DOKUMENTACJA WIELOBRANśOWA REMONT I ADAPTACJA

Transkrypt

PROGRAM FUNKCJONALNO UśYTKOWY
KONSORCJUM:
FIRMA USŁUGOWA ELśBIETA GRABOŚ
ZAKRZÓW 173 32-003 PODŁĘśE
PRZEMYSŁAW CZUBAJ
BIURO
ARCHITEKTONICZNE
KRAKÓW UL. LEA 115/52
DOKUMENTACJA WIELOBRANśOWA
PROGRAM FUNKCJONALNO UśYTKOWY :
REMONT I ADAPTACJA CENTRUM WSPÓŁPRACY MIĘDZYNARODOWEJ W BUDYNKU NR 4,
POŁOśONEGO W KOMPLEKSIE EDUKACYJNYM WOLIŃSKIEGO PARKU NARODOWEGO GRODNO 1
ADRES ZAMIERZENIA:
GRODNO 1 KOŁO MIĘDZYZDROJÓW
NAZWA I ADRES INWESTORA:
FUNDACJA „EUROPEJSKI FUNDUSZ ROZWOJU WSI POLSKIEJ – COUNTERPART FUND”, Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE,
UL. MIEDZIANA 3A, 00-814 WARSZAWA,
NAZWA I ADRES JEDNOSTKI PROJEKTOWANIA :
KONSORCJUM: FIRMA USŁUGOWA ELśBIETA GRABOŚ ZAKRZÓW 173 32-003 PODŁĘśE
PRZEMYSŁAW CZUBAJ BIURO ARCHITEKTONICZNE KRAKÓW UL. LEA 115/52
KRAKÓW, LISTOPAD 2013
KONSORCJUM:
FIRMA USŁUGOWA ELśBIETA GRABOŚ ZAKRZÓW 173
Opis technicznydo wielobranŜowego programu funkcjonalno – uŜytkowego:
Remont i adaptacja Centrum Współpracy Międzynarodowej tworzonego przez Fundację
„Europejski Fundusz Rozwoju Wsi Polskiej - Counterpart Fund” w budynku nr 4, połoŜonego w
kompleksie edukacyjnym Wolińskiego Parku Narodowego Grodno 1
Opis techniczny spis treści:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
I.
II.
13.
14.
15.
Spis rysunków
Podstawa opracowania
Podstawowe dane ogólne
Podstawowe dane techniczne obiektu
Zapotrzebowanie na energię elektryczną
Bilans grzewczo- wentylacyjno- chłodniczy
Zakres opracowania
Lokalizacja
Przeznaczenie i program uŜytkowy
Zestawienie powierzchni
Forma architektoniczna i funkcja obiektu budowlanego opis rozwiązań projektowych
11.A. Zalecenie konserwatorskie
Techniczne propozycje dla wykonania budynku
Część zewnętrzna
Część wewnętrzna
Instalacja sanitarna
Instalacja elektryczna
Ochrona przeciwpoŜarowa
1.Spis rysunków
Nr rys.
Nazwa:
Skala:
INWENTARYZACJA :
Rys. nr 1
Rys. nr 2
Rys. nr 3
Rys. nr 4
Rys. nr 5
Rys. nr 6
Rys. nr 7
Rys. nr 8
Rys. nr 9
Rys. nr 10
Rzut piwnic
Rzut parteru
Rzut piętra
Rzut dachu
Przekrój A-A
Przekrój B-B
Elewacja Zachodnia
Elewacja Wschodnia
Elewacja Południowa
Elewacja Północna
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
PROGRAM FUNKCJONALNO UśYTKOWY :
Rys. nr 1
Rys. nr 2
Rys. nr 3
Rys. nr 4
Rys. nr 5
Rys. nr 5
Rys. nr 6
Rys. nr 7
Rys. nr 8
Rys. nr 9
Rys. nr 10
Rys. nr 11
Rys. nr 12
Rys. nr 13
KONSORCJUM:
Plan zagospodarowania terenu
Rzut piwnic
Rzut parteru
Rzut piętra
Rzut tarasu
Rzut dachu
Przekrój A-A
Przekrój B-B
Elewacja Zachodnia
Elewacja Południowa
Elewacja Wschodnia
Elewacja Północna
Wizualizacja 1
Wizualizacja 2
1:500
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
2. Podstawa opracowania
Miarodajne natęŜenie deszczu
qm [l/s/ha]= 300
Q=17,94 l/s – przyjęto dach płaski o współczynniku 0,8
1.Umowa z Inwestorem
2.Uzgodnienia i wytyczne branŜowe
Normatywne natęŜenie deszczu
qn [l/s/ha]=132
Q=7,89 l/s – przyjęto dach płaski o współczynniku 0,8
3. Podstawowe dane ogólne
1. UŜytkownik:
FUNDACJA „EUROPEJSKI FUNDUSZ ROZWOJU WSI POLSKIEJ – COUNTERPART FUND”, Z SIEDZIBĄ W
WARSZAWIE,
UL. MIEDZIANA 3A, 00-814 WARSZAWA .
7. Zakres opracowania
Niniejsze opracowanie stanowi WielobranŜowy Program Funkcjonalno UŜytkowy remontu i adaptacji Centrum
Współpracy Międzynarodowej w budynku nr 4, połoŜonego w kompleksie edukacyjnym Wolińskiego Parku
Narodowego Grodno 1.
2. Jednostka Projektowa:
8. Lokalizacja
KONSORCJUM: FIRMA USŁUGOWA ELśBIETA GRABOŚ ZAKRZÓW 173 32-003 PODŁĘśE
Grodno 1, koło Międzyzdrojów
3. Lokalizacja:
9. Przeznaczenie i program uŜytkowy
GRODNO 1 KOŁO MIĘDZYZDROJÓW
Główną myślą przewodnią opracowania programu jest remont i adaptacja istniejącego budynku na potrzeby
działalności Centrum Współpracy Międzynarodowej Polsko-Węgierskiej tworzonego przez Fundację
„Europejski Fundusz Rozwoju Wsi Polskiej – Counterpart Fund”, który będzie w szczególności realizował
zadania na rzecz integracji międzynarodowej pod auspicjami placówki przedstawicielskiej (ambasada/konsulat)
Republiki Węgierskiej, na rzecz współpracy międzynarodowej w dziedzinie ochrony przyrody, nauki, edukacji,
kultury narodowej, promowania kultury polskiej i walorów przyrodniczych Wolińskiego Parku Narodowego, przy
jego czynnym udziale i współpracy.
W programie adaptacji budynku zaprojektowano :
4. Podstawowe dane techniczne obiektu
1. Powierzchnia netto
2. Kubatura
3. Powierzchnia komunikacji
4. Powierzchnia uŜytkowa
5. Udział powierzchni ruchu w powierzchni netto
1256,79 m2
3995,28 m3
214,41 m2
1034,34 m2
30%
PIWNICA:
5.Zapotrzebowanie na energię elektryczną
1.Wentylacja
2.Komputery
3.Oświetlenie
4.Gniazda i urządzenia
5.Całkowita moc zainstalowana to :
6.Całkowita moc szczytowa (zapotrzebowana) :
33 kW
27 kW
14 kW
140 Kw
214 kW
128kW
6. Bilans grzewczo- wentylacyjno- chłodniczy
1.Zapotrzebowanie ciepła dla ogrzewania budynku
2.Zapotrzebowanie ciepła na potrzeby wentylacji budynku
3.Zapotrzebowanie mocy chłodniczej dla budynku
–110 kW
–170 kW
–108 kW
PowyŜsze wartości poszczególnych mocy dla budynku mogą ulec zmianie w dalszych etapach projektu w
związku z doprecyzowaniem parametrów budynku.
Bilans wody
Qdsr = 8 m3/d
Qdmax= 11,85m3/d
Qhśr = 1,158m3/h
Qhmax=1,274 m3/h
Przepływ jednostkowy Qj=1,45 [l/s]
KONSORCJUM:
-
sala wielofunkcyjna (moŜliwość wykorzystania jako sala wystawowa, widowiskowo-teatralna
(minispektakle), szkoleniowo-konferencyjna);
zaplecza sal wielofunkcyjnych w tym pomieszczenia ćwiczeniowo-studyjne
pomieszczenia gospodarcze
pomieszczenia techniczne wraz z zasceniem;
pracownię plastyczną;
szatnie dla sali wielofunkcyjnej
toaletę damską;
toaletę męską;
toaletę dla niepełnosprawnych;
kuchnię właściwą;
magazyny kuchni;
pomieszczenia porządkowe;
szatnię dla obsługi kuchni;
szatnię dla gości;
PARTER:
PARTER:
-
sala widowiskowa (konferencje, takŜe międzynarodowe, warsztaty muzyczne, teatralne, koncerty,
wystawy i prezentacje przyrodnicze i dot. ochrony przyrody);
pokój gościnny;
kuchnia pokazowa (warsztaty i pokazy kulinarne z wykorzystaniem produktów lokalnych i tradycyjnych);
kuchnia warsztatowa (warsztaty i pokazy kulinarne z wykorzystaniem produktów lokalnych i
tradycyjnych);
śluza komunikacyjna;
sale wystawiennicze wystawy i prezentacje przyrodnicze i dot. ochrony przyrody
zascenie sali widowiskowej;
PIĘTRO I:
-
pokoje gościnne z łazienkami
reŜyserka - kabina tłumaczy;
63,94 m2
33,91 m2
41,73 m2
26, 82 m2
10,63 m2
117,76 m2
64,14 m2
142,65 m2
11,18 m2
SUMA POWIERZCHNI PARTERU
512,76 m2
PIĘTRO:
szt. 4;
TARAS:
-
0.1. Hall
0.2. Pokój gościnny
0.3. Kuchnia pokazowa
0.4. Kuchnia warsztatowa
0.5. Śluza komunikacyjna
0.6. Sala widowiskowa
0.7. Zascenie sali /oranŜeria
0.8. Sala wystawienniczo- warsztatowa
0.9. Komunikacja
taras widokowy;
pracownia;
szatnia;
toalety;
balkon pokazowy;
zintegrowana stacja meteo;
taras serwisowy
1.1. Pokój gościnny 1
1.3. ReŜyserka/ kabina tłumaczy
1.4. Komunikacja
20,97 m2
35,33 m2
6,07 m2
27,70 m2
12,73 m2
25,61 m2
SUMA POWIERZCHNI PIĘTRA
128,41 m2
TARAS:
10. Zestawienie powierzchni (powierzchnia uŜytkowa)
PIWNICA :
-1.1. Komunikacja
-1.2. Pomieszczenie techniczne
-1.3. Sala wielofunkcyjna
-1.4. Pracownia 1
-1.5. Pracownia 2/pomieszczenie ćwiczeniowo-studyjne
-1.6. Pracownia 3/reŜyserka dźwięku i obrazu
-1.7. Zascenie sali /pom. techniczne
-1.8. Pracownia plastyczna
-1.9. Pomieszczenie administracyjne
-1.10. Toaleta dla niepełnosprawnych
-1.11. Szatnie
-1.12. Toaleta damska
-1.13. Toaleta męska
-1.14. Szatnie obsługi kuchni
-1.15. Komunikacja
-1.16. Pomieszczenie porządkowe
-1.17. Magazyn art. suchych
-1.18. Pomieszczenie szaf chłodniczych
-1.19. Przygotowalnia
-1.20.Kuchnia Właściwa
-1.21. Zmywalnia
-1.22. Wiatrołap
-1.23. Komunikacja kuchni
-1.24. Pomieszczeni gospodarcze
-1.25. Pomieszczenie gospodarcze
-1.26. Pomieszczenie pompy ciepła
91,53 m2
2,59 m2
117,34 m2
8,15 m2
8,80 m2
10,15 m2
31,58 m2
49,59 m2
10,14 m2
4,26 m2
15,45 m2
10,16 m2
9,82 m2
6,88 m2
9,55 m2
2,62 m2
3,81 m2
5,03 m2
6,69 m2
27,41 m2
7,12 m2
1,98 m2
4,94 m2
3,50 m2
9,93 m2
23,48 m2
SUMA POWIERZCHNI PIWNICY
482,50 m2
KONSORCJUM:
2.1. Taras widokowy
2.2. Pracownia
2.3. Szatnia
2.4. Prysznice
2.5. Toalety
2.6 Śluza szatniowa
2.7 Komunikacja
55,29 m2
3,89 m2
2,58 m2
1,50 m2
16,91 m2
2,35 m2
SUMA POWIERZCHNI TARASU
82,52 m2
SUMA POWIERZCHNI WSZYSTKICH KONDYGNACJI
1206,19 m2
Razem pow. netto całego budynku
Razem pow. uŜytkowa całego budynku
Kubatura
1206,19 m2
1061,29 m2
3995,28 m3
11.a. Zalecenia konserwatorskie
DANE HISTORYCZNE
11. Forma architektoniczna i funkcja obiektu budowlanego opis rozwiązań projektowych.
Forma architektoniczna, którą posłuŜył się Projektant przy tak prestiŜowym zamierzeniu, ze względu na
lokalizację jest wynikiem wielu analiz projektowych przeprowadzonych na etapie koncepcyjnym aby odnaleźć
przestrzenny i architektoniczny wymiar w obiekcie, który swą jakością i estetyczną formą architektoniczną,
materiałami, przekona do inwestycji oraz zbudzi do niej zaufanie. Łatwo kodujący się w pamięci poprzez
miejsce, architektoniczny obiekt powinien stać się ikoną w przestrzeni , łatwo rozpoznawalną , kojarzoną z
lokalizacją , dla której dobro przyszłego uŜytkownika oznacza równieŜ satysfakcję inwestora.
Architektoniczna jakość nowej inwestycji winna wyraŜać troskę inwestorów o estetykę przestrzeni publicznej ,
jaką niewątpliwie jest Woliński Park Narodowy . Projekt jest równieŜ wynikiem wielu studiów widokowych
przeprowadzonych na etapie koncepcyjnym.
Przedmiotem tematu projektowego jest obiekt wymagający odtworzenia całościowego, połoŜony na terenie
Wolińskiego Parku Narodowego w Grodnie 1 (nr 4), w strefie nadmorskiej w pasie ochronnym , ponadto obiekt
moŜe być objęty ochroną konserwatorską.
Budynek podlegający remontowi i adaptacji został wybudowany przed 1939 rokiem.
Jest to budynek usługowy - kuchnia stołówka, sala kinowa oraz część na piętrze o przeznaczeniu mieszkalnym
,obecnie budynek jest nie uŜytkowany. Obiekt został wybudowany w konstrukcji tradycyjnej - murowanej
dwu-kondygnacyjny, podpiwniczony , dach Ŝelbetowy płaski pokryty papą. Ściany zewnętrzne konstrukcyjne z
cegły pełnej gr. 45-60 cm, stropy pomiędzy kondygnacjami gęsto- Ŝebrowe.
Tynki na ścianach zewnętrznych cementowo - wapienne. Schody w budynku o konstrukcji Ŝelbetowej
wykończone drewnem.
W ramach prac projektowych przewidziano rozbudowę i adaptację budynku, na cele uŜyteczności
publicznej - działalność Centrum Współpracy Międzynarodowej Polsko - Węgierskiej Fundacji „Europejski
Fundusz Rozwoju Wsi Polskiej - Counterpart Fund”.
Zaproponowano remont i adaptację istniejących pomieszczeń na potrzeby Centrum spełniającego
współczesne standardy, oraz przewidziano dostosowania budynku dla osób niepełnosprawnych.
Zaprojektowano nową klatkę schodową łączącą piwnice z parterem oraz dźwig osobowy łączący wszystkie
kondygnacje.
W obiekcie przewiduje się funkcję warsztatowo - artystyczną , wraz z zapleczem kuchennym umoŜliwiającym
przeprowadzanie warsztatów i szkoleń kulinarnych z wykorzystaniem lokalnych, tradycyjnych produktów Polski
i Węgier, - pokoje dla gości warsztatów, pokazów itp.-. Piwnice budynku przeznaczone są w większej części
pod funkcję warsztatowo - artystyczną - salę wielofunkcyjną, pracownie plastyczną. W pozostałej części
została zaprojektowana funkcja kuchni właściwej wraz z wszelkimi pomieszczeniami magazynowotechnicznymi. Na parterze przewiduje się funkcje : widowiskową - sala widowiskowa - wielofunkcyjna, sale
warsztatowo - wystawiennicze połączone z kuchnią właściwą dwoma dźwigami towarowymi oraz z kuchnią
pokazową i warsztatową. Na parterze równieŜ zaprojektowano pokój dla gości. Piętro budynku w całości
zastało przeznaczone dla gości Centrum - 4 , pokoje gościnne dostępne równieŜ dla osoby niepełnosprawnej
poprzez windę. Przestrzeń pod istniejącymi schodami prowadzącymi na dach wykorzystano na pomieszczenie
tłumaczy, oraz reŜyserkę światła i dźwięku.
Projekt przewiduje likwidację wcześniejszych dobudowań znajdujących się w południowo - zachodniej części
budynku, tj. zewnętrzne schody wraz z częścią prawdopodobnie zaplecza sali widowiskowej oraz attyk w
formie „łukowatej”. Zaproponowano zabudowę istniejącej pochylni od strony południowo - zachodniej na
potrzeby kuchni właściwej , warsztatowej oraz pomieszczeń wystawienniczych , oraz poszerzenie części
warsztatowo - wystawienniczej od strony elewacji południowej . PowyŜszą zabudowę zaproponowano w
formie zabudowania ścianami szklanymi istniejących tarasów z płaskim pełnym dachem na róŜnych
poziomach. Dachy płaskie wykończone gzymsami. W miejsce wyburzonych „łukowatych” attyk zaproponowano
nadbudowany gzyms w formie zapoŜyczonej z oryginalnej części obiektu.
Dach częściowo przykry nową przeszkloną formą z płaskim dachem.
Przy projektowaniu powyŜszego obiektu ze względu na wysoki prestiŜ inwestycji projektant starał się
zaproponować materiały budowlane wysokiej jakości dające gwarancję wieloletniej eksploatacji oraz
estetycznej satysfakcji.
BUDYNEK nr 4 połoŜony w Kompleksie Edukacyjnym Wolińskiego Parku Narodowego Grodno 1.
Grodno (do 2010 r. Jaromin), to osada połoŜona nad Zatoką Pomorską na wyspie Wolin na Pasmie Wolińskim,
nad jeziorem Gardno, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Międzyzdroje,
6 km na północny wschód
od Międzyzdrojów, 3 km na zachód od Wisełki. Na północy Grodna znajduje się obniŜona krawędź
nadmorskiego klifu i zejście na plaŜę, na zachodzie obszar ochrony ścisłej im. prof. Zygmunta Czubińskiego,
od południa droga wojewódzka nr 102.
Na obszarze miejscowości znajduje się Kompleks Edukacyjny „Grodno” naleŜący do Wolińskiego Parku
Narodowego.
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1186 roku, mowa jest o „Lacum Giardino” miejscu
wyznaczonego miastana Pomorzu przez Bogusława I. W etymologi słowa „gard” doszukiwano się znaczenia
„był tutaj słowiański zamek, mur”.
Wokół aury jeziora narosło wiele legend. Pierwsze, autorstwa Thomasa Kanzow z 1538 roku publikowane były
w „Kronikach Pomorza”. Legendy pełne były opowieści o: duchach na Jordansee, sanktuarium bogini Hertha,
ukrytych skarbach piratów- Likedeeler, Storbeker, Stina z towarzyszami.
W 1692 roku, na szwedzkich geodezyjnych mapach Pomorza pojawia się pierwszy raz nazwa „Jordansee”,
nazwa chrześcijańskiego pochodzenia, mająca na celu zdystansowanie się do pogańskiej tradycji tego
miejsca.
W 1820 roku prezydent Johann August Sack na północ od jeziora kazał zbudować Heringspackerei, gdzie
dostarczane przez rybaków śledzie były solone i pakowane, po czym wysyłane do Świnoujścia.
Później, w pobliŜu utworzono cementownię, która funkcjonowała do 1877 roku, czerpiąc wodę rurociągiem z
Jordansee. Po jej zamknięciu willę właściciela wykorzystywano jako dom leśnika.
W dziewiętnastym wieku połoŜone w lesie jezioro Jordansee było obiektem wielu legend i romantycznych
opowieści. Do dziś posiada bogatą literaturę. W połowie stulecia dla celów turystycznych utworzono wiele
ścieŜek i rozbudowano bazę.
Z Międzyzdrojów kursował statek turystyczny „ Adriatyk”. W 1863 roku Theodor Fontane (PodróŜe przez
Brandenburgię”, „Dzwony dzwonią”) odnosił się bardzo krytycznie do tych zmian: „ najpiękniejsze jezioro w
północnych Niemczech, Jordansee ....... pomimo dobrej woli, mając niewielki smak, ten cenny kawałek natury
zniszczyli”. Za czasów faszystowskich nazwę Jordansee przekształcono na Gerdasee. Teren zamknięto i
utworzono myśliwską rezydencję Hermana Geringa. Omawiany budynek, Willa nr 4 powstał wówczas, jako
całkowicie nowa niezaleŜna budowla. Architektonicznie jest wysmakowany i nosi cechy nowoczesności opartej
na klasycyzmie, cechujące wczesny Bauhaus. Budynek nie posiada typowych cech architektury faszystowskiej.
Po wyzwoleniu, teren pozostawał zamknięty jako miejsce wypoczynku dygnitarzy, początkowo Bolesława
Bieruta.
W 1947 roku wprowadzono urzędowo nazwę Jaromin zastępując niemiecką nazwę miejscowości Jornadsee.
1 stycznia 1973 r. miejscowość została włączona do powiatu miejskiego Świnoujście. Po wydzieleniu się gminy
Międzyzdroje
w 1984 roku znalazła się formalnie w tej gminie. W latach siedemdziesiątych przeprowadzono gruntowny
remont budynku z okazji zapowiadanej wizyty Leonida BreŜniewa.
Ośrodki wczasowe „Grodno” i „Grodno II” do 10 lutego 2009 naleŜały do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i
zostały przekazane Dyrekcji Parku Narodowego.
W ostatnim czasie przeprowadzano drobne naprawy, w tym m.in.: usunięcie awarii kanałów odprowadzających
wodę w piwnicy oraz wymianę części okien na plastikowe, doraźne uszczelnienie poszycia i obróbki
blacharskie dachu.
W 2012 roku budynek nie był uŜytkowany. /stan techniczny opisany w ekspertyzie technicznej mgr inŜ. Stefan
Rosiak 30.10.2012/
W 2013 roku budynek wydzierŜawiła Fundacja „Europejski Fundusz Rozwoju Wsi Polskiej - Counterpart Fund”
, na której zlecenie tworzone jest to opracowanie.
KONSORCJUM:
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE BUDYNKU.
Budynek stanowi jedną przemyślaną koncepcję architektoniczną połączoną z bardzo dobrą jakością zarówno
projektu architektonicznego jak i wykonawczą, charakteryzującą się uŜyciem dobrych materiałów jak i
umiejętnościami wykonawców. Czego nie moŜna powiedzieć o późniejszych remontach i sposobie
eksploatacji, szczególnie w ostatnim okresie.
Elewacje o harmonijnym podziale, zgrupowanymi oknami, gładzonym tynku (oryginalnym) zwieńczone były
wydatnym gzymsem,
w dolnej części nieco cofniętym od lica ściany, który stanowił attykę ukrywającą dach.
Obecny stan elewacji został w pewnym stopniu przekształcony w latach 70-tych. Do największych zmian
naleŜą: wymiana tynków na tzw „baranek”; część zniszczonych gzymsów zastąpiono „falującymi -półkolistymi”
attykami; dobudowano przy elewacji południowej część pomieszczeń kuchennych i dodatkowe schody; w
elewacji frontowej, gdzie występowała gładka ściana
(być moŜe przeznaczona na elementy propagandowe) wmontowano okno; wykonano nowe nakrycie tarasów;
balustrady, płytki schodów.Z tego okresu pochodzą takŜe przebudowa części wschodniej piwnic i rampa od
strony południowej.
Budynek jest częściowo dwukondygnacyjny, podpiwniczony. Ściany murowane z cegły. Stopy Ŝelbetowe z
obniŜeniem o konstrukcji drewnianej i tynkowanej, z dekoracją sztukatorską. Dachem o konstrukcji drewnianej,
pokrytej papą.
Budynek od samego początku przeznaczony był na cele reprezentacyjne. Obszerny hol o monumentalnej
przestrzeni miał przedłuŜenie w sali konferencyjnej/balowej/kinowej. W obu pomieszczeniach surowa struktura
murów uzupełniona została bardzo dobrym, klasycznym detalem sztukatorskim. Nie stwierdzono występowania
oryginalnych dekoracji malarskich. Przestrzeń auli poprzez liczne okna otwarta została na oplatające ją tarasy.
Pierwotnie mogły istnieć zadaszenie /we wschodniej ścianie znaleziono ślady metalowych dźwigni/. Remont z
lat siedemdziesiątych znacznie je przekształcił.
Hol jest bardzo obszerny, wysoki na dwie kondygnacje, z obniŜeniem tuŜ przy wejściu, szerokimi stopniami
prowadzącymi na parter i z dekoracyjnymi schodami po prawej stronie, prowadzącymi na piętro mieszkalne.
Przy spoczniku schodów, na poziomie piętra odnaleziono zamurowany otwór drzwiowy, prowadzący do części
kuchennej, mocno przekształconej w latach siedemdziesiątych poprzez niefortunne dobudowy.
W centralnej części sufit holu posiada obniŜenie otoczone sztukateriami, miejsce na podświetlaną rozetę.
Ściana północna holu posiada wyraźny ryzalit i wnękę na kominek/piec; okrągły sądząc po kształcie wnęki.
Obok wejście do pomieszczeń mieszkalnych
i toalety ogólnodostępnej z lat 70-tych.
Piwnice występują pod całym budynkiem i tarasami, były mocno przebudowane w latach 70-tych. Z parterem
połączone
są oryginalnymi schodami (pod schodami parter-piętro) prowadzącymi zarówno do przestrzeni kuchni, jak i
auli.
Pomieszczenia piętra. Z balkonu holu, nie symetrycznie, w ścianie południowej i północnej, umieszczone są
drzwi do pomieszczeń mieszkalnych rozplanowanych w amfiladzie, z większymi zmianami w części północnej
oraz z dodanymi łazienkami w latach
70-tych i później. W centralnej części balkonu holu umieszczona jest „reŜyserka kina” oraz powyŜej schody
prowadzące na dach.
Odprowadzenie wody z połaci dachowych odbywa się poprzez: małe dwa przekucia, otwory w ścianie,
pomiędzy dachem wyŜszym w części zachodniej budynku, a niŜszym we wschodniej; następnie dwiema rurami
spustowymi zamurowanymi w ścianie auli,
w centralnej części budynku; do piwnic, gdzie znajdują się otwory techniczne, po czym łącząc się z kanałami
ściekowymi kuchni wyprowadzane są na północną część, poza obręb budynku.
BUDOWA I STAN ZACHOWANIA na podstawie badań konserwatorskich
Piwnice:
Wątek ścian - cegła, zaprawy wapienno-cementowo-piaskowe; ława cementowa; stropy Ŝelbetowe; mocno
zawilgocone na skutek: wody opadowej przy nieszczelnym systemie jej odprowadzenia z połaci dachowych
oraz wilgoci podciąganej kapilarnie z gruntu przy braku izolacji poziomych i pionowych /występują wszędzie,
szczególnie dobrze widoczne w części północnej, w południowej przesłonięte płytkami ceramicznymi
tynki - oryginalne są wapienno-cementowo-piaskowe, późniejsze z duŜą ilością gorszego jakościowo cementu,
w znacznym stopniu wszystkie tynki są zdegradowane poprzez krystalizację soli na skutek wilgotności
kapilarnej
KONSORCJUM:
powłoki malarskie - są wyłącznie wtórne, klejowe, olejne i emulsyjne; uszkodzone na skutek wilgotności i
działalności mikroorganizmów
stolarka- drewniana, wielokrotnie malowana farbami olejnymi; jest częściowo odkształcona, nie czynna
Parter - aula:
wątek ścian - ceglany z zaprawą wapienno-cementowo-piaskową, stropy Ŝelbetowe z podwieszaną konstrukcją
drewnianą; stan zachowania, poza drewnem, stosunkowo dobry z wyjątkiem miejsc zalanych wodami
opadowymi - tam mocne nasiąknięcie wodą, zasolenie. Drewno nosi ślady znacznego osłabienia na skutek
tynki - wapienno-cementowo-piaskowej o bardzo ładnej powierzchni gładzonej, imitującej kamień; nie
przewidziane oryginalnie pod malowanie, uszkodzone i remontowane w dolnych partiach ścian, tynkami
cementowymi słabej jakości; wtórnie malowane; mocno uszkodzone i zasolone w partiach zalania wodami
opadowymi
dekoracje sztukatorskie - na bazie gipsu, o niezwykle dobrej jakości materiałowej oraz wykonawczej, wtórnie
malowane, uszkodzone jedynie w miejscach bezpośredniego zalania wodami opadowymi
powłoki malarskie - wtórne, liczne o róŜnym zasięgu (więcej w partiach łatwo dostępnych), farby klejowe,
emulsyjne, mocno osłabione przez wilgoć i mikroorganizmy
elementy drewniane - parkiet, płaszczyzny w obrębie belkowania, wszystkie wtórne, mocno uszkodzone
mechanicznie, przed działanie wilgoci i mikroorganizmów
stolarka- w większości wymieniona w ostatnim czasie na białą, plastikową, drzwi do kuchni z lat 70-tych
Parter - hol:
wątek ścian - ceglany z zaprawą wapienno-cementowo-piaskową, stropy Ŝelbetowe z podwieszaną konstrukcją
drewnianą; stan zachowania, poza drewnem, stosunkowo dobry z wyjątkiem miejsc zalanych wodami
opadowymi - tam mocne nasiąknięcie wodą, zasolenie. Drewno nosi ślady znacznego osłabienia na skutek
tynki - wapienno-cementowo-piaskowej o bardzo ładnej powierzchni gładzonej, imitującej kamień; nie
przewidziane oryginalnie pod malowanie, uszkodzone i remontowane w dolnych partiach ścian, tynkami
cementowymi słabej jakości; wtórnie malowane; mocno uszkodzone i zasolone w partiach zalania wodami
opadowymi
dekoracje sztukatorskie - na bazie gipsu, o niezwykle dobrej jakości materiałowej oraz wykonawczej, wtórnie
malowane, uszkodzone jedynie w miejscach bezpośredniego zalania wodami opadowymi
lastriko - słupy dekoracyjne, stan zachowania ogólnie dobry; występują nieliczne uszkodzenia mechaniczne,
oraz zmatowienie
i zbielenie powierzchni na skutek duŜej wilgotności powietrza
powłoki malarskie - wtórne, liczne o róŜnym zasięgu (więcej w partiach łatwo dostępnych), farby klejowe,
emulsyjne, mocno osłabione przez wilgoć i mikroorganizmy
elementy drewniane - oryginalna balustrada z elementami metalowymi nosi jedynie drobne ślady uŜytkowania;
parkiet, powierzchnie schodów (w obrębie balkony nadbite wyŜej niŜ oryginalne), wszystkie wtórne, mocno
uszkodzone mechanicznie, przed działanie wilgoci i mikroorganizmów
stolarka- oryginalna nieliczna, osłabiona; w większości wymieniona w ostatnim czasie na białą, plastikową, i z
lat 70-tych
Parter - zaplecze kuchenne i pomieszczenia sanitarne:
wątek ścian - cegła, ogólnie stan zachowania oryginalnych elementów dobry poza miejscami zalań wodą
opadową j.w.; fragmenty ścian z lat 70-tych o licznych pęknięciach konstrukcyjnych, niestabilne
tynki - z róŜnych okresów, oryginalne zachowane miejscowo, stan zachowania stosunkowo dobry poza
miejscami zalań wodami opadowymi
powłoki malarskie - j.w.
ceramika- z lat 70-tych, słaba jakościowo, miejscowo uszkodzona mechanicznie
stolarka- częściowo oryginalna, z późniejszymi wymianami
Parter i piętro- pomieszczenia mieszkalne:
wątek ścian - cegła, ogólnie stan zachowania oryginalnych elementów dobry poza miejscami zalań wodą
opadową j.w.; fragmenty ścian z lat 70-tych o licznych pęknięciach konstrukcyjnych, niestabilne
tynki - z róŜnych okresów, oryginalne zachowane miejscowo, stan zachowania stosunkowo dobry poza
miejscami zalań wodami opadowymi
powłoki malarskie - j.w. lecz o stosunkowo lepszej kondycji
ceramika- z lat 70-tych i późniejsza, słaba jakościowo, miejscowo uszkodzona mechanicznie
stolarka- częściowo oryginalna, gdzie na szczególną uwagę zasługują oryginalne, zdobione intarsjami drzwi
dwuskrzydłowe pomieszczenia w części zachodniej budynku oraz tuŜ obok umieszczony oryginalny świetlik z
ozdobną kratownicą; okna częściowo skrzynkowe, oryginalne; pozostałe stolarki z późniejszymi wymianami
Dachy:
Konstrukcja drewniana, kryte papą, z licznymi przeróbkami i naprawami; małe spadki, zastoiska wody,
spęcherzenia papy, mała przepustowość rur odprowadzających wodę. Nowe obróbki blacharskie szczytów.
dla lepszej moŜliwości zagospodarowania piwnic, wskazane jest usunięcie części ścian piwnic oraz
stropu pod aulą
zaprojektowanie technologi ukierunkowanej na izolację termiczną budynku z moŜliwością utrzymania
zabytkowego charakteru, szczególnie w wypadku rzeźby elewacji
zaproponowanie rozwiązań przestrzennych, z ewentualnym wzmocnieniem konstrukcyjnym,
mieszczących wszystkie funkcje przedstawione przez inwestora
zaprojektowanie wnętrz ujmujące zarówno przestrzenie o charakterze stylizowanym historycznie jak i o
bardziej nowoczesnym, jednak nawiązującym do aury Bauhausu. Zaproponowane zostaną trzy róŜne
stylistycznie przestrzenie, zwane klimatami: 1. „dawny czar” obejmujące części reprezentacyjne i pokoje
gościnne gdzie: oryginalne powierzchnie dekoracji ścian i stylizowane (lub stare) elementy wyposaŜenia
stworzą jedność z okresem powstania budynku i będzie miała charakter edukacyjny; 2. „z nową nutą”
przestrzeń dobudowanych oranŜerii mieszcząca głównie sale wystawowe i kuchnie pokazowe gdzie w oparciu
o estetykę bauhausu wprowadzone zostanie takŜe duŜo nowoczesnych rozwiązań estetycznych, na bazie:
szkło, metal, czarny kamień, chłodne ciemne drewno; 3. „estetyczna funkcjonalność” to przestrzeń piwnic
mieszcząca głównie pracownie, utrzymana w ogólnej kolorystyce obiektu i w minimalistalistycznej formie
detalu.
Elewacje:
Oryginalne dobrze czytelne, harmonijne, z nielicznymi zmianami: dobudowane fragmenty ścian kuchni i schody
przy elewacji południowej; przekształcone attyki, nowe okno w centrum elewacji frontowej; tynki wymienione na
tzw „baranek” w latach 70-tych
Tarasy:
Podobnie jak elewacje uległy rozległemu remontowi w latach 70-tych; wykonano nowe pokrycie w formie płyt
posadzkowych, remont schodów, nowe balustrady z rur;
WNIOSKI KONSERWATORSKIE.
Priorytetem przygotowywanego projektu jest powstrzymanie postępującej destrukcji obiektu, przywrócenie jego
oryginalnej wartości architektoniczno-artystycznej oraz nadanie mu moŜliwości funkcjonowania poprzez dobrze
dokomponowaną rozbudowę.
Wykonane obecnie badania obiektu /min: historyczne, konserwatorskie, konstrukcyjne/ dają moŜliwość
prawidłowego nakreślenia poszczególnych kierunków działań.
Usunięcie niefortunnych przekształceń:
-
bezwzględnie usunięcia wymagają dobudowane wtórnie elementy budynku przy elewacji południowej
tynki elewacji zewnętrznych
wtórne attyki (o falującej linii) naleŜy zastąpić gzymsami nawiązującymi do oryginalnych
wtórne okno w elewacji frontowej powinno zostać inaczej zaprojektowanetórne: tynki i warstwy malarskie
wnętrz, ceramika; jedyny wyjątek mogą stanowić pomieszczenia mieszkalne
Zabezpieczenie obiektu przed zagroŜeniami:
-
konieczny jest do wykonania spójny system osuszania, izolacji ścian i pomieszczeń piwnic
ściany, tynki w miejscach zagroŜonych powinny zostać wymienione zgodnie z programem renowacyjnym
/np. ronomowanej firmy Remmers
wykonanie nowego, tzw. odwróconego dachu z bardzo sprawnym systemem odprowadzania wody
projektowane oranŜerie, dodatkowo spełnią funkcję ochronną dla piwnic pod tarasami
opadowej oraz
Dokomponowanie spójnych architektonicznie przestrzeni w celu realizacji planowanych zadań:
-
prace remontowo-konserwatorskie dla pomieszczeń reprezentacyjnych posiadających ciekawą dekorację
sztukatorsko-tynkarską
zaprojektowanie oranŜerii w celu powiększenia powierzchni uŜytkowej; oranŜerii z podziałami na róŜne
zaprojektowanie uŜytkowej części na niŜszym z dachów (część wschodnia, nad aulą) w formie tarasu
KONSORCJUM:
bryły i formy ja
widokowego i
12. Techniczne wykonanie budynku
Ściany projektowane zewnętrzne
I.
- pustak ceramiczny
- ocieplenie
- tynk cementowo – wapienny wg. technologii f-my REMMERS
Część zewnętrzna budynku:
Ściany fundamentowe hydroizolacja zewnętrzna
Ściany fundamentowe zewnętrzne naleŜy zabezpieczyć izolacją przeciwwodną
np. wg. technologii f-my REMMERS przy wykorzystaniu :
- zaprawy podkładową Grundputz WTA
- gruntu Kiesol
- dwóch warstw jednoskładnikowej bitumiczno-polimerowej masy hydroizolacyjnej Profi-Baudicht 1K
- warstwy ochronnej zabezpieczającą hydroizolację podczas zasypywania wykopów.
Zaleca się zastosować matę ochronno-drenującą DS Systemschutz, z systemową listwą zamykającą.
Ściany fundamentowe hydroizolacja wewnętrzna
Ściany fundamentowe wewnętrzne naleŜy zabezpieczyć np. wg. technologii f-my REMMERS przy
wykorzystaniu:
W przypadku braku dostępu do ścian piwnic od zewnątrz, proponuje się wykonanie izolacji pionowej na
wewnętrznych ścianach piwnic tam, gdzie nie jest moŜliwe odkopanie zewnętrznej strony fundamentów.
- iniekcja ciśnieniowa pozioma lub pod kątem ok. 25°.Mur w strefie iniekcji uszczelnić szlamem
Sulfatexschlämme.
- preparat iniekcyjny Kiesol.
- zaprawą Bohrlochsuspension.
W przypadku występowania grzyba domowego, po usunięciu tynków i oczyszczeniu ścian, przeprowadzić
impregnację ścian roztworem preparatu Adolit M flussig. Zastosować preparat Kiesol.
Hydroizolacja fundamentów. Hydroizolacje wewnętrzne. Izolacja posadzek.
Dla zabezpieczenia się przed zalaniem piwnic np. przy okresowym podniesieniu się wód gruntowych,
proponuję się wykonanie izolacji poziomej posadzek piwnic. Na warstwie wyrównawczej z chudego betonu
załoŜyć izolację wg. Technologii np.
f-my REMMERS:
- preparat Kiesol
- ponownie podłoŜe zagruntować Kiesol i pokryć szlamem Sulfatexschlämme.
- nałoŜyć warstwę izolacji polimerowo bitumicznej Profi Baudicht 1K (Dickbeschichtung).
- ułoŜyć izolację termiczną, a na niej płytę jastrychu.
Hydroizolacja fundamentów. Renowacja ścian od wewnątrz po wykonaniu zewnętrznej i wewnętrznej
izolacji przeciwwodnej.
Na ścianach z wykonaną od strony zewnętrznej izolacją przeciwwodną jak teŜ na ścianach gdzie izolacja
została wykonana
od wewnątrz, naleŜy dodatkowo nałoŜyć specjalne tynki renowacyjne wg. technologii f-my REMMERS:
- obrzutka cementowa Vorspritzmörtel
- tynk renowacyjny Sanierputz schnell WD
- tynk drobnoziarnisty Feinputz.
- farbę wewnętrzna
Ściany istniejące zewnętrzne
Renowacja elewacji wg. Technologii np. f-my REMMERS. Tynki.
- preparat BFA,
- preparat krzemianowym, głęboko penetrującym Silikatfestiger,
- tynki termoizolacyjne,
- zagruntowanie powierzchni tynków i gzymsów przed malowaniem preparatem krzem organicznym,
wodorozcieńczalnym
Hydro – Tiefengrund.
- malowanie ścian wykonać farbą krzemoorganiczną Siliconharzfarbe LA.
KONSORCJUM:
Ślusarka aluminiowa - ściany osłonowe okna i drzwi
Ściany tarasów wokół budynku , pomieszczeń na II kondygnacji , obudowę windy oraz okna przyjęto jako
systemowe do wykonania z profili aluminiowych . Profile aluminiowe, profil ciepły.
Przyjęto system np. Reynaers CS 38 SL w laminacie drewnopodobnym.
Drzwi wejściowe do wykonania w systemie Reynaers CS 38 SL w laminacie drewnopodobnym.
Szklenie szkłem bezpiecznym.
- W drzwiach zastosowano urządzenie samozamykające.
- Drzwi ze szkła zespolonego antywłamaniowego klasy (P4).
- Wszystkie drzwi wejściowe są zintegrowane z kontrolą dostępu.
- Dla ścian osłonowych oraz okien , przyjęto szkło w zestawie np.
- 8 mm IPASOL NEUTRAL 52/29 - hartowany / 16 argon its – silikon/ 44.2 VSG
Lt
52 %
Lr max
10%
Lr max wewn.
10%
SF ( g)
30 %
Ug
1.1 W(m² K).
RA2’
33 dB
Stropodachy
Na wszystkich dachach łącznie z dachami nowoprojektowanymi, zaproponowano tzw. stropodachy odwrócone:
- konstrukcja stropu istniejącego lub nowoprojektowanego
- wylewka w spadku min. 2%,-3%
- membrana typu EPDM /PHENIX/ lub inna o nie gorszych parametrach,
- płyty stryrofoam gr. min. 12 cm – 15 cm.
- wykończenie płyty betonowe na podkładkach dystansowych lub Ŝwir. Dla tarasu widokowego wykończenie z
desek z drewna egzotycznego deski dwustronnie ryflowane impregnowane z drewna suszonego
np. Merbau gr. 25 mm szer. 120 mm , mocowane na legarach impregnowanych 40 x 70 x 2400 mm.
Obróbki attyk, parapety zewnętrzne itp. do wykonania z blachy tytanowo- cynkowej wg. f-my RHEINZINK.
Świetlik
Dla celów doświetlenia sali warsztatowo - wystawienniczej na parterze budynku zaprojektowano jednospadowy
świetlik aluminiowy, szklony zestawem dwuszybowym. Konstrukcja świetlika zaprojektowana jest w oparciu o
system ściany osłonowej z profili aluminiowych o szerokości konstrukcyjnej 50 mm .
Przyjęto system np. Reynaers CW 50 S.C.
- Przyjęto szkło np.
- 8 mm IPASOL NEUTRAL 52/29 - hartowany / 16 argon its – silikon/ 44.2 VSG
Szklenie semistrukturalne np. w systemie Reyners
Lt
52 %
Lr max
10%
Lr max wewn.
10%
SF ( g)
30 %
Ug
1.1 W(m² K).
RA2’
33 dB
Schody zewnętrzne
Schody zewnętrzne do pozostawienia w istniejącym kształcie , wykończenie kamieniem naturalnym – Granit.
II.
Sufity podwieszane
Część wewnętrzna
Ściany wewnętrzne istniejące
Ściany istniejące do wykończenia tynkiem cementowo - wapiennym (renowacja tynków istniejących),
wykończenie zgodne z oryginałem: tynki barwione w masie, farby na powierzchnie sztukatorskie oraz farby o
właściwościach termoizolacyjnych-pokoje gościnne, dla piwnic farby dla tynków renowacyjnych - wszystkie
frimy Remmers
Okładziny akustyczne w formie paneli w pomieszczeniach wymagających wygłuszenia np. sala wielofunkcyjna,
sala widowiskowa.
Okładzina akustyczna - panele grubość: 17 mm, , z podłuŜnym Ŝłobkiem, rozstaw 13/3, mocowanie na profilu z
kanałem , np. wg katalogu „TOPAKUSTIK” kolor wybarwienia - popielaty.
W pomieszczeniach mokrych płytki gresowe np.Nowa Gala 120x60 cm concept CN 12 , polerowane ,
fugi epoksydowe.
Cokoły w pomieszczeniach na wysokość 8 cm wykonać ze stali nierdzewnej szczotkowanej klejonej na płytę
MDF ,lub z tego samego materiału co podłogi w pomieszczeniu.
Ściany wewnętrzne projektowane
Ściany murowane wykonać z pustaka ceramicznego Porotherm 115 x 498 x 249 mm, na zaprawie Porotherm
DRYFIX.
Ściany murowane otynkować tynkiem cementowo wapiennym i pomalować odpowiednimi farbami firmy
Remmers
Okładziny akustyczne w pomieszczeniach wymagających wygłuszenia np. sala wielofunkcyjna, i tynki
wygłuszające sala widowiskowa.
Okładziny akustyczne w formie paneli w pomieszczeniach wymagających wygłuszenia np. sala wielofunkcyjna,
sala widowiskowa.
Okładzina akustyczna - panele grubość: 17 mm, , z podłuŜnym Ŝłobkiem, rozstaw 13/3, mocowanie na profilu z
kanałem , np. wg katalogu „TOPAKUSTIK” kolor wybarwienia - popielaty.
W pomieszczeniach mokrych płytki gresowe np. Nowa Gala 120x60 cm , polerowane, fugi epoksydowe.
Cokoły w pomieszczeniach na wysokość 8 cm wykonać ze stali nierdzewnej szczotkowanej klejonej na płytę
MDF lub z tego samego materiału co podłogi w pomieszczeniu.
Lekkie ściany działowe np. w toaletach, szatniach
Ścianki pomiędzy kabinami w toaletach zaproponowano np. wg katalogu firmy Wedi – system 4000
Płyta Ŝywiczna 13 mm HPL, całkowicie wodoodporna, (laminat wysokociśnieniowy dekorowany).
- Wysokość ścianek 2.10 m , w tym 15 cm prześwitu.
Pomieszczenia dydaktyczne w przyziemiu ECOPHON – FOKUS DS na konstrukcji ukrytej C3 w kolorze
Białym.
W pomieszczeniach łazienek oraz ewentualnie – korytarzowych piwnicy przewidziano: płyt mineralnych z
ukrytą konstrukcją. Sufit podwieszany ECOPHON FOCUS DS. 600 x 600 mm, gr. 20 mm. Płyty odporne na
wilgotność od 90 % do 100 % zgodne z klasa C. Płyty wykonane z materiału niepalnego
wg. badań i klasyfikacji EN ISO 1182 wg. f-my ECOPHON SAINT- GOBAIN
Posadzki
W modernizowanych pomieszczeniach naleŜy skuć istniejącą posadzkę, podłoŜe odczyścić i uzupełnić braki.
Wylewkę w projektowanych pomieszczeniach naleŜy doprowadzić do stanu wymaganego przez producenta
posadzek. Poziom posadzek w pomieszczeniach naleŜy zrównać z poziomem posadzki we wszystkich
pomieszczeniach.
Na poziomie przyziemia:
- wykładzina PCV Kolekcja Polyflor Forest FX – / komunikacja, sala wielofunkcyjna, pracownia malarska,
pomieszczenia techniczne, pom. administracji/
- płytki gresowe w toaletach szatni i kuchni antypoślizgowe o wym. 120 x 60cm np.
wg katalogu NOWA GALA lub inne o nie gorszych parametrach.
Na poziomie parteru:
- granit: hall wejściowy, częściowo oranŜerie i sala widowiskowa,
- parkiet olejowany: pokój gościnny, hall oraz stopnice schodów, kuchnia warsztatowa, oraz częściowo sala
widowiskowa i oranŜeria,
- płytki gresowe w kuchnia pokazowa, śluza kelnerska, łazienki o wym. 120 x 60cm np.
Na poziomie piętra:
- parkiet olejowany: apartamenty, stopnice schodów, komunikacja
- płytki gresowe łazienki o wym. 120 x 60cm np.
- wykładzina dywanowa antystatyczna : kabina symultaniczna,
Na poziomie dachu:
- płytki gresowe w pracowni , wc, szatnia, komunikacja o wym. 120 x 60cm np.
- deski tarasowe: deski dwustronnie ryflowane impregnowane z drewna suszonego do 12 % wilgotoności np.
Merbau gr. 25 mm szer. 120 mm, mocowana na legarach impregnowanych 40 x 70 x 2400 mm,
drewno egzotyczne: taras widokowy,
WyposaŜenie toalet
Wszystkie elementy białego montaŜu t.j. umywalki , pisuary ,miski ustępowe, zaprojektowano w oparciu o
katalog firmy „ KOŁO” np. seria „NOVA”.
Stropy
Wykończenie powierzchni zgodne z oryginałem: tynki barwione w masie, farby na powierzchnie sztukatorskie
oraz farby o właściwościach termoizolacyjnych, farby dla tynków renowacyjnych - wszystkie firmy Remmers
Nowoprojektowane stropy pomiędzy pomieszczeniami przyziemia a parterem , wykonywane jako Ŝelbetowe
wylewane na mokro naleŜy wykończyć szpachlą do betonu i pomalować . W pomieszczeniach dydaktycznych
przyziemia przewidziano sufit podwieszany ECOPHON – FOKUS DS lub panele akustyczne.
KONSORCJUM:
WyposaŜenie toalet i łazienek dla niepełnosprawnych
- miska ustępowa dla osób niepełnosprawnych – lejowa, wisząca o dł.70cm, spłukiwanie 6 litrów firmy KOŁO.
- umywalka dla osób niepełnosprawnych, KOŁO, umywalka z jednym otworem bez przelewu.
- poręcz umywalkowa dla osób niepełnosprawnych, 500mm, stal nierdzewna, powierzchnia falista firmy KOŁO.
- poręcz WC dla osób niepełnosprawnych - poręcz ścienna, łukowa, uchylna, 600mm, stal nierdzewna,
powierzchnia falista firmy KOŁO.
- poręcz WC dla osób niepełnosprawnych - poręcz ścienna, łukowa, stała, 850mm, stal nierdzewna,
powierzchnia falista firmy KOŁO.
- poręcz prysznicowa dla osób niepełnosprawnych jednoramienna z gładkim ramieniem pionowym 60x110 cm,
stal nierdzewna, firmy KOŁO.
- siedzisko prysznicowe uchylne bez oparcia dla osób niepełnosprawnych firmy KOŁO.
Drzwi do pokoi
Dźwig w pomieszczeniu Zascenia sali:
Drzwi wewnętrzne drewniane na parterze i piętrze do odtworzenie na wzór drzwi istniejących drzwi na I Piętrze.
Zamek dostosowany pod wkładkę patentową.
Zawiasy wzmacniane czopowe, stalowe.
OścieŜnica metalowa malowana proszkowo.
- Do wykonania według opracowania technologii sceny.
Drzwi do toalet , magazynów , łazienek, kuchni
Drzwi wewnątrzlokalowe pełne, wykończone okleiną o wybarwieniu naturalnego drewna.
Zamek dostosowany pod wkładkę patentową.
Zawiasy wzmacniane czopowe, stalowe.
OścieŜnica metalowa malowana proszkowo.
Drzwi zaopatrzone w samozamykacz i kratkę wentylacyjną (toalety, łazienki).
Opracował:
mgr . ElŜbieta Graboś
mgr inŜ. arch. Przemysław Czubaj
mgr inŜ. arch. Justyna Dziura
Drzwi do pomieszczeń technicznych
Drzwi stalowe malowane proszkowo, rama stalowa.
Balustrady klatki schodowej
Pochwyt ze stali nierdzewnej , balustrada z tafli szklanej gr. 12 mm.
Balustrada istniejąca w holu do odnowienia i rekonstrukcji /w lewej części holu/.
Parapety
W otworach okiennych w ścianach murowanych przewidziano parapety wewnętrzne drewniane, dębowe,
parapety zewnętrzne z blachy tytanowo- cynkowej. Parapety w systemie ścian osłonowych na wys. 0,85 cm od
posadzki , wykonać w systemie ściany osłonowej.
Dźwigi
Dźwig osobowy:
Dźwig osobowy, przystosowany do przewozu osób niepełnosprawnych na wózkach inwalidzkich , dostępny z
terenu na zewnątrz budynku.
Typ dźwigu:
Liczba dźwigów:
1 sztuka
Udźwig znamionowy:
Prędkość:
Liczba przystanków / dojść:
Sterowanie:
Napęd:
Podszybie / nadszybie:
Wymiary kabiny:
dźwig osobowy
375 kg / 5 osób
1 m/s
4/4
zbiorcze dół
elektryczny bez maszynowni
min.1100 mm /3600 mm
min. 110 mm szerokość x 1400 mm głębokość x 2100 mm wysokość
Dźwig kuchenny:
Producent
Typ dźwigu
Wymiary kabiny
szerokość
głębokość
wysokość
podszybie
Servicelift, model ISO-Z
towarowy
min. 500 - max. 1000 mm
min. 600 - max. 1000 mm
1750 - 2000 mm
min. 350 mm
KONSORCJUM:
ZałoŜona ilość powietrza wentylacyjnego dla budynku
4. Kotłownia w budynku
13. Instalacje sanitarne zakres: ogrzewania, wentylacji i chłodzenia
1.
Zakres opracowania:
– 15 000 m3/h
W budynku przewiduje się dwa warianty rozwiązania pomieszczenia kotłowni:
Opracowanie obejmuje koncepcje rozwiązań instalacji wentylacji, ogrzewania i chłodzenia dla
remontowanego obiektu, połoŜonego w kompleksie Edukacyjnym Wolińskiego Parku Narodowego
Grodno.
2. Źródła energii w budynku:
Przygotowanie ciepłej wody uŜytkowej – kolektory słoneczne
Do przygotowania ciepłej wody uŜytkowej przewiduje się zastosowanie kolektorów słonecznych.
Projektuje się zastosowanie kolektorów słonecznych próŜniowych. Aby zapewnić właściwą temperaturę
wody uŜytkowej (około 55°C) niezaleŜnie od pory roku stosuje się dodatkowe źródło ciepła w postaci
podłączenia do konwencjonalnego źródła ciepła tj. kocioł dwufunkcyjny.
Instalacje kolektorów słonecznych przewiduje się umiejscowić na dachu. Z uwagi na to, iŜ ilość natęŜenia
promieniowania słonecznego jest zaleŜna od pory dnia i warunków atmosferycznych, konieczne jest
zastosowanie w systemie solarnym tzw. zasobników ciepła. Uzyskuje się przez to wyŜszą temperaturę
wody oraz większą jej stabilizację. W celu zapewnienia bardziej równomiernego nagrzewania wody, w
instalacji moŜe być zastosowana pompa obiegowa (cyrkulacyjna).
Wariant I - KOTŁOWNIA GAZOWA NA GAZ PŁYNNY
W przypadku zaprojektowania w budynku kotłowni na paliwo gazowe o gęstości większej od 1 konieczne
jest spełnienie szeregu wymagań. Lokalizacja kotłowni na gaz płynny moŜliwa jest tylko i wyłącznie w
pomieszczeniach, w których poziom podłogi znajduje się powyŜej otaczającego terenu, wynika to z § 157
pkt 8 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. (wraz z póz. zm.). W objętym
opracowaniem projektowym budynku kotłownie naleŜy zaprojektować na parterze. W pomieszczeniu tym
ponadto:
• niedopuszczalne jest stosowanie jakichkolwiek kanałów lub wpustów w posadzce kotłowni, ponadto
podłoga i ściany otaczające pomieszczenie do wysokości 0,1m powinny być gazoszczelne, aby
uniemoŜliwić przedostawanie się ewentualnych przecieków gazu do pomieszczeń niŜej połoŜonych
• w pomieszczeniu tym czujnik awaryjnego wypływu gazu powinien być zamontowany nie wyŜej niŜ
10 cm nad podłogą
• odwodnienie podłóg naleŜy prowadzić jak najkrótszą drogą do bezodpływowej studzienki, następnie
ścieki z niej przepompować do sieci kanalizacyjnej; studzienka powinna być usytuowana w sposób
umoŜliwiający kontrolę ewentualnej obecności w niej gazu
Ogrzewanie budynku – pompa ciepła + kocioł
Do ogrzewania budynku głównym źródłem ciepła będzie pompa ciepła z gruntowym wymiennikiem
ciepła. Jako dolne źródło ciepła dla pompy ciepła przewiduje się wykorzystanie gruntu. Projektuje się
wykonanie poziomego bądź pionowego wymiennika ciepła. W instalacji ogrzewania podobnie jak w
instalacji przygotowania ciepłej wody uŜytkowej przewiduje się zastosowanie zasobnika buforowego,
który pozwoli magazynować wyprodukowaną energię. Jako dodatkowe źródło wspomagające pompę
ciepła projektuje się zastosowanie kotła.
•
Wentylacja - jednostka wentylacyjna – rekuperator z gruntowym wymiennikiem ciepła
W całym obiekcie projektuje się instalację wentylacji mechanicznej z gruntowym wymiennikiem ciepła i
rekuperatorem. W gruntowym wymienniku ciepła wykorzystuje się duŜą pojemność cieplną gruntu, dzięki
której moŜna zmniejszyć wahania temperatury powietrza dostarczanego do budynku. W instalacji tej jest
wykorzystywana energia do wstępnego ogrzewania - w zimie lub chłodzenia - w lecie powietrza świeŜego
wprowadzanego do budynku. Dodatkowo aby zapewnić właściwą pracę systemu w okresach obniŜonych
temperatur projektuje się zastosowanie nagrzewnicy elektrycznej lub wodnej.
Centrale wentylacyjne wyposaŜone są w system odzysku ciepła.
W pomieszczeniach jak np. sala wielofunkcyjna, sala widowiskowa projektuje się układ klimatyzacji przy
zastosowaniu centrali klimatyzacyjnej.
•
Do kotłowni konieczne jest doprowadzenie instalacji gazowej ze zbiornika podziemnego zlokalizowanego
na zewnątrz budynku. Na etapie koncepcji przewiduje się zbiornik stalowy podziemny na gaz płynny o
pojemności 12,5 m3. Przy zastosowaniu zbiornika podziemnego o takiej pojemności wymagane jest
zachowanie odległości wynoszącej 10 m od budynku.
Wariant II – KOTŁOWNIA OLEJOWA
Kotłownia olejowa w budynku została zaprojektowana na poziomie -1. Lokalizacja kotłowni jest
zgodna z § 136 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. (wraz z póz. zm.).
Do kotłowni olejowej doprowadzenie oleju będzie ze zbiornika podziemnego o pojemności 12,5 m3. Przy
zastosowaniu zbiornika podziemnego oleju opałowego, przykrytego warstwą ziemi o grubości nie
mniejszej niŜ 0,5m, odległość zbiornika od budynku powinna wynosić co najmniej 3 m.
Odwodnienie podłóg pomieszczenia kotłowni powinno posiadać zamknięcie i specjalne urządzenie
zatrzymujące olej. Instalacje naleŜy wykonać z materiałów odpornych na olej opałowy. Opracowanie
stanowi koncepcję rozwiązań projektowych w zakresie instalacji wentylacji, ogrzewania i chłodzenia
wybór konkretnego rozwiązania i dobór urządzeń w kolejnych fazach projektu.
5. ZałoŜenia przyjęte w projekcie
W poniŜszej tabeli przedstawiono zestawienie załoŜeń wentylacyjnych dla poszczególnych
Chłodzenie - pompy ciepła zasilane energią elektryczną
Instalacja zapewniająca wentylację pomieszczeń za pomocą rekuperatora i gruntowego wymiennika
ciepła umoŜliwia równieŜ częściowe schłodzenie powietrza dostarczanego do budynku. Jednak z uwagi
na ograniczoną moŜliwość zbilansowania zysków ciepła w pomieszczeniach budynku, jak np. sala
widowiskowa, sala konsumpcji, pomieszczenia apartamentów projektuje się zastosowanie pomp ciepła
wspomagających chłodzenie tych pomieszczeń.
W projekcie zakłada się pozyskanie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych.
3. Bilans grzewczy, wentylacyjny i chłodniczy budynku
Zapotrzebowanie ciepła do ogrzewania budynku
– 110 kW
Zapotrzebowanie ciepła na potrzeby wentylacji budynku
– 170 kW
Zapotrzebowanie mocy chłodniczej dla budynku
– 108 kW
PowyŜsze wartości poszczególnych mocy dla budynku mogą ulec zmianie w dalszych etapach projektu w
związku z doprecyzowaniem parametrów budynku.
KONSORCJUM:
LP
Rodzaj
pomieszczenia
Krotność
wymian
PARTER
Rodzaj
wentylacji
w pomieszczeniu
PIWNICA
1
Hall
0,5
mechaniczna
klimatyzacja
2
Apartament
1
mechaniczna
chłodzenie
3
Kuchnia
pokazowa
20
mechaniczna
chłodzenie
4
Kuchnia
warsztatowa
20
mechaniczna
chłodzenie
1
Komunikacja
1,5
mechaniczna
2
Pomieszczenie
techniczne
0,5
mechaniczna
3
Sala
wielofunkcyjna
2
mechaniczna
klimatyzacja
5
Śluza kelnerska
10
mechaniczna
4
Pomiesczenie
techniczne Sali 1
2
mechaniczna
chłodzenie
6
Sala
widowiskowa
2
mechaniczna
klimatyzacja
5
Pomieszczenie
techniczne Sali 2
2
mechaniczna
chłodzenie
7
Zaplecze Sali/
oranŜeria
0,5
mechaniczna
6
Pomieszczenie
techniczne Sali 2
2
mechaniczna
chłodzenie
8
Sala
konsumpcji
2850 m3/h
mechaniczna
klimatyzacja
7
Zascenie Sali/
Pomieszczenie
techniczne
2
mechaniczna
9
Komunikacja
1,5
mechaniczna
8
Pracownia
plastyczna
2
mechaniczna
chłodzenie
1
Apartament 1
1
mechaniczna
chłodzenie
9
Pomieszczenie
administracyjne
1
mechaniczna
chłodzenie
2
Apartament 2
1
mechaniczna
chłodzenie
10
Toaleta
dla niepełnosprawnych
0,5
mechaniczna
wyciągowa
3
Kabina
symultaniczna
60 m3/h
mechaniczna
chłodzenie
11
Szatnie
2
mechaniczna
chłodzenie
4
Komunikacja
1,5
mechaniczna
5
Apartament 3
1
100 m3/h
mechaniczna
wyciągowa
mechaniczna
chłodzenie
6
160 m3/h
mechaniczna
wyciągowa
Apartament 4
1
mechaniczna
chłodzenie
12
Toaleta damska
PIĘTRO
13
Toaleta męska
14
Szatnie
dla pracowników
kuchni
2
mechaniczna
chłodzenie
1
15
Komunikacja
1,5
mechaniczna
16
Pomieszczenie
porządkowe
1
17
Magazyn artykułów
suchych
18
19
DACH
-
-
2
Taras
widokowy
Pracownia
2
mechaniczma
3
Szatnia
2
mechaniczna
mechaniczna
4
Prysznice
160 m3/h
mechaniczna
wyciągowa
3
mechaniczna
5
Toalety
50 m3/h
mechaniczna
wyciągowa
Pomieszczenie szaf
chłodniczych
10
mechaniczna
6
Śluza
szatniowa
2
mechaniczna
Przygotowalnia
5
mechaniczna
7
Komunikacja
1,5
mechaniczna
20
Kuchnia właściwa
30
mechaniczna
wyciągowa
21
Zmywalnia
10
mechaniczna
22
Wiatrołap
0,5
mechaniczna
23
Komunikacja
kuchni
0,5
mechaniczna
24
Pom. gospodarcze
0,5
mechaniczna
25
Po.m gospodarcze
0,5
mechaniczna
26
Kotłownia
-
grawitacja
Opracował:
mgr inŜ. Piotr Tylka
KONSORCJUM:
14. Instalacje elektryczne
Ochrona od poraŜeń
Zasilanie
Zasilanie obiektu w energię elektryczną zostanie wykonane zgodnie z warunkami przyłączenia, o które naleŜy
wystąpić do właściwego zakładu energetycznego.
Wstępne zapotrzebowanie mocy dla projektowanego budynku wynosi ok. 100 -130 kW.
Przewiduje się zainstalowanie agregatu na gaz lub biogaz zapewniającego moc równą mocy zapotrzebowanej.
Jako ochronę od poraŜeń prądem elektrycznym przewiduje się szybkie wyłączenie w układzie TN-S. W
związku z tym, począwszy od rozdzielni głównych, naleŜy prowadzić oddzielny przewód neutralny (N) i
oddzielny przewód ochronny (PE), do którego naleŜy podłączyć bolce ochronne gniazd wtykowych oraz
metalowe obudowy urządzeń elektrycznych podłączonych na stałe. Szybkie wyłączenie realizowane będzie
instalacyjnymi wyłącznikami nadmiarowymi typu S, dodatkowo, grupy odbiorników zabezpieczone będą
wyłącznikami róŜnicowo-prądowymi o prądzie róŜnicowym 30mA.
Instalacja fotowoltaniczna
Ochrona przeciwprzepięciowa
Instalację fotowoltaiczną zaprojektowano przy załoŜeniu wykorzystania wytworzonej energii na potrzeby
własne budynku. Na wyznaczonej części dachu, na powierzchni ok.. 60m zamontowane zostanie ok.36 ogniw
fotowoltaicznych. Ogniwa te będą połączone w baterie, mogące w sumie wytworzyć moc do ok. 8 kW.
W celu zabezpieczenia urządzeń elektrycznych przed skutkami przepięć indukowanych w sieci, w obiekcie
naleŜy zamontować urządzenia zapewniające dwustopniową ochronę przed przepięciami.
Instalacja odgromowa
Turbiny wiatrowe
NaleŜy zainstalować 4 pionowe turbiny wiatrowe. Energia elektryczna wytworzona przez pionowe turbiny
wiatrowe będzie wykorzystana na zasilanie wyznaczonych odbiorników w budynku. W celu magazynowania
energii turbiny wymagają baterii akumulatorów. Pionowe turbiny wiatrowe będą mogły wytworzyć moc do ok.
8kW.
Instalacja oświetlenia
Budynek wyposaŜony będzie w instalację odgromową, wykonaną zgodnie z obowiązującą normą. Zwody
poziome wykonane będą drutem Fe/Zn * 8 mm. Przewody odprowadzające wykonać drutem Fe/Zn * 8. Uziom
otokowy i przewody uziemiające wykonane będą bednarką Fe/Zn 30x4.
Okablowanie strukturalne
W celu zapewnienia komunikacji telefonicznej i dostępu do internetu w budynku naleŜy wykonać okablowanie
kategorii 6. Przewiduje się równieŜ wykonanie kilku punktów wi-fi.
Instalacja oświetlenia ogólnego naleŜy wykonać w oparciu o oprawy oświetleniowe z energooszczędnymi
źródłami światła.
W pomieszczeniach natęŜenie oświetlenia zostanie dobrane na podstawie ich przeznaczenia. Przewiduje się
miejscowe sterowanie oświetleniem.
Moc wytworzona przez instalację fotowoltaiczną oraz turbiny wiatrowe w sprzyjających warunkach
będzie na poziomie ok. 16kW. Moc ta pokrywa przewidywaną moc na oświetlenie z energooszczędnymi
źródłami światła (LED), która wynosi ok. 15kW
Instalacja oświetlenia nocnego, awaryjnego i ewakuacyjnego
W pomieszczeniach komunikacyjnych, oprócz oświetlenia ogólnego, powinny być wydzielone obwody
oświetlenia nocnego
i ewakuacyjnego. W pomieszczeniach szczególnie waŜnych powinno być równieŜ zamontowane oświetlenie
awaryjne.
Oświetlenie ewakuacyjne i awaryjne naleŜy wykonać oprawami z własnym rezerwowym źródłem zasilania lub
zasilanymi
z centralnej przetwornicy zasilania rezerwowego. Oświetlenie ewakuacyjne powinno zapewnić natęŜenie
minimum 1Lx. Dodatkowo miejsca z hydrantami, gaśnicami i innym sprzętem poŜarowym naleŜy oświetlić z
natęŜeniem minimum 5Lx. Minimalny czas pracy na zasilaniu rezerwowym to 1 godzina.
INSTALACJA DEDYKOWANA DLA SIECI KOMPUTEROWEJ
Dla zasilania obwodów komputerowych naleŜy wydzielić odpowiednie sekcje w tablicach bezpiecznikowych. Z
jednego obwodu naleŜy zasilić maksymalnie 5 stanowisk komputerowych.
Instalacja antenowa
W budynku wykonana zostanie zbiorcza instalacja antenowa umoŜliwiająca odbiór telewizji naziemnej i
satelitarnej.
Instalacja sygnalizacji poŜaru
Budynek naleŜy wyposaŜyć w instalację sygnalizacji poŜaru, pracującą w oparciu o system adresowalny.
NaleŜy zastosować centralkę o odpowiedniej wydajności, właściwie dobrane czujki dymowe oraz ręczne
przyciski poŜarowe. W razie poŜaru centralka powinna zapewnić uruchomienie sygnalizatorów poŜarowych,
wysłanie sygnału alarmowego do straŜy poŜarnej, wyłączenie wentylacji oraz uruchomienie urządzeń
przeciwpoŜarowych takich jak klapy dymowe, wentylatory oddymiające oraz inne urządzenia zgodnie z
operatem poŜarowym.
Sygnalizacja włamania i kontroli dostępu
W pomieszczeniach objętych tymi instalacjami naleŜy zamontować dualne czujki ostrzegawcze oraz
kontaktrony w drzwiach. Przed drzwiami zamontować czytniki kart. Drzwi wyposaŜyć w elektrozaczep.
Telewizja dozorowa cctv
System audiowizualny
Instalacja połączeń wyrównawczych
W budynku przewiduję się system audiowizualny obejmujący studio nagrań oraz video-transmisje.
Na najniŜszej kondygnacji, w pomieszczeniach technicznych naleŜy wykonać główne połączenia
wyrównawcze. Do szyny wyrównawczej podłączone będą metalowe elementy metalowe montowane na stałe.
Szynę wyrównawczą naleŜy uziemić.
System nagłośnienia
KONSORCJUM:
Salę widowiskową naleŜy wyposaŜyć w system nagłośnienia oparty o urządzenia firmy Yamaha.
System tłumaczeń symultanicznych
15. Ochrona przeciwpoŜarowa
W sali widowiskowej naleŜy przewidzieć system tłumaczeń symultanicznych umoŜliwi tłumaczenie wystąpienia
oraz bezprzewodową, radiową transmisję, z językiem podstawowym włącznie, do słuchaczy wyposaŜonych w
osobiste odbiorniki
ze słuchawkami. Słuchacz wybiera odpowiedni, dla swojego języka, kanał i ustawia głośność dźwięku w
słuchawkach.
- Remont i adaptacja Centrum Współpracy Międzynarodowej Polsko-Węgierskiej tworzonego przez Fundację
„Europejski Fundusz Rozwoju Wsi Polskiej – Counterpart Fund”, w budynku nr 4, połoŜonego w kompleksie
Edukacyjnym Wolińskiego Parku Narodowego Grodno 1 koło Międzyzdrojów.
- Budynek przewidziano dla ok. 180 osób nie będących stałymi uŜytkownikami obiektu.
Instalacje urządzeń technologicznych kina
W sali widowiskowej naleŜy zamontować ekran zwijany i projektor umoŜliwiający projekcje filmów 2D oraz 3D.
Opracował:
mgr inŜ. Mateusz Figa
Kategoria zagroŜenia ludzi:
-
ZL I piwnica
ZL I / ZL V parter
ZL I / ZL V piętro I
ZL I taras
Na parterze przewidziano 3 wyjścia ewakuacyjne tj. główne wejście/wyjście z budynku od strony zachodniej
oraz od strony północnej i południowej. Wyjścia równieŜ zapewniają ewakuację osób znajdujących się na
piętrze i tarasie.
W piwnicy przewidziano 3 wyjścia ewakuacyjne tj. od strony północnej i zachodniej oraz klatką schodową na
parter.
1.
2.
2.1.
2.2.
Wymiary bud. ok. 22.54 x 31.25 m = pow. zabudowy
Pow. wewn. netto
Kond. Nadz. ok.
Kond. Podz. ok.
704.34 m2
1206,19 m2
723,69 m2
482,50 m2
3.
Wys. ok. 11 m – Budynek niski
4.
Urządzenia przeciwpoŜarowe – przewidywane, równieŜ jako elementy zastępcze i zamienne.
4.1. System sygnalizacji poŜarowej (SSP) – cały budynek
4.2. Oddymianie na klatkach schodowych - jako wymaganie podstawowe na klatce prowadzącej z poziomu
dachu, oraz jako jeden z moŜliwych rozwiązań zastępczych w stosunku do pozostałych klatek (jako kolejne
elementy oddymiania mogą być zastosowane automatycznie otwierane drzwi prowadzące z klatek na
zewnątrz, otwory w ścianach zewnętrznych
z automatycznie otwieranymi oknami (dodatkowy nawiew świeŜego powietrza z uwagi na pomieszczenia na
pobyt ludzi
w piwnicy i wymagane oddymianie klatek schodowych)
4.2.1. Oddymianie holu głównego – obejmującego klatkę prowadzącą z piwnicy oraz klatkę prowadzącą z
poziomu dachu – przewidywane jako wyposaŜenie podstawowe, wymagane przepisami bądź teŜ jako element
rozwiązania zastępczego
4.3. Awaryjne oświetlenie ewakuacyjne – na drogach ewakuacyjnych oraz w pomieszczeniach sal
wielofunkcyjnych
4.4. Wyłącznik przeciwpoŜarowy prądu
4.5. Hydranty wewnętrzne - Typ 25 – jednoczesność działania 2 szt. (kaŜdy po 1 l/s i ciśnienie 2 atm.)
4.6. Droga poŜarowa – wymagana.
UWAGA: ze względu na warunki lokalizacyjne konieczne jest uzyskanie zgody Komendy Wojewódzkiej
Państwowej StraŜy PoŜarnej na zastosowanie rozwiązań zamiennych. Ostateczny kształt projektu uzaleŜniony
jest od warunków, przy których zgoda ta zostanie uzyskana
4.7. Zaopatrzenie w wodę do zewnętrznego gaszenia poŜaru – wymagane w ilości 20 l/s lub 200 m3 w
przeciwpoŜarowym zbiorniku wodnym. Nie wyklucza się, Ŝe zgoda KW PSP będzie musiała być rozszerzona
równieŜ na ten element zabezpieczenia przeciwpoŜarowego
5. Klasa odporności poŜarowej – B
KONSORCJUM:
5.1. Główna konstrukcja nośna – R 120
5.2. Stropy REI 60 (stropy nad pomieszczeniami technicznymi REI 120)
5.3. Ściany oddzielenia ppoŜ. – REI 120
5.4. Stropy oddzielenia ppoŜ.
5.4.1. Pomiędzy strefami ZL – REI 60
5.4.2. Pomiędzy strefami ZL a PM oraz PM a PM – REI 120
5.5.
Z uwagi na istniejący charakter obiektu przewiduje się, Ŝe zostanie wykonana ekspertyza
konstrukcyjna, zawierająca równieŜ elementy oceny klasy odporności ogniowej poszczególnych elementów
obiektu (główna konstrukcja, ściany, stropy, dach itp.). Od wyników tej ekspertyzy uzaleŜniony będzie dalszy
sposób postępowania oraz rodzaj ostatecznie przyjmowanych rozwiązań w obiekcie, w tym m.in. sposób
podziału na strefy poŜarowe
6.
Podział na strefy poŜarowe
6.1. Podział na strefy poŜarowe nie jest wymagany, lecz z uwagi na konieczność uzyskiwania zgody KW PSP
na zastosowanie rozwiązań zastępczych i zamiennych, wprowadzenie takiego podziału moŜe okazać się
niezbędne. Sposób podziału na strefy poŜarowe (wyznaczenie lokalizacji granic stref poŜarowych) –
uzaleŜnione od wyników ekspertyzy, wymienionej w pkt. 5.5. Wszelkie pomieszczenia techniczne muszą być
wydzielone albo jak odrębne strefy poŜarowe albo – w przypadkach wskazanych w przepisach – zgodnie z tymi
przepisami
7.
Dopuszczalne długości dojść ewakuacyjnych:
7.1. ZL I/ZL V – do 10 m przy jednym dojściu oraz do 40 m przy niekrzyŜujących się i niepokrywających się co
najmniej dwóch kierunkach dojść (w tym przypadku dojście dłuŜsze moŜe wynosić do 80 m)
UWAGA:
Ze względu na wspomnianą konieczność uzyskania zgody na rozwiązania zastępcze/zamienne od KW PSP
ostateczny kształt koncepcji warunków ochrony ppoŜ. moŜe ulec zmianie – w zaleŜności od wymagań KW
PSP. Przed opracowaniem ostatecznej koncepcji projektu budowlanego naleŜy uzyskać zgodę KW PSP na
proponowane rozwiązania. Nie wyklucza się przy tym,
Ŝe moŜliwe rozwiązania zamienne/zastępcze, oprócz wcześniej wskazanych, mogą dotyczyć takŜe np.
zastosowania nawodnionej instalacji przeciwpoŜarowej (zaworów hydrantowych 52), zasilanych z pompowni
przeciwpoŜarowej i zbiornika przeciwpoŜarowego, równieŜ z zastosowaniem agregatu prądotwórczego.
MoŜliwe są takŜe, zamiast fizycznego podziału na strefy poŜarowe (ścianami oddzieleń przeciwpoŜarowych) –
zastosowanie miejscowej ochrony stałym urządzeniem gaśniczym tryskaczowym
lub zraszaczowym. Ostateczny kształt warunków ochrony przeciwpoŜarowej obiektu będzie znany po
otrzymaniu postanowienia KW PSP w sprawie zaproponowanych rozwiązań.
Opracował:
mgr inŜ. Paweł Poliszak
KONSORCJUM:

DOKUMENTACJA WIELOBRANśOWA REMONT I ADAPTACJA

Transkrypt

Podobne dokumenty

Podpory Airshore - FIRE-MAX

Udział w projekcie to niepowtarzalna okazja do uaktualnienia i

GOPODARSTWO AGROTURYSTYCZNE „ POD KASZTANEM

o autorach - Biblioteka Rybnik

1 Łukasz Piwowarczyk Mam na imię Łukasz, a na nazwisko

Rozwiązywanie problemów w grupach a rozwiązywanie problemów