pobierz artykuł

Dr Magdalena Sitek
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
103
EUROPEJSKA AGENCJA KOLEJOWA
(ERA) JAKO JEDEN Z ORGANÓW
KIERUJĄCYCH EUROPEJSKĄ
POLITYKĄ TRANSPORTU
1. R amy prawne tworzenia wspólnej
przestrzeni transportu kolejowego
w Unii Europejskiej
Tworzenie wspólnej przestrzeni gospodarczej w Europie wymaga ujednolicenia regulacji prawnych dotyczących transportu. Istotnym elementem
składowym transportu w Europie, mimo galopującego postępu, są nadal
koleje. W celu stopniowego tworzenia wspólnej sieci kolejowej w Unii Europejskiej już od początku lat dziewięćdziesiątych rozpoczęto wydawanie
norm europejskich dotyczących kolei. Traktatową podstawę prawną do stanowienia norm wspólnotowych w zakresie transportu, również kolejowego,
stanowi art. 71 TWE, w którym Rada otrzymała upoważnienie do tworzenia
wspólnych zasad międzynarodowego transportu, zwłaszcza dotyczących
środków zwiększających bezpieczeństwo.
Pierwsza dyrektywa 91/440/EWG z dnia 29 lipca 1991 r. w sprawie rozwoju kolei Wspólnoty1) dotyczyła stopniowego poszerzania prawa dostępu
do infrastruktury dla każdego licencjonowanego wspólnotowego przewoźnika kolejowego, który zamierzałby obsługiwać przewozy towarowe.
Tworzenie europejskiego obszaru kolejowego bez granic wymagało
podjęcia przez Unię działań w zakresie uregulowań technicznych dla kolei. Konieczne było uwzględnienie aspektów technicznych oraz bezpieczeństwa, które są nierozerwalnie ze sobą związane. Stąd w dyrektywie Rady
95/18/WE z dnia 19 lipca 1995 r. w sprawie przyznawania licencji przedsiębiorstwom kolejowym2) (6) wprowadzono licencje dla przewoźników
kolejowych. Przyjęto jednocześnie zasadę, że wydana licencja przez jedno
1 Dz.U. L 237 z 24.8.1991, str. 25. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 2001/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 75 z 15.3.2001, str. 1)
2 Dz.U. L 143 z 27.6.1995, str. 70. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 2001/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 75 z 15.3.2001,str. 26)
105
z Państw Członkowskich jest ważna w całej Wspólnocie. Różnice techniczne i operacyjne między systemami kolejowymi Państw Członkowskich
spowodowały podział narodowych rynków kolejowych, co uniemożliwiło
rozwój sektora kolejowego na skalę europejską. Dyrektywa Rady 96/48/WE
z dnia 23 lipca 1996 r. w sprawie interoperacyjności transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości (1) oraz dyrektywa 2001/16/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie interoperacyjności
transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnych zdefiniowały zasadnicze wymagania i ustanowiły mechanizm definiowania obowiązkowych
technicznych specyfikacji interoperacyjności.3)
Istotnym elementem tworzącej się od dwóch dekad wspólnej przestrzeni transportu kolejowego było powołanie w 2004 r. Europejskiej Agencji
Kolejowej, która posiada osobowość prawną. Agencja ta została utworzona
na podstawie rozporządzenia (WE) nr 881/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej4), które następnie zostało zmienione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1335/2008 z dnia
16 grudnia 2008 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 881/2004 ustanawiające Europejską Agencję Kolejową (rozporządzenie w sprawie Agencji).5)
Przedmiotem niniejszego opracowania jest przedstawienie struktury, zadań
i zasad funkcjonowania Europejskiej Agencji Kolejowej. Siedziba Agencji
mieści się we Francji, w dwóch miastach. (Pierwsze z nich położone jest
na granicy francusko-belgijskiej Valenciennes, gdzie znajduje się siedziba
główna i biura, oraz w Lille, gdzie odbywają się konferencje międzynarodowe). Agencja ponosi odpowiedzialność za swoje funkcjonowanie i realizację
przydzielonych jej zadań.
3 Dz.U. L 110 z 20.4.2001, str. 1.
4 Dz.U. L 164 z 30.4.2004, s. 1.
5 Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 51.
106
2. Struktura Agencji
2.1. R ada administracyjna
Na czele Agencji stoi rada administracyjna, która składa się z:
•
•
•
jednego przedstawiciela reprezentującego każde Państwo
Członkowskie,
czterech przedstawicieli Komisji,
oraz sześciu przedstawicieli bez prawa głosu.
Przedstawiciele bez prawa głosu są odzwierciedleniem określonych grup
na poziomie europejskim. Są to następujące grupy:
•
•
•
•
•
•
przedsiębiorstwa kolejowe;
zarządcy infrastruktury;
przemysł kolejowy;
związki zawodowe;
pasażerowie;
klienci przewozów towarowych.
W każdej z tych grup znajduje się przedstawiciel Komisji. Oprócz członków Agencji, powoływani są ich zastępcy. W ten sposób we wszystkich
grupach reprezentowane są poszczególne organizacje europejskie oraz grupy interesów. Członkowie rady oraz ich zastępcy muszą mieć odpowiednią
wiedzę i doświadczenie. Kadencja rady trawa pięć lat.
W pracach rady mogą brać udział przedstawiciele państw trzecich, bez
prawa głosu, na zasadach określonych w specjalnie sporządzonych planach.
W planach tych winny znaleźć się ustalenia, co do wparcia finansowego
i personalnego ze strony państw trzecich.
Na czele Rady Administracyjnej stoi przewodniczących, który jest
wybierany przez członków Rady, oraz zastępca przewodniczącego, zadaniem którego jest zastępowanie przewodniczącego w przypadku, gdyby ten ostatni nie mógłby wykonywać swoich obowiązków. Kadencja
przewodniczącego i jego zastępcy trwa trzy lata i wygasa wraz z ich
107
członkostwem w Radzie Administracyjnej. Przedłużenie kadencji może
być jednokrotne.
Zadaniem przewodniczącego jest zwoływanie posiedzeń Rady Administracyjnej. Posiedzenia takie zwoływane są co najmniej dwa razy w roku, na wniosek przewodniczącego, Komisji Europejskiej, na wniosek większości składu
Rady lub jednej trzeciej przedstawicieli Państw Członkowskich w Radzie.
Rada Administracyjna podejmuje swoje decyzje większością dwóch
trzecich głosów członków uprawnionych do głosowania, a każdy z członków Rady ma jeden głos. Sama Rada może jednak określić inny poziom
wymaganych głosów do podjęcia decyzji.
Prace Rady Administracyjnej prowadzone są w języku wybranym przez
Agencję, a decyzja w tej sprawie musi zapaść jednomyślnie. Nie ma natomiast ograniczeń co do języka, w którym petenci mogą zwracać się do
Agencji, ponieważ każdy wniosek, niezależnie od języka w którym został
napisany musi być przyjęty i rozpatrzony przez Agencję. Tłumaczenia wykonywane są przez Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej.
Do podstawowych uprawnień Rady należy:
•
•
•
•
•
•
•
powołanie i odwołanie dyrektora wykonawczego;
przyjęcie do 30 kwietnia każdego roku generalnego raportu
Agencji za poprzedni rok i przedłożenie go Państwom Członkowskim,
Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji Europejskiej;
przyjęcie do dnia 30 listopada każdego roku programu prac
Agencji na następny rok. Program ten musi zawierać cele
poszczególnych działań;
podjęcie prac przy budżecie Agencji;
ustanowienie procedury dla podejmowania decyzji przez dyrektora
wykonawczego;
realizacja uprawnień dyscyplinarnych wobec dyrektora
wykonawczego i przewodniczących jednostek;
ustanowienie własnych zasad postępowania.
Działalność Agencji może rodzić odpowiedzialność umowną i pozaumowną. W przypadku odpowiedzialności umownej stosuje się prawo
właściwe dla danej umowy, zaś wszelkie zapisy arbitrażowe podlegają ju108
rysdykcji Trybunału Sprawiedliwości. W przypadku odpowiedzialności pozaumownej Agencja, zgodnie z ogólnymi zasadami wspólnymi dla prawa
Państw Członkowskich, wyrównuje straty spowodowane przez swoje wydziały lub swoich pracowników w trakcie wykonywania ich obowiązków.
Spory związane z odszkodowaniem za straty podlegają jurysdykcji Trybunału Sprawiedliwości.
2.2. Dyrektor wykonawczy
Dyrektor wykonawczy kieruje Agencją przez pięcioletnią kadencję, która
może być odnowiona tylko raz. Jest on niezależny w wykonywaniu swoich
obowiązków, nie może jednak naruszać kompetencji Komisji i Rady Administracyjnej. Dyrektora wykonawczego mianuje Rada Administracyjna,
a kandydata może zaproponować sama Rada lub też Komisja. Kandydat
musi posiadać wiedzę i doświadczenie oraz udokumentowane zdolności administracyjne i kierownicze, w tym odpowiednie doświadczenie w sektorze
kolejowym. Decyzję o wyborze kandydata Rada Administracyjna podejmie
większością czterech piątych głosów wszystkich członków uprawnionych
do głosowania. Ta sama procedura jest stosowana w przypadku odwołania
dyrektora wykonawczego.
Dyrektor wykonawczy każdego roku musi przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu generalny raport o działalności Agencji. Parlament Europejski lub
Rada mogą w dowolnym czasie zażądać przesłuchania dyrektora wykonawczego w jakiejkolwiek sprawie dotyczącej działalności Agencji. Dyrektor może
również realizować wizyty w Państwach Członkowskich zgodnie z polityką
określoną przez Radę Administracyjną. W takim przypadku Agencja powiadamia zainteresowane Państwa Członkowskie o planowanej wizycie, podając
nazwiska oddelegowanych pracowników i datę rozpoczęcia wizyty. Na zakończenie każdej wizyty przygotowywany jest raport, który następnie jest przesyłany Komisji i zainteresowanym Państwom Członkowskim.
Do zadań dyrektora wykonawczego należy:
•
przygotowanie programu prac, który następnie Dyrektor uzgadnia
z Komisją, i przedkłada go Radzie Administracyjnej;
109
•
•
•
•
•
przygotowanie niezbędnych ustaleń dla wdrożenia programu prac;
przygotowanie wewnętrznych instrukcji administracyjnych
i publikacji zamówień;
przygotowanie systemu nadzoru, celem którego jest porównanie wyników pracy Agencji z jej założonymi celami. System ten
stanowi podstawę do regularnych ocen w odniesieniu do uznanych
profesjonalnych standardów. Na tej podstawie przygotowywany
jest corocznie projekt raportu generalnego, przedkładany Radzie
Administracyjnej;
wykonywanie uprawnień władczych nad personelem Agencji;
przygotowanie projektu wydatków i dochodów Agencji.
Dyrektor wykonawczy może korzystać z pomocy jednego lub kilku dyrektorów wydziałów. W przypadku gdy dyrektor wykonawczy jest nieobecny lub nie jest w stanie pełnić swych obowiązków, wówczas jeden z dyrektorów wydziałów zajmuje jego miejsce.
2.3. Personel Agencji
Personel Agencji jest zatrudniany na podstawie rozporządzenia w sprawie
urzędników Wspólnot Europejskich, warunków zatrudniania pozostałych pracowników Wspólnot Europejskich oraz zasad przyjętych wspólnie przez instytucje Wspólnot Europejskich. Najważniejszym jednak dokumentem na podstawie którego zatrudniani są pracownicy w aparacie unijnym jest regulamin
pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich (regulamin pracowniczy).6)
Personel Agencji składa się z:
•
pracowników tymczasowych zatrudnionych przez Agencję na
okres nieprzekraczający pięciu lat, wybranych spośród fachowców
z danego sektora na podstawie ich kwalifikacji i doświadczenia
w zakresie bezpieczeństwa i interoperacyjności kolei,
6 Dz.U. L 56 z 4.03.1968, str. 1. rozporządzenie ostatnio zmienione komunikatem Komisji (Dz.U. C 60 z 2.3.1999, str. 11).
110
•
•
urzędników wyznaczonych lub oddelegowanych przez Komisję lub
Państwa Członkowskie na okres nieprzekraczający pięciu lat, oraz
innych pracowników, zgodnie z warunkami zatrudnienia innych
pracowników Wspólnot Europejskich, wykonujących prace
wdrożeniowe lub biurowe.
Do personelu Agencji nie zalicza się ekspertów biorących udział w pracach grup roboczych. Koszty związane z podróżą ekspertów i ich utrzymaniem ponosi Agencja, w oparciu o zasady i podział przyjęty przez Radę
Administracyjną. Personel Agencji ponosi odpowiedzialność osobistą wobec swojej instytucji na podstawie rozporządzenia w sprawie personelu lub
w warunkach zatrudnienia.
3. Postanowienia finansowe
3.1. Budżet
Agencja posiada własny budżet, przygotowywany przez dyrektora i zatwierdzany przez Radę Administracyjną jako preliminarz. Rada następnie
przedkłada budżet Komisji do 31 marca. W przedłożonym preliminarzu szacowanych wydatków i dochodów Komisja może wprowadzić zmiany, które
uważa za konieczne dla planu zakładowego.
Następnie Komisja przedkłada preliminarz Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wraz ze wstępnym projektem głównego budżetu Unii Europejskiej. W ten sposób wydatki i dochody Agencji wpisują się do budżetu Unii
Europejskiej. Organy zatwierdzające budżet wydają zgodę na wyasygnowanie dotacji dla Agencji oraz uchwalają plan zakładowy Agencji. W końcu
budżet jest przyjmowany przez Radę Administracyjną i staje się ostateczny
po przyjęciu głównego budżetu Unii Europejskiej.
Budżet przygotowywany jest zgodnie z rokiem kalendarzowym i obejmuje
wszystkie dochody i wydatki, które winny się wzajemnie równoważyć.
Struktura dochodów Agencji jest następująca:
111
•
•
•
wkład Wspólnoty,
wkład państw trzecich biorących udział w pracach Agencji,
opłaty za publikacje, szkolenia i inne usługi świadczone przez Agencję.
Wydatki Agencji obejmują wydatki związane z personelem, administracją, infrastrukturą i działalnością. Rada Administracyjna jest zobowiązana do powiadomienia władz budżetowych o zamiarach wdrożenia każdego
projektu, pociągającego za sobą znaczące skutki finansowe dla finansów
budżetu, w szczególności każdego projektu odnoszącego się do majątku,
takiego jak pochodzący z wynajmu bądź zakupu budynków. O tym fakcie
informowana jest również Komisja.
3.2. Realizacja budżetu i kontrola nad nim
Za realizację budżetu Agencji odpowiada jej dyrektor wykonawczy. Do
dnia 1 marca każdego roku budżetowego, księgowy Agencji zobowiązany
jest do przygotowania wstępnego sprawozdania finansowego księgowemu
Komisji wraz z raportem w sprawie zarządzania budżetem i finansami za
poprzedni rok budżetowy.
Do dnia 1 marca każdego kolejnego roku budżetowego księgowy Komisji przedkłada wstępne sprawozdanie finansowe Agencji Trybunałowi Obrachunkowemu wraz z raportem w sprawie zarządzania budżetem i finansami
za dany rok finansowy. Trybunał Obrachunkowy sprawdza to sprawozdanie
i publikuje roczne raporty o działalności Agencji.
Po otrzymaniu wniosków Trybunału Obrachunkowego w sprawie
wstępnego sprawozdania finansowego Agencji, dyrektor wykonawczy
sporządza ostateczne sprawozdanie dotyczące finansów w zakresie
w jego kompetencji i przedkłada je Radzie Administracyjnej, która wydaje opinię w sprawie ostatecznego sprawozdania finansowego Agencji.
Dopiero wówczas Dyrektor wykonawczy, najpóźniej do dnia 1 lipca każdego kolejnego roku budżetowego, przedkłada ostateczne sprawozdanie
finansowe wraz z opinią Rady Administracyjnej Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu. Ostateczne
sprawozdanie jest publikowane.
112
Trybunał Obrachunkowy może zgłosić uwagi, na które dyrektor wykonawczy musi odpowiedzieć najpóźniej do dnia 30 września, a odpowiedź tę
przesyła również do Rady Administracyjnej. Dyrektor wykonawczy przedkłada Parlamentowi Europejskiemu może żądać informacji niezbędnych do
sprawnego zastosowania procedury udzielania absolutorium na dany rok
budżetowy. Informacje te przygotowuje dyrektor wykonawczy. Absolutorium dyrektorowi wykonawczemu udziela Parlament Europejski, na zalecenie Rady stanowiącej większością kwalifikowaną.
Agencja przystąpiła do walki z nadużyciami, korupcją i innymi aktami
bezprawia, poprzez stosowanie rozporządzenia (WE) nr 1073/1999).7) Ponadto, Agencja przystąpiła do umowy międzyinstytucjonalnej (WE) nr 1074/1999
z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie dochodzeń wewnętrznych prowadzonych przez
Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF).8)
4. Cel i zadania Agencji
Głównym celem Agencji jest współdziałanie, w sprawach technicznych,
poprzez wdrażanie prawodawstwa wspólnotowego i polepszenie konkurencyjności sektora kolejowego. Cele te mogą zostać osiągnięte poprzez
zwiększanie poziomu interoperacyjności systemów kolejowych oraz przez
rozwijanie wspólnego podejścia do bezpieczeństwa w europejskim systemie
kolejowym. Celem ostatecznym jest budowa europejskiego obszaru kolejowego bez granic, gwarantującego wysoki poziom bezpieczeństwa. Realizując te cele, Agencja musi uwzględnić proces rozszerzenia się Unii Europejskiej oraz szczególne ograniczenia odnoszące się do połączeń kolejowych
z państwami trzecimi.
W ramach realizacji swoich celów Agencja może:
•
•
wydawać zalecenia dla Komisji;
wydawać opinie przeznaczone dla Komisji oraz dla odpowiednich
organów w Państwach Członkowskich.
7 (OJ 1999 L136.
8 (OJ 1999 L136).
113
W szczególności do zadań Agencji należy:
•
•
•
•
•
•
•
tworzenie zaleceń dotyczących wspólnych metod oceny
bezpieczeństwa (CSMs) oraz wspólnych wymagań bezpieczeństwa;
przygotowanie jednolitego certyfikatu bezpieczeństwa, łącznie
z wersją elektroniczną, oraz jednolitego wniosku o certyfikat
bezpieczeństwa, z wykazem informacji wymaganych dla
uzyskania certyfikatu;
stworzenie sieci kontaktów z władzami krajowymi odpowiedzialnymi
za bezpieczeństwo i z władzami krajowymi odpowiedzialnymi za
dochodzenia, powstałymi na mocy dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa
kolei, w celu ustalenia treści wspólnych wskaźników bezpieczeństwa;
analiza techniczna nowych przepisów krajowych przekazanych;
przedłożenie opinii technicznej w zakresie aspektów bezpieczeństwa;
rozwijanie i wprowadzanie w życie interoperacyjności kolei;
opracowanie europejskiego systemu certyfikacji warsztatów
naprawczych dla taboru kolejowego;
Do zadań Agencji w odniesieniu do personelu kolei9) należy:
•
•
•
przygotowanie projektu wspólnotowego wzoru licencji, świadectwa
i poświadczonej kopii świadectwa oraz ich cech fizycznych,
uwzględniając w nim środki zapobiegające fałszerstwom;
współpraca z właściwymi organami, tak aby zagwarantować
interoperacyjność rejestrów licencji i świadectw maszynistów. W tym
celu Agencja przygotuje projekt podstawowych parametrów rejestrów,
które mają zostać utworzone, takich jak dane podlegające rejestracji,
ich format i protokół wymiany danych, prawa dostępu, okres przechowywania danych, procedury obowiązujące w przypadkach upadłości;
przygotowanie projekt wspólnotowych kryteriów wyboru egzaminatorów i egzaminów;
9 Zadania te zostały wyliczone na podstawie dyrektywy 2007/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. w sprawie przyznawania uprawnień maszynistom prowadzącym lokomotywy i pociągi w obrębie systemu kolejowego Wspólnoty (Dz.U.
L 315 z 3.12.2007, s. 51).
114
•
•
•
•
ocena postępu w przyznawaniu świadectw maszynistom;
analiza możliwości wprowadzenia do 4 grudnia 2012 r. karty elektronicznej łączącej licencję i świadectwa. Agencja ma przygotować
projekt specyfikacji technicznych i eksploatacyjnych takiej karty;
wspieranie współpracy Państw Członkowskich we wdrażaniu
dyrektywy o maszynistach i organizacja odpowiednich spotkań
z przedstawicielami właściwych organów;
przeprowadzenie analizy kosztów i korzyści stosowania przepisów dyrektywy o maszynistach wobec maszynistów pracujących
wyłącznie na terytorium Państwa Członkowskiego składającego
wniosek. Analiza kosztów i korzyści obejmuje okres dziesięciu lat;
W celu podniesienia kwalifikacji zawodowych Agencja może wydać zalecenia określające wspólne kryteria definiowania kompetencji zawodowych i oceny
personelu w przypadku personelu zajmującego się eksploatacją i utrzymaniem
systemu kolei. Agencja przygotowuje zalecenia, mając na uwadze wdrożenie
systemu akredytacji centrów szkoleniowych. Pożyteczne jest również propagowanie i wspieranie przez Agencję wymiany maszynistów i szkoleniowców między przedsiębiorstwami kolejowymi z różnych Państw Członkowskich.
W celu realizacji swoich zadań Agencja może powołać określoną ilość
grup roboczych. Obecnie są to następujące grupy robocze:
•
•
•
•
•
•
Grupa robocza ds. Rejestru Taboru Kolejowego (Registration of
Rolling Stock Working Party) Grupa Robocza ds TSI dla Lokomotyw i Zespołów Trakcyjnych
(TSI for Locomotives and Traction Units Working Group)
Grupa Robocza ds. Wspólnych Metod Bezpieczeństwa (Common
Safety Methods (CSM) Working Group)
Grupa Robocza ds. Certyfikacji Warsztatów Utrzymaniowych
(Certification of Maintenance Workshops Working Group)
Grupa Robocza ds. Certyfikatów Bezpieczeństwa i Autoryzacji
(Safety Certification and Authorization Working Group)
Grupa przedstawicieli urzędów właściwych w sprawach bezpieczeństwa transportu kolejowego, związanych z ERTMS (NSA Focus
Group on ERTMS)
115
•
•
•
Grupa Robocza ds. Krajowych Organów Bezpieczeństwa (Network
of National Safety Authorities)
Grupa Robocza TSI dla Infrastruktury Konwencjonalnej (CR Infrastructure TSI Working Group)
Grupa Robocza ds. Kompetencji zawodowych i licencjonowania
maszynistów (Vocational Competences / Implementation of Driver
Licence Working Group)
Do grup roboczych powinny być przyjmowane osoby na podstawie kryterium doświadczenia i wiedzy, zwłaszcza specjalistów sektora kolejowego
wskazanych przez Europejskie Stowarzyszenie ds. Interoperacyjności Kolei
(AEIF). Grupy robocze muszą być kompetentne i reprezentatywne. Praca
grup roboczych powinna być przejrzysta.
Agencja może uzupełnić grupy robocze o niezależnych ekspertów uważanych za osoby kompetentne w przedmiotowej dziedzinie. Grupom roboczym powinien przewodniczyć przedstawiciel Agencji.
Agencja realizując swoje zadania powinna prowadzić konsultacje społeczne z partnerami społecznymi, zanim Agencja przedłoży swoje zalecenia Komisji. Konsultacje winny być prowadzone również z organizacjami przedstawicielskimi, reprezentujących klientów transportu kolejowego i pasażerów.10)
Zakończenie
Unia gospodarcza, swoboda przepływu usług, kapitału i osób wymusza
kolejne działania w obszarze Unii Europejskiej. Od początku lat dziewięćdziesiątych podjęto wysiłki legislacyjne zmierzające do stworzenia wspólnej przestrzeni kolejnictwa w Europie, rozumianej jako część wspólnotowej
polityki transportowej. Za regulacjami prawnymi poszło utworzenie Europejskiej Agencji Kolejnictwa (European Railway Agency).
Podstawowym organem Agencji jest Rada Administracyjna, składająca się
z przedstawicieli państw członkowskich, z przewodniczącym na jej czele. Rada
10 Decyzja Komisji 98/500/WE z dnia 20 maja 1998 r. w sprawie ustanowienia Komitetów
Dialogu Sektorowego promujących dialog między partnerami społecznymi na szczeblu europejskim. (Dz.U. L 225 z 12.8.1998, str. 27).
116
ta tworzy politykę Agencji. Organem zarządzającym jest dyrektor wykonawczy,
powoływany przez Radę, a jego zadaniem jest kierowanie bieżącymi sprawami Agencji, w szczególności nadzorowanie finansów. Rada, dla realizacji zdań
Agencji może powołać grupy robocze, których aktualnie jest dziewięć.
Celem powołania Agencji było stworzenie wspólnych ram współdziałania w sprawach technicznych, poprzez wdrażanie prawodawstwa wspólnotowego i polepszenie konkurencyjności sektora kolejowego. Cele te wyznaczają także liczne zadania, poczynając od szkolenia personelu aż pod troskę
o bezpieczeństwo, ujednolicenie licencji.
SUMMARY
EUROPEAN RAILWAY AGENCY
AS ONE OF THE BODIES MANAGING
THE EUROPEAN TRANSPORT POLICY
The economic union, free flow of services, capital and people enforce the
next activities in the area of the European Union. From the beginning of the nineties the legislative efforts were undertaken to create the common space for railways in Europe, understood as a part of community transport policy. The next
step after the legal regulations was creating the European Railway Agency.
The main body of the Agency is the Administrative Council, consisting
of the representatives of the Member States. The chairman is at the head of
the Administrative Council. This is the body which creates the policy of the
Agency. The governing organ is the executive director, appointed by the
Council. His task is the administration of the current affairs of the Agency,
particularly supervising the finances. The council can appoint the working
groups to realise the tasks, now there are nine such groups.
The purpose of appointing the Agency was creating the common cooperation frames at technical affairs, through initiating the community legislating and the improvement in the competitiveness of the railway sector. Some
numerous tasks arise from these purposes, starting from training the staff to
the security care and standardization of the licence.
117
KEY WORDS:
European Railway Agency, Common Cooperation Frames, standardization
of the license, working groups, staff training.
118