POZNAJEMY SIĘ Przykładowy scenariusz zajęd

POZNAJEMY SIĘ Przykładowy scenariusz zajęd

POZNAJEMY SIĘ
Przykładowy scenariusz zajęd
CHUSTA I CHUSTECZKI - Zabawa integracyjna
Cele:
 Dostarczanie dzieciom radości poprzez wspólną zabawę.
 Wyrażanie poczucia rytmu i wyobraźni ruchowej z wykorzystaniem przyboru.
Pomoce:
- chusta animacyjna, apaszki, nagrania muzyczne.
Przebieg spotkania:
1. „Karuzela” – zabawa ruchowa ze śpiewem z wykorzystaniem chusty animacyjnej.
Chłopcy, dziewczęta, dalej spieszmy się,
Karuzela czeka, wzywa nas z daleka.
Starsi już poszli, a młodsi jeszcze nie.
Hej, hopsa sa, jak ona szybko mknie,
Więc dalej, dalej do zabawy spieszmy się.
2. Zabawy z chustą animacyjną
- Przebieganie pod chustą osób, których imię zaczyna się wywołaną przez prowadzącą głoską,
które są dziewczynkami, chłopcami, są w spodniach, spódniczkach, mają w domu psa...itp.
- Pod chustą miejscami zamieniają się osoby, które stoją przy danym kolorze chusty.
- Ustawianie się przy odpowiednim kolorze (prowadząca może mówid nazwy kolorów:
czerwony, zielony, żółty, niebieski, lub słowa kojarzące się z kolorem np.: niebo, cytryna,
słonko, trawa, niezapominajka, pomidor...)
- Balansowanie piłeczkami różnej wielkości, innymi przedmiotami, tak by nie wpadły do otworu,
lub ich podrzucanie i falowanie.
- Rekin – dzieci siedzą na dywanie, nogi mają przykryte chustą, pod chustą jest jedno dziecko,
łapie wybrane przez siebie dziecko za nogi i wciąga pod chustę.
- Jedno z dzieci siedzi na środku chusty, reszta dzieci idzie w kole i powoli „zakręca” chustę
wokół dziecka, zbliżając się do środka koła, „zamyka go”, później szybko „odkręcają” chustę.
- Częśd dzieci leży pod chustą, reszta faluje chustą nad nimi.
- Spadochron – kilka razy falujemy chustą coraz wyżej, wbiegamy pod chustę, jak pod
spadochron.
3. Moja chustka jest...
- kooczenie zdania, wymienianie cech
jest .....jak.......np. jest błękitna, jak niebo
chustki,
porównywanie:
moja
chustka
4. Roztropek – zabawa z chusteczką
Mówienie wierszyka i kolejno pokazywanie sposobu poruszania się z chustką.
„Hej Roztropku pomysłowy,
co tam przyszło ci do głowy?
Pokaż nam to w jednej chwili,
Żebyśmy się już bawili”.
Jedno z dzieci pokazuje, pozostali powtarzają ruch z chustką.
5. Ćwiczenia z chusteczkami
- Uczestnicy ustawiają się parami twarzami do siebie, przykucają, tworzą szpaler par na środku
sali. Trzymają chusteczki za ich kooce, tak, że między parami tworzą się szczebelki drabinki.
Każda para przechodzi przez te szczebelki, z jednego kooca szpaleru na drugi. Zabawa trwa do
momentu, aż przejdą wszystkie pary.
- Ustawienie jw. z tym, że chusteczki są rozłożone, a ręce uczestników są na wysokości ramion.
Przechodzenie par.
- Zbieramy, zgniatamy w dłoni chusteczkę, następnie powoli otwieramy zaciśniętą dłoo,
otwierają się płatki, kwiatek rozwija się.
6. Ćwiczenia z chustką w parach
Mówienie wierszyka, jedna para pokazuje ruch z chusteczkami
powtarzają.
(dwoma), pozostałe pary
„Już za chwilę się okaże, co ta para nam pokaże.
My to wszyscy zobaczymy i to samo uczynimy”.
7. Dowolny taniec z chustką przy muzyce.
W innej wersji – ruch z chustką przy muzyce pokazują kolejne osoby wskazywane przez
prowadzącą, reszta powtarza do momentu kolejnej zmiany.
8. Lalka taoczy
Zawiązujemy na chustce supeł, to jest głowa lalki. Uczestnicy wykonują z lalką ruchy w rytm
muzyki sami bądź w wersji jw.
9. Słooce
Przy muzyce, bez porozumiewania się ze sobą, uczestnicy po kolei, układają z chustek
jedno, wspólne słooce ( lub inne, np.: kwiatek, domek).
10. Wspólny taniec wokół słooca przy muzyce.
Również można wykorzystad wersję, że uczestnicy
zaproponowane przez uczestników.
wykonują ruchy taneczne znane lub
Uwaga!
Zabawy z apaszkami są bardzo lubiane przez dzieci, szczególnie improwizacje przy muzyce. Do
zabaw najlepiej nadają się chustki szyfonowe. Można je zakupid gotowe lub poprosid rodziców,
dziadków – może znajdzie się taka chusteczka w szafie.
Dodatkowe propozycje
1. Zabawa „Sylabowe imię”
Dzieci stoją w kręgu. Każdy po kolei wypowiada sylabami swoje imię jednocześnie przy każdej
sylabie odbija piłkę od podłogi.
2. Zabawa „Nasze imiona”
Dzieci siedzą w kręgu, każdy głośno wypowiada swoje imię i podaje informację o tym, co lubi,
a następnie wyraża to ruchem. Pozostałe dzieci powtarzają imię kolegi oraz naśladują jego
ruchy, np.: Dziecko mówi: Jestem Tomek, lubię jeździd na rowerze (pokazuje). Dzieci
powtarzają: To jest Tomek, on lubi jeździd na rowerze (pokazują).
3. Zabawa „Głoska w imieniu”
Rozdajemy dzieciom wizytówki z ich imionami (mogą to byd identyfikatory, łatwo przypina się
je do ubrania). Nauczyciel głośno odczytuje imię każdego dziecka. Dane dziecko wypowiada
pierwszą głoskę swojego imienia.
4. Zabawa „Ułóż swoją literę”
Dzieci układają pierwszą literę swojego imienia ze sznurka lub tasiemki. Następnie dzieci
spacerują po sali oglądając litery ułożone przez inne dzieci. Na sygnał wracają do swojej litery
i starają się tak ułożyd swoje ciało, aby kształtem przypominało ich literę (jako dodatkową
pomoc można wykorzystad laski gimnastyczne i małe obręcze).
5. Zabawa „Dzieci w domkach”
Na podłodze leżą obręcze, w których nauczyciel rozkłada wielkie litery (różne, również takie,
których nie ma wśród pierwszych liter imion dzieci z klasy). Dzieci biegają między obręczami
(może byd w rytm tamburyna, bębenka) sprawdzając, w której jest ich litera. Na sygnał podany
przez nauczyciela wchodzą do odpowiedniej obręczy (lub stają wokół niej jeśli dzieci jest
więcej) i liczą ile dzieci z grupy ma imię rozpoczynające się na taką samą literę. Zabawę
powtarzamy kilka razy, zmieniając ułożenie liter w obręczach.
6. Działalnośd plastyczna - „Mój portret”
Dzieci przeglądają się w małych lusterkach, zwracając uwagę na kolor włosów, oczu, uczesanie,
cechy charakterystyczne (pieprzyk). Wymyślają i pokazują w lusterku różne miny wyrażające
radośd, smutek, strach, zdziwienie, złośd. Nauczyciel omawia sposób wykonania portretu
(dzieci będą rysowad tylko swoją głowę i ramiona). Wyróżnia z dziedmi części głowy, twarzy,
szyję, ramiona. Dzieci rysują kredkami świecowymi swoje portrety na okrągłych kartonach
(z kartonu A-4 wycinamy jedno duże koło). Gotowe portrety podpisują swoim imieniem
samodzielnie lub przy pomocy nauczycielki (mogą też odwzorowad swoje imię z wizytówki).
Z portretów robimy galerię naszej klasy.
7. Kronika „Naszej klasy”
Możemy zaproponowad dzieciom założenie kroniki (albumu, książki – według uznania) klasy,
w której będziemy odnotowywad najważniejsze wydarzenia. Kronikę będą tworzyd dzieci
według własnego pomysłu z pomocą nauczyciela (rysunki, zdjęcia, szkice, wpisy, rymowanki…)
8. „Domek urodzinowy”
Nauczyciel przygotowuje domek z czterema piętrami i trzema oknami na każdym piętrze.
Domek – to cały rok, każde piętro to pora roku, a okna to dany miesiąc. Każde okno powinno
mied okiennice. Wszystkie okna są zamknięte, otwieramy okno odpowiadające aktualnemu
miesiącowi. W oknach umieszczamy imiona dzieci (z datą urodzin), które w tym miesiącu
obchodzą urodziny. W dniu urodzin składamy jubilatom życzenia, wręczamy prezent
(Np.: jesienią – jabłko, zimą – bałwanka, wiosną – żabkę, latem – kwiatka). Oczywiście „Domek
urodzinowy” możemy zastąpid innym pomysłem
9. „Tort urodzinowy”
Możemy wykorzystad historykę „Tort urodzinowy” z serii „Słoneczna Biblioteka” Elżbiety
Czerwioskiej, opowiadanie lub wiersz o urodzinach i torcie. Możemy rozmawiad o składnikach
tortu (tu włączymy liczenie, mierzenie), zrobid tort według przepisu, jeśli mamy ku temu
warunki. Wstawiamy 6 świeczek i robimy urodziny całej klasy sześciolatków
Wprowadzając „ścianę pełną liter” proponuję, przy tematyce tortu wykorzystad wiersz
A. Marianowicza „Kremowe abecadło” (z moim dopiskiem litery N, której nie ma w oryginale
wiersza):
A – ananasowy krem
B – błagało „Ja go zjem!”
C – cmokało tylko z cicha
D – dyszało: „Ale pycha!”
E – ech o nim raczej – cyt!
F – Fe, tak się mazad – wstyd!
G – gadało coś nieśmiało
H – humorek marny miało
I – i ono też tam było
J – jękliwie zawodziło
K – krzyczało: „Mamo, mamo!”
L – lubiło krem tak samo
Ł – łapczywie się gapiło
M – „Mnie też, mnie też! – kwiliło
N – na tort się wciąż gapiło
O – oblizywało się
P – prosiło
R – ryczało
S – skarżyło się
T – truchlało
U – ukradło troszeczkę
W – wyjadło łyżeczkę
Z – złapało michę całą
Ż – żarłocznie wylizało
Wiersz może byd podstawą do inscenizacji wiersza, prezentacji dramy – przedstawiania ruchem
i gestem treści wiersza. Należy też wyjaśnid z dziedmi niezrozumiałe słowa (np.: kwiliło,
truchlało, marny humorek).
10. Zabawa badawcza – badanie właściwości mąki, cukru i soli.
Dzieci podzielone na mniejsze zespoły badają właściwości mąki, cukru i soli.
Smak, zapach, kolor, rozpuszczalnośd w wodzie ciepłej i zimnej. Przygotowujemy też
doświadczenie krystalizacji cukru i soli. Sporządzamy nasycone roztwory tych substancji
i odstawiamy do odparowania wody.
Polecam
Wykorzystanie gotowych scenariuszy zajęd:
1. Wiem, jak wyglądam. Potrafię nazwad części swojego ciała, a także porozumiewad się miną
oraz gestem.
2. Orientuję się w otoczeniu. Potrafię powiedzied, co jest po mojej lewej, a co znajduje się po
mojej prawej stronie
3. Wiem, że inni także mają lewą i prawą stronę tak jak ja. Uczę się patrzed na otoczenie
przyjmując ich punkt widzenia.
Z książki Edyty Gruszczyk-Kolczyoskiej i Ewy Zielioskiej „Dziecięca matematyka”. Metodyka
i scenariusze zajęd z sześciolatkami w przedszkolu, szkole i w placówkach integracyjnych. WSiP,
Warszawa 2000.
Mirosława Matczak
Nauczyciel – Konsultant
ds. edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej WODN w Łodzi
www.mojebambino.pl, www.sklep.mojebambino.pl, www.insgraf.pl ,
www.akademiabambino.pl