NAGRODA MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI

NAGRODA MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI (PRZYCHÓWKU)
Gonitwa Przychówku (Produce) dla 2 letnich ogierów i klaczy, obecnie pod nazwą Nagrody Ministra
Rolnictwa i Rozwoju Wsi, ma ponad stuletnią tradycję w dziejach warszawskich (polskich) wyścigów
konnych. Jest ona najważniejszą gonitwa sezonu jesiennego dla młodych koni pełnej krwi angielskiej.
Zapoczątkowana w Warszawie w roku 1894 jako Produce, później pod nazwą Nagrody Kruszyny.
Rozgrywana na dystansie 1 wiorsty i 66 sążni, czyli ok. 1100 m (Warszawa była częścią carskiego imperium
rosyjskiego, stąd miary rosyjskie), przed I wojną światową była dotowana sumą 2000-2500 rubli. Pierwszym
zwycięzcą Produce dla 2-latków był wspaniały ogier Chambery hodowli i własności Ludwika Grabowskiego,
uważany za najbardziej klasowego konia XIX wieku wyhodowanego na ziemiach polskich. Do czasu wolnej
Polski Nagrodę Kruszyny (Produce) wygrywało wiele znakomitości wyścigowych, jak i odznaczających się
później w hodowli koni: Pickwick (w 1898 r.), Brzask (1900, Uzda (1906), Intrygant (1907), Floreal (1910),
Alaric Victor (1913). W latach 1913-1916 gonitwa nie była rozgrywana, zaś w latach 1917 i 1918 rozgrywana
była w Odessie, gdzie startowały konie ewakuowane przez Rosjan z Warszawy w 1916 r. po ucieczce przed
armią niemiecką). Gonitwę o Nagrodę Kruszyny wznowiono na Polu Mokotowskim w roku 1920, kiedy to
wygrała kl. Battagia - późniejsza derbistka. Najznakomitszymi końmi wygrywającymi Nagrodę Kruszyny w
okresie międzywojnia były: Wisus i Mat (derbiści) oraz fenomenalny w wieku 2 lat Skarb - późniejszy,
powojenny reproduktor.
Po II wojnie światowej nie wznowiono już Nagrody Przychówku pod mianem Kruszyny. Gonitwę
rozgrywano pod zmieniającymi się nazwami. Od Nagrody Lanoline (1946), poprzez Produce, Przychówku
(Produce), Przychówku, Ministerstwa Rolnictwa.
Od 2000 r. gonitwa nosi miano Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Przychówku). W okresie
powojennym rozgrywano ją na dystansach 1200 do 1400 m, w terminach: od końca września do końca
października. Od roku 1961 stałym dystansem jest 1400 m. Bezapelacyjnym przodownikiem wśród
hodowców zwycięskich koni jest stadnina Golejewko (19 wygranych). Trener Andrzej Walicki przygotował
do wyścigu 10 zwycięzców, a Jerzy Ochocki dosiadał 5 zwycięskich koni.
Mimo, że rozgrywana w terminie późniejszym (Nagroda Mokotowska wyłania tzw. zimowego
kandydata do wygrania Derby), to Nagroda Przychówku jest najważniejszym wyścigiem w sezonie dla 2 l.
ogierów i klaczy. W historii Służewca wygrywały ją znakomite konie, w tym derbiści: Dorpat (1952), Peary
(1956), Solali (1960), Demona (1963), Iranda (1975), Neman (1983) i Korab (1984). Zauważyć można, że
minęło już 26 lat, kiedy to zwycięzca najważniejszego wyścigu dla 2-latków nie wygrał później Derby. Stan
ten trwa dla widzów polskich tylko nieco krócej, niż oczekiwanie Amerykanów na kolejnego swojego konia
trójkoronowanego (ostatnim był Affirmed w 1978 r.). Tak więc może tegoroczna gonitwa o Nagrodę
Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi przyniesie zwycięstwo przyszłorocznemu derbiście.
2011.10.25 - g. 14:30
NAGRODA MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI
(PRZYCHÓWKU)
pod honorowym patronatem
Pana Marka Sawickiego
LR (kat. A) 43 750 zł. (25000-10000-5000-2500-1250)
Gonitwa międzynarodowa
dla 2 l. ogierów i klaczy (1400 m)
1. PRINCE OF ECOSSE og. gn. (Ecosse - Princess Dancer po Suave Dancer)
tr. A. Walicki, dż. A. Reznikov 57,
hod. A. Zieliński, wł. A. Zieliński i J. Mierzwa-Zielińska, St. Pegaz: k. granatowa, r. żółte, cz. czarna.
Ogier jest synem sprowadzonego przez Andrzeja Zielińskiego, francuskiego pochodzenia (po znakomitym
og. Peintre Celebre) og. Ecosse 2000 i niemieckiej kl. Princess Dancer 1994. Ecosse dał już w Polsce derbistę
Sorosa. Prince of Ecosse biegał bez porażki w dwóch wyścigach - II gr. i Jaguara (I gr.).
2. PAKER (IRE) og. gn. (Kodiac - Storm Lady po Alhaarth) koń w okularach
tr W. Olkowski, dż. A. Turgaev 57,
hod. Noel O'Callaghan, wł. A. Chodowiec, Z. Górski i K. Mirpuri, St. Kodiac: k. nieb.-żół., r. w nieb.-żół.
szach., cz. nieb.
Kupiony na Tattersalls Ireland September Yearling Sale 2010 za 15.000 €. Jego ojciec Kodiac 2001 (GB) po
Danehill biegał w Anglii, Francji i ZEA, w wieku 2-5 lat (na dystansach do 1 mili), wygrał 4 gonitwy (w tym
Stan Jamest St. - Newbury, Gr. 3), na sumę 101.721 £. Matka Storm Lady 2005 (IRE) nie biegała, a Paker jest
jej pierwszym przychówkiem. Natomiast jej babka Grease 1979 (IRE) biegała we Włoszech, gdzie była
czempionką wśród 2 l. koni (wygrała Gran Criterium - Mediolan, Gr. 3) oraz we Francji i USA, wygrywając
sumę równowartą 143.803 £, co na owe czasy było sporym osiągnięciem. Niepokonany w 3 wyścigach, w
tym w Nagr. Dorpata (kat. B) i w Nagr. Dakoty (kat. A). W tym ostatnim zaledwie o kr. łeb od Lonsdale’a.
3. HARD WORK (IRE) og. gn. (Refuse To Bend - Blue Banner po Grand Lodge)
tr A. Wyrzyk, dż. M. Srnec 57
hod. Hardys of Kilkeel Ltd, wł. M. Kobus, St. Pan Samochodzik: k. granat. z logo, r. i cz. w granat.-żół. szach.
Ogierek został zakupiony na aukcji Tattersalls Ireland September Yearling Sale, przez pośrednika, Bobby
O’Ryana, za sumę zaledwie 2.000 €. Ojciec Hard Worka, Refuse To Bend 2000 (IRE) jest synem słynnego
Sadlers Wellsa. Refuse To Bend biegał w Anglii, Francji, USA, ZEA i Irlandii, gdzie był uznany za najlepszego
milera 2003 roku. Wygrał m. in. Aga Khan Studs National St. (Curragh, Gr.1), Eclipse St. (Sandown Park,
Gr.1), Queen Anne St. (Ascot, Gr.1), angielskie 2000 Gwinei (Newmarket, Gr.1). Biegał 15 razy w wieku 2-4
l., wygrywając sumę 780,896 £.
Hard Work jest trzecim przychówkiem od Blue Banner 2001 (IRE), która biegała w wieku 2-3 l. (w tym
płoty), 1 zwycięstwo, wygrana suma 10.143 £. Po wygraniu Nagr. Skarba (kat. B) był 3-ci w Nagr. Dakoty
(kat. A), straciwszy 6 dł. do czołowej pary (Paker, Lonsdale).
4. YOUNG BOY (IRE) og. gn. (Barathea - Yazmin po Green Desert)
tr. A. Walicki, dż. P. Piątkowski 57
hod. F. Dunne, wł. B. i M. Pokrywkowie, St. River Charter: k., r. i cz. w szafirowo-żółte poziome pasy
Ogier został zakupiony (podobnie jak Paker i Hard Work) na aukcji Tattersalls Ireland September Yearling
Sale 2010, przez pośrednika, Bobby O’Ryana, za sumę 4.500 €. Jest synem og. Barathea 1990 (syn Sadlers
Wellsa) i biegającej w Anglii i Francji kl. Yazmin 1997 (IRE), która biegając w wieku 2-3 l. wygrała jedną
gonitwę w wieku 2 l. i była czwarta w Prix Eclipse (Saint Cloud, Gr. 3). Young Boy pokazał się publiczności do
tej pory jeden raz wygrywając gonitwę II gr.
5. LONSDALE (USA) og. kaszt. (Scat Daddy - Mandy's Classic po Sky Classic)
tr inż. D. Kałuba, dż. M. Kappushev 57,
hod. Audley Farm Inc., wł. V. Kazakov, St. Sev.-Zap. Selhozprodukt: k. granat., r. i cz. ziel.
Biegający w barwach stajni Doroty Kałuby Lonsdale zakupiony został na aukcji Keenland September Sale za
17.000 $ poprzez agencję Raut LLC dla Władimira Kazakova, Agencja ta zajmuje się kupnem koni w USA dla
niego i trenera Gennadija Doroszenki. Ojciec Lonsdale Scat Daddy 2004 (USA) jest prawnukiem Storm Cata
(wnuk Northern Dancera). Biegał w Anglii i USA 9 razy w wieku 2-3 l., z czego wygrał 5 gonitw na sumę
równowartą 1.334.300 $, w tym Champagne St. (Gr. 1) i Florida Derby (Gr. 1). Matka Mandy’s Classic
biegała w USA 7 razy wygrywając 1 gonitwę i sumę 31.550 $. Lonsdale wygrał gonitwę II gr. i był dwa razy
drugi w gonitwach pozagrupowych. W Nagr. Skarba (kat. B) przegrał o 1 ¼ dł. do Hard Worka, a w Nagr.
Dakoty zaledwie o (bardzo) krótki łeb do Pakera.