Prof. dr hab. Bogusław Szot urodził się 23.03.1931 r. w Krasnem k

Prof. dr hab. Bogusław Szot urodził się 23.03.1931 r. w Krasnem k/Lwowa. Szkołę
podstawową i średnią ukończył w Przemyślu, a studia I stopnia na Wydziale Rolnym UMCS w
Lublinie, zaś II stopnia (magisterskie) na tym samym Wydziale Wyższej Szkoły Rolniczej w
Lublinie w 1956 r. Od tego roku zgodnie z obowiązującym wówczas nakazem pracy objął
stanowisko kierownika Dziekanatu Wydziału Rolniczego WSR, a po 4 latach stanowisko
kierownika Komisji Praktyk Studenckich.
W roku 1963 rozpoczął pracę naukową pod kierunkiem prof. dr hab. Bohdana Dobrzańskiego,
realizując tematykę związaną z oceną plonowania roślin w zależności od typologii, zasobności i
bonitacji gleb. W roku 1970 obronił pracę doktorską pt. „Zależność plonowania rzepaku ozimego
od warunków glebowych na przykładzie północno – wschodniej części województwa
rzeszowskiego”, za którą otrzymał nagrodę Ministra Szkolnictwa Wyższego. W tym samym roku
na propozycję prof. B. Dobrzańskiego przeszedł do pracy w Instytucie Agrofizyki PAN w
Lublinie za porozumieniem stron. Tam zorganizował od podstaw Zakład Fizyki Materiałów
Roślinnych, którego został kierownikiem. Opracował wówczas wiele nowych metod
badawczych, a także założeń konstrukcyjnych aparatury prototypowej, które zostały
opublikowane w wydawnictwach PAN, PWN, IHAR i in. W roku 1975 przedłożył rozprawę
habilitacyjną pt. „Metodyczne aspekty oceny wpływu warunków glebowych na zmienność
niektórych cech fizycznych ziarna pszenicy” na Wydziale Rolniczym WSR, uzyskując stopień
naukowy doktora habilitowanego. Praca ta została nagrodzona przez Sekretarza Wydziału Nauk
Rolniczych i Leśnych PAN. W roku 1984 uzyskał tytuł naukowy prof. nadzwyczajnego, zaś w
roku 1989 profesora zwyczajnego.
W latach 1985-93 był zastępcą dyrektora Instytutu Agrofizyki PAN do spraw naukowych. Był
członkiem Rad Naukowych Instytutu Genetyki Roślin PAN w Poznaniu (1978-82), Zakładu
Fizjologii Roślin PAN w Krakowie (1984-86), IUNG w Puławach (1985-90), Centrum
Agrotechnologii i Weterynarii PAN w Olsztynie (1990-99), Instytutu Agrofizyki PAN (od 1972,
w tym w latach 1984-86 sekretarz, a ostatnie kadencje jako wiceprzewodniczący Rady). Od
chwili powstania Komitetu Agrofizyki PAN był jego członkiem, w latach 1981-83 Sekretarzem,
w latach 1993-99 wiceprzewodniczącym, a obecnie członkiem Prezydium. W latach 1990-99 był
członkiem Zespołu ds. Upowszechniania Nauki KBN w Warszawie. Pełnił też funkcje w
Komitetach Redakcyjnych czasopism naukowych „Problemy Agrofizyki”, „Zeszyty Problemowe
Postępów Nauk Rolniczych”, „International Agrophysics”, „Acta Agrophysica”. W roku 1976
zorganizował w Lublinie pod auspicjami Międzynarodowej Komisji Inżynierii Rolniczej (CIGR)
I Międzynarodową Konferencję Agrofizyczną, która przybrała formę cykliczną i do tej pory co 4
lata odbywają się konferencje w różnych krajach Europy, a prof. B. Szot jest powoływany do
Komitetów Naukowych lub Honorowych. W latach 1976-85 był sekretarzem Międzynarodowej
Naukowej Grupy Roboczej „Fizyczne właściwości materiałów roślinnych” pod patronatem
CIGR, a w latach 1991-96 członkiem zarządu International Society of Agromaterials Science and
Engineering. Aktywnie uczestniczył w wielu kongresach, konferencjach i sympozjach
naukowych w kraju i za granicą (Francja, Niemcy, Słowacja, Czechy, Węgry Belgia, Kanada,
Rosja, Włochy, Holandia), gdzie prezentował wyniki swoich badań. Jest członkiem Polskiego
Towarzystwa Inżynierii Rolniczej, Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego, Lubelskiego
Towarzystwa Naukowego (członek Prezydium Zarządu Głównego 1995-99). Z jego inicjatywy w
roku 1996 powstało Polskie Towarzystwo Agrofizyczne, którego został Prezesem i pełni tę
funkcję do chwili obecnej. Był inicjatorem utworzenia 7 Oddziałów Towarzystwa (Kraków,
Lublin, Olsztyn, Poznań, Rzeszów, Wrocław, Szczecin) w których łączna liczba członków
przekracza 350 (z 30 placówek naukowych w kraju i 3 zagranicznych). Polskie Towarzystwo
Agrofizyczne działa bardzo prężnie, organizując corocznie różnego typu spotkania naukowe
(konferencje o zasięgu krajowym i międzynarodowym, zjazdy, zebrania referatowe), integrując
pracowników nauki stosujących metody fizyczne w naukach rolniczych.
Działalność naukowa prof. Bogusława Szota obejmuje liczne zagadnienia badawcze z zakresu
oceny, charakterystyki i zmienności właściwości fizycznych roślin i płodów rolnych,
powodowanej przez różne czynniki w czasie wegetacji, zbioru, transportu i przechowywania.
Określał też przyczyny i skutki uszkodzeń nasion i innych płodów w czasie zbioru i obróbki
pozbiorowej pod kątem oceny cech jakościowych materiału konsumpcyjnego i reprodukcyjnego.
Swój warsztat naukowy doskonalił w czasie licznych – długotrwałych pobytów w placówkach
naukowych za granicą. 30 lat współpracował z Katedrą Fizyki Uniwersytetu Rolniczego w
Pradze, mając wiele wspólnych publikacji, a ukoronowaniem tej współpracy było odznaczenie
prof. B. Szota medalem tej uczelni. Podobną współpracę nawiązał z Zakładem Techniki
Rolniczej w Bratysławie, Uniwersytetem Rolniczym w Gödöllö na Węgrzech i Instytutem
Rolniczym w Poczdamie (Niemcy). Dłuższe pobyty w Francji (INRA Avignon i Nantes), w
Instytucie Mechanizacji Rolnictwa CNR w Turynie (Włochy), w Katedrze Mechanizacji
Rolnictwa Uniwersytetu Hohenheim w Stuttgarcie (Niemcy) oraz katedrach inżynierii rolniczej w
Guelph, Saskatoon i Montrealu (Kanada) przyniosły wymierne efekty w postaci nowych
unikalnych metod badawczych, opracowań technologicznych i licznych publikacji, które oprócz
wymienionych krajów ukazały się również w USA i Australii.
2
Prof. B. Szot prowadził szeroką współpracę z placówkami naukowymi w kraju – Akademie
Rolnicze w Lublinie, Krakowie i Wrocławiu, IUNG w Puławach, Instytut Genetyki Roślin PAN
w Poznaniu, Oddział Nauki o Żywności IRZiBŻ PAN w Olsztynie, stacje hodowli roślin, stacje
doświadczalne oceny odmian, a także Fabryka Maszyn Żniwnych w Płocku.
Dorobek naukowy prof. dr hab. Bogusława Szota obejmuje ogółem 298 pozycji, w tym 202 to
oryginalne prace twórcze (6 monografii), 64 artykuły, 11 instrukcji wdrożeniowych i skryptów,
19 patentów i wzorów użytkowych i 2 inne prace (referaty przeglądowe).
Najbardziej owocną współpracę naukową prof. B. Szot prowadził z Akademią Rolniczą w
Lublinie. Na przestrzeni ponad 30 lat z pracownikami tej Uczelni opublikował ogółem 85 pozycji
(załącznik), w tym 60 oryginalnych prac twórczych, 5 artykułów, 7 instrukcji wdrożeniowych
oraz 13 patentów i wzorów użytkowych. Najwięcej, bo 74% pozycji dotyczy współpracy z
Wydziałem Inżynierii Produkcji, 22% z Wydziałem Rolniczym i 4% z Wydziałem Ogrodniczym.
Wśród 8 wypromowanych doktorów, trzech obroniło prace na Uczelni, w tym 1 pracownik
AR (K. Gołacki). Był także opiekunem lub promotorem 31 prac magisterskich studentów
Wydziału Rolniczego i Inżynierii Produkcji. Na tych dwóch Wydziałach był powoływany na
recenzenta w 9 postępowaniach o nadanie tytułu naukowego (lub stanowiska) profesora,
recenzował 9 rozpraw habilitacyjnych wraz z dorobkiem naukowym oraz 12 prac doktorskich
(80% na WIP).
W Zakładzie kierowanym przez niego młodzi pracownicy AR odbywali staże naukowe,
przeprowadzali badania na unikalnej aparaturze oraz uczestniczyli w konsultacjach i seminariach
metodycznych. Prowadził wykłady dla studentów AR na terenie Instytutu Agrofizyki w ramach
zawartej umowy między tymi placówkami.
Z pracownikami Wydziału Inżynierii Produkcji opracował i opublikował nową technologię
zbioru rzepaku, która została wdrożona na terenie całego kraju. Uzyskane pokaźne efekty
ekonomiczne po zastosowaniu tej technologii zostały stwierdzone komisyjnie w poszczególnych
gospodarstwach, a protokoły stwierdzające te fakty znajdują się w Instytucie Agrofizyki PAN.
Prof. Bogusław Szot za osiągnięcia w pracy naukowej i organizacyjnej był odznaczony
Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia
Polski, odznaką „Zasłużony dla Lubelszczyzny” i medalem z okazji 35-lecia Wydziału Inżynierii
Produkcji AR w Lublinie. Był też trzykrotnie nagradzany przez Sekretarza Naukowego PAN za
wybitne osiągnięcia naukowe.
3