Analiza wyników testu c.d. Cechy do

Halina Schab
Kontekst dydaktyczny
-osoba ucznia
-osoba nauczyciela
-treści kształcenia
-organizacja kształcenia
-wyposażenia dydaktyczne
Uczeń
-typ osobowości (temperament)
-zainteresowania
-uzdolnienia (poziom inteligencji)
-pracowitość
-sytuacja rodzinna;
-aspiracje rodziców;
-zdrowie psychiczne i fizyczne;
-uzależnienia;
-środowisko społeczne
-rola społeczna w klasie
Nauczyciel
-podejście do ucznia;
-dolność relacji z drugim człowiekiem;
-przygotowanie merytoryczne;
-wiedza merytoryczna;
-zdolność i chęć rozwoju;
-umiejętności pedagogiczne;
-pasja;
-sytuacja nauczyciela;
-autorytet społeczny;
-sytuacja zdrowotna;
-wypalenie zawodowe.
Treści kształcenia
-odpowiednia przystępność treści
kształcenia;
-adekwatność treści;
-treści powiązane z
zainteresowaniami;
-powiązanie treści kształcenia z
użytecznością i praktycznością;
-stabilność treści kształcenia.
Organizacja kształcenia
-
ilość uczniów w klasie (liczebność klasy)
zmianowość;
koedukacyjność;
selekcja;
podział godzin;
komfort nauczania;
Baza;
kalendarz roku szkolnego;
zmienność nauczyciela w czasie cyklu
kształcenia;
Wyposażenie dydaktyczne
różnorodność pomocy;
-korzystanie z pomocy
multimedialnych;
-wyposażenie biblioteki;
-wykorzystanie pomocy własnych.
-
Błędy nauczyciela w procesie
pomiaru dydaktycznego
-planowanie dydaktyczne;
-konstrukcja testu;
-przebieg testu;
-ustalanie oceny;
-komunikowanie oceny.
Planowanie dydaktyczne
-zadania
na teście , które nie były wcześniej
ćwiczone;
-pominięcie tematu z podstawy programowej;
-za mała ilość czasu na realizację zagadnienia;
-zbyt duży zakres materiału;
-źle zaplanowane zadania w czasie;
-brak kartoteki;
-złe zaplanowanie sprawdzianu nie zgodne
w czasie;
-zaburzona kolejność wprowadzania materiału.
Konstrukcja testu
-zbyt
duża ilość zadań;
-zadania sprawdzające jedną umiejętność;
-sprawdzanie wiadomości które nie były w dziale;
-jedna kategoria taksonomiczna;
-brak równowagi między zadaniami otwartymi i
zamkniętymi;
-zadania z byt trudne;
-źle sformułowane zadania;
-za duża liczna różnych typów zadań
-zadania nierozwiązywalne;
-brak czasu;
-konstrukcja zadań nie jest zgodna z celami.
Przebieg testu
-mało czasu na rozwiązanie;
-nieokreślenie czasu;
-brak informacji o kolejności wykonywania
zadań;
-zła jakość kopii;
-złe rozplanowanie;
-niedostosowanie form do możliwości;
-powtarzalność sprawdzanych umiejętności.
Ustalanie oceny
-stosowanie niepełnej skali ocen;
-brak kryteriów oceniania;
-nie obiektywizm;
-sprawdzenie całej klasy, a później ustalenie
ocen;
-manipulowanie przy punktacji;
-zła punktacja ze względu na cele;
Zbyt duża liczba kryteriów;
-wymagania złe na poszczególne oceny
-kryteria ocen uznaniowo;
-etykietowanie ucznia.
Komunikowanie oceny
Uczeń ma prawo pytać
-podanie oceny bez refleksji;
-lepszy uczeń bez komentarza, gorszy z
komentarzem;
-bez omówienia poprawnych odpowiedzi;
-mówienie o tym co zrobił błędnie, a nie o tym co
zrobił dobrze;
-komunikacja niewerbalna;
-bez wyjaśniania przyczyn.
-Dyskrecja
-Szacunek
-Delikatność
Najczęstsze sposoby sprawdzania w
matematyce
-Kartkówka
-Praca klasowa
-Odpowiedź ustna
Plusy kartkówki
-w jednym czasie;
-wdrażanie do systematycznej pracy;
-uczeń wie szybko co umie, a nad czym
musi jeszcze popracować;
-informacja dla rodziców o osiągnięciach
ucznia;
-Informacja dl nauczyciela co powinien
jeszcze poprawić;
- szybka informacja zwrotna;
-obiektywizm warunków sprawdzania.
Minusy kartkówki
-nie sprawdza celów ogólnych, a sprawdza cele
szczegółowe;
-nie kształtuje logicznego myślenia
-mała możliwość zróżnicowania wiedzy szkolnej;
-stresująca dla ucznia ze względu na krótki czas;
-rutynowe pytania;
-niezrozumiałe pytania;
-jednorodne zadania;
-nieprzemyślane pytania;
-może być potraktowana jako „kara”;
-zawiera często błędy językowe.
Odpowiedź ustna- plusy
- możliwość sprawdzenia celów
ogólnych;
- szansa wspierania ucznia;
- możliwość przeformułowania pytania;
- Indywidualizacja;
- możliwość sprawdzenia umiejętności
posługiwania się językiem
matematycznym.
Odpowiedź ustna- minusy
-stres związany z odpowiedzią;
-presja środowiska;
-mniejszy obiektywizm oceniania;
-czasochłonna;
-mało wykorzystuje czas lekcji – „jeden
odpowiada –reszta się nudzi”;
-nauczyciel może przyspieszać wypowiedź;
-nauczyciel w sposób werbalny sugeruje
odpowiedź.
Niestandardowe sposoby
sprawdzania wiedzy
Dyskusja panelowa
(może być sposobem prowadzenia
lekcji)
Dyskusja panelowa - sposób wymiany poglądów i dochodzenia do rozwiązania
problemu w drodze rozmów, których cechą charakterystyczną jest istnienie
dwóch gremiów: dyskutującego (eksperci - panel) i słuchającego (audytorium uczący się)
Jest to dyskusja prowadzona w małych grupach. W pierwszej fazie praca
przebiega w grupach pod kierunkiem lidera,, w fazie drugiej zajęcia mają
charakter plenarny, podczas-których prezentuje się wyniki dyskusji grupowych
oraz wybiera optymalne rozwiązanie. W grupach dyskutować można nad tym
samym zagadnieniem lub problemem stanowiącym element jakiejś całości.
Bardzo trudna do ocenianiaoceniać można
-zaangażowanie;
-oprawność;
-trafność pytań;
-kultura dyskusji
-czy mentor kieruje dyskusją
-…
Mapa skojarzeń
Metoda służy wizualnemu
opracowaniu pojęcia, problemu,
zjawiska, sytuacji, zdarzenia, z
wykorzystaniem rysunków, symboli,
zwrotów, haseł.
Wspomaga uczenie się.
Nauczyciel zapisuje na tablicy pojęcie, które chce
zdefiniować (zagadnienie, problemy itd.).
Dzieli klasę na 4-5 zespołów. Każdy zespół otrzymuje
arkusz papieru.
Uczniowie zapisują pojęcie na środku plakatu (mogą je
opatrzyć rysunkiem).
Nauczyciel objaśnia schemat mapy obliczeń - może
posłużyć się przykładem.
Na forum klasy poszczególne grupy prezentują swoje
mapy. Następnie wspólnie zostaje sformułowana definicja.
Nauczyciel powinien doplinować, aby wewnątrz grupy
znalazły się zarówno osoby zdolniejsze, jak i słabsze. Te
ostatnie również zgłaszają swoje propozycje do
uzupełnienia mapy.
Powyższa metoda uczy poszukiwania związków między
faktami, jak również włączania nowych wiadomości do
posiadanego zasobu wiedzy.
Cel ogólny
umiejętność klasyfikowania,
porządkowania, relacji pomiędzy
wielkościami
Przykładowe kryteria oceniania
-poprawność merytoryczna pojęć;
-szukanie rozwiązań i zależności;
-stopień rozbudowania mapy;
-przejrzystość klasowość struktury;
-korelacja między przedmiotowa;
-wielopoziomowość struktury;
-zastosowanie w życiu codziennym.
Cechy dobrej lekcji
1.Cele i oczekiwane wyniki są dokładne i przejrzyste;
2. Treści nauczania i zadania są zrozumiałe
i wyjaśnione;
3. Treści nauczania mają jasną strukturę, a
poczynione kroki nauczania są sensowne;
4. Lekcja została skutecznie i celowo wykorzystana;
5. Nauczyciel zapewnia uporządkowany przebieg
lekcji;
6. Lekcja prowadzi do przyrostu wiadomości i
kompetencji uczniów;
7. Treści i poziom wymagań lekcji odpowiadają
poziomowi uczniów;
8. Zastosowane metody są dla uczniów
odpowiednie;
9. Lekcja uwzględnia zakres wymagań oraz wspiera
myślenie w celu rozwiązania problemów uczniów;
10.Lekcja uwzględnia różnice w rozwoju i tempie
pracy uczniów;
11.Wykorzystane materiały i media odpowiadają
uczniom, treściom i celom lekcji;
12. Uczniowie biorą aktywny udział w lekcji;
13. Lekcja sprzyja samonauczaniu uczniów;
14. Lekcja sprzyja aktywności uczniów i różnym
formom kooperacji
15. Lekcja sprzyja samodzielnemu i odpowiedniemu
wykorzystaniu mediów;
16. Nauczyciel zauważa postęp w nauce i informuje o
tym uczniów;
17. W czasie lekcji panuje przyjazna i konstruktywna
atmosfera;
18. Nauczyciel wspiera wiarę w siebie uczniów
poprzez zachętę i pochwałę;
19. Nauczyciel tworzy swoją postawą korzystna
atmosferę nauczania;
20. Miejsce nauczania wpływa pozytywnie na
atmosferę pracy;
Przykłady:
-Wszyscy uczniowie są włączeni w przebieg lekcji
-Materiał na lekcji jest prezentowany strukturalnie.
-Materiał na lekcji jest pogłębiany i utrwalany przez
wiele faz ćwiczeniowych
-Uczniowie rozwiązują zadania w grupach.
-Uczniowie wypróbowują własnych środków rozwiązania
problemu.
-Nauczyciel przekazuje jasne polecenia i kontroluje ich
wykonanie.
-…..
Bibliografia
-Wikipedia
-materiały ze szkolenia „pomiar dydaktyczny w praktyce
-prezentację IX Liceum Ogólnokształcące im. Zygmunta Wróblewskiego w
Krakowie
Dziękuję za uwagę