BIULETYN INFORMACYJNY

ZESPÓŁ PAŃSTWOWYCH SZKÓŁ
MUZYCZNYCH
im. Mieczysława Karłowicza w
Krakowie
BIULETYN
INFORMACYJNY
nr 1/2007
Kraków 2007
Spis treści:
1. Agata Sudek - Czego uczymy się od najbliższych –
Babci i Dziadka
2. Ewa Fular - Konkurs wiedzy o Krakowie
3. Agata Sudek -
2
CZEGO UCZYMY SIĘ OD NAJBLIŻSZYCH – BABCI
I DZIADKA?
Twoje rodzinne drzewo
wyrasta z ziemi zielonej.
Twoje rodzinne drzewo wyrasta
z ziemi polskiej.
Twoje rodzinne drzewo
ma tyle lat,
że trudno zliczyć.
Ty jesteś małą gałązką,
na której listków osiem.
Ojciec, mama
a wcześniej dziadkowie
tworzą mocne gałęzie.
Nie złamie ich wiatr.
Rodziców, dziadków znasz,
Od nich się uczysz
świat rozumieć.
Jadwiga Jałowiec
Człowiek od dnia swoich narodzin ciągle czegoś się
uczy. Na początku zupełnie nieświadomie, potem celowo i z
rozmysłem zdobywa różne umiejętności i wiedzę. Początki
życia to przede wszystkim rodzice – mama, tata i
dziadkowie.
3
Rodzina jest, a właściwie powinna być tym
elementem rozwoju dziecka, który kształtuje jego
osobowość, dostarcza mu określonych wzorów, zaszczepia
w nim pewne wartości i tradycje, dostarcza wiedzy o życiu,
zapewnia mu poczucie bezpieczeństwa, oraz szereg innych
elementów, które kształtują przyszłego dorosłego
człowieka.
O rodzinie i jej znaczeniu mówi się na różnych
etapach kształcenia dziecka. Już w przedszkolu, a potem w
początkowych klasach szkoły podstawowej świętuje się
Dzień Mamy i Taty, Dzień Babci i Dziadka. Szkoła ciągle
odwołuje się do rodziny i wszystkiego, co się z nią łączy. W
klasach młodszych wiele uwagi poświęca się zagadnieniom
rodzinnym.
W klasie II OSM I stopnia tematyką rodzinną
zajmowaliśmy się zaraz po feriach świątecznych. Dzieci
opowiadały o rodzinie, poznawały stopnie pokrewieństwa,
wykonywały drzewo genealogiczne swojej rodziny,
rysowały portrety swoich najbliższych, pisały kilka zdań o
mamie, o tacie, o rodzeństwie ( wyglądzie zewnętrznym,
zainteresowaniach).
Szczególnymi członkami naszych rodzin są babcie i
dziadkowie. A ponieważ w tym roku szkolnym Dzień Babci
i Dziadka wypada w czasie ferii zimowych, postanowiłam
przygotować dzieci już wcześniej do uczczenia tego święta.
We wtorek 9 stycznia zajęcia w naszej klasie poświęcone
były wyłącznie kochanym Babciom i Dziadkom. Z okazji
Ich święta dzieci przygotowywały laurki i życzenia. Jednak
4
najważniejszym elementem naszych zajęć było pytanie
„ Czego nauczyłam /em się od najbliższych- babci i
dziadka?”
Dzieci otrzymały karteczki na których miały dokończyć
zdania :
Od mojej babci nauczyłam/em
się..................................................................................
Od mojego dziadka nauczyłam/em
się...........................................................................
Dzień wcześniej zaproponowałam dzieciom, aby
spróbowały przypomnieć sobie pewne czynności, które
umieją wykonywać dzięki babciom i dziadkom, czy też
umiejętności jakie nabyły dzięki nim. Zachęcone przeze
mnie przystąpiły do pisania.
Byłam wzruszona i pełna podziwu kiedy każdy
uczeń odczytywał to co miał napisane na kartce. Ponieważ
wypowiedzi uczniów były bardzo interesujące,
postanowiłam je zebrać i zaprezentować. Podane
wypowiedzi są w przypadkowej kolejności.
Od mojej babci nauczyłam/em się: czytać, mówić,
modlić się, chodzić, lepić pierogi, sznurować buty, oglądać
bajki, czytać Pismo Święte, kochać zwierzęta, chodzić do
kościoła, liczyć, sprzątać po sobie, biegać, opowiadać bajki
małemu kuzynowi, śpiewać, malować, słuchać, jeść łyżką,
śpiewać kołysanki dla lalki, dużo wierszyków i piosenek,
pisać, mówić prawdę, jeść kulturalnie, śpiewać dawne
piosenki, piec pierniczki, pisać wiersze, wycinać,
opowiadać różne historie, rysować rośliny, dobierać kolory,
ubierać się, plewić, pomagać w gospodarstwie, cierpliwości,
rozwiązywać krzyżówki wirówki, kasować bilet, godzin na
5
zegarze ze wskazówkami, robić porządki, szyć, wyszywać,
podlewać kwiatki, jeździć na rowerze, szyć ubranka dla
lalek, rysować, pływać, robić naleśniki, żartować.
Od mojego dziadka nauczyłam/em się: czytać, kosić
trawę, grać w szachy, zbierać grzyby, gwizdać, żartować,
zdobywać góry, jeździć na sankach, bawić się z psem,
wycinać, lepić z plasteliny, śpiewać, mnożyć, rysować
zwierzęta, modlić się, dodawać i odejmować, rozwiązywać
krzyżówki, wróżyć, rozróżniać grzyby jadalne, grać w piłkę,
pływać, lepić bałwana, jeździć na rowerze, liczyć, śpiewać
kolędy, pracować na działce, nie poddawać się, uzbrajać się
w cierpliwość, słuchać taty, żartować, grać w karty, mówić
prawdę, podlewać trawę, słuchać innych, jeździć na
hulajnodze, sznurować buty, grać w warcaby, malować.
Czytając te i inne wypowiedzi nasuwa się wniosek,
że wielkim szczęściem jest mieć babcię
i dziadka! A
uczyć warto nie tylko w szkole, bo może kiedyś ktoś powie
z dumą : Wiesz tego nauczyłam/em się od babci / od
dziadka!
Wszystkim Babciom i Dziadkom z okazji Ich święta
życzymy dużo zdrowia, radości
i pomyślności!
Niech nam żyją sto lat! Kochajmy Ich i szanujmy!
A. Sudek
wych. klasy II OSM I st.
6
Kraków , 11stycznia 2007 r.
„Jeśli chcesz poznać duszę Polskiszukaj jej w Krakowie”
Wilhelm Feldman
Kraków najmilszy jest mi, kochany
i drogi Wawel nad starą Wisłą.
Ogromny Rynek, wciąż odwiedzany,
piękny jest w słońcu i w noc gwiaździstą
Ten wierszyk napisany przez Karola
Kozłowskiego znają na pamięć moje dzieci, obecnie
uczniowie trzeciej klasy OSM I st. Recytowały go już w
klasie pierwszej na uroczystości ślubowania.
7
Dzisiaj same wybierają i czytają wiersze o
Krakowie, a niektóre nawet piszą.
Już w klasie pierwszej postanowiłam zachęcić moje dzieci
do lepszego poznania swojego miasta - miasta, w którym
się urodziły, w którym mieszkają i w którym się uczą.
Systematycznie i powoli poznawaliśmy zabytki
miasta ,jego historię, zwyczaje i tradycje, a także legendy.
Na początku roku szkolnego ogłosiłam w klasie
konkurs wiedzy o Krakowie.
Do konkursu przygotowywałam uczniów na zajęciach w
szkole, organizowałam wycieczki po Krakowie, wyjścia do
muzeów.
Także dzieci samodzielnie zdobywały wiedzę z
różnych źródeł informacji.
Konkurs przebiegał w dwóch etapach.
Pierwszy ,pisemny test rozwiązywali wszyscy uczniowie.
Trzeba było odpowiedzieć na 32 pytania i uzyskać 50
punktów.
Najwięcej punktów w tej części konkursu zdobyli
uczniowie:
Karolina Marks
Olga Kozicka
Emilia Czarnik
Marta Jackowska
Mikołaj Sawicki
Natalia Nowak
Do drugiego etapu uczniowie przygotowywali się
samodzielnie.
8
Ich zadaniem było opowiadanie wybranej legendy,
zinterpretowanie wiersza o Krakowie- niektórzy napisali go
sami. Były także niespodzianki – zagadki o Krakowie.
Druga część konkursu odbyła się 23 marca w
czwartek.
Na ten dzień przygotowaliśmy w klasie elementy
„ krakowskiej” scenografii - wystawę witraży wykonanych
przez wszystkich uczniów.
Uczestnicy konkursu ubrani byli w stroje
krakowskie.
Konkurs rozpoczęliśmy od zaśpiewania pięknej,
krakowskiej piosenki, której słowa i melodię napisała pani
prof. Barbara Dukała.
Wszyscy finaliści konkursu byli znakomicie
przygotowani.
Swoimi wypowiedziami „ oczarowali” słuchaczy –
koleżanki i kolegów z klasy.
Na zakończenie wszyscy otrzymali dyplomy i nagrody,
które wręczyła pani dyrektor M. Łozinska.
Na uroczystości obecne były wych. klasy I pani
A. Malinowska i wych. klasy II pani A. Sudek
Spotkanie zakończyło się wspólnym zaśpiewaniem piosenki
Marka Grechuty
„ Są dni, których jeszcze nie znamy”.
Wszystkim uczestnikom konkursu serdecznie gratuluję i
dedykuję słowa Karola Kozłowskiego
„ Kraków- to Polski serce wieczyste.
Jakże nie kochać mego Krakowa.”
Kraków 26 marca 2007r.
9
wychowawca klasy Ewa Fular
Agata Sudek
Metoda projektów - metodą aktywnego nauczania.
Wstęp:
Metoda projektów to jedna z metod
aktywizujących,obok metody sytuacyjnej, inscenizacji, gier
dydaktycznych, metaplanu itp. Metoda projektów w okresie
przemian systemu edukacyjnego w Polsce zyskała na
aktualności.
10
Według współczesnych jej promotorów, istota tej
metody polega na tym, że uczniowie realizują określone
,,duże” zadanie ( przedsięwzięcie) w oparciu o przyjęte
wcześniej założenia ( zadanie to jest znacznie obszerniejsze,
niż zwykła praca domowa).
Podkreślane są dwie cechy projektów:
interdyscyplinarny charakter i samodzielność uczniów w
podejmowaniu decyzji.
Dlaczego metoda projektów?
,,Wiedza tylko uczy, a przykłady pociągają”
Ludzie pamiętają
90
80
70
60
50
40
30
20
10
0
co czytają
co słyszą
co widzą
co widzą i
słyszą
co mówią i
piszą
co wykonują
czynnie
11
Czym jest projekt – definicja
•
„Jednorazowe przedsięwzięcie o dużej
złożoności, ograniczone czasowo, mające
charakter interdyscyplinarny” – A.Mentrak
•
„ Cykl dobrze zaplanowanych działań,
związanych z realizacją treści podstaw
programowych, które są realizowane przez dużą
grupę uczniów, indywidualnie lub w
zespołach.”„ Jeden ze sposobów realizacji
określonego zagadnienia ( zadania ) szkolnego
programu nauczania” J.Królikowski
Cechy charakterystyczne projektu:
• ma określone cele;
• ma określone terminy realizacji ( etapów i
całości);
• wyznaczone są osoby odpowiedzialne za
realizację;
• znane są kryteria oceny poszczególnych
etapów i całości;
• uczniowie pracują indywidualnie, częściej
grupowo;
• rezultaty pracy prezentowane są publicznie;
12
•
podstawowe informacje nt. zadania, jakie
stawia przed uczniami nauczyciel (temat,
cele, kryteria oceny) są przygotowane przez
nauczyciela w formie instrukcji.
Podstawy teoretyczne:
•
•
-
filozofia i pedagogika J. Deweya – postulat
przebudowy szkoły
szeroka analiza metody projektów prowadzona
przez:
W. H. Kilpatrika – planowanie i zaangażowanie
J. A. Stevensona – podstawą jest rodzaj i treść
A. McMurraya – teoria bez praktyki jest martwa
Wspólne cechy prezentowanych stanowisk:
• Podjęte zadanie i działania dziecka oraz różnorodna
aktywność są podstawą wzbogacania jego
doświadczeń.
• Treści nauczania ujęte są w sposób problemowy.
• Następuje zbliżenie szkoły do życia.
• Nauczyciel pełni funkcję animacyjną, wspomagającą
ucznia na drodze zdobywania kompetencji.
Rodzaje projektów – ze względu na:
• charakter działania:
- zorientowane na działalność poznawczą,
- zorientowane na działalność praktyczną.
• liczbę uczestników realizujących projekt:
13
- międzyklasowy
- klasowy
- grupowy
- indywidualny
• program nauki szkolnej:
- zależy od dziedziny jaką wybraliśmy do realizacji
• czas realizacji:
- kilkutygodniowe
- semestralne
- roczne
- kilkuletnie
Etapy pracy nad projektem.
1. Etap wstępny:
- Planowanie.
- Zainicjowanie.
2. Etap właściwy:
- Wybór i sformułowanie tematu.
- Określenie celów.
- Analiza warunków realizacji projektu.
- Planowanie i organizacja działań.
- Przygotowanie do realizacji, spisanie kontraktu.
14
- Opracowanie projektu.
- Realizacja projektu.
- Prezentacja.
- Ocena projektu.
Jak zaplanować projekt? Co wziąć pod uwagę?
•
•
•
Czy dane zagadnienie może zainteresować
uczniów?
Czy uczniowie będą mieli dostęp do źródeł
informacji?
Czy materiał daje możliwość samodzielnej pracy?
Co powinna zawierać instrukcja?
- TEMAT PROJEKTU:
- KTO REALIZUJE PROJEKT:
- PROMOTOR / OPIEKUN:
- TERMIN REALIZACJI PROJEKTU:
- TERMIN PREZENTACJI:
- CELE PROJEKTU: GŁÓWNY, OPERACYJNE:
- ZADANIA DLA UCZNIÓW:
- INNE POTRZEBNE, ZDANIEM NAUCZYCIELA,
INFORMACJE DLA UCZNIÓW.
15
Jakie zadania wykonuje nauczyciel, a jakie uczeń podczas
realizacji projektów edukacyjnych ?
Zadania nauczyciela
Zadania ucznia
1. Przygotowuje uczniów do pracy metodą
Wspólnie z nauczycielem wybiera temat.
projektów, zapoznaje uczniów z zagadnieniami,
które mogą być realizowane metodą projektów.
Wybiera temat sam lub razem z uczniami
1.
2.Ustalenie kontraktu.
3.Opracowuje cele, plan i harmonogram
Planuje i rozdziela pracę w grupie.
działań ( instrukcja, terminarz konsultacji,
Realizuje wyznaczone zadania.
kartę oceny ). Dokonuje podziału na grupy.
4.Udziela konsultacji,wspiera,
Uczestniczy
w
nadzoruje rytmiczność realizacji zadań.
Zdaje relację z przebiegu pracy nad
zadaniami.
5.Udziela wskazówek w dotyczących
Przygotowuje prezentacje.
przygotowania prezentacji.
Prezentuje projekt.
3.
4.
konsultacjach.
5.
16
6.Ocenia lub uczestniczy w ocenie projektu.
Dokonuje samooceny.
6.
Jakie zagrożenia mogą zaistnieć podczas realizacji
projektu i jak im sprostać?
•
•
•
•
•
„ słomiany zapał” - przezwyciężamy poprzez
pozytywną motywację, wydłużenie czasu realizacji,
zwiększenie rangi oceny wspierającej
„ nieotrzymanie zaplanowanych środków
finansowych” – dostosowanie realizacji projektu do
posiadanych środków)
„ przypadki losowe” – przesunięcie w czasie
realizacji projektu
„ konflikty grupowe” – zdiagnozowanie ich
przyczyn, nauka skutecznego porozumiewania się
„ nieumiejętność pracy w grupie” – poznanie
przyczyn, integracja grupy, przedstawienie korzyści
indywidualnych
PRZYKŁADOWE UNIWERSALNE
KRYTERIA OCENY PROJEKTU
Obowiązują następujące zasady:
1. Ocena końcowa wynika z sumy punktów
uzyskanych przez ucznia w etapach projektu:
a) Konsultacje
17
b) Prezentacja
c) Samoocena
2. Każde zadanie jest punktowane w skali od 1-5
punktów.
3. Uczeń max osiąga 80 punktów: 60 punktów
(konsultacje) + 20punktów (prezentacja)
4. Ocenianie:
75-80 punktów = celujący
65-74 punktów = bardzo dobry
55-64 punktów = dobry
45-54 punktów = dostateczny
35-44 punktów = dopuszczający
poniżej 35 punktów niedostateczny
PRZYKŁADOWA KARTA OCENY PROJEKTU
IMIĘ I NAZWISKO
GRUPA ZADANIOWA
...........................................
............................................................
..
18
........L/P
I
ETAPY PROJEKTU
KONSULTACJE – 4 konsultacje po
15 punktów jednorazowo
1
2
Przedstawienie efektów
dotychczasowej pracy – max 5
punktów
każdorazowo:
- dobór właściwych
treści
- dobór właściwych
form. metod
Współpraca w grupie – max 3 punkty
każdorazowo
- czy wszyscy czują się
włączeni do pracy
- co należało by
usprawnić w pracy
zespołu
- sposób rozwiązywania
problemów
3
Terminowość – 2 punkty każdorazowo
4
Zrealizowane cele – max 5 punktów
II
PREZENTACJA – max 20 punktów
1
Czas prezentacji ( dyscyplina czasowa)
– 5 punktów
PUNKTY
19
2
III
Atrakcyjność prezentacji
( pomysłowość, rekwizyty, dekoracja,
interesujący przekaz ) – max 5 punktów
SAMOOCENA – max 5 punktów
(Przykładowe uniwersalne kryteria oceny projektu i
przykładowa karta oceny projektu, to materiał opracowany
w trakcie pracy grupowej, podczas zajęć na kursie ,,Jak
stosować metodę projektów i inne metody aktywizujące w
pracy edukacyjnej?” w MCDN ODN w Krakowie, pod
kierunkiem mgr Tadeusza Marczewskiego.)
Walory wychowawcze metody projektów.
Projekt, jak każde celowe i zorganizowane działanie,
stwarza sytuację do kształtowania samodzielności
podejmowania decyzji, a co za tym idzie podnoszenia
odpowiedzialności za nie.
Perspektywa odpowiedzialności często oznacza zwiększenie
zaangażowania uczniów w pracę i kształtowanie
pozytywnego stosunku do pracy.
Na uwagę zasługują projekty wykonywane zespołowo.
Ich cechą charakterystyczną jest udział ucznia lub grupy
uczniów w realizacji całości zagadnienia. Ważną sprawą jest
dobór uczniów w grupie na zasadzie wspólnych
zainteresowań, zawartych przyjaźni, potrzeby bycia ze sobą.
20
Wspólne działania integrują klasę, budzą przyjaźnie,
chęć przebywania ze sobą, partnerskie stosunki.
Realizacja projektu staje się naturalnym sposobem
współżycia i współpracy, wzajemnego wspierania
uczniów, współdziałania, współodpowiedzialności,
partnerstwa..
Poprzez realizację projektu klasa wyraża swoją
podmiotowość. Sprzyja temu podejmowanie samodzielnych
decyzji i umiejętność korzystania z przywilejów
samodzielności.
Opracowała Agata Sudek
Literatura:
1. K. Chałas ,, Metoda projektów i jej egzemplifikacja w
praktyce” Nowa Era Warszawa 2000.
2. A Grodzka - Borowska ,, Rodzaje i ocena projektów”
Warszawa 1996.
3. T. Nowacki ,,O metodzie projektów” Warszawa 1995.
21