1 PROGRAM ZAJĘĆ TEATRALNYCH W GIMNAZJUM I. WSTĘP

PROGRAM ZAJĘĆ TEATRALNYCH W GIMNAZJUM
I. WSTĘP
Udział z zajęciach teatralnych umożliwia wielokierunkowy rozwój młodego
człowieka. Pobudza do aktywności twórczej, rozwija wyobraźnię, zdolność
widzenia rozwiązań niekonwencjonalnych. Uczy współdziałania w zespole,
stanowi doskonałą okazję do budowania więzi koleżeńskich. Dzięki udziałowi w
zajęciach teatralnych gimnazjalista staje się bardziej wrażliwy na poprawną i
wyrazistą wymowę. Poznaje specyfikę pracy aktora i proces twórczy nad
spektaklem. Uczy się , jak radzić sobie z tremą. Udział w przedstawieniu
pozwala doświadczyć uczniowi ogromnej satysfakcji z osiągniętego sukcesu.
II. CELE EDUKACYJNE
1.Cele główne
Główne cele programu to umożliwienie uczniom rozwijania zainteresowań
związanych ze sztuką aktorską, teatrem oraz rozbudzenie potrzeby kontaktu ze
sztuką.
2.Cele szczegółowe (kształcenia i wychowania)
Kształtowanie umiejętności teatralnych:
1. Wykonywanie zadań aktorskich- wyzwalanie postaw kreatywnych wśród
uczniów, wyrabianie umiejętności odgrywania ról z zachowaniem
prawidłowej mimiki twarzy, ekspresji i plastyki ciała
2. Dbanie o kulturę żywego słowa- doskonalenie umiejętności poprawnej i
wyrazistej wymowy, techniki głośnego czytania oraz recytacji z odpowiednią
artykulacją, akcentem, tempem, rytmem i intonacją; odkrywanie piękna
języka ojczystego.
3. Poznanie tajników związanych z pracą w teatrze (znaczenie muzyki w
przedstawieniu, rola scenografii, czas, przestrzeń, ruch sceniczny, użycie
świateł, rekwizytów, obsada ról) .
4. Wykorzystanie zdobytych umiejętności w pracy nad spektaklem teatralnym.
1
Cele terapeutyczne:
1.Integracja zespołu-tworzenie pozytywnych relacji pomiędzy uczestnikami
zajęć przejawiających się w zaufaniu i życzliwości.
2.Poznanie siebie, odkrywanie swoich mocnych stron, nauka otwartości, wiary
we własne siły, wzmacnianie poczucia własnej wartości.
3.Przełamywanie onieśmielenia, wyrabianie umiejętności radzenia sobie z tremą
i napięciem.
4.Rozpoznawanie uczuć i ćwiczenie umiejętności ich wyrażania w sposób
społecznie akceptowany.
Komunikacja interpersonalna:
1.Znaczenie słuchania w kontaktach społecznych.
2.Kształtowanie rozumienia mowy niewerbalnej.
3.Kształtowanie poczucia odpowiedzialności ,wdrażanie do samodzielności,
wytrwałości i rzetelności w pracy.
III. TREŚCI PROGRAMU I OSIĄGNIĘCIA SZCZEGÓŁOWE UCZNIA
Czas realizacji: jeden rok szkolny
Treści programu mają sprawić, by wykonywanie poszczególnych zadań było
dla uczestnika zajęć źródłem indywidualnych przeżyć.
Należy pamiętać o równoległym i umiarkowanym dawkowaniu wszystkich
elementów.
Treści nauczania:
1.Gry , ćwiczenia, zabawy służące różnym celom:
a) gry integracyjne- służą integracji osób mających ze sobą współpracować,
pozwalają się zrelaksować. Cechą charakterystyczną tej grupy ćwiczeń jest
ruch.
2
b) ćwiczenia doskonalące kojarzenie-mają charakter intelektualnych rozrywek,
wyrabiają spostrzegawczość, poprawiają szybkość kojarzenia, zwiększają
zasób słów.
c) gry usprawniające komunikację- pomagają uczestnikom w uświadomieniu
sobie barier komunikacyjnych.
d) zabawy budujące poczucie bezpieczeństwa w grupie- służą budowaniu
poczucia zaufania, uczą współpracy w zespole.
e) ćwiczenia rozwijające myślenie twórcze- służą łamaniu schematów
myślowych, rozwijają wyobraźnię, skłaniają do szukania oryginalnych
rozwiązań.
f) gry uwrażliwiające i doskonalące komunikację niewerbalną- służą
wyczuleniu na sygnały niewerbalne.
2.Poprawna wymowa:
a)
b)
c)
d)
e)
artykulacja,
dykcja,
akcent wyrazowy,
akcent logiczny,
oddech.
3.Podstawy ekspresji scenicznej:
a)
b)
c)
d)
e)
f)
g)
h)
zabawy fabularne, etiudy aktorskie,
zabawy naśladujące zachowania zwierząt,
zabawy naśladujące zjawiska przyrody,
zabawy naśladujące mechanizmy i urządzenia,
zabawy odtwarzające zachowania ludzi,
zabawy naśladujące sytuacje i postacie ze świata sztuki,
zabawy motywowane przez przedmioty i istoty,
zabawy wywoływane przez skojarzenia.
4. Animacja przedmiotu:
a) zabawy zmieniające funkcje przedmiotów,
b) zabawy z rzeczami w funkcji lalki,
3
5. Zabawy służące budowaniu scenografii.
6. Zabawy z elementami kostiumu.
7. Inscenizacja wiersza.
8. Interpretacja tekstów:
a)
b)
c)
d)
e)
frazowanie,
pauza w miejscu kropki,
pauza w różnych miejscach,
melodia zdania,
ton wypowiedzi.
9.Praca nad przedstawieniem.
Osiągnięcia ucznia
Dzięki udziałowi w zajęciach uczeń:
a) potrafi interpretować tekst- za pomocą słowa, gestu, mimiki twarzy oddaje
różne stany emocjonalne;
b) myśli w sposób twórczy i samodzielny;
c) odznacza się wrażliwością na sztukę;
d) ma rozwiniętą zdolność zapamiętywania;
e) mówi starannie, wyraźnie;
f) umie skoncentrować się w sytuacjach stresujących;
g) łatwiej nawiązuje kontakty z innymi osobami;
h) umie współpracować, dobrze funkcjonuje w grupie;
i) zna tajniki związane z pracą w teatrze.
IV.SPOSOBY OCENIANIA OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW
Kryteria oceny:
a)
b)
c)
d)
trafność doboru środków artystycznego wyrazu;
oryginalność ujęcia tematu;
poziom wykonania;
poprawność i wyrazistość wymowy;
4
e)
f)
g)
h)
i)
współpraca w zespole (w przypadku zadań innych niż indywidualne);
spójność koncepcji;
zaangażowanie ucznia;
dobór kostiumów, rekwizytów i repertuaru;
ogólny wyraz artystyczny.
Sposoby oceniania uczniów:
a) praca na zajęciach ( zaangażowanie, pomysłowość, aktywność, współpraca w
zespole podczas przygotowywania przez grupę scenek, etiud)- trzy plusy =
ocena bdb, trzy minusy = ocena ndst;
b) recytacja wiersza;
c) czytanie przygotowanego fragmentu prozy indywidualnie lub w zespole
(słuchowisko);
d) ocena improwizacji na zadany temat;
e) ocena występy pantomimicznego;
f) przygotowanie do zajęć.
Ocena uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
W ocenie uczniów nauczyciel uwzględnia zalecenia poradni psychologicznopedagogicznej.
5