żony za gotówkę

Sygn. akt IV P 184/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 27 maja 2015 roku
Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie :
Przewodniczący: SSR Teresa Maślukiewicz
Protokolant: Katarzyna Zych
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2015 roku w Ś.
sprawy z powództwa P. O., W. O. (1) prowadzących działalność gospodarczą pod firmą (...) S.C. W.
O. (1) i P. O. w R.
przeciwko A. O.
o zapłatę
I zasądza od A. O. solidarnie na rzecz P. O., W. O. (1) prowadzących działalność gospodarczą pod firmą (...) S.C. W.
O. (1) i P. O. w R. kwotę 25.464, 34 zł (dwadzieścia pięć tysięcy czterysta sześćdziesiąt cztery złote trzydzieści cztery
grosze) z ustawowymi odsetkami za zwłokę liczonymi od kwot:
-3077, 94 zł od dnia 1.02.2013r. do dnia zapłaty;
-2520,62 zł od dnia 1.03.2013r. do dnia zapłaty;
-2738,17 zł od dnia 1.04.2013r. do dnia zapłaty;
-2019,24 zł od dnia 2.05.2013r .do dnia zapłaty;
-1310,28 zł od dnia 1.06.2013r. do dnia zapłaty;
-1585,24 zł od dnia 7.06.2013r. do dnia zapłaty;
-2856,39 zł od dnia 2.07.2013r. do dnia zapłaty;
-3272,45 zł od dnia 1.08.2013r. do dnia zapłaty;
-3077,37 zł od dnia 2.09.2013r. do dnia zapłaty;
-3066,64 zł od dnia 1.10.2013r. do dnia zapłaty;
II zasądza od A. O. solidarnie na rzecz P. O., W. O. (1) prowadzących działalność gospodarczą pod firmą (...) S.C.
W. O. (1) i P. O. w R. kwotę 3091 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1800 zł tytułem zwrotu kosztów
zastępstwa procesowego.
UZASADNIENIE
P. O. i W. O. (1) prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) S. C. W. O. (1) i P. O. w R. wnieśli o zasądzenie od A.
O. kwoty 25.465 zł oraz kosztów sądowych, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 2.417 zł. W uzasadnieniu
pozwu podali m.in., że zajmują się sprzedażą chleba a pozwany rozwoził chleb do sklepów na terenie województwa
(...), odbierając od właścicieli sklepów zapłatę za przywożony towar – m.in. od J. P. (1). Powodowie wystawili szereg
faktur VAT za dostarczone pieczywo. Z dokumentów księgowych wynikało, że J. P. nie uiściła zapłaty za wystawione na
jej rzecz faktury. J. P. zaprzeczyła zadłużeniu względem powodów. Pozwany nie przekazał powodom pieniędzy danych
mu przez J. P., nie odpowiedział na wezwanie do zapłaty kwoty 25.464,34 zł.
A. O. nie wniósł odpowiedzi na pozew.
Sąd ustalił:
P. O. i W. O. (1) prowadzili działalność gospodarczą pod firmą (...) S.C. W. O. (1) i P. O. w R.. Była to firma rodzinna –
pracowali w niej także matka i żona powodów B. O. (1) (aż do swojej śmierci), która prowadziła finanse firmy, w tym
rozliczała kierowców z dostaw – w tym z gotówki, oraz syn i brat powodów – A. O., który zajmował się rozwożeniem
pieczywa, przekazywaniem faktur VAT i odbiorem gotówki za dostarczone pieczywo.
Bezsporne
Oprócz pozwanego w firmie powodów zatrudnionych było kilku innych kierowców, którzy zajmowali się tym samym
co pozwany. Kierowcy mieli obowiązek rozliczania się z faktur i gotówki. W specjalnie w tym celu założonym zeszycie
odnotowywano odbiorcę pieczywa, ilość i asortyment pieczywa, okres dostaw, numer faktury VAT, należność za
dostarczone pieczywo, termin zapłaty.
Dowód: zeszyt dostaw – w załączeniu
Powodowie nie ingerowali w zakres obowiązków B. O. (1), która rozliczała kierowców. Gdy sytuacja finansowa firmy
pogorszyła się, powodowie pytali B. O. o przyczyny tego. Ta odpowiedziała, że syn A. nie oddaje pieniędzy, które pobrał
od odbiorców pieczywa. Dopiero po śmierci B. O. powód P. O. ustalił, że brak zapłaty za dostawy do sklepu (...). Ta
jednak zaprzeczyła jakoby nie zapłaciła za dostarczony jej towar i przedstawiła faktury za okres od stycznia (...). z
których wynikało, że gotówkę w kwocie 25.464,34 zł za dostarczony J. P. towar osobiście odebrał A. O..
Dowód: akta sygn. VI GCo 131/14 – Sądu Rejonowego (...) – w załączeniu
• faktury VAT za okres od (...) Nr: (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), k. 16-29
• zeznania świadków:
E. J. (1), k. 89, 112
J. P. (1), k. 100, 112
R. Ł. (1), k. 55, 112
A. O. nie rozliczył się z powodami z pobranej od J. P. gotówki na kwotę 25.464,34 zł.
Bezsporne
Na ustne żądanie powodów by rozliczył się z pieniędzy pozwany odpowiedział, że za gotówkę odebraną od J. P. –
za zgodą i wiedzą matki oraz ojca – kupował środki niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej powodów
oraz wypłacał wynagrodzenie innym kierowcom. Nie okazał jednak jakichkolwiek dowodów na potwierdzenie
dokonywania takich zakupów tj. paragonów, rachunków czy faktur VAT. Po śmierci matki pozwany wypowiedział
powodom umowę o pracę w związku z trudną sytuacją rodzinną.
Na pisemne wezwanie do dobrowolnej zapłaty kwoty 25.464,34 zł pozwany nie odpowiedział.
Dowód: pismo pozwanego z (...)
• wezwanie powodów z (...)
• przesłuchanie powodów:
P. O., k. 55, 112
W. O. (1), k. 126
• częściowo przesłuchanie pozwanego, k. 55, 112
Sąd zważył:
Powództwo jest uzasadnione.
Zgodnie z art. 114 kp pracownik, który wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków
pracowniczych ze swojej winy wyrządził pracodawcy szkodę, ponosi odpowiedzialność materialną. Jeżeli pracownik
umyślnie wyrządził szkodę, jest obowiązany do jej naprawienia w pełnej wysokości.
W zasadzie bezspornym w sprawie było, że:
• pozwany zatrudniony był w firmie powodów na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu (...) w ramach której
zobowiązał się do wykonywania pracy na stanowisku kierownika ds. sprzedaży, w pełnym wymiarze czasu pracy,
ostatnio za wynagrodzeniem (...)zł brutto miesięcznie,
• powodowie nie powierzyli pozwanemu na piśmie zakresu obowiązków, strony nie zawarły umowy o
odpowiedzialności materialnej – była to bowiem firma rodzinna, w której – z definicji wszyscy członkowie rodziny
pracowali wspólnie w celu osiągnięcia jak najlepszych wyników finansowych dla dobra wszystkich członków tej
rodziny,
• do obowiązków pozwanego należało m.in. rozwożenie pieczywa, dostarczanie faktur VAT i odbieranie gotówki
za dostarczony towar. Jak każdy inny kierowca zatrudniony w firmie pozwany miał obowiązek rozliczyć się z
pobranej gotówki,
• pozwany nie rozliczył się z gotówki na kwotę 25.464,34 zł odebranej od J. P. za dostarczone jej pieczywo w okresie
od stycznia 2013r. do (...)
W myśl art. 6 kc w zw. z art. 300 kp – ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi
skutki prawne.
Powodowie wykazali, dokumentami i zeznaniami świadków, a pozwany przyznał, że nie rozliczył się z powodami z
gotówki w kwocie 25.464,34 zł.
Pozwany przy tym nie udowodnił, że kwotę 25.464,34 zł – za wiedzą i zgodą zmarłej matki przeznaczył na zakup
środków – niezbędnych w działalności firmy oraz wypłacił wynagrodzenie innym kierowcom. W szczególności zaś
pozwany nie złożył żadnego dowodu na tę okoliczność. Jedynymi wiarygodnymi dowodami byłyby w szczególności
faktury: VAT, rachunki czy chociażby paragony oraz potwierdzenia odbioru wynagrodzenia przez innych kierowców.
W. O. zaprzeczył zaś by to on polecił pozwanemu wypłacanie z tej gotówki wynagrodzenia innym kierowcom. Pozwany
nie podważył wiarygodności W. O., nie złożył żadnego dowodu na potwierdzenie swojej tezy w tym zakresie.
Wobec śmierci matki i żony stron nie można było przeprowadzić dowodu z jej zeznań na sporne okoliczności.
Pozwany nie podważył faktu, że na okazanych mu fakturach (k. 16-29) znajdują się jego podpisy jako osoby
odbierającej gotówkę od J. P.. Usiłował jednakże uwolnić się od odpowiedzialności przerzucając jej ciężar na zmarłą
matkę co było co najmniej niemoralne i nieetyczne.
Pozwany miał świadomość, że działał na szkodę firmy, albowiem to nie matka a ojciec i brat byli współwłaścicielami
firmy. To oni zawarli z powodem umowę o pracę (...).(...) – a nie matka, a zatem – to z ojcem i bratem miał
obowiązek uzgadniać sposób rozliczania się z pobranej gotówki – w tym, ewentualnie – uzyskać ich zgodę na
nierozliczanie się z tej gotówki, czy też dokonywania za nią zakupów dla potrzeb firmy i wypłacania wynagrodzenia
innym kierowcom. Takie zachowanie pozwanego nosi znamiona winy umyślnej, wobec czego ponosi odpowiedzialność
za szkodę wyrządzona powodom w pełnej wysokości, tj. w wysokości rzeczywistej straty poniesionej przez powodów
(art. 115 kp). W tej sytuacji brak podstaw do zastosowania art. 117 § 1 kp.
Sąd dał wiarę zeznaniom św. E. J., R. Ł. i powodom albowiem są pełne, jasne, korelują ze sobą i wzajemnie się
uzupełniają, a ponadto znajdują potwierdzenie w dokumentach złożonych do akt sprawy.
Zeznaniom św. J. P. i pozwanemu Sąd dał wiarę tylko co do okoliczności bezspornych, potwierdzonych przez
dokumenty, zeznania świadków E. J. i R. Ł. oraz powodów.
Sąd oddalił wnioski dowodowe pozwanego wskazane w piśmie z (...)(k. 59) albowiem były spóźnione. W dniu (...)(k.
53v) Sąd zakreślił pozwanemu termin 3 dni do złożenia imion, nazwisk i dokładnych adresów świadków, którym na
polecenie ojca wypłacał wynagrodzenie z gotówki pobranej od J. P..
Termin do złożenia dowodu upłynął (...)Pismo z nazwiskami świadków pozwany złożył dopiero (...) (k. 59) – zatem
po terminie.
Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia spóźnienia spowodowanego chorobą pozwanego, albowiem pozwany –
wziął aktywny udział w rozprawie w dniu (...). (k. 53), nie uprzedzając, iż jest chory (k. 60), nie wniósł też o zakreślenie
mu dłuższego terminu w związku z chorobą.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I wyroku.
Orzeczenie o kosztach procesu znajduje oparcie w art. 98 kpc.
Powodowie w dniu wniesienia pozwu uiścili opłatę stosunkową w kwocie 1.274 zł oraz 17 zł opłaty od pełnomocnictwa.
Koszty zastępstwa procesowego od kwoty dochodzonej pozwem to 1.800 zł – zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 6 pkt
5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia
przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz. U z 2013r., poz. 461).
Łączne koszty procesu należne powodom od pozwanego to 3.091 zł.