termin przydatności do spożycia, a data minimalnej

TERMIN PRZYDATNOŚCI DO
SPOŻYCIA, A DATA MINIMALNEJ
TRWAŁOŚCI.
Na opakowaniach produktów spożywczych znajdują się napisy „należy spożyć do: dzień,
miesiąc, rok” albo „najlepiej spożyć przed”. Często nie zwracamy na nie uwagi lub też
uważamy, że znaczą one to samo. Trzeba zaznaczyć, iż koniecznie powinniśmy czytać
terminy podane na etykiecie i wiedzieć, że te znaczenia różnią się od siebie.
„Należy spożyć do: (data)” – to termin przydatności do spożycia. Podaje się go w
przypadku produktów nietrwałych, czyli takich, które szybko się psują. Znajdziecie go więc
na przykład: na wędlinach, serach pleśniowych, jogurtach, czy rybach. Data podana na
etykiecie jest terminem granicznym, po jego przekroczeniu znacząco wzrasta
niebezpieczeństwo zagrożenia zdrowia. Nie musi to oznaczać, że następnego dnia po
przekroczeniu daty przydatności do spożycia natychmiast się zatrujemy. Bądźmy jednak
świadomi tego, że nawet w żywności wyglądającej dobrze, mogą rozwijać się niebezpieczne
dla zdrowia bakterie. Pamiętajmy - w sklepach towar z przekroczonym terminem
przydatności do spożycia powinien zostać wycofany z obrotu; nie może być
sprzedawany na przykład po niższej cenie.
„Najlepiej spożyć przed” – to data minimalnej trwałości. Innymi słowy to termin do
którego dany produkt zachowuje swoją najwyższą jakość. Taki napis znajduje się na
żywności suchej i konserwach, na przykład: soli, cukrze, kawie, herbacie, makaronie, kaszy,
mące, czekoladzie czy sardynkach w puszce. Po upływie terminu minimalnej trwałości
produkt może pogorszyć swoją jakość w stosunku do produktu świeżo wyprodukowanego;
nie znaczy to jednak, że żywność po przekroczeniu daty minimalnej trwałości staje się
niebezpieczna. Data ta jest rodzajem gwarancji, jaką producent daje konsumentowi. W tym
okresie żywność zachowuje swoje najlepsze cechy. Oczywiście, aby taka gwarancja
zadziałała, musimy przestrzegać zaleceń odnośnie przechowywania zawartych na
opakowaniu.
Co powinniśmy zrobić, kiedy data minimalnej trwałości minęła? O ile żywność
przechowywana była zgodnie z zaleceniami producenta, sprawdzamy kolejno: czy
opakowanie nie jest uszkodzone, czy żywność wygląda i pachnie normalnie oraz czy nie
zamieszkali w niej jacyś lokatorzy, a na końcu sprawdzamy czy jedzenie smakuje normalnie.
Zdaniem Belgijskiej Agencji Żywności (AFSCA) makaron, mąkę, sól, cukier, ryż, kawę, miód
można jeść nawet rok po przekroczeniu daty minimalnej trwałości. Natomiast czekolada,
herbatniki, twarde sery jak parmezan, czy płatki kukurydziane nadają się do zjedzenia przez
dwa miesiące po upływie daty minimalnej trwałości. Warto jednak pamiętać, że każdy może
inaczej zareagować po spożyciu przeterminowanych produktów.
Czy żywność, którą wyrzucamy, musi być zmarnowana? Jeżeli data minimalnej trwałości
została niewiele przekroczona, ale boimy się jeść taki produkt, zawsze można go oddać do
banku żywności. Natomiast osoby posiadające własny ogródek mogą przerobić
przeterminowaną żywność na kompost.