Przedstawienia i inscenizacje. Przykłady.

Przedstawienia i uroczystości. Inscenizacje dla klas 0–3
2. Powitanie szkoły
Powitanie szkoły
Co tam widać, tam daleko?
Na tej łące tuż za rzeką?
Wykrzykuje z zachwytem.
OSOBY:
Karolek
Mama
Lalka Luiza
Miś Uszatek
Pajacyk
Ania
Jaś
Szkolny Dzwonek
Ach, z klocków lego stoją domy,
mknie kolejka i wagony!
Wchodzi do Krainy Zabawek, po ulicach chodzą lalki, misie, pajace.
Pajacyk
Kto ty jesteś? Ktoś ty taki?
Na scenę wchodzi z ociąganiem Karolek, bardzo płacze i narzeka, za nim
idzie mama.
Karolek
Miś Uszatek
Po coś przyszedł? Cel masz jaki?
Lalka Luiza
Wiesz, że tutaj trwa umowa –
o nauce, ani słowa!
Mamo, nie chcę iść do szkoły,
ja nie będę tam wesoły,
siedząc ciągle w nudnej szkole
będę tęsknił za przedszkolem!
Karolek
Wstydliwie.
Mama
Bo ja lubię wciąż przedszkole,
a mi każą siedzieć w szkole!
Troskliwie.
Pajacyk
Tuż po lekcjach – mówię szczerze,
będziesz jeździł na rowerze,
będziesz sobie w piłkę grał,
byleś się już uczyć chciał.
Możesz bawić się do woli,
każdy na to ci pozwoli.
Mama zakłada płaszcz, odwraca się, a Karolek się chowa.
Karolek
Karolek bawi się kolejką, samochodami, z klocków buduje różne konstrukcje,
jednak szybko się nudzi.
Karolek
Z ukrycia.
Znudzony.
Dziś uciekam – nie ma sprawy, do
Kraju Wiecznej Zabawy!
Wychodzi, Mama odwraca się i szuka Karolka.
Mama
Jakoś mi tu jest samotnie,
tylko lalki siedzą w oknie.
Jaś, kolega mój z przedszkola
siedzi pewnie smutny w szkole...
Otwiera tornister, ogląda książki, zeszyty, zamyka i rusza w drogę. Spotyka Anię
i Jasia.
Karol! Karol! Hej, Karolku!
Gdzieś mi podział się aniołku?
Ania
Szuka Karolka dookoła i wychodzi.
Patrzcie, patrzcie, to Karolek!
Czemu ciebie nie ma w szkole?
Karolek
Jaś
Wychodzi z drugiej strony sceny.
Wesoło.
Po co mi szkoła, książki, zeszyty,
gdy świat zabawy jest znakomity?
Wędruje przed siebie, w oddali coś zauważa.
6
Jednak sprawę przemyślałeś
i o nas nie zapomniałeś!
7
Przedstawienia i uroczystości. Inscenizacje dla klas 0–3
Dzieci dają dziadkowi czerwone serduszka.
Jaś
Mój dziadziuś kochany,
to czarodziej znany,
ma swe tajemnice, rower zreperuje
i świat pełen czarów zna i pokazuje.
2. Powitanie
7.
Przyjście szkoły
wiosny
7. Przyjście wiosny
W przedstawieniu występuje dziewięcioro dzieci. Warto także zaangażować
chętnych uczniów do pełnienia roli operatorów dźwięku.
Kostiumy i scenografia
Marysia
Mój dziadziuś kochany
w książkach rozczytany,
pokazuje wiedzy świat
piękny, nieznany.
Dzieci
Nasz dziadek czarodziej
zna mowę przyrody,
więc z nim
najciekawsze są nasze przygody!
Babcia
Popatrz dziadziu, tacy mali,
ale o nas pamiętali.
Ja właśnie robię szalik wełniany,
by nie zmarzł w zimie Jaś – wnuk kochany.
Do tej inscenizacji można wykonać dekoracje z tektury, bibuły, srebrnej folii i materiału. Kwiaty robimy z drutu i bibuły, z kolei przebrania ptaków
i zwierząt najlepiej uszyć (można o to poprosić opiekunów dzieci) albo wykonać z bibuły. Uszyte będą trwalsze i mogą posłużyć jeszcze w innych
przedstawieniach.
Pałac z lodu wycinamy z tektury, według własnego pomysłu i oklejamy srebrną
folią. Efekty specjalne (zamknięcie Wiosny w pałacu Zimy albo radość z powodu uwolnienia Wiosny) warto ilustrować muzyką wybraną przez reżysera.
Nagłośnieniem mogą sterować zdolni do tego chłopcy – operatorzy dźwięku.
Przedstawienie wymaga kolorowej scenografii i kilku, wpadających
w ucho utworów muzycznych zgranych na płycie CD (np. „Cztery pory roku”
Vivaldiego). W scenografii można też wykorzystać ekran i zdjęcia, np. zimy
czy wiosny.
Babcia przymierza Jasiowi niedokończony jeszcze szalik.
Dziadek
Ja lubię, gdy w piłkę gracie
i wesołe miny macie.
Dziś wam bardzo dziękujemy,
takich wnuków właśnie chcemy!
Dzieci śpiewają lub mówią.
Dzieci
Kochają nas wtedy, gdy jesteśmy mili
drodzy dziadkowie!
Nawet gdybyśmy trochę nabroili
nikt mamie nie powie!
Czasem za często tłuczemy talerze,
oni nam wszystko wybaczają szczerze!
Potrafią zrozumieć złe stopnie i psoty,
od nich są prezenty i od nich pieszczoty!
Życzenia dla dziadków, życzenia od słońca,
od wnuków kochanych życzenia bez końca!
26
27
Przedstawienia i uroczystości. Inscenizacje dla klas 0–3
Podaje lisowi sopelek, ten otwiera komnatę i uwalnia Wiosnę. Wiosna wychodzi, a na scenę wbiegają kwiaty, motyle, ptaki i śpiewają.
2. Powitanie
8.
Kocham szkoły
cię mamo
8. Kocham cię mamo
Inscenizacja na Dzień Mamy
Wszyscy
Wiosna, Wiosna jest nareszcie!
U nas Wiosnę też znajdziecie!
Złote słonko ciepło grzeje,
kwiaty kwitną, świat się śmieje!
Tutaj Wiosno w polskim kraju
wszyscy pięknie cię witają!
Inscenizacja jest przewidziana dla bardzo małej liczby dzieci, dlatego warto podzielić grupę na zespoły trzyosobowe i do każdej grupy dobrać dwóch
scenografów, można też wybrać operatorów dźwięku i światła, a także
asystenta reżysera.
Aktorzy kłaniają się publiczności i wychodzą, machając rękami.
Przygotowanie przedstawienia
Trzeba uświadomić wszystkim o ich wkładzie w końcowy efekt przedstawienia.
Aby stworzyć oryginalne przedstawienie trzeba najpierw przeczytać wspólnie
scenariusz i zrobić „burzę mózgów”. Operator dźwięku powinien dobrać muzykę ilustrującą nastrój. Tajemniczą i pogodną, przy scenach planowania zakupów i ich robieniu, niespokojną, podczas sceny niepokoju mamy i wesołą
na koniec, kiedy jest scena składania życzeń i świętowania. Byłoby wskazane
mieć na płycie piosenkę „Sto lat”, by na koniec przedstawienia ją zaśpiewać.
Przedstawienie poprzedza sesja rysunkowa. Dzieci rysują laurki dla swoich mam
(w dwóch egzemplarzach: jeden do „Złotej Księgi Bajek”, jako pamiątka po
przedstawieniu, drugi do podarowania mamie). Ponieważ przedstawienie jest
krótkie można zrobić konkurs na najlepsza inscenizację i przyznać nagrodę publiczności. Uprzednio trzeba powiadomić o tym opiekunów dzieci, żeby zebrać
symboliczne 5 zł na ufundowanie takiej nagrody. Nagrodę można przyznawać
na podstawie tajnego głosowania. Można też ufundować ją z puli dyrektora
szkoły albo metodą znalezienia sponsoringu. Nagrodą może być wyjście do
prawdziwego teatru lub do muzeum czy innej placówki kultury. Należy skonsultować te sprawy z dyrektorem placówki i zobaczyć na ile realna jest pomoc
finansowa, a na ile trzeba coś wymyślić samemu. W razie braku środków na nagrody, można spróbować zorganizować zwycięskiej grupie kilka przedstawień
w okolicznych świetlicach czy placówkach kultury.
Kostiumy i scenografia
Każda grupa opracowuje własne przedstawienie z własnymi pomysłami scenografii i kostiumów. Kostiumy nie musza być wyszukane. Dzieci mogą być w galowych strojach, tylko dziewczynkę grającą mamę warto ucharakteryzować
na „dorosłą” panią.
32
33