Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 4

Dziennik Ustaw Nr 18
— 1313 —
Poz. 91
91
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO1)
z dnia 4 stycznia 2011 r.
w sprawie sposobu zarządzania przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju realizacją badań naukowych
lub prac rozwojowych na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa
Na podstawie art. 28 ust. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju
(Dz. U. Nr 96, poz. 616 i Nr 257, poz. 1726) zarządza
się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa sposób realizacji przez
Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, zwane dalej
„Centrum”, zadań, o których mowa w art. 28 ust. 1
ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju, oraz kryteria i warunki udziału
w konkursach na wykonanie poszczególnych projektów.
§ 2. 1. Centrum zarządza realizacją badań naukowych lub prac rozwojowych na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa zgodnych z:
1) polityką naukową i naukowo-techniczną państwa;
2) polityką wspierania innowacyjności;
3) polityką obronności i bezpieczeństwa państwa;
4) programami resortowymi, w zakresie właściwości
Ministra Obrony Narodowej albo ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
2. Badania naukowe lub prace rozwojowe na rzecz
obronności i bezpieczeństwa państwa są realizowane
w ramach:
1) strategicznych programów badań naukowych
i prac rozwojowych, zwanych dalej „programami
strategicznymi”;
2) programów;
3) projektów;
2) określenie celu głównego i celów szczegółowych
oraz ich relacji do celów innych programów i projektów, a także wskazanie planowanych do uzyskania poziomów gotowości technologii, o których
mowa w załączniku do rozporządzenia, w tym dla
technologii krytycznych o znaczeniu determinującym powodzenie całego programu lub projektu;
3) określenie, czy program strategiczny, program lub
projekt ma być w całości realizowany przez jednego wykonawcę;
4) określenie, w formie harmonogramu, pożądanych
terminów realizacji;
5) ustalenie planu finansowego, w tym źródeł finansowania;
6) ustalenie sposobu realizacji i zarządzania, w szczególności w zakresie organizacji kontroli, nadzoru
i odbioru prac.
2. Dyrektor Centrum przedstawia Komitetowi Sterującemu do spraw badań naukowych i prac rozwojowych w obszarze bezpieczeństwa i obronności państwa, zwanemu dalej „Komitetem Sterującym”, założenia dla:
1) programów strategicznych — w celu przygotowania i przedstawienia ministrowi właściwemu do
spraw nauki do zatwierdzenia projektów programów strategicznych:
2) programów i projektów — w celu ustalenia regulaminów konkursów na wykonanie poszczególnych
projektów.
4) udziału w międzynarodowych programach badań
naukowych lub prac rozwojowych, w tym programach współfinansowanych ze środków zagranicznych.
§ 4. Centrum zarządza realizacją badań naukowych
i prac rozwojowych na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa w sposób zapewniający osiągnięcie celów oraz zgodność z harmonogramem i planem finansowym.
§ 3. 1. Przygotowanie przez Centrum programu
strategicznego, programu lub projektu realizowanego
na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa następuje w ścisłej współpracy i w uzgodnieniu z Ministrem
Obrony Narodowej i ministrem właściwym do spraw
wewnętrznych i obejmuje opracowanie założeń zawierających w szczególności:
§ 5. 1. Prace rozwojowe na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa obejmują wytworzenie nowych
lub udoskonalenie istniejących materiałów, wyrobów,
usług, procesów, systemów lub metod, w których wykorzystano technologie lub demonstratory technologii na poziomach gotowości od VII do IX, określonych w załączniku do rozporządzenia.
1) określenie obszarów obronności i bezpieczeństwa
państwa;
2. Warunkiem rozpoczęcia prac rozwojowych na
rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa jest zastosowanie technologii, które uzyskały co najmniej VI poziom gotowości, określony w załączniku do rozporządzenia. W przypadku nieuzyskania co najmniej VI poziomu gotowości technologii prace rozwojowe poprzedza się badaniami naukowymi, zapewniającymi
uzyskanie wymaganego poziomu gotowości technologii.
1)
Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego kieruje działem administracji rządowej — nauka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania
Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (Dz. U. Nr 216,
poz. 1596).
Dziennik Ustaw Nr 18
— 1314 —
§ 6. 1. Przy ocenie wniosków złożonych w konkursach na wykonanie projektów w zakresie badań naukowych lub prac rozwojowych na rzecz obronności
i bezpieczeństwa państwa uwzględnia się kryteria,
o których mowa w art. 39 ust. 1—3 ustawy z dnia
30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań
i Rozwoju, oraz:
1) zgodność wniosku składanego w ramach programu strategicznego, programu lub projektu z obszarami obronności i bezpieczeństwa państwa,
o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1;
Poz. 91
4. Do zadań zespołu nadzorującego należy w szczególności:
1) przygotowywanie dla Dyrektora Centrum i Komitetu Sterującego raportów i opinii dotyczących realizacji programu strategicznego, programu lub
projektu;
2) przygotowywanie dla Dyrektora Centrum i Komitetu Sterującego rekomendacji związanych z realizacją programu strategicznego, programu lub projektu;
2) możliwość realizacji celu głównego i celów szczegółowych programu strategicznego, programu lub
projektu;
3) udzielanie Dyrektorowi Centrum i Komitetowi Sterującemu pomocy w rozwiązywaniu bieżących
problemów w trakcie realizacji programu strategicznego, programu lub projektu;
3) realność harmonogramu przedstawionego we
wniosku;
4) koordynacja współpracy między wykonawcami
projektów realizowanych w ramach zarządzanego
programu strategicznego lub programu.
4) sposób zarządzania i jakość planowanego systemu zarządzania programem strategicznym, programem lub projektem.
2. W przypadku gdy realizacja badań naukowych
lub prac rozwojowych na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa wiąże się z dostępem do informacji
niejawnych, Komitet Sterujący ogłasza konkurs, w którym zaproszenie do składania ofert na wykonanie zadania kieruje do podmiotów dających rękojmię zachowania tajemnicy lub posiadających zdolność do
ochrony informacji niejawnych w rozumieniu przepisów o ochronie informacji niejawnych.
§ 7. 1. Dyrektor Centrum sprawuje nadzór nad realizacją programów strategicznych, programów i projektów.
2. Nadzór jest realizowany przez zespół nadzorujący, powoływany dla programu strategicznego, programu lub projektu przez Dyrektora Centrum.
3. W skład zespołu nadzorującego wchodzą:
1) pracownik albo pracownicy Centrum;
2) przedstawiciele ministrów zainteresowanych wykorzystaniem wyników programu strategicznego,
programu lub projektu;
3) inne osoby posiadające kwalifikacje, które z uwagi
na specyfikę programu strategicznego, programu
lub projektu, są niezbędne do zapewnienia prawidłowego nadzoru nad jego realizacją.
5. Dyrektor Centrum zasięga opinii Komitetu Sterującego, a w razie potrzeby ekspertów, w sprawie
oceny postępów w realizacji programu strategicznego, programu lub projektu.
6. W przypadku gdy w trakcie realizacji programu
strategicznego, programu lub projektu okaże się, że
nie zapewnia on zrealizowania założeń określonych
w § 3 ust. 1, Dyrektor Centrum może podjąć decyzję
o kontynuacji albo o przerwaniu realizacji programu
strategicznego, programu lub projektu, po uzyskaniu
opinii Komitetu Sterującego, a w razie potrzeby ekspertów.
7. W przypadku gdy w trakcie realizacji programu
strategicznego, programu lub projektu zostaną naruszone przepisy prawa lub ustanie możliwość zapewnienia finansowania programu strategicznego, programu lub projektu, Dyrektor Centrum podejmuje decyzję o zawieszeniu lub przerwaniu realizacji programu strategicznego, programu lub projektu, po uzyskaniu opinii, o których mowa w ust. 6.
8. Po zakończeniu realizacji programu strategicznego lub programu jest przeprowadzana jego ewaluacja, w wyniku której dokonuje się wskazania:
1) stopnia osiągnięcia celów;
2) przyczyn nieosiągnięcia celów.
§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie
14 dni od dnia ogłoszenia.
Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego: B. Kudrycka
Dziennik Ustaw Nr 18
— 1315 —
Poz. 91
Załącznik do rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa
Wyższego z dnia 4 stycznia 2011 r. (poz. 91)
POZIOMY GOTOWOŚCI TECHNOLOGII
Poziom I — zaobserwowano i opisano podstawowe zasady danego zjawiska — najniższy poziom gotowości technologii, oznaczający rozpoczęcie badań naukowych w celu wykorzystania ich wyników w przyszłych zastosowaniach wojskowych lub w zakresie
bezpieczeństwa państwa. Zalicza się do nich między
innymi badania naukowe nad podstawowymi właściwościami technologii.
Poziom II — określono koncepcję technologii lub
jej przyszłe zastosowanie. Oznacza to rozpoczęcie procesu poszukiwania potencjalnego zastosowania technologii. Od momentu zaobserwowania podstawowych
zasad opisujących nową technologię można postulować praktyczne jej zastosowanie, które jest oparte na
przewidywaniach. Nie istnieje jeszcze żaden dowód
lub szczegółowa analiza potwierdzająca przyjęte założenia.
Poziom III — potwierdzono analitycznie i eksperymentalnie krytyczne funkcje lub koncepcje technologii. Oznacza to przeprowadzenie badań analitycznych i laboratoryjnych, mających na celu potwierdzenie przewidywań badań naukowych wybranych elementów technologii. Zalicza się do nich komponenty,
które nie są jeszcze zintegrowane w całość lub też nie
są reprezentatywne dla całej technologii.
Poziom IV — zweryfikowano komponenty technologii lub podstawowe jej podsystemy w warunkach
laboratoryjnych. Proces ten oznacza, że podstawowe
komponenty technologii zostały zintegrowane. Zalicza
się do nich zintegrowane „ad hoc” modele w laboratorium. Uzyskano ogólne odwzorowanie docelowego
systemu w warunkach laboratoryjnych.
Poziom V — zweryfikowano komponenty lub podstawowe podsystemy technologii w środowisku zbliżonym do rzeczywistego. Podstawowe komponenty
technologii są zintegrowane z rzeczywistymi elementami wspomagającymi. Technologia może być przetestowana w symulowanych warunkach operacyjnych.
Poziom VI — dokonano demonstracji prototypu
lub modelu systemu albo podsystemu technologii
w warunkach zbliżonych do rzeczywistych. Oznacza
to, że przebadano reprezentatywny model lub prototyp systemu, który jest znacznie bardziej zaawansowany od badanego na poziomie V, w warunkach zbliżonych do rzeczywistych. Do badań na tym poziomie
zalicza się badania prototypu w warunkach laboratoryjnych odwzorowujących z dużą wiernością warunki
rzeczywiste lub w symulowanych warunkach operacyjnych.
Poziom VII — dokonano demonstracji prototypu
technologii w warunkach operacyjnych. Prototyp jest
już prawie na poziomie systemu operacyjnego. Poziom ten reprezentuje znaczący postęp w odniesieniu
do poziomu VI i wymaga zademonstrowania, że rozwijana technologia jest możliwa do zastosowania
w warunkach operacyjnych. Do badań na tym poziomie zalicza się badania prototypów na tzw. platformach badawczych.
Poziom VIII — zakończono badania i demonstrację
ostatecznej formy technologii. Oznacza to, że potwierdzono, że docelowy poziom technologii został osiągnięty i technologia może być zastosowana w przewidywanych dla niej warunkach. Praktycznie poziom ten
reprezentuje koniec demonstracji. Przykłady obejmują badania i ocenę systemów w celu potwierdzenia
spełnienia założeń projektowych, włączając w to założenia odnoszące się do zabezpieczenia logistycznego
i szkolenia.
Poziom IX — sprawdzenie technologii w warunkach rzeczywistych odniosło zamierzony efekt. Wskazuje to, że demonstrowana technologia jest już w ostatecznej formie i może zostać zaimplementowana
w docelowym systemie. Między innymi dotyczy to
wykorzystania opracowanych systemów w warunkach rzeczywistych.