Liturgia Słowa Kilka słów od proboszcza Ogłoszenia parafialne
Transkrypt
Liturgia Słowa Kilka słów od proboszcza Ogłoszenia parafialne
Kilka słów od proboszcza Co roku o tej porze rozpoczyna się w Kościele Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. W Polsce i kilku innych krajach poprzedza go Dzień Judaizmu. To wydarzenia najczęściej zupełnie nie dostrzegane w praktyce duszpasterskiej naszych parafii. Niesłusznie. Ich przeżywanie uświadamia nam bowiem – poza względami czysto religijnymi – wspaniałą jagiellońską tradycję pluralizmu i tolerancji w naszej Ojczyźnie. Prawdę o tym, że obok Polaka-katolika żyje na naszej ojczystej ziemi także Polak-ewangelik, Polak-prawosławny, Polak-Żyd… W przededniu Dnia Judaizmu przypominają mi się słowa wynoszonego właśnie na ołtarze Jana Pawła II, wspominającego czasy swej młodości: „Niezmiernie ważnym czynnikiem etnicznym w Polsce była także obecność Żydów. Pamiętam, iż co najmniej jedna trzecia moich kolegów w szkole powszechnej w Wadowicach to byli Żydzi. W gimnazjum było ich trochę mniej. Z niektórymi się przyjaźniłem. A to, co u niektórych z nich mnie uderzało, to był ich polski patriotyzm. A więc polskość to w gruncie rzeczy wielość i pluralizm, a nie ciasnota i zamknięcie. Wydaje się jednak, że ten »jagielloński« wymiar polskości, o którym wspomniałem, przestał być, niestety, w naszych czasach czymś oczywistym”. Warto zasłuchać się w te słowa… ks. Grzegorz Więcej informacji o Dniu Judaizmu i Tygodniu Ekumenicznym na www.archidiecezja.warszawa.pl Ogłoszenia parafialne 1. Szkoła muzyczna I stopnia im. Edwarda Kowalika w Laskach zaprasza na Koncert Zimowy w wykonaniu niewidomych dzieci i młodzieży. Koncert odbędzie się w czwartek 20 stycznia o godz. 17 w Dużej Sali Domu św. Stanisława w Laskach, ul. Brzozowa 75. 2. Plan kolędy w najbliższym tygodniu: 17 stycznia (poniedziałek) ul. Podleśna (od początku) 18 stycznia (wtorek) ul. Brzozowa - numery nieparzyste (od obydwu krańców ulicy) 19 stycznia (środa) ul. Brzozowa - numery parzyste (odcinek od Piaskowej do Partyzantów - od obydwu krańców) 20 stycznia (czwartek) ul. Brzozowa - numery parzyste (odcinek od Piaskowej do Podleśnej – od obydwu krańców) 21 stycznia (piątek) ul. Południowa - numery nieparzyste (od obydwu krańców ulicy) 22 stycznia (sobota) ul. Południowa - numery parzyste (od początku) Kolędę rozpoczynamy w dni powszednie o 17.00, w soboty o 10.00. Dziękujemy za ofiary na pokrycie kosztów druku gazetki :-) PARAFIA MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ MEKSYKU Laski, ul. 3 Maja 40/42, 05-080 Izabelin tel.: (22) 752 21 07 e-mail: [email protected] nr konta parafii: 18 1020 1026 0000 1102 0016 9920 MSZE ŚW. W NIEDZIELE I ŚWIĘTA: 9.00, 10.30 (z udziałem dzieci), 12.00, 19.00; MSZE ŚW. W DNI POWSZEDNIE: 7.00 i 18.30 Nr 8, II niedziela zwykła, 9 stycznia 2011 Liturgia Słowa PIERWSZE CZYTANIE (Iz 49,3.5-6) Pan rzekł do mnie: „Tyś sługą moim, Izraelu, w tobie się rozsławię”. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją silą. A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. I mówił: „To zbyt mało, iż jesteś mi sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela. Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi”. PSALM RESPONSORYJNY (Ps 40) Refren: Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę. Z nadzieją czekałem na Pana, a On się pochylił nade mną i wysłuchał mego wołania. Włożył mi w usta pieśń nową, śpiew dla naszego Boga. Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi, ale otworzyłeś mi uszy. Nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy. Wtedy powiedziałem: „Oto przychodzę”. DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 1,1-3) Paweł, z woli Bożej powołany na apostoła Jezusa Chrystusa, i Sostenes, brat, do Kościoła Bożego w Koryncie, do tych, którzy zostali uświęceni w Jezusie Chrystusie i powołani do świętości wespół ze wszystkimi, którzy na każdym miejscu wzywają imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa, ich i naszego Pana. EWANGELIA (Mt 3,13-17) Jan zobaczył Jezusa, nadchodzącego ku niemu, i rzekł: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: «Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie». Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi”. Jan dał takie świadectwo: „Ujrzałem Ducha, który jak gołębica zstępował z nieba i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: «Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego nad Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym». Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym”. Słowo o Słowie Szkoła liturgiczna Ide ho amnos tou theou, ho airon ten hamartian tou kosmou - Oto Baranek Boży, podnoszący grzech świata. Takimi dokładnie słowami powitał Jan Jezusa nad Jordanem. Bo dzisiejsza Ewangelia to ciąg dalszy wydarzeń z zeszłej niedzieli, kiedy Jezus zanurzywszy się w rzece uniósł na sobie całe przestępstwo człowieka. Dzięki temu będzie mógł podnosić człowieka z jego nędzy i słabości, odpuszczając mu grzechy i uzdrawiając z fizycznych chorób. A potem - samemu stawszy się grzechem, jak napisze o Nim św. Paweł (2 Kor 5,21) - podniesie grzech na Krzyż i pozwoli go przybić do drzewa. XIV Dzień Judaizmu w Kościele Katolickim - 17 stycznia 2011 Ale było jeszcze jedno podniesienie: tym samym słowem - airo - pierwsi chrześcijanie wyrażali prawdę o Zmartwychwstaniu. Bóg podniósł Jezusa, bo niemożliwe było, aby śmierć nad Nim panowała. W ten sposób dokonało się ostateczne zwycięstwo nad grzechem, podniesionym z wód Jordanu. Więź z judaizmem należy do istoty Kościoła. Odkrywamy ją wgłębiając się we własną tajemnicę. Religia żydowska nie jest dla nas „zewnętrzna”, lecz w pewien sposób „wewnętrzna”, mamy z nią relacje, jakich nie mamy z żadną inną religią. Jan Paweł II wielokrotnie powracał do tego tematu nazywając Żydów „naszymi starszymi braćmi w wierze”. Dzień Judaizmu obchodzony corocznie w Kościele nie jest więc przede wszystkim elementem dialogu chrześcijańskożydowskiego, lecz jest związany z odkrywaniem przez nas, chrześcijan, korzeni naszej wiary, żydowskich korzeni Kościoła. w księgach Tory. Dla chrześcijan Słowo Boże wypełnia się w osobie Jezusa Chrystusa. Choć różnie pojmujemy i interpretujemy to duchowe dziedzictwo, to jednak czujemy się zobowiązani do składania wspólnego świadectwa o ojcostwie Boga i Jego miłości do stworzeń. Liturgia Kościół korzysta z liturgicznego bogactwa narodu żydowskiego. Kościół układa Liturgię Godzin, liturgię Słowa, a nawet strukturę modlitw eucharystycznych zgodnie z wzorami tradycji żydowskiej. Niektóre wielkie święta, jak Pascha i Pięćdziesiątnica, nawiązują wprost do żydowskiego roku liturgicznego. Głoszenie w liturgii Słowa Bożego, odpowiedź na to słowo, modlitwa uwielbienia i wstawiennictwa za żywych i umarłych, uciekanie się do miłosierdzia Bożego, wiele formuł modlitewnych (np. „Ojcze nasz”) – to wszystko odnaleźć możemy poznając życie religijne narodu żydowskiego. Co nas łączy? Jesteśmy dziećmi jednego Boga Bóg jest Panem potężnym i miłosiernym, który działa w historii objawiając się w konkretnych wydarzeniach. Tak doświadczają Go Żydzi, tak również doświadczają Go chrześcijanie, jeśli idą drogą wiary. Doświadczają w wydarzeniach, w faktach swojej historii osobistej i zbiorowej, że wszystkie wydarzenia są składnikiem drogi zbawienia, historii Boga ze swym ludem, że prowadzą stopniowo ku pełni. Jest to droga wiary biblijnej. Słowo Boże Słowo Boże jest lampą i światłem na naszej ścieżce; zachowuje nas przy życiu i daje nam nowe życie. Słowo to zostało dane naszym żydowskim braciom i siostrom szczególnie Nadzieja mesjańska „Gdy lud Boży Starego i Nowego Przymierza rozważa przyszłość, zmierza on - nawet jeśli wychodzi z dwu różnych punktów widzenia - ku analogicznym celom: przybyciu lub powrotowi Mesjasza”. Można powiedzieć, że Żydzi i chrześcijanie spotykają się tu w podobnym doświadczeniu, opierającym się na tej samej obietnicy danej Abrahamowi. Żydzi i chrześcijanie mają więc wziąć na siebie odpowiedzialność za przygotowanie świata na przyjście Mesjasza. Modlitwa Jana Pawła II za naród żydowski Boże Abrahama, Boże proroków, Boże Jezusa Chrystusa, w Tobie zawarte jest wszystko, Do Ciebie zmierza wszystko, Ty jesteś kresem wszystkiego. Wysłuchaj naszych modlitw, jakie zanosimy za naród żydowski, który – ze względu na swoich przodków – jest Tobie nadal bardzo drogi. Wzbudzaj w nim nieustannie coraz żywsze pragnienie zgłębiania Twojej prawdy i Twojej miłości. Wspomagaj go, by zabiegając o pokój i sprawiedliwość mógł objawiać światu moc Twego błogosławieństwa. Wspieraj go, aby doznawał szacunku i miłości ze strony tych, którzy jeszcze nie rozumieją wielkości doznanych przez niego cierpień, oraz tych, którzy solidarnie, w poczuciu wzajemnej troski, wspólnie odczuwają ból zadanych mu ran. Pamiętaj o nowych pokoleniach, o młodzieży i dzieciach, aby niezmiennie wierne Tobie trwały w tym, co stanowi szczególną tajemnicę ich powołania. Umocnij wszystkie pokolenia, aby dzięki ich świadectwu ludzkość pojęła, że Twój zbawczy zamiar rozciąga się na całą ludzkość i że Ty, Boże, jesteś dla wszystkich narodów początkiem i ostatecznym celem. Amen.