Echo Krakowa, 1961, nr 95, str. 3 Echo Krakowa, 1965, nr 52, str. 3

Transkrypt

Echo Krakowa, 1961, nr 95, str. 3 Echo Krakowa, 1965, nr 52, str. 3
MUZYCZNO-ARTYSTYCZNE CIEKAWOSTKI
NOWEJ HUTY
Sprzęt grający - to dopiero był problem!!!
Gramofon elektryczny GE 56 „ Bambino”
Przystawka magnetofonowa MP 2.
Pierwszy polski magnetofon „Melodia”
Magnetofon ZRK „Tonette”
Następca najpopularniejszego gramofonu ze
wzmacniaczem”Karolinka”. Produkowany od 1963
roku. Posiadał jedną podwójną lampę wzmacniającą
i osobne regulatory tonów niskich i wysokich.
Głośnik w pokrywie górnej, można było zawiesić
na ścianie. Zapoczątkował całą serię gramofonów
„Bambino” - modele od 1 do 3.
Produkowana w Związku Radzieckim przystawka
magnetofonowa, napędzana silnikiem gramofonu,
wyprodukowana w 1955 roku . Nagrywała na jednej
szpuli 15 minut. Składała się z dwu części:
przystawki i osobnego wzmacniacza w skrzynce.
Przy umiejętnej obsłudze dostarczała dobrej jakości
nagrania.
Produkcję magnetofonu rozpoczęto w Zakładach
Radiowych im. Kasprzaka w Warszawie w roku
1959. Był całkowicie rodzimą konstrukcją.
Opracowany przez mgr inż. Patryna i zespół miał
unikalne rozwiązanie. Mógł odtwarzać i nagrywać
w dwie strony, ze szpuli lewej na prawą i odwrotnie.
Wymagał opracowania szeregu technologii w zakresie
silnika napędowego i głowic nagrywających. Pracował
przy prędkościach taśmy 19 i 9.5 cm/sek.
”Melodia„był magnetofonem monofonicznym.
Następny opracowany w ZRK magnetofon popularny.
Produkcję „Tonettki” rozpoczęto w roku 1962.
Pracował przy prędkościach taśmy 9.5 i 4.75 cm/sek.
Był zatem bardziej oszczędny. Ze względu na znaczną
pracochłonność produkowany był w niewielkiej ilości
do roku 1968. Później zastąpił go ZK - 120,
magnetofon na licencji Grundiga.
Magnetofon ZK 140 T
Od roku 1968 mego rozpoczęto w Zakładach Radiowych
im Kasprzaka wielkoseryjną produkcję magnetofonów
na licencji „Grundiga". Pierwszym modelem
był monofoniczny, lampowy ZK 120. Do roku
1970 wyprodukowano ponad 300 tysiecy magnetofonów.
Pokazany magnetofon ZK 140 T to wersja późniejsza
tranzystorowa i stereofoniczna.
Odbiornik radiowy AT-1194 „Amati„
Magnetofon niemiecki RFT „ Smaragd” BG 20
Magnetofon TESLA „ Sonet „ ANP 202 E
Doskonały magnetofon, którego produkcję rozpoczęto
w NRD w roku 1955 w Zakładach w Zwonitz. Nagrywał
z prędkością 19 cm /sek. Ze względu na bardzo
precyzyjne wykonanie i bardzo dobre parametry
elektryczne traktowany był jako półprofesjonalny.
Stosowany w radiowęzłach i wozach transmisyjnych
Polskiego Radia jako pomocniczy. Ze względu
na wysoką cenę rzadko spotykany w domu.
Sprowadzany z Czechosłowacji w niewielkich
ilościach. Pracował przy prędkościach
taśmy 9.5 i 4.75 cm/sek.
Odbiornik radiowy PHILIPS B5X74A.
Odbiornik najwyższej klasy, produkcji NRD.
Produkowany w 1955 roku w Zakładach Radiowych
EAW Treptow, noszących wtedy imię Józefa Stalina.
Zawierał 11 lamp radiowych. Świetnie nadawał się
do odbioru i nagrywania dalekich stacji krótkofalowych.
Odbiornik radiowy wysokiej klasy, Philips model B5X74A,
używany do nagrywania audycji z Luxemburga.
Pierwsza polska radiola „Polonez” 1956 r.
Zbudowana w Zakładach Radiowych w Dzierżoniowie
w roku 1956, była pierwszą konstrukcją łączącą
w jednej obudowie odbiornik radiowy „Mazur„
i gramofon elektryczny GE 56. Ze względu
na bardzo małą ilość wyprodukowanych
egzemplarzy jest cennym okazem dla kolekcjonerów.
Płyta „Polskich Nagrań” z Festiwalu Jazzowego 1957 w Sopocie.
Płyty jazzowe „Polskich Nagrań” z lat 50-tych.
Płyta długogrająca 33 obr., ale o średnicy 25 centymetrów.
Poprzedniczka płyt winylowych 30 centymetrowych.
PIOTR NITECKI
Rok 1959
Piwnica / klub pod cukiernią „Markiza” na os. Centrum A w Nowej Hucie
- pierwsze dyskoteki w Nowej Hucie. Prowadził je Piotr Nitecki.
Urodzony w 1942 roku w Krakowie. Do Nowej Huty przyjechał
wraz z rodzicami w 1953 roku. Uczeń Szkoły Podstawowej Nr 81,
później absolwent XI Liceum Ogólnokształcącego,
Akademii Górniczo-Hutniczej, Wydziału Elektrotechniki.
Pracował w przemyśle elektronicznym, górnictwie,
radiokomunikacji i telewizji. Konstruktor wielu urządzeń.
Pasjonat krótkofalarstwa i zbieracz radiowych staroci. Od lat fotografuje
także Nową Hutę. Żonaty - żona Anna. Ma dwoje dzieci: Jacka i Joannę,
oraz czworo wnucząt.
Ta cześć wystawy opracowana została przez PIOTRA NITECKIEGO.
Prezentowany sprzęt pochodzi z jego prywatnej kolekcji.
Budujemy socjalizm,
1956, nr 105
Echo Krakowa, 1964, nr 40, str. 1
Echo Krakowa,
1961, nr 95, str. 3
Echo Krakowa,
1965, nr 52, str. 3
Echo Krakowa,
1956, nr 206, str. 5
Echo Krakowa,
1956, nr 207, str. 1

Podobne dokumenty