Paleografia muzyczna

Kod przedmiotu/modułu
D2-30/2013
Nazwa przedmiotu
Paleografia muzyczna
Kierunek
Dyrygentura
Specjalność
Nie dotyczy
Typ studiów
II stopnia
Wymagania wstępne
Zdany egzamin wstępny na studia II stopnia, kierunek dyrygentura.
Wymagania zostały określone w „Informatorze dla kandydatów na
studia stacjonarne II stopnia”.
Wymagania końcowe
Zaliczone z oceną pozytywną kolokwia pisemne
Cele przedmiotu/modułu
- wprowadzenie do historii i teorii notacji w epokach: starożytności,
średniowiecza oraz renesansu
- wprowadzenie do metodologii transkrypcji
- nabycie umiejętności transkrypcji notacji menzuralnej tzw. białej i
notacji tabulaturowych
Treści kształcenia
1.
System znaków nutowych i pauz
2.
Tempus perfectum cum prolatione imperfecta. Tempus
perfectum cum prolatione perfecta. Tempus imperfectum
cum prolatione perfecta. Tempus imperfectum cum
prolatione imperfecta
3.
Reguły perfekcji i imperfekcji brevis w tempus perfectum.
Reguły perfekcji i imperfekcji semibrevis w prolatio
perfecta
4.
Teoria ligatur
5.
Teoria znaku: color
6.
Proporcje proste (dupla, tripla) i złożone
7.
Tabulatury lutniowe: hiszpańska, włoska, dawna i nowa
francuska, niemiecka
8.
Tabulatura organowa Jana z Lublina
9.
Śląskie tabulatury lutniowe
10. Utwory Silviusa Leopolda Weissa w śląskich tabulaturach
lutniowych
1
Zamierzone efekty kształcenia
w zakresie wiedzy:
nie dotyczy
w zakresie umiejętności:
nie dotyczy
w zakresie kompetencji społecznych:
w sposób świadomy doskonali swoją wiedzę i umiejętności poprzez
odpowiedzialny wybór dodatkowej specjalizacji oraz przedmiotów
uzupełniających podstawowy tok studiów
Formy kształcenia
(np. wykład/ćwiczenia/inne)
Ćwiczenia
Rok
I
Punkty ECTS (nakład pracy
studenta
niezbędny
do Semestr
osiągnięcia
zamierzonych
efektów kształcenia)
1
2
Punkty ECTS
2
2
Ilość godzin w
tygodniu
2
2
zal
zst
Rodzaj
zaliczenia
Legenda
Kryteria oceny i sposoby
weryfikacji
Literatura
II
3
4
zal – zaliczenie; zst – zaliczenie ze stopniem; egz –
egzamin; ekm – egzamin komisyjny
1.
Semestry kończą się kolokwium pisemnym, polegającym
na samodzielnej transkrypcji dostarczonego w postaci
facsimile materiału źródłowego.
2.
Kryterium oceny: jeden błąd – ocena: dobry, dwa błędy –
ocena – dostateczny, trzy błędy – ocena: niedostateczny,
brak błędu (błędów) – ocena: bardzo dobry.
Willi Apel: Die Notation der polyphonen Musik 900-1600. 5.
Auflage. Wiesbaden-Leipzig-Paris 2006.
Heinrich Besseler, Peter Guelke: Schriftbild der mehrstimmigen
Musik. W: Musikgeschichte in Bildern. Band 3: Musik des
Mittelalters und der Renaissance. Lfg. 5. Leipzig 1973.
Bruno Stäblein: Schriftbild der einstimmigen Musik. W:
Musikgeschichte in Bildern. Band 3: Musik des Mittelalters und der
2
Renaissance. Lfg. 4. Leipzig 1975.
Język wykładowy
polski, angielski, niemiecki
Prowadzący
dr A. Wolański
Uwagi
3