Przygotowanie do Pierwszej Komunii Świętej

Przygotowanie do Pierwszej Komunii Świętej
"Dziecko całe jest w swoim sercu - miłość
jest jego najpotężniejszą zdolnością.
Serce wyprzedza rozum i przeciera mu
drogę, najpierw sercem dziecko biegnie ku
Bogu, a intelekt - w tym swego ludzkiego
rozwoju - podąża za sercem. Bóg i dziecko
najlepiej do siebie pasują, bo oboje są miłością"
Ks. A. Trojanowski TChr
Któż z nas nie pamięta dnia, w którym po raz pierwszy przyjął Jezusa do swojego
serca. Wspomnienia te są wciąż żywe.
Moje pierwsze spotkanie z Jezusem odbyło się 8 maja 1972 roku w
kościele parafialnym św. Kazimierza w Białymstoku. Pamiętam uczucia, które
towarzyszyły mi w drodze do kościoła. Byłam bardzo przejęta, a zarazem dumna,
ponieważ ten dzień należał do mnie i do Jezusa, który miał przyjść. Oczekiwałam
jak każde dziecko, że podczas Mszy świętej stanie się coś niezwykłego, coś, co
zapamiętam do końca życia . I stało się, Pan Jezus przyszedł do mnie tego pięknego
słonecznego dnia i zobaczyłam Go w zatroskanych oczach mojej mamy, w radosnym uśmiechu
mojego taty, w gestach i życzliwych słowach tych ludzi, którzy tego dnia byli razem ze
mną. Pan Jezus wypełnił moje serce swoją miłością i poprowadził po burzliwym
oceanie życia. A dzisiaj...?
Jestem katechetką i od kilku już lat przygotowuję dzieci do
Pierwszej Komunii Świętej, do pierwszego spotkania z Jezusem.
Przygotowanie dzieci do sakramentu pokuty i Eucharystii wymaga od
katechety, rodziny dziecka oraz całej wspólnoty parafialnej pełnego zaanga-żowania i
poświęcenia jak również wzajemnej współpracy. Rolę pierwszorzędną spełniają
rodzi-ce. W rodzinie dziecko poznaje Boga i zawiera z Nim przyja¥ń przez tych ludzi, te
osoby, te sprawy, które widzi, z którymi na co dzień obcuje, a więc: codzienną
modlitwę rodziców i rodzeństwa, udział w niedzielnej Mszy świętej wszystkich
członków rodziny, przystępowanie do Sakramentów świętych ojca, matki, rodzeństwa i
krewnych, wspólne prze-żywanie uroczystości i świąt roku Kościelnego, obyczaje,
zwyczaje, tradycje rodzinne. Te znaki towarzyszą dziecku od lat najmłodszych i są dla
niego ¥ródłem poznania Chrystusa i okazją do za-warcia przyja¥ni z Chrystusem. Są
dla dziecka znakiem wiary. Stanowią poglądową lekcję życia religijnego.
Rodzina jest więc znakiem mówiącym o Bogu, skutecznym dlatego, że
działającym spontanicznie. Życie religijne dziecka rozwija się i pogłębia w okresie
szkoły podstawowej. Na pierwsze lata przypada przygotowanie do Spowiedzi świętej i
Komunii świętej, a więc pierwsze świadome spotkanie z Chrystusem w Eucharystii,
pierwsze głębsze przeżycie Boga i Jego miłości. Rodzice towarzyszą dziecku w nauce i
rozwoju wiary. Posyłając je na naukę religii, pilnują systematycznego uczęszczania,
rozmawiają z dzieckiem na temat konkretnej katechezy, starają się odpowiadać na jego
pytania. Rodzice pomagają w prowadzeniu zeszytu do nauki religii, kontrolują wiadomości
dziecka przez odpytywanie i sprawdzanie. Sami uzupełniają i pogłębiają własną
wiedzę religijną. W ten sposób rodzice wiążą teorię z praktyką i wiedzę
religijną zdobytą przez dziecko na katechezie starają się łączyć z życiem.
http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku
Powered by Mambo
Generated: 2 March, 2017, 06:58
Pracę wychowawczą rodziców wspiera katechizacja szkolna i parafialna
prowadzona przez duszpasterzy, siostry zakonne i świeckich katechetów. Pomaga,
uzupełnia, ale nie zastępuje nigdy ich wpływu wychowawczego. Aby dobrze przygotować
rodziców do podejmowania tych zadań względem dzieci, przeprowadza się systematyczną
współpracę katechety z rodzicami. Spotkania z rodzicami dzieci klas drugich mają na
celu pogłębienie ich wiary przez odpowiednio dobraną tematykę oraz przeżywanie Mszy
świętych inicjacyjnych. Poruszane są również sprawy związane z organizacją
uroczystości Pierwszej Komunii Świętej. Szczególnie ważne jest angażowanie całych
rodzin w formację pastoralno - liturgiczną dzieci.
Nauczanie religii w szkole odbywa się według określonego programu
katechetycznego. Licząc się z możliwościami i potrzebami dziecka na pierwszym etapie
katechizowania, o wiele większe znaczenie ma otwieranie serca dziecka na osobę Jezusa i
przyjęcie Jego zbawczej miłości, niż pamięciowe przyswajanie treści katechizmowych.
Do osiągnięcia tego celu służą takie metody jak: inscenizacja, przedstawienie ról,
opowiadanie, opis, pogadanka, wzbogacone pracą z obrazem. Z metod liturgicznych
wykorzystuje się celebrację, adorację, procesję. Pamięć mechaniczna u dzieci,
zwłaszcza na początku nauki szkolnej jest wykorzystywana do nauki prawd i zasad,
sformułowań biblijnych, liturgicznych, modlitw. Wyzwalaniu radości służy stosowanie
śpiewu i zabawy. Wykorzystując te metody dzieci poznają treści religijne, które
pomagają im przygotować się do Sakramentu Pokuty i Eucharystii. Dzieci uczą się
rozumieć co to jest Kościół, poznają rolę słowa Bożego w Kościele, które
prowadzi do Sakramentów, rozpoczyna zbawcze działanie Boga a zawarte jest w Piśmie
Świętym. Stąd zwraca się uwagę na tę Księgę wiary, Księgę spotkania z żywym
Bogiem.
Na katechezie dzieci uczą się dostrzegać piękno i mądrość
stworzenia, odkrywać w przyrodzie ślady Boga - Stwórcy. Poznają Boga, który jest
Miłością i obdarza człowieka przyja¥nią. Dzieci poznają, że grzech jest oddaleniem
się od Boga, wielkim brakiem miłości i zawierzenia Bogu, brakiem posłuszeństwa.
Poznają, że Bóg jest wierny człowiekowi, nie przestaje go kochać i sam pierwszy
wychodzi do niego z inicjatywą zbawienia. Na katechezie ukazujemy dzieciom obraz Boga
przebaczającego, obecnego w osobie Jezusa Chrystusa, przez którego objawia ON swoją
miłość i przebaczenie. Omawiane są także kolejno wszystkie przykazania Boże.
Poznając Jezusa jako jedyną Prawdę staramy się, by dzieci
zdobywały zasadniczą religijną motywację do życia i postępowania w prawdzie, zgodnie
z przykazaniami, kształtującymi sumienie dziecka. Dzieci poznają "obrzędy"
związane z Sakramentami Pokuty i Eucharystii. W sakramentach tych jest możliwość
spotkania się ze Zbawicielem nawet wtedy, gdy go nie spostrzegamy naszymi zmysłami.
Wiara jest istotnym warunkiem tego spotkania. Uczymy dzieci pobożności eucharystycznej,
czyli czci do Najświętszego Sakramentu, oraz rozumienie potrzeby częstej Komunii
Świętej, która jest pokarmem w drodze do Ojca.
Dzieci przed przystąpieniem do Pierwszej Komunii Świętej zdają
egzamin z wiadomości katechizmowych. Jest to pewne minimum wiedzy religijnej na poziomie
dostępnym dla umysłu dziecka.
Treści religijne, które dziecko poznaje na katechezie w szkole nie
wyczerpują właściwego przygotowania do Sakramentu Pokuty i Eucharystii. Najbardziej
bowiem znaczącym miejscem katechezy jest Kościół parafialny. W nim dokonuje się
wprowadzenie bezpośrednie w Misterium tych Sakramentów.
Do tradycji naszej parafii należy organizowanie Mszy świętych
inicjacyjnych, nabożeństw związanych z przekazaniem pamiątek Pierwszej Komunii
Świętej. Już w pa¥dzierniku rozpoczyna się cykl spotkań formacyjnych, które mają
pomóc w pogłębianiu przeżycia Eucharystii. Uczniowie klas drugich gromadzą się wraz
z rodzicami i katechetami w kościele na Mszy św., podczas której poświęcone zostają
różańce. W listopadzie, podczas kolejnego spotkania na Mszy św. poświęcone zostają
książeczki do nabożeństwa. W grudniu święcimy medaliki z wizerunkiem Matki Bożej.
Na tydzień przed Pierwszą Komunią Świętą jest odnowienie przyrzeczeń Chrztu
świętego. Ponadto w każdą niedzielę o godz. 16.oo odprawiane są Msze św., podczas
http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku
Powered by Mambo
Generated: 2 March, 2017, 06:58
których dzieci przyswajają treści liturgiczne, modlitwy, gesty, poznają pieśni.
Wysiłek wszystkich trzech środowisk: rodziny, parafii i szkoły
zmierza ku temu, aby dziecko poznało osobę Jezusa Chrystusa i zaprzyja¥niło się z Nim
osobiście, aby przyjęcie Jego do serca podczas Pierwszej Komunii świętej było
poważnym głębokim przeżyciem wewnętrznym, spotkaniem dwóch kochających się osób.
Wówczas dopiero nabierają sensu i znaczenia te wszystkie dodatki, jak: oprawa samej
uroczystości, ubranie, wianuszki, kokardy, wspaniałe przyjęcie, spotkanie z rodziną i
rodzicami chrzestnymi, pamiątki i prezenty.
Pamiętajmy, aby prezenty i przyjęcia nie przesłoniły tego
najważniejszego pierwszego spotkania z Nim - żywym i kochającym Chrystusem.
Corocznie w maju, patrząc na ubrane w biel dzieci, na ich poważne
rozmodlone twarzyczki, wracam oczami wyobra¥ni do mojej Pierwszej Komunii Świętej.
Chociaż pożółkły już fotografie i wyblakł pamiątkowy obrazek, to uczestnicząc we
Mszy św. i przystępując z dziećmi do Komunii św. czuję się zawsze jak
pierwszokomunijne dziecko.
Katechetka Anna Żukowska
http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku
Powered by Mambo
Generated: 2 March, 2017, 06:58