USŁUGI FINANSOWE
Transkrypt
USŁUGI FINANSOWE
USŁUGI FINANSOWE Bank, instytucja finansowa, której zadaniem jest obsługa obiegu pieniądza oraz skupianie wolnych kapitałów finansowych i oszczędności (przyjmowanie depozytów) i przekształcanie ich w kapitały funkcjonujące (udzielanie kredytów). Bank jest samodzielnym i samofinansującym się przedsiębiorstwem, działającym w oparciu o prawo bankowe i własny statut. Dochodem banku jest różnica między wpływami z odsetek od udzielanych kredytów i pobieranych prowizji i opłat za wykonywane usługi a odsetkami płaconymi depozytariuszom. Mnogość i różnorodność operacji dokonywanych przez bank oraz wielość klientów i zróżnicowanie ich potrzeb stały się podstawą daleko posuniętej specjalizacji banków we współczesnej gospodarce (system bankowy). Wyróżnia się trzy rodzaje operacji bankowych: 1) Operacje bierne - ich celem jest gromadzenie przez bank środków pieniężnych poprzez zaciąganie zobowiązań, to: przyjmowanie wkładów, emisja papierów wartościowych oraz zaciąganie kredytów w innych bankach, w tym w banku centralnym. 2) Operacje czynne - mają na celu wykorzystanie środków zgromadzonych w wyniku operacji biernych oraz kapitałów własnych dla osiągnięcia dochodu. Polegają na udzielania kredytów oraz dokonywaniu lokat (np. zakup papierów wartościowych, dyskonta weksli itp.) 3) Operacje usługowe (komisowe, pośredniczące) - są to czynności wykonywane przez bank na rachunek i zlecenie klientów. Zaliczyć tu można m.in. dokonywanie rozliczeń gotówkowych i bezgotówkowych, operacje kupna i sprzedaży papierów wartościowych, realizację zleceń płatniczych w obrocie zagranicznym i inne. SYSTEM BANKOWY, ogół instytucji bankowych oraz norm prawnych, ustalających organizację, zakres i zasady działania banków. Współczesny system bankowy obejmuje następujące główne typy banków: 1. bank centralny. Jego nadzorcza i kontrolna funkcja w stosunku pozostałych banków zapewnia spójność i stabilność systemu bankowego. 2.banki komercyjne (handlowe), stanowiące najliczniejszą grupę banków w systemie bankowym każdego kraju. 3. banki specjalne, specjalizujące się w określonych formach i zakresie działania (specjalizacja operacyjna i funkcjonalna) lub rodzaju klientów (specjalizacja branżowa). Należą do nich m.in. banki kredytu długoterminowego, gromadzące środki pieniężne poprzez emisję obligacji i listów zastawnych, przyjmowanie depozytów długoterminowych i lokat specjalnych i udzielające średnio- i długoterminowych kredytów na finansowanie inwestycji w przemyśle, rolnictwie czy budownictwie mieszkaniowym. Szczególnym rodzajem takich banków są banki hipoteczne, udzielające kredytów pod zastaw nieruchomości kredytobiorcy (hipoteka). Innym rodzajem banków specjalnych są: banki komunalne, zakładane przez władze samorządowe (związki miast i gmin), przyjmujące oszczędności i udzielające kredytów na cele gospodarcze przedsiębiorstwom i instytucjom funkcjonującym na obszarze działania banku, banki oszczędnościowe, banki obsługujące określone dziedziny działalności gospodarczej (rolnictwo, przemysł, eksport i in.). System bankowy poszczególnych krajów, obok cech wspólnych mogą różnić się między sobą, co wynika z obowiązującego w nich prawa bankowego. Bank centralny, naczelna instytucja systemu bankowego każdego kraju. Współczesna instytucja banku centralnego jest wynikiem ewolucji, która datuje się od założenia w 1694 Banku Anglii. Doprowadziła ona do zróżnicowania zakresu działania, uprawnień, stopnia autonomii, funkcji i narzędzi działania banków centralnych w różnych krajach. Bank centralny spełnia cztery podstawowe funkcje: 1) jest bankiem emisyjnym, tzn. jedynym bankiem uprawnionym do emisji pieniądza. Wyjątkiem jest tu system bankowy Stanów Zjednoczonych, w których prawo do emisji jednolitej waluty (dolara) ma 12 Rejonowych Banków Rezerwy Federalnej (System Rezerwy Federalnej); 2) jest bankiem banków. Funkcja ta przejawia się w kilku płaszczyznach: bank centralny nadzoruje operacje banków komercyjnych, dokonywane zarówno w walucie krajowej, jak i walutach obcych. Udziela im pożyczek na rozszerzenie działalności kredytowej, a stopa ich oprocentowania wyznacza pośrednio stopy oprocentowania kredytów i depozytów w bankach komercyjnych. Ustala stopy rezerw obowiązkowych, regulując zgodnie z potrzebami gospodarki aktywność kredytową banków komercyjnych (polityka pieniężna); 3) jest bankiem państwa. Bank centralny gromadzi dochody i realizuje wydatki budżetu państwa, udziela rządowi kredytów na sfinansowanie deficytu budżetowego, zarządza długiem publicznym, dokonuje operacji otwartego rynku, gromadzi rezerwy złota i dewiz; 4) jest bankiem gospodarki narodowej. Reguluje podaż pieniądza, utrzymując ją na poziomie dostosowanym do aktualnych potrzeb gospodarki, zapewnia dostępność i określa warunki kredytowania oraz reguluje wartość wymienną waluty. Działania te zmierzają do zapewnienia wewnętrznej stabilności gospodarki i jej rozwoju. Bank centralny współpracuje z bankami centralnymi innych krajów, przede wszystkim w zakresie międzynarodowej wymiany walutowej w celu stabilizacji lub regulacji kursów. Bank centralny jest z reguły własnością skarbu państwa, a jego dochody są składnikiem dochodów budżetu państwa. W Polsce bankiem centralnym jest Narodowy Bank Polski. Bank komercyjny, bank handlowy, typ banku, który w oparciu o przyjęte depozyty oraz środki uzyskane z banku centralnego udziela kredytów, które przynajmniej w części stają się nowymi depozytami, kreującymi dodatkową podaż pieniądza. Bank komercyjny prowadzi rachunki bieżące podmiotów gospodarczych (przedsiębiorstw i gospodarstw domowych) i instytucji, przyjmuje depozyty terminowe, udziela kredytów. Ponadto wykonuje inne usługi bankowe na rzecz swoich klientów: m.in. finansuje ratalne zakupy dóbr trwałego użytku, prowadzi skup i sprzedaż walut, prowadzi biura maklerskie, wypożycza klientom sejfy do przechowywania kosztowności i papierów wartościowych. Banki komercyjne mogą być własnością publiczną, lecz najczęściej są spółkami akcyjnymi. SŁOWNICZEK: a vista rachunek bankowy z którego wypłaty realizowane są na każde żądanie akredytywa - dokument , na podstawie którego bank otwiera klientowi w jednym ze swoich oddziałów lub w banku- korespondencie - kredyt na określony czas i w określonej wysokości. aktywa - ogólnie pojęty majątek w formie pieniądza należący do danego podmiotu gospodarczego i mogący przynosić zysk aneks - korekta, uzupełnienie, np.aneks do umowy o kredyt... asygnata - dokument księgowy używany w banku, będący podstawą do pobrania pieniędzy awal - czynność w wyniku której osoba trzecia (inna niż trasat, trasant lub indosant) gwarantuje terminowy wykup weksla handlowego. bankomat - automatyczny kasjer wyspecjalizowany komputer służący do wypłacania gotówki i przyjmowania depozytów beneficjent - osoba będąca adresatem, odbiorcą środków (obdarowany) bilans - sporządzony okresowo i mający formę dwustronnego zestawienia spis wszystkiego co dane przedsiębiorstwo posiada (aktywa) w wszystkiego co winne jest innym (pasywa) bilon - metalowe monety o niskim nominale banknot - (niem. Banknote, ang. bank-note – kwit bankowy) to pieniądz papierowy emitowany przez centralny bank emisyjny. Jest to pieniądz symbolizujący określoną wartość niepokrytą w jego wartości materialnej. certyfikat - elektroniczny - dowód tożsamości, dzięki któremu możemy być pewni, ze łączymy się z odpowiednia instytucja taka jak bank czy sklep. Certyfikat jest wydawany przez instytucję certyfikującą (np. Signet, VeriSign). kredyt - (z łaciny creditum – pożyczka), odstąpienie określonej wartości w pieniądzu lub towarach pod warunkiem zwrotu równowartości w ustalonym terminie. W umowie kredytowej określony jest czas jej trwania, warunki zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami oraz kwota ewentualnej prowizji dla którejś ze stron umowy lub osoby trzeciej. Stroną pożyczającą pieniądze jest najczęściej bank komercyjny, który udziela kredytu firmom i osobom prywatnym. Bank, chcąc uniknąć ryzyka niespłacenia przez kredytobiorcę kwoty umowy może zażądać zabezpieczenia kredytu hipoteką ustanowioną na nieruchomości stanowiącej własność podmiotu biorącego kredyt (kredyt hipoteczny) lub zastawem przedmiotów wartościowych, papierów wartościowych lub towarów (kredyt lombardowy). W przeciwieństwie do pożyczki bank ma prawo znać przeznaczenie danego kredytu. Bank państwowy udziela kredyt jedynie państwu na pokrycie np. deficytu budżetowego lub deficytu bilansu handlowego. rezerwy obowiązkowe - wyznaczona przez bank centralny obowiązkowa wpłata na rachunek banku komercyjnego w banku centralnym, stanowi to zabezpieczenie dla klientów banku komercyjnego przed jego ewentualnym bankructwem. Sposób na realizację założeń polityki monetarnej państwa.