Prof. Zbigniew Tadeusz Sitek
Transkrypt
Prof. Zbigniew Tadeusz Sitek
Prof. Zbigniew Tadeusz Sitek Urodził się w Kamienicy Polskiej 14 kwietnia 1928 r. Ukończył Gimnazjum i Liceum H. Sienkiewicza w Częstochowie w 1948 r. Studia na Wydziale Geodezji Górniczej AGH zaliczył w 1952 r. (inżynierskie) i w 1954 r., (magisterskie). Na tymże Wydziale obronił doktorat w 1962 r. a habilitował się w Politechnice Warszawskiej na Wydziale Geodezji i Kartografii w 1966 r. W 1963 r. otrzymał stypendium kanadyjskie i przebywał w Ottawie w latach 1963 – 65 w National Research Council of Canada w Sekcji Badań Fotogrametrycznych. Później w 1973 r. przez 8 miesięcy był tam zatrudniony jako wizytyujący profesor. W latach 1961 – 92 był kierownikiem Zakładu Fotogrametrii AGH a od 1969 – 72 Prodziekanem, a pożniej do 1975 r. Dziekanem macierzystego Wydziału. Był też członkiem senatu AGH w okresie 1972 – 1993 r. Od 1969 r. był członkiem Komitetu Geodezji PAN, a w latach 1985 -1989 jego wiceprzewodniczącym. Był członkiem: Polskiego Towarzystwa Fotogrametrii i Teledetekcji, wiceprzewodniczącym 1968-83, przewodniczącym 1983 – 89, a także członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Fotogrametrii i Teledetekcji - International Society for Photopgrammetry and Remote Sensing (ISPRS), przez dwie kadencje w latach 1974 -80 przewodniczył Komisji międzynarodowej tego Towrzystwa (Ekonomiczne Zawodowe i Edukacyjne Aspekty Fotogrametrii). Był współorganizatorem kongresów ISPRS w Ottawie (1972), Helsinkach (1976) i Hamburgu (1980). Był głównym organizatorem międzynarodowych sympozjów fotogrametrycznych w Krakowie w latach 1974, 1975, 1978, 1979 i w Szczecinie -1985. Jego główne zainteresowania naukowe to opracowanie metod umożliwiających wykorzystanie zwykłych aparatów fotograficznych do wykonywania pomiarów inżynierskich (1960-63) oraz metod i technologii przeprowadzania pomiarów i opracowań map w kopalniach z wykorzystaniem fotogrametrii lotniczej i naziemnej (1960-84), ocena zdjęć „Reseu” oraz ich przydatnoci w wykorzystaniu do zdalnych precyzyjnych pomiarów powierzchni ziemi (1965), opracowanie metod fotogrametrycznej inwentaryzacji obiektów architektonicznych (1970-82), analza techniczno-ekonomiczna pierwszych map przestrzennych sporządzonych techniką stereoortofotogrametrii (1972), opracowania technologiczne umożliwiające sporządznie map ortofotograficznych (1975-80). Dorobek naukowy obejmuje około 200 prac, artykułów, monografi, w tym 17 wydawnictw książkowych i 12 podręczników, a także pod jego redakcją ukazał się pięćiojęzyczny Terminologiczny Słownik Fotogrametryczny (dwa tomy wydane dwukrotnie). Współpracował z różnymi instytucjami będąc członkiem rad nukowych (IGiK) lub rady technicznej w przesiębiorstwach (KPG) także eksportwych (Geopol i Geokart), kilka lat był członkiem Rady Redakcyjnej międzynarodowego czasopisma Photogrammetry and Remote Sensing. Był organizatorem szkoły naukowej w zakresie fotogrametrii inżynieryjnej. Pod jego kierunkiem powstało 9 rozpraw doktorskich. Był rzeczoznawcą Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej, a także opiniodawcą doktoratów h.c. Obecnie jest członkiem Komisji Geoinformatyki PAU, Komisji PAU ds Nagrody Naukowej im. Mikołaja Kopernika Fundacji Miasta Krakowa i członkiem Akademii Inżynierskiej w Polsce. Jest członkiem honorowym Stowarzyszenia Kartografów Brazylijskch (od 1975 r.), Polskiego Towarzystwa Fotogrametrii i Teledetekcji (od 2000 r.) oraz Instytutu Geodezji i Kartografii w Warszawie (od 2003 r.). Jest też od 1996 r. Kuratorem Funduszu Nagród i Stypendiów Fanni i Teodora Blachutów, który działa przy Wydziale Geodeji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH.