D - Sąd Okręgowy w Olsztynie

Sygn. akt VII Ka 1249/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 22 stycznia 2014 r.
Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym
w składzie:
Przewodniczący: SSO Dorota Lutostańska,
Sędziowie: SO Małgorzata Tomkiewicz,
SO Dariusz Firkowski (spr.),
Protokolant st. sekr. sądowy Marzena Wach
przy udziale Prokuratora del. do Prokuratury Okręgowej Radosława Smoktunowicza
po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2014r.
sprawy B. S.i oskarżonego A. M.
oskarżonych o przestępstwo z art. 280§1 kk w zb z art. 157§ 2 kk w zw z art. 11§2 kk , art. 13§1 kk w zw z art. 279§1 kk
na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego A. M.oraz obrońców oskarżonych
od wyroku Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 18 października 2013r.,sygn. akt II K 251/13
I zaskarżony wyrok uchyla i sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Kętrzynie przekazuje,
II zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokatów W. K.i J. K.kwoty po 420 ( czterysta dwadzieścia ) zł tytułem
opłat za obronę z urzędu odpowiednio oskarżonych B. S.i A. M.w postępowaniu odwoławczym oraz kwoty po 96,60
(dziewięćdziesiąt sześć złotych i sześćdziesiąt groszy ) zł tytułem podatku VAT od tych opłat.
Sygn. akt VII Ka 1249/13
UZASADNIENIE
B. S.i A. M.zostali oskarżeni o to, że:
I w dniu 13 stycznia 2013r. w G., gm. K., działając wspólnie i w porozumieniu dokonali rozboju na osobie M. T.,
gdzie po uprzednim wybiciu szyby w oknie wdarli się do jej mieszkania, a następnie po doprowadzeniu jej do stanu
bezbronności poprzez związanie oraz grożąc przedmiotem przypominającym broń palną krótką i używając przemocy w
postaci uderzeń w głowę spowodowali u niej obrażenia w postaci: krwiaka podskórnego nasady nosa całej powierzchni
z bolesnością uciskową, w okolicy zausznej lewej zasinienie o wymiarach 3cm x 3cm z bolesnością palpacyjną,
bolesność oponową i uciskową czaszki, które to obrażenia naruszają prawidłowe funkcjonowanie organizmu na okres
poniżej 7 dni, a następnie dokonali zaboru mienia w postaci laptopa marki A.o wartości 2000zł, dwóch telefonów
komórkowych marki N.o wartości 100zł, biżuterii o wartości 2650zł, portmonetki skórzanej koloru bordowego o
wartości 200zł z pieniędzmi w kwocie 360zł, karty bankomatowej V. banku (...), książki "Kuchnia polska" o wartości
80zł, kluczy od kłódek do domu, tj. mienia o łącznej wartości 5390zł na szkodę M. T.,
tj. o czyn z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
II w okresie od 31 grudnia 2012r. do dnia 01 stycznia 2013r. w miejscowości B., gm. K., działając wspólnie i
w porozumieniu, po uprzednim wyłamaniu gniazda zasuwy zamka z futryny drzwiowej dostali się do wnętrza
mieszkania, skąd dokonali kradzieży mienia w postaci telewizora LCD m-ki L.o wartości 1200zł, trzech telefonów
komórkowych marki N.o wartości 450zł, laptopa marki A. (...)o wartości 3000zł, wiertarko-wkrętarki i wkrętarki
marki S.o wartości 111zł, zegarka marki D. (...)o wartości 350zł, biżuterii o wartości 6780zł, monet kolekcjonerskich o
wartości 230zł, starych banknotów polskich i rosyjskich o wartości 45zł, pieniędzy w kwocie 600zł, kompletu sztućców
o wartości 150zł, koszulki marki A.o wartości 100zł, maszynki do ścinania włosów marki P.o wartości 300zł, nawigacji
samochodowej marki G.o wartości 300zł, alkoholu o wartości 220zł, tj. mienia o łącznej wartości 13686zł na szkodę
M.i J. J.,
tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.
III w dniu 14 stycznia 2013 roku, działając wspólnie i w porozumieniu, przy użyciu przywłaszczonej karty płatniczej
V. Bank (...)zabezpieczonej numerem pin z automatu bankomatowego (...) Bank SAznajdującego się przy ul. (...)w
K.usiłowali dokonać zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy na szkodę M. T., jednak zamierzonego celu nie osiągnęli
z uwagi na zablokowanie przedmiotowej karty, czym działali na szkodę M. T.,
tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k.
a nadto B. S.został oskarżony o to, że:
IV. w nocy z 31 grudnia 2012r. na 1 stycznia 2013r. usiłował dokonać kradzieży z włamaniem do zakładu
kamieniarskiego położonego w m. B., gm. K., celem zaboru mienia w celu przywłaszczenia w ten sposób, że przy
użyciu łomu próbował wyłamać drzwi, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na niemożność przełamania
zabezpieczenia przedmiotowych drzwi, czym działał na szkodę T. P.,
tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k.
Sąd Rejonowy w Kętrzynie wyrokiem z dnia 18 października 2013r. w sprawie II K 251/13
orzekł
I oskarżonych B. S.i A. M.w ramach zarzucanego im w pkt I czynu uznał za winnych tego, że w dniu 13 stycznia 2013r. w
G., gm. K., działając wspólnie i w porozumieniu, po uprzednim wybiciu szyby w oknie wdarli się do mieszkania M. T.,
a następnie stosując wobec wymienionej przemoc w postaci związania oraz uderzania po głowie, czym spowodowali
u niej obrażenia w postaci: krwiaka podskórnego nasady nosa całej powierzchni z bolesnością uciskową, w okolicy
zausznej lewej zasinienie o wymiarach 3cm x 3cm z bolesnością palpacyjną, bolesność oponową i uciskową czaszki,
naruszające prawidłowe funkcjonowanie organizmu na okres poniżej 7 dni oraz grożąc wymienionej przedmiotem
przypominającym broń palną krótką dokonali zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci laptopa marki A.o
wartości 2000zł, dwóch telefonów komórkowych marki N.o wartości 100zł, biżuterii o wartości 2650zł, portmonetki
skórzanej koloru bordowego o wartości 200zł z pieniędzmi w kwocie 360zł, karty bankomatowej V. banku (...), książki
"Kuchnia polska" o wartości 80zł, kluczy od kłódek do domu, tj. mienia o łącznej wartości 5390zł na szkodę M. T., tj.
popełnienia czynu z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 193 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to z mocy
art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 193 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. skazał ich, zaś na podstawie art. 280
§ 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzył im kary po 2 (lata) i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;
II oskarżonych B. S.i A. M.uznał za winnych popełnienia zarzucanego im w pkt III czynu, z tym, iż czyn ten
zakwalifikował z art. 13 § 2 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. i za to z mocy art. 13 § 2 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. skazał ich,
zaś na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. wymierzył im kary po 1 (jednym) roku pozbawienia wolności;
III oskarżonego B. S.uznał za winnego popełnienia zarzucanych mu w pkt II i IV czynów, z tym, iż z opisu czynu z pkt
II eliminuje ustalenie „działając wspólnie i w porozumieniu” i za to:
- za czyn z pkt. II z mocy art. 279 § 1 k.k. skazuje go na karę 1 (jednego) roku
i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;
- za czyn z pkt. IV z mocy art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. skazuje go, zaś na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw.
z art. 279 § 1 k.k. wymierza mu karę
1 (jednego) roku pozbawienia wolności;
II oskarżonego A. M.uniewinnił od popełnienia zarzucanego mu w pkt. II czynu;
III na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. połączył orzeczone wobec oskarżonych B. S.i A. M.kary jednostkowe
pozbawienia wolności i w ich miejsce wymierzył:
- oskarżonemu B. S.karę łączną 4 (czterech) lat pozbawienia wolności;
- oskarżonemu A. M.karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;
IV na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczył oskarżonemu B. S.okres tymczasowego
aresztowania od dnia 17.01.2013r.;
V na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczył oskarżonemu A. M.okres tymczasowego
aresztowania od dnia 15.01.2013r. do dnia 08.04.2013r.;
VI na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonych B. S.i A. M.obowiązek naprawienia szkody na rzecz M. T.w
½ części od każdego z nich poprzez zapłatę kwot po 2.500 (dwa tysiące pięćset) złotych;
VII na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego B. S.obowiązek naprawienia szkody na rzecz J. J.i M.
J.poprzez zapłatę kwoty 13.686 (trzynaście tysięcy sześćset osiemdziesiąt sześć) zł.
Powyższy wyrok zaskarżyli A. M. oraz obrońcy oskarżonych.
A. M. w nieformalnej apelacji zarzucił wyrokowi błąd polegający na niezasadnym uznaniu go za winnego czynu z
art.280§1 kk i inne popełnionego na szkodę M. T.. Skarżący zarzucił, że został pomówiony przez B. S..
Wskazując na powyższe A M. wniósł o uniewinnienie lub o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania.
Obrońca A. M.wyrok zaskarżył w całości na korzyść oskarżonego i zarzucił mu błąd w ustaleniach faktycznych
polegający na niezasadnym uznaniu, że oskarżony wraz z B. s. dokonał napadu rabunkowego na M. T.ponadto usiłował
przy pomocy zrabowanej od niej karty bankomatowej usiłował dokonać przywłaszczenia ulokowanych na koncie
pieniędzy podczas gdy przeciwko temu przemawiają zebrane w sprawie obiektywne dowody w postaci barku śladów
linii papilarnych lub innych rodowód biologicznych i rzeczowych.
Wskazując na powyższe wniósł o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie A. M. od popełnienia zarzucanych mu czynów
lub o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Obrońca B. S. wyrok zaskarżył w części dotyczącej:
- obrazy prawa materialnego poprzez uznanie oskarżonego winnym usiłowania dwóch zarzucanych mu czynów
polegających na usiłowaniu popełnia przestępstwa w dniu 31 grudnia 2012r. na 1 stycznia 2013r i w dniu 14 stycznia
2013r. i skazaniu go za te usiłowania, od popełnienia których oskarżony dobrowolnie odstąpił i w związku z tym Na
podstawie art.15§1 kk prawidłowo należało odstąpić od wymierzenia mu kary,
- wymierzenia oskarżonemu rażąco surowej kary za czyny opisane w pkt.I i II aktu oskarżenia i kary łącznej.
Wskazując na powyższe skarżący wniósł:
- o uwolnienie na podstawie art.15§1 kk B. S. od kar za czyny, od których popełnienia dobrowolnie odstąpił,
- istotne złagodzenie wymierzonych kar i kary łącznej za czyny z pkt. I i II aktu oskarżenia.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Nie przesądzając ostatecznego rozstrzygnięcia w sprawie podnieść należy, że apelacje są o tyle zasadne o ile z ich treści
wynika potrzeba uchylenia wyroku w zaskarżonej przez A. M. i obrońców oskarżonych części i przekazania sprawy
w tym zakresie ( za wyjątkiem prawomocnego rozstrzygnięcia co do uniewinnienia A. M. od czynu z
art.279§1 kk na szkodę małżonków J. ) do ponownego rozpoznania.
Przede wszystkim zwrócić uwagę należy, że wobec treści wyjaśnień A. M., który nie przyznaje się do winy, konieczne
jest ponowne wnikliwe przesłuchanie B. S., który faktycznie wyjaśnienia na rozprawie ograniczył do podtrzymania
swoich uprzednich twierdzeń oraz pokrzywdzonej M. T., która nie ustosunkowała się do swoich zeznań złożonych w
czasie okazań oraz w określony sposób zeznawała na rozprawie.
Jak bowiem wynika z treści zeznań z dnia 13 stycznia 2013r. M. T. podała, że z całą pewnością rozpozna sprawcę, który
nie był zamaskowany-k.11. Zwrócić zaś uwagę należy, że z wyjaśnień B. S. wynika, że tym sprawcą bez zamaskowania
był A. M. -k.193odw.-194. Tymczasem w czasie okazania osób, M. T. nie rozpoznała A. M. -k.72-74, natomiast w
czasie okazania zdjęć wskazała na podobieństwo osoby ze zdjęcia nr 3 ( B. S. ) do jednego ze sprawców ( którego?) –
k.112odw.113, przy czym B. S. wyjaśniał, że to on miał na twarzy kominiarkę.
Na wskazane okoliczności B. S. ani M. T. nie zostali przesłuchani się w czasie przewodu sądowego i tym samym
konieczne jest aby przy ponownym rozpoznaniu sprawy do powyższych kwestii się ustosunkowali. Zauważyć również
należy, że M. T. zeznała, że zamaskowany sprawca miał być wyższy od sprawcy w wieku 18-19, który nie był
zamaskowany. Tymczasem z protokołów przesłuchania oskarżonych wynika, że mają oni podobny wzrost i są w
zbliżonym wieku.
Wyjaśnienia wymaga także kwestia „sepleniącego” mężczyzny, który miał podawać się za kuriera-k.15 albowiem
krótkie wypowiedzi A. M. w czasie rozprawy odwoławczej zdają się nie wskazywać na wadę wymowy. Natomiast M. T.
w postępowaniu przygotowawczym zeznała, że sprawcy rabunku mówili czysto po polsku i nie mieli wady wymowy k.12. B. S. zaś wyjaśnił, że również z A. M. był około godziny 19.00 gdy po raz pierwszy przybyli pod dom pokrzywdzonej
i mówili, że mają dla niej paczkę-k.193 odw.
Analizy wymaga również treść smsów jak na k.65odw. albowiem Sąd I instancji nie ustalał do kogo należy nr telefonu
(...), z którego nadano A. M.ostrzeżenie o butach i spodniach. Wprawdzie A. M.w czasie wyjaśnień złożonych w dniu
17 stycznia 2013r. podał, że sms pochodzi od B. S.a został wysłany z telefonu jego siostry – k.212odw, to konieczna jest
weryfikacja tej okoliczności albowiem uprzednio A. M.wyjaśniał, że smsy zostały wysłane przez nieznaną mu osobę
–k.167.
Odnośnie zarzutów obrońcy A. M. co do braku śladów biologicznych wskazujących na sprawstwo tego oskarżonego w
zakresie czynu z art.280§1 kk, to zauważyć należy, że wydaje się, że stosowne opinie zostały wydane jedynie w zakresie
śladów zabezpieczonych co do czynu popełnionego na szkodę małżonków J.. Tymczasem z akt sprawy wynika, że
zabezpieczone zostały również ślady w związku z rozbojem na szkodę M. T.. Dotyczy to zwłaszcza opasek, którymi
miały być skrępowane jej kończyny czy też magazynku od pistoletu na kulki, który według B. S. miał trzymać A. M. k.7odw., k.308. Tym samym konieczne jest ustalenie czy możliwe jest przeprowadzenie stosownych badań i wydanie
opinii co do śladów zabezpieczonych w związku z czynem na szkodę M. T.
Co do zarzutów podniesionych w apelacji obrońcy B. S., to ustosunkowanie się do nich na obecnym etapie
postępowania byłoby przedwczesne. Jednakże wydaje się, że nie są trafne zarzuty kierowane pod adresem Sądu I
instancji co do rzekomego błędu w zakresie braku przyjęcia usiłowania nieudolnego, przy czym kwestią decyzji Sądu
Rejonowego przy ponownym rozpoznaniu będzie ewentualny wymiar kary za tego rodzaju zachowania.
Mając powyższe na uwadze wyrok w zaskarżonej części ( rozstrzygnięcie co do uniewinnienia A. M.od czynu z
art.279§1 kk na szkodę M.I J. J.jest prawomocne ) uchylono i sprawę przekazano do ponownego rozpoznania
Sądowi I instancji- art.437§2 kpk, art.438pkt.1-3 kpk.
Przy ponownym rozpoznaniu w odpowiedni sposób należy się odnieść do wskazanych okoliczności co winno pozwolić
na prawidłowe określenie kwestii odpowiedzialności oskarżonych za zarzucane im czyny i konsekwencji karnych
związanych z tymi czynami.
O opłatach dla obrońców z urzędu orzeczono na podstawie art.29 ustawy prawo o adwokaturze i stosownego
rozporządzenia wykonawczego do tej ustawy.