klasy I-III

Lekcja kl. I – III ( na dwa dni rekolekcji szkolnych)
Temat: Jan Paweł II – wzór i autorytet.
Cele - uczeń:
wie, kim był Jan Paweł II i odnosi się do niego z szacunkiem,
zna waŜniejsze wydarzenia z pontyfikatu Jana Pawła II,
rozpoznaje na fotografiach postać Jana Pawła II,
potrafi starannie i estetycznie wykonać prace plastyczne,
poznaną wiedzę potrafi wykorzystać na zajęciach z matematyki, j. polskiego, przyrody.
kształtuje własną osobowość opierając się na przykładzie Jana Pawła II,
Metody: pogadanka, opowiadanie, praca w grupach, praca indywidualna,
Środki dydaktyczne:
Portret J P II, tekst opowiadania o J P II, zadania matematyczne, puzzle, rebusy, rozsypanki, mapki Polski
i Europy, kredki, kartki z bloku,
Przebieg zajęć:
Część I
1.Mini puzzle - uczniowie układają portret JPII. załącznik nr1
Nauczyciel wyjaśnia, Ŝe tematem lekcji będzie postać Jana Pawła II.
2. Nauczyciel czyta opowiadanie o Janie Pawle II - załącznik nr2
3. Pogadanka:
Jakim dzieckiem był Karolek?
Jak się uczył?
Czy miał kolegów?
W co lubił się bawić?
Kim chciał zostać w dorosłym Ŝyciu?
Czy spełnił swoje marzenia o aktorstwie?
Kim został Karol Wojtyła ?
Jakie miał hobby?
Jakim był papieŜem?
Czego uczył ludzi?
Do czego nas zachęcał?
Podsumowanie: Karol Wojtyła juŜ w dzieciństwie wiedział, Ŝe warto być dobrym człowiekiem, Ŝe kaŜdy
człowiek ma prawo do szacunku, miłości, godności itp. Pokazywał to całym swoim Ŝyciem, tym jak Ŝył i co
robił. Dzisiaj mimo, Ŝe juŜ jest w niebie zachęca kaŜdego z nas do bycia dobrymi wobec samych siebie i
innych.
4.Zadania matematyczne, polonistyczne, przyrodnicze, geograficzne,
Karol Wojtyła – J P II był człowiekiem wszechstronnie utalentowanym, rozwijał talenty i wykorzystać.
Uczył się bardzo dobrze, znał kilka języków, miał talent aktorski, był wysportowany, pisał poematy i wiersze,
itd. Nauce poświęcał bardzo duŜo czasu.
My równieŜ nie marnujmy czasu i bierzmy się pracy na wzór Jana Pawła II.
Zadania:
1. ( kl. I) Kiedy Karol Wojtyła został papieŜem wybrał sobie zawołanie. UłóŜ je z rozsypanki.
Cały Twój – Totuus Tuus ( uczniowie układają tylko tekst po polsku) załącznik nr 3
2. UłóŜ rozsypankę, a dowiesz się jak nazywano Karola w dzieciństwie. NaleŜy odpowiednio
poprzestawiać litery
Załącznik nr 4
3.
L1
L3
K5
E4
O2
1
2
3
4
5
( kl. II i III) Zaznacz na mapie Europy kraj z którego pochodzi J P II ( Polska) Załącznik nr 5
4. ( kl. III) Karol Wojtyła urodził się w 1920 r., a w 1958r. Został biskupem. Oblicz ile miał wtedy lat?
5. Znał bardzo dobrze język polski, włoski, francuski, niemiecki, angielski, hiszpański, portugalski,
hiszpańskim, łacinę i grecki. Oblicz ile języków znał J P II ?
6. (kl. I) Napisz pierwszą literę z przedstawionych obrazków, a dowiesz się kim chciał zostać młody Karol
Wojtyła. (Aktor)
Załącznik nr 6
7. Na konturze mapy Polski spróbuj zaznaczyć następujące miasta : Śrem – Warszawa – Kraków –
Szczecin – Gdańsk – Poznań. Dodatkowo zaznacz chociaŜ jedno miasto, w którym był Jan Paweł II.
Załącznik nr 7
8. ( kl. III ) Na konturze mapy Polski zaznacz kierunki świata, góry i morze, podaj nazwę polskiego morza
i pasma górskiego, które JP II ukochał szczególnie. Załącznik nr 7
9. (kl. II i III) Na mapie Europy zaznacz państwo, z którego pochodził Karol Wojtyła oraz kraj w którym
mieszkał jako papieŜ.( podpowiedź kształtem przypomina kozak). Powiedz w jakim mieście mieszka
PapieŜ. Załącznik nr 5
10. kl(II i III) Zaznacz kierunki świata na mapie Europy i odpowiedz w jakim kierunku musiał lecieć
samolot, gdy Ojciec Święty pielgrzymował do Polski? Załącznik nr 5
11. ( kl. III ) Karol Wojtyła urodził się 18.05.1920 r w Wadowicach, a zmarł 02.04.2005r. Oblicz ile miał
lat w dniu swojej śmierci ?
12. ( kl. III) Ojciec Święty J P II w ciągu swojego pontyfikatu, który trwał 26 lat dokonał 1318 beatyfikacji
( ogłoszenie kogoś błogosławionym) i 478 kanonizacji ( ogłoszenie kogoś świętym). Oblicz ile osób było
beatyfikowanych i kanonizowanych razem. ( JeŜeli dzieci potrafią) ile kanonizacji i beatyfikacji
przypadało średnio na rok?
13. UłóŜ rozsypankę, a dowiesz się jaki powinien być według J P II człowiek wierzący.
Prawdziwy chrześcijanin jest najweselszym człowiekiem ze wszystkich ludzi. Załącznik nr 8
14. Skreśl co drugą literę, a dowiesz się jakie sporty uprawiał Karol Wojtyła ( JP II) Załącznik nr 9
piiałskcagnkohŜinpa
pułryewaavnzile
pfiyek sgzteuwoępdrrsóawckmi
jaazzddeagnyacnhajrftiaocph
15. (Kl. I i II) RozwiąŜ rebus, a dowiesz się kim został Karol Wojtyła 1.11.1946 r. (Kapłan) Załącznik nr 10
usta
wka
bałwa
5. KaŜdy z nas potrzebuje wzoru do naśladowania.
Jan Paweł II moŜe być takim wzorem dla kaŜdego z nas. Mówił do młodych „ nawet jeŜeli nikt od was niczego
nie wymaga, sami od siebie wymagajcie. WyróŜnia Go dobre serce, niezwykła umiejętność otwierania serc
innych ludzi, otwartość, szacunek do kaŜdego, szczery uśmiech i, bo dzięki niemu napełniał ludzi spokojem i
radością, sprawiał, Ŝe ludzie traktowali Go jak swojego przyjaciela.
6. Humor Jana Pawła II.
Wierni bardzo często czekali na Jego Ŝarty i zabawne powiedzonka, które moŜna było usłyszeć nie tylko
podczas mniej oficjalnych spotkań, ale równieŜ w trakcie uroczystych homilii. Wydawać by się mogło, Ŝe
papieŜ wierny był słowom Franciszka Salezego, który twierdził: Prawdziwy chrześcijanin jest najweselszym
człowiekiem ze wszystkich ludzi.
Wszyscy sobie poszli
Któregoś wieczoru, podczas szpitalnej rekonwalescencji w klinice Gemelli po zamachu na Placu św. Piotra, PapieŜ
wyszedł za swojego pokoju na opustoszały korytarz, rozejrzał się i powiedział: „Ładne rzeczy, wszyscy sobie poszli,
a mnie tutaj zostawili!”.
Z Wami dziecinnieję
Podczas jednej ze swoich wizytacji rzymskich parafii PapieŜ - jak to miał w zwyczaju - wdał się w rozmowę z dziećmi.
- Wy jesteście młodzi, a ja juŜ jestem stary - powiedział.
- Nie, nie jesteś stary - gromko zaprotestowały dzieci.
- Tak, ale jak jestem z wami, to dziecinnieję - replikował PapieŜ.
Mów mi wujaszku
Podczas pierwszej wizyty w USA PapieŜ spotkał się z rodziną prezydenta Jimmy’ego Cartera. Pięcioletnia wówczas
wnuczka prezydenta, mając kłopoty z wygłoszeniem powitania, powtarzała w kółko:
- Jego Świątobliwość, Jego Świątobliwość.
PapieŜ, chcąc wybawić dziewczynkę z kłopotów, wziął ją w ramiona i powiedział:
- Mów mi wujaszku.
Papieskie wagary
Podczas powitania w Monachium PapieŜ spytał licznie obecne dzieci: "Dano wam dziś wolne w szkole?". "Tak" wrzasnęła z radością dzieciarnia. "To znaczy - skomentował Jan Paweł II - Ŝe papieŜ powinien częściej tu przyjeŜdŜać".
Jak się czuje piesek
Jeden z watykańskich prałatów chciał się nauczyć polskiego, więc sprowadził sobie nasz elementarz. Nauka była jednak
tak pospieszna, Ŝe kiedy chciał się nową umiejętnością pochwalić przed Ojcem Świętym, coś mu się pomyliło i zamiast:
"Jak się czuje PapieŜ", rzekł: "Jak się czuje piesek?". PapieŜ spojrzał na niego zdumiony, po czym odpalił: "Hau, hau".
Nie szumcie siostry nam
W hiszpańskiej Avili, gdy szum czyniony przez rozradowane zakonnice stawał się juŜ wprost nie do zniesienia, PapieŜ
wypalił: "Te siostry, które ślubowały milczenie, hałasują tu najgłośniej".
Niech Ŝyje łupieŜ...
Podczas ostatniej pielgrzymki w Pełpinie: "Jak tak krzyczycie ’Niech Ŝyje papieŜ’, przypomina mi się, gdy ktoś się
pomylił i krzyknął: ’Niech Ŝyje łupieŜ’. Ja was do tego nie zachęcam".
Opaleni kardynałowie
Pod koniec pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny, w czerwcu 1979 roku, upływającej pod znakiem upałów, PapieŜ
oznajmił, Ŝe jej pierwszy efekt jest juŜ widoczny - opalili się towarzyszący mu kardynałowie.
Ten to ma dech
W czasie tej samej pielgrzymki, 22 czerwca 1983 roku, na krakowskich błoniach odbyła się beatyfikacja dwóch
powstańców styczniowych - brata Alberta Chmielowskiego i ojca Rafała Kalinowskiego. W trakcie ceremonii buchnął
nagle z kadzielnicy wielki płomień, z którym nie mogli sobie poradzić ani ministranci, ani księŜa. Wreszcie ówczesny
ceremoniarz papieski ks. John Magee, Irlandczyk, dmuchnął tak skutecznie, Ŝe płomień zgasł i z kadzielnicy począł
unosić się upragniony dymek. Wydarzenie nie uszło uwagi Ojca Świętego, który, sięgając po kadzidło, powiedział
z uznaniem o swoim ceremoniarzu: "Ten to ma dech!".
Tylko nie mówicie PapieŜowi!
Kiedy PapieŜ przebaczył swojemu zamachowcy - Alemu Agcy - do Andre Frossarda zgłosił się pewien Polak, twierdząc,
Ŝe wie na pewno, "jacy ludzie włoŜyli broń w rękę Turka". Frossard rzucił z pośpiechem: "Niech Pan tylko tego nie mówi
Ojcu Świętemu! Jeszcze kaŜe nam się za nich modlić!".
Biskup i góral
W czasie jednej z wędrówek po górach biskup Karol Wojtyła spotkał górala, który - widząc wędrowca utrudzonego
i zakurzonego - zapytał go, kim jest.
- Biskupem! - odpowiedział zziajany Karol
- Jak wyście som biskupem, to jo jestem papieŜem! - wzruszył ramionami góral.
Najprzystojniejszy kardynał
Kiedyś, podczas wizytacji jednej z podhalańskich parafii przejęta z wraŜenia gaździna pomyliła przygotowany tekst
powitania kardynała Karola Wojtyły i zamiast zatytułować go "najdostojniejszym", powiedziała "Witojcie nom
najpsystojniejsy księŜe kardynale". On zaś spojrzał na nią z filuternym błyskiem w oku i odparł: "No, coś w tym jest".
Przed konklawe
Parafia w Białej była ostatnią, którą kardynał Wojtyła wizytował tuŜ przed konklawe. Wspomina tamtejszy proboszcz,
ksiądz Józef Sanak. "Po wyborze odwiedzili mnie kiedyś Amerykanie, którzy dowiedzieli się, Ŝe z tej parafii przyszły
PapieŜ pojechał na konklawe. Koniecznie chcieli sfotografować się na tapczanie, na którym spał (stoi u mnie zresztą do
dziś). śartowałem, Ŝe będę pobierał za to opłaty. PapieŜ teŜ się śmiał, kiedy mu to opowiedziałem. Kilka lat później,
podczas modlitwy "Anioł Pański", staliśmy na placu św. Piotra z wielkim transparentem: "Parafia opatrzności BoŜej w
Białej pozdrawia". PapieŜ nas zauwaŜył, pozdrowił i dodał: Przez was bym się spóźnił na konklawe.
Jeździć po kardynalsku
Pewnego razu zapytano Karola Wojtyłę, czy uchodzi, aby kardynał jeździł na nartach. Wojtyła uśmiechnął się i odparł:
- Co nie uchodzi kardynałowi, to źle jeździć na nartach!
Wizytator
W trakcie jednej z wizytacji parafialnych biskupa Wojtyłę witał mały chłopiec, który mówił tak cicho, Ŝe biskup poprosił
go, by postarał się mówić nieco głośniej, bo nic nie słyszy. Wtedy chłopak krzyknął gromkim głosem: "Jak nie słyszysz,
to się nachyl!".
Wojtyła posłuchał. A kiedy przyszedł czas na homilię, powiedział: "Jeden z najmłodszych przedstawicieli waszej
wspólnoty parafialnej przypomniał mi, Ŝe mam się nachylić, aby usłyszeć to, co chcecie mi powiedzieć. OtóŜ ja, moim
posługiwaniem pasterskim właśnie pochylam się nad wami..."
Czerwone skarpetki... dla Karola Kardynała Wojtyły
W 1967 roku arcybiskup metropolita krakowski został mianowany kardynałem. W drodze do Rzymu arcybiskupowi
Wojtyle towarzyszył wówczas ksiądz Tadeusz Pieronek. Wspomina on, Ŝe - kiedy jechali juŜ samochodem do Watykanu Wojtyła, ubrany w strój kardynalski, przypomniał sobie nagle, iŜ nie ma... czerwonych skarpetek. Zatrzymali się przy
sklepie oferującym "wszystko dla księŜy", ale tu czerwonych skarpetek nie było; zostały wykupione najprawdopodobniej przez innych kardynałów. Pieronek pytał o nie jeszcze w dwóch innych sklepach.
Bezskutecznie...PoniewaŜ przejeŜdŜali akurat obok mieszkania księdza Deskura, który miał za sąsiadów kilku
kardynałów, ksiądz Pieronek udał się do niego z nadzieją, Ŝe uda mu się poŜyczyć nieszczęsne skarpetki. Drzwi otworzyła
zakonnica, która - jak się okazało - dopiero co oddała ostatnią parę jednemu z purpuratów. Tak więc kardynał Wojtyła
odbierał czerwony biret w stroju niekompletnym z punktu widzenia kościelnej etykiety. Kiedy po uroczystości wychodzili
z Kaplicy Sykstyńskiej, Wojtyła zwrócił się do księdza Pieronka : "Wiesz, nie było tak źle. Oprócz mnie jeszcze dwóch
kardynałów nie miało czerwonych skarpetek".
Telefonistka – cesarzowa
Niedługo po tym, jak Jan Paweł II został papieŜem, zatroskany o zdrowie przyjaciela, biskupa Andrzeja Deskura,
osobiście zatelefonował do szwajcarskiej kliniki, w której leczył się Deskur. Gdy telefonistka w szpitalu w Zurychu
usłyszała w słuchawce: "Jestem papieŜem, dzwonię z Watykanu", odpowiedziała:
- Taaak? A ja jestem cesarzową Chin!
Koteczek
Jedna z sióstr zakonnych, które pomagały PapieŜowi w codziennych sprawach zwróciła się do polskiego księdza z prośbą
aby nauczył ją kilku słów po polsku. Uzasadniła, Ŝe miło było by Ojcu Świętemu, gdyby mogła się z nim przywitać w
jego ojczystym języku. Ksiądz spełnił jej prośbę. Następnego dnia podając śniadanie siostra zwróciła się do Ojca
Świętego "Jak się masz Koteczku...?"
Część II
Konkurs plastyczny pt. „Jan Paweł II w oczach dziecka” ( na podstawie wiadomości zdobytych podczas lekcji
wychowawczej)
Uczniowie wykonują prace plastyczne na kartce A 4, technika dowolna.
Trzy najładniejsze prace zostaną nagrodzone ( ogłoszenie wyników na najbliŜszym apelu szkolnym)
Karol Wojtyła – Jan Paweł II
załącznik nr 2
W niewielkim miasteczku Wadowice, niedaleko Krakowa, 18 maja 1920 r. urodził się Karol Józef
Wojtyła. Karol miał starszą siostrę, Olgę, która zmarła zaraz po urodzeniu i brata Edmunda, który został
lekarzem. Tata był wojskowym, a mama zajmowała się domem. Pensja taty wystarczała na bardzo skromne
Ŝycie. W dzieciństwie Karola nazywano – Lolek. UwaŜano go za chłopca utalentowanego i wysportowanego.
Lolek był bardzo szczęśliwy, miał kochających rodziców, brata i wielu kolegów, z którymi często grał w piłkę.
Niestety jego szczęście nie trwało długo, gdy miał 9 lat zmarła mama, a trzy lata później, brat Edmund. Lolek
został tylko z tatą, który go bardzo kochał i pragnął, wychować na porządnego człowieka.
Od września 1930 r. Karol rozpoczął naukę w 8-letnim Gimnazjum w Wadowicach. Uczył się bardzo
dobrze, był pilny i sumienny. Szkołę ukończył z oceną celującą. Kiedy miał 18 lat rozpoczął studia
polonistyczne w Krakowie, chciał zostać aktorem. Niestety studia zostały przerwane bo wybuchła II Wojna
Światowa, wtedy młody Karol poszedł do pracy( pracował restauracji u wuja, potem w kamieniołomach, a w
końcu w oczyszczalni wody), ale tak bardzo pragnął się uczyć i zostać aktorem, Ŝe chodził do potajemnej
szkoły. Uczył się języka francuskiego, czytał mnóstwo ksiąŜek, a wolnych chwilach pisał własne teksty.
Karol wiedział, Ŝe najwaŜniejsza w Ŝyciu jest miłość do innych ludzi, dlatego pomagał jak tylko
potrafił.( związał się teŜ z polityczno-wojskową katolicką organizacją podziemną Unia, która starała się między
innymi ochraniać zagroŜonych śydów).
Zimą 1941r. zachorował tata Karola, Karol opiekował się nim bardzo troskliwie (podawał lekarstwa,
przygotowywał jedzenie) lecz niestety wkrótce tata zmarł. Karol został zupełnie sam. Był bardzo smutny, duŜo
myślał co robić dalej, zastanawiał się czy na pewno chce zostać aktorem. Pewnego dnia podjął decyzję – chcę
zostać księdzem. Wkrótce rozpoczął naukę w Konspiracyjnym seminarium w Krakowie (potajemnie). 1
listopada 1946 r. otrzymał święcenia kapłańskie następnego dnia odprawił pierwszą Mszę św. (w krypcie św.
Leonarda) w katedrze na Wawelu.
Na świadectwie ukończenia seminarium miał 19 ocen celujących, 6 bardzo dobrych i tylko 1 czwórkę.
Karol był bardzo szczęśliwy, niedługo potem biskup wysłał go na dwa lata, na dalsze studia do Rzymu. Po
powrocie do Polski został wikariuszem w wiosce Niegowić - 50 km. od Krakowa. Parafianie bardzo szybko
polubili nowego księdza, który wypełniał swoje obowiązki bardzo sumiennie, a wolnym czasie pomagał
dzieciom odrabiać lekcje, pomagał w pracy na polu, grał w piłkę noŜną i w siatkówkę, organizował wycieczki,
duŜo czytał i pisał. Czasami wsiadał na rower i jechał odwiedzić przyjaciół w Krakowie ( podróŜ trwała 3
godziny).
Następną parafią, w której Karol został wikariuszem była parafia św. Floriana w Krakowie. Tam był
wykładowcą dla studentów i był bardzo wymagający, lecz Ŝyczliwy, otwarty i sprawiedliwy. W czasie wakacji
wyjeŜdŜał z młodzieŜą na Mazury na spływy kajakowe, (msze św. odprawiał na kajaku odwróconym do góry
nogami), wędrował z nimi po górach, chodził do kina, teatru i filharmonii. Podczas wielu wycieczek ksiądz
Wojtyła starał się zmylić ówczesną milicję i dlatego zdejmował sutannę i kazał nazywać się „wujkiem”. Przez
cały czas się uczył i poznawał nowe języki.
W 1958 r. Karol Wojtyła został mianowany biskupem. Jako biskup przyjął, zgodnie z obyczajem, hasło
przewodnie „Totus Tuus” (łac. „Cały Twój”), kierował je do Matki BoŜej. Po kilku latach został arcybiskupem,
metropolitą krakowskim, a potem kardynałem. Jako pasterz starał się ogarniać wszystkich potrzebujących.
Wizytował parafie, odwiedzał klasztory. Z chęcią jeździł na Podhale i w Tatry.
W roku 1978 Wojtyła został wybrany na papieŜa i przybrał imię Jana Pawła II. Wynik wyboru
ogłoszono 16 października. Był bardzo lubiany przez ludzi. Odbył wiele podróŜy po całym świecie podczas,
których odwiedzał chorych, biednych, zapomnianych, pochylał się nad smutnymi, pocieszał zrozpaczonych,
kaŜdego szanował, lubił Ŝartować, był miły, pogodny i otwarty, a gdy było trzeba pogroził palcem..
Pewnego dnia(13.05.1981r.) w Rzymie podczas audiencji generalnej na Placu św. Piotra, Jan Paweł II został
postrzelony przez zamachowca Mehmeta Ali Agcę w brzuch oraz rękę. Wtedy ludzie na całym świecie modlili
się o Ŝycie i zdrowie dla papieŜa. Do pełni zdrowia jednak nigdy nie wrócił. PapieŜ wierzył, Ŝe swoje ocalenie
nie zawdzięczał tylko szczęściu. Wyraził to słowami: Jedna ręka strzelała, a inna kierowała kulę. Wierni
dostrzegli pewien związek. Zamach miał miejsce 13 maja, podobnie jak pierwsze objawienie Matki Boskiej
w Fatimie w 1917r.
Jan Paweł II był:
pierwszym papieŜem z Polski,
pierwszym po 455 latach biskupem Rzymu, nie będącym Włochem,
podczas jego pontyfikatu ponad 300 milionów ludzi przeszło na katolicyzm,
pontyfikat Jana Pawła II był drugi co do długości w dziejach Kościoła,
podczas wszystkich pielgrzymek przebył ponad 1,6 miliona kilometrów, co odpowiada 40-krotnemu
okrąŜeniu ziemi wokół równika i czterokrotnej odległości między ziemią a księŜycem,
odbył 104 pielgrzymki zagraniczne podczas których odwiedził 135 krajów, odwiedzając wszystkie
zamieszkane kontynenty. W wielu miejscach, które odwiedził, nigdy przedtem nie postawił stopy
Ŝaden papieŜ. Był m.in. pierwszym papieŜem, który odwiedził Wielką Brytanię Jan Paweł II jako
papieŜ najwięcej razy odwiedził m.in. Polskę (8 razy), USA (7 razy), Francję (7 razy).
beatyfikował 1318 błogosławionych (w tym 154 Polaków) i kanonizował 478 świętych,
napisał 14 encyklik, 14 adhortacji, 11 konstytucji oraz 43 listy apostolskie,
Za pontyfikatu Jana Pawła II, dzięki samemu papieŜowi, nastąpiły zmiany w Watykanie, a takŜe w
postrzeganiu osoby papieŜa przez społeczność zarówno katolicką jak i pozostałych chrześcijan oraz
wyznawców innych religii.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Zaraz po swoim wyborze na Stolicę Apostolską, przy składaniu homagium (hołd składany przez
duchowieństwo Kościoła katolickiego ) nowo wybranemu papieŜowi, Jan Paweł II nie pozwolił
prymasowi Polski Wyszyńskiemu uklęknąć przed sobą.
Pierwsze przemówienie wygłosił po włosku, a więc w języku narodu, do jakiego przemawiał. Do tej
pory przyjęte było, Ŝe papieŜ zawsze swoje pierwsze przemówienie wygłasza po łacinie.
Miał zwyczaj całowania ziemi kraju, do którego przybywał z pielgrzymką,
Msze święte dla wielkich tłumów, organizowane na stadionach, lotniskach, placach itp.,
Wygłaszał całe homolie lub ich część w języku kraju, do którego przybywał z pielgrzymką
(porozumiewał się swobodnie w językach: polskim, włoskim, francuskim, niemieckim, angielskim,
hiszpańskim, portugalskim, łacinie i klasycznej grece),
Spotykał się z duchownymi innych wyznań oraz odwiedzał świątynie róŜnych religii (chrześcijańskich
oraz niechrześcijańskich),
Uczestniczył w przedsięwzięciach artystycznych: koncertach, występach zespołów, projekcjach
filmowych,
Spotykał się prywatne z wiernymi,
JuŜ w pierwszym roku swego pontyfikatu Jan Paweł II zaŜyczył sobie, by w Jego letniej rezydencji w
Castel Gandolfo wybudowano basen. PapieŜ pływał w nim aŜ do sierpnia 2002 roku. Nieco wcześniej,
z uwagi na stan zdrowia, musiał zaprzestać jazdy na nartach, ale... nie zaprzestał interesować się
wyczynami Adama Małysza. Jan Paweł II kilkakrotnie oglądał jego skoki w telewizji, a zwycięstwa
przyjmował z wielką radością.
Jan Paweł II cierpiał na postępującą chorobę Parkinsona.
Zmarł 2 kwietnia 2005 w pierwszą sobotę miesiąca i wigilię Święta Miłosierdzia BoŜego, w 9666. dniu swojego
pontyfikatu. Teraz czekamy na Jego beatyfikację.