CEM I 52,5 R biały

Transkrypt

CEM I 52,5 R biały
cement portlandzki biały
Technologia produkcji białego cementu portlandzkiego
CEM I 52,5 R polega na wspólnym zmieleniu dwóch
składników: klinkieru portlandzkiego o odpowiednim
składzie chemicznym i mineralogicznym oraz wyselek-
cjonowanego surowca siarczanowego pełniącego rolę
Cement portlandzki biały CEM I 52,5 R daje możliwość uzyskania dowolnego koloru wyrobu.
Biały produkt betonowy uzyskuje się, mieszając cement
z czystym, jasnym piaskiem i białymi kruszywami, takimi
jak: granit, biały marmur lub kruszony, wypalany kwarc.
Mieszając z odpowiednimi pigmentami, uzyskuje się produkt
kolorowy.
regulatora czasu wiązania. Proces mielenia zapewnia
równomierne i wysokie rozdrobnienie oraz doskonałą
homogenizację składników.
Powyższe sprawia, że cement ten charakteryzuje się
szeregiem cennych właściwości użytkowych i spektakularnym zastosowaniem.
Właściwości:
Zastosowania:
——Wysokie i powtarzalne parametry jakościowe
——Wysoki stopień białości
——Przyspieszony czas twardnienia i wiązania
——Wysoka wytrzymałość wczesna i końcowa
——Wysokie ciepło uwodnienia
——Wyroby wibroprasowane:
• kostka brukowa, płyty chodnikowe i elewacyjne
oraz inne tego rodzaju wyroby
——Produkcja wyrobów lastryko:
• płytki, parapety, stopnie schodowe
——Produkcja białych i kolorowych wyrobów prefabrykowa nych, w tym galanterii ogrodowej:
• tralki balustrad balkonów i schodów oraz rzeźby,
fontanny, grille
——Wykonywanie i renowacja ozdobnych zewnętrznych
i wewnętrznych elementów budynków:
• płaskorzeźby, gzymsy itp.
——Produkcja białych i kolorowych gotowych mieszanek
dla budownictwa:
• tynki, kleje i zaprawy do murowania i fugowania
——Beton architektoniczny
——Beton komórkowy
www.cx-cementbialy.pl, www.cemex.pl
centrum obsługi klienta CEMENT 800 700 077
Cement
Biały 52,5 R PN-90/B-30010
EN 197-1 – CEM I 52,5 R
Pielęgnacja betonu:
Początek i koniec czasu wiązania
(badanie normowe)
Należy zaznaczyć, że bardzo istotny wpływ na jakość wszelkich betonów wywiera sposób i warunki prowadzenia pielęgnacji. Pielęgnacja powinna zaczynać się możliwie jak
najwcześniej i być prowadzona, w zależności od warunków pogodowych, zgodnie ze specyfikacją dla danych
betonów. Należy podkreślić, że pielęgnacja wymagana jest zawsze. Niewłaściwie prowadzona może być przyczyną obniżenia
wytrzymałości, szczelności, odporności na mróz i inne czynniki
korozyjne, a tym samym obniżenia trwałości betonu.
Najczęściej stosowane rodzaje pielęgnacji to:
pielęgnacja „na mokro” – zraszanie powierzchni betonu
wodą bezpośrednio lub przez ułożoną na nim geowłókninę
lub maty jutowe;
stosowanie osłon – folia zabezpieczająca przed odparowa niem wody lub styropian, wełna mineralna, słoma – zabez pieczające przed niską temperaturą. Można
również
stosować specjalne namioty osłaniające wykonany
element, umożliwiające utrzymanie pożądanej tempera tury i wilgotności;
stosowanie środków ochrony powierzchniowej – są to
specjalne preparaty, które nanoszone na powierzchnię
świeżego
betonu
tworzą
warstwę
utrudniającą
odparowanie wody. Przykładem takiego preparatu jest
Isola Acrytekt.
CEM I 42,5 R
CEM I 52, R
BIAŁY
początek wiązania
koniec wiązania
0 50
czas pomiaru [min]
100
150
200
250
Dynamika narastania wytrzymałości na ściskanie
(badanie normowe w temp. 200C, w/c = 0,50)
80
CEM I 52, R BIAŁY
60
50
Ilość ciepła wydzielana w procesie hydratacji
40
500
30
temperatura zaprawy [0C]
wytrzymałość na ściskanie [MPa]
70
20
10
0
1
2
czas pomiaru [dni]
3
7
14
28
56
90
CEM I 52, R BIAŁY
CEM I 42,5 R
400
300
200
100
0
12 36 czas pomiaru [godz.]
Parametry techniczne:
Powierzchnia właściwa Blaine’a (cm2/g)
Zawartość SO3 (%)
41 48 72
Wymagania norm
Wyniki oznaczeń
(Cementownia)
Badania wg normy
≥ 2500
4080
PN­-EN 196­- 6
≤4
3,82
PN­-EN 196­-2
≤ 0,1
0,06
PN-­EN 196­-21
Początek wiązania (min)
≥ 45
140
PN­-EN 196­-3
Koniec wiązania (min)
≤ 600
170
PN­-EN 196­-3
Zmiana objętości (mm)
Zawartość Cl (%)
≤ 10
0,8
PN­-EN 196-­3
Wytrzymałość zaprawy na ściskanie (MPa)
– ­po 2 dniach
­– po 28 dniach
≥ 30
≥ 52,5
36,0
56,6
PN­-EN 196-­1
Pozostałość nierozpuszczalna (%)
≤ 5,0
0,43
PN­-EN 196­-2
Straty prażenia (%)
≤ 5,0
2,10
PN­-EN 196­-2
Stopień białości (%)
≥ 75
85,0