Depresje u dzieci i młodzieży

Transkrypt

Depresje u dzieci i młodzieży
Depresje u dzieci i młodzieży
Leokadia Burakiewicz
Specjalista psychiatrii dzieci i młodzieży
Ordynator Oddziału Psychiatrycznego
dla dzieci i młodzieży
Konsultant wojewódzki w dziedzinie
psychiatrii dzieci i młodzieży
Podział depresji ze względu na wiek:

Depresja u niemowląt (anaklityczna),

Depresja u dzieci,

Depresja u młodzieży.
Depresja u niemowląt
– reakcja na rozłąkę z matką
3 fazy:



faza buntu – krzyk, płacz, odmowa jedzenia,
faza rozpaczy – apatia, obniżenie napędu
psychoruchowego,
faza rezygnacji – utrata zainteresowania otoczeniem,
utrata apetytu, słabszy rozwój fizyczny i psychiczny.
Depresja u dzieci – przyczyny:







utrata obojga lub jednego z rodziców,
utrata zainteresowania dzieckiem,
depresja lub inna choroba w rodzinie,
przeciążenie obowiązkami szkolnymi,
maltretowanie dziecka,
schorzenia somatyczne (cukrzyca, tarczyca,
nowotwory),
podłoże rodzinne (genetyczne).
Depresja u dzieci – objawy:











drażliwość,
zahamowanie emocjonalne, znudzenie,
trudności w nauce,
unikanie kontaktów z rówieśnikami,
moczenie nocne,
lęki nocne,
objawy autoerotyczne,
napady płaczu, krzyku,
dolegliwości somatyczne (bóle głowy, brzucha,
nudności, zaburzenia snu),
nadmierny lęk przed śmiercią,
zachowania ryzykowne.
Depresja młodzieńcza wg J. Bomba
Jest to niespecyficzna reakcja rozwijającej się
osobowości na niepowodzenia w zakresie próby
uniezależnienia się od rodziców, samooceny,
nawiązywania partnerskich związków z ludźmi.
Rozwojowi tego zaburzenia sprzyja niestabilna
sytuacja rodzinna i szkolna.
Wiek młodzieńczy to okres zaburzeń hormonalnych
(zmiana wyglądu), wyboru zawodu, ustalenia
światopoglądu, stosunku do religii, rozwoju potrzeb
seksualnych.
Częstość występowania: 27 – 54% z tendencją
wzrostową.
Depresja młodzieńcza
– obraz kliniczny:








obniżenie nastroju o różnym nasileniu, u młodszych z
odcieniem dysforii,
podwyższony poziom lęku,
zaburzenia w sferze poznawczej,
uczucie nudy i niemożność przeżywania
przyjemności,
obniżenie poziomu aktywności (łatwe męczenie się,
trudności w porannym wstawaniu),
zaburzenia zachowania (łamanie norm, zakazów,
eksperymenty ze środkami psychoaktywnymi,
nadmierna aktywność seksualna),
zachowania samobójcze,
dolegliwości somatyczne.
Depresja młodzieńcza – leczenie
Psychoterapia – podstawa leczenia
 grupowa – cel: poprawa relacji rówieśniczych,
 indywidualna – cel: poprawa samooceny,
rozładowanie napięcia emocjonalnego.
Farmakoterapia – efekty słabe, chociaż czasem
przynosi doraźne korzyści. Wzrasta ryzyko
samobójstwa.
Choroba afektywna
jedno- lub dwubiegunowa
Początek w adolescencji u 20% chorych.
Szczyt zachorowań w wieku 15 – 19 lat.
Różnice w stosunku do dorosłych:
 krótki czas trwania faz,
 szybka zmiana faz,
 częste fazy psychotyczne,
 częste fazy mieszane.
Leczenie jest podobne jak u dorosłych (lit. stabilizatory
nastroju, neuroleptyki w manii, leki przeciwdepresyjne
w depresji).
Dziękuję za uwagę