Interdyscyplinarne podejście do leczenia

Interdyscyplinarne podejście do leczenia

Praktyka _ Opis przypadku
Interdyscyplinarne
podejście do leczenia
implantoprotetycznego
Autorzy _ lek. dent. Pawe∏ Fràczak i lek. dent. Ewa Kamiμska-Wawer
Ryc. 1a
Ryc. 1b
Ryc. 1a-e_Modele uz´bienia przed
rozpocz´ciem leczenia.
_Wprowadzenie
Implantologia jest jedną z nowoczesnych
metod zaopatrzenia protetycznego po częściowej utracie zębów naturalnych. Wraz z implantoprotetyką pojawiają się nowe możliwości, których nie można było osiągnąć za
pomocą konwencjonalnych metod protetycznych. Wskazania do osadzenia wszczepu są
wynikiem analizy indywidualnych uwarunko-
Ryc. 1d
28 implants
1_ 2011
Ryc. 1c
wań klinicznych, głównie celów protetycznych, mających wartość nadrzędną oraz oczekiwań pacjenta. Współpraca interdyscyplinarna
stanowi czynnik, który ma duży wpływ na uzyskanie pomyślnego wyniku leczenia. Dlatego
przed przystąpieniem do osadzania implantów
należy postawić właściwą diagnozę i opracować indywidualną koncepcję leczenia konkretnego przypadku. Gdy mamy wątpliwości, zawsze warto poprosić o konsultację.
Ryc. 1e
Praktyka _ Opis przypadku
Ryc. 2a
Ryc. 2b
_Metoda leczenia
W leczeniu wykorzystano system implantologiczny BEGO Semados®. Implant Semados S
(tytan Grade IV) ma powłokę ablacyjną, polerowany kołnierz (0,8mm) oraz śrubę samogwintującą o gwincie postępującym (rozwiązanie takie
zastosowano dla odciążenia kości zbitej). Implanty te spełniają wszelkie wymogi nowoczesnego i uniwersalnego systemu implantologicznego. Oprócz implantów w postaci cylindrycznej
(S) są także dostępne implanty konoidalne (RI), zaprojektowane specjalnie do zastosowania w niekorzystnych warunkach kostnych, a także wówczas, gdy szczególnie ważne jest uzyskanie pierwotnej stabilizacji wszczepu i (lub) są wskazania
do obciążenia natychmiastowego. Połączenie
implantu z łącznikiem stanowi forma sześciokąta wewnętrznego (2,5mm hex). System nie ma
tzw. platform-switching. W badaniach długoterminowych implanty BEGO Semados® wykazują
skuteczność ok. 98%. System zaprezentowano
polskim dentystom po raz pierwszy w roku 2005
(jest już zarejestrowany).
_Opis przypadku
40-letni pacjent, zgłosił się w celu implantoprotetycznego uzupełnienia brakujących zę-
Ryc. 2d
Ryc. 2c
bów 14, 36, 46. Był ogólnie zdrowy, nie stwierdzono przeciwwskazań do leczenia implantoprotetycznego.
Ryc. 2a-e_Aktualne modele
kontrolne wykonane w 3,5 roku
po zakoƒczeniu leczenia.
Rozpoznano: grupę II wg Majewskiego,
grupę A3 wg Eichnera, a wg GalasińskiejLandsbergerowej – klasę II zarówno
w szczęce, jak i w żuchwie. W badaniu klinicznym wykazano nieprawidłowości, które w sposób istotny mogłyby wpłynąć na końcowy efekt
leczenia i wymagały przygotowania ortodontycznego przed przystąpieniem do docelowej
rekonstrukcji implantoprotetycznej. Pacjent został skierowany na konsultację do ortodonty,
gdzie stwierdzono przedwczesną utratę zębów
14, 36, 46, zgryz urazowy tet-a-tet na 12, 42, szparowatość wtórną między 43 i 44 oraz 33 i 34, mezjoinklinację 15, 37, 47, asymetrię łuku górnego
i dolnego, pogłębienie zgryzu, stłoczenie dolnych siekaczy niewielkiego stopnia oraz spłaszczenie kształtu łuku dolnego.
_Przygotowanie do leczenia implantoprotetycznego
W pierwszym etapie zaplanowano przeprowadzenie leczenia ortodontycznego, następnie
instalację implantów i wykonanie docelowej
rekonstrukcji implantoprotetycznej.
Ryc. 2e
implants
1
_ 2011
29
Praktyka _ Opis przypadku
Ryc. 3_Zdj´cie OPG obrazujàce stan
aktualny 3,5 roku po zakoƒczeniu
leczenia.
Ryc. 3
Ryc. 4b
Ryc. 4a
Ryc. 4c
Ryc. 4a–d_Ocena wyglàdu
estetycznego 3,5 roku po
zakoƒczeniu leczenia.
Ortodonta założył odtworzenie miejsca na
ząb 14, zlikwidowanie zgryzu prostego na zębie
12, zamknięcie szpar między 33 i 34, a także 44
i 43, korektę kształtu łuku dolnego i likwidację
stłoczenia. Na zakończenie tego etapu przewidziano retencję ruchomą w łuku górnym i stałą
(35-45) w łuku dolnym.
Osadzenie implantów planowano pod koniec leczenia ortodontycznego, przy czym implanty 36, 46 zdecydowano się obciążyć po 2
miesiącach, a 14 po 4 miesiącach po ich umieszczeniu. Pacjent zaakceptował przedstawiony
plan leczenia.
_Przebieg leczenia
_autorzy implants
Lek. dent. Paweł Fràczak
Specjalista protetyki
stomatologicznej
Praktyka prywatna
Lek. dent. Ewa KamiƒskaWawer
Specjalista ortodoncji II stopnia
Praktyka prywatna
_kontakt
Al. Wilanowska 105/40
02-765 Warszawa
[email protected]
30 implants
1_ 2011
Założono 2 aparaty stałe (AS). Leczenie
ortodontyczne trwało ok. 14 miesięcy. Po roku
od rozpoczęcia leczenia założono implanty
w miejsce brakujących zębów 14, 46 i 36. Implantację wykonano zgodnie z ogólnie przyjętą procedurą, przy czym do implantów dokręcono od razu śruby gojące (tzw. gojenie
otwarte). Po zdjęciu górnego AS pacjentowi
przyklejono retainer 13-33 i wykonano płytkę
Schwartza, którą miał użytkować do czasu wykonania odbudowy protetycznej. W łuku dolnym wykonano retencję stałą w odcinku 35-45.
Wykonanie retencji skojarzono z osadzeniem
implantokoron 36 i 46.
Wyciski do implantokoron zostały pobrane przed zdjęciem dolnego AS, metodą
pick-up. Wycisk do implantokorony 14 wy-
Ryc. 4d
konano 2 miesiące po zdjęciu górnego AS,
również metodą pick-up. Do wykonania wycisków użyto masy Impregum w systemie
Pentamix.
Rejestracja i przeniesienie zwarcia przebiegało zgodnie z obowiązującymi standardami.
Wykorzystano artykulator Stratos 200
z łukiem twarzowym (Ivoclar Vivadent).
Część metalową koron protetycznych wykonano z tytanu metodą odlewniczą, a olicowanie z porcelany Titankeramik (Vita). Łączniki protetyczne (Titanaufbau) dokręcono
kluczem dynamometrycznym z siłą zalecaną
przez producenta. Głowy śrub łączników
zabezpieczono silikonem. Implantokorony
osadzono na temp-bond (Tarnow). Uzyskano
poprawne kontakty zwarciowe.
Pacjent zaakceptował estetykę wykonanych
implantokoron i końcowy efekt leczenia.
_Podsumowanie
Dzięki współpracy lekarzy specjalistów
udało się uzyskać znacznie lepszy rezultat leczenia niż gdybyśmy wykonali wyłącznie
postępowanie implantoprotetyczne. Oczywiście, pacjent mógłby nie zgodzić się na leczenie ortodontyczne, jednak to od nas zależy, jak pokierujemy pacjentem i jak zmotywujemy go do podjęcia właściwych decyzji._
Piśmiennictwo dostępne u wydawcy.