Pamięci doktora Tiziano baccetti In memory of Doctor tiziano

Wspomnienia
Tom 7, nr 4, 2011
Remembrance
Volume 7, no 4, 2011
Pamięci doktora
Tiziano baccetti
In memory of Doctor
tiziano baccetti
Nigdy nie zapomnę daty 25.11.2011 roku, to dzień imienin mojej
córki Kasi i jednoczenie data śmierci jednego z najwspanialszych
ludzi jakich dane mi było poznać dr Tiziano Baccetti. Wiadomość
o wypadku, który miał miejsce w Pradze była niewiarygodna
wręcz niewyobrażalnie smutna i tragiczna. Nawet w dniu Jego
pogrzebu, który miał miejsce 30 listopada w Jego rodzinnym
mieście Florencji trudno było pogodzić się z myślą, że już więcej
się nie spotkamy. Rozpacz po śmierci Tiziano ogarnęła nie
tylko jego rodzinę i przyjaciół ale także rzesze lekarzy na całym
świecie. Na facebooku powstała strona grupy In Memory of
Dr. Tiziano Baccetti, na której wpisane są ciepłe słowa pożegnania
od przyjaciół, kolegów, uczestników kursów oraz pacjentów.
Kościół św. Katarzyny ze Sieny w którym odbyła się msza święta
w Jego intencji był pełen gości z całego świata, którzy chcieli
oddać hołd temu charyzmatycznemu człowiekowi i wykładowcy.
Przepięknymi słowami pożegnał Go jego wspaniały mentor
i wielki przyjaciel prof. James McNamara.
Dr Tiziano Baccetti urodził się we Florencji 7 stycznia 1966 roku. Był adiunktem na Uniwersytecie we Florencji oraz w ramach
programu „Thomas M. Visiting Scholar” w Klinice Ortodoncji i Stomatologii Dziecięcej na Uniwersytecie w Michigan, Ann
Arbor. Studia na Wydziale Stomatologii ukończył z wyróżnieniem w 1989 roku. W 1996 roku otrzymał stopień doktora
nauk medycznych, w tym samym roku został wyróżniony Narodową Nagrodą Włoskiego Towarzystwa Ortodontycznego
za najlepszy artykuł naukowy.
W 2001 roku otrzymał „Research Award of the Angle Society” za najlepszy artykuł opublikowany w „Angle Orthodontist”
w latach 2001-2003. Przez 12 lat miał wykłady na corocznych zjazdach Amerykańskiego Towarzystwa Ortodontycznego.
Wyniki swoich badań przedstawiał na międzynarodowych kongresach i sympozjach ortodontycznych w ponad 30 krajach
na świecie. Był autorem i współautorem wielu prac publikowanych w prestiżowych czasopismach ortodontycznych. W maju
2011 roku dr Baccetti wygłosił wykład honorowy Salzmann Lecture na dorocznym zjeździe Amerykańskiego Towarzystwa
Ortodontycznego w Chicago.
Był najmłodszym ortodontą spośród całego grona lekarzy którzy zostali uhonorowani prestiżową nagrodą imienia
A. Jacoba Salzmanna oraz czwartym reprezentantem Europy w ciągu ostatnich 60 lat przyznawania tej nagrody. Jego
wykładu wysłuchało około 3 tysięcy lekarzy.
Kiedy w 2005 roku Pani Profesor Anna Komorowska zaproponowała zaproszenie dr Baccettiego do wygłoszenia wykładu
wprowadzającego na 10. Zjeździe Polskiego Towarzystwa Ortodontycznego w Warszawie zrobiłam to z wielką nieśmiałością.
Nie przypuszczałam, że zgodzi się natychmiast a Jego przyjazd zaowocuje tak wspaniałą współpracą. Nie myślałam również, że
nasza znajomość przerodzi się w przyjaźń. Był człowiekiem bardzo otwartym, budującym pozytywne relacje. Jego pasją była
praca naukowa i poznawanie ludzi. Uważał, że każdy człowiek jest ważny i od każdego można się czegoś nauczyć. Zachęcał
młodych kolegów do prowadzenia badań naukowych i publikacji. Jego wiedza i charyzma spowodowała, że wykłady które
prowadził cieszyły się ogromną popularnością. Szybko zdobył uznanie polskich ortodontów, a w 2006 roku został wybrany
Honorowym Członkiem PTO. Bardzo lubił przyjeżdżać do Warszawy. Miał kalendarz wypełniony terminami kursów na trzy
lata do przodu, ale polscy lekarze zajmowali szczególne miejsce w Jego planach i kurs w Warszawie był zagwarantowany.
Wraz z Jego śmiercią świat ortodontyczny poniósł niepowetowaną stratę. Był uznanym naukowcem, który swoje wykłady
prezentował z niemiecką precyzją i włoską fantazją. Emanował radością i poczuciem satysfakcji z dobrze wykonanej pracy
i osiągniętych sukcesów. Był u szczytu sławy, Jego tragiczna śmierć przerwała brutalnie plany na przyszłość których było tak wiele.
Polska zajmowała szczególne miejsce w Jego życiu - nie tylko zawodowym. Pozostawił wśród nas wielu przyjaciół i pustkę
nie do wypełnienia.
Barbara Wyszomirska-Zdybel
FORUM
ORTODONTYCZNE
219
ORTHODONTIC
FORUM