Biblia

Biblia
Niebo i ziemia przeminą, ale
Słowa Moje nie przeminą.
(Mt.24,35)
B I B L I A
Ci, którzy czytają Pismo jako wspaniałą literaturę, porywającą
poezję lub historię, przeoczając dzieje zbawienia, gubią
prawdziwe znaczenie Biblii i jej posłannictwo. Bóg przyczynił
się do powstania Biblii, by objawić człowiekowi swój plan
zbawienia. Bóg sprawił, że napisano tę Księgę po to, by mógł
swym dzieciom wyjaśnić swe wieczne prawa, by mogły być
wiedzione przez życie Jego wielką mądrością i pocieszane Jego
wielką miłością.
Bez Biblii bowiem świat
przerażającym miejscem,
ten byłby naprawdę ciemnym i
bez żadnego drogowskazu czy
ostrzegawczego sygnału.
Jest to jedyna Księga, która ofiaruje człowiekowi zbawienie i
drogę wyjścia z jego trudności.
Gdy czytamy dzisiaj te słowa, odkrywamy, że zasady
postępowania, są tak samo świeże i pełne znaczenia, jak były
dla ludzi w czasach Jezusa.
Biblia obejmuje całą wiedzę, jaką potrzebuje człowiek, by
wypełnić pragnienia swej duszy i rozwiązać wszystkie swe
problemy. Jest to plan doskonałego Architekta i, kierując się
tylko Jego wskazaniami, możemy zbudować takie życie, jakiego
poszukujemy.
Biblia jest najwyższą Konstytucją dla całej ludzkości i jej
prawa odnoszą się bez wyjątków jednakowo dla wszystkich,
których ona obejmuje.
Biblia jest najwyższym prawem Boga.
W Biblii Bóg ustanowił swe prawa duchowe i dał trwałe
obietnice, objawił plan zbawienia rodzaju ludzkiego. Na jej
stronicach znajdujemy jasno i bezbłędnie sformułowane
poselstwo, na którym opiera się całe prawdziwe
chrześcijaństwo. Żaden prawdziwy chrześcijanin nie neguje
żadnej jej części, ani też nie usiłuje dodać coś do Słowa
Boga. W Biblii żadna poprawka nigdy nie jest potrzebna.
Ludzie, którzy napisali Biblię, byli wiedzeni Duchem Świętym
zarówno w wyrażaniu myśli jak i doborze słów.
W czasie czytania Biblii, stronice wydają się zwierciadłami
naszych umysłów i serc, odbijającymi naszą dumę i nasze
przesądy, nasze własne upadki i nasze upokorzenia, nasze
grzechy i smutki.
W Biblii nie ma ukrytego celu. Nie potrzebuje Ona specjalnej
interpretacji. Ma Ona jedyne, jasne i wyraźne posłannictwo dla
wszystkich żyjących istot – posłannictwo Chrystusa, ofiarujące
przez Niego pokój z Bogiem.
Znajomość Biblii jest podstawą bogatego i wartościowego życia.
Słowa bowiem tej Księgi umieją wypełnić pustkę, zastąpić
braki, przywrócić przyćmionym barwom naszego życia blask
klejnotów.
Biblia jest objawieniem natury Boga.
(B. Graham „Pokój z Bogiem”)
Kanon Pisma Świętego :
W Bibliach katolickich znajdujemy 73 księgi, natomiast kanon
protestancki zawiera 66 ksiąg. Dlaczego istnieje różnica i jak
do tego doszło? Aby to zrozumieć, należy się cofnąć do czasów
Starego
Testamentu,
gdyż
różnica
dotyczy
ksiąg
starotestamentowych.
Wśród Żydów istniały dwa, różniące się między sobą kanony:
(a) Kanon jerozolimski, składający się z 39 ksiąg uznawanych
za natchnione,
oraz
(b)
kanon
aleksandryjski
(kanon
Żydów
zamieszkałych
w
Egipcie), który zawierał 39 ksiąg kanonicznych (w pełni
natchnionych) oraz 7 ksiąg (Tobiasza, Judyty, 1 Machabejska, 2
Machabejska, Mądrości, Mądrości Syracha,
deuterokanonicznych (wtórnie natchnionych).
Barucha)
tzw.
Zebrani na Synodzie w Jawneh (Jamnia) ok. 100 r. po Chrystusie
najwybitniejsi uczeni żydowscy ostatecznie ustalili, że w
pełni natchniony kanon ksiąg świętych tworzy 39 ksiąg. Taki
kanon został przyjęty przez protestantów. Natomiast Kościół
rzymskokatolicki na Soborze Trydenckim (1546 r.) przyjął do
kanonu także księgi deuterokanoniczne. Zmiany tej, jako
niezgodnej ze stanowiskiem Żydów, protestanci nie uznali.
W czasach Starego Testamentu, Pismo Święte dzieliło się na
trzy części:
Zakon (Tora)
Proroków (Newim)
Pisma (Wektuwim).
Pierwsze jej rozdziały opisują piękno stworzonego przez Boga
świata i szczęście bezgrzesznego człowieka, by potem, poprzez
dzieje ludzkości doprowadzić do ziemskich dni Syna Bożego,
Jego zwycięstwa odniesionego na Golgocie – i dalej – poprzez
czasy nowotestamentowe, do ostatecznego zwycięstwa:
wprowadzenia zbawionych na Nową Ziemię!
Stary Testament był pisany po hebrajsku (niektóre, nieliczne
fragmenty po aramejsku), zaś Nowy Testament po grecku:
a. w wieku III/II przed Chrystusem powstał przekład Starego
Testamentu tzw. „SEPTUAGINTA” (LXX);
b. w wieku IV po Chr. całe Pismo Święte zostało przetłumaczone
na język łaciński (tzw. AFRA i ITALA). Z kolei w wieku V po
Chr. Hieronim dokonał najbardziej dotąd rozpowszechnionego
przekładu Pisma Świętego na język łaciński („Wulgata”);
c. na język polski przełożono Biblię po raz pierwszy w wieku
XIV (Psałterz Floriański);
d. najstarsze manuskrypty Starego Testamentu, np. niektóre
rękopisy znad Morza Martwego (Qumran), sięgają III i IV wieku
przed Chr. a zatem czasów bliskich Ezdraszowi;
e. z kolei najstarsze manuskrypty Nowego Testamentu (np.
fragmenty Rylanda), pochodzą z początku II wieku po Chr.,
czyli z czasów bliskich Janowi, który zmarł ok. 100 roku.
PISMO ŚWIĘTE JEST NATCHNIONĄ KSIĘGĄ BOŻĄ!
Szczery i nieuprzedzony człowiek może współcześnie – bardziej
niż kiedykolwiek wcześniej – poznać szereg przekonujących
dowodów, na rzecz nadprzyrodzonej inspiracji Pisma Świętego.
Dowody te można podzielić na dwie zasadnicze grupy:
1. fenomen proroctwa biblijnego:
Proroctwo, czyli znajomość przyszłych wydarzeń, pochodzi od
Boga i wynika z Jego wszechwiedzy (DzAp 15,18). Proroctwa
biblijne są liczne, a ich wypełnianie zawsze ścisłe i dokładne
co stanowi niepodważalny dowód ich boskiej inspiracji;
– Księgi Starego Testamentu zawierają szereg proroctw
określających fakty związane z narodzeniem, życiem i
działalnością, a następnie śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa
Chrystusa (czytaj: Iz 7,14; Mt 1,18-23; Mi 5,2; Mt 2,1-6; Iz
40,3; Mt 3,1-4; Ps 22,9; Mt 27,35.41-43; Ps 69,22; Mt 23,34
itd.). Spełniły się one ze zdumiewającą doskonałością!
– Biblia przepowiedziała też wiele wydarzeń z historii świata
m.in. w księdze Daniela wymienione zostały kolejno wszystkie,
występujące po sobie potęgi świata starożytnego: Babilonia,
Medo-Persja, Grecja, Rzym, a także upadek tego ostatniego.
(Proroctwo skupiło uwagę na Zachodniej części Imperium, która
upadła w r. 476 po Chr.) i powstanie na jego gruzach
„dziesięciu państw” – co znalazło zdumiewająco dokładne
wypełnienie (czytaj: Dan 2,31-43; 7,1-8.17-25).
Biorąc pod uwagę iż Księga Daniela została napisana w VI wieku
przed Chr. wymowa tego faktu jest jednoznaczna! Z Bożej
inspiracje dane były także i pozostałe proroctwa, m.in.
a) o zburzeniu Tyru (Ezech 26,1-5);
b) o zamknięciu „Bramy Piekielnej” (Ezech 44,1.2);
c) o upadku Babilonu (Iz 13,17-22);
d) a nawet taki szczegół z historii Grecji jak to, że następcą
króla Aleksandra Macedońskiego nie będzie żaden z synów, ani
krewnych, lecz tron posiądą obcy (i tu wskazano wyraźnie na
podział tego państwa na cztery części, pod władzą czterech
diadochów (Dan 11,3.4; 7,6; 8,3-8.20-22).
Wiarygodne informacje i wzmianki historyczne:
Biblia nie jest wprawdzie podręcznikiem historii, lecz zawiera
wiele, niezwykle ważnych, często unikalnych, gdyż nie
występujących w innych źródłach, wzmianek i informacji
historycznych. Był czas, gdy powszechnie powątpiewano w
wiarygodność informacji biblijnych, a nawet je wyszydzano.
Wszystkie te głosy umilkły, gdy rozpoczęto zakrojone na
szeroką skalę , poważne badania archeologiczne.
W książce Wernera Kellera, „A jednak Pismo Święte ma rację”
czytamy znamienne oświadczenie: „Podobnie jak Niniwę i Nimrud,
jak Asur i Teby, zwane przez proroków biblijnych No-Amon, tak
też i słynny biblijny Babilon z jego otoczoną legendami wieżą,
wzbudzili bogacze ze snu wieków! Archeologowie odkryli w
delcie Nilu miasta Pitom i Remesses, w których Izrael odbywał
znienawidzoną pańszczyznę (por. 2 Mjż 1,7-14), odsłaniali
warstwę za warstwą ze śladami pożarów i zniszczeń
towarzyszących synom Izraela przy zdobywaniu ziemi Kanaan. W
Gabas odkryli górską twierdzę Saula… w Mageddo natknęli się na
olbrzymią stajnię króla Salomona, u którego było dwanaście
tysięcy jeźdźców. Ze świata Nowego Testamentu wyłoniły się
wspaniałe budowle króla Heroda, w sercu starej Jerozolimy
odkryto wspomniane przez Jana Ewangelistę wzgórze, na którym
stał Jezus przed Piłatem, astrologowie zaś odczytali
babilońskie tablice astronomiczne określające czas pojawienia
się „gwiazdy betlejemskiej”.(…) Zapierające wprost oddech i
niemal nieprzejrzane w swej obfitości wykopaliska i odkrycia,
stały się punktem zwrotnym w zrozumieniu Pisma Świętego.
Wydarzenia uważane dotąd za „pobożne historie”, przybrały
naraz postać historyczną! Wyniki badań niejednokrotnie aż do
najdrobniejszych szczegółów pokrywały się z wiadomościami
biblijnymi.
Utrzymywało się i nadal utrzymuje się mniemanie, jakoby Pismo
Św. było wyłącznie tylko historią zbawienia i rękojmią wiary
dla chrześcijan całego świata. Ale jest ono zarazem księgą,
która przekazuje nam zaszłe rzeczywiście wydarzenia…” (str.
8).
A oto niektóre szczegółowe sprawy:
1) Był czas, że żartowano z informacji biblijnych o potopie i
arce Noego (1 Mjż 6-8): dziś organizuje się poważne ekspedycje
naukowe na górę Ararat, gdzie w lodowcu znaleziono „wielki
drewniany przedmiot, kształtem przypominający olbrzymią łódź”!
2) Negowano istnienie starożytnego miasta Sychem, o istnieniu
którego mówiła jedynie Biblia (Joz 20,7; 21,21): archeolodzy
znaleźli jednak jego ruiny na „górze Efraim”, w miejscu
wskazywanym przez tekst Pisma Świętego!
3) Uśmiechano się, podczas czytania sprawozdania o zdobycia
Jerycha, którego mury podły na skutek dźwięku trąb i krzyku
ludu (Joz 6,15.16.20): łopatki archeologów odkryły szczątki
tego starożytnego miasta – potwierdził się nie tylko fakt jego
zdobycia, ale i charakterystyczny sposób upadku murów Jerycha!
Odkrycie potężnej, burzącej siły infradźwięków, wskazało na
ścisłość tekstu biblijnego (infradźwięki, czyli poddźwięki, to
drgania o szczególnie niebezpiecznej, burzącej częstotliwości,
które wydają niektóre instrumenty)
4) Nie wierzono także informacji z księgi Jonasza, z której
wynika, że miasto to posiadało wówczas sto dwadzieścia tysięcy
mieszkańców! Według krytyków, żadne z miast w tamtym okresie
nie było ani nie mogło być – tak ludne!
-Wykopaliska w Nimrud, ok. 20 mil od Niniwy wykryły ogromny
posąg króla Aszurnasipala z szeregiem różnych napisów. Oprócz
różnych przedmiotów znaleziono również kartkę z menu bankietu
z okazji poświęcenia jego pałacu, na który zaproszono 70
tysięcy „głównych osób z Nimrudu”, co oznacza że dużo więcej
ludzi mieszkało w mieście. Jest to dowodem że miasta w owych
czasach były gęsto zaludnione, jak to podaje Biblia. Gdy
Niniwa była u szczytu swej potęgi, Nahum przepowiadał jej
zgubę. Niektórzy nazywają proroctwa Nahuma „Pieśnią Śmierci
Niniwy”.
2. Dowody wewnętrzne:
a. Jednolitość Biblii:
– Biblia była pisana na przestrzeni ok. 1600 lat, a jednak
zadziwia jednolitością myśli, tematu i nauki. Pisarze Biblii
pochodzili z różnych środowisk, reprezentowali różny poziom
intelektualny, używali różnego języka, nie znali się
wzajemnie. Tymczasem Pismo Święte tworzy wspaniałą, harmonijną
całość. Dla faktu tego najlepszym wyjaśnieniem są słowa ap.
Piotra: „Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli
ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie natchnieni Duchem
Świętym” (2 Ptr 1,21)!
b. Biblia była pisana przez ludzi, którzy byli absolutnie
przekonani, iż Bóg przez nich przemawia, czy też byli
bezpośrednimi świadkami opisanych zdarzeń – w tekście
biblijnym znajdujemy wielokrotne stwierdzenia: „I doszło mnie
słowo Pana tej treści…”; „tak mówi Pan…”; „Gdyż oznajmiliśmy
słowo Pana tej treści…nie opierając się na zręcznie zmyślonych
baśniach, lecz, jako naoczni świadkowie…”; „Co było od
początku, co słyszeliśmy, co oczami naszymi widzieliśmy, na co
patrzyliśmy i czego się ręce nasze dotykały…to i wam
zwiastujemy…” (Iz 6,1-8; 58,13.14; 2 Ptr 1,16; 1 Jan 1,1.2)!
c. Obiektywizm Biblii:
– Biblia tchnie prawdą! Jest w pełni obiektywna w
przedstawianiu dobra i zła, oraz skutków obydwu. Nie ukrywa
błędów i grzechów największych nawet mężów, przedstawia też
ich żal z powodu grzechu, pokutę i zwycięstwo nad złem. Jest
to Boża księga, traktująca o odwiecznym dramacie
człowieczeństwa, nie pomijająca żadnego aktu.
d. Pisarze biblijni, prorocy, świadkowie spisujący Bożą
księgę, śmiercią pieczętowali swoją służbę:
– Biblia nie zawiera zmyśleń, nieprawdy i fikcji. Pisarze
Biblii pieczętowali śmiercią swe świadectwa! Niemal wszyscy
zginęli męczeńską śmiercią. Niewielu ludzi jest gotowych
umierać za kłamstwo szczególnie jeśli są to ludzie z szeregu
zaufanych, którzy wiedzą z całą pewnością, że coś nie jest
prawdą!
e. Nieskażoność Biblii na przestrzeni wieków:
– Był czas, szczególnie począwszy od wieku XIX, gdy
powszechnie powątpiewano w wiarygodność współczesnego tekstu
Pisma Świętego. Sugerowano, iż na przestrzeni wieków tekst
biblijny musiał zostać skażony i dzisiejsza Biblia różni się
zasadniczo od tej, jaką czytano w czasach Jezusa i Apostołów.
Odkrycia w Qumran, na brzegu Morza Martwego, rękopisów
pochodzących z IV i III wieku przed Chr. ukrytych w grotach w
w. I po Chr. i ich odczytanie dowiodło ponad wszelką
wątpliwość, że tekst Biblii pozostał nieskażony do teraz –
dziś czytamy ten sam tekst, co ludzie Boży w każdym czasie!
f. Moc Słowa Bożego:
– Tysiące i miliony ludzi doznało na sobie przemożnego,
odradzającego wpływu Pisma Świętego. Wpływ ten jest widoczny i
dziś wszędzie tam, gdzie Pismo Święte przyjmowane jest z wiarą
i gdzie w praktyce stosowane są jego nauki!