Aby i innym wzeszła Gwiazda Nadziei

+ Józef Zawitkowski bp
Życzenia wigilijne
dla Biskupa Łowickiego
od Duchowieństwa Diecezji
i Pracowników Kurii Łowickiej
22 grudnia 2007
w Wyższym Seminarium Duchownym
w Łowiczu.
Aby i innym wzeszła
Gwiazda Nadziei
Ekscelencje
Bracia Kapłani
Czcigodne Siostry
Alumni naszego Seminarium
Pracownicy Seminarium i Kurii
Wszyscy Kochani Goście
Diecezjalnej Wigilii
Prosiłem, aby Ksiądz Kanclerz
odczytał nam z Ewangelii Mateuszowej
- Hołd Mędrców przed Dzieciątkiem.
Potrzebne mi było zdanie:
Widok gwiazdy napełnił ich radością.
A gdy weszli do domu,
zobaczyli Dziecię z Maryją – Matką Jego.
Upadli na kolana,
oddali Mu pokłon
i złożyli dary:
złoto, kadzidło i mirrę. (por. Mt 2,10-11)
To wydarzenie będą przezywać księża
podczas kolędy.
Nie raz w domu spotkają
matkę z dzieciątkiem.
Upadną na kolana
i będą się modlić,
bo Słowo stało się Ciałem
i zamieszkało wśród nas (J. 1,14)
Umęczeni nieco adwentowymi
1
rekolekcjami, spowiedziami
i przygotowaniami świątecznymi,
uprzedzając wieczór wigilijny,
pragniemy Biskupowi Diecezji
i sobie nawzajem złożyć
życzenia świąteczne
i podzielić się świętym opłatkiem,
właśnie tu,
w Seminarium Łowickim.
Na Boże Narodzenie
jeszcze w Roku Pańskim 2007
Ojciec Święty sprezentował nam
encyklikę – Spe Salvi –
O nadziei chrześcijańskiej,
a obietnica też jest nadzieją.
W pochmurne dni jesienne
i długie wieczory adwentowe
gasną nam gwiazdy.
Ludzie nie idą już na roraty,
spieszą dokądś,
jakby szukali innego zbawiciela.
Bieda przychodzi,
a zakupy coraz droższe.
Wtedy przychodzi pytanie:
Czy oni jeszcze wierzą
w Boże Narodzenie?
Może innego wybawiciela czekają?
Straciliście nadzieję, Czcigodni!
W czerwcu śpiewaliśmy
na Rynku Łowickim:
Jezu wytrwamy!
W miłości Twojej wytrwamy,
tylko bądź z nami…
I co z tego?
Dlatego przychodzimy na wigilię
do Biskupa, aby nam powiedział
adwentowe:
Pokrzepcie ręce osłabłe,
wzmocnijcie zmęczone kolana!
Nie bójcie się!
Przychodzi Boża odpłata.
On przychodzi, aby Was zbawić. (por. Iz 35,2-4)
2
A dla mnie, aż ckliwą jest
ostatnia strofa Izajaszowej modlitwy:
Dlaczego płaczesz?
Dlaczego jesteś smutny?
Czy może matka zapomnieć
o swoim niemowlęciu?
A nawet gdyby ona
zapomniała o Tobie,
Ja nigdy nie zapomnę,
bo jestem twoim Bogiem,
twoim Odkupicielem.
Przyjdę szybko, aby cię zbawić. (por. Rorate coeli)
Odszedł świat mitów.
Nie mieli nadziei,
bo nie mieli Boga na tym świecie.
Minęła potęga mocarstw
i nadzieje polityków
bo zaufali ludziom.
Tylko w Bogu jest nadzieja.
A Ojciec Święty tłumaczy:
Skończyła się astrologia.
Od tej pory gwiazdy poruszają się
po orbitach wyznaczonych przez Chrystusa.
Trzeba nam szukać Boga
z ewangelią i laską wędrowca,
bo nie da się stworzyć
pozytywnego porządku na świecie,
gdy dziczeją dusze.
Tylko Bóg może być
Wielką Nadzieją!
To co mamy czynić?
Rozum potrzebuje wiary.
Wolność potrzebuje nadziei.
Postęp potrzebuje moralności.
Chociażby świat miał
wielorakie nadzieje,
nie ma tej Wielkiej Nadziei,
którą jest Bóg.
3
Gdzie Go znajdę,
skoro pogasły mi gwiazdy?
Nie pytaj o to Heroldów
i bezbożnych – okłamią.
Nadziei trzeba szukać
w modlitwie,
w czynieniu dobra,
w cierpieniu.
Muszę przecież stanąć
w nagiej prawdzie przed Bogiem.
Wtedy nawet sąd Boży,
też jest dla mnie nadzieją.
Ja, nie mogę być zbawiony sam.
Mam pomoc innym,
moim zagubionym parafianom,
aby odnaleźli swoją gwiazdę,
aby i im wzeszła Gwiazda Nadziei.
Człowiek potrzebuje Boga,
w przeciwnym razie nie ma nadziei.
Prześliczne jest zakończenie
encykliki.
Ojciec Święty wskazuje na Maryję
jako Gwiazdę Nadziei.
Witaj Gwiazdo Morza!
Arko Przymierza!
Bramo, która Bogu
otwarłaś drzwi naszego świata.
Ty Kościołowi niesiesz Nadzieję
w swoim łonie.
Matko wierzących!
Ten, który jest znakiem sprzeciwu.
który umarł, a żyje,
dał nam Ciebie
za Matkę Nadziei.
Matko Nadziei!
Naucz nas uwierzyć,
ufać i kochać z Tobą.
Gwiazdo Morza
świeć nad nami i prowadź!
To tyle słów
zaczerpniętych z encykliki,
a brzmią one
4
prawie jak Akatyst.
*
*
*
W tą wigilijną sobotę,
życzymy Księdzu Biskupowi
spełnionych nadziei.
Niech z Adwentem
i starym rokiem 2007
odejdą kłopoty,
złe miraże,
przez które gasną gwiazdy
i odchodzi nadzieja.
Niech zostanie tylko nadzieja
- Soli Deo,
a ta zawieść nie może.
Ksiądz Biskup jest
Mędrcem Wiedzy,
więc niech pomoże nam,
zagubionym sternikom,
odnaleźć Gwiazdę
Szczęśliwych Powrotów
i wrócić do Pierwszej Nadziei.
Chleb, który dziś jest opłatkiem,
w każdej Mszy Świętej Księdza Biskupa,
staje się Komunią Nadziei
dla nas i dla tych,
których prowadzimy do nieba,
gdzie spełni się Wielka Nadzieja.
Tego życzymy, Księdzu Biskupowi,
a Bóg niech to sprawi.
___________
Teksty pisane kursywą, a bez odnośnika,
są wyjęte z Encykliki papieża Benedykta XVI – Spe Salvi.
5