan Kmieæ. Ogromny wk³ad w rozwój organizacji wnosz¹
równie¿, Szymon Wo³ek – póŸniejszy komendant i Franciszek Kapusta. W tym czasie Rada gminna przeznacza
z w³asnego bud¿etu pieni¹dze na zakup sprzêtu stra¿ackiego i sikawki. Zakupu dokonano jednak dopiero w 1907 r.
za kwotê 140 koron austriackich. W 1925 r. na polu pozy-
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
Obiekt domu stra¿aka w Sielcu.
skanym od so³tysa, Jakuba Dudy, wybudowana zostaje
pierwsza sielecka remiza stra¿acka.
W tym samym roku z okazji 3 maja i piêædziesiêciolecia istnienia stra¿y sêdziszowskiej, OSP Sielec bierze udzia³
w zawodach stra¿ackich w Sêdziszowie zajmuj¹c tam
I miejsce. Sukces ten uda³o siê powtórzyæ dopiero w 1987
roku. Wraz z ko³em m³odzie¿y Towarzystwa Rolniczego
powsta³ym w 1930 r. stra¿acy z Sielca w 1932 r. zakupuj¹
plac pod budowê Domu Ludowego. Dom ten oddano
póŸniej na siedzibê gminy zbiorowej Olchowa. W okresie okupacji w 1943 r. stra¿acy zakupili wóz platformê do
przewozu rêcznej sikawki. Wóz ten zosta³ skradziony podczas dzia³añ wojennych. Po wyzwoleniu prezesem zostaje
wybrany Micha³ Kmieæ, a komendantem Józef Gubernak.
Dla potrzeb wsi zakupuj¹ oni barak w Pustkowie. Staje
siê on miejscem integruj¹cym ca³¹ spo³ecznoœæ wiejsk¹.
Lata szeœædziesi¹te przynosz¹ pomys³ realizacji nowej remizy stra¿ackiej. Inicjatorami tych dzia³añ s¹ M. Kmieæ
i J. Berlik. W 1967 r. z okazji 70-lecia stra¿y dokonano
otwarcia tego obiektu. Jako dar od w³adz pañstwowych,
jednostka otrzymuje motopompê M 400. Sielec ponadto
w latach miêdzywojennych by³ znany z dzia³aj¹cego tu
przy MMR Kó³ka Rolniczego, którego dzia³alnoœæ siêga
czasów powstania jednostki OSP oraz funkcjonuj¹cych
tu w latach dwudziestych XX wieku Stowarzyszenia M³odzie¿y ¯eñskiej i istniej¹cych od 1932 r. z inicjatywy rodziny Ta³asiewiczów, kó³ hodowców trzody chlewnej i mleczarstwa. W okresie powojennym w latach 60. i 70. dzia³a³o tu równie¿ ko³o teatralne „Sielanka” licz¹ce 25 artystów, którego opiekunami byli Wanda Wojdon i Józef
Szpara. W roku 1973 r. rozpoczyna siê budowa domu wiejskiego który stanowi rozbudowê dotychczasowej siedziby
stra¿y. Jego realizacjê zakoñczono dopiero pod koniec
lat 90. W tym czasie z okazji 95-lecia ufundowany zostaje
sztandar dla jednostki OSP Sielec, którego poœwiêcenia
dokona³ rodak tej ziemi ks. Jacek Marchlik. Rok 1996
staje siê dla stra¿y sieleckiej wa¿nym wydarzeniem ze
27
wzglêdu na otrzymanie od zaprzyjaŸnionej, bratniej stra¿y w Olchowej wys³u¿onego samochodu po¿arniczego
Star 25. W tym te¿ roku druhowie z Sielca przejmuj¹ od
stra¿aków z Olchowej, wartê honorow¹ przy Grobie Pañskim w koœciele parafialnym w Sêdziszowie M³p. Powodem tej zmiany jest powstanie nowej parafii w Olchowej.
W setn¹ rocznic¹ utworzenia jednostki, udekorowany zostaje przez wice-wojewodê rzeszowskiego Z. Siewierskiego pochodz¹cego z gminy Iwierzyce jej sztandar medalem zas³u¿ony dla woj. rzeszowskiego. Stra¿ ta liczy w tym
okresie 34 druhów czynnych i 4 honorowych. Jej d³ugoletnim prezesem w ostatnich dekadach XX i w pierwszych
dekadach XXI wieku, jest d³ugoletni dzia³acz stra¿acki
Antoni Kmieæ a do najaktywniejszych druhów zaliczyæ
nale¿y B. i T. Berlików, J. Bieñka, Cz. Orzecha, W. L. i K.
Gubernaków, W. M. i A. Filipków, M. Roga, M. Roja,
S. Szopiñskiego, S i A. Wilków, M. F¹farê, T. i A. Majków,
Z. Motykê, W. i W. Nyczów, J. WoŸniaka, T. Skibê, M. i L.
Sitków, J. Jakubca, M. i A. Kmieciów, J. Pos³usznego,
S. Patrê, P. Pazdana i innych. Wagi tej jednostce dodaje
fakt i¿ jej cz³onek mgr in¿. Jerzy Jakubiec przez szereg lat
by³ równoczeœnie komendantem gminnym OSP w Iwierzycach i Wójtem Gminy a jej cz³onkiem jest równie¿ d³ugoletni Dyrektor WBP w Rzeszowie mgr. in¿. Jacek Pos³uszny.
Rys historyczny OSP Olchowa
Drug¹, co do d³ugoœci dzia³ania stra¿¹ po¿arn¹ na terenie gminy Iwierzyce jest Ochotnicza Stra¿ Po¿arna
z Olchowej. Czas jej instytucjonalnego powstania datowany jest na 8 maja 1909 rok, kiedy to na zebraniu gospodarczym wsi za wójtostwa Jana Roja zapad³a decyzja
o jej powo³aniu. Fakt ten poprzedzi³o jednak, jak wynika
z relacji J. Wojnowskiego, M Drozdowskiej i J. Pazdana
utworzenie w 1904 roku przez Olchowian, Stra¿y Grobowej, po zakupie przez A. Po³cia, W. Drozda i A. Roga,
udzia³ w procesji prymicyjnej ks. Kornela Basary. Za³o¿ycielami OSP byli: S. Strêk, W. Basara, J. Skóra, F. Nita,
W. Drozd, W. Pos³uszny, F. Mycek i T. Szela. Pierwszym
jej prezesem zostaje wybrany Sebastian Strêk, który z w³asnych œrodków kupuje czteroko³ow¹ sikawkê rêczn¹ i zabezpiecza dla niej we w³asnym zakresie zadaszenie. Najwiêcej wspomagaj¹ go w tych dzia³aniach W. Basara,
a póŸniej F. Róg, który zajmuje siê dzia³alnoœci¹ kulturalno-oœwiatow¹. Swój Sztandar jednostka ufundowa³a i poœwiêci³a w 1928 r. Realizacjê w³asnego obiektu rozpoczê³a w okresie PRL-u, z koñcem lat czterdziestych XX wieku a koñczy go w 1953 roku. Inicjatorem jego realizacji
by³ ówczesny naczelnik tej jednostki J. Rucki. Aktywnoœæ
OSP Olchowa by³a i jest szeroko znana. Wysi³ki te przynios³y efekty w postaci nagród w sprzêcie i rozbudowie
w³asnych obiektów. Szczególnie p³odny okaza³ siê okres
za prezesury druha Edwarda Kmiecia cz³owieka niezwykle pracowitego i oddanego idei spo³ecznikostwa. Z du¿ym oddaniem wspomagali go w tym dzia³aniu A. Che³pa, B. Gaska, R. Basara, W. Drozdowski, K. Wojnowski,
T. Jakubek i inni. Jednostka nale¿y do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaœniczego i posiada samochód bojowy
typu ciê¿kiego Jelcz 660. Na prze³omie XX i XXI wieku
pocz¹tkowo, jej prezesem jest W. Skóra. W sk³ad zarz¹du
wchodz¹ w tym okresie Jan, Kazimierz i Edward Ziobro,
W³odzimierz Miga³a, Jerzy Motyka i Piotr Salamon. Do
najbardziej aktywnych druhów nale¿eli ponadto: D. Baran, B. P. i S. Basara M. B³aœ, A. i T. Che³pa, P. Drozd,
W. Drozdowski, L. G¹ska, A. i T. Gruszka, R. Krawczyk,
J. £. M. M. i W. Majka, W Malisiewicz, J. Markiewicz,
Cz. E. K. M. i W. Miga³a, J. Motyka, P. Ocha³, £. T. i R. Przywara, A. W. i W. Skóra, A. Œwiniuch, K. Wojnowski, W. Radoñ, J. i P. Rój, J. Salamon, A. i A. Wojton, A. A. K. i J.
Ziobro, i inni. Cz³onek tej jednostki st. brygadier Jan Ziobro by³ równoczeœnie przez wiele lat gminnym komendantem OSP w Iwierzycach. Poza OSP na terenie Olchowej od pocz¹tku XX wieku, aktywnie rozwija siê równie¿
ruch spó³dzielczy i artystyczny, który w latach szeœædziesi¹tych, œwiêci najwiêksze tryumfy zarówno na arenie ogólnopolskiej jak i miêdzynarodowej. Spo³ecznoœæ Olchowej jest dumna z tych osi¹gniêæ.
Dzia³alnoœæ OSP Nockowa
Obiekt OSP Olchowa.
Bo¿ego Grobu dla potrzeb parafii w Sêdziszowie M³p.
Pierwszymi stra¿nikami zostali w/w oraz L i Sz. Bocheñski, F. Chmiel, F. Drozd, J. Grabowski, W. Job, F. Mycek,
K. Pazdan, P. i Sz. Patro, W. Po³eæ, Sz. Szeliga, W. Szczêch,
A. i W. Rój, J. Róg, M i J Weso³owski, J. Wojnowski, T i W.
Urban, Sz. Zieliñski. Ponadto w 1906 roku, stra¿ ta bra³a
28
OSP w Nockowej zosta³a utworzona w 1911 r. Jej za³o¿ycielami byli Wawrzyniec Szeliga, Józef Grobelny i ks.
I. Piechowicz. W tym czasie okoliczne miejscowoœci nawiedza³y czêste po¿ary. Dlatego inicjatywa ta spotka³a siê
z ¿yczliwym przyjêciem. Zorganizowana stra¿ mia³a charakter samopomocowy. Za zadanie mia³a te¿ prowadzenie æwiczeñ, branie udzia³u, przy po¿arach, a dotkniêtych przez klêskê po¿aru mia³a braæ pod swoj¹ opiekê
i dokonywaæ zbiórek paszy, zbo¿a, a nawet odzie¿y. W tym
okresie organizacja ta nie wzbogaci³a siê materialnie,
zmiany w tym zakresie nastêpuj¹ dopiero w okresie
PRL-u. Do jednych z aktywniejszych druhów nale¿a³
w tym okresie póŸniejszy komendant OSP Nockowa
F. Ziemiñski. Druhowie z Nockowej w 1968 r. przystêpuj¹
do budowy w³asnego Domu Stra¿aka a w 1973 r. otrzymuj¹ samochód bojowy Star 25. S¹ te¿ inicjatorami wielu
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
Obiekt OSP Nockowa.
dzia³añ spo³ecznych. Na prze³omie XX i XXI wieku
w sk³ad zarz¹du wchodz¹: Jan Szczepanowski jako prezes
oraz Cz. Chrzan, F. Ziemiñski, J. Krzesik, E. Grobelny,
T. Szyd³owski jako cz³onkowie.
Dzia³ania Zarz¹du wspomagaj¹ funkcyjnie: J. Pazdan,
J. Szyd³owski i W. WoŸnik i wielu innych. Do najbardziej
aktywnych cz³onków OSP i MDP tego okresu nale¿eli:
R. Grobelny, J. i M. Szczepanowski, W. i J. Szyd³owski,
W. Szeliga, W. Malinowski, S. Toœ, K. Worek, W. Wo¿nik,
K. Januœ, P. Kordek, J. Chrzan, J. Sowiñski, B. Œwistak,
S. Kocoñ, J. Bieniek, J. Pazdan, J. Siewierski. Ich gospodarnoœæ zaliczyæ nale¿y do wzorcowych. Do innych organizacji spo³ecznych dzia³aj¹cych na terenie Nockowej nale¿a³o powsta³e w okresie miêdzywojennym, Stowarzyszenie Polskiej M³odzie¿y Mêskiej za³o¿one przez ks. S. Sypra w dniu 2 czerwca 1929 r. Stowarzyszenie to liczy³o 18
cz³onków. Do jego zadañ nale¿a³o prowadzenie dzia³alnoœci kulturalno-oœwiatowej wœród m³odzie¿y. Pierwszym
jego prezesem by³ Ignacy Wójtowicz, a w kolejnej kadencji Józef Szczepanowski. Jednostka zwierzchnia tego stowarzyszenia znajdowa³a siê w Tarnowie.
OSP Iwierzyce
Przed rozpoczêciem w Iwierzycach dzia³alnoœci OSP,
z inicjatywy prof. Stanis³awa Soko³owskiego, w dniu
22 sierpnia 1922 r. powsta³o tu Ko³o M³odzie¿y przy OTR
Iwierzyce. Liczy³o ono 54 cz³onków. Jego kolejnymi prezesami byli P. Marsza³ek, F. Ignas, J. Marszalkowa, F. Filipek, W. Soko³owski, W. Filipek, J. Gnacek i F. Filipek.
Cechowa³a je ogromna aktywnoœæ, czego dowodem jest
zorganizowanie w okresie miêdzywojennym, kilkuset
przedstawieñ teatralnych. Posiada³o te¿ ono w³asn¹ scenê i by³o wspó³inicjatorem pomys³u, budowy Domu Ludowego w Iwierzycach.
Tak wiêc ju¿ w okresie miêdzywojennym rodzi siê myœl
powo³ania w Iwierzycach Ochotniczej Stra¿y Po¿arnej.
Równie¿ w czasie okupacji podejmowane s¹ takie dzia³ania. Przynosi to w koñcu spodziewane rezultaty. W dniu
6.03.1943 r. z inicjatywy J. Filipka zwo³ane zostaje zebranie za³o¿ycielskie w mieszkaniu ówczesnego so³tysa Iwierzyc W³adys³awa Filipka. W sk³ad zarz¹du weszli wówczas
F. Stêpieñ jako prezes oraz J. Filipek, J. W¹sowski, J. G¹ska, M. Soko³owski, Cz. Filipek. Do stra¿y zapisa³o siê
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
w tym okresie 33 cz³onków. W nied³ugim czasie stra¿acy
pozyskuj¹ pompê. Do kolejnego zarz¹du wybranego
w 1946 r. wchodz¹ d³ugoletni dzia³acze stra¿y Cz. Filipek,
M. Przybek, J. W¹sowski, W. Kozek, W. WoŸnik, P. Ciosek,
który wkrótce zostaje komendantem OSP Iwierzyce. Pod
przewodnictwem swego d³ugoletniego i niezwykle zas³u¿onego Prezesa Piotra Cioska, stra¿acy z Iwierzyc, podejmuj¹ inicjatywê budowy w³asnego obiektu. Jego projektantk¹ jest D. L. Ciosek córka prezesa znana w kraju
i w USA architekt obiektów kubaturowych. Zostaje on oddany do u¿ytku w 1963 r. Jest wykorzystywany kolejno na
ró¿norodne cele, jako dom kultury, punkt katechetyczny, obiekt szkolny czy w koñcu biblioteka. Nie zatraca on
jednoczeœnie podstawowej funkcji jak¹ jest kwatera dla
wiod¹cej na terenie gminy jednostki OSP Iwierzyce. Jej
druhowie, posiadaj¹ równie¿ w³asny sztandar. Ponadto
OSP Iwierzyce nale¿y do Krajowego Systemu RatowniczoGaœniczego. Na ich wyposa¿eniu pozostaje samochód
bojowy Star 200. Od 2010 roku nastêpuje dalsze dosprzêtowienie tej jednostki w sprzêt klasy europejskiej oraz
Obiekt OSP Iwierzyce.
stworzenie ogólno gminnego systemu wczesnego ostrzegania. Na prze³omie XX i XXI wieku w sk³ad zarz¹du
wchodz¹ pocz¹tkowo: H. Piczak, E. Filipek, B. Banaœ,
F. Filipek, J. Szela, P. Stasiewicz, M. Filipek, W. Kowalski,
K. Szeliga, A. Filipek, P. Ignas, wspomaga ich w tym dzia³aniu, jako osoby funkcyjne: F. Gnacek, K. Feret i J. Przybek. Do najbardziej aktywnych cz³onków OSP i MDP tego
okresu nale¿¹: M. i E. Filipek, W. Grêbosz, T i B. Banaœ,
J. Przybek, F. Gnacek, W. Kowalski, S. Kmieæ, S. A. i J.
Filipek, S. Toœ, R. Paj¹k, B. Mucha, J. Bochnak, P. Stasiewicz, K. Szeliga, J. Zawiœlak, J. Ignas, A. Skiba. Koordynacj¹ ca³oœci poczynañ OSP na terenie gminy Iwierzyce
zajmuje siê zarz¹d gminny.
OSP Bêdzienica
OSP Bêdzienica powsta³a w 1947 roku. Jej za³o¿ycielami byli: B. Kiciñski, J. Habaj, J. Raœ i E. Gniewek. Na
pocz¹tku swej dzia³alnoœci, poza dzia³k¹ budowlan¹
i nabyt¹ motopomp¹ jednostka ta nie posiada³a w³asnego maj¹tku trwa³ego. Wszelkie akcje bojowe prowadzone by³y w ramach udostêpnienia transportu prywatnego
a sprzêt przetrzymywano w wynajêtych pomieszczeniach.
Dopiero pod koniec XX wieku w roku 1996/7 r. jednost-
29
ka ta dokona³a wymiany terenu i pozyska³a oraz wyremontowa³a na swoje potrzeby dawny budynek gospodarczy
przy Szkole Podstawowej w Bêdzienicy. Na prze³omie XX
i XXI wieku prezesem tej jednostki by³ B. Kiciñski, a naczelnikiem I. Pypeæ. Po nich stanowisko to piastowa³
S. Malinowski a w sk³ad Zarz¹du wchodzili E. Klimek,
J. Grobelny, M. £yszczak, W Kuper. Dzia³ania te wspomagali równie¿ aktywnie J. Mêdryga³, J. Mik i P. £yszczak.
Edward Klimek który jest ponadto Z-c¹ Prezesa w Zarz¹dzie gminnym OSP Iwierzyce. Do najbardziej aktywnych
cz³onków OSP i MDP tego okresu nale¿eli: S. J. i K. Grobelny, S. i T. Malinowski, W. Kuper, E. i J. Klimek, A. Kocoñ M. i S. Mêdygra³, J. Mik, M. £yszczak, D. Gniewek, A.
i D. £opuszyñski, K. i M. Markiewicz, A. £yko, B. i B. Kiciñski, D. Siewierski, J. Pypeæ, W. i K. Szpara, J. £yko.
Tekst pochodzi ze zbioru informacji W. Wojdona
– cdn.
Obiekt OSP Bêdzienica.
Zapalenie ucha
Ostre zapalenie ucha œrodkowego to jedno z najczêœciej
spotykanych schorzeñ w praktyce lekarza pierwszego kontaktu i w ambulatoryjnej praktyce otolaryngologicznej. Zapalenie to jest szczególnie czêste u dzieci. Uwa¿a siê, ¿e przed
ukoñczeniem 7 roku ¿ycia oko³o 90% dzieci przebywa przynajmniej jeden epizod zapalenia ucha œrodkowego, a 40% –
wiêcej ni¿ 3 takie epizody. Powy¿ej 18 roku ¿ycia zapalenie
ucha œrodkowego wystêpuje o wiele rzadziej. Budowa anatomiczna jamy ucha œrodkowego oraz ca³ej twarzoczaszki warunkuje czêstoœæ wystêpowania zapalenia
ucha œrodkowego w poszczególnych grupach wiekowych. Bliskie s¹siedztwo nosa,
zatok przynosowych, czêœci nosowej gard³a oraz ucha œrodkowego powoduje, ¿e
schorzenia jam nosa w istotny sposób
wp³ywaj¹ na stan i funkcjonowanie ucha
œrodkowego.
Ucho œrodkowe po³¹czone jest z czêœci¹ nosow¹ gard³a za pomoc¹ tr¹bek s³uchowych. To po³¹czenie ma podstawowe znaczenie dla utrzymania prawid³owego ciœnienia w jamie bêbenkowej, tzn.
mo¿liwie zbli¿onego do ciœnienia powietrza panuj¹cego na zewn¹trz b³ony bêbenkowej. Jeœli tr¹bki s³uchowe s¹ dro¿ne i utrzymuj¹ prawid³owe ciœnienie, to
s¹ spe³nione warunki do przenoszenia
dŸwiêków ze œrodowiska zewnêtrznego poprzez b³onê bêbenkow¹ i struktury ucha œrodkowego do ucha œrodkowego. Jednoczeœnie tr¹bka s³uchowa stanowi naturalny przewód, którym mo¿e szerzyæ siê zaka¿enie z jamy nosa do ucha œrodkowego. Uwa¿a siê, ¿e jest to najczêstsza droga, jak¹ dochodzi
do zaka¿enia ucha œrodkowego, a wiêc do jego ostrego zapalenia. U dzieci tr¹bki s³uchowe maj¹ nieco odmienn¹ budowê ni¿ u osób doros³ych. S¹ szersze, bardziej poziomo ustawione, a w zwi¹zku z tym znacz¹co czêœciej wystêpuje zapalenie ucha œrodkowego w wieku rozwojowym. Mo¿liwe jest te¿
zaka¿enie ucha œrodkowego drog¹ krwiopochodn¹ lub przez
30
uszkodzon¹ b³onê bêbenkow¹, ale taka etiologia jest znacznie rzadsza.
Objawy ostrego zapalenia ucha u starszych dzieci i doros³ych s¹ zwykle bardzo czytelne. Nale¿¹ do nich: silny, pulsuj¹cy ból ucha i okolicy skroniowej, niedos³uch, szumy uszne,
podwy¿szona temperatura cia³a oraz dreszcze. U niemowl¹t
i ma³ych dzieci obserwujemy dodatkowo brak apetytu, niepokój, p³aczliwoœæ, temperaturê nieraz podwy¿szon¹ do
400 C oraz wymioty. Podstaw¹ rozpoznania zapalenia ucha
jest badanie otoskopowe. Pozwala ono
oceniæ wygl¹d b³ony bêbenkowej w zale¿noœci od fazy zapalenia.
Nieleczone i rozwijaj¹ce siê ostre zapalenie ucha œrodkowego mo¿e doprowadziæ do szeregu powik³añ, np. perforacji (czyli przedziurawienia) b³ony bêbenkowej, ostrego ropnego zapalenia
wyrostka sutkowatego, pora¿enia nerwu
twarzowego oraz zapalenia w obrêbie
opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu.
Leczenie ostrego zapalenia ucha
œrodkowego obejmuje 3 warunki dzia³ania. Po pierwsze podaje siê leki przeciwbólowe i przeciwgor¹czkowe. Nastêpnie
próbuje siê „odblokowaæ” tr¹bki s³uchowe poprzez zmniejszenie obrzêku b³ony œluzowej nosa. Trzecim warunkiem
dzia³ania jest przyczynowa antybiotykoterapia. Wybór postêpowania leczniczego zale¿y od dolegliwoœci podmiotowych
i etapu choroby. Ostre zapalenie ucha œrodkowego najczêœciej jest wywo³ywane przez bakterie, rzadziej przez wirusy.
Dlatego zazwyczaj zachodzi koniecznoœæ podania antybiotyku. Nale¿y pamiêtaæ, ¿e w zapaleniu ucha œrodkowego lekarz najczêœciej zaleca stosowaæ antybiotyk od 7 do 10 dni.
Zbyt krótkie przyjmowanie leku mo¿e skutkowaæ nawrotem
zapalenia, co w konsekwencji wyd³u¿a leczenie, podnosi koszt
leczenia oraz ryzyko wyst¹pienia objawów niepo¿¹danych.
Lek. med. Jerzy Niedzielski
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
Nowi
ministranci
W dniu 13 marca 2013 r. podczas
Mszy œw. o godz. 17:00 piêciu kandydatów zosta³o w³¹czonych do grona ministrantów w kaplicy w Bêdzienicy. Natomiast 15 marca w koœciele parafialnym
w czasie Mszy œw. na zakoñczenie reko-
lekcji szkolnych ks. Proboszcz Aleksander Œmietana w³¹czy³ szeœciu kandydatów
w poczet ministrantów. Ch³opcy od wrzeœnia przygotowywali siê do pos³ugi ministranta uczestnicz¹c raz w tygodniu
w zbiórkach. Poznawali ksiêgi, szaty, naczynia i przedmioty liturgiczne oraz wnêtrze koœcio³a. W uroczystym dniu przyjêcia wobec swoich kolegów i kole¿anek
z³o¿yli przyrzeczenia ministranckie.
Ka¿dy z nich z przejêciem wypowiada³ nastêpuj¹ce s³owa: Dziêkuj¹c Chrystusowi Panu za ³askê powo³ania mini-
stranckiego, przyrzekam œwiête czynnoœci ministranta wype³niaæ pobo¿nie, gorliwie i radoœnie na chwa³ê Bo¿¹ i dla dobra wspólnoty parafialnej. œwiêty Stanis³awie Kostko, módl siê za nami. Amen. Po przyrzeczeniu za³o¿yli od teraz obowi¹zuj¹cy
ich strój liturgiczny – poœwiêcone kom¿e ko³nierzyki. Liturgiczna S³u¿ba O³tarza w naszej parafii liczy 78 ministrantów w tym 20 z Bêdzienicy. Ich zadaniem jest s³u¿ba przy o³tarzu i dbanie
o piêkno liturgii.
Ks. Krzysztof Bal
„Bieg ukoñczy³em,
wiary ustrzeg³em”
S³owa te napisa³ œw. Pawe³ Aposto³, nied³ugo przed swoj¹ œmierci¹, do swojego przyjaciela Tymoteusza. Pokazuj¹ one jak wielk¹
wartoœci¹ jest skarb wiary, nadziei i mi³oœci, który otrzymaliœmy na
chrzcie œw. Stare przys³owie ³aciñskie mówi: Nobilitas obligat – szlachectwo zobowi¹zuje. Rok Wiary, który prze¿ywamy w koœciele
uœwiadamia nam jak bardzo zostaliœmy przez Boga obdarowani.
Te dary mobilizuj¹ nas do ci¹g³ej wspó³pracy z ³ask¹ Boga, by je
pomna¿aæ, poniewa¿ stanowi¹ one si³ê, która napêdza nasze ¿ycie.
Okres wielkiego postu, jest dla chrzeœcijan czasem rozwa¿ania
Mêki Jezusa, by jak najlepiej siê przygotowaæ do najwa¿niejszych
œwi¹t chrzeœcijañskich jakim jest Triduum Paschalne. Nasza Parafia przygotowuje siê do Wielkanocy bardzo solidnie. Rozwa¿amy
Mêkê Pañsk¹ w czasie dróg krzy¿owych: dla dzieci o 15.30, dla
doros³ych o 17.00, a o 19.30 mamy drogê krzy¿ow¹ po³¹czon¹
z katechez¹ biblijn¹ dla m³odzie¿y pracuj¹cej i wszystkich chêtnych. W ka¿d¹ niedzielê o 15.00 prze¿ywamy nabo¿eñstwo gorzkich ¿ali z kazaniami pasyjnymi, które w tym roku g³osi ks. Krzysztof Bal. Rekolekcje szkolne umo¿liwiaj¹ dzieciom i m³odzie¿y ws³uchiwanie siê w s³owo Bo¿e. W tym roku g³osi³ je ks. Daniel Kosiba
z parafii Przewrotne. Parafialny zespó³ Caritas zbiera w sklepach
dary serca, które pos³u¿¹ na przygotowanie paczek œwi¹tecznych
dla rodzin wielodzietnych i ubogich z naszej parafii. Mo¿na by
powiedzieæ, ¿e ka¿dy jak tylko potrafi realizuje wezwanie Jezusa
do postu, ja³mu¿ny i modlitwy. Ufamy, ¿e to pomo¿e nam jak najlepiej prze¿yæ Wielkanoc.
Na te œwiêta, w imieniu Ks. Proboszcza i ksiê¿y pracuj¹cych
w naszej parafii, sk³adam wszystkim czytelnikom, najserdeczniejsze ¿yczenia – zdrowych i b³ogos³awionych œwi¹t. Szczêœæ Bo¿e.
Ks. Jaros³aw Stefañski
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
31
ks. Marcin Nabo¿ny
„Koœció³ naszym domem”
Grupy duszpasterskie w dziejach parafii œw. Micha³a Archanio³a w Nockowej (cz. 6)
Dziewczêca S³u¿ba
Maryjna
Okreœlenie – Dziewczêca S³u¿ba Maryjna (DSM) – zawiera najkrótsz¹ syntezê programu duszpasterskiego realizowanego dla duchowego i moralnego rozwoju
dziewcz¹t. Formacja w DSM polega na uczestnictwie w spotkaniach,
podczas których najwa¿niejszymi elementami s¹ modlitwa i odkrywanie treœci
Ewangelii przez zabawê i pracê w grupach.
Dziewczêca S³u¿ba Maryjna zosta³a
zainicjowana w parafii Nockowa 8 grudnia 1992 r. W 1992 i 1993 r. istnia³y czter y grupy: w Iwierzycach („Ró¿a”),
w Wiercanach-Olimpów („Wie¿a”),
w Nockowej („Arka”) i w Bêdzienicy. Do
grupy iwierzyckiej nale¿a³y: Banaœ Sabina, Ignas Magdalena, Filipek Agnieszka,
Kmieæ Katarzyna, Kmieæ Aleksandra,
Feret Anna, Kozio³ Ewelina, Pazdan
Anna, Depa Sylwia, Wytrwa³ Lucyna, Filipek Jolanta, Dutka Agata,
Nawój Sabina. Do grupy w Bêdzienicy nale¿a³y: Siewierska Monika,
Habaj Lidia, Gniewek Monika,
Szeliga Marzena, £yko Ewa, Siewierska Ewa, Szeliga Ewa, Malinowska Agnieszka, Habaj Marta,
Pypeæ Renata, Mik Agata, Rusin
Dorota, Siewierska Jolanta, £yszczak Aneta, Duduœ Ewelina, Mêdryga³
Ewa, Mêdryga³ Anna, BliŸniak Aneta.
Animatorkami grup by³y: Lucyna Pop³awska w Iwierzycach, Renata Ziemiñska
(do 1995), a nastêpnie Agata Dryja w Wiercanach, Iwona Dzik w Nockowej, Siewierska Agnieszka i Katarzyna Kraja w Bêdzienicy. 22 paŸdziernika 1995 r. utworzono
kolejn¹ grupê DSM w Nockowej, której
animatork¹ zosta³a Marta Grobelna.
We wszystkich grupach spotkania odbywa³y siê dwa razy w miesi¹cu. Ka¿de rozpoczyna³a i koñczy³a wspólna modlitwa.
Podczas spotkañ uczono siê œpiewu, roz-
Spotkanie DSM z ks. bp Kazimierzem Górnym.
Anna, P³onka Edyta, Kraja Agata, Piczak
Urszula, Oracz Barbara, Che³pa Joanna,
Rolek Anna, Kucharska Agnieszka. Do
grupy w Wiercanach nale¿a³y: Kocon
Monika, Kocon Barbara, Bielak Monika, Ignas Monika, U³amek Anna, Wiater Barbara, Ziemiñska Monika, Przybek
Dorota, Dryja Magdalena, Kocon Anna,
Kisiel Anna, Lelek Monika, Lelek Ma³gorzata, Górecka Beata, Pazdan Anna.
Do grupy w Nockowej nale¿a³y: Grobelna Anna, Szeliga Barbara, Gawron Urszula, Paœko Agata, £agowska Joanna,
Grobelna Ma³gorzata, Róg Iwona, Mik
Agnieszka, Filipek Agnieszka, Paœko
32
wa¿ano Pismo œw. Dziewczynki chêtnie
anga¿owa³y siê w uczestnictwo we Mszach
œw. i nabo¿eñstwach, pomaga³y dekorowaæ
œwi¹tyniê, uczestniczy³y w drogach krzy¿owych na wzniesieniu Halicz w Wiœniowej,
prowadzi³y adoracjê w Wielkim Poœcie.
Za³o¿ony w 1992 r. w Bêdzienicy przez
ks. Krzysztofa Kud³awca DSM zosta³
w 1993 r. zmieniony przez ks. Piotra KuŸniara w „Grupê Apostolsk¹”, do której
do³¹czyli ch³opcy. Spora liczba dziewczynek z DSM zaanga¿owa³a siê tak¿e w Papieskie Dzie³a Misyjne Dzieci. Obecnie
grupa DSM istnieje w Bêdzienicy, gdzie
opiekunem jest Bernadetta Klimek.
Kó³ka Misyjne
W 1843 r. na wzór Dzie³a Rozkrzewiania Wiary powsta³o w Pary¿u dzie³o misyjne dla dzieci, które przez codzienn¹ modlitwê i miesiêczne, zwykle groszowe ofiary, zobowi¹zywa³y siê do niesienia pomocy dzieciom w krajach misyjnych. Od 1857
roku dzie³o to pod nazw¹ Œwiêtego Dzieciêctwa Pana Jezusa, zosta³o tak¿e zainicjowane w Polsce. W 1927 r. dzia³a³o
w wielu diecezjach 857 lokalnych stowarzyszeñ. Ich funkcjonowanie zosta³o przerwane przez wybuch drugiej wojny œwiatowej, a póŸniej w wyniku likwidacji w 1949
roku przez w³adze komunistyczne wszystkich organizacji i stowarzyszeñ katolickich.
Wznowi³o ono swoj¹ dzia³alnoœæ duszpastersk¹ w latach siedemdziesi¹tych XX
wieku. W latach dziewiêædziesi¹tych odnotowano dynamiczny rozwój Papieskiego Dzie³a Misyjnego Dzieci (PDMD).
W trosce o pomoc dla misjonarzy
z Diecezji Rzeszowskiej bp Kazimierz Górny powo³a³ w 1995 r. Diecezjalne Dzie³o
Misyjne. W tym samym roku z inicjatywy
ks. proboszcza Aleksandra Œmietany powsta³a grupa misyjna w parafii Nockowa,
która swoj¹ pracê opiera³a o statut PDMD.
W swoich szeregach skupia³a m³odzie¿
szkoln¹, a jej opiekunem by³ ks. Aleksander Œmietana. 30 wrzeœnia 1995 r. grupa
z Nockowej wziê³a udzia³ w Kongresie Papieskiego Dzie³a Misyjnego Dzieci w Hermanowej. Uczestniczy³y w nim dzieci
z diecezji przemyskiej i rzeszowskiej. Parafiê z Nockowej reprezentowali ks.
A. Œmietana, opiekun Jadwiga Paœko oraz
Joanna D³u¿eñ, Marta Klimek, Daniel
Kubacki. Dziêki temu spotkaniu zainicjowano grupê PDMD w parafii w Nockowej.
Jako pierwsi do grupy misyjnej zg³osili siê:
Kocoñ Agnieszka, D³u¿eñ Joanna, Klimek
Marta, Barciñska Agata, Majka Monika, Siwiec Ewelina, Kolebuk Katarzyna, Lelek
Bo¿ena, Lelek Ma³gorzata, Kubacki Daniel, Siedlecki Micha³, Wszo³ek Waldemar,
Ignas Grzegorz, Lelek Pawe³. M³odzi ludzie spotykali siê co dwa tygodnie i zapoznawali siê z ciê¿k¹ prac¹ misjonarzy, czytali Pismo œw., œpiewali piosenki religijne,
organizowali ró¿ne zabawy. Od pocz¹tku
funkcjonowania Dzie³a dzieci nale¿¹ce do
PDMD ofiaruj¹ w intencji misji swoje modlitwy, wyrzeczenia, wspomagaj¹ materialnie misjonarzy i dzieci z krajów misyjnych.
Ze wzglêdu na liczne, ci¹gle powiêkszaj¹ce siê grono chêtnych do PDMD,
zosta³o ono podzielone na dwie grupy
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
prowadzone przez Izabelê Kuback¹
w Nockowej i Mariê Idzik w Wiercanach.
W tej formie dzia³a do dnia dzisiejszego,
a opiekê duchow¹ nad grupami sprawuje
Ksi¹dz Proboszcz.
najmniejszych, Mnieœcie uczynili” (Mt
25,40). Tak¿e Koœció³ katolicki w Polsce
od samego pocz¹tku, obok dzia³alnoœci
ewangelizacyjnej, prowadzi³ zorganizowan¹ dzia³alnoœæ dobroczynn¹ wœród ludzi biednych i potrzebuj¹cych.
„Caritas” koœcielna to
wytwór ubieg³ego – XX
wieku – przynajmniej w
formie instytucji diecezjalnych. W Polsce miêdzywojennej, po drugiej wojnie
œwiatowej oraz po 1990 r.,
„Caritas” by³a jedn¹ z najprê¿niejszych placówek
spo³ecznych prowadzonych przez Koœció³. Dlatego te¿ nieprzyjazny Koœcio³owi system rz¹dów w PRL
Kó³ko Misyjne na Kongresie Misyjnym w Rzeszowie w 2008 r.
doprowadzi³ w 1950 r. do
Praca Kó³ka Misyjnego odbywa siê
likwidacji na okres czterdziestu lat istniewed³ug planu pracy wyznaczonego przez
j¹cej wówczas instytucji „Caritas”.
Referat Misyjny Kurii Diecezjalnej w Rze„Caritas Polska” jako instytucja chaszowie i realizowana jest poprzez rozwarytatywna Konferencji Episkopatu Polski
¿anie S³owa Bo¿ego, przygotowywanie lizosta³a reaktywowana 10 paŸdziernika
turgii Mszy œw. w ka¿dy pierwszy pi¹tek
1990 r. O jej wa¿nym pos³annictwie mo¿e
miesi¹ca i zbieranie ofiar na cel misji, przeœwiadczyæ tak¿e fakt, i¿ po utworzeniu
prowadzanie loterii fantowej w szkole
w 1992 r. diecezji rzeszowskiej, „Caritas”
i przes³anie zebranych funduszy na konto
by³a pierwsz¹ instytucj¹ powo³an¹ do istPDMD, przygotowywanie drobnych uponienia przez bpa rzeszowskiego Kazimieminków dla osób starszych i samotnych na
rza Górnego.
terenie parafii przed œwiêtami Bo¿ego NaParafia w Nockowej swoj¹ aktywnoœæ
rodzenia, przygotowanie Kolêdników Miw dziedzinie chrzeœcijañskiego mi³osiersyjnych, spotkania z misjonarzami (m.in.
dzia wobec potrzebuj¹cych pomocy wykaz ks. Wies³awem Papug¹, ks. Krzysztofem
zywa³a od samego pocz¹tku swej dzia³alKud³awcem, ks. Marianem Pazdanem oraz
noœci. Wydatnym dowodem egzemplifikuz Siostr¹ Donat¹ Majk¹), czytanie i analij¹cym to stwierdzenie jest istnienie w Noczowanie artyku³ów „Œwiata Misyjnego”.
kowej przez niemal trzysta lat szpitala dla
Kó³ko Misyjne z parafii w Nockowej
ubogich. Uposa¿y³ go w 1631 r. Miko³aj
uczestniczy tak¿e w ogólnopolskich spoSpytek Ligêza. Szpital ten funkcjonowa³
tkaniach, takich jak Tydzieñ Misyjny, Kondo pocz¹tku XX wieku. Jego dzia³alnoœæ
gres Misyjny Dzieci na Jasnej Górze, Konwymaga osobnego opracowania, które
gres Misyjny Dzieci w Krakowie-£agiewniuka¿e w tym aspekcie zaanga¿owanie pakach. Dzieci bior¹ udzia³ tak¿e w organirafii w Nockowej.
zowanych raz w roku Diecezjalnych KonIstnienia zorganizowanych form Carigresach Misyjnych.
tas w Nockowej dowodz¹ znajduj¹ce siê
w archiwum parafialnym materia³y przes³ane w 1937 r. przez „Zwi¹zek Caritas”
Parafialny Zespó³
w Tarnowie, dotycz¹ce zebrañ i dzia³alno„Caritas”
œci „Caritas” w parafiach pt. „Zbiór utworów na zebranie propagandowe «CariDobroczynnoœci
tas»„. Wówczas w diecezji tarnowskiej bp
wobec ludzi chorych
Edward Lisowski dekretem z 1 marca 1937
i potrzebuj¹cych by³y
roku erygowa³ Zwi¹zek „Caritas” Diecezji
znane ju¿ w Starym TeTarnowskiej oraz zatwierdzi³ jej statut.
stamencie. Chrzeœcijañstwo przejê³o wiele
W parafii Nockowa „Caritas” powsta³
form starotestamental12 maja 1946 r. Na czele oddzia³u stan¹³
nej dobroczynnoœci, rozbudowa³o j¹ i zinks. Kazimierz Dzierwa, a prezesem zosta³
stytucjonalizowa³o ró¿ne przejawy jej akwybrany Micha³ Szczepanowski. Z ka¿dej
tywnoœci, a przede wszystkim uczyni³o miwioski wybrano 3-4 cz³onków, którzy mieli
³osierdzie œrodkiem uœwiêcenia i osobistej
sprawowaæ opiekê nad potrzebuj¹cymi
doskona³oœci. Dokona³o siê to dziêki nawokó³ swego miejsca zamieszkania. Spotkauce Chrystusa, Który mi³oœæ bliŸniego
nia Parafialnego Oddzia³u „Caritas” odbyuto¿sami³ z mi³oœci¹ Boga: „Wszystko, co
wa³y siê raz w miesi¹cu. Podczas tych spouczyniliœcie jednemu z tych braci moich
tkañ omawiano aktualne potrzeby pod-
WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46)
opiecznych. Powojenna dzia³alnoœæ „Caritas” w Nockowej trwa³a do 2 lutego 1950 r.
W tym czasie przeprowadzono m.in. zbiórkê zbo¿a i odzie¿y dla najbiedniejszych
w parafii, zakup zeszytów dzieciom szkolnym, zorganizowano parafialny „dzieñ chorych”, pomoc dla Seminarium Duchownego w Tarnowie w formie p³odów rolnych.
Wzmianki o istnieniu grupy charytatywnej znajdujemy w Kronice parafialnej
koñcem lat 80. XX wieku. W 1988 r.
w parafii Nockowa zespó³ charytatywny liczy³ 14 osób i w³¹cza³ siê w pomoc chorym i potrzebuj¹cym. Po reaktywowaniu
„Caritas” w Polsce i utworzeniu jej struktur 8 maja 1992 r. w diecezji rzeszowskiej,
do której w³¹czono parafiê w Nockowej,
w roku 1992 Parafialny Zespó³ Charytatywny przerodzi³ siê w Parafialny Zespó³ Caritas i liczy³ 15 osób. By³y to panie: Bartusik Zofia – przewodnicz¹ca, Pop³awska
Maria – zastêpca, Rataj Stefania – sekretarz, Wszo³ek Stefania, Szela Maria, Bochnak Helena, Drozd Maria, Szymusik Danuta, Zaj¹c Stefania, Wójtowicz Krystyna,
Toœ Aniela, Oracz Cecylia, Worek Józefa,
Rusin Krystyna, Markiewicz Helena.
Zespó³ charytatywny „Caritas” to aktualnie prê¿na grupa zajmuj¹ca siê spraw¹
biednych w parafii. Uczestniczy w ró¿nych
akcjach, maj¹cych na celu wsparcie materialne biednych ludzi. Organizuje zbiórkê
na ró¿ne potrzeby, rozdziela dary ¿ywnoœciowe, z okazji œwi¹t Bo¿ego Narodzenia
i Zmartwychwstania Pañskiego przygotowuje paczki dla potrzebuj¹cych, niesie pomoc
finansow¹ w wypadkach losowych. Dzia³alnoœæ charytatywna wymaga wiele poœwiêcenia, odwagi i g³êbokiej wiary, st¹d panie
z „Caritas” w Nockowej od wielu lat uczestnicz¹ w rekolekcjach dla Parafialnych Zespo³ów Caritas organizowanych w oœrodku
rekolekcyjnym w Myczkowcach.
Bogata i potrzebna dzia³alnoœæ „Caritas” w Nockowej nie jest czêsto dokumentowania w myœl ewangelicznej zasady:
„Strze¿cie siê, ¿ebyœcie uczynków pobo¿nych nie wykonywali przed ludŸmi po to,
aby was widzieli; inaczej nie bêdziecie
mieli nagrody u Ojca waszego, który jest
w niebie. (...) Niech nie wie lewa twoja
rêka, co czyni prawa, aby twoja ja³mu¿na
pozosta³a w ukryciu. A Ojciec twój, który
widzi w ukryciu, odda tobie” (Mt 6,1-4).
Obecnie do zespo³u „Caritas” nale¿¹:
Bartusik Zofia – przewodnicz¹ca, Czapka
Maria, Drozd Maria, Feret Helena, Filipek
El¿bieta, Idzik Maria, Jaworska Helena,
Klimek Bernadetta, Oracz Cecylia, O¿óg
Gra¿yna, Szela Maria, Œwistak Anna, W¹troba Renata, Wiech Urszula.
Nale¿y równie¿ zaznaczyæ, ¿e na terenie parafii w Gimnazjum im. Jana Paw³a
II w Iwierzycach, dzia³a Szkolne Ko³o Caritas, w którego dzia³alnoœæ zaanga¿owana jest spora liczba gimnazjalistów.
33
Œlubowanie nowo przyjêtych policjantów
Roczna odprawa ropczyckiej policji
29 stycznia 2013 r. odby³a siê odprawa s³u¿bowa podsumowuj¹ca miniony rok pracy Policji w powiecie ropczyckosêdziszowskim. W spotkaniu uczestniczy³ inspektor Andrzej
Sabik – Zastêpca Komendanta Wojewódzkiego Policji oraz
zaproszeni goœcie.
W budynku starostwa, odby³a siê roczna odprawa Policji.
W spotkaniu, oprócz przedstawicieli ropczyckiej komendy,
uczestniczyli zaproszeni goœcie oraz Zastêpca Podkarpackiego Komendanta Wojewódzkiego – insp. Andrzej Sabik. Spotkanie by³o okazj¹ do rozmowy o bezpieczeñstwie w powiecie
ropczycko-sêdziszowskim.
Komendant Powiatowy Policji w Ropczycach m³. insp.
Witold Wójcik przedstawi³ zgromadzonym sprawozdanie
z dzia³alnoœci zarz¹dzanej przez niego jednostki oraz ocenê
stanu bezpieczeñstwa i porz¹dku publicznego na terenie
powiatu ropczycko-sêdziszowskiego za 2012 rok.
13 lutego 2013 r., troje nowo przyjêtych policjantów,
w obecnoœci I Zastêpcy Komendanta Powiatowego Policji
w Ropczycach oraz kadry kierowniczej wypowiedzia³o s³owa:
„Ja obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, œwiadom podejmowanych obowi¹zków policjanta œlubujê...”.
W szeregi ropczyckiej Policji wst¹pili posterunkowi:
Dariusz Skórski, S³awomir
Œwider oraz Marta Wnêk. Za
kilka dni, zaprzysiê¿eni dzisiaj
policjanci, wyjad¹ do jednej
z policyjnych szkó³ na przeszkolenie. Po kilku miesi¹cach nauki wróc¹, aby realizowaæ s³owa z³o¿onej przysiêgi s³u¿¹c mieszkañcom naszego powiatu.
VI edycja plebiscytu
„Policjant, który mi pomóg³”
Dane o przestêpczoœci zawarte w analizie pokazuj¹, ¿e
powiat ropczycko-sêdziszowski jest bezpieczny. W 2012 r. na
terenie powiatu odnotowano znaczny spadek liczby zdarzeñ
drogowych, w tym tych najbardziej tragicznych, w których gin¹
ludzie. Miniony rok to równie¿ spadek ogólnej dynamiki przestêpstw co oznacza, ¿e na terenie powiatu dokonano mniej
przestêpstw ni¿ w 2011 roku.
Po zakoñczeniu prezentacji multimedialnej g³os zabrali
zaproszeni goœcie m.in. starosta powiatu, komendant stra¿y
po¿arnej oraz prokurator rejonowy. Podsumowanie oceny
dzia³añ ropczyckich policjantów nale¿a³o do zastêpcy komendanta wojewódzkiego.
34
Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” og³osi³o VI edycjê ogólnopolskiego plebiscytu pod nazw¹ „Policjant, który mi pomóg³”. Ta inicjatywa ma na celu wyró¿nienie policjantów, którzy w szczególny
sposób dzia³aj¹ na rzecz ochrony ofiar przemocy domowej.
Jeœli ktoœ z Pañstwa chce podziêkowaæ policjantowi, który
Pañstwu pomóg³ w trudnej sytuacji zwi¹zanej z przemoc¹
w rodzinie, mog¹ Pañstwo zg³osiæ go do konkursu „Policjant,
który mi pomóg³”. Organizatorem konkursu jest Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska
Linia”. Honorowy patronat nad t¹ inicjatyw¹ obj¹³ Komendant G³ówny Policji.
Zg³oszenia policjantów do konkursu przyjmowane s¹ przez
ca³y rok z wykorzystaniem formularzy zg³oszeniowych przesy³anych drog¹ elektroniczn¹ b¹dŸ wp³ywaj¹cych bezpoœrednio
do Ogólnopolskiego Pogotowia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia”, ul. Korotyñskiego 13, 02-121 Warszawa.
Zgodnie z regulaminem konkursu kandydatów mog¹ zg³aszaæ osoby indywidualne, organizacje i instytucje do
31.05.2013 r. Kandydatury funkcjonariuszy zg³oszone po tym
terminie przechodz¹ do kolejnej edycji plebiscytu. Wiêcej
o konkursie mog¹ Pañstwo przeczytaæ na stronie www.policjant.niebieskalinia.pl.
podkom. Dominika Oleœ – Oficer Prasowy Komendanta
Powiatowego Policji w Ropczycach
REDAGUJE ZESPÓ£. WYDAWCA: Stowarzyszenie Promocji i Rozwoju Gminy Iwierzyce „KuŸnia”.
ADRES REDAKCJI: Gminne Centrum Informacji Wiercany 29, 39-124 Iwierzyce, tel./fax 17 22 21 024,
WIADOMOŒCI
e-mail: [email protected] DRUK: ZUH Spó³ka DUET,
tel./fax 17 863IWIERZYCKIE
55 44, 17 87 11 281. nr 1 (46)
F
e
r
i
e
2
0
1
3
XXI Dzień Seniora
Tancerze Dnia Seniora 2013 Józefa i Czesław Mazur

Podobne dokumenty