Pięknie o Eucharystii Pani Wanda Półtawska!

08.05.201
6
Pięknie o Eucharystii Pani Wanda Półtawska!
Upadnij na kolana Ludu czcią przejęty. Uwielbiaj swego Pana!
"Mała byłam, jeszcze nie chodziłam do szkoły, gdy zachorował nasz dozorca, stary Pan Michał.
Był taki mocny zawsze, wydawał mi się uosobieniem mocy. A teraz leżał w łóżku i nie mógł
wstać. Dzieci z podwórka wiedziały, że stary Michał umiera i dlatego przyjdzie do niego Pan
Jezus. Trochę się dziwiłam, dlaczego dopiero teraz, jak już nie może wstać, a nie wcześniej. Ale
wszystkie czekałyśmy przy furtce od ulicy. Zza rogu, a właściwie z zakrętu, odezwał się
dzwonek, chłopiec taki niewiele większy ode mnie, w białej komeżce dzwonił dzwonkiem, a
wszyscy od razu się obejrzeli – za nim szedł ksiądz. Zbyszek, duży chłopak z podwórka,
powiedział: „niesie Pana Jezusa” – nie było widać gdzie niesie, ale wszyscy od razu uklękli.
Jakiś pan w szubie, jakaś pani w futerku i pan w czerwonej czapeczce, co przynosił listy do
mojej starszej siostry. I chłop zlazł z wozu, zatrzymał konie i ukląkł. Wszyscy bez namysłu w
to błoto i roztapiający się śnieg. Ja też – wszystkie dzieci z podwórka też. Przez moment błysnęła
mi myśl: „mam białe getry, co na to powie mama!?” Ale mama właśnie wyszła na próg i uklękła
też. Ksiądz poprzedzony chłopczykiem wszedł do sieni na prawo do izdebki, gdzie mieszkał
stary Michał. A potem jeszcze pamiętam samą trumnę. Wynosili ją bokiem, bo nie chciała się
zmieścić, na cmentarz mnie nie wzięli. Tyle lat temu, a ja niemal co dzień wspominam tę scenę.
Ludzi klęczących, bo przechodzi Pan Jezus. Wspominam to podczas każdej Mszy św., gdy
widzę, jak ministranci rozparci siedzą na ławkach koło ołtarza, a ksiądz koło nich rozdaje
komunię św. Widzę to, gdy na Mszy św. Podczas podniesienia ludzie stoją – klęczy parę starych
kobiet. I widzę to w kaplicy papieskiej, gdy wszyscy siedzą, a klęczy jeden człowiek w białej
sutannie i z białymi włosami, Jan Paweł II. Gdy go w Krakowi nie można było znaleźć w Kurii,
wystarczyło pójść parę ulic dalej, gdzie siostry mają wieczna adorację. Klęczał tam godzinami.
Młodzi, zdrowi – dlaczego nie klęczą? Bo niemodne? Nie, to by nie wystarczyło, to jest głębszy
znak – „upadnij na kolana, ludu czcią przejęty”, no właśnie, trzeba być czcią przejętym, żeby
paść na kolana.
Ogłoszenia duszpasterskie 08.05.2016
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
Msze Święte w tym tygodniu: codziennie o 1830. Serdecznie zapraszam.
Rozpoczęliśmy odprawianie Eucharystii w soboty na działkach w Otowie (1900) i Sierosławiu
(1800).
Dziękuję wszystkim za wspieranie inwestycji parafialnych
Za przekazany 1% na naszą parafię poprzez Stowarzyszenie GIP z Mosiny.
Dziękuję za ubiegłą składkę, która wyniosła 2341 zł., i 3 maja 735 zł.
Dziś zbiórka na Fundusz Budowy Kościoła.
Dziękuję rodzicom Dzieci I komunijnych za posprzątanie naszej kaplicy i oratorium.
Dziękuję p. Stanisławowi Kruk z Krakowa za wykonanie tryptyku na rok Miłosierdzia i
rodzinom Kruków i Piszczyńskich za ofiarowanie owego tryptyku naszej parafii.
Dziękuję p. Wandzie Suarez z USA za podarowany nam kielich i patenę do odprawiania
Eucharystii.
Biały tydzień od poniedziałku do piątku w naszej kaplicy w Lusówku o 1830, a zakończenie
Białego Tygodnia u siostry Faustyny w Kiekrzu w Sanktuarium Miłosierdzia.
Nabożeństwa Majowe: W poniedziałki, środy i piątki w Lusówku przy figurze Matki Bożej, a
we wtorki i czwartki w Sierosławiu przy Krzyżu na skrzyżowaniu ulicy Kasztanowej i
Bukowskiej o 1915. W sobotę w kaplicy i na działkach przed Mszą Świętą. W niedzielę o 1830 w
kaplicy.
W najbliższy czwartek w Katedrze Poznańskiej zostaną wyświęceni Diakoni dla naszej
Archidiecezji – pamiętajmy o nich w naszej modlitwie.
Biuro Parafialne od 16 do 24 maja będzie nieczynne z racji przebywania ks. Proboszcza na
pielgrzymce u św. Rity. Biuro czynne w poniedziałek bezpośrednio po Mszy Świętej.
W poniedziałek możliwość przyjęcia Sakramentu Namaszczenia Chorych.
W piątek w ramach nabożeństwa majowego odprawimy nabożeństwo Fatimskie
Polecam czasopisma katolickie: Przewodnik Katolicki, Gość Niedzielny, Mały Gość Niedzielny
i Mały Przewodnik Katolicki, Miłujcie się i Egzorcysta.
Spotkanie modelarskie dla ministrantów w sobotę o 1000, a dla Harcerzy grupy męskiej w piątek
o 1600.
Odpust parafialny ku czci św. Rity będzie 12.06 o godzinie 1130.
W przyszłą niedzielę (15.05) o 2200 wyruszy pielgrzymka autokarowa po relikwie św. Rity,
będą także w Rzymie, Asyżu, Padwie i Cascii. Jeśli ktoś chciałby napisać list – prośbę do św.
Rity, to bardzo proszę taką intencję przynieść do 15.05 do ks. Proboszcza. Wszystkie te intencje
zostaną złożone w sanktuarium św. Rity.
Jeśli ktoś byłby zainteresowany błogosławieństwem Papieża Franciszka dla rodziny, czy z
okazji rocznicy ślubu czy zawartego małżeństwa to serdecznie zapraszam do kontaktu z ks.
Proboszczem.
Sakramentu Chrztu będziemy od czerwca udzielać w III sobotę miesiąca w czasie Mszy Świętej
o 1630. Przygotowanie do chrztu będzie w środę przed Liturgią udzielania Sakramentu Chrztu o
godzinie 1915 w oratorium.
Od września zawiązana będzie drużyna harcerska męska od klasy 3 szkoły podstawowej.
Karta obozowa do pobrania na stronie parafialnej.
Spotkanie klubu Seniora we wtorek 10.05 o godz. 1245. Zapraszamy wszystkich chętnych.
Spotkanie dla klas II i I przygotowujących się do Bierzmowania w piątek 13.05 o 1715.
Życzę dobrej niedzieli,
wszystkim solenizantom i jubilatom tego, co piękne i Boże,
Parafianom i gościom pięknego tygodnia i wszelkiej pomyślności.
Intencje Mszy 08 – 15.05.2016
NIEDZIELA, 08.05.2016
830
1000
1130
1900
Wniebowstąpienie Pana Jezusa
Śp. Elżbietę Gaładyk (21 r.śm) Leszka, Adelę, Mariannę, Pawła Gaładyków, Halinę
Henryka Łuczaków
Śp. Stanisław (im) Wincenty, Jadwiga Anielę Bartkowiaków, Romualda Czerniaka
Mariannę Michała Siminiaków, Andrzeja, Antoninę Stefana Eugeniusza Władysławy
Barbary Gałków, Józefa Hozmana, Mariana, Teresy Kubiaków, Stanisław Oracz (4
r.śm)
Śp. Mirosława Budziak od syna Macieja i Kasi
Śp. Bożenę, Zbigniewa Otockich od córki
Śp. Zenona Kaczmarka od córek z rodzinami
Śp. Annę Kulczyńską od córki Zofii
PONIEDZIAŁEK, 09.05.2016
1830 Śp. Annę Kulczyńską od sąsiadów
Św. Stanisława Bp i M patrona Polski
WTOREK, 10.05.2016
1830 Z okazji urodzin Marii
ŚRODA, 11.05.2016
1830
Śp. Marię (26 r.śm.) Franciszka Błaszczaków, Jadwige, Stanisława Jacka Stanisława
Kleszczów, Grzegorza Wźniaka, Czesława Łysiaka i Janinę Konieczną
W 18 urodziny Stanisława o potrzebne łaski i Boże błogosławieństwo w dorosłym życiu
CZWARTEK, 12.05.2016
Święcenia diakonatu
1830
PIĄTEK, 13.05.2016
Dzień Fatimski
30
18
Sp. Annę Kulczyńską od Elżbiety i Kazia z rodziną
SOBOTA, 14.05.2016
1630
Św. Macieja Ap
Z ok 93 urodzin Teodozji Kasprzak i śp. Ignacego (21 r.sm) Kasprzak i zm z rodz.
Kasprzak i Mielcarek
Śp. Irenę Lima (6 r.śm)
Śp. Zygmunta Nowickiego (im i 20 r. śm.) od rodziny
1800
1900
Działki w Sierosławiu
Działki w Otowie
NIEDZIELA, 15.05.2016
Zesłanie Ducha Świętego / Chrzest Marii
830
Śp. Małgorzatę, Michała, Leona, Maksymiliana Leokadię Franciszka Uryzaj, Marię
Kortus, i zmarłych z rodziny Uryzaj, Szymańskich i Matz;
1000
1130
Sp. Annę Kulczyńską od wnuczki Magdy z rodziną
Śp. Zenona Kaczmarka od wnucząt
1900
Śp. Mirosława Budziaka od cioci Maryli z rodziną
Trzeba wiedzieć przed kim i dlaczego. Wstać można
na znak szacunku. Wstają studenci, gdy wchodzi
profesor, stoją ludzie na baczność, gdy grają hymn
państwowy. Ale jest to zwłaszcza dzisiaj gest
wieloznaczny. Stoi się, stało się godzinami w
kolejce pod sklepem (niekiedy pod sklepem
monopolowym kolejka była dłuższa niż za
chlebem), stoi się w przepełnionym tramwaju, stoi
się na przystanku. Już samo wstanie nie jest
jednoznaczne i jest to gest na użytek ludzi.
Dla Boga – jeżeli się choć trochę pojmuje Kim On
jest, człowiek od wieków szukał sposobu wyrażenia tej czci, tego timor Dei, jaki stworzenie winno
okazać Stwórcy; starał się znaleźć gest szczególny, specjalny, jedynie dla Boga przeznaczony;
ludzie klękali, wznosili ręce do nieba. Gest nie ofiarowywany nikomu z ludzi. Owszem jeszcze
Jego Zastępcy – przed Piotrem na Stolicy Apostolskiej klękali ludzie. Kiedyś – dziś nawet tam
nie – Dlaczego? Zmalał Bóg w ludzkich oczach sprowadzony do naszego nędznego wymiaru –
pojęcie sacrum (tego, co święte) zanika. Jest, jest paru szaleńców Bożych chodzących po tym
świecie XXI wieku, usiłujących zaszczepić na nowo kult dla Białego Krążka w złocistej
monstrancji. Chodzą od parafii do parafii i namawiają na wieczysta adorację. I mówią rzeczy
graniczące z cudem, że od czasu, jak w tej parafii całą dobę adoruje się Przenajświętszy
Sakrament, jak ludzie kolejno klęczą przed Sanctissimum, to maleje ilość przestępstw, to zmienia
się klimat parafii. A inni? Niektórzy wzruszają ramionami: ach to tylko symbol; inni oglądają się
dookoła: wszyscy stoją, jakże się tu wychylać, sam jeden? Pierwszy raz widziała człowieka
stojącego podczas podniesienia w kościele w Lublinie na samym początku okupacji: SS-man w
mundurze 9a jakże katolik – na pasie miał wybite przecież Gott mit uns). Stał sztywno na
rozkraczonych nogach, a cały kościół klęczał. Potem po wojnie umarł nasz kolega – przez
wszystkich ceniony; na pogrzebowej Mszy św. Koledzy po fachu, panowie doktorzy partyjni, stali
sztywno. Lojalnie przyszli na Mszę św., ale nie mogli się narazić klękaniem. I było to jak znak –
wierzący wiedzą, co się dzieje, padają na kolana. Niewierzący grzecznie stoją jak na uroczystości
ludzkiej, nie rozumiejąc nic więcej. A teraz ? W kaplicy u Sióstr podczas Mszy św. Wszystkie
stoją, nie, nie wszystkie: dwie staruszki klęczą i ja – pytam przełożonej, co to jest, czy one nie
rozumieją? Czy wszystkie są chore? Przełożona trochę speszona mówi: „z Zachodu przyszło,
Kapituła przegłosowała zmiany stroju i zmiany obyczaju”. Magiczne słowa, jak zaklęcie: z
Zachodu. Zalewa nas fala brudnej wody z Zachodu, przywożą do na śmiecie, a w Polsce się
wszystko bierze, bo … bo po prostu jest snobizm. Snobizm na zachód – na „nowoczesność”!
„Wszystko jedno jak się modlę”, ktoś mi powiedział; może, ale … jak dzieciom odróżnić wagę
tego, co się dzieje podczas Mszy św.? Dawniej na Ewangelię wierni stali ze skupieniem słuchając
słów natchnionych, ale gdy Bóg sam schodził na ziemię – padali na kolana, dziecko widziało: jest
Bóg tu i teraz – hic et nunc! Tak jak my dzieci z podwórka wiedziałyśmy na pewno, że przychodzi
Ktoś najważniejszy – sam Pan Jezus, bo wszyscy dorośli padli na kolana. Co wiedzą dziś dzieci?
Czego się uczą patrząc na dorosłych? Nawet tych niby wierzących, nawet w kościele – w którym
dziś niekiedy nie można odnaleźć tabernakulum wyrzuconego z głównego ołtarza gdzieś do kąta?
Gdzie Bóg sam z niepojętą cierpliwością czeka na człowieka…"
Wanda Półtawska