MEDYCYNA SPORTOWA Przygotowanie materiału: były konsultant

MEDYCYNA SPORTOWA
Przygotowanie materiału:
były konsultant prof. dr hab. med. Jerzy Smorawiński
Zał. 1
Woj.
Ośrodek
Med.
Akredy - Liczba
specjalistów
tacja
Ilość
miejsc
w trakcie
specjalizacji
Certyfikaty
P.T.M.S.
tak
tak
tak
tak
18
7
5
3
5
3
29
7
3.
4.
Dolnośląskie
Kujawsko Pomorskie
Lubelskie
Lubuskie
tak
nie
nie
nie
4
3
0
0
0
0
21
13
5.
6.
Łódzkie
Mazowieckie
nie
nie
tak
tak
9
5
5
4
30
17
7.
Małopolskie
nie
tak
17
58 +
50 Wojsko
11
6
4
46
8.
Opolskie
Podkarpackie
9. Podlaskie
10. Pomorskie
12. Śląskie
nie
nie
tak
tak
tak
nie
tak
tak
tak
tak
3
11
8
11
35
0
3
3
3
18
0
3
3
3
19
31
50
8
12
32
13. Świętokrzyskie
14. Warmińsko Mazurskie
15. Wielkopolskie
16. Zachodnio Pomorskie
nie
tak
nie
nie
0
5
0
0
0
0
9
8
tak
nie
tak
nie
18
3
4
0
4
0
31
27
59
53
371
Lp Województwo
Sport.
1.
2.
Łącznie
10
260
Zal.2.
•
•
•
I. Informacje ogólne.
• Aktualnie obowiązujący program specjalizacji dla lekarzy medycyny
sportowej pozwala jej na otwarcie wówczas, gdy lekarz posiada specjalizację z chorób
wewnętrznych, pediatrii, chirurgii ogólnej, chirurgii dziecięcej, ortopedii i
traumatologii narządu ruchu, medycyny ogólnej i rehabilitacji.
Posiadanie specjalizacji pozwala na orzekanie o zdolności do uprawiania aktywności
ruchowej na wszystkich etapach jej zaawansowania w ramach publicznych i
niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej (kontraktów z NIZ. i działalności
prywatnej).
Zatrudnienie specjalistów z medycyny sportowej decyduje o możliwości uzyskania
akredytacji do prowadzenia specjalizacji przez dany ośrodek medyczny oraz wyznacza
ilość miejsc specjalizacyjnych
Posiadanie specjalizacji ułatwia uzyskanie pracy w klubach sportowych oraz w
Polskich Związkach Sportowych w odniesieniu do sprawowania opieki nad kadrami
narodowymi i olimpijskimi.
II. Komentarz do załączonej tabeli
• We wszystkich województwach poza świętokrzyskim powołani są konsultanci
wojewódzcy
• W 7 województwach działają Wojewódzkie Przychodnie Sportowo-Lekarskie jako
publiczne zakłady opieki zdrowotnej. Poza tym we wszystkich województwach
funkcjonują Przychodnie Sportowe jako niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej
prowadzące zarówno działalność prywatną jak i w ramach kontraktów z NFZ. (od
kilku do kilkunastu w poszczególnych województwach)
• W 10 województwach funkcjonują akredytowane podmioty posiadające uprawnienia
do prowadzenia specjalizacji w medycynie sportowej. Łącznie podmioty te posiadają
59 miejsc specjalizacyjnych. Aktualnie po jesiennej sesji egzaminacyjnej
wykorzystane są 53 miejsca, prowadzony nabór zapewnia wypełnieni limitu.
• Zgłoszona przez Izby Lekarskie ilość specjalistów wynosi 260. Jednakże należy
stwierdzić, że czynnie w poradnictwie sportowo-lekarskim pracuje ok. 60%
posiadających specjalizacje. Największy odsetek osób nie pracujących w ramach
uzyskanej specjalizacji jest w woj. mazowieckim ( pośród osób, które w przeszłości
uzyskały specjalizację na drodze wojskowej)
• Celem zwiększenia możliwości pozyskiwania kontraktów z NFZ na prowadzenie
badań orzeczniczych w zakresie zdolności do uprawiania sportu Polskie Towarzystwo
Medycyny Sportowej wprowadziło Certyfikaty PTMS na poziomie podstawowym (
orzekanie do 21 lat) i zaawansowanym ( do 23 lat). Uzyskanie Certyfikatu ( a wraz z
nim stosownych uprawnień) możliwe jest po odbyciu szeregu kursów i zdaniu
stosownego kolokwium prowadzonych przez PTMS. Ważność certyfikatu jest
określona na 2 lata i może być przedłużona po odbyciu kolejnych szkoleń. Aktualnie w
kraju ważne certyfikaty posiada 371 osób co w znaczny sposób ułatwia dostępność
przyszłych adeptów sportu do niezbędnych badań lekarsko-orzeczniczych.
III. Zagadnienia związane z rozwojem specjalności
W latach 2005-2009 specjalizację w medycynie sportowej uzyskało 35 osób
Na podstawie analizy załączonej tabeli widoczny jest mocno zróżnicowany stan
ilościowy w poszczególnych województwach zarówno specjalistów jak i osób z tzw.
Certyfikatami upoważniającymi do prowadzenia badań sportowo-lekarskich
Celem zintensyfikowania szkolenia specjalizacyjnego koniecznym jest powołanie
dodatkowych akredytowanych ośrodków szczególnie w województwach:
lubelskim, świętokrzyskim, warmińsko-mazurskim czy w zachodnio-pomorskim a co
za tym idzie zwiększenie ilości miejsc specjalizacyjnych. Zgłaszane przez
konsultantów wojewódzkich łączne zapotrzebowania na miejsca specjalizacyjne
oscyluje w granicach 100 miejsc.
Stosunkowo mniejsze zainteresowanie lekarzy specjalizacją z medycyny sportowej
należy tłumaczyć:
- ograniczoną dostępnością do podjęcia specjalizacji (konieczność posiadania
określonej specjalizacji podstawowej). Polskie Towarzystwo Medycyny Sportowej
proponuje włączenie specjalizacji z medycyny rodzinnej do umożliwiających
otwarcie specjalizacji w medycynie sportowej
- specjalizację podejmują przede wszystkim lekarze zatrudnieni w poradniach
sportowo-lekarskich. Nie ma miejsc rezydenckich, zresztą trudno określić czy byli by
chętni aby z nich skorzystać.
- względnie mała atrakcyjność wynikająca z posiadania specjalizacji, przy bardzo
trudnym w realizacji programie specjalizacji ( konieczność odbycia kilku kursów
oraz długotrwałych staży na różnych oddziałach ze względu na interdyscyplinarność
dziedziny medycyny sportowej). W moim przekonaniu należy podjąć próbę
modyfikacji programu kształcenia np. uwzględniając możliwość zaliczenia niektórych
kursów odbytych w ramach specjalizacji podstawowej.
- niska wycena procedur orzeczniczych przez NFZ utrudnia prowadzenie
publicznych przychodni oraz zniechęca do tworzenia niepublicznych poradni
sportowych . Należy podjąć pertraktacje z NFZ celem dowartościowania
prowadzonych badań, niezbędnych do wydania orzeczenia o zdolności do uprawiania
sportu.
Brak chętnych ośrodków do organizowania wymaganych do specjalizacji kursów w
różnych dziedzinach powoduje wydłużanie się czasu specjalizacji, a ich brak często
staje się przeszkodą w kwalifikacji dopuszczenia do egzaminu specjalizacyjnego.
Poziom wyszkolenia specjalistów oceniam jako zadowalający, wręcz dobry.
Świadczy o tym m. innymi niewielka ilość odwołań od ich decyzji jak również brak
skarg bądź postępowań dyscyplinarnych. Wielu lekarzy posiadających specjalizację
uczestniczy w zjazdach, sympozjach prezentując własne doświadczenie i osiągnięcia
badawcze.