Dokument w formacie pdf - Zarząd Główny YACHT KLUBU POLSKI

STROJE KLUBOWE
YACHT KLUBU POLSKI
WSTĘP
Wśród wielu różnorodnych form przechowywanych tradycji,
będących specyfiką Yacht Klubu Polski, zachował się również
zwyczaj noszenia strojów klubowych. Jak każdy zewnętrzny wyróżnik
określonej organizacji czy grupy społecznej, mundur klubowy
obliguje członków Klubu do co najmniej poprawnego zachowania się,
w myśl zasady, że strój zobowiązuje, a jednocześnie jest źródłem
dumy z tytułu widocznej przynależności do pozytywnie wyróżniającej
się organizacji. Strój organizacyjny przeciwdziała anonimowemu
wsiąkaniu w bezimienny tłum. Jest wyróżnikiem na zewnątrz, a
jednocześnie czynnikiem integrującym i wiążącym Kolegów
wewnątrz Klubu. W tym zawiera się – z grubsza biorąc – sens
posiadania i noszenia stroju klubowego. W tym również tkwi jego
wartość wychowawcza. Dlatego mimo zmieniających się warunków
społecznych, bytowych itd. zachowujemy nasze stroje klubowe.
I. RODZAJE STROJÓW KLUBOWYCH
1. STRÓJ Nr 1
- czapka
- to nasz stary, przeszło sześćdziesięcioletnią
tradycją uświęcony tzw. mundur. Składają się
nań niżej wymienione i opisane części:
- kroju stosowanego w marynarce, z granatowego
sukna, z daszkiem sukiennym naszytym
przymarszczoną, ozdobną czarną taśmą. Otok
czapki jest obciągnięty czarną jedwabną taśmą z
liśćmi dębowymi. Czapka posiada podpinkę
plecioną z czarnego, jedwabnego sznura,
umocowaną na 2-ch małych czarnych guzikach z
wytłoczonymi kotwicami. Z przodu pośrodku, na
1
- marynarka
- spodnie
- koszula
- krawat
- skarpetki
- półbuty
styku otoku i główki przykręca się emblemat
klubowy – tak zwany „znaczek czapkowy”.
- granatowa, dwurzędowa z trzema parami
guzików, z tym że dwie dolne są zapinane, a
trzecia wolna. Guziki czarne z wytłoczonymi
kotwicami, na przodzie marynarki duże, a na
rękawach po trzy przy każdym, małe – tego
samego wzoru – identyczne jak przy czapce.
- granatowe bez mankietów.
(Marynarka i spodnie winny być uszyte z tkaniny
mundurowej
w
kolorze
tak
zwanego
marynarskiego granatu.)
-z wykładanym kołnierzykiem, zawsze biała.
- czarny, może być z wyrobionym znaczkiem
YKP.
- czarne.
-czarne.
W okresie letnim, od otwarcia do zakończenia sezonu żeglarskiego
obowiązuje noszenie na czapkach białych pokrowców lub letnich
czapek z białą główką. Dopuszcza się również w tym okresie, a w
czasie oficjalnych uroczystości zaleca – noszenie białych spodni w
miejsce granatowych; obowiązują wówczas białe skarpetki i białe
półbuty. Białych spodnie nie używa się w czasie oficjalnych
uroczystości i zabaw towarzyskich rozpoczynających się po godzinie
2000. Strój Nr 1 jest strojem uniwersalnym, może być noszony jako
codzienny, oficjalnie reprezentacyjny, a nawet wieczorowy (tak jak
smoking czy nawet frak). Przy stroju Nr 1 nosić można odznaczenia
funkcyjne, naszyte na rękawach na wzór emblematów stopni
oficerskich w marynarce wojennej, z tym że są one wykonane nie
złotą a czarną taśmą – wąską 1 cm szerokości i szeroką 1,5 cm. Wzory
w załączonych rysunkach.
2
2. STRÓJ Nr 2
- to w zasadzie strój ogólnożeglarski, ustalony
przez PZŻ, zaadoptowany przez YKP jako strój
uzupełniający.
Strój ten składa się z następujących elementów:
- czapka
- marynarka
- jak przy stroju Nr 1.
-granatowa, jednorzędowa, zapinana na dwa
guziki.
- popielate (jasnoszare), bez mankietów, skarpetki
dowolne – najlepiej czarne – i czarne półbuty, w
letnim sezonie żeglarskim dozwolone używanie
spodni białych: przy spodniach białych
obowiązują białe skarpetki i białe pantofle.
- z wykładanym kołnierzykiem, biała lub
niebieska.
- jak w stroju Nr 1, z tym że w okresie
przejściowym dopuszcza się również krawat
granatowy z emblematem, ale tylko w stroju Nr
2 (tzw. donaszanie). Krawat granatowy z
emblematem jest przeznaczony raczej do ubrania
cywilnego i spełnia podobną rolę jak znaczek
klubowy.
- spodnie
- koszula
- krawat
Na lewej górnej kieszeni można nosić haftowany emblemat klubowy.
Strój Nr 2 spełnia w zasadzie warunki stroju codziennego, a ze
względów ekonomicznych może zastępować strój Nr 1.
3. STROJE JUNIORÓW - Juniorom, jako członkom Klubu
przysługuje prawo noszenia takich
samych strojów, jakich używają
dorośli. Z uwagi jednak na małe
prawdopodobieństwo
możliwości
sprawienia sobie przez juniorów,
bądź co bądź dość kosztownych
3
strojów marynarkowych, ogranicza
się wymagania do wprowadzenia
jednolitego ubioru w granicach
sortów odzieżowych, posiadanych
przez młodzież. Jednolity strój dla
swoich juniorów określi każdy YKP,
w dostosowaniu do warunków
lokalnych.
4. STROJE DAMSKIE - identyczne z męskimi, z tym że panie, które
nie chcą nosić spodni, mogą je zastąpić
spódnicą w tych samych kolorach jak
spodnie. Krój spódnicy jak do angielskiego
kostiumu.
Odznaki nosi się zgodnie z obowiązującym ustaleniem dla danej
odznaki. Jest ich zbyt wiele, aby opisywać wszystkie. Sposób
noszenia przyznanej odznaki musi rozpoznać indywidualnie każdy jej
posiadacz dla siebie i swojego ubioru. My tutaj ograniczymy się tylko
do dwóch w naszej praktyce najczęściej spotykanych to znaczy:
- Komandoria
- Jubileuszowy znaczek YKP (50-cio, 60-cio i 75-cio lecia istnienia
YKP)
- Złota odznaka PZŻ „Zasłużony dla żeglarstwa”
Pierwszą nosi się na lewej stronie piersi, poniżej orderów i odznaczeń,
drugą poniżej pierwszej (tylko jedną – najstarszą).
Uwagi: Znaczka klubowego przy stroju Nr 1 nie nosi się w ogóle.
II. UWAGI KOŃCOWE
Na zakończenie rozważań na temat strojów klubowych bardzo
serdecznie zalecamy ich używanie, pamiętając że nosząc strój
klubowy przyjmujemy na siebie obowiązek godnego reprezentowania
Klubu we wszystkich okolicznościach, zarówno wewnątrz jak i na
4
zewnątrz, wobec innych organizacji i bezimiennych obserwatorów.
Według naszego zachowania będą oceniane nasze Kluby, a więc
zróbmy wszystko, aby ta ocena była pozytywna. Kulturalny, uprzejmy
i życzliwy stosunek do otoczenia jest obowiązkiem i obyśmy mogli
stwierdzić, że jest naszym stałym stylem bycia. Pamiętajmy również,
aby nasz strój klubowy miał zawsze schludny wygląd, aby był czysty i
wyprasowany, a buty wyczyszczone. Tego wymaga szacunek dla
munduru, jako znaku przynależności organizacyjnej. Wprowadzając
niniejszą instrukcję do stosowania przyjmijmy następujące hasło
przewodnie:
„Spotykajmy się jak najczęściej w strojach klubowych i występujmy
w nich w okolicznościach oficjalnych”
Zatwierdzając niniejszą INSTRUKCJĘ MUNDUROWĄ opracowaną
przez wice komandora Romana Bojarskiego w oparciu o Regulamin
Mundurowy YKP z 1934 roku i konsultowaną przez seniorów Yacht
Klubów Polski czynimy to z dwóch względów.
W odniesieniu do stroju Nr 1, dla zachowania tradycji
mundurowej YKP będącej częścią dorobku kulturalnego okresu
międzywojennego. Zasadnicza część instrukcji zachowuje bowiem
tradycję munduru Yacht Klubu Polski z tego okresu. Zdajemy sobie
sprawę z tego, że posiadanie takiego munduru przez wszystkich
członków YKP, aczkolwiek pożądane, nie może być obowiązkowe.
Uwzględniając jednak tendencje wielu towarzystw, klubów i
organizacji europejskich, można się spodziewać, że odżywająca
tradycja strojów klubowych będzie się umacniać.
W odniesieniu do stroju Nr 2, dla ujednolicenia popularnego
obecnie stroju klubowego stosowanego w praktyce przez większość
klubów.
Mamy nadzieję, że niniejsza instrukcja zostanie potraktowana
jako forma integracji klubów należących do Yacht Klubu Polski a
równocześnie wzmocni prestiż członkostwa w YKP.
Warszawa, 20.02.1989r.
Komandor
Tadeusz Otto
5