Zmarł prof. dr hab. Zdzisław Wilkaniec

Zmarł prof. dr hab. Zdzisław Wilkaniec
Prof. dr hab. Zdzisław Wilkaniec
(1941-2016)
Prof. dr hab. Zdzisław Wilkaniec urodził się 2 września 1941 roku w Sokołach (Litwa).
Był absolwentem Wydziału Rolnictwa Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu (1966). Stopień
doktora nauk rolniczych uzyskał w roku 1972, a doktora habilitowanego w roku 1991,
na macierzystej Uczelni. Tytuł naukowy profesora uzyskał w roku 1999. W latach 1994-1997
oraz 2000-2009 pełnił funkcję kierownika Katedry Hodowli Owadów Użytkowych, a od roku
2009 do przejścia na emeryturę - kierownika Zakładu Hodowli Owadów Użytkowych
Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. W roku 2002 został Dziekanem Wydziału
Hodowli i Biologii Zwierząt i pełnił tę funkcję przez dwie kadencje do roku 2008.
Profesor Wilkaniec aktywnie działał w środowisku naukowym i wśród praktyków
pszczelarstwa. W latach 1994-2004, przez 2 kadencje był prezesem Pszczelniczego
Towarzystwa Naukowego. Od roku 2001 do przejścia na emeryturę pełnił funkcję redaktora
działu pollination insects w czasopiśmie Journal of Apicultural Science. Był członkiem lub
przewodniczącym wielu komisji wydziałowych i senackich w macierzystej Uczelni.
Profesor Zdzisław Wilkaniec był cenionym i lubianym nauczycielem akademickim.
Prowadził wykłady z przedmiotów: ,,Pszczelnictwo”, ,,Hodowla owadów użytkowych”,
,,Gospodarka pasieczna”, ,,Entomologia”, „Apiagroturystyka”, „Owady użytkowe” zarówno
na macierzystym Wydziale jak i na innych wydziałach Uczelni. Prowadził też wykłady
monograficzne na studiach doktoranckich. Był współautorem i redaktorem skryptuprzewodnika do ćwiczeń. Wypromował 115 magistrów.
Główne kierunki badawcze Profesora obejmowały: ocenę szkodliwości pestycydów
stosowanych w ochronie roślin w stosunku do pszczoły miodnej oraz pszczół dziko żyjących;
badania nad bionomią oraz wykorzystaniem pszczół dziko żyjących i pszczoły miodnej
w zapylaniu roślin uprawnych; opracowanie metod chowu wybranych gatunków trzmieli
i pszczoły murarki ogrodowej (Osmia rufa L.) oraz jej efektywnej reprodukcji; ocenę
efektywności zapylania roślin sadowniczych i nasiennych przez pszczołę; samotniczą Osmia
rufa L. oraz pszczołę miodną. Współpracował z licznymi krajowymi i zagranicznymi
ośrodkami naukowymi. Był współautorem 8 książek i podręczników akademickich, autorem
3 wdrożeń, 59 oryginalnych prac twórczych, 21 artykułów naukowych, licznych prac
i streszczeń konferencyjnych oraz artykułów popularnonaukowych i popularnych.
Był promotorem 4 prac doktorskich, recenzentem 7 prac doktorskich, 5 recenzji dorobku
przy ubieganiu się o stopień doktora habilitowanego oraz 3 recenzji dorobku przy ubieganiu
się o tytuł profesora.
Za osiągnięcia naukowe, dydaktyczne i organizacyjne otrzymał m.in.: Medal Komisji
Edukacji Narodowej (2008), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2005), Złoty
Krzyż Zasługi (1988), Srebrny Krzyż Zasięgi (1981), Nagrodę; Zespołową II stopnia Ministra
Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz liczne nagrody JM Rektora AR/UP w Poznaniu.