Jakość programów screeningowych - Acta Bio
Transkrypt
Jakość programów screeningowych - Acta Bio
Celem badań screeningowych nie jest wykrywanie raka. Mają one wykryć wszelkie nieprawidłowości, które mogłyby prowadzić do rozwoju nowotworu. Ich głównym zadaniem jest profilaktyka, umożliwiająca określenie stopnia ryzyka zachorowania. Najbardziej popularne badania screeningowe to badania w kierunku raka szyjki macicy, raka piersi, nowotworów jelita grubego. Rak szyjki macicy jest najczęściej występującym nowotworem wśród kobiet, charakteryzującym się wysoką śmiertelnością. Paradoksalnie, cytologia jest jednym z najprostszych i stosunkowo niedrogich badań, o których niestety kobiety często zapominają. O najczęstszych nowotworach wśród kobiet, profilaktyce, problemach, doświadczeniach oraz kierunkach rozwoju dyskutowano 25-26 listopada 2009 r. we Wrocławiu. W tych dniach odbyła się II Międzynarodowa Konferencja „Programy screeningowe na przełomie wieków – doświadczenia i perspektywy”, zorganizowana przez mgr Jolantę Kotowską – kierownika Wojewódzkiego Ośrodka Koordynującego Programy Profilaktyczne przy Dolnośląskim Centrum Onkologii we Wrocławiu. Patronat naukowy objął prof. Jan Kornafel, patronat organizacyjny dr Maria Jages. Screening w Polsce wieloletnim, wymagającym ciągłych modyfikacji i dostosowywania do specyficznej sytuacji społeczno-ekonomicznej danej populacji. Jednym z niezbędnych elementów prowadzenia screeningu jest ewidencja badań w odpowiedniej bazie danych oraz monitorowanie wskaźników oceny. W Polsce, na potrzeby programów przesiewowych wykrywania raka piersi i raka szyjki macicy stworzono system informatyczny monitorowania profilaktyki (SIMP). SIMP powstał jako element szeroko rozumianego systemu informatycznego NFZ i został uruchomiony w sierpniu 2006 roku – mówi Przemysław Seroczyński, menadżer produktu ABG SA. System jest tak skonstruowany, by wszystkie badania wprowadzano do bazy w jednolity sposób, co pozwala na bieżąco weryfikować i monitorować badania przesiewowe. Dodatkowo powiązanie z innymi bazami NFZ: bazą osób (CWU) i bazą sprawozdawczą umożliwia, sprawdzanie na wstępie kwalifikacji do badania (kontrola interwału), a następnie monitorowanie leczenia. Nieustannie trwają poszukiwania lepszych metod dotarcia do świadomości kobiet, tak by jak najwięcej z nich skorzystało z dobrodziejstwa, jakim są badania – mówi Jolanta Kotowska. Wzorcem dla Polski powinni być zaproszeni na konferencję Szwedzi i Finowie, należący do czołówki. Polska na tle Europy Dla porównania zebrano dane na temat: odsetka populacji objętego Jak doszło do realizacji screeningu w Polsce? 1 lipca 2005 r. została ogło- badaniami cytologicznymi, wieku badanych kobiet oraz interwału szona Ustawa o ustanowieniu „Narodowego Programu zwalczania chorób czasowego pomiędzy badaniami w innych krajach. nowotworowych” [DzU.05.143.1200], wyznaczająca działania mające na celu: zahamowanie wzrostu zachorowań na nowotwory, osiągnięcie Data Przedział Interwał Odsetek średnich europejskich wskaźników w zakresie wczesnego wykrywarozpoczęcia Kraj / region wieku badanej pomiędzy populacji objęty badań nia nowotworów oraz skuteczności leczenia, stworzenie warunków populacji badaniami scryningiem przesiewowych do wykorzystania w praktyce onkologicznej postępu wiedzy o noDania 1967 23-59 3 do 5 lat 75% wotworach złośliwych oraz utworzenia systemu ciągłego monitoroFinlandia 1963 30-60 5 lat 93% wania skuteczności zwalczania nowotworów w skali kraju i poszcze2003 (pilotażowe gólnych jego regionach. Węgry 25-65 3 lata 30% od 1997) W następstwie powstała sieć administracyjno-logistyczna PopuIslandia 1964 20-69 2 lata 76% lacyjnego Programu Profilaktyki i Wczesnego Wykrywania Raka Luxemburg 1962 Po 15 rż corocznie 39% rocznie Piersi i Raka Szyjki Macicy, składająca się z dwóch centralnych ośrodków koordynujących programy w kraju oraz 16 ośrodków Holandia 1980 30-60 5 lat 77% regionalnych w poszczególnych województwach. Ich zadaniem jest Słowenia 2003 20-64 3 lata 70% koordynowanie, monitorowanie i sprawowanie nadzoru nad realiSzwecja 1967 23-60 3 do 5 lat 83% zacją programów profilaktyki i wczesnego wykrywania raka szyjki Wielka 1988 20-64 3 do 5 lat 83% macicy oraz piersi, w ścisłej współpracy z centralnymi ośrodkami Brytania koordynującymi oraz NFZ. Niemcy, 50% rocznie, Zagłębie 1971 20-85 corocznie 80% w ciągu Zadanie nie jest łatwe, ale nie niemożliwe � przekonywały podczas Saary 3 lat wystąpień kierowniczki wojewódzkich ośrodków regionalnych: mgr Jolanta Kotowska (WOK Dolnośląski), mgr Dagmara Moskwa Źródło: Materiały konferencyjne, II Międzynarodowa Konferencja „Programy screeningo(WOK Mazowsze), mgr Beata Ostrzycka (WOK Warmińsko- we na przełomie wieków ”, 25-26.11.2009 r., Rafał Matowski, AM we Wrocławiu. Mazurski) oraz mgr Agnieszka Sroka-Dyzman. Na Dolnym Śląsku populacja kobiet w wieku 25-59 lat, które powinny Jakość w screeningu wykonać raz na trzy lata cytologię, wynosi około 750 tysięcy. Populacja kobiet w wieku 50-69 lat, które powinny wykonać mammografię, wynosi około 380 Niezwykle ważnym aspektem screeningu jest jakość. Powinno się tys. Ośrodek przez cztery lata trwania programu wypracował wiele konkretnych ją kontrolować na wszystkich etapach procesu diagnostycznego. rozwiązań, tak by jak najwięcej kobiet z województwa dolnośląskiego chciało i mogło skorzystać z bezpłatnych badań cytologicznych i mammograficznych. Ochrona pacjentów W Polsce ciągle konieczne jest zastosowanie najbardziej wydajnych z możliwych metod rekrutacji do badań. Niektórym WOK-om udaje się osiągać wynik na poziomie 30%, ale to wciąż mało. Musimy zdać sobie sprawę, że organizacja i prowadzenie masowych badań przesiewowych jest procesem Acta Bio-Optica et Informatica Medica 4/2009, vol. 15 Po wejściu Polski do Unii Europejskiej zagadnienia związane z ochroną pacjentów, narażonych na promieniowanie jonizujące podczas badań medycznych, stały się priorytetowe. Na łamach „Inżynierii Biomedycznej 383 inżynieria biomedyczna / biomedical engineering Jakość programów screeningowych inżynieria biomedyczna / biomedical engineering W latach 2006-2009 na zlecenie Ministerstwa Zdrowia przeprowadzono na Dolnym Śląsku w ramach Populacyjnego Programu Profilaktyki i Wczesnego Wykrywania Raka Piersi na Dolnym Śląsku, kontrolę parametrów technicznych i fizycznych mammografów, biorących udział w realizacji badań przesiewowych. W każdym roku wykonano pomiary dla: szesnastu (2006), czternastu (2007), dwudziestu (2008) oraz trzynastu (2009) pracowni mammograficznych. W analizie wzięto pod uwagę parametry techniczne i fizyczne aparatów mammograficznych: geometria wiązki promieniowania rtg, siła ucisku płytki kompresyjnej oraz jej równoległość w stosunku do detektora obrazu, rozdzielczość przestrzenna systemu obrazowania, kontrast progowy, obecność artefaktów w obrazie jednorodnego, fantomu (pochodzących od mammografu, wywoływarki, pyłowe itd.), wartość napięcia zasilającego, lampę rtg, wartość dawki ekspozycyjnej i średniej dawki gruczołowej. Przeprowadzono również ocenę działania negatoskopów oraz oświetlenia pomieszczenia opisowego. Dla każdego parametru pomiarowego przyjęto tolerancje zgodne z wytycznymi zawartymi w protokole. Przeprowadzono również analizę wieku aparatów mammograficznych, biorących udział w programie przesiewowym w poszczególnych latach. Z inicjatywy Wojewódzkiego Ośrodka Koordynującego Programy Profilaktyczne we Wrocławiu przy Dolnośląskim Centrum Onkologii, Oddział Higieny Radiacyjnej Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej włączył się do współpracy z ośrodkiem w ramach prowadzonego Populacyjnego Programu Wczesnego Wykrywania Raka Piersi. Współpraca ta dotyczyła objęcia szczególnym nadzorem merytorycznym tych mammografów, które zostały wytypowane do udziału w programie. Na podstawie danych przesłanych z kilku województw przeprowadzono analizę porównawczą wyników. Najwięcej nieprawidłowości stwierdzono dla następujących parametrów: geometria pola rtg (np. w 2007 r. 57% badanych aparatów, w 2008 � 90% badanych aparatów), system automatycznej kontroli ekspozycji (np. w roku 2007 � 42% w 2008 r. � 45%) oraz obecność artefaktów (np. w roku 2007 � 75% w 2008 r. � 90% w 2009 r. � 69%). Ocena końcowa objęła 20 mammografów z Dolnego Śląska. W siedmiu przypadkach kontrola lub pomiary nie były przeprowadzone z przyczyn doraźnych (awaria aparatu, konserwacja itp.). Biorąc pod uwagę głównie aspekt sprzętowy, ocena pozostałych aparatów wykazała praktycznie we wszystkich występowanie usterek, w rozumieniu przyjętych kryteriów poprawności. Wojewódzki Ośrodek Koordynujący Programy Profilaktyczne we Wrocławiu prowadził w 2008 r. Populacyjny Program Wczesnego Wykrywania Raka Piersi, w ramach którego wytypowano i sprawdzono 26 pracowni mammograficznych do prowadzenia badań w tym zakresie. Nie mając własnych możliwości, WOKPP na zlecenie Ministerstwa Zdrowia, dokonał oceny działania placówek w oparciu o wyniki badań mammografów przeprowadzone w szerokim zakresie przez akredytowane bądź upoważnione laboratoria. W ramach współpracy niezależne pomiary wybranych parametrów fizycznych mammografów zostały też wykonane przez Oddział Higieny Radiacyjnej WSSE we Wrocławiu. Najmniej nieprawidłowości wykazano w przypadku pomiaru średniej dawki pochłoniętej (14% w 2007 r., 20% w 2008 r., 15% w 2009 r.) oraz w przypadku parametrów jakościowych wiązki rtg – warstwy połowiącej i napięcia zasilającego lampę rtg (21% w 2007 r., 5% w 2008 r., 0% w 2009 r.). Największe odstępstwa mierzonych parametrów od przyjętych wartości odniesienia dotyczyły najstarszych aparatów. W żadnym natomiast przypadku nie były przekraczane wielkości dawek promieniowania dla pacjentek, jako obowiązujących w całej Unii Europejskiej poziomów dawek referencyjnych [Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 25 sierpnia 2005 roku w sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej (DzU z 2005 r. nr 194, poz. 1625, zał.1) – poziom referencyjny dawki wejściowej promieniowania dla mammografii wynosi 10 mGy i odnosi się do 5 cm ściśnięcia piersi. Wymiernym skutkiem działalności kontrolno-pomiarowej w latach 20062009 było zawieszenie działalności w ramach badań screeningowych kilku pracowni mammograficznych (potwierdzono cztery ośrodki) oraz wymiana aparatury w jednostkach zainteresowanych dalszą realizacją badań (potwierdzono 10 ośrodków). Zauważone usterki, na podstawie których zostały wszczęte postępowania administracyjne, nie były więc bezpośrednio groźne dla zdrowia pacjentek. Mogły natomiast – choć nie musiały – obniżyć wartość diagnostyczną badania, co w konsekwencji zaburzyłoby właściwą ocenę zdrowia pacjentek. Drugim, ważnym z punktu widzenia jakości obrazowania działaniem jest przystąpienie do masowego szkolenia techników w zakresie testów podstawowych i wprowadzenie tych testów we wszystkich jednostkach screeningowych oraz spełnienie wymogu rozporządzenia ministra zdrowia w zakresie konieczności wykonywania testów specjalistycznych (w 2009 r. wszystkie ośrodki screeningowe miały wykonane testy specjalistyczne). Opracowały: dr Dominika Oborska-Kumaszyńska, mgr Elżbieta Pater, dr Anna Banaszek Analiza kilku ostatnich lat funkcjonowania systemów nadzoru nad bezpieczeństwem pacjentów wskazuje na celowość tych działań, biorąc pod uwagę chociażby liczbę wykrywanych usterek sprzętu rentgenodiagnostycznego, a także nieprawidłowości związanych z błędami pracowników odpowiedzialnych za bezpieczeństwo. Analiza ukazuje więc te obszary diagnozowania, które mogą zwiększyć ryzyko popełnienia błędu w diagnozie. Nie ulega również wątpliwości konieczność współpracy placówek ustawowo powołanych do sprawowania nadzoru z zakresu bezpieczeństwa radiologicznego z ośrodkami zajmującymi się koordynacją badań profilaktycznych. Opracował mgr Piotr Demczuk, Państwowa Inspekcja Sanitarna Acta Bio-Optica et Informatica Medica” wielokrotnie poruszaliśmy tę tematykę. Dla potencjalnych pacjentów jest to o tyle ważne, że rozwój w dziedzinie metod rentgenodiagnostycznych i sprzętu spowodował niespotykany wręcz postęp możliwości przewidywania, terapii i zapobiegania chorobom. W ten sposób wzrost zapotrzebowania na badania rentgenowskie ze strony pacjentów i lekarzy musiał pójść w parze z systemami zapewnienia bezpieczeństwa w rozumieniu pochłanianych dawek promieniowania oraz trafności diagnozy na podstawie przeprowadzonych badań – mówi mgr Piotr Demczuk z Państwowej Inspekcji Sanitarnej. W tym miejscu należy podkreślić trzy podstawowe poziomy, na których realizowany jest nadzór nad bezpieczeństwem pacjentów: • Poziom pierwszy – placówka służby zdrowia z wdrożonym systemem bieżącej kontroli sprzętu RTG i jakości obrazowania. • Poziom drugi – sprawowany zewnętrznie przez wojewódzkie stacje sanitarno-epidemiologiczne na zasadach kontroli sanitarnych, a więc takich, które w razie wykrycia usterek na poziomie pierwszym stanowią podstawę do wszczęcia postępowań administracyjnych, a także wykonania pomiarów dozymetrycznych. • Poziom trzeci – audyty zewnętrzne, będące właściwie ocenami systemu w placówkach służby zdrowia z przeprowadzeniem specjalistycznych testów sprzętu RTG przez akredytowane laboratorium. 384 Jest nadzieja… Dzięki ogólnokrajowym programom przesiewowym, m.in. wdrożeniu imiennej wysyłki zaproszeń, wzrasta liczba wykonanych badań cytologicznych oraz mammograficznych piersi. Doświadczenia specjalistów screeningu, zaprezentowane podczas II Międzynarodowej Konferencji „Programy screeningowe na przełomie wieków” potwierdzają, że wprowadzenie programów przesiewowych jest bardzo ważnym elementem poprawy skuteczności leczenia pacjentów onkologicznych. Życzmy sobie do kolejnej, trzeciej edycji konferencji wyników porównywalnych do krajów Europy. Będzie to możliwie tylko przy dobrej organizacji programów oraz współpracy między ośrodkami. Im wyższa liczba zgłoszeń osób z grup ryzyka, tym większa możliwość szybkiego rozpoczęcia leczenia w wypadku wykrycia nowotworu. ■ mgr inż. Katarzyna Wilczyńska Podziękowania za udostępnienie materiałów dla p. Jolanty Kotowskiej oraz p. Dawida Błaszczyka Acta Bio-Optica et Informatica Medica 4/2009, vol. 15