Program COORENOR
Transkrypt
Program COORENOR
Program COORENOR (Coordinating a European Initiative Among National Organizations for Organ Transplantation) by³ finansowany ze rodków Unii Europejskiej, koordynatorem programu by³a w³oska organizacja transplantacyjna (CNT). G³ównym celem projektu by³o stworzenie sieci powi¹zañ pomiêdzy programami transplantacyjnymi w krajach Unii Europejskiej ze szczególnym naciskiem po³o¿onym na pozyskiwanie narz¹dów od dawców zmar³ych i ¿ywych oraz na wymianê transgraniczn¹ narz¹dów. Program rozpocz¹³ siê w czerwcu 2010 r., zakoñczy³ siê w grudniu 2012 r. W Programie bra³y udzia³ nastêpuj¹ce organizacje: Instituto Superiore di Sanita, Centro Nazionale Trapianti(W³ochy), Országos Vérellátó Szolgálat (Wêgry), Centrum Organizacyjno-Koordynacyjne ds. Transplantacji Poltransplant, Agence de la biomédecine (Francja), Warszawski Uniwersytet Medyczny, Koordinaèni Støedisko Transplantaci (Czechy), Institutul Clinic Fundeni (Rumunia), Paraskevaidion Surgical and Transplant Center (Cypr), Univerzitná nemocnica Martin (S³owacja), Paula Stradina Kli-niska- universita-tes slimnli-ca (£otwa), Eurotransplant International Foundation (Holandia) Prace w ramach projektu by³y realizowane w 7 pakietach roboczych (WP): l WP1-WP3: Koordynacja, upowszechnianie i ocena programu, WP1 nadzorowa³o CNT, WP2 nadzorowa³ OVS, WP3 nadzorowa³ Poltransplant. l WP4: Opisanie i analiza porównawcza krajowych/regionalnych programów transplantacyjnych. l WP5: Wszystkie aspekty pobierania i przeszczepiania narz¹dów od zmar³ych dawców oraz oddzia³ywanie kampanii spo³ecznych w tym zakresie. l WP6: Pobieranie i przeszczepianie narz¹dów od ¿ywych dawców, zwiêkszanie bezpieczeñstwa ¿ywych dawców, opracowanie wspólnej strategii maj¹cej na celu zwiêkszenie liczby przeszczepów od ¿ywych dawców. l WP-7: Transgraniczna wymiana narz¹dów, analiza aktualnego stanu wymiany w krajach uczestnicz¹cych w programie. Pakiet WP4 realizowany by³ pierwotnie przez ÖBIG-Transplant (Austria), a po jego wycofaniu od kwietnia 2011 przez Agence de la Biomedicine. Zebrano informacje i wykonano analizê porównawcz¹ krajowych systemów transplantacyjnych w 41 pañstwach oraz w regionach objêtych dzia³aniem takich organizacji jak Eurotransplant i Scandiatransplant. Opisano obowi¹zuj¹ce systemy prawne, wskazano w³aciwe organy (competent authorities) w zakresie pobierania i przeszczepiania narz¹dów, opisano obowi¹zuj¹ce modele pobierania, przeszczepiania i alokacji narz¹dów, stopieñ zaawansowania we wprowadzaniu Dyrektyw UE oraz plany dotycz¹ce rozwoju w poszczególnych krajach. Pakiet WP5 realizowany przez Centro Nazionale Trapianti mia³ na celu opisanie wielorakich aspektów pobierania narz¹dów od zmar³ych dawców w Europie. Za punkt wyjcia do analizy wziêto za³o¿enia i efekty programów takich jak Alliance-O i DOPKI, koncentruj¹c siê na wskazaniu newralgicznych punktów przy orzekaniu mierci w mechanizmach mierci mózgu i nieodwracalnego zatrzymania kr¹¿enia. G³ównym wnioskiem p³yn¹cym z zebranych informacji jest koniecznoæ okrelenia wspólnych rekomendacji oraz wytycznych dotycz¹cych diagnostyki mierci. Pakiet WP6 realizowany przez Warszawski Uniwersytet Medyczny mia³ na celu opisanie aktualnych aspektów pobierania narz¹dów od ¿ywych dawców. Pierwszym celem by³o opisanie stanu prawnego oraz aspektów spo³ecznych, kwestionariusz w tej sprawie wys³ano do 28 krajów. Zebrane informacje zosta³y zaprezentowane podczas dyskusji panelowej ekspertów w kwietniu 2011 r. w Warszawie. Drugim celem by³a analiza opieki medycznej i psychologicznej nad ¿ywymi dawcami w odleg³ym okresie po zabiegu. Celem trzecim by³o porównanie kryteriów do kwalifikacji potencjalnych ¿ywych dawców nerek obowi¹zuj¹ce w poszczególnych krajach, maj¹c na uwadze bezpieczeñstwo dawcy. Pakiet WP7 realizowany przez Koordinaèni Støedisko Transplantaci mia³ na celu ukazanie stanu miêdzynarodowej wymiany narz¹dów pomiêdzy krajami UE, zgodnie z Artyku³em 20 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/53/UE. Okrelono obecny stan prawny, oraz liczbê wymienianych bilateralnie narz¹dów. Kolejnym krokiem by³o stworzenie portalu internetowego s³u¿¹cego wymianie. Portal zosta³ uruchomiony pod adresem: https://coorenor-wp7.ders.cz, s³u¿y zg³aszaniu mo¿liwoci pobrania narz¹dów w krajach uczestnicz¹cych w programie oraz zg³aszania pilnych potrzeb pobrania narz¹dów. Od 26 wrzenia 2012 r. (pocz¹tek dzia³ania portalu) do 1 marca 2013 r. zg³oszono 16 mo¿liwoci pobrania narz¹dów (Czechy, W³ochy, Polska) oraz 7 ¿¹dañ narz¹dów dla biorców oczekuj¹cych w trybie pilnym. Piotr Malanowski, Maciej Kosieradzki 70 ACCORD (Achieving Comprehensive Coordination in Organ Donation). Program Komisji Europejskiej. ACCORD jest programem Komisji Europejskiej (DG SANCO) o typie Joint Action, który rozpocz¹³ siê w maju 2012 r. i bêdzie trwa³ do listopada 2015 r. Realizowany jest przez konsorcjum sk³adaj¹ce siê z 23 partnerów sta³ych oraz 9 partnerów wspó³pracuj¹cych (www.accord-ja.eu). Liderem programu jest krajowa organizacja transplantacyjna z Hiszpanii ONT. Strategicznym celem programu jest wykorzystanie w pe³ni potencja³u krajów Wspólnoty Europejskiej w zakresie dawstwa narz¹dów zgodnie z zadaniami wynikaj¹cymi z Komunikatu Komisji Plan dzia³ania dotycz¹cy dawstwa i przeszczepiania narz¹dów (2009-20015): zacienianie wspó³pracy miêdzy pañstwami cz³onkowskimi oraz Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/53/UE z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie norm jakoci i bezpieczeñstwa narz¹dów ludzkich przeznaczonych do przeszczepienia. Accord sk³ada siê z trzech modu³ów tematycznych: WP4 rozwój rejestrów ¿ywych dawców w krajach Wspólnoty Europejskiej i miêdzynarodowa wymiana informacji nt. pobierania i przeszczepiania narz¹dów od ¿ywych dawców; koordynatorem tej czêci projektu jest Dutch Transplant Foundation (Holandia), WP5 zwiêkszenie dostêpnoci narz¹dów do przeszczepienia od zmar³ych dawców poprzez polepszenie wspó³pracy pomiêdzy personelem oddzia³ów intensywnej terapii i szpitalnymi koordynatorami pobierania narz¹dów; koordynatorem tej czêci projektu jest National Health Service Blood and Transplant (Wielka Brytania), WP6 promowanie miêdzynarodowej wymiany najlepszych praktyk w zakresie pobierania i przeszczepiania narz¹dów poprzez programy dwustronne w tej dziedzinie; koordynatorem jest Agence de la Biomedecine (Francja) Poltransplant uczestniczy w grupie roboczej WP4 powiêconej rozwojowi rejestrów ¿ywych dawców. WP 4 koncentruje siê w szczególnoci na opracowaniu katalogu informacji medycznych i pozamedycznych o ¿ywym dawcy nerki lub fragmentu w¹troby, które powinny byæ gromadzone w rejestrach krajowych, a nastêpnie w rejestrze rejestrów o zasiegu europejskim. Katalog ten jest opracowywany w oparciu o dotychczasowe dowiadczenia krajów bior¹cych udzia³ w grupie roboczej (polskie dowiadczenia w tym zakresie s¹ tak¿e wykorzystywane) oraz o realne mo¿liwoci organizacyjne, prawne i finansowe poszczególnych krajów europejskich. Zaproponowany katalog bêdzie nastêpnie sprawdzony programem pilota¿owym, co stanie siê merytorycznym wk³adem do implementacji zapisów dyrektywy (artt. 15.3 i 15.4): Pañstwa cz³onkowskie zapewniaj¹ prowadzenie rejestru lub ewidencji ¿ywych dawców, zgodnie z przepisami Unii i przepisami krajowymi o ochronie danych osobowych i o poufnoci danych statystycznych, Pañstwa cz³onkowskie podejmuj¹ starania o prowadzenie obserwacji ¿ywych dawców w okresie odleg³ym i wprowadzaj¹ zgodnie z przepisami krajowymi system identyfikacji, zg³aszania i reakcji na wydarzenia mog¹ce mieæ zwi¹zek z jakoci¹ i bezpieczeñstwem oddanego narz¹du, a tym samym z bezpieczeñstwem biorcy, a tak¿e na istotne reakcje niepo¿¹dane u ¿ywego dawcy, które mog¹ wynikaæ z dawstwa oraz Planu dzia³añ (dzia³anie 3.2 Promowanie ustanowienia rejestrów ¿ywych dawców w celu oceny i zapewnienia ich zdrowia i bezpieczeñstwa). Jaros³aw Czerwiñski 71 ODEQUS Organ Donation European Quality System. Dzia³ania w ramach programu w 2012 r. O idei, strategicznych celach programu i zadaniach projektu informowalimy rodowisko transplantacyjne w naszym Biuletynie z 2011 r., podczas X Jubileuszowego Kongresu Polskiego Towarzystwa Transplantacyjnego w Ossie oraz podczas prowadzonych przez Poltransplant szkoleñ szpitalnych koordynatorów transplantacyjnych. Pe³na informacja o projekcie znajduje siê na stronie www.odequs.eu. W minionym roku mia³y miejsce trzy wa¿ne wydarzenia zwi¹zane z realizacj¹ programu: 1. Ustalone zosta³y ostatecznie obszary, kryteria oraz wskaniki jakoci dla szpitalnego dawstwa narz¹dów od osób zmar³ych i od osób ¿ywych. Bêd¹ one opublikowane pod koniec bie¿¹cego roku. 2. Cele oraz dotychczas pozyskane wyniki programu zosta³y przedstawione podczas XVI Konferencji Jakoæ w Opiece Zdrowotnej (Kraków 28 29 maja 2012 r.), a nastêpnie wydrukowane w materia³ach z konferencji (Czerwiñski J. Europejski program ODEQUS Organ Donation European Quality System. Centrum Monitorowania Jakoci w Ochronie Zdrowia (red.). XVI Ogólnopolska Konferencja Jakoæ w Medycynie. Centrum Monitorowania Jakoci w Ochronie Zdrowia, Kraków 2012, ss. 114-121) By³ to krok w kierunku wprowadzenia w polskich szpitalach systemu jakoci oraz spisanych procedur w zakresie dawstwa narz¹dów. Podczas spotkania prelegent przedstawi³ propozycjê, by istnienie szpitalnego systemu jakoci w zakresie dawstwa narz¹dów sta³o siê standardem akredytacyjnym w Programie Akredytacji Szpitali. 3. Przeprowadzono audyty wewnêtrzne i zewnêtrzne kilkunastu szpitali europejskich, bior¹cych udzia³ w programie. Celem audytu nie by³a ocena efektywnoci szpitala w zakresie dawstwa, ale ocena wa¿noci i wartoci poszczególnych wskaników jakoci opracowanych w poprzednich etapach programu. W Polsce w tej czêci programu, po wyra¿eniu zgody Dyrekcji uczestniczyli Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie oraz Miêdzyleski Szpital Specjalistyczny w Warszawie. Czêæ wewnêtrzna audytu przeprowadzona by³a przez pracowników tych szpitali (dziêkujê w tym miejscu Pani Ewie Danielewskiej, Panu Doktorowi £ukaszowi Jab³oñskiemu oraz Pani Doktor Monice Trujnarze), audytorem zewnêtrznym by³a Pani Catarina Balotina z Portugalii. Z kolei Portugalczycy byli wizytowani przez Szwedów, Szwedzi przez Hiszpanów, a przedstawiciel Poltransplantu wizytowa³ Allgemeines Krankenhaus w Wiedniu. Wizytacje polega³y na przegl¹dzie: 1) szpitalnych protoko³ów i procedur w zakresie dawstwa narz¹dów od osób zmar³ych i ¿ywych, 2) dokumentacji potencjalnych dawców i dokumentacji zespo³u ds. dawstwa. Dane by³y wpisywane do internetowej bazy danych ze specjalnym oprogramowaniem. Obie wizytacje (wewnêtrzna i zewnêtrzna) korzysta³y z tego samego zestawu danych. Wyniki audytów bêd¹ wkrótce opublikowane. Dziêki gocinnoci Polskiego Towarzystwa Transplantacyjnego do udzia³u w tegorocznym kongresie i do wyg³oszenia wyk³adu nt. wyników programu Odequs zosta³ zaproszony (i zaproszenie przyj¹³) koordynator projektu, dr Xavier Guash z Hiszpanii. Jaros³aw Czerwiñski, Monika Trujnara, Ewa Danielewska, £ukasz Jab³oñski 72 EULOD Living Organ Donation in Europe; Program Komisji Europejskiej dotycz¹cy dawstwa narz¹dów od osób ¿ywych w Europie Frederike Ambagtsheer1, Marian van Noord1, Willij Zuidema1, Frank Dor2, Carla Baan3, Rutger Ploeg3, Annalisa Ponchia3, Chiara Parisotto3, Annette Lennerling4, Charlotte Lovén4, Thomas Gutmann5, Bijan Fateh-Moghadam5, Leonie Lopp5, Fabienne Dobbels6, Nathalie Duerinckx6, Assya Pascalev7, Adelina Ilieva7, Yordanka Krastev7, Judit Sándor8, Violeta Beireviæ8, Enikõ Demény8, George Tudor Florea8, Natalia Codreanu9, Cristina Fleshtor9, Hele Everaus10, Riina Liivand10, Mihaela Frunza11, Jaros³aw Czerwiñski12, Dorota Lewandowska12, Willem Weimar1 1Department of Internal Medicine, section Kidney Transplantation, ErasmusMC, University Hospital Rotterdam, the Netherlands, 2Department of Surgery, Division of Transplant Surgery, Erasmus MC, Rotterdam, The Netherlands, 3The European Society for Organ Transplantation, Amsterdam,The Netherlands, 4University of Gothenburg, The Sahlgrenska Academy, Institute of Health and Care Sciences, Göteborg, Sweden, 5Centre for Advanced Study in Bioethics and BioLaw, University of Münster, Münster, Germany, 6Center for Health Services and Nursing Research, Katholieke Universiteit Leuven, Belgium, 7Bulgarian Center for Bioethics, Sofia, Bulgaria, 8Central European University, Center for Ethics and Law in Biomedicine, Budapest, Hungary, 9Renal Foundation Moldova, Chisinau, Moldova, 10Tartu University Hospital, Tartu, Estonia, 11Department of Philosophy, Babes-Bolyai University, Cluj, Romania. The Academic Society for the Research of Religions and Ideologies (SACRI), 12Polish Transplant Coordinating Center Poltransplant, Warsaw, Poland EULOD to program finansowany przez Komisjê Europejsk¹, którego celem by³o: zestawienie spotykanych w Europie praktyk w zakresie dawstwa narz¹dów od osób ¿ywych, rozwijanie i promowanie programu pobierania narz¹dów od ¿ywych dawców celem zwiêkszenia dostêpnoci narz¹dów do przeszczepienia opracowanie narzêdzi, które poprawiaj¹ jakoæ i bezpieczeñstwo dawstwa narz¹dów od osób ¿ywych Projekt trwa³ od kwietnia 2010 r. do wrzenia 2012 r. i by³ realizowany przez dwa zespo³y badawcze. Pierwszy zespó³ skupi³ siê na zestawieniu praktyk dotycz¹cych pobierania narz¹dów do przeszczepienia od ¿ywych dawców. Drugi zespó³ bada³ regulacje prawne oraz sposoby ochrony i zabezpieczenia ¿ywych dawców narz¹dów. EULOD by³ wspierany przez europejsk¹ platformê ELPAT (Ethical, Legal and Psychosocial Aspects of Organ Transplantation) oraz ESOT (European Society for Organ Transplantation). Osi¹gniêciami projektu s¹: 1) analiza porównawcza praktyk w zakresie dawstwa narz¹dów od osób ¿ywych w Europie, 2) zbadanie postaw, barier spo³ecznych, ograniczeñ i mo¿liwoci w zakresie pobierania narz¹dów od ¿ywych dawców, 3) przeprowadzenie analizy etycznych argumentów za i przeciw wykorzystaniu do przeszczepienia narz¹dów od ¿ywych dawców 4) opracowanie analizy porównawczej europejskich regulacji prawnych dotycz¹cych pobierania i przeszczepiania narz¹dów od ¿ywych dawców 5) analiza europejskich regulacji prawnych wprowadzaj¹cych ograniczenia dotycz¹ce dawstwa narz¹dów od osób ¿ywych 6) propozycje najlepszych praktyk mog¹cych mieæ zastosowanie w krajach europejskich 7) sprawozdanie w sprawie poprawy skutecznoci metod zakazuj¹cych i zapobiegaj¹cych handlowi narz¹dów Raporty z prac przeprowadzonych w ramach programu, dostêpne na www.EULOD.eu i opublikowane w ksi¹¿ce EULOD project: Living Organ Donation in Europe. Results and Recommendations bêd¹ wykorzystane do upowszechnienia wiedzy, poprawy skutecznoci oraz jakoci i bezpieczeñstwa pobierania i przeszczepiania narz¹dów od ¿ywych dawców. 73