witacz_pb_tekst_opis..

Warszawa dn. 15.03.2012
Projekt wykonawczy witacza warszawskiego - R1
Inwestor: Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie, 00-810 Warszawa, ul. Chmielna 120
Projektant: Towarzystwo Projektowe SC Grzegorz Niwiński, Jerzy Porębski
Opis techniczny
Witacz ma formę pofałdowanej taśmy pionowej o wysokości 3,0 m i całkowitej długości około
31 metrów. Taśma wykonana jest z brytów siatki architektonicznej uplecionej z prętów
nierdzewnych o średnicy 5 mm na osnowie z 3 drutów nierdzewnych o średnicy 3 mm.
Długość brytów można dobrać do możliwości producenta. Całkowita długość fali zrobionej z
siatki wynosi 36,6 metra bieżącego. Bryty siatki zamocowane są w modułowym jarzmie (12
modułów) i skręcone pomiędzy sobą na złącza systemowe ze stali nierdzewnej.
Moduły jarzma zespawane są z płyt stalowych o grubości 12 mm wycinanych laserem. W
pionowym elemencie jarzma wycięte są fasolowe otwory pod śruby M10. Siatka
umieszczona jest pomiędzy pionowym elementem jarzma a płytą dociskającą. Obie części
jarzma: stała i dociskająca skręcone są na śruby M10. Końcowe fragmenty siatki są
zawinięte i tworzą przestrzenne elementy wertykalne. Całość każdego modułu jarzma oraz
płyty dociskające są ocynkowane ogniowo. Poszczególne moduły jarzma przykręcone są do
betonowych prefabrykatów fundamentowych zbrojonych o wymiarach 80 x 60 x 40 cm przy
pomocy śrub M16 i kołków rozporowych. Otwory pod śruby fundamentowe wiercone są na
budowie. Prefabrykaty betonowe są zbrojone na dole i na górze siatką z prętów
zbrojeniowych o średnicy 6 mm o wielkości oczka 8 x 8 cm. Prefabrykaty fundamentowe są
umieszczone w gruncie rodzimym ustabilizowanym podsypką z chudego cementu o grubości
5 cm. Prefabrykaty fundamentowe wraz z częścią jarzma obsypane są ziemią ubijaną w
warstwach co 20 cm.
Wewnątrz większego elementu wertykalnego utworzonego z zawiniętej siatki znajduje się
podkonstrukcja zespawana z płyt stalowych o grubości 12 mm przyspawana do końcowego
modułu jarzma. Po obu stronach ocynkowanej ogniowo podkonstrukcji przykręcone są
stylizowane emblematy syrenki z napisem „Zakochaj się w Warszawie” wykonane z 20 mm
płyty przezroczystego pleksi, do której przyklejone są elementy z różnokolorowego,
translucentnego pleksi o grubości 6 mm uformowane we fragmenty emblematu syrenki i
napisu. Kolory elementów syrenki zgodne z katalogiem identyfikacji wizualnej miasta st.
Warszawy. Podkłady emblematu z przezroczystego pleksi przykręcone są do podkonstrukcji
stalowej przy pomocy glassholderów ze stali nierdzewnej, które wkręcone są w gwintowane
elementy przyspawane do podkonstrukcji. W pewnej odległości od emblematu syrenki do
obu stron siatki przykręcone są na glasshodery ze stali nierdzewnej płaty przezroczystego
pleksi z naklejonymi literami z pleksi białego translucentnego. Litery tworzą napis
www.um.warszawa.pl .
Do obu stron siatki przymocowane są wykonane na zamówienie liniowe, szczelne i
elastyczne oprawy oświetleniowe. Źródłem światła są moduły z diodami LED o mocy 9,6W/m
tworzące linie o dowolnej długości z połączeniami zachowującymi szczelność. Dyfuzor
opalowy chroniący z zewnątrz moduły świetlne oraz przewód elektryczny, wykonany jest z
elastycznego odpornego na uszkodzenia mechaniczne tworzywa sztucznego. Radiator
1
aluminiowy elastyczny zapewnia odpowiednie odprowadzanie ciepła. Liniowe oprawy
zamocowane są do siatki architektonicznej przy pomocy zaczepów z drutu ze stali
nierdzewnej o średnicy 2 mm. Przewody wychodzące z opraw tylko z jednej strony taśmy,
prowadzone są w pionowej listwie kablowej przykręconej do większego elementu
wertykalnego utworzonego z zawiniętej siatki i poprzez szczelny plastikowy przepust rurowy
biegnący pod ziemią, wprowadzone są do szafki przyłączeniowej zawierającej 40 zasilaczy
elektronicznych przystosowanych do ściemniania opraw. Układ linii świetlnych przedstawiony
jest w rysunkowej części projektu. Dokładne długości opraw oraz sposób ich podłączenia
podane są w projekcie elektrycznym.
Wolnostojąca szafka przyłączeniowa wykonana jest ze spawanych profili stalowych 30 x 30
mm ocynkowanych, obłożonych blachami aluminiowymi malowanymi proszkowo na kolor
RAL 9007. Blachy mocowane są do konstrukcji stalowej na blachowkręty. Po dwóch
stronach szafki znajdują się klapy otwierane do góry umożliwiające dostęp do wnętrza.
Zasilacze przykręcone są do obu stron ścianki wewnętrznej skrzynki wykonanej z burtowych
profili aluminiowych SAPA 75022 anodowanych. Profile aluminiowe odprowadzają ciepło
wytworzone przez zasilacze do otworów w górnej pokrywie szafki przyłączeniowej. Szafka
stoi na trzech stopach wykonanych ze stalowych rur o średnicy 110 mm przyspawanych do
płyt stalowych o grubości 12 mm. Wewnątrz zewnętrznych stóp doprowadzony jest kabel
zasilający oraz wyprowadzone są kable niskonapięciowe do opraw oświetleniowych. Stopy
ocynkowane ogniowo przymocowane są przy pomocy śrub M16 i kołków rozporowych do
trzech prefabrykatów z betonu zbrojonego o wymiarach 40 x 40 x 40 cm. Prefabrykaty
betonowe są zbrojone na dole i na górze siatką z prętów zbrojeniowych o średnicy 6 mm o
wielkości oczka 8 x 8 cm. Otwory pod śruby fundamentowe wiercone są w betonie na
miejscu. Projekt elektryczny zawierający komponenty wewnętrzne szafki przyłączeniowej w
załączeniu.
Projektowana lokalizacja witacza warszawskiego:
− wylot na Gdańsk – Ulica Pułkowa.
Witacz usytuowany jest w pasie rozdzielającym jezdnie. Niezbędny jest demontaż jednej
latarni w danej lokalizacji. Dokładna lokalizacja przedstawiona w dokumentacji projektowej.
Budowa witacza warszawskiego jest konstrukcją nietypową, której realizacja, według opinii
dwóch niezależnych konstruktorów, powinna być poprzedzona próbami przeprowadzonymi
na mokapie fragmentu witacza w skali 1:1. Obliczenia prowadzone klasycznymi metodami
inżynierskimi nie są w pełni miarodajne, chociaż potwierdziły wstępnie wymaganą sztywność
i odporność na wiatr. W przypadku jakichkolwiek problemów ze sztywnością ujawnionymi
podczas prób na mokapie istnieje możliwość pogrubienia prętów siatki, aż do uzyskania
zadowalających wyników prób.
Grzegorz Niwiński i Jerzy Porębski
2