PDFotwiera się w nowym oknie
Transkrypt
PDFotwiera się w nowym oknie
1 Sygn. akt I ACa 464/11 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 17 listopada 2011 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie I Wydział Cywilny w składzie: Przewodniczący – Sędzia SA – Zbigniew Cendrowski Sędzia SA – Edyta Jefimko .spr./ Sędzia SO del. – Beata Stryjewska Protokolant – sekr. sąd. Monika Likos po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2011 r. w Warszawie na rozprawie sprawy z powództwa […] "[…]" w W. przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej "[…]" w W. o ustalenie nieistnienia uchwał od wyroku Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 18 lutego 2011 r. sygn. akt I C 887/10 1. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób , że : a) w punkcie I (pierwszym) ustala nieistnienie uchwał właścicieli lokali tworzących Wspólnotę Mieszkaniową „[…]” w W.: - Nr 7/2010 z dnia […] kwietnia 2010 r. w sprawie uchylenia uchwały nr 2 z dnia […] kwietnia 2007 r. dotyczącej przyjęcia regulaminu zebrania właścicieli lokali, - Nr 8/2010 z dnia […] kwietnia 2010 r. w sprawie uchylenia uchwały nr 3 z dnia […] kwietnia 2007 r. dotyczącej przyjęcia regulaminu rozliczenia kosztów eksploatacyjnych i ustalania opłat za użytkowanie lokali mieszkalnych i usługowych, - Nr 9/2010 z dnia […] kwietnia 2010 r. w sprawie uchylenia uchwały nr 4 z dnia […] kwietnia 2007 r. dotyczącej przyjęcia statutu Wspólnoty Mieszkaniowej, 2 - Nr 10/2010 z dnia […] kwietnia 2010 r. w sprawie wysokości miesięcznej zaliczki na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną w 2010 r. oraz zatwierdzenia planu gospodarczego zarządu nieruchomością wspólną na 2010 r. -Nr 12/2010 z dnia […] kwietnia 2010 r. w sprawie podpisania umów z niezależnymi operatorami telekomunikacyjnymi, - Nr 13/2010 z dnia […] kwietnia 2010 r. w sprawie udzielenia pełnomocnictwa zarządowi do wynajmu lub dzierżawy części wspólnej, -Nr 14/2010 z dnia […] maja 2010 r. w sprawie wynagrodzenia dla zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej „[…]” w W.; b) w punkcie II (drugim) zasądza od Wspólnoty Mieszkaniowej „[…]” w W. na rzecz […] „[…]” z siedzibą w W. kwotę 1997 (tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu; 2. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1535 (tysiąc pięćset trzydzieści pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego. I ACa 464/11 Uzasadnienie Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 lutego 2011 r. wydanym w sprawie z powództwa Spółdzielni […] „[…]" w W. skierowanego przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej „[…]" w W. - Sąd Okręgowy Warszawa Praga w Warszawie powództwo oddalił, zasądzając od powoda na rzecz pozwanego 1277 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego. Powyższy wyrok Sąd Okręgowy wydał na podstawie następujących ustaleń faktycznych i wniosków . Spółdzielnia […] „[…]" w W. jest właścicielem lokali mieszkalnych, użytkowych i współwłaścicielem w częściach ułamkowych lokali 3 niemieszkalnych-garażowych w budynkach położonych przy ulicy […], ul. […], ul. […], ul. […] oraz ul. […] w W. Pozwana Wspólnota Mieszkaniowa „[…]" ukonstytuowała się w dniu […] kwietnia 2007 r. na zebraniu, podczas którego podjęta została m.in. uchwała nr 2 w sprawie Regulaminu Zebrania Właścicieli . Zgodnie z treścią jego § 6 za pełnoprawnych uczestników zebrania z prawem w głosowaniu nad uchwałami uznani zostali wyłącznie członkowie wspólnoty, ich ustawowi przedstawiciele lub pełnomocnicy. W przypadku , gdy lokal stanowi przedmiot współwłasność, jego współwłaściciele obowiązani są wybrać pełnomocnika, który będzie ich reprezentować na zebraniu; zasady wyboru pełnomocnika ustalają współwłaściciele lokalu kierując się przepisami kodeksu cywilnego o współwłasności. Wspólnotę Mieszkaniową „[…]" tworzą właściciele (współwłaściciele) 314 lokali mieszkalnych, 2 lokali użytkowych i 3 lokali niemieszkalnych - garaży wielostanowiskowych. Właściciele 314 lokali mieszkalnych posiadają łącznie 1590184/2436828 udziałów w nieruchomości wspólnej (65,25 %). Właściciele lokali użytkowych posiadają łącznie 67673/2436828 udziałów w nieruchomości wspólnej (2,78 %). Właściciele lokali mieszkalnych i lokali użytkowych posiadają łącznie 1657857/2436828 udziałów w nieruchomości wspólnej (to jest ok. 68,03% ). Właściciele lokalu niemieszkalnego […] posiadają łącznie 71401/2436828 udziałów w nieruchomości wspólnej (około 15,24 %). Właściciele lokalu niemieszkalnego […], posiadają łącznie 195709/2436828 udziałów w nieruchomości wspólnej (około 8,03 %). Właściciele lokalu niemieszkalnego […] posiadają łącznie 11861/2436828 udziałów w nieruchomości wspólnej (około 8,69%). Wspólnota Mieszkaniowa „[…]" w W. w drodze głosowania na zebraniu w dniu […] kwietnia 2010 r. podjęła 10 uchwał, w tym m.in. uchwały: -- Nr 7/2010 w sprawie uchylenia uchwały nr 2 z dnia […] kwietnia 2007 r. dotyczącej przyjęcia regulaminu zebrania właścicieli lokali, 4 - Nr 8/2010 w sprawie uchylenia uchwały nr 3 z dnia […] kwietnia 2007 r. dotyczącej przyjęcia regulaminu rozliczenia kosztów eksploatacyjnych i ustalania opłat za użytkowanie lokali mieszkalnych i usługowych, - Nr 9/2010 w sprawie uchylenia uchwały nr 4 z dnia […] kwietnia 2007 r. dotyczącej przyjęcia statutu Wspólnoty Mieszkaniowej, - Nr 10/2010 w sprawie wysokości miesięcznej zaliczki na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną w 2010 r. oraz zatwierdzenia planu gospodarczego zarządu nieruchomością wspólną na 2010 r. , -Nr 12/2010 w sprawie podpisania umów z niezależnymi operatorami telekomunikacyjnymi, - Nr 13/2010 w sprawie udzielenia pełnomocnictwa zarządowi do wynajmu lub dzierżawy części wspólnej, -Nr 14/2010 w sprawie wynagrodzenia dla zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej „[…]” w W.; Na zebraniu byli obecni właściciele lokali mieszkalnych których łączny udział w nieruchomości wspólnej i niemieszkalnych, wynosił 55,45% (1326964/2436828 udziałów). Głosowanie nad uchwałami nr 7,8,9, 10,11, 12, 13, odbyło się w trybie mieszanym tj. na zebraniu i w trybie indywidualnego zbierania głosów, zaś głosowanie nad uchwałą nr 14 tylko w drodze indywidualnego zbierania głosów. Za uchwałą nr 7/2010 głosowali właściciele lokali posiadający 45,68% udziałów , za uchwałą nr 8/2010 - 44,65%, za uchwałą nr 9/2010 - 47,65%; za uchwałą nr 10/2010 -45,87%, za uchwałą nr 11/2010 - 47,28%, za uchwałą nr 12/2010 48,16%, nr 13/2010 - 44,51%, za uchwałą nr 14/2010 głosowali właściciele reprezentujący 850775/2436828 udziałów w lokalach mieszkalnych, 5/52, 76/117, 22/63 udziałów w garażach wielostanowiskowych. Przy liczeniu głosów przyjęto zasadę, że każdemu właścicielowi lokalu mieszkalnego przysługuje głos powiększony o jego udział w innym odrębnym lokalu niemieszkalnym tj. w garażu wielostanowiskowym, pozostającym we współwłasności osób fizycznych i prawnych. Sąd Okręgowy oddalił powództwo, uznając że nie jest zasadne. Pozwem z dnia […] sierpnia 2010 r. powódka Spółdzielnia […] „[…]" w W. (poprzednio Spółdzielnia 5 […] „[…]" w W.), wniosła o ustalenie nieistnienia siedmiu uchwał podjętych przez zebranie właścicieli Wspólnoty Mieszkaniowej „[…]" w W. w dniu […] kwietnia 2010 r. oznaczonych numerami : 7/2010 , 8/2010, 9/2010 , 10/2010, 12/2010 , 13/2010 ,14/2010 . Spółdzielnia , jako podstawę faktyczną dochodzonego roszczenia, wskazała okoliczność błędnego ustalenia wyników glosowania na skutek niewłaściwego sposobu liczenia głosów , tj. doliczanie do głosu właścicieli lokali mieszkalnych przysługujących im udziałów w garażach wielostanowiskowych pozostających we współwłasności ; w rezultacie czego doszło do bezpodstawnego uznania, iż zaskarżone uchwały zostały podjęte. Zgodnie z treścią art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.)- /dalej powoływanej jako u.w.l./ uchwały zapadają większością głosów właścicieli lokali, liczoną według wielkości udziałów, chyba że w umowie lub w uchwale postanowiono, że w określonej sprawie na jednego właściciela przypada jeden głos. Każdy właściciel ma prawo głosu i może się zdarzyć , iż kilku współwłaścicieli lokalu będzie głosować odmiennie. Za błędne uznano twierdzenie powoda, iż ustawodawca nie przewidział możliwości, aby jeden współwłaściciel lokalu głosował za podjęciem uchwały, a inny współwłaściciel przeciwko. W ocenie Sądu Okręgowego zapis § 6 Regulaminu Zebrania Właścicieli pozwanej Wspólnoty jest rażąco sprzeczny z prawem oraz narusza zasady współżycia społecznego. Nie jest bowiem dopuszczalne, aby właściciele poszczególnych lokali zmuszali właścicieli innych lokali do wyboru pełnomocnika i wywodzili z tego prawo, że współwłaściciele danego lokalu muszą głosować jednomyślnie. Wszystkie zaskarżone uchwały zostały podjęte wymaganą większością głosów i są uchwałami istniejącymi. Apelację od powyższego wyroku złożył powód , zaskarżając orzeczenie Sądu Okręgowego w całości na podstawie następujących zarzutów. 1) naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. poprzez: a)sprzeczność istotnych ustaleń sądu z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie polegającą na przyjęciu, że na zebraniu właścicieli lokali w dniu […] kwietnia 2010 r. byli obecni właściciele lokali mieszkalnych oraz niemieszkalnych, reprezentujący 55,45 % udziałów w nieruchomości wspólnej , w sytuacji gdy 6 faktycznie byli na nim obecni właściciele lokali mieszkalnych i użytkowych , na które przypadało od 34,90 % do 37,52 % udziałów w nieruchomości wspólnej oraz współwłaściciele (a nie właściciele) lokali użytkowych, którzy reprezentowali jedynie część właścicieli tych lokali, b) nieuwzględnienie zasad wiedzy oraz logicznego i prawidłowego rozumowania przy ocenie treści i zgodności z prawem § 6 Regulaminu Zebrania Właścicieli Lokali w wyniku czego uznano, że narusza on bliżej nieokreślone zasady współżycia społecznego i przepisy prawa, 2) naruszenia przepisów prawa materialnego w postaci : a)art. 23 ust. 2 u.w.l. przez jego błędną wykładnię polegającą na zrównaniu znaczeniowo definicji właściciel z pojęciem współwłaściciel i przyjęcie, że uchwały właścicieli na zebraniu zapadają większością ich udziałów w nieruchomości wspólnej, a nie głosami właścicieli lokali, b) art. 199 k.c. i art. 201 k.c. w zw. z art. 1 ust. 2 u.w.l. przez ich niezastosowanie, c)art. 19 u.w.l. w związku z przepisami Kodeksu cywilnego i Kodeksu postepowania cywilnego o współwłasności przez jego błędną wykładnię i uznanie, że w wypadku tzw. „dużej" wspólnoty mieszkaniowej do zasad wykonywania głosu współwłaścicieli lokalu nie mają zastosowania przepisy Kodeksu cywilnego, d)art. 21 i 22 u.w.l. przez ich błędną wykładnię i uznanie, że uchwała Wspólnoty z 24 kwietnia 2007 r. wprowadzająca Regulamin Zebrania Właścicieli Lokali , a w szczególności § 6 ingeruje w prawo własności poszczególnych właścicieli. W oparciu o powyższe zarzuty skarżący wniósł o : - zmianę zaskarżonego wyroku i stwierdzenie nieistnienia zaskarżonych uchwał zgodnie z żądaniem pozwu , - zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu za obie instancje . Sąd Apelacyjny zważył, co następuje: Apelacja jest w całości uzasadniona. Zaistniały pomiędzy stronami spór dotyczy zagadnień związanych z wykładnią i zastosowaniem przepisów prawa materialnego , odnoszących się do kwestii sposobu liczenia głosów przy podejmowaniu uchwał oddanych przez współwłaścicielami członków wspólnoty mieszkaniowej, będących wyodrębnionych lokali i to zarówno mieszkalnych, użytkowych oraz niemieszkalnych – garażowych. Podmioty prawne typu korporacyjnego składają oświadczenia woli w formie uchwał odpowiednich organów. Podobnie jest ze wspólnotami właścicieli lokali, obejmującymi zabudowaną nieruchomość, w której została wyodrębniona własność poszczególnych lokali. Powszechnie przyjmuje się, że wspólnota taka ma zdolność prawną, chociaż nie jest osobą prawną (art. 331 § 1 k.c.). Podstawowe znaczenie w takiej wspólnocie mają uchwały właścicieli lokali, podejmowane bądź na zebraniu, albo w drodze indywidualnego zbierania głosów przez zarząd, bądź w drodze kombinacji obu tych metod głosowania (art. 23 ust. 1 u.w.l.). Zgodnie z art. 25 ust. 1 u.w.l. właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy. Termin do zaskarżenia uchwały wynosi sześć tygodni od dnia jej 8 podjęcia albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów (ust. 1a). Podkreślić jednak należy, iż istnienie powyższej regulacji nie wyklucza możliwości kwestionowania wadliwości konkretnej uchwały lub uchwał wspólnoty mieszkaniowej na podstawie art. 189 k.p.c. jako tzw. czynności prawnej nieistniejącej. „Uchwała nieistniejąca” nie jest pojęciem ustawowym, lecz określeniem, którym posługuje się doktryna i które przejęło także orzecznictwo. Podkreśla się przy tym zgodnie, że dotyczy ono szczególnie drastycznych uchybień, jakich dopuszczono się przy podejmowaniu uchwał tak, że w ogóle trudno mówić o tym, że doszło do wyrażenia woli przez organ podmiotu korporacyjnego. Panuje zgoda co do tego, że przykładem takiej uchwały nieistniejącej jest uchwała podjęta bez wymaganego statutem quorum lub bez wymaganej większości głosów (por. orzeczenia Sądu Najwyższego dotyczące prawa spółdzielczego : z dnia 9 października 1972 r., II Cr 171/72, OSNC 1973/ 7 – 8/,135; z dnia 14 kwietnia 1992 r., I CRN 38/92, OSNC 1993/ 3/45; z dnia 4 lutego 1999 r., II CKN 804/ 98, OSNC 1999/ 10/171, czy z dnia 24 czerwca 1994 r., III CZP 81/94, OSNC 1994/12/241 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 lutego 2006 r., I CK 336/05, Lex nr 424423 dotyczący uchwały wspólnoty mieszkaniowej). Zgodnie z art. 6 u.w.l., wspólnotę mieszkaniową tworzy ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości. Ustawodawca nie określił ani sposobu reprezentacji na zebraniu, ani sposobu głosowania przez współwłaścicieli lokalu albo współwłaścicieli samodzielnych lokali niewyodrębnionych. Ustawa o własności lokali nie zawiera odpowiednika art. 11 obowiązującego przed dniem 1 stycznia 1965 r. rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. o własności lokali (Dz. U. Nr 94, poz. 848 z pózn.zm.), który stanowił, że "jeżeli lokal 9 należy do kilku właścicieli, obowiązani są oni wybrać osobę zdolną do działań prawnych, która reprezentować ich będzie na zebraniu właścicieli lokali i wobec zarządu". Specyfika własności lokalu jako prawa integralnie i nierozerwalnie związanego z udziałem w nieruchomości wspólnej, z którą co do zasady wiąże się prawo i obowiązek zarządzania wspólną własnością, składnia do uznania , że wszystkie czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu nieruchomością wymagają jednolitego stanowiska współwłaścicieli danego lokalu. Powinno to przybrać formę umocowania jednego z nich do udziału w zebraniu właścicieli z prawem podejmowania uchwał. W uchwale z dnia 3 października 2003r. III CZP 65/03, OSNC 2004/12/189 Sąd Najwyższy uznał, że udział w nieruchomości wspólnej przypadający na lokal będący przedmiotem współwłasności przysługuje współwłaścicielom niepodzielnie. Również w uchwale z dnia 14 lipca 2005 r., III CZP 43/05, OSNC 2006/6/98 wskazano, iż szczególny charakter własności lokalu jako prawa ściśle związanego z udziałem w nieruchomości wspólnej, z którą wiąże się prawo i obowiązek współdziałania w zarządzie, uprawnia do wniosku, że w głosowaniu nad uchwałami współwłaściciele lokalu muszą zajmować jednolite stanowisko. Siłę ich głosu wyraża udział powierzchni użytkowej ich lokalu do powierzchni użytkowej wszystkich lokali w budynku, a udział ten jest niepodzielny. Skoro udział w nieruchomości wspólnej należy do współwłaścicieli niepodzielnie , czynności zaś przekraczające zakres zwykłego zarządu zawsze wymagają zgodnego stanowiska wszystkich współwłaścicieli (względnie rozstrzygnięcia sądu na podstawie art.199 k.c.), to pogląd o konieczności zajmowania przez współwłaścicieli lokalu jednolitego głosu przy podejmowaniu uchwał jest uzasadniony. Powyższy pogląd Sąd Najwyższy podzielił w wyroku z dnia 26 kwietnia 2006 r., II CSK 47/06, OSNC 2007/2/32 , stwierdzając w uzasadnieniu, iż w przypadku współwłasności 10 lokalu współwłaścicielom przysługuje jeden wspólny głos. Powyższe stanowisko judykatury zaaprobowane zostało w doktrynie (por. Gerard Bieniek Ustawa o własności lokali w praktyce Bydgoszcz 2010 r. s. 194-195 i Roman Dziczek Własność lokali. Komentarz , Wydanie 5 , Warszawa 2010 r. s.71-72 , s. 188-189, 203-205) Odnosząc powyższe rozważania do okoliczności rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, iż Sąd Okręgowy w sposób błędny dokonał wykładni art. 23 ust. 2 u.w.l., przyjmując , iż udział w nieruchomości wspólnej ma charakter podzielny i przysługuje każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionego lokalu stosownie do ich udziału we współwłasności lokalu , a więc mogą oni nim rozporządzać samodzielnie i nie muszą zajmować jednolitego stanowiska w kwestii będącej przedmiotem uchwały w sprawach przekraczających zakres zwykłego zarządu nieruchomością wspólną. Wbrew stanowisku sądu pierwszej instancji § 6 Regulaminu Zebrania Właścicieli Lokali pozwanej Wspólnoty , nakazujący dokonanie wyboru pełnomocnika do reprezentacji współwłaścicieli na zebraniu z prawem oddawania głosu przy podejmowaniu uchwał przekraczających zarząd nieruchomością wspólną , jest zgodny z prawem i nie narusza zasad współżycia społecznego. Ustawa o własności lokali, ani kodeks cywilny nie definiują czynności zwykłego zarządu. Natomiast katalog czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu został w art. 22 ust. 3 u.w.l. wyliczony jedynie przykładowo . W doktrynie przyjmuje się, że są to czynności związane z normalnym funkcjonowaniem budynku i jego eksploatacją, pobieraniem pożytków i dochodów, drobniejszymi remontami i konserwacją, szeroko rozumianą ochroną wspólnego prawa w różnych czynnościach zachowawczych ( por. Roman Dziczek- Własność lokali. Komentarz , Wydanie 5 , Warszawa 2010 r. s.71-72 i s. 188-189). Nie było sporne 11 pomiędzy stronami, iż zaskarżone uchwały dotyczyły czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu nieruchomością wspólną. Zgodnie z § 20 ust. 2 uchwały Nr 4 z dnia […] kwietnia 2007 r. dotyczącej przyjęcia statutu Wspólnoty Mieszkaniowej „[…]” w W. ( uchwała k- 291294) - do spraw przekraczających zakres zwykłego zarządu zaliczono m.in.: §20 ust.2 lit b uchwały dotyczące statutu i regulaminów Wspólnoty, §20 ust.2 lit c plan gospodarczy Wspólnoty i aneksy do tego planu, §20 ust.2 lit d zmiany przeznaczenia części nieruchomości wspólnej oraz §20 ust.2 lit e zmiany dotyczące infrastruktury technicznej nieruchomości wspólnej z wyłączeniem jej modernizacji, napraw i remontów. Uchwała Nr 7/2010 z dnia […] kwietnia 2010 r. dotyczyła regulaminu a uchwała Nr 9/2010 z dnia […] kwietnia 2010 r. statutu wspólnoty mieszkaniowej, ( §20 ust.2 lit b statutu ). Przedmiotem uchwała Nr 12/2010 było upoważnienie zarządu do podpisania umów z niezależnymi operatorami telekomunikacyjnymi , a uchwały Nr 13/2010 udzielenie pełnomocnictwa zarządowi do wynajmu lub dzierżawy części wspólnej, celem instalacji anten TV i TV Sat, klimatyzatorów, szyldów tablic informacyjnych oraz powierzchni wspólnych . Podkreślić należy, iż w § 2 tej uchwały zarząd został upoważniony do określania stawek za wynajem i dzierżawę części wspólnych. Powyższe czynności w ocenie Sądu Apelacyjnego mogą zostać zakwalifikowane jako zmiana przeznaczenia części nieruchomości wspólnej, w tym infrastruktury technicznej ( §20 ust.2 lit d i e). Uchwała Nr 8/2010 dotyczyła rozliczenia kosztów eksploatacyjnych i ustalania opłat za użytkowanie lokali mieszkalnych i usługowych, a więc wyczerpywała dyspozycję art. 22 ust. 3 pkt 3 u.w.l., który do czynności przekraczających zwykły zarząd zaliczył ustalenie wysokości opłat na pokrycie kosztów zarządu. Także uchwała Nr 10/2010 zapadła w sprawie wysokości miesięcznej zaliczki na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną 12 w 2010 r. ( art. 22 ust. 3 pkt 3 u.w.l), a nadto dokonano w niej zatwierdzenia planu gospodarczego zarządu nieruchomością wspólną na 2010 r. Zgodnie z art. 22 ust. 3 pkt 2 u.w.l. , jak również stosownie do §20 ust.2 lit c statutu pozwanej Wspólnoty , przyjęcie rocznego planu gospodarczego stanowi czynność przekraczającą zakres zwykłego zarządu. Natomiast uchwała Nr 14/2010 odnosiła się do wynagrodzenia zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej „[…]” w W. Ustawodawca wprost w art. 22 ust. 3 pkt 1 u.w.l. uznał ustalenie wynagrodzenia zarządu za czynność przekraczając zakres zwykłego zarządu . Zgodnie z art. 23 ust. 2 u.w.l. w zw. z § 14 ust. 1 i § 6 Regulaminu Zebrania Właścicieli Lokali Wspólnoty Mieszkaniowej „[…]” w W. do podjęcia zaskarżonych uchwał niezbędne było oddanie za każdą z nich większości głosów właścicieli lokali, liczoną według wielkości udziałów. Skoro wszyscy współwłaściciele lokali mieszkalnych, użytkowych i niemieszkalnych – garażowych nie uczestniczyli w głosowaniu osobiście, prezentując takie samo stanowisko w kwestii uchwał , nie wyłonili również osoby, która reprezentowałaby ich wszystkich podczas glosowania (pełnomocnika) , a udział w nieruchomości wspólnej związany z wyodrębnionym lokalem stanowiącym przedmiot współwłasności ma charakter niepodzielny, to przy obliczaniu większości głosów oddanych przez właścicieli lokali niedopuszczalne było , jak uczynił to Sąd Okręgowy, doliczanie udziałów przysługujących poszczególnym współwłaścicielom w przedmiocie współwłasności. Czyniąc tak sąd pierwszej instancji naruszył dyspozycję art. 23 ust. 2 u.w.l w zw. z art.199 k.c. Powód , dokonując ponownego obliczenia wyników głosowania według powyższej zasady, wskazał iż : -za uchwałą nr 7/2010 r. głosów za oddano jedynie 35,80%, co stanowi 872 474 udziałów z 2 436 828( k-666-675), 13 -za uchwałą nr 8/2010 r. – 34,90%, co stanowi 850 553 udziałów z 2 436 828 (k-684-693), -za uchwałą nr 9/2010 r.- 36,16%, co stanowi 881 072 udziałów z 2 436 828 ( k-702-711), -za uchwałą nr 10/2010 r.- 35,70%, co stanowi 869 855 udziałów z 2 436 828 ( k-720-729), -za uchwałą nr 12/2010 – 37,52%,co stanowi 914 350 udziałów z 2 436 828 ( k -738-747), - za uchwałą nr 13/2010- 34,88% , co stanowi 849 974udziałów z 2 436 828( k- 756-765), -za uchwałą 14/2010 – 34,91% ,co stanowi 850 775 udziałów z 2 436 828 (k-774-785), Pozwana Wspólnota zgłosiła uwagi do powyższego wyliczenia ( pismo -867874). Dokonując analizy przestawionych przez powoda wyliczeń w kontekście uwag Wspólnoty w zakresie ustalenia wyników głosowania nad uchwałami nr 7/2010 r., nr 8/2010, nr 9/2010, nr 10/2010, nr 12/2010 i nr 13/201 Sąd Apelacyjny stwierdził, że : -zasadnie zakwestionowano pominięcie głosu za podjęciem tych uchwał (karta do głosowania k- 603) oddanego przez właściciela lokalu mieszkalnego K 11 P. M., któremu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej wynoszący 4728. Jak również fakt nieuwzględnienia, iż uczestniczący w głosowaniu i głosujący za podjęciem uchwał współwłaściciel lokalu nr J 10 – A. Z. posiadała pełnomocnictwo (pełnomocnictwo k-534 ) do reprezentowania pozostałych współwłaścicieli G. i B. Z. Bezzasadnie pominięto więc przy ustalaniu wyników głosowania udział wynoszący 1431. Łącznie pominięto więc, iż za uchwałami głosowali 14 jeszcze współwłaściciele reprezentujący dodatkowo 6 159 udziałów (4728+1431=6159), - w przypadku lokalu A 11 głosował wyłącznie jeden współwłaściciel (karta do głosowania k- 587) i w takiej sytuacji brak było podstaw do dokonywania podziału udziału związanego z odrębną własnością tego lokalu mieszkalnego w nieruchomości wspólnej , wynoszącego 3537 i doliczenie do głosów oddanych za ½ tego udziału, tj. 1769, - w przypadku lokalu C 07 ( karta do głosowania k-380); wprawdzie głosował wyłącznie jeden współwłaściciel lokalu M. J., ale posiadał on pełnomocnictwo do reprezentowania drugiego ze współwłaścicieli A. J. uprzednio noszącej nazwisko K. (pełnomocnictwo k- 541) . W tej sytuacji brak było podstaw do dokonywania podziału udziału związanego z odrębną własnością tego lokalu mieszkalnego w nieruchomości wspólnej, wynoszącego 5068 i doliczenie do głosów oddanych za podjęciem uchwał nr 8/2010, nr 9/2010, nr10/2010, nr 12/201, nr13/2010 i 14/2010 -½ tego udziału, tj. 2534 , zamiast całego udziału 5068 ; w przypadku uchwały nr 7/2010 policzony został cały udział, tj. 2 razy po 2534 , - zasadna była uwaga pozwanego dotycząca wyników głosowania w zakresie głosów oddanych przez współwłaścicieli lokalu nr E2 reprezentujących łącznie 4337 udziałów w nieruchomości wspólnej. Powód dokonując obliczeń bezzasadnie dokonał podziału głosów po 1/2 udziału , co stanowi 2169 i w przypadku uchwały nr 8/2010, nr 9/2010, nr10/2010 oraz 13/2010 doliczył do głosów oddanych za 2169 udziałów( z wyjątkiem uchwały nr 7 w przypadku której dokonano zsumowania wszystkich udziałów i doliczono do głosów oddanych za uchwałą łącznie 2 razy po 2169 udziałów) chociaż faktycznie głosował tylko jeden ze współwłaścicieli – (karta do głosowania k- 399). 15 -w przypadku lokalu L 18 przy obliczeniach powód dokonał bezzasadnie podziału udziału 7963 związanego z odrębną własnością tego lokalu po ½ , tak samo uczynił to w przypadku lokalu P 14, z którym związany był udział 6710 , ale nie miało to wpływu na wynik, gdyż nie uwzględniono w ogóle tych głosów w głosowaniu za podjęciem uchwał nr 7/2010, 8/2010, 9/2010, 10/2010 i 13/210, a w przypadku uchwały nr 14/2010 dokonano zsumowania udziałów, związanych z lokalem L 18 - 7963 udziałów , ( lista k- 654) a z lokalem P 14 - 2 razy po 3355 udziałów ( lista k- 658). Głosowali za podjęciem tej uchwali wszyscy współwłaściciele lokalu P - 14. Natomiast w przypadku lokalu L 18 głosował za podjęciem tej uchwały tylko jeden ze współwłaścicieli . Natomiast nieprawidłowo uwzględniono w głosach oddanych za cały udział 7963 pomimo braku pełnomocnictwa . W zakresie uwagi dotyczących uchwały nr 14 wadliwe było uwzględnienie głosu właściciela lokalu A4 reprezentującego udział wynoszący 3259 , który nie brał udziału w glosowaniu ( brak karty do glosowania k- 295- 610 ); natomiast w przypadku lokalu C 07, wprawdzie głosował wyłącznie jeden współwłaściciel, ale reprezentował on jako pełnomocnik drugiego (pełnomocnictwo k- 541), a więc w takiej sytuacji doliczenie do głosów oddanych za tylko ½ udział 5068 tj. 2534 w nieruchomości wspólnej związanego z tym lokalem nie było prawidłowe. W rezultacie od liczby głosów oddanych za podjęciem uchwały 850 775 udziałów (k-774-785), należy odliczyć 7963 (lokal L 18) i 3259 ( lokal A4), a dodać 2534( lokal C07) co oznacza , iż za podjęciem uchwały nr 14/2010 głosowało 842 087 udziałów. Częściowe uwzględnienie uwag strony pozwanej do wyliczeń dokonanych przez stronę powodową nie zmieniło ich końcowego rezultatu. Poziom głosów oddanych za podjęciem zaskarżonych uchwał z pominięciem głosów współwłaścicieli lokali mieszkalnych i użytkowych oraz 16 niemieszkalnych – garażowych , którzy nie zajęli jednolitego stanowiska (głosując wszyscy osobiście lub przez pełnomocnika) nie osiągnął połowy wszystkich udziałów , tj. 2 436 828 : 2 = 1 657 863. W takiej sytuacji nie doszło w ogóle do podjęcia zaskarżonych uchwał , a więc powództwo o ustalenie na podstawie art. 189 k.p.c. w zw. z art. 23 ust. 2 u.w.l. nieistnienia tych czynności prawnych należy uznać za uzasadnione. Uwzględniając apelację w całości Sąd Apelacyjny na podstawie art.386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób , że w punkcie pierwszym ustalił nieistnienie uchwał właścicieli lokali tworzących Wspólnotę Mieszkaniową „[…]” w W.: - Nr 7/2010 z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie uchylenia uchwały nr 2 z dnia […] kwietnia 2007 r. dotyczącej przyjęcia regulaminu zebrania właścicieli lokali, - Nr 8/2010 z dnia […] kwietnia 2010 r. w sprawie uchylenia uchwały nr 3 z dnia […] kwietnia 2007 r. dotyczącej przyjęcia regulaminu rozliczenia kosztów eksploatacyjnych i ustalania opłat za użytkowanie lokali mieszkalnych i usługowych, - Nr 9/2010 z dnia […] kwietnia 2010 r. w sprawie uchylenia uchwały nr 4 z dnia […] kwietnia 2007 r. dotyczącej przyjęcia statutu Wspólnoty Mieszkaniowej, - Nr 10/2010 z dnia […] kwietnia 2010 r. w sprawie wysokości miesięcznej zaliczki na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną w 2010 r. oraz zatwierdzenia planu gospodarczego zarządu nieruchomością wspólną na 2010 r. , -Nr 12/2010 z dnia […] kwietnia 2010 r. w sprawie podpisania umów z niezależnymi operatorami telekomunikacyjnymi, - Nr 13/2010 z dnia […] kwietnia 2010 r. w sprawie udzielenia pełnomocnictwa zarządowi do wynajmu lub dzierżawy części wspólnej, 17 -Nr 14/2010 z dnia […] maja 2010 r. w sprawie wynagrodzenia dla zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej „[…]” w W.; a w punkcie drugim w punkcie drugim zasądził od Wspólnoty Mieszkaniowej „[…]” w W. na rzecz Spółdzielni […] „[…]” z siedzibą w W. kwotę 1997 zł tytułem zwrotu kosztów procesu; Rozstrzygniecie o kosztach procesu za I instancję zapadło w oparciu o dyspozycję art. 98§ 1 i § 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. , art. 108§ 1 k.p.c. oraz w § 10 ust. 1 pkt 1 i § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm).W sporach o uchylenie uchwał organów korporacyjnych osób prawnych opłatę należy uiścić stosownie do liczby uchwał objętych sporem ( por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 kwietnia 2008 r., I CZ 2/08, Lex nr 491537). Wysokość opłaty stałej w sprawie o uchylenie uchwały wspólnoty mieszkaniowej walnego zgromadzenia spółdzielni wynosi 200 zł (art. 27 pkt 9 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 z późn. zm.). Taką sama opłatę należy pobrać w przypadku, gdy powód dochodzi ustalenia nieistnienia uchwały, a nie jej uchylenia. Ponieważ w pozwie powód dochodził ustalenia nieistnienia 7 uchwał, to uiszczona przez niego opłata sądowa wyniosła 1400 zł. W razie objęcia jednym pozwem żądania uchylenia kilku uchwał pozwanej wspólnoty mieszkaniowej, podstawę zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego strony reprezentowanej przez radcę prawnego stanowi stawka minimalna, o której mowa w § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez 18 radcę prawnego ustanowionego z urzędu)( por. uchwała Sądu najwyższego z dnia 23 czerwca 2009 r., III CZP 40/09, OSNC 2010/2/26. i por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 maja 2011 r., III CZP 9/11, M.Prawn. 2011/12/626). Sąd przyznał wynagrodzenie w wysokości trzykrotności stawki minimalnej wynoszącej 180 zł, mając na uwadze charakter sprawy i wkład pracy pełnomocnika powoda ( obszerność pism procesowych wraz z wyliczeniami) w wyjaśnienie sprawy. W kwocie zasądzonych kosztów uwzględniono także opłatę skarbową od pełnomocnictwa. O kosztach procesu za II instancję rozstrzygnięto na podstawie art. 98§ 1 i § 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. , art. 108§ 1 k.p.c. oraz w zw. z § 12 ust. 1 pkt 2 i § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm),zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1535zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego ( w tym opłata od apelacji 1400 zł i koszty zastępstwa prawnego 135 zł).