Informacje dla autorów / Guidelines for Authors

„Świat i Słowo” jest półrocznikiem naukowym, którego wersją pierwotną jest wersja drukowana.
Każda złożona publikacja poddawana jest ocenie zgodnie z procedurą określoną w wytycznych
Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Przewiduje ona m.in. recenzowanie tekstu przez dwu
niezależnych recenzentów, ich anonimowość oraz anonimowość recenzowanego tekstu, w innych
wypadkach zaś wyklucza istnienie konfliktu interesów. Lista recenzentów podawana jest do
publicznej wiadomości raz w roku (na stronie internetowej pisma oraz w jego wersji drukowanej). Po
zapoznaniu się z oceną autor artykułu wyraża swoją opinię oraz – w przypadku recenzji kończącej się
formułą aprobującą – podejmuje decyzję co do dalszych kroków.
W celu uniknięcia niepożądanych zjawisk związanych z naruszaniem własności intelektualnej oraz
nierzetelnością badawczą (zjawiska: „ghostwriting”, „guest authorship”) Redakcja wdrożyła stosowny
program. Przewiduje on m.in. informowanie odpowiednich instytucji o przypadkach ujawnienia ww.
zjawisk oraz dokumentowanie ich. W związku z tym prosi się także autorów o jasne i jednoznaczne
określenie wkładu w powstanie tekstu (w przypadku, gdy autorów jest więcej – określenie wkładu
każdego autora z osobna) oraz sposobów finansowania działań związanych z pracą nad nim.
WYMOGI DOTYCZĄCE FORMALNEJ STRONY TEKSTÓW
PRZEZNACZONYCH DO PUBLIKACJI W PIŚMIE „ŚWIAT I SŁOWO”
1. Wydruk komputerowy
1.1. Czasopismo „Świat i Słowo. Filologia. Nauki społeczne. Filozofia. Teologia” składa się z
działów: Studia i szkice oraz Materiały, komentarze, recenzje.
1.2. Autor dostarcza do redakcji „Ś i S”:
- wydruk komputerowy pracy w dwóch egzemplarzach (tekst z przypisami dolnymi). Wydruk
powinien być wykonany na papierze formatu A4, zadrukowanym jednostronnie. Preferowany
edytor tekstu Microsoft Word (pliki o rozszerzeniu *.doc lub *.rtf), czcionka: Times New
Roman CE, wielkość czcionki: 12 pkt (przypisy 10 pkt), odstęp między wierszami 1,5.
Marginesy standardowe 2,5 cm (góra, dół, lewy, prawy). Formatowanie tekstu należy
ograniczyć do minimum: wcięcia akapitowe, środkowanie, kursywa. Objętość tekstów z
przeznaczeniem do działu Studia i szkice nie powinna przekraczać 15 stron znormalizowanego
wydruku, łącznie z przypisami;
- nośnik cyfrowy z nagranym artykułem;
- streszczenie w języku angielskim (maksymalnie pół strony znormalizowanego druku).
Streszczenie powinno zawierać także tłumaczenie tytułu artykułu;
- na osobnej stronie Autor podaje: imię i nazwisko, zakład naukowy i uczelnię, którą
reprezentuje, oraz adres kontaktowy (najlepiej adres poczty e-mailowej).
1.3. Artykuły będące recenzjami książek powinny być zaopatrzone w szczegółowe dane
wydawnicze, dotyczące omawianej pozycji: imię, nazwisko autora, tytuł (ew. podtytuł),
wydawnictwo, miejsce, rok wydania (w przypadku kolejnych wydań – numer edycji), ilość stron.
1.5. Redakcja „Ś i S” przyjmuje do druku teksty, które nie były wcześniej drukowane.
2. Przypisy
2.1. Numer przypisu w tekście umieszczamy przed znakiem interpunkcyjnym kończącym zdanie
lub jego część (np.
W ostatnim swoim liście z roku 1654, napisanym 14 marca1, próbuje wytłumaczyć się z zarzutów
tegoż miasta2.
2.2. Opis publikacji zwartej (książki) powinien zawierać następujące elementy: inicjał imienia,
nazwisko (-a) autora (-ów) bez spacji, tytuł dzieła, podtytuł (oddzielone kropką), części
wydawnicze (np. t. 2) miejsce i rok wydania, wykaz cytowanych stron (numery stron należy
oddzielić myślnikiem bez odstępów, lub przecinkiem jeśli strony nie następują po sobie). Tytuł
dzieła zaznaczamy kursywą – bez cudzysłowu. Tytuły czasopism umieszczamy w cudzysłowie (nie
stosując kursywy), podając (bez przecinka) rok, następnie numer.
2.3. Przypis, który bezpośrednio powtarza się, oznaczamy: Tamże, s. ... (bez kursywy). Dzieło
wcześniej cytowane zapisujemy: inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł dzieła lub jego skrót (za
każdym razem jednakowy), s. ... . Jeżeli w jednym przypisie następują bezpośrednio po sobie
więcej niż jedno dzieło tego samego autora, to przy cytowaniu drugiego dzieła (i następnych – jeśli
występują) zamiast inicjału imienia i nazwiska autora piszemy: Tenże, tytuł lub skrót dzieła, s. ...
2.4. Przykłady zapisu przypisów:
1
A. Folkierska, Kształcąca funkcja pytania. Perspektywa hermeneutyczna, [w:] Odmiany myślenia
o edukacji, red. J. Rutkowiak, Kraków 1995, s. 172–173.
2
Tamże, s. 174.
3
A. Folkierska, Kształcąca funkcja pytania, s. 28.
4
M. Adamiec, Odejście Pana Cogito, „Tytuł” 1991, nr 4.
3. Cytaty
3.1. Cytaty w tekście i w przypisach należy ujmować w cudzysłów (bez kursywy). Większe cytaty
(powyżej trzech wersów) mogą być umieszczone w tekście w formie bloku, wyróżnionego
większym wcięciem z lewej strony. Cytaty pochodzące z książek tłumaczonych powinny w
odnośniku zawierać nazwisko tłumacza.
3.2. Przy cytowaniu poezji lub dramatu należy zachować układ graficzny oryginału (podział na
strofy, wcięcia wersetów). W cytatach z prozy i z prac naukowych należy również zachować
wcięcia akapitowe i wyróżnienia oryginału. Wszelkie zmiany w cytacie i dodatkowe wyróżnienia
powinny być opatrzone adnotacją w nawiasie kwadratowym.
3.3. Cytaty powinny być opatrzone notką bibliograficzną (w przypisie).
3.4. Fragmenty opuszczone w cytatach należy zaznaczyć trzema kropkami w nawiasach
kwadratowych.