D - Sąd Okręgowy we Włocławku

Sygn. akt IV U 909/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 22 stycznia 2015r.
Sąd Okręgowy we Włocławku IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: SSO Regina Duda- Marciszewska
Protokolant: sekr. sądowy Marlena Budzyńska
po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2015r. we Włocławku na rozprawie
sprawy M. C.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.
o emeryturę
na skutek odwołania M. C.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.
z dnia 30 września 2014roku znak: (...)
oddala odwołanie.
Sygn. akt IVU 909/14
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 30 września 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił M. C. przyznania prawa do emerytury.
W uzasadnieniu podjętej decyzji organ rentowy wskazał, że na dzień 1 stycznia 1999r. wnioskodawca udowodnił okres
składkowy i nieskładkowy w wymiarze 24 lat, 11 miesięcy i 22 dni podług wymaganych 25 lat w tym 22 lata i 7 dni
pracy w warunkach szczególnych. Zakład wyjaśnił nadto, że istnieje możliwość uzupełnienia stażu ogólnego okresem
pracy w gospodarstwie rolnym rodziców po ukończeniu 16-ego roku życia po przedłożeniu stosownych dokumentów
na tę okoliczność.
Odwołanie od powyższej decyzji wywiódł M. C. wnosząc o jej zmianę poprzez przyznanie prawa do emerytury
ewentualnie o uchylenie orzeczenia i przekazanie sprawy Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych do ponownego
rozpoznania.
W uzasadnieniu środka odwoławczego wnioskodawca prezentując przebieg dotychczasowego zatrudnienia wskazał, że
winien do niego zostać zaliczony okres przerwy po zakończeniu odbywania służby wojskowej do momentu powrotu do
dotychczasowego zakładu pracy tj. od 15.10.1978r. do 01.11.1978r. Potwierdzenia wysuniętej konkluzji M. C.upatrywał
w treści art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1968r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.
Ponadto wnioskodawca wskazał, że od 1 kwietnia 1977r. do 14 października 1978r. pełnił służbę w (...), co daje mu
prawo do zaliczenia do wysługi emerytalnej służby w wyższym wymiarze 1,5 roku wysługi emerytalnej za 1 rok służby
w (...).
W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych podtrzymując całkowicie zaskarżoną decyzję wniósł o
oddalenie odwołania.
W treści przedłożonego pisma procesowego organ rentowy przytoczył argumentację tożsamą ze wskazaną w
uzasadnieniu zaskarżonej decyzji i wskazał, że podstawę wydania decyzji z dnia 30 września 2014r. stanowił art. 184
ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:
M. C.urodzony (...)pierwsze zatrudnienie podjął z dniem 6 listopada 1972r. w (...)., gdzie jako hartownik drutu
pracował do dnia 31 marca 1973r.
Dowód: świadectwo pracy k. 3 akt organu rentowego plik dot. kapitału początkowego.
W (...) wnioskodawca pracował od dnia 2 maja 1974r. do dnia 30 listopada 1974r.
Dowód: świadectwo pracy k. 3 akt organu rentowego plik dot. kapitału początkowego.
Z dniem 18 grudnia 1974r. M. C. podjął zatrudnienie w (...) S.A.”. Od dnia 26 października 1976 r. do dnia 14
października 1978r. odbywał zasadniczą służbę wojskową. Od dnia 2 listopada 1978r. do chwili obecnej odwołujący
pracuje jako hartownik w tym samym zakładzie pracy.
Dowód: kserokopia książeczki wojskowej k.8 akt organu rentowego plik dot. kapitału początkowego, świadectwo
pracy k. 11 akt organu rentowego plik dot. emerytury.
W dniu 10 września 2014r. M. C. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o emeryturę. W wyniku
przeprowadzonego postępowania decyzją z dnia 30 września 2014r. organ rentowy odmówił M. C. przyznania prawa
do emerytury.
W uzasadnieniu podjętej decyzji organ rentowy wskazał, że na dzień 1 stycznia 1999r. wnioskodawca udowodnił okres
składkowy i nieskładkowy w wymiarze 24 lat, 11 miesięcy i 22 dni podług wymaganych 25 lat w tym 22 lata i 7 dni
pracy w warunkach szczególnych. Zakład wyjaśnił nadto, że istnieje możliwość uzupełnienia stażu ogólnego okresem
pracy w gospodarstwie rolnym rodziców po ukończeniu 16-ego roku życia po przedłożeniu stosownych dokumentów
na tę okoliczność.
Dowód: decyzja k. 21 akt organu rentowego plik dot. emerytury.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Wywiedzionym żądaniem M. C.domagał się przyznania świadczenia emerytalnego uregulowanego w art. 184 ust. 1 i 2
w zw. z art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst
jednolity Dz. U. 2013, poz. 1440 t.j.) oraz w zw. z § 4 ust.1 pkt 1 i 3 w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach
lub szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz.43 z późn. zm.). Wnioskodawca nie kwestionując bowiem zarówno
wymiaru stażu ogólnego jak i pracy w warunkach szczególnych wyliczonego przez organ rentowy wskazał, iż okres
składkowy i nieskładkowy winien być powiększony o okres przerwy przypadającej od zakończenia służby wojskowej
do dnia powrotu do zakładu pracy. Nadto uwzględniając okoliczność, iż zasadniczą służbę wojskową odbywał w (...)do
wysługi emerytalnej służba powinna zostać zaliczona w wyższym wymiarze 1,5 roku wysługi emerytalnej za 1 rok
służby w (...). Zdaniem wnioskodawcy dokonanie powyższych kalkulacji spowodowałoby legitymowanie się przez
niego wymaganym ponad 25 letnim okresem składkowym i nieskładkowym.
Z zapatrywaniem M. C. w świetle obowiązujących regulacji prawnych nie sposób się zgodzić. Zgodnie z powołanymi
przepisami ubezpieczonemu mężczyźnie urodzonemu po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po
osiągnięciu wieku 60 lat, jeżeli do dnia 1 stycznia 1999 roku w wymiarze co najmniej 15 lat wykonywał stale i w
pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku prace w szczególnych warunkach wymienione
w wykazie A, stanowiącym załącznik do powołanego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów oraz osiągnął okres
składkowy i nieskładkowy wynoszący 25 lat, a także nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego albo złożył
wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem
Zakładu, na dochody budżetu państwa. Zgodnie przy tym z § 1 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wieku
emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze z dnia 7 lutego
1983r. okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tymże rozporządzeniu były
okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze była wykonywana stale i w pełnym
wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.
W świetle przytoczonej regulacji na uwagę zasługuje również regulacja art. 6 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy zgodnie,
z którą do okresów składkowych zalicza się okres czynnej służby wojskowej w Wojsku Polskim lub okresy jej
równorzędne albo okresy zastępczych form tej służby. Niniejszy przepis jako bezwzględnie obowiązujący nie pozwala
na zaliczenie do okresu składkowego okresu przerwy pomiędzy zakończeniem służby wojskowej a podjęciem pracy.
Gdyby nawet potraktować przerwę jako zatrudnienie, to warunkiem koniecznym uznania tej przerwy za okres
składkowy byłoby pobieranie w czasie jej trwania wynagrodzenia lub zasiłków z ubezpieczenia społecznego, co w
przypadku ubezpieczonego nie miało miejsca. W tym kontekście pogląd apelującego, że art. 120 ust. 1 ustawy z
dnia 21.11.1967 roku o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 44, poz. 220 z późn.
zm.) stanowiący, że pracownikowi, który w ciągu trzydziestu dni od dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej
podjął pracę u pracodawcy, u którego był zatrudniony w dniu powołania do tej służby, czas odbywania służby
wojskowej wlicza się do okresu zatrudnienia u tego pracodawcy w zakresie wszystkich uprawnień wynikających
ze stosunku pracy, nie stanowi podstawy prawnej do zaliczenia spornego okresu jako okresu składkowego w myśl
przepisów ubezpieczeniowych. Analizując bowiem treść przytoczonego przepisu podkreślenia wymaga, że kształtuje
on uprawnienia pracownika kończącego odbywanie czynnej służby wojskowej i jednocześnie obowiązki zakładu
pracy w zakresie stosunku pracy. I tak zakład pracy zatrudniający pracownika w momencie zakończenia służby
wojskowej ma obowiązek zatrudnić go ponownie, zatrudnienie winno być na stanowisku uprzednio zajmowanym lub
równorzędnym pod względem rodzaju pracy i wynagrodzenia, nadto okres zasadniczej służby wojskowej wlicza się
do wszelkich uprawnień związanych z tym zatrudnieniem (dodatek stażowy, nagrody jubileuszowe itp.). Jedynym
warunkiem koniecznym by skorzystać z dobrodziejstwa cytowanego przepisu jest fakt zgłoszenia powrotu do pracy w
ciągu 30 dni od zwolnienia ze służby (art. 106). Termin 30 dni wymieniony w obu przepisach jest terminem, w którym
pracownik ma wyrazić wolę powrotu do pracy, ale nie może być zaliczony jako okres składkowy, bądź nieskładkowy,
a to z tej przyczyny, że brak jest w dyspozycji ww. przepisu jakichkolwiek szczególnych uregulowań w tym zakresie.
Wręcz odwrotnie, przepis ten mówi wprost o zaliczeniu do uprawnień wynikających ze stosunku pracy jedynie okresu
odbywania czynnej służby wojskowej ( tak również Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 20 października
2005r., III AUa 1336/04, LEX 175549).
Zaprezentowany powyżej wywód obrazuje brak prawnej możliwości do zakwalifikowania zgodnie z żądaniem
wnioskodawcy przerwy po odbyciu służby wojskowej do okresu składkowego. Brak stosownej regulacji uniemożliwiał
również przeliczenie okresu odbywania służby przy przyjęciu 1,5 roku wysługi emerytalnej za 1 rok służby w (...).
Motywując prawidłowość zgłoszonego żądania odwołujący wskazał, iż nie ma dokładnej wiedzy w tym temacie
niemniej słyszał, iż coś takiego mu przysługuje. Kwestię, którą poruszył wnioskodawca regulował art. 74 ustawy
o Straży Granicznej, w myśl którego funkcjonariuszom służby stałej pełniącym służbę w strażnicach, granicznych
placówkach kontrolnych oraz w składzie etatowych załóg jednostek pływających Straży Granicznej zalicza się do
wysługi emerytalnej za 1 rok służby półtora roku służby. Niemniej zaakcentowania wymaga, iż owy przepis na skutek
utraty mocy z dniem 1 stycznia 2013r. został wyeliminowany z obrotu prawnego ( art. 11 ustawy z dnia 11 maja 2012r.,
Dz. U. 2012, 664).
Reasumując poczynione powyżej rozważania uznać należało, że M. C. nie wykazał spełnienia wszystkich ustawowych
przesłanek nabycia prawa do emerytury w wieku obniżonym – to jest nie wykazał legitymowania się okresem
składkowym i nieskładkowym w wymiarze 25 lat. Stąd odwołanie wnioskodawcy jako bezzasadne, na podstawie art.
184 a contrario ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zgodnie z art. 47714§1 k.p.c.
podlegało oddaleniu.