Oporność na leki przeciwpłytkowe
Transkrypt
Oporność na leki przeciwpłytkowe
radiolog.pl Oporność na leki przeciwpłytkowe W związku z potwierdzonymi naukowo korzyściami wynikającymi ze stosowania leków przeciwpłytkowych, takich jak kwas acetylosalicylowy (ASA) czy klopidogrel, leki te stanowią obecnie jeden z kanonów współczesnej farmakoterapii kardiologicznej (i nie tylko). Szacuje się, że w chwili obecnej kilkadziesiąt milionów ludzi na świecie przyjmuje wyżej wymienione leki, co pozwala w sposób istotny ograniczyć ilość zdarzeń sercowo-naczyniowych. Z drugiej jednak strony, u pewnego odsetka chorych, odpowiedź na leczenie przeciwpłytkowe jest co najmniej niezadowalająca a to z kolei ma ściśle określone skutki kliniczne. Oporność na ASA - definicja i metody wykrywania Od 1897 roku, kiedy to za sprawą Hoffmanna zsyntetyzowany został ASA, minęło już ponad 100 lat. Pomimo to, nie stracił on na znaczeniu i jest najczęściej stosowanym lekiem na świecie. Ogromną rzeszę beneficjentów ASA stanowią pacjenci kardiologiczni, w przypadku których wykorzystywane jest działanie przeciwpłytkowe tego leku. Polega ono na nieodwracalnej inaktywacji cyklooksygenazy-1 (COX-1) poprzez acetylację seryny w pozycji 529. Ponieważ COX katalizuje reakcję utleniania kwasu arachidonowego do nadtlenków prostaglandynowych, ASA hamuje w ten sposób konwersję tegoż kwasu do prostaglandyny H2 i w dalszej kolejności tworzenie płytkowego tromboksanu A2 (TxA2). Dzięki zmniejszonej generacji TxA2 a co za tym idzie zmniejszonej aktywacji płytek, ASA pozwolił w grupie wysokiego ryzyka na 25-30% redukcję twardych punktów końcowych, takich jak zawał serca, udar mózgu czy zgon [1]. Niestety, obserwacje wskazują, że u 10-20% pacjentów, pomimo stosowania ASA, dochodzi w dłuższej perspektywie do wystąpienia incydentów naczyniowych [2]. Są także dane wskazujące, że niedostateczne hamowanie płytek przez ASA może dotyczyć nawet 45% pacjentów [3]. W związku z tym, powstało pojęcie ?oporności na ASA?, co najprościej rzecz ujmując sprowadza się do zmniejszonej odpowiedzi lub braku odpowiedzi na ten lek. W rzeczywistości jednak, zdefiniowanie oporności na ASA nie jest takie proste i jak do tej pory nie został w tej kwestii osiągnięty consensus. Pierwsza definicja tego zjawiska, to definicja kliniczna. Oznacza ona ni mniej ni więcej jak wystąpienie incydentu sercowo-naczyniowego, pomimo stosowania ASA. Takie spojrzenie nie wydaje się jednak być najszczęśliwsze. Wszak trudno jest określić, czy takowy incydent spowodowany jest nieskutecznością kliniczną leku czy może innymi przyczynami. Właściwszym podejściem jest ocena tego zjawiska za pomocą metod laboratoryjnych (tabela 1). Niestety nie określono jak do tej pory, która z nich powinna być uznana za referencyjną. Brak zgodności co do wyboru konkretnej metody, punktów odcięcia a nawet samej definicji oporności na ASA sprawia, że wyniki badań są bardzo rozbieżne. Wśród pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego odsetek pacjentów opornych na ASA szacuje się na 5%-45%, natomiast w przypadku pacjentów z udarem mózgu aż na 5%-65% [4,5] Tabela 1 Czas krwawienia - nie stosowany ze względu na małą powtarzalność © 2000-2017 Activeweb Medical Solutions. Wszelkie prawa zastrzeżone. str. 1/6 radiolog.pl Optyczna agregometria - pomiar agregacji płytek pod wpływem substratów (kwas arachidonowy, ADP, adrenalina, kolagen). Obecnie metoda najpopularniejsza, lecz skomplikowana i czasochłonna. Większość autorów definiuje oporność na ASA jako średnią agregację >70% w odpowiedzi na 10?M ADP i średnią agregację >20% w odpowiedzi na 0,5 mg/ml kwasu arachidonowego. Pomiar czasu okluzji w aparacie PFA-100 - pomiar agregacji płytek zależnej od sił ścinających we krwi pełnej. Pełną krew z antykoagulantem aspiruje się przez otwór w błonie pokrytej kolagenem i ADP lub kolagenem i adrenaliną. PFA-100 badając w ten sposób funkcję płytek naśladuje pomiar czasu krwawienia w badaniu hemostazy. Po pewnym czasie, określanym mianem czasu okluzji, powstaje czop płytkowy zamykający otwór. Oporność na ASA definiuje się jako prawidłowy czas okluzji przy kolagenie i/lub adrenalinie mimo leczenia ASA (?165-193 sekund). RPFA - szybki test funkcji płytek. Ocenia agregację płytek na podstawie oceny interakcji receptora GP IIb/IIIa z mikrocząsteczkami pokrytymi fibrynogenem. Wynik podaje się w jednostkach odpowiedzi na ASA (ARU). Oporność na ASA definiuje się jako wynik >550 ARU. RPFA nie jest testem idealnym, gdyż jego wynik zależy od działania antagonistów receptora GP IIb/IIIa, dipirydamolu, klopidogrelu i streptokinazy. Ocena poziomu tromboksanu B2 w surowicy i jego pochodnych w moczu ocenie podlega stężenie TxB2 w surowicy lub stężenie 11-dehydro-TxB2 w moczu (stabilnego metabolitu TxA2). Wynik badania obrazuje stopień METODY hamowania COX-1 przez ASA. Jak do tej pory nie ustalono dokładnych BIOCHEMICZNE kryteriów oceny tego testu. Opornośc na ASA - mechanizmy i skutki kliniczne Mechanizmy prowadzące do oporności płytek na ASA nie są do końca poznane. Wśród nich wymienia się dwie duże grupy, zależne i niezależne od tromboksanu (tabela 2). Tabela 2 GENETYCZNE polimorfizm COX1, ZALEŻNE ODActiveweb Medical Solutions. Wszelkie prawa zastrzeżone. © 2000-2017 TROMBOKSANU str. 2/6 radiolog.pl polimorfizm COX2, polimorfizm rec. dla GP IIb/IIIa: polimorfizm PIA2, polimorfizm rec. dla kolagenu nieprzestrzeganie zaleceń, zbyt mała dawka ASA, FARMAKOLOGICZNE/ FARMAKOKINETYCZNE gromadzenie salicylanów w miejscu wiązania ASA, jednoczesne stosowanie NLPZ, zwiększony obrót płytek zwiększona wrażliwość na kolagen, NIEZALEŻNE OD TROMBOKSANU zwiększona wrażliwość na ADP, stres oksydacyjny, metaboliczne Jeśli chodzi o przyczyny zależne od tromboksanu, na szczególną uwagę zasługuje zwiększony obrót płytek. Otóż w warunkach fizjologicznych, dojrzałe postacie płytek zawierają jedynie izoformę COX1, podczas gdy młoda populacja płytek, zawierająca izoformę COX2, stanowi jedynie około 10% całej populacji [6]. W przypadku zwiększonego obrotu, liczba tych ostatnich może wzrosnąć na tyle, że dochodzi do oznaczalnej produkcji TxA2 przez COX2, która w porównaniu do COX1 jest 150 razy słabiej hamowana przez ASA [7]. Przykładem sytuacji zwiększonego obrotu płytek jest © 2000-2017 Activeweb Medical Solutions. Wszelkie prawa zastrzeżone. str. 3/6 radiolog.pl chociażby operacja pomostowania aortalno-wieńcowego (CABG). Jak wykazały badania, u pacjentów po CABG, ekspresja COX2 wzrasta aż 16-krotnie w 5. dniu po operacji [8]. Wśród czynników farmakologicznych i farmakokinetycznych należy zwrócić szczególną uwagę na łączne stosowanie ASA i ibuprofenu. Badania wskazują, że lek ten, będący kompetycyjnym odwracalnym inhibitorem COX1, przyjęty przed ASA, hamuje jego działanie przeciwpłytkowe [9]. Ma to ściśle określone implikacje kliniczne. Otóż wykazano, że ibuprofen podawany wraz z ASA, zwiększa ryzyko incydentów sercowo-naczyniowych [10]. Niezależnie od przyjętych kryteriów czy rodzaju wykorzystywanego testu, oporność na ASA stanowi niekorzystny czynnik prognostyczny. Potwierdzają to między innymi opublikowane na łamach Circulation wyniki badania HOPE, w którym pacjentów podzielono w zależności od wyjściowego poziomu 11-dehydro-TxB2 [11]. Okazało się, że pacjenci mieszczący się w górnym kwartylu, w porównaniu do pacjentów w najniższym kwartylu, obciążeni byli 2-krotnie większym ryzykiem zawału serca i 3,5 razy większym ryzykiem zgonu sercowo-naczyniowego. W innym, prospektywnym badaniu, obejmującym pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową, stwierdzenie oporności za pomocą agregometrii, związane było w obserwacji 2 letniej z 3-krotnie większym ryzykiem poważnych incydentów sercowo-naczyniowych (udar mózgu, zawał serca lub zgon) [12]. Jeszcze większym ryzykiem wystąpienia poważnych incydentów obciążona jest grupa pacjentów po udarze mózgu. W ich przypadku, ryzyko to wzrasta aż 10-krotnie [13]. Wykazano także związek pomiędzy opornością na ASA a ryzykiem ponownej niedrożności u pacjentów z chromaniem przestankowym, poddanych zabiegowi angioplastyki obwodowej [14]. Opornośc na klopidogrel - definicja i sposoby wykrywania Klopidogrel, obok tiklopidyny, należy do pochodnych tienopirydyny. Jego działanie polega na selektywnym i nieodwracalnym blokowaniu receptora P2Y12, co skutkuje zahamowaniem aktywacji płytek przez ADP. Podobnie jak w przypadku ASA, wiedza na temat oporności na klopidogrel jest niepełna, co stanowi olbrzymie wyzwanie dla współczesnej kardiologii. Jeśli chodzi o rozpoznawanie tego zjawiska, to wykorzystuje się głównie metodę agregometrii optycznej z użyciem ADP [15]. Jeśli podczas leczenia klopidogrelem, zahamowanie agregacji płytek pod wpływem ADP jest 30% mamy do czynienia z pacjentami reagującymi na wymienione leczenie. Biorąc pod uwagę powyższe kryteria 5%-22% pacjentów to pacjenci nie reagujący, natomiast 9%-32% to pacjenci słabo reagujący na klopidogrel [16-18]. Warto także wspomnieć, iż w jednym z badań wykazano, że duży stopień agregacji płytek przed włączeniem leczenia, stanowi niezależny czynnik ryzyka oporności na klopidogrel [16]. Inną metodą jest cytofluorymetryczna ocena fosforylacji fosfoproteiny aktywowanej wazodylatatorem (VASP). Metoda ta bada blokowanie receptora P2Y12 przez aktywną postać leku i w odróżnieniu do agregometrii nie wymaga oceny poziomu agregacji przed jego podaniem. Metoda ta, choć kosztowna, wydaje się być najdokładniejsza. Oporność na klopidogrel - mechanizmy i skutki kliniczne Na chwilę obecną, mechanizmy oporności na klopidogrel, podobnie jak w przypadku ASA, nie są w pełni poznane. Przykłady czynników wpływających na powstanie tego zjawiska wymienione zostały w tabeli 3. Tabela 3 © 2000-2017 Activeweb Medical Solutions. Wszelkie prawa zastrzeżone. str. 4/6 radiolog.pl polimorfizm receptora dla P2Y12, GENETYCZNE zmienność genetyczna aktywności CYP 3A4, nieprzestrzeganie zaleceń, FARMAKOKINETYCZNE/ FARMAKODYNAMICZNE ZWIĘKSZONA REAKTYWNOŚĆ PŁYTEK zbyt mała dawka, interakcje lekowe zmieniające aktywację klopidogrelu zależną od CYP 3A4 zwiększona wrażliwość na kolagen i ADP, zwiększona aktywacja GP IIb/IIIa oporność na insulinę, METABOLICZNE cukrzyca, otyłość INNE zaburzenia postreceptorowej transmisji sygnału Podobnie jak w przypadku ASA, zjawisko oporności związane jest z większym ryzykiem wystąpienia powikłań. W jednym z badań, u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym z uniesieniem odcinka ST i występującą opornością na klopidogrel, u których wykonano PCI z implantacją stentu, istotnie częściej dochodziło do ponownych incydentów sercowo-naczyniowych. [19]. Podsumowanie Biorąc pod uwagę szerokie stosowanie leków antyagregacyjnych oraz wyniki dotychczasowych © 2000-2017 Activeweb Medical Solutions. Wszelkie prawa zastrzeżone. str. 5/6 radiolog.pl badań, można domniemywać, że zjawisko oporności na ASA i/lub klopidogrel ma ogromne znaczenie kliniczne. Pomimo coraz większej wiedzy na ten temat, wiele bardzo ważnych pytań pozostaje nadal bez odpowiedzi. Wydaje się, że na chwilę obecną najistotniejsze jest rozwiązanie problemów związanych z definiowaniem tego zjawiska oraz z określeniem dokładnych kryteriów jego rozpoznawania. Będzie to pierwszy krok w kierunku opracowania skutecznych metod leczenia oporności na leki przeciwpłytkowe. © 2000-2017 Activeweb Medical Solutions. Wszelkie prawa zastrzeżone. str. 6/6