Kraina Czarów - Hufiec ZHP Częstochowa
Transkrypt
Kraina Czarów - Hufiec ZHP Częstochowa
Hufiec ZHP Częstochowa Chorągiew Śląska ZHP Komenda Hufca Częstochowa 42-200 Częstochowa, ul. Wilsona 34 [email protected], czestochowa.zhp.pl CYKL SPRAWNOŚCIOWY „Kraina Czarów” Na podstawie książek Carolla Lewisa pt. „Alicja w krainie czarów” oraz „Alicja po drugiej stronie lustra” Opracowała pwd. Sylwia Potępa Hufiec ZHP Częstochowa Członek KH ds. Programu i metodyk Wymagania 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Wyruszyliśmy w podróż do Krainy Czarów oraz na drugą stronę lustra. Odtańczyliśmy z Żółwiem kadryla. Podążaliśmy za Białym Królikiem. Wzięliśmy udział w przyjęciu u Szalonego Kapelusznika. Zagraliśmy w krokieta z Królową. Urządziliśmy sąd na temat „Kto zjadł ciastka?”. Odbyliśmy pojedynek z Tirli Bomem i Tirli Bimem. Poznaliśmy nasze zmysły, oraz nauczyliśmy się je rozpoznawać. Uwagi Fabuła sprawności „Kraina Czarów” nawiązuje do książek Carrolla Lewisa „Alicja w Krainie Czarów” oraz „Alicja po drugiej stronie lustra”. Pozwala ona przenieść się zuchom w zupełnie inny świat, gdzie to, co do tej pory wydawało się niemożliwe, absurdalne może mieć miejsce. To tu okazuje się, że nie wszystko w zupełności musi być tym, na co wygląda. Jej celem nadrzędnym jest pobudzanie dziecięcej wyobraźni, nauka twórczego myślenia i rozwiązywania problemów. Podczas realizacji sprawności zostaną poruszone elementy przetwarzania sensorycznego warunkujące prawidłowe odbieranie, przetwarzanie oraz przekazywane bodźców docierających ze świata zewnętrznego przy udziale zmysłów. W czasie realizacji cyklu zuchy tak jak Alicja wyruszą w niezapomnianą podróż po zaczarowanych krainach. Ich przewodnikiem stanie się biały królik. Sprawność może być zdobywana o każdej porze roku, może być fabułą kolonii i zimowiska. Przeznaczona zarówno dla zuchów starszych jak i młodszych bez względu na płeć. Obrzędowość nawiązująca do fabuły sprawności: • ROZPOCZĘCIE ZBIÓRKI : przed rozpoczęciem każdej zbiórki, zuchy będą tak jak Alicja zjadać kawałek grzyba (ciastko w jego kształcie), aby zmienić swój wzrost i bez problemu przedostać się do Krainy Czarów • ZAKOŃCZENIE ZBIÓRKI: na zakończenie zbiórki zuchy będą wypowiadać wraz z białym królikiem Królik mówi „Jak późno, późno już. Co tchu, co tchu zapomniałem o ważnym dniu” Zuchy odpowiadają: ”Już tchu mi brak, Więc pa, pa, pa! Spóźniłem się i tak!” LISTA OBECNOŚCI: pomponiki tworzące gąsienicę z przyczepionymi imionami zuchów. Po ukończeniu cyklu sprawnościowego „Karaina czarów” zuch będzie: • znał dzieje Alicji w krainie czarów oraz po drugiej stronie lustra • potrafił dowodzić swoich racji • znał 3 nowe piosenki • potrafił korzystać z własnej wyobraźni oraz bez skrępowania przedstawić swoje pomysły • wiedział na czym polegają zasady „fair play” • wiedział jakie smaki są wyczuwalne przez ludzkie kubki smakowe oraz potrafił je rozpoznawać „KRAINA CZARÓW” 2 Sprawności indywidualne zalecane do zdobycia podczas realizacji sprawności „Kraina Czarów”: Plastyczka/ plastyk Miłośniczka/ miłośnik filmu Mim Bajarz Przyjaciółka/ przyjaciel książek Śmieszka/ śmieszek Zbieraczka/ zbieracz grzybów Gimnastyczka/ gimnastyk Dama Dżentelmen Kronikarz „KRAINA CZARÓW” 3 ZBIÓRKA 1 „W pogoni za Białym Królikiem” 1. OBRZĘDOWE ROZPOCZĘCIE ZBIÓRKI Według obrzędowości obowiązującej w danej gromadzie. 2. GAWĘDA Zuchy dostrzegają na ziemi ślady pewnego zwierzęcia. Wraz z drużynowym zastanawiają się, do jakiego zwierzęcia mogą one należeć. Wspólnie podejmują decyzję o sprawdzeniu, dokąd prowadzi dany trop. W miejscu gdzie królicze ślady się urywają zuchy zauważają nieznaną do tej pory konstrukcję - jest to tunel (z kartonów, ławek nakrytych kocem/tunel animacyjny). Jednak nie jesteśmy w stanie się do niego zmieścić ze względu na nasz wzrost oraz dużą trudność sprawia nam fakt, iż jest on zamknięty. 3. PLĄSY I PIOSENKI „Królik” (zał.1) 4. MAJSTERKA Wykonujemy Białe Króliki z białych okrągłych talerzyków papierowych.(zał.2) 5. ZABAWA TEMATYCZNA Królik opowiada dzieciom o Alicji, która niedawno odwiedziła Krainę Czarów, niestety, aby przejść przez niewielkie drzwiczki musiała zjeść magiczne ciastka, które sprawiały, że jej wzrost się zmieniał. Dlatego teraz, tak jak Alicja skosztujemy różne ciasteczka i napoje, które sprawiają, że zmieniamy się (rośniemy, kurczymy się) z przyczepionymi karteczkami „Zjedz mnie” /”Wypij mnie”, musimy jednak trochę się pogimnastykować aby się zmieścić w tunelu – wszystkie czynności wykonujemy „naśladując” rozmiar aktualnie uzyskany. (zał.3) Smak kwaśny powoduje, że zachowujemy się jak olbrzymy Smak gorzki powoduje, że kurczymy się do mikroskopijnych rozmiarów Smak słony powoduje, że wracamy do normalnych rozmiarów Smak słodki powoduje, że przyjmujemy idealne rozmiary aby wejść do Krainy czarów Skoro osiągnęliśmy już odpowiedni rozmiar pora dopasować klucze do zamków, abyśmy mogli dostać się do Krainy Czarów. 6. GRY I ĆWICZENIA Na karcie pracy znajduje się obrys klucza. Zadaniem dzieci jest dopasować konkretny klucz do obrysu na karcie. Jeśli mamy klucze od kłódki, zadanie dzieci polega na dopasowaniu kluczyka do kłódki, otworzenie i zamknięcie kłódki. „KRAINA CZARÓW” 4 7. OBRZĘDOWE ZAKOŃCZENIE ZBIÓRKI Tunelem udajemy się do Krainy Czarów, jednak na dzień dzisiejszy wyprawa wyczerpała nas bardzo mocno i musimy ją opuścić, jednak wrócimy tu jeszcze za tydzień. Biały Królik strasznie się śpieszy, jest już spóźniony. Na zakończenie zbiórki uczy nas zwrotu Królik mówi „Jak późno, późno już. Co tchu, co tchu zapomniałem o ważnym dniu” Zuchy odpowiadają: ”Już tchu Ci brak, Więc pa, pa, pa! Spóźniłeś się i tak!” MATERIAŁY: Kartony na tunel/tunel animacyjny, białe talerzyki, farby/mazaki, ciastka w kształcie grzybów i napoje o różnych smakach, karta pracy z obrysami kluczy/ klucze i kłódki „KRAINA CZARÓW” 5 ZBIÓRKA 2 „Herbatka u Kapelusznika” 1. OBRZĘDOWE ROZPOCZĘCIE ZBIÓRKI Przed rozpoczęciem każdej zbiórki zuchy będą zjadały po słodkim ciastku w kształcie grzyba, aby móc dopasować własne rozmiary do drzwi Krainy Czarów. Sprawdzenie obecności. 2. GAWĘDA Szalony Kapelusznik bardzo chciałby zorganizować u siebie popołudniową herbatkę, na którą zaprosi wszystkich swoich przyjaciół. Nie możemy do niej przystąpić jednak bez obowiązującego ubioru podczas takiego wydarzenia, dlatego każdy teraz wykona dla siebie kapelusz. 3. MAJSTERKA Wykonujemy kapelusze (zał. 4) 4. GAWĘDA Niestety Kapelusznik zapomniał jak prawidłowo nakrywa się stół, dlatego prosi zuchy aby każda szóstka przygotowała miejsce przy stole dla jednego gościa, 5. ZABAWA TEMATYCZNA Mamy niesamowitą okazję wcielić się w rolę gospodarzy popołudniowej herbatki. Dlatego każda szóstka stara się samemu nakryć stół wg. Obowiązujących standardów. Po przygotowaniu stołów drużynowy pokazuje zuchom jak powinien wyglądać prawidłowo nakryty stół. (zał.5) 6. GRY I ĆWICZENIA Nauka nakrywania stołu, zuchy przy pomocy gotowego szablonu wg którego nakrywa się stół dopasowują odpowiednie elementy na swoje miejsce. W podzięce za perfekcyjne wykonanie zadania, gospodarz pragnie zagrać z nami w grę „Tańczący Kapelusz 7. PIOSENKI I PLĄSY „Tańczący kapelusz” (zał.6) 8. GAWĘDA Ostatnią rzeczą przed wypiciem herbaty jaka nam pozostała to stworzenie listy zasad obowiązujących przy stole. Po jakże męczących przygotowaniach nareszcie mamy okazję wraz z Kapelusznikiem napić się herbaty oraz skosztować jakiegoś smakołyku. 9. OBRZĘDOWE ZAKOŃCZENIE ZBIÓRKI Królik mówi „Jak późno, późno już. Co tchu, co tchu zapomniałem o ważnym dniu” Zuchy odpowiadają: ”Już tchu Ci brak, Więc pa, pa, pa! Spóźniłeś się i tak!” MATERIAŁY: ciastka w kształcie grzybów, kapelusz, magnetofon, szablony do kapeluszy, klej, ozdoby do kapelusza, szablony z instrukcją nakrywania stołu, herbata w termosie, kubeczki, jabłka „KRAINA CZARÓW” 6 ZBIÓRKA 3 „Spotkanie z królową” 1. OBRZĘDOWE ROZPOCZĘCIE ZBIÓRKI Przed rozpoczęciem każdej zbiórki zuchy będą zjadały po słodkim ciastku w kształcie grzyba, aby móc dopasować własne rozmiary do drzwi Krainy Czarów. Sprawdzenie obecności. 2. GAWĘDA Zuchy otrzymują list, okazuje się on zaproszeniem od samej Królowej Krainy Czarów. Pragnie ich ona zaprosić na potyczki krokieta. (zał.7) 3. GRY I ĆWICZENIA Krokiet (zał.8) 4. GAWĘDA Po rozgrywkach w krokieta, królowa zauważa, że zniknęło kilka ciastek postanawia zwołać sąd. 5. MAJSTERKA Niczym detektywi poszukujemy śladów przestępstwa, zjedzenie ciastek królowej nie ujdzie nikomu płazem, zabezpieczamy wszystkie tropy, mogące świadczyć o czyjejś winie. Wkładamy je do przygotowanych przez każdą szóstkę albumów na ślady. W sali muszą zostać podrzucone różne wskazówki np. zegarek białego królika, kapelusz Szalonego Kapelusznika, pukiel włosów Alicji, odcisk łapy kota. Najważniejsze, aby ślady nie wskazywały jednoznacznie na którąś z osób. 6. PLĄSY I PIOSENKI „Kto zjadł ciastka?” (zał.9) 7. ZABAWA TEMATYCZNA Sąd – zuchy prezentują swoje wnioski i przypuszczenia na temat tego co stało się ciastkami. 8. OBRZĘDOWE ZAKOŃCZENIE ZBIÓRKI Królik mówi „Jak późno, późno już. Co tchu, co tchu zapomniałem o ważnym dniu” Zuchy odpowiadają: ”Już tchu Ci brak, Więc pa, pa, pa! Spóźniłeś się i tak!” MATERIAŁY: Ciastka w kształcie grzybów, pusty talerz po ciastkach, listy od drużynowej, zaproszenie od królowej, dowody do sądu, piłki tenisowe do krokieta, pudełka/krzesełka jako bramki, miotły jako kije, zegarek białego królika, kapelusz Szalonego Kapelusznika, pukiel włosów Alicji, odcisk łapy kota. „KRAINA CZARÓW” 7 ZBIÓRKA 4 „Po drugiej stronie lustra” 1. OBRZĘDOWE ROZPOCZĘCIE ZBIÓRKI Przed rozpoczęciem każdej zbiórki zuchy będą zjadały po słodkim ciastku w kształcie grzyba, aby móc dopasować własne rozmiary do drzwi Krainy Czarów. Sprawdzenie obecności. 2. GAWĘDA Wyprawa na drugą stronę lustra - przeprawa przez „szklaną” ramę. Jednak zanim to nastąpi przeprawa drużynowa wspólnie z zuchami zastanawia się jak może wyglądać świat po drugiej stronie lustra, jacy są ludzie w tym świecie, jak się zachowują. 3. GRY I ĆWICZENIA Wszystko na opak – jak to bywa z lustrzanymi odbiciami wszystko dzieje się na odwrót tak jak powinno. Dlatego gdy drużynowa mówi „stój”, zuchy siadają, natomiast, gdy powie „unieś lewą rękę”, dzieci unoszą prawą itp. Aby zwiększyć poziom trudności stopniowo zwiększane jest tempo zabawy. 4. GAWĘDA Po przejściu przez lustro zuchy spotykają Żółwia, który uczy ich „Kadryla z homarami” 5. PIOSENKI I PLĄSY „Kadryl z homarami” (zał. 10) 6. GAWĘDA Żółw opowiada zuchom, iż po tej stronie lustra wszyscy komunikują się ze sobą językiem lustrzanym. 7. GRY I ĆWICZENIA Każdy zuch dostaje od drużynowej kartkę z napisem „Pojedynek z Tirli Bimem i Tirli Bomem już blisko, bądźcie gotowi”. Każdy zuch zaszyfrowuje ją pismem lustrzanym. Następnie zamyka w kopercie i wręcza zuchowi siedzącemu po jego lewej. Zadaniem każdego zucha jest odszyfrować w domu tę wiadomość. 8. OBRZĘDOWE ZAKOŃCZENIE ZBIÓRKI Królik mówi „Jak późno, późno już. Co tchu, co tchu zapomniałem o ważnym dniu” Zuchy odpowiadają: ”Już tchu Ci brak, Więc pa, pa, pa! Spóźniłeś się i tak!” MATERIAŁY: Ciastka w kształcie grzybów, rama z foli aluminiową, „KRAINA CZARÓW” 8 ZBIÓRKA 5 „Tirli Bim i Tirli Bom” 1. OBRZĘDOWE ROZPOCZĘCIE ZBIÓRKI Przed rozpoczęciem każdej zbiórki zuchy będą zjadały po słodkim ciastku w kształcie grzyba, aby móc dopasować własne rozmiary do drzwi Krainy Czarów. Sprawdzenie obecności. 2. GAWĘDA Scenka prezentowana przez drużynowego i przybocznego na temat kłótni Tirli Bima i Tirli Boma (zał.11) 3. PIOSENKI I PLĄSY „Buch, buch, buch” (zał.12) 4. GRY I ĆWICZENIA Ćwiczenia sprawnościowe – każdy wojownik musi być sprawny, dlatego teraz musimy zobaczyć na ile sprawne są zuchy. Pokonywanie tor przeszkód. 5. MAJSTERKA Wykonywania „zbroi” – w każdej szóstce wybierany jest jeden wojownik, który stoczy pojedynek z Bomem i Bimem 6. ZABAWA TEMATYCZNA Pojedynek Boma i Bima – pojedynek 7. OBRZĘDOWE ZAKOŃCZENIE ZBIÓRKI Królik mówi „Jak późno, późno już. Co tchu, co tchu zapomniałem o ważnym dniu” Zuchy odpowiadają: ”Już tchu Ci brak, Więc pa, pa, pa! Spóźniłeś się i tak!” 8. ZWIAD Zuchy mają zadanie dowiedzieć się co to jest i narysować następujące stworzenia: Ciućma podwieczorkówna, Nierozważka Wigilijna, Pasikonik Nabiegunik. MATERIAŁY: Ciastka w kształcie grzybów, bibuły, kartony, kleje, taśma klejąca, papier kolorowy, piankowe paluchy do pojedynku „KRAINA CZARÓW” 9 ZBIÓRKA 6 „Przebudzenie” 1. OBRZĘDOWE ROZPOCZĘCIE ZBIÓRKI Przed rozpoczęciem każdej zbiórki zuchy będą zjadały po słodkim ciastku w kształcie grzyba, aby móc dopasować własne rozmiary do drzwi Krainy Czarów. Sprawdzenie obecności. 2. GAWĘDA Fragment książki „Alicja po drugiej stronie lustra” o przebudzeniu Alicji ze snu. (zał.13) 3. GRY I ĆWICZENIA Smaki - zuchy pokazują usposobienie osób do innych w zależności od wyczucia danego smaku np. cukierek – słodki, gorzka czekolada – nieprzyjemny, sok z cytryny – skwaszony 4. MAJSTERKA „Moja własna Kraina Czarów” – zuchy malują jak według nich powinna wyglądać kraina czarów, następnie prace naklejane są na wielkie tekturowe drzwi dwuskrzydłowe. Po przygotowaniu drzwi i ich otwarci widzimy jak wiele może być właśnie „krain czarów”, musimy jednak pamiętać, aby nie zamykać do nich drzwi, gdyż to właśnie dzięki nim możemy używać naszej wyobraźni oraz marzyć. 5. PIOSENKI I PLĄSY „Królik” – przypomnienie 6. OBRZĘDOWE ZAKOŃCZENIE ZBIÓRKI Nadanie sprawności zespołowych oraz indywidualnych przez Alicję. MATERIAŁY: Ciastka w kształcie grzybów, sprawności zespołowe i indywidualne, kartki, mazaki, kredki, produkty o różnych smakach „KRAINA CZARÓW” 10 ZAŁĄCZNIKI Zał. 1 Rytm piosenki na podstawie piosenki „Idzie zuch” „Królik” Przygotował królik nogi do dalekiej ciężkiej drogi. Nóżka lewa, nóżka prawa Dla nas podróż to zabawa. Ref.: Idzie królik, wicher dmucha. I pociąga go za ucha Ale on się nie przejmuje. I wesoło podskakuje, x2 Przygotował królik łapki Miał do załatwienia sprawki Łapka lewa, łapka prawa Dla nas praca to zabawa. Zał.2 „KRAINA CZARÓW” 11 Zał. 3 „Gimnastyka” Prawa noga, wypad w przód, a rękoma zawiąż but. Powrót, przysiad, dwa podskoki, w miejscu bieg I skłon głęboki. Wymach rąk w tył i w przód. Bardzo dzielny z Ciebie zuch. Zuchy stoją pojedyncze, zwrócone twarzą do środka koła. Inscenizują ruchami treść piosenki. * Prawa noga – noga prawa wyprostowana i uniesiona w górę, * Wypad w przód – wyciągnięta noga opada na podłogę, * A rękoma zawiąż but – skłon do wysuniętej nogi i naśladowanie zawiązywania buta, * Powrót – powrót do pozycji zasadniczej, * Przysiad – przysiad z wyciągniętymi do przodu rękoma, * Dwa podskoki – dwa podskoki w miejscu, * W miejscu bieg – bieg w miejscu, * I skok głęboki – skłon z sięgnięciem rękoma palców nóg, * Wymach rąk w tył –kręcimy rękami do tyłu, * I w przód– zmiana kierunku kręcenia rękami, * Bardzo dzielny z Ciebie zuch – przybranie pozycji zasadniczej. Zał. 4 „Wykonujemy kapelusze” Przygotowana przeze mnie propozycja wykonania kapelusza uzależniona jest od zdolności manualnych zuchów, W przypadku dzieci mniej zaradnych dobrą alternatywą jest przygotowanie gotowych kapeluszy przez drużynowego i pozostawienie ich zuchom do dekoracji. Zuchy sprawniejsze mogą wykonać je samodzielnie z niewielką pomocą drużynowego. I. Potrzebne materiały Klej na gorąco/klej Wycięte duże pierścienie na rondo do kapelusza Wycięte koła jako pokrywa kapelusza Długi pasek z nacięciami stanowiący bok kapelusza Materiały ozdobne „KRAINA CZARÓW” 12 II. III. Dzięki nacięciom wykonanym na przygotowanym wcześniej długim pasku, jesteśmy w stanie w pierwszej kolejności przytwierdzić go do ronda kapelusza przy pomocy kleju na gorąco. Następnie zajmujemy się przytwierdzeniem pokrywy kapelusza w ten sam sposób. Pamiętajmy o tym aby wcześniej skleić ze sobą dokładnie boki, aby podczas przytwierdzania pozostałych elementów nasze nakrycie głowy nam się nie rozkładało. Po przytwierdzeniu wszystkich elementów możemy wykazać się własną kreatywnością i udekorować kapelusz wedle naszego uznania przy pomocy dostępnych materiałów. „KRAINA CZARÓW” 13 Zał. 5 „Nakrycie stołu” Zał. 6 „Tańczący kapelusz” Zuchy siadają na krzesełkach ustawionych w kole, jedno za drugim. Jeden z uczestników ma na głowie kapelusz. Gdy zaczyna grać muzyka, zdejmuje go i zakłada na głowę osoby siedzącej obok niego. Ta z kolei robi to samo, i tak dalej. Pewnym momencie muzyka urywa się, a osoba, która w tej chwili ma kapelusz na głowie wypada z gry i odchodzi zabierając ze sobą krzesełko. Gra jest kontynuowana do momentu, aż zostanie jeden uczestnik. On jest zwycięzcą. Zał. 7 Drogie zuchy! Ja, wielka i potężna Królowa Krainy Czarów, mam przyjemność zaprosić was na potyczkę gry w Krokieta. Mam nadzieję, że przybędziecie i stawicie wyzwane niewątpliwej mistrzyni tej gry. Królowa Kier „KRAINA CZARÓW” 14 Zał. 8 Mecz krokietowy rozgrywany jest na prostokątnym boisku, pomiędzy kilkoma zespołami, z których każdy posiada inny kolor piłek. Drużyna, która przeprowadzi piłki przez bramki wygrywa. Ogólne zasady gry w krokieta uczestnik, który wylosował prawo startu jako pierwszy rozpoczyna grę z dowolnego miejsca w polu startu każdy uczestnik gra trzema kulami i jednym młotkiem do krokieta lub kijem pierwsze uderzenie kul dokonuje się w układzie bilardowym, tzn. że trzy kule stykają się ze sobą. Po takim rozbiciu następuje kolejne uderzenie już tylko jedną dowolnie wybraną kulą, kula, którą uderzamy zawsze musi przejść między dwoma pozostałymi. Jeżeli ten warunek nie zostanie spełniony gracz wraca na pole startu i oczekuje na następną możliwość startu, tzn. na popełnienie błędu przez przeciwnika lub zdobycie przez niego bramki, jeżeli przynajmniej jedna z kul opuści teren boiska gracz ponownie wraca na miejsce startu, punkty zdobywa się tylko w przypadku, kiedy kula uderzona wpadnie do bramki, po zdobyciu bramki grę rozpoczyna następny zawodnik. Strzały na bramkę można wykonać z całego pola gry, ale zawsze pomiędzy dwiema pozostałymi kulami, zawodnicy uderzają kule na przemian, w takiej sytuacji można wykorzystywać także kule przeciwnika lub partnera. Wówczas gracz uderzający kule może wybrać jedną własną kulę, a druga kula może być partnera lub przeciwnika jako kula wyznaczająca przestrzeń dla uderzenia własnej kuli), po każdym zdobyciu bramki zawodnicy rozpoczynają grę z pola startu. „KRAINA CZARÓW” 15 Zał. 9 „Kto zjadł ciastka z pudełka ciastek” Rytm zabawy jest na wzór „rapowania”. Wszyscy uczestnicy zabawy (W) „rapują”, trzy pierwsze wersy, następnie drużynowa wskazuje na jednego z zuchów mówiąc „Może, Ty?”, Zuch odpowiada „Ja?”, i wszyscy „Tak Ty”, na co zuch odpowiada „Nie może być”, znowu wszyscy odpowiadają chórem „A więc kto?”. W tym momencie zabawa się zapętla a nowym wskazującym staje się zuch wytypowany przez drużynową. Kto zjadł ciastka z pudełka ciastek? Kto zjadł ciastka z pudełka ciastek? Kto? No kto? Może Ty? Ja? Tak Ty! Nie może być! A więc kto? Zał. 10 Piosenka wykonywana w rytm melodii „Kadryla rajdowego” (kroki taneczne dostępne w bibliografii – patrz refren) Idzie rak - nieborak I rozmyśla sobie tak: „Gdzie rak-tata bawić raczy? W jakiejś tkwi kryjówce raczej?” Ref: Raz, dwa, jak pięknie grasz Homarowy kadryl nasz Hej, hej, nie rób jaj Graj kadryla, graj Idzie rak - nieborak, A o tacie wieści brak. Doszedł, biedny, aż pod Raków I tam pyta braci-raków. Zał. 11 „Tirli Bom i Tirli Bim Do bitwy wręcz się rwali, Bo Tirli Bom rzekł, że Tirli Bim Grzechotkę mu nową rozwalił. Na to sfrunął potworny kruk W czarnym jak smoła kolorze I taki strach obu śmiałków zmógł Że zapomnieli o sporze.” „KRAINA CZARÓW” 16 „Oczywiście przyjmujesz wyzwanie do bitwy?” przemówił nieco łagodniej Tirli Bom. „No chyba tak - odpowiedział posępnie tamten, wyczołgując się z parasola - tylko, wiesz, żeby ona się nam pomogła ubrać.” Wobec tego dwaj bracia poszli, trzymając się za ręce, do lasu i wrócili niebawem, dźwigając całe naręcza takich rzeczy jak poduszki z kanapy, koce, dywaniki sprzed kominka, obrusy, pokrywki od garnków i szufle na węgiel. „Mam nadzieję, że umiesz przypinać i przywiązywać? - rzekł Tirli Bom. - Wszystko to musimy na siebie jakoś nałożyć.” Alicja mówiła później, że nigdy w życiu nie widziała, żeby ktoś zadawał sobie tyle zachodu - jak ci dwaj się krzątali - ile rzeczy ponakładali na siebie - ile ją namęczyli przy wiązaniu sznurków i zapinaniu guzików - „Doprawdy będą wyglądać jak tłumoki starych łachów i tyle!” powiedziała sobie, mocując Tirli Bimowi wałek z kanapy wokół szyi, „żeby mu nie ucięto głowy!” jak sam powiedział” Zał. 12 „Buch, buch, buch” Buch, buch, buch /2x Każdy z nas jest dzielny zuch. Wśród drzew skacze jak wiewiórka, Wśród traw jak wąż daje nurka. Buch, buch, buch /2x Każdy z nas jest dzielny zuch. Każdy z łuku celnie strzela, Gdy ujrzy nieprzyjaciela. Buch, buch, buch /2x Każdy z nas jest dzielny zuch. Ustawienie: na obwodzie koła, zuchy zwrócone w prawą stronę. Buch, buch, buch! - zuchy posuwają się tanecznym krokiem, Buch, buch, buch! - jednocześnie uderzając piąstką o piąstkę, Każdy z nas jest dzielny zuch - zuch wykonuje obrót wokół własnej osi, ręce na biodrach, Wśród drzew skacze – trzy przytupy, jak wiewiórka - zuchy podskakują i rękami naśladują wspinanie się na drzewo, Wśród traw jak wąż daje nurka - zuchy podskakują i pochylone „dają nurka”, Każdy łuku celnie strzela strzela - normalny krok, zuchy naśladują napinanie łuku, Gdy ujrzy nieprzyjaciela - zuchy tworzą z rąk lornetki i wypatrują nieprzyjaciela. „KRAINA CZARÓW” 17 Zał. 13 „- Wstawaj kochanie - rzekła siostra. - Nigdy nie sypiasz tak długo. - Och, miałam taki przedziwny sen! - zawołała Alicja i opowiedziała siostrze wszystkie nadzwyczajne przygody, o których dowiedzieliście się z tej książki. Kiedy skończyła, siostra ucałowała ją i rzekła: „To naprawdę był przedziwny sen, kochanie. Ale teraz pobiegnij na podwieczorek, bo robi się późno”. Alicja wstała więc i pobiegła do domu, rozmyślając po drodze o niezwykłych przygodach, jakich doznała we śnie. * * * Siostra Alicji pozostała na ławce i tam, z głowa wspartą na dłoni, patrzała na zachód słońca i rozmyślała o swej małej siostrzyczce i jej przygodach. Wreszcie zasnęła i przyśnił jej się taki sen: Z początku zobaczyła Alicję,. Małe rączki siostrzyczki obejmowały jej kolana, a jasne, bystre oczy wpatrywały się w jej oczy. Słyszała głosik Alicji i widziała ów tak dobrze jej znany ruch głowy, jakim odrzucała niesforne włosy, które zawsze musiały opadać jej na czoło. Po chwili wszystko dokoła zaludniło się dziwacznymi stworzonkami ze snu Alicji. Opodal przemknął po trawie, jak zwykle w wielkim pośpiechu Biały Królik. Po pobliskim stawie płynęła z pluskiem przerażona Mysz. Siostra Alicji słyszała brzęk naczyń w czasie nie kończącego się podwieczorku u Szaraka Bez Piątej Klepki, ochrypły głos Królowej skazującej swych gości na ścięcie, wrzask prosięcianiemowlęcia na kolanach Księżny, zmieszany z odgłosem tłuczonych talerzy, skrzeczenie Smoka, skrzypienie pióra Bisia, chrząkanie „tłumionych” świnek morskich oraz tęskne zawodzenie nieszczęśliwego Niby Żółwia. Siedziała tak z przymkniętymi oczyma, wyobrażając sobie, że znajduje się w Krainie Czarów, choć wiedziała, że wystarczyłoby otworzyć oczy, aby wszystko stało się na powrót zwykłe i codzienne: aby trawa poruszała się po prostu na wietrze, aby szeleściły trzciny na stawie, aby brzęk naczyń przemienił się w dzwonienie dzwoneczków owczych, krzyk Królowej - w nawoływanie pasterzy, a wrzask niemowlęcia, skrzeczenie Smoka i inne przedziwne dźwięki - w różnorodny gwar wiejskiego podwórka, gdy tymczasem daleki ryk bydła zastąpiły żałosne szlochy Niby Żółwia. Wreszcie siostrze Alicji przyszło na myśl, że jej mała siostrzyczka będzie kiedyś w przyszłości dorosłą kobietą, aż że zachowa aż do późnej starości swe ufne i dobre serce dziecka. Pomyślała, że dorosła Alicja nieraz zbierze dokoła siebie gromadkę dzieci i opowiadać im będzie najdziwniejsze baśnie, a między tymi baśniami znajdzie się może i sen sprzed wielu lat o Krainie Czarów. I Alicja martwić się będzie wówczas ich dziecięcymi troskami i cieszyć ich radością, pamiętając swoje własne dzieciństwo i szczęśliwe lenie dni.” Bibliografia: 1. „Alicja w Krainie Czarów; Carroll Lewis 2. „Alicja po drugiej stronie lustra”; Carroll Lwis 3. http://1.bp.blogspot.com/-Ll67XuhSttk/UqoD4tqOLMI/AAAAAAAADus/kGVnAFYhtE/s1600/P1120870.JPG 4. http://miniportal.harcerski.pl/dzielne-zuchy.html 5. http://educarium.pl 6. https://www.youtube.com/watch?v=zDnTRCkM_q0 7. „Integracja sensoryczna na co dzień”; Borkowska Maria, Wagh Kinga Zatwierdzono na Zbiórce Komendy Hufca Uchwała nr 8/1/2015 z dnia 29.12.2015r. „KRAINA CZARÓW” 18